Tag: Duitsland

Tour de Europa: wijn van de reiziger
By in ,

Tour de Europa: wijn van de reiziger

Er zijn reizigers die in Rome de pindakaas missen – dus maar een pot meenemen én reizigers die zich aan de Costa’s dagelijks laven aan Sangria. Ik bedoel: óók op reis zijn er mensen die voor veilige en bekende keuzes gaan. Gerard zet wijnen op tafel die we níet standaard herkennen. Dat is wel zo spannend. We proeven de wijnen blind.

 

Dr. Loosen Extra Dry Sekt

Hartendiefje van Gerard. Dit glas met bubbels laat me in alles aan Champagne denken… best gek, want gemaakt van Riesling. Maar lees mee: in de neus heeft de wijn peer en gist, ook een hele lichte oxytoon (niet storend, ook vaak te proeven in Champagne). In de smaak abrikoos, een heel piepklein zoetje, goede zuren én bitters. Wat wil een mens nog meer? Nou bijvoorbeeld een verfijnde mousse. En dat heeft deze Dr. Loosen beslist niet, de mousse is grof. Een fles van deze Sekt in de koelkast biedt altijd een prettig vooruitzicht. Ik vroeg me hardop af of Extra Dry nou droger was als Brut. Dimph stuurde een fijn overzicht van termen en zoetheid.

Smaak                                     suiker in
gram per liter

But nature. Non dose                0 g/l

Extra brut                                0-6 g/l

Brut                                         0-15 g/l

Extra sec                                 12-20 g/l

Sec                                          17-35 g/l

Demi sec                                  35-50 g/l

Doux                                        50+ g/l

Eisacktaler Müller Thurgau della valle isarco 2011 Südtirol – Alto Adige

Is het een veronachtzaamde druif, Müller Thurgau? Hij staat bekend als nogal eenvoudig… en ik moet toch iedere keer als ik er een glas van drink toegeven dat het me uitermate bevalt. De neus is bloemig, honingtoets en peer, muscat. De wijn is vief, levendig met een bittertje. Net een beetje charmanter dan de Grüner Veltliner van hetzelfde huis.

Schriesheim Sauvignon Blanc Spätlese 2009 Baden

Verduveld wat een prettig glas: geelgouden kleur, rokerigheid, buxus, kruisbes, ja een hele expressieve neus. Jan ruikt petrol, Nello ruikt mint en vuursteen, Dimph noemt dennegeur, vuursteen en caramel. Kortom: beslist een complexe neus. En dan een zoetje in de aandronk, ik meen wat houtrijping te proeven, rondeur en goed sap, veel zuren bij een prima balans. Erg mooie wijn. Hartendiefje van Gerard.

En nu een serie van één druif, zegt Gerard. Voor het verslag maak ik meestal keuzes, maar dit zijn zulke mooie rieslings, een beschrijving dus van allemaal.

Brauneberger Kammer 2010, Weingut Paulinshof, Mosel

Wat een Keizerlijke druif, wat een fijne liefhebbersdruif is die riesling. Met wijnen waar je meteen blij van raakt. Een neus met van alles: mineralen, een botertje, peper, mango en honing. Een vette aanzet, veel zuren, rondeur en lang nahangend.

Brauneberger Juffer-Sonneuhr 2010, Weingut Paulinshof, Spätlese Trocken

Een overtreffende trap. Hele zuivere neus met peer en mineraal. Prachtige balans. Citrus. Ik krijg acuut de doorslikreflex, geen druppel wil ik hiervan wegspuwen. Zeer verfijnde wijn. Onmiddellijk de gedachte: wow, het leven is goed. Mooiste wijn van de avond.

Leitz, Rüdesheimer Berg Rottland 2009 Riesling, Spätlese, Rheingau

Dit is zoet. Wijkt dus af van de droge Rieslings. Zoete aanzet, véél rondeur, vettig, abrikoos, boterig en een uitstekende balans. Klassiek!

Philipp Kuhn Saint Laurent 2009, Reserve, Pfalz

Just noemt de geur zwaar, stinkt nogal, rinse koffie en wat vlakke jam. Jac ruikt bouillon, morelkers, bos en paprika. Mijn aantekeningen zijn eenvoudiger: dit is geen stallucht… dit is een héle manege, toffee en wat caramel. Milde wijn, op dronk.

In de laatste rode serie staan twee wijnen naast elkaar.

Le Serre Nuove dell Ornellaia 2009, Bolgheri

Gemaakt van 54% merlot, 31% cabernet sauvignon, 10% petit verdot en 5% cabernet franc. Nello is kritisch, te jammig, te veel koffieconcentraat. Kees is laaiend enthousiast: gestoofde pruimen, bramen, inkt en laurier. En nee… het is géén sangiovese, want gemaakt van een klassieke Bordeaux mix druiven. De wijn is misschien niet elegant, misschien niet superverfijnd. Maar waarom simmeren wat de wijn niet biedt, als ie ook van alles wél geeft: kersen in de neus, cederhout, geconcentreerde wijn met enorm concentraat, een powerhouse, fluwelig, vettig, zwoel, koffie. Wijn om indruk mee te maken.

Brunello di Montalcino 2004, Castelgiocondo, Frescobaldi

Terra neus en mineraal, gerijpte neus. Deze wijn is lichter van constitutie maar niet per se elegant te noemen, ik bemerk een kleine discrepantie tussen neus en smaak. Dat gezegd hebbend, is van dit glas véél te genieten: nog vrij streng, inktig. Moet gedecanteerd.

 

Strohwein 2002 Weinbau Prechtl, Blaufränkisch, Weinviertel Österreich

Het blijft fascinerend dat je met veel proefervaring toch altijd weer curieuze en boeiende wijn blijft ontdekken. Evident niet gefilterd, enorme stroperigheid. Van ingedroogde Blaufränkisch druiven. Ik werd bijna weggeblazen door de enorme frisheid van het bouquet: kersensap-in-het-kwadraat. Fris. Fruitig! In de smaak tonen van rinse appelstroop. En dan ontdek je bij het doorsnuiven aan de wijn ook bosbessenjam, bruine suiker, krentjes, chocolade-impressie. Wow.

Prachtige proeverij. 

Reprise Etikettenproeverij: “Ik kan alleen maar Hallelujah roepen”
By in ,

Reprise Etikettenproeverij: “Ik kan alleen maar Hallelujah roepen”

Ze staan samen op de catwalk, die Hans bouwt temidden van de proeftafels. Een enkele is verlegen. Anderen zijn juist betoverend mooi. Er zijn klassieke aantrekkelijken. Of eigentijdse. Bella Italia, de Italiaanse schonen zijn tot in de puntjes verzorgd. Er staat ook design. Hans Lodewijkx geeft een reprise Etikettenproeverij. We praten ineens over aspecten van de wijn waar we normaal gesproken aan voorbij gaan: glansvernis op het etiket, brailletekens, typografie en de kwaliteit van de afbeeldingen. Iedereen laat zich leiden door etiketten en de uitmonstering van de fles. “Vooral vrouwen”, hoor ik. Maar dan klinkt er uit een mannenmond: “Nee hoor, want ik kijk er ook naar”. Zo’n dertig flessen staan gerangschikt. We proeven om te  beginnen een Slovenische Fürmint (verrassend prettig) en een Spaanse Rias Baixas van Albariño (strak en aangenaam).

Pinot Grigio 2011, Riff, Alto Adige

Karakteristiek:
op het moderne etiket staan stenen afgebeeld. Proefnotitie: licht kruidig met
mooie mineralen in de mond, zoetje. En weer een bittertje in de afdronk. Prima glas. Paul ruikt abrikoos, kruisbes en roemt de frisse aanzet. Er is hier dus
een duidelijke link tussen het etiket en de smaak.

Pinot Grigio 2010, Alois Lageder, Alto Adige 

Karakteristiek:
Eigentijds. Lageder laat kunstenaars een bijdrage leveren aan de etiketten, op
deze fles staat een afbeelding die is afgeleid van een rooster in de productieruimte. Proefnotitie: duidelijk mineraal in de neus en een heel zachte aandronk, sappige wijn met zijdezachte textuur, prima balans. Claartje noemt deze wijn iets harmonieuzer dan de vorige. Kees prijst de balans, een subtiel zoetje. Rob proeft licht boter.

Vermentino 2011, La Spinetta, Piemonte

Karakteristiek:
etiket met een neushoorn illustratie. Proefnotitie: Sebastian prijst de balans en goede zuren, Noël zegt dat de wijn het moet hebben van de opbouw in de mond, de wijn blíjft maar doorgáán, Henk noemt de wijn mooi, Kees ontdekt kruisbes en mango, Nello is kritisch want mist wat zuiverheid, Twan ruikt dierlijke tonen die hem niet aanstaan. Mijn aantekeningen: Citrus in de neus, viefe wijn met spanning en een prachtige balans. Mooie witte wijn uit Noord Italië.

Scharzhofberger 2009 Kabinett, Egon Müller, Saar

Karakteristiek:
etiket dat al vele decennia ongewijzigd is, klassieker dan dit bestaat niet. Met fraaie krullen, gekalligrafeerde letters, illustratie van het domein
omgeven door druivenranken.

Proefnotitie: Volgens mij is dit de eerste keer dat ik een wijn in het glas heb van deze topproducent en het is een waar genoegen.
Zweem van kastanjechampignons in de neus, mineraal. De smaak heeft een schitterend zoetje, prachtige balans en pure harmonie. Zeer klassieke wijn, in deze klasse het allerbeste dat Duitsland (of moeten we zeggen: de hele wereld?) te bieden heeft. Nello roemt het delicate petrolbouquet. Hartendief van Hans.

Grüner Veltliner 2008, Smaragd, Weingut Knoll, Ried Loibenberg, Wachau

Karakteristiek:
wie deze wijn één keer heeft gezien/geproefd, vergeet dat nóóit meer. Een etiket dat mooi is van kitscherigheid, noemt Hans dat. Volstrekt uniek. Het mooie is dat je bij het zien van dit etiket vrijwel altijd weet: ik ga genieten. Proefnotitie: Gerard is duidelijk, “dit is de meest complexe  Grüner Veltliner die ik ooit heb gedronken”. Kees ruikt banaan, Paul groene groente. Jan ruikt heideveld, kiezelsteen en mineraal. Mijn  aantekeningen: superneus met veel boter, hooi en later ook abrikoos en peer. Pittige wijn met een sappige aandronk, hoge concentratie van zuur/bitter/mineraal. Een absolute eetwijn, die zal schitteren op tafel.

Chablis Premier Cru Vaillons 2011, Jean Paul et Benoit Droin

Karakteristiek:
Oer-klassiek Frans. Met (uiteraard) géén achteretiket of toelichting op het etiket. Proefnotitie: Altijd mooi als een wijn een verhaal heeft… Hans proefde dit glas bij een camembert in restaurant Cordial in Oss, een goede combinatie, zegt hij. Kees (ik hou niet van Chablis – maar wél van dit glas) roemt het stuivend bouquet , het sap in de wijn, de prachtige aanzet en constateert: “Ik kan alleen maar Hallelujah roepen.” Nello prijst de expressiviteit. Mijn aantekeningen: strakke mineraliteit in de neus, heel fris in de mond, mooie appelzuren en lekker vief!

Blandy’s Madeira 1940 Sercial

Karakteristiek:
op de fles geschilderde letters en cijfers. Proefnotitie: noten zegt Willem-Jan, koffie, caramel en ijzer. Gerard ruikt rozijn en toffee. Wierrook hoor ik noemen. Hans noemt de neus heftig. Ik ben ‘verkocht’ bij deze Madeira, mahoniekleur met lichtgroene rand, met zo’n heerlijk complexe neus, alleen het ruiken is al een genoegen. Ik ruik hier oude textielfabriek – een zweem daarvan ruik je nog als je door het Tilburgse museum de Pont loopt. Speculaaskruiden, amandel en marsepein. De smaak is prachtig droog. Een droom van een meditatiewijn.

Naast twee verschillende stijlen Sauternes (Château Romer du Hayot 2003, klassiek, Château Liot 2003, op fruit gemaakt) proeven we een Gewürztraminer.

Gewürztraminer 2007, Hengst, Zind Humbrecht, Selection de Grains Nobles

Adembenemende wijn. Maximale score drie *-sterren. Goudkleurig, explosie van een cocktail van tropisch fruit, perzik en abrikoos. Pure nectar, schitterende harmonie. Gebottelde Perfectie. Hartendief van Hans.

Blije gezichten na deze proeverij.

Wijn en Spijs combineren: géén hogere wiskunde
By in ,

Wijn en Spijs combineren: géén hogere wiskunde

Uiteenrafelen van de smaakcomponenten

Dit is
een proeverij waar ik me al wekenlang op heb verheugd: de wijn en spijs
proeverij van Martin Berkelmans over het combineren van wijn en gerechten. Peter
Klosse is de man die in Nederland zogenaamde universele smaakfactoren heeft
benoemd: de mondbeleving, het smaakgehalte, de complexiteit en het smaaktype. Zo
kunnen we gerechten definiëren. Bij de wijnen maakt Martin gebruik van de smaakindeling:
strak en fris, rond en vriendelijk, vol en rijp, krachtig en robuust. Stonden
we in vorige wijn en spijsproeverijen stil bij het definiëren van deze
begrippen en wijnen, nu proeven we met het hart (en de tong natuurlijk). De
commentaren beginnen dan ook met: “Ik vind…” en eerlijk gezegd hebben wij vaak
tegengestelde meningen. Er zijn immers allerlei variaties   mogelijk.
Een wijn maakt het gerecht smaakvoller, wijn en gerecht harmoniëren erg goed,
het gerecht doet de wijn beter uitkomen, een gerecht of wijn proeft spannender
in een combinatie. En ja… de een wil graag dit ervaren, de ander dat. Dat
definiëren we dan weer in termen als: de wijn overvleugelt het gerecht, ze
harmoniëren met elkaar maar het geheel is niet spannend, etc. Zeker is dat bij
Martin’s Pollevie verkeerde combinaties niet voorkomen waarbij bijvoorbeeld een wijn ‘stalig’
gaat smaken. We proeven blind twee wijnen en mogelijk geeft iemand de voorkeur
aan A, maar dan is B niet per se fout. Het combineren van wijn en spijs is géén
hogere wiskunde, waarbij we met strikt logische redeneringen de juistheid van
een combinatie aantonen.

 

Champagne
Palmer & Co, Millésimé 2004, Brut / Amuse van krabsalade met avocado, geserveerd
in een stukje emping.

Een
gerechtje met een neutrale smaak, licht filmend mondgevoel, de emping is de
enige complexe toon in de amuse met een frisse smaak. Wondermooie neus heeft de
champagne met peer, gist en mineralen, ik denk aan de geur al champagne te
herkennen. Stevige smaak met wat citrus en een mooie mousse.

Scheurebe
2011, Hans Wirsching Iphoner Kronsberg, Kabinett Trocken, Franken / Kwartel met
crême van bataat en een dressing van bergamom

Een
gerecht met een licht filmend mondgevoel, frisse smaak, gemiddeld smaakgehalte.
Naast deze wijn stond een fraaie Schiefferterrassen riesling uit de Moezel van
Heijmann Löwestein die door het gerecht meer rondeur kreeg. Ik prefereerde deze
wijn van  Scheurebe omdat er meer spel in
de smaak zat, het is een spannender combinatie. De wijn kenmerkt zich door een
neus van kruisbes en tropisch fruit, fruit dat terugkomt in de smaak, lekker
droog met een bittertje en opvallend veel kracht.

Solosole
2011, Tenuta Poggio all Tesoro, Bolgheri, gemaakt van Vermentino / gekruide en
gegrillde tonijn op een bedje van knoflook-kikkererwtenmousse met een garnituur
van tomaten

De
smaakintensiteit gaat omhoog bij dit mooie gerecht, Martin’s voorkeur, de
tomaat geeft een strakker mondgevoel. Ik heb het gevoel dat het gerecht de
Bardolino 2011 die hiernaast staat omhoog haalt. Bij dit gerecht geef ik echter
de voorkeur aan de meest harmonieuze combinatie. Ik ruik bloemen in de wijn,
jasmijn. En ook wat rokerige tonen. De smaak geeft veel fruit met een mineraaltoets,
een stevig glas wijn, en dat mag best bij de tonijn. Hartendiefje van Martin.

Spätburgunder
2010, Hans Bert Espe, Silke Wolf, Baden Shelter Winery / Wildzwijn bereidingen oa.
procureur,  met rode kool en een
whisky-appelsaus

Pollevie
maakte een gerecht met een streepje saus, en die is het meest bepalend in dit
gerecht. Geeft een filmende mondbeleving, de smaakintensiteit van de saus is
heel hoog, waar het wildzwijn relatief neutraal is, de rode kool en wat
paddestoelen geven een rijpe smaak. Eerlijk gezegd had ik bij dit gerecht geen
voorkeur, de Refosco uit Venezia combineert er mooi bij. Ik vind de
Spätburgunder echter mooier, die geeft een harmonieuze en vooral elegante
combinatie. Hans Bert Espe en Silke Wolf studeerden beiden in Geisenheim
oenologie; ze maken wijn in een oude schuilkelder van een Canadees vliegveld,
vandaar de naam ‘Shelter Winery’. Deze spätburgunder is afkomstig uit de
wijngaarden Malterdinger Bienenberg en Kenzinger Hummelberg. De wijnranken zijn
gemiddeld 20 jaar oud en de opbrengst is laag, 37 hl/ha. De trossen worden
zacht ontsteeld, waarna ze met schillen en al 4 weken lang ingeweekt worden in
open Franse houten kuipen. Daarin vindt de alcoholische gisting plaats. Na deze
eerste gisting worden de vrije loop sappen en de sappen verkregen door zachte
persing gescheiden opgevoed in vaten van Frans eikenhout. De wijnen ondergaan
hun malolactische gisting in de vaten. Er vindt geen klaring plaats, de wijnen
worden helder door natuurlijke bezinking. Na het assembleren wordt de wijn
ongefilterd gebotteld. De wijn heeft een lichte kleur, duidelijke pinot noir
neus met dat lekkere fruit! De neus is rijk met wat caramel, deze Duitse wijn
is duidelijk complexer dan de Italiaanse wijn.

Clos
Rougeard 2006, Saumur Champigny, broers Foucault / Hert op een bedje van
aardpeer, met paddestoelen en pastinaak en truffeljus

Ik vind
het hert wondermooi bereid, lekker sappig. Het garnituur biedt een waaier aan
aardse smaken, rijk met een hoog smaakgehalte. Ooh, wat heb ik zitten piekeren
wát dit voor een wijn is… De wijn heeft een ontwikkelde kleur aan de rand,
die  neus daar ben ik meteen dolgelukkig
mee: cederhout, wat leer en voorname tonen. De smaak biedt veel rood zomerfruit
en een geweldige balans. De wijn heeft veel body/kracht, een bescheiden
minteraaltoon én ook souplesse. De zuren maken de wijn uitermate lekker, heel
fraaie wijn ~ voor mij dé wijn van de avond, echt een cadeautje. Na het
onthullen baal ik een beetje, een rode Loirewijn van cabernet franc.

Ik dacht
echt met een top-Italiaan te maken te hebben. Perfecte combinatie met het
gerecht! Staat in mijn aantekeningen. De aardse smaken combineren heel goed.
Match Made In Heaven, zegt Hans Lodewijkx. De broers Foucault werden ooit
uitgeroepen tot wijnmakers van het jaar in La Douce France, dat overkomt niet
iedere Loire wijnboer… Op hun manier zijn ze ook wel publiciteitsgevoelig. Ze
gebruiken onder meer vaten voor het rijpen van de wijnen die afkomstig zijn van
Bordeaux Premier Grand Cru Classés (oa Margaux).

Don PX
2008,  Bodegas Toro Albála, Córdoba,
Montilla Morriles / Chocoladebol met witte chocolademousse en stukjes
gemarineerde ananas

Nagerecht
met hoge smaakintensiteit door de chocolade, waarvan we weten dat die moeilijk
te combineren is met wijn. De wijn heeft een volle smaak met rondeur, lekkere
krentjes. Als ik kritisch mag zijn – ik vind de wijn om zó te drinken wat
eendimensionaal, maar de combinatie met het nagerecht verdient drie sterren! Zo
sluit je een diner klasse-vol af.

Recioto
di Soave 2006, Pieropan, Le Colombare

In de
combinatie met chocolade verliest deze wijn alle aantrekkelijkheid. Maar beste
lezers, deze wijn is eten en drinken tegelijk, een glas hiervan ter afsluiting
van een diner is een geweldig plan. De recioto wordt gemaakt van de ‘recie’
ofwel de oortjes van de druiventrossen: de bovenste druiven van trossen van de
Garganega. Deze oortjes hebben de meeste zon gevangen en zijn het meest rijp.
Deze rijpe druiven worden enkele maanden gedroogd op stromatten in geventileerde
ruimten waarna ze vroeg in de lente, wanneer de druiven half ingedroogd zijn,
kunnen worden geperst. Daarna rijpt de wijn 2 jaar in eiken vaten. Ik noteer
nadat ik mijn neus in het glas steek: lavendelhoning! Turks Fruit. Volronde
wijn met prachtige balans, veel frisheid en elegantie, echt een schitterend
glas uit Veneto.

Een
memorabele proefavond, reuze bedankt Martin!

Kènde dè nie?
By in ,

Kènde dè nie?

Wijnaffiche

Iene miene
mutte… Deze proeverij denk ik veel aan het uit de 19e eeuw stammende
aftelversje. Welke wijn zit in welk glas? Toos Dusee en Claartje Grielis geven
het thema Kènde dè nie? (Ken je dat niet?) mee aan een proeverij waarbij de
proevers drie glazen wijn voor zich krijgen, maar vier namen van wijnen op
papier krijgen. Welke wijn ontbreekt? Wie dat als beste determineert, is de
winnaar. Dat blijkt oud proefkampioen Paul Heemskerk te zijn. Het is een fijne
proeverij met veel variëteit en dus voor ieder wat wils. Hieronder foto’s van
alle wijnen en mijn subjectieve keuze van de mooiste wijnen. 

Bockstein
2009 Grosses Gewachs Riesling Trocken, von Othegraven, Saar

Florale en
expressieve neus met duidelijk tonen van tropisch fruit. Goede vulling en een
strakke smaak, bittertje in de afdronk. Deze wijn mag nog langer liggen en zal
dan winnen aan rijkdom en charme. 

Deutzerhof
2008 Spätburgunder, Cuvee Melchior C., Ahr

Deze wijn
staat naast een tien jaar oudere Bourgogne en ik stink er meteen in – de
kleuren van zo’n vijftien jaar oude pinot noir en deze vijf jaar oude
Spätburgunder zijn niet uit elkaar te houden. Rob roemt de neus: leer, stal en
warme pinot tonen. Die neus is ook heel erg rijk: cederhout en fruit. De smaak
is volstrekt evenwichtig en prettig. Opmerkelijk mooi glas.

Doña Bernarda 2007 private collection, Louis Felipe
Edwards, Chili

Deze wijn
proefden we een jaar terug ook. Mijn enthousiasme is met dat extra flesjaar
gegroeid: een explosie van kersen in de neus, heel rijk. Enorme rondeur en
uitermate goede extractie. Deze wijn is super lekker. De wijn staat naast twee
Spaanse wijnen waarvan de Palaci de Sada 2002 van Garnacha het hartendiefje van
Toos is. 

Les Fiefs de
Lagrange 2007 Saint Julien

Hartendiefje
van Claartje. Ook deze wijn proefden we eerder, twee jaar geleden. Rob noemt
vuursteen in de neus bij een elegante smaak. Paul zegt dat de wijn pittig is
met zoete tannines. Mijn aantekeningen: griotten in de neus en laurier. Tikje
straf in de mond met goede zuren en fraaie bitters. 

Merengö Egri
Bikaver 2008 Saint Andrea, Hongarije

We proefden
deze wijn tijdens onze studiereis en ook nog diverse keren daarna. Het is en
blijft een fantastisch glas: geparfumeerde expressie in de neus, ik determineer
ladingen rood zomerfruit: kersen, kersen, kersen, staat in de aantekeningen.
Schitterend concentraat met in de smaak allerlei indrukken: paprika, goulash en
gekookt pruimensap. Dit is een fantastische wijn voor het wildseizoen. 

Château Vray
Croix de Gay 2001, Pomerol

Paul noemt de
wijn zondoorstoofd en ruikt tonen van een bosbrand. Een ballerina, met
souplesse én kracht, knetterlekker, zegt hij. Rob beschrijft de evolutie van de
kleur aan de rand en ruikt hout en vleesjus. Aan de kleur te oordelen is dit
duidelijke de oudste wijn. Ik val al helemaal voor de neus: bessen, zoete
tabak, cederhout, duidelijk edel en rijk. En dan krijg je de wijn in de mond
met een wow-expressie: perfecte harmonie, goed concentraat en fluwelig. Mooi nahangend
en dan komen tonen los van  pruimen en
tabak. Voor mij is dit een perfect op dronk zijnde wijn, dé wijn van de avond.

Château Guiraud 2003, Premier Cru Classé, Sauternes

Prachtige
neus waaraan je blijft ruiken en steeds iets nieuws ontdekt: turks fruit,
abrikoos en honing, kruiden, botytris. De smaak is breed met een flink hoge
zoetheidsgraad en ingekapselde zuren, veel bitters ook. Snoepje van een wijn.
Geschonken uit een half flesje, ik hou van die halve Sauternes flesjes – ik
associeer ze met een mooie einde van een goede feestmaaltijd.

Dit is een fijn
leerzame wijnavond.

Onbeholpen worstelen om wijn onder woorden te brengen, de werkavond
By in ,

Onbeholpen worstelen om wijn onder woorden te brengen, de werkavond

A dirty mind is a joy forever. Rare jongens, die wijnproevers

Wijn onder
woorden brengen. Als het goed gebeurt, vergroot dat het genot. Dan proef je
zélf ineens wat de ander benoemt. Ja verdorie… herfstbos, inderdaad. Vanille,
nu je het zegt! Eucalyptus, daar was ik nooit op gekomen. Beste lezers, dan
voelt een wijnproeverij zó goed. Het gekke is dat je wijn veel beter onder
woorden kunt brengen als je vaker proeft, en ook echt wat minder goed als je
onnadenkend het edel vocht nuttigt. Na wekenlang vakantie is de werkavond van
de sociëteit een feest van herkenning. Fijn om wijn- en proefvrienden te zien,
bij te praten. Het héét werkavond en werken is het. Zestien wijnen stonden op
tafel en ondertussen heten we nieuwe leden welkom, maken we het proefprogramma
en geeft de penningmeester een overzicht. Het is wennen om wijn weer zorgvuldig
onder woorden te brengen. Je bent dat een beetje verleerd. Een vraag als ‘Hoe proeven mineralen?’maakt dat we nu met de mond vol tanden blijven zitten. Wat ongelofelijk goed
dat we weer gaan wijnproeven. Scherp moeten definiëren wat we proeven. En zo
ons proefgenot vergroten. Laat maar komen die dialoog in de komende weken.

Sommige
wijnen zijn een voorbode van de proeverij die komen gaat. Daar hou ik erg van.
In dit verslag daarom aandacht voor deze wijnen.

La Treille du
Roy 2011, vin de pays, houtgelagerde chardonnay uit de Lot

Een dikke
wijn met hazelnoot in de neus en veel hout, zegt Kees. Claartje noemt de wijn
stevig. Ik vind het bouquet stuivend en floraal, de smaak is strak en met een
duidelijke mineraaltoets. We proeven dit seizoen wijnen uit de Lot.

Forstmeister
Geltz-Zilliken, Saarburger Riesling 2009 Rausch Grosses Gewachs

Zeer
verfijnde wijn met een kruidentoets, in mijn aantekeningen staat ook Turks
Fruit, licht prikkelend ultiem elegant met een fraai bitter zuurtje in de afdronk.
Mooiste witte wijn van de avond.

Bibacchus
2001 Petite Arvine, Valais Zwitserland, Terrasses du Rhône

Pittige witte
wijn met goede balans, florale neus, aangename bitters. Die Zwitsers kunnen het
ook wel, wijn maken. Zelfs met curieuze druiven. Een voorproefje van de Eigen
druif eerst proeverij.

Leo Extreme
2006 Pinot Noir, Pfalz, German Hill

Ik heb veel
compassie met onze nestor, die op de blunte vraag ‘Hoe proef je nou mineralen?’
drie seconden nadacht en toen schouderophalend antwoordde met ‘Hoe voelt
neuken?’. Aan het eind van het seizoen doen we dat zeker niet meer. Nu was het
worstelen om onder woorden te brengen wat mooi is. Wat een orgastisch gevoel
geeft. Deze wijn? Aaah, lekker! Mooie pinot neus en ook iets van een zweterig,
klam bed: mineralen. Liefelijke wijn, prettige vanille, tertiaire tonen, zachte
aandronk. Volgens sommigen te oud, voor liefhebbers van belegen wijnen een
genot. Een voorbode van de Woas ist des proeverij, gemaakt door een
Oostenrijkse wijnboer.

Pactus 2008,
Lisboa

Zes maanden
heeft deze wijn gemaakt van 100% Touriga Nacional gerijpt op hout. Het is de
wijn die ik steeds openmaak als ik vrienden wil laten proeven wat Portugal in
zijn mars heeft, zei Ricardo. Veel fruit in de neus, mooie morelkers, volstrekt
aangename balans en harmonie. Jan ruikt chocolade en mineralen. Claartje ruikt
koffie en benoemt de rondeur in deze wijn. Net als Paul trouwens die ook de
concentratie prijst. Deze fles is de voorbode van de Portugese regio tegen
regio proeverij.

Brunello di Montalcino 2004, Donatella Cinelli
Colombini Prima Donne

Klassiek glas
wijn met cederhout, bramen, pruimen, herfstbos, mint en chocolade. Soepel
aanzet, elegant en toch ook nog duidelijke tannines. Mineraliteit en vuursteen.
Finessevolle wijn. Een voorbode van de Kelderschatten proeverij.

Voor de
secretaris deze proefnotities aan het papier toevertrouwde bladerde hij nog
eens door het jubileumboek dat in 2005 verscheen. Daarin werd in een
nieuwsbrief van begin jaren tachtig vorige eeuw gerept over een vruchtbare werkavond.
Er werden positieve op- en aanmerkingen geplaatst bij de te grote reeks wijnen.
Ja lezers, te grote reeks wijnen. Toen al! Het kan verkeren. We gaan in ons
nieuwe seizoen kritisch kijken naar de aantallen wijnen per avond. Liever
wat  minder flessen bij een blijvend hoog
niveau.  En véél aandacht voor het
verwoorden van de wijnen. Dan kunnen we daar veel plezier aan ontlenen. Uit de
begintijd van de sociëteit stamt de anekdote van de pastoor die op huisbezoek
vroeg: ‘U schijnt een zwak voor drinken te hebben?’. ‘Integendeel’, zei de
huisvader, ‘het is mijn sterke punt.’

 

Hongarije tegen de rest van de wereld
By in ,

Hongarije tegen de rest van de wereld

Affiche met goddelijke flesjes Tokaj

Steven Spurrier is de geestelijke
vader van verschillende ‘challenges’ waarin Oude en Nieuwe Wereld met elkaar
wedijveren. Een beroemd geworden proeverij is The Judgement of Paris in 1976.
Toos Dusee vertelt dat Spurrier in Hongarije een proeverij opzette van
Hongaarse wijnen tegen de rest van de wereld. Toos besluit om dit thema te
gebruiken voor haar proeverij en streeft ernaar om dezelfde of vergelijkbare
wijnen naast elkaar te zetten. En zo hebben we dus onze eigen challenge. Om
maar met de deur in huis te vallen: de uitslag is een gelijkspel. Voor wat het
waard is. Opmerkelijk is dat een pinot noir uit Villány een Gevrey Chambertin
verslaat. En een fraaie Tokajer van Dereszla wint het van de gereputeerde
Sauternes Premier Cru Château Guiraud. Dat zijn mooie prestaties. Het is
sowieso een avond met een gouden randje, een prachtige proeverij! Elwin Arens
is te gast om wijnen van commentaar te voorzien. Proefnotities van opmerkelijke
en mooie wijnen.

Garamvàri Delidölö 2007,
Balatonlellei, Chardonnay

Op een stukje wijngaard waar de
tractor niet kan komen, blijven chardonnay druiven bij de oogst hangen. Ze
worden enige tijd vergeten. Als ze opnieuw ontdekt worden, haalt de wijnbouwer
een heuse Late Harvest binnen. Hoe proeft dat? Sowieso een complexe en mooie
neus waar eindeloos veel plezier aan te beleven valt. Ik ruik bloemen, boenwas,
een expressieve honingimpressie en perzik. Claartje laat noteren: hout,
rozijnen en parfum, Berry ruikt stroop en rijpe appels, Paul amandelkoekjes. De
wijn heeft een mooie balans, ik vind het een gastronomische eetwijn, bitters
zijn proefbaar en de afdronk is lang.

Cassiopeia 2006, Wunderlich, Villány

Prachtige pinot noir, ik vind het een
gelikte wijn met stallucht en toffee, soepele en plezierige smaak met een licht
zoetje, een echte charmeur, een pracht van een lunchwijn. Nello benoemt de
vuursteen, kersen en veel fruit. Peter vdE ruikt herfstbos en benoemt ook een
licht zoetje.

Uragya
Fűrmint 2006 Scepsy, vieilles vignes, Tokaj

Goudgele kleur,
abrikozen-in-het-kwadraat, frisse zuren en een volle smaak die eindigt in veel
kracht, zegt Rob. Ik ruik in de neus boenwas, perzik en honing. Prettige en
sappige wijn, goede zuren en fijne 
balans, de neus doet een andere smaak vermoeden dan je krijgt.
Verdienstelijk glas.

Clos de Coulaine 1998 Savenniers,
Papin Chevalier

Deze veertien jaar oude wijn ziet er
in het glas net zo goudkleurig uit. En verduveld ook het bouquet van deze wijn
van chenin blanc heeft dezelfde karakteristieken als de Fűrmint. Rob denkt wat
zeewier te ruiken, geparfumeerde wijn met een naar zijn idee betere balans dan
de vorige wijn, terwijl hij wel de voorkeur geeft aan die eerste (spannender).
Ik ruik een intense oude rozengeur, jasmijn. De wijn zit stevig in zijn
alcohol, blijft  lang hangen. Eetwijn met
verfijnde neus.

Château Dereszla 2005, 5 puttyonos,
Tokaj Aszu

Bijzondere wijn waarin Claartje
krenten en thee ruikt, Berry noemt boenwas, stro en abrikoos, zelf ruik ik
amandelspijs. Zeer intense smaak: levendig, opwekkend en spannend. Mooie balans
met prachtige zuren. Door die spanning wint deze wijn ook bij van Château
Guiraud 2003 (complexe neus, wulps en voluptueus). Dit is gebottelde poëzie, de
proevers hummen goedkeurend en kijken gelukzalig.

Dobogo 2005, Tokaj Aszu, 6 puttyonos

De neus van de Dobogo wijn is nòg
complexer dan de vorige wijn. Ananas en honing, zegt Martin. Just ruikt die
ananas ook en iets groenigs. Nello determineert nog preciezer en benoemt het bitter
van de citroenschil en mineraliteit. Zelf ruik ik vanille en abrikoos. Ik ben
onder de indruk van de zéér fijne smaak, prachtige balans en mooie zuren. De
wijn hangt minutenlang na.

Brauneberger Juffer Sonnenuhr 2006,
Riesling Beerenauslese, Willi Haag

Just benoemt in de neus zoete
citroenen en ik schrijf het zonder verder na te denken op. Zoete citroenen,
lees ik nu terug en denk: wat is dat? Het citroen van die lekkere authentieke
Franse citroentaartjes? Stro, honing, rokerig en complex beschrijft Nello. Voor
mij stuift de bloesem het glas uit! In het boekje staan drie *-sterren, de
maximum score. Prachtige zuren, uitstekende balans, weinig om te wensen, pure nectar.
Deze riesling toont aan waarom Moezel riesling Groots kan zijn en een alltime
favoriet is bij veel wijnproevers. Geweldig glas wijn.

Memorabele avond.

Cru de Beaujolais: een lievere vrouw en trouwere vrienden!
By in ,

Cru de Beaujolais: een lievere vrouw en trouwere vrienden!

Wijnaffiche

De
schrijver Gabriel Chevalier schreef de roman Clochemerle die zich afspeelt in
de Beaujolais. Er is een prachtig klein fragment op you tube te zien, waar we
een romantisch beeld zien van het oude Frankrijk en specifiek het mooie
Beaujolais gebied, klik HIER. De roman is een pleidooi om meer Beaujolais te
nuttigen. De stelling in de roman is: “hoe meer Beaujolais men drinkt, des te
liever je vrouw wordt, des te trouwer je vrienden, des te bemoedigender de
toekomst en des te genietbaarder het mensdom.” Voilá, wie wil dat nou niet?   

Wijndrinkers
zijn waarheidzoekers. We willen de verschillen doorgronden tussen wijnen en wat
de redenen zijn van die verschillen. Wat maakt een Moulin-a-Vent nou zoveel
verschillend van een Chiroubles? De druif is hetzelfde, gamay, dus daar kan
alleen een leeftijdverschil van de wijnstokken meespelen. Of de grond
natuurlijk, van verschillende terroirs komen verschillende wijnen. De beroemde
wijngaard Clos de Vougeot uit de Bourgogne heeft zes terroirs! En niet te
vergeten de wijnmaker, die kan flinke invloed doen gelden. Peter van den Ende treft
in Frankrijk een volledig gamma Cru de Beajolais van één propriétaire-eleveur,
Louis Tête, en twijfelt geen moment. Dat is een proeverij. Als de wijnmaker en
de druif dezelfde zijn, moeten we de verschillen tussen de terroirs het beste
kunnen proeven, stelt Peter. Het is een redenering waar geen speld is tussen te
krijgen. In de proeverij staan ook nog enkele piraten én we proeven een uiterst
curieuze uitdrinker.

Beaujolais
Rosé 2010, Louis Tête

Zalmkleurig,
een zweem van framboos in de neus, sappige wijn met mooie afdronk.

Beaujolais
Blanc 2009, Louis Tête

Blind
geproefd naast  een Bourgogne Blanc van
Desertaux Ferrand en Bourgogne Aligoté van Fr. Buffet vind ik dit de mooiste
wijn – maar ik was een van de weinige porevers met die mening. Rokerige neus,
smaak met wat rondeur, frisse zuren en goede body. Ik geef de voorkeur aan deze
wijn vanwege de mooiste balans van de drie wijnen.

Chiroubles
2010, Louis Tête

Deze
uiterst vriendelijke lichtgewicht Cru krijgt van mij deze avond de hoogste
score. Ik vind het een OER-type Gamay. Swingend in het glas, een sappige en
lichte spring in het veld , héél zacht glas wijn, is een volmaakte lunchwijn –
zeker voor iedereen die ’s middags nog moet werken. Dimph ruikt viooltjes,
karakteristiek voor Chiroubles. Levensvreugde in het glas.

Brouilly
2009, Louis Tête

Bloemetjes
in de neus, de neus vind ik in eerste instantie mooier dan de smaak, maar iets
later kom ik daar op terug. Een goede balans, lekker zacht. Niet iedereen
waardeert het glas, Nello noemt het een voorbeeld van te veel zuren. Paul ruikt
gerookte ham. De karakteristieken van Brouilly (zwarte bessen, frambozen en
pruim) ruik ik niet terug.

Chenas
2009, Louis Tête

Gerard
ruikt framboos en benoemt een pittig zuurtje. Ik vind dit glas een diepe kleur
hebben en ik ruik wat kreupelhout en banaan. Aangenaam glas wijn in de mond
door inhoud en rondeur. Gul glas.

Moulin
a Vent 2010, Louis Tête

Hartendiefje
van Peter van den Ende. Aalbesjes, goede rondeur en veel kracht.

De
conclusie dringt zich op dat de ultieme verschillen tussen de Crus in deze
proeverij – ondanks de sluitende verstandelijke redenering – toch moeilijk naar
voren komen. Het blijft uiterst boeiend, dat wijnproeven.  De wijnen missen complexiteit en lijken tamelijk veel op elkaar,
de een heeft wat meer rondeur, de ander wat meer bouquet, maar om nou te zeggen
dat de Cru-karakteristieken helder naar voren komen… nee, dat niet. Een deel
van deze wijnen heeft bovendien voor Beaujolais een wat kleine neus, ze zijn
niet zo expressief.

Michel
Schneider 2008 Dornfelder Rosé Eiswein, Rheinhessen

Ik kan me niet herinneren ooit een eiswein van dornfelder te hebben geproefd. Dit
is een uiterst curieus glas wijn. De druiven werden geoogst bij -7 graden
Celsius en ook bevroren geperst. Hierdoor krijgt de wijn een enorme extractie, de
essentie van de druif gevangen in de wijn. Ik ruik en proef veel caramel en
toffee in combinatie met een prettig hoge zuurgraad – dat hebben alle
eisweinen. Blijft lang hangen in de mond. Mooi bij de blauwkaas van Paul. Dit
is een mijmerglas, om stil van te genieten op een moment voor jezelf. Curieus
en opmerkelijk!

Eén wijngaard, Monzinger Halenberg, horizontaal, verticaal en diagonaal geproefd
By in ,

Eén wijngaard, Monzinger Halenberg, horizontaal, verticaal en diagonaal geproefd

Wijnaffiche

De conclusie is evident: Hans Lodewijkx is ziek. Hij heeft wijngekte. De enige ziekte die voor proevers nastrevenswaardig is. Als je geluk hebt, voor partners zelfs te begrijpen. Wekenlang werkt Hans een proeverij idee uit. Snuffelend in de wijnkast. Surfend op internet. Zoekend in winkels. Hij besluit dat wijnboekjes kennis onvoldoende is. Het gaat kriebelen. Een idee vat post. Misschien zelfs een slapeloos nachtje. De ziekte manifesteert zich in het voornemen om óók nog ter voorbereiding ter plekke polshoogte te nemen. Zo gezegd, zo gedaan. En zo belandt Hans enkele uren aan de keukentafel van Pa Werner Schönleber.  De proevers van de Brabantse Wijnsociëteit hebben daar plezier van. We krijgen zestien (!) pagina’s documentatie. En verhalen natuurlijk. Om nog te zwijgen van mooie foto’s. Het concept van de proeverij is één wijngaard horizontaal, verticaal en diagonaal proeven. De keuze is Monzinger Halenberg, een juweel uit de Nahe. We proeven twee Duitse topdomeinen:  Emrich-Schönleber en Schäfer-Fröhlich. De GG wijnen proeven we blind.   

Halenberg

De kleinste wijngaard in Monzingen is met riesling beplant.Het grootste deel van de wijngaard behoort toe aan domein Emrich-Schönleber.De hellingen zijn tot 70% scherp en gericht op het zuiden. De bodem bestaat uit blauwe leisteen en kwartsiet. De druiven moeten zomers hun stinkende best doen om voldoende water te krijgen. De druiven blijven door de bank genomen klein en ontwikkelen – volgens het huis – een bijzonder aroma. In Halenberg komt een mineraal karakter naar voren. Ook zijn aroma’s te ontdekken als rijpe grapefruit en tropisch fruit. Naarmate de wijnen meer gerijpt zijn, ontwikkelen zich kruidige tonen.

We proeven twee series trocken, drie series Grosses Gewachs (2009, 2008 en 2007), een serie spätleses en tot slot ausleses en een trockenbeerenauslese. Voorwaar: een droom van een proefavond. 

Emrich-Schönleber, Monzinger Halenberg 2010 Riesling Trocken

De eerste wijn in het glas, je ruikt en weet meteen: hmmm, lekker. Loepzuivere wijn, licht mineralig, granny Smith in optima forma in de frisse  neus, goede body en pittige zuren. Een hier-mag-je-me-mee-wakker-maken-wijn.

Schäfer-Fröhlich, Monzinger Halenberg 2008 Riesling Trocken

Twee jaar ouder, wat doet dat met de wijn? In dit glas springen de mineralen het glas uit, ik ruik ook peer, appel en wat kruisbes. Fijne zuren heeft dit glas en een prettige rondeur met veel mineralen. Paul ruikt zelfs wat honing op de achtergrond.

Emrich-Schönleber, Monzinger Halenberg 2009 Riesling Grosses Gewächs

Hartendiefje van Hans. Ronald ruikt kruiden, peer, abrikoos en mineraal/vuursteen. Zelf valt mijn de viooltjes neus op (mooi!), flink concentraat in dit glas, een strakke wijn met een pietsie zoet dat altijd veel charme geeft, goede balans en de wijn hangt mooi lang na. WA 96 punten, IWS 95 punten, Jancis Robinson 19+/20, drinkbaar tot 2026.

Schäfer-Fröhlich, Monzinger Halenberg 2009 Riesling Grosses Gewächs

Stallucht, kruiden, appel en ananas. Ik ruik ook een impressie van zoete uit en goût de petrol. Strakke wijn met flink concentraat, enorm veel power en een vage ijzerimpressie. ES en SF scoren wat mij betreft gelijk in deze serie. WA 93 punten, drinkbaar tot 2026.

Emrich-Schönleber, Monzinger Halenberg 2008 Riesling Grosses Gewächs

Peer en jasmijn, want mint en petrol. Verfijnde wijn, meer ingetogen dan SF, goede zuren, hangt mooi na, iets meer elegantie dan de volgende wijn. WA 94 punten, drinkbaar tot 2020.

Schäfer-Fröhlich, Monzinger Halenberg 2008 Riesling Grosses Gewächs

De wijn van mijn voorkeur in de 2008 serie. Dat komt door een ongelofelijk expressieve neus! Rijke wijn met mineralen, florale tonen en wat ananas. In de aanzet een zoetje dat de wijn een verleidelijke rondeur geeft. Geweldig mooie balans. Conclusie: drink deze wijn en ervaar een wijn waarmee je je rijk voelt!

Emrich-Schönleber, Monzinger Halenberg 2007 Riesling Grosses Gewächs

Bij de 2007 gaf ik persoonlijk de voorkeur aan deze wijn. Peter vdE ruikt citrus en honing en wat petrol. Een fruitbom zegt Kees. Ik ruik een klein stinkertje en veel peer, in de wijn zit een mooi ontwikkeld zoetje en erg goede balans. Een harmonieus glas wijn.

Schäfer-Fröhlich, Monzinger Halenberg 2007 Riesling Grosses Gewächs

Hartendiefje van Hans. Meloen, peer en citrus noemt Peter vdE. In dit glas ruik ik zelf weinig, het lijkt wel alsof de wijn gesloten is. Later op de avond ruik ik vooral perzik. Een robuust-strakke wijn, harmonieus en met een bittertje in de afdronk. WA 93 punten.

De twee spätlese wijnen vond ik allebei wondermooi, ik zou geen keuze tussen de twee domeinen kunnen maken.

Emrich-Schönleber, Monzinger Halenberg 2009 Riesling Spätlese

Adam merkt een honingsmaak op, Kees ruikt een boslucht, Ronald exotische geuren. Een complexe neus. Zelf ruik ik iets van salmiak en brandnetel. Expressieve neus met rijk concentraat, de wijn hangt lekker na en heeft een enorm mooie harmonie. Dit is een traktatiefles, schitterend aperitief. WS 92 punten.

Schäfer-Fröhlich, Monzinger Halenberg 2009 Riesling Spätlese

Toos ruikt lychees, Ronald wat appel. Mijn dominante associatie is peer, gevolgd door een goede balans, prachtig zelfs, hele mooie zuren en veel verfijning. Deze wijn is een afgewogen geheel. Een wijn om de aankomende lente mee te vieren. WA 93 punten.

Steile hellingen op de Halenberg

Na de proeverij had ik een moeilijk te beschrijven gevoel. Misschien wilde mijn brein een winnaar, maar die is er niet. Beide huizen zijn ongelofelijk goed. De Emrich-Schönleber 2008 Grosses Gewachs maakte diepe indruk bij mij op de werkavond, waar hij domineerde naast een witte Puglia uit Italië. Toen scoorde ik de wijn hoger dan deze avond. Dat werkt ook wat verwarrend in die grijze cellen daarboven. Daaruit kunnen we leren dat werkelijk ieder van de wijnen op tafel in een andere context een hoogtepunt van de avond kan vormen. Dat is afhankelijk van wat er naast staat, wellicht met wie je drinkt.

Emrich-Schönleber, Monzinger Halenberg 2009 Riesling Auslese Goldkapsel

De Goldkapsel is gebotteld in halve flesjes. De druiven komen van een perceel dat ligt naast het perceel waar de ‘gewone’ auslese en de trockenbeerenauslese is geoogst. Gemaakt van rijpe en voor het merendeel gebotrytriseerde druiven. In de ingetogen neus is honing evident, alsmede Turks fruit. De smaak is zéér geconcentreerd. Overduidelijk een feest-flesje. We krijgen nog even discussie over de prijzen. Voor twee halfjes Goldkapsel koop je vijf halfjes van de ‘gewone’ auslese. Ik zou die het liefst kopen met het oog op prijs/kwaliteit en dan lang wegleggen, aldus Hans.

Emrich-Schönleber, Monzinger Halenberg 2009 Riesling Trockenbeerenauslese

Hartendiefje van Hans. Wijnschrijvers geven deze wijn tot 50 jaar. Maar dan moet je voor de kleinkinderen wel van de luttele flesjes afblijven die je hebt kunnen bemachtigen. Als ik de documentatie op het internet goed interpreteer zijn hier zo’n 120 halve flessen van gemaakt. Er werd gestart met 100 liter most, die uiteindelijk resulteren in 40 liter geconcentreerde wijn.  In dat licht bezien is de exorbitante prijs voor een half flesje (vergelijk met prijsniveau Château d’Yquem) helemaal zo gek niet meer. Lezers, dit is pure nectar. Het is pas maart, maar ik weet nu al dat dit één van de mooiste wijnen is die ik 2012 zal drinken. De proevers noemen rabarber in de neus, honing, lychees, pecannoten, amandelen, ananas, marsepein  en balsamico azijn. Proefnotitie: allereerst drie ***-sterren wijn, mijn maximum. Honing en botytrisconcentraat in de neus die ook een perzik explosie geeft. Pure nectar met een schitterende balans. WA 98 punten, IWS 98 punten.

Bijzondere memorabele avond.

Werkavond: tombola van trouvailles
By in ,

Werkavond: tombola van trouvailles

Wijnaffiche

Als iedereen een fles meeneemt… krijg je een ware tombola van trouvailles. Het leverde al vele mooie avonden op. Maar deze avond viel niet mee. Er stonden wat ongelukkige combinaties en ook wijnen die niet presteerden. Het leverde mij een twijfelachtig compliment op van onze proefkampioen: “Jouw aantekeningen zijn prima, ze kloppen. Maar je hebt ze bij de verkeerde wijnen…” Yes Sir, wijnhumor. En zo kregen we ook nog discussie over technisch proeven. Hoe dan ook, er stonden uitermate mooie wijnen, hieronder de mooiste en opvallendste.

Sancerre Rosé 2005, Henri Bourgeois

In de zuivere neus veel fruit en een framboos-impressie, elegante smaak, finesse en verfijnd. Geweldig mooie balans en lange afdronk. Dit is een klassewijn, feestje om te drinken.

Château Haut Sarthes 2009, Montravel

Geelgouden kleur, erg mooie neus met veel verschillende impressies, zoals tropisch fruit, ananas, peer en meloen. Ook wat lichte bloemetjes. Zachte rondeur in de smaak, een lekker glas met een fraai bittertje.

Emrich-Schönleber, Halenberg Riesling 2009 Grosses Gewachs

De mooiste witte wijn van de avond. In de neus geconfijt fruit, peer en een mineraal. Goede zuren en een uitstekende balans, harmonieuze wijn, verfijnd en met rijk concentraat.

Etcetera 2009, Alentejano, Portugal

Deze Portugese wijn is de verrassing van de werkavond. Gemaakt van alfrocheiro, trincadeira en alicante bouchet. Donkerrobijnrode kleur, bijna ondoorzichtig. Neus met tijm en mintchocolade. De wijn komt zwoel binnen, heeft bodybuilder spieren en veel smaak, heel rijk. Met deze wijn doe je veel mensen een plezier, mooi versmolten hout, stoofpotjeswijn.

Tiefenbrunner Pinot Nero 2007, Riserva, Alto Adige

Caramelneus, overduidelijk pinot noir, ook ceder, vanille, koffie en een stalimpressie. Charmeur met een goede balans, rondeur en prima balans. Goed uitgebalanceerde elegante wijn.

Château Yon-Figeac 2001, Saint Emilion Grand Cru Classé

Doffe kleur, de neus roept allerlei ervaringen op, van paprika tot stalneus, van asbakken tot kruiden en rood fruit. Ik vind de neus wel erg fraai, met tabak, mocca en laurier, de smaak daarentegen is ontoegeeflijk, boers ook. Al met al een heel interessante wijn, die met rijpen wellicht nog mooier zal worden en iets van die barsheid verliest.

Schäfer-Fröhlich, Bockenauer Riesling 2009, Kabinett, Nahe

Grapefruit-achtige frisheid, viefe wijn, evenwichtig, opwekkend en levendig. Goede balans.

In de rechterkolom van de website staat het nieuwe programma. Veelbelovend.

Tourtje Europa blijkt Tour d’Amour
By in ,

Tourtje Europa blijkt Tour d’Amour

Claartje Grielis had een Tourtje Europa als thema van een typische Claartje proeverij: witte onderleggers, klassiek-elegante wijnen afgewisseld met extroverte nieuwlichters zonder valse bescheidenheid. Het werd een Tour d’Amour met fraaie wijnen voor iedereen.

De indrinker zet meteen de toon: Chateau D’Esclans steekt Ott en andere Provence top-rosé naar de kroon. In kwaliteit en in prijs. Hun Domaine Sacha Lichine “Les Clans” Rosé 2008 van 75% Grenache & 25% Rolle (Vermentino) krijgt 18/20 van Gault-Millau. Ik noteer een mooi helder glanzende zalmrose kleur, een minerale, expressieve neus van besjes en framboos die je van afstand kunt ruiken. Stevige friszoete aanzet,  wat beperkte zuren, bittertje achterin, misschien zelfs een beetje aards. Nello roemt de vulling, het evenwicht en de romigheid van deze mooie wijn.

De eerste serie werd breed herkend als Riesling van de Moezel. Het helpt natuurlijk als je weet welke wijnreisjes Claartje de laatste tijd gemaakt heeft. Dan komen er altijd mooie wijnen mee terug. Zoals de Ansgar Clüsserath Trittenheimer Apotheke 2008 Riesling Spätlese. Meloen en boenwas in de neus, zwoelzoete aanzet en toch prachtig frisse zuren tot in de afdronk. Ik was er deze zomer, mooie wijnen van een herkenbaar type, heerlijk drinkbaar aan de oever van de Moezel.

De tweede serie werd door een aantal proevers veel moeilijker bevonden. Zowel in het determineren als in de smaak. Wijnen met weinig zuur leiden altijd tot smaakdiscussies. Deze wijnen zijn goudgeel met beperkte zuren, iets stoffig met een groene ondertoon. Lastig. Paul herkent hazelnoot, boter en stro als Chardonnay-signalen. Toos herkent terecht Hongarije. We proeven twee wijnen van St. Andrea, de wijnmaker van 2009. De Napbor Egri Cuvée 2008 valt op door zijn diepe kleur en smaak, maar ook door zijn variatie aan druiven: Chardonnay (45%), Pinot blanc (27%), Sauvignon blanc, Hárslevelü, Viognier, Rajnai Rizling en anderen…  De tweede wijn, Örokké Egri Feher 2008, gemaakt van Hárslevelü, Chardonnay, Olaszrizling, Sauvignon blanc, Szürekebarát, is mineraliger en lichter van karakter.

Verder met twee rode wijnen in de derde serie. Paul vindt in de eerste wijn de zuren en bitters nogal fors, de tweede heeft meer balans. Hans zou de wijnen nog laten liggen. Ik noteer bij beide wijnen iets evolutie in de rand, toch nog jong, iets natte wol in de neus, flinke bitters, iets groen nog, met de tweede wijn duidelijk meer rondeur en iets minder fruitexpressie. Voor mij Duitsland, de Ahr. En in de overmoed wed ik met Cees vd Wiel dat beide wijnen van Deutzerhof zijn. Helaas. Wijn 1: Kreuzberg, Ahr, 2008 Spätburgunder Devonschiefer. Wijn 2 inderdaad Deutzerhof Cossmann-Hehle, Ahr, 2007 Spätburgunder Balthasar C. Mooie wijnen die mij ook weer een mooie wijn kosten.

Voor de proevers is het altijd fijn als ze er niet te ver naast zitten. En dan is het fijn als er typische wijnen op het programma staan. In de vierde was Italië de volgende halte in de Tour. Als eerste een donkerrode wijn met iets evolutie in de rand. Mooie zwoel-harmonieuze aanzet.  Nog iets stoffig, tannines, tandplak. Maar ook al balans. Ronald determineerde zeer goed Bolgheri : Guado al melo, Bolgheri superiore 2006, Cabernet sauvignon, cabernet franc, merlot. Prachtige wijn.

Claartje bouwde de intensiteit en de concentratie van de wijnen verder op met een Anglianico del vulture “Il Repertorio” 2005 van Cantine del Notaio. Volgens Peter vd Ende jammig-dik kruidige fruit met veel “sjep”. 

In serie 5 Laat Claartje de laatste sluier van terughoudendheid vallen. Vega Sicilia maakt smaakvolle, elegant-beschaafde wijnen die tot de mooiste van de wereld behoren. Parker rijdt geen elegante Lancia maar een vette Chrysler. We proeven twee Parker-wijnen van 95 punten. Als eerste de Pintia Toro Cosecha 2005, een eigendom van Vega Sicilia in Toro, iets verderop langs de Duero. Heftige concentratie, bakken rood fruit, modern gemaakt van de Tinta de Toro, een kleine dikhuidige Tempranillo.  Het is pas 5e jaargang van deze wijn maar hij heeft al een “forse” reputatie. De tweede wijn, Aalto 2003 Ribera del Duero  is gemaakt door de voormalige wijnmaker van het vlakbij gelegen Vega Sicilia. De wijnen zijn bijna zwart van kleur, met een eau de vie neus, een vet-zwoele aanzet met veel alcoholzoet. De Pintia onderscheidt zich door het kruidige karakter en het geconfijte fruit. De Aalto typeert zich meer naar koffie, drop en iets meer zuren. Ronald herkent voorzichtig nog tempranillo, maar hij wordt meteen terechtgewezen: dat kan toch niet met die kleur en dikte…Sommigen mensen houden van Lancia’s, anderen van Chryslers.

En daarom had Claartje nog een zesde gang: Bordeaux wordt meteen breed herkend. Twee mooie klassieke donkerrode wijnen met laurier, cassis, fijne concentratie, mooie zuren en toch zacht. Toos constateert dat twee wijnen op elkaar lijken, waarbij de ene steeds net een tikje lichter is. Terecht: het gaat om Chateau Magdelaine St. Emillion 1er G.C. 2007 én hun tweede wijn,  Les Songes de Magdelaine, St. Emillion G.C. 2007. Het was een heerlijke en interessante avond van tegenstellingen. Met een happy end in de vorm van een mooie Béres Tokaji Magita Riesling cuvee. Claartje noemt de De Magdelaine 2007 en Aalto 2003 als hartediefjes van de avond. Both of Best Worlds.

Verslag en proefnotities Noël Geisen