Mag ik de wybertjes van jóu lenen?, vraagt Valerie aan Just. Die heeft Valerie net bedankt voor het benoemen van kokos en munt. Want we gáán ruiken in een wijn wat andere proevers benoemen. Samen proeven is samen genieten. En leren. Berry Marinussen weet nog precies wanneer hij voor het eerst onder de indruk kwam van Vino Nobile de Montepulciano. Het was een 1998 DEI in een proeverij van Noël. Die wijn legde de basis om in Toscane deze wijnen te gaan bestuderen.
Negen wijnen staan op tafel, tussen de champagne en een vino santo. Met één enkele wijn die zo dood was als een pier, twee wijnen waar die vraag juist de discussie voedt en enkele wijnen waar iedereen denkt: wow, wat geweldig!
Er is kritiek op Vino Nobile de Montepulciano, vertelt Berry, omdat andere Toscaanse gebieden méér vooruitgang boeken. Voor mij is die old style manier van wijnmaken juist heel aantrekkelijk. De wijnen zijn niet gladjes, maar juist eigenzinnig met rafelrandjes. Zoals hoge bitters. En héél nadrukkelijk aanwezige tannines. Karaktervol. Als de wijnen jong al soepel smaken met rondeur, drínk je die ook vroeg. De wijnen die Berry op tafel zet, hebben flesrust nodig. Het zijn dankbare wijnen om in de liefhebberskelder te leggen. Om ze vervolgens langzaam te gaan proeven, jaar in, jaar uit. Met veel plezier. Verwondering. En orgastisch plezier als er een wonder is gebeurd.
Vier domeinen zijn de opmaat naar de éérste wijn die zo’n ervaring kan oproepen. Le PIazze 2011 (die dode pier), Tenuta di Graciano della Seta 2016 (wat ontoegeeflijk), Poliziano 2012 (warm als een Italiaans straatje) en Avignonesi 2015 (elegantie).
Apostoli 2015 Vino Nobile de Montepulciano Riserva
Hartendief van Berry. Al duidelijke veroudering in de kleur. Tuilé rand. Mooi uitgebalanceerde wijn, elegant én rijk. Kreupelhout. Wat cacao en drop in de smaak. Lang nahangend. Just raakt helemaal op dreef in zijn beschrijving: roos, viool, stroop. Tabak en een wybertje dropje. Mon cherie chocolade neigend naar zwarte kers, lange afdronk. RobG heeft een kritische noot: de wijn is wat hol in de mid palate. Veel proevers zullen jaloers zijn op de man die hiervan een kistje in de kelder heeft staan.
De Boscarelli Riserva 2017 heeft veel karakter met een elegante uitwaaierende geur en een old school ontoegeeflijke smaak. Laten liggen nog.
Poliziano 2007 Cuvee Asione
Hartendief van Berry. Lichte kleur, verklaarbaar door 100% sangiovese. Tuilé rand. Warme, belegen en rijke geur, kreupelhout. Oei, slikreflex, ik slik de wijn door in plaats van uit te spuwen. Hap sap, verlangen naar een volgende slok. Uitstekende balans. Claartje benoemt boerensoepgroente – positief! – inkt en drop, mooie zuren, Kati roemt de mooie balans en geeft woorden aan vel genoegen: een smaakexplosie in de mond. Hazelnoot. Toffee. Harrie is het hiermee eens: een wow-wijn, zegt hij. En een snoepje. Kortom: geweldige wijn, terwijl er ook discussie is over de rijpheid.
Poliziano 2005 Cuvee Le Stanze.
Ik heb er een hekel aan als in een proeverij steeds wordt gezegd: benieuwd hoe die wijn over vijtien, zestien, zeventien jaar zal proeven. Hulde, want in deze proeverij staan ook geouderde en gerijpte wijnen. Deze cuvee is gemaakt van Bordeaux druiven: 70% cabernet sauvignon en 30% merlot. Diepe donkere kleur, morellenkersen, inktimpressie, rijk hout, in deze wijn is niks boers te ontdekken, goede balans, hap sap. Claartje benoemt roos en salie, Kati bramen, koffie en een zoete aandronk, Harrie noemt de wijn iets hoekiger dan de cuvee Asione. Met een stalletje in de geur.
DEI 2016 Cuvee Madonna delle Querce
Tuilé rand, mooi rijke geur met kreupelhout, de wijn heeft een uitstekende balans en goede inhoud. Prachtige cuvee.
Proeverijen als deze vervelen nooit.
Niet bescreven wijnen:
