Ons Champagne moment
By in

Ons Champagne moment

We proeven Champagnes van twee huizen gevoerd door Joshua Klerks (Mijnchampagnemoment). Vanaf het moment dat zijn verloofde erop stónd om in de streek zelf haar bruiloftchampagne te gaan selecteren, of om precies te zijn ná die trip, was hij verslingerd aan het spul!

De Maisons zijn die van Jean Aubry & Fils en Philippe Legout. Per serie staat er blind 1 wijn van ieder op tafel. Eerst nog een lesje druiven herkennen: pinot meunier levert vaak fris jong fruit op, eventuele citrus komt vooral van chardonnay, en de pinot noir geeft een champagne meer body. Naast uiteraard een proefnotitie proberen we ook de herkomst te bepalen: Aubry zit iets ten zuidwesten van Reims, in Jouy-lès-Reims; Legout maakt champagne in de Cote des Bar, vlakbij het plaatsje Colombey les deux Églises – bekend als woonplaats van Charles de Gaulle.

Serie 1

Beide wijnen zijn BSAs, dus slechts licht gedoseerde niet-vintage wijnen: Bruts Sans Année. Beide hebben 18-24 maanden op de gist gerijpt. De eerste wijn heeft wat notigs, een heel fijne mousse, een suggestie van mint in de afdronk. Joshua zelf vindt de wijn eigenlijk net iets te oud; hij koopt ze zelf liefst zo snel mogelijk na het dégorgement, om ze zonder al te veel verdere ontwikkeling te kunnen verkopen aan zijn klanten. De tweede wijn is meer gist-getypeerd, heeft ook wat meer body – dus pinot noir? – appels, bitters. Dit blijkt inderdaad 70% pinot noir te zijn (met 20% chardonnay en 10% pinot meunier), uit de Côte des Bar. De eerste wijn, van Aubry dus, is 50% meunier en 25/25 chardonnay en pinot noir.

Serie 2

Twee rosés in deze serie – een is gemaakt door rode en witte stille wijn te mengen, de andere cuvée is een saignéewijn, waarbij dus eerst de schillen van noir en/of meunier een tijdje meeweken, en vervolgens de stille rosé wijn verder wordt vergist en tot Champagne verwerkt. De ene methode is niet beter dan de andere, volgens Tom Stevenson en Essi Avelan in hun Christie’s World Encyclopedia of Champagne & Sparkling Wine. Van beide methodes wordt goede en minder goede Champagne gemaakt. Wel is volgens de auteurs het tanninemanagement makkelijker bij blenden, dus saignéeversies komen nogal eens wat drogend over, wat de levendigheid en finesse van de mousse negatief beïnvloedt. De bleekroze wijn blijkt in dit geval een blend te zijn met toegevoegde rode wijn; de veel intensere koperrode de saignée. Die laatste – een 100% pinot noir van Legout – heeft rood fruit in de aanzet, frisse en mij persoonlijk niet storende zuren geven structuur. Die structuur komt voor een aantal leden ook van iets anders: “Bitters die plakken” zegt Eric, en Willem Jan noemt de tannines. Misschien dus toch iets te veel extractie bij de schilweking. De Aubry is wat gesloten, heeft wat rijper fruit volgens Maarten, is een tikkeltje krachtiger, voller. De blend is 25% chardonnay, 50% meunier, 25% pinot noir; de kleur komt van wat toegevoegde rode pinot noir.

Serie 3 – Blanc des blancs: 100% Chardonnay

De cuvée Symphonie van Aubry is 100% chardonnay en valt vooral in de smaak bij Peter: “prachtige neus, echt waanzinnig.” Iets wasachtigs, had ik in mijn aantekeningen staan, en wat rokerigs, en ook in de smaak vrij veel autolyse. De wijn van Legout is de cuvée ‘Romain’, die bleekgeel is en iets heeft iets kruidigs in de neus. Is dat hout? Nee, niet volgens Joshua, die zegt dat de wijn volledig op staal is gevinifieerd. Sappig, wat complexiteit (botertje, vuursteen/mineralig worden genoemd); de mousse is zo verfijnd dat de wijn voor mij bijna als een niet-mousserende wijn aanvoelt. De wijn heeft in totaal (dus pre- en post-dégorgement) 6 jaar gerijpt

Serie 4

De Aubry Prestige 80/20 pinot noir/chardonnay) is de lievelingswijn van Joshua: op zijn website zegt hij “… de volheid van de volledig tot rijkdom gekomen Pinot Noir [komt] heerlijk binnen. Dit afgewerkt met de citrus van de Chardonnay zorgt voor een bijzondere smaakexplosie”. Ik vind de wijn vooral mooi in balans en mooi getypeerd door de gistneus. Joshua is onder de indruk van de proefnotities van Just, dus bij deze: “Appel, goud, boter, zijdezacht. Gele appel, citrus, licht, fris, dansend, pracht.” Waarvan akte. De Legout draagt ook de naam “Prestige”, en is 2/3 chardonnay met 1/3 pinot noir. Opent zich in mijn glas wat langzaam, ik ruik wat vuursteen, en proef net wat meer mousse dan de meeste andere cuvées. Ruime zuren in de afdronk. Just: “Gist, appel, petroleum, hars. Mooi zuur, groen, verstopt zoetje, dwars.” Joshua bekent zelf een haat-liefde verhouding met deze wijn te hebben maar is dan ook een zelfverklaard pinot noir man 😉.

Als laatste proeven we een Champagne die Joshua wellicht aan zijn assortiment wil toevoegen. “Doen,” zeggen wij. Het is een zeer smakelijke wijn, heel vol; hij “blijft doordenderen” volgens Just – alhoewel Peter hem dan juist weer de “meest verfijnde wijn van de avond” noemt. Smaken blijven verschillen.

Jura wijnen zijn 'hard to get'
By in

Jura wijnen zijn 'hard to get'

Het wijngaard areaal van Jura is minder dan 1% van de Franse wijngaarden. Te klein om bekend te worden. Behalve bij kenners. Maar zelfs die zullen moeten toegeven: de wijnen spelen ‘hard to get’. Ze hebben vaak een oxidatief karakter. De wijnen zijn een tikkeltje afstandelijk. De liefhebber moet er moeite voor doen, het zijn wijnen voor een ‘acquired taste’. Veel wijnliefhebbers hebben een fragiel ego. Ze willen instant genot. Waarom vijf of tien jaar wachten? Als een wijn hautain gesloten blijft, is de kans dat je de wijn in het hart sluit minimaal. Hoe was dat tijdens deze proeverij?

Vin petillant

Eric Hoepelman zette meteen een interessante wijn neer, een Pet’Nat van Jean Francois Ganevat, genoemd naar zijn hond: Rott’Fall’r vin petillant. Een wijn gemaakt van riesling, dat je vooral uit de smaak kan opmaken: heerlijk hoge zuren met veel spanning. De geur verovert me snel: veel mineralen, een positief stinkertje, een heel rijke geur, een Grand Seigneur staat in mijn aantekeningen. 

Côtes de Jura

Daarna krijgen we vier wijnen van het Château d’Arlay, twee jaargangen chardonnay en twee jaargangen pinot noir. Het zijn druiven die in andere landen en streken de basis zijn voor heel charmerende wijnen. Waardoor liefhebbers hun hart eraan verpand hebben. Maar dat zou je niet zeggen bij deze Jura wijnen.

De chardonnay’s met appelation Côtes de Jura hebben beiden iets strafs. Ze zijn zes maanden gerijpt op eiken fusten. De jaargang 2000 geeft een amandelassociatie, waar 2004 iets van perzik heeft. Beide zijn geen wijnen die je lekker opentrekt om bij de tv een glas te drinken, dat zou ze enorm tekort doen en bezorgt jezelf een moeilijke avond. Het zijn bij uitstek dinerwijnen.

De pinot noirs hebben maar liefst vier jaar houtopvoeding gehad. De 2014 was introvert, iets van paddenstoelen, een wijn om alle finesses van te ontdekken met wijnvrienden. De jaargang 2008 speelt ook hard to get, maar gééft uiteindelijk meer. Half transparant, een tikje dof. In de geur mocca, toffee en fruit. Later ook mint. Door de tannines wat ontoegeeflijk, aantrekkelijker bij eten dan zo.

Vin de Gelée

Een klein flesje is vaak een voorteken voor een bijzondere wijn. Nu ook. Savagnin de Gelée, Côtes de Jura uit 2001 van Sylvie & Luc Boilley-Fremiot. Wat searchwerk. De Gelée betekent vaak dat de druiven na Allerheiligen zijn geoogst. Een bijzondere wijn die niet ieder jaar wordt gemaakt. Echt een vondst van Eric. Een van zijn hartendiefjes. Geen wonder. Zeer heldere kleur, een enorm rijke geur met vijgen, perzik, honingtonen. Echt een meditatiewijn. Geweldige balans en een smaak met een heel schaal met noten. Heel bijzonder, vloeibaar geluk. 

Vin jaune

Hierna volgen twee wijnen waar Jura om gekend is: vin jaune, wijn die meer dan zes jaar rijpte in fust onder een koek van gist. De wijn is altijd geconcentreerd, maximale opbrengst 30 hl/ha. De koek van gist noemen ze ‘voile’. De wijnboer verliest 38% van zijn wijn door verdamping, het deel voor de engelen. De wijn wordt op flessen van 62 centiliter gebotteld, de zogenaamde clavelin. Deze oxidatieve wijn verkrijgt extra rijkdom door rijping. Het is een wijn die bijna oneindig bewaard kan worden. 

Château Chalon 2000 Dennis Chevassu. Mooi oxidatief. Een schaal met noten, enorm rijke geur, geconcentreerde intense smaak. 

 

Château Chalon 2009 Domaine Berthet Bondet. Nog intenser, een vage impressie van terpetijn, de geur van de wolhokken in de oude textielfabriek waar nu museum de Pont gevestigd is, zest van mandarijn, cashewnoten, zachte aandronk, geweldige balans, liefelijk, een van de grootste Franse wijnen. 

Vin de paille

We sluiten de proeverij af met drie vin de paille, van ingedroogde druiven. Alle drie prachtig, graduele verschillen. Er staat een hartendiefje van Eric bij: Château l’Étoile 1998 van de AOC l’Étoile. Mahonie kleur, vijgen in de geur, prachtige balans, toffee, lang nahangend. Krenten. 

Het is te hopen dat het niet opnieuw zeven jaar duurt voor we een Jura proeverij in het programma opnemen. De Jura is een kennersgebied. Klasse dat Eric deze wijnen bij elkaar bracht en deze leerzame proeverij in het programma liet opnemen.

Begeleidende presentatie in PDF