Tag: Noord Italië

Traditionele wijnlanden, mooie wijnen
By in ,

Traditionele wijnlanden, mooie wijnen

Bodega Lopez Ristobal

 
 

Na een aantal keren nieuwe wereld wordt het tijd om weer eens oude wereld te proeven. Niet omdat we niet genoten hebben, maar omdat Claartje Grielis gewoon zin had om nog meer te proeven. Daarbij neemt ze ons mee op reis door Europa, plaatsen die ze zelf bezocht heeft en alle wijnen zijn ter plaatse gekocht.

We beginnen de reis in Spanje, Catalonië. 
De indrinker Codorníu Gran Codorníu vintage 2015 Pinot Noir, van het oude Spaanse huis Codorníu in de wijnstreek Cava DO Catalonië. Het heeft een mooie roze-oranje kleur, fijne mousse, framboos, aardbei en mineralen in de neus, fris, bittertje en fruit, zacht en mineralen. Velen vinden de afdronk fijn. Dat bittertjes best lekker kunnen zijn, net als de zuren en zoetjes laat deze cava zien.

Dan gaat de reis verder, nu dichter bij huis, Duitsland waar drie plaatsen aangedaan worden aan de Ahr, Saar en Mosel. Drie verschillende wijnen, de eerste is licht geel en volgens Paul groene appels, fris, strak droog, mineraliteit, strak in zuren en beperkte complexiteit, Het blijkt een blend te zijn van Weisburgunder, Grauburgunder en Riesling: Schlossgut Diel, Diel de Diel 2017. De tweede wijn is bleek licht geel, stinkertje (petroleum) in de neus. Zoete geur exotisch fruit lychee in de mond. 

 
imposant: Schloss Lieser

Saskia denkt dat wijnen één en twee riesling zijn maar nummer drie is anders: munt, biergist en hoog in de zuren en bitters zijn ook aanwezig, ze drinkt liever twee, drie is niet haar smaak. De tweede wijn is bij de meesten favoriet, terwijl wijn drie bij Claartje en Toos de favoriet is. Beide wijnen zijn Riesling, de tweede Riesling Kabinet 2016 Van Volxem Bockstein en de derde Riesling Schloss Lieser 2018 Thomas Haag. Hier blijkt dat 2018 een moeilijk jaar is en dat de wijnen te weinig zuren kunnen hebben. Ondanks dat is het een heel mooie wijn.

Dan gaat de reis weer verder. Iedereen denkt met de twee rode wijnen in een warmer land te zijn beland door het proeven van veel gekookt fruit. Diep robijn rood, zwart bramen gestoofd fruit, karnemelk, eucalyptus, niet teveel alcohol, mooi in balans, niet te veel tannine bij de eerste. Volgens Eric diep fruit, bramen, hoger in de neus meer inkt, blauwe bes, en het blijft lang hangen. De tweede wijn is roder, champignons, cassis en een zoetje maar ook zuren.

Beide wijnen hebben eucalyptus en munt in de neus maar de tweede is meer uitgesproken, mooie zuren in balans en veel smaak concentratie en fijne tannine. Zitten we in Zuid Italië of in Bordeaux? Rhone, Spanje, Haut Medoc, van alles is genoemd, maar……. beide geblindeerde wijnen komen uit Oostenrijk. Ze zijn van Leo Hilliger uit Burgenland, de eerste 100% St Laurent, 12 maanden op hout. Druiven staan op leem en kiezel in Burgenland, tegen de Hongaarse grens. De tweede wijn is een blend van Shiraz, Zweigelt en Merlot uit 2016. Deze heeft ook houtrijping en daarna nog een keer flesrijping. Iedereen is op het verkeerde been gezet met deze twee mooie wijnen uit Oostenrijk!!

Na Oostenrijk gaan we weer terug naar Spanje, maar dan meer naar het westen: Rioja Alta. Twee geblindeerde rode wijnen die de meesten ook weer op het verkeerde been hebben gezet. Volgens Maarten bevat de eerste wijn veel donkerfruit houttonen, in de smaak geïntegreerde tannine en complexe afdronk. Is het een Bordeaux? Is het Cabernet?
De tweede wijn is diep, minder verkleuring, geur tertiair, bouillon maggi maar is later minder aanwezig. Minder rijpe plakkende tannine, meer donker fruit in smaak, ceder laurier, en een lange afdronk.
Eerste wijn mooi om te drinken, de tweede is om te laten liggen. Toos vindt de tweede een moeilijke wijn. Velen denken aan de lessen van Hans: Italië! Bij de eerste wordt voornamelijk aan Nebbiolo, gedacht vanwege teer, leer, mooie wijn en zacht en romig, geïntegreerd, en een prettig mond gevoel.
Tweede is lastiger, cassis, zwarte, kers potlood drop, uit Toscane? Echter de tweede wijn komt uit 2009 en is een Tempranillo uit het Spaanse Ribera del Duero , 14 maanden op vaten gelegen van de Pago de Manvirgo wijngaard (85 jaar oude stokken en kalkrijke grond) van het huis Lopez Cristobel Bagús. En is dus inderdaad ouder dan dat hij lijkt. Door de contrasten van hard maar ook zacht was het moeilijk in te schatten dat de eerste een Rioja was van Viňa Ardanza Reserva 2007. Deze wijn wordt alleen in goede jaren gemaakt zoals deze uit 2007, dat wil zeggen: mediterraan jaar als de wind dan uit het noorden komt.

De reis gaat verder. Weer wordt er getwijfeld over het land waar de laatste twee rode wijnen vandaan komen. Is het Frankrijk of Italië? Volgens Eric heeft de eerste wijn wat boter en na een tijdje oude boter in de neus, is hard en peperig. In de mond stevig, hout, harde wijn maar ook wat fris. De tweede, bruin, neus maggi aards, weinig fruit in mond ook aards. Saskia, is het gedeeltelijk met Eric eens, was eens mooier, bouillon en lavas maar ook nog wat fruit in mond. De tweede roept wat vraagtekens op, het is een heel mooie wijn, maar was deze ooit mooier of gaat deze nog mooier worden? Na verloop van tijd krijgt deze wijn ook een mooiere afdronk en volgens Willen-Jan zelfs jammig en zoet in de neus. Paul heeft andere proefnotities, bij de eerste verse kersen, een sangiovese op nieuwe hout. De tweede is een Toscaanse wijn, Carbernet met Merlot, blend die krachtig is en jodium heeft, hij vindt het een hele mooie wijn. Zelf vind ik in de eerste wijn ook de anijs tonen duidelijk naar voren komen. Beide wijnen komen inderdaad uit Italie, de eerste wijn is een Villa Antinori Chianti Classico Riserva uit 2012 (Marchesi Antinori) en de tweede een Brunello di Montalcino Riserva 2007 (Conti Constanti). Deze tweede wijn wordt alleen gemaakt in de mooiste jaren. Je kunt deze drinken tussen 2018 en 2030, dus hij is net op dronk. 

We eindigen de reis in Oostenrijk, de uitdrinker is donker geel, mooie perzik geur, muscat, hazelnoot, bittertje maar ook zoet. Kracher specialiseert in zoete wijnen. Deze Beerenauslese is gemaakt van 60% Welsriesling en 40% Chardonnay. Het wijnhuis Kracher ligt in het Seewinkel gebied in het Oostenrijkse Burgenland. Door de verdampende periodes van het Neusiedler Meer, mistige avonden en het warme Pannonische klimaat, is het continu warm en vochtig en kan de Botrytis Cinera zich goed ontwikkelen, wat de basis is voor deze Trockenbeerenauslese.

Een paar zoete wijnen doen het heel goed in de hele wereld. Net als Château d’Yquem, dat de meest bijzondere wijnen in de wereld maakt en op de hoogste heuvel in Sauternes ligt met wijngaarden in een bijzonder eigen microklimaat. In 2012 is er een wedstrijd geweest tussen het huis d’Yquem en Kracher, lees hier de notities. De Kracher is een factor 20 goedkoper.

Een mooie reis door Europa en iedereen snapt waarom Claartje deze wijnen uitgezocht heeft.
Prachtige wijnen, we hebben genoten van het proeven.

Proefnotities en verslag Annemiek Vermeijlen

Herkennen en proeven we het verschil tussen nebbiolo en sangiovese?
By in ,

Herkennen en proeven we het verschil tussen nebbiolo en sangiovese?

Toscaanse wijngaarden met Sangiovese


Nebbiolo en sangiovese. Twee italiaanse druiven, die in (zo veel mogelijk) cépages voorbij zullen komen. Als intro presenteert Hans van der Horst ons de typische geuren, vanuit geurdoos Le Nez du Vin: roos, anijs, kruidnagel, pruim, kers, vanille, enz.

Sangiovese is de overheersende blauwe druif in Toscane. De druif komt oorspronkelijk gedeeltelijk uit het zuiden van Italië. Het is een kruising van Ciliegiolo en Calabrese di Montenuovo.

Wijngaarden met Nebbiolo in Piemonte
Nebbiolo is een stokoude druif. Al in de 14e eeuw komt deze voor in geschriften. Nebbiolo is een kieskeurige druif die goed gedijt op mergel en kalk met een goede drainage. Zuid-zuidwest georiënteerde hellingen met voldoende zonuren zijn belangrijk omdat nebbiolo erg laat en langzaam rijpt. Door de dunne schil is deze gevoelig voor ziekten. De wijnen zijn tanninerijk, omdat de pitjes mee mogen vergisten. Nebbiolo-wijnen worden relatief vaak gerijpt op houten vaten.
 
Na de snuffelsessie, gaan we meteen stevig ter zake: drie glazen rood.
 
Di Majo Norante, 2016, Terre degli Osci, IGT,  Sangiovese
is transparant middelrood. Meerderen van ons nemen ‘anijs’ waar. Toos vult aan met leer, kers, hoog in de zuren en tannines.

In Tenute Guicciardini Strozzi, 2017, Poggio Moreto Morellino di Scansano herkent Paul zontomaatjes, iets meer (appel)zuur, en een rondere rijpere smaak.

De derde wijn, Albino Rocca, 2016, Nebbiolo d’Alba heeft, volgens Willem-Jan chocolade en de wijn gaat naar ‘af’. Terwijl anderen vinden dat de wijn nog op kracht moeten komen…

 

 
De volgende serie is ook relatief jong. Daardoor zijn de wijnen nog straf. Toch heeft Hans daar bewust voor gekozen. De jongere wijnen blijven ‘zo dicht mogelijk bij de druif’.
 
Alasia, 2014, Barolo, Nebbiolo is toch tertiair volgens Valerie. En wel met truffel, pruimen, rozen en aardbei. Milde aanzet met naplakkende tannines.
 
Talenti, Rosso di Montalcino, 2017, Sangiovese is gelardeerd met aalbessen, krachtige zuren, stroef, complex, aldus Gerard. Noël vult aan met klei, bessen, zwoele ondertoon in aanzet en een mooie afdronk.
 
Fontanafredda, Langhe, Nebbiolo, 2017 heeft volgens mij iets wat rode wijn zelden heeft: rijpe appelmoes, prikkels en karnemelkzuren. Maarten proeft iets heel anders: roos, leer, straffe tannines.
 
Albino Rocca, Barbaresco, 2015 is een hartendiefje van Hans. ‘Je kijkt er dwars door heen’ zegt Annemiek. En ook droge tannines en zuren, met fruit en zoetje. Rob roept: “lekker, volgende slok alsjeblieft”.
 
Cantina Dei, Vino Nobile di Montepulciano, 2015, Sangiovese vind ik, net als Claartje, mooi: zachte houttonen, mooie wijn, mooie balans.
 
Pioggio Lauro, Riserva Chianti, 2015 vind ik duidelijk minder. Anderzijds oordeelt Annemiek dat de zuren en tannines mooi zacht afvlakken.
 
 
Cantine San Silvestro, Serra dei Turchi, Barolo, Nebbiolo, 2011 is ook een fijne wijn. Drop, eucalyptus, braam kers en lange afdronk zegt Kees. Noël vult aan: mooi, rozen, bloemig, evolutierandje, mooie stoffige tandplak, leuk!
 
Fontanafredda, Serralunga d’Alba, Barolo, 2009, Nebbiolo verandert fors van geur naar mate deze langer in het glas zit. Decanteren zou de wijn goed doen. Na de eerste indruk, die gelukkig weg gaat, blijft een mooie wijn over. 
 
Castello Banfi, Brunello di Montalcino, Sangiovese, 2008 is het tweede hartendiefje van Hans. Donkerrood en lekker bessig en beetje roos, zwoelronde aanzet en droppig zegt Noël.
 
Als afsluiter drinken we Francoli, Grappa Nebbiolo di Piemonte. Hans zegt dat de druif nebbiolo duidelijk herkenbaar is. Mooie grappa, maar de druif…
 
Fijne proefavond. Hans dank je wel!
 
Proefnotities en verslag Eric Hoepelman 
Associëren wint het van leren bij Noord Italiaans wit-proeverij
By in ,

Associëren wint het van leren bij Noord Italiaans wit-proeverij

 
Marzaghe wijngaarden
 
Het leren proeven staat centraal bij de Brabantse Wijnsociëteit, maar het leereffect wil wel eens ooit een beetje ondersneeuwen. Bijvoorbeeld als de wijn rijke associaties losmaakt. De Noord Italiaanse proeverij van witte wijnen van Just Krijn doet dat. Het gaat dan over een wijn ‘met het postuur van Jacqueline, naast een postuur van Angelic’. Zonder waardeoordeel. Onze nestor werd gevraagd ‘welke fles anders dan bier dat niet lekker is, blijft bij jou langer dan een jaar in de kelder?’ bij een dialoog over het al dan niet rijpen van flessen. 
 
Allemaal leuk en aardig dat lachen. Maar er was ook te leren. De Franciacorta uit Lombardije heeft een DOCG en is bijna altijd een feestje. Prijsniveau en kwaliteitsniveau van Champagne. Proeven we de fijne nuances, 24 of 36 maanden sur lie? Marzaghe Brut komt uit de Treha wijngaard, dosage 5,4 l, 24 maanden sur lattes. Gemaakt van 100% chardonnay. Ik vond dit een uiterst aangename wijn, jasmijn in de geur, goede zuren en een bittertje. Marzaghe Satèn heeft een iets hogere dosage 6,3 l en rijpte 36 maanden sur lattes. Hier proefde ik mineraal, vanille en licht appel. De Marzaghe Zero Dosage heeft 90% chardonnay en 10% pinot noir en 36 maanden sur lattes, de mooiste wijn met een wat moeilijke aandronk maar daarna veel finesse, gist en wat stenigs. Maarten proeft juist hierin het rijpe fruit en Annemiek benoemt roomboterbabbelaar. 
 
In de tweede serie twee prettige wijnen uit Friuli, een van Ribolla Gialla en een van Pinot Grigio. De meest aandachttrekkende wijn was een geblindeerde piraat: Scilio 2017 Etna Bianco gemaakt van 70% Carricante en 30% Cataratto. HansH bracht de wijn meteen thuis: van vulkanische gronden. Knap. Ik schreef steeds meer op, maar de herkomst was voor mij een raadsel. Willem Jan formuleerde het mooi: een lekker medicijnenkastje! Ik ruik achtereenvolgens anijs, medicinaal, kardemom kruiden, after eight mints en chocolade, heel duidelijk gember (de geur van ginger ale limonade) en strakke bitters. Quite a character, zou een Brit zeggen. 
 
Help me nou eens hoe ik Roero Arneis moet herkennen, was mijn vraag. Het antwoord bevredigde me maar heel matig: hoge bitters. De druif groeit in Piemonte waar – zo lees ik –deze werd toegevoegd aan de rode nebbiolo om deze wat te verzachten, tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Nu geeft de druif een aangename witte wijn. Zeker drie jaar laten liggen, zegt Willem Jan, dan drinkt de wijn nog beter. Just heeft klassiek gevinifieerde wijn en een moderne op tafel staan. Deltetto Roero Arneis St Michele 2018 komt van de allerbeste druiven, geteeld op kalk, gele zandsteen, rots en maritieme afzettingen. Méér concentraat dan de klassieke versie, zegt Paul. Licht zoete tonen, zegt Annemiek. Ingetogen wijn, aldus Kees, met een zweem van boenwas. Mijn notities: mineralen en florale tonen, hoge bitters (daar is ie!) en net iets leuker, frivoler dan de klassieke versie. De wijn werd gevinifieerd op Frans eikenhout. 
Vermentino past goed bij meloen met ham
 
Vermentino. Nog zo’n lastig te herkennen druif. Er staat 8900 hectare, het merendeel in Zuid Frankrijk, Corsica, Midden Italië en Sardinië. Limoen, grapefruit, mango en gele appel, zegt ons studieboek. De wijn heeft een bittere toon op de afdronk die smaakt – let op! – als de binnenkant van een grapefruitschil. Nou ja, moet ik volgende keer als ik grapefruit heb die binnenkant dus  eens proeven? 
 
Lynae Etichetta Nera 2017 Colli di Lune gemaakt van stokken van 35 – 50 jaar. Hoge bitters staat in mijn aantekeningen, ook hoge zuren en een geur van buxus en brandnetel. Dit zou een wijn zijn die naast een goede Sancerre óók tot zijn recht komt. De andere proevers proeven allemaal méér dan ik in de wijn. Gerard benoemt citrus, robuustheid en volle zuren. Maarten proeft rijp fruit in de smaak, florale tonen en kruidigheid. Willem Jan proeft hier ook wulpsheid. En dat nog wel op een bladdag (When wine app). 
 
Fijne proeverij.
Wijnen die voor zichzelf moeten spreken
By in ,

Wijnen die voor zichzelf moeten spreken

Steillagen in de Ahr
Wijnhistoricus Ingo Wewer is op uitnodiging van Paul Heemskerk te gast bij de Brabantse Wijnsociëteit. “Ik ondersteun kleine wijnboeren die geen marketingkracht of -budget hebben voor zichzelf”, zegt Ingo. Hij verkoopt wijnen met een verhaal. Nou, dat moet je net aan onze leden vertellen. “Met welk verhaal verkoop je deze wijn dan?”, vraagt Hans bij een weissburgunder die zijn goedkeuring niet kan wegdragen – gezien zijn gelaatsexpressie. Ingo geeft wat mij betreft het enige juiste antwoord: “Ik laat de wijn proeven.” Zo is het maar net. De wijn moet éérst aangenaam smaken en daarna is het verhaal interessant. Ingo heeft zich gespecialiseerd in Duitsland, Oostenrijk en Italië. 
Bij de eerste twee wijnen geef ik de voorkeur aan de tweede, zoals veel proevers. Het is een interessant experiment: dezelfde wijngaard, hetzelfde jaar, dezelfde druif, dezelfde wijnbouwer. Het verschil zit in de opvoeding van de wijn. De Riesling komt uit Neckartzimmern Würtemberg. Vulkanische bodem, steil, löss met veel klei in de bodem en een goede afwatering. Weinbau Pavillon maakte van de 2015 een spätlese trocken.
 

Met houtopvoeding – bescheiden geur, wel karakter maar moeilijk definieerbaar, wat bitter en wat zuur. Cees benoemt de zoete aanzet, peer, perzik. Toos ruikt peper, Leila zegt dat de eerste wijn wat zoeter proeft. De wijn heeft een half jaar op hout gelegen, gastronomisch breed inzetbaar, zegt Ingo.

Zonder houtopvoeding – petrol, goede zuren, herkenbaar riesling, ook concentraat, lychees en jasmijn, lekker expressief. Leila zegt deze wijn veel frisser te vinden en Annemiek roemt het vele fruit.  

We proeven Riesling uit de Nahe, Friulano uit Friuli, Weissburgunder uit Burgenland. Wijnen die aangenaam proeven zonder per se blijvend indruk te maken.

Indruk maken doen de steile hellingen in de Ahr zeker wel. Producent Dagernova staat ook open voor experiment en heeft twintig jongewijnbouwers de vrije hand gegeven om in deze moeilijk te bewerken wijngaarden wijn te maken.

MISSION STEILLAGE 2018 Blanc de Noirs  

Witte wijn van Spätburgunder, het ziet eruit als een lichte rosé. Banaan, hint van passiefruit, tropisch, mooie uitgebalanceerde smaak, goede zuren, drinkt aangenaam.

MISSION STEILLAGE  2017 Spätburgunder 

Hele lichte rode wijn, ideaal voor de lunch of hele hete dagen. Productie van 6000 flessen per jaar. Lichte kleur, goede balans, speels, frivool. Noël is er ook content mee: helderrood, oranjerand, besjes, natte wol, pruimige aanzet.

SAN BIAGIO 2017 Verduno Pelaverga 

Zó, wat ben ik trots op RobK. Ingo zegt dat deze wijn van zo’n curieuze druif is gemaakt dat we die wel niet zullen kennen. RobK neust wat, proeft wat en zegt met een stalen gezicht: Pelaverga, denk ik. Pelaverga! Een curieuze druif uit Piemonte. Frisse aardbeien met een erg zure aanzet, halftransparant, bittertje in afdronk. Rob zegt dat deze Piemontese wijn een prettige wijn is om de zomer door te komen. Lekker glas.

Na een Refosco met prachtige geur maar ook verrassend zoete smaak (deels ingedroogde druiven) komt de gigant uit Piemonte.


SAN BIAGIO 2013 Barbaresco  
Van Nebbiolo gemaakt. De druif waar de wijnbouwers meer mee kunnen verdienen dan Pelaverga – de boeren die wijn maken van de curieuze oude druif zijn te prijzen. Oranje dakpannenkleur aan de rand, geurig, mineraal, lijm, smaak met een bite. Verfijnd glas wijn. Met veel potentieel.  

MARTE 2013

Gemaakt van 80% Sangiovese, 10% Cabernet Sauvignon en 10% Merlot. Een emotionele wijn, zegt Ingo, want de eerste wijn die hij ging importeren. En verdorie, de wijnbouwer stopt met de productie. Ik ruik een stevige geur en denk door kruidigheid aan Syrah?
De smaak is moeilijk, een duidelijke oplegwijn die zich nog moet openen. De wijn kreeg 18 maanden barrique rijping. Valerie prijst de zwoele geuren zegt dat de tannines duidelijk tandplak op de tanden geeft.  

VIN JAUNE 1998 Jean Louise Mandrillon

Prachtige geur met een heel notenmandje, amandelen, walnoten, hazelnoten, heel diep, mooie balans, verfijnd. Willem Jan roemt de verfijning en subtiliteit, ruikt koffie en caramel in de aanzet en benoemt de eindeloze afdronk in de mond.  


Duo's blind geproefd, met een heldere opdracht
By in ,

Duo's blind geproefd, met een heldere opdracht

Gerard van Avendonk opent het voorjaarsseizoen 2019 van de Brabantse Wijnsociëteit. Onder bezielende begeleiding van Bernard, trakteert hij ons op zijn “Mijn Favorieten”! Daartoe zet hij ons, na de indrinkers, steeds twee geblindeerde wijnen voor van hetzelfde druivenras. Aan ons de schone taak de druif te herkennen en zo mogelijk de verschillen te duiden. Heerlijk, zo’n duidelijke opdracht. Voor bijna iedereen….

De mousserende Pulpo albarino, 2017, Rias Baixas heeft een klein stinkertje in de neus. Op de tong volgt tropisch fruit zoals mango en ananas, met ook wat friszure groene appel.

De tweede mousserende indrinker is Pagos de Galir, godello, Valdeorras Galicië, 2017. Witgeel met een roze gloed. Claartje proeft groentonen – en ik maar denken dat je die alleen kunt zien – in een harmonieuze wijn. Peertjes, zegt Paul. En wat voller dan de andere indrinker, meent Kees.

Al snel hierna doet zich een uitdaging voor. Bij het doorgeven van de wijnfles, ‘struikelt’ de fles over het niveauverschil tussen de twee tafels en schenkt gul de wijn over het toetsenbord. Snel ingrijpen voorkomt erger, maar de toetsen d en f hebben toch een slokje te veel genomen. Deze geven zich gewonnen en doen niet meer mee.

Twee keer grüner veltliner, beide van Domaine Wachau.
Volgens Just is de Smaragd 2016 zwoeler en zoetiger dan de Federspiel 2017.
Ook Annemiek vindt Smaragd filmend met vanille en sinaasappel; Federspiel heeft een mooi parfum van mineraliteit en ananas, met een bittertje op de tong.

Als derde komt nu de tweede serie… Logisch toch?

Riesling. Het eerste glas komt uit de Alsace en is Trimbach riesling reserve, 2016. Bloemen en licht petrol. Het tweede glas is Dr. Loosen, Wehlener Sonnenuhr, 2017. Volgens het etiket is deze riesling niet ‘trocken’, maar ‘dry’. Is de internationalisering aan de Mosel doorgedrongen of doorgeslagen? De wijn heeft houtlagering gehad en prikkelt -toch – nog wat op de tong.

Serie 4 bestaat uit twee keer nebiollo. Beide zijn, zoals gebruikelijk, behoorlijk transparant. Renato Rabbi Ochetti, Langhe, 2016 is helder rood. Kees: kersen, staal, elegant en veel fruit. Diederick voegt daar bonbons en yoghurt aan toe. De tweede, Asheri, Barolo, 2014, lijkt wel een gespleten persoonlijkheid! Paul vindt ‘m tanninerijk met bitters (en kersen en rozebottels). Kees vindt ‘m dan weer zacht (en ook rode kers, vol stevig en concentraat). Een mooie nebiollo, volgens Noël.

We schalen op naar tempranillo met respectievelijk 15 en 24 maanden opvoeding op vat. Vina Mayor Rebera del Duero, reserva, 2013 is roodpaars, ruikt naar bouillon, jam en anijs. Cune Rioja, gran reserva, 2012 is roodbruin, voller en ‘dieper’,
zwart fruit en was.

Gestoofde wangetjes in rode Madiran wijn

We eindigen met tannat. Garzon tannat reserve, 2015 komt uit Uruguay.
Een dichte donkere wijn met was, zwavel, en veel zwart fruit zoals bramen. Chateau Montus prestige, Madiran, 2000 is een ‘rijke’ wijn als een herfstbos met umani, laurier en jodium. Een lokaal gerecht hierbij zijn wangetjes gestoofd in rode Madiran wijn (klik hier voor het recept).

Als ik tenslotte aan Gerard en Bernard vraag wat de lievelingen van deze avond zijn, blijken beider voorkeuren complementair. Bernard kiest voor de Smaragd van Domaine Wachau en voor Dr. Loosen. Gerard geeft zijn twaalf punten aan de indrinker van Godello en aan Montus uit Madiran.

Gerard, dank voor jouw rondleiding langs jouw Favorieten! 

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman 

Werkavond met knipoogjes
By in ,

Werkavond met knipoogjes

Clubkampioen Berry Marinussen zette de geblindeerde flessen voor onze werkavond in een goede volgorde. Zo bleken we ineens twee Nederlandse wijnen in het glas te hebben én een spannende combinatie van Bordeaux blends. Er zaten ook knipoogjes bij naar de thema’s in het nieuwe proefseizoen. Een mooie begin van het nieuwe seizoen.

Schouwen Druivenland Gris 2017 De Kleine Schorre

Goede balans, wat banaan in de geur, hoge zuurgraad en wat enkelvoudig. Deze wijn schenkt de KLM in haar business class.

Domein de Wijngaardsberg 2015 Limburgse landwijn

Knipoog naar thema later in het jaar. Ik ben best onder de indruk van deze strakke wijn.
Bescheiden geur, vanille, boterig, prettige hoge zuren en mooie bitters. Ook wat carameltonen. Heel ranke wijn, waarbij ik zelfs denk Chablis in het glas te hebben. Mooi compliment voor de Limburgse wijnmakers.

Le Reserve de Sociando Mallet 2013 Haut Medoc

Nog zo’n true to type Bordeaux met laurier en munt in de geur, wat braam en tabak. Rondeur in de prettige smaak.

Le Stanze 1999 Poliziano

Toscaanse wijn met bruine randjes. Herfstblad en aardse geur. Milde volle aandronk met een klein zoetje, drop, leer en laurier. Práchtige wijn.

 

Château Taillefer 2010 Pomerol

Heerlijk klassieke geur met laurier, prachtige aandronk. Goede zuren/bitters, eetwijn met nog potentieel om verder te ouderen.

Tokara 2015 irector’s Reserve Zuid Afrika

Deze wijn van een Bordeaux blend is indrukwekkend vanwege het mooie fruit (kersen), sappigheid en verfijning. Goede balans in een elegante wijn.

Het effect van zuurstof, wijn uit de fles of uit de karaf?
By in ,

Het effect van zuurstof, wijn uit de fles of uit de karaf?

Precies zes
jaar geleden verkenden we het effect van zuurstof. Diederick Swagemakers heeft
een pracht proeverij in petto om dat nog eens te doen. Maar dan net even anders. We proeven vijf mooie
wijnen waarbij we steeds vergelijken: a) een fles die ter plekke open gaat en
b) een wijn die 36 uur eerder is gedecanteerd en teruggedaan in de fles. De
meningen lopen uiteen. Bij drie wijnen – de witte wijnen en één rode wijn – kiezen
de meeste proevers voor de gedecanteerde wijnen en bij twee rode wijnen voor de
flessen die ter plekke open gaan.

MOLCEO 2013 OTTELA LUGANA RISERVA

Wijn gemaakt van oude stokken trebianno met een jaar houtlagering op Italiaans
eiken. De meeste
proevers geven de voorkeur aan de gedecanteerde wijn waarin de geur inlevert
aan expressiviteit maar wint aan elegantie. In de ter plekke geopende fles zijn
de zuren héél pittig aanwezig, in de gedecanteerde fles veel zachter. Ik ruik brandnetel
 en buxus in deze heel levendige wijn.

CHABLIS 2011 LES CLOS JOSEPH DROUHIN

Wijn van chardonnay van de allermooiste Grand Cru uit Chablis. In de neus is deze wijn heel mooi
maar de smaak is wat vlak, zegt Rob over de ter plekke geopende wijn. In de
gedecanteerde wijn is het fruit juist weg uit de neus terwijl de smaak voller
in de mond is geworden, aldus Rob. De meerderheid van de proevers geeft de
voorkeur aan de gedecanteerde fles. Annemiek juist aan de ter plekke geopende
fles: een lastige wijn om te determineren met zoet tropisch fruit in de geur, anijs
op achtergrond en veel bitters en kruiden in smaak.

POMMARD 2012 EN TRUFFIERE VIEILLES VIGNES VINCENT GIRARDIN

De
meerderheid van de proevers geeft de voorkeur aan de gedecanteerde wijn: in de
geur stalluch, bloemrijk (rozen!), ook mineraal, bitters. Toos zegt dat de
gedecanteerde wijn meer tot zijn recht komt: frissere neus, power. Gemaakt van
pinot noir uiteraard.

PINTIA 2005 TORO

Gemaakt van
tinta de toro, zo noemt men tempranillo in de streek. Berry gaat helemaal los
op de geur: turf, aarde, bramen en zwart fruit. Ook nog cederhout, een
geweldige snuffelwijn, zegt hij, die sappige binnenkomt in de mond en zowel een
zoetje als nog wat tannine heeft.

De meeste
proevers geven de voorkeur aan de ter plekke geopende wijn, mijn persoonlijke
voorkeur is de wijn die lucht heeft gehad: een bredere geur, koffiebonen, veel
beschaafder smaak met mocca en goede zuren, goed afgerond en met een goede
balans. Valerie benoemt frisheid, cassis en peperigheid.

MONTUS 2000 PRESTIGE MADIRAN

Verstandelijk
gezien zou je hier verwachten dat de voorkeur van de meeste proevers uitgaat
naar de gedecanteeerde fles, want minder tannineus, maar dat is toch niet zo. Zéér fraaie wijn met
dakpannenkleur aan de rand, klassieke geur met ceder, laurier, aardse tonen,
zwart rood fruit, tabakstonen én leer. Je kan dat gerust een heel complexe geur
noemen, met een sappige aandronk, wijn met veel inhoud en kracht. Saskia noemt
unami.

Altijd als we zoeken naar eenduidigheid en
overeenstemming, blijkt toch dat de wereld van wijn vaak zo is als de echte
wereld: er bestaan verschillende zienswijzes. Ongelofelijke verschillen proefden we. Ik weet zeker dat op onze proeverijen de vraag ‘Wanneer heb je de wijn opengemaakt?’ veel gesteld zal blijven. Zuurstof en decanteren blijft een mooie thema waarvan ik hoop dat het weer terugkomt. Diederick ook bedankt voor de fraaie
champagne vooraf en 20 jaar oude tawny achteraf.

Is de wijngaard bepalend voor onze topwijnen? Neuh, we zagen aan de tafelpoten van onze zekerheden.
By in ,

Is de wijngaard bepalend voor onze topwijnen? Neuh, we zagen aan de tafelpoten van onze zekerheden.

Topwijnen komen
van top terroir. We geloven het. We bezoeken wijngaarden, om de ligging te
ervaren. Wat grond te voelen, te ruiken. Als je ín de wijngaard bent geweest,
geeft het drinken van zo’n wijn daarna extra genoegen. Zoveel is zeker. Rob van
Ginneken maakt proeverijen met een studieus karakter. Hij krijgt inspiratie van
wijnliteratuur. En zie: wijnauteurs als Kees van Leeuwen en Lars Daniëls zaaien
twijfel over onze zekerheden. 

Itata vallei in Chili, herkomst van de Martino

Grondsoort is
helemaal niet zo’n belangrijke terroir-factor. De temperatuur is dat wel. En
het vermogen van de bodem om water vast te houden (en afwatering) idem.
Bovendien is de beschikbaarheid van mineralen als stikstof en kalium important.
Beperkte beschikbaarheid van stikstof is betekenisvol voor kleine rijpe druiven
(lekker voor rood), teveel kan leiden tot grote druiven en groene aroma’s
(slecht voor rood, goed voor aromatisch wit zoals sauvignon blanc). Moleculair
bioloog Benjamin Lewin stelt dat de ‘topsoil’ verantwoordelijk is voor
mineraliteit, niet het gesteente waarin de wijnstokken ten diepste wortelen. Heerlijke
vraagstukken voor echte wijn-nerds. Inspiratie voor deze proeverij, van mij
mogen er nog veel over dit thema volgen.


RODE LEISTEEN /
ROTLIEGENDES


We proeven drie
Grosses Gewächs wijnen van Staatliche Weinbaudomäne Oppenheim. Vraag aan een
wijnbouwer naar verschillen tussen wijngaarden en je krijgt explicatie. Vraag
waar zijn hart ligt en je krijgt vaak een ontwijkend antwoord: je hebt ál je
kinderen lief en trekt niemand voor. Ieder van deze wijnen is een traktatie over
een jaar of zes, zeven. Ze zijn nu veel te jong, uiterst interessant om zo jong
te proeven. Ze komen van wijngaardenn met rode leisteen.

Rothenberg Nackenheim 2016 GG

Abrikoos, peer en granny smith in de geur. Sappige wijn met veel zuren,
duidelijk bittertje,  lijkt prettig maar
is wat autonoom ontoegeeflijk. Valerie prijst de lange zachte afdronk en
benoemt passievrucht, mango, citrus. HansL prijst de zuren die horen bij jonge
riesling, noemt de wijn rijk en vet. Hij ruikt tropisch fruit en ananas. HansH merkt
op dat deze wijn de meeste petrol heeft.

Oelberg Nierstein 2016 GG

Ik ruik peer, roomboterbabbelaar en heeeel licht limoen. Pittige smaak met
bitters, wat ontoegeeflijk. De smaak wint aan charme met beluchten. Valerie benoemt
limoen, citroen en grapefruit, hoger in zuren. Kees noemt de wijn strakdroog en
benoemt appels.

Pettenthal Nierstein 2016 GG


Mijn
voorkeurwijn: rijker, vriendelijker, abrikoos, peer en banaan. Stevige wijn die
iets  vriendelijker lijkt dan Rothenberg
en Oelberg. Ook wat citrus. Valerie noemt dit de meest frisse wijn met
impressie van groene zure appeltjes. Deze wijn heeft nét iets meer te bieden
zegt Toos. Van de drie riesling de meest levendige, aldus HansL.

KALKBODEMS

Thörle Weissburgunder 2016

Lichte kleur, mooie neus met combinatie van room en fruit, banaan, mineraliteit.
De wijn mist wat stevigte in het midden, is heel licht en geurig, wel balans.
Elegante wijn met in de geur een zoutige impressie. Eric ruikt gerookte boter,
zoetje, ananas.  

Blanchots is de meest rechts gelegen Grand Cru

Chablis Grand Cru Blanchots 2014 Brocard (hartendief van Rob)

Eric typeert de kleur als goudgeel, hij ruikt verbrand turf wat weg gaat na
beluchting en plaats maakt voor stro. Claartje benoemt geroosterd brood, een prachtige
neus met geroosterde brioche en smaak met mooi ingekapselde bitters. 

Mijn
aantekeningen: ontwikkelde kleur, mineralig, stinkertje zelfs dat indicatie is
voor chardonnay, turks fruit ind e geur, mooi in de mond met een hoge doorslikfactor.
Feitelijk al mooi in balans, heel veelbelovende wijn met mooi botertje. De wijn
brengt mij terug naar Chablis, waar het zó mooi is om de zeven Grand Crus zelf
te ervaren. Ik herinnerde mij dat de weg tussen Les Clos en Blanchots een
fraaie naam had en heb het even nagezocht. La Voie Meurtrière. Het pad van de
dood. 

Gougères, kaassoesjes gaan goed bij Chablis én Barbaresco

Barbaresco 2014
Produttori del Barbaresco

Toos benoemt een hele intense geur met chocolade en truffel, komt enorm binnen,
droge smaak met stevige zuren bitters en tannines. Ik kan úúúren hieraan
blijven ruiken: geurig, mocca, toffee,
boerderijrozen, Buijsman gebrande suiker. De smaak heeft een hoge bittergraad
en heeft nu (kindermoord) iets ontoegeeflijks. 

VULKANISCH
GESTEENTEN / GRANIET & PORPHYR

De Martino Gallardia del Itata Cinsault 2014 CHILI (hartendief van Rob)

De meningen lopen uiteen. Modern en vlak, droppig, aldus Noël. Stevig rood met
kers en tabak, zegt Angelique, die de wijn ‘een beetje muffig’ noemt. Ik voel
helemaal mee met Rob die dit één van zijn hartendiefjes noemt. Mijn
aantekeningen: liefelijke wijn met een elegante geur waarin granaatappels en kers
zijn te herkennen. Zweem van zoethout. Hele soepele smaak, aantrekkelijke wijn
die me een beetje aan gamay doet denken. 

Cantina Terlan
Alto Adige Lagrein Riserva Porphyr 2012

Deze wijn is te hout gedomineerd, zegt Rob. Angelique benoemt de kleur als aubergine,
cassis, cacao en koffie in de geur, smaak met nog tannine. Noël zegt dat dit
een wijn is die ideaal is voor het publiek dat aan intense wijn de voorkeur
geeft. Mijn aantekeningen: bloedmooie en intense neus met morellenkersen, ceder
en vanille, zachte aandronk, heeeel intense smaak. 

Fijne
proeverij. Wie pakt de handschoen op en verzorgt dit thema volgend seizoen?

Prix Proeven - competitie maakt wat los...
By in ,

Prix Proeven - competitie maakt wat los...

 

 
Wildtijd. Tijd voor mooie wijnen!

 

We hebben beelden in ons hoofd. Bijvoorbeeld van een bridgeavond, een vogeltjestentoonstelling of een wijnproeverij. Wie onze Prix Proeverij van Noël Geisen bijwoont, ziet van alles dat je níet associeert met wijnproeven. Juichende proevers (zoals bij voetbal), een winnaar die een lustopwekkende dans maakt (zoals bij theatersport). Competitie brengt emoties naar boven. 

We proeven steeds twee wijnen blind en moeten een keuze maken uit vijf aangegeven wijnregio’s. En dan met drie proevers sámen een antwoord formuleren. Zo doen er deze proeverij vijf teams mee. Het team met twee oud proefkampioenen én nieuw lid Leila (welkom) behaalt de meeste punten. Punten worden gehaald door wijnregio’s goed te determineren én de druif te herkennen. 

Er staan achtereenvolgens op de proeftafel: een Spaanse Cava als indrinker, Barbera uit Noord Italië naast Shiraz uit Australië, Gamay uit Noord Oost Frankrijk naast Pinot Noir uit USA, Carmenere uit Chili naast Tempranillo uit Spanje, Merlot uit Bordeaux naast een Chateauneuf du Pape blend uit Zuid Oost Frankrijk, Malbec uit Argentinië naast Primitivo ui Zuid Italië. En als uitdrinker een vin santo van Sangiovese. Een selectie beschreven.

Schug Pinot Noir 2015 Sonoma Coast

Mooie neus, pinot, lekker sappig

 

 

Bodegas Luis Cañas 2006 Rioja Reserva Selection de Familia

Zwoel, kruidig, warm, ceder. Een rijke volle smaak met goede zuren.

Château Peyrelongue 2009 Saint Emilion

Uitermate karaktervolle wijn met veel hout, kruidig, goed concentraat, stal en peperkoek.

Domaine Charvin 2010 Chateauneuf du Pape

De wijn die de minste punten scoorde en dus moeilijk te determineren was. Mooie volle en brede geur, open, aangenaam, rondeur.

Primitivo di Manduria 2014  Feudi di San Marzano

Open geur, kers, kers, kers, lekkere bitter-kruidige afdronk.

Vin Santo Occhio di Pernice 2010 Sangiovese

Prettige rondeur, harmonieus, vijgen.

Mooie proeverij, waarbij ik zo geconcentreerd zat te determineren dat de
aantekeningen summier zijn.

Piëmonte, het gebied met de Koning en Koningin van de wijnen
By in ,

Piëmonte, het gebied met de Koning en Koningin van de wijnen

 

Willem Jan schenkt ons vanavond wijnen uit Piemonte. Hij vertelt dat Piemonte een relatief luxe regio is. Vroeger met koningshuizen en nog steeds met koningswijn en koninginnewijn. En, zo zegt Willem Jan, ook met prachtige kookboeken.

De indrinker Deltetto, V.S.Q., extra brut, 2011, metodo classico is gemaakt van pinot nero en chardonnay. Een nette mousse, met een hint van noten. En volgens Annemiek ook een apart bittertje.

Bij de witte wijnen starten we met La Battistina, Araldica, Nuovo Quadro Piemonte, Gavi, 2017, cortese. Groengeel van kleur. De geur is interessanter dan de smaak, zegt Valerie. Ook Kees benoemt de ‘stevige neus’. We ruiken tropisch fruit als mango, perzik, ananas en zelfs grapefruitbitters.
Volgens Paul heeft de wijn ‘lengte en zuren’.

De tweede witte wijn, Deltetto, San Michele, Roero Arneis, 2017 heeft
zelfs een beetje een roze tint. Frisse zuren als in Granny Smith. Paul doet er nog wat hazelnoot,  stro en een klein zoetje bij om te komen tot ‘een knappe wijn’.

Dan gaan we al over naar rode wijnen.

De eerste is Marchesi di Barolo, Piemonte Grignolino, 2016. Een transparante wijn, met lichtbruin randje en besjesneus, zegt Toos. Dan neemt ze een slok; ‘wow, …, te jong, tannines, veel body en houttonen’. Grappig het verschil in neus en mond.

Fontanafredda, Briccotondo, 2015, dolcetto is minder transparant en dieper rood, met een paarse rand. Berry beschrijft de wijn als zwarte fruitbessen, leder, laurier, zachte aanzet en ook vlak, saai en geen italiaanse zuren. Oh jee!

Dan gaan we verder met twee wijnen van barbera-druiven.
Een keer d’Alba, de andere d’Asti. Barbera d’Asti heeft DOCG-status; d’Alba heeft de DOC-status. Kijk ook eens op youtube  (https://www.youtube.com/watch?v=xj_Y2QjSY18).

Wij proeven als eerste d’Alba, namelijk Deltetto, Rocca delle Marasche, superiore, 2015. Roodpaars, mooie neus, beetje branderig en een houtje. Ook wat ‘fruit met fruitvliegjes’, erg rijp, bijna te rijp. Rob vindt het een zwoele wijn, scherp. De barbera d’Asti is La Spinetta, Cà di Pian, 2014, barbera d’asti. Roodzwart, ruikt – vind ik – naar geknakt onkruid. Tannines zijn stevig aanwezig.

Ossobuco

Daarna proeven we drie wijnen naast elkaar. De eerste is een barolo, die wordt gemaakt buiten de barolo-zone. Dat is bijzonder; maar enkele partijen mogen dat. Deltetto, Parussi, 2013, barolo is dan ook gemaakt van door Deltetto in barolo gekochte nebiollo-druiven. Een neus van melkchocolade. Volgens Valerie met rood fruit zoals aardbei, een zoetje en toch fris. Diederick vindt het een fruitbommetje!

Dan het tweede proefglas van deze serie. Fontanafredda, Barolo, 2009. Wow! Ik herken een belegen Barolo-neus en verdrink in de geur alleen al. Lekker, lekker, lekker! Diederick vult aan met kers, leder, roosjes, zwoele aanzet, droog in tannine en blijft hangen. ‘Barolo, Koning van de wijnen en Wijn van koningen’. Deze wijn is één van de hartendiefjes van deze avond.

Het derde proefglas is gevuld met Fontanafredda, 2008, barbaresco. Ook
erg lekker, met aardse tonen, bessen en leer. Maar ik ben nog overdonderd door de vorige… En dat terwijl Barbaresco, naast Barolo, dan weer geldt als
koningin.

Willem Jan vraagt ons of wij het kunnen proeven welke van de drie de barbaresco is. Ik zocht het nog even op. Voor Barolowijn is een rijping op het domein van minimum 38 maanden, waarvan 18 maanden op houten vat, voorgeschreven. Voor een Barolo Riserva is dat zelfs een minimale rijpingsperiode van 62 maanden, waarvan 18 maanden op vat. Voor
barbaresco is – slechts? – een rijping van 26 maanden, waarvan 9 maanden op houten vat, verplicht. De Riserva’s dienen minimaal 50 maanden, waarvan 9 op houten vat, te rusten. Het is dan ook daarom dat een Barbaresco meestal iets lichter en fruitiger is dan een Barolo. Uitzonderingen daargelaten….

Dan gaan we terug in de tijd. Naar de jaren 90.

Eerst Giovani Corino, Barolo, 1997.
Een rijpe wijn, zegt Noël. Met melkchocolade proeft Kees. Ik proef mokka, thee, as, wildfond,  pure chocolade, brandewijn en tannine. Hartendief van Willem Jan.
De tweede 90-er is Moccagatta, Cole Barbaresco, 1999.
Tertiair en tandplakkend! Krenten en tabak, zegt Kees. Annemiek ruikt en proeft bouillon.

We sluiten de avond af, met een wijn waarmee zijn liefde met wijnhuis Deltetto begon. Jaren geleden zette oudlid Nello deze wijn voor. En Willem Jan was verliefd; zijn echte hartendief, en niet alleen van deze avond. Deltetto, appasito, Bric du Liun, Roero Arneis, 2006. Okerkleurig. Ik ruik verse asperge. Annemiek ruikt en proeft citrus, orange en tropisch. Mooi bittertje en honing.

Willem Jan, dank voor de mooie reis door Piëmonte.

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman