Tag: Languedoc

Blindproeven: alleen oefening baart kunst
By in ,

Blindproeven: alleen oefening baart kunst

Met het oog op twee weken vakantie (en dus niet proeven, sip) ontstond het idee om een tussentijdse oefenproeverij samen te stellen voor de blindproefwedstrijd Prix Saint Hubert. Alleen oefening baart kunst. Gerard stelde zijn proeftafel ter beschikking; de leden doken in de kelder om bijzondere flessen naar boven te halen. We proefden blind.

Pago del Vicario 2008 Vino de la Tierra de Castilla, Castilla-la-Mancha

Indrinker van Paul. En instinker. Want wie kan nou bevroeden dat dit een wit gevinifeerde 100% tempranillo wijn is… Hoogst curieus, deze wijn uit het land van Don Quichote. De neus heeft iets overrijps, iets raars. Maar ook heerlijke meloentonen, veel abrikoos. De smaak heeft veel rondeur, bitters én mooie zuren. Noten in de smaak. Fraai glas.

In de eerste serie stonden een Duitse wijn van Berry en een Noord-Italiaanse wijn van Noël naast elkaar.

Auriga 2004, Weingut Pfeffingen, Pfalz

Deze rode wijn van dit VDP-domein kreeg 22 maanden hout. Diepe kleur, romige neus met cederhout en morellenkersen, schitterend. Zoetje in de mond met een fluwelige textuur. De neus ontwikkelt een ruige expressieve stalimpressie. Prachtig glas waar je vrienden mee maakt. Gemaakt van spätburgunder én cabernet dorsa.

Maioli 2005, Anna Maria Abbona, Dolcetto di Dogliani, Piemonte

De wijn heeft het moeilijk na de eerste wijn, zei Noël. Maar uiteindelijk schreef ik bij beide wijnen twee *-sterren. De dolcetto uit Noord-Italië leek gesloten, maar daarna kwamen impressies van frambozen én Schotse pijptabak gearomatiseerd met kaneel. Duidelijk nog wat tannines en onderliggende kracht. Erg goed gemaakte wijn.

In de tweede serie stonden een Zuid-Oost Franse wijn van David en een Duitse wijn van Kees.

Domaine Sorin 2001, Bandol

Dakpannenbruine kleur. Héél veel hout in de neus met terroir. Natte herfstbladeren. Mooie belegen tertiaire tonen: kruiden en leer. Animaal ook. Fraaie bitters en goede balans. Liefhebbersglas uit de Provence.

Reichsrat Von Buhl 2006, Pfalz, Spätburgunder

Zéér lichte kleur, ziet er bijna als rosé uit. Bedwelmende neus met enorme stalimpressie. Mineralen. Complex. Zoetje in de aandronk en schitterende balans. Geweldige prestatie.

In de derde serie stonden een Noord-Italiaanse wijn van Peter en een Spaanse wijn van Rob.

Monchiero 2001, Barolo

Veel evolutie. Open neus met tabak, keien, vuursteen. Geen allemansvriend, deze wijn van nebbiolo, hoewel de wijn wel rondeur heeft en bepaald elegant is. Forse zuren, lange afdronk. Ik schreef in mijn boekje: dame die ondanks afstandelijkheid toch aantrekkingskracht uitoefent.

Celeste 2005, Torres, Ribera del Duero, Crianza, Tinta Fino

Edele neus met steeds wisselende impressies: koffie, mocca, kruiden, toffee, chocolade. Hap sap smaak met enorm veel rondeur. Geweldige charmeur.

In de slotserie stonden een Languedoc van Adam, een Pauillac van Gerard en een Rioja van Nello.

Saint Chinian 2003, Cuvee Les Terrasses Grillees, Moulinier

Rijke neus met morellen. Voor mij herkenbaar Languedoc syrah. Toffee. Veel terroir. Goede balans en een hap sap smaak: je verlangt naar iedere nieuwe slok. Mooi glas.

Les Hauts de Pontet Canet 2001, Pauillac, 2e wijn Château Pontet Canet

Paul herkende – zoals altijd, het is verduveld knap – de Pauillac. De geparfumeerde neus bracht allerlei associaties: animaal. En heel biologische geurexpressies bij mij: bloemkool, tuinbonen en Talisker-turf. De smaak van de wijn is vol, rond en mollig. Sappig glas.

Conde de Valdemar 2000, Grand Reserva, Rioja

‘t is al laat op de avond en mijn notities worden steeds poëtischer. Deze neus doet me denken aan terpetijn, ’n schildersatelier, en dat is niet slecht bedoeld. Zoethout. Sinaasappelschil. Later noteer ik: rozen, expressief. Berry herkent hier – knap –Rioja. Volstrekt in balans, geweldig harmonieus. Hangt lang na. Edel glas.

Languedoc: proeven van montere Minervois
By in ,

Languedoc: proeven van montere Minervois

Adam van der Linden zette met zijn Languedoc proeverij het vooroordeel op losse schroeven dat jaargangen van Zuid Franse wijnen niet interessant zijn, omdat het daar toch altijd mooi weer is. Adam zette vier jaargangen syrah uit Minervois naast elkaar met werelden van verschil. En daarna vijf cepages van één domein uit één jaar. Om af te sluiten met enkele mooie vieilles vignes. Allemaal wijnen uit de liefhebberskelder, in vele jaren zorgvuldig opgebouwd. We proefden véle montere Minervois.

Domaine Pujol 1999 Cuvee Saint Fructueux, Minervois

100% syrah, opgevoed op barriques. Op tafel stonden 1999, 2003, 2004 en 2005. Adam had al eens het mooie verhaal verteld, hoe hij deze wijn van een echt familiedomein – zie foto – dank zij een lokale sommelier ontdekte. “Drie flessen kunt u kopen, maar zal ik even bellen? Dan mag u er meer kopen.” Deze tien jaar ouder Minervois was dieprood van kleur met een stallucht en morellenkersen, leer én tabak. Een glas wijn met rondeur en een fluweeltoets, tjonge wat lekker. Veel spel in de wijn, kersen in de afdronk.

Domaine Pujol 2004 Cuvee Saint Fructueux, Minervois

De meningen over 2003, 2004 en 2005 liepen uiteen. Ik vond 2003 strenger dan 1999, maar in vergelijking een tikje kortaf. 2005 had voor mij een lastige neus (mufje) en terroir in de smaak. Ronduit enthousiast werd ik van 2004: mineralen in de neus, laurier, stallucht. Cederhout, heel mooi verweven waardoor je al snel denkt aan een Grand Seigneur. Edele neus, rijk! Koffie impressie. “Moet een heel goed jaar zijn”, schreef ik bij mijn aantekeningen. Deze heb ik ruim ingekocht, glunderde Adam.

Domaine des Aires Hautes 1998, Clos de l’Escandil, Minervois la Liviniere

Héél boeiend : we proefden vijf verschillende cuvees van dit domein, van een bijzonder deel van de wijngaard. Malbec, Mourvedre, Syrah, Grenache (allen 1998) en pinot noir (1996). De opbrengst varieert van 13 tot 20 hl./ha.

Clos de l’Escandil 1998 Cuvee Leping (Malbec)

Een volledig uitgerijpte wijn met goede balans en een prachtige complexe neus: gronderig, mineralen, vijgen en kardemom, Ik ontdek ook nog vijgen in de neus. Mooi glas. 18 hl./ha.

Clos de l’Escandil 1998 Cuvee Kabashow (Mourvedre)

Goed uitgebalanceerd glas. Kersen in de neus, veel rondeur, sappig. Zoethout in de neus, goede zuren. 16 hl./ha. Favoriet glas bij liefhebbers van elegantie.

Clos de l’Escandil 1998 Cuvee La Durque (Syrah)

Veruit mijn persoonlijke favoriet. Een stinkend stalluchtje typeert de edele en rijke neus, waar ook rood fruit (besjes) zijn te ontdekken. Een wijn met véél kracht. Beest van een wijn, schreef ik in het boekje.

Pique Perlou 2001 Cuvee La Sellerie, Minervois

We hadden nog geen carignan in het glas. Die druif bewaarde Adam voor de laatste wijn in de rode series. En wat voor een? Een vieilles vignes van meer dan 100 jaar oude stokken. Opgevoed op barriques, 17 hl./ha. Verrukkelijk glas, oordeelde Henk Vermeer. Diepe donkere kleur. Een neus die sigarenkistjes-lucht en mineralen combineert. Een dijk van een wijn qua smaak: héél compleet met goede zuren. Er verschenen drie *-sterren in het proefboekje. Een imposante wijn, zei Peter van den Ende. Patrick Dussert-Gerber classificeert dit domein als een Premier Grand Vin Classé in zijn rangschikking.

Rondje Frankrijk, 17 november 2008
By in ,

Rondje Frankrijk, 17 november 2008

Château de Reignac 1997, Bordeaux Superieur, Cuvee Speciale
Het mooie van proeverijen uit de eigen kelder van de leden van de Brabantse Wijnsociëteit zijn de verhalen rondom de wijn. De restaurateur die simpelweg het bordje ‘complet’ omdraait als hij het in zijn eentje niet meer aankan… die desgevraagd zijn mooiste wijn schenkt bij het diner… die als je daar langs wilt gaan de wijnboer belt omdat je anders maximaal drie flesjes ‘mag’ kopen…héérlijke verhalen. In dit geval van Adam van der Linden. Het was ook voor het eerst dat ik deze bijzondere cuvee van Château de Reignac heb geproefd. Ik kende alleen het imago… had al zó vaak de naam van deze Bordeaux Superieur gezien tussen allerlei hoge edele Bordeaux in ranglijstjes van blindproeverijen. Dan wéét je: dit moet bijzonder zijn. Waarom wist ik niet. Wel zag ik dat je voor een flesje uit pakweg 2001 of 2005 zesentwintig euros moet neertellen. Doe je niet zo gauw. Tenminste… tot je het verhaal achter de wijn hoort. Én de proef op de tong neemt. In deze elf jaar oude wijn ruik je mineralen. Een ‘stenige’ en strenge neus bij een soepele aandronk. Fantastisch mooie zuren bij een goede balans. Dit is een lekker ‘fluwelig’ glas en een geweldige prestatie in dit jaar. De volgende keer dat ik Reignac cuvee speciale zie liggen? Kopen, zeker weten!

Pinot Noir 2003, Elzas, Camille Braun
Blijft verrassend goed overeind tussen Nuits Saint Georges en Clos de Vougeot. De wijn inspireerde me tot wat opmerkelijke aantekeningen: marsepein en fondant in de neus, een echte Sinterklaaswijn! Sappige smaak met goede balans. Mint.Geweldige prestatie.


Château de la Tour 1996, Clos de Vougeot Grand Cru
Na de proeverij thuisgekomen heb ik gedurende een kwartier verteld hoe mooi het was. Met de verzuchting “tsjonge, jonge…” tussen iedere twee zinnen. Deze wijn was één van de redenen. Een supermooi glas dat alles biedt wat Bourgogne en pinot noir in huis heeft. Een geweldige fruitexplosie in de neus, zó weldadig ruik je het zelden. Morellenkersen. Kruiden. Eucalyptus. Héél complex. Waanzinnige balans, een GROOTSE wijn in hoofdletters.

Château de Pujol 2000, Cuvee Saint Fructueux, Minervois
Het verrassende van deze proeverij zat behalve in de kwaliteit van de wijn óók in een bizarre line up. De vijfde Cru Château Cantermerle stond al in de eerste serie. Daarna Bordeaux Superieur en vin de pays d’Oc die – stap ik nu op tenen? – móóier waren. Daarna drie droom pinot noirs. Daarna de kracht en power van Cahors, Rhone, Madiran én Minervois. Adam kent zijn wijnen en zette ze perfect naast elkaar. Net zoals bij de Clos de Vougeot schreef ik drie *-sterren in mijn aantekenboekje bij deze wijn. Bijzondere neus in deze 100% syrah. Dennennaalden. Mocca. Complex, steeds nieuwe impressies. Heel veel rondeur, prachtige Rubensiaanse wijn. Mondvullend en overweldigend. Hartendiefje van Adam.

Vouvray Moelleux 1996, Brisebarre
Er zijn chenin blancs uit de Loire waarvan men zegt: minstens tien jaar laten liggen. Deze witte wijn toont overtuigend wáárom. Rijke neus. Geweldige balans, super harmonieus en vooral met mooie zuren. Dit is een super chenin blanc.