Tag: Chili

Cabernet Sauvignon toont variëteit in verschillende stijlen wijn
By in

Cabernet Sauvignon toont variëteit in verschillende stijlen wijn

Willem Jan opent de proeverij van cabernet sauvignon ‘from all over the world’ met een hartswijn, witte Meursault.

Daarna volgen negen wijnen met cabernet sauvignon als enige druif of als belangrijkste druif. De cabernet sauvignon is een heel populaire druif en de meest gebruikte druif voor rode wijn. De oorsprong van de druif ligt in de Medoc Bordeaux. In deze proeverij proeven we wijn uit Bordeaux, Californië, Australië, Zuid-Afrika, Spanje en Chili.

Doordeweekse wijnen

Twee wijnen van de rechtoever uit Bordeaux komen van één domein: Château Cap Saint Martin. De cuvee Prestige 2019 is klassiek met veel potentieel. Maarten noemt de smaak wat straf, ik vind de smaak wat ‘groen’. Deze Prestige wijn is gemaakt van een blend. De 2019 cabernet d’en face is gemaakt van 100% cabernet. Het is de minst kostbare wijn deze proeverij, maar hoe langer die in het glas staat hoe aantrekkelijker. Er komt dan naast de cassis een toon van pijptabak, pruimen.

Beide Franse wijnen spreken mij meer aan dan de Australische Jacobs’Creek 2017, die een werkelijk exuberante geur heeft, after eight chocolade en munt, kruidigheid en een goede body. Zwoel zegt Maarten, met vijgen en koekkruiden. De smaak heeft een vegetale toon die mij niet aanspreekt. Penfold op het etiket betekent vrijwel altijd een positieve ervaring, zo ook bij de Max’s Shiraz Cabernet Sauvignon 2019. Ook hier weer munt is de geur en een prachtige mondvullende gebalanceerde smaak. Elegant noemt Maarten.

Zondagse wijnen

Montes Alpha 2020 special cuvee cabernet sauvignon uit Chili munt uit in sappigheid, combineert kersen en gronderigheid in de geur. Cees benoemt tabak, pruimen en zoetheid. Kan nog vele jaren.

Cederberg 2019 cabernet sauvignon uit Zuid-Afrika combineert cassis met mineraliteit. Braam, kers en eucalyptus benoemt Cees, die het ook een wat moeilijke wijn noemt. Misschien door het vegetale tintje.

Feestwijnen

Vier wijnen waarmee we eindigen zijn enorm de moeite waard. Zoals je naar het voetbalstadion gaat voor sommige spelers, zo is het puur genieten van deze wijnen.

Mas de Plana 2012 Penedes Torres

Gerard benoemt pruimen en overrijp fruit, de concentratie en zegt dat de wijn belegen is. De geur is bedwelmend, superrijke grandeur. Kardemom tonen. De smaak heeft de slikfactor, zonde om uit te spuwen, prachtige balans met chocolade tonen. Fantastisch glas.

Mondavi 2018 cabernet sauvignon Napa valley

De wijn ruikt naar kers en een sigarenkistje. Mineralen en een goede balans. Strakke tannines die niet storen. Gerard benoemt zwarte kers, jammige smaak, tabak en een zoete aanzet.

Château Issan 2004 Margaux

Cassis, elegantie. Een hele potloodbox. In een leren etui. Prachtige balans.

Château Musar 2016 Libanon Beka Valley

Misschien wel de meest gebalanceerde wijn van de hele proeverij. Prachtige vanille in de geur, ontzettend mooie zuren. Claartje prijst het zwarte fruit en de elegantie.

Heerlijke proeverij.

Peter van den Besselaar

Drie stijlen Bordeaux, om met vrienden van te genieten
By in

Drie stijlen Bordeaux, om met vrienden van te genieten

Martijn de Groot brengt drie stijlen Bordeaux op tafel. Met een knipoog. Want van drie continenten en drie decennia. Een klassieke proeverij, met een witte Chassagne-Montrachet vooraf en Sauternes als uitdrinker. Eigenlijk wijnen om met vrienden van te genieten, zoals Alfred Tesseron zegt. In mijn woorden: feestwijnen. Die we dus blind proefden.

 


De wijn gemaakt van 3 C’s: Château Musar uit de Bekaa Valei in Libanon 
Een moderne klassieker. Gemaakt van Cabernet Sauvignon, Carignan en Cinsault. Gaston Hochar maakte dit tot een cultwijn, met talloze links naar het Bordeaux gebied. Hij studeerde in Bordeaux bij de beroemde professoren Riberau en Peynaud. In de tweede wereldoorlog was Ronald Barton van Leoville Barton in Libanon gestationeerd en was een inspiratiebron voor de makers van Musar. Ik vind de wijn van Musar bijzonder omdat de wijn van jaar tot jaar enorm kan verschillen, dan eens Bordeaux stijl, dan eens Rhône-achtig en soms Bourgondisch.

De wijn gemaakt van 3 C’s: Château Musar uit de Bekaa Valei in Libanon
Een moderne klassieker. Gemaakt van Cabernet Sauvignon, Carignan en Cinsault. Gaston Hochar maakte dit tot een cultwijn, met talloze links naar het Bordeaux gebied. Hij studeerde in Bordeaux bij de beroemde professoren Riberau en Peynaud. In de tweede wereldoorlog was Ronald Barton van Leoville Barton in Libanon gestationeerd en was een inspiratiebron voor de makers van Musar. Ik vind de wijn van Musar bijzonder omdat de wijn van jaar tot jaar enorm kan verschillen, dan eens Bordeauxstijl, dan eens Rhône achtig en soms Bourgondisch.

Jaargang 2010 Roodbruin, cederhout in een warme neus, bramen ook, zachte aandronk, prettig en verfijnd. 

Jaargang 2001 Bruiner, een erg belegen Dame, klassiek met tertiaire tonen. Erg geconcentreerd, droge afdronk, hier moet je liefhebber van zijn. 

Jaargang 1999
Roodbruine kleur, zelfde geurimpressie als in de 2010, cederhout en rozenbottel.  In het glas ontwikkelt zich wat stallucht, lucht van een boerenerf, ja, zo’n Bourgogne achtige geur. Ge-wel-dig. Voortreffelijke balans en mooie lange afdronk. Musar moet je niet te vroeg drinken, zoveel is zeker, want dán komt de echte kwaliteit goed tot zijn recht. Mijn voorkeur en dé wijn van de proeverij. Hartendief van Martijn.

De échte Bordeaux: Château Pontet Canet, de éérste biodynamisch werkende Grand Cru Classé
Dit domein maakte als eerste grote Cru de overstap naar bio-dynamisch werken. Het lijken foto’s van een halve eeuw geleden, met paard de wijngaard in. Maar nee, da’s dus actueel. Gemaakt van Cabernet Sauvignon 60%,  Merlot 33%, Cabernet Franc 4%, Petit Verdot 3%. Pontet Canet is zijn classificatie als vijfde Grand Cru Classé ontstegen. Wijnen van deze allure, Pauillac, horen natuurlijk in de liefhebberskelder. Al waren het maar enkele flessen om kroonjaren mee te vieren. De liefhebber moet echter diep in de portemonnee tasten. 

Jaargang 2013
Ondoorzichtige kleur, roodbruine rand, kersen, zwarte bes en rozen-bottel. Prima balans, nog veel te jong, goed concentraat. Andere proevers ruiken munt, rozen en een medicinaal toets. Een Beest van een wijn, ontzettend lang nahangend.

Jaargang 2008
Klassiek, heel veel zwarte bes, meer confiture, chocolade en herstbos. Humus, veel tannines nog, een bek vol wijn, zou tikje meer verfijning mogen hebben. Hartendief van Martijn. 

Jaargang 2001
Mijn voorkeur, zeer expressieve neus, uitgelaten. Cederhout, vanille. Een krachtpatser met veel mooie zuren en goede balans. Berry benoemt leer, laurier en warmte. 

Seña, de cultwijn uit de Nieuwe Wereld die op 23 januari 2004 in Berlijn Lafite en Margaux achter zich liet. 

Gemaakt van  57% Cabernet Sauvignon, 20% Carmenere, 6% Cabernet Franc, 5% Petit Verdot, 12% Merlot (afhankelijk van het jaar) en 22 maanden gerijpt op Frans eikenhouten wijnvaten. Musar en Seña zijn wijnen die in de kelder horen van de avontuurlijke wijnliefhebber. Deze twee wijnen winnen nog steeds aan prestige en hebben inmiddels ook prijzen waarvan je menig Bordeaux Grand Cru Classé kunt kopen. En dat is terecht, want het zijn topwijnen. De prijzen gaan verder oplopen, want 2015 en 2018 van Seña kregen 100 punten van James Suckling.


Jaargang 2011
Mooie neus zeg! Combineert zwarte bessen/cassis met pure chocolade en sigarenkistjes-lucht, cederhout. Hele verfijnde smaak, liefelijk, verfijnd, erg mooi. 

Jaargang 2009
Stinkertje, een medicinaal toets. Kersenjam is in ruime mate aanwezig. Hoe zeer smaken verschillen, sommige proevers doen een moord voor deze 2009, terwijl ik écht denk dat er iets met de fles aan de hand was, niet zo uitgebalanceerd. 

Jaargang 2007
Mijn voorkeur en dé wijn van de avond. Een Bourgondische expressie in de geur, schitterend zwart fruit, verfijnde aandronk, rondeur, ge-wel-di-ge balans, een droomwijn, schitterend. Hartendief van Martijn.

Voortreffelijke proeverij Martijn!
Het effect van omgevingslicht op geur en smaak van wijn
By in ,

Het effect van omgevingslicht op geur en smaak van wijn

Een ietwat surreële proeverij, een muziekje uit de jaren 70 had er goed bij gepast. Over de tafels ligt een snoer ledlampjes, die gedurende de proeverij van kleur wisselt tussen wit, rood, blauw en groen, en daarmee de hele ruimte ook toonzet in die kleur. Beïnvloedt het onze beschrijvingen en waardering van de wijn? Annemiek zou Annemiek niet zijn als ze dat van te voren al niet had uitgezocht, door het napluizen van wetenschappelijke papers.
Wat zeggen die? De details zijn natuurlijk voor de leden van de BWS, maar voor de mee-lezers: de kleur van het omgevingslicht lijkt inderdaad van invloed te zijn op de gepercipieerde smaak van de wijn. De empirie van deze proeverij is wel dat dat per persoon nogal verschilt: bij menigeen geeft rood licht inderdaad de in onderzoek gevonden perceptie van zoetere wijnen, maar sommige proevers proeven bij blauw licht steviger bitters in de wijn, terwijl dit volgens de wetenschappelijk experimenten juist bij groen licht zo zou moeten zijn. Ook zijn de BWS leden lichtelijk unheimisch bij de kleur blauw, daar waar de proefpersonen in een van Annemiek’s onderzoeken deze kleur juist als het prettigst ervoeren – misschien waren het Italianen (Zampini et al, 2007)? Overigens blijkt zowel in de theorie als ook in deze proeverij de mate waarin men de kleur ervaart als prettig, of rust-, of juist energiegevend, niet te correleren met hoe men de wijnen beoordeelt.

Wat zat er dan in de glazen? Niet iedereen herkende een droge en een halfdroge Riesling uit Duitsland. Veel werd Gewürztraminer genoemd, de proeverij van Willem-Jan van 2 weken terug heeft indruk gemaakt! Die twee wijnen, van Kallfells, proefden we in iedere serie (bij alle vier kleuren). Meer specifiek ging het om de Königslay-Terrassen Trocken en Feinherb, met resp. 7.9 en 19,2 gram restsuiker. Het lijkt er dus inderdaad op dat de scores (Annemiek vroeg om maar liefst 10 scores voor ieder van de 2 wijnen) verschillen per serie. Persoonlijk zou ik het interessant vinden om de resultaten af te zetten tegen eenzelfde experiment (dus steeds dubbelblind dezelfde 2 wijnen) in juist een constant blijvend omgevingslicht. Verschillen de scores dan nog steeds (significant) per serie? 

We doen ook een serie rood. Rode wijnen zijn in de experiment waarnaar Annemieke verwijst niet wetenschappelijk getest; toch eens kijken wat wij er van maken. De wijnen blijken twee Carmenères, wat mij betreft een vaker wel dan niet nogal uitgesproken groenige (pun not intended) druif met paprikatonen. De producent is Viña Falernia, het terroir Elqui Valley. De luxe-cuvée Pedriscal is enorm houtgedomineerd.
Hier moet je van houden, scribent dezes doet dat niet, maar enkele leden wel; Saskia vindt beide wijnen heerlijk – in welke kleur licht dan ook.

De uitdrinker is weer de Königslay-Terrassen, maar dan dit keer de Beerenauslesee, met maar liefst 155 gram restsuiker en 1,5 keer de zuren van de eerdere versies. De mooiste wijn van de avond, in ‘gewoon’ TL licht – met nog enkele minuten een wat rozig nagloei-effect.

Verslag en proefnotities Rob van Ginneken

Is de wijngaard bepalend voor onze topwijnen? Neuh, we zagen aan de tafelpoten van onze zekerheden.
By in ,

Is de wijngaard bepalend voor onze topwijnen? Neuh, we zagen aan de tafelpoten van onze zekerheden.

Topwijnen komen
van top terroir. We geloven het. We bezoeken wijngaarden, om de ligging te
ervaren. Wat grond te voelen, te ruiken. Als je ín de wijngaard bent geweest,
geeft het drinken van zo’n wijn daarna extra genoegen. Zoveel is zeker. Rob van
Ginneken maakt proeverijen met een studieus karakter. Hij krijgt inspiratie van
wijnliteratuur. En zie: wijnauteurs als Kees van Leeuwen en Lars Daniëls zaaien
twijfel over onze zekerheden. 

Itata vallei in Chili, herkomst van de Martino

Grondsoort is
helemaal niet zo’n belangrijke terroir-factor. De temperatuur is dat wel. En
het vermogen van de bodem om water vast te houden (en afwatering) idem.
Bovendien is de beschikbaarheid van mineralen als stikstof en kalium important.
Beperkte beschikbaarheid van stikstof is betekenisvol voor kleine rijpe druiven
(lekker voor rood), teveel kan leiden tot grote druiven en groene aroma’s
(slecht voor rood, goed voor aromatisch wit zoals sauvignon blanc). Moleculair
bioloog Benjamin Lewin stelt dat de ‘topsoil’ verantwoordelijk is voor
mineraliteit, niet het gesteente waarin de wijnstokken ten diepste wortelen. Heerlijke
vraagstukken voor echte wijn-nerds. Inspiratie voor deze proeverij, van mij
mogen er nog veel over dit thema volgen.


RODE LEISTEEN /
ROTLIEGENDES


We proeven drie
Grosses Gewächs wijnen van Staatliche Weinbaudomäne Oppenheim. Vraag aan een
wijnbouwer naar verschillen tussen wijngaarden en je krijgt explicatie. Vraag
waar zijn hart ligt en je krijgt vaak een ontwijkend antwoord: je hebt ál je
kinderen lief en trekt niemand voor. Ieder van deze wijnen is een traktatie over
een jaar of zes, zeven. Ze zijn nu veel te jong, uiterst interessant om zo jong
te proeven. Ze komen van wijngaardenn met rode leisteen.

Rothenberg Nackenheim 2016 GG

Abrikoos, peer en granny smith in de geur. Sappige wijn met veel zuren,
duidelijk bittertje,  lijkt prettig maar
is wat autonoom ontoegeeflijk. Valerie prijst de lange zachte afdronk en
benoemt passievrucht, mango, citrus. HansL prijst de zuren die horen bij jonge
riesling, noemt de wijn rijk en vet. Hij ruikt tropisch fruit en ananas. HansH merkt
op dat deze wijn de meeste petrol heeft.

Oelberg Nierstein 2016 GG

Ik ruik peer, roomboterbabbelaar en heeeel licht limoen. Pittige smaak met
bitters, wat ontoegeeflijk. De smaak wint aan charme met beluchten. Valerie benoemt
limoen, citroen en grapefruit, hoger in zuren. Kees noemt de wijn strakdroog en
benoemt appels.

Pettenthal Nierstein 2016 GG


Mijn
voorkeurwijn: rijker, vriendelijker, abrikoos, peer en banaan. Stevige wijn die
iets  vriendelijker lijkt dan Rothenberg
en Oelberg. Ook wat citrus. Valerie noemt dit de meest frisse wijn met
impressie van groene zure appeltjes. Deze wijn heeft nét iets meer te bieden
zegt Toos. Van de drie riesling de meest levendige, aldus HansL.

KALKBODEMS

Thörle Weissburgunder 2016

Lichte kleur, mooie neus met combinatie van room en fruit, banaan, mineraliteit.
De wijn mist wat stevigte in het midden, is heel licht en geurig, wel balans.
Elegante wijn met in de geur een zoutige impressie. Eric ruikt gerookte boter,
zoetje, ananas.  

Blanchots is de meest rechts gelegen Grand Cru

Chablis Grand Cru Blanchots 2014 Brocard (hartendief van Rob)

Eric typeert de kleur als goudgeel, hij ruikt verbrand turf wat weg gaat na
beluchting en plaats maakt voor stro. Claartje benoemt geroosterd brood, een prachtige
neus met geroosterde brioche en smaak met mooi ingekapselde bitters. 

Mijn
aantekeningen: ontwikkelde kleur, mineralig, stinkertje zelfs dat indicatie is
voor chardonnay, turks fruit ind e geur, mooi in de mond met een hoge doorslikfactor.
Feitelijk al mooi in balans, heel veelbelovende wijn met mooi botertje. De wijn
brengt mij terug naar Chablis, waar het zó mooi is om de zeven Grand Crus zelf
te ervaren. Ik herinnerde mij dat de weg tussen Les Clos en Blanchots een
fraaie naam had en heb het even nagezocht. La Voie Meurtrière. Het pad van de
dood. 

Gougères, kaassoesjes gaan goed bij Chablis én Barbaresco

Barbaresco 2014
Produttori del Barbaresco

Toos benoemt een hele intense geur met chocolade en truffel, komt enorm binnen,
droge smaak met stevige zuren bitters en tannines. Ik kan úúúren hieraan
blijven ruiken: geurig, mocca, toffee,
boerderijrozen, Buijsman gebrande suiker. De smaak heeft een hoge bittergraad
en heeft nu (kindermoord) iets ontoegeeflijks. 

VULKANISCH
GESTEENTEN / GRANIET & PORPHYR

De Martino Gallardia del Itata Cinsault 2014 CHILI (hartendief van Rob)

De meningen lopen uiteen. Modern en vlak, droppig, aldus Noël. Stevig rood met
kers en tabak, zegt Angelique, die de wijn ‘een beetje muffig’ noemt. Ik voel
helemaal mee met Rob die dit één van zijn hartendiefjes noemt. Mijn
aantekeningen: liefelijke wijn met een elegante geur waarin granaatappels en kers
zijn te herkennen. Zweem van zoethout. Hele soepele smaak, aantrekkelijke wijn
die me een beetje aan gamay doet denken. 

Cantina Terlan
Alto Adige Lagrein Riserva Porphyr 2012

Deze wijn is te hout gedomineerd, zegt Rob. Angelique benoemt de kleur als aubergine,
cassis, cacao en koffie in de geur, smaak met nog tannine. Noël zegt dat dit
een wijn is die ideaal is voor het publiek dat aan intense wijn de voorkeur
geeft. Mijn aantekeningen: bloedmooie en intense neus met morellenkersen, ceder
en vanille, zachte aandronk, heeeel intense smaak. 

Fijne
proeverij. Wie pakt de handschoen op en verzorgt dit thema volgend seizoen?

Lekker avontuurlijk uit Argentinië, Marokko en Chili
By in ,

Lekker avontuurlijk uit Argentinië, Marokko en Chili

Bewerken van de Cecchin wijngaard

 

 

We reizenvoortdurend de hele wereld rond. In het glas wel te verstaan. Maar sommigen  van ons reizen ook in het écht naar verre wijngebieden. Zoals Just Krijn. Manengeur en rozenschijn gaf hij als thema. We proefden flessen die Just ter plekke kocht na bezoek aan wijnbouwers in Argentinië. Tussen neus en lippen vertelde hij ook wijnen te hebben ‘afgekeurd’ om door ons geproefd te worden. Ghehe, da’s mooi. Schept verwachtingen. We proeven twee witte wijnen, acht rode en een zoete uitdrinker. En om het spannend te maken, vergelijken we met Chili en Marokko. Lekker
avontuurlijk.

2 x Indrinker, Torrontés

De Argentijnse druif Torrontés is bekend om zijn muscatachtige aroma. Bloemachtig, zeepachtig en soms wat kruidig. De wijn is verfrissend en bedwelmend, als de productie beperkt blijft. Een prettig curieuze druif om mee kennis te maken.

Bodega Piedra Negra Torrontés 2015 Mendoza, Argentinië

Ik ben nog nooit een Torrontés tegengekomen die langer dan een jaar goed rijpt, schrijft Oz Clarke in zijn Druiven & Wijnen. Maar dit is er toch een. Een mooie neus met sauvignon-achtige expressie en levenslust: buxus, boterig, zweet en perzik. Ranke wijn, levendig met mineraal tonen. Vluchtig staat in mijn aantekeningen, de meeste proevers geven de voorkeur aan de volgende.

Jose Luis Mounier Torrontés reserva 2014 Valle de Cafayate, Argentinië

Goudgele kleur, het laten rijpen op houten vaten zien we terug in de kleur. Een jaar op fust gerijpt. Hoge zuurgraad, duidelijk bittertje in de afdronk. Ik hou zelf meer van die springerige eerste Torrontés, deze heeft wellicht wat meer vulling.

2 x Marokko

Há, dit doet me denken aan Joost en Olie B Bommel. De bediende die altijd een ‘eenvoudige maar voedzame’ maaltijd op tafel weet te schotelen, is ook in charge van de wijnkelder. Die moet goed gevuld blijven. Joost schenkt regelmatig een Algerijnse Foezel in een Grand Cru fles over – het schijnt dat de kasteelheer dat niet merkt. Zouden wij het merken als we een Marokkaanse wijn in het glas hebben uit een Bordeaux geëtiketteerde fles? De wijnen zijn gemaakt van Cabernet Sauvignon, Merlot en Syrah. Met name die laatste verleent de wijnen iets warms.

Chateau Roslane 2011 Coteaux de l’ Atlas Maroc

Eric benoemt de groene paprika als meest karakteristiek. Nu hou ik daar wel van, zeker als het geen veeg teken is van te vroeg geoogste druiven. Mijn aantekeningen zijn louter positief: rijke geur, ceder, mooie aandronk, goed concentraat, bitterrijke smaak op de tong (dáár zou een kasteelheer Marokko kunnen determineren), en ook laurier, mocca en chocolade. Tsjonge, jonge, Marokko telt mee in wijn.

CB Initiales 2010 Thalvin, Maroc

Hartendiefje van Just. Bruine rand, lichte oxy toon, paddestoelen, strakke smaak die voor mij wat charme mist. Karaktervolle wijn die van  de proevers véél bijval krijgt.

2 x Chili, Carmenère en Carignan

Viña Tarapacá 2015 Reserva Carmenère, Maipo valley, Chili

De Carmenère heeft een lage zuurgraad, zoetige fruitigheid en het is belangrijk dat de groene paprika onder controle wordt gehouden. Rijke, ronde tannines en bamen, pruimen, specerijen zijn typerend als de druiven rijp zijn geoogst. Ik ruik in deze wijn de typerende Chili-kersen en jammigheid. Goed concentraat, mineraal, paprika, prettig bittertje en verrassend goed doordrinkbaar, lekker, hap sap!

T H ‘Terroir Hunter’ 2014, Carignan, Undurraga Chili

Deze wijn maakt indruk. Paul benoemt rijpe bessen, zwarte peper en stevige tannines. Rob vindt de wijn zeer geslaagd en benoemt die als ‘vlezig’. Ik ruik wat marsepein in de geur, impressie van rood fruit, goede vulling en goede zuren. De wijn heeft eigenlijk álles, maar ik denk dat de afzonderlijke componenten nóg beter in balans kunnen komen met wat flesrijping.

2 x Argentinië

Vatenopslag bij Cecchin

Bodega familia Cecchin, 2000 Mendoza Malbec

Hartendief van Just. Colabruine kleur, mooie belegen geur met kreupelhout, ceder, kruidkoek en kruidigheid. Deze Belegen Dame met mineralen is nog heel vitaal en heeft een goede balans. Voor mij de wijn van de proeverij.

Bodega familia Cecchin 2005 Mendoza Malbec

Jonger, maar strenger. Laurier, cassis en kreupelhout, goede balans en spanning. Mooie bitters en lang nahangend.

Fijne proeverij.

Over troetelkinderen, boerenpummels en het zout der aarde (maidenproeverij)
By in ,

Over troetelkinderen, boerenpummels en het zout der aarde (maidenproeverij)

Elqui Valley | Tenuta delle Terre Nere | Caves Frédéric Mabileau

Mineralen.
Oef. Een uiterst lastig thema. En dat als eerste proeverij. Annemiek Vermeijlen
durft het aan, gesteund door haar scheikundige achtergrond. En haar echtgenoot
die onze ‘rituelen’ aanschouwt en ontnuchterend verzucht, “nou, jullie zijn wel
erg serieus, hè?”. Annemiek
dronk een witte wijn uit Santorini. Het alom aanwezige vulkanisme daar en het
achteretiket met lovende woorden over mineralen deden de rest. Mineraliteit,
wat is dat eigenlijk?

Bodem en
mineraliteit zijn de nieuwe troetelkindjes in wijnland. Mineraliteit is goed.
Van mineraliteit is er nooit te veel. (ooit gehoord? > “mooie wijn, maar
storend veel mineraliteit op het eind”). Een prachtig  romantisch idee; druivenstokken met lange
wortels, die de fijnste mineralen uit de bodem opzuigen – uit oeroude
aardlagen, toen de wereld nog onschuldig was – en die de mineralen een ereplaatsje
geven in de druiven. Druiven vol met calcium, magnesium, jodiden, fluoriden.
Koester ze, pers ze zachtjes. Poets de vuurstenen nog wat op. Kalk is goed voor
de botten, kan daar nog iets meer van bij? Wijn; met al het goede dat de bodem
en bronwater ons gegeven heeft…Tja, zo
romantisch is het niet. Wat wij menen te proeven aan mineralen is onzin.
Mineralen hebben geen smaak. Wij hebben er geen woorden voor. Wijn bevat per
liter ongeveer 1 à 3 gram minerale stoffen, waarvan kalium en fosfaat verreweg
de meest voorkomende zijn. (Gerhard Horstink, zie link onderaan dit verslag)
“Net zoals het beschrijven van florale tonen in een wijn niets te maken heeft
met bloemen in de wijn, heeft mineraliteit niets te maken met mineralen in de
wijn.” (Chris Kissack) “There can be no direct relationship between what is
below the vineyard and what is in the glass.” (Jancis Robinson)

Keren we
terug naar de proeverij. Wat verstaan we onder mineraliteit? Annemiek refereert
aan een onderzoek naar wijnproducenten uit de Chablis en consumenten uit
Bourgogne. Welke termen worden genoemd? Begrippen die door beide groepen
genoemd worden: puurheid, kwaliteit, terroir, Chablis, frisheid, geologie,
vuursteen, wijn, steen, ziltheid, schelpdieren, kalk, chardonnay, mineralen, witte
wijn, zuren. Zo wordt al duidelijk dat mineraliteit een fijn containerbegrip
is, waar we aardig wat woorden in kunnen wegstouwen. Een ander onderzoek propt
daar nog wat zaken bij: zuren, citrus, fris, natte steen, chemische aroma’s,
reductief, gras-aroma’s, bitters. 

Het wordt
tijd om wat te gaan proeven: 3 verschillende witte droge wijnen, uiteraard
geblindeerd.De
aanwezige proevers doen hun uiterste best om die mineraliteit te adstrueren met
natte stenen (wijn 1), kalk (wijn 2), zouten en zwavel (wijn 3).

Wijn 1
blijkt blijkt een riesling uit de Pfalz. De producent: “kühl, straff, präzise, mineralisch und
knackig”. Mijn eigen
notities: tropisch fruit, in de mond nogal braaf met een net zuurtje op het
einde. Een wijn van vrij jonge stokken, uit vijf verschillende wijngaarden, met
zeer gevarieerde bodems, uit een relatief warm gebied. Haal daar maar eens
mineraliteit uit.

Wijn 2 is
twee keer verrassend: ten eerste vanwege de druif > pedro ximinez en ten
tweede vanwege het gebied: Elqui Valley in Chili. Eén van Chili’s meest
noordelijke wijngebieden, woestijnachtig droog met grote
temperatuursverschillen overdag en ‘s nachts. Deze wijn is met opzet door
Annemiek ingebracht; er is een hoge concentratie aan natriumionen in de bodem
en de wijnen van dit semi-woestijngebied te vinden. We zouden dit als
ziltigheid kunnen terugproeven. En dat doen we niet; de zouten menen we vooral
in de wijn 3 te herkennen: een Etna Bianco. Daar wordt ook zwavel genoemd. Goed
getroffen, denk ik. Alleen; is zwavel een mineraal?

____

Reichsrat
von Buhl, Pfalz, Von Buhl Riesling trocken 2016

Vina Falernia, Elqui valley, Pedro Ximenez 2015

Tenuta delle Terre Nere, Etna Bianco 2016, 60% carricante,
25% catarrato, 10% grecanico, 5% minella

–


De
volgende serie van 3 witte wijnen is van 100% sauvignon blanc, 1x Frankrijk, 1x
Nieuw-Zeeland, 1x Chili. Het is hier de Chileen die zich onderscheidt door het
reductieve karakter, rokerigheid en amandelbitters. Claartje roemt de ziltige
aanzet (na+ ionen!). De Nieuwzeelandse sauvignon is het tegendeel van
mineralig, stuivende buxusbollen met vrolijk pissende katten op
kruisbespootjes. De bedoeling van de Haut Poitou snap ik niet helemaal; een
strenge sancerre had voor meer onderscheid en discussie kunnen zorgen. Het
bleef nu toch het kattenluikje voor uitgeplaste Kiwikatten.

____

Domaine
La Tour Beaumont, Haut Poitou, Sauvignon Blanc 2016

Clos Marguerite, Marlborough, The Grape Whisperer,
Sauvignon Blanc 2017

Falernia, Elqui valley, Sauvignon Blanc 2016

–

Elqui valley | Bourgueil | Terre Were


We
stappen over op 2 series rood en ongemerkt verschuift het referentiekader naar
terroir.

Begrijpelijk, de term mineraliteit lijkt voor driekwart te zijn voorbehouden
aan witte wijn. Als de Fransen het over mineraliteit hebben zeggen ze goût de terroir. Maar: als mineraliteit al een
containerbegrip is, dan is terroir een container-schip-begrip.

Bij de
eerste serie rode wijnen keren de notities terug naar bekend gebied: aardbei,
hout, tabak, bitters, kersen, tannine. We twisten wat over de beide pinot
noirs, spannend tegenover saai, kersenfruit tegenover vlak.

____

Weingut Juris, Burgenland, Pinot Noir 2014

Domaine Robert Sirugue, Bourgogne, Pinot Noir 2014

–

De tweede
serie rood biedt door een eigenzinnige keuze discussiestof: het eerste glas
doet vermoeden dat we geteleporteerd zijn naar een varkensstal die wacht op de
jaarlijkse schoonmaak. De flinke lik Brett verdwijnt wel door de achterpoort,
maar het woord poep is dan al twee keer gevallen. In de mond zwart fruit,
paprika, iets staligs (ja, slechts één l), gelaagd, lang nahangend. Even
nagezocht, verbouwd op graviers; zand en grind.

De tweede
wijn geeft meer ruimte voor de mineralenspeurtocht; aardser, een hintje petrol
in de neus, evenwichtiger dan de boerenpummel ervoor, met z’n voeten in de lava
en met z’n neus naar de zwaveldampen van de vulkaan. De producent maakt er
bijna poëzie van: refined
fingers weaving deftly through soil and stone, creating shade upon shade of
chromatic and sensorial variations.

En zo
zijn we weer terug bij de romantiek. En de mooie verkooppraat.

____

Frédéric Mabileau, St Nicolas de Bourgueil, Les
Rouillères 2014, 100% Cabernet Franc

Tenuta delle Terre Nere, Etna Rosso, 2015, 95% Nerello
mascalese en 5% Nerello cappuccio

–

De vraag
blijft: geeft dit soort proeverijen inzicht of vergroot het de verwarring
alleen maar? Tja. Ik vrees dat het laatste het geval is. Maar dit nadeel ‘heb’
zeker z’n voordeel. We zijn er nog lang niet klaar mee. Uit deze verwarring
doemen onvermijdelijk nieuwe proefthema’s op die bij ons weinig aan bod komen.
Chemische processen tijdens vergisting, de rol van zwavel, geologie en
bodemkunde, (micro)biologie, wetenschap en wijn, de (on)maakbaarheid van wijn,
enzovoorts. Hieronder een aantal (onverwachte?) verbanden die voeding geven aan
die verwarring, en een uitdaging zijn om verder te graven naar de heilige
wijngraal. Die wij dus niet gaan vinden. Maar dan zou het ook oersaai worden…

Minerale
aroma’s door vergisting  Wat
wijndrinkers omschrijven als ‘minerale geuren’, geuren van stenige dingen, zijn
chemische verbindingen die in de druiven gevormd worden, vaak pas tijdens de
vergisting. Het vuursteenaroma van Chablis is door Prof. Denis Dubordieu in
2003 ontrafeld. Hij toonde aan dat dit aroma (arome
pierre à fusil) van een
zwavelhoudende organische verbinding komt, benzeenmethaanthiol, die tijdens de
vergisting wordt gevormd.


Rol van
kalium  Kalium kan een verbinding aangaan
met wijnsteenzuur en wijnsteen vormen. Dat leidt tot een lichte verzilting, een
versterking van de smaak. (zie G. Horsting)

Stikstofarm,
vergisting en zwavel  De
schijnwerper wordt nu gericht op stikstof. Stikstofarme grond en een beetje
waterstress beperken de groeikracht, en dat is goed voor de druiven. Rotsige,
kalksteenrijke en vulkanische bodemsoorten zorgen voor deze gunstige
omstandigheden. Een stikstofgebrek in de bodem van de wijngaard zorgt voor
aanmaak van zwavelverbindingen in de most. Gisten hebben namelijk stikstof
nodig als voeding. Als de gisten niet voldoende stikstof in de most vinden,
verzinnen ze een list; ze breken bepaalde zwavelhoudende aminozuren af (voor de
liefhebbers: methionine en cysteïne) en maken zo stikstofdelen vrij. Daarbij
onstaan ook zwavelcomponenten die weer gereduceerd worden tot mercaptaan
(thiol) dat, mits het gehalte laag is, moeilijk definieerbare aroma’s geeft,
die wij als als mineraliteit benoemen.
(zie Lars Daniëls, Lars over wijn in Perswijn september 2011, onderaan deze post)

Carotenen Professor Attilio Scienza: mineraliteit
die wij in een wijn menen te proeven zijn vooral norisprenoïden. In de
druivenschil zitten carotenoïden, een kleurstof die de druiven beschermt tegen
fel zonlicht. Afgeleide stoffen hiervan vormen tijdens de fermentatie nor-isoprenoïden
(aromastoffen). Het gaat hier om een enzymatisch proces, waarbij mineralen uit
vulkanische bodems waarschijnlijk een belangrijke rol spelen.

Zuurstofarm Velen concluderen dat
mineraliteit staat voor het tegenovergestelde van uitbundige fruitigheid; vaak
wijnen met een reductief karakter, door een opvoeding met minimale
zuurstofinvloed of een langere rijping sur lie.

Structuur
en gezonde bodem  Tjitske
Brouwer: mineraliteit is meer onderdeel van de smaak dan van de geur van de
wijn, mineralen in de wijn zorgen voor structuur, los van zuren en tannine. Hoe
groter het vermogen om mineralen uit de bodem op te nemen, des te groter zal
het effect op de smaak van een wijn zijn.Het
vermogen van een wijnstok om mineralen op te nemen, hangt voor een groot deel
af van de aanwezigheid in de bodem van schimmels, die in symbiose leven met de
wortels van de plant. In het bijzonder die van mychorriza. Het lijkt dat
mychorriza een positief effect heeft op de hoeveelheid en vooral de
verscheidenheid aan mineralen die een wijnplant opneemt. Een gezonde,
evenwichtige bodem is dan een voorwaarde.

Annemiek,
er zit nog een heleboel chemie in wijn. Vertel ons er meer van.

Verslag en
proefnotities Hans Lodewijkx

Meer lezen? 

Mineraliteit en wijn

Een glas vol zwavelverbindingen – over mineraliteit in wijn


Mineraliteit nog even ongrijpbaar

Blader ook nog eens door Volcanic
Wines, Salt, grit and power van John Szabo, met hoofdstukjes
over Chili, Sicilië en Santorini

Terroir en wijnproductie, betalen we de prijs?
By in ,

Terroir en wijnproductie, betalen we de prijs?

Aconcagua valei met wijngaarden van Errazuriz

Diederick
Swagemakers baseert zijn proeverij op de actualiteit. Door ongunstige
weeromstandigheden  gaat de wijnproductie
naar een historisch dieptepunt. Italië, Frankrijk en Spanje, de top drie
wijnlanden is zwaar getroffen met dalingen van 15 tot 23%. Dat kan effect
hebben op de prijs in de winkel. Diederick heeft van de meest gangbare druiven
(sauvignon blanc, chardonnay, pinot noir en Bordeaux blends) oude en nieuwe
wereld naast elkaar gezet.

Terroir
staat voor de combinatie van omstandigheden die invloed hebben op de wijnstok.
Klimaat, ligging en bodem, Een wijn van bijvoorbeeld pinot noir uit Bourgogne
of Californië zal anders smaken. Wijnstokken in een warm klimaat groeien
bovendien sneller. De cyclus in Californië is korter dan die in Bourgogne; om
een complexe structuur te ontwikkelen met veel smaak- en geurstoffen is die
langere periode feitelijk beter. Wijnen uit een gebied waar de druif snel kan
groeien kunnen heel krachtig zijn, maar missen het raffinement van wijn uit
koelere gebieden.

Indrinker       Champagne Drappier, Quattuor Blanc de Quatre Blancs extra brut, prachtige
Champagne van twee gangbare en twee curieuze druiven : 25% Arbanne, 25% Petit Meslier, 25% Blanc
Vrai, 25% Chardonnay. Zéér true to type met appeltjes
in de geur en gistende appeltjes in de smaak. 

In
de serie Sauvignon Blanc staat een Astrolabe,
Marlborough/ Nieuw-Zeeland, sauvignon blanc 2016 naast de klassieke Domaine des
Berthiers, Jean-Claude Dagueneau, Poully Fume 2015. Voor mij wint de Pouilly
Fumé die frivool en elegant is, brandnetels en mineralen in de geur. Heel
sappig. Dat nieuwe wereld wijnen óók kunnen rijpen bewijst de Pride &
Glory, sauvignon blanc 2011 uit Marlborough die een fantastische geur heeft met
kiwi en passiefruit, grapefruit en abrikoos. 

In
de serie Chardonnay verkies ik Joseph
Drouhin, Meursault/ Bourgogne, chardonnay 2012 boven de wijn uit Oregon
Californië van… Domaine Drouhin. Deze Chardonnay 2012 is eenvoudiger dan de
Meursault, die zich kenmerkt door een botertje in de complexe geur. Heel rijke
smaak met weer dat boterige. Een krachtige en vette jongen, deze Bourgogne. 

Wijngaarden van Hahn in Californië

De
serie Pinot Noir bestaat uit Domaine
Philippe Charlopin-Parizot, Fixin/ Bourgogne, pinot noir 2009 (kruidig,
kreupelhout en herfstbos met een voor mij te bittere smaak) en een adembenemend
mooie Californische pinot poir, hartendief van Diederick: Hahn  Lucienne2013, Santa Lucia Highlands. Ik ruik
framboos en wat kruiden, deze wijn exceleert door een uitstekende balans met
rijpe tannines. Berry noemt de wijn warm, ruikt cederhout, mineralen en kersen
en roemt de zachte aanzet. 

De
twee geblindeerde Bordeaux blends komen
uit Aconcagua Valley en Saint Julien. Errazuriz Don Maximiano is de tweede
hartendief van Diederick en dat is volkomen begrijpelijk. De wijn is voor 93%
gemaakt van cabernet sauvignon, aangevuld met cabernet franc en petit verdot. De
wijn plakt aan het gehemelte, zegt Eric. Hij proeft rood fruit en chocolade,
ruikt zwarte bes en leer in de stevige wijn. Mijn aantekeningen: ceder in de
geur, laurier, heel klassiek. Sappige wijn met een aanlokkelijke bessensmaak.
Uitgebalanceerd en harmonieus. Chateau Lagrange 1998 is krachtig en vind ik wat
moeilijk te proeven naast de prachtige Chileense wijn. Ik ruik ergens ver weg
ook een lichte oxytoon. 

           Twee
uitdrinkers hebben we. Deze Dessert
wijnen zijn allebei mooi en evengoed onvergelijkbaar. Astrolabe, Marlborough/
Nieuw-Zeeland, chenin blanc late harvest 2013 heeft mooie citrus tonen en een
excellente balans. Disznoko, Tokaji Aszu 5 puttonyos, Hongarije heeft óók een
geweldige balans, de wijn is levendig met in de geur abrikoos en kruidkoek.                                       Fijne proeverij. 

       

ij.

MIgranten druiven proeverij: Zinfandel maakt indruk in Zuid Frankrijk
By in ,

MIgranten druiven proeverij: Zinfandel maakt indruk in Zuid Frankrijk

Oostenrijkse wijnbouwer Kurt Angerer

Druivenrassen
kennen een oorsprong. Dat is daar waar ze oorspronkelijk vandaan komen.
Zo komt Sangiovese uit Italië, Riesling uit Duitsland en Albariño uit
Spanje. So far, so good.Toch
hebben druiven hun weg over de wereld gevonden. Samen met reizende
mensen, zijn druiven op plekken terecht gekomen waar ze oorspronkelijk
niet te vinden waren. Jaap noemt deze druiven ‘migranten’ en zet ons
vanavond hiervan monocepages voor. Aan ons de schone taak om druivenras
en nieuwe herkomst te herkennen. En dat blijkt geen sinecure.

We starten met een indrinker. Het isSteinmühle, Sauvignon Blanc, 2014, Rheinessen, Duitsland. We herkennen dat het een ‘koude wijn’ (d.w.z. kouder gelegen) is. De druif is lastiger te herkennen.

We
vervolgen met witte wijnen. En ook hier is makkelijker om te herkennen
dat het een ‘warme wijn’ is, dan welke druif het is. We noemen Semillon,
Pinot Gris en zelfs Verdejo. Jaap verklapt wat het is:Simonsig, Chenin Blanc, 2016, Stellenbosch Zuid-Afrika. Tja, het blijkt de constante van deze avond te worden. We vinden migrerende druiven lastig te herkennen!

We proevenKurt Angerer, VI, Viognier, 2011, Oostenrijk. Deze is zeker houtgelagerd. EnLaurent Miquel, Albariño, 2015, Languedoc, Frankrijk. Dit is een mooie, speelse wijn met hints van citrus en mineraliteit. Voor Jaap is dit een van de toppers van deze avond!

BijYalumba, Barossa, Riesling, 2014, Australiëruiken we de typische benzine/petrol. Kees vindt de wijn strakdroog. De smaak is wat vlakker.

Over naar de rode wijnen.Errazuriz Estate Series, Sangiovese, 2013, Chiliis
mooi helder, transparant. Claartje benoemt het rood fruit, zoals kers.
De wijnstokken staan pas sinds 2008 in de Chileense wijngaard.Gaja, Ca’Marcanda Promis, Merlot / Syrah, 2013, Toscaneheeft een fijne neus, maar is in de mond nog wat stroef.

Ondertussen
steekt een stevige discussie de kop op. Zijn druiven en herkomst nog
wel herkenbaar? Hoe kunnen wij dat nu blindproeven? Wat gebeurt de
laatste jaren al met de nieuwe gisten? Het is te merken dat we onthand
zijn!

Zinfandel van d’Arjolle maakt indruk

Ik vindDomaine de l’Arjolle, Zinfandel, 2015, Frankrijkde
boeiendste van de avond. En proefkampioen Rob herkent zelfs de druif! Hij beschrijft
de wijn als dieppaars met bramen, bosbes en intense zuren. De volgende
is voor Jaap weer een topper:Morgenster, Nu Series 1, Cabernet Franc, 2014, Zuid-Afrika. Anderen vinden de ‘rook’ in deze wijn toch iets te prominent. BijDomaine de l’Arjolle, Carménere, 2015, Frankrijkmeenden wij Syrah of Malbec te herkennen. Tja, het is geen typische Carménere.

We sluiten af metYalumba, Museum Reserve, Muscat, Australië. Het is een heerlijke, donkerbruine wijn: dik sappig. Geen Palamino, geen Madeira, maar Muscat.

We danken Jaap voor deze leerzame avond. Het was een mooie les in nederigheid.


Verslag en proefnotities Eric Hoepelman 

Muurbloempjes proeverij, levendig en leerzaam
By in ,

Muurbloempjes proeverij, levendig en leerzaam

Een
muurbloempje is een vrouw die niet ten dans wordt gevraagd. Tegenwoordig wordt
de uitdrukking ook gebruikt voor wie langs de kant blijft staan, verlegen
types. Rob van Ginneken beschreef een wijn muurbloempje als ‘minne wijnen, waar
kenners wat op neer kijken.’ Hij bedacht een even briljant als eenvoudig
concept voor deze proeverij naar aanleiding van een artikel in het Engelse
Decanter, waarin wijnschrijvers een wijn noemen die ze links laten liggen. Het
beste wijntijdschrift ter wereld vroeg andere wijnschrijvers om een lans te
breken voor de genoemde muurbloempjes. Rob selecteerde vervolgens de toppers in
hun categorie. We proefden een pinot blanc, drie pinot grigio, drie pinotage en
een gewurztraminer. En twee ‘top’wijnen.

Pinot Grigio
uit Italië

Ze zijn
flauw, karakterloos en meestal saai. Zonder karakter. Zeker niet het geld waard
in vergelijking met wat andere Italiaanse witte wijnen te bieden hebben. Aldus
Tina Gellie. Daar staat de mening tegenover van Ian d’Agata, die stelt: Pinot
Grigio van hoge kwaliteit is een van ’s werelds best bewaarde geheimen. Ze
hebben altijd frisheid en gratie met verfijnde minerale tonen, geuren van gele
appel en peer met wat kruidige nuances. 

Dan is het
heel leerzaam om drie wijnen blind te proeven. Ik hoorde maar één proever die
aan pinot grigio dacht, Eric, heel knap. In mijn aantekeningen zie ik drie
totaal verschillende gebieden staan, ik dacht aan een viognier uit Rhône, een
witte wijn uit Portugal én een witte Châteauneuf du Pape. We proefden drie
wijnen van hetzelfde jaar, 2014, twee uit Friuli en een uit Alto Adige. 

LIS NERIS
2014, Pinot Grigio, Friuli

Expressieve
geur met perzik, viool en mineralen. Paul noemde de wijn hard en groen, ik vond
de wijn vrij hoog in alcohol. 

UNTEREBNER
2014, Pinot Grigio, Tramin Alto Adige

Met verbazing
geluisterd naar wat iedereen ruikt: banaan, vanille, ananas, amandel, bouillon.
Ik vond de wijn gesloten, rook niks. Ik dacht aan Portugal omdat de wijn body
en alcohol had. Deze coöperatiewijn bleef wel wat langer hangen in de mond. 

DESSIMIS 2014 Pinot Grigio, Vie di Romans, Friuli

De mooiste
wijn van de drie, met ongelofelijk veel smaakimpressies. Een rijke, rokerige
geur met amandelen en rozen. Anderen ruiken zoete banaan, buxus, munt, jodium,
framboos en ook weer rozen. Amandel zet door in de smaak met veel kracht. 

Het is een
teken aan de wand dat geen van de proevers doorheeft dat we drie wijnen van
dezelfde druif in het glas hebben. 

Pinotage uit
Zuid Afrika

Pinotage wijn
mist elegantie, frisheid en meestal ook terroir expressie, veel te vaak heeft
Pinotage lelijke synthetische aroma’s, zoals vernis, zegt Amy Wislocki. Tim
Atkin geeft toe: veel Pinotage ruikt naar nagellak-verwijderaar of banaan als
je het iets vriendelijker wilt zeggen. Maar dat is meer een teken van slecht
wijnmaken dan een echte karakteristiek. Als de wijnstokken oud zijn en de
wijnmaker doet zijn best kan Pinotage een prachtige wijn zijn  – ook een wijn die kan variëren in stijl van
heel licht en sappig tot diepgaand, geconcentreerd met rijpingspotentieel.

Ook nu noemt
geen van de proevers Pinotage. Mijn inschatting was dat we te maken hadden met
tannat, malbec achtige wijn, hoewel bij de derde mijn aantekeningen Nieuwe
Wereld wildwijn aangeven. 

RADFORD DALE 2014
Pinotage Frankenstein

Een
paarszweem in de kleur, in de geur een zweem van turf, een kruidje, licht kers
en pijptabak, dan een smaak die – oef – straf is. Noel ruikt zwavel en denkt
aan een dikke shiraz, Just benoemt scherpe zuren en prikkelig. 

FRAM 2013 Pinotage
Citrusdal Mountain

Bruin aan de
rand, vrolijke geur met marsepein, een zwoele toets, zoet in de aandronk, vrij
hoog alcohol en een bittertje in nasmaak. Rob benoemt rooibosthee. Just noemt
FRAM wat logger dan de vorige wijn, met pure chocolade, gedroogde pruimen,
mooie zuren en rood fruit. 

KANONKOP 2014
Pinotage

Roodbruin aan
de rand. Voor mij is dit de mooiste wijn uit de serie, met een rijke neus met
ceder, kruidnagel, een bek vol wijn, duidelijk Nieuwe Wereld, een wildwijn die
lang nahangt. Claartje determineert hout, mist spanning in deze wijn. Just
benoemt zwarte bes, gloedvol, vers geschaafd hout, cacao en mocca, ijzer en wat
krenten. 

Tja, als een
druif niet per se karakteristieke wijnen oplevert, zoals Pinotage of Barbera,
dan is herkennen natuurlijk heel moeilijk. 

De topwijnen
die we aan het eind van de proeverij proeven zijn zeker geen muurbloempjes. 

CLONAKILLA
2013 Shiraz & Viognier, Australië

Mooie wijn,
enorm rijk! Morelkers, ceder en tabak, een relatief heel soepele smaak, goede
zuren. Goede zuren en hangt lekker lang na. Eric benoemt de wijn als lekker,
met nougat, vanile, bouillon, cacao, neus wat groen. HansL benoemt een
medicinale toets. 

SEÑA 2011 Aconcagua
Valley, Chili

Een
cultwijn, een samenwerkingsverband van Robert Mondavi en Eduardo Chadwick.    Gemaakt van cabernet sauvignon, carmenere,
malbec en petit verdot. Fraaie en Hoge Wijn. Wagonladingen met kersen, zeer
rijke en zeer expressieve geur, smaak met enorm veel rondeur, kersenconfiture
en chocolade. Heel lang nahangend – altijd een teken van een goed gemaakte en
Hoge Wijn. Eric benoemt blauwe bes, hout in de geur en hap sap in de smaak.
Hele fijne en elegante wijn, zegt Noël. HansL noemt de wijn wat warmer dan de
vorige, dik, droppig en met kersen, rozen in de geur. Hij roemt de elegantie. 

Leerzame
proeverij.

Kampioen wijnen
By in ,

Kampioen wijnen

Het hoort bij
de wijnwereld: competities en bekroningen. De spreuk goede wijn behoeft geen
krans, die wordt door de wijnbouwers zelf met voeten getreden. Overal zijn
wedstrijden waar wijnen gelauwerd worden. Goed voor de trots van de wijnboer.
Én goed voor de verkoop, want de consument wil wel een wijntje dat kampioen is
geworden. Hans van der Horst zet ons twaalf bekroonde wijnen voor. Dat moet een
fantastische proeverij opleveren. Zijn de wijnen óók kampioenen in onze ogen? 

Alle proevers
hebben de blind geserveerde wijnen gewaardeerd met een kwalificatie: matig,
voldoende, ruim voldoende, goed of zeer goed. En ja, al deze kwalificaties zijn
gegeven. Drie wijnen scoorden ‘matig’ bij de proevers. Negentien keer (uit 144
scores) geven de proevers ‘zeer goed’. 
Zijn wij nou zo kritisch en verwend? Of moeten we kampioen wijnen met
een korreltje zout nemen? Ik heb de scores vertaald naar een rapportcijfer. En
zie, dan komen maar twee wijnen boven het rapportcijfer acht. 

De beste
wijnen van de proeverij zijn:

1 Vinas de
Vero Secastilla 2011 Somontano met rapportcijfer 8,8

2 Le Clos de Caillou 2014 Côtes du Rhone met
rapportcijfer 8,0

3 Bruno Rocca
Rabajolo 2013 Langhe rosso met rapportcijfer 7,9

Fijn is dat
Hans altijd wil objectiveren. De proevers hebben de wijnen dus ook beoordeeld
naar prijs, met de kwalificaties zeer goed, goed of te duur. Slechts vijf
wijnen kregen de kwalificatie zeer goed van de proevers, terwijl álle twaalf
wijnen van een of meer proevers het ‘te duur’ etiket kregen. De volgende wijnen
scoorden op de beste prijs/kwaliteit verhouding.

Domaine Clavel de Mas 2015 Coteaux de Languedoc

Moulin a Vent 2015 Nadia & Thierry Janin

Tenuta Olim
Bauda 2015 Barbera d’Asti 

De duurste
wijn van de proeverij is erg mooi en scoorde in rapportcijfer op de vierde
plaats. Ventisquero CS Enclave 2011, een cabernet sauvignon uit de Maipo Valley
in Chili. Maar liefst driekwart van de proevers oordeelde deze wijn (euro 57)
te duur. 

Genoeg over
de cijfers, laten we naar de proefnotities gaan. 

Domaine Clavel de Mas 2015 Coteaux de Languedoc

Biedt veel
voor de prijs van 8,40 euro, het rapportcijfer van alle proevers komt op 7,2.
Paarse kleur, duidelijk jong en expressieve geur, ongecompliceerde wijn. Willem
Jan benoemt kers, witte peper en drop. De wijn gemaakt van grenache en carignan
roept bij Claartje kers, hout en wat droge tannines op. Just benoemt koffie en
‘gemakkelijk’. 

Moulin a Vent 2015 Nadia & Thierry Janin

De prijs is
14,95, het rapportcijfer van iedereen 7,6. Deze wijn van gamay heeft een heel
goed concentraat, heet een expressieve neus met véél kersen, lekker! De geur is
rijk met morellen en tabak. Eric noemt de wijn zacht, hij ruikt yoghurt en
benoemt een korte afdronk. Type Argentijnse Malbec zegt Rob, die in een hoek van proevers
zat die in opperste verwondering naar de fles keken toen die werd onthuld. Erg
mooie wijn.

Tenuta Olim
Bauda 2015 Barbera d’Asti

De Barbera
kost 11,50 euro en scoort het rapportcijfer 7,8. Paarse kleur nog, gesloten
neus, ik ruik niets. Wel wat nieuw hout, beloftevolle wijn met hoge zuurgraad.
Rob benoemt een schrale neus, fruitsnoepjes en de smaak krijgt als oordeel:
smak, smak! Ook Eric benoemt de neus als gesloten, de smaak als aards.

En dan de
beste wijnen. 

Vinas de Vero
Secastilla 2011 Somontano met rapportcijfer 8,8

Deze wijn
kost 25,95 en is gemaakt van garnacha. Mooi cederhout, kersen op sap, goede
balans en mooie zuren. Verleidelijke en machtige wijn, heel dik gemaakt met
fraaie balans tussen zuren en bitters. Toos benoemt drop en chocolade. 

Le Clos de Caillou 2014 Côtes du Rhone met
rapportcijfer 8,0

Deze wijn
kost 15,95 en is gemaakt van 85% grenache, 10% syrah en 5% carignan/mourvedre.
Rob benoemt de wijn als elegant, met mooie bitters maar een storend zoetje.
Eric noemt de wijn rijk, hij ruikt framboos, tabak en leer. Mijn aantekeningen:
lichtrode kleur, fruitig en expressief. Vrolijke geur, ongecompliceerd leuke
wijn. 

Bruno Rocca
Rabajolo 2013 Langhe rosso met rapportcijfer 7,9

De wijn kost
29 euro en is gemaakt van 40% cabernet sauvignon, 30% barbera en 30% nebbiolo.
Toos noemt de wijn te jong. Na een stroef bittertje heeft de wijn met hoge
zuren een sappige smaak, kruidig ook. 

Een hele
leuke proeverij, waarin twee wijnen een magere 6,3 rapportcijfer scoorden. Een
van die wijnen was de goedkoopste uit de proeverij (een supermarktwijn), maar
de andere kost 12,60 euro. Ai, ai. Kampioen wijnen zijn nooit echt beroerd,
maar dat je medailles en bekroningen met een korreltje zout mag nemen, tja, dat
is wel bewezen.