Tag: Bourgogne

Let’s get ready to rumble: boeiende knokpartijtjes
By in ,

Let’s get ready to rumble: boeiende knokpartijtjes

Let’s get ready to rumble! geeft Berry Marinussen zijn proeverij als thema. En zie: die knokpartijtjes zijn boeiend. Van het begin van de proeverij tot het eind. Na een mooi glas champagne (Forget-Brimont Millesime 2002) ervaren we vijf knokpartijen, tussen wijnen van dezelfde druif, respectievelijk pinot gris, pinot noir, syrah, malbec en riesling. Een knokpartij gaat tussen een Brunello di Montacino uit Italië en een Ribera del Duero uit Spanje. Overigens had de proeverij ook een 90plus proeverij kunnen heten, want alle wijnen scoren meer dan 90 punten bij diverse wijntijdschriften.

Eerste ronde

In deze ronde knokken de pinot gris van Josmeyer Le Fromenteau 2009 uit de Elzas en de grauer burgunder Feuerberg 2009 Grosses Gewachs van Weingut Bercher met elkaar.  De meeste proevers prefereren de Duitse wijn. Da’s niet zo maar een wijn. De beste pinot gris van Duitsland.

Weingut Bercher, Grauburgunder GG 2009, Bürkheimer Feuerberg, Baden

Nello noemt de wijn goed in balans, met fraaie zuren in de smaak. Kees ruikt geroosterd brood, Jan een boslucht, herfstbladeren en champignons, petrol en wat kruisbes. De wijn heeft veel mineraal in de neus, vanille en een smaak met amandelen en bitters. De afdronk is lang. 94 Gault Millau punten.

Tweede ronde

Ook hier een Frans-Duits worstelpartijtje tussen Deutzerhof Spätburgunder 2007 Cuvee Casper C, Ahr en Pommard 2005 van Nicolas Potel. De Duitse pinot noir is verfijnd met een hoge doordrinkfactor. De meningen welke de beste wijn is, zijn hier wat verdeeld.

Pommard 2005, Les Vignots, Nicolas Potel

In de neus heeft deze wijn kers en een verfijnde neus. De kleur is lichtrood met een paarsrode rand. Een sappige smaak, prima pinot noir, ook herkenbaar als zodanig, elegant. Daarna krijg ik ruikend  nog wat framboos associaties. Noël noemt leer en fruit als typerend voor de wijn, die een forse aanzet heeft en een heel mooie opbouw van zuren. Levendige en aangename wijn. 91P WS

Derde ronde

Van de bantamgewichtsklasse gaan we nu ineens naar zwaargewicht. Twee syrah wijnen. Hier geeft een aantal proevers de voorkeur aan de wijn die meer op dronk is (Zuid Afrika) terwijl anderen juist de wijn met ontwikkelingspotentieel (Frankrijk) waarderen.

Boekenhoutskloof 2007, Syrah, Franschhoek, Zuid Afrika

Hartendiefje van Berry. Donkere kleur, paars nog. De neus is mooi zwaar met morelkers en leer. Hap sap wijn, je verlangt naar een volgende slok, best een elegante wijn met duidelijk rondeur. Gerard noemt de wijn elegant met cassis, peper-associaties, kruidig en vanille. Paul roemt de bramen, warme kersen en goede zuren. Noël typeert de wijn met espresso en mocca. 93P WS

Côte Rotie 2005, Brune et Blinde, Domaine Etienne Guigal

Gerard benoemt de wijn als superelegant, met strenge zuren en stevige bitters. Paul waardeert de verfijning, dit is een slanke wijn, zegt hij. Ik heb in mijn aantekening verfijning en kracht naast elkaar staan. Deze wijn heeft van alles nét even stoerder dan de vorige, maar hij is daarmee op dit moment van drinken niet beter. Een oplegwijn die zijn volledige kwaliteiten in 2015 en verder gaat tonen. 92P RP

Vierde ronde

Berry waarschuwt dat dit een bijzonder gevecht is. Omdat we blind proeven hebben we géén idee wat hij bedoelt… Bij het onthullen blijken we een top Toscaanse wijn te  proeven naast een toonaangevende Spanjaard. Zijn de voorgaande worstelpartijen heel boeiend, deze clash tussen kampioenen is fascinerend.

Brunello di Montalcino 2006, Argiano

Een wijn met leer in de neus, rondeur en elegantie in de smaak en fraaie bitters. Adam noemt de kleur donkerrood, het bouquet geeft associaties van thee, leer en tabak; de wijn ontwikkelt zich helemaal in de mond, als een pauw die zijn staart mooi opentrekt. 93P RP

Bodegas Aalto 2007, Ribera del Duero

Deze wijn is kruidig, met een hele lichte rubber associatie in de neus, die zich kenmerkt door koffie, vanilla en mocca. Kees ruikt gekookte pruimen en eucalyptus. De smaak is heel rijk, prachtig verweven verfijnd cederhout en duidelijk fraai spel in de mond. 95P RP

Vijfde ronde

Twee wijnen van cot of malbec gaan hier armpjedrukken. Een komt uit Frankrijk (Cahors) en de ander uit Argentinië. Beide mooie wijnen, maar hier gaat mijn voorkeur sterk uit naar de Cahors.

Château du Cedre, Cuvee Prestige 2003, Cahors

Donkerpaarse kleur met enige ontwikkeling aan de rand, ik ruik leer, mocca en chocolade. Enorme verfijning in de neus met een wondermooie fruit-ondertoon, de wijn heeft nog steeds toekomst. Ik ben héél enthouisast door het geheel met fluwelige rondeur in de smaak. Dimph ruikt potloodslijpsel, mint en laurier, een heel mooi glas. Hans vdH is van mening dat de Franse wijn meer verfijning heeft. Hans L zegt de wijn inktig en stoffig te vinden met in de mond véél fruit, een geconcentreerde combinatie van bessensap en bramen.

Zesde ronde

Een Frans-Duitse rugbypartij tussen twee rieslings. De Elzasser riesling is van Zind Humbrecht (2008) en de Duitse (ook 2008) komt uit de Moezel.

Marienburg Spätlese  2008, weingut Clemens Busch

Hartendiefje van Berry. Toos noemt de wijn verfijnd en elegant met een frisse neus van appeltjes. Kees ruikt meer honing in de wijn dan in de Elzasser. Hans L ruikt tropisch fruit, muskus, mango, ananas en prima zoet/zuur balans. Mijn aantekeningen: abrikoos en mineralen, geparfumeerde neus met een enorme rijkdom, goed concentraat en lang nahangend. Dit is een Rubensiaans glas wijn, het zoetje geeft de wijn véél charme, schitterende wijn. 92 P GM

Als uitdrinker proeven we een wondermooie wijn van de wijnbouwer die in de nieuwe Gault Millau 2012 Wijnmaker van het Jaar is geworden: Matthias Müller uit de Mittelrhein. Een kindermoordje: Bopparder Hamm  Mandelstein 2010 Auslese. Deze worstelproeverij is een heel memorabele.

Tour de France: onbekende, dartele wijnen
By in ,

Tour de France: onbekende, dartele wijnen

Wijngaarden bij Chateau Chalon in het Jura gebied

Wij hebben gezocht naar enkele wijnen die we eigenlijk nooit drinken, zeggen Dimph en Jac Oerlemans. Ze bezochten wijnboeren in heel Frankrijk en laten ons meegenieten. Écht onbekend is er niet zoveel voor de wijnsociëteit leden, maar de indrinker stelt ons voor problemen. Een neus van pruimen, aardbei, kirsch, stroop, rozijnen, calvados, slivovitz, duvelhokken uit de textiel. Een slok van de wijn (ogenschijnlijk een onschuldige rosé) geeft mooie zuren en een zoetje vrij spel in de mond. Het blijkt een Ratafia te zijn, die Dimph cadeau kreeg van de verhuurder van het vakantiehuis. Een lekker glas met een ijsklontje, als aperitief.

Saint Veran 2010, Caves Marnay les Macon

Traditionele vinificatie van druiven die meer dan veertig jaar oud zijn, heeft hier als resultaat een wijn van chardonnay met een stenige, minerale neus, lekker fris en geparfumeerd. Een mooie smaak met opnieuw frisse zuren en een fijn bittertje. Dartel noemt HansL de wijn.

Chateau Chalon 2003, Jura

De clavelinfles is al een indicatie dat we hier met een Jura wijn van doen hebben. Wie dat nog niet weet, zou de savagnin druif kunnen herkennen, die dezelfde flor impressie heeft als de sherry wijnen. De neus is nog jong, want de wijn rijpt maar liefst 6 jaar en drie maanden op fust. Mij valt een hoge zuurgraad op, HansL noemt dat als een duidelijke pre: een tintelend zuur waardoor de wijn spannender is dan sherry. Adam noemt de combinatie van een Bresse kip in vin jaune en morilles als goede combinatie.

Château Belleverne 2009, Chenas

Hartendiefje van Dimph. True to type Beaujolais: paarse kleur, kersen in de neus, souplesse en rondeur, goede zuren.

Beaune 2002, Domaine Bernard Delangrange

True to type pinot noir: aardbeien neusje en een stinkertje. Een mooie neus met cederhout, kreupelhout, pruimen. Ook wat mineraal, een soepele smaak met onvermoede kracht, lange afdronk.

Volnay 1996, Domaine Bernard Delangrange, Clos du Village Monopole

Jan roemt de putjeslucht en ‘geweldige’ aandronk, mooie zuren. Het bouquet van de wijn is enorm rijk en complex met een zekere kruidigheid en kreupelhout, door de verfijnde zuren is dit een mooi glas wijn, prettig uitgerijpt.

Gigondas 2007, Domaine Lavau

Een GSM wijn: 50% grenache, 40% syrah en 10% mourvèdre. Traditionele vinficatie en deels houtrijping. In de neus is de syrah herkenbaar, de smaak kenmerkt zich door een prachtige rondeur, goede zuurgraad en balans.

Vin de Paille 2007, Caveau Chavenard, Jura

Wijn gemaakt van savagnin, chardonnay en poulsard. En druifjes die minimaal drie maanden zijn ingedroogd. Ik zie in de documentatie dat de wijn één jaar heeft gegist? En drie jaar op kleine houten fusten heeft gelegen. Dan is de wijn net op fles gebracht. Steekwoorden zijn hier: geur van amandel, rozijntjes, rinse appelstroop. Een rijke wijn met hoge viscositeit, prachtige balans. Dit is een prachtige Franse dessert (of aperitief)wijn.

Kelderschatten: “zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?”
By in ,

Kelderschatten: “zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?”

De kelder van Ornellaia

We discussiëren wat af. En geven oordelen. Zó gaat de discussie bij deze proeverij ineens over ‘zeikerdwijnen’.  “Zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?” vraagt een proever. Zijn verwondering is op zijn plaats. Want we proeven kelderschatten, wat oudere, gerijpte wijnen. Dat valt nog niet mee. Want de wijnen die kúnnen rijpen, hebben tannines. Het zijn vaak geconcentreerde wijnen. Prettig probleem van die wijnen is het vaststellen van de optimale rijpheid: hét moment waarop de wijn alles geeft wat er in zit. Als dat moment er nog niet is, presenteren de wijnen zich soms nukkig. Bepaald geen allemansvrienden. Je hoort dan termen als bekketrekker en tandplak. Áls de wijn een optimale rijpheid bereikt, is er juist sprake van een wonder. Dan proef je een zó bloedmooie wijn, die kunnen we gerust vergelijken met de hemel op aarde. In deze proeverij van Nello Pischedda proeven we van bekketrekker tot droomwijn. Een impressie.

Vigna Novali 2004 Verdicchio Classico Riserva

De kleur van deze witte wijn is geelgoud, in de neus ruik ik boter, de smaak heeft rondeur en vooral een heel goed concentraat. Door de bitters kwalificeer ik dit als een eetwijn. Noël ruikt anijs en vanille, Ronald ruikt amandel en zoethout. Deze witte wijn heeft zich verrassend goed gehouden, Verdicchio kan dus echt wel rijpen. Liefhebberswijn.

Chassagne Montrachet 2004, 1er Cru Morgeot, Vincent Girardin

Als ik deze wijn aan het eind van de proeverij terugruik en proef, is de witte wijn hélemaal geopend als een pauwestaart, ge-wel-dig. Er zit nog groenzweem in de wijn, duidelijk een chardonnay stinkertje. Zeer harmonieus prettige wijn met goede zuren. Dit is een wijn om iets mee te vieren.

Moulin des Dames 1998, Bergerac

Prestigewijn van de familie Conti, Château Tour de Gendres, gemaakt van merlot (60%), cabernet sauvignon (20%), cabernet franc (10%) en malbec (10%). Voor een merlot gedomineerde wijn van 13 jaar oud is de wijn feitelijk nog steeds wat ontoegeeflijk (de fles is net voor het proeven geopend). Ontwikkeling in de kleur, een rubbertoon in de neus en veel kers, goede zuren maar ook hier een prominent bitter. Toos geeft aan dat de wijn zich moeilijk geeft, het rood fruit stuift uit het glas, de smaak is streng. Paul roemt de wijn vanwege de prachtige neus met kers, bes, bramen en cederhout en vooral de spanning in de wijn. Dit glas kan nog moeiteloos drie tot vijf jaar rijpen tot een harmonieus geheel.

Poggio Rosso 1998, Chianti Classico Riserva, San Felice

Deze wijn is gemaakt van 80% sangiovese, 10% colorino en 10% pugnitello. Oók 13 jaar oud, en ook hier nog wat tandplak, proefbare tannines. De neus heeft bramen, Berry ruikt  florale tonen, kersen en lijm. Fijne aandronk en harmonieuze wijn met goede balans.

Barolo Enrico VI 1997, Cordero di Montezemolo, Castiglione Falleto

Wijn uit Piemonte van nebbiolo, die altijd een lichte kleur heeft, hier dakpannenbruin. In de neus ruik ik mooie rozen, kenmerkend voor Barolo. Ongelofelijk mooie neus, expressief ook. De smaak is elegant, prachtige zuren en volstrekt in balans.  Paul noemt de wijn mooi uitgerijpt met een prachtige neus van stalgeur en chocolade. Rijke en aangename wijn, zegt Gerard.

Beaune 1er Cru 1998 Clos des Vignes Franches, domaine Vincent Girardin

Mooiste wijn van de avond. Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik aan een hoge Saint Julien dacht (als ik naar de fles kijk, kan ik weten dat dit dom is) en dus de pinot noir niet herkende, wat bij z’n oude wijn ook lastiger is. Ik denk aan St. Julien door de neus: Grand Seigneur rijkdom, wát een complexiteit, met cederhout, potloodslijpsel, leer, tabak en laurier. Veel kracht in de smaak, veel inhoud, lekker! Een robuuste wijn, zegt Gerard. Paul roemt de fraaie frambozen in de smaak.

Ornellaia 2006, Bolgheri

Dit is kindermoord, waarschuwt Nello als we deze icoonwijn proeven. Gemaakt van 56% cabernet sauvignon, 27% merlot, 12% cabernet franc en 5% petit verdot. Jan krijgt de lachers op zijn hand met de volstrekt terechte uitspraak: ik vind dit een geweldige neus, onverklaarbaar geweldig. Om daarna pruimedant en mispel te benoemen. Inktig en kersen, ruik ik. Kersen en tabak, zegt Claartje, rondeur en evenwichtig, met als conclusie: die is lekker! Berry noemt de wijn kruidig, met chocolade en fruit in de neus, mooie zuren. Ik heb opgetekend: uitstekende balans, fluwelig op de tong, zal zich geweldig ontwikkelen. Hartendiefje van Nello.

Tiefenbrunner Rosenkönig 2010, Moscato Rosa, Alto Adige

Interessante en bijzondere dessertwijn, Ronald noemt perzik en marsepein in de neus. Jac vind de zoet/bitter balans mooi, net als de lange afdronk. Ik val zelf als een blok voor de aardbeien en rozen  in de neus. Doet het geweldig bij een eenvoudig aardbeiengebakje. Wie dit in het glas proeft, neemt het etiket (zóó lelijk) op de koop toe.

Over smaak valt te twisten: “Is dit nu flavour of taste?”
By in ,

Over smaak valt te twisten: “Is dit nu flavour of taste?”

In onze taal is er maar één woord voor smaak, terwijl het een enorm weids begrip is, stelt Hans Lodewijkx. De Britten gebruiken bijvoorbeeld twee woorden: flavour en taste. Met  flavour bedoelen ze de objectieve geur- en smaakkenmerken, waardoor iemand de wijn kan identificeren. Taste wordt gebruikt om het eigen oordeel te duiden: de mate waarin een wijn aangenaam is. In onze proeverijen lopen die twee ‘smaken’ vaak door elkaar als we commentaar geven. Hans introduceert de smaakkubus van Peter Klosse, die vooral bedoeld is om smaak te objectiveren. Klosse determineert wijn in termen van frisheid (strakke wijnen), rondeur (filmende wijnen) en smaakrijkdom (stevigte, complexiteit en rijkdom aan nuances). In zijn kubus krijgen we dan acht smaaktypen. De smaakkubus kan ook op gerechten worden toegepast, op combinaties van wijn en spijs. We proeven veertien wijnen. Een selectie staat hieronder.

Pouilly Fumé 2009, Le Tronc Sec, Joseph Mellot

Loire-wijn gemaakt volgens de agriculture raisonnée methode van de sauvignon blanc druif. De kleur heeft al iets van goud. Voorbeeld van een strakke wijn. Tikje boenwas in de neus, passievrucht en bloemetjes. Heel levendige wijn met viefe zuren, strakke smaak en een duidelijk bittertje in de afdronk. Door dat prominente bittertje voor mij een eetwijn.

Altenberg de Bergheim 2003 Marcel Deiss

Deze Elzasser is door Marcel Deiss gemaakt van een combinatie van druivensoorten. Deze wijn is al echt goudkleurig. Zéér expressieve neus met boter, hooi, boenwas en room. Hoog in smaak en alcohol, amandelbitters en een zoetje in de mond, filmend. Deze wijn is beslist niet alledaags, een gastronomische wijn.

Pouilly Vinzelles 2006 Climat Les Quarts, La Soufrandière, Bret Brothers

De Macon Pierreclos 2006 van Guffens Heynen die naast deze wijn staat heeft een typische chardonnay-geur maar ook een wat bijtende zuurgraad die de wijn een tikje eendimensionaal maakt. Daar heeft de pouilly vinzelles géén last van. Bloemetjes in de neus, een volle aandronk en daarna duidelijk rondeur in de smaak, prettige zuren, een pittig en krachtig glas wijn.

Le Coulée de Serrant 2003, Savennieres, Nicolas Joly

Loire-wijn gemaakt door de Paus van de Biodynamische wijnmakers, Nicolas Joly. Ook hier weer een wijn met een hoog alcoholpercentage (2003 was een heel warm jaar). Dit is geen gemakkelijke wijn, Kees noemt de wijn complex en nuancerijk, Claartje noemt de wijn filmend en herkent rozijnen/krenten. Goudkleurig, een neus met mostconcentraat, boenwas en botytristonen. Hele sterke amandeltonen in de smaak, zeer gastronomische wijn.

Domaine Huet 2006, Le Haut Lieu, Vouvray

Eigenlijk begint de wijn nu pas lekker te worden, zegt Hans. Hooi in de neus, mooie frisse zuren en werkelijk uitstekende balans. De zuren zijn vrij dominant in de wijn die walsend in het glas ook mineralen geeft. Een piepklein zoetje, die de wijn charmant maakt. Eetlust opwekkende wijn.

De laatste vier wijnen van de avond zijn hartediefjes van Hans Lodewijkx (ik ben het vergeten te vragen, maar weet met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat mijn inschatting klopt). We proeven twee keer Clos Jebsal en twee keer Clos Windsbuhl van domein Zind Humbrecht uit de Elzas. Twee vendanges tardives wijn en twee selection de grains nobles. Biodynamische wijnen.

Pinot Gris 2007 Vendanges Tardives, Zind Humbrecht, Clos Jebsal

Jan noemt de neus stuivend met tropisch fruit, goela djawa palmsuiker, Noël ruikt caramel. Ik heb alleen charmante neus staan in de aantekeningen, soepele aandronk en zachte milde zoet/zuurbalans. Filmende en complexe wijn, zegt Willem.

Pinot Gris 1994 Vendanges Tardives, Zind Humbrecht, Clos Windsbuhl

Jong zijn die Vendanges Tardives zó verleidelijk, zo innemend. Maar hier konden we – we proeven blind dus zien het pas na onthulling – zien wat dertien extra flesjaren kelderrust met zo’n pinot gris doen. In vergelijking met 2007 is dit met afstand de mooiste wijn, stelt Berry vast. Noël ruikt apricot brandy in de neus, Willem ruikt caramel, honing en perzik, Jan benoemt paddenstoelen, aarde en kreupelhout. Zelf vind ik wat oxy tonen terug in de neus, niet storend, maar meer alsof het hoort zoals in wijnen met flor. De smaak is vol met enorm concentraat. Dit is duidelijk een complexe wijn.

Pinot Gris 2007 Zind Humbrecht, Clos Jebsal, Selection de Grains Nobles Trie Speciale

Met deze wijn zijn we in de wijnhemel beland. Dit is zó mooi, dat woorden tekort schieten. Absoluut drie *-sterren wijn, het maximum. Ronald benoemt de complexe wijn mooi: amber kleurig, in de neus hazelnoot en honing, gedroogde pruimen. Stroperig en complex. Mijn aantekeningen zijn jubelend: enorm concentraat met perfecte zoet/zuurbalans. Perzik in de neus. Nectar. Briljante wijn die ook heel elegant is.

Pinot Gris 2007 Zind Humbrecht, Clos Windsbuhl, Selection de Grains Nobles Trie Speciale

Ronald zegt honing, zoethout, vanille en krentjes te ruiken in de wijn. Claartje ruikt abrikozen en later rozengeur. Mijn inschatting is dat deze wijn nét even meer concentraat heeft dan de vorige, maar nú iets dichter zit. De neus is fabelachtig: Turks fruit en vooral marsepein-in-het-kwadraat. Abrikoos. Nectar op de tong. Meditatiewijn. Dit is een half flesje voor héél bijzondere gelegenheden. Dat Hans het op dinsdagavond met ons deelt, is ontzettend fijn. Vloeibaar geluk.

Franse wijnen ‘a notre cabinet’
By in ,

Franse wijnen ‘a notre cabinet’

Je hoeft tegenwoordig geen kelder te hebben om toch een mooie wijnvoorraad aan te houden. Jac en Dimph Oerlemans laten ons Franse wijnen proeven ‘a notre cabinet’. Het sympathieke van de eigen wijnen van leden zijn de ‘vondsten’. Zo beleef ik minstens zoveel plezier aan de bescheiden Ladoix als aan de gereputeerde Pommard. De frivole Fleurie pakt me helemaal in, terwijl de statige Châteauneuf du Pape  nog wat jaren nodig heeft om zijn ontoegeeflijkheid van zich af te schudden. De sympathieke Cahors geeft méér plezier dan de Saint Emilions waar trots Grand Cru op het etiket staat. De Monbazillac moeten we niet willen vergelijken met een Sauternes, maar waarderen op eigen kwaliteiten, die zo mooi tot zijn recht komen met een eendelever/paté hapje.  De tip van Jac om langs Guy Niziolek te gaan als we in de Champagne zijn, omdat de man gepassioneerd is, gastvrij ontvangt en alle tijd neemt voor wijnliefhebbers. Wat is het heerlijk om lid van de Brabantse Wijnsociëteit te zijn!

Champagne Prestige Guy Niziolek, Damery

Deze van 100% chardonaay gemaakte champagne heeft drie jaar sur lie gerijpt. De wijnbouwer maakt deze Prestige cuvee alleen in betere jaren. Dat resulteert in een verduveld aangenaam glas met een complexe neus waar appeltjes, gist, citrus en terroir in te ontdekken valt. Wat rozijnen en perzik ook. De smaak is zacht, rond, aangenaam. Mooi glas.

In de witte serie proeven we blind een Jurançon  sec 2006 van gros manseng, Sancerre 2008 van sauvignon blanc en Chablis 2008 van chardonnay.

Chablis Premier Cru 2008, Emile Durand

Voor mij de mooiste witte wijn, omdat de neus verfijnde bloemimpressies geeft, de smaak sappig is, strak en toch prettig, met rondeur die is omlijst met mooie zuren. David noemt de wijn rijk en Paul herkent de chardonnay en noemt de wijn op zuren gemaakt.

Vervolgens krijgen we een hele mooie serie Bourgognes.

Ladoix 2007, Domaine Desertaux Ferrand

Gerard ruikt kruiden, noemt de wijn wat scherp. Kees ruikt aardbei en benoemt stevige bitters in de afdronk. Ik kan deze wijn heel erg waarderen vanwege zijn frivoliteit: een zoetje in de neus met ook duidelijke kruidigheid, lichte maar hele ronde smaak die ook gekarakteriseerd is door goede zuren.

Beaune 2008 Premier Cru, Domaine Desertaux Ferrand

Houttonen, stevige bitters en frisse zuren, zegt Gerard. Kees benoemt het terroir in de wijn. Dit is een stapje omhoog in het kwaliteitsspectrum: een expressieve neus met méér inhoud in de mond, sappige en goede zuren, wijn met rondeur.

Pommard 2009, Domaine Desertaux Ferrand

Een kersenrode kleur en kersen in de neus, aldus Gerard, fruit en frisheid in de smaak. Kees roemt de zwoelheid van de wijn, die zacht smaakt en heel veel fruit in de neus heeft. Ook dit is wéér een stapje omhoog qua kwaliteit. De wijn heeft een lichte stalimpressie – daar hou ik van in Bourgognes! – in de expressieve neus. Prachtige balans en veel karakter, de mooiste wijn uit de serie waarvan ik dan ook schrijf in mijn aantekenboekje: zonde om uit te spuwen. Het spreekt dat ik dat dan ook niet gedaan heb.

In de serie die dan volgt, durven Jac en Dimph twee wijnen naast elkaar te zetten, die zelden samen in een serie staan.

Fleurie 2009, André Vonnier

Ja, er zijn van die wijnen daar vál je voor. Dit is het glas waar ik deze avond meteen aan verknocht raak:  mooie morelkersen in de neus, garriguekruiden, fluwelige rondeur in de smaak, die ook zwoel/warm en prettig is. Ik herkende de wijn niet als Cru de Beaujolais, maar vond het een ongelofelijk mooi glas wijn. Adam noemt als feit dat de wijn lang blijft nahangen, altijd een goed teken!

Clos de l’Oratoire 2007, Châteauneuf du Pape

Op papier is dit een voornamere wijn van een veel hogere kwaliteit. Maar ja, blind geproefd weet je dat nog niet. Adam noemt de kleur donkerroodbruin en prijst de complexe neus met koffie en mocca. Ik ruik boenwas, veel vanille en ook kruidentonen. Adam zegt dat de wijn goed in balans is en veel smaakimpressies geeft. Ik vind de wijn op dit moment een tikje ontoegeeflijk en mijn voorkeur gaat in deze serie daarom uit naar de Fleurie.

Cahors is een typisch liefhebbersgebied, waar Jac en Dimph de weg weten. We krijgen dan ook een mooie serie van twee wijnen, die voor mij fraaier waren dan de laatste serie met Saint Emilion Grand Crus en een Pessac Leognan.

Château Plait Faisant 2005, Cuvee des Generations, Cahors

Drie generaties waar de wijn naar genoemd is, staan ook en face op het etiket afgebeeld. Deze wijn van 100% malbec heeft bij een kardinaalpaarse kleur wel een ontwikkeld randje. Berry ruikt kersen, een kaasneus en stal. Die stal haal ik ook uit de neus, net als salmiak, vanille, laurier en mocca. De wijn is verrassend luchtig en levendig, charmeert ook. Héél prettig dat zulke zachte wijnen worden gemaakt in dit gebied.

Château Eugenie 2004, Cahors

In dit glas is 15 tot 20% merlot toegepast naast de malbec. Dat zou de wijn nog meer rondeur moeten geven, zou je denken. Maar dit is vooral een meer geconcentreerde wijn dan de vorige. Méér nuances zegt Peter vdE met herkenbaar zwart en rood fruit. Berry noemt lijm, leer en koffie en is van mening dat de wijn nog best veel tannines heeft. De neus vind ik rijk, je ruikt duidelijk toepassing van nieuwe houten vaten. De smaak is geconcentreerd, met inkt en potloodslijpsel. Een verrassend lekker glas wijn en uitstekend alternatief voor Bordeaux wijnen waar de prijzen van uit de pan rijzen.

Jac en Dimph  laten ons bij de zoete dessertwijn meegenieten van een gastronomische combinatie. We proeven een harmonieuze wijn met mineraliteit en goede harmonie. Bovendien een wijn die heel elegant is. Met abrikoos en perzik in de neus. Werkelijk heerlijk bij een Marbré de Canard,  van eendelever met paté. De mooi uitgerijpte Château Poulvère, Monbazillac 1998 komt hierbij uitstekend tot zijn recht.

Zomerse wijnen uit de liefhebberskelder
By in ,

Zomerse wijnen uit de liefhebberskelder

Paul Heemskerk zet ons zomerse wijnen voor, het thema van de proeverij is zomers wit, maar Paul drinkt als echte liefhebber natuurlijk ook rood door in de zomer. We proeven op de langste dag van het jaar. De lezers die dit blog volgen, weten dat ik écht kan genieten van zo’n persoonlijke selectie, ik vind dat vaak onze mooiste sociëteitsavonden. Deze avond bevestigt helemaal deze opvatting.

Twee wijnen met bubbels om te beginnen

De eerste wijn is gistig in de neus, die ik wat klein vind. Maar Ronald ruikt ananas, mango en honing. De smaak heeft frisse zuren en een wat rins karakter. Ik vind de wijn net een tikje simpeler dan het tweede glas, maar denk ook meteen aan een roerei op zondagmorgen met een stukje gerookte zalm en deze wijn, om het leven te vieren. We proeven Château Gaudrelle, Vouvray, Brut Millesime 2008 gemaakt van chenin blanc, Alex Monmousseau.

De tweede wijn is iets geler, met een appel chardonnay neus, en oef… wat is dit lekker, peer in de aandronk, supersappig, een echte charmeur, uitermate plezierig. We proeven Champagne Premier Cru Jean Claude Doquet uit Vertus. Gemaakt van chardonnay en pinot noir.

In de tweede serie staan twee witte wijnen waarvan de eerste een neus heeft om heel vrolijk van te worden: viooltjes ruik ik, peer en tropisch fruit. De smaak is sappig, levendig en mooi. Kees zegt dat hij van het stuivende glas kan blijven ruiken, en Richard typeert de wijn treffend als ‘de neus ruikt warm, maar de wijn smaakt koel’.  En jawel:  we drinken een Franse wijn. Brumont 2009, gemaakt van gros manseng en sauvignon blanc (de druif die veel proevers herkennen). Vin de pays de Côtes de Gascogne van Alain Brumont. Een ontzettend lekker ongecompliceerd glas om véél plezier van te hebben.

Het tweede glas vind ik moeilijk te determineren, de neus zit dicht. Maar dat zal wel aan mijn neus liggen, want de collega proevers ruiken wél iets. Kees noemt de neus zwoel met peer. Richard ruikt anijs en petrol tonen. David zegt gelukkig ook dat de neus klein is, maar ruikt wel vochtige aarde. De smaak is erg lekker: hoge bitters, duidelijk een eetwijn met veel sap en een goede balans, heel lekker. Hans vdH determineerde het wijnland meteen goed: Portugal. We proeven Kopke Vino Branco 2009 uit de Douro, gemaakt van Arinto, Gouveio en Rabigato druiven.

In de vierde serie witte wijnen proeven we topwijnen.

Het eerste glas heeft geen uitgesproken neus, misschien wat groene appel, misschien wat limoen. De smaak geeft een associatie met peren, veel rondeur en sap. Dan volgt een overduidelijk bittertje en een afdronk die ik als “heel fijn” betitel in mijn aantekeningen. 91 punten krijgt de wijn in de Guia Penin. We proeven een Spaanse wijn gemaakt van 100% picapoll. De wijn is Nuat Picapoll abadal 2008, Pla de Bages. Gebotteld op een zware fles met een ziel die héél diep is. Hartendief van Paul. 

Het tweede glas doet proevers glimlachen. Oogjes gaan twinkelen. De kleur is wat goudgeler. Ronald ruikt boter, abrikoos en honing. David memoreert dat de smaak hetzelfde vertelt als hetgeen de neus belooft. Mijn aantekeningen: rondeur, héél veel kracht en veel vanille, ik dacht aan een witte Rhonewijn, bijvoorbeeld Châteauneuf du Pape. De wijn is Condrieu La Fauvette 2008, Sainte Cosme gemaakt van 100% viognier. Tsjonge, jonge, hier laat deze druif zien wat een mogelijkheden ze heeft. Geweldige wijn.

 In de serie rode wijnen staan droomflessen.

Het eerste glas, daar heb ik me aardig door bij de neus laten nemen. Een overduidelijk belegen kleur, ik denk meteen aan een wijn van twintig jaar of ouder. En daar hou ik van. De neus is héérlijk, belegen tonen met veel hout in de neus, maar ook aardse tonen, pioenroos en truffelassociaties. Ongelofelijk veel rondeur en sappig. Elegant ook. Mooi op dronk, goede balans en stevig. David noemt kruidnagel, roest en theebladeren in de neus, mooie herfstimpressies en zijn conclusie is: een elegante wildwijn. Nou laat ik maar eerlijk zijn: ik denk aan Saint Julien. En.. o.. o.. o.. dan blijkt het Bourgogne te zijn, en niet zomaar een: Clos de Vougeot 2000, Fery Meunier. Voor mij zonder meer dé wijn van de avond.

Paul noemt het tweede glas zijn hartendiefje. De kleur is bijna zwart. Hans L ruikt kersen, zoethout en een herfstbos, naast aardse tonen. Toos ruikt wat honing. David zwarte bessen en olijven. Een echte belevingswijn, aldus David. De neus is voor mij wat inktig. Kersen ruik ik ook. Een stevige smaak, in mijn aantekeningen staat: vuist in een fluwelen handschoen. Tikje boers en ontoegeeflijk, vind ik. Het merendeel van de proevers prefereert deze wijn: La Dame de Montrose 2000, de tweede wijn van het beroemde Saint Estephe domein.

Naast deze glazen staat een wijn die nog niet op dronk is, maar wel de oudste van het stel: Château Montus 1998, Madiran. We proeven ook nog een Vintage port 1983. Fijne proefavond.

Super-battle: België wint met 4-2 van Nederland
By in ,

Super-battle: België wint met 4-2 van Nederland

Drie van de vier flessen wijn voor thuisverbruik komen uit de supermarkt. Ruim eenderde van de flessen die daar worden gekocht, zijn de huiswijnen – vaak literflessen. Maar de supers bedienen ook de verwende wijndrinkers. Uit onderzoek komt naar voren dat slechts 3 procent van de wijnkopers flessen van meer dan tien euro aanschaffen. Peter van den Ende kocht uit het verwen-segment wijnen bij Albert Heijn, een firma die we tot op de dag van vandaag reuze dankbaar moeten zijn voor de emancipatie van de Nederlandse wijn drinkers. En vergelijkbare wijnen bij de Belgische Supers als Carrefour en Colruyt. Uiteindelijk winnen de Belgen met 4 – 2 van de Nederlandse super. Niet zo gek. In België zien we nog wel eens klanten kistjes wijn inladen in de achterbak. Het zijn genieters, onze zuiderburen.

Jean Claude Doquet Premier Cru Champagne

Fris, heel licht wat gist en een zoetzweem. Mooi krachtig in de mond met meloen, lage zuren, cremige mousse en overrijpe appels. Voornamelijk Chardonnay komt door in zowel geur als smaak. Schoon en fris gemaakt zonder al te veel briochetonen. Rijpe wijn, die door de meesten een heel stuk zuidelijker werd geplaatst (Limoux en zelfs noord Spanje werden genoemd als plaatsen van herkomst).

Blason de Bourgogne 2008 Montagny 1er Cru

Licht, witgeel van kleur. Deze wijn nodigt nou echt uit: fris en strak met mooi wat kruidigheid, zeep, groene appels en een klein, heel klein krulletje warme roomboter. Geen hoogvlieger, maar toch wel een aardig voorbeeld van een kleine, verfrissende Bourgogne, met spanning.

Neil Ellis 2007 Cabernet Sauvignon Vineyard Selection Stellenbosch

Donkerrode wijn. Een heel, heel typisch glas Zuid Afrikaanse rode wijn: de geur is ontzettend expressief en geeft voornamelijk geuren die doen denken aan koffie, zadelleer, groene paprika, stopverf en tabaksbladeren. En: warm asfalt. Commercieel gemaakte wijn en duidelijk afkomstig van een plek op aarde waar de zon vaak uitbundig en lang schijnt. Een krachtpatser met drogende tannines, goed concentraat en een korrelige structuur.

Jacob’s Creek 2006 Cabernet Sauvignon Reserve

Na een paar minuten goed beluchten wordt de wijn in dit glas alsmaar expressiever. Aanvankelijk rook ik nagenoeg niets, na een minuutje kwam er voorzichtig een hint van warme aarde en aardbei voorbij en na nog een paar minuten was er overduidelijk en, zeer typisch en onmiskenbaar: eucalyptus. Mijn gedachten gingen hier dan ook direct naar Australië. Frisse zuren, drop, anijs en voornamelijk rood fris fruit overheersen de smaak, die heel behoorlijk en prettig is. Maar ook een tikje krap in de lengte.

Fattoria del Cerro 2007 Vino Nobile di Montepulciano

Na de voorgaande, toch wel behoorlijk zondoorstoofde wijnen, vond ik het erg prettig om terug te keren naar een wijn die wat meer op een klassieke leest werd geschoeid. En zo kun je deze Italiaan wel aanmerken, als zijnde ‘klassiek’. Tabak, mediterrane kruiden, viooltjes, aarde en rode paprika. Frisse zuren, sappig, kersen en bessen en mooi wat gedoseerde houtrijping. Het was een nek aan nek race met de andere wijn in deze serie (een 2007 Vino Nobile di Montepulciano van Piccini, gekocht bij de Carrefour). De Piccini bezat net wat meer romigheid en scoorde daarmee duidelijk aan extra punten, maar delfde uiteindelijk toch het onderspit vanwege een minder complexe en kortere afdronk.

Proefnotities David Koenen, foto’s Richard van Oorschot

By in ,

Oude en nieuwe wereld naast elkaar

Kees van de Wiel zet steeds van één druif een oude en nieuwe wereld wijn naast elkaar. En zo proeven we achtereenvolgens chenin blanc, chardonnay, pinot noir, syrah, twee series carbernet sauvignon en twee blends. De ‘ontdekkers’ onder de proevers komen met de indrinker aan hun trekken: een sekt uit de Moezel gemaakt van… dornfelder.

Boschendal Chenin Blanc 2010 Zuid Afrika

Bleekgeel van kleur. Stuivend, fris, citroenzuurtjes. Dit doet me denken aan een Sauvignon Blanc. Maar dan steek je je neus nog wat verder in het glas en dan geeft deze wijn ook honing en mango. In de smaak komt die zwoelheid nog duidelijker naar voren, samen met sinaasappelzest en zachte carameltonen. Conclusie: een jong, fris en knisperend glas Chenin Blanc. Heel prettig.

Benoit Gautier, Vouvray de Gautier 2000

Naast de Zuid-Afrikaan staat een wijn met een totáál ander karakter, maar hij is wel van dezelfde druif gemaakt. Hier gaat het echter veel meer om hooi en boter en ziltigheid. De Boschendal is toch wel een allemansvriend, dit is een veel lastiger glas. Expressief, maar toch ook weer introvert. Neem nou bijvoorbeeld de zuren. Die zijn er zeker, maar door de vettigheid en compacte structuur merk je die pas op als je er naar gaat zoeken. Zeer interessant, mooie boenwas tonen en gemaakt in een licht oxidatieve stijl. Ik durf te stellen dat dit als glas op zich wellicht niet heel gemakkelijk is, maar dat het een fantastische combinatie vormt met coquilles.

Domaine Desertaux Ferrand 2007 Cote de Nuits Villages Blanc

Chardonnay is vaak goed te herkennen. Uiteraard sterk afhankelijk van het land en de streek van herkomst, maar als deze druif op een zuidelijke, warme plek groeit, proef je vaak uitbundig exotisch fruit zoals banaan en lycee. Wanneer de ‘roots’ noordelijker blijken te liggen, kom je meer fris fruit tegen, zoals ook in dit glas, die in deze serie als tegenhanger een warme, houtgerijpte Chileense Chardonnay heeft. Bleekgeel, citroen, banaan (toch ook hier wel aanwezig), zelfs ook tutti frutti, duidelijke houttonen. In de smaak zijn er opvallend frisse en fijne zuren aanwezig, die keurig het hout, het fruit en de mineralige grondtonen in een prettige balans brengen.

The Ned Pinot Noir 2008, Nieuw Zeeland

De kleur van deze wijn is nog het best te beschrijven als: ‘somber rood’. De inhoud van het glas is dat zeer zeker niet. Een heel aardige neus van gegrilde paprika, drop en kersjes. De prettige balans valt in de mond nog het meest op. Rijpe bessen, flink sappig, licht complex en mooi in harmonie. Een rijpe Pinot Noir met voldoende frisheid en pit om de interesse vast te houden.

Hungerford Hill Shiraz 2005 Australië

Intrigerend zwart/rood van kleur. Móóie neus! Vleesbouillon, leer, kruidnagel, bramen, koffie…Prachtig expressief en uitnodigend. In de mond kom ik al deze impressies nog een keer tegen, aangevuld met kersen, zoethout, zwarte olijven en pure chocolade. Deze wijn klópt gewoon helemaal. Het eikenhout is perfect geïntegreerd zodat deze Shiraz zowaar kan stralen deze avond. Hij is perfect in balans, krachtig, fruitig, gelaagd en beschikt over een prima lengte.

Proefnotities van David Koenen

13 Franse AOC’s met wijnen van Protestantse Sjiek naar Rooms en Rijk
By in ,

13 Franse AOC’s met wijnen van Protestantse Sjiek naar Rooms en Rijk

Géén 13 streken want het bleek toch moeilijk dan aan 12 mooie wijnen te komen, begint Adam de avond. Maar met 13 verschillende AOCs bleek het heel goed te lukken! We beginnen met twee mooie wijnen: een minerale Chablis 2005 van W. Fèvre (“de eerste lekkere Chablis die ik ooit heb gedronken”, aldus Kees); en een wat minder intense, meer houtgetypeerde Bourgogne 2007 van Michelot. De Chablis is er nog helemaal, met na de vuursteenaroma’s een vrij volle aanzet, véél smaak en zuren die het geheel fris houden. De Bourgogne heeft het daarna wat moeilijker, komt wat diepte en lengte tekort om te imponeren maar is zeker een leuk glas.

Veel discussie over één van de wijnen in de eerste rode serie. Is hij over de top of niet? Ik vond van wel en vond Noël en Nello aan mijn zijde. Een aantal andere proevers vindt de wijn daarentegen juist mooi op dronk. Duidelijk evolutie in de kleur die naar granaatrood neigt, hars, hout en een notige neus maken dat mijn eerste indruk is dat de wijn niet zuiver of op zijn minst op z’n retour is. Door het wegvallen van het fruit komt hij op mij wat zuur en stroef over. Het blijkt te gaan over de Beaune Grèves 1er Cru, van Dufouleur Père et Fils uit 1998.

Drie Bordeauxwijnen in de volgende serie, plus daarna van de tweede wijn (Chateau Clarke, Listrac-Médoc) nog een extra jaargang. De meeste proevers prefereren de 2004 (frisser) boven de 2003 (stroever). Ook de Chateau Fontenil uit 2001, met de zwierige handtekening van Michel Rolland prominent op het etiket, weet de meeste proevers voor zich in te nemen, met zijn typische aroma’s van zwarte bessen, een vleugje paprika en wat potlood. Ik zelf herken wel ‘protestantse sjiek’ van de Bordeaux, maar weet de ‘rijke roomse’ serie die hierná komt toch meer te waarderen: de Gigondas 2003 van Les Failles en de Châteauneuf-du-Pape 1998 van La Nerthe. Beide wulpse wijnen, licht van kleur, de Gigondas ontleent zijn kracht en impact wel voor een deel aan de 14,5% alcohol, maar het kan mij niet deren. Mooie neus van in alcohol gedrenkt fruit, lijm, zacht, sappig, en dan dus wel een ietwat alcoholische afdronk. De La Nerthe is dan meer in balans, met net een plukje minder alcohol (14%), ook weer warm en zwoel, een lichte thee-impressie. Lekker!

Dan een serie met drie nogal ‘individuele’ of karaktervolle wijnen: de stallig-krachtige Faugères van Estanilles, 2001, de behoorlijk geparfumeerde (sinaasappel wordt genoemd) en klassiek-gestructureerde Prince Probus cuvée 1995 van Clos Triguedina (foto), die we vorige week ook proefden, én het hartediefje van Adam, de La Sellerie Minervois 2006 van Pique Perlou. Inderdaad erg indrukwekkend, met name aromatisch. In mijn aantekeningen staat “Is dit Frans? Of Italiaans?” Want: lekkere chemische neus (ja, dat kan dus), lijm, veel kersen. Fris en behoorlijk wat tannines, rijper voor mij dan die van de Prince Probus. De intensiteit zal komen van de bijna 100 jaar oude carignanstokken waarvan deze wijn gemaakt is.

Verslag en aantekeningen Rob van Ginneken

Herken de Duitser, of: hoe neem ik veel proevers bij de neus...
By in ,

Herken de Duitser, of: hoe neem ik veel proevers bij de neus...

In zes series steeds een Duitse wijn herkennen, vijf series van twee en een van drie wijnen. Je kunt hier verschillende strategieën volgen: letterlijk determineren wát is de Duitse wijn (bijvoorbeeld beoordelen op ‘bloemigheid’)? Een goede huis-tuin-en-keuken-techniek lijkt mij: dit is zó lekker, dat is de Duitse wijn. De scepticus redenereert dan weer andersom: dit is zó lekker, dat kan niet uit Duitsland komen. Berry verzamelde flessen uit allerlei gebieden in Duitsland. En had veel plezier in mijn aankondigingsmail van de proeverij (“Dat moet te doen zijn”). Peter van den Ende zei naar de proeverij rijdend: als hij nou eens Zwitserse, Oostenrijkse en Elzasser wijnen ernaast zet… Ik hoefde niet eens lang na te denken… om mijn grote mond wijselijk te houden. Oef! Zó had ik niet over de proeverij nagedacht. Nu ik de proeverij op papier nog eens bekijk: twee series tegen Oostenrijk, een tegen Zwitserland, een serie tegen Frankrijk en Italië, dan een serie tegen Italië en tot slot als klap op de vuurpijl een Duitse wijn tegen een Franse Grand Cru Classé. En steeds druivensoorten die kloppen. Ik heb bewondering voor de deskundige wijze waarop Berry Marinussen de proeverij componeerde. Geweldig goed gedaan!

De Duitse weissburgunder is wat mij betreft vergelijkbaar met de Oostenrijkse weissburgunder. Achteraf blijkt de Duitser bloemig te zijn. Oke, bij de serie met riesling determineer ik de bloemige wijn dus als Duitser. Fout! De Prinz von Hessen 2007 uit Rheingau heeft ’t niet, terwijl de volgende wijn het wél heeft. En zo pakt Berry de proevers steeds bij de neus…

Riesling Smaragd 2007, Weingut Alzinger, Wachau, Oostenrijk

In de neus bloemig en mineralig. Peren ook. Sappig glas, true to type riesling. Mooi hoor. Paul noemt de wijn een zonnetje in het glas, zuiver en met goede balans. Hans L. zegt de wijn kruidig te vinden. Wijn die 96 punten krijgt van onze Amerikaanse vriend Robert P. En een hartendief van Berry.

In de eerste rode serie staan Spätburgunders.

Spätburgunder 2007, Walporzheimer Krauterberg, Dagernova, Ahr

De Zwiterse spätburgunder vind ik een tikje kortaf. Deze Duitse wijn heeft een doorzichtige kleur met bruine rand. Evident caramel in de neus, best aangenaam, maar ook iets stoffigs. De smaak is… wat zal ik zeggen… streng, met amandelbittters, tannines die verraden dat wellicht de steeltjes van de druiventrossen zijn meegeperst. Houtrijping? Duidelijk een liefhebbersglas.

In de (kostbare) serie die volgt, waardeer ik de Duitse wijn minder, een Spätburgunder 2005 van weingut Bernard Huber. De Passopiscario 2005 uit Sicilië is fraai, maar de Bourgogne steelt wat mij betreft de show.

Beaune Champs-Pimont 2007, Premier Cru, Domaine Jacques Prieur

Paars donkere kleur, prettige neus met framboos. Volle, ronde smaak met veel goede zuren, bittertje in de afdronk. Jan roemt de geweldige neus met bakken rood fruit, laurier en stallucht. Nello noemt de kersen in combinatie met mooie zuren. Fijn glas.

Weingut Ziereisen, Syrah Tafelwein 2007, Gestad

Syrah uit Duitsland, jawel. Krijgt ook nog 91 punten van Gault Millau. Volkomen terecht. Bessige neus met iets stoffigs en onbestemds, mooie zuren in de smaak, bitters. Geen overdonderende complexiteit (mag je dat verwachten?), maar zeer correct glas en fijn om te genieten. Noël noemt de neus een ‘Hermitage’ neus en herkent acuut de syrah, ook aan de koffie in de smaak.

Planeta 2006, Syrah, Sicilië

Hans vdH zegt dat de wijn véél smaak heeft, véél body en modern gemaakt. Ik ken de neus enige verfijning toe, en ruik Mon Cherie kersen, chocolade en vijgen. Dit is een mollige, volronde wijn, sappig met veel inhoud en ook nog een goede balans. Dit glas heeft véél te bieden, expressief!

In de laatste serie gebeurt precies wat ik verwachtte. De Grand Cru Classé delft het onderspit tegen een wondermooie Duitse rode wijn. Wowowow!

Weingut Knipser, Pfalz, Cuvee X 2006, Pfalz

Donkere kleur, zwoel expressieve neus met anijs en mint. Volle wijn in de aanzet, de tannines plakken nog aan de tanden. Maar dan vóóral heel veel verfijning en elegantie. Wow, respect past bij deze wijn. De wijn zet een Château Belgrave 2003 in de schaduw. Cuvee X is het paradepaardje van het wijndomein, helemaal gebaseerd op de klassieke Bordeaux blend: cabernet sauvignon, cabernet franc en merlot. De wijn is met de grootst mogelijke zorg gemaakt. Met een groene oogst in de zomer, dat is het wegknippen van trossen, om de opbrengst te verminderen en de kwaliteit van de trossen te vergroten. Handgeplukt, beginnend in oktober en vaak doorlopend tot november. Met strenge selectie van druiventrossen vóór de persing. Alle druiven worden gekneusd, nadat de trossen zijn verwijderd. De gisting vindt plaats na de traditionele methoden van fermentatie. De jonge wijn verblijft korte tijd op tanks, waarna de wijn in houten vaten de malolactische gisting ondergaat. Het appelzuur wordt omgezet in het milde melkzuur, en de wijn wint in zachtheid en volheid. De rijping in barriques van verschillende soorten duurt maar liefst 28 maanden. Toch was dat hout in deze wijn enorm goed verweven en was het de Franse Bordeaux die me tegenstond vanwege de dominante houttonen. De cuvee X heeft zoete tannines, zegt Nello, veel zwarte bessen en is goed gebalanceerd. Mooi om zo’n topwijn uit Duitsland te proeven!