Tag: Oostenrijk

Zeer leerzame proeverij: herken de Duitser
By in ,

Zeer leerzame proeverij: herken de Duitser

Thomas Seeger maakte een fantastische Blaufränkisch

Er zijn pittige
autorijders, Er zijn hele trage, voorzichtige, rustige en snelheidsduivels. Er
zijn koks die secuur met het kookboek ernaast hun grammen wegen en koks die uit
de losse pols en met flair hun gerechten maken. Wijnproevers? Die zijn er ook
in alle soorten en maten. De stille genieters. De studieuze die liefst vóór een
proeverij studeren en achteraf ook wijndruiven napluizen. Er zijn
wedstrijdproevers die net als Formule 1 rijders dansend en springend hun
victorie bezingen na winst. Er zijn proevers die eindeloos dubben en twijfelen
en proevers die feilloos druiven determineren. Er zijn proevers die koppig zijn
en hun gelijk willen halen. En er zijn proevers die vooral willen leren. Berry
Marinussen maakt een uiterst leerzame proeverij. Precies zoals we dat op de
sociëteit het liefste zien. 

Baden met glooiende wijngaarden

We proeven
gerijpte jaren. Ook al zo mooi. 2009 is jongste wijn Ik betrap mezelf erop bij
de pinot/spätburgunder serie te denken “Wijn 2 is de mooiste, dan moet wijn 1 de
Duitser zijn”. Maar allengs denk ik ook “Dit is de allermooiste wijn, dat móet
de Duitser zijn.” Devil. Da’s inconsistent. Maar beide keren blijkt het juist.
Determineren is prima. Het blijft ook een gevoelskwestie. Of zo je wilt: een
kwestie van geluk. Deze proeverij is een herhaling van een thema. Met hele
slimme keuzes van Berry, die veel in de loop der jaren opgebouwde kennis heeft
toegepast. Ik hoop dat er over enkele jaren weer een komt.

1991 Riesling
Reserve, Peter Lauer, Mosel

De sekt van
Riesling (slechts twee proevers vinden deze wijn Duits) heeft een goudgele
kleur, mineralen, vuursteen en een hoge zuurgraad. De wijn is in 2018 pas op
fles gegaan. Tikje acquired taste, Toos noemt het een moeilijke wijn. Kees
benoemt amandel, meloen en aromatisch. Curieus en mooi glas, vind ik. Fijn dat
we dit proeven. 

In de tweede
serie staan oude bekenden met wie het goed weerzien is. 

2005 Knoll Ried
Loibenberg Riesling Smaragd, Wachau

De Oostenrijkse
riesling van Knoll. Wereldklasse zegt Hugh Johnson. We zijn er volgens Berry
geen vrienden mee op de sociëteit. Een eetwijn vind ik, met mahonietint en amandel-achtige
smaak. Duidelijk aanwezige bitters. Toos benoemt meloen, peer, abrikoos, vettig,
peperig, behoorlijk zuur en Eric ervaart sherrytonen en oude boter. Dunner qua
smaak is zijn oordeel. 

2007 Robert
Weil Rheingau Kiedrich Grafenberg, 1er Gewachs Rheingau (Hartendief van Berry)

We bezochten
dit domein op een wijnreis. Oud goudgeel, zelfde geur van amandel, noten, iets
scherps, tikje onaangenaam en niet helemaal in balans lijkt het. Maar dan bij doorsklikken
heeft de wijn ineens alles: fraaier en beter in 
balans dan de Knoll. Toos prijst ananas, peperigheid, mooiere zuren in
balans met bitters. Elegante wijn. Eric ziet een witgroen zweem, ruikt brandnetel,
witte bloemen, grapefruit, rijker van smaak. 

In de serie met
Spätburgunder en Pinot Noir doet het Berry zichtbaar deugd dat er proevers zijn
die 2008 Weingut Koch *** Baden Spätburgunder beter beoordelen dan 2009 Domaine
Lecheneaut Nuits Saint Georges. 

Lekker bij Blaufränkisch, Lamsrack

In een
verrassende serie komt Blaufränkisch (Lemberger) centraal te staan. 

2008 Prieler Blaufränkisch

Een instituut
in Oostenrijk voor Blaufränkisch. Hele mooie neus, breed uitwaaierend fruit,
kruidigheid, er zit veel leven in deze wijn, spanning, elegantie, kruidkoek. Annemieke
benoemt donkerrood rood fruit, mineralen, foelie, tijm, veel zuren, licht
tannine, mooie bitters  en een zachte
afdronk. Claartje noemt de wijn een tikje stoffig, herkent drop en tannine in
een wat verbrande smaak. Noël benoemt yoghurt in de aanzet, jodium, koffie,
bramen, cacao en drop. 

2008 Weingut Seeger –
R –  Lemberger, Baden (Hartendief van
Berry)

Annemiek benoemt
zwart fruit, anijs, veel hout, potloodslijpsel, kruiden en veel zuren. Claartje
ruikt iets verbrands, noemt de wijn warm, ruikt zeep, bos en proeft behoorlijk
tannine. Mijn aantekeningen: kersen en kruiden, mon cherie chocolade, morellen,
nieuw hout. De wijnen in deze serie zijn levendiger dan de pinots en hebben
duidelijk spanning. Seeger behoort tot de wijnelite van Duitsland. Weingut
Seeger won in 2017 de Deutsche Rotweinpreis met Lemberger. Wat een mooie
feestwijn. 

2004 Dönnhoff Oberhäuser
Leistenberg Riesling Kabinett

Geluksmomentje
deze Nahe wijn. Hóe krijgen we het voor elkaar om een Kabinett-wijn veertien
jaar te laten rijpen voor we die drinken? Jong hebben ze zoveel charme dat 99%
deze leeftijd gewoon nooit haalt. Just ruikt perzik, honing, bloesem, zoete
appel, nectarine appelstroop en krentjes. Als je dat zo op een rij hoort of
leest, is meteen duidelijk: best complex.  

Wehlener
Sonnenuhr Dr F Weins-Prüm 2003 Auslese (Hartendief van Berry)

Zeer levendig,
prachtbalans! Veel zuren en true to type Moezel. Diederick benoemt perzik, Annemiek
prijst de frisheid en mooie mondvulling. 

Aan het eind
van de proeverij blijken we ‘collectief’ 4-1 te hebben gescoord, de Duitsers
zijn herkend. Fijn opgezet Berry.

Terechte prijzenpakkers
By in ,

Terechte prijzenpakkers

Antinori maakt prijswinnende…. syrah

 

 

De prijswinnaars die Gerard van Avendonk ons vanavond voorzet hebben allemaal een hoogste beoordeling van 91 tot 99 punten gehad van bekende beoordelaars. Daar zal ieder z’n bedenkingen bij hebben en zeker z’n vooroordelen. Parker houdt van dikke wijnen om maar eens wat te noemen. Is dat terecht? Om maar eens met de deur in huis te vallen, we hebben genoten. De hele proeverij door. Er viel véél te ruiken, te proeven en te genieten. Een serie topwijnen die dankzij een perfecte opbouw volledig tot zijn recht kwam. De poedelprijs bleef onuitgereikt. Winnaars onder elkaar. Met steeds twee toppers tegenover elkaar.

1.1 Jean Baptiste Adam pinot gris 2014 Letzenberg. 13% James Suckling 97 punten.

Eric benoemt een geur van mandarijn sinaas met daar bovenop nog honing en caramel. Een duidelijk aanwezig zoetje dat Toos typeert als grapefruit zoet.

1.2 Domäne Wachau riesling smaragd 2016 Singerriedel. 13,5%. Falstaff 93 punten.

Onze snipverkouden voorzitter determineert meteen een Riesling. Zijn formule: bitter + mandarijn = Riesling. En zo is het maar net. Ik zou graag nog petrol en parfum toevoegen aan de formule. Ach, een scheikundige prijswinnaar zal ik nooit worden. Toos geniet ondertussen van de intense neus en de diepgang.

2.1 Garzon albarino 2016. Single vineyard. Uruguay.14,5 % Descor Chados 94 punten.

Een van de favorieten van Gerard, zijn hartendief. De prijswinnaar onder de
prijswinnaars zogezegd. Hoe komt dat? Zijn het de mooi, late zuren, de  banaan, het frisse citrusfruit, het vleugje oud hout? Berry weet raad met deze sappige en frisse Uruguayaan. Van mij krijgt ie nog een vleugje noot en wat vettigheid toegedicht. Een fraai en complex glas.

2.2 Adriana vineyards white stones chardonnay 2014. Argentinië CatenaJames Suckling 99 punten.

Heerlijk sappig, dit favoriete huis van Gerard. Wat kruidig in de neus, een beetje hars en in mijn neus komt een vruchtencocktail naar boven. Appel, cactusvijg, sinaasappel. Tjonge, wat veel! Om in de mond over te gaan in lychee, citrus, peer, een klein kiezeltje en frisse onderliggende citruszuren. Voor mij een van de hoogtepunten van de avond. 

3.1 Zonin valpolicella ripasso superiore 2015. 14%. Decanter 96 punten.

Decanter waardeert deze ripasso hoog. Jan-Willem gaat daar niet volledig in mee. Hij ontdekt melk, paprika, wat koffie en een kersje. Met in de smaak laurier, drop en pinot noir bitters. Dat laatste herken ik. Het ietwat weeïge zoetje, het duidelijk aanwezige rode fruit –vooral de framboos- en het verdwaalde aarbeitje zetten ook mij op het verkeerde been. De lente is begonnen! noteer ik. Dat zal ik toch niet bij iedere Ripasso hebben?  

 

 

3.2 Vidal-Fleury côte-rôtie 2015 brune et blonde.13,5% Wine spectator 93 punten.

De druiven zijn afkomstig van twee beroemde hellingen gelegen boven het stadje Ampuis, Côte blonde en côte brune. Côte blonde heeft een granieten bodem en zorgt voor elegantie. Côte brune heeft ijzer en geeft deze wijn stoere kracht. Willem Jan bespeurt in de verte weer wat melk, dit keer ruim overtroffen door kersen en bramen. Hij proeft drop, laurier, vanille en een zoetje. Hij is steviger dan z’n voorganger, in alles. Meer fruit, dikker sap, een beetje koffie. En veel en veel te jong om al te drinken.

4.1 Bramsole cortona syrah la Berccesca 2012. doc Cortona 14% Falstaff 94 punten.

Bramsole betekent verlangen naar de zon leren we. Nou, ik verlang vooral naar meer van deze wijn. Er komen veel Bordeaux associaties langs. Cabernet sauvignon, eucalyptus, aards, kersen, bosbes. Heerlijk zegt Eric en dat ben ik helemaal met hem eens. Wat aards, een beetje rook, anijs, een beetje koffie, een verstopt dropje (topdrop neem ik aan bij deze prijswinnaars). Het houdt niet op.

4.2 Giacomo Fenocchio barolo docg 2011. 14,5% James Suckling 95 punten.

Alweer een voltreffer. We gaan zo langzamerhand denken dat de prijsproevers gelijk hebben. Verrassend in de sociëteit die meer bekend staat om nooit hetzelfde proeven en onze aangeboren afkeer van het volgen van een ander zijn smaak. Noel herkent direct de nebbiolo. Toos ruikt rozen en sinaasappel. We proeven verder thee, drop, kers, anijs, caramel, hele fraaie zuren en Eric vindt nog een rode biet in zijn glas. Hij hapt er gretig in.

 

5.1 Barone ricasoli Casalferro 2013. Castello di Brolio. 14%. Robert Parker: 91 punten en 93 punten.

Die Robert toch. Krijgt hij deze wijn twee keer voor zijn neus. Vast zonder dat hij het doorhad. Twee punten verschil. Er zijn eindexamens om minder over gedaan. Wat dat betreft is hij welkom bij onze club. Paul proeft een warme wijn, met espresso –die hoort ook warm te zijn-, cassis, kersen en bramen. Met een toefje pure chocola op de koop toe. Annemiek treft aardig wat zuur. Daar ga ik in mee, al noem ik het anders. Fris fruit, een zuurtje, wat bessigs. Met een neus van teer, sigaar en cederhout. Een vol glas, een mooi glas. Wat mij betreft mag Parker het nog twee keer proberen.

 

 

5.2 Antinori Tignanello 2014. Toscane 13,5%. James Suckling 94 punten.

Deze super tuscan is ook geprijsd als een super tuscan. En terecht. Deze hartendief van Gerard sluit de series rood af. Met een knal. Weer warm, concentraat, chocola en cederhout zegt Paul. Ja. Naast hoestdrank, nu eens positief gebruikt, zwarte bes, kruidkoek en wat aardsheid. Met een vlezige smaak in het begin, waar de paddenstoel langzaam verdwijnt als de zachte zuren verschijnen. Als Assepoester zonder haar glazen muiltje verdwijnt wel de wijn, maar niet de herinnering.

6.1 Lustau East India solera.  20%. Robert Parker 96 punten.

Een bijzondere blend van 80% olorosso secco en 20 % px als afsluiter van dit heerlijk avondje. Een rijke wijn. Zoet met zuren, sherrytonen met dadels. Caramel met een beetje honing. Een toetje dat niet meer nodig was. Gerard heeft uitgepakt en wij hebben genoten. De echte prijswinnaars zijn wij.

Verslag en proefnotities Just Krijn

Over troetelkinderen, boerenpummels en het zout der aarde (maidenproeverij)
By in ,

Over troetelkinderen, boerenpummels en het zout der aarde (maidenproeverij)

Elqui Valley | Tenuta delle Terre Nere | Caves Frédéric Mabileau

Mineralen.
Oef. Een uiterst lastig thema. En dat als eerste proeverij. Annemiek Vermeijlen
durft het aan, gesteund door haar scheikundige achtergrond. En haar echtgenoot
die onze ‘rituelen’ aanschouwt en ontnuchterend verzucht, “nou, jullie zijn wel
erg serieus, hè?”. Annemiek
dronk een witte wijn uit Santorini. Het alom aanwezige vulkanisme daar en het
achteretiket met lovende woorden over mineralen deden de rest. Mineraliteit,
wat is dat eigenlijk?

Bodem en
mineraliteit zijn de nieuwe troetelkindjes in wijnland. Mineraliteit is goed.
Van mineraliteit is er nooit te veel. (ooit gehoord? > “mooie wijn, maar
storend veel mineraliteit op het eind”). Een prachtig  romantisch idee; druivenstokken met lange
wortels, die de fijnste mineralen uit de bodem opzuigen – uit oeroude
aardlagen, toen de wereld nog onschuldig was – en die de mineralen een ereplaatsje
geven in de druiven. Druiven vol met calcium, magnesium, jodiden, fluoriden.
Koester ze, pers ze zachtjes. Poets de vuurstenen nog wat op. Kalk is goed voor
de botten, kan daar nog iets meer van bij? Wijn; met al het goede dat de bodem
en bronwater ons gegeven heeft…Tja, zo
romantisch is het niet. Wat wij menen te proeven aan mineralen is onzin.
Mineralen hebben geen smaak. Wij hebben er geen woorden voor. Wijn bevat per
liter ongeveer 1 à 3 gram minerale stoffen, waarvan kalium en fosfaat verreweg
de meest voorkomende zijn. (Gerhard Horstink, zie link onderaan dit verslag)
“Net zoals het beschrijven van florale tonen in een wijn niets te maken heeft
met bloemen in de wijn, heeft mineraliteit niets te maken met mineralen in de
wijn.” (Chris Kissack) “There can be no direct relationship between what is
below the vineyard and what is in the glass.” (Jancis Robinson)

Keren we
terug naar de proeverij. Wat verstaan we onder mineraliteit? Annemiek refereert
aan een onderzoek naar wijnproducenten uit de Chablis en consumenten uit
Bourgogne. Welke termen worden genoemd? Begrippen die door beide groepen
genoemd worden: puurheid, kwaliteit, terroir, Chablis, frisheid, geologie,
vuursteen, wijn, steen, ziltheid, schelpdieren, kalk, chardonnay, mineralen, witte
wijn, zuren. Zo wordt al duidelijk dat mineraliteit een fijn containerbegrip
is, waar we aardig wat woorden in kunnen wegstouwen. Een ander onderzoek propt
daar nog wat zaken bij: zuren, citrus, fris, natte steen, chemische aroma’s,
reductief, gras-aroma’s, bitters. 

Het wordt
tijd om wat te gaan proeven: 3 verschillende witte droge wijnen, uiteraard
geblindeerd.De
aanwezige proevers doen hun uiterste best om die mineraliteit te adstrueren met
natte stenen (wijn 1), kalk (wijn 2), zouten en zwavel (wijn 3).

Wijn 1
blijkt blijkt een riesling uit de Pfalz. De producent: “kühl, straff, präzise, mineralisch und
knackig”. Mijn eigen
notities: tropisch fruit, in de mond nogal braaf met een net zuurtje op het
einde. Een wijn van vrij jonge stokken, uit vijf verschillende wijngaarden, met
zeer gevarieerde bodems, uit een relatief warm gebied. Haal daar maar eens
mineraliteit uit.

Wijn 2 is
twee keer verrassend: ten eerste vanwege de druif > pedro ximinez en ten
tweede vanwege het gebied: Elqui Valley in Chili. Eén van Chili’s meest
noordelijke wijngebieden, woestijnachtig droog met grote
temperatuursverschillen overdag en ‘s nachts. Deze wijn is met opzet door
Annemiek ingebracht; er is een hoge concentratie aan natriumionen in de bodem
en de wijnen van dit semi-woestijngebied te vinden. We zouden dit als
ziltigheid kunnen terugproeven. En dat doen we niet; de zouten menen we vooral
in de wijn 3 te herkennen: een Etna Bianco. Daar wordt ook zwavel genoemd. Goed
getroffen, denk ik. Alleen; is zwavel een mineraal?

____

Reichsrat
von Buhl, Pfalz, Von Buhl Riesling trocken 2016

Vina Falernia, Elqui valley, Pedro Ximenez 2015

Tenuta delle Terre Nere, Etna Bianco 2016, 60% carricante,
25% catarrato, 10% grecanico, 5% minella

–


De
volgende serie van 3 witte wijnen is van 100% sauvignon blanc, 1x Frankrijk, 1x
Nieuw-Zeeland, 1x Chili. Het is hier de Chileen die zich onderscheidt door het
reductieve karakter, rokerigheid en amandelbitters. Claartje roemt de ziltige
aanzet (na+ ionen!). De Nieuwzeelandse sauvignon is het tegendeel van
mineralig, stuivende buxusbollen met vrolijk pissende katten op
kruisbespootjes. De bedoeling van de Haut Poitou snap ik niet helemaal; een
strenge sancerre had voor meer onderscheid en discussie kunnen zorgen. Het
bleef nu toch het kattenluikje voor uitgeplaste Kiwikatten.

____

Domaine
La Tour Beaumont, Haut Poitou, Sauvignon Blanc 2016

Clos Marguerite, Marlborough, The Grape Whisperer,
Sauvignon Blanc 2017

Falernia, Elqui valley, Sauvignon Blanc 2016

–

Elqui valley | Bourgueil | Terre Were


We
stappen over op 2 series rood en ongemerkt verschuift het referentiekader naar
terroir.

Begrijpelijk, de term mineraliteit lijkt voor driekwart te zijn voorbehouden
aan witte wijn. Als de Fransen het over mineraliteit hebben zeggen ze goût de terroir. Maar: als mineraliteit al een
containerbegrip is, dan is terroir een container-schip-begrip.

Bij de
eerste serie rode wijnen keren de notities terug naar bekend gebied: aardbei,
hout, tabak, bitters, kersen, tannine. We twisten wat over de beide pinot
noirs, spannend tegenover saai, kersenfruit tegenover vlak.

____

Weingut Juris, Burgenland, Pinot Noir 2014

Domaine Robert Sirugue, Bourgogne, Pinot Noir 2014

–

De tweede
serie rood biedt door een eigenzinnige keuze discussiestof: het eerste glas
doet vermoeden dat we geteleporteerd zijn naar een varkensstal die wacht op de
jaarlijkse schoonmaak. De flinke lik Brett verdwijnt wel door de achterpoort,
maar het woord poep is dan al twee keer gevallen. In de mond zwart fruit,
paprika, iets staligs (ja, slechts één l), gelaagd, lang nahangend. Even
nagezocht, verbouwd op graviers; zand en grind.

De tweede
wijn geeft meer ruimte voor de mineralenspeurtocht; aardser, een hintje petrol
in de neus, evenwichtiger dan de boerenpummel ervoor, met z’n voeten in de lava
en met z’n neus naar de zwaveldampen van de vulkaan. De producent maakt er
bijna poëzie van: refined
fingers weaving deftly through soil and stone, creating shade upon shade of
chromatic and sensorial variations.

En zo
zijn we weer terug bij de romantiek. En de mooie verkooppraat.

____

Frédéric Mabileau, St Nicolas de Bourgueil, Les
Rouillères 2014, 100% Cabernet Franc

Tenuta delle Terre Nere, Etna Rosso, 2015, 95% Nerello
mascalese en 5% Nerello cappuccio

–

De vraag
blijft: geeft dit soort proeverijen inzicht of vergroot het de verwarring
alleen maar? Tja. Ik vrees dat het laatste het geval is. Maar dit nadeel ‘heb’
zeker z’n voordeel. We zijn er nog lang niet klaar mee. Uit deze verwarring
doemen onvermijdelijk nieuwe proefthema’s op die bij ons weinig aan bod komen.
Chemische processen tijdens vergisting, de rol van zwavel, geologie en
bodemkunde, (micro)biologie, wetenschap en wijn, de (on)maakbaarheid van wijn,
enzovoorts. Hieronder een aantal (onverwachte?) verbanden die voeding geven aan
die verwarring, en een uitdaging zijn om verder te graven naar de heilige
wijngraal. Die wij dus niet gaan vinden. Maar dan zou het ook oersaai worden…

Minerale
aroma’s door vergisting  Wat
wijndrinkers omschrijven als ‘minerale geuren’, geuren van stenige dingen, zijn
chemische verbindingen die in de druiven gevormd worden, vaak pas tijdens de
vergisting. Het vuursteenaroma van Chablis is door Prof. Denis Dubordieu in
2003 ontrafeld. Hij toonde aan dat dit aroma (arome
pierre à fusil) van een
zwavelhoudende organische verbinding komt, benzeenmethaanthiol, die tijdens de
vergisting wordt gevormd.


Rol van
kalium  Kalium kan een verbinding aangaan
met wijnsteenzuur en wijnsteen vormen. Dat leidt tot een lichte verzilting, een
versterking van de smaak. (zie G. Horsting)

Stikstofarm,
vergisting en zwavel  De
schijnwerper wordt nu gericht op stikstof. Stikstofarme grond en een beetje
waterstress beperken de groeikracht, en dat is goed voor de druiven. Rotsige,
kalksteenrijke en vulkanische bodemsoorten zorgen voor deze gunstige
omstandigheden. Een stikstofgebrek in de bodem van de wijngaard zorgt voor
aanmaak van zwavelverbindingen in de most. Gisten hebben namelijk stikstof
nodig als voeding. Als de gisten niet voldoende stikstof in de most vinden,
verzinnen ze een list; ze breken bepaalde zwavelhoudende aminozuren af (voor de
liefhebbers: methionine en cysteïne) en maken zo stikstofdelen vrij. Daarbij
onstaan ook zwavelcomponenten die weer gereduceerd worden tot mercaptaan
(thiol) dat, mits het gehalte laag is, moeilijk definieerbare aroma’s geeft,
die wij als als mineraliteit benoemen.
(zie Lars Daniëls, Lars over wijn in Perswijn september 2011, onderaan deze post)

Carotenen Professor Attilio Scienza: mineraliteit
die wij in een wijn menen te proeven zijn vooral norisprenoïden. In de
druivenschil zitten carotenoïden, een kleurstof die de druiven beschermt tegen
fel zonlicht. Afgeleide stoffen hiervan vormen tijdens de fermentatie nor-isoprenoïden
(aromastoffen). Het gaat hier om een enzymatisch proces, waarbij mineralen uit
vulkanische bodems waarschijnlijk een belangrijke rol spelen.

Zuurstofarm Velen concluderen dat
mineraliteit staat voor het tegenovergestelde van uitbundige fruitigheid; vaak
wijnen met een reductief karakter, door een opvoeding met minimale
zuurstofinvloed of een langere rijping sur lie.

Structuur
en gezonde bodem  Tjitske
Brouwer: mineraliteit is meer onderdeel van de smaak dan van de geur van de
wijn, mineralen in de wijn zorgen voor structuur, los van zuren en tannine. Hoe
groter het vermogen om mineralen uit de bodem op te nemen, des te groter zal
het effect op de smaak van een wijn zijn.Het
vermogen van een wijnstok om mineralen op te nemen, hangt voor een groot deel
af van de aanwezigheid in de bodem van schimmels, die in symbiose leven met de
wortels van de plant. In het bijzonder die van mychorriza. Het lijkt dat
mychorriza een positief effect heeft op de hoeveelheid en vooral de
verscheidenheid aan mineralen die een wijnplant opneemt. Een gezonde,
evenwichtige bodem is dan een voorwaarde.

Annemiek,
er zit nog een heleboel chemie in wijn. Vertel ons er meer van.

Verslag en
proefnotities Hans Lodewijkx

Meer lezen? 

Mineraliteit en wijn

Een glas vol zwavelverbindingen – over mineraliteit in wijn


Mineraliteit nog even ongrijpbaar

Blader ook nog eens door Volcanic
Wines, Salt, grit and power van John Szabo, met hoofdstukjes
over Chili, Sicilië en Santorini

Wijn en spijs combinaties ontregelen onze ideeën
By in ,

Wijn en spijs combinaties ontregelen onze ideeën

 

Berry Marinussen en Eric Hoepelman slaan de handen ineen om ons wijn en spijs combinaties te laten proeven. Hulde! Want tsjonge jonge, daar is véél voorbereiding en zelfs wat stress bij komen kijken. Voor de proeverij zijn we te gast in het maison du vin. En laten we meteen vaststellen: het is een voortreffelijke avond. Wie dacht kleine hapjes te krijgen, komt bedrogen uit. De porties zijn gróót (als er dan toch van enige kritiek sprake mag zijn, is het deze). De kwaliteit is hoog. Berry en Eric hebben het koken in de vingers.

Montaudon Chamapagne Brut

Gemaakt van Pinot noir (50%), Pinot meunier (20%), Chardonnay (30%) met heel
licht brioche in de geur, friszure aanzet met appeltjes, fijne afdronk met
granny smith, true to type. Fijn begin.

VITELLO TONATO voorgerecht van kalfsmuis met tonijnsaus en kappertjes

We proeven wit én rood blind bij het gerecht dat vlees en vis combineert. De Grüner Veltliner Prechtl 2015 Leitstall Reserve heeft licht vanille, een milde aandronk en zelfs wat zalvends. De combinatie met wit is harmonieus. Rood blijkt een Domaine du Pasquier 2014 Gamay uit Savoie. De wijn is licht kruidig, milde aandronk, heel lichte wijn, heel fruitig, prettig. Ik geef de voorkeur aan deze spannende combinatie met rood. Op advies van sommelier Wouter de Bakker, aldus Eric.

 

RISOTTO TARTUFFO een risotto met truffel

Ja, je voelt hier op je klompen aan dat daar Italiaanse wijnen bij staan. Ik vond ze verdorie allebei een beetje moeilijk als je ze zó proeft. De eerste wijn een wat moeilijke neus en de tweede streng met veel bitters. Dan proef ik de wijn bij het verrukkelijk rijstgerecht en zie… een wondertje, mijn waardering schiet omhoog. Wijn 1 is Brunello di Montalcino 2010 van Banfi en die combineert fraai, maakt de wijn mild en heel rond. Wijn 2 is Barolo 2010 van Fontanafredda. De geur wordt mooier en elegant met meer lucht, verfijnd ook, de wijn geeft iets meer spel bij het gerecht, dat vind ik de interessantste combinatie.

We proeven een vierenveertigjaaroude Barbaresco 1973 Luigi Bosca zomaar als tussendoortje.
Claartje benoemt drop, rozijnen en een putjessmaak. Just benoemt bosvruchten, bramen en eenzoetje in combinatie met zuren die de wijn erg goed in balans houden.

GECONFIJT EENDEBOUTJE IN RODE WIJNSAUS MET CHIPS EN PUREE VAN PASTINAAK

Twee rode wijnen die elkaar in combinatie met het gerecht niet zoveel ontlopen. Wijn 1 Confidences de Prieure de Lichine 2009 Margaux heeft een klassieke neus en prettig rood fruit in de smaak, Toos is lyrisch over de wijn: vol fruit, kruiden, mooi zoetje met goede balans van zuren en bitters. Wijn 2 Gigondas 2010
Domaine Santa Duc heeft een heel geurige en brede neus en een pittige smaak.
Dit is een wijn met veel spel.

KUNG PAO KIP, een klassiek Sichuan gerecht van kip met nootjes

Wijn 2 Gewurztraminer 2009 Hugel Vendanges Tardives is een prachtige wijn die ik dolgraag drink en zeer waardeer, máár… de combinatie met het Chinese gerecht werkt niet goed. Wijn 1 Riesling 2003 Auslese Dr. Pauly-Bergweiler, Bernkasteler alte Badstube am Doctorberg komt van een van de mooiste wijngaarden aan de Moezel.
Nu veertien jaar oud en daardoor heel mooi petrol tonen in een geur waar je aan kan blijven ruiken. Roomboter babbelaar én mineralen, heel mooi, de combinatie met het pittige gerecht is prachtig.

TOAST EENDELEVERMOUSSE MET UIENCONFIT

Ook hier een ontregelende combinatie. Op papier is Château Guiraud 1997 Sauternes Premier Cru een ideale combinatie. De wijn is harmonieus, Kees ruikt sinaasappel, hazelnoot en drop. Annemiek noemt de wijn mooi om te drinken met sinaasappel en citrus. Annemiek benoemt dat de wijn bitter gaat proeven met de mousse. Wijn 2 is bij toeval in de proeverij gekomen, zegt Berry, omdat Eric en Berry verrast zijn door het samenspel.

Rivesaltes Ambré 2007 van Vignerons des Alberes is een vin doux naturel die ineens véél meer geeft bij de mousse. Ik ruik mocca en chocolade, een heel brede smaak met wat rozen. Een frisse geur. Waanzinnig mooi in combinatie.

Dít is een eetwijn, horen we geregeld tijdens proeverijen. Tijdens deze proeverij proeven we enkele wijnen die duidelijk winnen aan kwaliteit bij het eten. De meningen lopen – zoals altijd – uiteen. De ene proever waardeert de harmonieuze combinatie, als wijn en gerecht in balans zijn. Andere proevers geven er de voorkeur aan als de combinatie spannend is, interessant blijft bij het proeven/eten. Beste lezers, dat is de charme van onze sociëteit. Alles mag.

Voortreffelijke en memorabele proeverij.

MIgranten druiven proeverij: Zinfandel maakt indruk in Zuid Frankrijk
By in ,

MIgranten druiven proeverij: Zinfandel maakt indruk in Zuid Frankrijk

Oostenrijkse wijnbouwer Kurt Angerer

Druivenrassen
kennen een oorsprong. Dat is daar waar ze oorspronkelijk vandaan komen.
Zo komt Sangiovese uit Italië, Riesling uit Duitsland en Albariño uit
Spanje. So far, so good.Toch
hebben druiven hun weg over de wereld gevonden. Samen met reizende
mensen, zijn druiven op plekken terecht gekomen waar ze oorspronkelijk
niet te vinden waren. Jaap noemt deze druiven ‘migranten’ en zet ons
vanavond hiervan monocepages voor. Aan ons de schone taak om druivenras
en nieuwe herkomst te herkennen. En dat blijkt geen sinecure.

We starten met een indrinker. Het isSteinmühle, Sauvignon Blanc, 2014, Rheinessen, Duitsland. We herkennen dat het een ‘koude wijn’ (d.w.z. kouder gelegen) is. De druif is lastiger te herkennen.

We
vervolgen met witte wijnen. En ook hier is makkelijker om te herkennen
dat het een ‘warme wijn’ is, dan welke druif het is. We noemen Semillon,
Pinot Gris en zelfs Verdejo. Jaap verklapt wat het is:Simonsig, Chenin Blanc, 2016, Stellenbosch Zuid-Afrika. Tja, het blijkt de constante van deze avond te worden. We vinden migrerende druiven lastig te herkennen!

We proevenKurt Angerer, VI, Viognier, 2011, Oostenrijk. Deze is zeker houtgelagerd. EnLaurent Miquel, Albariño, 2015, Languedoc, Frankrijk. Dit is een mooie, speelse wijn met hints van citrus en mineraliteit. Voor Jaap is dit een van de toppers van deze avond!

BijYalumba, Barossa, Riesling, 2014, Australiëruiken we de typische benzine/petrol. Kees vindt de wijn strakdroog. De smaak is wat vlakker.

Over naar de rode wijnen.Errazuriz Estate Series, Sangiovese, 2013, Chiliis
mooi helder, transparant. Claartje benoemt het rood fruit, zoals kers.
De wijnstokken staan pas sinds 2008 in de Chileense wijngaard.Gaja, Ca’Marcanda Promis, Merlot / Syrah, 2013, Toscaneheeft een fijne neus, maar is in de mond nog wat stroef.

Ondertussen
steekt een stevige discussie de kop op. Zijn druiven en herkomst nog
wel herkenbaar? Hoe kunnen wij dat nu blindproeven? Wat gebeurt de
laatste jaren al met de nieuwe gisten? Het is te merken dat we onthand
zijn!

Zinfandel van d’Arjolle maakt indruk

Ik vindDomaine de l’Arjolle, Zinfandel, 2015, Frankrijkde
boeiendste van de avond. En proefkampioen Rob herkent zelfs de druif! Hij beschrijft
de wijn als dieppaars met bramen, bosbes en intense zuren. De volgende
is voor Jaap weer een topper:Morgenster, Nu Series 1, Cabernet Franc, 2014, Zuid-Afrika. Anderen vinden de ‘rook’ in deze wijn toch iets te prominent. BijDomaine de l’Arjolle, Carménere, 2015, Frankrijkmeenden wij Syrah of Malbec te herkennen. Tja, het is geen typische Carménere.

We sluiten af metYalumba, Museum Reserve, Muscat, Australië. Het is een heerlijke, donkerbruine wijn: dik sappig. Geen Palamino, geen Madeira, maar Muscat.

We danken Jaap voor deze leerzame avond. Het was een mooie les in nederigheid.


Verslag en proefnotities Eric Hoepelman 

Grand Prix Saint Jean Blanc
By in ,

Grand Prix Saint Jean Blanc

Droomwijngaard in… Griekenland – waarvan we de wijn proefden

Een proeverij
met een knipoog naar de Grand Prix Saint Hubert: tien witte wijnen en veertien
landen waar ze uit kunnen komen. Hans Lodewijkx heeft zich beperkt tot tien
flessen. Voor het eerst. Maar ja, wel negentien druiven. Die we moeten
herkennen. Blind. En onder die negentien druiven vinden we grote vrienden als
de Elbling, Souvignir Gris, Moscofilero en Zierfandler. Inderdaad: Hans laat ons
het bekende wedstrijdgevoel ervaren van hopeloosheid. Paul Heemskerk wint de
wisselbeker (en ja, ik denk dat we een nieuwe traditie hebben, een jaarlijkse Saint Jean Blanc van Hans). Gemiddeld hebben de proevers een stuk of drie antwoorden goed:
hetzij een land, hetzij een druif, hetzij een jaar. 

Aan het begin
van de proeverij zegt Hans iets interessants: “bij het terugproeven kunnen we
wijnen wellicht herwaarderen.” Want we proeven heus niet alleen met de tong,
maar ook met het brein en de ogen. Ik kom daar op terug. 

Drie witte
mousserende wijnen naast elkaar, ik hou ervan. De Duitse Elbling Crémant staat
naast een Portugese Alvarinho en een Britse mousserende wijn – ik kan me niet
herinneren dat we die eerder proefden. 

Ridgeview Blanc
de Blancs

Dedicated to
the production of the highest quality sparkling wine using traditional
sparkling grape varieties and methods, staat op de website van Ridgeview. De
wijn is gemaakt van 100% chardonnay, fijne mousse, mooie zuren, boter. Doet
verschillende proevers denken aan Champagne naast de andere mousserende wijnen.
Een heuse Trouvaille! De Britse Queen serveert deze wijn op Buckingham Palace.

  

MUS 2014
Betuws wijndomein

Gemaakt voor
Hema. Zeer verrassend, geparfumeerd, jasmijn, sappig, drie proevers geven de
voorkeur aan deze wijn. 

Moscofilero
2014 Yannis Tselepos

Hartendief
van Hans. Blanc de gris uit Arcadia. Drie proevers vinden dit de mooiste wijn
uit de proeverij. Uiterst expressieve wijn met véél rozen, lelies, jasmijn.
Fraaie Griekse wijn.

Etna Bianco 2014 Tenuta delle Terre Nere

Vijf druiven
die op vulkanische grond groeien, Carricante, Catarratto, Grecanico, Inzolia en
Minnella leveren een wijn op die vier proevers de mooiste wijn vinden. Een
stinkertje, véél hout is te proeven door de opvoeding, thee en noten. De wijn
deed mij denken aan Rhone, ook door een wat kruidige toets, het is meer een
fijne eetwijn dan een terraswijn.

Le Haut Lieu 2010 Vouvray Domaine Huet

Hartendief
van Hans. Gemaakt van Chenin Blanc. Kijk, dit is nou een wijn die ik liever
niet geblindeerd had geproefd. Toegegeven… ik herkende de wijn niet. Proefde
wel de mééste verfijning in deze wijn. Bescheiden wijn met fijne smaak staat in
mijn aantekeningen. Wetend wat ik proefde zou mijn waardering hoger zijn
geweest. Moet ik nou gelukkig zijn met die wetenschap? 

Fransola 2013 Torres, Penedès

Gemaakt van
Sauvignon Blanc (heel herkenbaar) en wat Parellada. Twee proevers waarderen
deze wijn als mooiste. De geur is heel expressief, veel passiefruit.

De curieuze
uitdrinker kan ik enorm waarderen. 

Zierflandler
en Rotgipfler 2006 Biegler, Thermenregion

Oostenrijkse
wijn, gemaakt in de hemel. Schitterende balans, veel abrikozen, krentjes, een
wijn die tot mediteren uitnodigt, heel veel spel en mooie balans zoet/zuur.

De proevers
kijken wat onwennig, met al die glazen voor de neus om te vergelijken. Een
fraai concept van de proeverij en fraaie wijnen.

Druiven van witte wijnen determineren
By in ,

Druiven van witte wijnen determineren

Witte zomerwijnen is het thema van deze proeverij. Ik verwacht lekker sappige sauvignon de Touraine, vinho verde uit Portugal, Castelli di Jesi, Muscadet, Macon. Maar na uitpakken van de flessen blijken we gastronomische wijnen te proeven: Vouvray, Pouilly Fumé, Condrieu. Gecombineerd met originele wijnen van minder gangbare druiven als härslevelü, furmint en grüner veltliner. Toos Dusee componeert een proeverij die héél lastig is. Na twee series heeft nog geen
proever een van de druiven succesvol gedetermineerd. Een rode draad? Mooie Hongaarse wijnen, een voorliefde van Toos.

We proeven achtereenvolgens: muscat, chenin blanc, grüner veltliner, sauvignon, viognier, hárslevelü, riesling, chardonnay en furmint.

Kreinbacher Brut

Mousserende wijn uit Somló, het westen van Hongarije. Alle proevers zijn te spreken over deze wijn: geel fruit, zegt Rob, goed in balans. De geur is mooi expressief met een zweem van perzik, anijs en appels. Wat brioche in de smaak, goede zuren, viefe en levendige wijn. Gemaakt van 85% furmint en 15% chardonnay.

Uit serie 1 maakt de grüner veltliner de meeste indruk.

Markowitsch 2013 grüner veltliner

Van Gogh geel. Verfijnde geur heeft deze wijn uit Oostenrijk, Just bemoemt een botertje en amandel, Paul ruikt abrikoos en perzik.

In serie 2 proeven we drie wijnen die ieder een diner kunnen veraangenamen.

Pouilly Fumé 2008 Cuvee Jules, Domaine Fouassier

Geelgoud. Mooie cocktail van ananas, perzik en peer in de geur. Lychees. De wijn heeft bitters in de aanzet die zich voortzetten in de smaak. Geen aperitiefwijn, een dinerwijn.

Condrieu 2010 Nicolas Badel

Oudgouden kleur. Anijs in de geur van deze viognier wijn, soepele aanzet, vanille, verfijnd en zuiver.

Hárslevelü 2010 Scepsy Király

Hartendief van Toos. Diep geelgoud. Bloemetjes in de geur, een vette, stevige wijn met goed concentraat en uitstekende balans. Een wijn die de slikreflex oproept. Héél mooie wijn.

In serie 3 eindelijk bekende druiven chardonnay en riesling naast een furmint die verwarring sticht.

Dr Loosen 2012 Graacher Himmelreich

Petrol neus, mooie zoet/zuur verhouding met accent op zoet, zegt Nello. Liefelijke geur, bloemig, verfrissend, een wijn met de slikreflex.

Szent Tamás Percze Mád 2011 Furmint

Heel originele wijn, ik droom hier een eendelever salade bij, dat moet hemels zijn, de wijn heeft een licht zoetje en wat citroengras in de geur. Doet vaag denken aan pinot gris.

Sauska Tokaji Aszú 6 puttonyos

Hij is zoet, zegt Henk droog maar doeltreffend. En wát voor zoet! Hartendief van Toos. Met enorm veel expressies: krenten, rozijnen, orange vruchten, sinaasappelschil, mandarijntjes, perzik, concentraat die tot uiting komt in een stroperige viscositeit, edelzoet. Een echte traktatie.

Prachtige laatste proeverij van het seizoen.

Converseren en redekavelen over mineraliteit
By in ,

Converseren en redekavelen over mineraliteit

Hoe meer je
ergens van weet, hoe meer je beseft hoe weinig je weet. Welnu, wijndrinkers
hebben thema’s waar ze eindeloos over kunnen denken, praten, ruziemaken zelfs.
Mineraliteit is zo’n thema. Hans Lodewijkx scoorde het woord in de laatste
uitgave van Vinee Vineuse, de beschrijving stond in 20 van de 28 witte wijnen
en in 5 van de 35 rode wijnen. Het begrip mineraliteit is populair, we kennen
er positieve associaties aan toe. Maar niemand heeft het begrip goed
gedefinieerd. En dus gebruikt iedereen het begrip te pas en te onpas. Een
geweldig thema voor een leerzame proeverij. Hans brengt veertien wijnen op
tafel. Even nagevraagd hoeveel voorbereiding in de proeverij ging zitten…
maandenlang. Maar dan heb je ook een fraaie proeverij waarbij Hans wijnen zocht
waarvan de druiven groeien op opmerkelijke grond, bijzonder terroir. Wijnen die
conversatie oproepen, die uitmondt in disputeren, redekavelen….

De indrinker
heeft een bloemrijke geur, jasmijn, de wijn is volstrekt zuiver en heel hoog in
de zuren, lang nahangend en de neus belooft net iets meer dan de smaak
waarmaakt. We proeven Sylvaner vom Rotliegenden 2013 van Lisa Bunn
(Rheinhessen). 

Dan volgt een
serie met drie witte wijnen, die we twee aan een proeven.Als er één
kenmerk is waar deskundigen het over eens zijn, wat betreft mineraliteit, dan
is het over wijnen met ziltigheid (zout). Dát proef ik in de eerste witte wijn,
ik denk ook meteen aan Muscadet, maar het is Pagos del Galir-Godello 2013: hele
strakke wijn, goede zuren, zuiver-neutraal. Paul ruikt rokerig spek en perzik.
De Grüner Veltliner 2013 van Jurschitsch komt uit Kamptal en de druiven zijn
gegroeid op löss. Hier ruik ik warempel wat vuursteen, de wijn heeft hoge zuren
en is wat minder toegeeflijk dan de Godello. De derde wijn is de Weissburgunder
2010 van Oekonomierat Rebholz uit de Pfalz, met druiven op Muschalkalk. Toos
roemt de wijn als elegant en verfijnd, zuiver en bloemig. De heel expressieve
neus biedt ananas en passiefruit associaties. Goed concentraat en zuiver in de
smaak, met ananas. Fijn glas. 

In de blind
geschonken tweede serie witte wijnen krijgen we drie totaal verschillende
wijnen in het glas. Toch blijken later de eerste twee Soave wijnen, de derde
wijn is een Chablis Premier Cru. 

Monte
Fiorentine 2013 Soave Classico Ca Rugate

Hartendiefje
van Hans. Zwoele geur met honingimpressie en passiefruit. Buxus. Citrus in de
smaak én jawel, een zekere aardsheid. Nello prijst het bittertje, Claartje
determineert lychees, Jaap proeft een klein restzoetje en ziet grote
mogelijkheden voor deze wijn bij de maaltijd. 

Calvarino
2012 Soave Classico Pieropan

Bij deze wijn
val ik voor de geur: bedwelmend breed en schitterend geparfumeerd (voor wie
daarvan houdt) sappige en strenge smaak. Jaap noemt de wijn licht oxydatief en
benoemt drop en kauwgum. Nello prijst de zachte zuurgraad van deze aromatische
wijn. 

Chablis
Premier Cru Montmains 2013 Droin

Strakke en
mooie wijn. Hier ruik ik nu overduidelijk vuursteen en mineralen. Jaap noemt
buxus, gebrande toast en mint. Nello benoemt boter, net als Paul die de wijn
bovendien als rijk betitelt. 

In de
volgende serie twee verschillende rieslings. 

Siefersheimer
Riesling Vom Porphyr 2011 Wagner Stempel Rheinhessen

Zuivere wijn,
waar mineraliteit goed tot uitdrukking komt. Petrol in de neus, een piepkleine
rubberassociatie, veel aardsheid. Gerard ruikt honing, noemt de wijn goed in
balans. Berry is onder de indruk van het spel in de wijn tussen zoet en zuren,
hij benoemt floraliteit en leisteen. Citrus en prettige zuren. 

Kupfergrube
2009 Schäfer- Fröhlich Nahe

Een delicate
wijn, zegt Nello. Een stinkertje in de geur, stallucht, zegt Berry. Gerard
benoemt honing en gôute de petrol, stevige bitters. Ik ruik vuursteen, mild
passiefruit in de geur, drop. Supermooi glas wijn. 

Ook de rode
serie bestaat uit wijnen van druiven van bijzonder terroir. 

Bourgueil
2011 ‘Les Quartiers’ Yannick Amirault

Hartendiefje
van Hans. Een wijngaard van 1,5 ha. met wijnstokken van 45 jaar oud, kalkbodem.
Maceration van druiven van vier weken, beperkt rendement van 30 hl/ha, dertig
maanden houtrijping. Henk benoemt kersen. De wijn is nu veel te jong, belooft
veel. Heeft wat chocolade in de smaak. Ik vind de wijn ook een vervelend
zuurtje hebben. Mogelijk gaat dat weg bij rijpen. Yannick Amirault staat bekend
als een van de beste wijnboeren van Bourgueil.

Spätburgunder
2012 Blauschieffer Meyer-Näkl

Een op het
oog ontwikkelde kleur, je denkt meteen aan pinot of nebbiolo. Geraniums in de
geur, heel expressief. Dat is een florale maar ongewenste geur, in rode wijnen
zetten melkzuurbacteriën sorbinezuur om in een stof die de onaangename geur van
geranium geeft. Sorbinezuur is een conserveringsmiddel dat wordt gebruikt om
bij wijnen met restzoet nagisting te voorkomen. Deze wijn staat perfect in deze
proeverij: ik ruik aardsheid in het kwadraat. Hij mist in eerste instantie wat
charme, maar die komt met lucht wel. Een hele mooi brede geur. Henk ruikt een
pepertje en rode bessen. 

Porphyr
Lagrein 2011 Cantina Terlan Alto Adige

Deze wijn is
op zijn best een jaar of zes na de oogst, geeft het wijnhuis aan. De druiven
worden met de hand geoogst en daarna streng geselecteerd, de opbrengst is 42
ha/hl., de wijn rijpt 18 maanden op fusten, waarvan eenderde nieuw. Porphyr is
de keiharde steen in de rotsachtige grond waar de druivenstokken in staan.
Claartje noemt de wijn ‘heerlijk’ en benoemt vanille en drop. Henk noemt de
wijn evenwichtig met bessen en vanille, mooi hout. Mijn aantekeningen:
diepdonkere kleur (je denkt meteen aan Cahors en Madiran), wow wat een
geweldige geur: edel en rijk. Vanille duidt op de houtopvoeding, een hele fijne
wijn. 

De
uitdrinkers zijn niet de minste wijnen, de curieuze El Grifo 2007 van Malvasia
druiven uit Lanzarotte komt met twee *-sterren in mijn aantekenboekje. Ik denk
eerst aan Jura en de Savagnin druif, door de oxydatieve geur, op de tong proeft
de wijn briljant: geweldig mooie balansen volstrekt harmonieus. De Halenberg
2009 Auslese van Emrich-Schönleber uit de Nahe drinken we veel te jong. De neus
heeft iets van selderij, apart. De smaak heeft een prachtig spel tussen zoet en
zuur en een excellente balans. 

Een zekerheid
bij een degelijk wetenschappelijk onderzoek is dat er de aanbeveling in staat
wát je nog meer moet onderzoeken. Ik hoop dat deze mineralen proeverij gevolgd
gaat worden door nieuwe mineralen proeverijen in de komende seizoenen. Bedankt
Hans.

Tour de Europa: wijn van de reiziger
By in ,

Tour de Europa: wijn van de reiziger

Er zijn reizigers die in Rome de pindakaas missen – dus maar een pot meenemen én reizigers die zich aan de Costa’s dagelijks laven aan Sangria. Ik bedoel: óók op reis zijn er mensen die voor veilige en bekende keuzes gaan. Gerard zet wijnen op tafel die we níet standaard herkennen. Dat is wel zo spannend. We proeven de wijnen blind.

 

Dr. Loosen Extra Dry Sekt

Hartendiefje van Gerard. Dit glas met bubbels laat me in alles aan Champagne denken… best gek, want gemaakt van Riesling. Maar lees mee: in de neus heeft de wijn peer en gist, ook een hele lichte oxytoon (niet storend, ook vaak te proeven in Champagne). In de smaak abrikoos, een heel piepklein zoetje, goede zuren én bitters. Wat wil een mens nog meer? Nou bijvoorbeeld een verfijnde mousse. En dat heeft deze Dr. Loosen beslist niet, de mousse is grof. Een fles van deze Sekt in de koelkast biedt altijd een prettig vooruitzicht. Ik vroeg me hardop af of Extra Dry nou droger was als Brut. Dimph stuurde een fijn overzicht van termen en zoetheid.

Smaak                                     suiker in
gram per liter

But nature. Non dose                0 g/l

Extra brut                                0-6 g/l

Brut                                         0-15 g/l

Extra sec                                 12-20 g/l

Sec                                          17-35 g/l

Demi sec                                  35-50 g/l

Doux                                        50+ g/l

Eisacktaler Müller Thurgau della valle isarco 2011 Südtirol – Alto Adige

Is het een veronachtzaamde druif, Müller Thurgau? Hij staat bekend als nogal eenvoudig… en ik moet toch iedere keer als ik er een glas van drink toegeven dat het me uitermate bevalt. De neus is bloemig, honingtoets en peer, muscat. De wijn is vief, levendig met een bittertje. Net een beetje charmanter dan de Grüner Veltliner van hetzelfde huis.

Schriesheim Sauvignon Blanc Spätlese 2009 Baden

Verduveld wat een prettig glas: geelgouden kleur, rokerigheid, buxus, kruisbes, ja een hele expressieve neus. Jan ruikt petrol, Nello ruikt mint en vuursteen, Dimph noemt dennegeur, vuursteen en caramel. Kortom: beslist een complexe neus. En dan een zoetje in de aandronk, ik meen wat houtrijping te proeven, rondeur en goed sap, veel zuren bij een prima balans. Erg mooie wijn. Hartendiefje van Gerard.

En nu een serie van één druif, zegt Gerard. Voor het verslag maak ik meestal keuzes, maar dit zijn zulke mooie rieslings, een beschrijving dus van allemaal.

Brauneberger Kammer 2010, Weingut Paulinshof, Mosel

Wat een Keizerlijke druif, wat een fijne liefhebbersdruif is die riesling. Met wijnen waar je meteen blij van raakt. Een neus met van alles: mineralen, een botertje, peper, mango en honing. Een vette aanzet, veel zuren, rondeur en lang nahangend.

Brauneberger Juffer-Sonneuhr 2010, Weingut Paulinshof, Spätlese Trocken

Een overtreffende trap. Hele zuivere neus met peer en mineraal. Prachtige balans. Citrus. Ik krijg acuut de doorslikreflex, geen druppel wil ik hiervan wegspuwen. Zeer verfijnde wijn. Onmiddellijk de gedachte: wow, het leven is goed. Mooiste wijn van de avond.

Leitz, Rüdesheimer Berg Rottland 2009 Riesling, Spätlese, Rheingau

Dit is zoet. Wijkt dus af van de droge Rieslings. Zoete aanzet, véél rondeur, vettig, abrikoos, boterig en een uitstekende balans. Klassiek!

Philipp Kuhn Saint Laurent 2009, Reserve, Pfalz

Just noemt de geur zwaar, stinkt nogal, rinse koffie en wat vlakke jam. Jac ruikt bouillon, morelkers, bos en paprika. Mijn aantekeningen zijn eenvoudiger: dit is geen stallucht… dit is een héle manege, toffee en wat caramel. Milde wijn, op dronk.

In de laatste rode serie staan twee wijnen naast elkaar.

Le Serre Nuove dell Ornellaia 2009, Bolgheri

Gemaakt van 54% merlot, 31% cabernet sauvignon, 10% petit verdot en 5% cabernet franc. Nello is kritisch, te jammig, te veel koffieconcentraat. Kees is laaiend enthousiast: gestoofde pruimen, bramen, inkt en laurier. En nee… het is géén sangiovese, want gemaakt van een klassieke Bordeaux mix druiven. De wijn is misschien niet elegant, misschien niet superverfijnd. Maar waarom simmeren wat de wijn niet biedt, als ie ook van alles wél geeft: kersen in de neus, cederhout, geconcentreerde wijn met enorm concentraat, een powerhouse, fluwelig, vettig, zwoel, koffie. Wijn om indruk mee te maken.

Brunello di Montalcino 2004, Castelgiocondo, Frescobaldi

Terra neus en mineraal, gerijpte neus. Deze wijn is lichter van constitutie maar niet per se elegant te noemen, ik bemerk een kleine discrepantie tussen neus en smaak. Dat gezegd hebbend, is van dit glas véél te genieten: nog vrij streng, inktig. Moet gedecanteerd.

 

Strohwein 2002 Weinbau Prechtl, Blaufränkisch, Weinviertel Österreich

Het blijft fascinerend dat je met veel proefervaring toch altijd weer curieuze en boeiende wijn blijft ontdekken. Evident niet gefilterd, enorme stroperigheid. Van ingedroogde Blaufränkisch druiven. Ik werd bijna weggeblazen door de enorme frisheid van het bouquet: kersensap-in-het-kwadraat. Fris. Fruitig! In de smaak tonen van rinse appelstroop. En dan ontdek je bij het doorsnuiven aan de wijn ook bosbessenjam, bruine suiker, krentjes, chocolade-impressie. Wow.

Prachtige proeverij. 

Reprise Etikettenproeverij: “Ik kan alleen maar Hallelujah roepen”
By in ,

Reprise Etikettenproeverij: “Ik kan alleen maar Hallelujah roepen”

Ze staan samen op de catwalk, die Hans bouwt temidden van de proeftafels. Een enkele is verlegen. Anderen zijn juist betoverend mooi. Er zijn klassieke aantrekkelijken. Of eigentijdse. Bella Italia, de Italiaanse schonen zijn tot in de puntjes verzorgd. Er staat ook design. Hans Lodewijkx geeft een reprise Etikettenproeverij. We praten ineens over aspecten van de wijn waar we normaal gesproken aan voorbij gaan: glansvernis op het etiket, brailletekens, typografie en de kwaliteit van de afbeeldingen. Iedereen laat zich leiden door etiketten en de uitmonstering van de fles. “Vooral vrouwen”, hoor ik. Maar dan klinkt er uit een mannenmond: “Nee hoor, want ik kijk er ook naar”. Zo’n dertig flessen staan gerangschikt. We proeven om te  beginnen een Slovenische Fürmint (verrassend prettig) en een Spaanse Rias Baixas van Albariño (strak en aangenaam).

Pinot Grigio 2011, Riff, Alto Adige

Karakteristiek:
op het moderne etiket staan stenen afgebeeld. Proefnotitie: licht kruidig met
mooie mineralen in de mond, zoetje. En weer een bittertje in de afdronk. Prima glas. Paul ruikt abrikoos, kruisbes en roemt de frisse aanzet. Er is hier dus
een duidelijke link tussen het etiket en de smaak.

Pinot Grigio 2010, Alois Lageder, Alto Adige 

Karakteristiek:
Eigentijds. Lageder laat kunstenaars een bijdrage leveren aan de etiketten, op
deze fles staat een afbeelding die is afgeleid van een rooster in de productieruimte. Proefnotitie: duidelijk mineraal in de neus en een heel zachte aandronk, sappige wijn met zijdezachte textuur, prima balans. Claartje noemt deze wijn iets harmonieuzer dan de vorige. Kees prijst de balans, een subtiel zoetje. Rob proeft licht boter.

Vermentino 2011, La Spinetta, Piemonte

Karakteristiek:
etiket met een neushoorn illustratie. Proefnotitie: Sebastian prijst de balans en goede zuren, Noël zegt dat de wijn het moet hebben van de opbouw in de mond, de wijn blíjft maar doorgáán, Henk noemt de wijn mooi, Kees ontdekt kruisbes en mango, Nello is kritisch want mist wat zuiverheid, Twan ruikt dierlijke tonen die hem niet aanstaan. Mijn aantekeningen: Citrus in de neus, viefe wijn met spanning en een prachtige balans. Mooie witte wijn uit Noord Italië.

Scharzhofberger 2009 Kabinett, Egon Müller, Saar

Karakteristiek:
etiket dat al vele decennia ongewijzigd is, klassieker dan dit bestaat niet. Met fraaie krullen, gekalligrafeerde letters, illustratie van het domein
omgeven door druivenranken.

Proefnotitie: Volgens mij is dit de eerste keer dat ik een wijn in het glas heb van deze topproducent en het is een waar genoegen.
Zweem van kastanjechampignons in de neus, mineraal. De smaak heeft een schitterend zoetje, prachtige balans en pure harmonie. Zeer klassieke wijn, in deze klasse het allerbeste dat Duitsland (of moeten we zeggen: de hele wereld?) te bieden heeft. Nello roemt het delicate petrolbouquet. Hartendief van Hans.

Grüner Veltliner 2008, Smaragd, Weingut Knoll, Ried Loibenberg, Wachau

Karakteristiek:
wie deze wijn één keer heeft gezien/geproefd, vergeet dat nóóit meer. Een etiket dat mooi is van kitscherigheid, noemt Hans dat. Volstrekt uniek. Het mooie is dat je bij het zien van dit etiket vrijwel altijd weet: ik ga genieten. Proefnotitie: Gerard is duidelijk, “dit is de meest complexe  Grüner Veltliner die ik ooit heb gedronken”. Kees ruikt banaan, Paul groene groente. Jan ruikt heideveld, kiezelsteen en mineraal. Mijn  aantekeningen: superneus met veel boter, hooi en later ook abrikoos en peer. Pittige wijn met een sappige aandronk, hoge concentratie van zuur/bitter/mineraal. Een absolute eetwijn, die zal schitteren op tafel.

Chablis Premier Cru Vaillons 2011, Jean Paul et Benoit Droin

Karakteristiek:
Oer-klassiek Frans. Met (uiteraard) géén achteretiket of toelichting op het etiket. Proefnotitie: Altijd mooi als een wijn een verhaal heeft… Hans proefde dit glas bij een camembert in restaurant Cordial in Oss, een goede combinatie, zegt hij. Kees (ik hou niet van Chablis – maar wél van dit glas) roemt het stuivend bouquet , het sap in de wijn, de prachtige aanzet en constateert: “Ik kan alleen maar Hallelujah roepen.” Nello prijst de expressiviteit. Mijn aantekeningen: strakke mineraliteit in de neus, heel fris in de mond, mooie appelzuren en lekker vief!

Blandy’s Madeira 1940 Sercial

Karakteristiek:
op de fles geschilderde letters en cijfers. Proefnotitie: noten zegt Willem-Jan, koffie, caramel en ijzer. Gerard ruikt rozijn en toffee. Wierrook hoor ik noemen. Hans noemt de neus heftig. Ik ben ‘verkocht’ bij deze Madeira, mahoniekleur met lichtgroene rand, met zo’n heerlijk complexe neus, alleen het ruiken is al een genoegen. Ik ruik hier oude textielfabriek – een zweem daarvan ruik je nog als je door het Tilburgse museum de Pont loopt. Speculaaskruiden, amandel en marsepein. De smaak is prachtig droog. Een droom van een meditatiewijn.

Naast twee verschillende stijlen Sauternes (Château Romer du Hayot 2003, klassiek, Château Liot 2003, op fruit gemaakt) proeven we een Gewürztraminer.

Gewürztraminer 2007, Hengst, Zind Humbrecht, Selection de Grains Nobles

Adembenemende wijn. Maximale score drie *-sterren. Goudkleurig, explosie van een cocktail van tropisch fruit, perzik en abrikoos. Pure nectar, schitterende harmonie. Gebottelde Perfectie. Hartendief van Hans.

Blije gezichten na deze proeverij.