Tag: Bourgogne

Proeve van bekwaamheid
By in ,

Proeve van bekwaamheid

Het glas, de entourage, de temperatuur, het licht, de
stoel waarop je zit, het gezelschap…. wat is er allemaal van invloed op
blindproeven? Nou, in ieder geval ook die grijze hersencellen. Die zijn
eenvoudig te beïnvloeden, door bijvoorbeeld de vorm van een fles. Of de
cryptische opmerkingen van Jan Schop, die dan bijvoorbeeld zegt: “Nu gaan we
hoperop”. We proeven witte in- en uitdrinkers en allemaal rode wijnen, alles
blind. Oók de volgorde van de wijnen stuurt die grijze cellen. Na een serie
Catalunya en Alentejo krijgen we een Medoc en Saint Julien in het glas.
Misschien lag het aan het feit dat de biodynamische kalender een ‘wortel’dag
aangaf, dat is niet gunstig voor het proeven van wijn… of het feit dat Jan
Europa had aangegeven als thema… of we laten ons verleiden tot raden in plaats
van determineren. Maar de verbazing is groot als de flessen worden onthuld.
Onze proeve van bekwaamheid valt deze proeverij niet erg gunstig uit.

 

Riesling 2007 Grand
Cru Brand, Cave de Turckheim

Raszuivere riesling van deze goede coöperatie,
knisperend, fris en sappig. Vanille en roomboter in de neus en een associatie
van sinaasappel en veel kracht in de smaak. Fijne indrinker.

 

Mercurey 2008,
Remoissenet Père & Fils

Deze Bourgogne staat naast de Duitse spätburgunder. De
pinot noir is licht en soepel, een fantastische lunchwijn met wat thee,
herfstbos en stal in de neus. Een true to type Bourgogne die wellicht wat
vulling mist.

 

Deutzerhof 2008 Ahr, Cuvee Balthasar C, Spätburgunder

Hartendief van Jan. Bruine rand. Een complexe neus met
heel veel impressies: héél duidelijk rozen, pruimen eaux de vie, ook
kruidigheid (eucalyptus, kruidnagel), Mon Cherie. Een toets van chocolade in de
smaak, hele elegante wijn waar ik alleen de branderigheid van de alcohol als
aanmerking op heb. Maar schenk deze bij een wildschoteltje en de hemel is open.

 

Barolo 2007 Ricossa

Heel complexe neus met vanille, opent zich langzaam als
een pauwestaart en je ruikt steeds nieuwe dingen: peperkoek, kruiden, krenten,
rozijnen, salmiak en kreupelhout. Ja, dat is wel fijn, om lekker eindeloos aan
te ruiken. Want eenmaal in de mond is de wijn ‘ondrinkbaar’, vind ik. De wijn van
100% nebbiolo zit namelijk heel hoog in de bitters. Wie hiervan ’s avonds een
glas inschenkt, die kan net zo goed meteen het Markies de Sade boek openslaan.
Laat het zo ver niet komen en drink de wijn bij de maaltijd.

 

Barbaresco 2005 Asij, Ceretto

Maar dan de wijn naast de Barolo! Wow, wat een neus:
Buijsman gebrande suiker, romig, kersen en vooral heel veel rozen. Edel, rijk
en geparfumeerd. Waar de Barolo onze tong beroert met een bitter-zweepje, is
deze 100% nebbiolo juist een fluwelige streling van de tong. Wat een rijke
wijn, met veel finesse en mooie zuren. De maximale drie *-sterren in mijn
aantekenboekje, een Grand Seigneur met weinig te wensen. Schitterend.

 

Fraai opgebouwde proeverij, Jan. De proeve van
bekwaamheid stemt tot bescheidenheid. 

Willem Jan ruimt op ... the day Chateau d’Yquem came to town
By in ,

Willem Jan ruimt op ... the day Chateau d’Yquem came to town

 
Château Battailey in Pauillac, geklasseerde cru

 

‘n Beetje pech had-ie wel,  Willem Jan. Het thema van zijn maidenproeverij is: kelderopruiming. Er moet ruimte komen in zijn 700 flessen tellende kelder, en op voorhand weet hij al dat een aantal wijnen naar alle waarschijnlijkheid over de top zijn. Waar hij, en wij, niet op rekenen, is  dat ook een paar mooie witte Bourgognes met het verstrijken der jaren ouderdomsverschijnselen vertonen: premox (voortijdige oxidatie), wie zal het zeggen? Sommige proevers vinden dat ook rode Bordeauxs uit de jaren ’90 te oud zijn. De uitdrinker maakt veel goed.

De indrinker is een lichtzoete naar het granaatrode neigende mousserende Loirewijn van de cave in Saumur. Lichte bitters, wellicht daardoor een kersenassociatie, een beetje stallig. Leuke start. Dan drie wijnen die vér heen zijn, twee uit 1997, en een rosé uit 2001. Het cliché blijkt waar: rosé moet je niet bewaren, maar drinken. 

We proeven dóór: twee wijnen die hun reputatie, of in ieder geval die van hun appellatie, in principe  moeten kunnen waarmaken:
Chablis 1er Cru uit 2005 en Meursault uit 2004. De 2004 zou het op papier beter moeten doen (want: een klassieker jaar dan het rijke 2005) maar helaas: de wijn heeft kurk, hetgeen vooral in de mond is waar te nemen. De Chablis van Josselin wordt door de meeste proevers afgedaan als simpelweg te oud, maar dat vind ik iets te kort door de bocht. De wijn heeft ondanks inderdaad een gebrek aan fruit nog best wat charme te bieden, waaronder een rokerige, vlezige neus en een zwoele aanzet.

Bij de rode wijnen overheersen de zuren in de Montepulciano d’Abruzzo uit 1993; de één jaar oudere ‘Prestige du President’ 1992 uit Corsica, gemaakt van een waarschijnlijk unieke blend van niellucio, sciacarello, grenache noir, mourvèdre en barbarossa, is ondanks zijn gevorderde leeftijd nog aardig in ‘presidentiële’ balans, heeft aangename zuren en nuances van leer, tabak en zoethout.

Richting Bordeaux gaat het opruimrondje, met eerst twee wijnen uit mindere jaren ’93 en ’94. Beide wijnen kunnen dan ook op weinig bijval rekenen. De Chateau Tourans uit St. Emilion heeft een neus van kersen, lijm en hout maar stelt in de mond teleur, volgens Claartje. De volgende twee wijnen zijn van de veel beter bekend staande oogsten ’95 en ’96. Dit zijn dan ook de hartendiefjes van Willem Jan.
Vandaag doet alleen de Batailley 5e Grand Cru Classé het goed in zijn ogen, en die van een aantal medeproevers. Donkerrood nog, wat  paardenstal (Jan), leer en vrij sappig fruit. Laat de wijn even staan en kijk, dan komt daar opeens een helemaal niet verkeerde, zelfs “voortreffelijke” (Henk) wijn tevoorschijn. In Berry’s aantekeningenboekje: “koffie, bosgeur, voller dan de vorige wijnen, prettige zuren.”  Ik vind zelf de St Emilion Grand Cru Classe van Chateau Ripeau ook best drinkbaar, met een aardige grafiettoon. Bramen en associaties met een shagbuil roept de wijn op bij Paul, die de prettige zuren die ik meen waar te nemen omschrijft als ‘afbraakzuren’. Veel discussie vanavond, over wijnen die al dan niet nog drinkbaar zouden zijn. Wat in ieder geval bewezen is, en wat iedereen ook eigenlijk wel weet, is dat véél wijnen het bewaren niet waard zijn.

 

Voor we aan de kaasplank beginnen, geeft Willem Jan de uitdrinker door. Zoals gebruikelijk een zoete wijn, een half flesje ditmaal. ‘t Lijkt zo vanaf mijn positie in de hoek, tegenover en ver van  WJW, een beetje op het etiket van de Carmes de Rieussec. Men geeft de fles door. Zie ik ’t nou goed? Ja, ’t is er een: zelfde etiket, gouden letters op witte achtergrond, maar dit is: Château d’Yquem 1999, Sauternes.
En dit keer in mijn ogen in een stuk betere conditie dan die van eind jaren ’40 die we een paar jaar geleden proefden. Het hout domineert de botrytistonen wat, maakt de wijn wel wat breder;  dan komen ook de fruittonen door (abrikoos) en de honing. Intens en dik. Lekker, maar is dit € 100 waard? Ongetwijfeld gaan de leden de komende weken proberen te laten proeven dat je voor iets minder dan een snip minstens net zo lekkere zoete wijnen van misschien iets minder illustere producenten kan kopen – te beginnen met ondergetekende komende proeverij!

Verslag en proefnotities Rob van Ginneken

 

Een dubbeltje wordt nooit een kwartje: belegen kelderschatten
By in ,

Een dubbeltje wordt nooit een kwartje: belegen kelderschatten

Elite wijn leeft en rijpt tot een mooier geheel bij ouderen

 

Het overgrote deel van de enorme plassen aan wijn is
gemaakt om te drinken. Om snel te
drinken. De elite van de wijnen mag bewaard. En wint zelfs aan kwaliteit. Het
gezegde dat een dubbeltje nooit een kwartje wordt, is ook in de wijnwereld
waar. Hans van der Horst schenkt verschillende wijnen die dat bewijzen. De
Muscadet 1992 is gemaderiseerd, de Corbieres 1983 overleden, een St. Emilion
1975 durf ik niet aan mijn mond te zetten maar gaat fluks de spuugbak in. Zijn
er dan helemaal geen verrassingen? Niet echt. Bergerac 1985 heeft een belegen
neus, waar warempel nog een fruitassociatie in zit, zelfs wat kracht in de
smaak, maar vervliegt snel. De wijn was jonger met zekerheid beter. De
Chateauneuf du Pape 1986 (voor mij ook overleden) krijgt positieve commentaren;
Hans heeft er in de voorbije jaren van genoten, maar baalt dat de resterende
flessen niet eerder zijn gedronken. Zelf vind ik de Meursault 1989 mooi en
interessant. De andere wijnen die hieronder zijn beschreven zijn allemaal elitewijnen.
Wie wijn wil kopen om lang op te leggen, trekt zijn portemonnee. Niet over
zeuren. Want die oplegwijnen ontwikkelen met de tijd een rijkdom die
aantrekkelijk is. Ze leven. Je kunt er jaarlijks of tweejaarlijks een van
openen om de levenscyclus te volgen.

Meusault 1989, Domaine de Michelot

Voor Hans meegebracht uit Frankrijk door een vriend. De
best aangeschreven wijn uit Meursault (toen, zegt Hans) en lang te bewaren. Een
hartstikke leuke wijn, noemt Nello de wijn. Boterig, dik en met honingassociatie,
zegt Gerard. Mijn aantekeningen: goudgeel, een neus met veel impressies:
banaan, vanille en citrus. Een volle smaak met een bittertje, maar wel
harmonieus, een duidelijke eetwijn, mooi vol.

Château Smith Haut
Lafite 1994, Pessac Leognan

Hartendiefje van Hans. Martin noemt de wijn aangenaam en
in balans, hij ruikt paddestoel en tabak, Sebastiaan ruikt stallucht. Mijn
aantekeningen zijn ook heel positief: rood zomerfruit in de klassieke en
intense neus, later kreupelhout en nog later mineraal en tabak. Altijd een goed
teken als de neus zich zo geleidelijk aan opent. De smaak is sappig, harmonieus
met kracht en een bittertje, de afdronk eindigt rank.

Château de la Tour, Clos de Vougeot 1993

Veel proevers vinden dat deze wijn last heeft van de
Bordeaux. Het is niet ‘my cup of tea’ van Martin (metalige indruk, hoge zuren,
weinig lekkers), Twan benoemt krentjes, tabak en rondeur. Voor mij is dit dé
wijn van de avond: ik ruik ook een toon van ijzeroxide, maar daarnaast paprika
en vlezigheid (goulash), een piepklein zoetje in de aandronk en dan die
onmiskenbare slikreflex, de doorslikreflex. Deze wijn is elegant en vrouwelijk
en volstrekt harmonieus, knappe prestatie.

Brunello di Montalcino 1991 Biondi-Santi

Als ik Hans goed begrijp, kreeg hij deze wijn bij zijn
pensionering. Wat een geweldig idee om deze fles met ons open te trekken. Nello
haalt het aan het eind van de proeverij nog even aan: we proefden al veel
Brunello di Montalcino maar nog geen Biondi-Santi, dé Brunello. Dit is zo’n
wijn die met tweeëntwintig jaar volstrekt harmonieus is, echt heel mooi.
Mineralen en kreupelhout in de neus, een ranke wijn, goed in balans.

Amarone di
Valpolicella 1994, Villalta, ‘I Communali’

Hartendief van Hans. De druiven voor deze wijn zijn vier
maanden ingedroogd, de druivensoorten Corvina, Rondinella, Molinara en
Rossignola zijn gebruikt. Cees is onder de indruk van de neus met chocolade en
mocca, Rob noemt de wijn zwoel, Nello denkt aan kersen in alcohol. De neus is
inderdaad schitterend, langzaam en breed uitwaaierend: herfstbos, heel intens,
rozen en mocca. Zoetje in de aandronk en een uitstekende balans.

Openen van belegen kelderschatten valt niet mee

Château Doisy Daëne 1995, Sauternes

Een wijn die Hans ieder jaar volgt, op een traditioneel
moment, bij kerst. Fijne traditie. Gerard benoemt de balans als rins/zoet.
Willem-Jan zet een kanttekening bij de korte afdronk maar is zowat lyrisch over
de neus: peer, ananas, petrol, honing, roomboterbabbelaar-caramel, amandelen en
nougat. De wijn is enorm goudkleurig, ik ruik zelf wat perzik in de mooie
elegante neus. De smaak is weelderig, rijk en vol. De wijn heeft een elegante
neus en een Rubensiaans ronde smaak.

“Het is moeilijk, geloof ik.” Blindproeven van 13 druiven. “Is het moeilijk?”
By in ,

“Het is moeilijk, geloof ik.” Blindproeven van 13 druiven. “Is het moeilijk?”

Achaval Ferrer wijndomein in Mendoza Argentinië

 

Met een
brede grimlach op het gezicht, zegt Noël Geisen: “Het is moeilijk, geloof ik…
Is het moeilijk?” Hij hoefde niet héél erg aan te dringen om feedback. “Als je
zó de wedstrijdproeverij opzet, dan maak je echt geen vrienden”, zei Paul met
een mooi misprijzende gezichtsuitdrukking. Hij had niet helemaal ongelijk, want
ik hoorde Rob zeggen: “Dit geeft een beetje het Grand Prix Saint Hubert
gevoel.” We proeven 13 druiven. Daarbij zitten er verschillende die ik zelden
proef, zoals de grenache gris, auxerrois en grenache noir. Eerlijk is eerlijk,
als ik het nu terugzie op papier (chenin blanc, riesling, sauvignon blanc,
pinot noir, syrah, malbec, cabernet sauvignon, etc.), dan moest het te doen
zijn.  Maar ja… de realiteit is
weerbarstig. En er zitten druiven bij die we goed kennen, maar waar Noël een
wat atypische wijn van schenkt, zoals een geconcentreerde chardonnay met
restzoet.

Hieronder
enkele van de wijnen die bij mij de meeste indruk maakten.

Château de
Cheman, Crémant de Loire Brut

Gemaakt van chenin
blanc (85%), cabernet franc (10%), pineau d’aunis (5%) door een Nederlandse
wijnbouwer. Bleekgeel. Neus heeft wat gist. De smaak is rassé, erg strak en
mooi, ook aangename bitters. Ik geef toe: ik dacht aan champagne.

Mas Amiel, Altaïr
2009

Gemaakt van grenache
gris (80%), grenache blanc (10%), maccabeu (10%)  in de Côtes de Rousillon. Schitterende kleur
en een bloemig, expressief bouquet. Zuivere smaak, hoog in zijn bitters en niet
zo complex. Ik hoor ook over de neus: mineraal, groene appel, peer, floraal,
citrus en kruiden. Wel erg hoog in zijn alcohol: 14,5.

Viré Clessé
“Terroirs du Quintaine” 2010, Michel

Gemaakt van chardonnay
(100%). Noël kreeg de witte wijn geadviseerd door een sommelier bij een passend
gerecht en was verkocht. Snap ik goed. Goudgele kleur, ik ruik wat kattepis en
kruisbes (ja, dus verkeerd ingeschat als sauvignon blanc). Ook vanille en
kruidige tonen. Erg geconcentreerde wijn, honing in de smaak, uitermate
uitgebalanceerd. Ja, dit kun je dus maken van chardonnay. Volstrekt atypisch.

Kiezels in Chateauneuf du Pape

Clos de
l’Oratoire des Papes 2001, Châteauneuf du Pape

Gemaakt van grenache
noir (80%), syrah (10%), cinsault (5%), mourvèdre (5%). Tuilé kleur. Geweldig
mooie neus met allerlei impressies: zwarte bessen, caramel, vijgen en mocca.
Leer en cederhout. Stevig kruidige smaak met een zekere rondeur.

 

 

Achaval Ferrer, Finca Altamira 2001, Mendoza River Valley Argentinië

Gemaakt van malbec
(100%). Henk ruikt bramen, zwarte bessen, specerijen in de fraaie neus.
Claartje ruikt wat metaligs en inkt. Jan benoemt de geur als oxy met chocolade
en koffie. Ik ruik vooral ketjap en ook nog wat fruit, langer in het glas komen
duidelijk rozen naar voren. Veel mineralen en een klein rubbertoontje.
Uitermate goede balans, eetwijn.

Domaine
Mondivin 2001, Villányi Sterntal, Hongarije

Sebastiaan
ruikt peren, pruimen en tabak, Paul noemt vanille, leer en proeft zuren van
kersen. Mijn aantekeningen: klassieke neus met laurier en een zweem van
eucalyptus. De kleur is ontwikkeld. In de neus komt ook grafiet naar voren,
pruim en tutti frutti. Kersen in de smaak. De wijn lijkt ontwikkeld maar heeft
nog veel potentieel. Een ranke wijn.

La Reserve
de Leoville-Barton 2000, Saint Julien

Gemaakt van
cabernet sauvignon (70%), merlot (15%), cabernet franc (7%), petit verdot (3%).
Sebastian ruikt mint en zwarte bessen en determineert de cabernet sauvignon
meteen goed. Ik dacht aan merlot, door een zachte neus met zoethout en drop en
de zachte aandronk, rondeur en souplesse.

Le Carillon de l’Angélus 2000, Saint Emilion

Gemaakt van merlot (80%), cabernet franc (10%),
cabernet sauvignon (10%). Klassieke neus, klein rubbertje in de neus,
Sebastiaan benoemt bramen, bessen, leer en truffel. Aardbei en sigarenkistjes.
De wijn heeft heel veel concentraat, een piepklein zoetje en drinkt uiterst
prettig en sappig.

Mijn kelderschatten uit een Herenkelder
By in ,

Mijn kelderschatten uit een Herenkelder

De wijnen in deze proeverij – ze maken asoociaties los – van engelen tot Doutzen Kroes. Lees maar!

Aaah
lekker. Het doorproeven van gerijpte wijnen uit een liefhebberskelder. Dat zijn
en blijven unieke  proeverijen. Henk
Vermeer zet zijn ‘lievelingen’ op tafel. Henk is een man met heldere klassieke
voorkeuren: rood = Bordeaux, wit = Bourgogne. En zijn kelder is er een van een
Heer van Stand, heel passend in dit Toonderjaar. Aan het eind van de proeverij
proeven we nog een uitzonderlijk avontuurlijke wijn, een witte Vernaccia di
Oristano van 41 jaar oud. De lezer snapt: we genieten van ‘Mijn
kelderschatten’.

 

Meursault
2009, 1er Cru ‘Les Genevrières’, Domaine Rémi Jobard

Chardonnay-rokerige
neus, botertje. Sappige wijn met goede zuren. Later ruik ik ook mineraal en
valt de goede rondeur in deze wijn mij op. Kees noemt de wijn voornaam, ruikt
hazelnoot en geroosterd brood. Prijst de lange afdronk. Willem Jan mist het
vettige botertje dat veel Meursault kenmerkt, misschien is de wijn daarvoor nog
te jong? Just prijst de goede zuren.

Montagny
2009, 1er Cru Signé, Caves de vignerons de Buxy

Gewaagde
line-up, Henk zet de gereputeerde Meursault vóór een coöperatiewijn ~
verkrijgbaar in de supermarkt. Die Montagny blijft echter vrolijk overeind! Ook
gemaakt van chardonnay, maar voor de prijs van twee flessen Meursault koopt de
liefhebber zeven van deze flessen Montagny. Die Meursault is voornaam en
mineralig, de Montagny is levendig en vief. Expressieve neus met bloemetjes
(jasmijn), stevige wijn met een bittertje. Claartje ruikt buxus. Kees prijst de
zuren, ziltige smaak en de elegantie van de wijn. Deze wijn op een terras, de
vorige aan de dis, is zijn conclusie.

Château
Siran 1995, Margaux

Wie
wijn écht lang weglegt om te rijpen, kan het beste voor zékere en veilige
keuzes gaan. Cru Bourgeois zijn van 0 tot 10 jaar uitstekend drinkbaar, Grand
Cru Classés zijn vanaf vijf jaar tot vijftien, twintig jaar of langer houbaar.  Château Plince 1998 uit Pomerol naast Siran heeft
betere tijden gekend, dat er meer spanning in de wijn aanwezig was – een droom
van een neus (kreupelhout, cederhout, laurier), dat wel! Siran biedt wat
kruiden in de neus, die verder belegen overkomt. De wijn is volstrekt op dronk,
mist wat spel, blijft wel nahangen. Dymph ruikt caramel, koffie en pruimen.
Kees roemt de elegantie van de wijn.

Château
d’Armailhac 2004, Pauillac, Grand Cru Classé

Gerard
ruikt overheersende cassistonen in de neus, Toos chocolade en veel hout. Sappige,
zwoele wijn met concentraat, zegt Toos. Mijn aantekeningen: bruine rand,
voorname neus! Cederhout, laurier, kruidentoets. Sappige wijn met hoge
zuurgraad, mooi spel.

Château
Chauvin 2003, Saint Emilion, Grand Cru Classé

Mijn
voorkeur gaat uit naar de rechteroeverwijn. Bruine rand, mooi expressieve neus
met kersen en chocolade, later ook impressies van een dennenbos. Veel body,
rondeur, bite, een bittertje in de afdronk. Gerard ruikt kersen, roemt de
krachtige aanzet. Toos ruikt leder, koffie, hout en straffe tannines.

Château
Cos d’Estournel 1998, Saint Estephe, Grand Cru Classé

Jan
komt helemaal los bij deze mooie wijn: uitbundige neus met laurier, drop,
sigarenas, bosgrond, aarde en paardenstal. Zilt. Oesterassociatie. Tannines in
de smaak, maar ook rood fruit, bramen en morel. Claartje ruikt inkt, leer en
aardse tonen. Krachtige en spannende wijn, héél erg lekker. Mijn aantekeningen:
open en edele neus, fraai hout, caramel ook in de neus. Later
sigarenkistjeshout, echt mooi. Perfect op dronk, fraai spel en elegant.

Château
Bellevue 1998, Saint Emilion

Nello
noemt de wijn fluwelig en elegant. Claartje denkt aan het spreekwoordelijke
engeltje over de tong. Just roemt het frisse fruit. Voor mij blijft deze wijn
toch wel erg in de schaduw staan van de Cos: ingetogen neus met een klein
mufje. Kruidtonen. Sappige wijn met prima smaak, volle rondeur.

Carruades
de Lafite 2000, Pauillac

Hartendief
van Henk. Twan noemt de wijn in balans, elegant en fluwelig met in de neus een
peperassociatie en cassis. Nello ruikt leer en tabak, elegante wijn is zijn
conclusie. Mijn aantekeningen: aards en héél voornaam. Caramelpijptabak, fluwelige
en zoete aanzet. Ik ruik ook wat pruimedant, lange afdronk, tikje opdrogend nu.
Heel charmerende wijn.

Château La Fleur Petrus in Pomerol

Château
La Fleur Petrus 2001, Pomerol

 

Voor mij is dit dé wijn van de avond. Drie *-sterren en daarmee maximale score. Kardemom-kruidige neus. zoete aandronk, een Doutzen Kroes-achtige satijnzijde touch. Wow-effect. Schitterend glas. Perfectie. Lang nahangend!!

Château
Leoville Barton 1993, Saint Julien, Grand Cru Classé

Voorname
neus met prachtige bessen. Heel complexe neus met kreupelhout, sjepdrop en
espresso. Rondeur en veel kracht. Pruimen in de neus. Stevige wijn met goede
balans en ook een zekere elegantie. Bij deze wijn is het zéér de moeite waard
geweest om te wachten tot de wijn op dronk komt. Fantastisch.

Château
Leoville Las Cases 1992, Saint Julien, Grand Cru Classé

Hartendief
van Henk. Complexe en boeiende neus met tonen van turf (!), iets van rubber,
maar vooral rozen. Potloodslijpsel. Lijm. Deze wijn heeft verdorie nog
proefbare tannines, twintig jaar oud maar still alive and kicking. Enorm knappe
wijn.

Een
heerlijke proeverij!

Chassagne Montrachet: klassieke wijnen met diepgang
By in ,

Chassagne Montrachet: klassieke wijnen met diepgang

Wijnplukkers maaltijd in Chassagne Montrachet

Witte
Bourgogne!  Het is een klassieke wijn,
zo’n wijn die altijd pleziert, indruk maakt. Een digitale hug voor Bertram van
Zwol die deze proeverij samenstelt. Wat mij betreft hebben we ieder seizoen een
witte Bourgogne proeverij – oproep aan de leden. Ik vind witte Bourgogne een
wijn met klasse. Geheel in stijl tik ik dit verslag met de rustgevende klanken
van Kiri Te Kanawa (Ave Maria van Fauré, Panis Angelicus van Gounod), bijna
bezwerend om het genot verder voort te zetten. Chassagne Montrachet is een
gemeentelijke appellatie tussen de dorpen Puligny Montrachet en Santenay. Nog
maar een generatie terug werd in dit dorp voornamelijk rode wijn gemaakt. De
witte Premier Crus van Chassagne Montrachet kunnen schitterend zijn met veel
diepgang. Ze winnen het van de rode wijnen in kwaliteit. En dus uiteindelijk
ook in prijs. Geen wonder dat de wijnboeren chardonnay om- en aanplanten. In
2009 was er 1.400 hectoliter rode Premier Cru tegen 4.500 hectoliter witte Premier
Cru. Bij de gemeente AOP wint rood het nog net. Het zijn populaire
restaurantwijnen, zegt Bertram, vooral in Frankrijk zelf.

Chablis
Montmains 2009, Premier Cru, Jean Paul et Benoit Droin

Een
Chablis als indrinker. Ik laat wat in het glas staan en ruik er gedurende de proeverij
steeds even aan. Dan aan het eind van de proeverij gaat die Chablis nog eens over de
tong. En ben ik overtuigd van de woorden van Bertram (altijd kritisch zijn met
wat wijnkopers beweren, ha!): dit is top, niveau Raveneau maar zonder die
prijs, kan lang opgelegd worden en ja, dit is dus een heuse trouvaille. Bloemig
bouquet, prettig rokerig en daardoor herkenbaar chardonnay, later ook
mineraliteit. In het glas blijven die bloementonen niet alleen hangen, ze
worden wat expressiever, de wijn wint aan kwaliteit met beluchting. De wijn
heeft goed concentraat, lekkere frisse zuren, een mooi bittertje en fijne
spanningsboog. Is er dan niks negatiefs te vertellen over de wijn? Jawel, een
ding, er is te weinig van de wijn. Het is een draak van een wijn voor
wijnverkopers, want er is niets zo erg als een klant die je net hebt overtuigd
‘nee’ te moeten verkopen. Ieder flesje van deze Chablis siert de kelder, beste
lezer. Het chagrijn van Bertram over het nadeel dat er zo weinig is van deze wijn,
staat niet in de weg dat hij dit zijn ‘hartendiefje’ noemt.

Daarna
proeven we twee Chassagne Montrachet van verschillende jaren van Coffinet
Duvernay, een Saint Aubin uit de buurgemeente naast een Chassagne Montrachet,
twee Chassagne Montrachet om af te sluiten met een vergelijking tussen een rode
Saint Aubin en een rode Chassagne Montrachet. Met een voor wijnliefhebbers
aangename uitdrinker: Rivesaltes Ambr.

Chassagne
Montrachet, Les Blanchots Dessous, domaine Coffinet Duvernay

2008

Deze
wijn is gemaakt op mineraliteit. Seringen in de neus, hazelnoten, tikje groen
nog. Een sappige smaak met niet dominante zuren, een fijne wijn.

2007

Een
ander jaar en een flesjaar meer rijping geeft een neus die verrassend veel
stuivender is, pioenroos, boter, bloemig, prettig en jazeker, een zich
ontwikkelende stallucht. Deze wijn is voor mij wat meer op fruit gemaakt,
mollig en sappig van smaak.

Saint
Aubin 1er Cru 2008, Les Murgers des Dents de Chien, F et D Clair

Deze
wijn prefereer ik boven de een jaar oudere Chassagne Montrachet van Fontagne
Gagnard. Bertram plaatst een AOP zonder meer, naast een Premier Cru uit de
nabuurgemeente. De neus heeft enige complexiteit: banaan, mint, perzik, hooi en
romig (Berry), zilt zeewier en later grapefruit (Paul), hout en mineralen
(Toos). Mijn aantekeningen: mineraliteit, wat vanille, de wijn is vief en
levendig, met veel spel. Frisse zuren.

Chassagne
Montrachet 2007, Les Caillerets, Marc Colin

Hier
komen we in de categorie feestwijnen, door de complexiteit en last but not least
de prijs. Een liefhebberswijn voor iemand die een (niet te groot) prijsje heeft
in de postcode- of staatsloterij. Rick benoemt peer, perzik en bloemen, Gerard
houdt het op citrus en drop. Noël roemt het evenwicht in deze wijn. Onze
proefkampioen heeft gelijk. In mijn aantekeningen lees ik: alles klopt. Jasmijn
in de neus, een heel verfijnde neus. Op de tong fijne zuren, een heel
harmonieuze en verfijnde wijn, die ook dat lekkere botertje in de neus heeft.
Hangt bovendien heel lang na. Ik dacht te bemerken dat Bertram (die een zekere
bravoure niet vreemd is) onder de indruk is… en ons op het hart drukt om toch
vooral goed te proeven. Dat is niet aan dovemansoren gezegd. Voor mij is dit dé
wijn van de avond.

Chassagne
Montrachet 2009, Grandes Ruchottes 1er Cru, Bernard Moreau

Ik
krijg een wat verwonderende (of is het vernietigende?) blik van Bertram als ik
zeg dat deze wijn wat complexiteit mist in vergelijking met de vorige. Deze
wijn heeft what-you-see-is-what-you-get, en dat is heel wat, beste lezers. Hazelnoot
en druiven in de neus, peer ook. Boersere smaak dan de vorige wijn. Maar dat
alles gezegd hebbend: hier doe je mij beslist een plezier mee!

 Chassagne Montrachet 2009, La Cardeuse 1er Cru (monopole), Bernard
Moreau

Een
blockbuster zegt Kees van deze rode wijn, en dat ben ik totaal met hem oneens.
Hij ruikt bramen, leer en pruimen. Ik ruik toffee en het karakteristieke
vanille van een wijn die is opgevoed op nieuw hout, hmmmm, dat ruikt zo lekker…
RIJK! Paarse kleur nog. Een wijn met rondeur, een pleaser met inhoud, gewoon
adembenemend lekker. Hangt bovendien na. Een droom van een lunchwijn op zo’n
zomerse dag dat je buiten kunt lunchen, de hele wereld de wereld wilt laten
zijn en denkt: genieten vandaag. Lekker puh.

Een
mooie Bourgogne avond. 

Bewuste keuze proeverij: de beïnvloeding van ons brein
By in ,

Bewuste keuze proeverij: de beïnvloeding van ons brein

Wijnaffiche

Wijn
kiezen, dat doen we helemaal niet zo bewust. Dat weten de lezers toch? Wie in
de supermarkt voor een groot rek met wijnen staat, kijkt wáárvan de meeste
flessen zijn verkocht. Want die zal wel goed zijn. Wie in voorkoop wijnen wil
bestellen (ze liggen dan nog op fust in Frankrijk) kijkt naar de Robert Parker
of Jancis Robinson punten. Een wijn met 86 punten zal minder goed verkopen dan
een wijn met 94 punten. En dan de reclametaal. Want die heeft óók sterke
invloed! Dit is de lekkerste Chablis die ik ooit heb gedronken. Uitgeroepen tot
’s wereld beste Cava. Als we dat horen, krijgen we ineens een wijn met een
verhaal. Dat schenkt beter uit aan vrienden. Gerard van Avendonk componeert een
proeverij rondom het thema ‘bewuste keuze’. In de proeverij zitten ook wijnen
die op biodynamische wijze zijn gemaakt. Soms staat dat op de fles. Soms kiest
de wijnboer ervoor om dat niet te vermelden, ‘die vindt het
vanzelfsprekend’.  Omdat wij blind
proeven, waarderen we de wijn met de tong. En dan kom je soms voor rare
verrassingen.

Neem
nou de indrinker. ELYSSIA Pinot Noir Brut, een Cava van druiven die groeien ten
zuidwesten van Barcelona. Dit is dus die Cava die werd uitgeroepen tot beste
Cava ter wereld. Ik hoor véél proevers aardige commentaren geven bij de wijn. Mijn
aantekeningen zijn nogal kleintjes: groffe mousse, nauwelijks neus, matig glas.
Voor de prijs van deze wijn koop ik liever twee mooie Prosecco’s. Zeker weten
doe ik het niet, maar stel dat deze indrinker ‘open’ was geschonken. En we
horen ondertussen het verhaal over de Beste Cava ter wereld. En de officiële
proefnotitie: zwart fruit met heerlijke frisheid en zachte afdronk. Mogelijk
zou mijn brein het dan een verduveld lekker glas vinden. Want die grijze cellen
laten zich graag beïnvloeden.

We
proeven steeds twee wijnen naast elkaar. In de eerste serie een Franse Menetou
Salon (waar mijn voorkeur naar uitgaat) naast een superexpressieve
Nieuwzeelandse Marlborough (waar veel andere proevers voor kiezen). De wijnen
van sauvignon blanc zijn fris en sappig. Mogelijk kiest mijn brein voor die
Franse wijn omdat ik die smaak veel beter ken.

In
de tweede serie twee 100% chardonnay.

Blason de Bourgogne, Montagny 1er Cru
2009                                             

Neutrale
neus met een vage impressie van brandnetel. Ook veel hout, dit is een wat
vettige wijn, met rondeur in de mond en amnadelbitters in de afdronk. Hangt
lang na. Goede prijs/kwaliteit verhouding. Verdienstelijk glas en mijn
voorkeur.

Vaudon
Chablis 2010, Drouhin

De
Chablis waarvan de inkoper zegt: de mooiste Chablis die ik ooit heb gedronken.
Ook de wijn die bio-dynamisch is gemaakt, met alleen maar handwerk in de
wijngaard. Dat zijn allemaal details die bij het ‘open’ schenken van de wijn
onze zintuigen op scherp zet. En ook hier zijn mijn aantekeningen na het
blindproeven kleintjes: Houtrijping. Hoge zuurgraad. Mist wat natuurlijke charme.

In  de derde serie staan drie chardonnay wijnen:
een uit Zuid Afrika, een uit Argentinië en een uit Italië.

Lanzerac
Chardonnay 2010, Stellenbosch Zuid Afrika

Toos
noemt de neus fijn, ze ruikt tropisch fruit en een zoetje in de vettige smaak.
Noël benoemt de neus als expressief met exotisch fruit. Mijn aantekeningen:
goudzweem, boenwas en viooltjes in de neus, dit is een volle wijn met veel
alcohol. Botertje. Krachtpatserig glas wijn.

Planeta
Chardonnay 2008, Sicilië

Voor
mij de beste witte wijn van de proeverij. Hans noemt de wijn geparfumeerd, Toos
geeft kruidig als omschrijving en Noël ruikt boenwas. Ik omschrijf de kleur als
oud goud en ruik een combinatie van afwisselend mango, banaan en roomboter. De
smaak is rijk en voluptueus.

Dat
brein van ons gaat dus gewoon met ons op de loop, afhankelijk van de
omstandigheden. In de eerste rode serie gebeurt het opnieuw. Er staat een wijn
van grotendeels merlot uit Saint Emilion: Château Franc Bigaroux, Grand Cru,
jaargang 2006. Mijn aantekeningen zijn prima, maar ik heb geen *-sterretjes bij
de wijn gezet. Na onthulling zie ik dat ik dezelfde wijn uit 2005 na een
eerdere proeverij heb gekocht om in de kelder op te leggen. Die eerdere
jaargang vond ik dus met zekerheid mooier dan deze. Paul noemt de wijn inktig,
Claartje ruikt anijs en Martin benoemt in de wijn drop en tannine. Mijn
aantekeningen: expressieve neus met kruidnagel, warm. De smaak is moeilijk,
hoge zuurgraad.

Valdivieso
Syrah Reserva 2007, Chili

Paarse
rand nog, een impressie van paprika in de neus. Klassieke smaak met hoog
concentraat. Een wijn die niet zo ‘meegeeft’ staat in mijn aantekeningen. Hans
benoemt dat de wijn qua body en balans wat meer brengt dan de volgende wijn,
Toos ruikt cassis en chocolade, jam; Noël noemt de wijn ‘net niet fijnzinnig’.
En daar kan ik het helemaal mee eens zijn, de volgende wijn heeft veruit mijn
voorkeur.

Planeta Syrah
2007, Sicilië

De
mooiste rode wijn van de proeverij. Diepdonkere kleur, zwart bijna. Klassieke
neus met cassistonen, mocca en chocolade. Zwoele aandronk en héél veel inhoud.
In mijn aantekeningen staat dat de wijn uit een warm land moet komen. De smaak
is een tikje opdrogend. Al determinerend zou mijn wild guess zijn uitgekomen op
malbec uit Argentinië. Niet dus.

Gerard
heeft drie prachtige oude sherrys als laatste serie, dat is ontzettend leuk
want zo vaak proeven we die niet.  De
amontillado komt voor mij in de serie niet tot zijn recht (wat scherp), maar de
andere twee zijn werelds!

Sandeman Royal
Corregidor, Rich old olorosso, 20 years

Nootjes,
toffee, abrikozentonen. Mooie rondeur en goed concentraat.

Sandeman Royal
Ambrosante, old solera Pedro Ximenez, 20 years

Fluwelige
rondeur, zéér harmonieus. Dit is nectar om te drinken met een compleet
smaakgamma van krentjes, basterdsuiker, pruimedanten, vijgen en caramel.
Grootse sherry. Drie *-sterrenwijn. Om stil van te worden.

Een
boeiende proeverij om nog eens aan terug te denken. Vóórdat we aankopen doen.
Op het moment dat we aankopen doen. Én als we proeven/drinken. Wáárom kocht ik
deze wijn? Gingen de grijze cellen met mij op de loop? Wie zal het zeggen…
Bedankt, Gerard.

Wijnen van Gods Akker: de proefwedstrijd
By in ,

Wijnen van Gods Akker: de proefwedstrijd

Affiche over wijnproeven

Vaak zijn het
wat zacht uitgesproken mompelingen. De proever zit denkend voor zich uit te
kijken. Of kijkt op het proefformulier. Terloopse opmerkingen. Vanuit de grond
van het hart uitgesproken. Ik hoor dit jaar: “Volgend jaar ben ík ziek”. En ook
spijtig zuchtend: “Misschien
is er nu wel een mooie film op 
televisie?”. Adam, mijn buurman, die mompelt: “Godsakker”.  Tikje overbodig, om aan te geven dat de
wijnen afkomstig zijn van Gods Akker. We proeven, rochelen, spuwen, twijfelen, kiezen,
wisselen, schrijven, strepen door, schrijven opnieuw, proeven opnieuw, determineren,
schrappen, mopperen… en last but not least: genieten.

Jury kijkt kritisch

Rob van Ginneken stelt een
fraaie blindproeverij samen, onze jaarlijkse proefwedstrijd. Bedankt Rob! We
proeven alles  blind: 1 bubbel, 4 wit, 5
rood en 2 zoet. Wie het best de wijnen kan thuisbrengen, is de nieuwe
proefkampioen.

Domaine des
Baumard 2005 Savennières

Gemaakt van
chenin blanc. Mineralige neus met een rokerige toets en véél viooltjes. Zoetje
in de aanzet, mollige wijn met rondeur, hap sap concentraat, erg fraaie wijn
met een mooi bittertje in de afdronk. De wijn die proevers het minst herkennen.

Ostertag 2004 Riesling Grand Cru Münchberg

Voor  mij de mooiste witte wijn van de avond,
goudkleurig, vettig en diep. Erg geurig. Goed concentraat met een klein zoetje.

Château du Seuil
2009 Graves Blanc

Verfijnde
neus, streng en koud staat in mijn aantekeningen (niet uit het warme zuiden).
Jasmijn geur. Amandeltonen. Mineralen en hoge zuurgraad, wat vuursteen en fraai
cederhout.

Domaine
Jobard-Morey 2009 Meursault

Moeilijke
wijn in mijn ogen. Nauwelijks neus. Een zuurtje in de smaak en een strenge
wijn. Desalniettemin staat in mijn boekje: *(*)-sterren. Dus een wijn met
potentie.

Tussen de
verschillende series gaan de proevers het proeflokaal uit, de gang op. Dat was
vroeger ook zo, het geeft een extra dimensie aan de proefwedstrijd, want dáár
kan je praten . Wat heb jij bij die wijn? (…) Wat? Dat kan niet. Ik weet zeker
dat het (…) is. Écht, maar die heb ik nu juist bij nummer XX staan.

Binnen
zitten de proevers in doodse stilte hun tong te plezieren, maar hun hersens te
pijnigen. In het proeflokaal scoort de jury (zware taak) ondertussen de formulieren, zet die
scores in het Excel overzicht op de laptop. De laatste proevers kijken elkaar
aan: ja, moeilijk hè! Ze leggen het hoofd tussen twee handen. Schudden met het
hoofd. Denken. En dit jaar blijkt dat de proever die het meest denkt, althans
het langst in het lokaal is, de winnaar!

Domaine Trénel 2009, Juliènas

Gamay. Framboos in de neus, stevig concentraat. Volrond, harmonieus, erg fraaie wijn.

Domain Germain 2009, Bourgogne

De best herkende wijn, van pinot noir. Ik vind de wijn superaangenaam. Dit is een droomwijn voor een feestelijke lunch. Pinot Noir neus met toffee. Zéér harmonieus en hangt mooi lang na.

Zumbaum-Tomassi 2009, Coteaux du Languedoc Pic Saint Loup

Gemaakt van 80% syrah en 20% grenache. Jonge wijn staat in mijn aantekeningen. Framboos en kers. Cederhout en potloodslijpsel. Goede balans en nog tannines, terwijl de smaaktextuur erg fluwelig is.

Château d’Aiguilhe 2007, Côtes de Castillon

Gemaakt van 80% merlot en 20% cabernet franc. Stallucht en véél hout. Morelkers. Volop sappige wijn.

Domaine Christophe Pichon 2007, Saint Joseph

De mooiste rode wijn van de avond. Zéér expressieve neus! Soepele wijn en met prachtige vrouwelijke tonen in de neus. **(*)-sterren wijn.

Carmes de Rieussec 2007, Sauternes

Pourriture Noble in de neus, zeer mooie rondeur en perfecte balans, amandel in de afdronk.

Domaine de Cazes 1998, Rivesaltes

Gemaakt van grenache blanc. Oxydatieve en herkenbare neus. Werkelijk prachtige balans! Amandel en hazelnoten in de smaak.

Berry Marinussen 2e plaats, onze nieuwe proefkampioen Noël Geisen, Hans van der Horst 3e plaats, Rob van Ginneken

Noël Geisen schrijft met 235 punten de 2012 editie van
de wedstrijd op zijn naam. Een naam die gegraveerd is in de Kees Mutsaers
wissel-wijnkoeler, die een jaar lang de eet-, terras- en proeftafel zal sieren
van proefkampioen Noël. Berry eindigt met 226 punten als runner-up. Hans van
der Horst eindigt op de derde plaats met 215 punten. Proficiat alle drie! De
proevers op het erepodium krijgen – net als de rode lantaarndrager – een fraaie
fles. De andere proevers zijn weer een ervaring rijker. Of een ontluisterende
ervaring, want ik zie dit jaar de witte Graves aan voor een Bourgogne. En de
Meursault voor een Bordeaux… Enfin. In het nieuwe jaar hebben we allemaal
nieuwe kansen.

Tour de France met veel sterren
By in ,

Tour de France met veel sterren

Wijnaffiche

Wijndrinkers zijn gelukkiger dan niet-wijndrinkers. Wie matig drinkt staat optimistischer in het leven dan wie de fles links laat liggen. De onderzoeksgegevens zijn gepubliceerd in European Journal of Clinical Nutrition. En het onderzoek is gehouden in… juist: Frankrijk. We proeven Franse wijnen. Een mooie Tour de France maken, laat dat maar aan Dimph Oerlemans over! Ik heb bij nagenoeg alle wijnen sterren genoteerd en ben heel enthousiast over een heuse trouvaille. Er zijn ook moeilijke momenten op deze avond dat de lente in de lucht hangt, ik hoor een gewaardeerd proever tamelijk hopeloos die Gamay niet herkent. En ach… zelf zie ik de chardonnay van een mooie chablis aan voor een sauvignon uit Pouilly Fumé. Dimph heeft de wijnen ook goed, spannend, neergezet. Allons…

2009 Saint Joseph, Cuvee Parsifal

Gemaakt van 100% marsanne. Viooltjes neus, ook met jasmijnimpressie. Vluchtig, wat amandelen. Stevige body en veel power. Mooi glas witte Rhonewijn.

2010 Chablis Premier Cru Fourchaume, Les Valery, Durup

Aan het eind van de avond bij de kaas is deze wijn van 100% chardonnay nog steeds prachtig. Expressieve neus, Kees noemt die stuivend met citrus en ananas. Viefe, elegante wijn, lekker strakdroog, goed nahangend. En Dimph weet een aardig detail: deze Chablis is indertijd geschonken bij de vijftigste verjaardag van de Britse prins Charles. Leuk om te weten, het geeft een extra dimensie als een wijn verbonden is aan een verhaal.

2009 Beaune 1er Cru Les Cent Vignes, Domaine Besancenot

Granaatrode kleur. Kersen in de neus, zegt Rob, die de lichte wijn elegant noemt. Gemaakt van 100% pinot noir en dat geeft de wijn een werkelijk prachtige neus, een combinatie van mineralen en fruit, die zich langer in het glas steeds expressiever toont. Sappig klassiek glas met charme.

Na twee vrolijke Cru de Beaujolais (Julienas en Saint Amour) krijgen we twee wijnen in het glas die ik in Zuid West plaats, maar waarbij ik werkelijk geen moment denk aan Bordeaux. Stom, stom, stom. Het blijken een geklasseerde Grand Cru Classé en een Cru Bourgeois te zijn: Château Cantemerle 2009 en Château Fourcas Dupré 2001. De eerste toont zich met een zwoele neus met morelkers toch nog ontoegeeflijk in de smaak, voor mij te jong nog, maar zal zich bloedmooi ontwikkelen, staat in mijn aantekeningen.

2001 Château Fourcas Dupré, Listrac

Nee, dan deze wijn. Met zekerheid op dronk, Adam ruikt mineralen en stal, Kees typeert de belegen neus met drop en laurier, terwijl Paul jodium en medicinale tonen ruikt. Ik zit bij dit glas intens te genieten: gerijpte tertiaire tonen, tabak, leer en stal-associaties, later ruik ik rozen en moet onwillekeurig aan Piëmonte denken. De wijn is qua smaak heerlijk op dronk. “Schreeuwt om een kippetje uit de oven of een stuk belegen kaas” staat in mijn aantekeningen.

In de serie daarna komt een hartendiefje van Dimph in het glas.

2008 Château Pedesclaux, Pauillac, Grand Cru Classé

Hartendief. Deze sappige wijn heeft een mooie expressieve neus, waarin ik een mandje rood zomerfruit en viooltjes ontdek, ook zoete pijptabak, echt heel fijn. Claartje ruikt vanille, chocolade en steranijs, Kees mocca en chocolade, Paul cederhout. In de smaak een zweem van hazelnoot, best wel frivole smaak (verwacht ik niet bij een Pauillac GCC) met een lekker zoetje in de afdronk. Verrassend.

2007 Château Le Bosq, Saint Estephe

Noël ruikt fruit, natte wol en noemt de neus krachtig geëvolueerd. Laat ik daar van houden: lekkere diepe neus, complex gelagerd, rijke en voornaam. Ondanks zijn kracht is de wijn sappig met hap sap concentraat.

2005 Domaine du Bois de Simon, Cuvee Louis Camille, Côtes de Brulhois

Deze VDQS wijn is een hartendief van Dimph. Ik vind het dé Trouvaille van de avond! Gemaakt van 1/3 merlot, 1/3 cabernet sauvignon en 1/3 cabernet franc. Een selectie van oude wijngaarden. Wow, wat een neus: uitwaaierend als een pauwestaart, ik ruik cederhout en lavendel, later mineralen en nog later vanille. Noël benoemt jasmijn, Paul mocca. De wijn is nu nog straf in de smaak, zeer complex. Ik vind de wijn nu te jong, maar enkele uren in de karaf en een gebakken steak moeten de wijn goed doen. Bijzonder leuke wijn.

2004 Château Bouscassé, Cuvee Menhir, Côtes de Gascogne

Deze Cuvee van 50% tannat en 50% merlot ken ik nog niet. Brumont heeft hiermee een wijn gemaakt die wellicht net iets sneller dan de 100% van tannat gemaakte wijnen op dronk komt. Dus spannend om te proeven, nu acht jaar oud. Noël is enthousiast over de rondeur en balans in de wijn. Hij zegt de neus wat klein te vinden met leer als dominante associatie. Ik vind de wijn een prettig stinkertje hebben en iets van verwelkte rozen, pietsie rubber. De smaak is sappig. Mooie wijn om nu te drinken. 

Wijnkelderschatten met vooral Bordeaux
By in ,

Wijnkelderschatten met vooral Bordeaux

Wijnaffiche

Ik hou erg van proeverijen van kelderschatten; immers allemaal wijnen die ooit verkozen zijn met het oog op genieten. Van de dertien wijn op de proeftafel – allen uit de kelder van Kees van de Wiel – zijn er zeven uit Bordeaux. We proeven blind. Kees waarschuwt: het is niet alléén Bordeaux. En dus zijn we scherp in de geest, maar proeven we ook goed op de tong?

In de eerste serie staat een Bourgogne naast een Argentijnse Mendoza. De proeversvoorkeur is fifty/fifty. Mijn voorkeur gaat uit naar:

Montagny 1er Cru 2009 Blason de Bourgogne

Mooi floraal in de neus, een hint van jasmijn, zachte aanzet, goede balans, mooi bittertje, stevige witte wijn.

Daarna staan een Fitou en Corbieres naast elkaar. Twee Languedoc wijnen die we zonder aanslag op de portemonnee iedere dag kunnen drinken.

Domaine Terre Ardente 2008, Fitou

Hartendiefje van Kees. Het is geen straf om deze wijn vaak te drinken, want een explosie in de neus van morellenkersen, mineralen en warmte. Ik vind de wijn jammig (dacht zelfs aan nieuwe wereld), en ruik duidelijk pruimen. De smaak is vervolgens vele malen lichter dan de neus doet verwachten, de wijn heeft een goede balans. Dit is een echte flirt. Frivool glas wijn.

Château de l’Horte 2008, Reserve, Corbieres

Gemaakt door Nederlandse wijnbouwers van de druiven carignan, grenache, syrah en mourvedre. Minder uitgesproken neus, zelfs wat stoffige tonen. Aards in de smaak, de wijn heeft iets boers, iets ontoegeeflijks. Dat vind ik fascinerend. Dit is duidelijk oude wereld en een liefhebberswijn, lekker bij stoofpotjes. Interessant glas.

Vieux Château Gachet 2005, Lalande de Pomerol

Liefhebbers-appellatie! Bruine rand, mooie diepte in de neus en ik ruik daarin lavendel en gist.  Ook vanille, wat pruimedant en framboos impressie. Eucalyptus. De smaak heeft mooie rondeur. Levendig glas wijn.

Château Labadie 2009, Cru Bourgeois, Begadan

Hartendiefje van Kees. En als ik afga op de reacties van de proevers: de wijn van de avond.  Het chateau staat onder leiding van Yves en Adélaïde Bibey. Het totale wijngaardbezit omvat 48 hectare aangeplant met: 43% Cabernet Sauvignon, 51% Merlot, 3% Cabernet Franc en 3% Petit Verdot. De wijn rijpt 12 maanden op barriques. De gemiddelde leeftijd van de stokken is 26 jaar, in de percelen van de wijngaard staan 5000 en 6666 planten per hectare.De wijn heeft kruidige tonen (kardemom, mint). Mijn aantekeningen: strenge neus, vanille, ceder, laurier, leder, koffie en potloodslijpsel. Strenge wijn, nu toch al erg lekker.

Château La Fleur Haut Carras 2007, Pauillac

Voor  mij een van de mooiste wijnen van de avond. Laurier in een mooi afgewogen neus, wat eucalyptus. Goed geëvolueerde wijn met een mooie balans, op dronk, in de smaak een impressie van gebrande suiker, nestwarmte. Goed uitgerijpt. Ontzettend veel 2007-wijnen geven veel plezier. Lekker fruit ook in de smaak.