Tag: Spanje

Wijnen van Masters I: Spaanse wijnen
By in

Wijnen van Masters I: Spaanse wijnen

Valerie Bollen is gefascineerd door Masters of Wine die zelf wijn maken. De titel Master of Wine (MW) werd in 1953 in het leven geroepen door het Institute of Masters of Wine in Londen. Het instituut wil de hoogste standaard van wijnkennis en expertise te bevorderen. De eerste examens vonden plaats in 1953. Daarna groeide de erkenning en prestige van de MW-titel wereldwijd, mede door de uitbreiding van het curriculum en de steeds strengere eisen van de examens. Nu is de titel Master of Wine een van de meest gerespecteerde kwalificaties in de wijnwereld, met leden uit wijnproductie, handel en educatie. In ons land zijn er maar drie: Frank Smulders, Job de Swart en Cees van Casteren.

Wat is precies het verschil tussen vinologie en oenologie, is een vraag aan Valerie in het begin. Vinologen hebben kennis van druiven, wijnsoorten en blindproeven, zegt Valerie. Oenologen hebben kennis van het chemische en biologische proces van wijnmaken. Valerie ging op zoek naar Masters of Wine die betrokken zijn bij wijnproductie. Deze eerste proeverij van Masters of Wine omvat wijnen van Norrel Robertson MW, Andreas Kubach MW, Sam Harrop MW en Frank Smulders MW. De proeverij omvat een serie wit en rosé, een serie Spaans rood van Robertson, een serie Spaans rood van Frank Smulders en een serie Spaans rood van Kubach & Harrop. In dit verslag de in mijn ogen boeiendste en mooiste wijnen.

De eerste serie is een wijn uit Aragon, uit Rioja en uit Navarra.

Manda Huevos 2019 Norrel Robertson MW
Vino de parcela Carramainas van 95% macabeo en 5% garnacha blanca. Veel fruit in de wijn,
Toos determineert peer en ananas, Fritjof perzik. De wijn heeft ook mineralen in de geur, een vleug van walnoot en prachtige balans met een bittertje.

De tweede serie van Norrel Robertson MW

Manga del Brujo 2021 Aragón
Gemaakt van oude stokken garnacha (90%), aangevuld met onder andere syrah. Leila benoemt drop, kaneel en andere kruiden en pruimen in de smaak. De geur is prachtig met vanille en een zwoele expressie van kersen en chocolade. Een héél soepele wijn, frivool zelfs.

De derde serie van Frank Smulders MW

LISKAR 2019 Navarra, garnacha

RobK typeert de wijn met rijp fruit, ceder, kaneel en een mollige structuur. De geur is fantastisch, met tabak en toffee, een zwoel parfum. Erg lekkere wijn met geweldige balans en een hoge slikfactor (niet uitspuwen). Gemaakt van garnacha met 12 maanden houtrijping.

UGASTI 2020 Navarra
Hartendief van Valerie. Gemaakt van druiven uit de oudste wijngaard, 70% garnacha. Mijn aantekeningen: kersengeur met diepgang, een wat stalige/metaalgeur. Milde zuren. Ik lees terug in de aantekeningen dat RobK de UGASTI de beste balans toeschrijft en de langste afdronk.

Valerie heeft de wijnen in volgorde van prijs gezet, met forse verschillen. De UGASTI is een feestwijn of voor gefortuneerde liefhebbers. Voor één fles krijgt de liefhebber twee flessen
LISKAR.

De vierde serie van Andreas Kubach MW en Sam Harrop MW

Valerie licht toe dat de wijnen staan in de volgorde van een eigen kwalificatie, waarbij de eerste wijn een groot gebied omvat, de laatste wijnen van specifieke wijngaarden/gemeenten.

V1BN4 (Villabuena) 2020, Bideona, Rioja Alavesa

Hartendief van Valerie. In deze wijn klopt alles nét iets meer, zegt Martijn. Hij prijst de munt in het parfum. Eric noemt de wijn beschaafd. Hij ruikt mango. Ik heb zéér prijzende aantekeningen over de geur: bedwelmend mooi! Kaneel, kardemom, bittere chocolade. Een zachte en elegante smaak met prachtbalans. Hap-sap (verlangen naar een volgende slok) en hoge slikfactor. Prachtwijn.

Valerie gaat nog verder met het onderzoek naar Masters of Wine die zelf wijn maken, dus er komt nog een proeverij Wijnen van Masters II. Ontzettend fijn!

Verslag en notities Peter van den Besselaar

Bubbels in opmars
By in

Bubbels in opmars

Een mooie champagne vergeet je nooit. Bij een champagneproeverij begin jaren negentig ná een champagnereis presenteerde Toos de Princes de Venoge millésimé – jaartal vergeten – en Peter van den Besselaar vertelt dat deze champagne decennialang voor hem de mooiste champagne was ooit geproefd. Een poging tot een handleiding, schreef Xavier Kat in Vinee Vineuse september 2023, over mousserende wijnen. Dat artikel – zie pdf onder dit verslag – is de aanleiding voor Peter van den Besselaar om een proeverij Bubbels in opmars te geven. Peter geeft aan dat hij niet bij een glas mousserende wijn de gebruikte techniek eruit kan halen. Is het een méthode champenoise, met tweede vergisting op fles, de kostbaarste methode? Of méthode Charmat, waarbij de tweede gisting op vat plaatsvindt? Méthode Ancestrale? Of ingespoten koolzuurgas, pétillant naturel, pét nat? Maar we kunnen wél proberen de druiven te determineren in de wijnen die we proeven.

Indrinker

Les Clostiers – Hommage Blanc Extra Dry 2022
Een biologisch gecertificeerde wijn uit de Loire, chenin blanc. Dit is een zogenaamde pét nat : vin pétillant naturel aux bulles très fines. MaartenR ruikt appel, citrus en proeft een medium lange afdronk. “Ik schrijf nu al op: mooi. Wat moet dat worden in deze proeverij?”, vraagt hij zich af.

Serie 1 – blind geproefd

Crémant de Jura – Domaine des Ronces – Brut Nature 2019
Biologisch gecertificeerd – 100% chardonnay – 24 m vieillessement sur lattes. In de wijnregio Jura mogen makers sinds 1995 mousserende wijn bottelen als Crémant de Jura. In Jura wordt relatief veel mousserende wijn gemaakt. Harry ruikt gist, benoemt stevige bitters en een mooie afdronk. Mijn aantekeningen: frisse wijn waarin pas in tweede instantie wat fruit in de neus, in de smaak vooral heel hoge zuren.

Crémant de Bourgogne – Bouhélier Cuvée Trésor 2019
100% chardonnay 36 m vieillissement sur lattes 5 g dosage dégorgement 4/23. Deze valt niet in de smaak. Een enorm stinkertje. Harry zegt: ik ruik kool en dan ben ik er eigenlijk al klaar mee. Foute fles?

Serie 2 – blind geproefd

Huguet Gran Reserva 2016 Corpinnat Brut Finca Can Feixes
Biologisch – parellada, macabeu, pinot noir – 72 m sur lattes – degorgement 6/23. Eerder zette Just deze Corpinnat al op tafel. Zoek je een mooie cava, dan is de aanduiding Corpinnat een indicatie voor hoge kwaliteit. Willem Jan benoemt tropisch fruit. Fritjof haalt uit de expressieve geur appel, boter, citrus. Zachte zuren en korte afdronk. Geweldige prijs/kwaliteit. Hartendief van Peter.

Brundlmayer Brut 2019 Niederösterreichs Sekt
Er zitten maar liefst vijf druiven in deze sekt: 40% chardonnay 30% pinot noir 10% pinot gris 10% pinot blanc 10% grüner veltliner. Dégorgement 5/22. Erg lekker glas. Willem Jan benoemt gist, mango, ananas. Een ziltige toon met heel beschaafde bitters, Fritjof ruikt bloemen en perzik, hij benoemt een zachte afdronk.

Eenling: Lambrusco – niet geblindeerd

Cantina della Volta – Lambrusco di Sorbara

Er zijn wijnen die een bedenkenswaardige reputatie hebben waarbij het nooit meer goed lijkt te komen. Denk aan Cabernet Anjou rosé, Mateus Rosé, en ja: Lambrusco. Willem Jan denkt er met plezier aan terug dat hij in zijn studententijd en daarna aan het begin van het barbecueseizoen als de zon doorbrak twee doosjes Lambrusco (hij zei 1 gulden vijftig) ging halen en daarvan genoot met zijn vrienden. Maar dit is iets heel anders, aldus Willem Jan. Gemaakt van 100% lambrusco – 27 m sur lattes – dégorgement 7/22. Deze vraagt serieuze aandacht. Heel fijne mousse met aardbeien en frambozen, honingdrop, leer en kers. Fijne bitters en goede afdronk.

Serie: champagne van groot huis of kleine récoltant-manipulant, niet geblindeerd

In het artikel dat aanleiding is voor de proeverij worden de kleinere huizen geprezen. Rob van Ginneken reageerde met een pleidooi voor de grote huizen (want kapitaalkrachtig en veel kennis). We gaan het proeven.

Champagne Vincent Couche – Élégance Extra Brut

Deze kleinschalige, biodynamisch werkende wijnmaker werkt in het zuiden van de Champagnestreek. Deze wijn is gemaakt van 84% pinot noir en 16% chardonnay, 36 maanden gerijpt sur lattes en 21% is opgevoed op eiken vaten.
5 g dosage. Duidelijk een donkerder kleur dan de andere twee champagnes. Annemiek benoemt appel en bouillon, mooie zuren. Valerie ziet een fijn spel in kleur en smaak, ruikt beurtelings citrus en framboos. De aanwezige proevers zetten dit glas op de eerste plaats (miniem verschil met Ruinart). Berry snapt wel waarom: deze champagne is zijn favoriet, je blijft hieraan ruiken, zegt hij. Veel brioche, enorme gelaagdheid en heel fijne zuren.

Ruinart Champagne Brut

Die grote huizen geven beperkt informatie, zegt Peter; de kleine huizen onderscheiden zich met goede informatie. Iets minder dan de helft van de proevers gaat voor deze champagne van chardonnay, pinot noir, pinot meunier. Valerie noemt deze champagne delicaat, het is haar favoriet. Claartje valt op dat de champagne een heerlijke, lange afdronk heeft. Annemiek steekt haar neus in het glas en staat op de kermis, bij een poffertjeskraam. Ze benoemt sterfruit en pomelo in de geur en prijst ook de lange afdronk.

Champagne Josselin – Les Blancs 2018

Deze millésime champagne gemaakt met de terra vitis princopes van 100% chardonnay heeft maar twee liefhebbers: Harry en Peter. Recht toe recht aan champagne, zegt Willem Jan. Snel weg, zegt Annemiek. De meest simpele, constateert Valerie. Peter bevalt juist de speelsheid en levendigheid. Gist en fruit in de geur, strak in smaak. Tirage 7/19 dégorgement 1/23 – 3,2 g dosage.

Eenling – luxe versie

Champagne de Saint Gall – Grand Cru 2004 Orpale Brut

Deze 100% chardonnay is de luxe versie van de wijnmakers van de Saint Gall.
Een ongebruikelijk proces: een deel van de druiven om deze Blanc de Blancs te maken ondergaat geen malolactische fermentatie, dit om frisheid en mineraliteit te waarborgen. Deze champagne uit de Côte des Blancs is twintig jaar oud, maar daar merken we helemaal niets van. Lekkere zuren en kleine bitters, zegt Claartje. Kees benoemt appels, gist en goudreinet, een volle neus en een fijne delicate smaak.

Bubbels in opmars, een poging tot een handleiding, door Xavier Kat

Terug naar Noord West Spanje
By in

Terug naar Noord West Spanje

We zeggen het wel eens tegen elkaar: deze wijn wil ik over 5 jaar nog eens drinken. En: deze wijn zet ik over een jaar of tien nog eens op tafel. Meestal komt daar niks van. Just Krijn zet in deze proeverij wijn op tafel van Bodegas Vidas, die we acht jaar geleden ook proefden. Toen schreef ik: de kans dat we vaker een wijn van carrasquin gaan proeven is zo goed als nihil. Maar in deze proeverij doen we dat weer. Het kan verkeren.

Serie Corpinnat

Voor wie een mooie cava op tafel wil zetten is het leven een stukje eenvoudiger geworden. Je kijkt naar Corpinnat op het etiket en je doet een goede keuze. Een fiks aantal kwaliteitsproducenten distantiëren zich namelijk van Cava en hebben eigen regelgeving voor Corpinnat. De Catalaanse betekenis is ‘Geboren in het hart van Penedès’. Bij Corpinnat is de herkomst van de druiven gereguleerd, net als wijnbouw en wijnbereiding. De druiven moeten 100% biologisch geteeld zijn en handmatig geoogst. 75% van de druiven moeten afkomstig zijn van eigen wijngaard. 90% van de blend moet bestaan uit de inheemse druiven macabeo, xarel-lo, parellada of malvasia. Druiven als chardonnay en pinot noir mogen maximaal 10% van de blend uitmaken. De druiven moeten gevinifieerd zijn in eigen kelder. De wijn moet een vergisting van minimaal 18 maanden op de fles hebben gehad.

2016 Corpinnat Huguet brut nature gran reserva

Gemaakt van macabeo, parellada, pinot negro. Te typeren met twee woorden: elegantie en verfijning. 7 jaar rijping op gistcellen. Prachtige bubbel. Kees noemt abrikoos en een lange afdronk. Willem Jan een zoet framboosje en de fijne mousse.

2014 Corpinnat Gramona III Lustros brut nature gran reserva

8 jaar rijping op gistcellen. Gemaakt van 70% xarel-lo, 30% macabeo. Enorme verfijning en excellente balans. Brioche. Willem Jan prijst de zoet/zuur balans, noemt de wijn romig en boterig. Mooie zuren in deze Corpinnat.

 

Serie bijzondere druiven

We proeven en drinken niet vaak verdejo negro, albarin negro of de al genoemde carrasquin.

2021 Bodegas Vidas, Cienmontañas verdejo negro

Met veel overreding door Just meegekregen fles. Lichte sappige lunchwijn. Gemakkelijk en toegankelijk, zegt Maarten.

2019 Rioja Vivanco maturana tinta

Deze wijn uit de Colección Vivanco Parcelas de Maturana Tinta is een wijn uit de Rioja streek die is gemaakt van 100% verdejo negro (hier maturana genoemd). Deze crianza kreeg 14 maanden houtrijping. Totaal anders dan de vorige wijn. Een heel serieus glas met diep donkere kleur. Kruidig zegt Maarten, groene paprika zegt Eric. Rood fruit, veel body en rondeur.

2019 Bodegas Vidas, Cienmontañas albarin negro

De wijn van albarin negro is enkele maanden gerijpt op 300 liter houten vaten. De scherpe zuren maken het op waarde oordelen van de wijn lastig. Jammer want er worden maar weinig flessen gemaakt.

2019 Bodegas Vidas, Cienmontañas carrasquin

Daar is ie weer: de wijn van carrasquin. Deze wijn heeft 21 maanden houtrijping gehad op 500 liter vaten. Roodbruine kleur en een brede fruit expressie. Voorname smaak met ceder, pruim en laurier. Heel gebalanceerd, erg mooi. Plakt nog stevig, zegt Eric. Maarten noemt de wijn heel mooi en prijst het houtgebruik.

Serie van 1: hoe zou een blend van deze druiven proeven?

2020 Monasterio de Corias, pago del narcea

Deze wijn uit Austuria is gemaakt van een blend van de druiven die we dus alas 100% monocepage proeven: albarin tinto, mencía, carasquín en verdejo negro. De wijn heeft 12 maanden houtrijping, opmerkelijk genoeg op kastanjehout. Sommige van de wijnstokken zijn 100 jaar en ouder. Fritjof benoemt kersen, boslucht en goed geïntegreerde tannines, eucalyptus en een prominent zuurtje. De geur is verleidelijk, zegt Kati. Ze benoemt tijm, tabak en framboos. Deze wijn bevalt mij beter, de druiven als blend doen het beter, zegt RobK. De wijn is complexer, Rob benoemt pruimen, kers, koffie en laurier. De wijn is helemaal in balans, is zijn conclusie. Ook mijn aantekeningen zijn louter positief: rijke en voorname geur, tannine nog die duidt op ontwikkelingspotentieel, goede zuren en uitstekende balans.

Serie Rioja

2015 Miguel Meriño Rioja reserva

Gemaakt van 96% tempranillo, 4% graciano. De wijn is gerijpt in bijzondere vaten, waarvan de bodems zijn gemaakt van Frans eiken en de duigen van Amerikaans eiken. 24 tot 30 maanden rijping op vat. Bloedmooie wijn, bedwelmende geur, breed en voornaam. Complexe smaak. Hans vindt de wijn goed in balans en prijst de kersen in de geur. Echt een charmeur van een eetwijn.

2005 Artadi pagos viejos

Hartendief van Just. Gemaakt van oude wijnstokken tempranillo. Een icoonwijn die hoge punten krijgt van de wijncritici. De wijn was al kostbaar toen Just die kocht, nu buitengewoon kostbaar. Dat proef ik er dan weer niet vanaf. Cederhout en een ingetogen, bijna verlegen geur. Pure chocolade in de geur, geweldige balans, wel een tikje streng. Kees noemt de pruimen in de geur prachtig. RobK prijst de lange afdronk.

IJswijn als uitdrinker

2022 Hielu de picos

Van gewürztraminer en sauvignon blanc, late oogst, ijswijn. Abrikozen expressie. Maarten benoemt meloen, Gerard de appeltjes, verdomd lekker, zegt hij. Mijn aantekening zijn beperkt: prachtige balans.

Fijne wijnreis door Spanje, Just bedankt.

 

Peter van den Besselaar

 

 

Rioja uit de liefhebberskelder
By in

Rioja uit de liefhebberskelder

Berry Marinussen neemt ons mee naar zijn kelder. Of mooier, Berry neemt ons mee naar zijn Rioja. Hij werd er verliefd op, koopt het al jaren. En liefde is om te delen. Dat deed hij 12 jaar geleden ook. Sindsdien is hij steeds meer Rioja gaan ontdekken. Berry refereert aan Nello, onze Italiaanse godfather, aan zijn Barolo’s, aan Brunello’s. Nello zette graag Spaanse wijn naast Italiaanse. Zo mag je dus zeker door naar het Noord-Spaanse stukje waar ze in 1990 nog 100 miljoen liter produceerden, nu het drievoudige.

Berry geeft aan dat er deze keer wat meer klassieke Rioja te proeven zal zijn, af en toe wat moderners. Met klassiek ook als referentie aan de klassieke namen, vooral uit de Rioja Alta. Met als goede jaren 2004, 2012, 2016. En ook dat ligt, of lag, in de schatkelder.

  1. We beginnen wit. Jaja, ook dat kan in de Rioja. Sterker nog, dat smaakt prima. Fruit, mooi bittertje. Amandel in de neus. Tropisch fruit ook, met frisheid en citrus. In de smaak komt het fruit terug. Mango, perzik. Een peertje. Ook hout. Waarvan Berry belooft dat we dat deze avond in elke wijn gaan tegenkomen.

In de afdronk iets honingachtigs. Een beetje gember nog. Complex.

Berry en ik verschillen meteen in de vergelijking met een Bourgogne. Volgens Berry gaat deze er overheen, ik denk dat een Bourgogne in stevigheid het ruim haalt, in frisheid en fruit er iets onder blijft. Een fijne viura die meteen veel losmaakt. Niet in het minst ons smaakpalet.

  1. Een ¡rosado! Dat doen we eigenlijk verrekte weinig. Eentje waarvan het hout me raakt op m’n neus. Met een licht oxytoontje erbij. Met rood fruit voor de sappigheid. Met een klein zoetje, met een bittertje. Krachtige aanzet met wat zuren. Een beetje boter. Todonia 2010 gran reserva rosado. Een huis bekend vanwege de ouderdom van zijn wijnen. Een culthuis waarvan de prijzen omhoog zijn geschoten. Prachtig om te mogen proberen. Ik zie mezelf al zitten op een terrasje, zonnetje erbij. Bakje olijfjes ernaast. Stukje chorizo erbij. Dat heeft deze wijn wel nodig. En ik ook. Niks meer aan doen.

  1. Na het niks doen wordt het toch langzaam avond. Een rode avond. Een rode Rioja avond. Omdat het zo lekker rond allitereert met de rollende Spaanse erren. Omdat het kan smaken zoals een avond die nooit eindigt. Een serie van twee. Een serie met vrienden. Want daar komen de amigos Riojano. Leer, cacao, tabak, koffie, zwart fruit, cassis, braam. Een crianza denk ik. Nog ietwat lichtheid, nog best wat zuren. Een besje zit er wel bij. Typisch zo’n vriend die het begin van de avond maakt en losschudt. Met wat toetsjes rood fruit. Met soms al wat gestoofdheid, ook een klein beetje drogend, mineralen en tannines. Met de rabo de toro wachten we nog even. Maar toch, deze kan al wat hebben.
  2. Amigo cuatro, ons vierde glas, doet gezellig mee met amigo tres. Hun karakters lijken op elkaar vind ik. Ze leggen dezelfde accenten. Met wat variatie. Zo heeft deze iets minder zwaars, iets meer frisheid, iets meer fruit, ook van het rode. En wel weer meer tabak. Ook een crianza. 3 en 4 komen uit 2019. Jonge vrienden. We zwaaien ze uit en gaan door met een andere generatie.

  1. We zijn op stoom. Er wordt geklopt. We doen open. Voor vrienden is er altijd plaats. Ze stellen zich voor. Somos del año 2012, we komen uit 2012. Y somos unas reservas. We zijn reservas en hebben dus al aardig wat rijping. Alsof dat nog niet genoeg zegt gaan ze verder. Nummer vijf zegt chocola. Een wijnbal had ik ‘m willen horen zeggen. Zo eentje van de kermis. Een lange fruitige afdronk. Met zowel rood fruit, bessen maar zonder zwaar zuur, als zwart fruit, cassis en – daar is ie weer – de braam. Een pruim komt om de hoek kijken. Die streekklassieker treffen we vanavond voor het eerst. En doet ‘m goed. De conversatie loopt.

 

  1. Nummer zes gaat er overheen. Toffee roept ie. Haags hopje (hoe kan die Spanjaard dat nou kennen?). Maar heeft weer wat meer zachtheid. Wat meer rood fruit. Ook dit duo vertoont gelijkenissen. Nog behoorlijke zuren. Rood fruit duidelijk aanwezig. In de neus eucalyptus, laurier. Allemansvrienden? Ik hoor het u denken. Dan rekent u buiten de Brabantse wijnsociëteit. Toch nog wat jong. Hadden we ze nu al binnen moeten laten? Tot en met: laat deze nog maar even buiten staan c.q. liggen. Goed voor hun ontwikkeling. Worden ze juist minder hard van. Maar ook nu al mooi. Of juist goed op dronk. Die eerste prima, die tweede nog even wegstoppen vindt Berry zelf. Zoals altijd verschillen de meningen. Ook een klassieker.

  1. en 8.

De avond vordert gestaag. Het volgende duo dient zich aan. Hola Peppi y Kokki! Of op z’n minst toet-toet boing boing. Dit zijn geen beginnelingen. Deze hebben ervaring. En wijsheid. En schoonheid, zoals ouderdom soms fraaier kan maken. Volheid. Kracht. Donkerte. Geen duisternis, begrijp me goed. Stevigheid. Volwassenheid. Evenwicht. Balans. Een levenspad bewandeld en op het hoogtepunt het glas bereikt. Dit is de essentie van Berry zijn liefde. Hier wordt alles gegeven. Met spanning door tannines, nog aanwezige zuren. Met zwarte fruitsluiers. Met koffie, cacao, leer, tabak, ceder. Met chocola, romiger dan alleen cacao. Braam, pruim. Aards. Droppig. Laurier. Wat is er niet. Liefde is alomvattend.

 

En als je dan zou moeten kiezen? Zeg het maar. Herfstbos van nummer 8? Drop van nummer 7? Wat munt en paddenstoelen plus wat frisheid van nummer 8? Het ietsje mollige van nummer 7? Staat ‘m toch goed?! Allebei modernere huizen. Amandelspijs als kiesdeler? Nee, we houden ze allebei..

  1. Ach mensen. De avond wordt nacht. Hoe later de avond, hoe schoner het volk. We begroeten de top. Lonely at the top? Welnee, het zijn er twee. Het slotduo. Waarbij slot terecht een verwijzing is naar een kasteel. Kasteelheren zijn het. En de top begeeft zich met veel plezier onder ons, het voetvolk. Wij aanbidden. Bewonderen hun zoetheid. Hun levenslust. En hun braam, hun cacao. Hun tederheid naast hun kracht. En maken toch ook onderscheid.

Heer 9 is erg zoet. Weeïg is niet de term, eerder intens. Met munt, menthol bij die zoetheid. Die niet stoort. Het is fruit op z’n allerrijpst. Het valt van de bomen. Het ligt aan je voeten. Zoals wij ons storten aan de enkels van deze kastreel heer. Respect.

  1. De laatste gast. De allerlaatste vriend. Toon Hermans zei het al, altijd te laat. Maar hij is er. En wordt binnengehaald. En wat heeft ie meegebracht? Met opnieuw die menthol en ook wat anijs. Bedwelmend en verfijnd. Pijptabak. Elegant. Spel. Met een zwart gevoel voor humor. En voor fruit. Rijp fruit, nog net wel zelf plukken. Deze vult de avond. Pakt je in en rolt je op. Wij lagen al en vallen toch om. Een prachtige nacht. Een sterrenhemel. Een volle maan. Einde. Liefde. Geen einde.

Proefnotities en verslag Just Krijn

De lijst van gedronken wijnen: Rioja wijn lijst

 

Jerez wijnen met een wow effect
By in

Jerez wijnen met een wow effect

 

Een beknopt verslag wegens druk-druk-druk, maar wat een proeverij, Jerez met een echte “wow!”factor.  Eerlijk gezegd, dat had ik niet gedacht toen Eric een week eerder aankondigde om niet-versterkte wijnen uit de Jerez-streek te gaan inzetten. Dat waren de oorspronkelijke wijnen uit die streek – vóór wijnen versterkt moesten worden voor de export. De trend is dat deze wijnen herontdekt worden. Lastig: proberen het aller-uniekste gevoel dat de proeverij bij mij teweegbracht bondig samen te vatten. Nu denk ik: had er maar méér opgelijnd, en dan noodgedwongen wat minder echte Sherry.

De niet-versterkte wijnen hadden over het algemeen wél die kenmerkende sherry-toets, die wij van de BSW dan typisch “oxy” noemen, ondanks dat Eric ons er weer eens op wees dat de flor die ook veel van deze wijnen ’treft’ juist een bescherming biedt tegen oxidatie. Veel educatief materiaal ook op de avond, in de vorm van filmpjes, kaarten en satellietbeelden waarop duidelijk de beste (kalkrijke, albariza-)wijngaarden te zien waren, smaakprofielen en sherrystijlen.

Afijn, de wijnen. De indrinker is de Toto Barbadillo, een Espumoso de Albariza, een bubbel dus. Men is het erover eens: een vreemde neus heeft-ie. “Muf” noemt de een dat, “gebutste rode appel” een ander. In de mond had ik na dat “muf” en een vermoeden van kurk van Berry ook een vaag idee dat de wijn wel eens incorrect zou kunnen zijn, maar overall: zeker een interessante wijn.

De eerste serie van twee wijnen is voor mij een serie van extreem contrast: de droge Forlong Blanco 2022, een Vino de Pasto, dat wil zeggen een niet-Sherry uit Jerez, is extreem zoetfruitig in de neus, met tropisch fruit en florale toetsen. De proefnotitie van Claartje lijkt vrijwel 1:1 op die van het huis op de website! De Hidalgo Las 30 del Cuadro 2022 van 70 jaar oude stokken heeft een uitgesproken sherry-karakter, is ziltig, heeft bite, en doet Floor denken aan walnoot. “Bijna een ratafia,” zegt ze, wat doet verlangen naar haar maidenproeverij!

Twee interessante wijnen in de volgende serie, zo staat het in mijn aantekeningen. Ook een oefening in contrast, maar met meer gemeenschappelijke trekjes: de volmondigheid, sappigheid valt op, terwijl wijn 2 (Luis Perez La Escribana 2021) duidelijkere sherrykarakteristieken vertoont. De Bodega Cota 45, UBE Miraflores heeft een bescheiden neus, is nog jong, sappig; de wijn van de knappe Perez jr. doet Berry in eerste instantie denken aan Riesling – in de geur dan, in de mond valt hem de alcohol (13,5% t.o.v. de 11.5% van de Cota 45) dan weer op. Peter vindt ‘m “bedwelmend” en hij ruikt abrikozen. Ik begin echt een verlangen te ontwikkelen om weer naar Andalusië te gaan om niet Sherry’s, maar onversterkte wijnen te gaan proeven.

 

In de volgende serie de eerste sherry, een jubileumeditie – de ‘Anniversario’ van La Gitana (zigeunerin) uit magnum. De gewone flessen waren op! Annemarie ruikt hout en kelder, in positieve zin, proeft zuren en bitters, een typische droge sherry. Claartje vindt ‘m streng, en proeft gedroogde vijgen. Peter vindt het top. De tweede wijn, weer een wijn van Luis Pérez is een “Palma” wijn, een naam weer voor de oude stijl onversterkte wijn. Het is wel een blend van verschillende jaren (2017/18/19). Hij heeft krachtige zuren, iets notigs, Annemiek noemt zoete bouillonneus, Claartje proeft dit keer dadels; Peter roos. Deze wijn komt op mij wat wild en ongebalanceerd over en is zeker niet mijn favoriet deze avond.

De voorlaatste wijn is ook de kostbaarste van de avond: een Palo Cortado VORS van Hidalgo La Gitana – de naam is Wellington – een wijn-spijssuggestie? Licht bruin, wat stoffig, veel complexiteit: thee, sinaasappelbloesem, is dat een vleugje kamille (“manzanila”), koffielikeur, roomboterbabbelaars & haagse hopjes: ik schrijf zelden lange notities maar hier is echt van alles in te ontdekken. Peter voegt er nog “rubberboot en solution” aan toe – ik ben vergeten te vragen of dat positief of negatief bedoeld was. De wijn blijft lang hangen.

We sluiten af met een Moscatel, de “Emilín” van Lustau. Ik heb een 7UP associatie, iemand roept daarna Rivella, iemand anders Cassis, en dan volgt (serieus of jolig?) nog een Dr. Pepper van bijna-jarige Berry. Rozijntjes, met een mooi frisje. “Aardbeiensorbet” volgens Floor, chocolade komt ook nog voorbij. Een mooie uitdrinker, maar zoals gezegd voor mij vooral een eye-opener voor de niet-versterkte wijnen uit de Jerezstreek! Dat verdient een follow-up, op wat voor manier dan ook. Dank Eric.

Rob van Ginneken

 

Spaans wit is een grandioze proeverij
By in

Spaans wit is een grandioze proeverij

Martijn de Groot neemt ons mee naar Spanje. Alleen maar vinos blanco. Al een paar jaar een land waar heel veel gebeurt zegt Martijn. Met nieuwe en oude methodes, soms met dik geld erachter. Alle wijnen zijn blind geproefd en pas na het proeven onthuld.

Kripta 2015 Cava Augusti Torello Mata

Een frisse indrinker, mooi bitter, een ietwat stevige bubbel die wel afvlakt – voor mij vaak een kenmerk van Spaanse tintelingen -. Bij de eerste slok denk ik aan een corpinnat. Te mooi voor een eenvoudige cava, te stevig, te fris, teveel kracht. Dit past bij bodegas die vinden dat cava niet meer staat voor kwaliteit en daarom de Catalaanse zegswijze voor geboren in het hart van de Penedès hebben gekozen om zich te onderscheiden. Bloemig en kruidig, vanilleroom en anijs, worden genoemd, mooie zuren (ook van appeltjes), fijn droog, lange afdronk.

Het blijkt de Kripta. Een geweldige cava, uit 2015. Mooie producent. Prachtige fles ook. Pas nog gehad in Spanje zelf. Niet helemaal herkend, maar m’n omschrijving komt dichtbij genoeg om mijn Spaanse element nog niet te temperen. Fijne start!

Sea Wine Club 2020 Rias Baixas

Martijn is niet van de flauwe. Dus hop, een klein stalletje erin. Ook te proeven. Wat vanille, bijna chardonnay tonen. Maar met veel meer zuur. De zachtheid van wat misschien een godello is? Het stalletje is snel weg, vindt ook RobvG. De droogte en strakkere vorm komt meer en meer naar voren naar een tijdje. Hoe zou oud-lid Nello deze ballerina typeren? Het gaat van een klompendans naar lichtvoetigheid, van plompheid naar subtiliteit.

En het is een albariño. Dezelfde als het tweede glas. Beide 2020. Dit is een landrot.

Sea Wine Club 2020 Rias Baixas (opgevoed in zee)

Dit glas vind ik meteen mooi. Fijne en subtiele neus, stenig/mineralig en droog in de smaak. Wat citrus. Ik denk Noord Spanje, Galicië, albariño. En een mevrouw/meneer dan wel. Wat sinaasappel, zachte bitters. Mooie balans. Wat tropisch fruit, mango. Dit is inderdaad een albariño. Maar dan onder water opgevoed. Echt? Echt! In zee zelfs. En dat geeft verschil tussen deze twee. Meer lengte. Strakker. Droger. En duurder. Zo werkt het ook.

¡Op naar de volgende!

Emilio Moro 2020 El Zarzal Bierzo

Ook weer droog, mineralig. Een kiezeltje. Het ziltige van de vorige serie (zeker de laatste 🙂 komt niet terug. Mijn buurvrouw Claartje geniet. Wat is deze mooi. En dan mag ze nog beginnen aan glas twee. Berrie proeft citrus, lange afdronk, kruidigheid en mooie zoet/zuur-balans. Elegant, lengte, botertje, er vliegen complimenten over tafel. Wat eik gehad, witte bloemen. Uit de Bierzo, ook en voor al bekend van de mencia druif.

Rafael Palacios 2020 Valdeorras

Een licht oxytoontje. Mij bevalt dat enorm. Benieuwd wat m’n medeproevers hiervan vinden. Waarbij dit in Spanje natuurlijk alles te maken heeft met een sherry associatie. Verder kruidigheid. Opnieuw die droogte die dorstlessend werkt en zorgt dat je niet doordrinkt. En je richt op genieten, el método español. En wat zegt Claartje, inderdaad, nóg mooier. Chardonnaytonen maar niet genoeg om het te zijn zegt Rob. Een caramelletje, mooie lange zuren. Met de eigenaar van As Sortes die zelf z’n bomen zoekt in Frankrijk waaruit zijn vaten worden gemaakt. Uit Valdeorras, op de grens van Bierzo en Galicië. Waarbij ik denk dat deze eigenaar een Galicisch tikje heeft gehad. Eigenwijs en met een eigen trots, een eigen ritme. En is een van de weinige Spaanse streken waar bij een afspraak inderdaad de mensen op tijd verschijnen. Bij deze wijn perfect gelukt.

Twee godellos worden ook zo benoemd door de leden. Ietsje makkelijker na de vorige serie natuurlijk. Maar toch. Dit geeft weer lucht voor de volgende NK. Ach, nu we er toch zijn. Weer twee. Allebei een stuk donkerder van kleur dan de vorige.

Cantalapiedra 2020 Majuelo del Chiviritero la seca, Castilla el Leon

Terwijl ik een slok neem van mijn eerste glas hoor ik naast me al ‘heerlijk’ over het tweede. We zijn er snel uit. Viura. Tropisch fruit. Dikte. Kruidig. Ietsje karamel. Véél lengte. Aanwezige zuren voor de frisheid. Ook wat gistigs, wat natuurwijnachtigs. Dat kan, inweking met de schillen voor enkele weken. Ecologisch. Blijkt het een verdejo! Gelukkig is het NK nog ver weg.

Belondrade 2019 Rueda, Belondrade y Lurton

Mijn buurman heeft gelijk. Wat net nog gewoon lekker was, op z’n minst, is in dit glas fantastisch. Met een slok doe je minuten. Héél véél lengte. De smaak blijft hangen. Het gekaramelliseerde neemt langzaam toe in je mond. En blijft hangen. Naast het fruit, zoals een ananas. Met een zuurtje dat af en toe verfrist. Met hout wat stevigheid geeft. En dat niet los van elkaar. Wel nee, ¡junto! samen! En dat proef je. Beginnend met anijs, dennen, munt, dan sappigheid, beetje mollig. Meesterlijk glas.

Zo goed dat Harry, verstokt rode wijn liefhebber, zijn beeld ziet kantelen. En zich overgeeft. Rood kan. Dit wit moet. Verdejo. What else.

De volgende komen apart. Die moet je namelijk niet gaan vergelijken zegt Martijn.

Nin Ortiz 2017 Terra Vermella (Priorat blanco) Penedes

Ik ruik ook een onvergelijkbare neus. Kruidig, menthol, eucalyptus, den. Neusspray zou je denken. Mis vrienden. In de mond blijven de neustonen aanwezig. En worden vergezeld door citrus, bloemen, zachte zuren. Hij blijft wel staan. Ook na het verdejo geweld. Een intense afdronk. Krachtig. Emotioneel. Vol overgave. Spaans.

Maar niet iedereen is blij. Zo komt er een augurk en suikerwater tevoorschijn. Met zachte bitters en weinig zuren. Ook boenwas, hazelnoot, concentratie. Vuursteen. Bio dynamisch. Echt droog. Papaya. Droge afdronk. Een wijn om bij te eten. Of bij een sigaar.

Een Priorat. Unne witte? Martijn zet ‘m neer. Intrigerend noemt hij hem. Zo is er voor iedereen wel iets voegt hij nog toe. Voor mij kan ie prima, helemaal met boquerones fritos.

Dominio del Aguila 2018 Ribera del Duero Albillo vinas viejas

Zo. Na de Priorat is dit iets totaal anders. Oh nee, onvergelijkbaars. Dus: zacht, licht zwoel, wat ziltigs, vanille, Maarten ruikt appel, perzik, citrus. Krachtig en fris. Balans tussen sap, bitters en zuren. Grapefruit, mandarijn. En bloemen. Een fruitmand is er niks bij. En vaak zonder bloemen. Haal dus deze voor een zieke! Spaanse Bourgogne roept Berrie. Terwijl Frankrijk natuurlijk grotendeels van Spanje was ooit. Een albillo uit de Ribera. Flink op eiken en sur lie (lias). En inderdaad bedoeld om de Bourgognes op hun plek te zetten. Dat lukt. Resta a Francia franceses. Restamos en España.

Ossian Verdling Dulce 2016 Castilla y Leon

De uitdrinker. Aardig zoet. Wat gesloten in de neus. Mist een beetje zuur tegen het off dry. Ook lychee, mandarijn. De zuren komen na een tijdje hoor ik. Iemand anders wacht er nu nog op. Ach, onze rode wijn drinker. Die geniet ook hiervan, hij is echt om. Mooi spel van krenten en rozijnen. Fijne zuren. Spel in de mond. Verdejo. Opnieuw. Hij is om. En hij niet alleen.

Muchas gracias Martino voor deze geweldige proeverij!

Verslag van Just Krijn

Spaanse wijnen uit de liefhebberskelder
By in

Spaanse wijnen uit de liefhebberskelder

De complimenten worden rijkelijk gedeeld op deze proeverij, die in hele goede aarde valt bij de leden. Claartje Grielis deelt wijnen uit haar kelder, Spaans, alle domeinen werden door haar en Gerard bezocht. Het is een gulle proeverij. Gul van kwaliteit. Gul van kwantiteit. Dat wil nog wel eens schuren, want kwaliteit waarderen vraagt om tijd. En de tijd per wijn is nu eenmaal beperkt met veel flessen. We krijgen mooie details te horen. Want aan iedere fles uit de liefhebberskelder is een verhaal gekoppeld.

RECAREDO Serral del Vell Brut Nature 2017 Corpinnat
Van eigenzinnige wijnboeren die geen Cava willen zijn: Corpinnat is ontstaan door high end wijnbouwers die in de Pènedes zich willen onderscheiden met kwaliteit. Annemiek: Wham! Vult de hele mond, mooie bitters, caramel, bloemen, citrus, proeft heel spannend. Just: grapefruit, sinaasappel, prettige bitters die je goed kunt hebben. Zeste van sinaasappel in de neus, mondschoonmaker. Gemaakt van xarel-o 87%, macabeo 13%. De wijn lag 53 maanden sur lattes.

 


Pugnus 2020 Utiel Requena
100% bobal. Lichtrood, half transparant. Frivole frambozen. Lichte plezierwijn, goed voor de lunch, mooie zuren, best lang nahangend.
Joanginé 2013 Buil & Giné, Cataluna, Priorat
40% caragnena 40% grenache 20% cab sauv, 1 jaar houtrijping. Driekwart somber donker. Dot yoghurt, kreupelhout. Medium body, agressieve zuren. Neus een tikje aceton. Kees vol en zacht, lange afdronk, neus staat mij tegen.

Pepe Mendoza 2020 Allicante
Druiven monastrell, allicante bouschet, giró. Lichtrood, tuilé rand, drop in neus, introvert, rode bes, heel sappig, goede zuren. Gerard milde zuren, fraaie bitter, elegant en soepel.
ROJO Y NERO 2014 Gutiérez de la Vega, Valencia
100% giro. Donkerrood, kreupelhout, hint van amarena kersen, oud leer, stallucht, kruiden, heel expressieve geur, tannines nog, veel body, krachtpatser. Gerard rijp rood fruit, kersen, zuurstokken kermis, kersen-rang snoepjes, rijk, hout, stallucht. Kees jodiumneus, kers, eucalyptus. Eric vanille, ruikt naar sigaar, hele mooie wijn. Just in de geur marsmallow op de bbq. Annemiek nog nooit zo’n mooie geur gehad. De wijnbouwer laat voortdurend opera horen, zodat de wijn zich prettig voelt.

Raimat 2018 Tourons de Vallcorba
100% cabernet sauvignon, 20 maanden houtrijping. Brede geur, pruim, laurier. Mondvullend, goede zuren, licht bittertje, aangename wijn. Ron viscoos van structuur, herfstwandeling, nat hout, tabak, aangename bitters, fijne lange afdronk. Willem Jan wandeling over de hei met bloesem, wat wrang middenpalet, bloemige neus met munt.
El Sequé 2013 Monastrell, Alicante Valencia
100% monastrell. Donkere, sombere kleur, kreupelhout, toch ook fruit, bessen. Laurier, sappige wijn, joyeus, vrolijk, sappig. Ron houtlagering, eerste associatie winegums, krijt. Annemiek kersenbrandewijn, vol fruit in afdronk. Just zwarte Côte d’Or chocolade. Willem Jan, een beest, monumentaal, positief. Turks fruit, kaneel en stroop. Een denderende hoeveelheid kersen. Beetje drop, vanille, mooie tannines.

PEPE MENDOZ Giró Albarques 2019
100% giró. Alicante. Hele lichte kleur, bisschopsrood. Sappige plezierwijn, iets meer kracht dan je eerst denkt, bittertje. Laurier. Bes. Hint van cacao. Hint van framboos. Héél leuk. Hans peper in de geur, goed in balans. Just anijshint, zwarte bes, melkchocolade, zwart fruit, koffie, braam. Noël prachtige frisse zuren, lekker exotisch fruit, droppig, prachtig.
Sauvella 2013 Luscinia Eximia
Blend van druiven. syrah, garnacha. Nederlandse wijnbouwer. Donkere kleur, somber. Rijke geur, de boerderij binnenplaats, stevige aandronk, bekkentrekker, tannine. Moncherie chocolade. Kindermoordje. In 2e instantie hooimijt, kruidig. Hans zuur plus in de aandronk, volle geur, pruimen in de smaak. Just turfkurk, tijm, zwarte kers.

Bobet 2014 Priorat
Syrah, cab sauv, carignena en … Paars. Heel donker. Kersen op sap. Aangename zachte aandronk, meer kracht dan je zou denken, goede balans. Rijke wijn. 90 Elegantste wijn uit de serie.
Montsalvat 2004 Priorat
100% caragnena. Tuilé. Oude geur, turf, stal. Hint van truffel. Mooi op dronk, rijke wijn, goede balans. Leerwinkel de Man Melis. Kardemom. Sappig, stiekem hoog in alcohol. 91 Toos licht oxydatief. Noël na enige lucht erg mooi.
Mas Martinet 2015 Priorat
Grenache, merlot, cab sauvignon, sirà, caranyana. Houtrijping. Sombere tint roodbruin. Introverte geur, hint van cacao. Goede zachte aandronk, hap sap, doorslikreflex want erg lekker en veel rondeur. Erg verleidelijk. 90 Annemiek fluwelen neus, alsof engeltje over je tong pist.

Uitdrinker
Recondita Armonia 2016 Alicante, monastrell dulce.
90% monastrell, 10% syrah. Zandkalk. 12 mnd eiken. Rondeur, aangenaam. Kati: kersenbonbons.

 

 

Voortreffelijke avond, dank Claartje.

Proefnotities en verslag Peter van den Besselaar

Extremadura: voeding aan onze associaties
By in

Extremadura: voeding aan onze associaties

Extremadura geeft voeding aan onze associaties: van groenige, zachte zomerwijn tot een wulpse, verleidelijke flamencodanseres

Bij de Extremadura denken veel mensen aan helemaal niets. Nooit van gehoord, geen voorstelling. Nou komt dat deels wel in de buurt van het landschap in de streek. Leegte, een heuveltje, hitte, droogte. Ook mooie natuur, prachtige varkens én ham. Met Portugal nooit ver weg. Wat brengt dat in het glas? Harry van der Zanden en Kati gingen in hun huiskamer op ontdekkingsreis. En Harry gidst ons door het 4e grootste wijngebied van Spanje.


Wordt het een cava? Een deel van de streek mag dit predicaat dragen. Of wordt het de zoetheid van stevig rood die past bij het klimaat? Fruitig wit met een lichte toets tegen de brandende zon? Volgens Harry was het voorproeven niet steeds een genoegen. Misschien is de omgeving wel nodig om de wijn te begrijpen. Of te waarderen. We krijgen een selectie van 11 flessen op tafel. Laten we gaan proeven!

De indrinker: Vina Puebla – Bodegas Toriboio – 2020
Traditioneel gemaakte mousserende wijn, deze mag geen Cava heten. De druif die is gebruikt is de Macabeo, ook bekend als Viura of Macabeu. Een mono variëteit uit het trio cava druiven. Met een stevige mousse die snel afzwakt tot licht en plezierig. Met stevig fruit, aardige zuren, droog, een (on)behoorlijk bittertje dat standhoudt en eigenlijk ook weer niet stoort, appel. Caramelisatie in de mond hoor ik. Dat is vast een zoetje. Nou, de mond is schoon!

 

De eerste serie is een solo wit. Zal dit de dorstlessende frisheid zijn waaraan de Extremadurariërs (?, klinkt als Asterix en Obelix) zo’n behoefte hebben? De witte worden nauwelijks internationaal verkocht. Wel 30% van de productie.
Habla de Ti sauvignon blanc 2021
Mocht Berry erbij zijn geweest, dan had hij ongetwijfeld de kattenpis genoemd die de geur van deze frisse schoonheid kenmerkt. Ook appel, noot en citrus. Een bittertje, zachte zuren, groenig, wat vanille. Blijft lekker hangen. Deze past wel in de schaduw denk ik zo. Echt een zomerwijn hoor ik naast me. Maar ook prima nu hoor.

 

 

We gaan door met tinto, rood. Ruimer verkrijgbaar. Twee wijnen van de familie Alvear.

Palacio Quemado – La Zarcita – 2021
Druiven: trincadeira prieta, touriga nacional, garnacha tintorera, syrah
Met deze druiven verwacht je stevigheid.
Bij de eerste slok vind ik ‘m eigenlijk nog best licht. Wat rood fruit naast het zwart fruit. Niet de stoere zwoelheid van een boer op het land, eerder de balancerende opvolgende zoon die twijfelt of hij niet meer een stadsmens is. En zo’n twijfelaar drinkt makkelijk weg. Dat doet ie gelukkig ook vrolijk, met bramen en schreeuwend om een stukje worst.
De tweede familiewijn is de Los Ascilates 2019
Druiven: trincadeira prieta & touriga nacional
Minder druiven geven een complexere en meer geconcentreerde smaak dan bij de vorige. Meer rondheid, meer diepgang, meer kruidigheid, meer zwart fruit. Zuren en rood fruit aanwezig maar subtiel. Een prima balans in deze licht doorstoofde vriend.

In de volgende serie proeven we van dezelfde wijnmaker 3 verschillende jaren naast elkaar, de 2017, 2018 en 2019 van Marques de Valdueza. Gemaakt van syrah 80 – 90% en cabernet sauvignon 10 – 20%.
De eerste twee, met blauw etiket als teken van topserie zou je misschien nog wat moeten laten liggen. De derde, met 20% cabernet ipv de 9% bij de oudere eerste twee, is nu al mooi op dronk.
Gehinderd door enige voorkennis begin ik met de laatste in de serie. Drop, anijs, eigenlijk gewoon een mooi wybertje. Maar dan met munt in plaats van menthol. Plakkende tannines bij deze jongeling. Wat zwart fruit, een braampje, een beetje koffie, wat tabak, wat chocola. Hij valt me alles mee deze 2019. En inderdaad op dronk.
Door naar zijn oudere en beter opgevoede broer uit 2017. Die is inderdaad volwassener. Steviger. Staat al goed op z’n poten. Met kruidkoek, koffie, chocoladetonen. Steranijs, laurier, olijvenvocht, diepe smaak, veel ontwikkeling, gelaagdheid, afdronk portachtig. En ook wat branderigs van de alcohol. De tannines liggen dik op je tanden. Laat deze oudere broer lekker doorgroeien en stoor hem daar voorlopig niet bij.
De middelste zit er inderdaad tussenin. Zet ie zich nou af tegen de jongere? Schurkt hij aan tegen de oudere? De meningen zijn wat verdeeld. Behalve over dat ook deze nog lang niet is uitgegroeid. Dat laagje tannines verraad ‘m ook wel. Kool, ijzerachtig in de neus, vegetaal, moet nog ontwikkelen. Kaïn doodde ooit zijn jongere broer. Dat is op dit moment ook aan de hand. Maar waarbij Kaïns vruchten geen vlam vieten (Brabantse wijnsociëteit)/vatten, is hier de oudste broer toch echt het rijkst aan smaak.

Hoe kan ik de volgende serie beter weergeven dan in de woorden van Harry: Serie 4 – gewoon 2 mooie wijnen denk ik…
Twee wijnen met eenzelfde combinatie van druiven. Ook weer zo’n combi waarvan de plattelandstreek opleeft en waaronder de stadsmens gebukt kan gaan. Een knoestige vulling van de fles. Komen de knoesten tot bloei?
esenZia Valdueza – 2017
garnacha tintorera, syrah, cabernet sauvignon en tempranillo
Chocola, rumrozijnen, kruidig ¡de puta madre! zou ik uitroepen als ik daar zat. Wat een snoepje. Een stevig snoepje, maar was er niet ooit een wijnclublid die zijn beschrijvingen illustreerde met allerlei ballerina’s?! Nou dan. Deze danst de flamenco, en ook al ligt de oorsprong net ietsje oostelijker, het talent druipt eraf. Vol, vet en wulps. Verleidelijk. Stampvoetend energiek. Bruisend van braam en cassis. Van koffie, van tabak, van chocola. Dik zou je zeggen als je minder poëtisch was aangelegd. Woest aantrekkelijk en vol passie klopt beter.

Edén Parras Viejas – Crianza 2014
abernet sauvignon, garnacha tintorera, syrah, graciano, tempranillo.
En dan deze kersentraktatie. Zoetheid en zwart fruit met een strikje. Met een flink vleugje zuur, prachtig subtiel rins. Compleet, af. Niks meer aan doen.

Tot slot. Past hier nog iets na? Ik twijfel. Bij twijfel gewoon doen! Dat bleek!!
Viña Santa Marina Gladiator – 2016
Druiven: syrah, cabernet sauvignon en petit verdot.
De gladiator staat niet als laatste. En ik hoor nog voordat ik mijn glas raak al een hmmmm tegenover me. De neus van deze krijger klopt. Weer een zoetje, weer koffie. Hee, wat kreupelhout, een straf bittertje, lange afdronk. Die jongens in deze streek weten best van wanten, ook al hebben ze die nooit aan.
Habla No 23 Malbec! 2017
Die hmmmm van net beleef ik hier. Wat een neusgeluk. Bijna truffel. Weer dat tintelende kreupelhout. En dan zwart fruit in ladingen er overheen. De truffel verdwijnt in de mond. Helaas? Welnee! Ik hoor ergens te doorstoofd, maar toekomstpotentieel noteer ik. Geluk uit een fonkelende provincie in een glas.

¡Muchas gracias Harry!

Proefnotities en verslag Just Krijn

¡Rioja heb je!
By in

¡Rioja heb je!

Peter neemt ons mee naar de Rioja. Strijdtoneel van klassieken versus modernen. Want, zo laat hij weten, de moderne mensch wenscht meer fruit. 

Minder tabak, minder vanille, minder van alles waar de Rioja ooit om geroemd werd. En de Rioja gaat er in mee. Heel de Rioja? Welnee, een klein dorpje, nee aardige stukken van deze provincie, blijven hun klassiekers trouw. Met Ultranationalisten die rijpen op oud hout en modernisten die zoeken naar meer fruit maar wel weer met een concentratie door het gebruik van nieuw hout. Tja, wat is dan klassiek en wat is nieuw. Is het nieuwe wijn in oude vaten? We gaan proeven!

 

We beginnen met een Cune, gran reserva 2010. En, verklapt Peter, we proeven in totaal 6 reservas en 3 gran reservas. 

Dit moet een klassieker zijn zegt mijn pallet. Duidelijk hout. Vanille. Een zwarte kers. Verder wordt er pruim geproefd, zuren – anderen juist geen zuren en wat logger -. De neus is fraai, complex, fruit, tabak, klassiek. De smaak valt daar wat bij tegen, lijkt wat oud. De aanzet is zacht, hij is sappig. Hij mist zuren, hij doet zoet aan. Het fruit is al wat verdwenen. Ik proef toch duidelijk het fruit. Kortom, in de wijn proeven we met elkaar bijna het hele pallet aan smaken, van modern tot klassiek. We zijn lekker bezig. Heel de Rioja in een glas.

Dat glas is bedoeld om de mond wat te verzachten en fris te maken voor de rest, daarvoor dient vaak zo’n eerste wijn. Peter zet ons meteen middenin zijn gebied. De stevigste indrinker sinds jaren. Dat belooft wat voor de rugbyers onder onze proevers. Nou is uw schrijver meer een voetballer, voor de wijnen uit z’n favoriete land beschouwt hij de bal maar wat graag als ovaal.

 

De eerste serie brengt ons 3 reservas

1 BODEGAS LOLI CASADO | JAUN DE ALZATA RESERVA 2014

Bramen roept mijn lijf bij de eerste slok. Vanille, uiteraard, maar fruit fruit fruit. Dit moet modern zijn. De neus bootst de smaak na, in lichte vorm We houden het kort. Fris, zuur. Met een gebrek aan nieuw hout.

2 RODA | RESERVA 2015 (magnum)

Dit is meer koekie en spekkie voor m’n bekkie. Ceder, zwart fruit. Stooffruit in de mond. Duidelijk ook heel geconcentreerd op fruit gemaakt. Meer jammig dan z’n voorganger. Zwarte bes, kers.

Zijn het mijn 51 jaren die me doen verlangen naar klassiekere smaken? Moet ik nu, post midlife, erkennen dat de jeugd me minder aantrekkelijk lijkt dan de rijpheid? Bij deze wijn voel ik me thuis. Behaaglijk als een open haard in de winter. Met zo’n glas. Wat chorizo iberico of jamon bellota. Of Cecina uit Léon. Of.. Ach, of alleen dit glas om bij weg te dromen.

Oh ja, mensen zijn het met me eens. Chocola hoor ik vanuit mijn zetel, intenser fruit. Ik gloei gewoon verder.

3 LOPEZ DE HEREDIA | VIÑA TONDONIA RESERVA 2004

Aards, ceder, het riedeltje kriebelt weer in mijn neus. Belegen deze neus. In de mond meer fruit, lichter fruit en roder fruit.

Deze doet me schrikken. ¿Rood fruit? ¿Rood fruitzuur? Wat is dit voor modernist?! Zeker geen purist. Een afvallige Riojaan moet deze gemaakt hebben. Hoe haalt ie het in z’n hoofd. En wie gooit hem de streek uit. Voor zo’n fruitsnackje ga je maar naar de Bierzo. Het wandelpad ligt er al. Kun je eindigen in Santiago en in de kathedraal om vergeving vragen.

Maar ja, hij is oud, met oud hout. Een belegen neus. Aardse tonen. Het fruit wat weggezakt. Tannines, zuren en hout blijven.

Nondejus, ¡joder!, komt daar de ultieme klassieker uit. Oud, gerijpt, klassiek. Ik schuif mijn stoel iets van de open haard en concentreer me op de volgende serie. 

 

De tweede serie

De tweede serie. Tja, wanneer stopt een Spanjaard met drinken. Meestal net voor ie dronken is. Soms ook dan niet. Bij glas twee wel, dat heeft kurk. Da’s pech. Ach denkt een Spanjaard, ik heb de andere twee nog. En waarschijnlijk denkt ie pas aan de tweede als de eerste op is. Mañana otro dia.


4 BODEGAS LOLI CASADO | POLUS RESERVA 2014

Ons eerste glas uit deze serie brengt opnieuw een ode aan het fruit. Dit keer een geslaagde ode. Zuiver fruit, mooie braam, weer die kers. Mooie zuren, stevige tannines die je tanden niet meer loslaten. Modern kan mooi zijn. Wie daar meer van wil weten gaat bijvoorbeeld naar de bodega van Marqués de Riscal. Prachtig gebouw van dezelfde architect als het Guggenheim. Pas op voor de toetistentoer. Ga voor het gebouw en proef daarna liever dit glas. Een bomba de fruta met veel er omheen. Fudge bijvoorbeeld. Hij heeft veel. En hij is enigszins op leeftijd, 2014. De oudste wijn van deze serie steelt de show met z’n jeugdigheid. Hoe dichtbij kun je klassiek en jong bij elkaar brengen. De hereniging van Rioja in een glas. Met rozenblaadjes. Met chocola. Met zelfs body lotion. Taarten van Abel zou zeggen: niks meer aan doen. 

 5 Het tweede glas sla ik over, dat doet bijna iedereen. Jammer van de FAUSTINO | ICON EDITION RESERVA 2016

6 CUNE | IMPERIAL RESERVA 2017

Het derde glas heeft zo mogelijk nog meer fruit. En roder fruit. Fris, fruitige zuren. Lange afdronk. Ook tannines, heel veel tannines. Deze doet jonger aan. En mag rijpen. Het fruit is me iets te fris, de tannines iets te aanwezig. Met wat jaren wordt deze schreeuwlelijk misschien een eloquente causeur.  

Dat kan maar zo, anderen ruiken rook, as, turf. Eucalyptus. Zwart fruit, zuren. Elegantie, lagen van smaak, balans. 

Balans, misschien wel de kern van de Rioja. Hoe breng je de krachten tot leven zonder dat ze elkaar pijn doen. Hoe laat je fruit leven tussen tabak en vanille. Hoe balanceer je tussen power, hout en zuren. Deze avond is zo’n balansdag.

De eennalaatste serie. Want zoals bekend, de laatste kent een Spanjaard niet.

7 MARQUES DE RISCAL | GRAN RESERVA 2016

Dit staat als een huis. Het huis waar de Rioja op is gebouwd. Het huis waarvan je de grondvesten mag laten trillen. Het huis blijft staan. Dit heeft alles wat je wilt. Het huis mag gemoderniseerd zijn, het karakter blijft. Het huis mag ook klassiek blijven. Schoonheid is niet vergankelijk.

En hoe smaken nu grondvesten? Nou, in het eerste glas van deze serie als cederhouten fruit. Nooit gedacht dat ik beide tegelijk zou proeven, hier is ie dan. Rode kers, wat zuren, de ceder van net, frisheid, fruitigheid en stevigheid. Blijft staan als, ja, als een huis. Een romig huis. Een modern huis. Een rond huis. Een huis dat speelt met de zuren. Een heel fijn huis.Waarin onze voorzitter blijft wonen. En filosoferen. Beneveld te raken. Terwijl je niet meer naar huis hoeft.

8 CUNE | IMPERIAL GRAN RESERVA 2015

Om af te sluiten met een wijn die me terugbrengt in m’n zetel aan de openhaard. Waar de zetel is vervangen door een troon. Koning Rioja in mijn glas. Chocola, leer, tabak, zwart fruit. Klassiekers. Dan wel de Cervantes onder de klassiekers. Wat is dit mooi. Om te ruiken, te ruiken, te proeven, te walsen, te ruiken, te proeven. Wijn om bij weg te dromen terwijl hij naast je blijft en nooit meer weggaat. Zoals de Rioja. Verjongd of oud. Leeftijdloos. Tijdloos.

Para siempre. ¡Gracias Pedro!

 

Ribera del Duero heeft de wind mee (maidenproeverij)
By in

Ribera del Duero heeft de wind mee (maidenproeverij)

Toen Ribera del Duero in 1982 de DO-status kreeg, waren er maar negen wijnmakers actief. Dit is het gebied van Vega Sicilia – vaak beschouwd als allerbeste Spaanse wijn. Het wijngebied heeft de wind mee; inmiddels ligt er 61.000 hectare aan wijngaarden en zijn er meer dan 300 wijnbedrijven actief. Rode wijnen uit Ribera del Duero zijn gemaakt van de tempranillo. Het levert wijnen op met smaken van bramen, zwarte kers, tonen van granaatappel, cranberry, leer, tabak en kruidnagel. Door de vatlagering komen tonen voor van kruiden, vla en mokka. De lokale bevolking gelooft dat de druif als gevolg van de klimatologische omstandigheden eigenschappen heeft ontwikkeld die hem compleet anders maken dan de elders geteelde tempranillo, waardoor een frissere, elegantere wijnstijl ontstaat. Tempranillo heet hier vaak tinto fino en tinta del pais. De wijnen moeten 75% tempranillo bevatten (meestal is het 100%), toegestaan zijn ook cabernet sauvignon, merlot, malbec, garnacha tinta em de witte druif albillo mayor. De eerste vier druiven brengen zuurgraad, tannine en fruit in de blend, terwijl de laatste, een witte druif, geur toevoegt.

Cathy Knuijt brengt wit, rosé en rood uit Ribera del Duero op tafel, naast twee wijnen uit het Rioja gebied.
Mijn hoogtepunten.

El Lebrero 2020 Ribera del Duero (wit)
Hartendief van Cathy. Gemaakt van albillo, een deel van de druiven fermenteert in eiken vaten, een deel in roestvrijstaal. De wijn rust en rijpt 11 maanden in eiken vaten. Bescheiden geur, lekker frisse wijnmet karakteristieke bitters.

 

 

 

Hito 2021 Ribera del Duero (rosé)
100% tempranillo. Adembenemend lichte zalmkleur, bijna water. Verfijnde bloemetjes geur, lekker volle aandronk, lekker sappige rosé, erg goed gemaakt.

 

 

 

 

Viña Sastre 2019 Ribera del Duero Roble
Gemaakt van tempranillo van dertig jaar oud. Wát een heerlijke wijn, vind ik deze wijn. Paarse kleur, ongelofelijk sappige wijn met heel veel kersen. Zwoel en puur plezier. Annemiek stemt daarmee in: bramen, framboos, kruidige zwoelheid.

 

 

 

Psi 2017 Dominio de Pingus
Gemaakt van tempranillo. Gebruinde rand, kersen. RobK benoemt bosgrond, mist wat spanning in de wijn.
Toch wel wat diepgang, goede balans en mooie zuren.

 

 

 

Garmon 2018 Ribera del Duero
Paarse rand, bramen en sechuan peper in de geur. Lijm ook in de geur. Vol, krachtig, zwoel.
Érg fraaie wijn. Gerard is ook enthousiast: kersen, krachtige zuren, hap sap, zin een volgende slok. RobK zegt: de wijn is zwoel zonder overrijp te zijn. Mooie melkchocolade in de geur. Blijft lang nahangen.

 

 

 

Cathy zet ook twee uitstekende Rioja’s op tafel.

Phinca San Julian 2018
Paarsrode kleur, een en al verfijning. Een Hoge Seigneur. Enorm gelaagde geur met tabak, leer en chocolade. Enorme kracht en geweldige balans. Eric benoemt inkt, ceder, bramen en dikke pruimen.

Remirez de Ganuza 2007 Gran Reserva
Gemaakt van tempranillo en graciano. Voornamelijk van klei kalk bodems. 39 maanden in nieuwe eiken vaten. Van zestig kleine percelen met enkele microklimaten. Bruinrode kleur, After Eight munt en chocolade. Mooie sappige wijn. Eric ruikt sigaar, hout, cassis. Maarten vindt de Remirez spannender, frisser en heel elegant.

Een hele mooie maidenproeverij. Dank Cathy.

Proefnotie door Peter van de Besselaar