Chianti: een probleem ombuigen tot een unique selling point
By in

Chianti: een probleem ombuigen tot een unique selling point

Er is een publiekelijk imago van Chianti, iedereen begint dan over rieten mandflessen te praten. Er is natuurlijk ook een persoonlijke herinnering, bij mij is dat een fles Ruffino Chianti van acht jaar oud, met een ridder op het etiket, die zó mooi was, zo warm, zo veel laagjes had, dat ik intens gelukkig werd. Zo’n bevestiging dat een gerijpte wijn móóier is geworden, het heeft iets dubbelzinnigs. Want je hebt zelden zin om een nieuwe aankoop te doen voor de kelder in de wetenschap die wijn pas over acht jaar te drinken. Enkele weken geleden drink ik de Chianti Colli Senesi 2019 van Castello Romitorio en die was sensueel en charmant. Gewoon te koop bij de wijnvakhandel. Fijn.

Martijn de Groot zet een voorbeeldige Chianti proeverij op tafel van hoog niveau. Met drie wijnen die teruggaan tot 1990. Dan ben ik altijd blij om sociëteit lid te zijn. Na een uitstekende mousserende rosé, twee met moeite gevonden witte wijnen uit de streek, volgt één Chianti classico zonder meer, vier series van riserva’s – met ook aandacht voor de nieuwe Gran Selezione topwijnen – en een goddelijke vin santo om af te sluiten.
De wijnatlas (Jancis Robinson en Hugh Johnson) blijft voor iedereen een baken van wijnkennis. Daarin staat dat er 150 jaar geleden al een tweedeling werd gemaakt, tussen Chianti die bedoeld was om jong te drinken, fruitig en vriendelijk, en een ambitieuzere Chianti bedoeld om te rijpen. Ook vandaag de dag is er een onderscheid tussen de wijn die bedoeld is om jong te drinken: een pittige, uitstekend te verteren mondvol fruit die binnen een jaar of twee op dronk is. En de Chianti Classico Riserva, een uiterst serieuze wijn van een beperkte oogst van topkwaliteit sangiovese druiven, opgevoegd op eiken vaten met een levensverwachting van tien jaar of meer.

Petrolo Boggina B 2019
Petrolo ligt tussen Sienna en Arezzo in. De familie Bazzocchi-Sanjust heeft een domein met 31 hectares wijngaard, veelal boven de 450 meter hoog. Deze witte wijn is van 100% trebbiano, gerijpt in Frans eiken. 15 maanden sur lie. Mijn aantekeningen: indrukwekkend. Bleekgele kleur, mineraal in het kwadraat. Veel vanille en hout. Kruiden en bittertje. Duidelijk een eetwijn, mooie balans. Ik kreeg warempel een Meursault associatie. De mineralen hebben een stinkertje (Annemiek). Claartje benoemt noten en wit fruit. RobK ruikt boter, prijst de frisse aanzet en lange afdronk.

 

Castello Monterinaldi Chianti Classico Riserva
De 2015 en 2008 schelen zeven jaar. Wat doet dat met de smaak? Nou, de jaargang 2015 is prachtig. Diepe geur, mooie zuren in de smaak met goede balans. Duidelijk al oudering aan de rand van het glas. Vaag kersen in de geur. Andere proevers ruiken marsepein, roos en mint. De jaargang 2008 heeft óók een diepe kleur en is met veertien jaar nog volstrekt vitaal. Ik ruik kreupelhout en kruiden in de smaak met vitale zuren. Twee keer prachtig.

Castello di Verrazanno Chianti Classico Riserva
We proeven twee keer 2015 blind. Halen we eruit wélke wijn de Gran Selezione is? Beste wel belangrijk vraag, want die Gran Selezione is fors duurder. Ik geef de tweede wijn betere punten en – gelukkig – dat is de Gran Selezione. De jaargang 2015 is way too young om nu te proeven, echt trekkende tannines. Proef je daar doorheen dan is het een prachtig glas: kruidig, verfijnd en elegant, pepertje, frisse zuren, wijn met souplesse. Berry én Valerie benoemen kersen, Valerie ruikt ook anijs en aardse tonen. Die tannines zetten een aantal proevers op het verkeerde been, ze denken dat dit de Gran Selezione moet zijn – omdat die langer nodig zou hebben om op dronk te komen. SASSELO is voor het eerst geproduceerd in 1982. Valerie benoemt de vlezigheid en de kracht, Berry benoemt cederhout. In mijn aantekeningen staat niets over tannine, maar véél over verfijning en finesse. Heel verfijnde en zuivere geur, kruidigheid, de geur opent zich als een pauwenstaart, steeds nieuwe impressies. Schitterende wijn die mij een beetje aan Margaux doet denken.

En wat doen deze wijnen als ze ouderen? 1990 twee maal: Classico en SASSELO.
Twee-en-dertig jaar oud, een hele generatie. De eerste verkiezingen in Duitsland na de eenwording van Oost- en West-Duitsland, Michaël Gorbatsjov krijgt de Nobelprijs voor de Vrede, een jonge Paul de Leeuw wint de Scheveningen Cabaret prijs, Ayrton Senna wint het WK Formule 1 en ANC leider Nelson Mandela wordt vrijgelaten. In 1990 overleed Roald Dahl op 74 jarige leeftijd, hij liet prachtige kinderboeken achter, maar ook een geweldig verhaal over blind wijnproeven. Mijn hart gaat bij beide 1990-ers harder kloppen. De Classico 1990 heeft een hele diepe en intense geur, dennenbos met ook wel een stinkertje. Soepele wijn, zoethout, fruit nog en goed in balans. De SASSELO 1990 is een toonbeeld van verfijning. Kreupelhout in de geur, straffe smaak nog, met Limburgse stroop, leer. Goed in balans. Ik zie vanuit mijn ooghoeken Martijns gezicht in een grimas vertrekken: de wijn is te zuur, zegt hij. Kwestie van smaak, denk ik. Ik had er geen last van.

Dan een serie met sangiovese/cabernet combinatie

Castello Monterinaldi 1990 PESSANELA
50/50 sangiovese en cabernet sauvignon. 18 maanden houtrijping en daarna 12 maanden op fles. Berry benoemt leer en ceder, Claartje noemt de wijn wat eenvoudig. Ik weet niet precies wat het is, maar de wijn vind ik niet 100% in balans, wat het genieten niet in de weg staat. Tuilé kleur. Kreupelhout in de geur Hoge zuurgraad en bitertje, maar ook finesse en verfijning. Mooi glas.

 

 

Castello di Verrazzano 2009 bottiglia particulare
50/50 sangiovese en cabernet sauvignon. 18 maanden op barriques, 6 maanden op kleine vaten en 6 maanden op fles. Roodbruine kleur met tuilé rand. Mooie kruidigheid in de geur, straf en nog niet op dronk. Maar de geur zegt: Adeldom! Berry weet veel van de smaakcomponenten van de complexe wijn te benoemen: mon cherie kersen en chocolade, floraal, bloemen. Fijn glas.

 

 

Fontodi Vin Santo 2010
Gemaakt van malvasia en sangiovese. Na de oogst zijn de druiven 5 maanden gedroogd. Na persing opvoeding op eikenhout. Absoluut briljante wijn, een van de mooiste vin santo’s die ik dronk: honing, caramel, abrikoos, extreem goede balans met prachtige zuren.

 

 

 

Chianti staat bij BWS voor jaren op de kaart!

Proefnotitie door Peter van de Besselaar

De presentatie van Martijn over Chianti en de wijnen

Wijnen van autochtone druiven uit de Marken (maidenproeverij)
By in

Wijnen van autochtone druiven uit de Marken (maidenproeverij)

Proeverij van Liselotte Brouwers

We proeven in de maidenproeverij van Liselotte Brouwers enkele van de autochtone druiven uit de Marken in Italië. Het land met honderden druivenrassen. Zoals de Falerio, Passerina, Lacrima, Verdicchio. Liselotte kiest ervoor om de in haar ogen interessantste druivenrassen centraal te zetten. Zoals wijn van de Pecorino druif, die ze in lokale cafeetjes dronk met Pim. Een goede keuze, want die wijnen bieden nét wat extra’s. Nou is het ook moeilijk. De wijnboer die met hart en ziel een wijn maakt van de Passerina verdient steun. Alleen… het is onvoldoende onderscheidend in de huidige wijnmarkt.

2019 De Angelis Pecorino
Vol geel met een goudzweem. Kleine neus. Honingimpressie in de aandronk, in de mond een zoetlaagje over pregnante zuren. Leuke wijn waarin onder meer oranjebloesem, citrus, perzik en amandel worden gedetermineerd.

2019 De Angelis Pecorino Cuvee Quiete
Interessante witte wijn. Vol geel oud goud. Citrus en mandarijn zeste in de geur, opvallend prikkelende aandronk, bittertje. Ik krijg een lichte kriek associatie.

Retro oogst in Marken

2019 Ciú Ciú Lacrima
Deze druif wordt wel de gamay van Midden Italië genoemd, zei Liselotte. De kleur vertoont overeenkomsten met de wijnen uit de Beaujolais: heel paars. Voor mij is dit een stoofpotjeswijn. Zwoele neus, veel pruimen. Zoetje in de aanzet, bitters in de smaak, kruidig. De wijn lijkt nog niet helemaal in balans. Milde tannines met wat stroefheid, die bij het eten ongetwijfeld verzachten. Dit is een echt leuke wijn.
De rode wijnen van de Marken zijn onder meer Rosso Piceno en Rosso Conero.

2019 De Angelis Rosso Piceno
Hartendief van Liselotte. Deze wijn heeft een DOCG met als aanduiding Offida. Gemaakt van sangiovese en montepulciano. Paarse kleur. Rubber-associatie in de neus. Een heel serieus glas met veel karakter, in de smaak een prominent bittertje. Mag nog jaren in de kelder.

2016 De Angelis Rosso Piceno
Hartendief van Liselotte. Het oudere broertje, met houtrijping. Deze wijn biedt meer direct plezier dan de vorige, met toffee en vanille, ook weer dat kleine rubbertje. Verleidelijk. Met fruit in de geur. Gemaakt om te plezieren. Wel wat venijnige bitters inde afdronk, dus een blokje kaas erbij kan geen kwaad. Willem Jan determineert iets ziltigs en vleesbouillon met wat irritant drogende afdronk. Claartje noemt zwartfruit, amareno kersen en steranijs. Voor direct plezier is dit een prima wijn, de eerste zou ik liever in de kelder leggen.

2017 Garofoli Rosso Conero, Pian Carda
Gemaakt van 100% montepulciano. Diepe kleur, nauwelijks doorzichtig. Kleine neus, sappige, stevige smaak met bittertje. Nog te jong.

2015 Garofoli Rosso Conero, Grosso Agontano
Gemaakt van 100% montepulciano. Vrijwel ondoorzichtige kleur, stoffige neus met rubberassociatie. Volle aandronk, veel bitters en tannines, maar wél hap sap. Veel potentieel, duidelijk een fijne wijn om weg te leggen in de kelder. Alle proevers die aan het woord komen zijn positief, lees maar: anijs en peper, zoete aanzet (Annemiek), kersen, vijgen, umami, flinke wijn met leertonen (Eric), bramen, kruiden, mooie body en goede afdronk (HansH).

Je gunt de Marken enkele jonge wijnmakers die eigenzinnig alle energie op kwaliteit zetten en het niveau van alle wijnen omhoog kunnen tillen. De wijnen zijn nu uitermate leuk om te proeven, vooral de wijnen van ongewone druiven. Het onderscheidend vermogen is vooralsnog beperkt. Superfijn dat Liselotte ons dit overzicht biedt, mooie maidenproeverij!

Verslag: Peter van den Besselaar

 



De geproefde wijnen