Tag: Zuid-West Frankrijk

Catalonië uit Frankrijk én Spanje. Lekker en leerzaam.
By in ,

Catalonië uit Frankrijk én Spanje. Lekker en leerzaam.

Celler Capcanes

Eén streek, twee landen. Ideaal voor een
heel educatieve proeverij, Noël Geisen brengt die op tafel: Catalonië. Alleen
al het Spaanse gedeelte heeft een stuk of negen wijngebieden: van Penedés tot Costers
del Segre. Van Plà de Bagés tot Priorat. Het Franse gedeelte heeft onder meer
Côtes de Roussillon en de piepkleine gebieden Maury en Collioure. We leren veel
over Rivesaltes. Mijn persoonlijke selectie.

SIOS – Pla del Lladoner 2014

Hartendief van Noël, deze witte wijn uit Costers del Segre gemaakt
van chardonnay (55%) en viognier (45%). Frisse aantrekkelijke wijn met in de
bescheiden geur wat meloen en peer. Sappig. Hazelnoten.

Casa Gran del Siurana, Cruor 2008 Priorat

Gemaakt van garnacha (30%), cabernet sauvignon (25%), merlot
(20%), syrah (15%). Half transparante kleur, ik proef iets van cacao in de
prettige smaak.

Mas Amiel – Notre Terre 2009 Côtes de
Rousillon Villages

Gemaakt van grenache (50%), mourvèdre (5%), syrah (30%), carignan
(15%). Half transparante kleur, een geur die niet zo gemakkelijk is: boers en
kreupelhout. Sappige smaak, warm, bitter in de afdronk. Just ruikt vlees, leer,
tabak en koffie. De rode wijn heeft ook tonen van pure chocolade, zegt Just. Hartendief
van Noël.

Selectie van druiven bij Mas Alta, zó ontstaat kwaliteit!

La Crue Alta 2007 Bodegas Mas Alta, Priorat

Rode wijn gemaakt van 50% 100 jaar oude carignan, 35% 40 jaar oude
grenache noir en 15% cabernet. Achttien maanden houtgerijpt op voor 80% nieuwe
fusten. Top Priorat uit een topjaar. Dit is een heel karaktervolle wijn met een rubbertje in de geur en een
zweem van morellenkersen, veel cederhout, kruidig. Een rijke smaak met een
bittertje in de afdronk. Diederick noemt de Priorat frisser dan de Franse
Rousillon Villages. Just beschrijft de Priorat wijn uitbundig: rozijnen en
melkchocolade in de geur, die chocoladetoets komt terug in de smaak, net als
amarene kersen, bramen en een armagnac impressie.

“1/vb” 2006 Celler Capcanes,
Blanc de Negre, Montsant

Een witte wijn na het rood als opstap naar Rivesaltes. Gemaakt van
100% garnacha, dus wite wijn van blauwe druiven. De wijn uit 2006 is in 2013
gebotteld, dus heeft veel vatrijping gehad. Ik vind deze wijn dé trouvaille, de
vondst, van deze proeverij. Werkelijk prachtig. In de geur kandijsuiker en
marsepein. Goudgele kleur. Veel concentraat, kruidkoek en amandelnoten, mooie
bitters, erg lekkere wijn. Lijkt me geweldig bij foie gras. Zou de wijn ook bij
een geroosterd kippetje wel eens willen proberen.

Mas Amiel

Hierna proeven we vier soorten Rivesaltes. Deze wijn kreeg zijn
beschermde herkomstbenaming 82 jaar geleden, in 1936. Nu zijn er ruim 94
gemeenten waar de wijn vandaan mag komen. Het alcoholpercentage is altijd hoog,
ten minste 15%. De opbrengst per hectare is laag met 30 hectoliter per hectare.
De most moet minimaal een suikergehalte van 252 gram per liter bezitten. Er
zijn veel druivenrassen toegestaan: grenache noir (minsten 75% bij Grenat of
Rouge), grenache blanc, grenache gris, macabeu, malvoisie, muscat (maximaal
20%) en soms carignan, cinsault, listan en syrah.

Eclat Rivesaltes Ambré Hors d’Age,
Vignerons Tautavel Vingrau

Mahoniekleur. Ten minste vijf jaar gerijpt. Ik proef een mandje
met noten, krenten, enorm geconcentreerd en héél lang nahangend. Gemaakt van
macabeo, grenache blanc, grenache gris. 

Eclat Rivesaltes Tuillé Hors d’Age, Vignerons Tautavel Vingrau

Wijn gemaakt van 100% grenache noir. Rode kleur. Geparfumeerde
wijn, ik ruik ketjap (?), munt, volstrekt in balans en niet te zoet. Toos noemt
dit een charmante, fijne wijn.

Eclat Muscat de Rivesaltes 2012, Vignerons Tautavel Vingrau

Gemaakt van 80% muscat petit grains en 20% muscat d’Alexandrië. Ik
snap mensen niet, die dit niet lekker vinden. Muscat geur met
abrikoos, in de mond een goede balans, sappig, jong, prachtig.

Domaine Mounié, Nectar du Prieuré 1955 Rivesaltes,
cuvee de l’homme de tautavel

Gemaakt van grenache blanc, macabeo. Tja, wat moet je hiervan
zeggen. Je proeft pure historie. Gebottelde zonneschijn uit 1955. Het jaar dat
(schrik niet) de eerste televisie-uitzending was in ons land. Ook in datzelfde
jaar de eerste uitzending van Swiebertje. We verloren misschien iets van onze
onschuld, want het is óók het jaar van de eerste file (op een mooie
Pinksterdag). En het jaar dat de legendarische Citroën DS werd geïntroduceerd.
Ik zie een tikje groenzweem. Enorm geconcentreerd met een explosie in de mond,
rijke en verfijnde wijn met heel duidelijk vijgen en gebrande suiker,
ongelofelijk lang nahangend. Annemiek proeft koffie, moca, chocolade en noemt
de wijn – understatement? – lekker.

Hele fijne proeverij.

Land en druif determineren, op de tong, met spieken, met voorkennis
By in ,

Land en druif determineren, op de tong, met spieken, met voorkennis

Links jonge wijn, rechts oudere wijn

Het is een mooi
moment. De vraag. Claartje, ik heb eigenlijk geen goed beeld van jouw
voorkeuren? En Claartje die daar heel serieus op ingaat. “Ik hou ervan om het
onbekende te leren kennen.” We proeven blind en moeten land en gebied
determineren. Dan is het best fijn als je ongeveer weet wat te verwachten. Vaak
kennen we de voorkeuren van onze wijnvrienden. Een Bourgogne voorkeur. De
Duitsland liefhebber. Een Riesling adept. De Spanje kenner. Maar ja, Claartje
is niet goed te plaatsen. Mooi vind ik dat. 

Kijk, als je de
blinde wijnen niet kunt plaatsen omdat je de voorkeur van de organisator kent,
moet je goed opletten. De vorm van de fles kan iets verraden. Maar vooral wát
er nog boven de ingepakte fles te zien is. Het Chianti labeltje met de haan.
Enkele letters van de wijn. Want dan kun je vol overtuiging – niet met de ogen
knipperen – stoer zeggen wát het is. Op de Roald Dahl manier. 

Eric spiekt niet.
Te veel heer. Dus in de eerste serie beschrijft hij de wijnen keurig en
kleurig. Hij noemt bij iedere wijn twee à drie mogelijke herkomsten. Slim
natuurlijk. Want als het goed is, stijgt hij in de achting van de wijnvrienden.
De eerste wijn is meteen een hartendief van Claartje: A Coroa 2016 uit Valdeorreas,
Spanje. Dit gebied is de meest landinwaartse DO in Galicië, genoemd naar het
goud dat de Romeinen hier vonden. Een wijn gemaakt van Godello, een druif die
intense en minerale wijnen oplevert. Eric kan hem niet precies thuisbrengen
maar wel goed beschrijven: geelgroene kleur, bloemig bouquet met een
stinkertje. Lekker fruit en roombabbelaar. Mijn aantekeningen: viooltjes in de
geur, goede en veel zuren, fijne wijn met veel spel. De tweede wijn kan mij
enorm bekoren, al proeft ie lastig. Beige goud tint, vanille. Houtrijping, vrij
zoete aanzet, even schrikken, proeft als een demi-sec. Stevige wijn, duidelijk
met power. En best veel bitters. De wijn is gemaakt van garnacha blanca. Laag
zuurgehalte, zegt Hugh Johnsons wijngids. Kan onbetekenend zijn of verrassend
goed. Wat mij betreft, de laatste kwalificatie. De wijn: Igneus 2015 Priorat. 

In de volgende
serie een wijn die enkele leden resoluut afschrijven. Niet zo aardig. Wel
eerlijk als het je smaak niet is. Mijn idee: oordeel niet zo snel. De wijn kan
midden december heel anders proeven dan aan het eind van de lente op een mooi
terras, peinzend over het leven. Rendez vous 2015 uit de Côtes du Marmandais is
een verduveld aardige wijn. Zeker op dat terras. Gemaakt van de Abouriou, een
curieuze druif. Alleen daarom al: gééf die wijn het voordeel van de twijfel. Er
staat een gereputeerde Toscaanse wijn naast: Griffi 2011 van Avignonesi. Gemaakt
van sangiovese en cabernet sauvignon. Just determineert anijs en tabak. Ik ruik
kruiden, leer, tabak en proef een nog strenge wijn met fikse tannine. 

Péppoli 2012
Chianti Classico is mineralig en ingetogen, een gedistingeerde wijn. Al kunnen
we Claartje dan niet meteen plaatsen qua wijnvoorkeur, ze geeft héérlijke
adviezen welke domeinen te bezoeken, met tips over architectuur. Zo worden we
ook naar de Provence gepraat, bij een wijn die erg bevalt maar lastig is te
plaatsen. Gemaakt van de wat ongebruikelijke combinatie cabernet sauvignon en
syrah: Château La Coste 2014, Cuvée Les Pentes Douces. Erg levendige wijn. Soepele en
prettige smaak met laurier, leer en pijptabak. 

Claartje valt
voor het etiket van Vallegarcia 2014, een wijn gemaakt van syrah. Geeft
tanninerijke, peperige wijn die goed kan rijpen. Noel gokt op aglianico. Toos
determineert dat peperige. Cees benoemt de geur die je herkent uit tientallen
wijnen als zweterig, boerencamembert. Noel noemt het selderij. Ik ruik een
brandnetels veld. De wijn is ondoorzichtig zwart. Deze wijn uit Castilla-La
Mancha heeft een zachte aandronk en is goed in balans. Er staat een
gereputeerde wijn uit Priorat naast: Clos Martinet 2015. Hartendiefje van
Claartje. Vrij hoog in alcohol. Een straffe smaak, mooi karaktervol. Met toffee
en mocca in de geur. En wat lijm, warempel. 

We sluiten af
met een incident. Zo mag je het toch wel noemen als de alcohol een van onze
beste proevers naar het hoofd stijgt en die beweert: ik zeg mijn lidmaatschap
op als deze wijn geen (….) is. Ai ai ai. Dát moeten we gewoon niet doen, zo
stoer zijn. Niet aan het begin van een proeverij. Zeker niet aan het eind van
een proeverij. Daarvoor hebben we toch voldoende lesjes bescheidenheid gehad.
Die dekselse Berry herkent op de tong een wijn die hij adoreert: Le Petit
Manincor 2013 uit de Alto Adige. (Oke, oke, er waren ook wat letters op de capsule
te lezen) Een wijn met een bescheiden kroontje. Knipoog naar d’Yquem. Van petit
manseng. Die voortreffelijke zoete wijnen geeft. Ja, de wijn doet denken aan
trockenbeerenauslese. Want zóveel mooie zuren. De wijn is nergens plakkerig.
Geweldige balans. Abrikoos. Botytristonen. Een wow wijn. Een meditatiewijn. Een
Claartje wijn. 

Heerlijke
proeverij.

Werkenderwijs het nieuwe seizoen starten
By in ,

Werkenderwijs het nieuwe seizoen starten

We trappen
het nieuwe seizoen af, met een traditionele werkavond. We stellen het programma
samen. Ieder brengt een geblindeerde fles mee, verklapt aan Nello wat het is,
waarna hij ze weer meesterlijk op volgorde zet! Nello verheugt zich, na 35
jaar, op frisse woensdagochtenden. Wat zullen wij zijn inbreng, mening en visie
gaan missen. 

 

Seizoenstart met Champagne

Zuid
Afrikaanse verrassingen 

Een wijn van
de eerste serie is een witgele. We ruiken een stinkertje van buxus, en ook
ananas en grapefruit. De wijn is droog met stevige zuren en een bittertje. De
druif, Sauvignon Blanc, wordt herkend. De herkomst herbergt meer uitdaging. We
noemen bijvoorbeeld: Loire en zelfs Nieuw Zeeland (want een ‘stuivende neus’).
Het blijkt Ataraxia 2015 uit Zuid Afrika.

Jongste wijn

The Foundry
2015 uit Zuid Afrika is gemaakt van Roussanne, waar meerderen van ons
(houtgelagerde) Chardonnay dachten te herkennen! En dat allemaal dankzij de
geelgroene kleur. Een geur en smaak van vanille, peer, peperig, boter en
amandel.

Ontkrachtende
terminologie, dat bestaat!

Oudste wijn

Bij de tweede
serie komen mooie beschrijvende termen voorbij. Zo zit in de Fontanilles 2014
van Domaine de 2 Ânes ‘rode bessenpitten’. Terwijl in de Cahors l’Authentique
2000 van Château Pineraie ‘Vaporub’ zou zitten. En de Toffee Chunk 2012 komt
‘uit Chili en wel een recent bosbrandgebied’, terwijl de wijn uit Zuid Afrika
komt. De termen ontkrachten de kracht van de uitstekende wijnen.

Lijm?
Italiaanse wijnen. 

Chianti maakt indruk

Iets later
komen we in de Chianti Classico aan. Beiden zijn van Sangiovese gemaakt. De
Valiano 2010, Gran Selezione 6.38, is dieprood. Mooie geur en smaak van
truffel, kreupelhout, paddenstoel, lijm en melkchocolade. De tweede, Castello
di Monterinaldi 2012, is traag. Dat komt door de schildpad, die de wijnmaker
vol trots overal visueel doorvoert. De wijn is glanzend rood en een ietwat
bruine rand. We nemen waar: lychee, lijm/vernis, vuursteen, chocolade en bosvruchten.

Klassiek en
deftig

Mooiste wijn

De laatste
serie speelt zich af in Margaux. Château Paveil de Luze 2008 is bruinrood met
een rijke neus van zwarte bessen, licht hout en laurier. Zachte zuren en
tannine maken het een mooie wijn. De Château Marquis de Terme 2003 lijkt op een
herfstbos met mooi versmolten tannine en eucalyptus. Er vallen woorden als
“deftige” en “hoge” wijn….

PX en toch
heel fris 

We sluiten af
met Alvear Pedro Ximenez 2011. 100 Parker Punten wijn. In plaats van
donkerbruin is deze amberkleurig. “Heel gek dat ie niet brokkelt”, zo zoet is
de wijn. We proeven noten, rozijnen, melkchocolade, (riet)suiker en nagenoeg
geen zuren. 

Verslag en
proefnotities Eric Hoepelman

Authentieke of antieke druiven? We proeven beiden: Gaillac van de Plageoles.
By in ,

Authentieke of antieke druiven? We proeven beiden: Gaillac van de Plageoles.

Gaillac is
een gebied in Zuid West Frankrijk, langs de Tarn. Het ligt tussen Bordeaux en
de Languedoc. Hugh Johnson schrijft dat er een eclectisch aanbod aan wijnen
beschikbaar is. Eclectisch, dat staat voor véél verschillende wijnen en
wijnstijlen. Dat komt door ‘authentieke en antieke’ druivensoorten, het thema
van de proeverij van Cobie Goutsmits. Robert en Bernard Plageoles promoten
lokale druivensoorten. Soms kent een gebied een kartrekker die de héle streek
in de belangstelling krijgt, zoals Deiss in de Elzas, Chaves in Hermitage en
Brumont in Madiran. De Plageoles hebben die rol in Gaillac, Johnson noemt hen
enfants terribles en ultra-traditionele producten. De druiven in Gaillac
proeven we eigenlijk nooit: Ondenc, Prunelart, Mauzac, Verdanel. 

De wijnen
worden op natuurlijke wijze bereid: geen industrieel gist, geen chaptalisatie,
minimale beheersing van temperatuur tijdens de gisting, nauwelijks filtering
van de wijnen. Ik ben altijd blij als we curieuze druiven proeven, wég van de
eeuwige sauvignon, chardonnay en cabernet. Dit zijn karaktervolle wijnen, échte liefhebberswijnen. 

Op de foto Bernard Plageoles

Alle wijnen
zijn blind geproefd, dus we weten niet wát we in het glas hebben als we
commentaar geven. 

Mauzac
Nature, mousserende wijn van het jaar in zijn klasse

Troebelig,
zegt Toos, die associaties heeft van steen en noten, hoog in de zuren. Noël
benoemt veel bitters en mist wat fruit. Mijn aantekeningen: appel! Een klein
zweetluchtje, heel bruisende mousse en flink wat bitters. 

Witte droge wijnen

Mauzac 2014 Côtes du Tarn, Mauzac Vert

Kees benoemt
een lichte oxy toon, vooral perzik. Just benoemt een olie-associatie en
sinaasappel. Mijn aantekeningen: hint van ananas, grapefruit, bittertje en
citrus, karaktervol glas wijn. 

Ondenc 2014

Just is
enthousiast: hij ruikt pistache, cacao, een honingaccent en drop. Kees benoemt
boenwas, veel fruit, stevig, bloemig en vol. Mijn aantekeningen: pfff,
moeilijke wijn, bepaald geen allemansvriend, ik ruik wat oude sokken,
zweetlucht, olijven, en besluit dan door de oxytoon dat de wijn me aan Jura
doet denken. Noten zitten ook in het smaakpalet. En zoals de proevers weten
zoek ik altijd een moment om te drinken, een gerecht om te combineren. Dit is
een mooie wijn bij een comté kaas. 

Verdanel 2012

Kees benoemt petrol. Just ruikt een
orgie van geuren: oude vis, zeep, peer, badzout. Mijn aantekeningen:
fascinerend! Ik ruik wierrook, de smaak heeft veel amandelbitters. Karaktervol!

Rode wijnen 

Duras 2013

Verpletterend fraaie geur! Daar is
werkelijk van alles in te ruiken: gedroogde groene kruiden en morelkers, zegt
Eric. Peper, zegt HansH. Bosbes en snoepjesfruit, zegt HansL. Ik ben zwaar
onder de indruk van de geur: herfstbladeren, toffee, bramen en rood zomerfruit.
De smaak is dan véél lichter dan je zou verwachten, aangenaam, dat wel. Een
ideale lunchwijn, als je ’s middags nog moet werken, winkelen of wandelen. 

Duras 2010

HansH kan een wijn altijd prachtig
compact verwoorden: mooi glas, veel body en tannines. Noël benoemt een
prikkelige smaakbeleving. HansL laurier en tabak. Ik ruik kruiden en
morellenkersen, oud hout ook. De smaak heeft veel zoet in de aanzet. Echt een
wijn voor bij een herfstig ribstuk met veel vet aan de rand. 

Prunelart 2011

Ook bij deze wijn komen er
bijzondere associaties: ijzer, sigaar/tabak, pruimenjam (Eric), hoestdrank,
tijm, jodium (HansL). Mijn aantekeningen: veel hout dat het fruit domineert,
wierrook, lijm, wat chocolade. Á point, hoeft niet meer te rijpen. 

Zoete wijnen

Muscadelle 2012

De zoete wijnen vind ik een
ontdekking. Deze vette wijn is niet plakkerig/sticky ook al zijn er niet heel
veel zuren. Mooi zoet met geuren van kandijkoek, honing en perzik.

Vin de voille 1997 van Mauzac  

Zeven jaar op vat gelagerde wijn, zonder bijvulling. Daardoor heeft zich een bacterie- en gistlaag gevormd boven de wijn (precies zoals in Jerez en de Jura) die de wijn van zuurstof afsluit. Prachtige wijn, zeer
geconcentreerd, amandel en andere noten in de geur. Droog en prachtig. Ideale
bondgenoot van mooie charcuterie en tapas. Voortreffelijk glas. 

Echt een mooie proeverij voor
verwende wijndrinkers die al van alles kennen en hebben gedronken, maar zelden…
Gaillac!

Berry’s Bijzondere Bottle Battle
By in ,

Berry’s Bijzondere Bottle Battle

Berry
Marinussen heeft een proeverij met The Battle als titel. Flessen, wijnmakers,
die met elkaar de degens kruisen (figuurlijk) om te beoordelen wie wint. Geen
riesling?, vraagt iemand bij de uitdrinkers vol verwondering. Nee, want dat
verwacht iedereen van mij, zegt Berry. Hij heeft niet een gemakkelijke weg gekozen, veel voorbereiding in de
proeverij gestoken. Er staat één Duitse wijn op tafel, want het bloed kruipt waar het niet gaan kan, de indrinker: Silvaner Alte Reben
2012 uit Rheinhessen van Gröhl. Ik piekerde me suf wát het kon
zijn, je streept dan druif voor druif door, alleen niet aan de silvaner
gedacht.Sappige wijn, veel zuren, bitters duidelijk
aanwezig, in 2e instantie ook fijne bloemetjes.

We proeven
vier rode wijnen blind naast elkaar, steeds aangeraden, de persoonlijke
favorieten van vertrouwde wijnhandelaren. Daarna Bourgogne naast Barbaresco
(lichtgekleurde wijnen), Madiran naast Cahors (zwartgekleurde wijnen) en daarna
drie dessertwijnen – zonder de te verwachten riesling. Het is een fijne
proeverij, Berry’s bijzondere bottle battle. Leerzaam én om te genieten. 

Favorieten van wijnhandelaren

La vieille Eglise 2013 Côtes du Marmandais

Krijgt 6,4
als rapportcijfer van de proevers. Paarsdonker, kleine neus, besjes. Willem Jan
proeft kers, ceder, paprika en oordeelt de wijn wat dun. Eric benoemt cassis,
zoet, beetje hout, drop, zoethout, stevig zuur, mondvullend, aanhoudend
bittertje, spannende wijn.

Fausto 2014
Marken

Krijgt 6,5
als rapportcijfer van de proevers. Gemaakt van Sangiovese en Montepulciano.
Biologische wijn, sappige smaak, karaktervol opdondertje. Eric benoemt krachtige
siroop, botertje, laurier. Willem Jan ruikt roos, cerise, fruitella, ruikt
zacht, kers, laurierachtig drop,

Poggio alla
Guardia 2012 Toscane

Krijgt 7,5
als rapportcijfer van de proevers. Sangiovese. Bruine rand, lekkere neus,
aangename mineraliteit en kruidigheid, verleidelijke wijn, goede zuren, fijne balans,
levendig. Eric benoemt zweet, aceton, peper, kruidnagel, rondeur, tandplak, droge
cacao. Willem Jan proeft kers, thee, leer, sinaasappelschil, aceton/medicijnen
op achtergrond, stevige nasmaak. 

Saint Cosme
2014 Cotes du Rhone

De wijn die
de meeste mensen als lekkerste duiden krijgt rapportcijfer 7,6. Willem Jan
geeft aan een volle neus met zoete vruchten, kers, jam, framboos, toontje
chocolade, behoorlijk zoet met zuurtje, plak, mag nog even. Eric noemt de geur wonderlijk:
boter, tropisch fruit, mango, ananas, banaan. Mijn aantekeningen van deze wijn van
Syrah: paarsrode rand, bloemrijke geur, erg fraai, morellenkers, volkruidige
aandronk, goede zuren, heeft een prettige smoothness, rondeur, goed sap.

Twee
lichtgekleurde wijnen

Gevrey Chambertin 2009 Les Crais, Christian Ninot et
Fils

Hartendief
van Berry. De meerderheid van de proevers kiest voor deze wijn. Uit de lichte
kleuren in het glas is het evident dat we hier te maken hebben met een druif
zoals de pinot noir of nebbiolo, blijken ze het beiden te zijn! Geouderde
kleur, lichtbruin, belegen tonen, licht rozen, aantrekkelijk spel, goede zuren,
hap sap, verveelt niet, ideale lunchwijn. Claartje is kritisch (natte doek,
dun), Rob heel positief (granaatrood, potloodslijpsel, stal, mooie balans,
lekker), HansL idem (stallucht, zoete smaak) en Willem Jan staat op het
verkeerde been door de mooie rozen in de geur. 

Barbaresco
2009 la Spinetta

Nebbiolo. Geouderde
kleur, lichtbruin, geprononceerde geur, mineraal, wat straffere smaak met meer
tannines, bitters, karaktervol. Claartje is nu milder (groene kruiden, basilicum/peterselie,
drop en koffie, bitters), Rob noemt de wijn eerder interessant dan mooi,
terwijl HansL zwarte bessensiroop determineert en een redelijke balans.

Twee
donkergekleurde wijnen

2001 Montus
veillle vignes Madiran

Inkt,
koemest, amarenekersen, zoete aanzet, zwarte bessen, bek vol wijn, snufje stal,
zegt HansL. Eric doet de wijn denken aan truffelrisotto. Rob noemt deze wijn
wat complexer dan de volgende. Mijn aantekeningen: diepzwart, houttonen
domineren. Karaktervol, sappig, tandplak, moeilijke wijn nu! ceder, goede
zuren, interessant, goed onderliggend fruit, stoofpotjeswijn. Duidelijk
voorkeur van de meeste proevers.

2000 Le Cedre
Cahors

Hartendiefje
van Berry. Diepzwart, gestoofd fruit, pruimen, ik vind de wijn een tikje
eendimensionaler, drinkt wel soepel. HansL benoemt caramel, amarenekersen,
zoete aanzet, meer tegenwicht zuren, fruit om op te kauwen, bazooka kauwgum,
het ‘gemaakte’  proeft Hans terug.

Dessertwijnen

Berry heeft
een Loupiac 2004 (doet aan een kleine Sauternes denken), een Siciliaanse
Passito 2012 (ik kreeg een visioen van Bianca Castafiore) én de altijd zeldzame
Bonnezeaux, de ultieme wijn uit de Coteaux de Layon. Die vonden de meeste
proevers dan ook het lekkerste.

2005 Chateau de Fesles Bonnezeaux

Turks fruit!Hooi,
boter, excellente balans, bittertje. Vol van leven, kan nog heel lang mee,
stroperige viscositeit, mooi spel. Herkenbaar Loire. Chenin Bloanc. Rob benoemt honing, dikke
wijn, smaak blijft achter bij neus. HansL: marsepein, geconcentreerd, mooi rond
zacht romig maar klein zuurtje te ver weg. 

Heerlijke
proeverij.

Rustiek of elegant? Wel een goede vraag, maar niet om te determineren
By in ,

Rustiek of elegant? Wel een goede vraag, maar niet om te determineren

Handmatige selectie bij Château La Reyne in Cahors

Blindproeven
om wijnen te determineren is steeds moeilijker geworden. De technologie helpt
wijnmakers om steeds betere wijnen te maken. Binnen een herkomstgebied hebben
wijnen vaak niet één dominante smaakstijl, maar komen verschillende stijlen
voor. Een Saumur Champigny uit de Loire kan een uiterst fruitige en frivole
wijn zijn om binnen een, twee jaar te drinken; er zijn ook Saumur Champigny
wijnen die jong ontoegankelijk zijn en pas na vijf à zeven jaar hun charmes
gaan tonen. Peter van den Besselaar nam een indeling uit het boek Smaak van
Peter Klosse als uitgangspunt voor een proeverij rustiek of elegant? De
rustieke wijnen kenmerken zich door een groffe structuur, terwijl de elegante
wijnen een verfijnde structuur hebben. Proeven 
we dat terug? 

Hij
selecteerde wijnen die rustiek zouden moeten zijn, van malbec, grenache,
carignan en mourvedre:

Château la
Reyne 1998 Cahors

Château la
Reyne 2003 Cahors                                          

Château
Raspail 2010 Gigondas                             

Mas Belles
Eaux 2010 IGP de Caux Languedoc

Mas de Martin
2010 Ecce Vino Languedoc              
          

Daarnaast
proeven we blind wijnen die elegant moeten zijn, van merendeels cabernet
sauvignon, cabernet franc en sangiovese.

Château
Sociando Mallet 1990 Haut Medoc                      

Château
Gloria 2003 Saint Julien                            

Frederic
Mabileau Saint Nicolas de Bourgueil 2005 Cuvee Eclipse

Tenuta Il
Pallazo 2010 Chianti Riserva                                

Na de onthulling
van de flesen blijkt dat de vijftien proevers dezelfde wijn, Château La Reyne
Cuvee Excellence, van 100% malbec zowel de meest rustieke als de meest elegante
wijn noemen. Volgens de theorie kan dat niet, maar het gebeurt dus wel. Ook de
tweede plaats in de Top 3 elegante wijnen gaat naar een wijn die rustiek zou
moeten zijn: Mas Belles, gemaakt van 100% carignan. De elegant bedoelde Saint
Nicolas de Bourgueil van 100% cabernet franc komt bij de meest rustieke wijnen
van de avond, volgens de proevers. Conclusie: er bestaat geen collectief gevoel
bij de proevers over de terminologie.

Top 3
Rustieke wijnen volgens de proevers

14 pr   Château la Reyne 2003 Cahors                                          

11 pr   Mas de Martin 2010 Ecce Vino Languedoc Gres
de Montpellier

11 pr   Frederic Mabileau Saint Nicolas de Bourgueil
2005 Eclipse

Top 3
Elegante wijnen volgens de proevers

11 pr   Château la Reyne 1998 Cahors

10 pr   Mas Belles Eaux 2010 IGP de Caux Languedoc

8 pr     Tenuta Il Pallazo 2010 Chianti
Riserva                                

Château
Gloria 2003 Saint Julien

Voor mij de
mooiste wijn van de avond, hartendief! Willem Jan benoemt een dakpannenbruine
kleur, laurier en andere kruiden in de geur, chocolade, koffie en kersen, goede
balans. Je blijft graag aan deze wijn ruiken, zegt Noël. Heerlijk complex, een
wow-wijn, zegt Gerard, die de wijn onder meer kwalificeert met zwart fruit,
stevige bitters. Mijn aantekeningen: cederhout in de neus, voornaam, zwarte
kersen en lichte stalimpressie. Sappige wijn, elegant. 

Château La
Reyne, Cuvee Excellence, Cahors

Martijn krabt
zich nog eens achter de oren, na het blindproeven van de 1998, die hij aanzag
voor een jonge Spaanse wijn, met wat leer in de geur. Henk benoemt een neus met
mest, smaak met bessen, oordeelt de zuren aan de hoge kant. De wijn is op
dronk, sappig en heeft mooie kruiden en mocca in de geur. Na de proeverij
blijkt dat deze 17 jaar oude wijn als meest elegant wordt gezien.

De 2003 heeft
een ongekend laag rendement van 10hl/ha. Rijke neus met chocolade en kersen,
vrij strakke smaak. Werd door de proevers wel herkend als malbec, maar dan in
de nieuwe wereld geplaatst. Deze wijn is de meest rustieke van de proeverij, is
het oordeel. Paardenstal, as en paprika in de geur, zegt Willem Jan, die de
wijn als grof betitelt, kersen en paprika proeft. 

Domaine
Frederic Mabileau 2005 Saint Nicolas de Bourgueil, cuvee Eclipse

Martijn
benoemt drop en laurier, Kees laurier, jodium en fris fruit. Een complexe wijn,
zegt Kees. Alle proevers geven de voorkeur aan de Mas de Martin 2010 Ecce Vino
van 100% mourvedre, die ernaast staat, waar deze Loirewijn is gemaakt van 100%
cabernet franc. Peter noemt de wijn een van de parels uit zijn kelder, hij
geeft er de voorkeur aan boven de Languedoc wijn. Vuursteen en mineralen in de
geur, koffie en espresso, een lichte stallucht. Goed concentraat en rondeur.

Château Raspail
2010 Gigondas

Eric benoemt
leer in de geur, een zachte smaak, de wijn zorgt voor tandplak. Lekker, is zijn
eindoordeel. Just benoemt cacao en koffie in de zwoele geur, pure chocolade en
kersen. Wat zwarte bessen. Rob noemt deze wijn dé wijn van de avond. De wijn
heeft duidelijk nog toekomst door de aanwezige tannines. Kersen in de smaak,
hap sap concentraat, veel rondeur in de mond. Een frisse afdronk. 

De vraag of
een wijn elegant of rustiek is, is een valide vraag maar helpt ons niet bij het
determineren van de wijnen. Toch even navraag gedaan bij Peter Klosse, die zo
aardig was om snel te reageren. “Het heersende denken gaat over smaakstijlen en
ik heb regelmatig betoogd dat je niet moet kijken naar rassen of herkomst, maar
naar het uiteindelijke resultaat: wat er in het glas zit of op een bord ligt. Al
bij het schrijven van het boek Smaak bleek dat de termen rustiek en elegant
niet echt bruikbaar zijn omdat de termen door mensen heel verschillend
geïnterpreteerd worden.” Waarvan akte. We zullen bij het perfectioneren van ons
proefvermogen beter terugvallen op de smaakstijlen.

Evolutie volgens Brumont: Bouscassé en Montus
By in ,

Evolutie volgens Brumont: Bouscassé en Montus

Alain Brumont
erft Bouscassé in 1979 en koopt Montus in 1980. In 1985 introduceert hij de
cuvée Prestige van Château Montus, die door kenners al snel de “Petrus van de
Madiran” wordt genoemd. Ambities realiseren vergt inspanningen. Vraagt om
ervaring. Originaliteit. En ja, ook een dosis geluk. Als hij in 1991 tot Beste
Wijnbouwer van de jaren Tachtig wordt benoemd door Gault Millau is zijn ster
snel rijzend. De cuvée Prestige blijft overeind naast fameuze Grand Crus,
sterker: de wijn wint gerust in blinde proeverijen. Château Montus staat sinds
begin jaren negentig regelmatig op tafel bij de Brabantse Wijnsociëteit en veel
leden leggen geregeld wat flessen Madiran in de kelder. Die kun je gerust in
een hoekje wegstoppen, want de stoere tannat druif laat zijn échte kwaliteiten
pas na een jaar of tien zien. Noël Geisen brengt Bouscassé en Montus in een
verticale proeverij, met een twintig jaar oude wijn als oudste en vier
verschillende 2010 als jongste wijn. Twaalf keer Madiran proeven. Dat is keihard
werken.

 

Château
Bouscassé 2006

Gemaakt van
50% tannat, 26% cabernet sauvignon en 24% cabernet franc. Kees benoemt zwarte
kers, pruimen, laurier en koffie. Mijn aantekeningen: kruidig, evenwichtig, sappig
met goede zuren, een stevig glas dat lang blijft nahangen. Stoofpotjeswijn. 

Château
Bouscassé 2010

Gemaakt van
50% tannat, 26% cabernet sauvignon en 24% cabernet franc. Hier uiteraard
tannines, stroefheid. Toos benoemt sinaasappel en rozen in de geur, ik vind de
wijn al verrassend toegankelijk: rondeur, hap sap, een rijke neus met vanille.
Beloftevolle wijn. 

Château
Bouscassé Vieilles Vignes 1998

Just is een
en al bewondering voor deze wijn: een corona in een prachtige cederhoutenkist,
braam, bosbes, rood besje, chocolade, heerlijke wijn. Ik vind dat we hier
duidelijk een klasse hoger proeven: kreupelhout, een duidelijke oude stallucht,
daar hou je van of juist niet, ik adoreer dat, heel evenwichtig en schitterend
op dronk. 

Château
Bouscassé Vieilles Vignes 2007

Chocolade in
de neus, maar ook wat groener, kersen en koffie, aldus Just. Ik vind de neus
wat zwoeler, duidelijk concentraat in de smaak, een dikke krachtpatser. 

Château
Bouscassé Vieilles Vignes 2010

Paarse rand
en een verfijnde neus met vanille. Als een wijn jong al héél lekker is, komt
het later ook wel goed met het ouderen, zegt Paul terecht. Dit is een elegante
wijn, zegt Nello. Een marsepeinzoetje, bonbonblok, kers en amandelspijs, aldus
Just. Ik ruik wat ijzer/roest, pruimen, ben vooral onder de indruk van de
aristocratische neus, de smaak is een krachtpatser in een fluwelen handschoen. 

Château
Montus Cuvée Prestige 1996

In de serie
met vier Cuvée Prestige wijnen is iets wonderlijks aan de hand, na de 2010 (die
Noël achteraan heeft gezet) kun je de oudere jaargangen niet goed meer proeven.
In deze mate heb ik dat nog nooit meegemaakt, zegt Nello. Hij benoemt
rokerigheid, tabak, fijne zuren en een sterke doordrinkreflex. Spannende wijn,
is de conclusie. De wijn is mooi op dronk, kreupelhout en herfstbos in de neus,
wijn met veel finesse. Moet gedronken worden, zegt Claartje.

Château
Montus Cuvée Prestige 1998

Deze wijn kan
nog mooier worden, zegt Claartje. Deze wijn krijgt van de meeste proevers de
voorkeur om nu te drinken: donkere kleur, bruine rand. Een geur van as, ook
tabak, pijptabak met Schotse caramelgeur, veel kracht en een uitstekende
balans. Krachtig en sappig. 

Château
Montus Cuvée Prestige 2001

Ceder en
brioche, benoemt Nello. Zwart met bruine rand. Veel ramen van de kathedraal
zichtbaar na walsen, dus pittig in alcohol. Jammig en vuursteen. Custardcrême,
zegt Nello. Ik ruik wat cacao en eucalyptus, moet nog langer liggen om zich
helemaal te geven. 

Château
Montus Cuvée Prestige 2010

Voor mij is
dit de mooiste wijn van de proeverij, de wijn met veel potentieel en inhoud.
Een chocoladewinkel in de neus, zegt Kees. De geur is aristocratisch, cederhout
en vanille naast het fruit. Fluwelen aandronk en wéér een enorme rijkheid in de
smaak. Een wijn om groots feest mee te vieren. 

Château
Montus XL 1995

We proefden
deze wijn enkele keren eerder, oa in 2009. Willem Jan is onder de indruk: een
aangename geur, impressies van thee. Goede balans. Prettig bitter, zegt Gerard,
die ook wat gekookte groente determineert. Ik vind de geur nu na twintig jaar
vooral mineralig, vuursteen, terroir. Een heel aristocratische wijn, hoewel ik
toch de voorkeur geef aan de Cuvée Prestige. Een ballerina met gespierde dijen,
visualiseert Nello.

Château
Montus La Tyre 2002

Véél
zwaarder, zegt Just. Een zoete aanzet met kersen en heel prettig drinkbaar,
aldus Gerard. Mon Cherie en lijm, zegt Berry. Ik ruik en denk aan een
bloementuin in de namiddag, enorm concentraat, een heel stevige wijn die wat
meer finesse en charme zou mogen hebben.  

Château
Montus La Tyre 2010

Een zoete
geur, zegt Gerard. Met granaatappel in de smaak. Nog een jonkie. De geur is
heel open, kersen in de neus. Aristocratisch. Ook in deze wijn komt terug wat
we zien bij álle 2010, ze zijn metéén lekker en verrassend drinkbaar. De
karakteristiek van hele grote jaren.

Een
memorabele proeverij, Noël bedankt!

Technisch wijnproeven: hoe doe je dat?
By in ,

Technisch wijnproeven: hoe doe je dat?

Wijngaarden Sardinië waar de Turriga wordt geoogst

“De wijn is
droog, ik mis in deze wijn zuren”, zegt een proever. “Hoe kun je dat nou
zeggen? Het is een wijn met véél zuren”, zegt een ander. Wát proeven we? En hoe
benoemen we dat? Technisch proeven staat centraal in de proeverij van Rob van
Ginneken. Hij zet in een serie een simpele wijn naast een topwijn. Beiden zijn
lekker. Maar hoe brengen we het kwaliteitsverschil onder woorden. De simpele
wijn kost vijf-en-halve euro, de topwijn zeven tot acht keer zoveel.

In veel van
onze blindproeverijen staat het determineren van de druif en streek centraal,
welke wijn hebben we in het glas? In deze proeverij doet dat er niet toe. Bij
technisch proeven staat het benoemen van wat we proeven op de tong centraal. Gelukkig helpt Rob ons met het ezelsbruggetje BLICE. Benoem wat je proeft aan
de hand van:

Balans: zijn
alle smaak-, geur en structuurcomponenten in de wijn goed in balans? Dus: smaakt het zoals het ruikt?
Zoet-zuurbalans? Houden tannines en fruit elkaar in evenwicht. De balans is een
totaal beoordeling, een ‘holistische’ beoordeling. Als iets aan de wijn
negatief is uit te leggen, op een vervelende manier (zuren, hout, geur belooft
meer dan smaak waarmaakt, etc.) is er geen balans.

Lengte: een
hogere wijn onderscheidt zich van een eenvoudige wijn door de lange afdronk.

  

Intensiteit: de
hoeveelheid geur en smaak. Die is natuurlijk ook afhankelijk van de herkomst.

Complexiteit:
de diversiteit van geur en smaak. De smaakcomponenten van een eenvoudige wijn
zijn enkelvoudig, een kwalitatief hogere wijn verrast omdat we steeds nieuwe
geuren en smaken ervaren. 

Expressie: is
de wijn representatief voor zijn druivensamenstelling en herkomst? 

Cape Point 2013
Sauvignon Blanc Zuid Afrika

Opmerkelijk
mooie indrinker om de mond te laten wennen aan wijn. Vrij goudgele kleur, zegt
Noël, citrus in de neus, hij herkent de sauvignon blanc, een mooi glas,
wellicht wat alcoholisch. Die alcohol daaraan kunnen we dan weer herkennen dat
de wijn niet uit de Oude Wereld komt, maar dan moet je dat wél ervaren. Mijn
aantekeningen zeggen niets over de alcohol, lees maar: mineralen! Buxus.
Bloemig en jasmijn. Hoge zuurgraad en fraaie bitters, licht vanille en hangt
ook wat na. Mooi glas. 

Het contrast
met een vlakke vinho verde die we daarna proeven is evident. De eerste
indrinker heeft véél te bieden, de Portugese wijn is eendimensionaal.Dan volgt een
leuke serie met twee chardonnay wijnen uit Bourgogne en Stellenbosch Zuid
Afrika en een wijn gemaakt van Viura en vergist op Franse vaten uit het Spaanse
Rioja. Een minstens zo boeiende rode serie met twee klassieke Bordeaux wijnen
naast een Madiran. Daarna twee topwijnen naast een ‘gewone’ wijn uit Italië. Om
met een Madeira te eindigen. 

Rustenberg
Chardonnay 2012 Stellenbosch  Zuid Afrika

Een dijk van
een wijn. Kees ruikt amandelbitters, geroosterd brood en noemt de wijn elegant.
Ik ruik vooral véél vanille/hout in de expressieve geur met duidelijk
boterexpressie. Dit is duidelijk Nieuwe Wereld, nu proef ik het óók: veel
kracht en véél alcohol. De wijn is hoog in smaakintensieit. Omdat de bitters
vrij porminent naar voren komen, vind ik dit vooral een eetwijn. 

Château
Bouscassé 2009 Madiran

Deze wijn
steelt voor mij de show naast twee klassieke Medoc wijnen (Coufran 2005 en
Picard Saint Estephe 2009). De wijn is nu eens niet gemaakt van 100% Tannat
zoals Alain Brumont dat vroeger deed; dat resulteerde in wijnen die je rustig
een jaar of tien weg kon leggen voor je ze gaat drinken. Tannat is nog goed
voor 50% in deze wijn, een kwart is Cabernet Sauvignon en een kwart is Cabernet
Franc. Expressieve geur met veel fruit, geparfumeerd, Twan ruikt iets stoffigs,
stal en kers, Nello ruikt koffie en cacao. Toos zegt dat de wijn heel goed in
balans is. De aandronk is zacht, de smaak zelfs liefelijk, met nog altijd wat
tannine en goede bitters in de afdronk. Fijne wijn!

Primitivo
Salento 2012, Tempo al Vino

En nu komt
het erop aan. Laat uit je proefnotities duidelijk het kwaliteitsverschil
blijken, schrijft Rob in de documentatie van de proeverij. Deze wijn is
aangekondigd als ‘gewone’ wijn naast twee toppers. Berry benoemt fruit,
kruiden, klei en noemt de wijn behoorlijk zoet. Paul herkent die zoet aanzet en
mist wat zuren. De wijn heeft een expressieve geur, een heel open neus met
impressies van morelkers, pruimen, kruiden, heel aanlokkelijk met een klein
stinkertje. De smaak heeft een zoetje, rondeur, is sappig en een hoge
doordrinkfactor. Echt een leuke wijn. We hebben vaak discussie of bij het
technisch proeven je ook mag zeggen: dit is een wegsloeberwijn, dit is een
eetwijn, dit is een doordeweek-wijn, dit is een weekend- of zondagse fles. Van
mij mag bij BLICE de gelegenheid ook worden benoemd. De volgende twee wijnen zijn tot acht
keer zo kostbaar. Dat maakt dat de Primitivo een overtuigende prijs/kwaliteit
verhouding heeft. De volgende flessen zijn – met mijn drinkgewoontes en budget
– zondagse- of feestflessen.  

Tasca d’Almerita
2006, Contea di Scafani Rosso del Conte

Claartje
heeft louter superlatieven voor de wijn: expressief en elegant, een rijke
intensiteit, mooi verweven zuren en mooie balans. Berry typeert de wijn als
Oude Wereldwijn, een ‘koude’ wijn met jodium, drop, cederhout. Mijn
aantekeningen: Rijke geur met veel smaakcomponenten: espresso, leer, tabak,
aangename zuren in de smaak, ook iets ‘strengs’ en een goede balans. De wijn is
gemaakt van Nero d’avola.

Turriga 2007,
Isola dei Nuraghi Rosso

Wij gemaakt
op Sardinië, staat bekend als de beste wijn van het eiland, gemaakt van vooral
Cannonau (in dit jaar 90%), aangevuld met Sardijnse druivensoorten zoals Malvasia,
Carignano en Bovale. De wijn is nu zeven jaar oud en misschien nog wel te jong
om te drinken, ik vind de wijn nog wat gesloten. Je proeft al wel duidelijk het
potentieel. De geur heeft kruiden, veel rondeur in de smaak die veel biedt,
maar nog wel een ‘what you see is what you get’ karakter heeft. De wijn gaat nog winnen aan kwaliteit. Lange afdronk,
daarmee verraadt de wijn dat het een Hoge Meneer is (met een Naakte Mevrouw uit
de oudheid op het etiket). Paul benoemt koffie en truffel, en noemt de wijn
zeer tanninerijk. Berry benoemt ceder en vanille, veel hout. Nu nog een
beloftevolle wijn.

Technisch
proeven. Het is nuttig en nodig om daar ieder seizoen opnieuw bij stil te staan.
Als wij ons motto “Beter wijnproeven, Meer genieten” waar willen maken. Dank
Rob!

Dessertwijnen, we zijn er nog niet klaar mee...
By in ,

Dessertwijnen, we zijn er nog niet klaar mee...

Bacchus door Caravaggio

Wat Rafaël,
Rembrandt en Caravaggio zijn voor de kunst met een grote K, dat zijn Sauternes,
de edelzoete Duitse wijnen en Tokaji voor dessertwijnen. Al eeuwenlang genieten
koningen, edellieden en rijke koopmannen van deze hemelse wijnen. We hebben ook
nog Leonardo da Vinci, als we de versterkte wijnen meenemen, dan eist Port
natuurlijk die plek op. Berry Marinussen had twee van deze vier wijnen in zijn
proeverij, ze maakten indruk. Andere wijnen zijn ‘uitdagers’ van de klassieke
gebieden. Berry zette Coteaux du Layon, Jurançon, Saussignac, Noble Semillon
uit Chili en Zuid Afrikaanse wijn in. De twee hartendiefjes van Berry waren een
Moezel Auslese en de Jurançon Doux. We zijn nog niet klaar met dit thema, zoveel
is duidelijk. Hieronder de mooiste wijnen van de proeverij.

 

Domaine Castera 2000 Cuvee Privilege Jurançon

Hartendiefje van Berry.Wijn gemaakt van gros manseng. Goudgele kleur. Jan ruikt
mierikswortel, Martin een truffelimpressie, Willem-Jan amandel en caramel. Mijn
neus ruikt overrijpe banaan en honing, de wijn hangt na, heeft ook zuren. Leuk
glas.

Vendanges
d’Autrefois 2006 Saussignac

Piepklein
gebied in de Dordogne. Echt een liefhebberswijn, wie Saussignac in de kelder
heeft, is een bofferd. De kleur is goud met die mooie oudgoudzweem, de complexe
neus biedt onder meer toffe, honing en… nougat. Ook mandarijnenlikeur. Dit is
een Rubensiaanse wijn, lekker dik en rond. Botytris in de neus en werkelijke
uitstekende balans. Mooi glas.

Viu Manent
2011 Semillon Noble, Chili

Wijn uit de
valei van Colchagua. Veel proevers denken aan sauvignon, maar het is als we de
fles mogen geloven 100% semillon. Hans ruikt grapefruit, Gerard komkommer en
groene paprika! Ik ruik tropisch fruit en brandnetel, ja, ook ik denk aan
sauvignon. Later ruik ik zweetvoeten en passiefruit. In mijn aantekeningen
staat: schitterende balans. En dat in combinatie met elegant, die is
overduidelijk een hele mooie uitdager van de gevestigde orde.

Weltevrede
2006 Ouma se wijn, Robertson Valley, Zuid Afrika

Witte wijn
van muscadelle, Kees ruikt mango en belga kauwgum, ik ruik honing met een hint
van lavendel. In smaak vijgen, vijgen en nog eens vijgen! Ook wat rozen in de
neus, in combinatie met uitstekende balans en elegantie maakt dit een heel
fraai glas.

Niepoort Late
Botteld Vintage 2007, Portugal

Berry schenkt
dit graag en dat is te snappen. Rob benoemt de neus als een tikje medicinaal en
de smaak als lekker intens. Ik moet denken (we proeven blind) aan een grenache,
lekker donkere kleur, veel smaak met associatie van chocoladebitters, fijn
glas.

Bopparder
Hamm Mandelstein 2010 Riesling Aulsese, Matthias Müller, Mittelrhein

Fantastisch
glas, voor mij een van de beste wijnen van de avond. Goudgeel. Expressieve
neus: tropisch fruit, perzik en ananas. Prachtige zuren in de aandronk, ook
weer perzik. Citrus nahangend. Erg fraaie wijn! Rob benoemt de wijn als intens,
met duidelijk honing en zelfgemaakte appelmoes. Dit is een schitterend glas uit
een topjaar.

St. Urbanshof
2010 Bockfein Ockfen, 1er Lage, Riesling Auslese, Mosel

Hartendiefje
van Berry. Gele kleur en helder. De neus is wat mij betreft gesloten, ik ruik
niet veel. Sebastian ruikt caramel en toffee, Paul ananas. Deze wijn is iets
minder dik dan de Mittelrhein Auslese, zuren in de aandronk, veel citrus en
spel. Ik krijg het niet over mijn hart om deze wijn uit te spuwen. P r a c h t
i g   glas. Dit is een goed voorbeeld van
een wijn die duidelijk maakt waarom edelzoete Duitse wijnen al decennialang, eeuwenoud, een grote reputatie hebben.

Heerlijke
proeverij. 

LIBERTÉ, EGALITÉ, FRATERNITÉ
By in ,

LIBERTÉ, EGALITÉ, FRATERNITÉ

Moulis – Château Poujeaux

Met de titel “liberté, egalité, fraternité” verraadt Just Krijn
vooraf niet veel over het eigenlijke thema van zijn proeverij. Frans ligt voor
de hand maar dan? Just heeft de proeverij samengesteld tijdens zijn laatste
(vlieg)vakantie in Frankrijk. Maar tegenwoordig mag je geen vloeistoffen meer
meenemen in de handbagage. Dus hups alle kleren in de al uitpuilende handbagage
en alle wijn in de koffer… De flessen zijn heel aangekomen en staan nu op de
proeftafel.

 

Liberté

Just gebruikt een “vrije” interpretatie van het thema “Liberté”:
de indrinker is geen wijn maar een cider. Zoals de proevers onmiddellijk
concluderen na alleen maar geroken te hebben. De goudgele, bijna oranje Cidre
“Les Goelleries – Brut” (huiscider van Leclerc) is meteen herkenbaar door zijn
frisse maar forse appelmoesneus. De appelsmaak is verfrissend. Leuk om weer
eens te drinken!

 

Egalité

Just zet twee witte wijnen neer onder het thema “Egalité”
met als interpretatie: het zijn beide koopjes (Tursan “Secret
Eugenie Blanc”

en een Graves “Esprit de Graman”. Beide wijnen bevatten een
flink deel Sauvignon Blanc (30% resp. 40%) en dat is te ruiken. Wit fruit,
kruisbes, een beetje zweterig, duidelijk herkenbaar. Maar in de smaak zijn ze
totaal verschillend. De Tursan (30% Gros Manseng, 40% Baroque) is tamelijk fors
in de zuren en in de bitters. De aanzet van de Graves is zacht-zwoel en de
zuren komen pas later binnen (40% Semillon, 20% Muscatel. De voorkeur van de
proevers is zoals gebruikelijk weer verdeeld in een zuur en een zwoel kamp… In
de volgende serie “rode egalité koopjes” staat 2x Tursan’s rood met hoofdrollen
voor o.a. Cab Franc en Tannat. De proevers hebben wat moeite met de volgens
Just “typische hardheid” van rode Tursan. En de derde “egalité”serie laat zien
dat het ook anders kan. Just zet twee knap gemaakte Baskische wijnen neer.

De
“Mendia Rouge Irouleguy 2011” is halftransparant purper, framboos en lactisch
in de neus maar smakelijk als een warme jammige pinot. Niet complex, maar de lichte
zuren en de laurierdrop in de afdronk maken dat de wijn niet log wordt. Zo zie
je hoe met moderne methodes een jong drinkbare tannat/cabfranc wijn gemaakt kan
worden! De tweede wijn uit de serie is de “Cuvee Pantxo Ameztia Irouleguy 2010”,
een stuk complexer en geen allemansvriend. Flinke stal in de neus. Jan-Willem
proeft potlood en lijm, Gerard signaleert de stevige bitters. Zowel de eerste
als de tweede wijn uit deze “moderne” serie wordt goed gewaardeerd.

Fraternité

De wijnen in dit thema worden meteen als Bordeaux herkend.
Claartje benoemt in de roodbruine, halftransparante wijn de typische geuren en
smaken als eucalyptus, rook, laurier, drop, rood fruit en een zachte rondheid.
Het blijkt een 5e Cru Pauillac: Château Pedesclaux 2006. Een mooie
elegante wijn en hartediefje van Just. De tweede wijn in de serie is een
Pomerol: Clos René 2006. Proeven blijft moeilijk, ik heb deze wijn een paar
dagen geleden nog in het glas gehad maar geen schijn van kans dat ik hem
herken… Ook de Pomerol heeft iets evolutie in de kleur. De neus is kleiner dan
de Pauillac, de aanzet is fraai rond met veel lakritz en een mooie afdronk in
een herfstige stijl. De zuren zijn nog zeer duidelijk aanwezig.  Komt misschien door het flinke aandeel Cab
Franc en Malbec.

In de laatste serie staan Château Poujeaux 2008 en 2006. De
gelijkenis (fraternité…) tussen de wijnen valt op: donkerrood met een bleke
rand, beetje jodium, laurier, kers in de neus. Elegante, iets zure aanzet, rood
fruit, tanninerijk. Maar de 2008 (hartendiefje van Just) wordt beter
gewaardeerd: meer body en meer zuur dan 2006. Het valt overigens wel op dat de
2006 bdx-wijnen allemaal vrij snel rijpen…

 

De uitdrinker krijgt extra credits van de proevers: een
bijzonder fijne Pacherenc du Vic-Bilh “Pacherenc de la Saint Martin Vin
Moelleux” 2011. Goudgeel glanzend met een groen zweem, jonge neus,vendage
tardive achtig type, grapefruit in de smaak, niet overdadig zoet. Heel fijn. De
gebruikte druiven zijn typisch voor Sud-Ouest: Arrufiac, Courbu, Manseng,
Semillon. Je drinkt het niet elke dag 😉

Het was een fijne avond met interessante overeenkomsten
binnen de series, elegante wijnen en een interessante interpretatie van het
adagium van de Franse Revolutie.

 

Verslag en proefnotities Noël Geisen