Tag: Noord Italië

Montalcino: befaamd op eigen kracht
By in ,

Montalcino: befaamd op eigen kracht

Brunello di
Montalcino is befaamd als een van de mooiste wijnen van Italië. Soms zijn
wijnen in één keer beroemd geworden door in een enkele proeverij gereputeerde
namen te verslaan. Mas de la Plana 1970 van Torres is zo’n wijn, die Premier
Crus achter zich liet. En de Californische wijn kreeg een enorme impuls na de beroemde
proeverij uit 1976, het Oordeel van Parijs. Brunello’s hebben zo’n impuls nooit
gehad, maar ook helemaal niet nodig gehad. Het is een kennerswijn, een wijn die
befaamd is geraakt op eigen kracht. De wijnen uit Montalcino zijn elegant. Ze
zijn klassiek. Als er een Brunello in onze blindproeverijen staat, dan valt die
altijd positief commentaar ten deel. 

“Ik heb nog
nooit zoveel tijd in een proeverij gestoken”, zegt Berry Marinussen. Dat horen
we graag, want dan staat er meestal een fraaie line up met prima documentatie.
Berry bezocht Montalcino, een plaats met iets meer dan 5.000 inwoners, hij liet
zich verrassen in een lokaal restaurant met de Rosso. Studeerde op Brunello.
Proeft al maandenlang Montalcino. Tikte in Italië, Duitsland en Nederland
fraaie flessen op de kop. En dat levert een proeverij op die in de herinnering
blijft. 

Rosso di
Montalcino zijn koopwaardige wijnen, die al na een of twee jaar op de markt
komt, waar Brunello pas na vier jaar op de markt mag komen, een Riserva zelfs
pas na vijf jaar (waarvan twee jaar verplicht hourijping). 

Rosso di
Montalcino 2010 Colombini

Tuile kleur, expressieve geur, mooi zomerfruit, kandij en koekkruiden geuren,
licht, elegant, fraaie zuren. Gerard benoemt: vaal donkerrood, bruine rand,
zachte aanzet, warme wijn, rijp rood fruit, houttoets, milde zuren, krachtige
bitter, rijpe en rijke wijn. Noël ziet een bruine geur, noemt de wijn zwoel, in
aanzet rond, drop en tannines. Al met al: een vrolijke wijn.

Rosso di Montalcino 2013 Il Poggione

Roodbruine kleur, hap sap iets steviger, geurende zomertuin, wat roos, aardser,
in het glas komen kruiden los. Gerard proeft een iets scherpere aanzet, dikkere
wijn, kruidig, hoekig. Noël noemt de neus klein, en proeft frisser, meer zuren,
smaller van palet, meer kersen. 




Berry zet ook
twee IGT Montalcino’s neer. 

Unus Solus 2007
Domus Vitae                                                     
                                    Gemaakt
van 50% sangiovese, een kwart merlot en een kwart cabernet sauvignon. Claartje ruikt kersen, leer, drop,  zachte aanzet en drop komt terug in de smaak,
bouillon, zachte zuren. Kees ruikt cassis, tabak, koffie, aromatisch, mooie
frisse zuren. Noël benoemt pruimen en
chocolade, Paul koffie espresso bramen mon cherie. Mijn aantekeningen: tuilé. kleur, half transparant, belegen geur, al
tertiaire tonen, herfstbos, bospaddestoelen, sappige smaak, superlekker, goede
balans.

Banfi  Belnero 2012 sangiovese

De rosso die Berry in Toscane ontdekte. Paarse rand en kleur, ondoorzichtig,
kruidig, chocolade, lichte leertoon, wat steviger, tandplak, geeft nog niet
mee, moet nog liggen, nu al erg lekker bij biefstukje. Toch ook zijden
structuur qua smaak.

Maar liefst
zeven Brunello’s staan op tafel, een selectie. 

Banfi Brunello di Montalcino 2010

Tuilé rand, half transparant, breed, vaag laurier, wat kers, zachte aanzet,
rijk jaar want licht zoetje, lichtvoetige wijn, bij doorslikken toch ook veel
kracht en veel elegantie. Eric noemt de wijn zacht, rijk in de neus,  zacht en stevige smaak met vanille. Diederick waardeert
de aangename neus. Paul benoemt cassis met aardbei, leder, zoetje, ronde zuren.
Een complexe wijn met nadruk op rondeur. 

Brunello di Montalcino 2010 Val di Suga

Tuilé, half transparant, bonbon, melkchocolade, vaag vuursteen, sappig met
pittige zuren, iets tandplak nog, iets aardser dan Banfi, zijden structuur maar
dan kracht in fluwelen handschoen. Eric vindt de wijn , krachtig, pure
chocolade spannender dan Banfi. Diederick benoemt tannines, tabak, pruimen, rood
fruit. Noël waardeert de Val di Suga als een wijn met  meer spel. 

Brunello di
Montalcino Solaria 2005

Tuilé, half transparant, rijke en zwaardere geur, leer, tuinaarde, zelfs licht
rubbertje, iets minder lichtvoetig dan de Predella 2009. Zwaardere houttoets,
aardser, meer type Saint Estephe, mineralen ook in afdronk met een bittertje.
Martijn zegt dat cacao de neus binnendendert, bouillon, erg zwoel. Had iets
meer zuren mogen hebben om voor hem een dikke tien te krijgen, lange afdronk.
Boele oordeelt deze wijn te intens. 

Poggio di
Castellare Brunello di Montalcino 2004

Dertien jaar oude wijn. Tuilé, half transparant, belegen neus, duidelijke oxy
toon, herfstbos, tertiair, vrij scherp in aanzet dan toch ook rondeur.
Fraai. 

Caste Giocondo Brunello di Montalcino 2004 Frescobaldi

De jaargang 2004 is een absolute topjaargang en dat is hier goed te proeven.
Tuilé, dieper qua kleur, herfstbos, lijkt kleinere neus maar dan wel een met meer
finesse en verfijning. Rondeur in smaak, duidelijk ook wat chocolade, veel
kracht, zeer complete wijn. Ron noemt veel nieuw hout, complexiteit en een structuur
om over na te denken (en dat waardeert hij enorm is een wijn). Verfijnde wijn.
Knappe prestatie. 

Brunello di Montalcino 2000 Riserva Colombini

Pfieuw!! Rijke en complexe geur, kruiden, hap sap, veel concentraat, verfijning,
zeer complete wijn, zo een waar je nauwelijks iets te wensen hebt. Voor mij dé
wijn van de avond. Just benoemt elegantie, ceder, kreupelhout, zwart fruit,
intense smaak, espresso, pure chocolade en een lange afdronk. 

Héérlijke
proeverij. Montalcino is een thema dat jaarlijks terug mag komen! Goed gedaan
Berry.




Kampioen wijnen
By in ,

Kampioen wijnen

Het hoort bij
de wijnwereld: competities en bekroningen. De spreuk goede wijn behoeft geen
krans, die wordt door de wijnbouwers zelf met voeten getreden. Overal zijn
wedstrijden waar wijnen gelauwerd worden. Goed voor de trots van de wijnboer.
Én goed voor de verkoop, want de consument wil wel een wijntje dat kampioen is
geworden. Hans van der Horst zet ons twaalf bekroonde wijnen voor. Dat moet een
fantastische proeverij opleveren. Zijn de wijnen óók kampioenen in onze ogen? 

Alle proevers
hebben de blind geserveerde wijnen gewaardeerd met een kwalificatie: matig,
voldoende, ruim voldoende, goed of zeer goed. En ja, al deze kwalificaties zijn
gegeven. Drie wijnen scoorden ‘matig’ bij de proevers. Negentien keer (uit 144
scores) geven de proevers ‘zeer goed’. 
Zijn wij nou zo kritisch en verwend? Of moeten we kampioen wijnen met
een korreltje zout nemen? Ik heb de scores vertaald naar een rapportcijfer. En
zie, dan komen maar twee wijnen boven het rapportcijfer acht. 

De beste
wijnen van de proeverij zijn:

1 Vinas de
Vero Secastilla 2011 Somontano met rapportcijfer 8,8

2 Le Clos de Caillou 2014 Côtes du Rhone met
rapportcijfer 8,0

3 Bruno Rocca
Rabajolo 2013 Langhe rosso met rapportcijfer 7,9

Fijn is dat
Hans altijd wil objectiveren. De proevers hebben de wijnen dus ook beoordeeld
naar prijs, met de kwalificaties zeer goed, goed of te duur. Slechts vijf
wijnen kregen de kwalificatie zeer goed van de proevers, terwijl álle twaalf
wijnen van een of meer proevers het ‘te duur’ etiket kregen. De volgende wijnen
scoorden op de beste prijs/kwaliteit verhouding.

Domaine Clavel de Mas 2015 Coteaux de Languedoc

Moulin a Vent 2015 Nadia & Thierry Janin

Tenuta Olim
Bauda 2015 Barbera d’Asti 

De duurste
wijn van de proeverij is erg mooi en scoorde in rapportcijfer op de vierde
plaats. Ventisquero CS Enclave 2011, een cabernet sauvignon uit de Maipo Valley
in Chili. Maar liefst driekwart van de proevers oordeelde deze wijn (euro 57)
te duur. 

Genoeg over
de cijfers, laten we naar de proefnotities gaan. 

Domaine Clavel de Mas 2015 Coteaux de Languedoc

Biedt veel
voor de prijs van 8,40 euro, het rapportcijfer van alle proevers komt op 7,2.
Paarse kleur, duidelijk jong en expressieve geur, ongecompliceerde wijn. Willem
Jan benoemt kers, witte peper en drop. De wijn gemaakt van grenache en carignan
roept bij Claartje kers, hout en wat droge tannines op. Just benoemt koffie en
‘gemakkelijk’. 

Moulin a Vent 2015 Nadia & Thierry Janin

De prijs is
14,95, het rapportcijfer van iedereen 7,6. Deze wijn van gamay heeft een heel
goed concentraat, heet een expressieve neus met véél kersen, lekker! De geur is
rijk met morellen en tabak. Eric noemt de wijn zacht, hij ruikt yoghurt en
benoemt een korte afdronk. Type Argentijnse Malbec zegt Rob, die in een hoek van proevers
zat die in opperste verwondering naar de fles keken toen die werd onthuld. Erg
mooie wijn.

Tenuta Olim
Bauda 2015 Barbera d’Asti

De Barbera
kost 11,50 euro en scoort het rapportcijfer 7,8. Paarse kleur nog, gesloten
neus, ik ruik niets. Wel wat nieuw hout, beloftevolle wijn met hoge zuurgraad.
Rob benoemt een schrale neus, fruitsnoepjes en de smaak krijgt als oordeel:
smak, smak! Ook Eric benoemt de neus als gesloten, de smaak als aards.

En dan de
beste wijnen. 

Vinas de Vero
Secastilla 2011 Somontano met rapportcijfer 8,8

Deze wijn
kost 25,95 en is gemaakt van garnacha. Mooi cederhout, kersen op sap, goede
balans en mooie zuren. Verleidelijke en machtige wijn, heel dik gemaakt met
fraaie balans tussen zuren en bitters. Toos benoemt drop en chocolade. 

Le Clos de Caillou 2014 Côtes du Rhone met
rapportcijfer 8,0

Deze wijn
kost 15,95 en is gemaakt van 85% grenache, 10% syrah en 5% carignan/mourvedre.
Rob benoemt de wijn als elegant, met mooie bitters maar een storend zoetje.
Eric noemt de wijn rijk, hij ruikt framboos, tabak en leer. Mijn aantekeningen:
lichtrode kleur, fruitig en expressief. Vrolijke geur, ongecompliceerd leuke
wijn. 

Bruno Rocca
Rabajolo 2013 Langhe rosso met rapportcijfer 7,9

De wijn kost
29 euro en is gemaakt van 40% cabernet sauvignon, 30% barbera en 30% nebbiolo.
Toos noemt de wijn te jong. Na een stroef bittertje heeft de wijn met hoge
zuren een sappige smaak, kruidig ook. 

Een hele
leuke proeverij, waarin twee wijnen een magere 6,3 rapportcijfer scoorden. Een
van die wijnen was de goedkoopste uit de proeverij (een supermarktwijn), maar
de andere kost 12,60 euro. Ai, ai. Kampioen wijnen zijn nooit echt beroerd,
maar dat je medailles en bekroningen met een korreltje zout mag nemen, tja, dat
is wel bewezen.

Noord Italiaanse wijnen uit Friuli, Lombardije en Toscane
By in ,

Noord Italiaanse wijnen uit Friuli, Lombardije en Toscane

Just
Krijn neemt ons mee op zijn avontuur. Hij wijkt af van het door
hem gebaande Spaanse pad en is terecht gekomen in Italië. Hij
gunt ons het genoegen knappe series voor te zetten, welke we
niet-geblindeerd mogen keuren.

We
starten metFranciacorta
Satèn Brut, Ricci Curbastro, 2010 (Chardonnay)als indrinker. In mijn glas geeft deze een zeer mooie, fijne
mousse. De neus geeft karton, brioche, ananas en broodkruim. We
proeven een klein zoetje, appel(moes), een bittertje achterin en
harde zuren. Ik vind het een erg mooi glas! 

We
vervolgen met het echte werk.De
eerste serie komt uit Friuli.Het zijn drie witte wijnen, gemaakt van lokale druiven. Na het
proeven benoemt Hans L. dat ‘geen van de wijnen zich opdringt;
ze blijven mooi op de achtergrond’. De
eerste van de serie,Gradis’Ciutta,
Collio, 2014 (Ribolla Gialla),
is witgeel, ruikt naar bloemen en heeft een citrushintje. De
tweede,Toros,
Collio, 2014 (Friulano),
is iets geler. In de mond is hij rijker met ietwat perzik. De
derde is duidelijk ouder en ‘dikker’.La
Due Terre, Sacrisassi, 2008 (Friulano, Ribolla Gialla)is goudgeel. We proeven gebakken ananas, hooi en romig. Wat mij
betreft is de laatste de mooiste van de serie.

De
tweede serie is van het huis Fratelli Bettini.De wijnen zijn gemaakt van (vrijwel alleen) Nebbiolo van ranken
in de Valtellina-regio. DeBettini,
Inferno, 2012 (Nebbiolo, Pinot Nero)is helder en rood. Claartje bemerkt een ‘putje’ en ook hout,
rokerig en cassis. Martin neemt specerijen en leer waar. Met
Noël vindt hij het een licht gebouwde wijn.De
tweede,Bettini,
Sassella Reale, 2007 (Nebbiolo, Pinot Nero),
is ook transparant en iets meer roodbruin. Toos vindt het een
prettige wijn. Noël merkt een frisse neus en bes op. De derde,Bettini,
Sforzato, 2006 (Nebbiolo),
is – hoe kan het ook anders – ook helder/transparant. De kleur
is meer bruinrood. Ik neem pruimenjam waar. Paul ervaart ‘veel
bitters, veel tannines, veel alcohol’. Martin roemt de lange
afdronk en vindt het een prachtig glas.

Mooiste wijn uit de proeverij

Gemeenschappelijke
deler in de derde serie is de druif: Sangiovese.De drie wijnen hebben een stevig karakter. De meningen zijn
evenwichtig verdeeld over wat de mooiste van de serie is, de
eerste of de tweede… De
eerste isTerenzi,
Morellino di Scansano Riserva “Madrechiesa”, 2012 (Sangiovese).
Deze krijgt mijn voorkeur. Ik proef truffel en rood fruit. Peter
benoemt mokka, pijptabak en een bittertje. Martijn vindt ‘m
‘mooi warm’. Berry acht deze nú een mooie wijn, terwijl de
tweede nog mooier moet worden. De tweede isPiancornello,
Brunello di Montalcino, 2011 (Sangiovese).
Toos zegt: ‘mijn wijn’. Peter neemt leer, chocolade, rijke
voorname neus en turf waar. De wijn heeft een mooie lange
afdronk. Ook de derde van de serie is een prima wijn.Nittardi,
Chianti Classico Riserva, 2008 (Sangiovese)heeft een verfijnde geur met kersen en zwart fruit. Niet veel
langer laten liggen.

Als
uitdrinker genieten we vanSignano,
Vin Santo, 2006 (Malvasia del Chianti, Trebbiano, San Colombano).
Deze is hoog in alcohol. De wijn heeft hints van caramel, noten
en sherry.

We
danken Just voor zijn gewaagde en geslaagde uitstap naar Italië!

Verslag en proefnotities Eric Hoepelman

In nevelen gehuld
By in ,

In nevelen gehuld

‘Het determineren van blind geproefde wijnen’. Dat is het thema van Claartje Grielis. Determineren doen we graag, dus kom maar op! Om al bij het eerste glas in lichte wanhoop te vervallen. Want ja, het is een mousserende witte wijn, wat rijker van smaak. Met een fijne mousse. ‘Nee, juist een grove mousse’. Ergo: ‘een bek vol schuim’. Is het champagne? ‘Te rijk, te vol’. Cava dan? Zo flitsen de mogelijkheden voorbij. Appel, pepertje, chardonnay wordt geoppperd. Bij de onthulling wordt duidelijk; dit kan een zware avond worden. Land: Frankrijk (toch champagne?). Druif: blend van chardonnay en pinot noir. Gebied: Jura!


Jaar: 2013. (Champ d’ Etoiles, Cuvée Chanson, zero dosage) En als je dat zo hier ziet staan dan lijkt de champagne-associatie zo gek nog niet. Maar in de mond: nectarine, ananas, zwoel en rijp. De (biodynamische) producenten geven eet-suggesties: pruimen in bacon of tarte tatin. Zo zwoel dus.

De lezer dezes vraagt zich inmiddels af: wat doet die sterrenhoop ‘in hemelsnaam’ op een blog over wijn proeven? Welnu: om de argeloze lezer het gevoel te geven hoe het voelt om ‘lost in the stars’ te zijn. Verdwaald in eigen hersenpan. Hopeloos verloren in een zee aan weetjes, smaaksensaties en -herinneringen die maar niet zinnig op een rijtje willen verschijnen. Wat valt hier te determineren? Waar hebben we houvast? We verdwijnen als Bowie’s Major Tom in het niets. Wat zien we, wat proeven we, wat moeten we? Weten we wel iets? Hulpeloos. Reddeloos. Radeloos.

Het tweede paar doet de verwarring slechts toenemen. Wijn 2 blijkt uit Griekenland te komen. Een zuivere en bloemige malagouzia, met ver weg een buxustoontje. Sauvignon blanc of verdejo? Spanje dan maar? Oostenrijk
wellicht. Veel rijp wit fruit, zachte zuren. Voor niemand leidt het spoor naar Griekenland, terwijl in februari nog een malagouzia is geproefd. Wijn 3 is een 50/50 blend van Chardonnay en Savagnin. Cuvée stellaire – Castor. Wederom uit de Jura, van dezelfde makers als glas 1. De zuren van de Savagnin treden duidelijk op de voorgrond. De wijn wordt – mede door behoorlijk wat hout – in de Bougogne gedacht. Ook Chablis wordt genoemd.

Gaan wij dan even terug naar de beginfoto. We kijken naar een gedeelte van het sterrenbeeld Tweelingen. De sterren Castor & Pollux zijn de belangrijkste herkenningspunten in de constellatie. Pollux is helder en goudkleurig, Castor is zwakker en wit van kleur. We menen de twee nu te herkennen.

Wanneer wordt het makkelijker, smeken we Claartje. De volgende serie zou meer herkenningspunten moeten hebben. Maar niet heus. We vervolgen met Fié Gris (lees: Sauvignon gris) uit de Loire (Ampelida)en een Meursault. De Meursault (Les Grand Charrons, 2012) wordt vooral in Zuid-Afrika geplaatst, vanwege veel
warmte, hout en toffee.

Met de rode series gaat het al niet veel beter: de serie Toscaanse wijnen wordt eerst in Italië geplaatst, maar verhuist later naar Chili. (Le volte dell’Ornellaia, 2013 en Collosorbo, Brunello di Montalcino, 2010). Tot wanhoop
van Berry: “zit ik al een week Brunello’s te proeven [voor zijn proeverij over 3 weken], maar nog nooit proefde ik zo overduidelijk cassis!” Bij de volgende serie van 3 revancheert Berry zich: hij determineert loepzuiver Argentinë en Malbec. (Don David, uit Calchaqui valley, zo’n 1700 meter hoog, 2013) De ‘ster’ van de avond is wijn 4.2. Leer, chocolade, floraal, rozen, pruimen, kers en koffie. De rozen voeren ons naar Noord-Italië. (“het is gewoon een barolo, punt uit!) Dat klopt (weer) niet. De volbloed negroamaro is een Salice Salentino riserva (Vigne delle Monache, Cantina Sampietrana, 2012). ‘Evenwichtig, rond, met sappigheid en een fantastisch spel’, aldus de Roermondse importeur. De prijs/kwaliteitsverhouding is voorbeeldig. Aanrader!

De laatste serie voert ons langs Baden met een Rülander auslese (=Grauburgunder, Abril, 2011) en eindigt in de buurt van Valencia met een fles superzoete vloeibare bramenjam. (Laudum Dulcenegra) En zeggen we bramen, dan denken we aan Mourvèdre. Met recht zeggen de Spanjaarden daar Monastrell tegen, want de
oorsprong van deze zonliefhebber ligt in Spanje.

Nog een keer terug naar de beginfoto: Castor & Pollux. Nou ja, dat denken we, gezien de gegeven informatie. In werkelijkheid zijn dit de sterren die één van de voeten van Castor vormen. We kijken naar nevel IC 1443. In de kern van de nevel bevindt zich een neutronenster, dat is het restant van een ontplofte ster, zo’n 30.000 jaar geleden. Zo spatte ook onze wijnkennis uit elkaar, zo’n 5 dagen geleden. Of waren we gewoon be-neveld?

Verslag en proefnotities van Hans Lodewijkx 

Een frustratieproeverij: wijnen van Barbera
By in ,

Een frustratieproeverij: wijnen van Barbera

Ze hebben
hard geoefend, de twee BWS-teams die meededen aan de Grand Prix St. Hubert.
Veel extra proefsessies het afgelopen jaar, buiten de wekelijkse dinsdagavonden
om. En Barbera … die wijn herkenden ze zelden of nooit! Het frustreerde onze reguliere
scribent Peter dusdanig dat hij nu maar eens een hele avond aan wijn van deze druif
wijdde.

De indrinker:
helaas komt deze bubbel wel errug koud op tafel, maar ze biedt een
vrij geprononceerde neus, gistig en gerijpt, lekker glas. De meeste proevers
zijn nog positiever en dan stelt zich natuurlijk de vraag “Is dit Champagne?’
Voor mij mist de wijn de intense afdronk van een goede Champagne. Het blijkt de
Zilveren Parel van Genoels-Elderen uit België.

We proeven
drie series van 3 wijnen, in oplopende prijsvolgorde. In de eerste serie twee
wijnen van Michele Chiarlo, de Palás 2013 en Cipressi della Court 2012, beide
Barbera d’Astis; daarna de Guidobono 2014 uit Alba. Alba heeft volgens de
geleerden het beste terroir, maar ja, de beste wijngaarden zijn daar dan ook
gereserveerd voor nebbiolo, dus claimen sommigen dat Asti’s best wel eens beter
kunnen zijn. In deze serie is in ieder geval duidelijk dat de Palás de
eenvoudiger wijn is. Vrijwel iedereen noemt de Cipressi voller, dikker,
zwoeler, met ruim voldoende zuren en tannines. De Guidobono heeft een zoetje
(“Belga-kauwgom” zegt Kees), een crowd-pleaser, veel fruit, maar net als de
Cipressi heeft de wijn voor mij voldoende tegenspel van zuren en tannines.

De tweede
serie geeft discussie. De eerste wijn Cascina Bongiovanni 2010 heeft volgens
sommigen veel te veel zoet, is volgens anderen desondanks toch in balans. De
Ettore Germano, een Alba Superiore uit 2011, is rokerig (‘gebrand’, zegt Hans
L), sappig en elegant, alhoewel ook met nog behoorlijk wat tannines. Andere
proevers vinden de derde wijn dan weer elegant, Enrico Serafino 2013. Ook bij
deze wijn schrijf ik ‘sappig’; na vanovond is dat voor mij toch wel een
eigenschap van Barbera. Op kleur laat de wijn zich lastig determineren, zoals
Hans vdH terecht opmerkt. Ook het volgens de documentatie lage tanninegehalte
vinden we niet bij alle wijnen terug  –
komt misschien ook doordat de doorsneekwaliteit bij de BWS toch wel een stukje
hoger ligt dan wat er zo gemiddeld genomen in Hollandse huishoudens wordt
opengetrokken. 

In de laatste
serie een wijn die wel vaker op tafel komt, de Papagena 2011 van Fontanafredda, de
Costamiòle van Prunotto en de beroemde Bricco dell’Ucellone. De Papagena 2011
met een vleugje stal, kan op veel bijval rekenen, maar voor mij is de Costamiòle Prunotto 2009
Nizza favoriet vanwege zijn grotere complexiteit. Een lekkere neus (“dat is nou
cassis!”roept Berry), open haard, lekkere zuren, en behoorlijk wat, maar
superrijpe tannines. De Bricco dell’Ucellone 2012 van Braïda is wat veel van het goede, op
dit moment nog, met o.a. 16% alcohol, vanille, bosvruchten; een heel krachtige
wijn met veelbewaarpotentieel.

De uitdrinker
is een Montlouis Moelleux uit 1996 van Yves Chidaine, in de mond zeer vief en
fris, met o.a. sinaasappel, kumquat-, en abrikoostonen, ook behoorlijke
ouderingsaroma’s (de wijn doet Kees aan retsina denken). 

Gaan we vanaf
nu altijd Barbera herkennen? Vast niet, maar lekker was ’t wel!

Verslag en
proefnotities Rob van Ginneken

Proefavond met contrasten
By in ,

Proefavond met contrasten

De werkavond is een proeverij met ontdekkingen van de leden. We proeven van een piepjonge
Alvarinho 2015 tot een fraai rijpe Château Poujeaux 2003. We proeven Belgische
Chardonnay van Genoels-Elderen en Slowaakse Furmint. We proeven Nebbiolo uit
Chili en Merlot uit Toscane. Voor dit verslag beschrijf ik de wijn met het
meest klassieke etiket en de wijn met het meest modernistische etiket. 

Scharshofberger
Riesling 2007 Kabinett Egon Müller

Deze wijn
geniet een mythische reputatie. Staat gewoon als derde wijn blind in de eerste
serie. Jawel, daar begint het vloeibaar geluk dus meteen mee! Ongelofelijk
fraaie riesling expressie, mooi vanille in de neus en prachtige zuren bij een
geweldige balans. Ja, allemaal superlatieven en dat is deze wijn dubbel en
dwars waard. Iedere keer een feest om te drinken. Fles Moezel met klassiek
etiket. Ik denk dat de wijn in 1910 ook met dit etiket is gebotteld. 

Kappa Toscana
2013

Hip, trendy
en typografisch. De fles met het modernistische etiket komt uit Toscane. Erg
lekkere wijn, heel kruidig (kardemom en laurier) met tonen van mocca en toffee.
Minder dan 3% autochtone druiven, 35% Syrah, 35%Cabernet Franc en 25% Cabernet
Sauvignon, aangevuld met een beetje Petit Verdot. Unieke combinatie van druiven.
Ook wat cassis en koffie in de geur. Nogal a-typische wijn, desalniettemin als
conclusie: erg lekker. 

In deze
werkavond werden twee commissies geformeerd, ter voorbereiding op de wedstrijd
en ter voorbereiding van de studiereis 2017.

Zomerwijnen - we hebben vakantie tot 20 september
By in ,

Zomerwijnen - we hebben vakantie tot 20 september

De laatste
proeverij van het seizoen staat in het teken van de zomerwijnen. Een begrip dat
ruim geïnterpreteerd kan worden. Voor mij staat het voor: wijnen die je
zorgeloos kunt drinken, die interessant genoeg moeten zijn om te boeien. Ik hou
niet van de wijnen die je gedachteloos drinkt, mwahh feitelijk drinken
wijnliefhebbers natuurlijk heel weinig wijnen gedachteloos. Een proeverij met
soms zotte wijnen. Alle wijnen zijn blind geproefd. 

Abavas Dãrzi

Met deze wijn
zijn we flink bij de neus genomen, het is geen wijn maar gemaakt van appels.
Uit Letland. En verduveld: verrassend goed! Bloemrijke neus, brede neus,
viooltjes, goede balans, hele mooi glas, goede aciditeit. HansL vat dit glas
uit Letland in één woord samen: vrolijk. Ik voeg daaraan toe: zot. 

2015 Groiss
Sommerwein

Dit is héél
letterlijk een zomerwijn. Gemaakt van 80% pinot noir 20% zweigelt, de wijn
krijgt op verschillende wijn-apps hoge waarderingen. Zalmkleurig, kleine neus,
frisse zuren. Onze leden zijn wat kritisch. Zoet, vermoeiend en eenvoudig zijn
kwalificaties. 

2012
Swanenplaats

Nederlands!
Gemaakt van Cabernet dorsa. Paarse kleur, gekoelde wijn, kleine neus, wat
onbestemd,olijven in de neus, straf nog. Moeilijke wijn, zegt Toos. Boers en
boeiend, zegt Nello. Een neus waarin lelies zich ontwikkelen, zegt Cobie. 

Zilliken 2009
Riesling 

Heel
expressief, snoepwinkel, turks fruit, toast, aandronk demi-sec maar wel goed, riesling
met verfijning, sappig, goede zuren. Claartje benoemt lichtgeel, petrol,
complexe neus, citrus, goed concentraat, lange afdronk.

Soave
Classico 2014 Gini

Pakkende
omschrijving van HansH: zomer/regen/hooi/acacia/mineraal en romig. 

Viognier 2015
Fairview

Pakkende
omschrijving van Willem Jan: citrus, appel, vanille/roomboter, hele lekkere
bitters feestje van begin tot eind. 

Nerelo Mascarlese
2013 Tascante

Licht,
sappig, vrolijk, wel veel alcohol, pinot noir karakter, kers, hoge zuren
stevige wijn.

Regnie 2012
Laforest

Kruidig,
sappig, hoge zuurgraad, tandplak, karaktervol, wijn met veel spel.

2008 Barbera
d’ Alba Burlotto

Sappig, heel
hoge zuurgraad, levendige wijn, veel concentraat, Eric benoemt amarene kersen.

Berry’s Bijzondere Bottle Battle
By in ,

Berry’s Bijzondere Bottle Battle

Berry
Marinussen heeft een proeverij met The Battle als titel. Flessen, wijnmakers,
die met elkaar de degens kruisen (figuurlijk) om te beoordelen wie wint. Geen
riesling?, vraagt iemand bij de uitdrinkers vol verwondering. Nee, want dat
verwacht iedereen van mij, zegt Berry. Hij heeft niet een gemakkelijke weg gekozen, veel voorbereiding in de
proeverij gestoken. Er staat één Duitse wijn op tafel, want het bloed kruipt waar het niet gaan kan, de indrinker: Silvaner Alte Reben
2012 uit Rheinhessen van Gröhl. Ik piekerde me suf wát het kon
zijn, je streept dan druif voor druif door, alleen niet aan de silvaner
gedacht.Sappige wijn, veel zuren, bitters duidelijk
aanwezig, in 2e instantie ook fijne bloemetjes.

We proeven
vier rode wijnen blind naast elkaar, steeds aangeraden, de persoonlijke
favorieten van vertrouwde wijnhandelaren. Daarna Bourgogne naast Barbaresco
(lichtgekleurde wijnen), Madiran naast Cahors (zwartgekleurde wijnen) en daarna
drie dessertwijnen – zonder de te verwachten riesling. Het is een fijne
proeverij, Berry’s bijzondere bottle battle. Leerzaam én om te genieten. 

Favorieten van wijnhandelaren

La vieille Eglise 2013 Côtes du Marmandais

Krijgt 6,4
als rapportcijfer van de proevers. Paarsdonker, kleine neus, besjes. Willem Jan
proeft kers, ceder, paprika en oordeelt de wijn wat dun. Eric benoemt cassis,
zoet, beetje hout, drop, zoethout, stevig zuur, mondvullend, aanhoudend
bittertje, spannende wijn.

Fausto 2014
Marken

Krijgt 6,5
als rapportcijfer van de proevers. Gemaakt van Sangiovese en Montepulciano.
Biologische wijn, sappige smaak, karaktervol opdondertje. Eric benoemt krachtige
siroop, botertje, laurier. Willem Jan ruikt roos, cerise, fruitella, ruikt
zacht, kers, laurierachtig drop,

Poggio alla
Guardia 2012 Toscane

Krijgt 7,5
als rapportcijfer van de proevers. Sangiovese. Bruine rand, lekkere neus,
aangename mineraliteit en kruidigheid, verleidelijke wijn, goede zuren, fijne balans,
levendig. Eric benoemt zweet, aceton, peper, kruidnagel, rondeur, tandplak, droge
cacao. Willem Jan proeft kers, thee, leer, sinaasappelschil, aceton/medicijnen
op achtergrond, stevige nasmaak. 

Saint Cosme
2014 Cotes du Rhone

De wijn die
de meeste mensen als lekkerste duiden krijgt rapportcijfer 7,6. Willem Jan
geeft aan een volle neus met zoete vruchten, kers, jam, framboos, toontje
chocolade, behoorlijk zoet met zuurtje, plak, mag nog even. Eric noemt de geur wonderlijk:
boter, tropisch fruit, mango, ananas, banaan. Mijn aantekeningen van deze wijn van
Syrah: paarsrode rand, bloemrijke geur, erg fraai, morellenkers, volkruidige
aandronk, goede zuren, heeft een prettige smoothness, rondeur, goed sap.

Twee
lichtgekleurde wijnen

Gevrey Chambertin 2009 Les Crais, Christian Ninot et
Fils

Hartendief
van Berry. De meerderheid van de proevers kiest voor deze wijn. Uit de lichte
kleuren in het glas is het evident dat we hier te maken hebben met een druif
zoals de pinot noir of nebbiolo, blijken ze het beiden te zijn! Geouderde
kleur, lichtbruin, belegen tonen, licht rozen, aantrekkelijk spel, goede zuren,
hap sap, verveelt niet, ideale lunchwijn. Claartje is kritisch (natte doek,
dun), Rob heel positief (granaatrood, potloodslijpsel, stal, mooie balans,
lekker), HansL idem (stallucht, zoete smaak) en Willem Jan staat op het
verkeerde been door de mooie rozen in de geur. 

Barbaresco
2009 la Spinetta

Nebbiolo. Geouderde
kleur, lichtbruin, geprononceerde geur, mineraal, wat straffere smaak met meer
tannines, bitters, karaktervol. Claartje is nu milder (groene kruiden, basilicum/peterselie,
drop en koffie, bitters), Rob noemt de wijn eerder interessant dan mooi,
terwijl HansL zwarte bessensiroop determineert en een redelijke balans.

Twee
donkergekleurde wijnen

2001 Montus
veillle vignes Madiran

Inkt,
koemest, amarenekersen, zoete aanzet, zwarte bessen, bek vol wijn, snufje stal,
zegt HansL. Eric doet de wijn denken aan truffelrisotto. Rob noemt deze wijn
wat complexer dan de volgende. Mijn aantekeningen: diepzwart, houttonen
domineren. Karaktervol, sappig, tandplak, moeilijke wijn nu! ceder, goede
zuren, interessant, goed onderliggend fruit, stoofpotjeswijn. Duidelijk
voorkeur van de meeste proevers.

2000 Le Cedre
Cahors

Hartendiefje
van Berry. Diepzwart, gestoofd fruit, pruimen, ik vind de wijn een tikje
eendimensionaler, drinkt wel soepel. HansL benoemt caramel, amarenekersen,
zoete aanzet, meer tegenwicht zuren, fruit om op te kauwen, bazooka kauwgum,
het ‘gemaakte’  proeft Hans terug.

Dessertwijnen

Berry heeft
een Loupiac 2004 (doet aan een kleine Sauternes denken), een Siciliaanse
Passito 2012 (ik kreeg een visioen van Bianca Castafiore) én de altijd zeldzame
Bonnezeaux, de ultieme wijn uit de Coteaux de Layon. Die vonden de meeste
proevers dan ook het lekkerste.

2005 Chateau de Fesles Bonnezeaux

Turks fruit!Hooi,
boter, excellente balans, bittertje. Vol van leven, kan nog heel lang mee,
stroperige viscositeit, mooi spel. Herkenbaar Loire. Chenin Bloanc. Rob benoemt honing, dikke
wijn, smaak blijft achter bij neus. HansL: marsepein, geconcentreerd, mooi rond
zacht romig maar klein zuurtje te ver weg. 

Heerlijke
proeverij.

Lessen van Nello (1)
By in ,

Lessen van Nello (1)

Wijnen die verwantschap hebben met elkaar zijn lang niet altijd goed uit elkaar te houden.
Nello Pischedda heeft een proeverij samengesteld waarin wijnen met elkaar worden vergeleken uit Piemonte, Veneto en Rhône. De wijnen uit Piemonte zijn gemaakt van de barbera druif, die uit de Rhône van de syrah druif. In Veneto mogen van corvina druiven, molinara druiven, en rondinella druiven in volgorde van licht naar zwaar Valpolicella, Valpolicella Superiore, Amarone en Recioto gemaakt worden.

Nello zet drie referentiewijnen in, repectievelijk Barbera d’Alba  “Raimonda” 2014 van Fontanafredda (mineraal en frivool), Valpolicella Superiore Ripasso  “San Rocco”  2013 van Tedeschi (mineraal en zwoel) en Crozes-Hermitage  “La Matinière”  2013 van Ferraton (veel
rondeur en kracht).

Daarna krijgen we steeds een serie van twee wijnen met de vraag de druif te herkennen. 

Barbera d’Alba Superiore  “Papagena” 2010 van Fontanafredda is herkend door Eric, die de wijn typeert als zoet (pruimenjam), kers en leer.

Valpolicella  “La Fabriseria” 2011 van Tedeschi heeft een wat minder herkenbare geur met cederhout en bessen, ik ruik ook pruimen, Noël ruikt anijs en mint, stevig glas wijn.

Saint-Joseph  “L’Amarybelle” 2013 van Yves Cuilleron is een hartendiefje van Nello, onmiddellijk herkend door gastproever Harrie door de ‘witte peper’. Goed in balans, zegt Hans H, die ook peper herkent. In de neus verder kreupelhout en leer, bramen en kersen. Wijn met een hoge zuurgraad en veel vrolijkheid.

Pio Cesare is een fantastisch huis en hun Barbera d’Alba “Fides” 2011  getuigt daarvan: een geur met peperkoek, pruimen, koffie, marsepein en wat verse tabak aldus Just, gestoofd roof fruit en veel elegantie. Lang nahangende wijn.

Côte-Rotie  2013 van Dauvergne Ranvier werd door mij
aangezien voor een barbera (verdorie), een sappige en lekkere wijn, stevig met
goede zuren, in de kleur een duidelijke paarszweem (zoals de referentie
barbera), in de geur een zoetje, peper en caramel.

Amarone della
Valpolicella  2011 van Tedeschi is een
van de sterren van de proeverij, door Toos feilloos herkend: zwoele geur,
kersen, mocca en chocolade. Zwoele smaak ook met goed concentraat. In de geur
ruik ik ook cederhout en wat stalimpressies. Wat hoog in alcohol, heel complete
wijn die de bekende hap sap reflex teweegbrengt: ik wil nóg een slok, nóg een
glas.

Côte-Rotie  “Terres Sombres”  2012 van Yves Cuilleron is een hartendiefje van Nello en waarschijnlijk de mooiste wijn van de proeverij. Héél veel positief commentaar, o.a. bouillon en vleesimpressie (Coby), stevige wijn met ingekookt fruit (Eric), purperrand, frisse geur, munt, chocolade, elegantie en rondeur bij een goede balans (Noël). In mijn aantekeningen noem ik de balans zelfs geweldig, bramen in de zwoele geur, tabak, mocca en chocolade. Enorm beloftevol elegant glas.

Amarone della Valpolicella  “Monte Olmi”  2008 van Tedeschi heeft een geur met pruimen (Coby) en cassis en leer (Eric), zwoel in de mond, zoet en hóóg in alcohol. Wat herfstbosimpressies en uitstekende balans.

Mooie proefavond.

Chianti Classico overtuigt
By in ,

Chianti Classico overtuigt

Het blauwe gebied is het kerngebied van Chianti Classico

Als een wijn
succes heeft, groeit vaak het wijngebied waar de wijn vandaan komt. Dat is met
Chianti ook zo gegaan. Er is een klein centraal deel waar de Classico DOCG
vandaan komt; uit dat gedeelte brengt Rob van Ginneken een selectie van wijnen
op tafel die overtuigt. Overtuigt van klasse. Overtuigend plezier. Ook binnen
het Classico gebied zijn er opmerkelijke verschillen. Die hebben te maken met
de druivensamenstelling (naast sangiovese worden 20% andere druivensoorten
toegepast), de manier van wijnmaken en hóe de wijngaarden liggen (oa
verschillende hoogtes). 

Podere
Capaccia 2012

Charmante
wijn met veel romige kersen in de geur, laurier, drop, wat peper. Expressief en
lekker rond, goede balans, hoge zuren. 

Riecine 2012

Lekker
complexe wijn met goede zuren en souplesse. Deze wijn is zo boeiend omdat je er
steeds nieuwe smaakelementen in ontdekt: leer, bosvruchten, moerbei, kersen,
kreupelhout, rozen, melkchocolade. Fantastische prijs/kwaliteit verhouding. 

Vignamaggio
Gherardino 2011

Aangename en
rijke wijn, de merlot geeft de wijn rondeur. In de geur kersen maar ook
mineralen, mint. Fluwelige smaak met lichte bitters. 

Castello di
Volpaia ‘Coltassala’ 2010

Verdorie, dit
is nog een straffe wijn, mogelijk door het rijke jaar. Kersen en lijm, lijm,
lijm, zegt Berry. Evenwichtige smaak met peperige kruidigheid. 

Poggerino
Bugialla 2012

Een
vanillebak, zegt Rob. Toch ook florale tonen, framboos, rozenimpressie,
expressieve geur met chocolade en noten. Goede balans. 

Rodano Vigna
Viacosta 2010

Een van de
mooiste wijnen van deze proeverij. Je bent liefhebber of je haat het, maar
overduidelijk is in de geur een enorme stallucht. Oók leer, mocca en koffie,
zwart zomerfruit. Excellente balans in deze wijn. 

Castello
Fonterutoli 2010 Gran Selezione

Met deze
nieuwe kwalificatie Gran Selezione willen Chianti wijnbouwers de consument een
extra handvat bieden hoe ze de beste kwaliteit kunnen kiezen. Dit is de
kostbaarste wijn uit de proeverij en die stelt bepaald niet teleur: kruiden,
laurier en kersen, overduidelijk mint. Verrukkelijke wijn, oordeelt Henk. Eric
determineert munt, dadel, fudge, caramel, leer en cederhout. Toos noemt de wijn
heel mooi en benoemt kersen, cacao en chocolade. 

San Felice Poggio Rosso 2010

True to type Chianti.Eric benoemt zoethout, herfstbos, champignons, tannine en
een bittertje. Een vrachtwagen rode kersen, schrijf ik in mijn aantekeningen.
Mooie bitters in deze wijn, héél mooie afdronk. Rijk, dik, concentraat, leer.
Uiterst boeiende wijn. 

Proeverij met
een hoog niveau.