Tag: Bourgogne

Bourgognes uit de liefhebberkelder
By in ,

Bourgognes uit de liefhebberkelder

Noel in de wijngaard bij Pouilly La Roche de Solutré

Een liefhebber legt bewaarwijnen in de kelder om ze te
drinken. Niet om te investeren. Om ze lief te hebben. Niet om ze op een veiling
te brengen. Om met elkaar te praten over de verschillen tussen wijnboeren,
wijnjaren of wijnaard A die ligt naast wijngaard B. De liefhebber spreekt de
wijnboeren over dromen en zorgen, over ziektes in de wingerd, over het proces
van wijnmaken. Het is dus een feestje als liefhebber Noël Geisen ons laat
meegenieten. De indrinker is een Cremant de Bourgogne, de uitdrinker een
overrijp geoogste zoete chardonnay. Daartussen proeven we zes witte wijnen en
vier rode wijnen. Allemaal uit de Côte Chalonnaise, het wijn gebied direct ten
zuiden van de Côte d’Or, en uit de Maconnais. Aantrekkelijke wijnen qua
prijs/kwaliteit, lichter en eleganter dan de wijnen uit het Noorden.

Cremant de Bourgogne BRUT Cave de Bissey

Wijn van coöperatie van 50% pinot noir en 50% gamay, dus een Blanc de Noirs. Licht
gist, gestoofde appeltjes, veel frisse zuren en ook weer appeltjes in de
afdronk. Aangenaam.

De Pouilly Fuissé 2015 uit Chaintré is fris met duidelijke
chardonnay karakteristiek, fruit, peer in de smaak, zilte afdronk, heeft charme
en is frivoler dan de Pouilly Fuisse 2014 van L’Atrium die wat mineraal heeft, iets
voller van smaak en voor mijn gevoel iets minder charme en iets hoger in
alcohol bij meer body, de eerste wijn is een lekker aperitief, de tweede wijn meer
een eetwijn.

Cave de Buxy is weer zo’n goede coöperatie met een Montagny
1er Cru Les Chaniots 2014 die een mooie geur heeft met karakteristiek chardonnay, viooltjes, in de smaak, vief en
met flinke zuren, goed nahangend. De 2014 Macon Villages van Jean Pierre Michel
Terroir de Quintaine is voor mijn gevoel wat lichter qua structuur en ook wat
vlakker. Maar smaken verschillen want HansH noemt de wijn volwassener en Willem
Jan benoemt honing, caramel en snoepachtig zoetheid in mond en smaak.

Bij de gerijpte witte wijnen stal Domaine Berthenet, Mongtagny 1er Cru Les Saint
Morilles  2010 mijn hart. Houtgedomineerd, mest en een beginnend
stinkertje in de geur met ook wat passiefruit die zich doorzet in de smaak met goede
zuren.

Domaine Laurent Mouton Givry 1er Cru La Grande Berge 2014 vond ik de mooiste
rode wijn: paars, veel bitters, nog veel te jong maar met veel potentie, mogelijk
een eetwijn. De andere proevers zijn ook positief boerse geur, wat cederhout,
echt rood fruit framboos  en aardbei. Al
zijn er ook kritische proevers, zoals HansL die de wijn stenig en streng noemt,
hij benoemt kruidige drop en oordeelt dat de wijn wat weg valt in het
middengedeelte.
 

Givry 1er Cru Cransot 2010 van Domaine Francois Lumpp steekt de wijnen van
naamgenoot Vincent in de zak. Aanvankelijk bescheiden geur met aardbei, hoog in
zuurgraad. Na enige tijd in het glas veel mooier in de geur en zachter in de
smaak met wat caramel tonen. Diederick benoemt mineraliteit, goede balans, mooi
fruit zuren en body.

De Cave d’Azé Vin de la Saint Martin 2009 is geoogst van druiven die de 11e van
november zijn geplukt. Abrikozen, goede balans, bijzonder.

Van zuur naar zoet, educatieve proeverij maakt kritisch
By in ,

Van zuur naar zoet, educatieve proeverij maakt kritisch

Geef bij het beoordelen van wijn extra aandacht aan één
facet, bijvoorbeeld de concentratie van de wijn, de balans of de zuurgraad, en
je bent kritischer. Zo werkt dat tenminste bij mij. Merkte ik tot mijn eigen
verbazing. Willem Jan Withagen is de programmeur van deze educatieve proeverij,
van zuur naar zoet. Met deskundig commentaar van scheikundige Annemiek. We
kijken wel een beetje raar als we gaan zitten tussen al die reageerbuisjes. Die
zetten we een krap half uurtje later aan de mond om zuren te proeven: wijnsteenzuur,
melkzuur, appelzuur en citroenzuur. 

Willem Jan heeft de series samengesteld met het instructieve
overzicht van Winefolly (van zuur naar zoet) in gedachten. We proeven in de
serie beendroog Auxerrois uit Luxemburg, Grüner Veltliner uit Oostenrijk en
Chardonnay uit Frankrijk. Ze zijn alle drie voorzien van flinke zuren. Annemiek
nodigt uit om die zuurgraad ook echt te meten met ph meetstrips. 

Chablis 2010 1er
Cru Beauroy Pascal Bouchard

Eigenlijk vind ik alleen deze wijn lekker, de andere wijnen
acceptabel. Dat komt omdat deze wijn veel mineralen in de geur heeft, een
bouquet dat zich als een pauwenstaart opent en zeker ten opzichte van de wijnen
ernaast heel verfijnd is. De smaak is opmerkelijk rond. Een wijn waar je wat
moeite voor moet doen om alle smaakcomponenten te proeven, dan proef je toch
iets hemels. 

In de serie droog proeven we een Duitse Riesling, een Franse
Viognier en Franse Chardonnay. De Duitse wijn uit Mittelrhein en de Condrieu
staan bij mij wat in de schaduw van alweer de Chardonnay. 

Meursault 2013 Bouchard et files

Heeft mooie karakteristieken: een verfijnd stinkertje en
boterige rondeur.

Tussendoor proeven we fruitsapjes, te weten peer, citroen,
mandarijn en ananas. Dat zouden we vaker kunnen doen om die fruitzuren ook te
herkennen in de wijn. Na een instructief betoog over suikers (glucose, fructose
en sucrose) proeven we twee halfzoete wijnen. En wéér liggen mijn scores flink
uiteen. De Gewürztraminer uit de Pfalz vind ik wat log, waar de Riesling uit
Mittelrhein zich fantastisch manifesteert.

Bopparder Hamm Mandelstein Riesling Spätlese 2015 Edition MM
Matthias Müller Mittelrhein

Mooi geconcentreerde wijn. Wij hebben nog al eens discussies
over zuren. Zijn ze er niet dan mopperen we. Zijn ze te dominant dan trekken we
een vies gezicht. In deze wijn zie je dat de zuren de wijn spannend maken en
uitgebalanceerd. Een wijn met mooi concentraat. Prima als aperitief, héél goed
inzetbaar bij maaltijden. 

Na uitleg over de Duitse suikerstandaard proeven we drie
dessertwijnen. Ik ben ervan overtuigd dat iedere fles een dag een zilveren
randje kan geven. We proeven een 31 jarige Spaanse wijn van Pedro Ximenes, een
11-jarige Sauternes van sémillon, sauvignon en wat muscadelle en een 6-jarige
Riesling  uit de Moezel. Wederom maakt het
denken aan en de focus op zuren mij kritisch. Ik vind dat zowel de PX als
Sauternes tekort schieten in spanning en viefheid. 

Graacher Himmelreich 2011 Riesling Beerenauslese Cardinal
Cussanus Stiftswein

Het is altijd de moeite waard wijngaarden te bezoeken omdat
zo’n beeld zich vaak in je geheugen etst en je beter snapt wáárom een wijn
groots kan zijn. De Graacher Himmelreich is zo’n wijngaard op steile hellingen
langs de Moezel. Je krijgt eerbied en respect voor wijngaardwerkers. Met deze
wijn in het glas denk ik aan het weggetje naar een ultiem lunchadres. Denk aan
het gevaarlijke werk in de wingerd. En snap wáárom dit een wereldwijn is. Dit glas
is een ultiem spannende wijn door een perfecte balans tussen zuren en zoet.
Zéker een van de grootste wijnen in de wereld. Iedere fles die in de kelder
ligt is een pareltje dat ligt te wachten op een goed moment om te vieren. 

Een unieke en heerlijke proeverij die tot denken aanzet.
Want ben ik nou echt kritischer door méér vanuit zuren te denken en te proeven.
Of zijn het de wijnen die al decennialang uitmuntend en daarmee klassiek zijn
die in deze proeverij het hoofd boven het maaiveld uitsteken?

Chardonnay van klassiek tot nieuwe wereld doorgeproefd
By in ,

Chardonnay van klassiek tot nieuwe wereld doorgeproefd

Jaap Cuijpers brengt een serie van 10 wijnen van de
chardonnay druif op tafel. Na de voortreffelijke champagne als indrinker nog
vier Franse wijnen, maar ook wijn  uit
Italië, Australië, Chili, Zuid Afrika, Verenigde Staten en Spanje. Ik zie een
mengeling van plezier en ongeloof op het gezicht als Nieuwe Wereld wijnen in
Frankrijk worden geplaatst. Zo zie je maar, een proeverij van wijnen van één
druif ‘all over the world’ is in opzet eenvoudig, in uitwerking verrassend. Een
beschrijving van opmerkelijke wijnen.

Wijngaarden van Pol Roger

Pol Roger champagne 2004 Blanc de Blancs

Deze millisimé champagne is duidelijk al wat gekleurd, met
mooie tonen van gist en appels, vitaal bittertje in afdronk, veel inhoud,
concentraat. Niet iedere proever waardeert de wijn hoog, want ja we drinken
immers niet wekelijks jaargang chamapgnes en er zijn ook geluiden over ‘te
oud’. De gôut anglaise is een acquired taste. 

Bruna Rocca
2013 Cadet Chardonnay

Deze wijn uit Langhe Piëmonte is het meest goudgeel en biedt
een pauwenstaart  van geurimpressies, boter
en bloemen, de smaak is krachtig en rijk

Beaune Blanc 2012 Louis Jadot

Een wijn met veel mineralen en boter in de smaak, rokerig,
vol en veel karakter. In de geur ook wat tropisch fruit. Een wijn met veel smaakintensiteit.

Enate 2016 Chardonnay uit Somontano

Jaap noemt de wijn ‘wat gemaakt’, de meeste proevers kunnen
deze stijl met vergisting op barrique, 8 mnd op lie gerijpt, enorm waarderen.
Ik ruik een bloemrijke lentetuin en proef een zachte aandronk met een zekere
verfijning. Als ik ergens in moet verdrinken dan graag in deze, zegt Martijn.
Paul benoemt de kruisbessen en waardeert hoe het fruit en hout verweven zijn.

Les Caillerets ligt nagenoeg tegen het beroemde Montrachet

Chassagne
Montrachet 2007 Vincent Morey Les caillerets 1er Cru

Veel aanhangers voor deze klassieke Franse wijn die mooi is
gerijpt. Ik vind de neus niet zijn grootste kwaliteit want enigszins klein,
maar dat compenseert een goede balans, veel bitters, veel kracht en mooie afdronk.

Glorieus rood bij afsluiting van proefseizoen
By in ,

Glorieus rood bij afsluiting van proefseizoen

Vernieuwing in Saint Julien, winkel en uitkijktoren bij Château Gruaud Larose

Speels wit.
Glorieus rood. Dat brengt de proefavond van Paul Heemskerk – na het vertrek van
Nello de nestor van de sociëteit – ons. Met twee heel klassieke wijnen als
hartendiefjes van Paul: een fraai uitgerijpte Bourgogne en dito Amarone de
Valpolicella. Een heerlijke afsluiting van het voorjaarseizoen. Wijnen die je
zelden drinkt, maar waar wij mee mogen  profiteren van een zorgvuldig
opgebouwde kelder. Supermooi. 

We brengen de
smaakpapillen in proefstand met een Italiaanse prosecco en meteen daarna
begint het serieus blindproeven met drie witte wijnen. Drie cepagewijnen, een muscat uit pays d’Oc,
een sauvignon de Touraine en een Oostenrijkse riesling. 

Domaine de la Renaudie 2016 sauvignon de Touraine

Het prototype
van een sauvignon met karakteristieke kruisbessen geur (Toos noemt het zweet,
Erice en stinkertje en Diederick warempel haring). Duidelijk citrusvrucht en
daarna passiefruit in de smaak. Klein bittertje en zuur dat lang nahangt. 

Daarna drie
series van twee wijnen en een bijzondere fles. 

In de eerste
serie staat een Margaux naast een Rioja. Paveil de Luze 2008 heeft mooi vanille
en ruik ik daar wat rozen?  Een tikje ontoegeeflijk, maar de wijn maakt het beste in
de neus van Willem Jan los, hij ruikt respectievelijk aardbei, cassis, caramel,
as, potloodslijpsel én anijs. Ik kromp ineen met mijn magere kwalificatie van
vanille en rozen. Kees ruikt pruimen, bes, zoethout en laurier. Louis Canas
Reserve de la Familie Gran Reserva 2008 kan veel proevers bekoren. Kersen in
het kwadraat zegt Willem Jan, Nesquick chocosmaak en tabak, zegt Martijn, die ‘iets
zoets’ mist. Kees oordeelt de wijn wat branderig, Ik ruik havermout in de geur
en kom daar eigenlijk niet meer overheen. 

Domaine de la Vougeraie, wijnen van wereldniveau

Wereldwijnen

En dan komen er
wereldwijnen. Barolo Batasiolo 2004 is met zijn dertien jaar oud een wijn die
jong wordt genoemd. Als je zó lang moet wachten op een wijn, dat wil ik niet,
hoor ik. Maar toch de wijn heeft nog potentieel. HansH vindt de wijn heel goed
in balans, hij typeert de geur met anijs. Gerard ruikt thee en proeft strakke
bitters en wat onrijpe tannines. Ik vind de wijn nu wat spel missen, zeker in
vergelijking met de Bourgogne die er naast staat. Gevrey Chambertin 2009 van
Domaine de la Vougeraie ?is een hartendief van Paul. Ons proefgezelschap is
divers en niet heel consistent in het oordeel. Ruikt naar de asbakken de tweede
dag na het feest, zegt Martijn die duidelijk de voorkeur heeft voor de
Italiaan. Goed in balans zegt HansH maar ook: verbrande pinot noir. Mijn
aantekeningen zijn juichend: wondermooi belegen geur met herfstbos, rozijnen,
sappig en mooi in balans, elegante wijn nu helemaal à Point.

De wijn van koningen, de koning onder de wijn
Oud en nieuw geïntegreerd in het wijnlandschap

Château Gruaud
Larose 2009 Saint Julien is een top klassieke Bordeaux. 61% cabernet sauvignon,
29% merlot, 5% petit verdot en 5% cabernet franc. Voor mij dé wijn van de
proeverij met laurier in de geur, een klassieke neus en rijk! Kersen, chocolade
en mocca. Prachtige balans, goede zuren, veel spel en nog veel potentieel. Noël
vindt deze wijn al wat opener dan de Toscaanse die er naast staat. Hij ruikt
munt. Toos’tong komt bij zo;n klassieker helemaal los: expressieve neus, tabak
en rood fruit, zoete mooie fruittonen, pepertje en eindconclusie heel elegant.
Eric ruikt diksap en appelstroop en formuleert als conclusie: KEBENG! Soms zegt één zo’n conclusie meer dan 1.000 proefwoorden.  

Coevo
2009 IGT Toscane van Cecci is de wijn die Paul blind ernaast zet. Een wijn van 50%
sangiovese, 30% petit verdot, 10% cabernet sauvignon en 10% merlot. Plakt nog
in de mond, zegt Eric, die leer en krenten determineert. Willen Jan ruikt een
heel groenteassortiment én stal. Ik vind de wijn eerlijk gezegd nog wat
moeilijk, een wat stoffige neus, in de smaak gekookt kersensap, duidelijk wel
een wijn met veel potentie. 

Amarone de
Valpolicella 2001 Bertani ?is een hartendief van Paul die onlangs een hele serie
van het huis proefde, terug naar 1967. Duidelijk een wijn die wint bij rijping.
Ingetogen geur met wat pruim, ook mocca en kersen. De geur wordt expressiever
naarmate de wijn langer in het glas blijft. Vanille ook. Een piepklein zoetje
en een bittertje als je de wijn doorslikt. Ded wijn kenmerkt zich vooral door
mooie zuren. 

We sluiten de
proeverij af met een fraaie Vouvray, Château Gaudrelle 2011 die perfect
harmonieert met de kaas. Ik ben dankbaar enkele van ’s werelds mooiste rode
wijnen, hele glorieuze, te hebben geproefd.

Ahr, Moezel en Pfalz uit ingepakte flessen
By in ,

Ahr, Moezel en Pfalz uit ingepakte flessen

Brauneberger Juffer Sonnenuhr, tópwijngaard voor Riesling

Boele
de Bie houdt zijnmaiden
proeverijvoor ons. Hij neemt ons mee naar Duitsland, met onderweg twee
ondeugende uitstapjes buiten Duitsland. Zoals gebruikelijk proeven we uit ingepakte flessen.

We
starten met een mousserende indrinker uit een zware, degelijke fles.
Berry proeft granny smith en Kees proeft goudreinet. Hans L zegt
dat de zuren later komen én blijven over! Ook Noël benoemt de
citruszuren. Peter zegt: lentebloemen en peer en vraagt zich af
of deze uit de Pfalz komt. Het blijkt een mooie drogeReichsrat
Von Buhl, Riesling, 2014.
En dat ‘droge’ is nu net een bewuste keuze van keldermeester
Mathieu Kauffmann, die eerder zijn sporen verdiende bij
Champagnehuis Bollinger.

We
vervolgen met een serie van drie droge witte wijnen. Achteraf
blijkt dat we van noord naar zuid gingen…

De
eerste,Nik
Weis, Riesling trocken, 2014,
is strakdroog, met flinke zuren. Kees vindt het wel een typische
Moezel, waarbij ook Hans L de ‘petrol in de neus’ moeiteloos
herkent. Nik Weis weet op het relatief grote wijngoed Sankt
Urbans-hof steeds hooggewaardeerde wijnen te maken.

De
tweede,Zilliken
Saarburg Riesling trocken Alte reben, 2015,
is een hartendief van Boele. Kees beschrijft de boenwas,
viooltje en kruidigheid. Hans L gebruikt beschrijvende woorden
als bloemig, zestes, kamille, zacht, rode grapefruit, weinig
zuren, romig en vraagt zich af of het een jonge Moezel is. RAAK!

De
derde van de serie isVon
Winning, Deidesheim Paradiesgarten Riesling, 2015.
Wederom ‘petrol’ en ook rijk van smaak. Peter vindt ‘m bloemig,
lieflijk en voorzien van ‘goeie zuren’.

De
volgende serie heeft van Boele als subtitel ‘bloemen, kruiden en
zo’ meegekregen. En weer (achteraf) blijken we van noord naar
zuid te proeven.

Het
eerste glas is een Nederlandse wijn:Apostelhoeve,
Pinot Gris, 2016.
Zonder dat te weten, beschrijft Diederick het lichtzoet karakter.
Ook ik ervaar tropisch fruit, salie, en boter. Martijn proeft
appelsap, fruitella en mist wat zuren. Het tweede glas isFritz
Haag, Brauneberg Juffer Sonnenuhr, Riesling Spätlese, 2015.
Dit is de tweede hartedief van Boele van vanavond. Terecht! Toos
ervaart een vette aanzet en vermoedt dat het een Riesling
auslese is. Peter schat in dat het een lieblich is. En ik dacht
een feinherb. Toch mooi hoe we zo verschillend denken. En knap
van Oliver Haag om zo’n spannende wijn te maken. Het is dan ook
mede dit huis dat Moezel-riesling zo wereldberoemd maakt.

De
derde isTheo
Minges, Edition Rosenduft, Gewürztraminer Spätlese, 2015.
De zoetste van de drie, met termen als perzik, honing, exotisch
en gekonfijt fruit. Iets meer zuren zou deze wijn nog mooier maken.
Het wijnhuis Theo Minges weet van een breed assortiment
druivensoorten knappe wijnen te maken, zoals we in de proeverij later nog zullen
merken.

Bij
de derde serie gaan we langs de ‘meridiaan van noord naar zuid’.
Rode wijnen, achtereenvolgens uit de Ahr, Pfalz en – ondeugend –
Bourgogne.

Jean
Stodden, Spätburgunder, Ahr, 2013:
Rob noemt rijp rood fruit, ‘steeltjes’, niet heel vol of stevig.
Berry zegt ceder, chocolade, kersen en bitters en concludeert
dat het wel ‘Ahr’ moet zijn. Raak! De wijn is dan ook van de
hand van Spätburgunder-expert Alexander Stodden.

Het
tweede glas isReichsrat
Von Buhl, Spätburgunder, Pfalz, 2014.
In deze wijn zit, volgens Rob, ‘meer spel’ en wederom rood fruit
als rode besjes, kersen en framboos. Volgens Noël komt deze uit
een ‘koude streek’. En Berry heeft ‘gist in de neus’. 

Het derde
glas is geen Duitse wijn. Het isJean-Luc
Joillot, Pommard Pinot Noir, 2005.De wijn komt van de 1er Cru wijn gaard Les Noizons (geel omcirkeld op het kaartje).
En wederom Berry plaatst deze in de correcte streek: Bourgogne.
Over de wijn zegt hij: ceder,
rooibos, oud hout, kersen, Franse neus, tannines, zuren.

We
sluiten deze avond af met heerlijkeTheo
Minges, Riesling, trockenbeerenauslese, 2015.
Adembenemende wijn, zoet/zuur in prachtige verhouding en perfecte balans. En daarmee zet Boele een prachtige eerste proefavond voor ons
neer. Ik verheug me nu al op zijn volgende!

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman 

Mooie Maidenproeverij: Nieuwe versus Oude wereld
By in ,

Mooie Maidenproeverij: Nieuwe versus Oude wereld

Mount Difficulty

Twee weken geleden nam Nello, de Nestor van de
Brabantse Wijnsociëteit, afscheid met een mooie wedstrijdproeverij. Diederick Swagemakers,
onze Benjamin en pas sinds kort lid, scoorde in die wedstrijd meteen sterk met
een mooie derde plaats. Voor zijn maiden-proeverij kiest Diederick het thema
“Oude versus nieuwe Wereld”. We zijn benieuwd. 

1a. 2015, Belondrade Apolonia, IGP Vino de la Tierra de Castilla y León,
Verdejo

1b. 2015, Belondrade Y Lurton, DO Rueda, Verdejo

Serie 1 opent met twee forse witte wijnen van
dezelfde druif en hetzelfde jaar. De eerste heeft een iets harsige neus, een
mooie zwoele aanzet maar ook forse zuren en alcohol die je voelt op je
tandvlees. De tweede is ondanks het ruime hout meer in evenwicht met een fijne
zoet-zuur balans. Het zijn allebei vette Verdejo’s uit 2015 van Belondrade,
respectievelijk de Apolonia (IGP Vino de la Tierra de Castilla y León) en de
Belondrade Y Lurton (DO Rueda). Moeilijk om blind te herkennen, geen duidelijke
Verdejo-kenmerken (kruidig, zweetneusje, noot, grapefruit, bittertje).
Misschien speelt het een rol dat de Didier Belondrade en zijn (ex-)vrouw
Brigitte Lurton Franse roots hebben. Hoe dan ook, het zijn mooie wijnen die
door de proevers breed gewaardeerd worden.

 2a. 2014, Domaine Michelot, Meursault ‘Sous la
Velle’, Chardonnay

2b. 2014, Marisco Vinyards, The King’s Bastard, Marlborough, Chardonnay

2c. 2014, Tenuta Rapitala, IGT Siciliane, Chardonnay GC

Serie 2 was duidelijk herkenbaar als Chardonnay
(2014). De rokerige Meursault ‘Sous la Velle’ van Michelot was in verhouding
licht gebouwd en kort. Hij had mogelijk nog last van de vorige gang. Ik vond de
bloemige neus van The King’s Bastard (Marisco Vinyards, Marlborough)
aantrekkelijk, net als de fijne zuren en de ronde mondvullende smaak. Kort en
peperig in de afdronk maar toch een fijne nieuwe wereld wijn. De Chardonnay van
Tenuta Rapitala (Sicilië) was ondanks zijn groene spinazie-neus wel verfijnd en
elegant, maar winnaar bij de Chardonnay was in mijn ogen de Nieuwe Wereld
Bastard van Marisco.

3a. 2012, E. Guigal, Condrieu, Rhône, Viognier

3b. 2012, Marisco Vinyards, The Exemplar, Marlborough, Viognier

In Serie 3 (Viognier, 2012) werd de vlakke
Condrieu van Guigal overtuigend verslagen door de expressieve “The
Exemplar” van Marisco Vinyards. Goudgeel, iets natte wol in de neus maar
vooral perzik, muskaat, iets evolutie, vuursteen. In de mond flinke zuren, dik
viscoos, sappige perzik, beetje prikkelig achterin, “knetterlekkere
dubbeldrank” volgens Paul en voor Berry was dit “de eerste Viognier
ooit die ik lekker vind”. 

4a. 2012, Alvi’s Drift, Drift Red Fushion,
Worcester / Zuid-Afrika, Cabernet Sauvignon & Pinotage & Shiraz &
Petit verdot

4b. 2012, Chateau Taillefer, Pomerol / Bordeaux, Cabernet Sauvignon,
Merlot

4c. 2012, Tenuta Rapitala, Hugonis, IGT Siciliane, Cabernet Sauvignon &
Nero D’avola

In de de rode serie 4 (Cabernet Sauvignon
gedomineerde wijnen, 2012) werd de toon gezet met een herkenbaar
Zuid-Afrikaanse wijn (Alvi’s Drift, Drift Red Fushion, Worcester), veel
pruimen, bramen, koffie, drop in de neus, een zachte aanzet met dezelfde smaken
maar vrij scherp achterin met harde tannines. Op positie 2 was de Pomerol van
Chateau Taillefer was duidelijk de koude wijn, streng, smal, kersen, koffie en
bramen maar nog lang niet rijp. In tegenstelling tot de prachtige derde wijn in
de serie die al volledig op dronk was: de Hugonis van Tenuta Rapitala (IGT
Siciliane, CabS & Nero D’avola). Diep donker rood, zwart hart, iets
evolutie in de rand. Mooie neus, al iets belegen maar toch vrolijk met bramen
en bessen. Heel sappig wijn, cassis, fijne afdronk, duidelijk nog tannines. In
mijn proefnotitie schrijf ik “bijna Italiaanse zuren, Bolgheri?” en
dan is het toch een heel zuidelijke wijn. Mooi gemaakt. Is dit nog Oude Wereld?

5a. 2010, Roland Thevenin, AOC
Gevrey-Chambertin, Pinot Noir

5b. 2010, Mt. Difficulty, Target Gully, Central Otago (N-Z)

Het is gewaagd om na CabS nog Pinot Noir in te
zetten. Toch blijven de Gevrey-Chambertin van Thevenin en de Mt. Difficulty van
Target Gully (Central Otago NZ) prima overeind. Beide wijnen worden duidelijk
herkend. De Gevrey-Chambertin is voor een 2010 wel lichtgebouwd, helder van
kleur met in verhouding al veel ontwikkeling. Met zijn flinke zuren frist hij
ons wel weer op na de CabS. De Target Gully doet heel bio aan. Donkerder rood,
diffuus, ongefilterd, veel stal in de neus, volle jammige aanzet met minder
zuur, meer ontwikkeling. Fijne wijnen met een vrolijk plusje voor de Oude
Wereld wijn.

Bij de kaas proeven we Quinta do Noval Silval
Vintage 2005 die nog piepjong fruitig aandoet.

Als hartediefjes kiest Diederick de Belondrade Y
Lurton (heerlijk bij de kaas!), de Marisco’s en de Rapitala CabS.En wint dan Oude of Nieuwe Wereld? Onder de streep staat een smakelijke
proeverij met een interessante line-up waarin de klassiekers vaak rechts
gepasseerd werden door de nieuwelingen… Mooie maidenproeverij!

Proefnotities en verslag Noël Geisen

Tour de France 2006, beslist in 2007
By in ,

Tour de France 2006, beslist in 2007

Martijn de
Groot neemt ons mee op een Tour de France. We gaan terug naar het jaar 2006.
De wijnen zijn dan allen uit dat jaar, behalve de ‘uitdrinkers’, omdat de Tour
in 2007 werd beslist met de diskwalificatie van Floyd Landis (waarna Pereiro
als winnaar werd uitgeroepen). 

We starten
met de proloog: Gosset Grand Millésime champagne brut 2006. Een mooi goudgeel
glas met een zeer fijne mousse. De neus is rijk! We ervaren abrikoos,
appeltjes, vanille en kaneel. De smaak is belegen met veel bitters en een
zoetje. Een lange frisse afdronk. Voor Martijn heeft deze de potentie de tour
te winnen!

De eerste
etappe bestaat uit Pinot Gris uit de Elzas. Twee wijnen zijn van team Domaine
Ostertag. Ze werken zonder doping en dus volledig biodynamisch. De rijders zijn
Fronholz, 2006 en Zellberg, 2006. Ze zijn niet gefilterd en voorzien van
extreem weinig zwavel. Fronholz komt van een heuvel met zicht op het oosten. De
wijn is helder goudgeel, voorzien van menthol, thijm en caramel. In de mond is
deze droog met veel ontwikkeling, perzik en peer, In de afdronk prachtige
zuren. Voor Martijn is dit een goede kanshebber voor het kampioenschap.
Zellberg daarentegen licht op het zuidoosten. Deze herbergt een
grapefruit-bittertje, veel zuren, bosuitjes en kweepeer.

Corton wijngaarden

De tweede
etappe gaat dwars door de Bourgogne, van noord naar zuid. De wijnen zijn alle
drie transparant roodbruin. De eerste is Domaine François Gerbet,
Vosne-Romanée, Pinot Noir, 2006. Het is een mooie ‘smalle’, levendige wijn.
Strakke tannines geven stevigheid. Kersenjam en een stevige afdronk. Domaine
Yvon Clerget, Pommard-Rugiens, 1er Cru, 2006 is als een bonbonbloc met cassis
en aardbei. Ook warmere elementen als hout en tabak zijn present. Deze
overtuigt meer. 

De derde is Domaine Doudet, Corton Maréchaudes Grand Cru, 2006.
Straf en krachtig. Ondanks dat het wijn is lijkt het alsof we bij haardvuur
zitten met espresso, Haagse hopjes, munt en stoofpeer. Bij een volgende Tour is
deze waarschijnlijk nog beter. Martijn vindt dit de mooiste van deze etappe.

Rauzan Gassies steelt de show

We rijden
door naar Bordeaux. De wijnen zijn niet langer transparant, maar ondoorzichtig.
We doen Château Gloria, Saint-Julien, 2006 aan. We proeven veel c’s: cacao,
cassis, chocolade, ceder. En ook hout met droge tannines. Al met al een
elegante wijn die mooi op dronk is. 

We rijden door naar Château Rauzan-Gassies,
Margaux, 2006. Deze heeft een stuivende neus met een knap bouquet garni. Op de
tong is het vooral zacht, cacao, truffel, tabak en pruimen. Ik vind dit een
schitterende wijn. We finishen deze etappe bij Château Fleur Cardinale Grand
Cru classé, Saint-Emilion, 2006. We zouden deze liever laten liggen en over een
paar jaar weer eens aandoen. Nu is deze nog te hard en te jong.

Deze Tour
eindigde in feite pas echt in 2007. Wij drinken een zoete slotserie van drie
Sauternes. De eerste komt uit Barsac en is daarmee de enige met een dubbele
herkomstaanduiding: Château Broustet, 2eme Cru classé, Barsac/Sauternes, 2007.
Een glas met spannende bitters, en een hele mooie zoet-zuur-verhouding.
Abrikoos, perzik, citrusschil en salmiak. We vervolgens met Château Giraud, 1er
Grand Cru classé, Sauternes, 2007. Ook deze is ‘knetterlekker’. Lichtvoetig,
munt, ananas, marsepein, een wrang bittertje en een rijke afdronk.Ten
slotte, Château Lafaurie-Peyraguey, 1er Grand Cru classé, Sauternes, 2007.En ook deze heeft een goed concentraat
met ananas, caramel, honing, botrytis, tropisch fruit, honing, bloesem en iets
minder zuur.

Wij danken
Martijn voor zijn enthousiasme om met ons terug te kijken naar de verrassende
Tour de France van 2006. Wat was dat toch weer genieten!

Verslag en
proefnotities Eric Hoepelman

In nevelen gehuld
By in ,

In nevelen gehuld

‘Het determineren van blind geproefde wijnen’. Dat is het thema van Claartje Grielis. Determineren doen we graag, dus kom maar op! Om al bij het eerste glas in lichte wanhoop te vervallen. Want ja, het is een mousserende witte wijn, wat rijker van smaak. Met een fijne mousse. ‘Nee, juist een grove mousse’. Ergo: ‘een bek vol schuim’. Is het champagne? ‘Te rijk, te vol’. Cava dan? Zo flitsen de mogelijkheden voorbij. Appel, pepertje, chardonnay wordt geoppperd. Bij de onthulling wordt duidelijk; dit kan een zware avond worden. Land: Frankrijk (toch champagne?). Druif: blend van chardonnay en pinot noir. Gebied: Jura!


Jaar: 2013. (Champ d’ Etoiles, Cuvée Chanson, zero dosage) En als je dat zo hier ziet staan dan lijkt de champagne-associatie zo gek nog niet. Maar in de mond: nectarine, ananas, zwoel en rijp. De (biodynamische) producenten geven eet-suggesties: pruimen in bacon of tarte tatin. Zo zwoel dus.

De lezer dezes vraagt zich inmiddels af: wat doet die sterrenhoop ‘in hemelsnaam’ op een blog over wijn proeven? Welnu: om de argeloze lezer het gevoel te geven hoe het voelt om ‘lost in the stars’ te zijn. Verdwaald in eigen hersenpan. Hopeloos verloren in een zee aan weetjes, smaaksensaties en -herinneringen die maar niet zinnig op een rijtje willen verschijnen. Wat valt hier te determineren? Waar hebben we houvast? We verdwijnen als Bowie’s Major Tom in het niets. Wat zien we, wat proeven we, wat moeten we? Weten we wel iets? Hulpeloos. Reddeloos. Radeloos.

Het tweede paar doet de verwarring slechts toenemen. Wijn 2 blijkt uit Griekenland te komen. Een zuivere en bloemige malagouzia, met ver weg een buxustoontje. Sauvignon blanc of verdejo? Spanje dan maar? Oostenrijk
wellicht. Veel rijp wit fruit, zachte zuren. Voor niemand leidt het spoor naar Griekenland, terwijl in februari nog een malagouzia is geproefd. Wijn 3 is een 50/50 blend van Chardonnay en Savagnin. Cuvée stellaire – Castor. Wederom uit de Jura, van dezelfde makers als glas 1. De zuren van de Savagnin treden duidelijk op de voorgrond. De wijn wordt – mede door behoorlijk wat hout – in de Bougogne gedacht. Ook Chablis wordt genoemd.

Gaan wij dan even terug naar de beginfoto. We kijken naar een gedeelte van het sterrenbeeld Tweelingen. De sterren Castor & Pollux zijn de belangrijkste herkenningspunten in de constellatie. Pollux is helder en goudkleurig, Castor is zwakker en wit van kleur. We menen de twee nu te herkennen.

Wanneer wordt het makkelijker, smeken we Claartje. De volgende serie zou meer herkenningspunten moeten hebben. Maar niet heus. We vervolgen met Fié Gris (lees: Sauvignon gris) uit de Loire (Ampelida)en een Meursault. De Meursault (Les Grand Charrons, 2012) wordt vooral in Zuid-Afrika geplaatst, vanwege veel
warmte, hout en toffee.

Met de rode series gaat het al niet veel beter: de serie Toscaanse wijnen wordt eerst in Italië geplaatst, maar verhuist later naar Chili. (Le volte dell’Ornellaia, 2013 en Collosorbo, Brunello di Montalcino, 2010). Tot wanhoop
van Berry: “zit ik al een week Brunello’s te proeven [voor zijn proeverij over 3 weken], maar nog nooit proefde ik zo overduidelijk cassis!” Bij de volgende serie van 3 revancheert Berry zich: hij determineert loepzuiver Argentinë en Malbec. (Don David, uit Calchaqui valley, zo’n 1700 meter hoog, 2013) De ‘ster’ van de avond is wijn 4.2. Leer, chocolade, floraal, rozen, pruimen, kers en koffie. De rozen voeren ons naar Noord-Italië. (“het is gewoon een barolo, punt uit!) Dat klopt (weer) niet. De volbloed negroamaro is een Salice Salentino riserva (Vigne delle Monache, Cantina Sampietrana, 2012). ‘Evenwichtig, rond, met sappigheid en een fantastisch spel’, aldus de Roermondse importeur. De prijs/kwaliteitsverhouding is voorbeeldig. Aanrader!

De laatste serie voert ons langs Baden met een Rülander auslese (=Grauburgunder, Abril, 2011) en eindigt in de buurt van Valencia met een fles superzoete vloeibare bramenjam. (Laudum Dulcenegra) En zeggen we bramen, dan denken we aan Mourvèdre. Met recht zeggen de Spanjaarden daar Monastrell tegen, want de
oorsprong van deze zonliefhebber ligt in Spanje.

Nog een keer terug naar de beginfoto: Castor & Pollux. Nou ja, dat denken we, gezien de gegeven informatie. In werkelijkheid zijn dit de sterren die één van de voeten van Castor vormen. We kijken naar nevel IC 1443. In de kern van de nevel bevindt zich een neutronenster, dat is het restant van een ontplofte ster, zo’n 30.000 jaar geleden. Zo spatte ook onze wijnkennis uit elkaar, zo’n 5 dagen geleden. Of waren we gewoon be-neveld?

Verslag en proefnotities van Hans Lodewijkx 

De hand van de wijnmaker
By in ,

De hand van de wijnmaker

De ‘gouden’ Schweicher Annaberg in dit jaargetijde

Dezelfde
druiven kunnen in de handen van verschillende wijnmakers resulteren in
volstrekt verschillende wijnen. De hand van de wijnmaker is het thema van Eric
Hoepelman die zich verzekerd weet van deskundig advies van wijn &
spijsspecialist Michael Daals. Wáár zitten die verschillen dan in? Bijvoorbeeld
een keuze om zo weinig mogelijk of geen bestrijdingsmiddelen ge gebruiken. Het
kunnen keuzes zijn in de opbrengst van de wingerd, wel of geen groene oogst,
interventies in het wijn-maak-proces. Misschien hadden we daar nog wel wat meer
over moeten praten, maar ja… iedere proeverij is ook een oefening in het
benoemen en genieten van wijnen. 

In de eerste
serie staan – alles blind geproefd – drie fraaie wijnen. 

Wijn 1

Mooi romige
geur met vanille, peren, heel geurig, ik ruik ook jasmijn, de wijn heeft veel
body en hangt mooi na. Veel mineralen en goede zuren. Just benoemt nog méér
smaakcomponenten: cacao en sinaasappel, petrol, cacao en noot in de smaak.
HansL benoemt appel en ananas. 

Wijn 2

Geen
gemakkelijke wijn, goudkleurig, sinaasappel in de geur, goede balans, bittertje
in de smaak, gastronomische wijn schrijf ik op. Maar wat maakt die wijn nou zo
karakteristiek? Ik bedenk dat in de geur een eaux de vie associatie zit, ik
denk aan mijn moscato grappa en ja, dan gaan die grijze cellen altijd met je op
de loop, het zou wel eens muscat kunnen zijn? Just benoemt die geurtoets als
hars, hij ruikt en proeft ook ananas en noten. 

Wijn 3

Voor mij de
mooiste wijn. Gesloten neus die pas langzaam in het glas iets meer van zichzelf
prijsgeeft, meest geel/goudkleurig, prima balans, lang nahangend, mooie
citrustonen en vooral héél veel verfijning en mineraliteit. Just prijst de
balans en benoemt – waar ik de wijn nogal gesloten oordeel – toch veel
smaakcomponenten: zaagsel, mandarijn, stallucht. Claartje benoemt
oranjebloesem. HansL benoemt mooie zuren, petrol en gesloten neus.

Verschillende
proevers hebben in de gaten dat we drie rieslings in het glas hebben. Van welke
jaren vraagt Michael? 

Het blijken tien jaar oude wijnen te zijn.

1 Piesporter
Goldtröpfchen 2007 Reinhold Haart, GG

2 Marienburg
Rothenpfad 2007 Clemensch Busch, GG

3
Kastanienbusch 2007 Ökonomierat Rebholz, GG

In de tweede
serie opnieuw drie witte wijnen. 

Wijn 4

In de serie
is dit de wijn van mijn voorkeur. Vuursteen in de geur, heel bescheiden geur,
mooie mineralen. De wijn heeft een opmerkelijk uitstekende balans en véél
verfijning. Berry noemt de wijn speels, hij benoemt hooi, stro, roten schiefer.
Toos noemt de wijn zuiver en elegant, met appel en perzik. Na het onthullen van
de flessen blijkt deze wijn te zijn gemaakt van hele oude stokken, die zijn
geplant in 1906. 

Wijn 5

Toos benoemt
rijper fruit, ananas, een krachtiger en rijkere wijn. Berry ruikt botytris,
maar de balans is wat minder dan in wijn 4, een hoekiger wijn. Mijn
aantekeningen: best wel expressief, jasmijn en peer, een fraai
amandelbittertje, goede balans en mooie zuren. 

Het terroir van de Morstein wijngaard

Wijn 6

De wijn met
de meeste geur: hooi en mineraliteit. Sappig. Hap sap, slik-reflex, moeilijk om
uit te spuwen bij het proeven. Amandelbitters en veel verfijning. Berry zegt
mint, floraal. Toos noemt de wijn prachtig, rijp fruit, elegantie met een klein
zoetje. 

De wijnen
blijken opnieuw rieslings na onthullen:

4 Schweicher
Annaberg 2009 Bernard Eiffel

5
Eitelsbacher Karthäuserhofberg 2009 Karthäuserhofberg

6 Morstein
2009 Morstein Weingut Wittmann Grosses Gewachs

Bij de rode
wijn hebben we veel discussie rondom twee Pinor Noir wijnen. 

Wijnmakers van de Chanterêves

Chanterêves
Bourgogne 2014

Twee
talentvolle wijnmakers Tomoko Kuriyama en Guillaume Bott maken Chanterêves
sinds 2010. Noel prijst de frisse zuren en noemt de wijn wat smal. Een lichtvoetige
wijn, zegt Martin. Ik ben alleen al op het bouquet verkocht voor deze wijn:
zéér expressief, een pruimenhemel, cacao. Een uitwaaierende pauwenstaart.
Liefelijke smaak met heel hoge zuurgraad, drinkt bijna als limonade (positief)
en dan verrassen de wat straffe bitters. Een mooie lunchwijn. 

Gevrey
Chambertin 2012 La Justice Gérard Seguin

Klassieke
Bourgogne, dat kan geweldig mooi zijn. Ik ruik héél veel leer, mocca, cacao.
Hap sap, je verlangt naar de volgende slok, rijke wijn waaraan alles klopt. Prachtige
balans. Munt in de geur, zegt Martin. Zwoel en lux, aldus Noel. 

Fijne avond
waarop we ook kunnen delibereren over de gedroomde combinaties van wijn en
spijs.Dát te weinig doen… daar doen we onszelf mee te kort, maakt Michael Daals duidelijk.