Tag: Zuid-West Frankrijk

Let’s get ready to rumble: boeiende knokpartijtjes
By in ,

Let’s get ready to rumble: boeiende knokpartijtjes

Let’s get ready to rumble! geeft Berry Marinussen zijn proeverij als thema. En zie: die knokpartijtjes zijn boeiend. Van het begin van de proeverij tot het eind. Na een mooi glas champagne (Forget-Brimont Millesime 2002) ervaren we vijf knokpartijen, tussen wijnen van dezelfde druif, respectievelijk pinot gris, pinot noir, syrah, malbec en riesling. Een knokpartij gaat tussen een Brunello di Montacino uit Italië en een Ribera del Duero uit Spanje. Overigens had de proeverij ook een 90plus proeverij kunnen heten, want alle wijnen scoren meer dan 90 punten bij diverse wijntijdschriften.

Eerste ronde

In deze ronde knokken de pinot gris van Josmeyer Le Fromenteau 2009 uit de Elzas en de grauer burgunder Feuerberg 2009 Grosses Gewachs van Weingut Bercher met elkaar.  De meeste proevers prefereren de Duitse wijn. Da’s niet zo maar een wijn. De beste pinot gris van Duitsland.

Weingut Bercher, Grauburgunder GG 2009, Bürkheimer Feuerberg, Baden

Nello noemt de wijn goed in balans, met fraaie zuren in de smaak. Kees ruikt geroosterd brood, Jan een boslucht, herfstbladeren en champignons, petrol en wat kruisbes. De wijn heeft veel mineraal in de neus, vanille en een smaak met amandelen en bitters. De afdronk is lang. 94 Gault Millau punten.

Tweede ronde

Ook hier een Frans-Duits worstelpartijtje tussen Deutzerhof Spätburgunder 2007 Cuvee Casper C, Ahr en Pommard 2005 van Nicolas Potel. De Duitse pinot noir is verfijnd met een hoge doordrinkfactor. De meningen welke de beste wijn is, zijn hier wat verdeeld.

Pommard 2005, Les Vignots, Nicolas Potel

In de neus heeft deze wijn kers en een verfijnde neus. De kleur is lichtrood met een paarsrode rand. Een sappige smaak, prima pinot noir, ook herkenbaar als zodanig, elegant. Daarna krijg ik ruikend  nog wat framboos associaties. Noël noemt leer en fruit als typerend voor de wijn, die een forse aanzet heeft en een heel mooie opbouw van zuren. Levendige en aangename wijn. 91P WS

Derde ronde

Van de bantamgewichtsklasse gaan we nu ineens naar zwaargewicht. Twee syrah wijnen. Hier geeft een aantal proevers de voorkeur aan de wijn die meer op dronk is (Zuid Afrika) terwijl anderen juist de wijn met ontwikkelingspotentieel (Frankrijk) waarderen.

Boekenhoutskloof 2007, Syrah, Franschhoek, Zuid Afrika

Hartendiefje van Berry. Donkere kleur, paars nog. De neus is mooi zwaar met morelkers en leer. Hap sap wijn, je verlangt naar een volgende slok, best een elegante wijn met duidelijk rondeur. Gerard noemt de wijn elegant met cassis, peper-associaties, kruidig en vanille. Paul roemt de bramen, warme kersen en goede zuren. Noël typeert de wijn met espresso en mocca. 93P WS

Côte Rotie 2005, Brune et Blinde, Domaine Etienne Guigal

Gerard benoemt de wijn als superelegant, met strenge zuren en stevige bitters. Paul waardeert de verfijning, dit is een slanke wijn, zegt hij. Ik heb in mijn aantekening verfijning en kracht naast elkaar staan. Deze wijn heeft van alles nét even stoerder dan de vorige, maar hij is daarmee op dit moment van drinken niet beter. Een oplegwijn die zijn volledige kwaliteiten in 2015 en verder gaat tonen. 92P RP

Vierde ronde

Berry waarschuwt dat dit een bijzonder gevecht is. Omdat we blind proeven hebben we géén idee wat hij bedoelt… Bij het onthullen blijken we een top Toscaanse wijn te  proeven naast een toonaangevende Spanjaard. Zijn de voorgaande worstelpartijen heel boeiend, deze clash tussen kampioenen is fascinerend.

Brunello di Montalcino 2006, Argiano

Een wijn met leer in de neus, rondeur en elegantie in de smaak en fraaie bitters. Adam noemt de kleur donkerrood, het bouquet geeft associaties van thee, leer en tabak; de wijn ontwikkelt zich helemaal in de mond, als een pauw die zijn staart mooi opentrekt. 93P RP

Bodegas Aalto 2007, Ribera del Duero

Deze wijn is kruidig, met een hele lichte rubber associatie in de neus, die zich kenmerkt door koffie, vanilla en mocca. Kees ruikt gekookte pruimen en eucalyptus. De smaak is heel rijk, prachtig verweven verfijnd cederhout en duidelijk fraai spel in de mond. 95P RP

Vijfde ronde

Twee wijnen van cot of malbec gaan hier armpjedrukken. Een komt uit Frankrijk (Cahors) en de ander uit Argentinië. Beide mooie wijnen, maar hier gaat mijn voorkeur sterk uit naar de Cahors.

Château du Cedre, Cuvee Prestige 2003, Cahors

Donkerpaarse kleur met enige ontwikkeling aan de rand, ik ruik leer, mocca en chocolade. Enorme verfijning in de neus met een wondermooie fruit-ondertoon, de wijn heeft nog steeds toekomst. Ik ben héél enthouisast door het geheel met fluwelige rondeur in de smaak. Dimph ruikt potloodslijpsel, mint en laurier, een heel mooi glas. Hans vdH is van mening dat de Franse wijn meer verfijning heeft. Hans L zegt de wijn inktig en stoffig te vinden met in de mond véél fruit, een geconcentreerde combinatie van bessensap en bramen.

Zesde ronde

Een Frans-Duitse rugbypartij tussen twee rieslings. De Elzasser riesling is van Zind Humbrecht (2008) en de Duitse (ook 2008) komt uit de Moezel.

Marienburg Spätlese  2008, weingut Clemens Busch

Hartendiefje van Berry. Toos noemt de wijn verfijnd en elegant met een frisse neus van appeltjes. Kees ruikt meer honing in de wijn dan in de Elzasser. Hans L ruikt tropisch fruit, muskus, mango, ananas en prima zoet/zuur balans. Mijn aantekeningen: abrikoos en mineralen, geparfumeerde neus met een enorme rijkdom, goed concentraat en lang nahangend. Dit is een Rubensiaans glas wijn, het zoetje geeft de wijn véél charme, schitterende wijn. 92 P GM

Als uitdrinker proeven we een wondermooie wijn van de wijnbouwer die in de nieuwe Gault Millau 2012 Wijnmaker van het Jaar is geworden: Matthias Müller uit de Mittelrhein. Een kindermoordje: Bopparder Hamm  Mandelstein 2010 Auslese. Deze worstelproeverij is een heel memorabele.

Kelderschatten: “zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?”
By in ,

Kelderschatten: “zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?”

De kelder van Ornellaia

We discussiëren wat af. En geven oordelen. Zó gaat de discussie bij deze proeverij ineens over ‘zeikerdwijnen’.  “Zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?” vraagt een proever. Zijn verwondering is op zijn plaats. Want we proeven kelderschatten, wat oudere, gerijpte wijnen. Dat valt nog niet mee. Want de wijnen die kúnnen rijpen, hebben tannines. Het zijn vaak geconcentreerde wijnen. Prettig probleem van die wijnen is het vaststellen van de optimale rijpheid: hét moment waarop de wijn alles geeft wat er in zit. Als dat moment er nog niet is, presenteren de wijnen zich soms nukkig. Bepaald geen allemansvrienden. Je hoort dan termen als bekketrekker en tandplak. Áls de wijn een optimale rijpheid bereikt, is er juist sprake van een wonder. Dan proef je een zó bloedmooie wijn, die kunnen we gerust vergelijken met de hemel op aarde. In deze proeverij van Nello Pischedda proeven we van bekketrekker tot droomwijn. Een impressie.

Vigna Novali 2004 Verdicchio Classico Riserva

De kleur van deze witte wijn is geelgoud, in de neus ruik ik boter, de smaak heeft rondeur en vooral een heel goed concentraat. Door de bitters kwalificeer ik dit als een eetwijn. Noël ruikt anijs en vanille, Ronald ruikt amandel en zoethout. Deze witte wijn heeft zich verrassend goed gehouden, Verdicchio kan dus echt wel rijpen. Liefhebberswijn.

Chassagne Montrachet 2004, 1er Cru Morgeot, Vincent Girardin

Als ik deze wijn aan het eind van de proeverij terugruik en proef, is de witte wijn hélemaal geopend als een pauwestaart, ge-wel-dig. Er zit nog groenzweem in de wijn, duidelijk een chardonnay stinkertje. Zeer harmonieus prettige wijn met goede zuren. Dit is een wijn om iets mee te vieren.

Moulin des Dames 1998, Bergerac

Prestigewijn van de familie Conti, Château Tour de Gendres, gemaakt van merlot (60%), cabernet sauvignon (20%), cabernet franc (10%) en malbec (10%). Voor een merlot gedomineerde wijn van 13 jaar oud is de wijn feitelijk nog steeds wat ontoegeeflijk (de fles is net voor het proeven geopend). Ontwikkeling in de kleur, een rubbertoon in de neus en veel kers, goede zuren maar ook hier een prominent bitter. Toos geeft aan dat de wijn zich moeilijk geeft, het rood fruit stuift uit het glas, de smaak is streng. Paul roemt de wijn vanwege de prachtige neus met kers, bes, bramen en cederhout en vooral de spanning in de wijn. Dit glas kan nog moeiteloos drie tot vijf jaar rijpen tot een harmonieus geheel.

Poggio Rosso 1998, Chianti Classico Riserva, San Felice

Deze wijn is gemaakt van 80% sangiovese, 10% colorino en 10% pugnitello. Oók 13 jaar oud, en ook hier nog wat tandplak, proefbare tannines. De neus heeft bramen, Berry ruikt  florale tonen, kersen en lijm. Fijne aandronk en harmonieuze wijn met goede balans.

Barolo Enrico VI 1997, Cordero di Montezemolo, Castiglione Falleto

Wijn uit Piemonte van nebbiolo, die altijd een lichte kleur heeft, hier dakpannenbruin. In de neus ruik ik mooie rozen, kenmerkend voor Barolo. Ongelofelijk mooie neus, expressief ook. De smaak is elegant, prachtige zuren en volstrekt in balans.  Paul noemt de wijn mooi uitgerijpt met een prachtige neus van stalgeur en chocolade. Rijke en aangename wijn, zegt Gerard.

Beaune 1er Cru 1998 Clos des Vignes Franches, domaine Vincent Girardin

Mooiste wijn van de avond. Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik aan een hoge Saint Julien dacht (als ik naar de fles kijk, kan ik weten dat dit dom is) en dus de pinot noir niet herkende, wat bij z’n oude wijn ook lastiger is. Ik denk aan St. Julien door de neus: Grand Seigneur rijkdom, wát een complexiteit, met cederhout, potloodslijpsel, leer, tabak en laurier. Veel kracht in de smaak, veel inhoud, lekker! Een robuuste wijn, zegt Gerard. Paul roemt de fraaie frambozen in de smaak.

Ornellaia 2006, Bolgheri

Dit is kindermoord, waarschuwt Nello als we deze icoonwijn proeven. Gemaakt van 56% cabernet sauvignon, 27% merlot, 12% cabernet franc en 5% petit verdot. Jan krijgt de lachers op zijn hand met de volstrekt terechte uitspraak: ik vind dit een geweldige neus, onverklaarbaar geweldig. Om daarna pruimedant en mispel te benoemen. Inktig en kersen, ruik ik. Kersen en tabak, zegt Claartje, rondeur en evenwichtig, met als conclusie: die is lekker! Berry noemt de wijn kruidig, met chocolade en fruit in de neus, mooie zuren. Ik heb opgetekend: uitstekende balans, fluwelig op de tong, zal zich geweldig ontwikkelen. Hartendiefje van Nello.

Tiefenbrunner Rosenkönig 2010, Moscato Rosa, Alto Adige

Interessante en bijzondere dessertwijn, Ronald noemt perzik en marsepein in de neus. Jac vind de zoet/bitter balans mooi, net als de lange afdronk. Ik val zelf als een blok voor de aardbeien en rozen  in de neus. Doet het geweldig bij een eenvoudig aardbeiengebakje. Wie dit in het glas proeft, neemt het etiket (zóó lelijk) op de koop toe.

Franse wijnen ‘a notre cabinet’
By in ,

Franse wijnen ‘a notre cabinet’

Je hoeft tegenwoordig geen kelder te hebben om toch een mooie wijnvoorraad aan te houden. Jac en Dimph Oerlemans laten ons Franse wijnen proeven ‘a notre cabinet’. Het sympathieke van de eigen wijnen van leden zijn de ‘vondsten’. Zo beleef ik minstens zoveel plezier aan de bescheiden Ladoix als aan de gereputeerde Pommard. De frivole Fleurie pakt me helemaal in, terwijl de statige Châteauneuf du Pape  nog wat jaren nodig heeft om zijn ontoegeeflijkheid van zich af te schudden. De sympathieke Cahors geeft méér plezier dan de Saint Emilions waar trots Grand Cru op het etiket staat. De Monbazillac moeten we niet willen vergelijken met een Sauternes, maar waarderen op eigen kwaliteiten, die zo mooi tot zijn recht komen met een eendelever/paté hapje.  De tip van Jac om langs Guy Niziolek te gaan als we in de Champagne zijn, omdat de man gepassioneerd is, gastvrij ontvangt en alle tijd neemt voor wijnliefhebbers. Wat is het heerlijk om lid van de Brabantse Wijnsociëteit te zijn!

Champagne Prestige Guy Niziolek, Damery

Deze van 100% chardonaay gemaakte champagne heeft drie jaar sur lie gerijpt. De wijnbouwer maakt deze Prestige cuvee alleen in betere jaren. Dat resulteert in een verduveld aangenaam glas met een complexe neus waar appeltjes, gist, citrus en terroir in te ontdekken valt. Wat rozijnen en perzik ook. De smaak is zacht, rond, aangenaam. Mooi glas.

In de witte serie proeven we blind een Jurançon  sec 2006 van gros manseng, Sancerre 2008 van sauvignon blanc en Chablis 2008 van chardonnay.

Chablis Premier Cru 2008, Emile Durand

Voor mij de mooiste witte wijn, omdat de neus verfijnde bloemimpressies geeft, de smaak sappig is, strak en toch prettig, met rondeur die is omlijst met mooie zuren. David noemt de wijn rijk en Paul herkent de chardonnay en noemt de wijn op zuren gemaakt.

Vervolgens krijgen we een hele mooie serie Bourgognes.

Ladoix 2007, Domaine Desertaux Ferrand

Gerard ruikt kruiden, noemt de wijn wat scherp. Kees ruikt aardbei en benoemt stevige bitters in de afdronk. Ik kan deze wijn heel erg waarderen vanwege zijn frivoliteit: een zoetje in de neus met ook duidelijke kruidigheid, lichte maar hele ronde smaak die ook gekarakteriseerd is door goede zuren.

Beaune 2008 Premier Cru, Domaine Desertaux Ferrand

Houttonen, stevige bitters en frisse zuren, zegt Gerard. Kees benoemt het terroir in de wijn. Dit is een stapje omhoog in het kwaliteitsspectrum: een expressieve neus met méér inhoud in de mond, sappige en goede zuren, wijn met rondeur.

Pommard 2009, Domaine Desertaux Ferrand

Een kersenrode kleur en kersen in de neus, aldus Gerard, fruit en frisheid in de smaak. Kees roemt de zwoelheid van de wijn, die zacht smaakt en heel veel fruit in de neus heeft. Ook dit is wéér een stapje omhoog qua kwaliteit. De wijn heeft een lichte stalimpressie – daar hou ik van in Bourgognes! – in de expressieve neus. Prachtige balans en veel karakter, de mooiste wijn uit de serie waarvan ik dan ook schrijf in mijn aantekenboekje: zonde om uit te spuwen. Het spreekt dat ik dat dan ook niet gedaan heb.

In de serie die dan volgt, durven Jac en Dimph twee wijnen naast elkaar te zetten, die zelden samen in een serie staan.

Fleurie 2009, André Vonnier

Ja, er zijn van die wijnen daar vál je voor. Dit is het glas waar ik deze avond meteen aan verknocht raak:  mooie morelkersen in de neus, garriguekruiden, fluwelige rondeur in de smaak, die ook zwoel/warm en prettig is. Ik herkende de wijn niet als Cru de Beaujolais, maar vond het een ongelofelijk mooi glas wijn. Adam noemt als feit dat de wijn lang blijft nahangen, altijd een goed teken!

Clos de l’Oratoire 2007, Châteauneuf du Pape

Op papier is dit een voornamere wijn van een veel hogere kwaliteit. Maar ja, blind geproefd weet je dat nog niet. Adam noemt de kleur donkerroodbruin en prijst de complexe neus met koffie en mocca. Ik ruik boenwas, veel vanille en ook kruidentonen. Adam zegt dat de wijn goed in balans is en veel smaakimpressies geeft. Ik vind de wijn op dit moment een tikje ontoegeeflijk en mijn voorkeur gaat in deze serie daarom uit naar de Fleurie.

Cahors is een typisch liefhebbersgebied, waar Jac en Dimph de weg weten. We krijgen dan ook een mooie serie van twee wijnen, die voor mij fraaier waren dan de laatste serie met Saint Emilion Grand Crus en een Pessac Leognan.

Château Plait Faisant 2005, Cuvee des Generations, Cahors

Drie generaties waar de wijn naar genoemd is, staan ook en face op het etiket afgebeeld. Deze wijn van 100% malbec heeft bij een kardinaalpaarse kleur wel een ontwikkeld randje. Berry ruikt kersen, een kaasneus en stal. Die stal haal ik ook uit de neus, net als salmiak, vanille, laurier en mocca. De wijn is verrassend luchtig en levendig, charmeert ook. Héél prettig dat zulke zachte wijnen worden gemaakt in dit gebied.

Château Eugenie 2004, Cahors

In dit glas is 15 tot 20% merlot toegepast naast de malbec. Dat zou de wijn nog meer rondeur moeten geven, zou je denken. Maar dit is vooral een meer geconcentreerde wijn dan de vorige. Méér nuances zegt Peter vdE met herkenbaar zwart en rood fruit. Berry noemt lijm, leer en koffie en is van mening dat de wijn nog best veel tannines heeft. De neus vind ik rijk, je ruikt duidelijk toepassing van nieuwe houten vaten. De smaak is geconcentreerd, met inkt en potloodslijpsel. Een verrassend lekker glas wijn en uitstekend alternatief voor Bordeaux wijnen waar de prijzen van uit de pan rijzen.

Jac en Dimph  laten ons bij de zoete dessertwijn meegenieten van een gastronomische combinatie. We proeven een harmonieuze wijn met mineraliteit en goede harmonie. Bovendien een wijn die heel elegant is. Met abrikoos en perzik in de neus. Werkelijk heerlijk bij een Marbré de Canard,  van eendelever met paté. De mooi uitgerijpte Château Poulvère, Monbazillac 1998 komt hierbij uitstekend tot zijn recht.

By in ,

Altijd spannend: druiven blind herkennen

Bibi Graetz van Testamatta, een super Toscaan

Wijn is gezond, zeggen wetenschappers. Natuurlijk zijn er die het tegendeel beweren. Om de waarheid te leren kennen, ga je dan af op eigen gevoel. En je kijkt eens om je heen. Bij de visboer loop ik Giel tegen het lijf. Giel is een werkzaam leven lang drogist geweest. Giel was járenlang lid van de sociëteit, al weer lang geleden, de vorige eeuw. Ik heb altijd gedacht dat Giel geen man is van pillen en poeders, maar liever ’s avonds een glas wijn nuttigt. Hij ziet er op zijn leeftijd heel goed en vitaal uit. Zie je wel, denk ik, wijn is gezond. “Het is tegenwoordig zeker veel moeilijker om wijnen te herkennen”, zegt Giel tegen mij. Daar moet ik even over nadenken. In mijn boek Wijnproeven van Michael Broadbent (oude editie van 1980) staat hoe je druiven kunt herkennen. Het staat met zekerheid beschreven: zó proeft Chianti (sangiovese) , zó proeft Saumur (cabernet franc). De techniek van het wijnmaken is in een generatie enorm verbeterd. Giel heeft wel gelijk. En de diversiteit binnen een gebied is groter dan vroeger. Je merkt dat bij proeverijen zoals deze: blind druiven herkennen, mooi opgezet door Nello Pischedda. Na een Spaanse godello (witte wijn) proeven we blind in serie 1 twee syrah, in serie 2 een malbec en een tannat, in serie 3 een sangiovese, een merlot en een sangiovese/merlot, in serie 4 een syrah en een malbec om te eindigen in serie 5 met een cabernet sauvignon/malbec en een sangiovese. Met een vintage port om na te genieten. De wijnen zijn spannend gegroepeerd.

Dit is een interessante serie, zegt Nello, bij de tweede serie. Een understatement, want iedere serie is de moeite waard. Maar hier drinken we een gerijpte Madiran naast een vrij jonge Argentijnse wijn. Tot mijn eigen verbazing gaat mijn voorkeur uit naar de jonge wijn.

Château Montus 1998 Cuvee Prestige, Madiran

De kleur is nagenoeg zwart met een gebruinde rand, de neus is gerijpt, slank, moeilijk, ik ruik niet zoveel. Kees gelukkig wel: drop, laurier, stalneus. Later ruik ik toch wat boenwas voor mahoniehout. Kees proeft in de smaak harde tannines en een droge afdronk. De smaak kan mij wel bekoren: veel frisse zuren, sappig met prominente bitters in de afdronk. In mijn ogen een compromisloos glas, dat duidelijk het beste met voedsel genoten kan worden. Een ranke wijn.

Catena Alta Malbec 2007, Catena Zapata, Mendoza Argentinië

Nee, dan dit glas! Paars-donkerrood. Véél vruchtimpressies met cassis en kersen. De neus charmeert meer, bij de eerste slok heeft de wijn een zwoelig mondcontact. F-R-U-I-T-! Kees noemt pruimen, bramen en kruidigheid in de neus. De wijn heeft concentraat. En in mijn aantekenboekje staat: “Nieuwe Wereld… en toch lekker”.

In de derde serie staan drie wijnen van Castello Brolio uit Toscane. En opnieuw herken ik de

Casalferro 2006 niet, verdorie, verdorie. Hieronder staan de sangiovese en de merlot cuvee beschreven.

Castello di Brolio 2007, Cuvee Colle di Là, Chianti Classico

Een ontwikkeld randje bij de kleur. Gemaakt van 100% sangiovese. Adam ruikt koffie en noemt de wijn complex en lang. Ik ruik een mandje met zomerfruit in de open neus, laurierdrop en even een chemische impressie waardoor ik de voorkeur geef aan de merlot. De neus geeft langzaam maar zeker iets meer. De smaak is sappig, nu goed te drinken en met veel bitters. Wie met een glaasje het etiket eens even goed bekijkt, ziet een afbeelding waarbij middeleeuwse verhalen zich in het brein dringen. Bijzonder.

Casalferro 2007, Castello di Brolio, Toscane

Rob noemt deze wijn van merlot rijk, Adam ruikt mocca en vanille en Gerard prijst de lange afdronk. Voor mij de mooiste wijn uit de serie. Een ingetogen neus met een kruidkoek impressie. Elegante smaak, rijk en voornaam, prachtig evenwicht en hangt ook mooi na. Klassieke wijn.

In de vierde serie proeven we een hartendiefje van Nello, Saint Joseph, naast opnieuw een Catena die hoge ogen gooit.

Saint Joseph 2006 Cuvee Les Serines, Yves Cuilleron

Hartendiefje van Nello. Gemaakt van 100% syrah. Berry ruikt rozemarijn en dropjes, Peter vdE mocca, leer en paardenmest, hij noemt de wijn dik en complex. De wijn is terrakleurig, de neus vol en warm, je neemt een slok en weet dan meteen: dit-is-goed, door een prachtvolle aandronk, hoge zuurgraad. Drinkt nog wat moeilijk door de tannines al is er duidelijk souplesse en rondeur aanwezig.

Catena Adrianna Malbec 2007, Catena Zapata, Mendoza Argentinië

Dieppaars. Veel kersen. Peter vdE ruikt zwoel fruit, mocca, leer en chocolade. De wijn charmeert door rondeur in de smaak, drinkt nu zeer aangenaam door de souplesse en elegantie. Dit is een hap sap wijn, je verlang naar de volgende slok. Fraaie bitters heeft de wijn en een kersen Mon Cherie afdronk.

Testamatta 2006, Bibi Graez, Toscane

Hartendiefje van Nello. Gemaakt van 100% sangiovese. De wijn heeft een etiket met voor- en tegenstanders… niet gek, want er staat kunst afgebeeld. Berry roemt de kersen, chocolade en ruikt lijm, waardoor hij de wijn onmiddellijk in Italië plaatst. Ik dacht bij deze Supertoscaan aan een Brunello di Montalcino door de complexe rijkdom in de neus: leer, tabak, kruidkoek en kruidnagel. Sappige wijn met zéér hoge zuurgraad. De wijn blijft lang nahangen. Glas wijn dat schreeuwt om geschonken te worden bij een goed diner. De wijn van de avond en de maximale score: drie *-sterren. De wijn kreeg 98 punten van Wine Spectator.

Niepoort 1997 Vintage Port

Rob zegt terecht: deze port krijgt te weinig aandacht. Want we keuvelen na over de proeverij. We drinken de port bij voortreffelijke brokkelige zéér belegen geitenkaas. Ik vind dit glas al heel lang een droomport, de port was zalig drinkbaar direct na botteling en blijft volstrekt evenwichtig: enorme rijkdom en prachtbalans. Ik schrijf hier drie *-sterren.

Een klaterend applaus voor Nello. En iedereen krijgt de groeten van Giel.

Madirans zijn échte liefhebberswijnen
By in ,

Madirans zijn échte liefhebberswijnen

Als David Koenen zijn flessen ’s middags per auto naar het proeflokaal brengt om ’s avonds met de fiets naar zijn proeverij te gaan (“niet spugen vanavond!”), dan weet je meteen genoeg. Ik tel een onwaarschijnlijk hoog aantal sterren bij de blinde Madiran proeverij. Voor mijn smaak waren er maar twee ‘off’ flessen: Montus 2003 (onprettige neus, eendimensionaal) en Bouscassé 1993 (te overheersende zuren en opdrogende tannines). En dan betwijfel ik ook nog of dat niet ligt aan de flessen. Want we proefden enkele topklasse wijnen, zoals Chapelle Lenclos 1990, Château Bouscassé 1996 Vieilles Vignes, Château Bouscassé 1998 Vieilles Vignes en voor mij dé wijn van de avond: Château Montus 1995 Cuvee Prestige. Madiran ligt in Zuid West Frankrijk en staat bekend om zijn stevige wijnen van de tannatdruif. Wijnen die jeugdig vooral charmeren met een interessante neus en afschrikken door een bikkelharde smaak. Wijnen die moeten rijpen. Aan het eind van de avond dacht ik “tussen 7 en 12 jaar oud kun je er het beste vanaf blijven”. Dan zitten de topdomeinen ook dicht en dat is zonde. Kortom: échte liefhebberswijnen, die je met een gerust hart in een ver en laag hoekje van de kelder weglegt. Maar is het moment van openen eenmaal daar… dan kunnen Madirans enorm imponeren en beleef je een klein wonder.

Die dekselse David zette in de eerste serie twee wijnen die maar liefst vijf jaar verschillen in leeftijd, maar toch dezelfde jeugdige karakteristieken hebben.

Château Montus 2002, Madiran

Kindermoord, zou ik van papier denken. Of milder: dat moet nu toch beginnen te komen… De werkelijkheid? Het is een ontzettend lekker glas wijn. In de neus donkere chocolade, mocca en cacao, herfstbos ook. Boerser dan de volgende wijn. Weliswaar nog veel tannines, maar ook een wijn die duidelijk is balans is. Sappige eetwijn. Paul noemt de neus typisch tannat: inktig, romig, kersen en open haard impressie.

Château Barrejat 2007, Cuvee Seduction, Madiran

Paul noemt zacht en rijp hout. Rob ruikt zoveel broodkorst dat de neus hem welhaast aan champagne doet denken. Violetrode rand, de neus is voluptueuzer en ronder met tonen van bittere chocolade en leer. Mineralen en nieuw hout. Wijn met heel veel toekomst die nu al wel lekker drinkt, elegant en met veel inhoud. Volgens David gemaakt om een verleidelijke tannat te presenteren, dat is wat mij betreft volledig gelukt.

Château Barrejat 2007, Cuvee Vieux Ceps, Madiran

Gemaakt van oude druiven (80 tot 200 jaar oud), ontzettend leuk dat deze wijn óók op tafel staat. Berry ruikt rozen, net als Hans vdH. Rob ruikt florale tonen. Mijn aantekeningen: donkere kleur met paarsviolette rand. De neus is een mooie mix van kersen, vanille, nieuw hout en stalluchttonen. Veel rondeur in de smaak, die ook een goede balans kent en een buitengewoon lekkere smaak. Ik ruik nu ook wat kreupelhout. En proef enige elegantie. Dat de wijn zo lang blijft hangen is natuurlijk een prijzenswaardig goed teken: we hebben hier te maken met mooie kwaliteit. Duidelijk weer een stap hoger dan de Seduction.

Chapelle Lenclos 1990, Madiran

Wow, een van de sterren van de avond. Hartendiefje van David. Eenentwintig jaar jong en zó fris. In 1990 vierde Berlijn voor het eerst sinds dertig jaar één nieuwjaarsfeest, stierf Greta Garbo en won AC Milan met Gullit, Rijkaard en van Basten de Europacup. ABN en AMRO bank fuseerden en werden in één klap twee keer zo groot dan de Rabobank (toen). De Polen kiezen de elektricien Lech Walesa tot President. We drinken hier een wijn met een heel respectabele leeftijd. De neus geeft mij een associatie van warme wol, wol waar net een warm strijkijzer overheen is gegaan. Sigarenkistjes. Peter vdE roemt de stevige stalneus met mocca en goed concentraat in de wijn. Zeg dat wel: er is prachtig concentraat in deze wijn, die in de mond komt met zwoele rondeur. Ik wil dit niet uitspugen. Nee hoor. Tong en gehemelte zijn trillend blij met dit karaktervolle vocht. Er zit véél energie in deze wijn, geen spoor van verval. Ontzettend knap gemaakt dus.

Château Bouscasse 1996 Vieilles Vignes, Madiran

Zijn de ‘gewone’ cuvees van dit domein geen straf om te drinken (2003 stelde Montus in de schaduw en 2001 is karaktervol en te jong om nu te drinken), bij geouderde vieilles vignes krijgt dit domein écht allure. Dakpannenbruin aan de rand van de kenmerkende diepzwarte kleur. In de neus geitenstront (lekker). Peperkoekkruiden. Enorm mooi onderliggend fruit! Deze wijn heeft klasse en dat uit zich in een rijke en voorname smaak. Leer en pruimen als de wijn langer in het glas is. Dit is echt een elegant glas met een wellicht iets te prominent bittertje. Hangt lang na. Echte dinerwijn, zei Rob, and he’s right.

Château Bouscasse 1998 Vieilles Vignes, Madiran

Ook 1997 die op tafel stond is prachtig, maar 1998 steelt de show. Hartendiefje van David. In de neus een fruitcocktail met strontimpressie. Voller dan 1997, voornaam. In de neus sigarenkistjeshout en morellenkersen. In mijn boekje staat: ‘Tju, wát een rijke neus!!!’ Ongelofelijk complex. De wijn is vettig in het glas, prachtig op dronk nu. Hap sap, met een klein zoetje in de smaak. Jan ruikt turf, tuinaarde en kreupelhout in de neus. Kees naast héél veel fruit ook koffie. Drie *-sterrenwijn. Bloedmooi glas wijn.

Château Montus 2001 Cuvee Prestige, Madiran

Wijnbouwer Alain Brumont van dit domein is de man die Madiran op de kaart heeft gezet. Madiran is een uitstekend alternatief voor héél kostbaar geworden Grand Cru Classe Bordeaux. Ik meen dat de Engelse deskundige Steven Spurrier géén 2009 Bordeaux voorkoop meer wilde kopen vanwege de extreme prijzen, Madiran is een uitstekend alternatief is zijn mening. Is dat nou wel zo? Deze van oude stokken gemaakte wijn, nu tien jaar oud, toont aan van wel. Zwartrode kleur. Superieure fruitneus en zwoele rondeur in de smaak. Kees ruikt chocolade, pruimenjam. Ik ruik ook wat gekookte melk. De wijn had maar liefst vijf uur in de karaf gestaan, “en toch blijft het werken om er iets uit te krijgen”, zei David. En dat is wel waar, dit is geen allemansvriend. Espresso ruiken we ook in de neus. En toch is deze wijn uit een rijk jaar met zijn zoetje in de smaak een sappig glas dat wijnproevers voor zich inneemt. Innemende wijn.

Château Montus 1995 Cuvee Prestige, Madiran

Hartendiefje van David. Drie *-sterrenwijn. Zwartrode kleur. Heel voorname neus met ongelofelijk veel impressies: expresseive garriguekruiden, cacao, leer, kruidnagel. De wijn kent een enorme rijkdom, heeft een perfecte balans in de mond, enorme concentratie en is goed op dronk. Echt zo’n wijn waar niets bij te wensen valt (nou ja, een mooi stukje vlees, of lekker oude boerenkaas dan).

Brumaire Bouscassé 2006, Cuvee novembre, Pacherenc du Vic Bilh

Marsepein, honing en amandelen in de neus, zegt Jac. Vijgen en dadels, aldus Jan. Gekruide neus, zegt Nello. Ik ruik perziktonen en botytris. Prachtige neus en een spannende en elegante smaak. Nergens stroperig, steeds elegant. Roomboterbabbelaar. Heerlijk glas om een opkomend lentedepressietje de kop in te drukken. Of op het terras bij de eerste zonnestralen op rokjesdag.

Voortreffelijke proeverij die met een dik applaus werd beloond.

13 Franse AOC’s met wijnen van Protestantse Sjiek naar Rooms en Rijk
By in ,

13 Franse AOC’s met wijnen van Protestantse Sjiek naar Rooms en Rijk

Géén 13 streken want het bleek toch moeilijk dan aan 12 mooie wijnen te komen, begint Adam de avond. Maar met 13 verschillende AOCs bleek het heel goed te lukken! We beginnen met twee mooie wijnen: een minerale Chablis 2005 van W. Fèvre (“de eerste lekkere Chablis die ik ooit heb gedronken”, aldus Kees); en een wat minder intense, meer houtgetypeerde Bourgogne 2007 van Michelot. De Chablis is er nog helemaal, met na de vuursteenaroma’s een vrij volle aanzet, véél smaak en zuren die het geheel fris houden. De Bourgogne heeft het daarna wat moeilijker, komt wat diepte en lengte tekort om te imponeren maar is zeker een leuk glas.

Veel discussie over één van de wijnen in de eerste rode serie. Is hij over de top of niet? Ik vond van wel en vond Noël en Nello aan mijn zijde. Een aantal andere proevers vindt de wijn daarentegen juist mooi op dronk. Duidelijk evolutie in de kleur die naar granaatrood neigt, hars, hout en een notige neus maken dat mijn eerste indruk is dat de wijn niet zuiver of op zijn minst op z’n retour is. Door het wegvallen van het fruit komt hij op mij wat zuur en stroef over. Het blijkt te gaan over de Beaune Grèves 1er Cru, van Dufouleur Père et Fils uit 1998.

Drie Bordeauxwijnen in de volgende serie, plus daarna van de tweede wijn (Chateau Clarke, Listrac-Médoc) nog een extra jaargang. De meeste proevers prefereren de 2004 (frisser) boven de 2003 (stroever). Ook de Chateau Fontenil uit 2001, met de zwierige handtekening van Michel Rolland prominent op het etiket, weet de meeste proevers voor zich in te nemen, met zijn typische aroma’s van zwarte bessen, een vleugje paprika en wat potlood. Ik zelf herken wel ‘protestantse sjiek’ van de Bordeaux, maar weet de ‘rijke roomse’ serie die hierná komt toch meer te waarderen: de Gigondas 2003 van Les Failles en de Châteauneuf-du-Pape 1998 van La Nerthe. Beide wulpse wijnen, licht van kleur, de Gigondas ontleent zijn kracht en impact wel voor een deel aan de 14,5% alcohol, maar het kan mij niet deren. Mooie neus van in alcohol gedrenkt fruit, lijm, zacht, sappig, en dan dus wel een ietwat alcoholische afdronk. De La Nerthe is dan meer in balans, met net een plukje minder alcohol (14%), ook weer warm en zwoel, een lichte thee-impressie. Lekker!

Dan een serie met drie nogal ‘individuele’ of karaktervolle wijnen: de stallig-krachtige Faugères van Estanilles, 2001, de behoorlijk geparfumeerde (sinaasappel wordt genoemd) en klassiek-gestructureerde Prince Probus cuvée 1995 van Clos Triguedina (foto), die we vorige week ook proefden, én het hartediefje van Adam, de La Sellerie Minervois 2006 van Pique Perlou. Inderdaad erg indrukwekkend, met name aromatisch. In mijn aantekeningen staat “Is dit Frans? Of Italiaans?” Want: lekkere chemische neus (ja, dat kan dus), lijm, veel kersen. Fris en behoorlijk wat tannines, rijper voor mij dan die van de Prince Probus. De intensiteit zal komen van de bijna 100 jaar oude carignanstokken waarvan deze wijn gemaakt is.

Verslag en aantekeningen Rob van Ginneken

Geslaagde maidenproeverij toont staalkaart van France Sud Ouest
By in ,

Geslaagde maidenproeverij toont staalkaart van France Sud Ouest

Het is de eerste proeverij, de maiden proeverij, van Dimph en Jac Oerlemans. “Zijn jullie het nou altijd eens over de smaak van de wijnen?”, vraagt Hans met pretogen, nooit te beroerd om een plagerige vraag te stellen. De vraag brengt Dimph en Jac géén moment van hun stuk, zo krijg ik de indruk, ook al is het antwoord: “Neuh, toch niet.” Op deze proefavond maken we een rondreis door Sud Ouest, de streek waar Dimph en Jac hun hart aan hebben verpand. Ik vind het een geweldig boeiende proeverij met échte liefhebberswijnen, uit o.a. de Côtes de Gascogne en Saint Mont. De laatste is een heuse Vin Délimité de Qualité Superieur, de tussenstap van vin de pays naar apellation controlee, die nu minder dan 2% van de wijngaarden in Frankrijk omvat. Ik heb dat altijd sympathieke wijnen gevonden. We proeven een serie wit (Côtes de Gascogne) en drie series rood (Madiran, Saint Mont en Montravel, Cahors). En sluiten af met de favoriete port bij de kaas.

Domaine de Tariquet 2008, Côtes de Gascogne, cuvee Coté

Drie wijnen van hetzelfde domein staan naast elkaar, een chardonnay, een chardonnay/sauvignon en cuvee les 4 cepages. De waarderingen van de proevers lopen uiteen, slechts enkelen waarderen deze cuvee Coté van chardonnay/sauvignon als beste. Ik ben onder de indruk van dit glas, met een uitwaaierend bouquet waarin een veldboeket bloemen, kruisbes, brandnetels en later ook nog vuursteen en terroir. De smaak karakteriseert zich door stevige zuren en amandel in de smaak. Een heel boeiend glas wijn, dat ik liever als eetwijn kwalificeer dan als aperitief- of terraswijn.

Arte Benedicte 2005, vieilles vignes, Madiran

Gemaakt van 70% tannat, 15% cabernet sauvignon en 10% pinenc. De wijn heeft een nagenoeg zwarte kleur, met ontwikkeling aan de rand. De neus is open en ruikt aangenaam naar kandij, eaux de vie, morellenkersen en kruiden. Ik vind het een eerlijke wijn, type what you see is what you get. Goed concentraat, boerse wijn. ‘Gaat al de goede kant op’ staat in mijn aantekeningen, daarmee doelend op de tannines die aan het afbouwen zijn.

Plénitude 2006, Madiran

Oef, wat een fraai glas. Met een wat ‘gek’ metalen etiket, ook in de wijnwereld moet je rare fratsen uithalen om op te vallen. Maar als ik deze wijn weer herken en tegenkom, wil ik graag een flesje meenemen. Bijna zwarte kleur. Een rijke neus met vanille en leer. De aanzet vind ik fluwelig, het concentraat nog net iets beter dan de Arte Benedicte en ook veel rondeur. Pittig glas van 80% tannat en 20 cabernet sauvignon.

Monastère de Saint-Mont 2005, Saint Mont

Coupe de Coeur (=hartendiefje) in de Guide Hachette. Deze VDQS wijn is erg prettig, zegt David, die de expressieve neus met koffiebonen kan waarderen. Ik ruik aanvankelijk paardenstal, zelfs poep, in de neus, cederhout ook, later een rubbertje. Rijke neus. Bittere chocolade is een van de smaakcomponenten met een goed concentraat. Heerlijk liefhebbersglas, echt iets voor de liefhebbers, etikettenkopers gaan hier (gelukkig) aan voorbij.

Château Laurelie 2005, cuvee Comtesse de Segur, Montravel

Diepzwarte kleur nog met enige ontwikkeling aan de rand, ik ruik sigarenkistjes en daarna ook gronderigheid/terroir. David noemt de wijn bonkig, dat klopt wel, het is een typische oplegwijn die pas met de jaren zich iets soepeler zal gaan tonen. In de smaak zitten nog veel bitters (die vast afbouwen met een mooie entrecote), en rondeur waardoor de wijn nu ook charmes toont. In deze wijn zit 30% malbec, 10% cabernet franc en 60% merlot.

Clos Triguedina 1998, Cahors (uit magnum)

Gemaakt van 100% cot (malbec) moet deze wijn jong knoeperhard zijn geweest. Maar nu is de wijn mooi open en op dronk. In de neus rozemarijn en pruimentaart. Richard noemt kruiden en fruit in de neus en de lange smaak in de mond. Die smaak is écht heel fraai: sappige aandronk, veel rondeur, goede balans en amandelbitter in de afdronk.

Clos Triguedina 1998, cuvee Prince Probus, Cahors (uit magnum)

Ook van 100% cot. Er zijn proevers (Noël, Rob) die de reguliere wijn prefereren. Maar ik vind deze cuvee nóg mooier. Richard beschrijft de wijn als klassiek: een statige neus met inkt en laurier, een smaak met veel kracht. De rand van het wijnglas laat wat tuilé zien. Koffie en mint in de neus, kardemom kruiden ook, een rijke neus. Zachte en soepele aanzet, sappige rondeur, een heel aangenaam en goed doordrinkbaar glas wijn. Hartendiefje van Dimph.

Hans zijn vraag aan het begin, krijgt ook antwoord gedurende de avond… Dimph kijkt af en toe verwachtingsvol opzij en krijgt precies de gevraagde informatie van Jac uit de documentatie. Genoeglijk knikken, blikken van herkenning, goedkeurend gehum. Op deze avond zijn Jac en Dimph ultiem op elkaar ingespeeld, een mooie maidenproeverij sluiten we af met applaus. Meer informatie over Clos Triguedina: http://www.thewinedoctor.com/southwest/triguedina.shtml

Herken de wijn: multiple choice
By in ,

Herken de wijn: multiple choice

Mijn eigen proeverij biedt de gelegenheid om eens wat wijnen van bijzondere druiven te laten proeven: Mavrud, Rubin, Touriga Nacional, Touriga Franca en een combinatie van Italiaanse rassen Montepulciano, Primitivo, Negroamao en Malvasia met Sangiovese. Dat doen we in een blinde proeverij met multiple choice keuze uit landen. David Koenen heeft de proefnotities geschreven (bedankt!) én zes wijnen uitgekozen voor de website. Hij prefereert de wijnen uit de klassieke Franse gebieden boven de vondsten uit Bulgarije, Portugal of Argentinië. In de laatste serie gaan de voorkeuren echter niet naar Franse wijn. De laatste serie gerijpte wijnen zijn 14 tot 17 jaar oud. Bij stemming blijken twee leden Leoville Las Cases als beste wijn te zien, Torres Black Label is voor acht proevers de beste wijn en acht proevers prefereren de Ridge Santa Cruz (hierboven staat een foto van de wijngaard). Opmerkelijk zijn de namen van de druiven die in de laatste serie over tafel vliegen: tempranillo, nebbiolo, nee… álle wijnen zijn cabernet sauvignon gedomineerd. Die Ridge vind ik zelf fabelachtig, het was in de wijnkelder mijn eerste en enige fles uit Californië – dat wel eens ná Bordeaux het tweede thuis van de cabernet sauvignon wordt genoemd.

Proefnotities David Koenen

2007 Frederic Mabileau, Cuvee Coutures, Saint Nicolas de Bourgueil (cabernet franc)

Naast de meer fruitgedomineerde wijnen in deze serie lijkt de wijn in dit glas wat boerser en minder gepolijst te zijn. Ik ruik rode bessen en leisteen. Ook wat hooi en vochtige klei. Deze wijn heeft nou echt een mooie, terroir-getypeerde neus. Er zijn heel duidelijk ook tonen van rode paprika aanwezig. Als ik dan een slokje neem is er toch veel meer elegantie dan aanvankelijk verwacht. Het houtgebruik is van grote klasse; heel subtiel en mooi complex zit het verweven in de smaakstructuren van de wijn.

2003 Chateau de Hureau, Cuvee Lisagathe, Saumur Champigny (cabernet franc)
De kleur van deze wijn is te omschrijven als somber rood. Wat bruinreflexen zijn waarneembaar. Dan verwacht je als je aan het ruiken slaat geen uitbundige fruittonen en dat klopt hier ook wel. De neus doet een beetje stroperig aan, ik ruik daarnaast nootjes en vindt het aanvankelijk allemaal een tikje bedompt overkomen. Met wat meer lucht in het glas verovert deze wijn mij meer en meer. Tabak, fijn uitgerijpte, zachte tannines. In de mond is er een licht zoete, vrij dikke aanzet waarbij ik zomaar ineens aan Roosvicee moet denken. Ik schrijf op: ‘warm brooddeeg’. En ook: ‘ruikt als een warme zomerdag in de bossen’.

2000 Chateau Pineraie, Cuvee l’Authentique, Cahors (cot)

Deze wijn hangt met dikke tranen in het glas. De kleur is inktzwart/dieprood. De geur is overweldigend. Paardenstal! Met daarnaast ook vochtige aarde, bramen, laurier en chocolade. Zéér rijk en dik. Werkelijk prachtig op dronk nu, de smaak laat zich nog het beste omschrijven als mooi rijp en fruitig, maar die rijpe fruitigheid moet wel opboksen tegen een flinke dot hout, mest en prachtige espressotonen in de afdronk. Niet iedereen kan de krachtige en overrompelende aard van deze wijn goed verteren waardoor geconcludeerd kan worden dat dit een zeer karaktervolle wijn is, die wel in je straatje moet passen.

1993 Leoville Las Cases, 2e Grand Cru Classé, Saint Julien

De volgende wijn heeft een roodbruine rand. Het is duidelijk dat deze heer op leeftijd is. In de neus aanvankelijk vooral roest, bloed- en ijzertonen, welke later weer vervliegen. Daarna: een stoffige impressie, ceder, pruim en herfstbos. Na een klein slurpje noteer ik: vitaal! Prachtige wildwijn. Ik proef paddenstoeltjes en tabak. En ook zoethout. Klassiek gemaakte wijn. Het valt me op dat de wijn zijn piek heel vlot bereikt in mijn glas, om na 15 minuten weer net zo hard terug te lopen.

1995 Torres, Mas La Plana, Penedes

De kleur van deze wijn zit bijna tegen het cola-bruin aan. Wat een prachtige chocolade-achtige neus! Met daarnaast ook veel koffie en caramel. Ook ruik ik nog hele fijne balsamico tonen. Ik denk aan een zonnige herfstdag, waarbij de laatste warme zonnestralen van het jaar door het bladerdek van de bomen schijnen. Qua smaak zit het ook wel snor: een zeer fijne balans en een prachtige harmonie van allerlei smaakcomponenten zoals herfstbladeren, caramel en gebrande nootjes.

1996 Ridge Santa Cruz Mountains Estate, California

In het laatste proefglas van de avond trof ik een zeer vitale wijn die nog verreweg over het meeste fruit beschikte van de drie glazen in de laatste serie. De wijn heeft een mooie, dakpanrode kleur. De neus is simpelweg indrukwekkend te noemen. Rijk en voornaam met tonen van bosvruchten, earl grey en zelfs wat koperpoets. Dik, vol, prettig zoet en fraai uitgerijpt. Caramel en prettige, notige madeiratonen. Bloemetjes. En tenslotte, in de afdronk, een zachte bittertoon zoals zwarte olijven ze kunnen hebben. Heerlijk glas.

60e proefseizoen start met indrukwekkende variëteit
By in ,

60e proefseizoen start met indrukwekkende variëteit

Trouvailles, noemen de Fransen mooie vondsten. Het zestigste proefseizoen van de Brabantse Wijnsociëteit is gestart met een proefavond waarbij wij de vondsten van de leden proefden.

Guy Niziolek Champagne, Blanc de Blancs

Goudkleurig, mooie mousse, peren in de smaak en een prachtige zuren. Pittige champagne, zegt Adam.

Swanenplaats 2008, West-Friesland Auxerrois (Nederland)

Elegant, citrus en best geconcentreerd, zegt Toos. Perzik in de neus, aldus Richard. Mijn aantekeningen zeggen mooie florale neus met jasmijnimpressie, vol en evenwichtig, sappig. De onthulling is heel verrassend: wijn uit Noord Holland. Niet eerder proefde ik zo’n goede wijn uit het noorden van ons land. We gaan vooruit met wijnmaken, zegt Noël nuchter.

Spätburgunder 2007, Hauser Bühler Bickensohl, Kayserstuhl Spätlese

Zeer lichte kleur, overduidelijk pinot noir, framboosjes en toffee in de neus, evenwichtige smaak, rondeur. Fraai elegant glas.

Cono Sur Cabernet Sauvignon Carmenere 2008 Colchagua Valley Chili

Rubbertje en wat asfalt in de neus, die de herkomst verraden. Cassis, cassis en cassis, zegt Berry. Richard ruikt peper. Jonge wijn met al soepele smaak.

Lirac 2006, Cuvee Terra Ancestra, Vignerons Roquemaure

Houtgerijpte cuvee van de coöperatie van Roquemaure, gemaakt van grenache, syrah en mourverdre. Een allemansvriend, zegt Hans, met veel fruit aldus Noël. Berry ruikt vanille en Peter vdE laurier. Mijn aantekeningen: zwoele neus met kersen, volronde aandronk, mondvullende wijn, sappig en soepel fluwelig.

Château Julienas 2009 Julienas

True to type Beaujolais en dat betekent een wijn die vééeéél plezier geeft. Frambozen explosie, duidelijk gamay. Nu ook nog wat tannines, lekker!

Château de Pesquier 2007, Cuvee Prestige, Ventoux

Open neus met kersen, volle en evenwichtige wijn, stevig en alcoholrijk. Gemaakt van 70 % syrah en 30 % grenache, 9 maanden houtrijping. Zwoel zegt Kees, floraal en inktig aldus Rob. Een echte stoofpotjeswijn.

Teroldego Rotiliano 2006 Riserva, Trentino Aldige

Klassieke wijn, zegt Rob, hoge zuurgraad, begin van een stalneusje. Stoffig en aards, soepele rode wijn met veel spel.

Egri Bikaver 2006, St. Andrea, Eger, Hongarije

Chice oude wereld, formuleert David treffend. En verder: pruimen, wat menthol, beschaafd zoethout. Mijn aantekeningen: herfstbosassociatie in de ontwikkelde neus, straf van smaak met pittige tannines maar ook ontzettend veel rondeur.

Aglianico 2005, Taurasi di Fuedi San Gregorio, Campanië

Rijke neus met eucalyptus, een proever zegt zelfs: dramatische neus. Erg jong overkomend, mooi cederhout, komt langzaam los. Elegant glas.

Château Eugénie 2004, Cahors, Cuvee de l’Aïeul

Zwart als de nacht, omschrijft David de kleur. Gesloten neus nog, later stallucht, cederhout, laurier. Volronde wijn met veel kracht die charmeert door fluwelen kantjes.

Pino Nero 2001, Clessidra, Valle di Cembra

Voor mij een van de hartediefjes van de avond, wat een wijn! Pruimen, herfstbos, mooi op dronk, ik droom hier een lamshaasje met oesterzwammen bij en denk aan voorbeeldig geluk.

Château Bonalgue 2004, Pomerol

De eerste Bordeaux van de avond en wat voor een. Bij het proeven van deze wijn snap ik meteen weer het gezegde dat je altijd bij Bordeaux terugkomt… De wijn is rijk in de neus, complex, cederhout. Goed concentraat. 90% merlot en 10% cabernet franc. Heerlijk glas.

Château St. Martin de Garrigue 2007, Coteaux du Languedoc

Een van de mooiste wijnen van de avond, zwoele neus met kersenconcentraat, Mon Cherie, laurier, cederhout en veel morellen. Prachtige aandronk met een zwoel doorzettende smaak. Truffel in de neus.

Rustenberg 2004, Stellenbosch, Zuid Afrika

Adam ruikt koffie, mocca, Kees ruikt ook pruimen. Geroosterde aubergines, zegt Nello. Ik vind de neus niet gemakkelijk, boerenkool ruik ik erin, naast cederhout. De smaak heeft nog zoveel power dat ik toch echt ‘kindermoord’ in mijn aantekeningen schrijf. Mooi glas.

Clos Abadia 2006, Costeres del Siegre, Raimat

Tempranillo en merlot geven een kruidige neus met wat peper en kardemom. Aangename wijn, complex en met veel rondeur. Toppertje.

Krohn colheita port 1983

Een port van 27 jaar oud die een pachtige afsluiting vormt van deze proeverij. Krentjes en tabak in de neus, zéér elegant prachtig glas.

Uit de liefhebberskelder
By in ,

Uit de liefhebberskelder

De gevleugelde woorden ‘op herhaling’ werden wel eens met enige weerzin uitgesproken in de tijd dat we een militaire dienstplicht kenden. ‘Op herhaling’ bij wijnproevers roept een brede glimlach op en goedkeurend gehum. Adam van der Linden bracht wijnen op tafel die we eerder proefden; hij zei aan het begin van de proeverij dat álle wijnen – op een na – uit zijn eigen kelder kwamen. Meer aanbeveling is niet nodig, we hadden een geweldige avond met deze proeverij.

Voirin-Jumel Champagne, Cuvée 555 Élevé en fut de chène

Gemaakt van chardonnay. Ik ruik al gist bij het inschenken vanuit de fles. Toast in het glas. Verfijnde mousse, aangename rondeur, sappig. Lekkere zure appeltjes in de smaak. Prettig glas champagne met houtopvoeding, heel geschikt om bij de maaltijd door te drinken. De wijn komt uit Cramant, dat hierboven op de foto is te zien.

Pinot Gris 2006 Sonnenglanz Grand Cru, Domaine Selig, Riquewihr

Geelblanke kleur, in de neus een stinkertje, maar vooral véél mineralen en kruiden. Peter vdE ruikt lychees. Nogal zoete aanzet, goede maaltijdbegeleider. Culinaire wijn.

Château Villars 1998, Fronsac

Gemaakt van 73% merlot, 20% cabernet franc en 7% cabernet sauvignon. Bruine rand en wat ontoegeeflijke geur na inschenken. Boerse wijn, mooie rondeur in de smaak en toch ook een tikje bonkig. Hoe dat kan? Nou, denk aan een flinke vuist in een fluwelen handschoen. Mooie wijn in deze tijd van het jaar. Na de proeverij schonk ik nog een bodempje in en toen vond ik de wijn qua bouquet helemaal top.

Clos Triguedina 1995 Cuvee Prince Probus, Cahors

Dakpannenbruine rand bij een diepzwarte kleur. Dat geeft al te denken aan het gebied SudOuest. Honingdrop ruik ik. En een stallucht. Prettige rondeur in de smaak. Hap sap. Boerse wijn die ook goed past bij deze tijd van het jaar (wild!). Pepermunt in de neus, zegt Rob. Hangt goed na. De wijn kan nog rijpen, heeft nog potentieel en zal wellicht nóg mooier worden, maar is nu bij de maaltijd echt genieten.

Château Haut Gleon 1999, Vin de la Vallée du Paradis, Cuvee Romanénin

Bruine rand en een hele lichte kleur, een indicatie voor de druif waarvan deze wijn is gemaakt: pinot noir. Pieter betitelde het bouquet als engelse drop en truffel. Die lichte truffeltoets staat ook in mijn aantekenboekje, samen met herfstbos en stal. De neus is vrij complex. De smaak is soepel en verfijnd, volstrekt op dronk. De wijn is voor mij de op één na mooiste van de avond, een combinatie van elegantie en finesse. Heerlijk.

Rouge d’Alsace 2003, Camille Braun

Oók pinot noir. Maar dan donkere kleur met enige ontwikkeling. Rijke neus met een lichte rubbertoon, dominanter zijn munt, laurier. Aardbei, zegt Jasper. De smaak combineert souplesse met toch ook nog tannines. Eaux-de-vie achtige trekjes. Heel bijzonder glas.

Domaine Pujol 2004, Minervois, Cuvee Saint Fructueux

Dit is echt een adembenemende wijn: diepdonkere kleur met een ontwikkelde rand. Drop en vol fruit, een intense neus, zegt Toos. Ik ruik een heel expressieve morellenkersenneus. De smaak is rijp en rijk. De edele neus zet zich door in de smaak die een schitterende balans heeft en een perfecte afdronk. Mooiste wijn van de avond. En ja…ook het hartediefje van Adam.