Tag: Zuid-West Frankrijk

Herken druif en land
By in ,

Herken druif en land

Villa Maria in Marlborough

Dimph
Oerlemans componeert een blindproeverij waarin we steeds druif en land
determineren. We kennen het gevoel achter drie glazen: van puzzelend tot
radeloos. En het gevoel als je op papier de proeverij ziet: bewondering voor de
samenstelling. We proeven vijf series met vintage port 1995 toe.

Eerste serie: Elzasser riesling, Chablis chardonnay en
Montagny chardonnay

 

Chablis 2010 Grand Cru Les Clos, domaine Pinson

Mooie neus,
door enkele proevers wat houtgedomineerd genoemd. Ik ruim erg mooie viooltjes,
Kees wat hazelnoot en vanille. Na het genieten van de neus valt in de smaak een
botertoon en wat bitter op. De mooiste wijn van de serie én het hartendiefje
van Dimph.

Tweede serie:
Barbera d’Asti en cabernet franc uit Chinon

Wat kan dat
lekker zijn, de eerste rode wijn na een witte serie. Vooral als ze romig, mild
en fluwelig zijn, van die liefelijke wijnen.

De verschillende terroirs van Domaine de la Morandiere

Chinon 2010,
Domaine de la Morandiere

Vieilles
Vignes. Ik herkende de cabernet franc niet, dacht aan een merlot. Door die
enorme romigheid, kers in de neus, cederhout, mooi! De kleur is nog mooi paars.
Zachte aandronk, mild, allemansvriend.

Barbera
d’Asti 2009, Elio Perrone

De wijngaard
is in 1932 aangeplant, staat in de documentie, dus ook oude stokken. Ik val als
een blok voor deze wijn, waarbij ik in de neus niet veel meer ruik dan nieuw
hout (wel lekker hoor). Fluwelige aandronk, ik proef hoge zuren en chocolade en
cacao.

Derde serie:
nebbiolo uit Piemonte en malbec uit Cahors

Cahors 1997, Clos Triguedina, Prince Probus

Hartendief van Dimph.Ik wrijf nog eens even goed in mijn ogen bij de
aantekeningen, maar het staat er echt: kindermoord. Gefopt! Dit is nu de tweede
week achter elkaar dat we gerijpte wijn proeven en die niet echt herkennen.
Twan noemt de neus ingetogen, maar haalt er véél impressies uit: tabak, kers,
caramel en cederhout. Dat is ook Willem Jan gelukt, die kers, steen, rabarder,
champignons/morilles determineert. Zelf ruik ik chocolade, mocca en cacao in de
zwartgekleurde wijn. Ik lees verder: “een bek vol wijn, teer, trekt enorm, een
nog straffe wijn.”

 

Vierde serie:
tempranillo uit Ribera del Duero en malbec uit Cahors

Ribera del
Duero 2009, Bagús

Een mollige
wijn met leer, gestoofd fruit, vrij zacht, zegt Just. De kleur heeft een paarse
rand. In de neus mineraal, ingekookte kers en ook truffeltonen. Soepele aanzet
maar een karaktervolle smaak. Duidelijk een wijn met nog toekomstpotentieel.

Vijfde serie:
pinot noir uit Marlborough Nieuw Zeeland en syrah uit Australië.

Met het oog
op prijs/kwaliteit een interessante serie want de tweede wijn is drie keer zo
duur als de eerste.

Marlborough
2010, Villa Maria

Frank
determineert de wijn in heel interessante bewoordingen en kritisch: deze wijn
probeert karakter te hebben, maar haalt het in mijn ogen net niet. Rick: soepel,
vanille, zoetje, peper en hout. De pinot noir is te raden, nee vast te stellen
aan de hand van de lichte kleur. De neus is zéér pinot noir, maar hoe definieer
je dat nou? Cederhout ook. Mijn aantekeningen: rondeur, gewoon erg lekkere
pinot, hangt na. Ik geef de voorkeur aan deze wijn uit Nieuw Zeeland boven die uit Australië.  

Adeliade Hills 2008, Long view, the Piece Shirah

Dit is dan
Franks wijn: aangenaam, aardbei en subtiel, benoemt hij. De neus heeft iets
‘raars’ zegt Toos, Noël noemt het zwavel. Rick ruikt snoepjes, laurier en
eucalyptus. Ik ruik wat cacao in een vette neus die ik onterecht voor Chili
aanzie. De smaak is mij te straf.

Een heerlijke
proeverij waarbij ik helaas vaak ontnuchterend slecht druiven en landen herken.

Werkavond voorjaarsseizoen 2013
By in ,

Werkavond voorjaarsseizoen 2013

 
Wijngaarden in Navarra

De jongste wijn is twee jaar oud, de oudste wijn is veertig jaar oud. We proeven van dicht bij huis tot de andere kant van de wereld.

Gestolen Fiets 2011 Douro, Niepoort

Je tekent de Koningin die zich prostitueert. Dat kan natuurlijk niet. Dan heb je een beschuldiging van Majesteitsschennis aan de broek. We schrijven 1966. Willem Holtrop is de tekenaar. Die in 1968 definitief naar Parijs verhuist. Aan Willem is nu de  meest prestigieuze prijs voor striptekenaars toegekend: de Grand Prix d’Angoulême. Niepoort heeft Willem gevraagd het etiket te tekenen voor de wijn die Gestolen Fiets heet. Sebastian noemt de wijn bloemig, Kees ruikt citrus en Paul abrikoos en perzik. Zelf ruik ik wat mineralen, mooie zuren en een sappige smaak. Wijn met een verhaal.

Chardonnay 2010 Ronchi, Langhe

Eigen import van Sebastian uit Piëmonte. Goudkleurig. Paul roemt de mooie geur en structuur, het botertje en de geconcentreerde en complexe smaak. Kees benoemt banaan en geroosterd brood. Ik vind de wijn vet, mooie vanille neus, goede zuren en een flink bittertje. Stevig glas wijn.

Adam 2010 Grand Cru Kaefferkopf

 De wijn die discussie oproept over de druif.
Sebastian benoemt citrus, mineraal en exotisch. Een neus met rozen en viooltjes! Kruidig. En dan proef je: een ongelofelijk mooie balans, verfijnd met een mooi zoetje. Zo’n prachtige wijn die ik – oeps – doorslik voor ik er erg in heb, dus een hoge slikfactor. Onmiskenbaar gewürztraminer. En dan komt de verrassing: met een vijfde riesling. Schouderklopje voor Paul, die dat proeft. Voor mij de mooiste witte wijn van de avond.  

Di Fillipo Villa Conversino 2011 Umbrië

Oranjekleurig, een wijn voor 30 april. Kleine neus. Goede balans,  harmonieus met een bittertje, ik vind dit wel een gastronomische wijn, deze rosé. Gemaakt van sangiovese en merlot, de maker is uitgeroepen tot de beste bioboer van Italië. Goede balans en een duidelijk en prettig bittertje.

Seifried Pinot Noir 2008, Nieuw Zeeland

Cederhout en verfijnde neus. Evident pinot noir, Sappig, kracht, souplesse  en verfijning.

Climbing 2010, Orange Australië

Wijn gemaakt van syrah, van hoog gelegen wijngaarden, vandaar de naam. Neus met laurier, morelkers, zwoel. Henk ruikt bessen en vanille, van hem mag de wijn nog even liggen, doet hem denken aan Rhone. Claartje ruikt een ietsje verbrande neus. De wijn heeft veel inhoud, het is geen allemansvriend, de wijn heeft lucht nodig en toont dan wat prettige souplesse.

Château Franc Bigaroux 2005, Saint Emilion Grand Cru

Kees ruikt mocca, Henk noemt de wijn fris met een bittertje. Ik ruik in de duidelijk klassieke neus kers en laurier. De wijn mag zeker nog liggen of belucht worden, het is in het begin een bekkentrekker, stevige smaak, een powerhouse, prettig glas met goede balans, klassieke Bordeaux.

Reserve des Tuquets 2009, Madiran

Henk ruikt fruit en stevig hout, benoemt de goede zuren en het evenwicht in de wijn. De neus vind ik erg mooi: rijk, vaak een teken van het gebruik van nieuw hout. In de neus ook chocolade en kersen, lekker! Wijn met goed concentraat.

Zenato 2009, Valpolicella Ripassa

Just ruikt een gebrand rubbertje, geconcentreerd zoethout en confiture. Mijn aantekeningen: sigarenneus, soepele smaak, veel fruit! Bittertje en rondeur in een uitermate sappige wijn.

Les Amouniers 2008 Châteauneuf du Pape

Wijn gemaakt van grenache, syrah en mourverdre. Evenwichtig. Rondeur  en verfijnde smaak, drop en laurier, bittertje.

Real Irache 1973, Navarra Gran Reserva

We weten natuurlijk niet dat we een veertig jaar oude wijn in het glas hebben (geblindeerde fles). Sebastian prijst de goede balans, Willem-Jan benoemt de kruidigheid, Toos noemt de wijn belegen en ‘heeft zijn beste tijd gehad’.  Het is waar, de wijn is opdrogend nu, maar er is nog veel aan te genieten: belegen neus met kreupelhout en verfijnde smaak.

Brunello di Montalcino 2003

Deze wijn staat naast de Navarra. Gemaakt door een domein dat helemaal wordt gerund door vrouwen. Toos benoemt framboos, een zoetig pepertje en droge tannines. Sebastian denkt dat de wijn nog te jong is. Ik vind het hout net iets te overheersend in deze wijn, waardoor het een moeilijke wijn is qua balans.

Masi 2007, Campo Fiorin, Rosso del Veronese, Ripasso

Just benoemt leer, tabak en rood fruit en dat allemaal subtiel in balans. Kees benoemt framboos en vindt de wijn uitgerijpt. De wijn is goed op dronk, staat in mijn aantekeningen. Sappige en fijne wijn met aangename rondeur, klassiek.

Kelderschatten: tussen Gloria en de terugkeer van de blues
By in ,

Kelderschatten: tussen Gloria en de terugkeer van de blues

Abdij van Sant’ Antimo

Van beminde, via poepje en kinderdagverblijf naar toevluchtsoord.
Een greep uit de synoniemen van ‘schat’ die Peter ons voorschotelde ter opwarming van zijn proeverij Kelderschatten. Maar eerst: wat is een ideale kelder? En wie heeft het perfecte systeem om bij te houden wat er ligt, of juist niet meer ligt? Hoeveel flessen liggen er dan in die kelders? Hoeveel kopen we er per jaar bij (gemiddeld 300, begrijp ik)? Het is de bedoeling dat die flessen langzaamaan aan kwaliteit winnen; tot ze promoveren tot de eredivisie: KELDERSCHAT. In alle rust rijpen de lovebaby’s in het kinderdagverblijf tot sneeuwwitjes. Tot ze worden wakker gekust. En hun hemelse genoegens kunnen prijsgeven.

De Brunello di Montalcino brengt de poes in herinnering

Laten we ons eens verplaatsen in de voorbereidingen van de hoofdpersoon. Zijn kelder heeft hij niet aan huis, dat voorkomt impulsieve daden die op onze avonden als ‘babymoord’ worden gekenschetst. Hij moet weloverwogen te werk gaan. En daar houdt hij van. Iets anders. Hij heeft een schimmige reputatie:  liefhebber van belegen wijnen. Beter: extra belegen. Op z’n Tilburgs: oude meuk. “Dat vindt Peter nog wel lekker”, klinkt het als een fles de kritische leeftijdsgrens heeft bereikt. Daarbij komt een zekere gedistingeerde, klassieke smaak. Maar deze woorden zijn zeker geen synoniemen voor saai. Laten we z’n smaak eclectisch noemen. Dat schept verwachtingen. Zo zien we hem in z’n kelder staan om de finale keus te maken. Die keus moet verrassen, bestaande reputaties niet te veel versterken, er moeten herkenningspunten inzitten (‘typisch linker oever, dat moeten ze herkennen’), plus vooral: lekker! Waaraan kunnen we de keldermeester nog meer herkennen? De flessen-inpakmethode. Bij Peter meestal in krantenpapier, de culturele pagina’s. Ik zie vanavond voorbijkomen:
Michelangelo, Rafaël (in Teylers museum, aanrader), Muse (cd The 2nd Law) en schilder Luc Tuymans (Hare Majesteit).

Is de verpakking beloftevol, de namen van de wijnen blijken ook van grote schoonheid; Celeste; Beau-Sejour; Chasse-Spleen (‘chasing out the blues’); Gloria. Het hemelse geluk lijkt dichtbij.

Montlouis 1988 Demi-sec Yves Chidaine

De witte indrinker van chenin blanc uit de Loire: prachtige gerijpte neus; vuursteen, appelstroop, zuur en zoet perfect in evenwicht. Mooi oud worden kan dus ook!

Wat willen we graag druiven en landen goed raden. En wat gaat het toch fout… De hele serie 2 wordt in Frankrijk geplaatst, want men proeft paprika en dat moet wel Cabernet Franc zijn? Nee, tabak, stoffig, salmiak, eerder Cabernet Sauvignon? Nee, amarene kersen, het is Italië! Toos zet ons met beide benen op de grond: dit is Spanje. Gelijk heeft ze.

Celeste 2007, Crianza, Ribera del Duero, Selection de Torres

Rode bessen, tabak, balans, aards, lange afdronk. Meer gewaardeerd dan de Navarra reserva ernaast. Mooi etiket! De sterrenhemel boven de Duero met Grote & Kleine Beer en Cassiopeia

Het proeven en analyseren wat je proeft blijft een hels karwei. Wat lopen de meningen toch uitéén. “Prachtige zuren, nog 10 jaar laten liggen” – “Wat zou dit nou nog beter moeten worden, dat zuur wordt alleen maar erger”.

Le Serre Nuove dell Ornellaia 2003, Bolgheri

Viooltjes in de neus, In de mond: kersen in het kwadraat. Mooi! Nog een slok.

Monchiero Barolo Montanello 1999 Riserva

Doorzichtig bruin-rood. Marmite in de neus. Veel genoemd: putjeslucht. Veel zuren.Veel discussie over houdbaarheid. Just proeft rozen, Nello beoordeelt op basis van kleur correct: zo bruin, dat moet Nebbiolo zijn.

Château La Reyne 1998 Cuvee l’Excellence, Cahors

Leer, kersen, aards, maar in de mond streng en mist wat speelsheid.
Nog rustig laten liggen!

Natuurlijk, naarmate de series vorderden, worden de verzuchtingen aardser; “wat een neus!” “Oh, hier houd ik van!” “Godsamme, lekker, zeg!”

Château Gloria 2001, Saint-Julien

Weer: putjeslucht. Willem-Jan: Nee hoor, mooiste neus tot nog toe. In de mond mooi uitwaaierend met klassiek smaakpalet; kreupelhout, zwarte bessen toe.Hartendiefje Peter.

Brunello di Montalcino 2001, Tenuta San Filippo Fanti

Jac zegt: van  beide wijnen krijg ik dorst en wil ik nog een slok. Ietsje  branderig door de alcohol.
Ik heb een duidelijke impressie in neus èn mond: pure chocolade. Nog een persoonlijke mijmering. Op het etiket van de Brunello staat een nietig kerkje. Het is de Abdij Sant’ Antimo, gesticht door Karel de Grote in 781.

De kerk is gebouwd in 1118. Een wonder van ingetogen schoonheid. Het licht zwaait door de ramen. Op de drempel rekt een poes zich uit. Augustijner koormuziek kringelt als wierrook omhoog. Ik lees in mijn aantekeningen: puur pure chocolade. Jac proeft thee. Berry denkt aan krenten. Zoete tannines, daar is iedereen het over eens. Zoete herinneringen zeker.

In de laatste serie grijpt Peter subtiel in, nadat de Saint-Emilions in Italië, Nieuwe wereld en weer Italië (esspresso!) geplaatst worden: “Dit is natuurlijk Bordeaux” “Oh, ja??” Dan komt het toch nog goed: “zo zacht, dat is de merlot, dan is het rechteroever”. Zie ons glimmen, de schatjes. Alsof we het helemaal zelf hebben verzonnen.

Château Beau-Séjour Bécot 2004, 1e Cru Classé, Saint-Émilion

Voor velen de mooiste serie. Al lopen de notities zwaar uiteen; bloesem, bosvruchten, steen, vulkaanwijn?, eucalyptus, korte afdronk, lange afdronk, nog wat hard, zacht…
Mijn algemene indruk: voornaam met veel aardse impressies. Hartendiefje Peter.

Château Troplong Mondot 2004, Gr. Cru Classé, Saint-Émilion

Voor mijn gevoel iets levendiger dan de vorige met meer fruit (bramen). Maar zeker in het zelfde register en daarom mooi te vergelijken. Noël
zegt: deze hoort bij mijn all time favorites.

De blues komt even terug in de proeverij. Bij de Chasse-Spleen 2003 uit Moulis nog wel. Daar ruikt men kurk. “Gisteren was er niets aan de hand”, probeert Peter de zaak nog te redden. Paul heeft nergens last van en geeft en passant de verklaring: “Je hebt de kurk er weer andersom opgedaan.
Dat moet je nooit doen”. Schatbewaren is een vak. Schatgraven is spannend.
Schatproeven is een zegen. Gloria in exelsis Deo!

Verslag, proefnotities én foto’s van Hans Lodewijkx

Wijnen uit de Lot: waarom zoveel cuvees?
By in ,

Wijnen uit de Lot: waarom zoveel cuvees?

Een visie op Cahors van de onvolprezen striptekenaars Dupuy et Berberian

In geld, in vrouwen en in wijn, is deugd en
vreugd, maar ook venijn. Zegt het spreekwoord. Laten we eens stilstaan bij de
bedrijfskundige kant van een wijngoed runnen. Neem nou Clos Triguedina, een
familiebedrijf in Cahors, waarvan we al eerder prachtige wijnen proefden, zoals
de Prince Probus 1995 en 1998. Clos Triguedina beslaat een terrein van zo’n 65
hectare. Eigenaar is Jean-Luc Baldès, de zevende generatie van dit
familiebedrijf. Hij studeerde af in Beaune en werkte als manager op Château
Coutet in Barsac.In 1991 volgde hij zijn vader op en in 1995 werd hij door
Gault Millau uitgeroepen tot beste Franse Wijnmaker. Er worden maar liefst een
tiental cuvees gemaakt op dit domein. Dimph en Jac Oerlemans lieten ons deze
avond de nieuwe mousserende Buls Rosé gemaakt van malbec druiven proeven, de
droge witte wijn en de zoete wijn van chenin blanc. Als Triguedina alleen een
rode wijn zou maken, zijn wijnliefhebbers al volmaakt gelukkig. Toch is die
wijn er in verschillende varianten, bijvoorbeeld om de druiven van oude
percelen (vieilles vignes) goed tot hun recht te laten komen. Met grote
prijsverschillen. De gewone rode wijn kost op het domein 16 euro, Prince Probus
30 euro en er is een prestige cuvee New Black Wine van 50 euro. Uit de fiches
technique van het domein leren we dat Clos Triguedina bestaat uit 75% malbec,
20% merlot en 5% tannat van 30 jaar oude wijnstokken. Helaas staat de opbrengst
per hectare er niet bij. Prince Probus is 100% malbec, net als de New Black
Wine, waarvan staat aangegeven dat deze wijn 20 tot 30 jaar bewaard kan worden.
De speciale cuvees zijn liefhebberswijnen. Ik kan geen andere dan
bedrijfskundige redenen bedenken om ook witte wijn, rosé en zelfs mousserende
wijn te gaan maken – er moet geld in het laatje komen. De droge witte wijn vind
ik sappig en prettig, een terraswijn. Lekker, zeker, maar niet bijzonder. Dat
geldt ook voor de Buls bubbels. Onder wijnliefhebbers is er vaker discussie
over de vraag of een domein er nou goed aan doet om één uitstekende wijn te
maken, of te werken met speciale cuvees. Deze proefavond kunnen we die vraag
ook stellen en beantwoorden aan de hand van de wijnen van Triguedina en
Eugenie.

Montplaisir Blanc 2011, vin de pays de Lot

Ik vind deze witte wijn van chardonnayen
viognier een klasse beter dan de droge Sec du Clos van Triguedina gemaakt van
dezelfde druiven. En als dat dan zo is, dan vraag ik me af: waarom maakt zo’n
gerenommeerd domein die eenvoudige witte? Dat moet toch zijn om geld in het
laatje te brengen? Enfin. Hier ruik ik jasmijn in de neus, mooie fruitrondeur
in de mond, méér verfijning, elegantie en een hoge zuurgraad. De wijn hangt na.
Jac geeft toe niet altijd het plezier in biologische wijnen te proeven, maar in
deze dus wel!

Château Eugéníe van de familie Couture
(klik hier om naar de mooie website te gaan) heeft vier series rode Cahors wijn.
De Tradition is gemaakt van 80% malbec en 20% merlot en een gemiddelde opbrengst
van 50 hl/ha. Deze wijn is zelfs bag-in-box beschikbaar. Bij Cuvee Pierre Le
Grand varieert de verhouding tussen malbec en merlot per jaar en is de
opbrengst net iets minder, 45 hl/ha. Cuvee Reserve de l’Aïeul is genoemd naar
grootvader en ook hier varieert de verhouding malbec en merlot en gaan we naar
iets meer concentraat, 40 hl/ha. Haute Collection is gemaakt van 100% malbec en
een lage opbrengst van 25 à 30 hl/ha. Deze wijn moet het plus ultra nectar van het
domein zijn, de fles voor feestelijke gelegenheden, want ook flink kostbaarder.
Proeven we dat ervan af? We gaan het zien. Dimph en Jac laten ons wijnen
proeven uit de laatste drie serieus.

Château
Eugéníe 1995, Cahors, Cuvee Reserve de Tsars

Hartendiefje van Dimph. Gemaakt van 85%
malbec en 15% merlot. We proeven deze wijn naast dezelfde cuvee van 2001. Ik
ben reuze enthousiast over deze uitgerijpte wijn met een bruin belegen kleur. Fijne
stallucht met wat salmiak tonen. Enorm fluwelige rondeur, trekt nog een beetje
maar is duidelijk wel op het toppunt van rijpheid. Ook iets van lijm en
zoethout. Een fantastisch mooi glas wijn. Claartje ruikt mineralen, vleesjus en
inkt. Jan kreupelhout, aarde en champignons, bramen en bosbessen. Complexiteit
van jewelste dus.

Château Eugéníe 2002, Cahors, Cuvee Reserve
de l’Aïeul

Hartendiefje van Dimph. Ook hier 85% malbec
en 15% merlot. We proeven van deze cuvee 2003, 2002 en 1992 naast elkaar. Als
grootvader van bovenop een wolkje naar beneden kijkt, zal hij tevreden zijn
over deze tien jaar geouderde wijn. Nello ruikt getoast hout, hazelnoot en
typeert de wijn als elegant met zoet fruit. Ik zet al twee *-sterretjes in mijn
notitieboek bij de neus alleen: ontzettend mooi, heel rijke neus met veel
ceder- en kreupelhout. Fluwelige rondeur in de smaak met een prachtige balans.
Een droomwijn om in de kelder te koesteren.

Château Eugéníe 2006, Cahors, Haute
Collection

 

Sebastian ruikt pruimen en stallucht.
Gerard benoemt rijp zwart fruit, fruitige aanzet in de smaak en de mooie
concentratie in de wijn. Mijn aantekeningen: aangename neus met rood fruit. Rondeur
in de mond, een erg mooie sappige smaak met – jawel, daar is ie weer –
fluweeltoets.

Château Eugéníe 2002, Cahors, Haute
Collection

Ondanks dat deze wijn vier jaar ouder is,
drinkt de 2006 nu beter. Mijn oordeel: dit is een kindermoord, we drinken de
wijn te jong. De mond trekt echt bij elkaar. Nu zal enkele uren in de karaf de
wijn véél toegankelijker maken… een oplossing is altijd wel te vinden.
Sebastian benoemt de grondsmaak in de wijn. Gerard is onder de indruk van de
fruittonen. Noël waardeert deze wijn meer dan de 2006, die hij commercieel
noemt. Mijn aantekeningen: rubber in de neus en bakken met fruit, ook tonen van
gestoofde pruimen. De wijn is te jong in mijn ogen. Bij langere in het glas
staan ontwikkelen zich koffie en cacao in de neus. De wijn hangt heel lang na.
Zeer benieuwd hoe deze wijn over twee, drie jaar zal zijn.

Le moelleux du Clos 2011, vin de pays du
Comté Tolosan

Wijn gemaakt van 100% chenin blanc
druiven die zijn aangeplant in 1994. Waar de droge variant een fijne terraswijn
is en de mousserende rosé een leuk curieus aperitief, daar biedt deze wijn meer
diepgang om het glas opmerkelijk te maken. Een explosie van perzik en abrikoos
in de neus, aangevuld met amandelen. Dat zet zich door in de zachte aandronk en
een harmonieuze smaak. De wijnen van Clos Triguedina worden geschonken op het Elysee,
het presidentieel paleis, in de Franse senaat en de Assemblée Nationale. Dat is
altijd mooi om erbij te kunnen vertellen aan vrienden die je dit glas schenkt. Je
schenkt een wijn met een verhaal.

Onbeholpen worstelen om wijn onder woorden te brengen, de werkavond
By in ,

Onbeholpen worstelen om wijn onder woorden te brengen, de werkavond

A dirty mind is a joy forever. Rare jongens, die wijnproevers

Wijn onder
woorden brengen. Als het goed gebeurt, vergroot dat het genot. Dan proef je
zélf ineens wat de ander benoemt. Ja verdorie… herfstbos, inderdaad. Vanille,
nu je het zegt! Eucalyptus, daar was ik nooit op gekomen. Beste lezers, dan
voelt een wijnproeverij zó goed. Het gekke is dat je wijn veel beter onder
woorden kunt brengen als je vaker proeft, en ook echt wat minder goed als je
onnadenkend het edel vocht nuttigt. Na wekenlang vakantie is de werkavond van
de sociëteit een feest van herkenning. Fijn om wijn- en proefvrienden te zien,
bij te praten. Het héét werkavond en werken is het. Zestien wijnen stonden op
tafel en ondertussen heten we nieuwe leden welkom, maken we het proefprogramma
en geeft de penningmeester een overzicht. Het is wennen om wijn weer zorgvuldig
onder woorden te brengen. Je bent dat een beetje verleerd. Een vraag als ‘Hoe proeven mineralen?’maakt dat we nu met de mond vol tanden blijven zitten. Wat ongelofelijk goed
dat we weer gaan wijnproeven. Scherp moeten definiëren wat we proeven. En zo
ons proefgenot vergroten. Laat maar komen die dialoog in de komende weken.

Sommige
wijnen zijn een voorbode van de proeverij die komen gaat. Daar hou ik erg van.
In dit verslag daarom aandacht voor deze wijnen.

La Treille du
Roy 2011, vin de pays, houtgelagerde chardonnay uit de Lot

Een dikke
wijn met hazelnoot in de neus en veel hout, zegt Kees. Claartje noemt de wijn
stevig. Ik vind het bouquet stuivend en floraal, de smaak is strak en met een
duidelijke mineraaltoets. We proeven dit seizoen wijnen uit de Lot.

Forstmeister
Geltz-Zilliken, Saarburger Riesling 2009 Rausch Grosses Gewachs

Zeer
verfijnde wijn met een kruidentoets, in mijn aantekeningen staat ook Turks
Fruit, licht prikkelend ultiem elegant met een fraai bitter zuurtje in de afdronk.
Mooiste witte wijn van de avond.

Bibacchus
2001 Petite Arvine, Valais Zwitserland, Terrasses du Rhône

Pittige witte
wijn met goede balans, florale neus, aangename bitters. Die Zwitsers kunnen het
ook wel, wijn maken. Zelfs met curieuze druiven. Een voorproefje van de Eigen
druif eerst proeverij.

Leo Extreme
2006 Pinot Noir, Pfalz, German Hill

Ik heb veel
compassie met onze nestor, die op de blunte vraag ‘Hoe proef je nou mineralen?’
drie seconden nadacht en toen schouderophalend antwoordde met ‘Hoe voelt
neuken?’. Aan het eind van het seizoen doen we dat zeker niet meer. Nu was het
worstelen om onder woorden te brengen wat mooi is. Wat een orgastisch gevoel
geeft. Deze wijn? Aaah, lekker! Mooie pinot neus en ook iets van een zweterig,
klam bed: mineralen. Liefelijke wijn, prettige vanille, tertiaire tonen, zachte
aandronk. Volgens sommigen te oud, voor liefhebbers van belegen wijnen een
genot. Een voorbode van de Woas ist des proeverij, gemaakt door een
Oostenrijkse wijnboer.

Pactus 2008,
Lisboa

Zes maanden
heeft deze wijn gemaakt van 100% Touriga Nacional gerijpt op hout. Het is de
wijn die ik steeds openmaak als ik vrienden wil laten proeven wat Portugal in
zijn mars heeft, zei Ricardo. Veel fruit in de neus, mooie morelkers, volstrekt
aangename balans en harmonie. Jan ruikt chocolade en mineralen. Claartje ruikt
koffie en benoemt de rondeur in deze wijn. Net als Paul trouwens die ook de
concentratie prijst. Deze fles is de voorbode van de Portugese regio tegen
regio proeverij.

Brunello di Montalcino 2004, Donatella Cinelli
Colombini Prima Donne

Klassiek glas
wijn met cederhout, bramen, pruimen, herfstbos, mint en chocolade. Soepel
aanzet, elegant en toch ook nog duidelijke tannines. Mineraliteit en vuursteen.
Finessevolle wijn. Een voorbode van de Kelderschatten proeverij.

Voor de
secretaris deze proefnotities aan het papier toevertrouwde bladerde hij nog
eens door het jubileumboek dat in 2005 verscheen. Daarin werd in een
nieuwsbrief van begin jaren tachtig vorige eeuw gerept over een vruchtbare werkavond.
Er werden positieve op- en aanmerkingen geplaatst bij de te grote reeks wijnen.
Ja lezers, te grote reeks wijnen. Toen al! Het kan verkeren. We gaan in ons
nieuwe seizoen kritisch kijken naar de aantallen wijnen per avond. Liever
wat  minder flessen bij een blijvend hoog
niveau.  En véél aandacht voor het
verwoorden van de wijnen. Dan kunnen we daar veel plezier aan ontlenen. Uit de
begintijd van de sociëteit stamt de anekdote van de pastoor die op huisbezoek
vroeg: ‘U schijnt een zwak voor drinken te hebben?’. ‘Integendeel’, zei de
huisvader, ‘het is mijn sterke punt.’

 

Querulantenproeverij: haat of liefde?
By in ,

Querulantenproeverij: haat of liefde?

Wijnaffiche

De laatste proeverij van het seizoen
staat in het teken van querulanten, dwarsliggers en grievenmakers. Peter van
den Besselaar geeft als documentatie de inleidende tekst:Om de
halve garen. De buitenbeentjes. De rebellen. De onruststokers. De vreemde
eenden in de dagelijkse bijt. Degenen die het anders zien. Die niet gek zijn op
regeltjes. En geen respect hebben voor de stand van zaken. Je kunt ze napraten.
Tegenspreken. Ophemelen. Of omlaag halen. Het enige wat je niet kunt is: om ze
heen. Want zij brengen verandering. Brengen de wijnwereld verder. En waar
sommige mensen malloten zien, zien wij genieën. Omdat de mensen die gek genoeg
zijn, dat ze denken de wijnwereld te kunnen veranderen, degene zijn… die het
doen.

 

Wat de wijnboeren in deze proeverij gemeen hebben is dat ze
eigenzinnig zijn en ‘anders’ werken: ze maken wijn zonder het toevoegen van
(veel) sulfiet en zwavel, ze maken gebruik van de gisten die zich bevinden in
de schillen, ze spuiten niet of beperkt in de wijngaarden en laten de natuur
hun gang gaan én ze grijpen niet in tijdens het wijnmaakproces (chaptaliseren en
additieven toevoegen). Peter heeft de proeverij ook een querulant-tintje
gegeven door steeds een wijn open naast een blinde fles te zetten.  

Le Domaine du Moulin  2006 Cour-Cheverny aoc ‘Les Acacias’,  Hervé Villemade

Een stuivende neus, zegt Kees, met banaan. Toos ruikt mineralen
en vuursteen. Claartje noemt de wijn boers en stevig. De neus geeft veel fruit
en vanille. De smaak heeft rondeur, veel concentraat en blijft lang nahangen.
De wijn is gemaakt van de interessante Romorantin, die alleen in dit gedeelte
van de Loire staat aangeplant. Het is de moeite waard om dit gebied te
bezoeken, het kasteel van Chverny was de inspiratiebron voor Hergé, de tekenaar
van Kuifje, om Molenslot te maken. Adam merkt op dat de wijn heel lang nahangt.

Fontedicto 2006 Pirouette 6 vin de
table, Cécile et Bernard Bellahsen

Wat opvalt bij deze proeverij is dat de meningen ver
uiteenlopen: het lijkt een kwestie van haten of liefhebben. Bernard Bellahsen
werkt met paarden in de wingerd en muziek in de cave. Klassieke muziek, van
Gregoriaans tot Beethoven. Waar veel wijnboeren druiven apart vinifiëren, laat
Bellahsen (om met de woorden van wijnimporteur Vleck te spreken) de druiven ‘lekker
met elkaar klootviolen’. Dat resulteert bij deze wijn in een smaakvol, boers
glas (zegt Adam), best aardig met wat stallucht. Just ruikt hout en pruimen,
bosvruchten en leer, noemt de wijn prikkelend op de tong en met een duidelijk
zoetje. Rob denkt dat deze wijn blind tussen anderen hoge ogen zal gooien.

Causse Marines 2010 Marcillac aoc,
Patrice Lescarret

Gemaakt
van Fer Servadou, op een lastig te bewerken stuk berg. Met een etiket dat je
nooit vergeet. De percelen Marcillac liggen in het Central-Massif. Rob is
kritisch, hij noemt de wijn wat groenig in de neus en de smaak moet naar zijn
inzicht meer fraicheur hebben. Noël benoemt kruiden en pruimen in de neus. Wil
zegt dat de donkerpaarse wijn veel fruit heeft en een zoete aanzet. Het is een
hap-sap wijn, zegt hij, zo een die je met grote slokken meester maakt. Dat ben
ik helemaal met hem eens, ik ruik kersen en bramen in de neus, de smaak is open
en prettig, veel rondeur.

Morgon 2011 Marcel Lapierre

Marcel is de Oervader van de natuurlijke wijnen. Hij overleed in
2010, deze wijn is gemaakt door zijn zoon Matthieu. Het is een bekende,
misschien mag je wel zeggen beroemde Morgon; de wijn staat in tal van
toprestaurants op de kaart. Wellicht een kindermoord om de wijn nu te proeven,
maar de smaak… rondeur, sappig en ongelofelijk lekker. Hans L noemt de kleur al
volstrekt uniek: purper, magenta, bijna fluorescerend roze. Of zoals hij zegt: “…als
je walst moet je een zonnebril opzetten.”

Hij oordeelt de wijn nu ook nog te jong. Viooltjes in de neus,
hap-sap-in-het-kwadraat, rdelijk rond en vooral gebotteld plezier. Zelf vond ik
de Chenas 2007 van neef Christophe Pascalet nog mooier, maar het merendeel van de
proevers prefereert de jonge Cru de Beaujolais.

Les Cailloux du Paradis 2008 Racines vin
de france,  Claude Courtois, Sologne

Ik zag erg uit naar deze serie met een jonge wijn van Claude
Courtois en dezelfde wijn maar dan tien jaar ouder. Voor Rob is de 2008 de
topwijn van de avond: veel frisse zuren, laurier en kers. Die zuren staan Adam
juist tegen. De neus is prachtig van deze wijn, met veel fruit en leer, de
smaak is sappig. Claude Courtois is zijn wijn naar mijn idee wat toegankelijker
gaan maken, want de eerste jaren dat ik 1998 in mijn kelder had liggen, vond ik
de wijn ‘moeilijk’. Zijn finesse kwam niet naar voren, die proefde je pas na
jarenlang rusten. Kees geeft ook nu de voorkeur aan de gerijpte Les Cailloux du
Paradis 1998 Racines: mooi, stevig leer, frambozen. Ik ga met Kees mee: de geouderde
wijn heeft een prachtbalans!  

Saint Joseph 2007, Hervé Souhat

Voor mij is dit de wijn van de avond. Paul ruikt oregano en
andere kruiden, espresso. Martin noemt peper, laurier en anderen kruiden, de
peper komt ook terug in de stevige smaak. De neus is een absolute kwaliteit van
deze wijn: uitwaaierend en complex, zoals een pauwenstaart. Leer en tabak geven
de neus een aangenaam karakter. Wie dan proeft, krijgt een bekvol wijn, heel aangenaam
om te drinken. Voortreffelijk glas wijn.

Le Casot des Mailloles Soulà X vin de
table, De Ghislaine Magnier et d’Alain Castex

Deze wijn staat naast de Saint Joseph en de meningen over wat de
aangenaamste wijn is variëren. Paul noemt de wijn zuidelijk en pittig, met
sterke concentratie. Adam ruikt terroir en rode kool. Martin noemt een
stinkertje, zwarte bessen en kruidigheid. Deze wijn is als enige gedecanteerd,
maar dan nog blijkt het een dijk van een wijn. De neus is complex en heeft
maggi-tonen. Dikte en concentraat in de smaak. Maar ook hier weer een hoge hap
sap factor. Plezierig om te drinken.

Om te genieten van een wijn hoef je die niet te herkennen
By in ,

Om te genieten van een wijn hoef je die niet te herkennen

 
Affiche voor de marathon van Sauternes

Two of a kind. Claartje Grielis zet ons steeds twee glazen voor, blind, met daarin wijn van de druiven pinot grigio, viognier, chenin blanc, sagniovese, syrah en tannat. Ik heb het gevoel dat de donkere wijnen (syrah en tannat) goed worden herkend, niemand herkent de sangiovese. En bij de eerste witte serie hoor ik Claartje zeggen: de druif is nog niet genoemd. En toen waren er toch al vijf à zes de revue gepasseerd. Determineren van de wijn in het glas blijft bij blindproeven altijd lastig. Gelukkig staat dat genieten helemaal niet in de weg!

Bosman Optenhorst 2010 Lelienfontein, Wellington, Zuid Afrika

Hartendiefje van Claartje omdat het een verrassende wijn is. Gerard zegt dat de wijn barstensvol fruit zit, maar ik vind de bleekgele wijn een kleine neus hebben.  Berry ruikt vegetale tonen en eikenhout. De wijn is inderdaad op hout ogevoed. Het Bosman domein is groot (er werken 260 mensen), die samen ook een derde van de eigendom bezitten. Da’s mooi, een maatschappelijk verantwoord bedrijf dat werkt volgens het partnershipmodel. De druiven voor deze wijn komen van de op drie na oudste wijngaard van de Kaap. De chenin blanc druiven voor deze wijn werden in 1952 geplant. Ik vind de smaak van de wijn sappig met een scherp bittertje.

Domaine des Deux  Vallées 2003 Chaume, Philippe Socheleau

Chaume ligt in de Coteaux du Layon. De Quarts de Chaume en Bonnezeaux zijn piepkleine appellations die grootse wijnen kunnen voortbrengen,  feitelijk van die wijnen waar je niet over moet twijfelen als je ze tegenkomt… kopen. Chaume ligt direct tegen het AOC gebied van de Quarts de Chaume, dat een microklimaat is. Het contrast met de droge wijn is groot, want deze wijn is moelleux. Oud gouden kleur, Gerard ruikt honing, Berry ook aangevuld met appels en hooi. Ik vind de geur heel erg naar geparfumeerde rozen ruiken. Een mild zoetje in de aandronk en dan ook een hele goede balans. Moet geweldig combineren met oa foie gras en de aziatische keuken (Kung Pao kip).

Rosso di Montalcino 2007 Camigliano, Toscane

Wil roemt het rode fruit, cederhout en Rick ruikt wat hout, aarde en sigarettenas, Kees koffie en chocolade, Nello tabak en inkt. Zou dit een complexe neus genoemd mogen worden? Jazeker, want ik ruik weer vuursteen en toffee. De familie Ghezzi maakt sinds 1959 wijn op dit domein. Deze wijn is bedrieglijk, want ogenschijnlijk eenvoudig maar uiteindelijk heel verfijnd. Veel kracht in de smaak, veel rondeur ook. Mooi glas.

Hahn Estates 2007 Syrah, Central Coast, Monterey Country

Hartendiefje van Claartje. Paul is onder de indruk van de balans in deze wijn, Rob is positief met als beschijving diep paars, zwarte bessen in de neus, zwoele aanzet en mooie afdronk. Nello benoemt de pruimen in de neus. Mijn aantekeningen: donderpaarse rand, verfijnde kersen en bramen in de neus, rondeur, sappig, goede balans, erg mooi. Ik ben echt van deze wijn onder de indruk.

Viňa Progreso 2011, Tannat, Uruguay

Een tannat uit Uruguay stond ook in de GPSH wedstrijd. Deze donkergekleurde wijn heeft een paarse rand en combineert fruit in de neus (rood zomerfruit) en herfstbos. De wijn heeft veel kracht, rondeur en sap. Ik vind het een allemansvriend.

Montus 2002, Madiran

Het contrast tussen de vorige wijn en deze kan bijna niet groter. De kleur van de wijn heeft een bruine rand, de neus in verfijnd, de smaak stoer en sappig. In de neus ruik je ook hout en kruiden. De smaak heeft absoluut nog hoekige kantjes en dat maakt de wijn feitelijk ook interessanter dan de wijn uit Uruguay.

Château de Jau 2010, Muscat de Rivesaltes

Gemaakt van muscat á petit grains. Gerard ruikt honing, suiker en muscat. Die neus vind ik heel verfijnd en kruidig, mooi! De smaak van deze aperitief of dessertwijn is sappig zoet en mooi, door elegantie. Elegant en smaakvol glas.

Two of a kind is het thema van Claartje, deze proeverij bewijst dat wijnen van dezelfde druif zich als broertjes en zusjes gedragen. Soms duidelijk verwant, dan weer volstrekt anders.

Tour de France met veel sterren
By in ,

Tour de France met veel sterren

Wijnaffiche

Wijndrinkers zijn gelukkiger dan niet-wijndrinkers. Wie matig drinkt staat optimistischer in het leven dan wie de fles links laat liggen. De onderzoeksgegevens zijn gepubliceerd in European Journal of Clinical Nutrition. En het onderzoek is gehouden in… juist: Frankrijk. We proeven Franse wijnen. Een mooie Tour de France maken, laat dat maar aan Dimph Oerlemans over! Ik heb bij nagenoeg alle wijnen sterren genoteerd en ben heel enthousiast over een heuse trouvaille. Er zijn ook moeilijke momenten op deze avond dat de lente in de lucht hangt, ik hoor een gewaardeerd proever tamelijk hopeloos die Gamay niet herkent. En ach… zelf zie ik de chardonnay van een mooie chablis aan voor een sauvignon uit Pouilly Fumé. Dimph heeft de wijnen ook goed, spannend, neergezet. Allons…

2009 Saint Joseph, Cuvee Parsifal

Gemaakt van 100% marsanne. Viooltjes neus, ook met jasmijnimpressie. Vluchtig, wat amandelen. Stevige body en veel power. Mooi glas witte Rhonewijn.

2010 Chablis Premier Cru Fourchaume, Les Valery, Durup

Aan het eind van de avond bij de kaas is deze wijn van 100% chardonnay nog steeds prachtig. Expressieve neus, Kees noemt die stuivend met citrus en ananas. Viefe, elegante wijn, lekker strakdroog, goed nahangend. En Dimph weet een aardig detail: deze Chablis is indertijd geschonken bij de vijftigste verjaardag van de Britse prins Charles. Leuk om te weten, het geeft een extra dimensie als een wijn verbonden is aan een verhaal.

2009 Beaune 1er Cru Les Cent Vignes, Domaine Besancenot

Granaatrode kleur. Kersen in de neus, zegt Rob, die de lichte wijn elegant noemt. Gemaakt van 100% pinot noir en dat geeft de wijn een werkelijk prachtige neus, een combinatie van mineralen en fruit, die zich langer in het glas steeds expressiever toont. Sappig klassiek glas met charme.

Na twee vrolijke Cru de Beaujolais (Julienas en Saint Amour) krijgen we twee wijnen in het glas die ik in Zuid West plaats, maar waarbij ik werkelijk geen moment denk aan Bordeaux. Stom, stom, stom. Het blijken een geklasseerde Grand Cru Classé en een Cru Bourgeois te zijn: Château Cantemerle 2009 en Château Fourcas Dupré 2001. De eerste toont zich met een zwoele neus met morelkers toch nog ontoegeeflijk in de smaak, voor mij te jong nog, maar zal zich bloedmooi ontwikkelen, staat in mijn aantekeningen.

2001 Château Fourcas Dupré, Listrac

Nee, dan deze wijn. Met zekerheid op dronk, Adam ruikt mineralen en stal, Kees typeert de belegen neus met drop en laurier, terwijl Paul jodium en medicinale tonen ruikt. Ik zit bij dit glas intens te genieten: gerijpte tertiaire tonen, tabak, leer en stal-associaties, later ruik ik rozen en moet onwillekeurig aan Piëmonte denken. De wijn is qua smaak heerlijk op dronk. “Schreeuwt om een kippetje uit de oven of een stuk belegen kaas” staat in mijn aantekeningen.

In de serie daarna komt een hartendiefje van Dimph in het glas.

2008 Château Pedesclaux, Pauillac, Grand Cru Classé

Hartendief. Deze sappige wijn heeft een mooie expressieve neus, waarin ik een mandje rood zomerfruit en viooltjes ontdek, ook zoete pijptabak, echt heel fijn. Claartje ruikt vanille, chocolade en steranijs, Kees mocca en chocolade, Paul cederhout. In de smaak een zweem van hazelnoot, best wel frivole smaak (verwacht ik niet bij een Pauillac GCC) met een lekker zoetje in de afdronk. Verrassend.

2007 Château Le Bosq, Saint Estephe

Noël ruikt fruit, natte wol en noemt de neus krachtig geëvolueerd. Laat ik daar van houden: lekkere diepe neus, complex gelagerd, rijke en voornaam. Ondanks zijn kracht is de wijn sappig met hap sap concentraat.

2005 Domaine du Bois de Simon, Cuvee Louis Camille, Côtes de Brulhois

Deze VDQS wijn is een hartendief van Dimph. Ik vind het dé Trouvaille van de avond! Gemaakt van 1/3 merlot, 1/3 cabernet sauvignon en 1/3 cabernet franc. Een selectie van oude wijngaarden. Wow, wat een neus: uitwaaierend als een pauwestaart, ik ruik cederhout en lavendel, later mineralen en nog later vanille. Noël benoemt jasmijn, Paul mocca. De wijn is nu nog straf in de smaak, zeer complex. Ik vind de wijn nu te jong, maar enkele uren in de karaf en een gebakken steak moeten de wijn goed doen. Bijzonder leuke wijn.

2004 Château Bouscassé, Cuvee Menhir, Côtes de Gascogne

Deze Cuvee van 50% tannat en 50% merlot ken ik nog niet. Brumont heeft hiermee een wijn gemaakt die wellicht net iets sneller dan de 100% van tannat gemaakte wijnen op dronk komt. Dus spannend om te proeven, nu acht jaar oud. Noël is enthousiast over de rondeur en balans in de wijn. Hij zegt de neus wat klein te vinden met leer als dominante associatie. Ik vind de wijn een prettig stinkertje hebben en iets van verwelkte rozen, pietsie rubber. De smaak is sappig. Mooie wijn om nu te drinken. 

Werkavond: tombola van trouvailles
By in ,

Werkavond: tombola van trouvailles

Wijnaffiche

Als iedereen een fles meeneemt… krijg je een ware tombola van trouvailles. Het leverde al vele mooie avonden op. Maar deze avond viel niet mee. Er stonden wat ongelukkige combinaties en ook wijnen die niet presteerden. Het leverde mij een twijfelachtig compliment op van onze proefkampioen: “Jouw aantekeningen zijn prima, ze kloppen. Maar je hebt ze bij de verkeerde wijnen…” Yes Sir, wijnhumor. En zo kregen we ook nog discussie over technisch proeven. Hoe dan ook, er stonden uitermate mooie wijnen, hieronder de mooiste en opvallendste.

Sancerre Rosé 2005, Henri Bourgeois

In de zuivere neus veel fruit en een framboos-impressie, elegante smaak, finesse en verfijnd. Geweldig mooie balans en lange afdronk. Dit is een klassewijn, feestje om te drinken.

Château Haut Sarthes 2009, Montravel

Geelgouden kleur, erg mooie neus met veel verschillende impressies, zoals tropisch fruit, ananas, peer en meloen. Ook wat lichte bloemetjes. Zachte rondeur in de smaak, een lekker glas met een fraai bittertje.

Emrich-Schönleber, Halenberg Riesling 2009 Grosses Gewachs

De mooiste witte wijn van de avond. In de neus geconfijt fruit, peer en een mineraal. Goede zuren en een uitstekende balans, harmonieuze wijn, verfijnd en met rijk concentraat.

Etcetera 2009, Alentejano, Portugal

Deze Portugese wijn is de verrassing van de werkavond. Gemaakt van alfrocheiro, trincadeira en alicante bouchet. Donkerrobijnrode kleur, bijna ondoorzichtig. Neus met tijm en mintchocolade. De wijn komt zwoel binnen, heeft bodybuilder spieren en veel smaak, heel rijk. Met deze wijn doe je veel mensen een plezier, mooi versmolten hout, stoofpotjeswijn.

Tiefenbrunner Pinot Nero 2007, Riserva, Alto Adige

Caramelneus, overduidelijk pinot noir, ook ceder, vanille, koffie en een stalimpressie. Charmeur met een goede balans, rondeur en prima balans. Goed uitgebalanceerde elegante wijn.

Château Yon-Figeac 2001, Saint Emilion Grand Cru Classé

Doffe kleur, de neus roept allerlei ervaringen op, van paprika tot stalneus, van asbakken tot kruiden en rood fruit. Ik vind de neus wel erg fraai, met tabak, mocca en laurier, de smaak daarentegen is ontoegeeflijk, boers ook. Al met al een heel interessante wijn, die met rijpen wellicht nog mooier zal worden en iets van die barsheid verliest.

Schäfer-Fröhlich, Bockenauer Riesling 2009, Kabinett, Nahe

Grapefruit-achtige frisheid, viefe wijn, evenwichtig, opwekkend en levendig. Goede balans.

In de rechterkolom van de website staat het nieuwe programma. Veelbelovend.

Nieuwjaarsreceptie 2012 met aandacht voor trends in wijnmaken en wijnhandel
By in ,

Nieuwjaarsreceptie 2012 met aandacht voor trends in wijnmaken en wijnhandel

Noël Geisen memoreerde in de nieuwjaar speech de hoogtepunten van een goed proefseizoen. Geweldig is dat de Brabantse Wijnsociëteit voor het eerst op het podium kwam bij de Grand Prix Saint Hubert (Richard, David en Noël). We proefden meer dan 550 wijnen in 38 proeverijen, vaak bijzondere druiven (alleen al de Veneto proeverij bestond uit 22 druiven).

Noël vroeg aandacht voor de goed verzorgde documentatie. Met Rob van Ginneken kreeg de proefwedstrijd een uitstekend winnaar. Noël verwoordde de gevoelens van veel leden bij het noemen van de hoge kwaliteit van de proeverijen en de verrassende thema’s: bijvoorbeeld de vitamine B10 proeverij, Buckler Bordeaux, wijn en spijs bij Pollevie, Gesamtkunstwerke en wijn en chocolade. We proosten met elkaar op een vineus en gezond 2012 met champagne.

Vinoloog en wijnhandelaar Bertram van Zwol (Henri Bloems Breda) nam in een causerie de trends in de wijnhandel en het wijnmaken met ons door. In zijn verhaal zaten veel interessante nice-to-know weetjes. Bijvoorbeeld dat de Champagneboeren 315 miljoen flessen produceerden in 2010 en… 319 miljoen flessen verkochten. Terwijl er nog een voorraad is van 1.4 miljard flessen. Nederland staat warempel in de top 10 van importerende landen (positie 10). Vóór de crisis kochten we in Nederland nog 4 miljoen flessen champagne (2007), na dalingen in 2008 en 2009 trok de verkoop in 2010 weer iets aan tot 2,5 miljoen flessen. Champagne is een gezond wijngebied, stelde Bertram. Van Bordeaux kunnen we dat niet zeggen. De voorverkoopcampagne 2010 heeft voor sommige châteaux een grote deceptie betekend. Maar ja.. als je de prijs per fles 40% hoger stelt, dan is het logisch dat je goodwill bij kopers gaat verliezen. Op wereldschaal zijn er altijd wel kopers, soms Amerikanen, dan weer Russen, of Aziaten. En dan blijkt de wijnhandel uiterst speculatief. Wie de tweede wijn van Lafite kocht in 2000 (50 gulden), kon die wijn op het toppunt van de hype voor 350 euro per fles verkopen. Gekkenwerk. Sinds september 2010 is de Lafite hype echter voorbij, stelde Bertram. De verwachting is dat de volle kelders in Bordeaux gaan leiden tot lagere verkoopprijzen als de wijn op fles is, dan de kopers in de voorkoop hebben betaald. Dan zal menig wijndrinker zich nog eens achter de oren krabben… Ondertussen stijgen de Super-Tuscans wél in prijs met stijgingen van 20 à 30% en hoger. Da’s toch ook wel jammer, want dan zijn Sassiscaia, Ornellaia e.d. voortaan niet meer in het bereik van de gewone liefhebber. Een duidelijke trend is de behoefte aan stevigere wijn die óók nog fraicheur hebben, stelde Bertram.

Zuid Rhone is vindplaats voor ontdekkingen

Hij tipte Zuid Rhone als het interessante gebied om flessen te kopen voor de kelder en na enkele jaren het wonder van een fraai gerijpte wijn te ervaren. Bertram selecteerde de wijnen voor de receptie, zijn keuze was uitstekend. We dronken achtereenvolgens de volgende wijnen op de receptie met een pracht  assortiment kazen, patés, hammen, coppa en truffelsalami van Paul Heemskerk (speciaalzaak den Bosch):

Drapier Champagne (magnum), frivool glas dat vrolijk stemt, gemaakt van pinot noir. 90% pinot noir aangevuld met pinot meunier en chardonnay. Feestelijk.

Louis Roederer Champagne (magnum), aan de Brut Premier wordt ongeveer 20% réserve wijnen toegevoegd, voor extra diepgang en complexiteit. Pinot noir (54%), chardonnay (34%) en pinot meunier (10%). De wijn rijpt vier jaar op fles. Klassieke en verfijnde smaak.

Montagny 1er Cru 2009 Boillet, Le Vieux Château, Jean-Marc Boillot is de kleinzoon van Etienne Sauzet, en is voorheen de wijnmaker geweest van Olivier Leflaive. Zijn witte wijnen worden gekarakteriseerd door een enorme concentratie, klasse en expressief terroir. Je steekt je neus in het glas en ruikt meteen mineralen, de typerende rokerigheid van chardonnay en veel fruit. Een harmonieus glas met een lekker bittertje. Verschillende proevers waardeerden deze wijn het hoogst.

Château Ramage la Batisse 2006 (magnum), Haut Medoc Cru Bourgeois, Klassieke Rooie Baai, zo’n altijd lekkere typerende Bordeaux. Het zijn deze wijnen die het moeilijk hebben in de concurrentiestrijd, bijvoorbeeld met de volgende wijn.

De Martino Cabernet Sauvignon 2007 Chili (magnum), kruidig en mooi uitgerijpt. De wijn heeft warempel een klassiek smaakgevoel, helemaal niet dat typerende Nieuwe Wereld cassis, voor mij een heel verrassende wijn, pracht challenger voor Bordeaux.

Domaine Grapillon d’Or 2009, Gigondas. Voor mij was dit de wijn van de avond, uitermate lekker. Bernard Chauvet runt samen met zijn dochter Céline dit domein, dat 15 ha bezit rond Gigondas en 2 ha in Vacqueyras. De druiven worden met de hand geplukt en zorgvuldig geselecteerd. De maceratie duurt 15-20 dagen, waarbij de schillen met de most in contact blijven om een grote concentratie en complexe aroma’s te krijgen. Om het meest pure van de wijn in de fles te krijgen wordt er niet gefilterd en lagering geschiedt gedurende 1 jaar op oude vaten. Een hele brede neus met tabak, leer, morelkers en chocolade. De smaak is lekker dik, veel concentraat en uitermate verleidelijk van structuur. Deze wijn bevestigt de opvatting van Bertram dat we in Zuid Rhone voor een goede prijs schitterende wijnen kunnen vinden. Gemaakt van grenache (60%) en syrah (40%).

Tannat 1996 Vin du pays d’Oc, botteling Jean Berger Roermond (magnum). Wijn van Peter, net afgeroepen uit Roermond. Een echte liefhebberswijn, nu al vijftien jaar oud, maar veel commentaar ‘de wijn moet nog liggen’. Het is ook geen allemansvriend, deze wijn met mooie neus maar hoog in de bitters en nog altijd tannine. Een winterkostwijn (hachee) of bij de oude stompetoren kaas.

Juan Gil 2008, Silver Label, Monastrell, Jumilla Spanje (magnum). Wijn ingebracht door Peter, dit is een wijn die de handen wel op elkaar krijgt. Juan Gil Crianza is afkomstig van 40 jaar oude wijngaarden. 12 maanden gerijpt op Frans en Amerikaans eiken. De wijn is vol en heeft een fruitrijk bouquet met zwarte bessen, bramen en een fluwelige smaak. Lange, complexe afdronk. Eetwijn, bij het Proefschrift wijnconcours winnaar van de Prix de Sommelier.