| Château Battailey in Pauillac, geklasseerde cru |
‘n Beetje pech had-ie wel, Willem Jan. Het thema van zijn maidenproeverij is: kelderopruiming. Er moet ruimte komen in zijn 700 flessen tellende kelder, en op voorhand weet hij al dat een aantal wijnen naar alle waarschijnlijkheid over de top zijn. Waar hij, en wij, niet op rekenen, is dat ook een paar mooie witte Bourgognes met het verstrijken der jaren ouderdomsverschijnselen vertonen: premox (voortijdige oxidatie), wie zal het zeggen? Sommige proevers vinden dat ook rode Bordeauxs uit de jaren ’90 te oud zijn. De uitdrinker maakt veel goed.
De indrinker is een lichtzoete naar het granaatrode neigende mousserende Loirewijn van de cave in Saumur. Lichte bitters, wellicht daardoor een kersenassociatie, een beetje stallig. Leuke start. Dan drie wijnen die vér heen zijn, twee uit 1997, en een rosé uit 2001. Het cliché blijkt waar: rosé moet je niet bewaren, maar drinken.
We proeven dóór: twee wijnen die hun reputatie, of in ieder geval die van hun appellatie, in principe moeten kunnen waarmaken:
Chablis 1er Cru uit 2005 en Meursault uit 2004. De 2004 zou het op papier beter moeten doen (want: een klassieker jaar dan het rijke 2005) maar helaas: de wijn heeft kurk, hetgeen vooral in de mond is waar te nemen. De Chablis van Josselin wordt door de meeste proevers afgedaan als simpelweg te oud, maar dat vind ik iets te kort door de bocht. De wijn heeft ondanks inderdaad een gebrek aan fruit nog best wat charme te bieden, waaronder een rokerige, vlezige neus en een zwoele aanzet.
Bij de rode wijnen overheersen de zuren in de Montepulciano d’Abruzzo uit 1993; de één jaar oudere ‘Prestige du President’ 1992 uit Corsica, gemaakt van een waarschijnlijk unieke blend van niellucio, sciacarello, grenache noir, mourvèdre en barbarossa, is ondanks zijn gevorderde leeftijd nog aardig in ‘presidentiële’ balans, heeft aangename zuren en nuances van leer, tabak en zoethout.
Richting Bordeaux gaat het opruimrondje, met eerst twee wijnen uit mindere jaren ’93 en ’94. Beide wijnen kunnen dan ook op weinig bijval rekenen. De Chateau Tourans uit St. Emilion heeft een neus van kersen, lijm en hout maar stelt in de mond teleur, volgens Claartje. De volgende twee wijnen zijn van de veel beter bekend staande oogsten ’95 en ’96. Dit zijn dan ook de hartendiefjes van Willem Jan.
Vandaag doet alleen de Batailley 5e Grand Cru Classé het goed in zijn ogen, en die van een aantal medeproevers. Donkerrood nog, wat paardenstal (Jan), leer en vrij sappig fruit. Laat de wijn even staan en kijk, dan komt daar opeens een helemaal niet verkeerde, zelfs “voortreffelijke” (Henk) wijn tevoorschijn. In Berry’s aantekeningenboekje: “koffie, bosgeur, voller dan de vorige wijnen, prettige zuren.” Ik vind zelf de St Emilion Grand Cru Classe van Chateau Ripeau ook best drinkbaar, met een aardige grafiettoon. Bramen en associaties met een shagbuil roept de wijn op bij Paul, die de prettige zuren die ik meen waar te nemen omschrijft als ‘afbraakzuren’. Veel discussie vanavond, over wijnen die al dan niet nog drinkbaar zouden zijn. Wat in ieder geval bewezen is, en wat iedereen ook eigenlijk wel weet, is dat véél wijnen het bewaren niet waard zijn.
Voor we aan de kaasplank beginnen, geeft Willem Jan de uitdrinker door. Zoals gebruikelijk een zoete wijn, een half flesje ditmaal. ‘t Lijkt zo vanaf mijn positie in de hoek, tegenover en ver van WJW, een beetje op het etiket van de Carmes de Rieussec. Men geeft de fles door. Zie ik ’t nou goed? Ja, ’t is er een: zelfde etiket, gouden letters op witte achtergrond, maar dit is: Château d’Yquem 1999, Sauternes.
En dit keer in mijn ogen in een stuk betere conditie dan die van eind jaren ’40 die we een paar jaar geleden proefden. Het hout domineert de botrytistonen wat, maakt de wijn wel wat breder; dan komen ook de fruittonen door (abrikoos) en de honing. Intens en dik. Lekker, maar is dit € 100 waard? Ongetwijfeld gaan de leden de komende weken proberen te laten proeven dat je voor iets minder dan een snip minstens net zo lekkere zoete wijnen van misschien iets minder illustere producenten kan kopen – te beginnen met ondergetekende komende proeverij!
Verslag en proefnotities Rob van Ginneken
In
