Kelderschatten: tussen Gloria en de terugkeer van de blues
By in ,

Kelderschatten: tussen Gloria en de terugkeer van de blues

Abdij van Sant’ Antimo

Van beminde, via poepje en kinderdagverblijf naar toevluchtsoord.
Een greep uit de synoniemen van ‘schat’ die Peter ons voorschotelde ter opwarming van zijn proeverij Kelderschatten. Maar eerst: wat is een ideale kelder? En wie heeft het perfecte systeem om bij te houden wat er ligt, of juist niet meer ligt? Hoeveel flessen liggen er dan in die kelders? Hoeveel kopen we er per jaar bij (gemiddeld 300, begrijp ik)? Het is de bedoeling dat die flessen langzaamaan aan kwaliteit winnen; tot ze promoveren tot de eredivisie: KELDERSCHAT. In alle rust rijpen de lovebaby’s in het kinderdagverblijf tot sneeuwwitjes. Tot ze worden wakker gekust. En hun hemelse genoegens kunnen prijsgeven.

De Brunello di Montalcino brengt de poes in herinnering

Laten we ons eens verplaatsen in de voorbereidingen van de hoofdpersoon. Zijn kelder heeft hij niet aan huis, dat voorkomt impulsieve daden die op onze avonden als ‘babymoord’ worden gekenschetst. Hij moet weloverwogen te werk gaan. En daar houdt hij van. Iets anders. Hij heeft een schimmige reputatie:  liefhebber van belegen wijnen. Beter: extra belegen. Op z’n Tilburgs: oude meuk. “Dat vindt Peter nog wel lekker”, klinkt het als een fles de kritische leeftijdsgrens heeft bereikt. Daarbij komt een zekere gedistingeerde, klassieke smaak. Maar deze woorden zijn zeker geen synoniemen voor saai. Laten we z’n smaak eclectisch noemen. Dat schept verwachtingen. Zo zien we hem in z’n kelder staan om de finale keus te maken. Die keus moet verrassen, bestaande reputaties niet te veel versterken, er moeten herkenningspunten inzitten (‘typisch linker oever, dat moeten ze herkennen’), plus vooral: lekker! Waaraan kunnen we de keldermeester nog meer herkennen? De flessen-inpakmethode. Bij Peter meestal in krantenpapier, de culturele pagina’s. Ik zie vanavond voorbijkomen:
Michelangelo, Rafaël (in Teylers museum, aanrader), Muse (cd The 2nd Law) en schilder Luc Tuymans (Hare Majesteit).

Is de verpakking beloftevol, de namen van de wijnen blijken ook van grote schoonheid; Celeste; Beau-Sejour; Chasse-Spleen (‘chasing out the blues’); Gloria. Het hemelse geluk lijkt dichtbij.

Montlouis 1988 Demi-sec Yves Chidaine

De witte indrinker van chenin blanc uit de Loire: prachtige gerijpte neus; vuursteen, appelstroop, zuur en zoet perfect in evenwicht. Mooi oud worden kan dus ook!

Wat willen we graag druiven en landen goed raden. En wat gaat het toch fout… De hele serie 2 wordt in Frankrijk geplaatst, want men proeft paprika en dat moet wel Cabernet Franc zijn? Nee, tabak, stoffig, salmiak, eerder Cabernet Sauvignon? Nee, amarene kersen, het is Italië! Toos zet ons met beide benen op de grond: dit is Spanje. Gelijk heeft ze.

Celeste 2007, Crianza, Ribera del Duero, Selection de Torres

Rode bessen, tabak, balans, aards, lange afdronk. Meer gewaardeerd dan de Navarra reserva ernaast. Mooi etiket! De sterrenhemel boven de Duero met Grote & Kleine Beer en Cassiopeia

Het proeven en analyseren wat je proeft blijft een hels karwei. Wat lopen de meningen toch uitéén. “Prachtige zuren, nog 10 jaar laten liggen” – “Wat zou dit nou nog beter moeten worden, dat zuur wordt alleen maar erger”.

Le Serre Nuove dell Ornellaia 2003, Bolgheri

Viooltjes in de neus, In de mond: kersen in het kwadraat. Mooi! Nog een slok.

Monchiero Barolo Montanello 1999 Riserva

Doorzichtig bruin-rood. Marmite in de neus. Veel genoemd: putjeslucht. Veel zuren.Veel discussie over houdbaarheid. Just proeft rozen, Nello beoordeelt op basis van kleur correct: zo bruin, dat moet Nebbiolo zijn.

Château La Reyne 1998 Cuvee l’Excellence, Cahors

Leer, kersen, aards, maar in de mond streng en mist wat speelsheid.
Nog rustig laten liggen!

Natuurlijk, naarmate de series vorderden, worden de verzuchtingen aardser; “wat een neus!” “Oh, hier houd ik van!” “Godsamme, lekker, zeg!”

Château Gloria 2001, Saint-Julien

Weer: putjeslucht. Willem-Jan: Nee hoor, mooiste neus tot nog toe. In de mond mooi uitwaaierend met klassiek smaakpalet; kreupelhout, zwarte bessen toe.Hartendiefje Peter.

Brunello di Montalcino 2001, Tenuta San Filippo Fanti

Jac zegt: van  beide wijnen krijg ik dorst en wil ik nog een slok. Ietsje  branderig door de alcohol.
Ik heb een duidelijke impressie in neus èn mond: pure chocolade. Nog een persoonlijke mijmering. Op het etiket van de Brunello staat een nietig kerkje. Het is de Abdij Sant’ Antimo, gesticht door Karel de Grote in 781.

De kerk is gebouwd in 1118. Een wonder van ingetogen schoonheid. Het licht zwaait door de ramen. Op de drempel rekt een poes zich uit. Augustijner koormuziek kringelt als wierrook omhoog. Ik lees in mijn aantekeningen: puur pure chocolade. Jac proeft thee. Berry denkt aan krenten. Zoete tannines, daar is iedereen het over eens. Zoete herinneringen zeker.

In de laatste serie grijpt Peter subtiel in, nadat de Saint-Emilions in Italië, Nieuwe wereld en weer Italië (esspresso!) geplaatst worden: “Dit is natuurlijk Bordeaux” “Oh, ja??” Dan komt het toch nog goed: “zo zacht, dat is de merlot, dan is het rechteroever”. Zie ons glimmen, de schatjes. Alsof we het helemaal zelf hebben verzonnen.

Château Beau-Séjour Bécot 2004, 1e Cru Classé, Saint-Émilion

Voor velen de mooiste serie. Al lopen de notities zwaar uiteen; bloesem, bosvruchten, steen, vulkaanwijn?, eucalyptus, korte afdronk, lange afdronk, nog wat hard, zacht…
Mijn algemene indruk: voornaam met veel aardse impressies. Hartendiefje Peter.

Château Troplong Mondot 2004, Gr. Cru Classé, Saint-Émilion

Voor mijn gevoel iets levendiger dan de vorige met meer fruit (bramen). Maar zeker in het zelfde register en daarom mooi te vergelijken. Noël
zegt: deze hoort bij mijn all time favorites.

De blues komt even terug in de proeverij. Bij de Chasse-Spleen 2003 uit Moulis nog wel. Daar ruikt men kurk. “Gisteren was er niets aan de hand”, probeert Peter de zaak nog te redden. Paul heeft nergens last van en geeft en passant de verklaring: “Je hebt de kurk er weer andersom opgedaan.
Dat moet je nooit doen”. Schatbewaren is een vak. Schatgraven is spannend.
Schatproeven is een zegen. Gloria in exelsis Deo!

Verslag, proefnotities én foto’s van Hans Lodewijkx

Querulantenproeverij: haat of liefde?
By in ,

Querulantenproeverij: haat of liefde?

Wijnaffiche

De laatste proeverij van het seizoen
staat in het teken van querulanten, dwarsliggers en grievenmakers. Peter van
den Besselaar geeft als documentatie de inleidende tekst:Om de
halve garen. De buitenbeentjes. De rebellen. De onruststokers. De vreemde
eenden in de dagelijkse bijt. Degenen die het anders zien. Die niet gek zijn op
regeltjes. En geen respect hebben voor de stand van zaken. Je kunt ze napraten.
Tegenspreken. Ophemelen. Of omlaag halen. Het enige wat je niet kunt is: om ze
heen. Want zij brengen verandering. Brengen de wijnwereld verder. En waar
sommige mensen malloten zien, zien wij genieën. Omdat de mensen die gek genoeg
zijn, dat ze denken de wijnwereld te kunnen veranderen, degene zijn… die het
doen.

 

Wat de wijnboeren in deze proeverij gemeen hebben is dat ze
eigenzinnig zijn en ‘anders’ werken: ze maken wijn zonder het toevoegen van
(veel) sulfiet en zwavel, ze maken gebruik van de gisten die zich bevinden in
de schillen, ze spuiten niet of beperkt in de wijngaarden en laten de natuur
hun gang gaan én ze grijpen niet in tijdens het wijnmaakproces (chaptaliseren en
additieven toevoegen). Peter heeft de proeverij ook een querulant-tintje
gegeven door steeds een wijn open naast een blinde fles te zetten.  

Le Domaine du Moulin  2006 Cour-Cheverny aoc ‘Les Acacias’,  Hervé Villemade

Een stuivende neus, zegt Kees, met banaan. Toos ruikt mineralen
en vuursteen. Claartje noemt de wijn boers en stevig. De neus geeft veel fruit
en vanille. De smaak heeft rondeur, veel concentraat en blijft lang nahangen.
De wijn is gemaakt van de interessante Romorantin, die alleen in dit gedeelte
van de Loire staat aangeplant. Het is de moeite waard om dit gebied te
bezoeken, het kasteel van Chverny was de inspiratiebron voor Hergé, de tekenaar
van Kuifje, om Molenslot te maken. Adam merkt op dat de wijn heel lang nahangt.

Fontedicto 2006 Pirouette 6 vin de
table, Cécile et Bernard Bellahsen

Wat opvalt bij deze proeverij is dat de meningen ver
uiteenlopen: het lijkt een kwestie van haten of liefhebben. Bernard Bellahsen
werkt met paarden in de wingerd en muziek in de cave. Klassieke muziek, van
Gregoriaans tot Beethoven. Waar veel wijnboeren druiven apart vinifiëren, laat
Bellahsen (om met de woorden van wijnimporteur Vleck te spreken) de druiven ‘lekker
met elkaar klootviolen’. Dat resulteert bij deze wijn in een smaakvol, boers
glas (zegt Adam), best aardig met wat stallucht. Just ruikt hout en pruimen,
bosvruchten en leer, noemt de wijn prikkelend op de tong en met een duidelijk
zoetje. Rob denkt dat deze wijn blind tussen anderen hoge ogen zal gooien.

Causse Marines 2010 Marcillac aoc,
Patrice Lescarret

Gemaakt
van Fer Servadou, op een lastig te bewerken stuk berg. Met een etiket dat je
nooit vergeet. De percelen Marcillac liggen in het Central-Massif. Rob is
kritisch, hij noemt de wijn wat groenig in de neus en de smaak moet naar zijn
inzicht meer fraicheur hebben. Noël benoemt kruiden en pruimen in de neus. Wil
zegt dat de donkerpaarse wijn veel fruit heeft en een zoete aanzet. Het is een
hap-sap wijn, zegt hij, zo een die je met grote slokken meester maakt. Dat ben
ik helemaal met hem eens, ik ruik kersen en bramen in de neus, de smaak is open
en prettig, veel rondeur.

Morgon 2011 Marcel Lapierre

Marcel is de Oervader van de natuurlijke wijnen. Hij overleed in
2010, deze wijn is gemaakt door zijn zoon Matthieu. Het is een bekende,
misschien mag je wel zeggen beroemde Morgon; de wijn staat in tal van
toprestaurants op de kaart. Wellicht een kindermoord om de wijn nu te proeven,
maar de smaak… rondeur, sappig en ongelofelijk lekker. Hans L noemt de kleur al
volstrekt uniek: purper, magenta, bijna fluorescerend roze. Of zoals hij zegt: “…als
je walst moet je een zonnebril opzetten.”

Hij oordeelt de wijn nu ook nog te jong. Viooltjes in de neus,
hap-sap-in-het-kwadraat, rdelijk rond en vooral gebotteld plezier. Zelf vond ik
de Chenas 2007 van neef Christophe Pascalet nog mooier, maar het merendeel van de
proevers prefereert de jonge Cru de Beaujolais.

Les Cailloux du Paradis 2008 Racines vin
de france,  Claude Courtois, Sologne

Ik zag erg uit naar deze serie met een jonge wijn van Claude
Courtois en dezelfde wijn maar dan tien jaar ouder. Voor Rob is de 2008 de
topwijn van de avond: veel frisse zuren, laurier en kers. Die zuren staan Adam
juist tegen. De neus is prachtig van deze wijn, met veel fruit en leer, de
smaak is sappig. Claude Courtois is zijn wijn naar mijn idee wat toegankelijker
gaan maken, want de eerste jaren dat ik 1998 in mijn kelder had liggen, vond ik
de wijn ‘moeilijk’. Zijn finesse kwam niet naar voren, die proefde je pas na
jarenlang rusten. Kees geeft ook nu de voorkeur aan de gerijpte Les Cailloux du
Paradis 1998 Racines: mooi, stevig leer, frambozen. Ik ga met Kees mee: de geouderde
wijn heeft een prachtbalans!  

Saint Joseph 2007, Hervé Souhat

Voor mij is dit de wijn van de avond. Paul ruikt oregano en
andere kruiden, espresso. Martin noemt peper, laurier en anderen kruiden, de
peper komt ook terug in de stevige smaak. De neus is een absolute kwaliteit van
deze wijn: uitwaaierend en complex, zoals een pauwenstaart. Leer en tabak geven
de neus een aangenaam karakter. Wie dan proeft, krijgt een bekvol wijn, heel aangenaam
om te drinken. Voortreffelijk glas wijn.

Le Casot des Mailloles Soulà X vin de
table, De Ghislaine Magnier et d’Alain Castex

Deze wijn staat naast de Saint Joseph en de meningen over wat de
aangenaamste wijn is variëren. Paul noemt de wijn zuidelijk en pittig, met
sterke concentratie. Adam ruikt terroir en rode kool. Martin noemt een
stinkertje, zwarte bessen en kruidigheid. Deze wijn is als enige gedecanteerd,
maar dan nog blijkt het een dijk van een wijn. De neus is complex en heeft
maggi-tonen. Dikte en concentraat in de smaak. Maar ook hier weer een hoge hap
sap factor. Plezierig om te drinken.

Om te genieten van een wijn hoef je die niet te herkennen
By in ,

Om te genieten van een wijn hoef je die niet te herkennen

 
Affiche voor de marathon van Sauternes

Two of a kind. Claartje Grielis zet ons steeds twee glazen voor, blind, met daarin wijn van de druiven pinot grigio, viognier, chenin blanc, sagniovese, syrah en tannat. Ik heb het gevoel dat de donkere wijnen (syrah en tannat) goed worden herkend, niemand herkent de sangiovese. En bij de eerste witte serie hoor ik Claartje zeggen: de druif is nog niet genoemd. En toen waren er toch al vijf à zes de revue gepasseerd. Determineren van de wijn in het glas blijft bij blindproeven altijd lastig. Gelukkig staat dat genieten helemaal niet in de weg!

Bosman Optenhorst 2010 Lelienfontein, Wellington, Zuid Afrika

Hartendiefje van Claartje omdat het een verrassende wijn is. Gerard zegt dat de wijn barstensvol fruit zit, maar ik vind de bleekgele wijn een kleine neus hebben.  Berry ruikt vegetale tonen en eikenhout. De wijn is inderdaad op hout ogevoed. Het Bosman domein is groot (er werken 260 mensen), die samen ook een derde van de eigendom bezitten. Da’s mooi, een maatschappelijk verantwoord bedrijf dat werkt volgens het partnershipmodel. De druiven voor deze wijn komen van de op drie na oudste wijngaard van de Kaap. De chenin blanc druiven voor deze wijn werden in 1952 geplant. Ik vind de smaak van de wijn sappig met een scherp bittertje.

Domaine des Deux  Vallées 2003 Chaume, Philippe Socheleau

Chaume ligt in de Coteaux du Layon. De Quarts de Chaume en Bonnezeaux zijn piepkleine appellations die grootse wijnen kunnen voortbrengen,  feitelijk van die wijnen waar je niet over moet twijfelen als je ze tegenkomt… kopen. Chaume ligt direct tegen het AOC gebied van de Quarts de Chaume, dat een microklimaat is. Het contrast met de droge wijn is groot, want deze wijn is moelleux. Oud gouden kleur, Gerard ruikt honing, Berry ook aangevuld met appels en hooi. Ik vind de geur heel erg naar geparfumeerde rozen ruiken. Een mild zoetje in de aandronk en dan ook een hele goede balans. Moet geweldig combineren met oa foie gras en de aziatische keuken (Kung Pao kip).

Rosso di Montalcino 2007 Camigliano, Toscane

Wil roemt het rode fruit, cederhout en Rick ruikt wat hout, aarde en sigarettenas, Kees koffie en chocolade, Nello tabak en inkt. Zou dit een complexe neus genoemd mogen worden? Jazeker, want ik ruik weer vuursteen en toffee. De familie Ghezzi maakt sinds 1959 wijn op dit domein. Deze wijn is bedrieglijk, want ogenschijnlijk eenvoudig maar uiteindelijk heel verfijnd. Veel kracht in de smaak, veel rondeur ook. Mooi glas.

Hahn Estates 2007 Syrah, Central Coast, Monterey Country

Hartendiefje van Claartje. Paul is onder de indruk van de balans in deze wijn, Rob is positief met als beschijving diep paars, zwarte bessen in de neus, zwoele aanzet en mooie afdronk. Nello benoemt de pruimen in de neus. Mijn aantekeningen: donderpaarse rand, verfijnde kersen en bramen in de neus, rondeur, sappig, goede balans, erg mooi. Ik ben echt van deze wijn onder de indruk.

Viňa Progreso 2011, Tannat, Uruguay

Een tannat uit Uruguay stond ook in de GPSH wedstrijd. Deze donkergekleurde wijn heeft een paarse rand en combineert fruit in de neus (rood zomerfruit) en herfstbos. De wijn heeft veel kracht, rondeur en sap. Ik vind het een allemansvriend.

Montus 2002, Madiran

Het contrast tussen de vorige wijn en deze kan bijna niet groter. De kleur van de wijn heeft een bruine rand, de neus in verfijnd, de smaak stoer en sappig. In de neus ruik je ook hout en kruiden. De smaak heeft absoluut nog hoekige kantjes en dat maakt de wijn feitelijk ook interessanter dan de wijn uit Uruguay.

Château de Jau 2010, Muscat de Rivesaltes

Gemaakt van muscat á petit grains. Gerard ruikt honing, suiker en muscat. Die neus vind ik heel verfijnd en kruidig, mooi! De smaak van deze aperitief of dessertwijn is sappig zoet en mooi, door elegantie. Elegant en smaakvol glas.

Two of a kind is het thema van Claartje, deze proeverij bewijst dat wijnen van dezelfde druif zich als broertjes en zusjes gedragen. Soms duidelijk verwant, dan weer volstrekt anders.

Hongarije tegen de rest van de wereld
By in ,

Hongarije tegen de rest van de wereld

Affiche met goddelijke flesjes Tokaj

Steven Spurrier is de geestelijke
vader van verschillende ‘challenges’ waarin Oude en Nieuwe Wereld met elkaar
wedijveren. Een beroemd geworden proeverij is The Judgement of Paris in 1976.
Toos Dusee vertelt dat Spurrier in Hongarije een proeverij opzette van
Hongaarse wijnen tegen de rest van de wereld. Toos besluit om dit thema te
gebruiken voor haar proeverij en streeft ernaar om dezelfde of vergelijkbare
wijnen naast elkaar te zetten. En zo hebben we dus onze eigen challenge. Om
maar met de deur in huis te vallen: de uitslag is een gelijkspel. Voor wat het
waard is. Opmerkelijk is dat een pinot noir uit Villány een Gevrey Chambertin
verslaat. En een fraaie Tokajer van Dereszla wint het van de gereputeerde
Sauternes Premier Cru Château Guiraud. Dat zijn mooie prestaties. Het is
sowieso een avond met een gouden randje, een prachtige proeverij! Elwin Arens
is te gast om wijnen van commentaar te voorzien. Proefnotities van opmerkelijke
en mooie wijnen.

Garamvàri Delidölö 2007,
Balatonlellei, Chardonnay

Op een stukje wijngaard waar de
tractor niet kan komen, blijven chardonnay druiven bij de oogst hangen. Ze
worden enige tijd vergeten. Als ze opnieuw ontdekt worden, haalt de wijnbouwer
een heuse Late Harvest binnen. Hoe proeft dat? Sowieso een complexe en mooie
neus waar eindeloos veel plezier aan te beleven valt. Ik ruik bloemen, boenwas,
een expressieve honingimpressie en perzik. Claartje laat noteren: hout,
rozijnen en parfum, Berry ruikt stroop en rijpe appels, Paul amandelkoekjes. De
wijn heeft een mooie balans, ik vind het een gastronomische eetwijn, bitters
zijn proefbaar en de afdronk is lang.

Cassiopeia 2006, Wunderlich, Villány

Prachtige pinot noir, ik vind het een
gelikte wijn met stallucht en toffee, soepele en plezierige smaak met een licht
zoetje, een echte charmeur, een pracht van een lunchwijn. Nello benoemt de
vuursteen, kersen en veel fruit. Peter vdE ruikt herfstbos en benoemt ook een
licht zoetje.

Uragya
Fűrmint 2006 Scepsy, vieilles vignes, Tokaj

Goudgele kleur,
abrikozen-in-het-kwadraat, frisse zuren en een volle smaak die eindigt in veel
kracht, zegt Rob. Ik ruik in de neus boenwas, perzik en honing. Prettige en
sappige wijn, goede zuren en fijne 
balans, de neus doet een andere smaak vermoeden dan je krijgt.
Verdienstelijk glas.

Clos de Coulaine 1998 Savenniers,
Papin Chevalier

Deze veertien jaar oude wijn ziet er
in het glas net zo goudkleurig uit. En verduveld ook het bouquet van deze wijn
van chenin blanc heeft dezelfde karakteristieken als de Fűrmint. Rob denkt wat
zeewier te ruiken, geparfumeerde wijn met een naar zijn idee betere balans dan
de vorige wijn, terwijl hij wel de voorkeur geeft aan die eerste (spannender).
Ik ruik een intense oude rozengeur, jasmijn. De wijn zit stevig in zijn
alcohol, blijft  lang hangen. Eetwijn met
verfijnde neus.

Château Dereszla 2005, 5 puttyonos,
Tokaj Aszu

Bijzondere wijn waarin Claartje
krenten en thee ruikt, Berry noemt boenwas, stro en abrikoos, zelf ruik ik
amandelspijs. Zeer intense smaak: levendig, opwekkend en spannend. Mooie balans
met prachtige zuren. Door die spanning wint deze wijn ook bij van Château
Guiraud 2003 (complexe neus, wulps en voluptueus). Dit is gebottelde poëzie, de
proevers hummen goedkeurend en kijken gelukzalig.

Dobogo 2005, Tokaj Aszu, 6 puttyonos

De neus van de Dobogo wijn is nòg
complexer dan de vorige wijn. Ananas en honing, zegt Martin. Just ruikt die
ananas ook en iets groenigs. Nello determineert nog preciezer en benoemt het bitter
van de citroenschil en mineraliteit. Zelf ruik ik vanille en abrikoos. Ik ben
onder de indruk van de zéér fijne smaak, prachtige balans en mooie zuren. De
wijn hangt minutenlang na.

Brauneberger Juffer Sonnenuhr 2006,
Riesling Beerenauslese, Willi Haag

Just benoemt in de neus zoete
citroenen en ik schrijf het zonder verder na te denken op. Zoete citroenen,
lees ik nu terug en denk: wat is dat? Het citroen van die lekkere authentieke
Franse citroentaartjes? Stro, honing, rokerig en complex beschrijft Nello. Voor
mij stuift de bloesem het glas uit! In het boekje staan drie *-sterren, de
maximum score. Prachtige zuren, uitstekende balans, weinig om te wensen, pure nectar.
Deze riesling toont aan waarom Moezel riesling Groots kan zijn en een alltime
favoriet is bij veel wijnproevers. Geweldig glas wijn.

Memorabele avond.

Wijnen van Gods Akker: de proefwedstrijd
By in ,

Wijnen van Gods Akker: de proefwedstrijd

Affiche over wijnproeven

Vaak zijn het
wat zacht uitgesproken mompelingen. De proever zit denkend voor zich uit te
kijken. Of kijkt op het proefformulier. Terloopse opmerkingen. Vanuit de grond
van het hart uitgesproken. Ik hoor dit jaar: “Volgend jaar ben ík ziek”. En ook
spijtig zuchtend: “Misschien
is er nu wel een mooie film op 
televisie?”. Adam, mijn buurman, die mompelt: “Godsakker”.  Tikje overbodig, om aan te geven dat de
wijnen afkomstig zijn van Gods Akker. We proeven, rochelen, spuwen, twijfelen, kiezen,
wisselen, schrijven, strepen door, schrijven opnieuw, proeven opnieuw, determineren,
schrappen, mopperen… en last but not least: genieten.

Jury kijkt kritisch

Rob van Ginneken stelt een
fraaie blindproeverij samen, onze jaarlijkse proefwedstrijd. Bedankt Rob! We
proeven alles  blind: 1 bubbel, 4 wit, 5
rood en 2 zoet. Wie het best de wijnen kan thuisbrengen, is de nieuwe
proefkampioen.

Domaine des
Baumard 2005 Savennières

Gemaakt van
chenin blanc. Mineralige neus met een rokerige toets en véél viooltjes. Zoetje
in de aanzet, mollige wijn met rondeur, hap sap concentraat, erg fraaie wijn
met een mooi bittertje in de afdronk. De wijn die proevers het minst herkennen.

Ostertag 2004 Riesling Grand Cru Münchberg

Voor  mij de mooiste witte wijn van de avond,
goudkleurig, vettig en diep. Erg geurig. Goed concentraat met een klein zoetje.

Château du Seuil
2009 Graves Blanc

Verfijnde
neus, streng en koud staat in mijn aantekeningen (niet uit het warme zuiden).
Jasmijn geur. Amandeltonen. Mineralen en hoge zuurgraad, wat vuursteen en fraai
cederhout.

Domaine
Jobard-Morey 2009 Meursault

Moeilijke
wijn in mijn ogen. Nauwelijks neus. Een zuurtje in de smaak en een strenge
wijn. Desalniettemin staat in mijn boekje: *(*)-sterren. Dus een wijn met
potentie.

Tussen de
verschillende series gaan de proevers het proeflokaal uit, de gang op. Dat was
vroeger ook zo, het geeft een extra dimensie aan de proefwedstrijd, want dáár
kan je praten . Wat heb jij bij die wijn? (…) Wat? Dat kan niet. Ik weet zeker
dat het (…) is. Écht, maar die heb ik nu juist bij nummer XX staan.

Binnen
zitten de proevers in doodse stilte hun tong te plezieren, maar hun hersens te
pijnigen. In het proeflokaal scoort de jury (zware taak) ondertussen de formulieren, zet die
scores in het Excel overzicht op de laptop. De laatste proevers kijken elkaar
aan: ja, moeilijk hè! Ze leggen het hoofd tussen twee handen. Schudden met het
hoofd. Denken. En dit jaar blijkt dat de proever die het meest denkt, althans
het langst in het lokaal is, de winnaar!

Domaine Trénel 2009, Juliènas

Gamay. Framboos in de neus, stevig concentraat. Volrond, harmonieus, erg fraaie wijn.

Domain Germain 2009, Bourgogne

De best herkende wijn, van pinot noir. Ik vind de wijn superaangenaam. Dit is een droomwijn voor een feestelijke lunch. Pinot Noir neus met toffee. Zéér harmonieus en hangt mooi lang na.

Zumbaum-Tomassi 2009, Coteaux du Languedoc Pic Saint Loup

Gemaakt van 80% syrah en 20% grenache. Jonge wijn staat in mijn aantekeningen. Framboos en kers. Cederhout en potloodslijpsel. Goede balans en nog tannines, terwijl de smaaktextuur erg fluwelig is.

Château d’Aiguilhe 2007, Côtes de Castillon

Gemaakt van 80% merlot en 20% cabernet franc. Stallucht en véél hout. Morelkers. Volop sappige wijn.

Domaine Christophe Pichon 2007, Saint Joseph

De mooiste rode wijn van de avond. Zéér expressieve neus! Soepele wijn en met prachtige vrouwelijke tonen in de neus. **(*)-sterren wijn.

Carmes de Rieussec 2007, Sauternes

Pourriture Noble in de neus, zeer mooie rondeur en perfecte balans, amandel in de afdronk.

Domaine de Cazes 1998, Rivesaltes

Gemaakt van grenache blanc. Oxydatieve en herkenbare neus. Werkelijk prachtige balans! Amandel en hazelnoten in de smaak.

Berry Marinussen 2e plaats, onze nieuwe proefkampioen Noël Geisen, Hans van der Horst 3e plaats, Rob van Ginneken

Noël Geisen schrijft met 235 punten de 2012 editie van
de wedstrijd op zijn naam. Een naam die gegraveerd is in de Kees Mutsaers
wissel-wijnkoeler, die een jaar lang de eet-, terras- en proeftafel zal sieren
van proefkampioen Noël. Berry eindigt met 226 punten als runner-up. Hans van
der Horst eindigt op de derde plaats met 215 punten. Proficiat alle drie! De
proevers op het erepodium krijgen – net als de rode lantaarndrager – een fraaie
fles. De andere proevers zijn weer een ervaring rijker. Of een ontluisterende
ervaring, want ik zie dit jaar de witte Graves aan voor een Bourgogne. En de
Meursault voor een Bordeaux… Enfin. In het nieuwe jaar hebben we allemaal
nieuwe kansen.

Werkavond: tombola van trouvailles
By in ,

Werkavond: tombola van trouvailles

Wijnaffiche

Als iedereen een fles meeneemt… krijg je een ware tombola van trouvailles. Het leverde al vele mooie avonden op. Maar deze avond viel niet mee. Er stonden wat ongelukkige combinaties en ook wijnen die niet presteerden. Het leverde mij een twijfelachtig compliment op van onze proefkampioen: “Jouw aantekeningen zijn prima, ze kloppen. Maar je hebt ze bij de verkeerde wijnen…” Yes Sir, wijnhumor. En zo kregen we ook nog discussie over technisch proeven. Hoe dan ook, er stonden uitermate mooie wijnen, hieronder de mooiste en opvallendste.

Sancerre Rosé 2005, Henri Bourgeois

In de zuivere neus veel fruit en een framboos-impressie, elegante smaak, finesse en verfijnd. Geweldig mooie balans en lange afdronk. Dit is een klassewijn, feestje om te drinken.

Château Haut Sarthes 2009, Montravel

Geelgouden kleur, erg mooie neus met veel verschillende impressies, zoals tropisch fruit, ananas, peer en meloen. Ook wat lichte bloemetjes. Zachte rondeur in de smaak, een lekker glas met een fraai bittertje.

Emrich-Schönleber, Halenberg Riesling 2009 Grosses Gewachs

De mooiste witte wijn van de avond. In de neus geconfijt fruit, peer en een mineraal. Goede zuren en een uitstekende balans, harmonieuze wijn, verfijnd en met rijk concentraat.

Etcetera 2009, Alentejano, Portugal

Deze Portugese wijn is de verrassing van de werkavond. Gemaakt van alfrocheiro, trincadeira en alicante bouchet. Donkerrobijnrode kleur, bijna ondoorzichtig. Neus met tijm en mintchocolade. De wijn komt zwoel binnen, heeft bodybuilder spieren en veel smaak, heel rijk. Met deze wijn doe je veel mensen een plezier, mooi versmolten hout, stoofpotjeswijn.

Tiefenbrunner Pinot Nero 2007, Riserva, Alto Adige

Caramelneus, overduidelijk pinot noir, ook ceder, vanille, koffie en een stalimpressie. Charmeur met een goede balans, rondeur en prima balans. Goed uitgebalanceerde elegante wijn.

Château Yon-Figeac 2001, Saint Emilion Grand Cru Classé

Doffe kleur, de neus roept allerlei ervaringen op, van paprika tot stalneus, van asbakken tot kruiden en rood fruit. Ik vind de neus wel erg fraai, met tabak, mocca en laurier, de smaak daarentegen is ontoegeeflijk, boers ook. Al met al een heel interessante wijn, die met rijpen wellicht nog mooier zal worden en iets van die barsheid verliest.

Schäfer-Fröhlich, Bockenauer Riesling 2009, Kabinett, Nahe

Grapefruit-achtige frisheid, viefe wijn, evenwichtig, opwekkend en levendig. Goede balans.

In de rechterkolom van de website staat het nieuwe programma. Veelbelovend.

Herrie in de kelder proeverij
By in ,

Herrie in de kelder proeverij

Paul Heemskerk brengt wijnen uit zijn kelder op tafel. Hij stoeit met een vraag. Benut ik ruimte voor flessen die moeten rijpen? Of leg ik flessen weg waar ik direct van kan genieten, zegt Paul. Hij brengt beide soorten wijn op tafel. Bijvoorbeeld de lekker ongecompliceerde witte Little James Basket van Sainte Cosme, gemaakt van sauvignon blanc en viognier. Of de Portugese Kopke wijnen uit de Douro. Zonder meer lekkere wijnen. Hieronder echter een keuze van de wijnen die móeten rijpen en dan hun rijkdom tonen.

Château Gaudrelle 2010 Vouvray

Sec Tendre staat op de fles en dat tendre moet slaan op een zoetje in de aandronk. Een neus met citrusfruit, mango en honing. Erg mooie balans in deze wijn van chenin blanc uit het Loiregebied. Veel fruit zegt Kees. Mooie bitters op het eind, aldus Claartje. Piepjong nu nog, en toch al lekker. Kan moeiteloos een jaar of vijf de kelder in. En dan ieder half jaar ervan genieten.

Château Lynch Moussas 2006, Pauillac, 5e Grand Cru Classé

Kreupelhout en leer in de neus. Volle aandronk, wijn met veel kracht, goede balans en verfijnde zuren. Later ook aardse tonen. Bertram mist wat body in het middengedeelte van de wijn. Rob noemt de wijn elegant, Dimph noemt als smaakcomponenten vanille, kers, peper, koffie, drop en tabak.

Poliziano, Vino Nobile de Montepulciano 2006

Gemaakt van 85% prugnolo, aangevuld met colorino, canaiolo en merlot. Een mooie uitdager naast de klassieke Bordeaux. Beide wijnen zijn de moeite waard, de Toscaanse wijn maakt net even meer indruk. Grafiet en rozebottel ruikt Rob in de neus, Dimph noemt de wijn kruidig. De neus is mooi rijk met een impressie van zoethout. Rondeur en souplesse in de smaak met wat tabaktonen, de wijn combineert kracht en finesse.

Sainte Cosme 2006, Gigondas

Een elegante wijn met geweldig veel fruit, cassis in de neus en de smaak, aldus Gerard. Ik vind dit een mooi gemaakt klassiek glas wijn, tabak en kers in de neus, prettige aandronk, vief, mooie zuren, levendige wijn.

Clos de los Siete 2008, Mendoza, Argentinië

Hartendiefje van Paul. Roodzwarte kleur, kruidig en milde bitters met ook nog fruit, zegt Gerard. Mint in de neus, jammig en met hoog concentraat, aldus Peter E. Het bouquet doet mij denken aan een inktpotje, en de geur van gebrande suiker (Buijsman). De aandronk is zwoel, en dan een ontzettend lekker mondgevoel, charmant en innemend, dit is hap sap, verlangen naar de volgende slok!

Michel Torino Tannat reserve 2008, Argentinië

Wijn gemaakt op maar liefst 1.700 meter hoogte. Ronald ruikt iets van wierrook. Zwart paarse kleur, zegt Gerard, met een neus die kruidig is, ruikt naar cassis en een smaak die ‘hoekig’ is. Paul vertelt dat deze wijn al twee dagen openstaat. Die dagen hebben hun werk goed gedaan, vind ik. Want ik bemerk een prettige rondeur in het mondgevoel. Duidelijk een zoetje ook. Bittertje in de afdronk. In mijn aantekeningen staat: een ‘Beest van een wijn’.

Mas Amiel Grenache Noir, Maury

Deze vin doux naturel zit in een hip moderne uitmonstering, heel leuk. Hartendiefje van Paul. Dat is te begrijpen, een heel elegante wijn, prettig zoet en heel fris. Geweldige dessertwijn.

Over smaak valt te twisten: “Is dit nu flavour of taste?”
By in ,

Over smaak valt te twisten: “Is dit nu flavour of taste?”

In onze taal is er maar één woord voor smaak, terwijl het een enorm weids begrip is, stelt Hans Lodewijkx. De Britten gebruiken bijvoorbeeld twee woorden: flavour en taste. Met  flavour bedoelen ze de objectieve geur- en smaakkenmerken, waardoor iemand de wijn kan identificeren. Taste wordt gebruikt om het eigen oordeel te duiden: de mate waarin een wijn aangenaam is. In onze proeverijen lopen die twee ‘smaken’ vaak door elkaar als we commentaar geven. Hans introduceert de smaakkubus van Peter Klosse, die vooral bedoeld is om smaak te objectiveren. Klosse determineert wijn in termen van frisheid (strakke wijnen), rondeur (filmende wijnen) en smaakrijkdom (stevigte, complexiteit en rijkdom aan nuances). In zijn kubus krijgen we dan acht smaaktypen. De smaakkubus kan ook op gerechten worden toegepast, op combinaties van wijn en spijs. We proeven veertien wijnen. Een selectie staat hieronder.

Pouilly Fumé 2009, Le Tronc Sec, Joseph Mellot

Loire-wijn gemaakt volgens de agriculture raisonnée methode van de sauvignon blanc druif. De kleur heeft al iets van goud. Voorbeeld van een strakke wijn. Tikje boenwas in de neus, passievrucht en bloemetjes. Heel levendige wijn met viefe zuren, strakke smaak en een duidelijk bittertje in de afdronk. Door dat prominente bittertje voor mij een eetwijn.

Altenberg de Bergheim 2003 Marcel Deiss

Deze Elzasser is door Marcel Deiss gemaakt van een combinatie van druivensoorten. Deze wijn is al echt goudkleurig. Zéér expressieve neus met boter, hooi, boenwas en room. Hoog in smaak en alcohol, amandelbitters en een zoetje in de mond, filmend. Deze wijn is beslist niet alledaags, een gastronomische wijn.

Pouilly Vinzelles 2006 Climat Les Quarts, La Soufrandière, Bret Brothers

De Macon Pierreclos 2006 van Guffens Heynen die naast deze wijn staat heeft een typische chardonnay-geur maar ook een wat bijtende zuurgraad die de wijn een tikje eendimensionaal maakt. Daar heeft de pouilly vinzelles géén last van. Bloemetjes in de neus, een volle aandronk en daarna duidelijk rondeur in de smaak, prettige zuren, een pittig en krachtig glas wijn.

Le Coulée de Serrant 2003, Savennieres, Nicolas Joly

Loire-wijn gemaakt door de Paus van de Biodynamische wijnmakers, Nicolas Joly. Ook hier weer een wijn met een hoog alcoholpercentage (2003 was een heel warm jaar). Dit is geen gemakkelijke wijn, Kees noemt de wijn complex en nuancerijk, Claartje noemt de wijn filmend en herkent rozijnen/krenten. Goudkleurig, een neus met mostconcentraat, boenwas en botytristonen. Hele sterke amandeltonen in de smaak, zeer gastronomische wijn.

Domaine Huet 2006, Le Haut Lieu, Vouvray

Eigenlijk begint de wijn nu pas lekker te worden, zegt Hans. Hooi in de neus, mooie frisse zuren en werkelijk uitstekende balans. De zuren zijn vrij dominant in de wijn die walsend in het glas ook mineralen geeft. Een piepklein zoetje, die de wijn charmant maakt. Eetlust opwekkende wijn.

De laatste vier wijnen van de avond zijn hartediefjes van Hans Lodewijkx (ik ben het vergeten te vragen, maar weet met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat mijn inschatting klopt). We proeven twee keer Clos Jebsal en twee keer Clos Windsbuhl van domein Zind Humbrecht uit de Elzas. Twee vendanges tardives wijn en twee selection de grains nobles. Biodynamische wijnen.

Pinot Gris 2007 Vendanges Tardives, Zind Humbrecht, Clos Jebsal

Jan noemt de neus stuivend met tropisch fruit, goela djawa palmsuiker, Noël ruikt caramel. Ik heb alleen charmante neus staan in de aantekeningen, soepele aandronk en zachte milde zoet/zuurbalans. Filmende en complexe wijn, zegt Willem.

Pinot Gris 1994 Vendanges Tardives, Zind Humbrecht, Clos Windsbuhl

Jong zijn die Vendanges Tardives zó verleidelijk, zo innemend. Maar hier konden we – we proeven blind dus zien het pas na onthulling – zien wat dertien extra flesjaren kelderrust met zo’n pinot gris doen. In vergelijking met 2007 is dit met afstand de mooiste wijn, stelt Berry vast. Noël ruikt apricot brandy in de neus, Willem ruikt caramel, honing en perzik, Jan benoemt paddenstoelen, aarde en kreupelhout. Zelf vind ik wat oxy tonen terug in de neus, niet storend, maar meer alsof het hoort zoals in wijnen met flor. De smaak is vol met enorm concentraat. Dit is duidelijk een complexe wijn.

Pinot Gris 2007 Zind Humbrecht, Clos Jebsal, Selection de Grains Nobles Trie Speciale

Met deze wijn zijn we in de wijnhemel beland. Dit is zó mooi, dat woorden tekort schieten. Absoluut drie *-sterren wijn, het maximum. Ronald benoemt de complexe wijn mooi: amber kleurig, in de neus hazelnoot en honing, gedroogde pruimen. Stroperig en complex. Mijn aantekeningen zijn jubelend: enorm concentraat met perfecte zoet/zuurbalans. Perzik in de neus. Nectar. Briljante wijn die ook heel elegant is.

Pinot Gris 2007 Zind Humbrecht, Clos Windsbuhl, Selection de Grains Nobles Trie Speciale

Ronald zegt honing, zoethout, vanille en krentjes te ruiken in de wijn. Claartje ruikt abrikozen en later rozengeur. Mijn inschatting is dat deze wijn nét even meer concentraat heeft dan de vorige, maar nú iets dichter zit. De neus is fabelachtig: Turks fruit en vooral marsepein-in-het-kwadraat. Abrikoos. Nectar op de tong. Meditatiewijn. Dit is een half flesje voor héél bijzondere gelegenheden. Dat Hans het op dinsdagavond met ons deelt, is ontzettend fijn. Vloeibaar geluk.

By in ,

Oude en nieuwe wereld naast elkaar

Kees van de Wiel zet steeds van één druif een oude en nieuwe wereld wijn naast elkaar. En zo proeven we achtereenvolgens chenin blanc, chardonnay, pinot noir, syrah, twee series carbernet sauvignon en twee blends. De ‘ontdekkers’ onder de proevers komen met de indrinker aan hun trekken: een sekt uit de Moezel gemaakt van… dornfelder.

Boschendal Chenin Blanc 2010 Zuid Afrika

Bleekgeel van kleur. Stuivend, fris, citroenzuurtjes. Dit doet me denken aan een Sauvignon Blanc. Maar dan steek je je neus nog wat verder in het glas en dan geeft deze wijn ook honing en mango. In de smaak komt die zwoelheid nog duidelijker naar voren, samen met sinaasappelzest en zachte carameltonen. Conclusie: een jong, fris en knisperend glas Chenin Blanc. Heel prettig.

Benoit Gautier, Vouvray de Gautier 2000

Naast de Zuid-Afrikaan staat een wijn met een totáál ander karakter, maar hij is wel van dezelfde druif gemaakt. Hier gaat het echter veel meer om hooi en boter en ziltigheid. De Boschendal is toch wel een allemansvriend, dit is een veel lastiger glas. Expressief, maar toch ook weer introvert. Neem nou bijvoorbeeld de zuren. Die zijn er zeker, maar door de vettigheid en compacte structuur merk je die pas op als je er naar gaat zoeken. Zeer interessant, mooie boenwas tonen en gemaakt in een licht oxidatieve stijl. Ik durf te stellen dat dit als glas op zich wellicht niet heel gemakkelijk is, maar dat het een fantastische combinatie vormt met coquilles.

Domaine Desertaux Ferrand 2007 Cote de Nuits Villages Blanc

Chardonnay is vaak goed te herkennen. Uiteraard sterk afhankelijk van het land en de streek van herkomst, maar als deze druif op een zuidelijke, warme plek groeit, proef je vaak uitbundig exotisch fruit zoals banaan en lycee. Wanneer de ‘roots’ noordelijker blijken te liggen, kom je meer fris fruit tegen, zoals ook in dit glas, die in deze serie als tegenhanger een warme, houtgerijpte Chileense Chardonnay heeft. Bleekgeel, citroen, banaan (toch ook hier wel aanwezig), zelfs ook tutti frutti, duidelijke houttonen. In de smaak zijn er opvallend frisse en fijne zuren aanwezig, die keurig het hout, het fruit en de mineralige grondtonen in een prettige balans brengen.

The Ned Pinot Noir 2008, Nieuw Zeeland

De kleur van deze wijn is nog het best te beschrijven als: ‘somber rood’. De inhoud van het glas is dat zeer zeker niet. Een heel aardige neus van gegrilde paprika, drop en kersjes. De prettige balans valt in de mond nog het meest op. Rijpe bessen, flink sappig, licht complex en mooi in harmonie. Een rijpe Pinot Noir met voldoende frisheid en pit om de interesse vast te houden.

Hungerford Hill Shiraz 2005 Australië

Intrigerend zwart/rood van kleur. Móóie neus! Vleesbouillon, leer, kruidnagel, bramen, koffie…Prachtig expressief en uitnodigend. In de mond kom ik al deze impressies nog een keer tegen, aangevuld met kersen, zoethout, zwarte olijven en pure chocolade. Deze wijn klópt gewoon helemaal. Het eikenhout is perfect geïntegreerd zodat deze Shiraz zowaar kan stralen deze avond. Hij is perfect in balans, krachtig, fruitig, gelaagd en beschikt over een prima lengte.

Proefnotities van David Koenen

Belegen wijnen, op de top van hun spanningsboog
By in ,

Belegen wijnen, op de top van hun spanningsboog

Vertwijfeling slaat toe bij het uitwerken van de aantekeningen van de proeverij van Noël Geisen. Niet vanwege de wijnen: de proeverij bleek een ware sterrenparade, allemaal fraaie wijnen. Maar ik zit nu na te denken, en vraag me af wanneer een wijn belegen genoemd mag worden. Of gerijpt. Dus even snel op internet snuffelen naar terminologie, wijn abc’s. En dan blijken ‘gerijpt’ of ‘belegen’ daar niet in te staan. Noël gebruikte ook de term spanningsboog, die laat meer ruimte voor interpretatie. Kom op, studieuze soosleden, wie helpt? Wanneer noemen we een wijn gerijpt, wanneer belegen? Lezers, let eens op de kabouterletters ‘reacties’ onderaan de artikelen op deze blog. Daar staat vaak nuttige en interessante informatie. Maar komaan, laten we de wijnen gaan beschrijven, want het was een heerlijke proeverij, precies de honderdste proeverij op deze website. We proefden veertien wijnen.

Duval Leroy Champagne 1999, Premier Cru Brut Millesime

Het valt me op dat we dit seizoen stiekem steeds meer bubbels zijn gaan proeven. Dat is… geweldig. De waardering groeit ook, zo lijkt het. Deze champagne is gemaakt van 100% chardonnay. Wat je ruikt proef je ook, stelt Toos bij deze wijn. Groene appels, noemt Toos. Richard roemt de beheerste lange afdronk met amandel en walnoten. Ik vind het een hele fraaie champagne met een mooie mousse, brooddeeg en gist in de neus, waarin ik ook poire william herken. De gistdeeg impressie zet zich door in de smaak met een positief oxy toontje in de afdronk. Fraaie jaargang champagne.

Domaine de le Landelle 1999, Muscadet Sur Lie, Cuvee l’Astrée

Deze wijn stond naast een fraaie Pouilly Vinzelles van Verget. Een bijzondere wijn, hoor ik Hans H zeggen. Interessante Coupe de Coeur, zegt Noël. David noemt de wijn een tikje ranzig en – wijnfreaks wegen zijn ondoorgrondelijk! – hij noemt dat positief. Onkruid tussen kiezels, zegt hij ook. De neus vind ik expressief met duidelijk wat boenwas. De smaak is zo ziltig dat ik meteen aan Muscadet denk. “Schreeuwt om mosselen” staat in het aantekenboekje. Amandel-in-het-kwadraat. Hangt ook lang na. Heel boeiende wijn.

Château Musar 1999 (blanc), Bekaa Valey, Libanon

Aah, verdorie, daar is ie weer. Precies een week terug proefden we deze wijn en toen herkende ik Libanon. Nu niet. Jura staat er onterecht in mijn aantekeningen, en dat komt door de fraaie flor tonen in de wijn. Oud gouden kleur, positieve madérise in de neus. Veel expressie, mooie balans. Het is en blijft een curieus glas. Adam noemt de afdronk wat eendimensionaal, de smaak belegen met iets zoets. David beschrijft de wijn het mooiste: oud hout en koperpoets en… daar komt ie: ‘statige ouderdom’. Mooi gevonden. 1999 is voor de witte wijn een van de mooiste jaren ooit. Gedurfd ook om dit naast die ongelofelijk fraaie Gewürztraminer van Domaine Trimbach te zetten.

Gewürztraminer 1999 Cuvee des Seigneurs de Ribeaupierre, Domaine Trimbach, Alsace

Geel gouden kleur. Expressieve neus met overrijpe perzik, ananas, kruidige rondeur. Dit is een voleptueuze wijn met hoge viscositeit, alcohol komt vrij goed naar voren. Ik weet wel, het is politiek incorrect, maar drink deze wijn bij een hapje Foie Gras en o, o, o…. dat is een schitterende combinatie. Heerlijk glas wijn is dit, met een prachtige balans.

Château de Francs 1999, Cuvee Les Cerisiers, Cotes de Francs

Deze wijn stond naast een Gevrey Chambertin van Camille Giroud. Wijn gemaakt van 80% merlot, aangevuld met gelijke delen cabernet franc en cabernet sauvignon. Donkere kleur, in de neus morellenkers, zwoel en krachtig, duidelijk rondeur en hap sap in de smaak, mooie zuren en lang nahangend. Peter E noemt laurier en ceder. Fraai glas van de rechteroever. Zeer koopwaardig.

Domaine de Monteillet 1987, Saint Joseph

De wijn is gemaakt van 80% grenache, 10% syrah, 5% cinsault en 5% mourvèdre. Zéér bruine kleur, de neus geeft mij een pauwestaart van indrukken, gewéldig mooi. Vanille, leer, sigarenkistjes. Richard noemt ook mint en stoffige tannines, hij typeert de wijn als elegant. Later ruik ik zelfs kersen in de neus. Zeer complexe neus en volstrekt harmonieuze wijn, wát een kelderschat-van-hier-tot-gunder! Tabak in de smaak en mooi nahangend. Zonder enige twijfel verschijnen er drie *-sterren naast mijn aantekeningen. Voor mij is deze Rhonewijn dé wijn van de avond.

Dan komt er een serie, die een knauw is voor mijn zelfvertrouwen, verdorie. Drie prachtige wijnen, ik denk: laat ik eens stoer doen. Ik benoem ze dus als Margaux, Saint Julien en Pauillac. Eigenlijk had ik beter moeten weten, want Noël is niet zó’n enorme Bordeaux-adept. Heeft die schurk een Spaanse Ribera del Duero (tempranillo druif), Franse Pauillac (merendeels cabernet sauvignon) en een Italiaanse Vino Nobile de Montepulciano (merendeels sangiovese) naast elkaar gezet. En bij die wijnen van twaalf jaar oud is dat dus helemaal niet zo gemakkelijk te proeven.

Valduero 1998, Reserva, Ribera del Duero (100% tinto fino = tempranillo)

Mint en cederhout. Een timmermanswerkplaats ruik ik. Voor mij is dit in deze serie de meest getypeerde Noël-wijn, want heel elegant en met veel finesse. Fraai glas waar ik echt van onder de indruk ben.

Château Lynch Bages 1998, Pauillac, Grand Cru Classé

In mijn aantekeningen staat bij de neus: een stoere, rauwe bonk, heeft niets liefelijks.

Potloodslijpsel. Lijm. De smaak maakt echter veel goed: duidelijk een wijn met elegantie. Genieten is dit!

DEI, Vino Nobile de Montepulciano 1998, Riserva

Gemaakt van 80% sangiovese, 15% canaiolo en 5% mammolo. De rand van het glas is een verrader van de ouderdom, dakpannenbruin is de rand. De neus heeft een licht rubbertje en is volgens mij nog steeds niet helemaal open, of zit in een gesloten fase. David ruikt gepoetst leer en kersen, de wijn noemt hij rijk , warm, modern gemaakt. Volstrekt harmonieuze smaak met veel kracht. De wijn heeft in de aandronk ook iets zoets, duidelijk een rijp jaar.

Wijnen die op dronk komen hebben een periode dat ze mooi drinken vóórdat ze gaan aftakelen. In deze proeverij zat geen enkele wijn die over dat punt was. Maar ja.. ik hou dan ook van deze gerijpte wijnen.