Een nieuwe generatie Griekse wijnmakers zorgt ervoor dat de wijnen in de lift zitten. Gerard van Avendonk laat ons ermee kennismaken. Voer voor de avontuurlijke wijnproevers van de Brabantse wijnsociëteit. Een wijnvriend uit Nebraska – vrienden all over the world met een wijnapp – schrijft bij een van de wijnen: Ik heb veel plezier beleefd van mijn ‘deep-dive in Griekse wijn’. Zo is het maar net!
Douloufakis Vidiano, sparkling brut. Kreta.
Nikos Douloufakis maakt van de vidiano druif verschillende stille wijnen en deze mousserende wijn met de traditionele methode. 24 maanden sur lie. Grove mousse die snel weg is in het glas maar nog enorm bruist in de mond. Erg mooie neus waarin veel te ontdekken is: citrus, mandarijn en vaag passiefruit haal ik eruit. Anderen: witte bloem en lychees (Eric), amandel en perzik (Kati), granny smith en boter (Annemieke). Goede frissen zuren, fijn begin.
Lyrarakis Gero Deti 2021 Melissaki. Kreta.
De wijnbouwer Lyarakis laat sinds 2019 de schilletjes van de melissaki druif mee gisten en fermenteren. Dat zie je aan de oranje kleur. In de geur mandarijnschil, sap met duidelijke bitters en tannines, een eetwijn van een curieus druifje. Valerie typeert de wijn als warm, een zoetje in de geur dat je snel vergeet, en: appelstroop. Berry is wat kritisch, hij denkt aan oud geuzebier, benoemt een alcoholische toets een wat vlak middenspel.
Atlantis white. 2020. Santorini.
Gemaakt van drie Druiven: assyrtiko, athiri en aidani. De druiven groeien op vulkanische bodem en dat proeven verschillende leden. Fijne expressieve geur, ik ruik wat brandnetel, frisse mooie zuren, ik denk dat de wijn blind niet gemakkelijk als Grieks gedetermineerd zal worden. De wijn speelt met zuren, zegt Berry. Meloen en grapefruit determineert Kati. Harrie noemt de wijn slank, in de mond een fruitbom.
Lyrarakis Thrapsathiri 2022 Kreta.
De druif thrapsathiri is een autochtone druif, die alleen op enkele eilandjes in de
EgeÏsche zee groeit. Voor zover bekend is dit de enige cepage wijn van deze druif.
Gerijpt op vaten van Frans eiken en acaciahout. Hele mooie geur, voor mij iets van viooltjes, Berry ruikt perzik, Annemieke banaan, Valerie framboos die snel vervliegt, citrus en vlierbloesem. Iets scherpe smaak met veel bitters en veel karakter. Goede body.
Douloufakis Tachtas 2022 Kreta.
Gerard zei het en ik geloofde hem niet. Deze curieuze druif tachtas staat níet in Wine Grapes van Jancis Robinson. Het klopt verdorie! Alleen Doulouflakis maakt wijn van de druif. Mooie stevige smaak met goede zuren, tikje alcoholisch, veel kracht. In de geur zilte tonen, vrolijk (Eric), citrus (Berry).
Alàrgo Assyrtiko 2021. Kreta.
Een druif die vaak voorkomt op Santorini. De familie Douflakis verbouwt deze druif ook op Kreta. Lichtegele kleur, amandelen en minderalen in de geur. Just ruikt nectarine en appel, Eric vloemen, hazelnoot, citrus. In tweede instantie ruik ik ook wat fruit. In feite een heel complete wijn: goede aandronk, goede zuren, goede balans.
Gerovassiliou Malagousia 2022 Single vine yard. Macedonië.
Hartendiefje van Gerard. Samen met de Assyrtiko is de Malagousia de belangrijkste kwaliteitsdruif van Griekenland. De druif geeft wijnen met een specifiek kruidig aroma. Mango en vlierbloesemsiroop, zegt Valerie. Bloemen, mint en brandnetel determineert Eric. Tropisch fruit, passiefruit, zegt Annemieke. Mijn aantekeningen: lichtgele kleur, muskaat-achtig aroma met veel kruidenimpressies, heel expressief, frisse wijn met goede balans, hap sap, zin in de volgende slok!
Aspros Lagos Vidiano 2022 Kreta.
Gemaakt door Nikos Douloufakis van de vidiano druif. Gefermenteerd en gerijpt in houten vaten van 40% acacia en 60 % Frans eiken hout. Ontwikkelde kleur met goudzweem. Eerst ruik ik niks, maar dan een enorme expressie. Met kruidigheid, citrus, licht hout en eiken. Erik noemt vanilleroom, appel en papaya. Berry zegt: dit de mooiste wijn van de proeverij. Begrijpelijk, de wijn heeft frisse zuren met een markant bittertje. Lange afdronk met grapefruit.
Dougos Rapsani old vines 2019 Macedonië.
Erg mooie wijn van drie druiven in gelijke delen, xynomavro, krasato en stavrato. Rapsani is een Griekse appellatie aan de voet van de Olympus. De wijn krijgt goede commentaren. Mooie kruidigheid met laurier en kruidnagel, pittige smaak met rondeur en goede balans. Kati geeft tien (!) smaakimpressies: granaatappel en kersen, viool en laurier, koekkruiden en een stalletje, bramen en cassis, koffie en mooie zuren. Eric benoemt de wijn als rijk en vol met knapperige tannines.
Gerovassiliou Avaton 2020. Macedonië
Gemaakt van limnio, mavroudi en movrotragano. Gerijpt in Frans eiken. Niet Eric zijn wijn, want hij heeft associaties aan de kapper en waterstofperoxide. Ook Kati is vrij kritisch, de wijn is te jong, zegt ze. Plakkerige tannines. Mijn aantekeningen zijn positiever: robijnrode kleur en romige geur met kersen in het kwadraat, kruidigheid, zachte aandronk en dan zuren waar je van schrikt – auw – maar ook een fluweeltoets.
Gerovassiliou Evangelo 2020 Macedonië.
Hartendiefje van Gerard. Merendeels syrah 92% met 8% viognier. Diepe kleur met paarse rand. Hele rijke geur met een kruidentuintje. Vrij hoog in alcohol. Eetwijn met een prachtige balans. Eric noemt de wijn erg lekker, doet hem denken aan oude stijl Rioja, zacht vanille, fudge, caramel. Berry noemt de wijn een fruitbom, hij ruikt katjesdrop. Just benoemt gebrande suiker, munt en anijs. Valerie proeft melkchocolade, zachte kersen en veel hout, een subtiele wijn.
Griekse wijnen zijn zeer de moeite waard, waarbij ik een voorkeur heb voor de karakteristieke wijnen van autochtone druiven.
Peter van den Besselaar
We starten met één witte wijn. Het is Citadelle van Domaine viticole du Chenoy, 2018, AOP Côtes de Sambre et Meuse (België), druivenrassen: solaris, bronner, johanniter. De assemblage is bepaald door Eric Boissenot.
Grand Chenoy, 2017, door Eric Boissenot geassembleerd uit de rassen rondo, pinotin en régent, opgegroeid in wijngaarden in Namen (B). We haalden de druivenrassen er niet uit ;).
Een wijn die opvalt is château La Fleur Peyrabon, Pauillac, 2015. Rob beschrijft de wijn als: rood met een paarszweem, klassieke neus, dus hout, kaneel/kruidig, bloemig en in de mond: lichtvoetig en mooi rijp. Een prachtige beschaafde klassieke bordeaux! Ook voor Peter is deze wijn een van zijn hartediefjes van deze avond.
Château Chasse-Spleen, 2003, is ook al een mooie klassieker. Berry benoemt de belegen kleine neus, aardse tonen en fijne zuren. Een rijke, volle, ronde wijn.
Over La Tour de By, Cuvee Marc Pagès, Médoc, 2016 zegt Willem Jan: dieprood, bramen, cassis, potlood, stoffig, anijs, zoethout, laurierdrop. En al met al een ‘dikke smaak’.
Tweede hartedief van Peter deze avond is Château Capbern, Saint-Estèphe, 2013. Annemiek noteert: beetje bruine rand, paddestoelen, zwart fruit, zuren, lichte tannines. Volgens Peter presteert deze wijn consistent over vele jaren. Zo, die zit!
Etna Bianco 2014 Tenuta delle Terre Nere
