Tag: Noord Italië

Kelderschatten: tussen Gloria en de terugkeer van de blues
By in ,

Kelderschatten: tussen Gloria en de terugkeer van de blues

Abdij van Sant’ Antimo

Van beminde, via poepje en kinderdagverblijf naar toevluchtsoord.
Een greep uit de synoniemen van ‘schat’ die Peter ons voorschotelde ter opwarming van zijn proeverij Kelderschatten. Maar eerst: wat is een ideale kelder? En wie heeft het perfecte systeem om bij te houden wat er ligt, of juist niet meer ligt? Hoeveel flessen liggen er dan in die kelders? Hoeveel kopen we er per jaar bij (gemiddeld 300, begrijp ik)? Het is de bedoeling dat die flessen langzaamaan aan kwaliteit winnen; tot ze promoveren tot de eredivisie: KELDERSCHAT. In alle rust rijpen de lovebaby’s in het kinderdagverblijf tot sneeuwwitjes. Tot ze worden wakker gekust. En hun hemelse genoegens kunnen prijsgeven.

De Brunello di Montalcino brengt de poes in herinnering

Laten we ons eens verplaatsen in de voorbereidingen van de hoofdpersoon. Zijn kelder heeft hij niet aan huis, dat voorkomt impulsieve daden die op onze avonden als ‘babymoord’ worden gekenschetst. Hij moet weloverwogen te werk gaan. En daar houdt hij van. Iets anders. Hij heeft een schimmige reputatie:  liefhebber van belegen wijnen. Beter: extra belegen. Op z’n Tilburgs: oude meuk. “Dat vindt Peter nog wel lekker”, klinkt het als een fles de kritische leeftijdsgrens heeft bereikt. Daarbij komt een zekere gedistingeerde, klassieke smaak. Maar deze woorden zijn zeker geen synoniemen voor saai. Laten we z’n smaak eclectisch noemen. Dat schept verwachtingen. Zo zien we hem in z’n kelder staan om de finale keus te maken. Die keus moet verrassen, bestaande reputaties niet te veel versterken, er moeten herkenningspunten inzitten (‘typisch linker oever, dat moeten ze herkennen’), plus vooral: lekker! Waaraan kunnen we de keldermeester nog meer herkennen? De flessen-inpakmethode. Bij Peter meestal in krantenpapier, de culturele pagina’s. Ik zie vanavond voorbijkomen:
Michelangelo, Rafaël (in Teylers museum, aanrader), Muse (cd The 2nd Law) en schilder Luc Tuymans (Hare Majesteit).

Is de verpakking beloftevol, de namen van de wijnen blijken ook van grote schoonheid; Celeste; Beau-Sejour; Chasse-Spleen (‘chasing out the blues’); Gloria. Het hemelse geluk lijkt dichtbij.

Montlouis 1988 Demi-sec Yves Chidaine

De witte indrinker van chenin blanc uit de Loire: prachtige gerijpte neus; vuursteen, appelstroop, zuur en zoet perfect in evenwicht. Mooi oud worden kan dus ook!

Wat willen we graag druiven en landen goed raden. En wat gaat het toch fout… De hele serie 2 wordt in Frankrijk geplaatst, want men proeft paprika en dat moet wel Cabernet Franc zijn? Nee, tabak, stoffig, salmiak, eerder Cabernet Sauvignon? Nee, amarene kersen, het is Italië! Toos zet ons met beide benen op de grond: dit is Spanje. Gelijk heeft ze.

Celeste 2007, Crianza, Ribera del Duero, Selection de Torres

Rode bessen, tabak, balans, aards, lange afdronk. Meer gewaardeerd dan de Navarra reserva ernaast. Mooi etiket! De sterrenhemel boven de Duero met Grote & Kleine Beer en Cassiopeia

Het proeven en analyseren wat je proeft blijft een hels karwei. Wat lopen de meningen toch uitéén. “Prachtige zuren, nog 10 jaar laten liggen” – “Wat zou dit nou nog beter moeten worden, dat zuur wordt alleen maar erger”.

Le Serre Nuove dell Ornellaia 2003, Bolgheri

Viooltjes in de neus, In de mond: kersen in het kwadraat. Mooi! Nog een slok.

Monchiero Barolo Montanello 1999 Riserva

Doorzichtig bruin-rood. Marmite in de neus. Veel genoemd: putjeslucht. Veel zuren.Veel discussie over houdbaarheid. Just proeft rozen, Nello beoordeelt op basis van kleur correct: zo bruin, dat moet Nebbiolo zijn.

Château La Reyne 1998 Cuvee l’Excellence, Cahors

Leer, kersen, aards, maar in de mond streng en mist wat speelsheid.
Nog rustig laten liggen!

Natuurlijk, naarmate de series vorderden, worden de verzuchtingen aardser; “wat een neus!” “Oh, hier houd ik van!” “Godsamme, lekker, zeg!”

Château Gloria 2001, Saint-Julien

Weer: putjeslucht. Willem-Jan: Nee hoor, mooiste neus tot nog toe. In de mond mooi uitwaaierend met klassiek smaakpalet; kreupelhout, zwarte bessen toe.Hartendiefje Peter.

Brunello di Montalcino 2001, Tenuta San Filippo Fanti

Jac zegt: van  beide wijnen krijg ik dorst en wil ik nog een slok. Ietsje  branderig door de alcohol.
Ik heb een duidelijke impressie in neus èn mond: pure chocolade. Nog een persoonlijke mijmering. Op het etiket van de Brunello staat een nietig kerkje. Het is de Abdij Sant’ Antimo, gesticht door Karel de Grote in 781.

De kerk is gebouwd in 1118. Een wonder van ingetogen schoonheid. Het licht zwaait door de ramen. Op de drempel rekt een poes zich uit. Augustijner koormuziek kringelt als wierrook omhoog. Ik lees in mijn aantekeningen: puur pure chocolade. Jac proeft thee. Berry denkt aan krenten. Zoete tannines, daar is iedereen het over eens. Zoete herinneringen zeker.

In de laatste serie grijpt Peter subtiel in, nadat de Saint-Emilions in Italië, Nieuwe wereld en weer Italië (esspresso!) geplaatst worden: “Dit is natuurlijk Bordeaux” “Oh, ja??” Dan komt het toch nog goed: “zo zacht, dat is de merlot, dan is het rechteroever”. Zie ons glimmen, de schatjes. Alsof we het helemaal zelf hebben verzonnen.

Château Beau-Séjour Bécot 2004, 1e Cru Classé, Saint-Émilion

Voor velen de mooiste serie. Al lopen de notities zwaar uiteen; bloesem, bosvruchten, steen, vulkaanwijn?, eucalyptus, korte afdronk, lange afdronk, nog wat hard, zacht…
Mijn algemene indruk: voornaam met veel aardse impressies. Hartendiefje Peter.

Château Troplong Mondot 2004, Gr. Cru Classé, Saint-Émilion

Voor mijn gevoel iets levendiger dan de vorige met meer fruit (bramen). Maar zeker in het zelfde register en daarom mooi te vergelijken. Noël
zegt: deze hoort bij mijn all time favorites.

De blues komt even terug in de proeverij. Bij de Chasse-Spleen 2003 uit Moulis nog wel. Daar ruikt men kurk. “Gisteren was er niets aan de hand”, probeert Peter de zaak nog te redden. Paul heeft nergens last van en geeft en passant de verklaring: “Je hebt de kurk er weer andersom opgedaan.
Dat moet je nooit doen”. Schatbewaren is een vak. Schatgraven is spannend.
Schatproeven is een zegen. Gloria in exelsis Deo!

Verslag, proefnotities én foto’s van Hans Lodewijkx

Eigen druif eerst: enthousiasme voor ontdekkingstocht
By in ,

Eigen druif eerst: enthousiasme voor ontdekkingstocht

Cinque Terre, achter en boven dit plukje huizen liggen nog net zichtbaar wijngaarden

 

“Wat fijn”, verzucht Nello… “Als jij dit thema niet had gekozen, zaten we nu saai sauvignon en chardonnay te proeven.” Wat in een blinde proeverij onaangekondigd de proevers tot razernij kan brengen (alleen maar wijn van curieuze druiven proeven), brengt de proevers deze avond in vervoering. Eigen druif eerst, is het thema van de proeverij van Hans Lodewijkx. We proeven achtereenvolgens hibernal, picapoll, hondaribbi zuri, carricante, assyrtiko, godello, capo martino, petite arvine, amigne, heida, malvasia delle lipardi en sciacchetrà. Zou je niet beter weten, dan is het geheimschrift, deze opsomming. We proeven wijnen van curieuze druiven, uiterst boeiend – soms zijn er slechts enkele tientallen hectares met een druif beplant. Zulke unieke wijnen zijn een belevenis om te proeven.

K5 Arginaño, Hondarribi Zuri, Txakolina, Spanje

Opmerkelijk glas, past voor mij méér in het voorjaar dan nu in het najaar. Want: in de mond een explosie van zo’n Napoleon  zuursnoepje, een bommetje van zuur. De neus biedt vanille en caramelvla. De aandronk is spritzig, riesling-achtig. Opmerkelijk glas uit Baskenland.

Abadal 2011 Picapoll, Pla de Bages, Spanje

Kruisbes, citrus, groene appel, amandelen in de neus. Volle rondeur in de aandronk, wulpse wijn. Heel aanlokkelijk glas wijn met toch ook een pittig bitter in de afdronk.

Benanti
Pietramarina 2003, Carricante, Etna, Italië

Wijn van vulkanische grond, goudkleurig. Sebastian ruikt mandarijn en honing, Kees ruikt boenwas, een oude champagneneus, rijpe appels en cider. Mijn aantekeningen: edikneusje met bloemen en roomboterbabbelaars. Tamelijk hoog in de bitters, in de smaak sherrytonen, amandel en champignons. Uiterst interessant glas.

Jermann Capo Martino 2008, Bianco Venezia Giulia, Italië

Blend van vier druivensoorten: Malvasia, Friulano, Picolit en Ribolla. Bleke kleur. Een ontzettend mooie neus van jasmijnbloesem. Pittige aandronk en dan proef je onvermoede krachten, tegelijkertijd een wijn die gewoon lekker is – ik krijg een doorslik-reflex en heb daar ook geen spijt van. Kittige wijn, rank-elegant en ook je-gaat-met-mij-geen-loopje-nemen. De bloesem zet zich door in de smaak. Paul ruikt mint en grapefruit en roemt de lange afdronk. Boeiende wijn.

Petite Arvine de Molignon 2010, Les Pyramides, Wallis, Zwitserland

Hartendief van Hans. Toos ruikt peer en licht exotisch fruit, Sebastian noemt de wijn licht met overheersende zuren, Nello prijst de complexiteit. De wijn is vol en heeft veel kracht met mooi spel tussen zoeten en bitters.

Amigne 2010, Collection Chandra Kurt, Wallis, Zwitserland

Hartendief van  Hans. Jan ruikt in één moeite door een moosputje, amandelen en stallucht. Noel determineert enige kruidigheid, zoals in een pinot  gris. In totaal zijn er een kleine 40 hectare met deze druif beplant. De wijn heeft maar liefst 15 procent alcohol, maar toch storen die niet. Ik ruik in de neus ei en zuivel, maar ook hazelnoten. Een eetwijn vind ik al snel, door het goede concentraat dat tot uitdrukking komt in een sappige, prettige wijn met goede zuren en een bittertje.

Puimsteenmijn op het vulkanische eiland Lipari, alles bedekt onder een laagje stof. Het eiland erachter is Vulcano, daarachter ligt zichtbaar Sicilië

Malvasia della Lipari 2002, Villa Grande Passito

Voor mij de mooiste wijn van de avond: toffee en vijgen. Een verduveld mooie smaak met abrikozen, wat moccatonen, een uitstekende balans en een prachtige afdronk. Willem Jan noemt boenwas en een prettig zuurtje, Gerard ruikt rozijnen en noemt
de wijn elegant met veel frisheid. Barnsteenkleurig en héééél lekker, zegt Noël die ook de perfecte zoet/zuur verhouding prijst. Deze wijn komt van een klein vulkanisch eiland.

Adembenemend zicht op Cinque Terre met links wijngaarden.

Als je dit ziet, drink je de wijn toch aandachtiger…

Cinque Terre 2000 Sciacchetra

Willem Jan noemt dit een fascinerend glas, hij denkt aan zelf soep trekken (bouillon) en carameltonen. Nello ruikt wildfond en gedroogde boleten en roemt de fantastisch lange zuren. Gerard noemt de wijn wat branderig, ruikt alcohol en  sherrytonen en abrikozen. Jan ruikt appelstroop en walnoten. Kortom: een uiterst complex en boeiend glas. Ik vind het  jammer dat deze wijn naast de vorige staat, want zou je deze alleen proeven dan is die hemels, nu ga je toch vergelijken. Mijn aantekeningen: gebrand hout en prachtige zoet/zuur combinatie. Jan formuleerde zijn lof als volgt: “Ik vind dat ze deze wijn in het zorgpakket moeten opnemen als hoestdrankje voor 65-plussers.”

 

Fijne ontdekkingstocht, deze proeverij.

Onbeholpen worstelen om wijn onder woorden te brengen, de werkavond
By in ,

Onbeholpen worstelen om wijn onder woorden te brengen, de werkavond

A dirty mind is a joy forever. Rare jongens, die wijnproevers

Wijn onder
woorden brengen. Als het goed gebeurt, vergroot dat het genot. Dan proef je
zélf ineens wat de ander benoemt. Ja verdorie… herfstbos, inderdaad. Vanille,
nu je het zegt! Eucalyptus, daar was ik nooit op gekomen. Beste lezers, dan
voelt een wijnproeverij zó goed. Het gekke is dat je wijn veel beter onder
woorden kunt brengen als je vaker proeft, en ook echt wat minder goed als je
onnadenkend het edel vocht nuttigt. Na wekenlang vakantie is de werkavond van
de sociëteit een feest van herkenning. Fijn om wijn- en proefvrienden te zien,
bij te praten. Het héét werkavond en werken is het. Zestien wijnen stonden op
tafel en ondertussen heten we nieuwe leden welkom, maken we het proefprogramma
en geeft de penningmeester een overzicht. Het is wennen om wijn weer zorgvuldig
onder woorden te brengen. Je bent dat een beetje verleerd. Een vraag als ‘Hoe proeven mineralen?’maakt dat we nu met de mond vol tanden blijven zitten. Wat ongelofelijk goed
dat we weer gaan wijnproeven. Scherp moeten definiëren wat we proeven. En zo
ons proefgenot vergroten. Laat maar komen die dialoog in de komende weken.

Sommige
wijnen zijn een voorbode van de proeverij die komen gaat. Daar hou ik erg van.
In dit verslag daarom aandacht voor deze wijnen.

La Treille du
Roy 2011, vin de pays, houtgelagerde chardonnay uit de Lot

Een dikke
wijn met hazelnoot in de neus en veel hout, zegt Kees. Claartje noemt de wijn
stevig. Ik vind het bouquet stuivend en floraal, de smaak is strak en met een
duidelijke mineraaltoets. We proeven dit seizoen wijnen uit de Lot.

Forstmeister
Geltz-Zilliken, Saarburger Riesling 2009 Rausch Grosses Gewachs

Zeer
verfijnde wijn met een kruidentoets, in mijn aantekeningen staat ook Turks
Fruit, licht prikkelend ultiem elegant met een fraai bitter zuurtje in de afdronk.
Mooiste witte wijn van de avond.

Bibacchus
2001 Petite Arvine, Valais Zwitserland, Terrasses du Rhône

Pittige witte
wijn met goede balans, florale neus, aangename bitters. Die Zwitsers kunnen het
ook wel, wijn maken. Zelfs met curieuze druiven. Een voorproefje van de Eigen
druif eerst proeverij.

Leo Extreme
2006 Pinot Noir, Pfalz, German Hill

Ik heb veel
compassie met onze nestor, die op de blunte vraag ‘Hoe proef je nou mineralen?’
drie seconden nadacht en toen schouderophalend antwoordde met ‘Hoe voelt
neuken?’. Aan het eind van het seizoen doen we dat zeker niet meer. Nu was het
worstelen om onder woorden te brengen wat mooi is. Wat een orgastisch gevoel
geeft. Deze wijn? Aaah, lekker! Mooie pinot neus en ook iets van een zweterig,
klam bed: mineralen. Liefelijke wijn, prettige vanille, tertiaire tonen, zachte
aandronk. Volgens sommigen te oud, voor liefhebbers van belegen wijnen een
genot. Een voorbode van de Woas ist des proeverij, gemaakt door een
Oostenrijkse wijnboer.

Pactus 2008,
Lisboa

Zes maanden
heeft deze wijn gemaakt van 100% Touriga Nacional gerijpt op hout. Het is de
wijn die ik steeds openmaak als ik vrienden wil laten proeven wat Portugal in
zijn mars heeft, zei Ricardo. Veel fruit in de neus, mooie morelkers, volstrekt
aangename balans en harmonie. Jan ruikt chocolade en mineralen. Claartje ruikt
koffie en benoemt de rondeur in deze wijn. Net als Paul trouwens die ook de
concentratie prijst. Deze fles is de voorbode van de Portugese regio tegen
regio proeverij.

Brunello di Montalcino 2004, Donatella Cinelli
Colombini Prima Donne

Klassiek glas
wijn met cederhout, bramen, pruimen, herfstbos, mint en chocolade. Soepel
aanzet, elegant en toch ook nog duidelijke tannines. Mineraliteit en vuursteen.
Finessevolle wijn. Een voorbode van de Kelderschatten proeverij.

Voor de
secretaris deze proefnotities aan het papier toevertrouwde bladerde hij nog
eens door het jubileumboek dat in 2005 verscheen. Daarin werd in een
nieuwsbrief van begin jaren tachtig vorige eeuw gerept over een vruchtbare werkavond.
Er werden positieve op- en aanmerkingen geplaatst bij de te grote reeks wijnen.
Ja lezers, te grote reeks wijnen. Toen al! Het kan verkeren. We gaan in ons
nieuwe seizoen kritisch kijken naar de aantallen wijnen per avond. Liever
wat  minder flessen bij een blijvend hoog
niveau.  En véél aandacht voor het
verwoorden van de wijnen. Dan kunnen we daar veel plezier aan ontlenen. Uit de
begintijd van de sociëteit stamt de anekdote van de pastoor die op huisbezoek
vroeg: ‘U schijnt een zwak voor drinken te hebben?’. ‘Integendeel’, zei de
huisvader, ‘het is mijn sterke punt.’

 

Bekentenis bij sangiovese: "Ik hou niet van perfectie"
By in ,

Bekentenis bij sangiovese: "Ik hou niet van perfectie"

Wijnaffiche met verwijzingen naar muziek, fotografie en La Dolce Vita

Op tafel
staan twaalf wijnen van sangiovese, zeven uit Toscane, twee uit Emilia Romagna
en ook een uit respectievelijk Umbrië, Ligurië en Abbruzo. Het is een moeilijke
druif, zegt Nello Pischedda, een druif die neigt naar overproductie. Ook
moeilijk omdat bij de oogst de tannines nog onrijp zijn als de meting laat zien
dat de suikers optimaal zijn; de wijnen die van zulke geoogste druiven worden
gemaakt zijn vervolgens hard. Er zijn zo’n tachtig klonen bekend van de
sangiovese, waarvan de meest verfijnde wijnen worden gemaakt in Montalcino.
Langzaam maar zeker keren de wijnbouwers terug van het gebruik van Bordelaise
wijnvaten (228 liter) naar grotere barriques van 500 liter en Sloveens
eikenhout. Zo kan een mooiere balans in de wijn worden gerealiseerd, blijft het
fruit goed proefbaar en gaat het hout niet overheersen.

Albana di Romagna 2010 ‘Codronchio’, Fattoria
Monticino Rosso, Emilia Romagna

De witte
indrinker blijkt een heuse trouvaille. De witte wijn van de albana druif is  verrassend. Ik ruik frisse citrus en proef een
evenwichtige wijn, die opmerkelijk is door een prachtige afdronk met noten en
amandelen. Met duidelijke minerale tonen. Paul ruikt meloen, laat de wijn in
het glas staan en proeft gedurende de hele avond de wijn even terug. Ik hoor
hem steeds goedkeurend hummen.

Chianti 2009,
Poliziano, Toscane

Deze wijn is
gemaakt door het huis Poliziano; van ingekochte druiven, denk ik. Ik hou ervan
als de eerste wijn van een proeverij (meestal een bescheiden wijn) meteen
indruk maakt. Wil roemt de stevige body, Kees noemt de wijn elegant en Paul
zegt, dit is gewoon een ‘’gezellig’’ glas. Mijn aantekeningen: een complete
wijn, een lekker glas, hap sap (je verlangt naar de volgende slok), vlot en met
een bittertje na. Het is vooral de neus die mij inneemt voor dit glas: rozen,
fambozen en toffee. Echt zo’n zorgeloos lekker glas.

Morelinno di Scansano 2009, ‘Heba’, Fattoria di
Magliano

Medium kleur,
elegante en verfijnde neus met tonen van salmiak, cederhout. Later ook rozen.
De neus waardeer ik hoger dan de smaak. De wijn trekt nog in de mond, heeft een
bittertje en toch ook die hap sap factor (‘frivool’ zegt Toos). Noël noemt de
wijn een tikje lastig. Maar dat maakt niet uit, verderop in de proeverij komt
naar voren dat een te gelikte, perfecte wijn ons toch ook niet dat genoegen
geeft dat we zoeken… Een lastige wijn is per definitie een wijnliefhebberswijn,
er is wat te ontdekken, te bepraten.

Vino Nobile
de Montepulciano 2008 Poliziano

Gemaakt van
80% sangiovese, aangevuld met colorino, canaiolo en merlot. Verfijnde neus met
mooi cederhout, geweldige balans, erg mooi glas. Claartje determineert tabak,
zacht fruit en lichte tannines. Nello doet bij deze wijn een bekentenis: “Ik
hou niet van de perfectie in de wijn, het zal wel een schoonheid zijn maar… ik
prefereer de interessante wijn uit Ligurië.”

Colli di Luni Rossi 2007 ‘Niccolo V’ Lunae Riserva,
Liguria

Gemaakt van
70% sangiovese, aangevuld met gelijke delen merlot en pollera nera. De wijn is
rijk en toch ingetogen. Paul ruikt kers, aardbei en Mon Cherie chocolade.
Claartje ruikt veel fruit, een (niet negatief) chemisch luchtje en koffie. De
wijn is stroef van karakter, zegt zij. Ik proef zoet in de aanzet, ervaar veel
alcohol en vind dat de wijn wat opdroogt. In mijn aantekeningen staat ‘geen
allemansvriend’ en ja, dan is er dus altijd iets interssants te proeven  en om over te praten. Ik heb dat soort wijnen
graag in de kelder om te volgen.

Sangiovese
Selezione del Fondatore 2003, Castello delle Regine, Umbrië

Mijn indruk
is dat de wijn betere tijden heeft gekend, door een wat opdrogende smaak. Een
heel lekker glas, zegt Kees, zwoel, stallucht, tabak, leder, laurier, pruimen,
‘een heel chique glas’. Ik ruik terroir en een stinkertje, zachte aandronk,
mooie zuren en elegantie. Hartendiefje van Nello.

Brunello di
Montalcino 2006, Castello Banfi

Nello houdt
een pleidooi voor deze wijn, die “heel typisch is’’ mooi gemaakt, op elegantie.
Ik vind de neus wat gesloten, niet zo expressief, wel veel verfijning en
cederhout, wat rozen in tweede instantie. Ik proef iets van ijzer in de afdronk
en merk weer dat opdrogende. Paul daarentegen ruikt kers, tabak, vuursteen,
goed fris fruit en zuren, mooi uitgerijpt. De tabak blijft door de hele wijn
een rol spelen. Hartendiefje van Nello.

Brunello di Montalcino 2006, Castello Banfi “Poggio
alle Mura”

Als we de
vorige wijn als typisch duiden, dan is deze als ‘gemaakt’ te typeren. Dat
gegeven verdeelt de proevers in twee groepen. Paul ruikt groene paprika en zegt
de wijn branderig te vinden. Adam proeft juist een breder spectrum in deze wijn,
Rob geeft aan: meer kleur, meer neus, nogal animaal en zou wat meer fruit mogen
hebben. Voor mij is dit de mooiste wijn van de avond: een intense en rijke
geur, dennenbos, een uitwaaierende neus zoals een pauwenstaart en dan ruik je
een mooi zomertuin. De smaak is sappig, uitstekende balans en perfecte
harmonie. Langer in het glas ruik ik mineralen en komt de neus heerlijk
geparfumeerd over.

In deze
proeverij komt naar voren dat de tientallen klonen van sangiovese in de
verschillende gebieden ook totaal verschillende wijnen kan geven. Dat maakt
het weer wat verteerbaarder dat we die sangiovese soms toch niet herkennen.

Om te genieten van een wijn hoef je die niet te herkennen
By in ,

Om te genieten van een wijn hoef je die niet te herkennen

 
Affiche voor de marathon van Sauternes

Two of a kind. Claartje Grielis zet ons steeds twee glazen voor, blind, met daarin wijn van de druiven pinot grigio, viognier, chenin blanc, sagniovese, syrah en tannat. Ik heb het gevoel dat de donkere wijnen (syrah en tannat) goed worden herkend, niemand herkent de sangiovese. En bij de eerste witte serie hoor ik Claartje zeggen: de druif is nog niet genoemd. En toen waren er toch al vijf à zes de revue gepasseerd. Determineren van de wijn in het glas blijft bij blindproeven altijd lastig. Gelukkig staat dat genieten helemaal niet in de weg!

Bosman Optenhorst 2010 Lelienfontein, Wellington, Zuid Afrika

Hartendiefje van Claartje omdat het een verrassende wijn is. Gerard zegt dat de wijn barstensvol fruit zit, maar ik vind de bleekgele wijn een kleine neus hebben.  Berry ruikt vegetale tonen en eikenhout. De wijn is inderdaad op hout ogevoed. Het Bosman domein is groot (er werken 260 mensen), die samen ook een derde van de eigendom bezitten. Da’s mooi, een maatschappelijk verantwoord bedrijf dat werkt volgens het partnershipmodel. De druiven voor deze wijn komen van de op drie na oudste wijngaard van de Kaap. De chenin blanc druiven voor deze wijn werden in 1952 geplant. Ik vind de smaak van de wijn sappig met een scherp bittertje.

Domaine des Deux  Vallées 2003 Chaume, Philippe Socheleau

Chaume ligt in de Coteaux du Layon. De Quarts de Chaume en Bonnezeaux zijn piepkleine appellations die grootse wijnen kunnen voortbrengen,  feitelijk van die wijnen waar je niet over moet twijfelen als je ze tegenkomt… kopen. Chaume ligt direct tegen het AOC gebied van de Quarts de Chaume, dat een microklimaat is. Het contrast met de droge wijn is groot, want deze wijn is moelleux. Oud gouden kleur, Gerard ruikt honing, Berry ook aangevuld met appels en hooi. Ik vind de geur heel erg naar geparfumeerde rozen ruiken. Een mild zoetje in de aandronk en dan ook een hele goede balans. Moet geweldig combineren met oa foie gras en de aziatische keuken (Kung Pao kip).

Rosso di Montalcino 2007 Camigliano, Toscane

Wil roemt het rode fruit, cederhout en Rick ruikt wat hout, aarde en sigarettenas, Kees koffie en chocolade, Nello tabak en inkt. Zou dit een complexe neus genoemd mogen worden? Jazeker, want ik ruik weer vuursteen en toffee. De familie Ghezzi maakt sinds 1959 wijn op dit domein. Deze wijn is bedrieglijk, want ogenschijnlijk eenvoudig maar uiteindelijk heel verfijnd. Veel kracht in de smaak, veel rondeur ook. Mooi glas.

Hahn Estates 2007 Syrah, Central Coast, Monterey Country

Hartendiefje van Claartje. Paul is onder de indruk van de balans in deze wijn, Rob is positief met als beschijving diep paars, zwarte bessen in de neus, zwoele aanzet en mooie afdronk. Nello benoemt de pruimen in de neus. Mijn aantekeningen: donderpaarse rand, verfijnde kersen en bramen in de neus, rondeur, sappig, goede balans, erg mooi. Ik ben echt van deze wijn onder de indruk.

Viňa Progreso 2011, Tannat, Uruguay

Een tannat uit Uruguay stond ook in de GPSH wedstrijd. Deze donkergekleurde wijn heeft een paarse rand en combineert fruit in de neus (rood zomerfruit) en herfstbos. De wijn heeft veel kracht, rondeur en sap. Ik vind het een allemansvriend.

Montus 2002, Madiran

Het contrast tussen de vorige wijn en deze kan bijna niet groter. De kleur van de wijn heeft een bruine rand, de neus in verfijnd, de smaak stoer en sappig. In de neus ruik je ook hout en kruiden. De smaak heeft absoluut nog hoekige kantjes en dat maakt de wijn feitelijk ook interessanter dan de wijn uit Uruguay.

Château de Jau 2010, Muscat de Rivesaltes

Gemaakt van muscat á petit grains. Gerard ruikt honing, suiker en muscat. Die neus vind ik heel verfijnd en kruidig, mooi! De smaak van deze aperitief of dessertwijn is sappig zoet en mooi, door elegantie. Elegant en smaakvol glas.

Two of a kind is het thema van Claartje, deze proeverij bewijst dat wijnen van dezelfde druif zich als broertjes en zusjes gedragen. Soms duidelijk verwant, dan weer volstrekt anders.

Italië tegen de wereld
By in ,

Italië tegen de wereld

Wijnaffiche

“Ik ga de wijnsociëteit missen”, zegt Ronald Fibbia. Hij gaat in Italië wonen en in Verona werken.  Wij zullen Ronald missen, zijn deskundig commentaar, maar vooral zijn twinkelende pretoogjes als hij zegt “Dít is mijn wijn” en daar óók poëtische notities bij geeft. Veel succes in Verona! Wijnkelner Ronald neemt afscheid met een stoere themaproeverij: Italië tegen de rest van de wereld. En daarin natuurlijk bijzondere wijnen.

Garofoli 2006, Metodo Classico Brut Riserva

Een hele mooie metodo classico gemaakt van 100% verdicchio, dat komt niet veel voor. Mijn aantekeningen zijn heel positief: appel in de neus, wat boter en toast. Bloemetjes ook. Aangename en plezierige mousserende wijn. Het mooiste commentaar (en toen was het nog vroeg op de avond) komt van Kees: deze wijn springt in de neus en komt tot de hersens aan toe…

Musar Jeune 2010, Libanon

Gemaakt van drie druivensoorten: chardonnay, viognier en vermentino. Lichtgele kleur, mineraal, ronde aandronk en veel concentraat met duidelijke bitters, flink nahangend en goede balans. Geen wijn die opvalt door fruitcharmes, maar meer door concentraat. Een echte witte eetwijn.

Cervaro della Sala 2009, Antinori, Umbria

Hartendiefje van Ronald. Gemaakt van chardonnay en grechetto. Voorname chardonnay neus met veel hout. Goede balans, mooie zuren en fijn concentraat. Noël noemt dit een beschaafde wijn. Paul gaat uit zijn dak: boter, abrikoos, amandel en mineraliteit, zacht van zuren. Wint van een Puligny-Montrachet 2008 van Vincent Girardin.

Santufili 2005, Mocavero, Salento

Gemaakt van primitivo, de Italiaan staat naast twee zinfandels, ik vind dit een hele mooie serie. Just ruikt krenten, rozijnen, stevige toost, mineralen en gedroogd fruit. Een belegen bruine rand en in de neus mooie tertiaire tonen. Lekker gerijpte wijn die daardoor voorname tonen heeft ontwikkeld, kreupelhout ook. De wijn is goed in balans, goede zuren, mediumlange afdronk en ook nog een straf toontje van tannines. Bij het langer snuffelen aan de wijn ruik ik caramel, espresso en leer.

Zinfandel Directors Cut 2009, Francis Coppola

Paarse rand, vol en warm met morelkers. Doet mij denken aan syrah, maar blijkt dus zinfandel/primitivo te zijn. Jonge en wilde wijn, sappig met mooie zuren, hoge doordrinkfactor. Pretentieloos maar erg goed. Prestatie van de filmregisseur/wijnmaker.

Le Vigne di Zamo 2008, Refosco, Colli Orientali del Friuli

Deze wijn staat naast een Bourgueil van Jacky Blot. Ik vind beide wijnen erg moeilijk. Gebruinde rand, lees ik in mijn aantekeningen, ondoordringbare kleur, rijke rubbertonen, later wat framboos en voor mij onplezierige zuren. Claartje noemt de wijn nog niet in balans. Liefhebberswijn. En die zijn er!  Jan ruikt koffie en chocolade, proeft veel zuren die geleidelijk zachter worden en later ruikt hij ook nog laurier en eucalyptus.

Falesco Montiano 2005, Lazio

Een 100% merlot wijn. Zwartrode kleur met een kardinaalrood randje. Zeer expressief met morelkers en goed ingekapseld hout (oud hout), goede rondeur en voor mij rauwer en boerser dan de volgende wijn. Lekker! Mooi op dronk. Een beetje een Parkeriaanse wijn, noemt Nello dit.

Catena Alta 2008,  Malbec

Deze wijn is nu prachtig op dronk. Zwartrood met paarse rand. Ik val als een blok voor het bouquet: dat is voornaam! Edel, zeer edel met mooie sigarenkistjesgeur, Mon Cherie kersen en chocolade. Rondeur en prachtige balans. Ronald ruikt kardemom. Er zit ook espresso en mocca in de neus. Hangt mooi na.

Volpaia 1997, Chianti Classico, Coltassala

Hartendiefje van Ronald. Gemaakt van 96% sangiovese en mamolo. Er zijn proevers die de wijn dood verklaren, als zich een discussie ontspint over de leeftijd van deze wijn. Een dame van veertig, is die versleten? stelt Nello schalks een retorische vraag… Gelukkig zijn er de liefhebbers van een belegen glas. Dimph ruikt bloemen en laurier. Ronald ruikt eucalyptus en potloodslijpsel. Die boerse neus heeft kreupelhout en amandelkoekjes. Heel veel kracht met een piepklein zoetje in de aandronk, dat geeft de wijn charme. Gerijpt mooi glas Chianti.

De proeverij brengt het potentieel van Italië goed over het voetlicht. Nu nog eens gaan proeven in Verona…

Werkavond: tombola van trouvailles
By in ,

Werkavond: tombola van trouvailles

Wijnaffiche

Als iedereen een fles meeneemt… krijg je een ware tombola van trouvailles. Het leverde al vele mooie avonden op. Maar deze avond viel niet mee. Er stonden wat ongelukkige combinaties en ook wijnen die niet presteerden. Het leverde mij een twijfelachtig compliment op van onze proefkampioen: “Jouw aantekeningen zijn prima, ze kloppen. Maar je hebt ze bij de verkeerde wijnen…” Yes Sir, wijnhumor. En zo kregen we ook nog discussie over technisch proeven. Hoe dan ook, er stonden uitermate mooie wijnen, hieronder de mooiste en opvallendste.

Sancerre Rosé 2005, Henri Bourgeois

In de zuivere neus veel fruit en een framboos-impressie, elegante smaak, finesse en verfijnd. Geweldig mooie balans en lange afdronk. Dit is een klassewijn, feestje om te drinken.

Château Haut Sarthes 2009, Montravel

Geelgouden kleur, erg mooie neus met veel verschillende impressies, zoals tropisch fruit, ananas, peer en meloen. Ook wat lichte bloemetjes. Zachte rondeur in de smaak, een lekker glas met een fraai bittertje.

Emrich-Schönleber, Halenberg Riesling 2009 Grosses Gewachs

De mooiste witte wijn van de avond. In de neus geconfijt fruit, peer en een mineraal. Goede zuren en een uitstekende balans, harmonieuze wijn, verfijnd en met rijk concentraat.

Etcetera 2009, Alentejano, Portugal

Deze Portugese wijn is de verrassing van de werkavond. Gemaakt van alfrocheiro, trincadeira en alicante bouchet. Donkerrobijnrode kleur, bijna ondoorzichtig. Neus met tijm en mintchocolade. De wijn komt zwoel binnen, heeft bodybuilder spieren en veel smaak, heel rijk. Met deze wijn doe je veel mensen een plezier, mooi versmolten hout, stoofpotjeswijn.

Tiefenbrunner Pinot Nero 2007, Riserva, Alto Adige

Caramelneus, overduidelijk pinot noir, ook ceder, vanille, koffie en een stalimpressie. Charmeur met een goede balans, rondeur en prima balans. Goed uitgebalanceerde elegante wijn.

Château Yon-Figeac 2001, Saint Emilion Grand Cru Classé

Doffe kleur, de neus roept allerlei ervaringen op, van paprika tot stalneus, van asbakken tot kruiden en rood fruit. Ik vind de neus wel erg fraai, met tabak, mocca en laurier, de smaak daarentegen is ontoegeeflijk, boers ook. Al met al een heel interessante wijn, die met rijpen wellicht nog mooier zal worden en iets van die barsheid verliest.

Schäfer-Fröhlich, Bockenauer Riesling 2009, Kabinett, Nahe

Grapefruit-achtige frisheid, viefe wijn, evenwichtig, opwekkend en levendig. Goede balans.

In de rechterkolom van de website staat het nieuwe programma. Veelbelovend.

Herrie in de kelder proeverij
By in ,

Herrie in de kelder proeverij

Paul Heemskerk brengt wijnen uit zijn kelder op tafel. Hij stoeit met een vraag. Benut ik ruimte voor flessen die moeten rijpen? Of leg ik flessen weg waar ik direct van kan genieten, zegt Paul. Hij brengt beide soorten wijn op tafel. Bijvoorbeeld de lekker ongecompliceerde witte Little James Basket van Sainte Cosme, gemaakt van sauvignon blanc en viognier. Of de Portugese Kopke wijnen uit de Douro. Zonder meer lekkere wijnen. Hieronder echter een keuze van de wijnen die móeten rijpen en dan hun rijkdom tonen.

Château Gaudrelle 2010 Vouvray

Sec Tendre staat op de fles en dat tendre moet slaan op een zoetje in de aandronk. Een neus met citrusfruit, mango en honing. Erg mooie balans in deze wijn van chenin blanc uit het Loiregebied. Veel fruit zegt Kees. Mooie bitters op het eind, aldus Claartje. Piepjong nu nog, en toch al lekker. Kan moeiteloos een jaar of vijf de kelder in. En dan ieder half jaar ervan genieten.

Château Lynch Moussas 2006, Pauillac, 5e Grand Cru Classé

Kreupelhout en leer in de neus. Volle aandronk, wijn met veel kracht, goede balans en verfijnde zuren. Later ook aardse tonen. Bertram mist wat body in het middengedeelte van de wijn. Rob noemt de wijn elegant, Dimph noemt als smaakcomponenten vanille, kers, peper, koffie, drop en tabak.

Poliziano, Vino Nobile de Montepulciano 2006

Gemaakt van 85% prugnolo, aangevuld met colorino, canaiolo en merlot. Een mooie uitdager naast de klassieke Bordeaux. Beide wijnen zijn de moeite waard, de Toscaanse wijn maakt net even meer indruk. Grafiet en rozebottel ruikt Rob in de neus, Dimph noemt de wijn kruidig. De neus is mooi rijk met een impressie van zoethout. Rondeur en souplesse in de smaak met wat tabaktonen, de wijn combineert kracht en finesse.

Sainte Cosme 2006, Gigondas

Een elegante wijn met geweldig veel fruit, cassis in de neus en de smaak, aldus Gerard. Ik vind dit een mooi gemaakt klassiek glas wijn, tabak en kers in de neus, prettige aandronk, vief, mooie zuren, levendige wijn.

Clos de los Siete 2008, Mendoza, Argentinië

Hartendiefje van Paul. Roodzwarte kleur, kruidig en milde bitters met ook nog fruit, zegt Gerard. Mint in de neus, jammig en met hoog concentraat, aldus Peter E. Het bouquet doet mij denken aan een inktpotje, en de geur van gebrande suiker (Buijsman). De aandronk is zwoel, en dan een ontzettend lekker mondgevoel, charmant en innemend, dit is hap sap, verlangen naar de volgende slok!

Michel Torino Tannat reserve 2008, Argentinië

Wijn gemaakt op maar liefst 1.700 meter hoogte. Ronald ruikt iets van wierrook. Zwart paarse kleur, zegt Gerard, met een neus die kruidig is, ruikt naar cassis en een smaak die ‘hoekig’ is. Paul vertelt dat deze wijn al twee dagen openstaat. Die dagen hebben hun werk goed gedaan, vind ik. Want ik bemerk een prettige rondeur in het mondgevoel. Duidelijk een zoetje ook. Bittertje in de afdronk. In mijn aantekeningen staat: een ‘Beest van een wijn’.

Mas Amiel Grenache Noir, Maury

Deze vin doux naturel zit in een hip moderne uitmonstering, heel leuk. Hartendiefje van Paul. Dat is te begrijpen, een heel elegante wijn, prettig zoet en heel fris. Geweldige dessertwijn.

Tourtje Europa blijkt Tour d’Amour
By in ,

Tourtje Europa blijkt Tour d’Amour

Claartje Grielis had een Tourtje Europa als thema van een typische Claartje proeverij: witte onderleggers, klassiek-elegante wijnen afgewisseld met extroverte nieuwlichters zonder valse bescheidenheid. Het werd een Tour d’Amour met fraaie wijnen voor iedereen.

De indrinker zet meteen de toon: Chateau D’Esclans steekt Ott en andere Provence top-rosé naar de kroon. In kwaliteit en in prijs. Hun Domaine Sacha Lichine “Les Clans” Rosé 2008 van 75% Grenache & 25% Rolle (Vermentino) krijgt 18/20 van Gault-Millau. Ik noteer een mooi helder glanzende zalmrose kleur, een minerale, expressieve neus van besjes en framboos die je van afstand kunt ruiken. Stevige friszoete aanzet,  wat beperkte zuren, bittertje achterin, misschien zelfs een beetje aards. Nello roemt de vulling, het evenwicht en de romigheid van deze mooie wijn.

De eerste serie werd breed herkend als Riesling van de Moezel. Het helpt natuurlijk als je weet welke wijnreisjes Claartje de laatste tijd gemaakt heeft. Dan komen er altijd mooie wijnen mee terug. Zoals de Ansgar Clüsserath Trittenheimer Apotheke 2008 Riesling Spätlese. Meloen en boenwas in de neus, zwoelzoete aanzet en toch prachtig frisse zuren tot in de afdronk. Ik was er deze zomer, mooie wijnen van een herkenbaar type, heerlijk drinkbaar aan de oever van de Moezel.

De tweede serie werd door een aantal proevers veel moeilijker bevonden. Zowel in het determineren als in de smaak. Wijnen met weinig zuur leiden altijd tot smaakdiscussies. Deze wijnen zijn goudgeel met beperkte zuren, iets stoffig met een groene ondertoon. Lastig. Paul herkent hazelnoot, boter en stro als Chardonnay-signalen. Toos herkent terecht Hongarije. We proeven twee wijnen van St. Andrea, de wijnmaker van 2009. De Napbor Egri Cuvée 2008 valt op door zijn diepe kleur en smaak, maar ook door zijn variatie aan druiven: Chardonnay (45%), Pinot blanc (27%), Sauvignon blanc, Hárslevelü, Viognier, Rajnai Rizling en anderen…  De tweede wijn, Örokké Egri Feher 2008, gemaakt van Hárslevelü, Chardonnay, Olaszrizling, Sauvignon blanc, Szürekebarát, is mineraliger en lichter van karakter.

Verder met twee rode wijnen in de derde serie. Paul vindt in de eerste wijn de zuren en bitters nogal fors, de tweede heeft meer balans. Hans zou de wijnen nog laten liggen. Ik noteer bij beide wijnen iets evolutie in de rand, toch nog jong, iets natte wol in de neus, flinke bitters, iets groen nog, met de tweede wijn duidelijk meer rondeur en iets minder fruitexpressie. Voor mij Duitsland, de Ahr. En in de overmoed wed ik met Cees vd Wiel dat beide wijnen van Deutzerhof zijn. Helaas. Wijn 1: Kreuzberg, Ahr, 2008 Spätburgunder Devonschiefer. Wijn 2 inderdaad Deutzerhof Cossmann-Hehle, Ahr, 2007 Spätburgunder Balthasar C. Mooie wijnen die mij ook weer een mooie wijn kosten.

Voor de proevers is het altijd fijn als ze er niet te ver naast zitten. En dan is het fijn als er typische wijnen op het programma staan. In de vierde was Italië de volgende halte in de Tour. Als eerste een donkerrode wijn met iets evolutie in de rand. Mooie zwoel-harmonieuze aanzet.  Nog iets stoffig, tannines, tandplak. Maar ook al balans. Ronald determineerde zeer goed Bolgheri : Guado al melo, Bolgheri superiore 2006, Cabernet sauvignon, cabernet franc, merlot. Prachtige wijn.

Claartje bouwde de intensiteit en de concentratie van de wijnen verder op met een Anglianico del vulture “Il Repertorio” 2005 van Cantine del Notaio. Volgens Peter vd Ende jammig-dik kruidige fruit met veel “sjep”. 

In serie 5 Laat Claartje de laatste sluier van terughoudendheid vallen. Vega Sicilia maakt smaakvolle, elegant-beschaafde wijnen die tot de mooiste van de wereld behoren. Parker rijdt geen elegante Lancia maar een vette Chrysler. We proeven twee Parker-wijnen van 95 punten. Als eerste de Pintia Toro Cosecha 2005, een eigendom van Vega Sicilia in Toro, iets verderop langs de Duero. Heftige concentratie, bakken rood fruit, modern gemaakt van de Tinta de Toro, een kleine dikhuidige Tempranillo.  Het is pas 5e jaargang van deze wijn maar hij heeft al een “forse” reputatie. De tweede wijn, Aalto 2003 Ribera del Duero  is gemaakt door de voormalige wijnmaker van het vlakbij gelegen Vega Sicilia. De wijnen zijn bijna zwart van kleur, met een eau de vie neus, een vet-zwoele aanzet met veel alcoholzoet. De Pintia onderscheidt zich door het kruidige karakter en het geconfijte fruit. De Aalto typeert zich meer naar koffie, drop en iets meer zuren. Ronald herkent voorzichtig nog tempranillo, maar hij wordt meteen terechtgewezen: dat kan toch niet met die kleur en dikte…Sommigen mensen houden van Lancia’s, anderen van Chryslers.

En daarom had Claartje nog een zesde gang: Bordeaux wordt meteen breed herkend. Twee mooie klassieke donkerrode wijnen met laurier, cassis, fijne concentratie, mooie zuren en toch zacht. Toos constateert dat twee wijnen op elkaar lijken, waarbij de ene steeds net een tikje lichter is. Terecht: het gaat om Chateau Magdelaine St. Emillion 1er G.C. 2007 én hun tweede wijn,  Les Songes de Magdelaine, St. Emillion G.C. 2007. Het was een heerlijke en interessante avond van tegenstellingen. Met een happy end in de vorm van een mooie Béres Tokaji Magita Riesling cuvee. Claartje noemt de De Magdelaine 2007 en Aalto 2003 als hartediefjes van de avond. Both of Best Worlds.

Verslag en proefnotities Noël Geisen

Noord en Zuid Italië: ge-wel-di-ge kwaliteit
By in ,

Noord en Zuid Italië: ge-wel-di-ge kwaliteit

Calabrië

Ronald Fibbia waarschuwt ons vooraf: bij deze proeverij hebben we onze smaakpapillen hard nodig. Hij zegt niets teveel. We proeven steeds blind een Noord-Italiaanse en een Zuid-Italiaanse wijn. Kunnen we zeggen welke wijn waar vandaan komt? En wat is de lekkerste? Hieronder staan enkele  proefnotities, een persoonlijke keuze, steeds met scores van de twee toonaangevende Italiaanse gidsen, de Gambero Rosso, en de gids voor sommeliers, Duemilavini. We proeven originele en topwijnen, het is een ge-wel-di-ge proeverij.

Petite Arvine “Vigne Rovettaz” 2010, Fratelli Grosjean, Vallée d’Aoste D.O.C.

Witte wijn gemaakt van de Petite Arvine, een typische druivensoort uit Valle d’Aosta. 80 % van de wijn ondergaat de gisting op RVS tank en de rest in barrique. Geelzweem. Lekker frisse neus met mineraal. Claartje ruikt perzik en noemt de geur geparfumeerd. Kees ruikt amandel. De smaak heeft goede zuren met een aangenaam bittertje. Levendige en viefe wijn. 4 trosjes Duemilavini; 2 bicchieri Gambero Rosso

Cometa 2009, Planeta, Bianco di Sicilia I.G.T.

Witte wijn gemaakt van de uit Campanie geïmporteerde Fiano druiven, welke groeien op kalk en kleigronden. Goudkleurige en ontwikkelde kleur. Neus met rijpe peer en meloen. Mooie zuren, heel evenwichtige wijn met flink concentraat, duidelijk uit het warme zuiden. Claartje noemt de wijn rond en romig na de aanvankelijke bitters. Ronald ruikt honing en bloesem. Maximale scores: 5 trosjes Duemilavini; 3 bicchieri Gambero Rosso; 89 RP; 90 WS

Terre Alte 2009, Livio Felluga, Colli Orientali del Friuli 

Hartendiefje van Ronald. Groenzweem in het glas en een fijne geur, jasmijn, bloemig, lagter ook kruisbessen en mineralen, dus mooi complex. De smaak is heel fris, levendig met goede zuren.Livio Felluga is een van de bekendste wijnproducenten vanFriuli-Venezia-Giulia.De druiven groeien op de  Rosazzo heuvel, beschouwd als de mooiste van Friuli. Grond: mergel en zandsteen uit de Eoceen (vanaf 55 tot 33 milioen jaar geleden). Deze Terre Alte wordt gemaakt van de Friulano, de Pinot Blanc en Sauvignon druiven. Friulano druiven ondergaan de gisting in barriques, Pinot Blanc en Sauvignon in RVS tanks. Verfijning van 10 maanden op hout en RVS + 9 maanden op fles. Maximale scores: 5 trosjes Duemilavini; 3 bicchieri Gambero Rosso; 91 IWS. Opmerkelijk mooie wijn.

Magno Megonio 2008, Librandi, Val di Neto

Wijn uit Calabrië. Robijnrode met paarse rand. Hans ruikt bessen in de neus, Kees noemt de geur liefelijk, zwoel en met pruimen en toch voldoende fruit, wil heeft impressies van nat karton en stallucht. Ik ruik iets zoets, gebrande suiker (Buijsman), later ook wat ijzer. De smaak heeft charme en rondeur. Het bedrijf bevindt zich bij de kleine stad Ciró Marina, die op de oostelijke kust van Calabrië zit. Deze gebied werd door de Oude Grieken al in de achtste eeuw voor Christus ontdekt. Magno Megonio wordt gemaakt door de Magliocco druif, die op klei- en kalkachtige gronden groeit. Gisting in RVS en daarna 16 maanden rijping in barriques uit de Allier woud. 4 trosjes Duemilavini. Een wijn met ‘bite’. En een van de beste prijs/kwaliteit verhoudingen.

Turriga2006, Argiolas, Isola dei Nuraghi Rosso I.G.T.

Hartendiefje van Ronald. Deze Sardijnse wijn ontleent haar naam aan een dorpje, waar de sculptuur Moeder Godin werd gevonden. De Turriga is gemaakt van 85% Cannonau, 5% Carignano, 5% Bovale en 5% Malvasia Nera. Gisting in RVS en rijping van 24 maanden in Franse eikenhout. 12 maanden op fles voor dat hij op de markt komt. Dimph ruikt peper, bramen, bessen en koffie. Rob noemt toast. De zwartorde wijn doet mij denken aan drop en chocolade. De wijn heeft een zwoel verleidelijke aanzet, heel veel concentraat en plakt nog wat aan de tanden. Maximale scores: 5 trosjes Duemilavini; 3 bicchieri Gambero Rosso; 94 RP. Heerlijk glas.

Valpolicella superiore “Vigneto di Monte Lodoletta” 2005, Romano Dal Forno

Deze wijn neemt mij onmiddellijk voor zich in. Géén idee dat er zulke mooie Valpolicella gemaakt wordt, een wijn die gerust een decennium in de kelder mag rusten. Zwartrode kleur, een neus met rozenimpressie, uitbundig geparfumeerde wijn. Later ook kreupelhout. Dimph ruikt vanille, pruimen, koffie en merkt op dat de wijn hoog in alcohol zit. Dat klopt 15°. Gek genoeg proef je dat niet: houtrijping komt naar voren in de smaak, terroir en stevige bitters. We drinken de wijn nu veel te jong, maar dit moet een belevenis zijn als we die later proeven. Dal Forno is de beste producent van het gebied Valpolicella. Hij produceert slechts vijftig duizend flessen per jaar, maar altijd van top-niveau. Deze Valpolicella wordt gemaakt van 70% Corvina, 20% Rondinella, 5% Croatina en 5% Oseleta. Na de fermentatie gaat de wijn 36 maanden in Amerikaanse eikenhout en rijpt verder 24 maanden op fles. 5 trosjes Duemilavini; 95 RP.

Granato 2004, Foradori

We drinken deze avond kostbare wijnen. Zo ook deze Granato, die gemaakt is volgens de regels van de biologisch-dynamische landbouw (natuurlijke bemesting en versterking van de natuurlijke groei). Maar deze wijn heeft óók een goede prijs-kwaliteit verhouding.Elisabetta Foradori produceert expressieve wijnenvan hoog niveau.Granato is gemaakt van Teroldego druiven, die op kalk-, graniet- en kiezelgronden groeien, vergist in geopende houten vaten en rijpt daarna 24 maanden in barriques en vaten van 30 hectoliter. Zwartrood in het glas. Cederhout en wat kers in de neus. Jan noemt de neus klassiek: morel, braam, bosbes en ijzeroxide. Perfecte aandronk en goede balans. Samen met de Brunello di Montalcino sla ik deze wijn het hoogste aan deze avond. De smaak heeft lekkere rondeur, sappig met een bittertje. Zeer harmonieuze wijn met elegantie en finesse. Complex, rijk en voornaam. 3 bicchieri Gambero Rosso; 94 RP; 94 WS

Piano di Montevergine 2004 riserva 2004, Feudi di San Gregorio, D.O.C.G. Taurasi

Nog zo’n producent waarvan alles dat je proeft oké is. De Aglianico druiven groeien op heuvels met aangeslibde en vulkanische gronden. De gisting vindt in RVS tanks plaats. De wijn ondergaat een lagering van 18 maanden op Franse eikenhout en 24 maanden op fles. Jan noemt de kleur roodzwart, hij ruikt veel rood fruit en ook verbrand hout, caramel en toffee in de smaak, stroeve tannines nog en iets onbestemds in de afdronk. Ik ruik wat laurier en vooral in de smaak komen amarenekersen naar voren, mooie zuren en een aangename smaak met een vage impressie van turf. 93 RP

Brunellodi Montalcino “Poggio all’Oro” riserva 1999, Castello Banfi

Hartendiefje van Ronald, die dit de beste Poggio all’Oro noemt die ooit is gemaakt.  Alle rijpingsfases van de Brunello druiven waren precies op tijd en gebeurden met de optimale omstandigheden. Regen genoeg in de winter, frisse lente en warme zomer, met ook wat regen maar alleen op de juiste moment. En ook goede temperatuurverschillen tussen dag en nacht. De druiven groeien op heuvels met veel kalk en wat leem. De wijn heeft de alcoholische gisting in RVS gehad en de malo in barriques, waarin ook een rijping van 30 maanden heeft gevolgd. Hans roemt de wijn als elegant en precies zoals die moet zijn. Gerard ziet belegenrood, ruikt houttonen en proeft ronde bitters. Berry noemt de wijn prachtig, met bessen en rozen in de neus en elgante zuren in de smaak. Mijn aantekeningen: laurier, kersen, leer en tabak. Zeer harmonieuze en elegante wijn, gerijpt en toch nog vol kracht. Zeer mooie afdronk. Maximale scores: 5 trosjes Duemilavini; 3 bicchieri Gambero Rosso; 96 WS; 94 W&S; 94 Wine Enthusiast. Een grootse wijn.

Calcaia 2006, Barberani, Orvieto Classico superiore

Zoet uit Orvieto (Umbrië). De wijn is gemaakt met 40% Grechetto, 20% Procanico, 20% Verdello en 20% Sauvignon Blanc. Deze groeien op bodems met kalk en klei, in een gebied met een perfecte microklimaat, dankzij het Lago di Corbara meer. De druiven worden laat geplukt, soms ook tot in de eerste week van december, wanneer ze aangetast zijn door de Botrytis Cinerea . Alcoholische gisting in RVS en lagering van 12 maanden in barriques. Enkele maanden op fles voor dat hij op de markt mag komen. Rob prijst de complexiteit, Gerard ruikt honing en caramel, Noël herkent pourriture noble en volzoete caramel. Mijn aantekeningen: marsepein en amandelspijs in de neus, mandarijntjes ook. Zéér evenwichtige wijn met een perfecte balans tussen zoet en zuren. Niet plakkerig, maar juist elegant en hangt hééél lang na. 2 bicchieri Gambero Rosso; 4 trosjes Duemilavini. Schitterend glas desssertwijn of als aperitief bij foie gras.

Italië blijkt nog verrassingen te hebben, al dacht ik het best goed te kennen. Na de Franse wijnen liggen er de meeste Italiaanse in de kelder. Toch zou ik graag enkele van de wijnen uit deze proeverij toevoegen. Met mijn voorliefde voor curieuze druifjes, bijvoorbeeld de Petit Arvine, de Calabrische wijn van de Magliocco druif of de Fornato van Teroldego. En de Valpolicella van Romano Dal Forno, zo kostbaar als een prestigieuze Leoville Barton, maar eigenlijk véél origineler en geweldig om met wijnliefhebbers te delen. Ronald stelde een memorabele Italiaanse proefavond samen. Applaus!