Tag: Bourgogne

16.06.09, de dag dat we voor het eerst Le Pin drinken
By in ,

16.06.09, de dag dat we voor het eerst Le Pin drinken

Balorig, dat is misschien het juiste woord. Voor de stemming op deze proefavond. Het was een tikje rumoerig op de proefavond, zoals tijdens een laatste schooldag. Henk Vermeer gaf een van voorbeeldige documentatie voorziene proefavond. Verwachtingsvol bladerden de leden door twaalf A-viertjes. Het was Nello die toen voorzichtig informeerde: ‘Henk, zie ik dat nou dat goed… gaan we Le Pin proeven?’ Het antwoord luidde bevestigend. Nello keek gelukzalig (“Nooit eerder geproefd”). Niet iedereen was zich bewust van de magie van deze Pomerol. Voor de meesten van ons zal dit bij een once in a lifetime ervaring blijven.

Saint Veran 2007, Moillard-Grivot, Nuits-St.-Georges

De Montagny Premier Cru 2007 van Broillot waar deze wijn naast stond was heerlijk sappig maar ook zwaar houtgetypeerd. Nee, dan de neus van deze chardonnay. Citrus en een hele grote bloeiende struik jasmijn. Dat ruikt fijn! Een kwestie van smaak, maar die fruitneus vond ik super aangenaam. Heerlijke zuren en een tikje soepeler, mooie balans en goede nervositeit.

Château Fieuzal 1993, Pessac Leognan

Tuilé rand, dakpannenbruin dus. Veel proevers waardeerden Château du Tertre 1998 Margaux hoger. Die wijn was inderdaad liefelijker en had een tikje meer rondeur in de smaak. Maar Fieuzal bood een geweldige neus met een enorm breed palet van impressies: herfstbos, cederhout, laurier, mineralen. En na enige tijd kwam er een duidelijke truffelimpressie! Tutti frutti werd genoemd, en dat klopte ook. Soepele smaak, harmonieus, goed concentraat en volledig op dronk nu.

Château d’Armailhac 2004, Pauillac, 5e Grand Cru Classé

Morellenkersen in de neus, tamelijk geparfumeerd. Vanille ook. Aangenaam zoetje in een goed geconcentreerde smaak, hangt mooi na. Hiernaast proefden we hetzelfde domein van 1971, een hele belegen Dame, waarvan – heel curieus – de smaak nog stond als een huis.

Château La Louvière 2000, Pessac Leognan

Domein van André Lurton. Duvels mooi glas! Bruinontwikkeling. Aarde-tonen in de neus, duidelijk mineraliteit. Tikje stoffig, staat ook in mijn aantekeningen. Rondeur en karakter. Ik schreef op: toch nog een tikje vormelijk/streng, een wijn om Meneer tegen te zeggen. Vuursteen. Bittere chocolade, zei David. Hangt fraai na.

Château Lagrange 2003, Saint Julien, 3e Grand Cru Classé

Hartediefje van Henk. Perfecte combinatie van cederhout en zwoel fruit. Kruidige aandronk, sappig. Mineralen. Natuurlijk veel discussie over het jaar. Géén zuren, zegt de een. Te weinig zuren, zegt de ander. Veel móóie zuren, vind ik. Rob bracht uitkomst: deze wijn combineert een mooi zoetje mét zuren. Precies een reden waarom dit ook een van de Bordeaux is die hij waardeert. En dat wil wat zeggen…

Château Pichon Longueville Comtesse de Lalande 1987, Pauillac, 2e Grand Cru Classé

Tweeëntwintig jaar oud. Hier zie je waar een kundig wijnmaker in een lastig jaar toe in staat is. Het domein grenst aan het beroemde Château Latour. Bruine rand. Ik ben volledig verrast door deze wijn: de neus is nog enorm rijk met eucalyptus, drop, kersen en een vage ketjap impressie. Nu volstrekt mooi drinkend: rondeur en elegantie. Maar ook nog kracht en kruidigheid. Adam ruikt in de complexe neus ook nog veel mint.

Château Leoville Barton 2001, Saint Julien, 2e Grand Cru Classé

Een jaar geleden (september 2008) ook ingebracht door Henk. Zweem van rood zomerfruit en later mineralen. Laurier. Ik heb het gevoel dat de wijn nu iets meer gesloten is. Volle smaak met veel kracht en toch ook rond. Kracht en elegantie. Hartediefje van Henk.


Château Mouton Rotschild 1997, Pauillac, 1e Grand Cru Classé

Diepdondkere kleur. Edele neus, potloodslijpsel. Cederhout en terroir/mineralen. Licht drop. En je blijft steeds nieuwe dimensies ruiken: laurier, kruidigheid, tabak. Earl Grey thee. Na enige tijd ook kruiden. Smaak met flink wat zuren, drop en tabakstonen.

Château Le Pin 1991, Pomerol

Dit is een wijn met een verhaal. Twee hectares slechts meet de wijngaard. Wijnmaker Jacques Thienpont (foto). En terwijl er van de wereldberoemde Mouton Rothschild die we ernaast dronken maar liefst 29.000 kisten van 12 flessen worden gemaakt, is de productie van Le Pin slechts 600 kistjes van 12 flessen. Dat maakt de wijn zeldzaam en de prijzen enorm hoog. ’s Werelds duurste wijn noemen de Britse wijnkopers Berry Bros deze wijn. Château Vieux Chateau Certan van dezelfde eigenaar is een veel betere koop, merkt Henk droogjes op in de documentatie. Ik keek even naar 2005. Vieux Chateau Certan is nu te koop voor Euro 185. Bij Berry Bros kost een Le Pin 2005 nu Euro 2.270. Per fles, wel te verstaan. Een wijn met cultstatus, die gewild is bij de rijken der aarde. Le Pin staat op talloze wenslijstjes van wijnliefhebbers. En natuurlijk op die fameuze “100 flessen die je ooit gedronken moet hebben” lijstjes. Is dat nu zo’n sensationele ervaring, deze wijn drinken? Ik ben geneigd om bevestigend te antwoorden. Ik voel me heel sterfelijk als je zoiets moois drinkt. Denk toch altijd: Onze Lieve Heer op de knieën danken hiervoor. Want hoe proeft het dan? Hier komen de aantekeningen: Bruine kleur. Je ruikt en denkt meteen, hé, da’s een opmerkelijk afwijkende neus. Héél geparfumeerd. Ik ruik rozen en niet zo weinig ook. David noteert frambozensiroop, truffel. En dan de proef op de tong: volstrekt uitgebalanceerde wijn met een toffee-achtige rondeur, mollige structuur en veel verfijning. Milde wijn. Drie *-sterren. Het maximum. Bloedmooi. Inderdaad een once-in-a-lifetime-experience…

Zo sluiten we het voorjaarsseizoen 2009 op fabuleuze wijze af. Bedankt Henk!

Snuffelen naar authentieke wijnen is lonend
By in ,

Snuffelen naar authentieke wijnen is lonend

Auzells 2008, Costers del Segre, Tomàs Cusiné

Hans van der Horst werd getriggerd door een wijncolumn van Peter Nijdam in De Telegraaf. Hij stelde het grote verschil tussen matige kwaliteit in de supermarkt en uitstekend gevonden authentieke wijnen bij wijnhandelaren centraal. Hans stelde op basis van die column een proeverij samen met de ‘ondernemende jongens’ van Vojacek in Maastricht. Deze witte wijn is een combinatie van maar liefst tien druivensoorten (32% macabeu, 19% sauvignon blanc, 16% parellada, 10% viognier, 8% chardonnay, 8% muller thurgau, en verder: muscat, riesling, albariño en rousanne). Ik vond de neus van deze witte Spaanse wijn niet uitgesproken, maar de smaak heeft véél te bieden: vettig, voluptueus en goed concentraat. Wijn met veel bitters en rondeur. Heeft duidelijk veel zon gezien.

Chignin Bergeron 2007, Domaine La Combe des Grand Vignes, Vin de Savoie

Wijn van 100% rousanne, waar ik met stip voor viel. De neus heeft wat muscattonen, peer en meloen en is heel liefelijk. De wijn heeft een licht zoete aanzet en ook weer dat liefelijke. Zoet is de wijn ook op de tong, met veel rondeur. Dit is een heel knappe prestatie, deze wijn uit de Savoie. Ik ken alleen droge wijnen uit dit gebied. Dit is een heel milde witte wijn die het uitstekend zal doen bij gerechten zoals kip of kalkoenborst in roomsaus of blanquette de veau. Gastronomische wijn. Zie ook voor informatie over deze onbekende AOC:
http://www.wine-pages.com/guests/wink/savoie.htm

Le Petit Saint Vincent 2006, Saumur Champigny, Dominique Joseph

Cabernet Franc uit de Loire: ik ben liefhebber, maar het verbaast me altijd dat er zoveel proevers zijn die er hun vraagtekens bij hebben. Want kijk maar: diepdonkere kleur. Vuursteen, kersen en terroir in de neus, typisch cabernet franc. Later ook tonen van zoethout en kruiden. Goed concentraat, mollig zelfs. Karakteristiek bittertje, dat de wijn meteen als eetwijn typeert. Wijn met rondeur en spel, maar zeker geen allemansvriend. Serieus glas, dat opviel door de beste prijs/kwaliteit verhouding. TROUVAILLE.

Domaine Canet Valette 2005, Saint Chinian, Cuvee une et mille nuits

Vijf druiven (grenache, mourverdre, syrah, carignan en cinsault) maken hier een biologische wijn waarvan de neus lekker complex is. Ik rook tertiaire tonen, stallucht. Kalk, zoals mijn opa vroeger in zijn vogelkooien had hangen. Vuursteen, tabak, koffie en steeds meer vrijkomende morellenkersen. Lekkere wijn om aan te blijven ruiken. De smaak van deze krachtige wijn heeft ook een breed smaakpalet. Heel geslaagd.

Gevrey Chambertin 2006, Place des Lois, Alain Burget

Met de serie rode Bourgognes was iets bijzonders aan de hand. Er stonden twee elegante Côtes de Nuits wijnen en een stoere Côtes de Beaune (Pommard 2006 Chantal Lescure), terwijl meestal Côtes de Beaune elegant is en Côtes de Nuits wat stoerder. De neus is van deze wijn van Burget is fruitgetypeerd, rood fruit. Ook veel houttonen. Veel rondeur en spel, dit is een sappige wijn die sappiger en eleganter is dan de gemiddelde wijn uit Gevrey Chambertin.

Nuits St. Georges 2006, Premier Cru Aux Thorey, Domaine de Montille

Hmmm, erg lekker. Neus met karmemom, laurier en vooral toffee. Milde en sappige aandronk. Deze wijn is een charmeur tot en met! Wijn met een heel breed smaakpalet en verbazingwekkend jong nu al heel lekker. Topper van de avond. Schitterend glas.

Domaine de Montgilet 2007, Cuvee Les Trois Schistes, Coteaux de l’Aubance

Wijn uit een piepklein gebied dicht tegen Coteaux du Layon onder Angers. Op de sociëteit werd deze Appellation d’Origine Controlee begin jaren negentig geïntroduceerd door wijnschrijver Karel Rietbergen. De gang door de wijngaarden werd maar liefst vijf keer gemaakt om overrijpe druiven te oogsten die ten grondslag liggen aan deze opmerkelijke liquoreuze wijn. De familie Victor en Vincent Lebreton maakt een van de mooiste. Al best ontwikkelde kleur, oranjegeel. Honingtoets in de neus. Een smaak die opvalt door een werkelijk perfecte balans. Nu nog veel te jong, maar héél beloftevol. Niet te versmaden bij zelfgemaakte fruittaartjes en lichte desserts, maar nog lekkerder als eetlustopwekkend aperitief.

Bezoek aan Dyon: interessante line-ups
By in ,

Bezoek aan Dyon: interessante line-ups

Deze keer proefde de wijnsociëteit niet op zijn vaste stek maar bij Vos & Partners Wijnkopers in Oosterhout. Dit is een van de grootste wijnimporteurs van Nederland en ons oud-lid van het eerste uur Dyon Beerens is er directeur. Dyon had voor ons een proeverij samengesteld met mooie wijnen van Vos & Partners, in series die weer eens duidelijk maakten dat blind proeven niet meevalt!

De indrinker Rueda Verdejo, Mantel Blanco 2008 wordt volgens Dyon veel ingezet als huiswijn in de betere horeca. Bleke kleur, mooie frisse neus die eerder aan Sauvignon Blanc doet denken. Friszure aanzet en krachtige maar vriendelijke smaak zonder scherpe randjes.

Een passende opstap naar een serie van drie opvallend bleke maar zéér verschillende sauvignon blancs. De Domaine de la Renaudie, Touraine 2007 (Loire) was aan zijn stuivende, grassige, beetje zweterige neus meteen herkenbaar als Sauvignon Blanc. Tikje zoete aanzet, kruisbes in de mond en een mooie afdronk. De warme Zuidafrikaan Bellingham Sauvignon/Semillon, Franschhoek 2008 riep verdeelde reacties op door zijn hout-, vanille- en mokka-tonen, de alcohol en de bitters. De mooie Nieuwzeelandse Saint Clair, Vicar’s Choice 2008, Marlborough, had een kleinere neus maar viel op door iets meer dikte, balans in zuren en bitters en de frisse rabarber-impressie.

In serie 2 nogmaals wit. De Pouilly Loché, Domaine Cordier, Mâcon 2007 was lichtgoudgeel met vanille, hout en bouillon in de neus, herkenbaar als een zachte romige elegant-zure chardonnay. Maar wijn 2? Helder goudgeel, exotische neus met perzik, abrikoos en passievrucht, tikje boenwas. Iets zoete aanzet maar mooie zuren, klein gistprikkeltje. Redelijk hoog in de alcohol, warm. Bij dit type neus denk ik altijd het eerst aan viognier, grenache blanc, marsanne, rousanne & muscat. Terecht, blijkt na het onthullen van de fles: de Bellingham, Fair Maiden, Franschhoek 2008 wordt gemaakt uit 6 druiven: chenin blanc, chardonnay, viognier, grenache blanc, verdejo en rousanne. Leuke wijn, complex, duidelijk nieuwe wereld maar toch fris. De derde witte wijn Château Brown, Blanc 2005 Pessac-Leognan is goudgeel, een rijke neus, iets sauvignon pipi-du-chat, ontwikkeld maar toch ook nog iets groens in de neus. Niet zo’n flinke zuren, veel bitters onderin en duidelijk complex. Sauvignon gedomineerd met 35% semillon.

Serie 3 is de lastigste serie van de avond. Cabernet Franc is het Leidmotiv, maar dat krijg je pas achteraf in de gaten. En dan wéét je dat je die paprika of dat staal had moeten proeven. Wat moet dat worden op de Prix Saint Hubert binnenkort? Bescheidenheid troef, vrees ik. Want dit zijn typische Prix wijnen: Cabernet Franc/Cot uit de Loire (Les Deux Tours, Marc Bredif 2007) , Cabernet Franc uit Friuli (Louisa 2006), Cabernet Franc/Cabernet Sauvignon uit Zuid-Afrika (Bellingham 2006). Alle drie mooie, elegante, niet zo zwaar gebouwde wijnen, op fruit gemaakt. De sappige Les Deux Tours valt op door de yoghurt en framboos in de neus die je aan Beaujolais doet denken. De Louisa is nog groen, met een iets zoete aanzet. De Bellingham is hoekiger en iets dikker maar hij valt vooral op door de geparfumeerde neus.

Serie 4 is herkenbaar Merlot gedomineerd. Drie jaargangen van één huis: Château La Fleur Cardinale, St. Emilion Grand Cru 2001, 2002 en 2003. De 2001 is helder donkerpurper, een mooie frisse neus met drop en rood fruit. Lekker sappig, nog wat stoffige tannines, mooie verfijnde zuren. Erg lekker. De verwantschap met de 2002 is duidelijk: helder donkerpurper, groenere, iets kleinere neus. Maar meer koffie en drop, tannines, lakritz achterin. Iets stevigere zuren maken ook van 2002 een mooie wijn. De 2003 heeft een heel ander karakter. Donkerder en doffer. Moderne neus, veel fruit. Te jong, veel tannines, tandplak. Warm, flinke bitters, hangt lang. Ondanks 2003 toch voldoende zuren dus, dus die balans komt er nog wel.

Lekkere wijnen in een interessante line-up. Dyon, hartelijk bedankt voor een fijne avond! En mijn favoriete wijnen van de avond? De Verdejo van Mantel, de Cabernet Franc/Cot van Bredif en de La Fleur Cardinale 2001.

Noël Geisen, verslag en proefnotities

Wijnen van Paul: discussie over blindproeven
By in ,

Wijnen van Paul: discussie over blindproeven

Saint Aubin 2006 Premier Cru Les Cortons, Domaine Roux Père & Fils

Nee, geen thema, zei Paul Heemskerk. Ik ga gewoon lekkere wijnen schenken. Na de sappige bubbels van Cava Pupitre stonden twee witte wijnen in het glas, waarvan deze wijn mijn hart meteen won. Noël sprak zijn verbazing uit over de door hem gemiste zuren in de wijn en prikkelde een boeiende dialoog met zijn opmerking ‘dit is geen Paul wijn’. Ik denk dat de meningen fifty/fifty verdeeld waren, maar ik vond de zuren prima. Een klasse neus met véél vanille en karrenvrachten mineralen (lekker!). Briochebrood, gist. Goed concentraat en harmonie. Ik dacht aan een Meursault, maar het bleek dus een hele mooie Saint Aubin te zijn. Dit is een krachtpatser die mee kan doen aan een bodybuilding- toernooi.

Château Durfort-Vivens 2002, 2e Grand Cru Classé, Margaux

De wijngaarden van dit domein grenzen aan die van het wereldberoemde Château Margaux. Dat is altijd interessant. Wine Spectator geeft 93 punten aan Margaux 2002 en 87 punten aan deze Durfort-Vivens. Deze Cru presteerde niet altijd op hoog niveau en dan heb je al snel een matige reputatie. Inderdaad: een imago komt te voet en gaat te paard. Maar er is flink geïnvesteerd sinds de jaren negentig. Voor een fles Margaux van dit jaar betaalt de wijnliefhebber maar liefst tien keer zoveel als voor deze Durfort-Vivens. Naast Cos Labory 2002 Saint Estephe vond ik deze Margaux herkenbaar en net een fractie beter. Dat kwam vooral door de neus: heel elegant, rijk en met veel cederhout en een pietsie laurier. Zoete pijptabak ook. Elegante wijn met prima balans en goede zuren. Fijn glas.

Domaine Fery-Meunier 2000, Pommard Premier Cru Les Epenots

Kom, moet Paul hebben gedacht, laat ik gewoon eens Bourgogne naast Bordeaux zetten. Maar dan giet ik wel die dikbuikige fles even over in een rechte fles. Zo gezegd, zo gedaan. Lanessan 2000 was de andere wijn in deze serie. Claartje herkende meteen de pinot noir en zei ‘je mag deze wijnen niet vergelijken, want dan doe je er altijd één tekort’. Sympathieke opvatting! Toen de wijn werd onthuld, zei een oud proefkampioen gemaakt-bozig over het flesmysterie in Brabantse tongval: Gij zijt een v… rotzak. Claartje zag ik even glimlachen. Open neus met een prachtige expressie: heel elegant en met zoethout. Terroir ook. De smaak is ook elegant en verleidelijk. Drinkt heel fijn weg.

Les Pagodes de Cos 2003, Saint Estephe (2e wijn van Château Cos d’Estournel)

Voor mij één van de mooiste wijnen van de avond. Kersen-in-het-kwadraat. Cederhout in de neus. Dennennaalden. Tabak. Super harmonieuze smaak, stevig, nadert perfectie. Lang nahangend en zeker niet typisch voor 2003. Mooi. Erg mooi.

Château Troplong Mondot 2004, Saint Emilion, Grand Cru Classé

Net iets minder op dronk dan de Pagodes, maar waarschijnlijk met méér potentieel. Ik hoorde in mijn omgeving veel instemming bij deze wijn en zag blije gezichten van proevers die deze wijn óók in de kelder hebben liggen. De neus is nu ingetogen, ingekapseld hout. Drop. Romige wijn, zei Claartje (helemaal op dreef deze avond). Open neus met héél veel morellenkersen. Jodium. Gebrand hout. Zeer aangenaam mondcontact. Veelbelovend.

Badia a Passignano 2001, Chianti Classico Riserva, Antinori

Hier baalde ik dat ik de 100% sangiovese van deze Toscaan niet herkende. Maar dit is hoe-dan-ook wel een SUPERWIJN. De neus is compleet en complex: heel rijk met tonen van drop en laurier. Stallucht ook. Zeer complete wijn met heel veel rondeur en spel. Héél licht zoetje. Duidelijke kersenpitten afdronk. Mooiste wijn van de avond.

La Serre Nuove 2001, dell’ Ornellaia, Bolgheri

Terroir, duidelijk strengere wijn dan de voorgaande wijn. Superconcentraat dat resulteert in een gelikte en lekkere wijn. Stalimpressie in de neus. Perfecte balans, drinkt nu heel soepel. Proefde zalig bij een uitlopende Epoisses.

Château Gaudrelle 2005, Vouvray, Réserve Personelle, Monmousseau

Geparfumeerde neus met een waaier van impressies : perzik, abrikoos en honing. Zoete noten, amandelen. Kandijkoek. Meloen. Geweldig mooie balans, met een zoet/zuur balans om te zoenen. Niet stroperig, niet vet, maar elegant en verfijnd. Kostelijk half flesje top Vouvray waarmee de proefavond onder applaus werd afgesloten.

Koud versus warm
By in ,

Koud versus warm

“Koud versus warm, dat snapt iedere wijndrinker”, zei Claartje Grielis thuis over het mysterieuze proefthema. We proefden blind 100% cepages, steeds uit een Europees land en uit een Nieuwe Wereld land. Buiten in- en uitdrinker stonden er zeven series van twee wijnen op tafel.

Domaine Paul Blanck 2007 Chasselas, Alsace

Niemand wist de druif te determineren. Als we denken in reputaties van druiven, dan heeft de chasselas geen cent om aan zijn kont te krabben. Toch een hele goede keuze van Claartje, om deze wijn als indrinker in te zetten. De chasselas is immers een prima wijn ‘pour commencer la gamme’, om de toonladder van wijnproeven te beginnen. De wijn is vief en fris op de tong, met een vrij hoge zuurgraad. Ik vind de neus prachtig, met limoen en evidente mineralentoets. ’n Pietsie zoet op de tong, die de wijn heel toegankelijk maakt. Héél knap gemaakt glas.

Nimbus Estate Sauvignon Blanc 2007, Vina Casablanca, Chili

Deze wijn stond naast een Dourthe nr. 1 Sauvignon Blanc uit Bordeaux, beiden goede wijnen. Toch gaf ik de voorkeur aan deze wijn, zeer herkenbaar sauvignon blanc: zelden zó duidelijk asperges geroken in een wijn. Asperges-in-het-kwadraat, dus. Nauwelijks kleur, glaslicht staat in mijn aantekeningen. De snoepzuurtjes in de smaak vond ik een duidelijke indicatie voor Nieuwe Wereld. Hoge zuurgraad, maar frivolere zuren dan de Franse wijn. Een Flirt-wijn!

Viré-Clissé 2007, Domaine Chanson, Bourgogne

Bij die andere klassieke witte druif, de chardonnay, won deze Franse wijn van een Round Hill Chardonnay uit Californië. Evolutie in de kleur. Héérlijke jasmijn tonen, dat ruikt fijn. Rokerig. Viooltjes. Mineralen, prachtneus. De evenwichtige wijn heeft een goede balans met een aangename mondtoets, voleptueus. De smaak is minder uitgesproken dan die fraaie neus.

GB Riesling ‘Sauvage’ 2007, Georg Breuer, Rheingau

Deze Duitse wijn kreeg de voorkeur boven een Mitchelton Blackwood Park Riesling uit Australië. Geen uitgesproken wijn, zelfs een moeilijk te determineren neus: een licht zeebriesje, meer niet. Wél duidelijke rieslingzuren. Uiteindelijk schreef ik op: elegant, maar tikje eendimensionaal, zeker gezien het fraaie jaar.

Cavia 2006, Cabernet Sauvignon, Antigal Bodegas y Viñedos, Mendoza, Argentinië

Deze Argentijnse allemansvriend won van een Franse pays d’Oc tegenstander. Geen fles voor huisvaders met teerbesnaarde pre-puber dochters, gezien de naam. Romige, ronde en fijne neus met veel framboosjes. Hoog in alcohol, maar die stoort niet, want de wijn is harmonieus, sappig. Commercieel én lekker glas.

Saint Joseph 2006, Syrah, Domaine Vidal-Fleury, Ampuis, Rhone

Een Mitchelton Syrah uit Australië stond in dezelfde serie. Ik viel voor de neus van deze Rhone wijn: cederhout, rood zomerfruit. Rijk. De neus is ook meteen het sterkste punt van de wijn, de smaak is niet zo complex, maar heeft sappige en aangename rondingen. Een lekkere wijn zonder meer van dit oude Franse familiedomein.

Docent wijnleer Rob van Ginneken laat iedereen zijn hielen zien
By in ,

Docent wijnleer Rob van Ginneken laat iedereen zijn hielen zien

De jaarlijkse wedstrijd blindproeven. Drie witte wijnen, zes rode en drie dessertwijnen uit Frankrijk. Ook wel genoemd: Mer à boire (onbegonnen werk) en ‘ons jaarlijkse lesje bescheidenheid’. We hebben een nieuwe winnaar: Rob van Ginneken. Proficiat! Rob stak afgelopen jaar véél tijd en energie in het verbeteren van zijn proefvaardigheden. Gestructureerd studeren en wijn objectiveren loont, zoveel is zeker. Oud proefkampioenen David Koenen en Paul Heemskerk eindigden op de andere podiumplaatsen. We proefden achtereenvolgens: Chablis, Pouilly Fumé, Vouvray, Fleurie, Sancerre, Santenay, Pauillac, Madiran, Bergerac, Rivesaltes, Alsace en Sauternes. Op papier ziet de proeverij die Nello Pischedda samenstelde er goed te doen uit. De realiteit is echter altijd weerbarstiger.

Domaine Vissoux 2007, Fleurie, Pierre Marie Chermette, Poncíe

Zeer herkenbare wijn van gamay. Bloemig bouquet. Dit is gewoon pure vrolijkheid in het glas! Sappige smaak met fraaie zuren. Geweldig mooi, true to type.

Santenay 2004, Clos de la Confrere, Vincent Girardin

100% pinot noir. Warme neus, ik zag de wijn voor een Zuidfranse wijn aan, ook door duidelijke morellenkersen impressie. Rondeur, nog duidelijk tannines, stevig glas met een hele mooie balans.

Château d’Armailhac 1995, Grand Cru Classé, Pauillac

Bloedmooie neus, kruidig en met stalimpressies. Mooie bitters, warmbloedig. Hangt fraai na. ‘Karaktervol door een goede balans’, verwoordde David. Deze veertien jaar oude ‘petit Mouton’ van de Rotschild familie is echt heel mooi.

Moulin des Dames 1998, Bergerac, Familie de Conti

Degelijke, mooie uitgebalanceerde wijn met een complexe neus van leer, truffel en kleine rubberimpressie. Komt van een bijzonder deel van het domein Tour de Gendres. Jong is deze wijn volstrekt ontoegankelijk, deze gerijpte wijn van merendeels cabernet sauvignon stond erg op zijn plaats naast een Bordeaux Grand Cru Classé en het topdomein Montus uit Madiran.

Gewurztraminer 2006, Domaine Henry Klée

Enorm rijke en geconcentreerde wijn. Dit is een ‘gewone’ cuvee, toch proeft de wijn edelzoet. Amandel. De neus is heel ravissant, de smaak uitgebalanceerd en verfijnd.

Kees Mutsaers was de eerste winnaar van de proefwedstrijd, die in 1993 door Karel Rietbergen werd georganiseerd. Met ingang van dit jaar krijgt de winnaar de Kees Mutsaers Koeler, een wisselprijs. Mét de eigen naam als laatste daarin gegraveerd. Dat spreekt.

6 januari 2009, Gelukkig Nieuwjaar!
By in ,

6 januari 2009, Gelukkig Nieuwjaar!

Voorzitter Noël Geisen bracht in zijn nieuwjaarspeech de mooie proeverijen in herinnering die we in het afgelopen jaar hebben gehad. Hij betreurde het afscheid van ons meest eminente lid Kees Mutsaers; we hopen allemaal dat dit een tijdelijk afscheid is. Ook stond Noël stil bij enkele bijzondere wijnnotities, zoals de Asterix en Obelix wijn. Adam van der Linden gaf ons een inkijkje in zijn tweede passie met de causerie over De Tweede Wereldoorlog aan de hand van poststukken. Een heel gevarieerd verhaal én bijzondere beelden. Van noodbriefkaarten tot post van het vrouwenhulpkorps. De padvinderspost viel me ook op; Adam vertelde later dat dit een van de meest kostbare poststukken is. Bizar dat vroeger de post bezorgd mocht worden door vrije partijen, mits er maar PTT postzegels werden geplakt… De gepassioneerdheid waarmee Adam vertelde, dwong veel bewondering af.

Spumante Chardonnay ‘Naonis’ Brut Riserva, Friuli
We hebben met elkaar een heildronk uitgebracht met Italiaanse bubbels uit Friuli. Frisse wijn met mooie mousse en toast in de neus. Wat chardonnay/citrustonen. Verdienstelijke wijn, gemaakt volgens de methode Charmat.

Riesling Terrassen 2007, Weingut Karl Schaefer, Pfalz
Mineralen en frisse appeltjes in de neus. Een wijn die erom vraagt met aandacht gedronken te worden om zijn klasse te herkennen. De wijn heeft concentraat (zit tussen een kabinett en droge spätlese in) maar is nog jong. Komt van mooie percelen van dit VDP wijngoed, vandaar de ‘Terrassen’.

Podium 2005, Verdicchio dei Castelli di Jesi Classico Superiore, Garofoli, Marche
Interessant glas witte wijn van 100% verdicchio, omdat deze wijn nu wat gerijpt is. Rondeur in de mond en zelfs een tikje mollig. Deed mij aan Loire denken. Goed concentraat. Nu duidelijk een eetwijn.

Domaine Desertaux-Ferrand 2002, Côte de Nuits “Les Perrières” Magnum
Dat wijn op magnum mooi oudert, bewijst deze wijn. Fraai pinot noir stinkertje en brede, complexe neus. Deze TROUVAILLE uit Bourgogne stal vorig jaar ook al de show op de nieuwjaarsreceptie, nu uit magnum een heel open en prettige wijn. Elegant en fruitgetypeerd.

Raimat, Tempranillo 1998, Catalonië, Costers del Segre
De liefhebbers die deze wijn in de kelder hadden, keken verbaasd. Is die niet wat te oud? De wijn was twee, drie jaar geleden niet meer lekker. En dan zie je hier het wondertje, wijn als levend product met verschillende levensfases. De wijn was nú heerlijk: prachtige tempranillo karakteristieken en zelfs een zweem van zoet. Prachtige gerijpte wijn.

Château La Pointe 1994, Pomerol
Helaas wat flesverschil, maar uit de goede flessen was dit een mooi uitgerijpte wijn met zelfs nog fruit in de neus, heerlijke rondeur en souplesse. Pracht Pomerol van vijftien jaar oud.

Château Smith Haut Lafitte 1994, Pessac Leognan, Grand Cru Classé
Waarom drinken we niet vaker Graves ? En leggen we er de kelder mee vol… Voor de meeste leden was dit dé wijn van de avond: fraaie cedertonen en een voorname neus, prachtvolle balans. Een echte Grand Seigneur.

Sublieme Pata Negra had Paul Heemskerk meegenomen. Zijn kaasbuffet was van grote klasse. We dronken hierbij een Kopke Colheita 1991 met prachtige krentjesneus.

Rondje Frankrijk, 17 november 2008
By in ,

Rondje Frankrijk, 17 november 2008

Château de Reignac 1997, Bordeaux Superieur, Cuvee Speciale
Het mooie van proeverijen uit de eigen kelder van de leden van de Brabantse Wijnsociëteit zijn de verhalen rondom de wijn. De restaurateur die simpelweg het bordje ‘complet’ omdraait als hij het in zijn eentje niet meer aankan… die desgevraagd zijn mooiste wijn schenkt bij het diner… die als je daar langs wilt gaan de wijnboer belt omdat je anders maximaal drie flesjes ‘mag’ kopen…héérlijke verhalen. In dit geval van Adam van der Linden. Het was ook voor het eerst dat ik deze bijzondere cuvee van Château de Reignac heb geproefd. Ik kende alleen het imago… had al zó vaak de naam van deze Bordeaux Superieur gezien tussen allerlei hoge edele Bordeaux in ranglijstjes van blindproeverijen. Dan wéét je: dit moet bijzonder zijn. Waarom wist ik niet. Wel zag ik dat je voor een flesje uit pakweg 2001 of 2005 zesentwintig euros moet neertellen. Doe je niet zo gauw. Tenminste… tot je het verhaal achter de wijn hoort. Én de proef op de tong neemt. In deze elf jaar oude wijn ruik je mineralen. Een ‘stenige’ en strenge neus bij een soepele aandronk. Fantastisch mooie zuren bij een goede balans. Dit is een lekker ‘fluwelig’ glas en een geweldige prestatie in dit jaar. De volgende keer dat ik Reignac cuvee speciale zie liggen? Kopen, zeker weten!

Pinot Noir 2003, Elzas, Camille Braun
Blijft verrassend goed overeind tussen Nuits Saint Georges en Clos de Vougeot. De wijn inspireerde me tot wat opmerkelijke aantekeningen: marsepein en fondant in de neus, een echte Sinterklaaswijn! Sappige smaak met goede balans. Mint.Geweldige prestatie.


Château de la Tour 1996, Clos de Vougeot Grand Cru
Na de proeverij thuisgekomen heb ik gedurende een kwartier verteld hoe mooi het was. Met de verzuchting “tsjonge, jonge…” tussen iedere twee zinnen. Deze wijn was één van de redenen. Een supermooi glas dat alles biedt wat Bourgogne en pinot noir in huis heeft. Een geweldige fruitexplosie in de neus, zó weldadig ruik je het zelden. Morellenkersen. Kruiden. Eucalyptus. Héél complex. Waanzinnige balans, een GROOTSE wijn in hoofdletters.

Château de Pujol 2000, Cuvee Saint Fructueux, Minervois
Het verrassende van deze proeverij zat behalve in de kwaliteit van de wijn óók in een bizarre line up. De vijfde Cru Château Cantermerle stond al in de eerste serie. Daarna Bordeaux Superieur en vin de pays d’Oc die – stap ik nu op tenen? – móóier waren. Daarna drie droom pinot noirs. Daarna de kracht en power van Cahors, Rhone, Madiran én Minervois. Adam kent zijn wijnen en zette ze perfect naast elkaar. Net zoals bij de Clos de Vougeot schreef ik drie *-sterren in mijn aantekenboekje bij deze wijn. Bijzondere neus in deze 100% syrah. Dennennaalden. Mocca. Complex, steeds nieuwe impressies. Heel veel rondeur, prachtige Rubensiaanse wijn. Mondvullend en overweldigend. Hartendiefje van Adam.

Vouvray Moelleux 1996, Brisebarre
Er zijn chenin blancs uit de Loire waarvan men zegt: minstens tien jaar laten liggen. Deze witte wijn toont overtuigend wáárom. Rijke neus. Geweldige balans, super harmonieus en vooral met mooie zuren. Dit is een super chenin blanc.

Bordeaux, Bourgogne, Rhone, 16 september 2008
By in ,

Bordeaux, Bourgogne, Rhone, 16 september 2008

Clos Floridene 2006, Graves Blanc, Dennis Dubourdieu
Geel. Brandnetels en een stinkertje in de neus, grassig. Citrus in de aandronk, fris en heel vief. Houtgetypeerde wijn met passiefruit. Citrus in de afdronk.

Clos des Brusquières 2000, Châteauneuf du Pape
Een strenge neus met zoethout en maggi. De mooi uitgerijpte wijn is in de mond stukken mooier dan in de neus. Prima uitgebalanceerd, fluwelig, kersen, complex, steeds iets meer te ontdekken.

Château de Pommard 2002, Pommard
Lichtrode rand. Zeer rijke neus, waar je vrolijk van gaat kijken: een leerwinkeltje in een koeienstal. Enorm complexe en fraai uitgerijpte wijn: prachtig concentraat, goede zuren. Alles klopt op dit moment: nu prima op dronk. Heerlijk!