Tag: Portugal

By in ,

Portugal trilogie I - Wijn uit Bairrada en Minho is verrassend

De rivier Minho Noord Portugal, land van Vinho Verde

Anekdote. Het moet in de jaren zeventig zijn geweest. De
ober van restaurant De Korenbeurs in Tilburg laat aan een grote familietafel de
wijn voorproeven. Mijn oom Jan drinkt enkele slokken en zegt: “Prima Frans
wijntje, ober!”. Waarna die prompt met een uitgestreken gezicht een antwoord
geeft, dat hilariteit veroorzaakt: “Heel fijn, (enkele seconden stil) de wijn
komt uit Portugal, mijnheer.” De wijn is Mateus Rosé uit een frivole buikfles. Als
Hans Lodewijkx vertelt dat de Baga druif onder meer gebruikt werd voor Mateus
Rosé ben ik meteen geïnteresseerd. 

Wijngaard met Baga druiven van Filipa Pato

De Baga druif is een van de weinige druiven
uit Portugal die als monocepage voor wijn wordt gebruikt. De druif is
productief en werd vaak gebruikt voor bulkwijnen. Een groeiend aantal
wijnbouwers maakt er nu eigen wijnen van. Onder hen is Douro/Port man Dirk
Niepoort. Hij denkt dat Bairrada het beste terroir heeft van heel Portugal. Een
kleine groep enthousiaste wijnbouwers (De Baga Vrienden) doen hun best om de
valkuilen van de druif (te hoge opbrengst, te hoge tannines en te hoge zuren)
te vermijden. We proeven dan een wijn die best even mag ouderen voordat de wijn
zijn kwaliteiten tot uitdrukking laat komen. De Baga druif wordt wel eens het
Portugese antwoord op nebbiolo genoemd. Kortom: reuze interessant voor de
liefhebberskelder. Het is niet moeilijk een mooie kelder op te bouwen met
flessen van vijftig euro of meer. Maar een fraaie kelder samenstellen – die
veel genoegen geeft – met flessen tot vijftien euro, ja kom daar maar eens om. De
Baga wijnen komen voor zo’n kelder in aanmerking.

Aitade Semedo 2015 Baga Young, Bairrada

Voor twee proevers is dit de mooiste wijn van Baga. Just
ruikt pruimen, Willem Jan vooral cacao. Ik proef een opmerkelijk contrast wat
je niet vaak ziet tussen geur en smaak. De geur is rijk en zwoel, zoete bramen
in de neus, dan verwacht je dat dat doorzet in de smaak. Maar die is juist heel
lenig, met wat drop. 

Aitade Semedo Reserva 2015 Baga,  Touriga Nacional,
Bairrada

De helft van de proevers geeft de voorkeur aan deze wijn, de
andere helft verkiest de Post Quercus als mooiste Baga. Deze reserva bestaat
voor 50% uit Touriga Nacional en voor 50% uit Baga. Just benoemt menthol en
eucalyptus, Willem Jan ruikt munt en jam in het kwadraat, Martin ruikt kersen
en chocolade en oordeelt de wijn geheel in balans. Mijn aantekeningen: een
piepklein rubbertje in de geur en kruiden, in de smaak een stevig bitter
(waardoor je de wijn graag schenkt bij kaas of eten) en tonen van drop,
zoethout en cacao. Heel interessante wijn die zes maanden houtopvoeding kreeg
op fusten van 500 liter. 

Filipa Pato, talentvol wijnmaker en Baga “terroirista”

Post Quercus Baga 2015 Filipa Pato

Hartendiefje van Hans. Just prijs het rode fruit in de wijn.
Boele constateert dat er drie heel verschillende wijnen van Baga op tafel
staan, waarbij de mineraal expressie van deze wijn het grootst is. De wijn werd
opgevoed op amfora. Ik vind de wijn prachtig, en heel expressieve geur met tonen
van kaneel en kardemom. De smaak is bepaald geen allemansvriendje,
karakteristieke hoge bitters en zuren met kersenbonbonchocolade. Door de hoge
zuurgraad gaan Baga wijnen vaak heel goed samen bij wat vetter varkensvlees. Filipa
Pato is een wijnbouwer die graag experimenteert en dat pakt hier met die amfora
opvoeding heel goed uit. 

Ja, en dan de Vinho Verdes. Ik drink die nooit. En die
toevallige fles van Alvarinho die op proeverijen langskomt, maakte geen
blijvende indruk. Hans Lodewijkx zet zes goede Vinho Verdes achter elkaar, en
zie: ik ben meteen overtuigd. Dit is een prima alternatief voor de eeuwige
sauvignon, riesling of chardonnay. Verandering van spijs doet eten.

Muros Antigos Alvarinho 2016 Anselmo Mendes

Alvarinho wordt vooral in Spanje verbouwd, leert onze Wine
Folly, pakweg een kwart van de 7700 hectare in de wereld ligt in Portugal. De
druif geeft in Vinho Verde een frisse, expressieve witte wijn met vaak enige
sprankeling. Dominante aroma’s zijn citroen, grapefruit en nectarine. De
commentaren op deze witte wijn zijn ronduit positief. Paul noemt kruisbes, Just
prijst het complexe bouquet met abrikoos, appel en mandarijn. Willem Jan geniet
van het zuurtje voorin, hij noemt de wijn heel speels. Ik ruik amandel en
grapefruit, lekkere bitters in de smaak.

Granito Cru 2014  Luis
Seabra

Hartendiefje van Hans. De mooiste Vinho Verde naar mijn
oordeel, maar een beetje a typisch en daarom niet door iedereen gewaardeerd. Just
noemt de wijn complex. Het meest goudkleurig van alle witte wijnen. Kees
benoemt beendroog, boter en bloemig. Ik vind in de neus vooral honing, bloemetjes
en een rijke geur, de wijn bezit een geweldig goede balans. Prachtige
gastronomische wijn.

Alvarinho Parcela Unica 2014 Anselmo Mendes

Willem Jan noemt alle Vinho Verdes interessant en lekker. En
dit is een bijzondere. Sinds 2009 maakt Anselmo Mendes van één perceel een
eigen cuvee. De ervaring leerde dat dit perceel altijd betere wijn leverde dan
andere percelen. Vinficatie van deze wijn op eikenhouten vaten en daarna negen
maanden rijping op gebruikte vaten. Het is een prima wijn, maar eerlijk gezegd
wel aan de prijs, het is echt een wijn voor de zon- en feestdagen. Een geur met
limoenrasp, tropische papaja, sappig met goede bitters. 

We proefden ook twee mousserende wijnen, de aantrekkelijke
Gilda 2013 uit Bairrada en sloten af met een verrukkelijke Late Bottled Vintage
port 2011 van Niepoort. Er ligt alleen port uit Portugal in mijn kelder, maar
na deze proeverij komt daar binnenkort zeker wijn gemaakt van Baga bij. Fijne
proeverij, en dan hebben we dit seizoen nog twee keer Portugal voor de boeg!

Hans' wonderlijke parenclub (Niepoort ea)
By in ,

Hans' wonderlijke parenclub (Niepoort ea)

Hans Lodewijkx proeverij thema is “Opgedirkt”:  een selectie uit de wijnen van Dirk Niepoort.
Dirk heeft het Niepoort familiebedrijf de laatste 20 jaar omgevormd van
conservatieve portmaker naar een internationale hightech wijnproducent, met een
gedreven marketing en bijzondere vormgeving. En Dirk experimenteert er lustig op
los. Met bijzondere druiven, oude en nieuwe wijngaarden, bijzondere etiketten
en een merk voor elke markt. Binnen het Niepoort bedrijf, maar ook in andere
Landen met lokale projecten en partners. Zoals hijzelf zegt “it’s a logistic
nightmare”. Op de Niepoort site vond ik na snel tellen al 109 verschillende
wijnen…

Nu kennen we Hans als iemand die niet terugschrikt voor een
wijntje meer of minder. Maar hier heeft hij zijn meerdere toch herkend en de
Niepoort proeverij opgedeeld. Vandaag te beginnen met Hans’ Wonderlijke
Parenclub: 6 paartjes gerelateerde wijnen verdeeld over 3x Dirk en 3x Duits.
Wat natuurlijk al een wonderlijke paring an sich is ….

De Gestolen Fiets als ‘hommage’ aan witte wijnliefhebber Peter van Straaten

1 Gestolen fiets branco 2014 Niepoort Douro Rabigato, Códega
do Larinho, Gouveio, Dona Branca, Viosinho, Bical e.a. 12,5%

2 Dócil
Loureiro 2014 Niepoort Projectos Minho Loureiro 11%

3 Alvarinho 2015 Soalheiro Minho Alvarinho 12,5%

4 Mandelberg GG 2014 Dr Wehrheim Pfalz Weisser Burgunder
13,5%

5 Kalmit GG 2012 Kranz Pfalz Weisser Burgunder 13,5%

6 Redoma branco 2014 Niepoort Douro Rabigato, Códega do
Larinho, Viosinho, Arinto e.a. 12,5%

7 Tiara 2014 Niepoort Douro Códega do Larinho, Rabigato,
Donzelinho, Cercial e.a. 12%

8 Halenberg GG 2011 Emrich
Schönleber Nahe Riesling 13%            

9 Halenberg GG 2011 Schäfer-Fröhlich Nahe Riesling 13%

10 Batuta
2013 Niepoort, Douro, Tinta Rouriz, Touriga Franca, Rufete, Malvasia Preta ea
12,5%

11 Leiwener
Laurentiuslay 2007 St. Urbanshof Moezel Riesling Spätlese feinherb 12%

12 Ockfener Bockstein 2007 St. Urbanshof Saar Riesling
Auslese 8%

 

Na de indrinker Gestolen Fiets Branco 2014 (bleekgeel,
vrolijke neus, zwoele aanzet, leuk fruit en ondanks stevig bittertje prima
drinkbaar) gaan we van start met het eerste Paar. Moeilijke wijnen. Bij de Dócil
Loureiro 2014 noteer ik een groenzweem, groenteneus en “groene” smaken. De
tweede wijn is de Soalheiro Minho Alvarinho 2015. Iets zweet in de neus, levendiger,
beetje spritzig, flinke citruszuren, wat tandplak. Beide wijnen krijgen
terughoudende beoordelingen van de proevers. De eerste wijn is een “projectwijn” van Niepoort met een andere partij. Docil maakt Niepoort met de maker van de Soalheiro.

In het tweede paar treffen we twee WeissBurgunders uit de
Pfalz: Dr Wehrheim Mandelberg GG 2014 en Kranz Kalmit GG 2012. Degelijke
wijnen maar tjonge jonge wat is het moeilijk omschakelen van Vinho Verde en
Alvarinho naar Weissburgunder.

In het derde paar treffen we twee high-end Niepoort wit uit
2014: de Redoma en de Tiara. Beide gemaakt van klassieke Portugese druiven
(o.a. Rabigato, Códega do Larinho). Niet de “fudge” romige Redoma maar de
levendige Tiara trekt mij het meest. Mooi bleekgoudgeel, “bergbeek” zuivere
neus en mond. Wat banaan, mild in bitters, fijn zuur en veel spel. Mooie wijn.

In het vierde paar dan toch de Riesling. Allebei GG 2011 van
de Halenberg in de Nahe.  En daar houdt
de overeenkomst op. Twee totaal verschillende wijnen als resultaat. Emrich
Schönleber maakt er een frisse levendige groenjonge wijn van met citrus en
appeltjes die iets romiger wordt in de mond, een mooie opwekkende wijn.  Bij Schäfer-Fröhlich domineert de brandnetel
en wat reductievere geuren, volgens Kees bijzonder goed passend bij wildpaté in
de herberg…

Als laatste Niepoort wijn en als teaser voor de volgende rode
Niepoort proeverij zet Hans ons de Batuta 2013 voor. In 1999 gelanceerd met als
doel een kwalitatief hoogwaardige en toch elegante Dourowijn te maken. Genoemd
naar de baton, het stokje van de orkestdirigent. De druiven komen van Quinta do
Carril, een wijngaard met stokken van meer dan 70 jaar oud, en van twee
wijngaarden met meer dan 100 jaar oude wijnstokken op een hoogte van 750 meter. Batuta
is een krachtige wijn met groot ouderingspotentieel. Donkerrood, mooie neus met
bramen en cacao die ook terugkomen in de smaak. Is nog groenig jong, steeltjes
tannines. Niet agressief of overdonderende in de aanzet maar wel vasthoudend. Veel
te jong nu nog. Bijzondere wijn.

Bij de afsluitende Urbanshof 2007 zoeterikken (Leiwener
Laurentiuslay Spätlese feinherb en Ockfener Bockstein Auslese) kunnen we
constateren dat 1) Dirk zijn marketing wel onder controle heeft 2) de
experimenten nog wat aandacht nodig hebben 3) de Riesling weer top was 4) maar
ook een stuk duurder dan andere Portugezen 5) en de paren inderdaad wonderlijk
waren 🙂 Hans, we kijken al uit naar de “opgedirkt” proeverij!

Verslag en proefnotities Noël Geisen

Portugal doorgeproefd
By in ,

Portugal doorgeproefd

Een kort en
ingetogen verslag, passend bij deze dag van aanslagen in Brussel. Jaap heeft
als doelstelling ons wijnen en druiven te laten proeven uit zo ongeveer alle
streken, van het koele noorden (Vinho Verde) tot en met het warme zuiden (Alentejo).
De eerste, de indrinker van de avond, is voor velen wat ál te fris. Op een
terras, met 30 graden, wellicht erg lekker, maar op deze avond? De avessodruif
in deze blend zou voor de romigheid moeten zorgen … maar daar zit dan ook
maar een mespuntje van in.

We proeven
vervolgens een witte Douro en de witte Va Bene uit Lissabon, een streek die
vooral mooie wijnen van arinto voortbrengt volgens Ronald de Groot in het
recente Portugalsupplement van Perswijn. Deze valt vanavond toch niet zo in de
smaak: met name aan het einde wat bitters, weer stevige zuren, niet heel open
of fruitig. De Douro doet het beter (dit collectief van wijnboeren wordt dan
ook geadviseerd door Dirk van Niepoort); een bescheiden neus, vrij volle
aanzet, wat lichte kruidigheid, geel fruit, een lekker glas.

In de tweede
serie overtuigt de Caladessa Vinho Branco door zijn goede balans en mooie fruit;
de Quinta dos Carvalhais verdeelt de groep daarentegen in uitgesproken voor- en
tegenstanders door het nogal ruime houtgebruik. Door menigeen wordt hij simpelweg
afgeserveerd als ‘vloeibaar hout’, anderen proeven daarnaast ook fruit (ik had
zelf een citroengrasimpressie), waarderen de mooie zuren, en ervaren het hout
pas in de afdronk als wellicht enigszins storend. 

We maken een
bruggetje naar de rode wijnen met de Vale DaCalada Rosdao.  Ik ben er zelf niet zo van onder de inruk,
maar de meeste leden waarderen de doordrinkbaarheid van deze wijn. Een
eenvoudige wijn van Quinta da Espiga staat in een serie met de Duque de Viseu,
met een klassieke structuur met zuren en tannines volgend op een neus met onder
andere cacao en vanille.

Twee
boegbeelden van Portugees rood sluiten de proeverij af: de Prazo de Roriz 2010 van
P+S (Prats + Symington) en de Quinta do Vale Meão 2013. De eerste is een van de
hartendiefjes van Jaap met een goede prijs-kwaliteit verhouding aan € 15:
donkerrood, vol en sappig, pruimen en kersen, stevig op smaak, en ook qua
structuur. Wel een wat warme afdronk. Dat laatste ook bij de Vale Meão, verder
een mooie wijn met hout, die ook de afdronk nog wat domineert. Veel te jong, en
we hebben Jaap dan ook verzocht deze wijn, verreweg de duurste van de
proeverij, over een paar jaar terug te laten komen…

De uitdrinker
is een 10 jaar oude Malmsey van Blandy’s, bleekbruin van kleur en met een prima
zoet-zuurbalans, rozijntjes en vijgen. Proefnotities van de uitdrinker zijn
over het algemeen niet zo uitgebreid bij de BWS, maar wees gerust: dit is een
puike wijn!

Verslag en proefnotities Rob van Ginneken

Blindproeverij om land, streek en druif vast te stellen: kunnen we determineren of is het raden naar….?
By in ,

Blindproeverij om land, streek en druif vast te stellen: kunnen we determineren of is het raden naar….?

Les Damodes in Nuits Saint Georges

Claartje
Grielis laat ons blindproeven. En wel heel erg blind: in twee van de vier
series (van drie wijnnen ieder) wordt alleen aangegeven dat de wijnen ieder uit
een ander land komen. Nou, vooruit:  ook
dat één wijn van twee, en de twee andere van één druivensoort zijn gemaakt. Dat
helpt … 😉 In de andere twee series weten we tenminste nog dat alle drie de
wijnen uit één en hetzelfde land komen; de rest mogen we er zelf bij raden.

 

In de eerste
serie staat duidelijk herkenbaar een Sauvignon Blanc, zó stuivend dat de wijn
wel uit Nieuw-Zeeland moet komen. Dat doet-ie dan ook, de wijn van Peter
Yealands. De eerste wijn leek mij typisch Duits, qua neus, prikkeltje, moderne
en sappig fris, en dat klopte bijna: het is de Colonjes Knapse Witte 2014 uit
Groesbeek. Knap gemaakte wijn. Helemaal eens trouwens met René van Heusden in
zijn laatste column in PersWijn deze week: Nederlandse wijn moet je níet anders
proeven, die moet je gewoon langs dezelfde meetlat leggen als Franse, Spaanse
etc. Deze van Colonjes kan dan gewoon méé. 
De derde wijn was een Chenin Blanc van Cederberg 2014 (ZA); ik vond ‘m
moeilijk te plaatsen door de mix van frisse en wat rijpere tonen, iets
biscuit-erigs; weer een bewijs dat ZA mooi en interessant wit maakt.

Eén land,
drie streken. De tweede wijn kom mij wel bekoren. Klassieke, ambitieuze neus,
toef hout en kruiden, behoorlijke tanninestructuur nog. Mijn wilde gok was
Priorat, maar het bleek een Graves 2010 Chateau Maillard. Over de derde wijn
was discussie. De documentatie spreekt over spreekwoordelijke leer- en
stalgeuren als typisch St. Joseph, maar volgens mij en een aantal andere
proevers was deze wijn niet helemaal zuiver, te snel geouderd.

In de derde
serie (“Drie Landen”) eerst een pinot noir van Brogsitter, de Ad Aram 2012, met
nogal wat restzoet, wat een aantal proevers aan de Nieuwe Wereld deed denken.
Een mooie tweede wijn, met kersenbonbons, wat alcoholisch wellicht, maar toch
indrukwekkend. Het blijkt een Portugese wijn: de Torais 2007 van Herdade de
Torais. De derde wijn, wat gesloten, suggestie van vleesjus in de neus, met een
soepele aanzet en rijpe tannines, komt van de andere kant van de grens: het is
een Toro 2008 (Bodegas Fariña, Gran Collegiata Campus).

Tja, en dan
die laatste serie. “Een Land, drie streken”. Wat hebben we nog niet gehad, qua
land waar je wel drie streken zou moeten kennen? Italië. Zo heeft een proever,
bekent hij,deze serie benaderd. Ik denk (en weet) dat hij niet de enige
was…  Nou, dan is de eerste wijn een
Nebbiolo, de tweede een Chianti Classico, en de derde zal dan wel uit Zuid-Italië
komen. Veel proefnotities met ‘zuren’ maar niet van de Proefkampioen, die
twijfelt mede daardoor aan Italië. Terecht: de Barolo blijkt een Nuits Saint
Georges Les Damodes 1er Cru 2011 van Domaine de la Vougeraie (Les Damodes, nu
ik ’t tik besef ik dat ik die een tijdje geleden proefde bij Fourcroy, en ja
daar vond ik m ook al lekker),de Chianti transformeert ineens in een Margaux
(Desmirailles 2010; rijpe bessen en iets bloemige neus, hout, vol, eerder lage
zuren, nog wat drogende tannine) en dat “Zuid” hadden we in ieder geval goed: het
blijkt een Rhônewijn uit 2007, de Vin de Monsieur le Baron de Montfaucon.
“Lekker” staat er in mijn aantekeningen, en warm, kruidig fruit, zwoel, vol, intens,
en toch fris en in balans.

Ik heb niets
opgeschreven over de uitdrinker: Alvear Pedro Ximénez de Añada 2011 Montilla
Moriles DOC.  Deze wijn kreeg 100 punten
van Robert Parker, en ik heb me bij het proeven volledig gefocust op of de wijn
die alle honderd waard is. Erg lekker, en typisch dikke, geconcentreerde PX.
Jazeker, 100 punten is wel erg veel. 

Zó
blindproeven is aan mij persoonlijk niet besteed; lesjes in bescheidenheid
biedt het leven al meer dan voldoende, maar we hebben wel weer een paar mooie
wijnen geproefd; dank daarvoor Claartje! 

Verslag en
proefnotities Rob van Ginneken

Portugal maakt de tongen los
By in ,

Portugal maakt de tongen los

 Was het de Carnaval die voor de deur staat, het te laat komen van
sommige deelnemers door een bomvol parkeerterrein of toch de stand van
de maan? Feit is dat het een gezellige, leerzame en af en toe zeer
drukke proeverij was afgelopen dinsdag. Kees organiseerde een proeverij met Portugese wijn en vanaf het begin veel discussie.
Terwijl de eerste wijn Lusitano Branco rondging, als indrinker zullen
we maar zeggen, las Kees op zijn beste Portugees voor uit de
beschrijvingen. Zo blijkt Lusitano een fier en vurig paardenras te zijn.
Hij wordt afgezet tegen een Chamine Branco een blend van Portugese met
Franse druiven rassen (viognier en sauvignon). Volgens de beschrijving
beide afkomstig uit het Californië van Portugal namelijk Alentejo. Just
weet de juiste uitspraak aan te vullen dus ook op dat vlak zijn we weer
wijzer geworden.
Noël ruikt dennen en hars in de Lusitano en vindt hem wat rokerig en
zeker warm. De tweede heeft een mooie Sauvignon neus vindt hij.
Makkelijk drinkbaar maar hij mist wel wat concentratie. Rob mist een
neus bij wijn twee en dat leidt ook al weer tot enige discussie. De
auteur ondersteunt het standpunt van Rob in deze.

Hierna zet Kees een wijn uit Alentejo af tegen een Vinho verde. Leuk is
dat het dan weer geen typische Vinho verde is dus geen bubbeltjes en dat
komt onder andere doordat de Albarino druiven laat geoogst worden.Het gaat hier om de Herdade dos Grous Branco en de Reguengo de Melgaco
Alvarinho. Just ruikt bij de Herdade wat frisse appeltjes en noot en
proeft appelzuur en hazelnoot. Willem Jan noemt dat harsig zoals bij
retsina. De Reguengo noemt Just een fruithap. Allerlei soorten fruit en
een gemis aan mineraliteit wat Spaanse Albarino’s kan kenmerken.

Een winnaar kiezen van deze vier witte wijnen waarin het zoet overheerst
(of de zuren missen) is erg moeilijk. Een erg kleine voorkeur geniet
dan toch de vurige Lusitano. Alle anderen missen allemaal iets.
Dan komt er rood op tafel en wel een Flor de Crasto 2012 en een Castello
d’Alba Tinto 2012. Volgens de beschrijvingen soepel, toegankelijk,
opgewekt en lekker voor de doordeweekse avond. Twan ruikt bij de eerste
rozen en vindt hem klassiek. Hij heeft het woord klassiek nog niet
uitgesproken of de discussie barst weer los over wat klassiek is en wat
niet en of dat deze wijn dat wel of niet is. Leuke discussies die in een
haast jolige sfeer verlopen. Komt dat wellicht door de wat hoge alcohol
percentages die ze allemaal met zich meenemen? Henk vindt hem licht,
ruikt zoete bessen en hij vindt de afdronk licht en licht zurig. Noël
noemt het een moderne wijn met een kunstje. Twan geeft de voorkeur aan
de tweede waarin Willem Jan ook wat chocolade ruikt. Hij vindt hem wel
aan alle kanten iets te….. Rob, juist die treft een gesloten neus (Noot van de redactie: eens!). We kiezen wijn 2 als winnaar al is het voor sommigen onder protest.
Wijn nummer zeven van de avond is de Chamine Tinto 2012. Claartje heeft
er wat moeite mee. Net als met meer wijnen deze avond waarvan iedere
eerste slokje erg zoet is. Zoet met een hoofdletter Z zegt Gerard zelfs.
Maar goed Claartje ruikt wat steen, zwavel en sigaar en noemt hem
stroperig. Paul noemt hem diep rood, modern gemaakt met kwark en
framboos in de neus. Maar hij vindt hem branderig door het hoge alcohol
percentage. Wijn acht is het rode broertje van de het vurige paard. Een
Lusitano Tinto uit 2012. Paul roemt de fijne zachte neus met vanille,
hout en fruit en hij vindt de aandronk ook lekker. Echter op het eind
komt de alcohol weer naar boven en met 14 procent was dat te verwachten. Ook deze ronde een overwinning voor het paard…..

Achteraf kunnen we zeggen dat hierna de serieuze wijnen waar de balans
meer aanwezig is op tafel komen. Oudere wijnen ook alhoewel de
beschrijvingen en aanschaf van Kees niet altijd overeenkomen met wat er
geleverd is. We proeven de reserva van Casa de Saima uit 2010 en de Quinta de Foz de
Arouce Tinto 2008. Twee maal de Baga druif. Blijkbaar een uitdaging voor
wijnmakers vanwege de tanines en pittige zuren. Henk beschrijft een
lichte neus maar ruikt later toch bessen, zoete aanzet, tabak, hout en
tannine, licht bittertje. Prima wijn. Dan de tweede: Henk verwachte door een lekkerde neus vanille wat meer
qua smaak. Vond hem licht, wel wat hout en tannine. Claartje kiest voor
2. Paul vraagt naar de zuren wat wederom het gesprek op gang brengt en de voorzitter ertoe dwingt de orde te handhaven. Voor nu noemen we de 1e de winnaar maar wellicht over twee jaar niet.
Als ik me niet vergis was het ook geen 2008 dus dat kan best
kloppen. 

Bij de laatste twee zat dan eindelijk de topper van de avond dus de
opbouw had Kees goed neergezet. We kregen een Meandro 2010 (2011) en
een Quinta do Crasto Reserva 2008. Over de Meandro sprak Rob: Vrij
gesloten neus, mist zuren. Willem Jan is het daar helemaal niet mee eens
en noemt het een melk en fruitella neus. In derde geur zelfs
rozemarijn. Veel cassis in de smaak, rode paprika, peper en drop. Noël
vond hem meevallen munt bessen pruimen nog niet ontwikkeld maar toch.
Wel tandplak maar er zit al lijn in. Dan de laatste wijn diep donker rood. Laurier, kaneel en chocolade neus.
Rob ruikt cocos wat duidt op hout. Er is wel complexiteit. Noël meer ontwikkeling wierook in de neus maar ook vet en stal. Frisse
elegante wijn. Beperkt zuur maar toch elegant. Geen bitters in de
afdronk. Balans.Kortom we vonden zowaar een winnaar. Daar moet dan ook wel voor in de
buidel worden getast want deze is aan de prijs.
De uitdrinker? Een 5 jaar oude Madeira en die leidde tot….. ja discussie. Mag het wel mag het niet en ga zo maar door. De conclusie: Kees verzorgde een leuke gezellige leerzame avond over
Portugese wijn. Wijn waar het zoet overheerst en waar we zochten naar
balans en die uiteindelijk vonden. Of waren de smaakpapillen dan toch
aangetast door de stand van de maan? Mijn maankalender gaf aan dat 10
februari 2015 goed was om met compost te werken, met wortel planten en
dat iedereen naar de kapper had moeten gaan maar over wijn proeven? Geen
woord! Tot de volgende keer!

Verslag en proefnotities Martijn de Groot

Pretogen en applaus
By in ,

Pretogen en applaus

Pretogen aan
het eind van de proeverij. Applaus voor onszelf, zegt iemand. We proeven
trouvailles van de leden. Altijd verrassend, leerzaam en interessant. We
proeven Cornalin uit Zwitserland, mousserende Bugey, Rhônewijn van Jean Luc
Colombo, Margaux en Barolo in één serie naast elkaar, een klassieke Bordeaux
uit topjaar 2000, en… en… Fraaie proeverij!

Steeds betere informatie op de achteretiketten, fijn!

We beginnen
met een mousserende wijn uit Bugey: L Reserve 2011 van Duport die is gemaakt van
chardonnay, pinot noir, aligoté en het autochtone druifje molette. Schitterende
geur vond ik, met vanille, peer en gist. Een mooie expressieve wijn, zegt
Claartje.

In de eerste
serie proeven we Cornalin 2011 uit Zwitserland, een wijn waar we de 24 maanden
fustrijping niet aan af proeven. Jammig, pruimen, peperig en een zoetje, zegt
Toos. Kersen in het kwadraat proef ik, een vriendelijke en verrassende wijn. 

Guado al Melo
2006 uit Bolgheri heeft ook kers, morelkers in de geur. De wijn combineert in de
smaak tannine met cederhout en een dropje. Paul ruikt sigaren. Claartje benoemt
de mineralen in deze van een Bordeaux blend (cabernet sauvignon, cabernet
franc, merlot) gemaakte wijn. 

Wijnmaker
Jean Luc Colombo uit de Rhône doet de harten van wijnliefhebbers sneller
kloppen. We proeven zijn Les Forts 2009 Côtes du Rhône. Nog jong en gesloten,
proeft Toos. Dat klopt met mijn aantekening: geen allemansvriend op dit moment,
nog wat straffe tannines, heel beloftevolle wijn voor over enkele jaren. 

Herade Fonte
Paredo 2007 Reserva herkende ik niet als Portugees. Dit is een heel serieus
glas wijn met een expressieve neus, goede balans en veel sap. Henk kan de wijn
enorm waarderen: fraai en fris, vanille en goede balans. Trouvaille!

De klassieker
Château La Gurgue 2008 uit Margaux staat ernaast. Een hele fraaie wijn met mint
in de geur, mineraliteit en veel elegantie. Henk determineert ook bramen. Fijne
wijn om in de kelder te hebben en een doordeweekse dag een zilveren randje te
geven of een zondags diner mee te bekronen. 

De kleur
verraadt dat we een Nebbiolo in het glas hebben: Barolo Scrimaglio 2009. De
geur is expressief met die verwelkte rozentoon waar Piemonte om bekend staat.
Veel kracht én souplesse. Licht bessen, zegt Henk, weinig zuren. De kleur is
dakpannenbruin. Fijne wijn

Bessen,
houttonen, pruimen en pittige zuren, zegt Gerard te proeven in Baron de Santuy
1996, de oudste wijn  die we proeven uit
Ribera del Duero. Teer en veel alcohol, benoemt Paul. Ik ruik de kruidigheid
van een sigarenkistje en de munt van After Eight. 

Een lastig
thuis te brengen wijn, zegt Gerard die rozenbottel, rozijntjes, thee en een
zoetzuren  aanzet proeft met een
houttoets en pittige zuren bij de Barolo 2001 van Monchiero. Ook hier zit weer
die rozentoon in de geur, mineraliteit en hap sap concentraat. Een Jerommekes
wijn met veel kracht, zegt Noël. 

De typische
klassieker is een Château Camensac uit het mooie jaar 2000. Deze Grand Cru
Classé brengt een geur waar je steeds nieuwe elementen aan kunt ontdekken:
boerse stallucht, espresso, eucalyptus, kersen en laurier. Wat fijn om zo’n
wijn in het glas te hebben. Twan ruikt nota bene ‘rotjes’ in de wijn. Noël
prijst de complexiteit en Gerard benoemt deze ‘zekerheid’ als een rijk glas
wijn. 

Twee totaal
verschillende uitdrinkers staan naast elkaar, ieder met eigen kwaliteiten maar
volstrekt onvergelijkbaar. De derde wijn van Suduiraut, Sauternes 2003, was
ooit een koopje bij de Hema voor de kenners die er een neus voor hebben.
Botytris in de geur, ananas, perzik en honing, nu prachtig in balans. Een mooie
dessertwijn, zegt Kees. 

Ohligsberger
Spätlese 2013 van Haart is eigenlijk een kindermoord. Veel te jong om te
drinken, deze Moezelwijn van topniveau. Vuursteen en fosfor, noemt Noël, ik heb
daarvoor gewoon zweetlucht en stinkertje staan in mijn aantekeningen. Rijk
concentraat, prachtige zoet zuur balans en vooral heeeeel veel verfijning. Deze
wijn laat zich de komende vijfentwintig jaar steeds opnieuw ontdekken, iedere
keer een feestje om te drinken.

Kortom
lezers, we hadden in een kleine kring een uitstekende start van ons eerste
seizoen in dit jubileumjaar. Veelbelovend.

Riesling Kabinett wijnen: wijnen die kunnen dansen!
By in ,

Riesling Kabinett wijnen: wijnen die kunnen dansen!

De Kabinett
wijnen van Riesling horen bij de origineelste wijnen van de wereld, vinden
Duitse wijnkenners. Ze zouden tot het beschermde werelderfgoed moeten worden
toegelaten. De wijnen zijn lichtvoetig, hebben bescheiden alcoholpercentages en
een fascinerende balans van fruit, zuren en restsuikers. Heeft de wijn ook
finesse, dan praten we over topwijnen die nergens anders kunnen worden gemaakt.
Hans Lodewijkx brengt twaalf Kabinett wijnen van Riesling op tafel; buiten de
indrinker vijf keer twee wijnen van hetzelfde wijndomein. Een leerzame
proeverij met interessante feiten. Wijnbouwers hebben ca. twee dagen om de druiven
voor Kabinett binnen te halen, als de druiven goudgeel zijn maar ook nog een
zweem groen. Te vroeg geoogst is de wijn onrijp, te laat verliest de wijn zijn
fruit en krijgt een te weelderig karakter. In warme jaren zoals 2011 is het
moeilijker om de druiven voor Kabinett te selecteren dan voor de duurdere
Auslese, omdat de rijpheid in september en oktober met sprongen toenam. In 2011
zijn er Kabinetts geoogst met 12,5% alcohol, redelijke wijnen, maar géén wijnen
die dansen. 

 

2012 Jos.
Christoffel Jr Erdener Treppchen Riesling Kabinett 7,5%

Hartendief
van Hans. Bleekgeel. Ingetogen neus met wat peerassociaties. Subtiele wijn met
mooie balans, heel zuivere wijn.

2011
St.Urbans-Hof Ockfener Bockstein Riesling Kabinett 9,5%

Peer in de
geur, veel fruitassociaties (appel en druiven), goede balans tussen vruchten,
zuren en restsuiker, een zoetje dat de afdronk wat domineert. Mooie wijn. 

2011 Reinhold
Haart Piesporter Grafenberg Riesling Kabinett 9,5%

Een deel van
de proevers geeft de voorkeur aan de iets aardsere Piesporter Goldtröpchen
2011. Aan deze Grafenberg klopt echter alles. We ruiken meloen en er komt
grapefruit terug in de smaak. Rondeur in de smaak, met die geweldige balans
tussen fruit, zuren en restsuiker. Wat een wijnbouwer, wat een wijn!

2012
Forstmeister Gelz-Zilliken Rausch Riesling Kabinett 8%

Wijn uit de
Saar met 69 gram restsuiker en 9,1 gram zuren. Die zuren maken de wijn
herkenbaar net even anders dan de Moezelwijnen waarin zoet iets pregnanter
aanwezig is. Na proeverijen op het domein is dit een favoriet van mij. We
hebben dit domein geregeld geproefd en toch valt de wijn dan soms tegen, een
onbestemd gevoel waarvan ik niet begrijp waar het vandaan komt. Nu denk ik dat
de context, de line up, daar een rol bij speelt. Want in dit veld met alléén
maar witte Kabinetts is de wijn uitgesproken briljant. We ruiken rabarbertonen
en tropisch fruit. Viooltjes in het kwadraat staat in mijn aantekeningen.
Rondeur op de tong. In deze wijn voeren de zuren nu de boventoon en mijn God,
was is dat schitterend! De wijn hangt lang na. Hans geeft aan dat hij de
Kabinett wijnen graag jong drinkt, vanwege de mooie fruittonen. Er zijn
deskundigen die aangeven dat deze wijnen tien tot twintig jaar mogen rijpen.
Enkele flessen daarvoor wegleggen in de kelder is een mooi experiment, want zó
oud heb ik Kabinett nooit gedronken. Deze wijn danst inderdaad, voor mij de
mooiste wijn van de proeverij. 

2011
Forstmeister Gelz-Zilliken Saarburger Riesling Kabinett 8%

Een jaar
verschil. En niet uit de Rausch wijngaard. Mooi is een understatement. True to
type riesling met een bloemige neus waarin ook meloen en peer is te
onderscheiden. Expressief. Schitterende balans. Deze wijn danst gewoon weg,
zegt Hans. In die geweldige balans zijn het ook de zuren die de wijn spanning
en finesse geven. Knap.

2012
Weiser-Künstler Enkircher Ellergrub Riesling Kabinett 8,5%

Dit is een
jong domein. Deze Moezel wijn heeft een fraaie neus met frisse appel,
mineralen, brandneteltonen en lavendel. We ruiken ook wat koffietonen en zelfs
caramelpudding. Zeer complete wijn met vuursteen tonen, de fruit, zuren en
zoetbalans geeft de wijn veel spanning. 

2013
Weiser-Künstler Enkircher Ellergrub Riesling Kabinett 7%

Hartendief
van Hans, deze wijn met 84 gram restsuiker en 11 gram zuren. Piepjong en een
proever verwoordt dat mooi met de term ‘onbeschaafd’ –  heeft nog wat flesrijping nodig om die
karakteristieke beschaving op te doen. Citrus in de geur, ik ruik in de verte
ook wat petrol. Mooi overheersende zuren geven deze wijn veel verfijning. Als
andere wijnen als dansers worden aangeduid, dan is dit moderne dans. 

2012 Keller
Niersteiner ~ H ~ Riesling Kabinett 8,5%

Wijn uit Flörsheim-Dalsheim,
Reinhessen. Ook al is de wijn jong, toch al mooie balans. Ik ruik nauwelijks
iets in de geur, maar andere proevers halen aan: appel, citrus, buxus, amandelnoot.
Een serieus glas met een goede balans en in de smaak een karakteristiek
bittertje. 

2013 Julian
Haart Piesporter Goldtröpchen Riesling Kabinett 8%

Jonge
wijnmaker, die in een serie staat met Keller omdat hij daar in de leer was. Dat
zijn die kleine details die een proeverij zo de moeite waard maken. Deze wijn krijgt
open doekjes. Het is een wijn met een lange afdronk, altijd een heel goed
teken. En ook meerdimensionaal, er is véél te proeven. Meloen in de geur, maar
ook kruiden, basilicumtonen zelfs. Wat tonen van boenwas, mandarijn en
appelmoes. Zweem van tropisch fruit. Mooie balans en goede zuren. 45 gram
restsuiker en 10,5 gram zuren.

2012
Schäfer-Fröhlich Felseneck Riesling Kabinett 8%

Dit
Nahedomein is een persoonlijk favoriet van Hans. Hier staat om het verschil met
Spätlese tot uitdrukking te laten komen hetzelfde jaar en dezelfde wijngaard
met die kwalificatie naast. Een hereboer en een edelman, zegt de nestor van het
proeven. In deze Kabinett geweldige zuren, uitstekende balans en uitermate
verfijnde neus. Prachtige avondwijn om met partner een flesje te nuttigen, dan
vier je het leven. 

2012
Schäfer-Fröhlich Felseneck Riesling Spätlese 7,5%

Dit is een
Lord, zegt onze nestor, subtieler. Appel, buxus, jasmijn, toffee en een
gisttoon. Zoetere aanzet uiteraard, maar ook schitterende zuren. 

Op het eiland Pico staan de druiven tussen muurtjes

Tsar 2004

In de serie
uitdrinkers krijgen we een wel heel bijzondere wijn van de eilandliefhebber
Hans. Hij bezocht het vulkanische eiland Pico in de Azoren en ja… daar wordt
wijn gemaakt. Van de druiven Verdelho, Terrantes en Arinto dos Açores. De
druiven groeien hier in een beschermde omgeving met alemaal muurtjes eromheen.
De muren laten wind erdoor en houden de warmte vast. Een fascinerende lokale
wijn met sterke madeira-associaties. Bijzonder bij de blauwkaas.  De wijn is zo genoemd omdat in de kelders van de Russische tsaren deze wijn uit Pico werd aangetroffen.

In Duitsland
en Scandinavië worden de Kabinett wijnen gedronken, terwijl veel zoetere
predikaten worden geëxporteerd naar Azië en Noord-Amerika. De halfdroge wijnen,
de liebliche wijnen, blijven liggen. Dat maakt ze met de tijd alleen maar
beter. In de meeste Duitse wijngebieden zijn de Kabinett wijnen het eerste
uitverkocht. Niet alleen door de aantrekkelijke prijs, maar omdat het publiek
ze graag drinkt. Ze bieden ongecompliceerd genot, waar de liefhebbers voor
complexere wijnen een ‘meditatie-stemming’ nodig heeft om er ten volle van te
genieten. 

Als bron van informatie
is voor deze post gebruikt: Der edelste Zechweine auf Erden, 21.7.12
Süddeutsche Zeitung

De vinologen leermethode
By in ,

De vinologen leermethode

Vinologen
examens zijn multiple choice. Nello Pischedda maakte een multiple choice
proeverij. Die zijn uitermate leerzaam, als de keuzemogelijkheden slim zijn
gemaakt. En laat dat maar aan Nello over. Drie keer neemt hij de in deze
proeverij de deelnemers minzaam bij de neus. Bijvoorbeeld iedereen die de
Brunello di Montalcino 2010 van Castello Banfi denkt te proeven… “Die wijn ligt
nog op fust en kan nog niet gebotteld zijn.” Goedemorgen!

Mooiste witte
wijn

We mogen
kiezen uit a) Rias Baixas 2011 Pazo de Señoras, Albarino druif, b) Viognier
2012 Yves Cuilleron of c) Chardonnay Fontanelle 2012 Castello Banfi. Dat zijn
dus drie verschillende druiven, albarino, viognier of chardonnay, en dat moet
toch te doen zijn, zou je denken. De wijn is gekleurd, heeft een neus van
peren, perzik, aards en met kruidige bloemetjes. Finessevolle neus, vrij hoge
bitters in  de afdronk. Eetwijn is mijn
conclusie. Uiteraard is de discussie hier het interessantste, het leerzaamste,
want waaraan herkennen we… Uiteindelijk blijkt het de Spaanse wijn te zijn,
letter a.

Bordeaux
versus Italië

We mogen
kiezen uit a) Château de Fieuzal 2007, Pessac Leognan, b) Château Moulinet
2006, Pomerol of c) Brunello di Montalcino 2010 van Castello Banfi. Edele en
rijke neus, fantastisch! Kers, kreupelhout en stallucht. Ik hoor ook proevers
laurier, paprika en aardbei benoemen. Rob roemt de gedistingeerde neus. De
smaak is klassiek, met nogal wat bitters in de afdronk. De Italiaanse wijn kan
het niet zijn, dus moet het Pessac Leognan of Pomerol zijn. De Pessac zegt Rob,
want anders is het een slechte Pomerol. Het ís de letter b, Pomerol, maar die
is verdorie helemaal niet slecht, alleen wat strenger en minder rondeur dan je
zou denken. Dus toch een moeilijke keuze.

Keuze uit
drie rode druiven

We mogen kiezen uit a) Barolo 2009, Fratelli
Alessandria, b) Elzas Pinot Noir ‘Muré’ 2006, Clos Saint-Landelin of c)
Brunello di Montalcino 2001 Riserva, Col d’Orcia.Drie verschillende druiven, nebbiolo,
pinot noir en sangiovese, althans de kloon Brunello. En ook nog drie
verschillende jaren met maar liefst acht jaar verschil. Kat in het bakkie, zou
je denken. Mispoes. Bruine kleur. Interessante en mysterieuze neus, zegt Rob.
Doet hem aan linoleum denken. Henk roemt de mooie smaak, Willem-Jan benoemt
steen, tabak en leer in de neus, een pittige smaak die lang nahangt. De wijn is
van de serie waar hij in staat de meest elegante en verfijnde, ik ruik ook
dennebos. Véél kracht, prachtige balans. Mijn keuze valt op de Brunello, de
archetypische Italiaanse edele wijn, want ik ruik ook geen rozen in de neus
(karakteristiek voor Barolo) en ben geen liefhebber van Barolo. “Maar Peter,
Barolo is zó lekker!”, verzucht Nello. Het is wijn a, Barolo. Hartendief van
Nello.

Mooiste rode
wijn van de proeverij

We mogen
kiezen uit a) Château Talbot 2009, Saint Julien, b) Ornellaia 2009, Toscane of
c) Côte Rotie ‘Terres Sombres’ 2010 van Yves Cuilleron. Leer en fruit in de
neus, zegt Berry, nog veel te jong en bessensap in de smaak. Mijn
aantekeningen: diepe kleur, een rijke neus met kersen, zwoel! Te expressief
voor een Bordeaux. Klassieke sappige smaak met goede zuren en een uitstekende
balans. Rob typeert de wijn zónder de druif te determineren: te lekker voor
Bordeaux, te fris voor Orenallaia. Hij raakt the Bull’s Eye: het is wijn c,
Côte Rotie. Hartendief van Nello.

Lastigste
keuze van de proeverij

We mogen
kiezen uit a) Amarone della Valpolicella Classico 2007 Masi, b) Nuits Saint
Georges 1er Cru Aux Perdrix 2009 Domaine des Perdrix of c) Charme 2007 Douro,
Niepoort. De wijn heeft een hele lichte kleur. Noël roemt de fijne neus en
prijst de elegantie, het is zijn type wijn. Just ruikt wat zoetheid in de neus,
stooffruit en kaneel. Ik vind de neus ingetogen met vooral wat kreupelhout,
daarna volgt een heel verfijnde smaak met elegantie in het kwadraat. Waar denk
je dan aan: natuurlijk, Bourgogne! Maar deze wijn – écht iets voor de
liefhebbers – met wat toffee in de afdronk, blijkt de Portugese topper te zijn
van Niepoort. G-e-w-e-l-d-i-g glas wijn.

Deze methode
van proeven is leerzaam. Je moet immers steeds determineren en benoemen waarom
je welke keuze maakt. Maar het kan nóg beter, denk ik. Als we niet 11 series
zouden proeven, maar 3 of 4 – dan kan na de onthulling de moderator de twee
andere wijnen inschenken en kun je dus écht de drie wijnen van de multiple
choice vergelijken. Enfin, dat is een goed idee voor het volgende seizoen.
Zeker is dat je die multiple choice alleen slim kunt maken met veel wijn-en
proefkennis. De pet gaat af voor Nello, die dat fabuleus goed heeft gedaan!

Rosé van terras naar tafel
By in ,

Rosé van terras naar tafel

Wijnliefhebbers
hebben misschien wel tien witte wijnen in huis en vaak wel twintig of meer rode
wijnen. Maar rosé? Misschien een of twee soorten. Als de omstandigheden goed
zijn – warm weer, terrasweer – trekken we die open. En drinken de wijn door bij
een salade, een visje. Wellicht bij wat worst of kaas. Rosé is een
niet-moeilijk-doen-wijn. Het is ook een voor-iedereen-compromis-wijn. Kiezen
disgenoten verschillend: vis en vlees, dan is rosé (vooral goede rosé) een
passende wijnkeuze als je een hele fles wilt bestellen. Er is véél meer te
onderzoeken en te vertellen over de combinatie van rosé en spijs. Martin
Berkelmans zet ons zijn favoriete rosés voor, hij heeft zich goed voorbereid.
En we proeven steeds twee wijnen bij één gerechtje. Ik vind het fascinerend dat
zo’n gerecht de wijn vlakker kan maken of juist een beetje optillen en
aantrekkelijker kan maken. Ook vind ik het leuk dat we bijzondere rosé proeven,
uit champagne, uit de Bekaa Vallei Libanon, uit Bandol, uit Palette. Een mooie
afsluiting van het seizoen.

 

Champagne Rose
Mailly Grand Cru

Hartendief
van Martin. 90 % Pinot Noir, 10 % Chardonnay. Sebastian ruikt wat rozen, ik
ruik druiven en licht gist. De kleur is zalm. Ik verwacht al een licht zoetje,
maar de smaak is fraai droog met stevige mousse en hoge bitters. Erg mooie
champagne, voor enkele proevers meteen de mooiste wijn van de avond!

Crostini,
humus, aubergine, burrata , tomaat en basilicum cress  

2011
Rose Spatburgunder, August Ziegler, Pflaz

Hartendief
van Martin. Het domein is drie maal uitgeroepen tot beste wijngoed van
Duitsland, in 2006, 2008 en 2009. Aparte wijn en leuk! Zegt Rob. Ook Henk
betitelt de wijn als apart en voor hem veruit de beste combinatie met het
gerecht. De kleur is framboosrood, in de neus wat bloemen en een
zweetluchtje/mineralen, smaak met fraaie bitters.

2010
Quinta do Portal rose, Douro Portugal                                                   

Gemaakt
van tinta roriz, touriga nacional, touriga franca      . Zalm kleur, vuursteen in de neus en een liefelijke, zachte
aandronk, mild karakter, mooi concentraat. Toos noemt kruidigheid als
karakteristiek, Nello vindt de wijn goed combineren met de aubergine.

San
Danielle, bietensalade en mandarijnsalie

2012 Castello
Banfi Rose Centine, Toscane                                                  

Gemaakt
van sangiovese, cabernet, merlot. Mineralen in de neus (ook weer zo’n
zweetlucht-impressie), rondeur en goede zuren, hap sap met slikreflex. De wijn
combineert prachtig met het gerecht, vooral door de mooie zuren.                                                                                                                              

2012 Tasca d’ Almerita Regaleali,
Sicilie                                                                                 

Gemaakt
van nerello mascalese. De wijn heeft iets meer spel dan de vorige rosé, kruiden
in de neus, rondeur en hogere bitters. Het gerecht maakt de wijn iets vlakker,
vind ik.

Bataatsoep,
snow crab, munt en wortel

2011
Domaine de la Courtade, Provence

Gemaakt
van mourvedre, grenache, tibouron. Zalm kleur, neutrale neus. Sebastian ruikt
echter framboos en aardbei. Zachte aandronk, bescheiden zuren, nogal liefelijke
wijn met mooie bitters in de afdronk.                                                                                                                                                                                         

2012
Soliluna, Cariñena, Spanje                                                            

Gemaakt
van garnacha. Karaktervol glas, ik mag deze wijn wel, het is een pittig glas.
De kleur is waterverf framboos. Een klein stinkertje in de neus. Mineraal in de
smaak en heel prettig spel in de mond. Het soepje geeft een prettige explosie
van smaken in de mond, de combinatie blijft wat tegendraads.           

Langzaam
gegaard buikspek, koolrabi, appel, rozijn

2009 Chateau Simone, Palette

 

Gemaakt van 45% grenache,
30% mourvedre, 5% cinsault en 20% variaties van syrah, castet, manosquin,
muscat. Onbestemde neus, staat in mijn aantekeningen. Maar Claartje ruikt
oosterse kruiden en Berry rood fruit, stro en hooi. De smaak heeft goede zuren
en een goed bittertje. Just ruikt kamperfoelie en nootmuskaat. Gerard noemt de
combinatie mooi, en daar ben ik het helemaal meer eens, de wijn verbetert in
deze combi!

 

2012 Pibarnon, Bandol

 

Gemaakt van 50% mourvedre
 en 50% cinsault. De mourvedre geeft de
wijn kracht, diepgang en bewaarpotentieel, de          tweede
druif staat voor fruit en sensualiteit. Ik geef de voorkeur aan deze wijn in de
serie: bloemige expressie met viooltjes, wat rabarber, elegante aandronk, veel
inhoud en de onmiskenbare slikreflex. Berry ruikt drop in de wijn, Hans
vlierbessen. De wijn harmonieert met het gerecht.  

           

Kempen-lamsschouder,
couscous en yoghurt-munt

2004
Chateau Musar, Bekaa  valley, Libanon

Gemaakt
van cinsault. Zalmkleurig, oxydatieve neus en dat is niet voor iedereen lekker.
Rob noemt de wijn interessant, Claartje prijst de combinatie met het gerecht en
de muntsaus. Dit is inderdaad een gastronomische wijn door de hoge bitters. Een
van de mooiere wijnen van de avond, voor mij.                                                                                                       

2011 Massaya classic, Bekaa valley, Libanon

 

Dit is een heel andere
wijn, gemaakt van 30% syrah, 30% cabernet sauvignon en 40% cinsault. Waterig
lichte kleur, héél goede balans, fruit en goede zuren, ik vind dit een
ontzettend mooi glas wijn.

 

Creme suisse, fruit van het seizoen en
vlierbloesemijs

2012
Moscato, “ Rosenkonig”, Alto Adige Tiefenbrunner

Gemaakt
van Moscato rosa. Dit is gewoon te lekker, het combineert voor mijn gevoel
slecht met het op zichzelf prachtige dessert, daardoor vervlakt de wijn. Ik wil
deze wijn op zichzelf genieten, nagenieten van de gerechten, de namiddag, het
gezelschap, het is een meditatieve wijn. Prachtige neus met boerderij rozen,
van die geurige. Later ook rozebottel, pioenroos en kruiden. Prachtige balans,
harmonieus zoetje en klein bittertje in 
de afdronk.

Werkavond voorjaarsseizoen 2013
By in ,

Werkavond voorjaarsseizoen 2013

 
Wijngaarden in Navarra

De jongste wijn is twee jaar oud, de oudste wijn is veertig jaar oud. We proeven van dicht bij huis tot de andere kant van de wereld.

Gestolen Fiets 2011 Douro, Niepoort

Je tekent de Koningin die zich prostitueert. Dat kan natuurlijk niet. Dan heb je een beschuldiging van Majesteitsschennis aan de broek. We schrijven 1966. Willem Holtrop is de tekenaar. Die in 1968 definitief naar Parijs verhuist. Aan Willem is nu de  meest prestigieuze prijs voor striptekenaars toegekend: de Grand Prix d’Angoulême. Niepoort heeft Willem gevraagd het etiket te tekenen voor de wijn die Gestolen Fiets heet. Sebastian noemt de wijn bloemig, Kees ruikt citrus en Paul abrikoos en perzik. Zelf ruik ik wat mineralen, mooie zuren en een sappige smaak. Wijn met een verhaal.

Chardonnay 2010 Ronchi, Langhe

Eigen import van Sebastian uit Piëmonte. Goudkleurig. Paul roemt de mooie geur en structuur, het botertje en de geconcentreerde en complexe smaak. Kees benoemt banaan en geroosterd brood. Ik vind de wijn vet, mooie vanille neus, goede zuren en een flink bittertje. Stevig glas wijn.

Adam 2010 Grand Cru Kaefferkopf

 De wijn die discussie oproept over de druif.
Sebastian benoemt citrus, mineraal en exotisch. Een neus met rozen en viooltjes! Kruidig. En dan proef je: een ongelofelijk mooie balans, verfijnd met een mooi zoetje. Zo’n prachtige wijn die ik – oeps – doorslik voor ik er erg in heb, dus een hoge slikfactor. Onmiskenbaar gewürztraminer. En dan komt de verrassing: met een vijfde riesling. Schouderklopje voor Paul, die dat proeft. Voor mij de mooiste witte wijn van de avond.  

Di Fillipo Villa Conversino 2011 Umbrië

Oranjekleurig, een wijn voor 30 april. Kleine neus. Goede balans,  harmonieus met een bittertje, ik vind dit wel een gastronomische wijn, deze rosé. Gemaakt van sangiovese en merlot, de maker is uitgeroepen tot de beste bioboer van Italië. Goede balans en een duidelijk en prettig bittertje.

Seifried Pinot Noir 2008, Nieuw Zeeland

Cederhout en verfijnde neus. Evident pinot noir, Sappig, kracht, souplesse  en verfijning.

Climbing 2010, Orange Australië

Wijn gemaakt van syrah, van hoog gelegen wijngaarden, vandaar de naam. Neus met laurier, morelkers, zwoel. Henk ruikt bessen en vanille, van hem mag de wijn nog even liggen, doet hem denken aan Rhone. Claartje ruikt een ietsje verbrande neus. De wijn heeft veel inhoud, het is geen allemansvriend, de wijn heeft lucht nodig en toont dan wat prettige souplesse.

Château Franc Bigaroux 2005, Saint Emilion Grand Cru

Kees ruikt mocca, Henk noemt de wijn fris met een bittertje. Ik ruik in de duidelijk klassieke neus kers en laurier. De wijn mag zeker nog liggen of belucht worden, het is in het begin een bekkentrekker, stevige smaak, een powerhouse, prettig glas met goede balans, klassieke Bordeaux.

Reserve des Tuquets 2009, Madiran

Henk ruikt fruit en stevig hout, benoemt de goede zuren en het evenwicht in de wijn. De neus vind ik erg mooi: rijk, vaak een teken van het gebruik van nieuw hout. In de neus ook chocolade en kersen, lekker! Wijn met goed concentraat.

Zenato 2009, Valpolicella Ripassa

Just ruikt een gebrand rubbertje, geconcentreerd zoethout en confiture. Mijn aantekeningen: sigarenneus, soepele smaak, veel fruit! Bittertje en rondeur in een uitermate sappige wijn.

Les Amouniers 2008 Châteauneuf du Pape

Wijn gemaakt van grenache, syrah en mourverdre. Evenwichtig. Rondeur  en verfijnde smaak, drop en laurier, bittertje.

Real Irache 1973, Navarra Gran Reserva

We weten natuurlijk niet dat we een veertig jaar oude wijn in het glas hebben (geblindeerde fles). Sebastian prijst de goede balans, Willem-Jan benoemt de kruidigheid, Toos noemt de wijn belegen en ‘heeft zijn beste tijd gehad’.  Het is waar, de wijn is opdrogend nu, maar er is nog veel aan te genieten: belegen neus met kreupelhout en verfijnde smaak.

Brunello di Montalcino 2003

Deze wijn staat naast de Navarra. Gemaakt door een domein dat helemaal wordt gerund door vrouwen. Toos benoemt framboos, een zoetig pepertje en droge tannines. Sebastian denkt dat de wijn nog te jong is. Ik vind het hout net iets te overheersend in deze wijn, waardoor het een moeilijke wijn is qua balans.

Masi 2007, Campo Fiorin, Rosso del Veronese, Ripasso

Just benoemt leer, tabak en rood fruit en dat allemaal subtiel in balans. Kees benoemt framboos en vindt de wijn uitgerijpt. De wijn is goed op dronk, staat in mijn aantekeningen. Sappige en fijne wijn met aangename rondeur, klassiek.