Tag: Dessertwijnen

Cru de Beaujolais proeverij: …nee, dit is géén paars maar violet.
By in ,

Cru de Beaujolais proeverij: …nee, dit is géén paars maar violet.

Hans van der Horst drinkt graag Beaujolais. Er is genoeg oude wijn, dus Beaujolais drink ik graag jong, zegt hij. Hij wil ons graag laten meegenieten van een mooie jaargang 2009 en in de gelegenheid stellen het wijnkeldervak Beaujolais in de kelder aan te vullen. Aardig! We proeven witte Beaujolais, alle crus en een curieuze uitdrinker. En enkele gerijpte wijnen, want goede Beaujolais mág ook lang ouderen. Op de foto hierboven zien we een jonge wijn, herkenbaar aan de paarse rand (“nee, dit is géén paars, maar violet”), en de gerijpte wijn met een dakpannenbruine rand.

Château de Julienas 2001, Depardon

Ik ruik nog tonen van fruit in de neus. Een stinkertje. Het bouquet heeft verfijning. Wat salmiak in de smaak en ook wat rondeur. Liefhebberswijn.

Domaine du Matinal 2001, Moulin a Vent

Tien jaar oude wijn van Corinne en Noel Musy. Deze Cuvee Prestige heeft zich wondermooi ontwikkeld. En daar horen mooie commentaren bij. Noël: echt bijzondere wijn. Gerard: geweldige wijn. Peter vdE: complexe neus. Mijn aantekeningen: wijn met mooie mineralen in de neus, herfstbladeren en belegen tonen. Brede wijn met duidelijk nog kracht.

Applaus voor tien jaar gerijpte Moulin a Vent

Domaine Baron de l’Ecluse 2009, Cote de Brouilly

Paarse rand, ongelofelijk mooie neus met framboos-in-het-kwadraat. De smaak is sappig, mollig en met duidelijk het potentieel om te ouderen.

Domaine Loic et Noël Bulliat 2009, Morgon

Hartendiefje van Hans. Donkerrode kleur, kruidige smaak, een heel robuuste wijn, zegt Dimph. De pittige smaak heeft ook rondeur, is krachtig en nog veel potentieel.

Domaine du Point du Jour 2009, Fleurie

Frambozen en bessen in de neus, aldus Dimph. Voor mij was dit een nog straffe wijn in de serie met Chiroubles en Morgon. Wijn ide zich duidelijk nog moet ontwikkelen. Claartje ruikt kruiden in de neus, die zich doorzetten in de smaak.

Domaine des Pierres 2009, Chenas

Hartendiefje van Hans. Een wijn met banaan en framboos in de neus en een verleidelijke, prettige smaak, een flirt. Roodpaars, zegt Jan, met een kattepisluchtje. Mooi versmolten zuren, zoet en bitters. Jan ruikt ook iets metaligs, zoals de geur bij een draaibank waarmee kleine krulletjes van het metaal af worden gehaald. Paul raakt helemaal poëtisch: fluweelzachte en ronde smaak, “de liefde komt je tegemoet.”

Domaine de la Pierre Monopole 2009, Moulin a Vent

Romige neus, pittige wijn, heel veel toekomstpotentieel. Kersen en granaatappel, levendige zuren en krachtige bitters.

Curieuze uitdrinker

Caresse de Automne, Domaine de Chazelles 2007, Chardonnay Vendange Botrytisée

Goudkleurige wijn, in de neus honing en amandelspijs, Toos noemt ook rabarber. Ik vind deze dessertwijn, een heel curieuze van gebotytriseerde chardonnay, heel verfijnd. Geen dik concentraat hier, maar een elegante en lenige wijn.

Een mooie klassieke proeverij.

Kelderschatten: “zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?”
By in ,

Kelderschatten: “zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?”

De kelder van Ornellaia

We discussiëren wat af. En geven oordelen. Zó gaat de discussie bij deze proeverij ineens over ‘zeikerdwijnen’.  “Zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?” vraagt een proever. Zijn verwondering is op zijn plaats. Want we proeven kelderschatten, wat oudere, gerijpte wijnen. Dat valt nog niet mee. Want de wijnen die kúnnen rijpen, hebben tannines. Het zijn vaak geconcentreerde wijnen. Prettig probleem van die wijnen is het vaststellen van de optimale rijpheid: hét moment waarop de wijn alles geeft wat er in zit. Als dat moment er nog niet is, presenteren de wijnen zich soms nukkig. Bepaald geen allemansvrienden. Je hoort dan termen als bekketrekker en tandplak. Áls de wijn een optimale rijpheid bereikt, is er juist sprake van een wonder. Dan proef je een zó bloedmooie wijn, die kunnen we gerust vergelijken met de hemel op aarde. In deze proeverij van Nello Pischedda proeven we van bekketrekker tot droomwijn. Een impressie.

Vigna Novali 2004 Verdicchio Classico Riserva

De kleur van deze witte wijn is geelgoud, in de neus ruik ik boter, de smaak heeft rondeur en vooral een heel goed concentraat. Door de bitters kwalificeer ik dit als een eetwijn. Noël ruikt anijs en vanille, Ronald ruikt amandel en zoethout. Deze witte wijn heeft zich verrassend goed gehouden, Verdicchio kan dus echt wel rijpen. Liefhebberswijn.

Chassagne Montrachet 2004, 1er Cru Morgeot, Vincent Girardin

Als ik deze wijn aan het eind van de proeverij terugruik en proef, is de witte wijn hélemaal geopend als een pauwestaart, ge-wel-dig. Er zit nog groenzweem in de wijn, duidelijk een chardonnay stinkertje. Zeer harmonieus prettige wijn met goede zuren. Dit is een wijn om iets mee te vieren.

Moulin des Dames 1998, Bergerac

Prestigewijn van de familie Conti, Château Tour de Gendres, gemaakt van merlot (60%), cabernet sauvignon (20%), cabernet franc (10%) en malbec (10%). Voor een merlot gedomineerde wijn van 13 jaar oud is de wijn feitelijk nog steeds wat ontoegeeflijk (de fles is net voor het proeven geopend). Ontwikkeling in de kleur, een rubbertoon in de neus en veel kers, goede zuren maar ook hier een prominent bitter. Toos geeft aan dat de wijn zich moeilijk geeft, het rood fruit stuift uit het glas, de smaak is streng. Paul roemt de wijn vanwege de prachtige neus met kers, bes, bramen en cederhout en vooral de spanning in de wijn. Dit glas kan nog moeiteloos drie tot vijf jaar rijpen tot een harmonieus geheel.

Poggio Rosso 1998, Chianti Classico Riserva, San Felice

Deze wijn is gemaakt van 80% sangiovese, 10% colorino en 10% pugnitello. Oók 13 jaar oud, en ook hier nog wat tandplak, proefbare tannines. De neus heeft bramen, Berry ruikt  florale tonen, kersen en lijm. Fijne aandronk en harmonieuze wijn met goede balans.

Barolo Enrico VI 1997, Cordero di Montezemolo, Castiglione Falleto

Wijn uit Piemonte van nebbiolo, die altijd een lichte kleur heeft, hier dakpannenbruin. In de neus ruik ik mooie rozen, kenmerkend voor Barolo. Ongelofelijk mooie neus, expressief ook. De smaak is elegant, prachtige zuren en volstrekt in balans.  Paul noemt de wijn mooi uitgerijpt met een prachtige neus van stalgeur en chocolade. Rijke en aangename wijn, zegt Gerard.

Beaune 1er Cru 1998 Clos des Vignes Franches, domaine Vincent Girardin

Mooiste wijn van de avond. Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik aan een hoge Saint Julien dacht (als ik naar de fles kijk, kan ik weten dat dit dom is) en dus de pinot noir niet herkende, wat bij z’n oude wijn ook lastiger is. Ik denk aan St. Julien door de neus: Grand Seigneur rijkdom, wát een complexiteit, met cederhout, potloodslijpsel, leer, tabak en laurier. Veel kracht in de smaak, veel inhoud, lekker! Een robuuste wijn, zegt Gerard. Paul roemt de fraaie frambozen in de smaak.

Ornellaia 2006, Bolgheri

Dit is kindermoord, waarschuwt Nello als we deze icoonwijn proeven. Gemaakt van 56% cabernet sauvignon, 27% merlot, 12% cabernet franc en 5% petit verdot. Jan krijgt de lachers op zijn hand met de volstrekt terechte uitspraak: ik vind dit een geweldige neus, onverklaarbaar geweldig. Om daarna pruimedant en mispel te benoemen. Inktig en kersen, ruik ik. Kersen en tabak, zegt Claartje, rondeur en evenwichtig, met als conclusie: die is lekker! Berry noemt de wijn kruidig, met chocolade en fruit in de neus, mooie zuren. Ik heb opgetekend: uitstekende balans, fluwelig op de tong, zal zich geweldig ontwikkelen. Hartendiefje van Nello.

Tiefenbrunner Rosenkönig 2010, Moscato Rosa, Alto Adige

Interessante en bijzondere dessertwijn, Ronald noemt perzik en marsepein in de neus. Jac vind de zoet/bitter balans mooi, net als de lange afdronk. Ik val zelf als een blok voor de aardbeien en rozen  in de neus. Doet het geweldig bij een eenvoudig aardbeiengebakje. Wie dit in het glas proeft, neemt het etiket (zóó lelijk) op de koop toe.

Wijn en spijs: heb je wel eens chardonnay met draadjesvlees gecombineerd?
By in ,

Wijn en spijs: heb je wel eens chardonnay met draadjesvlees gecombineerd?

Het levert wel eens meewarige blikken op, als je spreekt over de wijnstudie. Ja, ja, zie je de toehoorder denken… dat zal wel. Beste lezers, op wijn raak je nóóit uitgestudeerd. De druivensoorten, het terroir, de invloed van de maker. En dan natuurlijk ook het verschil in waardering door het moment van drinken en de combinatie wijn/spijs. Toch is het ene proefseizoen leerzamer dan het andere. Waar dat aan ligt? De thema’s die we behandelen. Avonden waarop je ineens verrassende inzichten krijgt. Het lopende proefseizoen (ons 62e) is leerzaam. De proeverij van Martin Berkelmans in zijn Pollevie is een goed voorbeeld. Martin kookt in Pollevie met streekgerechten en ambieert om een wijnliefhebbend publiek te trekken, die hij kan vermaken met bijzondere en passende wijncombinaties. Ga maar eens proeven in Den Bosch. Da’s de moeite waard. Martin stelde de smaaktheorie van Peter Klosse centraal. Zijn de wijnen strak of filmend qua mondgevoel, hebben ze een laag of hoog smaakgehalte? In dit verhaal dus niet alleen wijnnotities, maar een verslag van onze zoektocht en experiment naar wijn/spijs combinaties. Tijdens de uiteenzetting hoe de avond is ingericht, proeven we een mooi glas Champagne.

Champagne Dominique Foureur, Grand Cru, Ambonnay

Gemaakt van 25% chardonnay en 75% pinot noir. Zachte aandronk en goede zuren, de wijn heeft iets charmants-prettigs dat ik moeilijk onder woorden kan brengen, maar het is… genieten. Amandel, gisttonen en roomboter hoor ik de andere proevers zeggen over het bouquet. Brede aanzet en redelijke lengte. Mooi glas om in de proef-sfeer te komen.

De rijstproef

Men neme een klein kommetje rijst, die is aangemaakt met zoet, zout en zuur. En daarbij proef je vier verschillende wijnen, een witte wijn waarin de zuren wat meer naar voren komen, idem maar dan een wijn met wat zoet, een lichte rode en fruitige wijn en tot slot een stoere wijn met wat meer tannines. Dat maakt 4 x 3 = 12 combinaties om te beoordelen. We proeven mooie wijnen, beste lezers, een Rias Baixes 2009 van Albariño en een Dr. Loosen Riesling 2010. Rode wijnen: Tedeschi Valpolicella Classico 2009 en Château Rocher Corbin 2006 Montagne-St. Emilion. Het valt mij op de meningen bij het beoordelen wel wat uiteen lopen, en dat mag best, want ‘over smaak valt immers te twisten’. 

Bij het zuur reageren witte wijnen beter dan rode wijnen, vertelt Martin, zuur maakt dat zoet beter kan worden waargenomen. Zuur in het eten kan rode wijnen voller doen overkomen en minder zuur. Bij de witte wijnen vind ik beiden eigenlijk wel oké, de Valpolicella combineert het mooist met de rijst met zuurtonen.

Bij het zout kunnen combinaties problemen opleveren, vertelt Martin, omdat zout fruit onderdrukt. Door zout komt een wijn zoeter over en minder zuur, maar het kan een wijn ook wat branderig maken. Bij de witte wijnen kan geen combinatie mij bekoren, Claartje roemt de combinatie met de riesling, en ook bij rood vind ik de combinaties lastig. Oppassen met zou in de keuken, lijkt mij een adagium.

Het zoet accentueert de zuren in de wijn, zegt Martin. Suiker in het eten doet een wijn minder zoet overkomen, het onderdrukt de fruittonen van droge witte wijnen en doet rode wijnen zwaarder (in body, structuur en lengte) overkomen. Bij de witte wijnen prefereer ik de Riesling, de Montagne-St-Emilion combineert goed met de zoete rijst.

Al met al een boeiend en voor veel discussie vatbaar experiment.

De visproef

Daarna proeven we de Albariño-druif Rias Baixas 2009 naast een Chardonnay Pays d’Oc 2009 naast een gestoomde schelvis met respectievelijk room/groentesaus en een tomaten/sesamolie-saus. Ronald geeft aan dat de frisse Albariño goed combineert met de vis in roomsaus, het maakt de wijn levendig en geeft de frisse zuren alle ruimte. Zijn voorkeur bij de tomaten/sasamolie-saus gaat duidelijk uit naar de Chardonnay.

De vleesproef

Naast de Valpolicella krijgen we een Rioja Valdemar Reserva 2005 in het glas, we proeven rosbief met roompaddenstoelensaus en rosbief met veenbessensaus. De Valpolicella krijgt bij de roomsaus een extra fruitig accent, terwijl de combinatie met de veenbessensaus de kracht en tannines in de wijn méér naar voren brengen. Boeiend! Die Rioja combineert naar mijn smaakt uiterst harmonieus met de veenbessensaus, die het fruit wat meer naar voren brengt. De Rioja typeert zich door een zekere gronderigheid en  rondeur in de smaak, mooie wijn. In deze proef komt duidelijk naar voren dat het de saus is, waar je het beste een wijn op afstemt. Verhitte discussies hoor ik bij de vleesproef, en ook combinaties waar ik zelf niet eenvoudig aan zou denken (“Heb je wel eens een mooie chardonnay geproefd bij draadjeslvees? Is goddelijk”). Toch ook thuis maar eens mee experimenteren.

De pikant-proef

Pikante gerechten zijn lastig voor rode wijnen, door de pikante smaak komen de tannines in een wijn harder over, bovendien accentueert die pikante smaak de alcohol. Bij gamba’s in een pittige Thaise kokossaus, proeven we een Pinot Gris 2009 uit de Elzas en een Portal Colheita Rosé 2010 uit Portugal.  Rob betoogt dat het beter is om bij dit gerecht helemaal geen wijn te drinken. Dat kan. Een mooie jasmijnthee combineert hier wel mee. De Pinot Gris vind ik een mooie combi, het zoet en de pittigheid gaan een harmonieus huwelijk aan. De Rosé is heel anders, de wijn blijft hier fier in het glas en biedt een contrast met de smaak van de gamba’s. De meeste proevers prefereren deze combinatie. Overigens haalt Klosse in zijn boek ‘Smaak’ een onderzoek aan waarbij psychologen 26 proefpersonen wekelijks een met pepers gekruide lunch voorzetten. Zij mogen steeds aangeven hoe lekker ze dit vinden. Wat blijkt? Per week gaan de pepers minder branden en beter smaken.

De kazen

Bij verschillende kazen proeven we tot slot nog een Tawny Port en een Don PX 2007 Montilla-Montes dessertwijn. De port combineert geweldig met Bastiaans Blauw. De Montilla-Montes kan de proevers ontzettend bekoren. Ik hoor als omschrijvingen: krentjes en rozijnen, een rozentuin, chocolade, pruimen, sinaasappelschil, veel rondeur en fluwelig in de mond.

Een verkeerde combinatie kan een mooie wijn ‘killen’, een goede combinatie maakt een stukje hemel op aarde. Bedankt Martin voor deze boeiende avond!

Weingut Markus Hoffmann Burgenland: de fles is misschien eerder leeg dan je denkt
By in ,

Weingut Markus Hoffmann Burgenland: de fles is misschien eerder leeg dan je denkt

Druivenplukken in Jois

Het was op de studiereis bij St. Andrea in Hongarije dat wij een vraag stelden aan wijnmaker György Lörincz waarom hij met zoveel verschillende druiven werkte… Ja, die 46 druivensoorten, dat was teveel, zei hij. Markus Hoffmann in Jois (Burgenland, Oostenrijk) heeft twaalf druivensoorten op zes hectares wijngaard staan. We krijgen daarover discussie bij de proeverij van Wil Vennix. Is dat niet teveel. En bij een enkele minder gewaardeerde wijn de vraag: wáárom maakt Hoffmann in godsnaam deze wijn? Gek is dat we die vraag niet snel stellen bij een Nederlands product. Ik weet niet hoeveel koekproducten Peijnenburg maakt in Geldrop. Even kijken. Drie soorten ongesneden koek, vier soorten gesneden koek, zes soorten ongesneden luxe koek en ook nog negen soorten koekrepen. Vinden we dat gek? Nee, want Peijnenburg heeft koek voor ieders smaak. Voor elk moment van de dag. Als we zó nou eens naar de wijnen van Hoffmann kijken… Wil Vennix brengt maar liefst zestien wijnen op tafel van dit domein. Hij begint de line-up met zoete wijnen, we spoelen de mond schoon met een rosé bubbel, om daarna pas witte en rode wijnen te degusteren. Ronald typeert de wijnen als ‘apart’ op een prettige manier, interessant. Hans L. hoor ik zeggen dat bij sommige wijnen ‘de flessen misschien eerder leeg zijn dan je denkt’.

Neubürger Spätlese 2009, Schieffergestein

Lichtgele wijn, met een neus die tonen geeft van Turks fruit en peer. Een heel milde aandronk en een goede balans. Goede zuren. Charmante wijn, zegt Noël.

Chardonnay Beerenauslese 2006, Lehmbodem

Noël noemt dit een fijne wijn, okerzweem in de kleur, boenwas in de neus. De wijn komt als nectar in de mond, met goed concentraat, duidelijk abrikoos in de smaak die verder moeilijk te benoemen is. Curieuze wijn, zo’n zoete Beerenauslese van Chardonnay. Hartendiefje van Wil.

Rosé Lucie Frizzante 2010 Zweigelt

Paul is héél enthousiast over deze mooie Frizzante: een rozengeur, fris van smaak en ontzettend goed drinken na de zoete wijnen. De neus is inderdaad mooi, de sappige smaak heeft een piepklein zoetje die de wijn charme geeft.

Welschriesling 2009, Schieffergestein

De streek Burgenland is rode wijn gebied, zegt Wil.  Pinot Blanc is onbestemd, Gruner Veltliner heeft hoge zuren en is wat kortaf, White Max is prettig mineralig, Chardonnay zacht rokerig. Maar de Welschriesling geniet mijn voorkeur, overigens met de volgende witte wijn, MAXolution. De welschriesling heeft een goed ontwikkelde kleur met peer en jasmijn in de neus. Erg lekkere wijn, hap sap concentraat, rondeur en aangenaam. Hiervan mag een doosje beslist meteen het drinkwijnen-rekje in… Hans L typeerde de wijn prachtig: het voorjaar in het glas!

MAXolution 2007

Serieus glas gemaakt van een combinatie van Pinot Blanc, Chardonnay en Neuburger, 11 maanden gerijpt in kleine houten vaten. Eerlijk is eerlijk, deze wijn heeft voor- en tegenstanders. Goudgeel van kleur. Babbelaar en roomboter. Rondeur in de smaak en met veel hout, de reden voor kritiek bij verschillende proevers. Enorm krachtige wijn. Willem roemt de perzik in de complexe neus. Toos ruikt vanille en noemt de wijn vettig.

Blauer Zweigelt 2007 Obersatz, Lehmbodem

Aparte neus, floraal, rozen, kersen, zegt Berry. Kool, paprika, drop, vuursteen en viooltjes, zegt Ronald. Mijn belangrijkste impressie is kruidigheid. De wijn heeft concentraat, mag misschien iets betere balans hebben, de smaak is wat middle of the road. Interessant glas.

The MAX 2006

Hartendiefje van Wil. Wijn van Cabernet Sauvignon, Merlot en Blaufränkisch. Toffee en caramel in de neus, enige bruinontwikkeling in de kleur. Goede balans met zuren. Ronald noemt chocolade en viooltjes in de neus, Willem cederhout, kers en framboos.

Rioja is garantie voor vloeibaar geluk ondanks “wijnen die hun best niet doen”
By in ,

Rioja is garantie voor vloeibaar geluk ondanks “wijnen die hun best niet doen”

Sleutel naar vloeibaar geluk: Rioja

Claartje Grielis geeft als thema Spanje aan de proeverij, maar we proeven vooral Rioja of wijnen die door Rioja huizen zijn gemaakt. “De laatste avond van het proefseizoen moet niet te moeilijk zijn”, zegt Claartje. Na de proeverij in april is dit de tweede avond van het seizoen dat we volledig in onze sas kunnen zijn met Rioja: deze wijn in het glas is een sleutel naar vloeibaar geluk. Claartje heeft zich grondig voorbereid; ze bezocht de huizen die we proeven. Ook voor de wijnliefhebbers met een liefhebberskelder zijn deze wijnen uiterst koopwaardig. De toppers zijn met zekerheid geweldige wijnen voor de komende tien á twintig jaar. Na een aantrekkelijke Bodegas Raventos i Blanc Cava Brut l’Herue 2008 proeven we in de eerste serie onder meer de volgende witte wijnen.

Rueda Sauvignon 2010, Herederos del Marques de Riscal

Expressieve  neus met kruisbes, mandarijn, passiefruit en gember, lekker fruitig. Harmonieuze wijn met goede balans en prettig rinse zuren.

Finca Montico 2009, Herederos del Marques de Riscal

Gemaakt van 100% verdejo, neus met ananas, wat citroen, vanilletonen, boter. Ook impressie van winegums. Smaak met frisse zuren en lekkere rondeur.

In de volgende serie proeven we alleen witte Rioja. Dit zijn wijnen die hun best niet lijken te doen, zegt Richard. Dat is mooi gezegd. De witte Rioja’s heb ik niet eerder zo puntig en kenmerkend horen typeren. Want deze wijnen verdelen de proevers in amechtige liefhebbers en pruttelende mopperaars. Zoals altijd proeven we blind en dan is de onthulling verrassend. Waar de één dit een prachtige gastronomische wijn noemt, zegt de ander vooral een bak stopverf in de mond te proeven. Liefhebberswijnen dus, wijnen die zich niet gemakkelijk geven, die je moet leren kennen en die vind ik altijd intrigerend.

Viña Gravonia Crianza 1999, R. Lopez de Heredia Viña Tondonia

Deze witte wijn is gemaakt van 100% viura (elders in Spanje maccabeo genoemd). Oud goud van kleur. Complexe neus met gember, sinaasappelschil, rabarberimpressies en mineralen. Sappige smaak met rondeur, goede zuren zitten er in dit levendig glas wijn die vier jaren is gerijpt op houten vaten.

Viña Tondonia Reserva 1990, R. Lopez de Heredia Viña Tondonia

90% viura, aangevuld met malvasia. Oud gouden kleur. Neus met mineralen, kruidnageltonen en ook een mufje. Rob ruikt noten en honing. Hans L. noemt de wijn in deze serie het meest elegant. Ik proef duidelijke rondeur en ook een zwoele toon. De wijn heeft maar liefst 6 jaar op houten fusten gerijpt, maar dat hout is geweldig mooi geïntegreerd.

Viña Tondonia Reserva 1987, R. Lopez de Heredia Viña Tondonia

85% viura, 15% malvasia. Oud gouden kleur. Van de drie witte wijnen geniet deze mijn voorkeur. Fruit ruik ik in de neus, die ook impressies heeft van olijf, mandarijnen en Turks fruit. Hans L. benoemt ook de tegenstrijdigheid: je denkt eerst, de wijn stinkt. En denkt dan: nee toch niet. De wijn heeft te veel zuren. En dan toch: nee, het zijn lekkere zuren. Richard benoemt bloemen, walnoten, nootmuskaat en balsamicozuren. De wijn is sappig en heeft een extreem mooie balans. Ik zie in mijn aantekeningen: een tikje vettig, een stevige kerel, mooi nahangende bitters, wat boter. Gastronomische wijn.  Hartendief van Claartje. Vier jaar gerijpt op houten vaten.  

Hotel Marques de Riscal van de architect Frank Ghery

In de volgende rode serie proeven we naast een reserva twee bijzondere cuvees.

Marques de Riscal 2006 Reserva

Gemaakt van 100% tempranillo, rijping op Amerikaans eiken. Ontwikkelde kleur met een hele rijke geur, voor mij framboos. Voor anderen Arabische gom, zwart fruit, stal en zelfs wat truffel. Sappige wijn met rondeur in de mond, erg mooi glas wijn. Vief en streng tegelijkertijd. 91 Penin punten.

Marques de Riscal 2006 Finca Torrerra

Gemaakt van 90% tempranillo en 10% graciano. Tja, deze wijn is een stuk kostbaarder dan de vorige, krijgt 94 Penin punten, maar… kan mij niet bekoren. In de neus ruiken we bij het proeven tabak, koffie, peper, kersen, rozijnen. Zelf moet ik meteen denken aan het zoet van een snoepjeswinkel. De smaak is voor mij ‘te gemaakt’, te veel associaties met de Nieuwe Wereld. Warm, maar ook ontoegeeflijk in de mond.

Marques de Riscal 2001 Gran Reserva 150e aniversario

Hartendiefje van Claartje. 80% tempranillo, 10% graziano, 10% mazuelo. Gemaakt van 40 jaar oude stokken, handmatige oogst en selectie, 2 tot 3 jaar houtrijping. Goed ingekapseld hout, elegante neus met vanille en laurier, potloodslijpsel, koffie en een prettige strengheid. In de smaak zet die strengheid door, goede balans en opnieuw die indrukmakende elegantie. Fraai!

Viña Tondonia 2001 Reserva, R. Lopez de Heredia Viña Tondonia

75% tempranillo, 15% garnacho, 10% mazuelo en graciano. De wijn heeft zes jaar rijping op hout achter de rug. Voor mij is dit de mooiste wijn van de avond. Typisch zo’n wijn waar ik van onder de indruk ben, ik geef de meeste *-sterretjes van de avond, maar mijn aantekeningen  schieten qua beschrijving nogal tekort. Kreupelhout in de neus, zéér verfijnde wijn, vrouwelijke en elegant, schitterende balans! Nello noemt dit een ‘spannende’ wijn.

Mas Estela Moscatel 2005 Moscatel de Alejandria

Een dessertwijn die nergens de logheid heeft die sommige dessertwijnen soms karakteriseert. Oud goud qua kleur. Perzik en rozijntjes in de neus, volstrekt mooie balans, zoet en verfijnd, levendige wijn met een uitstekende balans én vrouwelijke finesse. Fijne uitdrinker.

Franse wijnen ‘a notre cabinet’
By in ,

Franse wijnen ‘a notre cabinet’

Je hoeft tegenwoordig geen kelder te hebben om toch een mooie wijnvoorraad aan te houden. Jac en Dimph Oerlemans laten ons Franse wijnen proeven ‘a notre cabinet’. Het sympathieke van de eigen wijnen van leden zijn de ‘vondsten’. Zo beleef ik minstens zoveel plezier aan de bescheiden Ladoix als aan de gereputeerde Pommard. De frivole Fleurie pakt me helemaal in, terwijl de statige Châteauneuf du Pape  nog wat jaren nodig heeft om zijn ontoegeeflijkheid van zich af te schudden. De sympathieke Cahors geeft méér plezier dan de Saint Emilions waar trots Grand Cru op het etiket staat. De Monbazillac moeten we niet willen vergelijken met een Sauternes, maar waarderen op eigen kwaliteiten, die zo mooi tot zijn recht komen met een eendelever/paté hapje.  De tip van Jac om langs Guy Niziolek te gaan als we in de Champagne zijn, omdat de man gepassioneerd is, gastvrij ontvangt en alle tijd neemt voor wijnliefhebbers. Wat is het heerlijk om lid van de Brabantse Wijnsociëteit te zijn!

Champagne Prestige Guy Niziolek, Damery

Deze van 100% chardonaay gemaakte champagne heeft drie jaar sur lie gerijpt. De wijnbouwer maakt deze Prestige cuvee alleen in betere jaren. Dat resulteert in een verduveld aangenaam glas met een complexe neus waar appeltjes, gist, citrus en terroir in te ontdekken valt. Wat rozijnen en perzik ook. De smaak is zacht, rond, aangenaam. Mooi glas.

In de witte serie proeven we blind een Jurançon  sec 2006 van gros manseng, Sancerre 2008 van sauvignon blanc en Chablis 2008 van chardonnay.

Chablis Premier Cru 2008, Emile Durand

Voor mij de mooiste witte wijn, omdat de neus verfijnde bloemimpressies geeft, de smaak sappig is, strak en toch prettig, met rondeur die is omlijst met mooie zuren. David noemt de wijn rijk en Paul herkent de chardonnay en noemt de wijn op zuren gemaakt.

Vervolgens krijgen we een hele mooie serie Bourgognes.

Ladoix 2007, Domaine Desertaux Ferrand

Gerard ruikt kruiden, noemt de wijn wat scherp. Kees ruikt aardbei en benoemt stevige bitters in de afdronk. Ik kan deze wijn heel erg waarderen vanwege zijn frivoliteit: een zoetje in de neus met ook duidelijke kruidigheid, lichte maar hele ronde smaak die ook gekarakteriseerd is door goede zuren.

Beaune 2008 Premier Cru, Domaine Desertaux Ferrand

Houttonen, stevige bitters en frisse zuren, zegt Gerard. Kees benoemt het terroir in de wijn. Dit is een stapje omhoog in het kwaliteitsspectrum: een expressieve neus met méér inhoud in de mond, sappige en goede zuren, wijn met rondeur.

Pommard 2009, Domaine Desertaux Ferrand

Een kersenrode kleur en kersen in de neus, aldus Gerard, fruit en frisheid in de smaak. Kees roemt de zwoelheid van de wijn, die zacht smaakt en heel veel fruit in de neus heeft. Ook dit is wéér een stapje omhoog qua kwaliteit. De wijn heeft een lichte stalimpressie – daar hou ik van in Bourgognes! – in de expressieve neus. Prachtige balans en veel karakter, de mooiste wijn uit de serie waarvan ik dan ook schrijf in mijn aantekenboekje: zonde om uit te spuwen. Het spreekt dat ik dat dan ook niet gedaan heb.

In de serie die dan volgt, durven Jac en Dimph twee wijnen naast elkaar te zetten, die zelden samen in een serie staan.

Fleurie 2009, André Vonnier

Ja, er zijn van die wijnen daar vál je voor. Dit is het glas waar ik deze avond meteen aan verknocht raak:  mooie morelkersen in de neus, garriguekruiden, fluwelige rondeur in de smaak, die ook zwoel/warm en prettig is. Ik herkende de wijn niet als Cru de Beaujolais, maar vond het een ongelofelijk mooi glas wijn. Adam noemt als feit dat de wijn lang blijft nahangen, altijd een goed teken!

Clos de l’Oratoire 2007, Châteauneuf du Pape

Op papier is dit een voornamere wijn van een veel hogere kwaliteit. Maar ja, blind geproefd weet je dat nog niet. Adam noemt de kleur donkerroodbruin en prijst de complexe neus met koffie en mocca. Ik ruik boenwas, veel vanille en ook kruidentonen. Adam zegt dat de wijn goed in balans is en veel smaakimpressies geeft. Ik vind de wijn op dit moment een tikje ontoegeeflijk en mijn voorkeur gaat in deze serie daarom uit naar de Fleurie.

Cahors is een typisch liefhebbersgebied, waar Jac en Dimph de weg weten. We krijgen dan ook een mooie serie van twee wijnen, die voor mij fraaier waren dan de laatste serie met Saint Emilion Grand Crus en een Pessac Leognan.

Château Plait Faisant 2005, Cuvee des Generations, Cahors

Drie generaties waar de wijn naar genoemd is, staan ook en face op het etiket afgebeeld. Deze wijn van 100% malbec heeft bij een kardinaalpaarse kleur wel een ontwikkeld randje. Berry ruikt kersen, een kaasneus en stal. Die stal haal ik ook uit de neus, net als salmiak, vanille, laurier en mocca. De wijn is verrassend luchtig en levendig, charmeert ook. Héél prettig dat zulke zachte wijnen worden gemaakt in dit gebied.

Château Eugenie 2004, Cahors

In dit glas is 15 tot 20% merlot toegepast naast de malbec. Dat zou de wijn nog meer rondeur moeten geven, zou je denken. Maar dit is vooral een meer geconcentreerde wijn dan de vorige. Méér nuances zegt Peter vdE met herkenbaar zwart en rood fruit. Berry noemt lijm, leer en koffie en is van mening dat de wijn nog best veel tannines heeft. De neus vind ik rijk, je ruikt duidelijk toepassing van nieuwe houten vaten. De smaak is geconcentreerd, met inkt en potloodslijpsel. Een verrassend lekker glas wijn en uitstekend alternatief voor Bordeaux wijnen waar de prijzen van uit de pan rijzen.

Jac en Dimph  laten ons bij de zoete dessertwijn meegenieten van een gastronomische combinatie. We proeven een harmonieuze wijn met mineraliteit en goede harmonie. Bovendien een wijn die heel elegant is. Met abrikoos en perzik in de neus. Werkelijk heerlijk bij een Marbré de Canard,  van eendelever met paté. De mooi uitgerijpte Château Poulvère, Monbazillac 1998 komt hierbij uitstekend tot zijn recht.

Chocolade en wijn: van vette ruzie tot hemelse combinaties
By in ,

Chocolade en wijn: van vette ruzie tot hemelse combinaties

Dit is een experimentele proeverij, zegt Toos Dusee, die de ambachtelijke bonbonmaker Marco Zonnenberg van Govert van Nunen heeft uitgenodigd. Banketbakkerij Govert van Nunen is een oud Tilburgs bedrijf (sinds 1905), dat in 2009 een Chocolaterie opende in Goirle. We proeven steeds één wijn met een bonbon, deskundig toegelicht door Marco. Zo leren we het verschil tussen de vormbonbons en de glaceerbonbons. En we horen de details van drie dagen productieproces van sommige bonbons. Marco vertelt het met lichtjes in de ogen. We proeven prima bonbons en dito wijnen, maar het ontaardt snel in een vette ruzie als ze gecombineerd worden. De wijn wordt weggeblazen, hoor ik. De wijn is alleen nog maar bitter. De wijnen met hoge zuurgraad (een witte Portugese viognier, een Chianti Classico, een Valpolicella Rippasa, een Hongaarse  Szekszard) hebben te lijden onder het smaakgeweld van de bonbons. Eén voorbeeld daarvan: we proeven Van Othengraven Riesling 2008, Grosses Gewachs Kupp, een prachtige Saar wijn  met lichte stalimpressie in de neus, mineraliteit en vuursteen. De hoge zuurgraad is een indicatie dat we met Riesling te maken hebben (zoals altijd zijn onze flessen geblindeerd). Een mooie sappige wijn. Daarbij proeven we een staafjesbonbon gemaakt van pure chocolade en licht lopende gezouten caramel, een héérlijke bonbon. De combinatie is moeilijk, alleen Claartje geeft aan dat de bitters van de wijn en de chocolade uiteindelijk bij de tweede slok versmelten.

Klassieke combinaties werken het best

Bij het combineren van wijn en chocolade hebben verstandelijke combinaties tóch niet het gewenste effect. De steranijsbonbon met abrikozengelei zou in principe kunnen combineren met een viognier, waar ook vaak wat abrikoos in te proeven is. Niet dus. Feitelijk ondervinden we dat de klassieke combinaties het meest harmoniëren. Zoete rode wijnen harmoniëren beter dan witte zoete wijn. Denk aan de lekkere combinatie van chocolade met frambozen of kersen, als geheugensteuntje. Een dessertwijn met sinaasappelsmaak zou weer wel een goede partner kunnen zijn. Klassieke combinaties zijn chocolade met Franse Vin Doux Naturels zoals Banyuls en Maury, met port of muscat getypeerde wijnen.

Willi Haag Braunenberger Juffer Sonnenuhr 2006 Beerenauslese

Voor mij is deze uit de moezelstreek afkomstige wijn de mooiste van de avond: perziktonen en botytris in de neus, volle rondeur in de smaak, ongelofelijk mooi volzoet maar met héél veel zuren, en een prachtig spel tussen deze twee. Ronald zie ik breed glimlachen als hij zegt: dit is mijn wijn! Hij noemt als smaakcomponenten honing, hazelnoot en amandel en roemt de rondeur en sappigheid. Dit is inderdaad door een geweldige rondeur een grote klassewijn (erbij een amandelbrulee).

De mooiste combinaties op deze avond zijn de volgende:

Mas Amiel vintage 2004, Maury met mangobonbon

Dimph proeft chocolade, kersen, peer en noten in de wijn, die goed in balans is. De neus vind ik complex, geparfumeerd en met tonen van ijzeroxide, de smaak is volrond, goed geconcentreerd, sappig en harmonieus. De mangobonbon is gemaakt van twee laagjes ganache met madrifolochocolade uit Madagascar. Hier merk ik voor het eerst, de chocolade laat de wijn béter tot zijn recht komen. Richard ruikt kersenjenever in de wijn en benoemt de smaak als zoet (maar niet té) en noemt de combinatie ook heel passend.

Malaga Pajarete 1908, gemaakt van Pedro Jimenez druiven, met forrestbonbon

Wijn met een beige rand, mahoniekleur. Een sappige en elegante smaak, mooie espresso en cacao in de afdronk. De forresbonbon is gemaakt van pure chocolade met een cassis-honingvulling met een vleugje zout. De bonbon en de wijn vullen elkaar goed aan: de wijn krijgt molligheid. Gerard ruikt rumrozijnen in de neus, Wil merkt op dat niet zozeer de vulling maar vooral de pure chocolade de wijn versterkt en vice versa. Richard noemt de Malagawijn een tikje branderig. Zie ookWijnkronieken.

Taylors Select Reserve Port met chocolademousse met pindacrackers

Het chocolademoussetaartje combineerde wondermooi met de port die een mooie neus heeft met kersen en framboos, goed concentraat (er zijn proevers die aan een jonge vintageport denken) en mooi geurend. Hans vdH treft een peperachtige kruidigheid in de neus, Hans L vooral zwarte bessen en kersen. Hij noemt de port nog een tikje branderig.

Een uitermate boeiende avond met twee keer applaus: voor Toos en daarna voor Marco.

Wijnen uit Zuid Afrika overtuigen
By in ,

Wijnen uit Zuid Afrika overtuigen

Groot Constantia

Het Zuidafrikaans is een taal om verliefd op te worden. Op de CD van Micheline van Hautem La Musique met chansons van Jacques Brel staat Ne Me Quitte Pas in het Zuidafrikaans: moenie weg gaan nie, moenie weg gaan nie. Práchtig! Een land met zo’n mooie taal, daar moeten ook wel mooie wijnen vandaan komen. In mijn herinnering (die als de grijze breincellen willen teruggaan tot 1991) is dit pas de derde proeverij van onze sociëteit die helemaal in het teken staat van Zuid-Afrika. Maar ik ben er vast een vergeten. Hans van der Horst weet veel van Zuid Afrika, zijn zoon woont er. Hans stelde een proeverij samen van wijnen die in ons land verkrijgbaar zijn. Alleen al bij de plaatselijke grootgrutter in Boxtel telde hij zo’n dertig Zuid Afrikaanse wijnen in de schappen. Dat was dus boffen. Daarnaast komen wijnen van de lokale slijter en zijn favoriete wijnhandelaar. Voorafgaand aan de proeverij horen we veel interessante weetjes. Zuid Afrika telt ongeveer 100.000 hectare wijngaarden. Da’s net iets minder dan het hele Bordeaux gebied. Gemiddeld drinken de Zuidafrikanen maar zeven liter wijn per hoofd. Levensmiddelen en comestibles, zegt Hans, zijn ongeveer de helft in prijs van wat je bij ons betaalt. Een hovenier verdient ongeveer 70 Rand per dag, 7 euro. Dus voor de inheemse bevolking is het leven kostbaar. Sommige wijnbouwers maken wijn feitelijk alleen voor het begeleiden van gerechten, vaak in de eigen restaurants. Tijdens de proeverij geeft Hans per wijn commentaar uit de Platters Zuid Afrika wijngids. De 2011 John Platter’s Wine Guide is een wijnbijbel van 604 bladzijden waarin 800 Zuid-Afrikaanse wijnproducenten en 6.000 Zuid-Afrikaanse wijnen beoordeeld worden.

Monro 2005, methode Cap Classique, vijf sterren Platters Wineguide 2011

Dit is één van de twee vonkelwijnen die de maximale score krijgt van Platters. De proevers uiten veel instemming over de kwaliteit van deze mousserende wijn: gist in de neus, een heel zuivere smaak. Fijne belletjes. Peter vdE proeft een broodsmaak, Paul noemt zoete ananas, Ronald roemt de hazelnoten in de neus. Prachtige wijn.

La Motte Sauvignon Blanc 2010

Hartendiefje van Hans. De condities om goede wijn te maken waren erg moeilijk in 2010. Deze wijn is gemaakt van druiven uit verschillende wijngebieden: Elgin, Franschhoek, Walker Bay, Nieuwoudtville, Darling en West Coast, Durbanville en Elim. Claartje ruikt appels en een teerimpressie, de neus is mooier dan de smaak, zegt ze. Viooltjes en brandnetels zijn mijn ruikimpressies, de lichtgele en transparante wijn is fris, knisperend en met een aanlokkelijke balans.

Palladius 2008 Swartland

Héle boeiende wijn, van cult wijnmaker Eben Sadie. David noemt salmiak en suikerspin in de neus, een warme witte wijn, hoog in zijn alcohol (de wijn kan het hebben) en duidelijk een wijn met spanning. Toos roemt de vele smaakimpressies van deze stevige eetwijn, met onder andere zoethout en mooie bitters. Deze wijn is gemaakt van viognier, chenin blanc en chardonnay (en als ik Hans goed begrijp nog vijf druivensoorten). De kleur neigt naar goudzweem, ik ruik hooi en een schildersatelier in de zuivere neus. Mijn aantekeningen: rondeur! Heel soepel, tikje branderige afdronk, veel body en een duidelijke krachtpatser.

Rustenberg Brampton 2008 OVR, Coastal region

Deze wijn gaat aan de haal met de beste prijs/kwaliteit kwalificatie van de avond. Mix van syrah en cabernet sauvigon met veertien maanden houtrijping. Breed verkrijgbaar in de supermarkt, zeven euro-tjes. En daarvoor krijg je heel veel. Berry noemt de neus een tikje vegetaal, met bouillon en rokerige tonen. Richard ruikt teer en paprika. Zelf vind ik wat cocosnoot en anijs in de neus, gevolgd door een straffe smaak die echter mooi in balans is door tannines, mooie zuren, enige rondeur en lekkere hap sap sappigheid. Fraai glas.

Fairview Syrah 2008, Eenzaamheid, Paarl

We proefden deze wijn naast de pinotage van hetzelfde domein, die een mooie morellenkersenneus heeft en verder nogal ontoegeeflijk en boers overkomt (de eerste pinotage die ik lekker vind, stelde Berry). Deze syrah typeert zich door een verfijndere neus, Mon Cherie kersen. Rob ruikt gekookt fruit, vanille en munt. Wil noemt peper, chocolade en jodium. De smaak karakteriseert zich door een vrij hoog alcoholgehalte, veel warmte, rondeur en souplesse. Een hele fraaie dinerwijn.

Rustenberg John X Merriman 2008, Stellenbosch

Deze fraaie wijn is gemaakt van de klassieke Bordeaux blend: cabernet sauvignon, merlot, petit verdot, malbec en cabernet franc, de wijn kreeg 20 maanden houtrijping. Ronald ruikt bramen en eucalyptus, de bramen komen terug in een mooie droge smaak met goede zuren. Paulroemt de combinatie van concentratie, houtgebruik en tannines in deze wijn waarin hij leer en pure chocolade ruikt. Mijn aantekeningen: klassieke neus, laurier, streng. De zuren zijn heel erg aanwezig in deze mooie wijn met wat chocolade in de neus, warmte in de pittige smaak. Geslaagde wijn.

Kaapzicht Steytler 2005 Vision, Stellenbosch

Hartendiefje van Hans. Voor mij was dit dé wijn van de avond, gemaakt van 50% cabernet sauvignon, 30% pinotage en 20% merlot, de wijn rijpte daarna 24 maanden op Franse eikenhouten vaten. Dimph ruikt zwart fruit en peper in de neus en proeft koffie in de afdronk. Ronald zit bij het proeven ook op een wolkje, want hij wil wel in zijn eentje een fles van deze wijn drinken als meditatiewijn. Allemaal heel begrijpelijk, want de neus is expressief en complex met zoethout, vanille en eucalyptus. Rondeur en mooie zuren in de smaak en… jawel, ik proef terroir! Klassieke wijn, wel een powerhouse, herfststal impressies en een bittertje. Verduveld mooi glas wijn.

Columella 2007, Sadie, Swartland

Deze wijn van enfant terrible Eben Sadie krijgt 94 punten van International Wine Cellar. Syrah aangevuld met 20% mourverdre, twee jaar rijping op Frans eiken met 1/3 nieuwe vaten. De wijn heeft een mooie klassieke uitmonstering, vind ik. Ingetogen sobere typografie, zeg maar: eenvoud als kenmerk van het ware. Dimph ruikt caramel, pruimen, bramen en peper. David ruikt kersen, bramen, melkchocolade. De neus is klassiek, rondeur en romigheid in de smaak, véél vulling en concentraat, sappige wijn, vol Rubensiaans. In mijn aantekeningen krijgt de wijn een stem: dit schreeuwt om een hertenfiletje.

Gran Constantia 2008

De uitmonstering van dit halve flesje is een voorbode van een bijzondere proefervaring. Ieder flesje heeft een eigen kistje met de naam erop gedrukt, terwijl het flesje in houtsnippers is gevleid. Ook de uitmonstering met lak over de hals geeft aan: dit is bijzonder. De neus van deze wijn is nog mooier dan de smaak. Geparfumeerd, volstrekt harmonieuze Muscat de Frontignan. Turks Fruit en Abrikoos. Volstrekt uitgebalanceerde wijn. Medidatiewijn in optima forma. Maar ook een mooie fles om iets bijzonders te vieren: een geboorte, een kroonjaar verjaardag, een huwelijk, een diploma uitreiking.

De diversiteit en kwaliteit van de Zuid Afrikaanse wijnen in deze proeverij is hoog. Ik heb het idee dat deze proeverij zich in de grijze breincellen heeft geëtst, een topavond in het proefseizoen, die onthouden we nog lang.

Indrinkers en uitdrinkers
By in ,

Indrinkers en uitdrinkers

Banyuls ligt te rijpen bij Celliers des Templiers

Indrinkers en uitdrinkers, is het thema van Noël Geisen. Zelf moet hij ook wel glimlachen over de line up, nogal bizar. Vier bubbels, vier zoete witte wijnen naar keuze aperitief of dessertwijn, vijf rode wijn die als uitdrinker dienst kunnen doen. Ik tel veel *-sterretjes in mijn aantekenboek. Op deze avond ontspint zich een discussie: drink je wel of niet een port als aperitief? Als ik het goed aanvoel, doen de meeste wijndrinkers dat niet. Nou zijn er ook voldoende alternatieven, dat maakt de proeverij van Noël klip en klaar duidelijk! Zo’n proeverij zouden we ieder seizoen moeten hebben, hoor ik iemand zeggen. Een mooi compliment.

Codorniu Cava “Non Plus Ultra” Reserva Brut 2007

Gemaakt van parellada, xarel-lo, macabeo. Deze Catalaanse cava heeft véél te bieden. Toos ruikt appeltjes en typeert de wijn als strakdroog. Ronald ruikt honing en exotische fruit. Zelf kan ik van de neus niet veel meer maken dan een lichte jasmijnimpressie, maar dat is toch niet mis! De mousserende wijn komt met overtuigend enthousiasme in de mond en toont zich sappig. Prettig glas.

Mas Baux 2005, Muscat de Rivesalte

Gemaakt van muscat. David ruikt Arabische gom, ananas en botytristonen. Ik vind dit een adembenemend mooie wijn met abrikoos in de neus, maar vooral… honing! Dat honingconcentraat zet zich door in een zwoele smaak en ronde afdronk. Dronken ze duizenden jaren geleden dit type wijn? Ik nam een volle slok water na een slok van de Muscat in de mond te hebben laten rondtollen… de smaakcomponenten bleven met het water volop proefbaar. Daarom moest ik aan de bruiloft van Kanaän denken, waar Jezus water in wijn veranderde. Waar een dartele geest toch al niet aan denkt op een dinsdagavond… geïnspireerd door een fraaie wijn!

Trimbach Riesling Vendange Tardive 1998

En zo hoor ik ineens dat Trimbach aanhangers heeft én vijanden, op deze proeverij. Tja, het is prettig als je goed ontvangen wordt op een domein en als dat mis gaat, dan zijn wijnliefhebbers nogal nukkig en hebben een olifantengeheugen. Zelfs Noël herinnerde zich deze riesling te hebben gekocht, zónder op het domein de wijn te mogen proeven. Genoeg gemopperd. Nu is deze dertien jaar oude wijn heel geelwit in het glas. Adam herkent de druif aan het petrolneusje. Ik ruik wat viooltjes, en dan een slok…wow… concentraat, enorm rijk, zo proeft citrus – staat in mijn aantekenboekje. Deze riesling heeft onmiskenbaar een hoge kwaliteit en combineert een hoge zuurgraad met een prettige molligheid. Een echte Hoogheid. Meditatiewijn.

Château Lafaurie-Peyraguey 2001 Sauternes 1er Grand Cru Classé

Gemaakt van sémillon (90%), sauvignon blanc (5%) en muscadel (5%). Adam benoemt de neus als ‘zoet met een plusje’ een mooie manier om complexiteit te duiden: caramel en honing in de neus. Amandelspijs ruikt David. Eerlijk gezegd heb ik aan de neus niet eens zoveel plezier beleefd, maar die smaak! Mollige aandronk, rondeur, honing in een perfecte balans. Dit is een Sauternes type dat rijk en voluptueus is met een prachtige oud gouden kleur. Fabuleus, voor mij de wijn van de avond.

Viviani, Amarone “Casa dei Bepi” 1996 Amarone della Valpolicella Classico

Gemaakt van corvina veronese (70%), rondinella (25%), molinara (5%). Vijftien jaar oude wijn die toch heel vitaal is en tot de verbeelding spreekt. Toos krijgt in de verste verte een portassociatie, ze ruikt drop, laurier en hout in de neus. David haalt van alles uit de complexe neus: rozen en aarde, teer, krentjes, rozemarijn en vleessappen. Mijn aantekeningen: stalluchtassociatie, wijn met veel soepelheid en rondeur, die dat koppelt aan een prettige elegantie. Een Noël-wijn.

Pride Mountain 2004, Napa-Sonoma Counties, Californië

Kers in de neus en caramel, zegt David. Véél nuances, heel complex met concentraat, vanille en terroir in de neus en ook nog veel smaak, aldus Toos. Ik val voor de neus: dit is een vrachtwagentje gevuld met verse aardbeien. De smaak heeft hoge zuren en een prettige bitter in de aandronk. Vanille, zoethout en kreupelhout ruik ik in deze van 100% merlot gemaakt Amerikaan, die enorm tot de verbeelding spreekt.

Mas Amiel, Cuvée Speciale 15 Ans d’Age, Maury

Deze vin doux naturel uit de Roussillon is gemaakt van grenache (90%), macabeo (5%) en carignan (5%). Noël zetten een moderne Mas Amiel (jaargang 2004) naast deze meer klassieke versie. Allebei ontzettend mooie wijnen, maar deze klassieke krijgt toch net een sterretje méér. Een levendige walnotenneus, heel levendig met krenten en amandelspijs, zegt Richard, die ook een associatie krijgt met stroopsoldaatjes. Paul roemt de prachtige structuur met toffee en caramel in de neus. De strakke bitters in deze mahoniekleurige wijn spreken me ontzettend aan, de neus doet denken aan een pepernoten kruidenmix. Fijn glas.

Celliers des Templiers, Banyuls Grand Cuvee Président Henri Vidal 1993

Dé klassieke chocoladewijn uit Roussillon gemaakt van 100% grenache. Voor deze wijn wil ik wel wakker worden gemaakt: een heel ingetogen neus met amandel, walnoten, krentjes. En dan een smaak die helemaal matcht met het dominante smaakpatroon van Noël: pure elegantie. Droomwijn.

Prachtige wijnen uit Verona: “ne vale la pena”
By in ,

Prachtige wijnen uit Verona: “ne vale la pena”

Er zijn van-alles-wat proeverijen. En er zijn proeverijen van een regio, zoals St. Emilion, Madiran, Limoux, Rioja of deze proeverij waarin wijnen uit Verona centraal staan. Deze proeverij was leuk, leerzaam én lekker, geeft onze voorzitter aan. Wie kan nou beter een Verona proeverij organiseren dan Ronald Fibbia, hij komt uit Verona. We proeven van gewone wijnen tot toppertjes, geeft Ronald vantevoren aan: ‘ne vale la pena’; het is de moeite waard. Hij heeft gelijk. Bij natellen zie ik dat we ook zo’n twintig druivensoorten hebben geproefd, veelal in blends. Ronald start met een bubbel, daarna vier witte wijnen, zes rode wijnen en twee dessertwijnen. Wij krijgen ook voorbeeldige documentatie, over de druiven, over de huizen, plattegronden. Véél complimenten!

Villa Rinaldi 2006, Gran Cuvee Bianca

Villa Rinaldi is een beroemd wijnhuis, dat stamt uit de laatste jaren van de 19e eeuw. Helemaal gespecialiseerd in Spumante. Wijnmaker Rinaldo Rinaldi gebruikt Franse barriques en “dégorgement à la volée”. Maar hij heeft ook een geheim: de druiven die hij gebruikt komen uit de Trentino Alto Adige, de volgens hem beste streek voor spumante’s. Deze bubbelwijn is gemaakt van 100% chardonnay. Een mooi begin van de proeverij: super sappige wijn, mooie zuren en goede balans. Fris opwekkend.

Na een ongedwongen dorstlesser (Bianca di Custoza, hadden ze deze wijn maar in het merendeel van de kroegen!) en een intrigerende charmeur (Lugana, met heerlijke bloemetjesneus) krijgen we twee op zijn minst opmerkelijke wijnen in het glas.

Vulcaia Fumé 2008, Inama

Wijn gemaakt van 100% sauvignon blanc, maar wel met zeven maanden rijping op nieuw hout. Oud gouden kleur. Richard noemt caramel in de neus, veel hout en concentraat, ook een impressie van sinaasappelschil. Ik ruik vooral vanille, Kees ook roomboterbabbelaars en peer. Véél structuur in deze wijn en enorm veel bitters. Bepaald geen allemansvriend, maar een heel gastronomische wijn, om levensgenieters te trakteren op iets ongewoons. Giuseppe en Stefano Inama leiden dit huis, vader en zoon. De Vulcaia heeft zijn naam te danken aan de gronden waar hij groeit, die zijn van vulkanische oorsprong, de enige in zijn soort in Noord-Italië. Inama produceert ook andere wijnen, allemaal van hoog kwaliteitsniveau. Bradisismo is bekend, een mix van Cabernet Sauvignon en Carmenere.

Soave Classico La Rocca 2008, Pieropan

Deze wijn is gemaakt van 100% garganega. Ook een zweem van oud goud en een neus van boenwas en meloen, aldus Kees. Ik ruik jasmijn. De wijn is evenwichtig met mooie amandelbitters in de smaak. Hoewel de wijn langer houtrijping kreeg, is dat hout in deze wijn nauwelijks te proeven. Veel proevers preferen deze – iets gangbaarder – wijn boven de Vulcaia.

Bardolino Superiore 2008, Cavalchina

Laat ik maar toegeven: Bardolino heeft een slechte naam bij mij. Die aanduiding op het etiket maakt dat mijn grijze hersencellen negen letters scanderen: niet kopen. Maar wat kortzichtig is dat toch. Want dit is een werkelijk voortreffelijk glas: serieus rode kleur met een sombere rand, gevolgd door een romige neus met kersen. Mineralen ook. Hoge zuurgraad, die goed in balans is met viefheid en rondeur. Dit is een ontzettend charmerend glas wijn met een perfecte prijs/kwaliteitverhouding. Gemaakt van 60% corvina, 25% rondinella en 15% marzemino en barbera. Passie en een natuurlijke bereidingswijze typeren Azienda Agricola Cavalchina. Een trouvaille om naar uit te kijken.

Valpolicella classico superiore vigneto Sant’ Urbano 2007, Speri

Deze familie maakt al anderhalve eeuw wijn, nu nog steeds met kwaliteit voor ogen: alleen maar eigen druiven, controleren van alle productiefases, respecteren van de natuur (ze gebruiken geen pesticides). Blend van 70% corvina, 25% rondinella en 5% molinara en corvinone. Nello is onder de indruk van deze wijn: paprika en rondeur, deze wijn leeft! Zegt hij. Dimph noemt peper, koffie en caramel. De kleur is somberrood, ik ruik caramel en wat kreupelhout, maar voor mijn gevoel is de neus nog erg gesloten. De wijn is boers, heeft een ontoegeeflijke smaak met concentraat en bitters. Het lijkt mij een geweldige herfstwijn bij wildragout en konijn.

Ripassa Valpolicella 2007, Zenato

Drie druiven maken samen deze wijn: 80% corvina, 15% rondinella en 5% sangiovese. Het merendeel van de proevers geeft de voorkeur aan deze wijn (staat in een serie met de vorige). Gesloten neus en een somberrode kleur. Dimph ruikt en proeft koffie, peper en fruit. De wijn heeft een charmant zoetje van rijpe druiven. Ik vind de wijn fluwelig, maar dan heeft de wijn toch ook veel concentraat en die komt hard binnen. Een verfijnd bittertje in de afdronk. Serieus glas wijn.

La Poja 2005, Allegrini

Dit is 100% corvina en dat geeft… een prachtige wijn! Wil is onder de indruk van de kruidigheid, maar de tannines zeggen hem dat we de wijn te vroeg drinken. Pruimen en koffie, zegt Kees. De kleur is donker. De neus maakt meteen duidelijk dat dit een serieus glas is, héél rijk. Neem je een slok dan krijg je letterlijk een mondvol wijn, hoog in alcohol, Mon Cherie kersen, vanille en rijkdom. Dit is een prachtige wijn, ook hier denk ik aan wild. Een van de allermooiste flessen uit Verona, helaas wel een kostbare fles. 89 Parker punten.

Amarone de Valpolicella 1999, Bertani

Gemaakt van 70% corvina, 25% rondinella en 5% molinara. Waar ik de Bardolino een enorme vondst van de avond vind (prijs/kwaliteit), ben ik van deze op dronk zijnde rijpe wijn het meest onder de indruk. Dit is een WOW!-wijn. Tuilé kleur, belegen en rijke neus met herfstbos en truffel impressies. De wijn pleziert alle mondhoeken, mits de connaisseur rijpe wijnen waardeert. Een topper uit de wijnwereld! Adembenemende balans met fluweligheid en rondeur.

I Capitelli 2006, Anselmi

Deze dessertwijn is volstrekt harmonieus met goede zuren, elegant zoet met wat mango in de neus en marsepein. Puur genieten.

Recioto della Valpolicella Classico 2004, Tommaso Bussola

Gemaakt van 70% corvine en corvinone, 15% rondinella, 15% cabernet franc, dindarella en croatina. De wijn is niet gefilterd en heeft veel smaakcomponenten, complex dus. Steekwoorden: elegant, goede zuren, rijk en harmonieus.