Tag: Noord Italië

Hoofd, hart en tong: herkennen of genieten?
By in ,

Hoofd, hart en tong: herkennen of genieten?

Château  d’Escurac

Iedere avond bij een blindproeverij heeft spannende momenten. De onthulling. En dan het moment van glorie of vertwijfeling. Het is een enorme misvatting dat op een blindproeverij alleen geoefende proevers tot hun recht komen. Acht van de tien mensen die je spreekt over wijnproeven zeggen: “Ik proef alleen of de wijn lekker is of niet”. Dat is heel handig. Stel je toch voor dat je alleen lol aan wijn beleeft als je zou herkennen wat in de fles zit… Ik vermoed dat er een duidelijke lijn loopt van mijn tong naar mijn hart. En tussen mijn tong en de hersens? Daar zit een kronkel. Tot mijn spijt. En dan is zo’n proefavond van Jan Schop met allerlei Bordeaux zeer de moeite waard. Proeven we het verschil tussen linker en rechteroever? Kwaliteitsverschillen? Of er piraten tussen staan? Állez, aan het werk.

Fleur de Pedesclaux 2007, Pauillac

Deze tweede wijn van de 5e Grand Cru Classé heeft een neus met mineralen, laurier en stallucht. De wijn verkleurt duidelijk aan de rand. De neus is fijn, de smaak mondvullend en sappig met een mooi bitter in de afdronk. Ik plaatste deze wijn aan de rechteroever, type Côtes de Bourg (waar ik dol op ben). Verdienstelijk glas.

Château de Carabins 2006, Margaux

Gemaakt van 50% cabernet sauvignon, 30% merlot, 15% cabernet franc en 5% petit verdot. Dit isw nou zo’n wijn waar ik teruglezend blij ben met mijn aantekeningen, want daar staat ‘liefelijk’. Dat past bij Margaux. Denk je dat ik die herken? Welnee. Strenge neus, onmiskenbaar Bordeaux. Noël herkende de Medoc afkomst: “Jodium, stal en natte krant? Dan is het Medoc!”. Later ook wat caramel in de neus. De smaak kenmerkt zich door rondeur, sappigheid en liefelijkheid. Fraai.

Kreuzberg 2007 cuvee Noir, Ahr Duitsland

Berry’s handen gingen omhoog alsof hij Olympisch goud won. Terecht. Want hij noemde het huis én de cuvee. Razend knap. Gelukkig proefde ik ook meteen dat dit géén Bordeaux kon zijn. De neus was daarvoor véél te expressief met bakken morellenkersen. Ik zou de wijn in Languedoc plaatsen vanwege die morellenkersen (die je vaak proeft bij syrah). De wijn is echter gemaakt van dornfelder, regent en portugieser. Sappige smaak, mooie zuren en een goede balans. Echt een mooi glas – waar, nu op vierjarige leeftijd, je intens tevreden mee kunt zijn.

Sarget de Gruaud Larose 2007, Saint Julien

Tweede wijn van de 3e Grand Cru Classe. Dit is een héérlijk glas wijn, een van de mooiste van de avond naar mijn smaak. De strenge neus heeft laurier en vanille componenten. Maar óók ongelofelijk rijk en voornaam, je ruikt de edele afkomst. De aanzet is zwoel en de wijn heeft een prachtige balans.

Château d’Escurac 2007, Medoc Cru Bourgeois

Vaag komt het etiket me bekend voor, niet van het drinken van de wijn, maar uit de wijntijdschriften. De neus is open. Paul herkent zoethout en chocolade. Dimph benoemt zondoorstoofd fruit, vanille, chocolade en koffie. Ik ruik ook wat stallucht en voorname tonen. Die voorname tonen, daar hou ik van! De smaak is sappig, met mooie bitters en rijk concentraat. Strenge wijn, true-to-type of met andere woorden: zoals Medoc moet zijn. Nu op en top op dronk, ik merkte dat ik alle 2007-ers nu erg lekker beoordeel.

Château Vieux Lartigue 2006, Saint Emilion Grand Cru

Tja, weer zo’n wijn waar ik de afkomst niet van herken, maar wel als lekker beoordeel. Hartendief van Jan. ‘Zachte’ wijn staat in mijn aantekeningen (sjonge, jonge, en dan niet aan rechteroever denken), de smaak is een cocktail van strengheid en rondeur, mondvullend. Kiezel en mineralen. Na enige tijd wint de rondeur in het glas.

La Sirene de Giscours 2006, Margaux

Rob benoemt de neus als stoffig met kersen en potloodslijpsel. Veel mineralen in de neus, laurier en herfstbosimpressies. Rondeur in de smaak, maar ik vond deze wijn ook een tikje eendimensionaal.

Château Plantey 2007, Pauillac

Verfijnde wijn, zegt Rob. Ik ruik in de tikje stoffige neus kardemom en cacao. In de smaak mineralen, rondeur en sap. Geweldig goed op dronk nu, zelfs een tikje opdrongend.

Casalfero 2006, Baron Riscasoli, Toscane

Hartendief van Jan. BALEN zeg, we dronken deze wijn op de nieuwjaarsreceptie en toch weer niet herkend. Massief en rijk, noemt Rob de wijn en dat is scherpzinnig omschreven. Geeft nog niet in de smaak wat de neus belooft, aldus Rob. Grand Seigneur staat in mijn aantekeningen, volrond met goede inhoud. Rubbertje in de neus, zwoele tint ook. Gelukkig wel sangiovese herkend.

Applaus voor Jan, die zijn piraten zó koos dat we op dat terrein in ieder geval zelfvertrouwen hebben getankt.

A buon intenditor poche parole
By in ,

A buon intenditor poche parole

Met een mooie Cremant de Bourgogne hebben we getoost op een mooi 2011 tijdens de nieuwjaarsreceptie.

Voorzitter Noël memoreerde dat we dit jaar bijna zeshonderd wijnen hebben geproefd, zelfs wijn tot uit China. We hebben een aantal avonden zuinig moeten proeven omdat we een hele hoge opkomst hadden. Nadat nu al twee jaar jonge proevers de wedstrijd hebben gewonnen, is het nu weer eens tijd voor een oude getrouwe, vond Noël… maar dat is natuurlijk nog maar de vraag. We zijn blij met 3 nieuwe leden: Dimph en Jac (prachtige maidenproeverij SudOuest) en Elwin (Hongarije-specialist). Welkom. In 2010 maakten we de prachtige studiereis naar Saar, Ahr en Mittelmosel, goed georganiseerd door Berry en Rob. De wijnreis bevestigt de trend van vorig jaar: Duits, Oostenrijks en Hongaars wit is lekker. Er is duidelijk bredere waardering voor deze toch ook klassieke wijnlanden. Maar wat is klassiek? In Armenië is de voor zover bekend oudste wijnmakerij ter wereld gevonden. In een grot lagen een 6.000 jaar oude wijnpers, kruiken, een kom en druivenschillen. DNA onderzoek op de gevonden pitjes wijst op de Arani druif, een voorouder van de Pinot Noir. Hoe goed de wijn was is niet bekend, maar we moeten volgens het artikel het ergste vermoeden: rondom de wijnmakerij zijn een twintigtal graven gevonden.

De nieuwjaarsreceptie stond in het teken van Italië, met een fraaie fotopresentatie van Hans Lodewijkx die in dialoog ging met Nello, waardoor we nu allemaal weten wie Giuseppe Garibaldi is.

Hans fotografeerde onder andere verbodsbordjes en… wat zijn die mooi tegen die verschillende decors. Nello gaf toelichting op de wijnen, waarbij wij natuurlijk aan een half woord genoeg hadden. Ik vond de keuze om een witte en twee rode wijnen te schenken (en niet meer) een hele goede. De witte wijn uit Veneto is sappig en voleptueus. Een eetwijn hoorde ik Berry zeggen, maar Rob ziet zichzelf wel met deze wijn op een terras zitten: Capitel Foscarino 2009 van Anselmi uit Veneto. De rode Raimonda 2008 Barbera d’Alba is een lekkere doordrinkwijn met véél fruit (een kersenboomgaard) en een aangename dropimpressie. Voor mij de mooiste wijn deze avond. De serieuze en voorname Casalferro 2006 van Brolio liet Hanneke spinnen van geluk: waarom vind ik dit zo lekker? Het antwoord ligt voor de hand: een verwende (maar o zo goede) smaak. De uit 70% sangiovese en 30% merlot gemaakte wijn vertoont een stevige molligheid in combinatie met kruiden en finesse. Kaasmeester Paul had een fraai en vooral lekker Italiaans buffet gemaakt, waar hij terecht heel trots op was.
De ‘Heilige’ Nello

Toen ik op het eind van de avond een foto maakte van Nello, bleek hij op de foto een heus Heiligen aureool te hebben! We proefden mooie wijnen en deze receptie was een bevestiging voor onze voorliefde voor Italië.

Belegen wijnen, op de top van hun spanningsboog
By in ,

Belegen wijnen, op de top van hun spanningsboog

Vertwijfeling slaat toe bij het uitwerken van de aantekeningen van de proeverij van Noël Geisen. Niet vanwege de wijnen: de proeverij bleek een ware sterrenparade, allemaal fraaie wijnen. Maar ik zit nu na te denken, en vraag me af wanneer een wijn belegen genoemd mag worden. Of gerijpt. Dus even snel op internet snuffelen naar terminologie, wijn abc’s. En dan blijken ‘gerijpt’ of ‘belegen’ daar niet in te staan. Noël gebruikte ook de term spanningsboog, die laat meer ruimte voor interpretatie. Kom op, studieuze soosleden, wie helpt? Wanneer noemen we een wijn gerijpt, wanneer belegen? Lezers, let eens op de kabouterletters ‘reacties’ onderaan de artikelen op deze blog. Daar staat vaak nuttige en interessante informatie. Maar komaan, laten we de wijnen gaan beschrijven, want het was een heerlijke proeverij, precies de honderdste proeverij op deze website. We proefden veertien wijnen.

Duval Leroy Champagne 1999, Premier Cru Brut Millesime

Het valt me op dat we dit seizoen stiekem steeds meer bubbels zijn gaan proeven. Dat is… geweldig. De waardering groeit ook, zo lijkt het. Deze champagne is gemaakt van 100% chardonnay. Wat je ruikt proef je ook, stelt Toos bij deze wijn. Groene appels, noemt Toos. Richard roemt de beheerste lange afdronk met amandel en walnoten. Ik vind het een hele fraaie champagne met een mooie mousse, brooddeeg en gist in de neus, waarin ik ook poire william herken. De gistdeeg impressie zet zich door in de smaak met een positief oxy toontje in de afdronk. Fraaie jaargang champagne.

Domaine de le Landelle 1999, Muscadet Sur Lie, Cuvee l’Astrée

Deze wijn stond naast een fraaie Pouilly Vinzelles van Verget. Een bijzondere wijn, hoor ik Hans H zeggen. Interessante Coupe de Coeur, zegt Noël. David noemt de wijn een tikje ranzig en – wijnfreaks wegen zijn ondoorgrondelijk! – hij noemt dat positief. Onkruid tussen kiezels, zegt hij ook. De neus vind ik expressief met duidelijk wat boenwas. De smaak is zo ziltig dat ik meteen aan Muscadet denk. “Schreeuwt om mosselen” staat in het aantekenboekje. Amandel-in-het-kwadraat. Hangt ook lang na. Heel boeiende wijn.

Château Musar 1999 (blanc), Bekaa Valey, Libanon

Aah, verdorie, daar is ie weer. Precies een week terug proefden we deze wijn en toen herkende ik Libanon. Nu niet. Jura staat er onterecht in mijn aantekeningen, en dat komt door de fraaie flor tonen in de wijn. Oud gouden kleur, positieve madérise in de neus. Veel expressie, mooie balans. Het is en blijft een curieus glas. Adam noemt de afdronk wat eendimensionaal, de smaak belegen met iets zoets. David beschrijft de wijn het mooiste: oud hout en koperpoets en… daar komt ie: ‘statige ouderdom’. Mooi gevonden. 1999 is voor de witte wijn een van de mooiste jaren ooit. Gedurfd ook om dit naast die ongelofelijk fraaie Gewürztraminer van Domaine Trimbach te zetten.

Gewürztraminer 1999 Cuvee des Seigneurs de Ribeaupierre, Domaine Trimbach, Alsace

Geel gouden kleur. Expressieve neus met overrijpe perzik, ananas, kruidige rondeur. Dit is een voleptueuze wijn met hoge viscositeit, alcohol komt vrij goed naar voren. Ik weet wel, het is politiek incorrect, maar drink deze wijn bij een hapje Foie Gras en o, o, o…. dat is een schitterende combinatie. Heerlijk glas wijn is dit, met een prachtige balans.

Château de Francs 1999, Cuvee Les Cerisiers, Cotes de Francs

Deze wijn stond naast een Gevrey Chambertin van Camille Giroud. Wijn gemaakt van 80% merlot, aangevuld met gelijke delen cabernet franc en cabernet sauvignon. Donkere kleur, in de neus morellenkers, zwoel en krachtig, duidelijk rondeur en hap sap in de smaak, mooie zuren en lang nahangend. Peter E noemt laurier en ceder. Fraai glas van de rechteroever. Zeer koopwaardig.

Domaine de Monteillet 1987, Saint Joseph

De wijn is gemaakt van 80% grenache, 10% syrah, 5% cinsault en 5% mourvèdre. Zéér bruine kleur, de neus geeft mij een pauwestaart van indrukken, gewéldig mooi. Vanille, leer, sigarenkistjes. Richard noemt ook mint en stoffige tannines, hij typeert de wijn als elegant. Later ruik ik zelfs kersen in de neus. Zeer complexe neus en volstrekt harmonieuze wijn, wát een kelderschat-van-hier-tot-gunder! Tabak in de smaak en mooi nahangend. Zonder enige twijfel verschijnen er drie *-sterren naast mijn aantekeningen. Voor mij is deze Rhonewijn dé wijn van de avond.

Dan komt er een serie, die een knauw is voor mijn zelfvertrouwen, verdorie. Drie prachtige wijnen, ik denk: laat ik eens stoer doen. Ik benoem ze dus als Margaux, Saint Julien en Pauillac. Eigenlijk had ik beter moeten weten, want Noël is niet zó’n enorme Bordeaux-adept. Heeft die schurk een Spaanse Ribera del Duero (tempranillo druif), Franse Pauillac (merendeels cabernet sauvignon) en een Italiaanse Vino Nobile de Montepulciano (merendeels sangiovese) naast elkaar gezet. En bij die wijnen van twaalf jaar oud is dat dus helemaal niet zo gemakkelijk te proeven.

Valduero 1998, Reserva, Ribera del Duero (100% tinto fino = tempranillo)

Mint en cederhout. Een timmermanswerkplaats ruik ik. Voor mij is dit in deze serie de meest getypeerde Noël-wijn, want heel elegant en met veel finesse. Fraai glas waar ik echt van onder de indruk ben.

Château Lynch Bages 1998, Pauillac, Grand Cru Classé

In mijn aantekeningen staat bij de neus: een stoere, rauwe bonk, heeft niets liefelijks.

Potloodslijpsel. Lijm. De smaak maakt echter veel goed: duidelijk een wijn met elegantie. Genieten is dit!

DEI, Vino Nobile de Montepulciano 1998, Riserva

Gemaakt van 80% sangiovese, 15% canaiolo en 5% mammolo. De rand van het glas is een verrader van de ouderdom, dakpannenbruin is de rand. De neus heeft een licht rubbertje en is volgens mij nog steeds niet helemaal open, of zit in een gesloten fase. David ruikt gepoetst leer en kersen, de wijn noemt hij rijk , warm, modern gemaakt. Volstrekt harmonieuze smaak met veel kracht. De wijn heeft in de aandronk ook iets zoets, duidelijk een rijp jaar.

Wijnen die op dronk komen hebben een periode dat ze mooi drinken vóórdat ze gaan aftakelen. In deze proeverij zat geen enkele wijn die over dat punt was. Maar ja.. ik hou dan ook van deze gerijpte wijnen.

Prijswinnende wijnen en wijsheid achteraf: “Eigenlijk onmiskenbaar, bij nader inzien”
By in ,

Prijswinnende wijnen en wijsheid achteraf: “Eigenlijk onmiskenbaar, bij nader inzien”

Toos Dusee heeft zich veel moeite getroost om ons een proeverij voor te schotelen van prijswinnende wijnen. Niet zomaar prijswinnaars (die zijn op de hoek van iedere straat te koop), nee: de wijnen van het jaar van Proefschrift. In deze competitie zijn er verschillende proefrondes met een jury, verschillende categorieën, diverse prijsklassen. Veel proevers verheugen zich erop om nou eens de allerbeste wijnen die verkrijgbaar zijn in ons land te proeven. TNT werkte niet helemaal mee, dus we proeven ook enkele piraten. Na afloop zie ik dat we géén Franse wijn proefden. Maar wel: twee Nieuwzeelandse, een Italiaanse, een Duitse, vier Hongaarse, een Australische, een Spaanse, een Portugese en een Libanese wijn. De onthulling van de flessen levert natuurlijk altijd wijsheid achteraf op, die Rob mooi verwoord met de uitspraak: “Oh, eigenlijk onmiskenbaar Portugees, bij nader inzien.” Veel gegrinnik. Hieronder de opmerkelijkste en mooiste wijnen.

Gavi di Gavi 2010, La Battistina, Italie

Gemaakt van de cortese druif. Het jaartal staat echt op de fles, klopt het? Floraal-frisse neus met wat mint. Vluchtige aandronk en goede zuren. Opmerkelijk lenige wijn, heel vief met een bittertje. Elegante wijn. Rob noemt het fruit in de neus heel rijp en benoemt een cocktail van fruit.

St Andrea 2008 Orökke, Eger, Hongarije

Wijn die bekroond is met de Prix Sommelier. De naam van de cuvee betekent Voor altijd. Gemaakt van maar liefst zes druiven: hárslevelü, pinot gris, viognier, rajnai rizling, chardonnay en pinot blanc. De wijnmaker György zei over deze wijn toen wij met de wijnsociëteit zijn domein bezochten: ik hou van stevige witte wijn met écht karakter. Ik herkende de wijn nu niet. Mijn aantekeningen: de neus is floraal en verfijnd, chardonnay? De smaak is heel droog, krijt-associatie, ik denk aan een Chablis en dan wel een hele goede. Later ruik ik ook bloemen. Fraaie wijn. Hartendiefje van Toos.

Château Musar 2001, Bekaa Valey, Libanon

Deze witte wijn herkende ik weer wel. Het is een gastronomische wijn die goed kan ouderen. Gemaakt van de inlandse rassen Obeideh en Merwah. Ontwikkelde kleur, oud goud. Aparte neus met tonen van appelmoes, toast, roomboter en overduidelijk ook flor/sherrytonen. Heel aparte eetwijn, sappig.

Domaine Mondivin 2004, Villány, Hongarije

Als je een wijn vaker hebt gedronken, kan de wijn tóch op enig moment véél beter proeven. Ik was dit keer erg gecharmeerd van de Mondivin, die is gemaakt van cabernet franc. David noemde de stijl licht oxydatief, Hans L geeft aan de neus met eucalyptus mooier te vinden dan de smaak, Dimph ruikt peper, vanille, laurier. Ik heb van de neus opgeschreven: heel klassiek, eerlijke rooie Baai (maar het is dus geen Bordeaux!). Stallucht. De wijn deed me even denken aan een hele mooie Toscaanse sangiovese. De zuurgraad is vrij hoog. Een wijn met boerse trekjes, maar dan wel van een hereboer. Fraai gemaakt.

St. Andrea Egri Bikaver 2008, Merengó, Eger, Hongarije

Hartendiefje van Toos. Paarse rand, kersen in de neus, later ook chocolade. Paul ruikt drop, kruidnagel en peper. De smaak heeft veel kracht en concentraat, maar de wijn heeft heel mooie zuren en is nu goed toegankelijk. De wijn hangt ook mooi na. Doordrinkbare wijn van klasse.

Huguet Gran Reserva 2006, Bodegas Can Feixes, Spanje

Naast een Australische Jacobs Creek springt deze Cava er enorm uit. Wát een heerlijk glas! Deeg in de neus, vanille en wit fruit. Jac benoemt honing, caramel en toast, mineralen in de afdronk. Zeer verfijnde citrustonen, volstrekt harmonieus, een heel fijn glas waar je me ’s nachts wakker voor mag maken.

Béres Magita 2008, Tokaj Late Harvest, Hongarije

Há, een moderne Tokaj, en wat voor een, dit is echt ontzettend lekker. Een prachtige neus met tonen van edele rotting en vooral heel veel perzik. De smaak is dan minder geconcentreerd dan je verwacht, maar o zo elegant. Zeer feestelijk aperitief of een verfijnd glas bij vers fruit.

Een mooie proeverij waarin Toos haar liefde voor Hongaarse wijn goed tot uitdrukking brengt.

Ornellaia 2001 imponeert
By in ,

Ornellaia 2001 imponeert

Paul Heemskerk stelde een proeverij samen met als motto ‘hetzelfde’. In de eerste serie twee witte Rhone wijnen, daarna drie witte Duitse wijnen, gevolgd door twee rode wijnen uit 2006, drie rode wijnen uit 2001 en afgesloten met twee Franse dessertwijnen. We geven deze avond ook punten. Ik vind dat altijd een tikje confronterend. Omdat we blind proeven is het wel fair. Paul vraagt ook naar de veronderstelde prijs van een wijn. Ook al confronterend. Soms ligt de veronderstelde prijs op de helft van wat een wijn werkelijk kost. Vaak is de wetenschap wát je proeft en hoe bijzonder zo’n wijn is een belangrijk onderdeel van de waardering van een wijn. Prijzen noemen bij blindproeven is daarom enorm lastig.

Condrieu St. Cosme 2008

Deze witte Rhône wijn werd gemaakt van viognier en rijpte 8 maanden (50% nieuw hout, 25% gebruikt hout en 25% op rvs tank). Wil ruikt het hout naast rokerige tonen en geeft aan dit een echte eetwijn te vinden. Ronald ruikt ananas en honing, de wijn heeft een flinke body. Mijn waardering is 14 uit 20 punten. Groengele kleur, een neus met mineralen, vuursteen, erg expressief. Een zoetje in de aanzet van de aandronk, boterige tonen, de wijn geeft zich al heel mooi en hangt fraai na.

Wehlener Sonnenuhr 2007, Dr. Loosen, Riesling Spätlese

Deze moezelwijn geef ik 16 uit 20 punten, de wijn staat naast een mooie Scheurebe uit Frankenland en klassevolle Sylvaner uit eveneens Frankenland. De moezelwijn heeft het grote voordeel van zijn directe charme. De wijn is kristalhelder, de neus heeft een piepklein chemisch toontje naast ontzettend veel boter en hooi. De aanzet is duidelijk zoet, maar die is ingekapseld in veel rondeur, enorme elegantie en een prachtige balans. Wat zijn die Moezel Riesling ongelofelijk prachtige klassieke wijnen! Paul geeft ook aan hier nooit genoeg van te krijgen.

Château Peyrelongue 2006, Saint Emilion Grand Cru (uit magnum)

Deze wijn stond naast een Raimat Clos Abadilia 2006. De wijn is gemaakt van 70% merlot, aangevuld met gelijke delen cabernet franc en cabernet sauvignon. Waardering van mij is 14 uit 20 punten. Aan deze wijn is veel te ontdekken, zoals koffie, chocolade, leer en laurier (Peter vdE), koffie, tabak en aardse tonen (Claartje) en zwart fruit en drop (Dimph). De kleur is paarsbruin, fruitgedomineerde wijn met vuursteen en zoethout, tikje stoffig, straffe wijn met veel inhoud, fraai bittertje. Geen allemansvriend staat in mijn aantekeningen, maar die indruk is later op de avond volledig weg als de wijn flink wat lucht heeft gehad. De wijn drinken we nu gewoon nog iets te jong en dan heb je te maken met tannines en straffe tonen.

Le Serre Nuove dell’Ornellaia 2001, Bolgheri

Op de foto staat Ornellaia, de foto is gemaakt bij het bezoek van onze societeit in 2006. Vorige week (streek en druif herkennen, avond van Nello) dronken we de wijn uit 2006. Nu dus vijf jaar ouder. Wat doet dat met de wijn, die gemaakt is uit merendeels cabernet sauvignon (70%) aangevuld met merlot (30%). Ik geef de wijn 16 uit 20 punten. Een kardinaalrood randje omlijst een diepzwartrode kleur, de neus heeft ontzettend veel om te ontdekken: morelkersen en kruiden, héél intens en heel open. Leer en tabak als de wijn wat langer in het glas staat. David ruikt drop, bouillon en drukwerk. Ook ruikt hij zoete uien en rabarber. Rob benoemt een potloodimpressie en inkt. 90 punten Winespectator. Geweldig mooi glas.

Ornellaia 2001, Bolgheri

Tja, dit is de wijn van de avond! 17,5 punten geef ik uit 20. Ik hoorde veel 19 punten waarderingen. Dit is een veel gelauwerde wijn. 94 punten Wine Advocate, 95 punten Wine Spectator, de maximale score van de Gambero Rosso: Tri Bicchieri. Dofbruine rand bij een zwartrode ondoorzichtige kleur. Ik dacht sangiovese te ruiken, mispoes, de wijn is gemaakt van een klassieke Bordeaux blend: 60% cabernet sauvignon, 22% merlot, 14% cabernet franc en 4% petit verdot. Een zéér complexe neus met herfstbos tonen, leer en tabak. Rob noemt stalgeuren en is onder de indruk dat alle onderdelen van deze wijn zo mooi zijn versmolten. David ruikt kruiden, pruimedanten, chocolade, vijgen en roemt het fruit in de wijn. Een complexe smaak met SUPER elegantie, goed ingekapseld nieuw hout, imponerende wijn! Feestje om te kunnen proeven.

Vouvray 2005, Château Gaudrelle, Cuvee Personelle, Monmousseau

Deze wijn van chenin blanc stond naast een botytris gedomineerde vettige Sauternes. Ik krijg de indruk dat de meeste proevers de voorkeur geven aan deze elegante wijn uit de Loire. Perzik in de neus, volstrekt elegant en met veel fruit. Kindermoord om nu te drinken, want na tien, vijftien jaar, komt deze wijn pas echt los. Jan ruikt appelbloesem, vers nieuw boomblad, honing en lychees. Verfijnd glas dessertwijn. Hier ben ik vergeten punten aan toe te kennen.

Het is een memorabele proefavond.

Streek en druif herkennen
By in ,

Streek en druif herkennen

We proeven zes series wijn: een witte serie, vier rode series en weer een witte serie. Want witte wijn past beter bij de kaas en coppa, zegt Nello. We mogen de streek en de druif herkennen. Dat gaat best wel, maar één wijn herkennen jullie nooit, aldus Nello Pischedda. De optimist. Aan het eind van de avond constateren we dat het toch wel érg lastig is. Niet zo gek met druiven als ansonica, mencia, refosco, obaideh en merwah. Een leerzame avond met verschillende toppertjes. Hieronder staat een selectie.

Viognier 2009, Cuilleron, Vin de Pays Collines Rhodannienes

Deze witte wijn staat naast een Toscaanse Ansonica, die heel vief en levendig is. Deze wijn van de viognier druif heeft wat citrus in de neus, licht vanille (houtrijping) en kruiden. Richard ruikt perzik, mineralen en caramel. De smaak is medium geconcentreerd en de wijn heeft zeer aanwezige maar prettige bitters.

Gotin del Risc 2005, Essencia, Bodega del Abad, Bierzo

Dimph ruikt tabak en roemt de zachte smaak, Berry prijst de verwevenheid van het hout in de wijn. De wijn heeft nog een paarse rand. Dit is 100% mencia, die geeft een neus van morel, nogal geparfumeerd. De wijn smaakt heel plezierig, rond en is toch hoog in de zuren. Een intens glas Spaanse wijn.

Château Musar 2002, Bakaa Valei, Libanon

Het Engelse wijntijdschrift Decanter is van betekenis voor dit domein. Serge Hochar werd in 1984 de allereerste Decanter Man of the Year, een erkenning voor grote persoonlijkheden in de wijnwereld. Zijn vader – die lang in Frankrijk verbleef – was in 1930 de stichter van Château Musar. Serge is in 1939 geboren in Beiroet, hij studeerde oenologie in Bordeaux en werd op 25-jarige leeftijd verantwoordelijk voor het wijnmaken. Het domein ligt zo’n 30 kilometer ten oosten van Beiroet in de Bekaa Valei. Chateau Musar omvat 180 hectares, waar een strikt beperkte opbrengst van 35 hl/ha wordt geoogst. De druivensamenstelling varieert van jaar tot jaar, daarom kunnen de wijnen enorm verschillen. Deze 2002 is samengesteld uit cabernet sauvignon, carignan en cinsault. Hartendiefje van Nello. Ik zie dakpannenbruin in het glas en daar hou ik van. De wijn is dof, maar dat kan komen door de droesem en ik voor deze wijn aan het eind van de kring zit. De neus heeft pruimedanten, een licht rubbertje en ook cederhout. Later komt er ook een geur van vuursteen en terroir vrij. Adam roemt de stalneus en lange afdronk. Paul zegt een zoete aanzet te proeven, peperige neus, noemt het een wijn met pit. De wijn is sappig, vrij hoog in alcohol en heeft veel rondeur. Daarom is het nu al een lekkere wijn. Kindermoord, zegt Nello, deze wijn moet een jaar of vijftien rijpen en dan komt de wijn op dronk. Hij proefde de witte wijn uit 1969 en was daarvan onder de indruk. Aan het eind van de avond proefden wij de witte wijn van Château Musar uit 2001 – gemaakt van Obaideh en Merwah – en die mag er best zijn! Citroen in de neus, sappige en frivole smaak met een piepklein zoetje. En toch ook hoge bittergraad, maar over all een heel goed gebalanceerde en prettige wijn.

Château Moulinet 2006, Pomerol

Bij het uitwerken van mijn aantekeningen zie ik dat Nello deze wijn in maart ook inzette. Strenge wijn met bittertje, te jong. Schreef ik toen. Of het aan de line up ligt… Of de wijn zich verder geopend heeft in een half jaar tijd… Of er flesverschil is…. Of het ligt aan mijn smaak… Nu was ik van deze wijn (samen met Musar) het meest onder de indruk. Edel, rijk en rijp! is mijn eerste indruk bij de neus. Fantastisch mooi verweven hout. Voleptueuze wijn met geweldige rondeur en elegantie, bittertje, dit is SUPER sap.

Le Serre Nuove dell’Ornellaia 2006, Bolgheri

De wijn is gemaakt van 50% merlot, 35% cabernet sauvignon, 9% cabernet franc en 6% petit verdot. De neus heeft cassis en caramel, mineralen ook. Ik vind de wijn wat boerser overkomen dan de Pomerol, een wijn met enorm veel souplesse, rondeur en mooi nahangend. 94/100 punten van Wine Advocate.

Côte Rotie 2007, Terres Sombres, Cuilleron

Hartendiefje van Nello. Kersen-in-het-kwadraat. Sappige wijn, elegant en prettig, fluwelig zelfs. Mooi ingekapselde vanille, zeer expressief. 92/100 punten Wine Spectator

Heerlijke proefavond.

De liefhebberskelder: pluk de dag
By in ,

De liefhebberskelder: pluk de dag

Met de studiereis naar het wijnfestival in Boedapest nog in de benen, haalde Kees van de Wiel dertien kelderschatten uit zijn kelder. Het was een sterk georkestreerde proeverij: een serie van drie rieslings, daarna drie Languedocs, daarna drie maal twee Bordeaux om af te sluiten met een liefelijke bubbel. Dat staat hier nou zo logisch, maar blind geproefd weet je niet wat je in het glas hebt, dus werd pas geleidelijk aan duidelijk hóe slim de proeverij in elkaar zat. Hieronder de mooiste wijnen uit de series.

Riesling 2004, Weingut Hans Göbel, Vallwiger Herrenberg, Spätlese Halbtrocken

Dat er drie rieslings in de serie stonden, daar durfde ik mijn hand voor in het vuur te steken. Dat er een riesling bij zou zijn van Kees’ huisleverancier, ach… we kennen onze pappenheimers, dat was ook met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid duidelijk. Maar dat er drie rieslings van wijnbouwer Göbel naast elkaar stonden, dat vond ik erg verrassend, want de verschillen waren best groot. Een droge Spätlese, een halbtrocken Spätlese en een Spätlese zonder meer. Deze wijn sprong er voor mij uit: mooi gerijpte wijn met een ingetogen florale neus (jasmijn). Krachtige en evenwichtige smaak, mineralen komen goed naar voren, dit is een puik glas wijn!

Les Romains 2007 Cuvée Reserve, Vin de pays d’Oc

In deze serie stonden van dit domein een 2005 zonder meer, een cuvee anniversaire 2007 en deze cuvee reserve. Hartendiefje van Kees. Dymph ruikt bramen, stallucht en vanille/hout. De wijn is jammig, zegt ze. David noemt de wijn pezig. Ik ruik lichte kruidigheid, Mon Cherie en morellenkers. Dit is een héle lekkere aandronk met een sjepdropimpressie. Evenwichtig glas wijn waar veel plezier aan valt te beleven.

Château Hanteillan 2005, Haut Medoc

Poeh, 2006 en 2005 staan van dit domein naast elkaar en ik vind ze allebei nog veel te jong. Da’s wel gek, want na een jaar of zes mag zo’n wijn toch wel gaan komen en wat charmes tonen. De 2005 is gemaakt van 60% merlot, 32% cabernet sauvignon, 3% cabernet franc en 5% petit verdot. Eaux de vie neus waarbij ik meteen opschrijf: wat moeilijke neus, licht mufje. De wijn zelf heeft nog overduidelijk tannines, komt wat straf binnen in de aandronk en toont daarna krachtige bitters. Gelukkig komt dan ook het grote aandeel merlot tot uiting in rondeur. Gedecanteerd en enige tijd in de karaf gegeven moet deze wijn aan de dis veel plezier geven.

L’Oratoire de Chasse-Spleen 2004, Moulis

Nee, dan deze wijn. David roemt het evenwicht, hij ruikt tabak, fruit en kruidigheid. Ik zie de wijn aan voor een Margaux, want dit is elegantie! Fraaie neus met prachtige impressie van sigarenkistjeshout. Heel mooie en evenwichtige smaak, fluwelig (de wijn staat naast een Côtes de Francs). Dit is een verfijnd glas wijn. Hartendiefje van Kees.

Vieux Château Gachet 2005, Lalande de Pomerol

In mijn aantekeningen staat: Pomerol? Jaaaa, dit is goed voor mijn zelfvertrouwen. Misschien was de Pomerol die ernaast stond mooier, maar die is dan ook twee keer zo duur. Dit is een wijn voor in de kelder van de ware liefhebber. Geef zo’n fles zes, zeven jaar en je beleeft langzaam een wondertje. Open neus met toffee en rood zomerfruit. Concentraat, dijk van een wijn met duidelijk fluwelige rondeur. Wil droomt weg bij deze wijn en denkt aan… Brigitte Bardot. Dat zegt toch alles?

Moscato d’asti 2009, Famiglia Marrone

Het is te lang geleden dat ik Moscato d’Asti dronk… zeker na de stoere rode wijnen is zo’n glas friszoete bubbels uit Noord-Italië ongelofelijk verfrissend en opwekkend. Toos ruikt lychees en muscat in deze verfrissende schuimwijn.

Kees heeft een fijne kelder, zoveel is duidelijk. Een prima basis voor het pluk-de-dag! levensgevoel.

60e proefseizoen start met indrukwekkende variëteit
By in ,

60e proefseizoen start met indrukwekkende variëteit

Trouvailles, noemen de Fransen mooie vondsten. Het zestigste proefseizoen van de Brabantse Wijnsociëteit is gestart met een proefavond waarbij wij de vondsten van de leden proefden.

Guy Niziolek Champagne, Blanc de Blancs

Goudkleurig, mooie mousse, peren in de smaak en een prachtige zuren. Pittige champagne, zegt Adam.

Swanenplaats 2008, West-Friesland Auxerrois (Nederland)

Elegant, citrus en best geconcentreerd, zegt Toos. Perzik in de neus, aldus Richard. Mijn aantekeningen zeggen mooie florale neus met jasmijnimpressie, vol en evenwichtig, sappig. De onthulling is heel verrassend: wijn uit Noord Holland. Niet eerder proefde ik zo’n goede wijn uit het noorden van ons land. We gaan vooruit met wijnmaken, zegt Noël nuchter.

Spätburgunder 2007, Hauser Bühler Bickensohl, Kayserstuhl Spätlese

Zeer lichte kleur, overduidelijk pinot noir, framboosjes en toffee in de neus, evenwichtige smaak, rondeur. Fraai elegant glas.

Cono Sur Cabernet Sauvignon Carmenere 2008 Colchagua Valley Chili

Rubbertje en wat asfalt in de neus, die de herkomst verraden. Cassis, cassis en cassis, zegt Berry. Richard ruikt peper. Jonge wijn met al soepele smaak.

Lirac 2006, Cuvee Terra Ancestra, Vignerons Roquemaure

Houtgerijpte cuvee van de coöperatie van Roquemaure, gemaakt van grenache, syrah en mourverdre. Een allemansvriend, zegt Hans, met veel fruit aldus Noël. Berry ruikt vanille en Peter vdE laurier. Mijn aantekeningen: zwoele neus met kersen, volronde aandronk, mondvullende wijn, sappig en soepel fluwelig.

Château Julienas 2009 Julienas

True to type Beaujolais en dat betekent een wijn die vééeéél plezier geeft. Frambozen explosie, duidelijk gamay. Nu ook nog wat tannines, lekker!

Château de Pesquier 2007, Cuvee Prestige, Ventoux

Open neus met kersen, volle en evenwichtige wijn, stevig en alcoholrijk. Gemaakt van 70 % syrah en 30 % grenache, 9 maanden houtrijping. Zwoel zegt Kees, floraal en inktig aldus Rob. Een echte stoofpotjeswijn.

Teroldego Rotiliano 2006 Riserva, Trentino Aldige

Klassieke wijn, zegt Rob, hoge zuurgraad, begin van een stalneusje. Stoffig en aards, soepele rode wijn met veel spel.

Egri Bikaver 2006, St. Andrea, Eger, Hongarije

Chice oude wereld, formuleert David treffend. En verder: pruimen, wat menthol, beschaafd zoethout. Mijn aantekeningen: herfstbosassociatie in de ontwikkelde neus, straf van smaak met pittige tannines maar ook ontzettend veel rondeur.

Aglianico 2005, Taurasi di Fuedi San Gregorio, Campanië

Rijke neus met eucalyptus, een proever zegt zelfs: dramatische neus. Erg jong overkomend, mooi cederhout, komt langzaam los. Elegant glas.

Château Eugénie 2004, Cahors, Cuvee de l’Aïeul

Zwart als de nacht, omschrijft David de kleur. Gesloten neus nog, later stallucht, cederhout, laurier. Volronde wijn met veel kracht die charmeert door fluwelen kantjes.

Pino Nero 2001, Clessidra, Valle di Cembra

Voor mij een van de hartediefjes van de avond, wat een wijn! Pruimen, herfstbos, mooi op dronk, ik droom hier een lamshaasje met oesterzwammen bij en denk aan voorbeeldig geluk.

Château Bonalgue 2004, Pomerol

De eerste Bordeaux van de avond en wat voor een. Bij het proeven van deze wijn snap ik meteen weer het gezegde dat je altijd bij Bordeaux terugkomt… De wijn is rijk in de neus, complex, cederhout. Goed concentraat. 90% merlot en 10% cabernet franc. Heerlijk glas.

Château St. Martin de Garrigue 2007, Coteaux du Languedoc

Een van de mooiste wijnen van de avond, zwoele neus met kersenconcentraat, Mon Cherie, laurier, cederhout en veel morellen. Prachtige aandronk met een zwoel doorzettende smaak. Truffel in de neus.

Rustenberg 2004, Stellenbosch, Zuid Afrika

Adam ruikt koffie, mocca, Kees ruikt ook pruimen. Geroosterde aubergines, zegt Nello. Ik vind de neus niet gemakkelijk, boerenkool ruik ik erin, naast cederhout. De smaak heeft nog zoveel power dat ik toch echt ‘kindermoord’ in mijn aantekeningen schrijf. Mooi glas.

Clos Abadia 2006, Costeres del Siegre, Raimat

Tempranillo en merlot geven een kruidige neus met wat peper en kardemom. Aangename wijn, complex en met veel rondeur. Toppertje.

Krohn colheita port 1983

Een port van 27 jaar oud die een pachtige afsluiting vormt van deze proeverij. Krentjes en tabak in de neus, zéér elegant prachtig glas.

Piraten steken Franse wijnen de loef af
By in ,

Piraten steken Franse wijnen de loef af

Kees van de Wiel brengt dertien wijnen op tafel tijdens de blindproeverij met het thema Frankrijk met piraten. Als ik naar mijn aantekeningen kijk, zie ik dat de sterren meestal bij de piraten staan. Alleen de Côtes de Nuits Villages ‘wint’ met gemak van de Nieuwzeelandse pinot noir. Kees heeft enkele duidelijke verrassingen voor ons in petto. Zo charmeert de Bardolino. Een naam met zo’n twijfelachtige reputatie dat ik die nooit koop, maar zie: ik kan gerust mijn mening herzien. Zo wint de Hongaarse Pinot Gris van eenzelfde wijn uit de Elzas. En wint een Bordeaux blend uit Zuid Afrika het van een beste burger van de rechteroever. Zo manifesteert op de proeftafel het karakter van Kees zich heel duidelijk in de glazen: Kees is niet alleen in het dagelijks leven een wereldreiziger, maar bereist de hele wereld óók in het glas. Met een neus voor mooie vondsten. Na afloop constateerde Wil terecht dat het een leerzame proeverij was waarin we prettig veel aandacht gaven aan de wijnen. Chapeau.

The Ned 2009, sauvignon blanc, Marlborough, Nieuw Zeeland

Een wijn waar je voor valt of niet. Waterige kleur met een heel stuivende neus waarin de goede verstaander onmiddellijk sauvignon blanc herkent: de geur van perzik en abrikoos, maar vóóral kruisbes. In de mond is deze wijn heel fris en fruitig. Een bijzonder vrolijk glas.

Pinot Gris 2008, Huba Szeremley, Hongarije

Prachtige commentaren krijgt deze wijn, die wordt gemaakt in Badacsony, aan de noordzijde van het Balatonmeer. Soms wel een tikje tegenstrijdig qua bewoordingen. Noël roemt de zwoele aanzet en zegt: dit is een ‘deftige’ wijn. Wil zegt de neus is nog gesloten. Hij ruikt en proeft terroir. Toos ruikt mint, proeft een klein zoetje, zachte zuren en noemt de wijn krachtig en ‘verfijnd’. Peer ruik ik zelf in de neus, goede zuren in de smaak met amandelbitters, mijn conclusie is een mooi ‘streng’ glas.

Bardolino 2008, Masi, Veneto Italië

Deze naam associeer ik met grote twee literflessen die de grote winstpakkers zijn van pizzeria’s en italiaanse restaurants die de huiswijn aanbieden tegen een prijs waarbij de inkoopprijs zes keer over de kop gaat. Imago’s van wijngebieden komen te voet en gaan te paard. De wijn is paars en donkerkleurig. Ook hier weer wat tegenstrijdige beoordelingen, want zoveel mensen als er zijn, zoveel meningen. Hans noemt de neus ‘warm’. Berry heeft het over een fijne aanzet en een ‘koude’ wijn. Nou kunnen die twee best samengaan, want ik denk dat Berry met koude wijn bedoelt dat de wijn Europees is. Mooi fruit in de neus, evident veel bessen. De wijn is veel vriendelijker en evenwichtiger dan de Brouilly waar de Bardolino naast staat. Een mooi bittertje in de smaak van deze wijn die is gemaakt van corvina veronese. Toch van de zomer maar eens gaan schenken.

Domaine Desertaux Ferrand 2006, Cuvee Creux de Sorbon, Côtes de Nuits Villages

Duidelijke pinot kleur, nogal doorzichtig. Een bakje rood zomerfruit, cederhout en een prima balans. Mooie zuren, het fruit uit de neus zet zich door in de smaak, framboos op de tong, da’s lekker! Zeer aangenaam glas wijn dat lang nahangt. Mooie Bourgogne.

Boschendal Lanoy 2008, Zuid Afrika

Wijn gemaakt van Bordeaux blend cabernet sauvignon en merlot. De wijn stond naast Château Puygerand, een beste Côtes de Francs, maar wel uit 2002 en dat maakt de vergelijking natuurlijk niet helemaal fair. De op dronk zijnde Bordeaux was een boertige wijn die schreeuwt om een lekker stoofpotje. De Zuid Afrikaanse wijn was zó los, prima te genieten. Lijm in de neus, een neus waarbij je meteen wéét: hé, dit is een serieus glas wijn. Berry ruikt rubber en mint en plaatst de wijn onmiddellijk in Zuid Afrika. Lekker sap en rondeur in de wijn, frivool fruit ook, de smaak is nog beter dan de neus.

Zondernaam 2008, Tokara, Shiraz, Zuid Afrika

Voorname neus met tabak, diepdonkere kleur. Complexe neus is dit, fijn om te ruiken en te ontdekken, kreupelhout. Sappige smaak met rondeur, rijp fruit en kersjes. Roos ruikt het pepertje dat karakteristiek is voor syrah, waarom ruik ik dat nou nooit? Wijn met prachtige balans, voor mij met de Bourgogne (toch Frans, ha) dé ster van de avond.

Druif en land herkennen
By in ,

Druif en land herkennen

Zoals het nóóit verveelt om Shakespeare te lezen, zo blijven de blindproeverijen om druif en land te herkennen altijd boeiend. Zelfs bij wijnen die we normaliter goed moeten herkennen, blijkt de volgorde van schenken heel bepalend voor de waardering die proevers hebben voor de wijn. Een proeverij zó samenstellen dat iedere wijn precies tot zijn recht komt, is lastig. In deze proeverij stond Domaine Desertaux Ferrand 2005 Creux de Sorbon die ik in de proeverij van 24 februari jl. prachtig oordeelde, maar die nu geen indruk maakt. Een tikje bizar is dat wel. En boeiend tegelijkertijd. In de laatste serie val ik als een blok voor een dikke Garnacha, die naast een verfijnde sangiovese en geraffineerde tempranillo staat waar de meeste proevers de voorkeur aan geven. Ligt dat nou aan de stand van de sterren? Wat ik gegeten heb? Of is het een kwestie van verbeelding? Beïnvloeding wellicht door andere proevers? Shakespeare laat Theseus in een Midzomernachtsdroom zeggen: “Verliefden, dichters en waanzinnigen zijn één en al verbeelding: de ene ziet meer duivels dan de hel kan bergen, dat is de waanzinnige, d’ander, de minnaar, al even dol, ziet ’n schone Helena bij de aanblik van een dik zigeunerwijf.” Mooi verwoord hoe verbeelding met je aan de haal kan gaan, zeker bij blindproeverijen. Peter van de Ende stelde een prachtige proeverij samen met een mix van klassieke wijnen en vondsten.

Castello di Medina 2008, Rueda

Goudkleurige tint, tikje exotisch, citrusvrucht en passiefruit. Goede zuren, hangt niet zo lang na. Heel prettig Spaans glas, dat gemaakt is van de verdejo maar gemakkelijk kan worden aangezien voor sauvignon blanc.

Chardonnay 2009, Nederburg Cuvee Winemasters Reserve, Zuid Afrika

Deze wijn staat naast een Muscadet en een Chablis. Komt als lekkerste uit de bus bij de meeste leden. Grassig in de neus, wat appelmoes, een zoetje in de smaak en een goede balans.

Château Lafon Martin 2005, Premieres Côtes de Blaye

Deze ‘kleine’ Bordeaux heeft een opmerkelijk fraaie neus: stallucht en drop, laurier en garriguekruiden. De neus is ‘definitely’ fraaier en biedt meer spanning dan de verder correcte smaak. Een milde aandronk en nogal aanwezige bitters. Zet dit glas bij gegrillde lamskoteletjes en aan alle voorwaarden om te genieten is voldaan.

Sancerre La Bourgeoise 2003, Henri Bourgeois

Dof doorzichtige wijn met bruine rand, die gevolgd wordt door een complexe en rijke neus waarin ik leer ruik en een hele tabakspot. Er ontwikkelt zich een stallucht, waardoor je in combinatie met de kleur weet: dit moet pinot noir zijn. Sappige smaak met rondeur, goed concentraat en een piepklein zoetje dat de wijn charme geeft. Toch ruik je ook veel vanille, een indicatie voor houtrijping. De hoge zuurgraad maakt dit tot een lekkere wijn. Gemaakt van meer dan 100 jaar oude stokken. Is dit de mooiste rode Sancerre die ik ooit dronk? In ieder geval de mooiste wijn van deze avond: verfijnd en elegant. Op de foto boven dit bericht een aanzicht op Sancerre in het Loiregebied.

Condado de Haza 2000 Reserva, Ribera del Duero

Als je zo’n mooi gerijpte topfles uit Spanje mag proeven, geeft dat een fijn gevoel. Peter kocht de fles op het domein en koesterde deze tot nu. Richard noemt drop en paprika in de neus, Berry herkent zoals altijd de tempranillo (ik dacht aan syrah…verdorie). Een geweldig rijke neus is zeker één van de aantrekkelijke kanten van deze wijn: de neus ruikt warm en zwoel, stalimpressies, dennenbomen en wat kokos. Duidelijke rondeur in de smaak, een mooi piepklein zoetje, heeft ook nog toekomst. Prachtvolle wijn.

Il Pogione 2003, Brunello di Montalcino

Nog zo’n wijn die met respect gedronken mag worden, dit maal van de sangiovese. Hans L ruikt en denkt meteen aan rozen, Richard benoemt lijm en trekdrop in de neus. De neus is inderdaad geparfumeerd, met een stinkertje. De wijn vind ik straf met nog veel tannines. Mag nog liggen.

Tres Picos 2007, Borsao, Garnacha

Ik vind dit een schitterend glas met een neus waar je aan blijft ruiken: mocca en rozemarijn en massa’s rood zomerfruit omlijst door cederhout. Ook sjepdrop. De smaak is vol, sappig en mollig. Peter vdE zegt dat het een wijn is die is gemaakt om ‘te scoren’ op vergelijkende proeverijen. Bij mij scoort de wijn deze avond inderdaad: vandaag vind ik dit lekkerder dan de Brunello en de Ribera del Duero. Laat geoogste garnacha die vier maanden rijpt op nieuwe houten vaten.

Pinot Gris 2004, Vendanges Tardives, Grand Cru Zinnkoepflé, Schlegel Boeglin

Bij het ruiken en drinken van dit glas, maar vooral na het onthullen van de herkomst, ben ik geneigd te denken: Elzas kun je nooit genoeg in de kelder hebben… De neus is gebotrytriseerd zonder daarin overdadig te zijn, honing, amandel en toffee. De smaak is vief, niet te mollig of vet, maar prachtig harmonieus met een geweldigde balans. Een cadeautje om mee af te sluiten, deze wijn die als aperitief óf dessertwijn geweldig tot zijn recht komt!