Tag: Zuid-West Frankrijk

Bordeaux 2010: verwennen van onze tong én indringend kwaliteit bespreken
By in

Bordeaux 2010: verwennen van onze tong én indringend kwaliteit bespreken

We proeven Bordeaux 2010 wijnen uit de kelder van Willem Jan Withagen. Belangrijke vragen die naar voren komen: is de wijn op dronk, is er nog ontwikkelingspotentieel? Waarom is de ene proever positiever over een wijn dan de andere, is dat omdat smaken verschillen?  Een fijne proeverij waarbij we verwend worden op de tong én kwaliteit indringend bespreken. De indrinker is overigens – klassiek! – een witte Bourgogne, Meursault 2010 van Albert Bichot. Ik heb de moeite genomen om ieder domein even op te zoeken in Jane Ansons Inside Bordeaux, de actuele ‘bijbel’ voor liefhebbers.

Château Taillefer 2010 Pomerol

Een Moueix-domein, onder leiding van vijfde generatie Claire Moueix. 12 hectares aaneengesloten wijngaard op zandgronden. Een intens stinkertje is het eerste dat mij opvalt. Leer. Paardenzadel. Later ook ijzer. En een zekere gronderigheid. RobG noemt bos en pruimen. Hij benoemt complexiteit. Een wijn met veel kracht. Tannines zijn nog aanwezig, terwijl de geur toch al naar het tertiaire neigt. Een wijn voor de middellange termijn, zegt Anson.

Jacques Boyd 2010 Margaux

De tweede wijn van Boyd Cantenac, moeilijk te krijgen in ons land, zei Willem Jan. Ik ben die nog nooit tegengekomen. Ik zocht naar Jacques Boyd 2022… tevergeefs. Anson is overigens kritisch over Boyd Cantenac, die zij een trede lager inschat dan de 3e Grand Cru Classés. 17 hectares wijngaard, waarvan maar 50% voor de eerste wijn wordt gebruikt. In extreem goede jaren zoals 2010 is de tip van kenners om juist die tweede wijnen te kopen van Grand Cru Classés. Tegen de helft van de prijs van de eerste wijn biedt zo’n tweede wijn dan gegarandeerd topkwaliteit. Maarten benoemt zwarte bessen, enige strafheid dus nog ontwikkeling mogelijk en goede lengte. Mijn aantekeningen: de donkere kleur heeft een ontwikkelde rand, expressieve en mooie bessen in de geur, zijdezachte aandronk – zo typerend voor Margaux – en ook nog wat tannines. Prachtig, een pareltje in de kelder én op de dinertafel.

Château Poujeaux 2010 Moulis

Altijd een wijn om te overwegen. Groot domein van 68 hectares wijngaard. 70% gaat in de eerste wijn. In 2008 werd de Cuvelier familie eigenaar. Directeur Christophe Labenne is de kleinzoon van de vorige eigenaar. Sinds de overname is Stephane Derenoncourt consultant. De wijngaard heeft 10.000 stokken per hectare – bijzonder voor Moulis. Twaalf maanden houtrijping, eenderde van de barriques nieuw hout. Anson zegt dat Poujeaux een van de beste domeinen in Moulis is, een domein bovendien dat vaak gemakkelijk presteert op het niveau van Grand Cru Classés. Deze 2010 toont dat. De wijn staat naar Château d’Armailhac en doet daar wat mij betreft niet voor onder. Ontwikkeling in kleur zichtbaar, grafiet en vanille in de geur, later ook sigarenkistjes/cederhout. Sappige charmeur qua smaak, heel aangenaam en op dronk. Opmerkelijk: de afdronk is veel langer dan die van de Grand Cru Classé ernaast. Voor mij is dit een van de wijnen van de avond. Schitterend glas.

Château d’Armailhac 2010 Pauillac

Groot domein van 70 hectares in eigendom van de beroemde Rothschild familie. 80% van de wijn gaat in de eerste wijn en – opmerkelijk – er is géén tweede wijn. Die 20% gaat in de merkwijnen van Rothschild. Eric Boissenot is de oenoloog/consultant. Altijd goed om buurdomeinen van beroemde wijngaarden in de gaten te houden, zeker als de wijnen daarvan onbetaalbaar zijn voor gewone stervelingen. D’Armailhac is de buur van Mouton Rothschild. Met net iets meer zand in de wijngaarden, waardoor de wijn minder krachtig is dan de Premier Cru. Mouton 2022 kost in de voorverkoop 750 euro. Mooi natuurlijk voor het vieren van een feestelijk kroonjaar of het halen van een diploma. Maar je kunt 12 flessen d’Armailhac kopen voor één fles Mouton. Goed, de wijn. Pruimen en kersen benoemt Eric. Ik zie kleurontwikkeling aan de rand, ruik hele rijke vanille – mooie nieuw houten barriques, kruidigheid en cassis. De geur is heerlijk breed. De wijn heeft geen lange afdronk, maar is sappig en vol rondeur.

Château Cantenac Brown 2010 Margaux

48 hectares groot domein. Drie jaar geleden wisselde het domein van eigenaar, nu Tristan Le Lous. Eric Boissenot is de oenoloog/consultant. Er gaat maar 55% van de wijn in de eerste wijn, 45% in de tweede wijn Brio de Cantenac. Cantenac Brown is zo’n wijn die vaak niet top of mind is, schrijft Anson, maar die na 10 tot 20 jaar rijping wonderlijk mooie archetypische Bordeaux wijnen produceert. Onder de nieuwe directeur José Sanfins zijn de wijnen in kwaliteit gestegen. De wijngaardpercelen worden apart gevinifieerd, rekening houdend met de druivensoort en de ouderdom van de stokken. Proefaantekeningen: ontwikkelde kleur aan de rand, hele brede geur. Cassis duidelijk herkenbaar. Hoewel de wijn al in de ochtend was geopend, doet bij deze wijn de lucht in het glas óók nog heel veel. De fruitigheid neemt toe en de geur is bedwelmend mooi. Sappige smaak met goede zuren en een bittertje in de middellange afdronk. De wijn trekt nog wat in de mond. Er zit nog potentieel in deze wijn, die gaat nog mooier worden. Fijn perspectief.

Château d’Issan 2010 Margaux

44 hectares groot domein. Anson schat deze 3e Grand Cru Classé een trede hoger in. 55% van de wijn gaat in de eerste wijn. De familie Cruse en Lorenzetti zijn 50/50 eigenaar. Eric Boissenot is de oenoloog/consultant. Issan heeft tientallen jaren geleden doordat de eigenaars te weinig investeerden, schrijft Anson. Totdat Emmanuel Cruse in 1995 op het domein kwam, toen 27 jaar. In 1998 werd hij directeur. Interessant is wat je dan allemaal kan doen aan de kwaliteit: herplanten van wijnstokken, terroir en drainage studies, nieuwe kelders, nieuwe werkruimtes met installaties, nieuwe kantoren. Ja, zo zie je maar dat wie slim wil inkopen ook de wijnliteratuur voortdurend moet bijhouden. De wijnstokken staan met 9.000 per hectare aangeplant. Alle percelen worden apart gevinifieerd en later geblend. 18 maanden houtrijping met voor de helft nieuwe barriques. Al die aandacht proef je. Claartje is onder de indruk van de bloemigheid, Maarten roemt de elegantie van de wijn. Mooie evenwichtige kleur, rode kers in de geur met een lekkere balsamico toets. Ook fraai terroir in de geur. En de smaak… aaah, zo mooi: rondeur en een fluwelige toets. Grootse wijn.

Château Smith Haut Lafitte 2010 Pessac Leognan

78 hectares groot domein, 67 hectare voor rode wijn, 11 hectare voor witte wijn. Bij rooid gaat maar 40% in de eerste wijn. Daniel en Florence Cathiard, ooit Olympische skiërs voor Frankrijk, zijn sinds 1990 eigenaar en brachten dit domein naar de top van de Pessac Leognan streek. Ze zijn uiterst betekenisvol geweest voor het hele wijntoerisme in de streek, schrijft Anson, die zegt dat ze daar te weinig waardering voor krijgen. Maar liefst twee oenologen worden hier ingeschakeld als consultant: Stéphane Derenoncourt én Michel Rolland. Vroegere eigenaren maakten de wijngaard kapot met gebruik van onkruidverdelers. De Cathiards werken biologisch. De wijngaard wordt hier bewerkt met paarden. Ze gebruiken eigen compost. Ze maken zelf de wijnbarriques sinds 1995. Op een eiland in de Garonne kweekt het domein de stammen voor de wijnstokken – geen enkel ander domein doet dit. Dat komt allemaal ook wel tot uiting in de prijs: voorverkoop 2022 doet een fles Smith Haut Lafitte euro 161. De wijn brengt de tongen los. Geen twijfel mogelijk: dit is dé wijn van de proeverij. Aan de rand ontwikkeling. Een explosie van rood zomerfruit in het glas: bramen en kersen. Vanille van het nieuwe hout van de barriques die de wijn voornaam maken. Lichte kruidigheid. Kees benoemt eucalyptus, chocolade en pruimen. Toos ruikt nóg meer smaakimpressies: laurier, drop, koffie. Een klein zoetje. De wijn is he-le-maal in balans, aldus Toos. Dat ben ik met haar eens: sappige aandronk en enorm veel power. Deze wijn geeft nu heel veel plezier en zal dat vermoedelijk nog zeker twee decennia doen. Een geweldige compositie.

Château Pichon Baron 2010 Pauillac

Dit is een zogeheten Super Second, een 2e Grand Cru Classé. 73 hectares groot domein. Maar 45% van de wijn gaat in de eerste wijn. Interessant: er zijn twéé tweede wijnen, Les Griffons de Pichon Longueville van merendeels cabernet sauvignon en Les Tourelles de Pichon Longueveille van merendeels merlot. In 1987 kocht de verzekeringsmaatschappij AXA het domein, toen nog maar 33 hectares wijngaard groot. De technische directeur Jean René Matignon werkt hier al sinds 1985. Eric Boissenot is oenoloog/consultant. In 1850 net voor de 1855 classificatie is het domein gesplitst in een Baron en een Comtesse château. Tot de verbeteringen die zijn doorgevoerd op dit domein behoort de optische controle van alle druiven via een loopband, in 2010 voor het eerst. Anson schrijft dat de wijn bekend staat als een krachtpatser, erg geconcentreerd en met mannelijke tannines. 10.000 stokken per hectare. De wijn blijft 16 tot 20 maanden in barriques, waarvan maar liefst 70 tot 80 procent nieuw. Het aandeel cabernet sauvignon in de wijn is de afgelopen tien jaar gestegen naar zo’n 85 procent. Positieve commentaren voor de wijn. Maarten benoemt diepte én lengte, hoe de wijn nu mooi in balans is. Toos roemt de helderen dieprode kleur en een smaak met droppigheid en paprika. Mijn aantekeningen. Wat kruidigheid in een gesloten neus – ook al is de wijn al ’s morgens geopend. De smaak is sappig en heeft veel rondeur. Zó geproefd in een proeverij komt de wijn onvoldoende tot zijn recht. Misschien als de wijn in een karaf heeft gestaan en genoten kan worden bij een flinke steak dat de hemelpoort een beetje open gaat. Dit is de wijn van de avond die nóg niet geeft wat er allemaal in zit, een kindermoordje na dertien jaar.

Château Clos Haut Peyraguey 2010 Sauternes

21 hectares groot domein. Was sinds 1914 in eigendom van de Pauly familie, die het in 2012 verkochten aan Bernard Magrez. Bijna de hele wijngaard staat aangeplant met sémillon stokken, nu gaat het aandeel sauvignon omhoog om meer frisheid in de wijn te brengen. In de wijngaard is een 8,5 hectare grote ommuurde Clos, dáár komen de druiven vandaag voor de eerste wijn en dan nog maar 35% van de stokken die daar staan. Het resulteert in werkelijk prachtige dessertwijn met expressief tropisch fruit, elegant én dik geconcentreerd. Een perfecte kaaswijn. Zo blijkt ook.

 

Het jaar 2010 werd de opbrengst van de wijngaarden beperkt door langdurige droogte. Wat er overbleef aan wijn wordt ‘briljant’ genoemd in de literatuur. Dan nog zijn er verschillen tussen de appellaties: Margaux was van exceptionele kwaliteit. Pessac Leognan, Saint Julien en Pauillac leverde mooie wijnen. De kwaliteit in Saint Emilion wordt als iets minder beschouwd, waar Pomerol weer wél enkele exceptionele wijnen produceerde. Het zijn meestal geen kleine bedragen die worden geïnvesteerd in een wijnkelder met oplegwijnen. Wat het gemeen heeft met de beurs en aandelen, is dat je je écht goed moet documenteren om de mooiste wijnen eruit te pikken. Die leveren vloeibaar geluk als dividend.

Peter van den Besselaar

 

Cabernet Sauvignon toont variëteit in verschillende stijlen wijn
By in

Cabernet Sauvignon toont variëteit in verschillende stijlen wijn

Willem Jan opent de proeverij van cabernet sauvignon ‘from all over the world’ met een hartswijn, witte Meursault.

Daarna volgen negen wijnen met cabernet sauvignon als enige druif of als belangrijkste druif. De cabernet sauvignon is een heel populaire druif en de meest gebruikte druif voor rode wijn. De oorsprong van de druif ligt in de Medoc Bordeaux. In deze proeverij proeven we wijn uit Bordeaux, Californië, Australië, Zuid-Afrika, Spanje en Chili.

Doordeweekse wijnen

Twee wijnen van de rechtoever uit Bordeaux komen van één domein: Château Cap Saint Martin. De cuvee Prestige 2019 is klassiek met veel potentieel. Maarten noemt de smaak wat straf, ik vind de smaak wat ‘groen’. Deze Prestige wijn is gemaakt van een blend. De 2019 cabernet d’en face is gemaakt van 100% cabernet. Het is de minst kostbare wijn deze proeverij, maar hoe langer die in het glas staat hoe aantrekkelijker. Er komt dan naast de cassis een toon van pijptabak, pruimen.

Beide Franse wijnen spreken mij meer aan dan de Australische Jacobs’Creek 2017, die een werkelijk exuberante geur heeft, after eight chocolade en munt, kruidigheid en een goede body. Zwoel zegt Maarten, met vijgen en koekkruiden. De smaak heeft een vegetale toon die mij niet aanspreekt. Penfold op het etiket betekent vrijwel altijd een positieve ervaring, zo ook bij de Max’s Shiraz Cabernet Sauvignon 2019. Ook hier weer munt is de geur en een prachtige mondvullende gebalanceerde smaak. Elegant noemt Maarten.

Zondagse wijnen

Montes Alpha 2020 special cuvee cabernet sauvignon uit Chili munt uit in sappigheid, combineert kersen en gronderigheid in de geur. Cees benoemt tabak, pruimen en zoetheid. Kan nog vele jaren.

Cederberg 2019 cabernet sauvignon uit Zuid-Afrika combineert cassis met mineraliteit. Braam, kers en eucalyptus benoemt Cees, die het ook een wat moeilijke wijn noemt. Misschien door het vegetale tintje.

Feestwijnen

Vier wijnen waarmee we eindigen zijn enorm de moeite waard. Zoals je naar het voetbalstadion gaat voor sommige spelers, zo is het puur genieten van deze wijnen.

Mas de Plana 2012 Penedes Torres

Gerard benoemt pruimen en overrijp fruit, de concentratie en zegt dat de wijn belegen is. De geur is bedwelmend, superrijke grandeur. Kardemom tonen. De smaak heeft de slikfactor, zonde om uit te spuwen, prachtige balans met chocolade tonen. Fantastisch glas.

Mondavi 2018 cabernet sauvignon Napa valley

De wijn ruikt naar kers en een sigarenkistje. Mineralen en een goede balans. Strakke tannines die niet storen. Gerard benoemt zwarte kers, jammige smaak, tabak en een zoete aanzet.

Château Issan 2004 Margaux

Cassis, elegantie. Een hele potloodbox. In een leren etui. Prachtige balans.

Château Musar 2016 Libanon Beka Valley

Misschien wel de meest gebalanceerde wijn van de hele proeverij. Prachtige vanille in de geur, ontzettend mooie zuren. Claartje prijst het zwarte fruit en de elegantie.

Heerlijke proeverij.

Peter van den Besselaar

True to type Tannat van over de hele wereld, Madiran spant de kroon
By in

True to type Tannat van over de hele wereld, Madiran spant de kroon

Chateau Bouscassé

Noël Geisen heeft een voorliefde om via grafieken en tabellen inzicht te verwerven. Kijk hier. Hij heeft enkele avonden data ingegeven, denk ik. Over de waardering van wijnen per jaargang, en speelse vergelijkingen. Hoe doet Montus het ten opzichte van Bouscassé? De normale Montus ten opzichte van de Cuvee Prestige? Hij gebruikte ‘de wisdom of the crowd’, nl. Vivino data. Interessant is dan bijvoorbeeld dat in 1995, 1999, 2014 en 2015 de gewone Montus warempel beter scoort dan de Cuvee Prestige. In 1998 en 2004 doet Bouscassé het beter dan Montus. En in 2005 verslaat de Cuvee Prestige Montus álle andere cuvees. Zo komt Noël interessante koopjes op het spoor.
Tannat is een druif voor wat we vroeger pastoorswijnen noemden. Mijnheer Pastoor legde flessen in de kelder om ze gerust pas vijftien jaar later te openen. Bij tannat is dat zo gek niet, want jong zijn de wijnen knoeperhard en ontoegankelijk. In die zin zijn het tegendraadse wijnen, want er zijn geen pastoors meer die een kelder onderhouden. Wijnliefhebbers die flessen opleggen en tien jaar later pas openmaken… die zijn op de vingers van een hand te tellen. Wijnboeren doen er goed aan ook wijnen van tannat jong aantrekkelijker te maken.

Deze proeverij zou model kunnen staan voor het type proeverij dat we bij de Brabantse Wijnsociëteit graag zien. Uitstekend gedocumenteerd. Leerzaam. En met veel flessen die gerijpt zijn. Chapeau!

 

Château Bouscassé 2014 Pacherenc du Vic Bilh
Een wijn van 90% petit corbu en 10% petit manseng, perfect geproefd door Valerie. Uit de tuin der filosofen is de naam van de cuvee. Nou dat is een mooie tuin, want ik ruik expressieve bloemengeuren met name jasmijn. Sappige wijn met veel concentraat en kracht. Knap.

 

Noël prikkelt de proevers in de blindproeverij altijd met een pakkende titel per serie. Nu ook.
Brumont als onze referentie, een Guide Hachette Coupe de Coeur en een megabio meloenenboer met ambities.
De wijnen liggen dicht bij elkaar, in de donkere kleur, de eerste twee vind ik verwant in geur en smaak, de derde duidelijk afwijkend en dat blijkt een Zuid Afrikaanse wijn te zijn.

Château Brumont 2010 Madiran
In deze wijn zit 20% cabernet sauvignon. De wijn ruikt boers, een karakteristiek voor Brumont, maar ook kersen en kruiden. Leer en ceder. Ongelofelijk veel karakter. Met een verfijnd bitter in de mond en nog heel veel tannines. Laat dit glas staan om te vergelijk gedurende de avond, zegt Noël. En hij heeft gelijk: hoe later in de proeverij, hoe mooier de wijn. Die kan nog zeker 5 tot 10 jaar vóórdat de wijn á Point is, het ultieme drinkmoment.

 

Château Viella 2015 Prestige charmeert mij. Ook een tikje boers maar met elegantie. Trekkende tannines maar ook veel spel. En dat bij zeven jaar oud, deze wijn geeft veel drinkplezier.

 

 

 

Adembenemende foto van Lowerlandwijngaard ZuidAfrika

De Zuid Afrikaanse Lowerland 2018 Tolbos Tannat heeft een innemende geur: frivool, framboos, elegant. Maar in de smaak is het geen allemansvriend en dus typisch true to type tannat.
Brumont als inspiratie: tannat met elegantie.

 

 

Nog een serie met twee Madirans en een wijn uit Uruguay, waar tannat door Baskische immigranten veel voet aan de grond kreeg.
Garzon 2018 Single Vineyard Tannat Reserva
Hartendiefje van Noël. De wijn krijgt de handen op elkaar van de proevers door een mooie geur met veel laagjes: leer, drop, zwart fruit, mocca, zwarte bes, chocolade. True to type tannat smaak die zich mooi ontwikkeld in het glas.

Capmartin is nog een 2015 die jong aantrekkelijk overkomt. 100% Bio met fraaie neus van leer, tabak en rozen.

 

 

 

Bouscassé 2007 vieilles vignes is al 15 jaar oud en toont behalve veel klasse vooral aan dat een fles wint met kelderjaren. Deze mag echt nog even.

 

 

 

Moeilijke keus in topjaar?
Hier proeven we twee andere cuvees van Brumont uit 2010. Wie de voorkeur geeft aan welke varieert van persoon tot persoon. In waardering liggen de wijnen dicht bij elkaar.
Château Brumont 2010 cuvee Prestige
Klassiek en prachtig. Prachtig geïntegreerde wijn, zegt RobK. Ron prijst het leder en ceder. Veel bitters – een tannat druif heeft vijf pitjes leer ik deze proeverij. Volronde en sappige smaak met prachtig afgeronde tannines. In de neus ook wat koffie. Er gaan veel gedachten uit naar rib eye steaks, entrecote en T-bone steak, vlees dat hier goed bij past.

 

Château Brumont 2010 La Tyre
Toen ik de prijzen hoorde, dacht ik meteen: cuvee Prestige is koopwaardiger. Maar stiekem scoor ik deze wijn toch beter. Klassiek. Zwoeliger aandronk met goede zuren en fijne elegantie. RobK prijst de frisheid in de aanzet. Just noemt de kers overheersend. Ron benoemt peper en potlood. Prachtwijn, moet gezegd.

 

 

Moeilijke keus op dronk?
Wie de rust heeft om zijn wijn te laten rijpen, die drinkt Madiran ‘op dronk’. Of je moet op een veiling kopen natuurlijk.
Château Brumont 1995 Cuvee Prestige
Schitterend glas wijn, klassiek, mondvullend met prachtige harmonieuze smaak. Roos, chocolade, kers en braam. Geweldige balans.

 

 

Château Brumont 1998 XL
De neus verraadt een gerijpte wijn, er zit een lichte ether toets aan, neigend naar oxydatie. Prachtige balans met harmonieus afgebouwde tannines, ik schrijf verder als smaakcompontenten op die ik hoor noemen: klei, rood fruit, bloemig, chocolade, zwarte bes en aardbei.

 

 

We sluiten de voortreffelijke proeverij af met een prachtig zoet glas dat helemaal in balans is; 2009 Vendémiaire Octobre van Château Bouscassé.

 

 

 

Een proeverij om niet te vergeten.
Verslag: Peter van den Besselaar

Het Proef formulier wat Noël heeft gemaakt.

En een mooie A3 met allerlei vergelijkingen en beoordelingen

 

Witte wijnen uit de liefhebberskelder
By in

Witte wijnen uit de liefhebberskelder

 

Rob van Kalmthout brengt witte wijnen op tafel uit 2016. En wat zo leuk is, allemaal uit eigen kelder. Van wijnboeren die hij bezocht. De vaste lezers weten wel, daar hou ik van! Kennismaken met de wijnmaker brengt een extra dimensie mee. En dat merken we meteen aan de ‘petit histoires’ die Rob met ons deelt. Over de filosoof wijnmaker. Over bezetenheid. Over niet meer wegkomen bij het proeven omdat passie gedeeld moet worden…


We proeven blind vier series. En ik merk meteen, het is niet mijn dag. De eerste serie proef ik drie keer mineraal getypeerde wijnen. Met een wijn waarvan ik denk dat het chardonnay is… En dan hoor ik Valerie over haar smaakindrukken bij de eerste wijn. Verdorie, ik check de When wine app, voor een excuus, maar nee, het is een vruchtdag, een uitstekende dag om te proeven, dus het is écht mijn dag niet. Enfin, uit de hele avond mijn volstrekt eigenzinnige keuze.

Uit DUITSLAND / ZWITSERLAND
proeven we blind Sylvaner, Gutedel en Petit Arvine.

SYLVANER 2016 MICHAEL TESCHKE

60 jaar oude stokken. Producent in Rheinhessen. Prachtig mineraal, chardonnay dacht ik, wat fruitimpressie die ik niet kan thuisbrengen. Hap sap zuren, mooie rondeur, hangt mooi na. Valerie determineert die fruitimpressie met sinaasappel, abrikoos, en marsepein met een klein beetje restzoet, smaak iets minder interessant dan ze verwacht, ook impressie van mango. Weet je, ik neem mijn hoed af voor deze interessante wijn.

SCHASSELAS / GUTEDEL 2016 ZIEREISEN

Het wijndomein ligt dicht bij Bazel. Abrikoos, klein stinkertje, iets hogere zuren, aangenaam. Annemiek benoemt mooie zuren en ruikt wat petrol. Valerie benoemt eucalyptus, mint, meloen, honing, milde zuren en lange afdronk.

ROUVINEZ 2016 PETIT ARVINE

Mineraal, kleine zwavel impressie, sappig, goed concentraat, veel body. Ik ben nogal onder de indruk van deze wijn. Leuk van zo’n curieuze druif.

Uit FRANKRIJK proeven we blind chardonnay, marsanne/rousanne en petit gros
manseng en camaralet.

DOMAINE BELLEGARDE 2016 JURANÇON

Gemaakt van petit manseng, gros manseng en camaralet. Lastige wijn en daarom zo interessant. Ik ruik krentjes, ietwat scherpe aandronk, bitters zijn dominant, spoelt de hele mond schoon, lijkt tannines te hebben? Drinken we misschien te jong drinken, wijn met een krasje en daarom heel interessant. Veel nieuwe impressies met wat lucht: vanille en mocca, snoepkraam, amandelspijs. Liselotte ruikt gedroogde rozijnen, ananas, merkt een licht oxidatieve toets, Noël benoemt uitbundige zuren, Willem Jan rijk tropisch fruit en Eric pakt alles samen met een associatie met Crêpe Suzette.

Uit ITALIË
proeven we blind Verdicchio, Garganega en Sauvignon Blanc.

VERDICCHIO DI JESI 2016 BUCCI

Een van de meest ondergewaardeerde wijnen volgens Rob. Liefelijk, sappig, met meer lucht ook abrikoos, een hap sap terras wijn in de beste zin van het woord. Ik vergeet van mijn levensdagen de Verdicchio niet die ik bij een lunch dronk op de Piazzo del Campo in Siena, bij een zonnetje dat alle jonge vrouwen die op het plein zaten een fotomodel allure gaf. Eric benoemt vanille, appel, kaneel, rozemarijn, fris strakke smaak, banaan en vrij hoog in alcohol. Willem Jan proeft iets ziltigs, Gerard prijst de citrustonen.

SAUVIGNON BLANC 2016 KURTATSCH KOFL SUD TIROL

Gerard benoemt een fonkelende kleur, geel tropisch fruit, stevige bitters en ronde zuren. Ik vind de wijn ronduit zwoel met een kruidige toets, mooie balans, goede bitters/zuren. In mijn ogen een fijne wijn voor bij Aziatisch eten. Eric benoemt bloemen, vanille en bitters. 

Uit SPANJE proeven
we witte grenache, macabeu/grenache/xarel-lo en grenache/macabeo.

ABRACADABRA 2016 TROSSOS DEL PRIORAT

Deze witte wijn van witte grenache en macabeo pakt me helemaal in. Ik ruik Turks fruit, honing, schitterende geur en balans, goed concentraat. Een krachtpatser met geweldige mooie balans. Laat ik maar eerlijk zijn: nooit eerder had ik zo’n waardering voor een wijn uit Priorat. De rode vind ik meestal te aanwezig en te zwaar. Deze is ook aanwezig, wow, maar op zo’n fijne, gebalanceerde manier. Claartje proeft hout, tropisch fruit en een iets te zoete aanzet. Maarten proeft een oxidatieve toon en vooral veel hout. Saskia benoemt leisteen.

Ja, een wat confronterende proeverij, voor de scribent, ik haalde de verschillen er niet zo goed uit. Maar zonder twijfel een machtig mooie tweede proeverij.

Woorden vinden voor de wijn
By in ,

Woorden vinden voor de wijn

Een grote Chenin Blanc uit Frankrijk volgens Peter, acquired taste?

Peter van den Besselaar begint met ons te attenderen op een – volgens hem – zeer lezenswaardig boek van Reinier Spreen, getiteld ‘De taal van smaak’. In theorie is smaak eenvoudiger te omschrijven dan geur. Smaak kent vooral zoet, zuur, zout en bitter. Geur heeft veel meer dimensies. Geur kun je je hele leven blijven leren. Geur neem je waar met je neus tijdens het ruiken (orthosanaal). Geur neem je ook waar in de mond tijdens het proeven. We noemen het dan aroma (retrosanaal). De auteur van het boek stelt dat smaak
een taal is die je kunt leren spreken en verstaan.

Ook wij spreken elke dinsdagavond over wijnen.
Het blijft lastig geur en smaak te omschrijven. We weten wel of een wijn ‘lekker’ is. Het benoemen van het ‘waarom’ lijkt lastiger. Typeren van geuren is aangeleerd en cultureel bepaald. Als een geur onbekend is, gaat de waardering omlaag.

  • balans
  • lengte
  • complexiteit
  • verfijning

We starten met een wijnquiz. Ook ik krijg een A4 met daarop de beschrijving van zeven één druifwijnen (monocépages). En passant worden twee wijnen ingeschonken. Achteraf wordt ook mij duidelijk dat de ingeschonken wijnen geen verband houden met de wijnbeschrijvingen op papier, maar dat de quiz op zich staat. Ik troost me bij de gedachte dat ik niet de enige ben die het verkeerd begreep. Ben je als lezer nu ook de draad kwijt? Noël had de bedoeling van de wijnquiz goed begrepen èn van ons allen de meeste antwoorden juist. Peter reikt hem een fles wijn uit als prijs.

We bespreken de eerste twee wijnen. Bernardus Monterey County, Chardonnay, Californië, 2017 wordt herkend als afkomstig uit de ‘nieuwe wereld’. Veel power zegt Maarten. Azienda Agricola Ronchi, Chardonnay, Langhe, 2015 positioneert Toos uitstekend in de ‘oude wereld’. Droger, hazelnoot en body zegt Kees. Ik ruik bloemen, witte perzik, mango. Heerlijk droog en rijk!

 
Idyllischer dan Savennieres in de herfst kan het niet worden

De glazen worden opnieuw ingeschonken. Wederom wit. Anderen zijn wat enthousiaster dan ik ben. Over de Domaine Patrick Baudouin, Savennières Bellevue, Chenin Blanc, 2015 zegt Just: ingetogen droger, boterbloemen, zuur en verse maïskolven ook in de smaak. Leila vindt deze wijn jong, fris, met wat tannines, vanille en mineraal. Over Savennières Clos du Papillon, Domaine de Baumard, Chenin Blanc, 2011 zegt ze dat die ronder is, met vlierbloesem en hout. Peter is enthousiast; zijn eerste ‘hartedief’ van de avond. Overigens zonder een spatje houtrijping.

Over naar rood. Weingut Zehe-Clauss, Spätburgunder, Rheinessen, 2015 is voor 90% transparant. Aardse tonen, beetje rood fruit, stoffige tannines met wat vanillesuikerzoet zegt Claartje. Ook anderen roemen de aardsheid. Ernaast staat Agricola Cozzo Mario, Madonna delle Rose, Nebbiolo Barbaresco, 2014. Donkerrood, alcohol, frambozen, onrijpe tannines, rood fruit, strenge bitters zegt Gerard. Willem-Jan voegt er geparfumeerd met kersen aan toe.

Volgens Hans is Laurent Perrachon, Morgon, Côte de Py, Gamay, 2017 donkerrood, eenvoudig, voorzien van kers, met een goede ‘body’ en balans. Enkelen positioneren de wijn ten onrechte iets zuidelijker: Rhône. Baronie Madeleine Couly Dutheil, Cabernet Franc, Chinon, 2014 wordt door Berry het label ‘liefhebberswijn’ toegekend. Waarom?: kersen, leer, vegetaal in neus, rijp in mond, veel tanninezuren. Peter geeft deze zijn predikaat: hartedief!

Als intermezzo schenkt Peter een curiositeit: Château Tour Pibran, Pauillac, 1983. Een flinke overgang naar oudere wijnen, duidelijk in kleur en geur. Een krijgertje, de smaak is jaren geleden beter geweest.

Moulin des Dames, Côtes de Bergerac, 2005 blijft lang hangen.
Zowel Kees als Willem-Jan vermoeden dat het een wijn op leeftijd is. W-J vult aan met fruit, stoffig, potlood, ceder, leer. Château Chasse Spleen, Moulis, 2003 beschrijft Kees als zwart rood, mat, drop, zacht, chocolade, teer, cederhout, braam, op leeftijd.

We sluiten af met twee prachtige ‘uitdrinkers’. Château de Jau, Rivesaltes Ambré, 2007 is bruin, met een neus van boterbabbelaar, sinaasappel; in de mond marmelade en peperkoek. Ook Annemiek benoemt de gebrande boter caramel en een bittertje. De Saussignac, Vendanges d’ Autrefois, Sémillon, 2011 is goudgeel en frisser. ‘Prachtig’ zegt Toos, met abrikoos, zoetzuur en mooi in balans.

Na een mooie avond vraag ik me af of wij nu wel de goede woorden hebben gevonden om de wijn te omschrijven. Misschien toch maar het boek erop na gaan slaan….

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman

Verticaal van de Magiër van Madiran
By in ,

Verticaal van de Magiër van Madiran

Laurence en Alain Brumont

Madiran = Alain Brumont. Is niet zo, natuurlijk – er zijn meer wijnmaker
die de Tannat kunnen temmen – maar je zou ’t soms wel denken afgaande op de
wijnen die bij de BWS op tafel komen. Nou is dat niet erg, want meneer Brumont
maakt mooie wijnen, zowel van het familiechateau Bouscasse als van het later
overgenomen Montus. Voor een bredere
verkenning van de appellatie is het nu wachten op Berry (je wilde namen, Berry?
Hier heb je namen: Domaines Mouréou en Capmartin, Chateaux d’Aydie en
Laffitte-Teston). Vanavond gaan de de diepte
in en proeven we jongere en oudere wijnen van Brumont.

De eerste serie is wit. Daar had ik al op gehoopt, want een hele avond
alleen maar tannat is lastig. Twee droge Pacherenc du Vic Bilhs (de naam is
oud-Gascons en verwijst naar het Oude Land, Vic Bilh; Pacherenc is het
opbindsysteem van de wijnstokken), een van Bouscasse en een van Montus. De
meningen lopen wat uiteen over welke nu de meest volle dan wel de meest volle
is, en of ze nu wel of geen hout hebben gehad. Wel hout, maar wel groot (600
liter), met batonnage van de gistsporen. En de wijnen hebben zeker vulling.
Zelf vind ik de Montus de meest frisse – iets wat ik later ook proef bij de
Montus Prestige, trouwens. Liefhebbers- en zeker geen receptiewijnen zijn dit
allebei, met een stinkertje in de Montus, en een bittertje op het einde; de
Bouscasse heeft iets rokerigs, rijk fruit en een wat warme afdronk.

Drie series rood volgen, van de Bouscasse Vieilles Vignes, de Cuvee
Prestige van Montus, en in de laatste serie staan zijn nog prestigieuzere
wijnen. De BVV is een hele interessante mini-verticaal. Wat achteraf de jongste
wijn blijkt te zijn, de 2010, heeft mooi frambozenfruit, een naar paars
neigende kleur, en lekker sap. De oudste (2000) is een mooie seigneur, stal,
vlezig, donker fruit, met goede zuren en goed in balans. Daartussen staat de
2007, op dit moment duidelijk de minder wijn, met veel structuur (zuren,
tannines) maar weinig fruit en wat natte hond. Heeft deze wijn tijd nodig? 

De (Cuvee) Prestige zou volgens de bron van Noel in een internationale
stijl gemaakt zijn, in ieder geval ten opzichte van Bouscassewijnen. Toch
vallen me vooral de zuren op, die de wijnen fris houden. De meeste discussie
levert de 2002 op: veel proevers vinden dit een prachtige wijn, en van Wine
Spectator krijgt de wijn ook 91 punten; zelf heb ik na de spannende neus
(chocolade, noten, vanille) veel moeite met de wel erg stevige tannines. De drie
jaar jongere 1999 heeft ook veel, maar rijpere tannines, leer en stal, en is
mooi in balans. Deze wijn krijgt van Bob Parker 93 punten, net als de derde
wijn, de 1996, die wat gesloten is vanavond, met een thee-impressie en de nogal
aanwezige eerder genoemde zuren. Dit ‘afbraakzuren’ noemen zoals bepaalde leden
wel eens doen (niet vanavond) gaat veel te ver, maar nadert deze wijn wellicht
ondanks de mythische reputatie van Madiran, Tannat en Brumont, toch het einde
van zijn drinkperiode? Het zou mij niet verbazen.

De laatste serie alweer. Hier staat de XL, wat niet staat voor extra large
maar voor 40 maanden in nieuw groot hout (600 liter). Deze cuvee wordt terwijl
de wijn in het vat rijpt niet bijgevuld met wijn maar met kiezels om de
zuurstof niet te veel kans te geven. Deze wijn heeft de voorkeur van Noel en
scribent; veel andere proevers prefereren de andere twee jaargangen van single-vineyard
‘La Tyre’. De XL 1995 is de klassiekere wijn, met rozebottelachtig fruit, rijpe
tannines, krachtig, en met een lange afdronk; doet mij wat denken aan de 1999
Prestige.Les Tyres sont quelque chose de différent.Erg zoet in de
aanzet, vooral de 2001, da’s even schrikken. Maar ja voor 100 eurootjes wil je
natuurlijk wel wat krijgen. De 2010 is, vind ik, wat beter in balans: hier komt
een mooi sinaasappeltje om de hoek kijken, de wijn is ook wat fruitiger dan
zijn oudere zusje, veel van alles en als je daarvan houdt, of in de stemming
bent, een hele mooie wijn.

We drinken uit met een zoete Pacherenc, van druiven geoogst in december.
Mooie fruit (perzik, abrikoos), krentjes, caramel, niet te zoet, een mooi
bruggetje naar en wijn bij de kaasplank, waar een Baskische Brebis de hoofdrol
vertolkt.

Proefnotities en verslag Rob van Ginneken

Duo's blind geproefd, met een heldere opdracht
By in ,

Duo's blind geproefd, met een heldere opdracht

Gerard van Avendonk opent het voorjaarsseizoen 2019 van de Brabantse Wijnsociëteit. Onder bezielende begeleiding van Bernard, trakteert hij ons op zijn “Mijn Favorieten”! Daartoe zet hij ons, na de indrinkers, steeds twee geblindeerde wijnen voor van hetzelfde druivenras. Aan ons de schone taak de druif te herkennen en zo mogelijk de verschillen te duiden. Heerlijk, zo’n duidelijke opdracht. Voor bijna iedereen….

De mousserende Pulpo albarino, 2017, Rias Baixas heeft een klein stinkertje in de neus. Op de tong volgt tropisch fruit zoals mango en ananas, met ook wat friszure groene appel.

De tweede mousserende indrinker is Pagos de Galir, godello, Valdeorras Galicië, 2017. Witgeel met een roze gloed. Claartje proeft groentonen – en ik maar denken dat je die alleen kunt zien – in een harmonieuze wijn. Peertjes, zegt Paul. En wat voller dan de andere indrinker, meent Kees.

Al snel hierna doet zich een uitdaging voor. Bij het doorgeven van de wijnfles, ‘struikelt’ de fles over het niveauverschil tussen de twee tafels en schenkt gul de wijn over het toetsenbord. Snel ingrijpen voorkomt erger, maar de toetsen d en f hebben toch een slokje te veel genomen. Deze geven zich gewonnen en doen niet meer mee.

Twee keer grüner veltliner, beide van Domaine Wachau.
Volgens Just is de Smaragd 2016 zwoeler en zoetiger dan de Federspiel 2017.
Ook Annemiek vindt Smaragd filmend met vanille en sinaasappel; Federspiel heeft een mooi parfum van mineraliteit en ananas, met een bittertje op de tong.

Als derde komt nu de tweede serie… Logisch toch?

Riesling. Het eerste glas komt uit de Alsace en is Trimbach riesling reserve, 2016. Bloemen en licht petrol. Het tweede glas is Dr. Loosen, Wehlener Sonnenuhr, 2017. Volgens het etiket is deze riesling niet ‘trocken’, maar ‘dry’. Is de internationalisering aan de Mosel doorgedrongen of doorgeslagen? De wijn heeft houtlagering gehad en prikkelt -toch – nog wat op de tong.

Serie 4 bestaat uit twee keer nebiollo. Beide zijn, zoals gebruikelijk, behoorlijk transparant. Renato Rabbi Ochetti, Langhe, 2016 is helder rood. Kees: kersen, staal, elegant en veel fruit. Diederick voegt daar bonbons en yoghurt aan toe. De tweede, Asheri, Barolo, 2014, lijkt wel een gespleten persoonlijkheid! Paul vindt ‘m tanninerijk met bitters (en kersen en rozebottels). Kees vindt ‘m dan weer zacht (en ook rode kers, vol stevig en concentraat). Een mooie nebiollo, volgens Noël.

We schalen op naar tempranillo met respectievelijk 15 en 24 maanden opvoeding op vat. Vina Mayor Rebera del Duero, reserva, 2013 is roodpaars, ruikt naar bouillon, jam en anijs. Cune Rioja, gran reserva, 2012 is roodbruin, voller en ‘dieper’,
zwart fruit en was.

Gestoofde wangetjes in rode Madiran wijn

We eindigen met tannat. Garzon tannat reserve, 2015 komt uit Uruguay.
Een dichte donkere wijn met was, zwavel, en veel zwart fruit zoals bramen. Chateau Montus prestige, Madiran, 2000 is een ‘rijke’ wijn als een herfstbos met umani, laurier en jodium. Een lokaal gerecht hierbij zijn wangetjes gestoofd in rode Madiran wijn (klik hier voor het recept).

Als ik tenslotte aan Gerard en Bernard vraag wat de lievelingen van deze avond zijn, blijken beider voorkeuren complementair. Bernard kiest voor de Smaragd van Domaine Wachau en voor Dr. Loosen. Gerard geeft zijn twaalf punten aan de indrinker van Godello en aan Montus uit Madiran.

Gerard, dank voor jouw rondleiding langs jouw Favorieten! 

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman 

Het effect van zuurstof, wijn uit de fles of uit de karaf?
By in ,

Het effect van zuurstof, wijn uit de fles of uit de karaf?

Precies zes
jaar geleden verkenden we het effect van zuurstof. Diederick Swagemakers heeft
een pracht proeverij in petto om dat nog eens te doen. Maar dan net even anders. We proeven vijf mooie
wijnen waarbij we steeds vergelijken: a) een fles die ter plekke open gaat en
b) een wijn die 36 uur eerder is gedecanteerd en teruggedaan in de fles. De
meningen lopen uiteen. Bij drie wijnen – de witte wijnen en één rode wijn – kiezen
de meeste proevers voor de gedecanteerde wijnen en bij twee rode wijnen voor de
flessen die ter plekke open gaan.

MOLCEO 2013 OTTELA LUGANA RISERVA

Wijn gemaakt van oude stokken trebianno met een jaar houtlagering op Italiaans
eiken. De meeste
proevers geven de voorkeur aan de gedecanteerde wijn waarin de geur inlevert
aan expressiviteit maar wint aan elegantie. In de ter plekke geopende fles zijn
de zuren héél pittig aanwezig, in de gedecanteerde fles veel zachter. Ik ruik brandnetel
 en buxus in deze heel levendige wijn.

CHABLIS 2011 LES CLOS JOSEPH DROUHIN

Wijn van chardonnay van de allermooiste Grand Cru uit Chablis. In de neus is deze wijn heel mooi
maar de smaak is wat vlak, zegt Rob over de ter plekke geopende wijn. In de
gedecanteerde wijn is het fruit juist weg uit de neus terwijl de smaak voller
in de mond is geworden, aldus Rob. De meerderheid van de proevers geeft de
voorkeur aan de gedecanteerde fles. Annemiek juist aan de ter plekke geopende
fles: een lastige wijn om te determineren met zoet tropisch fruit in de geur, anijs
op achtergrond en veel bitters en kruiden in smaak.

POMMARD 2012 EN TRUFFIERE VIEILLES VIGNES VINCENT GIRARDIN

De
meerderheid van de proevers geeft de voorkeur aan de gedecanteerde wijn: in de
geur stalluch, bloemrijk (rozen!), ook mineraal, bitters. Toos zegt dat de
gedecanteerde wijn meer tot zijn recht komt: frissere neus, power. Gemaakt van
pinot noir uiteraard.

PINTIA 2005 TORO

Gemaakt van
tinta de toro, zo noemt men tempranillo in de streek. Berry gaat helemaal los
op de geur: turf, aarde, bramen en zwart fruit. Ook nog cederhout, een
geweldige snuffelwijn, zegt hij, die sappige binnenkomt in de mond en zowel een
zoetje als nog wat tannine heeft.

De meeste
proevers geven de voorkeur aan de ter plekke geopende wijn, mijn persoonlijke
voorkeur is de wijn die lucht heeft gehad: een bredere geur, koffiebonen, veel
beschaafder smaak met mocca en goede zuren, goed afgerond en met een goede
balans. Valerie benoemt frisheid, cassis en peperigheid.

MONTUS 2000 PRESTIGE MADIRAN

Verstandelijk
gezien zou je hier verwachten dat de voorkeur van de meeste proevers uitgaat
naar de gedecanteeerde fles, want minder tannineus, maar dat is toch niet zo. Zéér fraaie wijn met
dakpannenkleur aan de rand, klassieke geur met ceder, laurier, aardse tonen,
zwart rood fruit, tabakstonen én leer. Je kan dat gerust een heel complexe geur
noemen, met een sappige aandronk, wijn met veel inhoud en kracht. Saskia noemt
unami.

Altijd als we zoeken naar eenduidigheid en
overeenstemming, blijkt toch dat de wereld van wijn vaak zo is als de echte
wereld: er bestaan verschillende zienswijzes. Ongelofelijke verschillen proefden we. Ik weet zeker dat op onze proeverijen de vraag ‘Wanneer heb je de wijn opengemaakt?’ veel gesteld zal blijven. Zuurstof en decanteren blijft een mooie thema waarvan ik hoop dat het weer terugkomt. Diederick ook bedankt voor de fraaie
champagne vooraf en 20 jaar oude tawny achteraf.

Op piratenjacht
By in ,

Op piratenjacht

In principe proeven wij altijd thematisch. In een ‘serie’ staan dan drie vergelijkbare wijnen naast elkaar. Het kunnen dezelfde  druiven zijn, of hetzelfde jaar, enz. Wij determineren dan de overeenkomsten en de verschillen. Zo leren wij beter te proeven.

Diederick heeft vanavond andere plannen met ons. Hij zet – meestal – drie wijnen naast elkaar, waarvan er één uit de toon valt. Deze ‘piraat’ komt dan uit een ander land, of is van een andere druif. Of nog moeilijker: in een serie van drie wijnen komt er één uit een ander land en is er één van een andere druif. Ja, en zo’n uitleg geeft dan ook meteen aanleiding tot misverstanden: is er dan één van de drie uit een ander land en van een andere druif? Of, hoe zat het ook alweer? Ach ja, in feite zoeken we gewoon net als altijd naar de overeenkomsten en verschillen.

Mooie bijkomstigheid, of misschien wel de hoofdreden, van deze opzet is dat Diederick meer van zijn beste wijnen toch op de proeftafel kan zetten. Dat is dan ook wat we gaan ervaren, veel toppers.

De indrinker is een champagne van R & L Legras, Présidence, A.C. Chouilly-Champagne, Blanc de Blancs Grand Cru, 2002.
De dosage is 6 gram / liter. Willem-Jan herkent overrijpe appels, gist, toast, Madeira-tonen in de neus en boenwas. Peter zegt dat het een ‘belegen glas’ is. Het is een knappe wijn voor een 16 jaar oude champagne.

Daarna staan drie glazen witte wijn naast elkaar. Eén komt uit een ander land, maar welke? Gaandeweg blijken we drie keer Chardonnay te proeven, de eerste twee uit Frankrijk, de derde uit Spanje. Die laatste is dan ook de ‘piraat’, want komt uit een ander land.

De eerste is Domaine Jean-Marc Boillot, A.C. Montagny 1er cru/ Bourgogne, chardonnay, 2015. Mooi lichtgeel van kleur. Meerdere proevers vinden de wijn ‘mooi in balans’! Licht getoast hout, zacht, citrus, boter en op het laatst nog wat grapefruit.

De Maison Roche De Bellene, A.C. Montagny 1er cru/ Bourgogne, chardonnay, 2010 is meer goudgeel. De bitters zijn wat flinker, samen met perzik en tropisch fruit (Kees). Voor Diederick is dit één van zijn persoonlijke toppers van deze avond.

De Julián Chivite, Collecion 125, Navarra/ Spanje, chardonnay, 2007 is de piraat van deze serie. Deze komt immers niet uit Frankrijk, maar uit Spanje. Dehoutlagering is duidelijk herkenbaar. Ook ietwat bitters, naast boter en koekjesdeeg (Berry). In naam zou dit een uitstekende wijn moeten zijn; ik vind ‘m eerder ‘goed’.

Haut Sarpe

De eerste serie rode wijnen heeft als gemeenschappelijk kenmerk de druiven: bordeaux-blend. Château Haut Sarpe, A.C. Saint Emilion Grand Cru Classé/ Frankrijk, 70% merlot en 30% cabernet franc, 2009 heeft volgens Annemiek een bruin  randje, trekt mooie tranen in het glas en heeft zachte tannines. Martijn vindt de wijn iets te tertiair. Paul proeft bramen en kersen en vermoedt dat het merlot uit 2009 is. Raak! Diederick vertelt ons dat deze wijn ook nog eens een prima prijs-/kwaliteit-verhouding kent.

De tweede is de piraat. Het is een wijn uit Israël. Pelter winery, Galilee/ Israël, Trio: 70% cabernet sauvignon, 15%  merlot en 15% cabernet franc, 2015 is een zonnige wijn met een zoetje van limonade (Martijn). Donkerrood, vanille, hout,
rood fruit.

Pauillac Grand Cru Classé
Prachtige prijs/kwaliteit verhouding

Vervolgens weer een serie rood: alle drie Malbec. Chateau Lacapelle Cabanac, A.C. Cahors/ Frankrijk, malbec, 2006 is heel mooi. Martin ziet een bijna zwarte kleur, en proeft leer, drop en tabak. Willem-Jan voegt daar ‘peat’ van turfgestookte Irish whiskey aan toe, naast een aardse en zoete component. Berry vermoedt een côt van Cahors. Knap hoor!

François Lurton, Piedra Negra Gran Malbec, O.O.  Mendoza (Uco Valley)/ Argentinië, malbec, 2009 is frisser, met toch wat stal (Peter). Willem-Jan zegt ‘slagroom’ en ik snap dat. Gelardeerd met knap rood fruit.

Kaiken, Mai (the first), O.O. Mendoza (Lujan de Cuyo)/ Argentinië, malbec, 2007 is ook heerlijk! Toos ziet een   rood/paarse kleur, met truffel, en zacht, zoet, fris fruit.

Dan gaan we over naar een ‘los glas’. Het is een zeer rijke, warme wijn. Just: drop, zwarte bes, chocolade, braam, bosbes en
aards. Ook de zuren zijn er, maar storen niet. Peter vindt de wijn nog te jong, ceder, kracht, harmonieus, laurier, kruiden, en ook nog een ‘power’-staart van rood fruit, Het is Antinori, Guado Al Tasso, D.O.C. Bolgheri Superiore/ Italië, 65% cabernet sauvignon – 25% merlot – 10% cabernet franc, 2008.

We sluiten – bijna – af met een ter plekke geopende fles ….? Dat is aan ons. Voor mij is het vloeibare kastanjehoning met alcohol. Diederick verklapt dat het port is, maar wat voor port? Zelfs de kleur verraadt niet veel. Dat de port op leeftijd is is duidelijk. De vaste stofkorrels in de wijn zijn goed zichtbaar. Krentjes, sinaasappelschil, ietwat scherp en weinig frisse tonen meer. Diederick trakteert ons op Kopke, dry white porto, 1935 (bottled in 1980). En dan is het heel bijzonder; we drinken een 83 jaar oude, witte port!

Alsof het feest nog niet compleet is, doen we nog een uitdrinker. Weingut Am Kaiserbaum, Hammel-Hundinger,  Schwarzerde, Blanc de noir, Eiswein, 2007. “Eerst zoet en dan zuur” zegt Berry. “Prachtig!” repliceert Paul.

Ook voor mij was dit een memorabele proefavond, die ik nog lang zal koesteren.

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman

Natuurwijnen | Dwarsdenkers | Querulanten op herhaling
By in ,

Natuurwijnen | Dwarsdenkers | Querulanten op herhaling

Catherine en Pierre Breton

Hans Lodewijkx brengt natuurwijnen van
dwarsdenkers op tafel. Querulanten op herhaling:Om de halve garen. De
buitenbeentjes. De rebellen. De onruststokers. De vreemde eenden in de
dagelijkse bijt. Degenen die het anders zien. Die niet gek zijn op regeltjes.
En geen respect hebben voor de stand van zaken. Je kunt ze napraten.
Tegenspreken. Ophemelen. Of omlaag halen. Het enige wat je niet kunt is: om ze
heen. Want zij brengen verandering. Brengen de wijnwereld verder. En waar
sommige mensen malloten zien, zien wij genieën. Omdat de mensen die gek genoeg
zijn, dat ze denken de wijnwereld te kunnen veranderen, degene zijn… die het
doen.

We hebben bijzondere wijnen op tafel. Dat blijkt uit de
commentaren die ik krijg op delectable (een soort facebook van wijn met vrienden
van over de hele wereld die proefnotities delen). De iconische Morgon van
Lapierre krijgt commentaren als Always fantastic.En: Way to go.  Over
Lunar chardonnay schrijft Ted Corvey: What a find. Been dying to try this. Love
this producer.Ha, wij drinken dat op een doordeweekse dinsdagavond.

Sans Pagne 2016, Ludovic Chanson

Komt uit Montlouis, Loire, maar is vin
de france.Meestal een goed teken : de wijnbouwer lapt dan de regels
aan zijn laars. Precies: een querulant. Deze wijn is gemaakt van chardonnay en
sauvignon. Zoiets krijgen we niet vaak in het glas. Ik vind deze wijn ‘zonder
lendedoek’ meteen sympathiek. Het zou een lichte IPA kunnen zijn, zegt Willem
Jan. Mijn aantekeningen: appelsap, karton, aangenaam zoetje en een ijzerig
bittertje. Het zou warempel een cider kunnen zijn. Eigenzinnig glas.

Twee wijnen van Alvarinho worden door geen enkele proever
herkend. Een week voor het clubkampioenschap. Verdorie. De Soalheiro
Terramatter 2015 heeft een jaar meer fles en dat proef je. Straffe zuren, vind
ik, een echte eetwijn. Wel een die véél te bieden heeft: impressies van
brandnetel en buxus, ik hoor appel, amandel, boter, ananas, nog eens buxus,
drop, honingachtig en mandarijn. Kom er maar eens om, alles in één wijn.

Drie Oranje wijnen staan op tafel. De tien jaar oude Lunar 2008
Chardonnay uit Slovenië wordt gemaakt door druiven te ontstelen en ongeperst in
het vat gedaan. De wijn blijft 240 dagen in contact met de schillen. Louter
positieve commentaren. Annemiek mooi geel, appelig, ruikt (positief)
zuurkoolvat, aangenaam glas. Just ruikt zowel ontbijtkoek als boterkoek,
narcis, bloesem en citrus. Mijn aantekeningen: abrikoos en appelperenstroop, enorm
veel bitters.

Morgon 2016 Lapierre

Herkenbaar gmay, zegt Toos, zuren en bitters mooi in balans, in
de geur framboos én aardbei. De wijn is iets meer gesloten dan een Beaujolais
Villages  2016 van Karim Vionnet die we
ernaast proeven. Uiterst frivole wijn met veel frambozen, wijn zoals wijn
bedoeld is: geeft véél plezier.

Eric beschrijft de volgende wijn qua geur nog neutraal tot
positief, maar bij de smaak trekt hij een grimasgezicht: vies! Ik val van mijn
stoel. We zien hier hetzelfde als in de querulantenproeverij in 2012: de
meningen lopen ver uiteen.

Bourgueil 2016 Trinche! Catherine & Pierre Breton

Deze wijn van cabernet franc heeft héle hoge zuren. Wie daar
doorheen kan proeven ervaart veel moois. Frivool en expressieve geur. Mooi
rijke en ronde smaak. Prachtig zoet fruit in de geur. Willem Jan benoemt
kersen. En misschien heel ver weg zit er nog wat paprika. Willem Jan slikt
álles in wat hij al jaren roept over cabernet franc. Want dit is razend lekker.
 

Les Temps de Cerises 2016 Axel Prüfer

Gemaakt van gelijke delen merlot en grenache, aangevuld met 20%
blend van carignan, cinsault en aramon. Uit de proefnotities komen zoveel
impressies naar voren dat we de wijn complex zouden kunnen noemen. In mijn
aantekeningen staat echter tikje eendimensionaal. Maar ook: sappig, vitaal,
mocca. Pioenroos! Enorm rijke en brede geur.

Peyrouzelles Causse Marines 2016 Patrice Lescarret

Het
etiket met de clownsneus. Gemaakt van een mix van druiven: braucol (=fer
sarvadou), syrah, duras, alicante, prunelart en jurancon. Deze wijn heeft een
klein rubbertje en veel kruiden. Best een hoge zuurgraad (veel natuurwijnen
hebben dat) en rondeur en sap. We proeven dit type wijnen te weinig, zegt Hans
Lodewijkx. 

Salade gresiers de canard, laat de lente maar komen

Domaine du Cros 2015 Lo sang del Pais,
Marcillac, Philippe et Julien Teulier

Gemaakt van fer sarvadou. Voor mij is dit – naast de Lunar
chardonnay – dé wijn van de proeverij. Vanwege een onverslaanbare
prijs/kwaliteit verhouding. Hier een doosje van en de lente kan beginnen. Met
wat hachee op regenachtige dagen. En salades als je al buiten kunt eten, zoals
met geconfijte eendenmaagjes. De wijn heeft mocca en een rijke geur en smaak.
Goede balans, heel karaktervol.