Werkavond voorjaarsseizoen 2013
By in ,

Werkavond voorjaarsseizoen 2013

 
Wijngaarden in Navarra

De jongste wijn is twee jaar oud, de oudste wijn is veertig jaar oud. We proeven van dicht bij huis tot de andere kant van de wereld.

Gestolen Fiets 2011 Douro, Niepoort

Je tekent de Koningin die zich prostitueert. Dat kan natuurlijk niet. Dan heb je een beschuldiging van Majesteitsschennis aan de broek. We schrijven 1966. Willem Holtrop is de tekenaar. Die in 1968 definitief naar Parijs verhuist. Aan Willem is nu de  meest prestigieuze prijs voor striptekenaars toegekend: de Grand Prix d’Angoulême. Niepoort heeft Willem gevraagd het etiket te tekenen voor de wijn die Gestolen Fiets heet. Sebastian noemt de wijn bloemig, Kees ruikt citrus en Paul abrikoos en perzik. Zelf ruik ik wat mineralen, mooie zuren en een sappige smaak. Wijn met een verhaal.

Chardonnay 2010 Ronchi, Langhe

Eigen import van Sebastian uit Piëmonte. Goudkleurig. Paul roemt de mooie geur en structuur, het botertje en de geconcentreerde en complexe smaak. Kees benoemt banaan en geroosterd brood. Ik vind de wijn vet, mooie vanille neus, goede zuren en een flink bittertje. Stevig glas wijn.

Adam 2010 Grand Cru Kaefferkopf

 De wijn die discussie oproept over de druif.
Sebastian benoemt citrus, mineraal en exotisch. Een neus met rozen en viooltjes! Kruidig. En dan proef je: een ongelofelijk mooie balans, verfijnd met een mooi zoetje. Zo’n prachtige wijn die ik – oeps – doorslik voor ik er erg in heb, dus een hoge slikfactor. Onmiskenbaar gewürztraminer. En dan komt de verrassing: met een vijfde riesling. Schouderklopje voor Paul, die dat proeft. Voor mij de mooiste witte wijn van de avond.  

Di Fillipo Villa Conversino 2011 Umbrië

Oranjekleurig, een wijn voor 30 april. Kleine neus. Goede balans,  harmonieus met een bittertje, ik vind dit wel een gastronomische wijn, deze rosé. Gemaakt van sangiovese en merlot, de maker is uitgeroepen tot de beste bioboer van Italië. Goede balans en een duidelijk en prettig bittertje.

Seifried Pinot Noir 2008, Nieuw Zeeland

Cederhout en verfijnde neus. Evident pinot noir, Sappig, kracht, souplesse  en verfijning.

Climbing 2010, Orange Australië

Wijn gemaakt van syrah, van hoog gelegen wijngaarden, vandaar de naam. Neus met laurier, morelkers, zwoel. Henk ruikt bessen en vanille, van hem mag de wijn nog even liggen, doet hem denken aan Rhone. Claartje ruikt een ietsje verbrande neus. De wijn heeft veel inhoud, het is geen allemansvriend, de wijn heeft lucht nodig en toont dan wat prettige souplesse.

Château Franc Bigaroux 2005, Saint Emilion Grand Cru

Kees ruikt mocca, Henk noemt de wijn fris met een bittertje. Ik ruik in de duidelijk klassieke neus kers en laurier. De wijn mag zeker nog liggen of belucht worden, het is in het begin een bekkentrekker, stevige smaak, een powerhouse, prettig glas met goede balans, klassieke Bordeaux.

Reserve des Tuquets 2009, Madiran

Henk ruikt fruit en stevig hout, benoemt de goede zuren en het evenwicht in de wijn. De neus vind ik erg mooi: rijk, vaak een teken van het gebruik van nieuw hout. In de neus ook chocolade en kersen, lekker! Wijn met goed concentraat.

Zenato 2009, Valpolicella Ripassa

Just ruikt een gebrand rubbertje, geconcentreerd zoethout en confiture. Mijn aantekeningen: sigarenneus, soepele smaak, veel fruit! Bittertje en rondeur in een uitermate sappige wijn.

Les Amouniers 2008 Châteauneuf du Pape

Wijn gemaakt van grenache, syrah en mourverdre. Evenwichtig. Rondeur  en verfijnde smaak, drop en laurier, bittertje.

Real Irache 1973, Navarra Gran Reserva

We weten natuurlijk niet dat we een veertig jaar oude wijn in het glas hebben (geblindeerde fles). Sebastian prijst de goede balans, Willem-Jan benoemt de kruidigheid, Toos noemt de wijn belegen en ‘heeft zijn beste tijd gehad’.  Het is waar, de wijn is opdrogend nu, maar er is nog veel aan te genieten: belegen neus met kreupelhout en verfijnde smaak.

Brunello di Montalcino 2003

Deze wijn staat naast de Navarra. Gemaakt door een domein dat helemaal wordt gerund door vrouwen. Toos benoemt framboos, een zoetig pepertje en droge tannines. Sebastian denkt dat de wijn nog te jong is. Ik vind het hout net iets te overheersend in deze wijn, waardoor het een moeilijke wijn is qua balans.

Masi 2007, Campo Fiorin, Rosso del Veronese, Ripasso

Just benoemt leer, tabak en rood fruit en dat allemaal subtiel in balans. Kees benoemt framboos en vindt de wijn uitgerijpt. De wijn is goed op dronk, staat in mijn aantekeningen. Sappige en fijne wijn met aangename rondeur, klassiek.

Reprise Etikettenproeverij: “Ik kan alleen maar Hallelujah roepen”
By in ,

Reprise Etikettenproeverij: “Ik kan alleen maar Hallelujah roepen”

Ze staan samen op de catwalk, die Hans bouwt temidden van de proeftafels. Een enkele is verlegen. Anderen zijn juist betoverend mooi. Er zijn klassieke aantrekkelijken. Of eigentijdse. Bella Italia, de Italiaanse schonen zijn tot in de puntjes verzorgd. Er staat ook design. Hans Lodewijkx geeft een reprise Etikettenproeverij. We praten ineens over aspecten van de wijn waar we normaal gesproken aan voorbij gaan: glansvernis op het etiket, brailletekens, typografie en de kwaliteit van de afbeeldingen. Iedereen laat zich leiden door etiketten en de uitmonstering van de fles. “Vooral vrouwen”, hoor ik. Maar dan klinkt er uit een mannenmond: “Nee hoor, want ik kijk er ook naar”. Zo’n dertig flessen staan gerangschikt. We proeven om te  beginnen een Slovenische Fürmint (verrassend prettig) en een Spaanse Rias Baixas van Albariño (strak en aangenaam).

Pinot Grigio 2011, Riff, Alto Adige

Karakteristiek:
op het moderne etiket staan stenen afgebeeld. Proefnotitie: licht kruidig met
mooie mineralen in de mond, zoetje. En weer een bittertje in de afdronk. Prima glas. Paul ruikt abrikoos, kruisbes en roemt de frisse aanzet. Er is hier dus
een duidelijke link tussen het etiket en de smaak.

Pinot Grigio 2010, Alois Lageder, Alto Adige 

Karakteristiek:
Eigentijds. Lageder laat kunstenaars een bijdrage leveren aan de etiketten, op
deze fles staat een afbeelding die is afgeleid van een rooster in de productieruimte. Proefnotitie: duidelijk mineraal in de neus en een heel zachte aandronk, sappige wijn met zijdezachte textuur, prima balans. Claartje noemt deze wijn iets harmonieuzer dan de vorige. Kees prijst de balans, een subtiel zoetje. Rob proeft licht boter.

Vermentino 2011, La Spinetta, Piemonte

Karakteristiek:
etiket met een neushoorn illustratie. Proefnotitie: Sebastian prijst de balans en goede zuren, Noël zegt dat de wijn het moet hebben van de opbouw in de mond, de wijn blíjft maar doorgáán, Henk noemt de wijn mooi, Kees ontdekt kruisbes en mango, Nello is kritisch want mist wat zuiverheid, Twan ruikt dierlijke tonen die hem niet aanstaan. Mijn aantekeningen: Citrus in de neus, viefe wijn met spanning en een prachtige balans. Mooie witte wijn uit Noord Italië.

Scharzhofberger 2009 Kabinett, Egon Müller, Saar

Karakteristiek:
etiket dat al vele decennia ongewijzigd is, klassieker dan dit bestaat niet.
Met fraaie krullen, gekalligrafeerde letters, illustratie van het domein
omgeven door druivenranken.

Proefnotitie: Volgens mij is dit de eerste keer dat ik een wijn in het glas heb van deze topproducent en het is een waar genoegen.
Zweem van kastanjechampignons in de neus, mineraal. De smaak heeft een schitterend zoetje, prachtige balans en pure harmonie. Zeer klassieke wijn, in deze klasse het allerbeste dat Duitsland (of moeten we zeggen: de hele wereld?) te bieden heeft. Nello roemt het delicate petrolbouquet. Hartendief van Hans.

Grüner Veltliner 2008, Smaragd, Weingut Knoll, Ried Loibenberg, Wachau

Karakteristiek:
wie deze wijn één keer heeft gezien/geproefd, vergeet dat nóóit meer. Een etiket dat mooi is van kitscherigheid, noemt Hans dat. Volstrekt uniek. Het mooie is dat je bij het zien van dit etiket vrijwel altijd weet: ik ga genieten. Proefnotitie: Gerard is duidelijk, “dit is de meest complexe  Grüner Veltliner die ik ooit heb gedronken”. Kees ruikt banaan, Paul groene groente. Jan ruikt heideveld, kiezelsteen en mineraal. Mijn  aantekeningen: superneus met veel boter, hooi en later ook abrikoos en peer. Pittige wijn met een sappige aandronk, hoge concentratie van zuur/bitter/mineraal. Een absolute eetwijn, die zal schitteren op tafel.

Chablis Premier Cru Vaillons 2011, Jean Paul et Benoit Droin

Karakteristiek:
Oer-klassiek Frans. Met (uiteraard) géén achteretiket of toelichting op het etiket. Proefnotitie: Altijd mooi als een wijn een verhaal heeft… Hans proefde dit glas bij een camembert in restaurant Cordial in Oss, een goede combinatie, zegt hij. Kees (ik hou niet van Chablis – maar wél van dit glas) roemt het stuivend bouquet , het sap in de wijn, de prachtige aanzet en constateert: “Ik kan alleen maar Hallelujah roepen.” Nello prijst de expressiviteit. Mijn aantekeningen: strakke mineraliteit in de neus, heel fris in de mond, mooie appelzuren en lekker vief!

Blandy’s Madeira 1940 Sercial

Karakteristiek:
op de fles geschilderde letters en cijfers. Proefnotitie: noten zegt Willem-Jan, koffie, caramel en ijzer. Gerard ruikt rozijn en toffee. Wierrook hoor ik noemen. Hans noemt de neus heftig. Ik ben ‘verkocht’ bij deze Madeira, mahoniekleur met lichtgroene rand, met zo’n heerlijk complexe neus, alleen het ruiken is al een genoegen. Ik ruik hier oude textielfabriek – een zweem daarvan ruik je nog als je door het Tilburgse museum de Pont loopt. Speculaaskruiden, amandel en marsepein. De smaak is prachtig droog. Een droom van een meditatiewijn.

Naast twee verschillende stijlen Sauternes (Château Romer du Hayot 2003, klassiek, Château Liot 2003, op fruit gemaakt) proeven we een Gewürztraminer.

Gewürztraminer 2007, Hengst, Zind Humbrecht, Selection de Grains Nobles

Adembenemende wijn. Maximale score drie *-sterren. Goudkleurig, explosie van een cocktail van tropisch fruit, perzik en abrikoos. Pure nectar, schitterende harmonie. Gebottelde Perfectie. Hartendief van Hans.

Blije gezichten na deze proeverij.

Mijn kelderschatten uit een Herenkelder
By in ,

Mijn kelderschatten uit een Herenkelder

De wijnen in deze proeverij – ze maken asoociaties los – van engelen tot Doutzen Kroes. Lees maar!

Aaah
lekker. Het doorproeven van gerijpte wijnen uit een liefhebberskelder. Dat zijn
en blijven unieke  proeverijen. Henk
Vermeer zet zijn ‘lievelingen’ op tafel. Henk is een man met heldere klassieke
voorkeuren: rood = Bordeaux, wit = Bourgogne. En zijn kelder is er een van een
Heer van Stand, heel passend in dit Toonderjaar. Aan het eind van de proeverij
proeven we nog een uitzonderlijk avontuurlijke wijn, een witte Vernaccia di
Oristano van 41 jaar oud. De lezer snapt: we genieten van ‘Mijn
kelderschatten’.

 

Meursault
2009, 1er Cru ‘Les Genevrières’, Domaine Rémi Jobard

Chardonnay-rokerige
neus, botertje. Sappige wijn met goede zuren. Later ruik ik ook mineraal en
valt de goede rondeur in deze wijn mij op. Kees noemt de wijn voornaam, ruikt
hazelnoot en geroosterd brood. Prijst de lange afdronk. Willem Jan mist het
vettige botertje dat veel Meursault kenmerkt, misschien is de wijn daarvoor nog
te jong? Just prijst de goede zuren.

Montagny
2009, 1er Cru Signé, Caves de vignerons de Buxy

Gewaagde
line-up, Henk zet de gereputeerde Meursault vóór een coöperatiewijn ~
verkrijgbaar in de supermarkt. Die Montagny blijft echter vrolijk overeind! Ook
gemaakt van chardonnay, maar voor de prijs van twee flessen Meursault koopt de
liefhebber zeven van deze flessen Montagny. Die Meursault is voornaam en
mineralig, de Montagny is levendig en vief. Expressieve neus met bloemetjes
(jasmijn), stevige wijn met een bittertje. Claartje ruikt buxus. Kees prijst de
zuren, ziltige smaak en de elegantie van de wijn. Deze wijn op een terras, de
vorige aan de dis, is zijn conclusie.

Château
Siran 1995, Margaux

Wie
wijn écht lang weglegt om te rijpen, kan het beste voor zékere en veilige
keuzes gaan. Cru Bourgeois zijn van 0 tot 10 jaar uitstekend drinkbaar, Grand
Cru Classés zijn vanaf vijf jaar tot vijftien, twintig jaar of langer houbaar.  Château Plince 1998 uit Pomerol naast Siran heeft
betere tijden gekend, dat er meer spanning in de wijn aanwezig was – een droom
van een neus (kreupelhout, cederhout, laurier), dat wel! Siran biedt wat
kruiden in de neus, die verder belegen overkomt. De wijn is volstrekt op dronk,
mist wat spel, blijft wel nahangen. Dymph ruikt caramel, koffie en pruimen.
Kees roemt de elegantie van de wijn.

Château
d’Armailhac 2004, Pauillac, Grand Cru Classé

Gerard
ruikt overheersende cassistonen in de neus, Toos chocolade en veel hout. Sappige,
zwoele wijn met concentraat, zegt Toos. Mijn aantekeningen: bruine rand,
voorname neus! Cederhout, laurier, kruidentoets. Sappige wijn met hoge
zuurgraad, mooi spel.

Château
Chauvin 2003, Saint Emilion, Grand Cru Classé

Mijn
voorkeur gaat uit naar de rechteroeverwijn. Bruine rand, mooi expressieve neus
met kersen en chocolade, later ook impressies van een dennenbos. Veel body,
rondeur, bite, een bittertje in de afdronk. Gerard ruikt kersen, roemt de
krachtige aanzet. Toos ruikt leder, koffie, hout en straffe tannines.

Château
Cos d’Estournel 1998, Saint Estephe, Grand Cru Classé

Jan
komt helemaal los bij deze mooie wijn: uitbundige neus met laurier, drop,
sigarenas, bosgrond, aarde en paardenstal. Zilt. Oesterassociatie. Tannines in
de smaak, maar ook rood fruit, bramen en morel. Claartje ruikt inkt, leer en
aardse tonen. Krachtige en spannende wijn, héél erg lekker. Mijn aantekeningen:
open en edele neus, fraai hout, caramel ook in de neus. Later
sigarenkistjeshout, echt mooi. Perfect op dronk, fraai spel en elegant.

Château
Bellevue 1998, Saint Emilion

Nello
noemt de wijn fluwelig en elegant. Claartje denkt aan het spreekwoordelijke
engeltje over de tong. Just roemt het frisse fruit. Voor mij blijft deze wijn
toch wel erg in de schaduw staan van de Cos: ingetogen neus met een klein
mufje. Kruidtonen. Sappige wijn met prima smaak, volle rondeur.

Carruades
de Lafite 2000, Pauillac

Hartendief
van Henk. Twan noemt de wijn in balans, elegant en fluwelig met in de neus een
peperassociatie en cassis. Nello ruikt leer en tabak, elegante wijn is zijn
conclusie. Mijn aantekeningen: aards en héél voornaam. Caramelpijptabak, fluwelige
en zoete aanzet. Ik ruik ook wat pruimedant, lange afdronk, tikje opdrogend nu.
Heel charmerende wijn.

Château La Fleur Petrus in Pomerol

Château
La Fleur Petrus 2001, Pomerol

 

Voor mij is dit dé wijn van de avond. Drie *-sterren en daarmee maximale score. Kardemom-kruidige neus. zoete aandronk, een Doutzen Kroes-achtige satijnzijde touch. Wow-effect. Schitterend glas. Perfectie. Lang nahangend!!

Château
Leoville Barton 1993, Saint Julien, Grand Cru Classé

Voorname
neus met prachtige bessen. Heel complexe neus met kreupelhout, sjepdrop en
espresso. Rondeur en veel kracht. Pruimen in de neus. Stevige wijn met goede
balans en ook een zekere elegantie. Bij deze wijn is het zéér de moeite waard
geweest om te wachten tot de wijn op dronk komt. Fantastisch.

Château
Leoville Las Cases 1992, Saint Julien, Grand Cru Classé

Hartendief
van Henk. Complexe en boeiende neus met tonen van turf (!), iets van rubber,
maar vooral rozen. Potloodslijpsel. Lijm. Deze wijn heeft verdorie nog
proefbare tannines, twintig jaar oud maar still alive and kicking. Enorm knappe
wijn.

Een
heerlijke proeverij!

Kènde dè nie?
By in ,

Kènde dè nie?

Wijnaffiche

Iene miene
mutte… Deze proeverij denk ik veel aan het uit de 19e eeuw stammende
aftelversje. Welke wijn zit in welk glas? Toos Dusee en Claartje Grielis geven
het thema Kènde dè nie? (Ken je dat niet?) mee aan een proeverij waarbij de
proevers drie glazen wijn voor zich krijgen, maar vier namen van wijnen op
papier krijgen. Welke wijn ontbreekt? Wie dat als beste determineert, is de
winnaar. Dat blijkt oud proefkampioen Paul Heemskerk te zijn. Het is een fijne
proeverij met veel variëteit en dus voor ieder wat wils. Hieronder foto’s van
alle wijnen en mijn subjectieve keuze van de mooiste wijnen. 

Bockstein
2009 Grosses Gewachs Riesling Trocken, von Othegraven, Saar

Florale en
expressieve neus met duidelijk tonen van tropisch fruit. Goede vulling en een
strakke smaak, bittertje in de afdronk. Deze wijn mag nog langer liggen en zal
dan winnen aan rijkdom en charme. 

Deutzerhof
2008 Spätburgunder, Cuvee Melchior C., Ahr

Deze wijn
staat naast een tien jaar oudere Bourgogne en ik stink er meteen in – de
kleuren van zo’n vijftien jaar oude pinot noir en deze vijf jaar oude
Spätburgunder zijn niet uit elkaar te houden. Rob roemt de neus: leer, stal en
warme pinot tonen. Die neus is ook heel erg rijk: cederhout en fruit. De smaak
is volstrekt evenwichtig en prettig. Opmerkelijk mooi glas.

Doña Bernarda 2007 private collection, Louis Felipe
Edwards, Chili

Deze wijn
proefden we een jaar terug ook. Mijn enthousiasme is met dat extra flesjaar
gegroeid: een explosie van kersen in de neus, heel rijk. Enorme rondeur en
uitermate goede extractie. Deze wijn is super lekker. De wijn staat naast twee
Spaanse wijnen waarvan de Palaci de Sada 2002 van Garnacha het hartendiefje van
Toos is. 

Les Fiefs de
Lagrange 2007 Saint Julien

Hartendiefje
van Claartje. Ook deze wijn proefden we eerder, twee jaar geleden. Rob noemt
vuursteen in de neus bij een elegante smaak. Paul zegt dat de wijn pittig is
met zoete tannines. Mijn aantekeningen: griotten in de neus en laurier. Tikje
straf in de mond met goede zuren en fraaie bitters. 

Merengö Egri
Bikaver 2008 Saint Andrea, Hongarije

We proefden
deze wijn tijdens onze studiereis en ook nog diverse keren daarna. Het is en
blijft een fantastisch glas: geparfumeerde expressie in de neus, ik determineer
ladingen rood zomerfruit: kersen, kersen, kersen, staat in de aantekeningen.
Schitterend concentraat met in de smaak allerlei indrukken: paprika, goulash en
gekookt pruimensap. Dit is een fantastische wijn voor het wildseizoen. 

Château Vray
Croix de Gay 2001, Pomerol

Paul noemt de
wijn zondoorstoofd en ruikt tonen van een bosbrand. Een ballerina, met
souplesse én kracht, knetterlekker, zegt hij. Rob beschrijft de evolutie van de
kleur aan de rand en ruikt hout en vleesjus. Aan de kleur te oordelen is dit
duidelijke de oudste wijn. Ik val al helemaal voor de neus: bessen, zoete
tabak, cederhout, duidelijk edel en rijk. En dan krijg je de wijn in de mond
met een wow-expressie: perfecte harmonie, goed concentraat en fluwelig. Mooi nahangend
en dan komen tonen los van  pruimen en
tabak. Voor mij is dit een perfect op dronk zijnde wijn, dé wijn van de avond.

Château Guiraud 2003, Premier Cru Classé, Sauternes

Prachtige
neus waaraan je blijft ruiken en steeds iets nieuws ontdekt: turks fruit,
abrikoos en honing, kruiden, botytris. De smaak is breed met een flink hoge
zoetheidsgraad en ingekapselde zuren, veel bitters ook. Snoepje van een wijn.
Geschonken uit een half flesje, ik hou van die halve Sauternes flesjes – ik
associeer ze met een mooie einde van een goede feestmaaltijd.

Dit is een fijn
leerzame wijnavond.

Kelderschatten: tussen Gloria en de terugkeer van de blues
By in ,

Kelderschatten: tussen Gloria en de terugkeer van de blues

Abdij van Sant’ Antimo

Van beminde, via poepje en kinderdagverblijf naar toevluchtsoord.
Een greep uit de synoniemen van ‘schat’ die Peter ons voorschotelde ter opwarming van zijn proeverij Kelderschatten. Maar eerst: wat is een ideale kelder? En wie heeft het perfecte systeem om bij te houden wat er ligt, of juist niet meer ligt? Hoeveel flessen liggen er dan in die kelders? Hoeveel kopen we er per jaar bij (gemiddeld 300, begrijp ik)? Het is de bedoeling dat die flessen langzaamaan aan kwaliteit winnen; tot ze promoveren tot de eredivisie: KELDERSCHAT. In alle rust rijpen de lovebaby’s in het kinderdagverblijf tot sneeuwwitjes. Tot ze worden wakker gekust. En hun hemelse genoegens kunnen prijsgeven.

De Brunello di Montalcino brengt de poes in herinnering

Laten we ons eens verplaatsen in de voorbereidingen van de hoofdpersoon. Zijn kelder heeft hij niet aan huis, dat voorkomt impulsieve daden die op onze avonden als ‘babymoord’ worden gekenschetst. Hij moet weloverwogen te werk gaan. En daar houdt hij van. Iets anders. Hij heeft een schimmige reputatie:  liefhebber van belegen wijnen. Beter: extra belegen. Op z’n Tilburgs: oude meuk. “Dat vindt Peter nog wel lekker”, klinkt het als een fles de kritische leeftijdsgrens heeft bereikt. Daarbij komt een zekere gedistingeerde, klassieke smaak. Maar deze woorden zijn zeker geen synoniemen voor saai. Laten we z’n smaak eclectisch noemen. Dat schept verwachtingen. Zo zien we hem in z’n kelder staan om de finale keus te maken. Die keus moet verrassen, bestaande reputaties niet te veel versterken, er moeten herkenningspunten inzitten (‘typisch linker oever, dat moeten ze herkennen’), plus vooral: lekker! Waaraan kunnen we de keldermeester nog meer herkennen? De flessen-inpakmethode. Bij Peter meestal in krantenpapier, de culturele pagina’s. Ik zie vanavond voorbijkomen:
Michelangelo, Rafaël (in Teylers museum, aanrader), Muse (cd The 2nd Law) en schilder Luc Tuymans (Hare Majesteit).

Is de verpakking beloftevol, de namen van de wijnen blijken ook van grote schoonheid; Celeste; Beau-Sejour; Chasse-Spleen (‘chasing out the blues’); Gloria. Het hemelse geluk lijkt dichtbij.

Montlouis 1988 Demi-sec Yves Chidaine

De witte indrinker van chenin blanc uit de Loire: prachtige gerijpte neus; vuursteen, appelstroop, zuur en zoet perfect in evenwicht. Mooi oud worden kan dus ook!

Wat willen we graag druiven en landen goed raden. En wat gaat het toch fout… De hele serie 2 wordt in Frankrijk geplaatst, want men proeft paprika en dat moet wel Cabernet Franc zijn? Nee, tabak, stoffig, salmiak, eerder Cabernet Sauvignon? Nee, amarene kersen, het is Italië! Toos zet ons met beide benen op de grond: dit is Spanje. Gelijk heeft ze.

Celeste 2007, Crianza, Ribera del Duero, Selection de Torres

Rode bessen, tabak, balans, aards, lange afdronk. Meer gewaardeerd dan de Navarra reserva ernaast. Mooi etiket! De sterrenhemel boven de Duero met Grote & Kleine Beer en Cassiopeia

Het proeven en analyseren wat je proeft blijft een hels karwei. Wat lopen de meningen toch uitéén. “Prachtige zuren, nog 10 jaar laten liggen” – “Wat zou dit nou nog beter moeten worden, dat zuur wordt alleen maar erger”.

Le Serre Nuove dell Ornellaia 2003, Bolgheri

Viooltjes in de neus, In de mond: kersen in het kwadraat. Mooi! Nog een slok.

Monchiero Barolo Montanello 1999 Riserva

Doorzichtig bruin-rood. Marmite in de neus. Veel genoemd: putjeslucht. Veel zuren.Veel discussie over houdbaarheid. Just proeft rozen, Nello beoordeelt op basis van kleur correct: zo bruin, dat moet Nebbiolo zijn.

Château La Reyne 1998 Cuvee l’Excellence, Cahors

Leer, kersen, aards, maar in de mond streng en mist wat speelsheid.
Nog rustig laten liggen!

Natuurlijk, naarmate de series vorderden, worden de verzuchtingen aardser; “wat een neus!” “Oh, hier houd ik van!” “Godsamme, lekker, zeg!”

Château Gloria 2001, Saint-Julien

Weer: putjeslucht. Willem-Jan: Nee hoor, mooiste neus tot nog toe. In de mond mooi uitwaaierend met klassiek smaakpalet; kreupelhout, zwarte bessen toe.Hartendiefje Peter.

Brunello di Montalcino 2001, Tenuta San Filippo Fanti

Jac zegt: van  beide wijnen krijg ik dorst en wil ik nog een slok. Ietsje  branderig door de alcohol.
Ik heb een duidelijke impressie in neus èn mond: pure chocolade. Nog een persoonlijke mijmering. Op het etiket van de Brunello staat een nietig kerkje. Het is de Abdij Sant’ Antimo, gesticht door Karel de Grote in 781.

De kerk is gebouwd in 1118. Een wonder van ingetogen schoonheid. Het licht zwaait door de ramen. Op de drempel rekt een poes zich uit. Augustijner koormuziek kringelt als wierrook omhoog. Ik lees in mijn aantekeningen: puur pure chocolade. Jac proeft thee. Berry denkt aan krenten. Zoete tannines, daar is iedereen het over eens. Zoete herinneringen zeker.

In de laatste serie grijpt Peter subtiel in, nadat de Saint-Emilions in Italië, Nieuwe wereld en weer Italië (esspresso!) geplaatst worden: “Dit is natuurlijk Bordeaux” “Oh, ja??” Dan komt het toch nog goed: “zo zacht, dat is de merlot, dan is het rechteroever”. Zie ons glimmen, de schatjes. Alsof we het helemaal zelf hebben verzonnen.

Château Beau-Séjour Bécot 2004, 1e Cru Classé, Saint-Émilion

Voor velen de mooiste serie. Al lopen de notities zwaar uiteen; bloesem, bosvruchten, steen, vulkaanwijn?, eucalyptus, korte afdronk, lange afdronk, nog wat hard, zacht…
Mijn algemene indruk: voornaam met veel aardse impressies. Hartendiefje Peter.

Château Troplong Mondot 2004, Gr. Cru Classé, Saint-Émilion

Voor mijn gevoel iets levendiger dan de vorige met meer fruit (bramen). Maar zeker in het zelfde register en daarom mooi te vergelijken. Noël
zegt: deze hoort bij mijn all time favorites.

De blues komt even terug in de proeverij. Bij de Chasse-Spleen 2003 uit Moulis nog wel. Daar ruikt men kurk. “Gisteren was er niets aan de hand”, probeert Peter de zaak nog te redden. Paul heeft nergens last van en geeft en passant de verklaring: “Je hebt de kurk er weer andersom opgedaan.
Dat moet je nooit doen”. Schatbewaren is een vak. Schatgraven is spannend.
Schatproeven is een zegen. Gloria in exelsis Deo!

Verslag, proefnotities én foto’s van Hans Lodewijkx

Bewuste keuze proeverij: de beïnvloeding van ons brein
By in ,

Bewuste keuze proeverij: de beïnvloeding van ons brein

Wijnaffiche

Wijn
kiezen, dat doen we helemaal niet zo bewust. Dat weten de lezers toch? Wie in
de supermarkt voor een groot rek met wijnen staat, kijkt wáárvan de meeste
flessen zijn verkocht. Want die zal wel goed zijn. Wie in voorkoop wijnen wil
bestellen (ze liggen dan nog op fust in Frankrijk) kijkt naar de Robert Parker
of Jancis Robinson punten. Een wijn met 86 punten zal minder goed verkopen dan
een wijn met 94 punten. En dan de reclametaal. Want die heeft óók sterke
invloed! Dit is de lekkerste Chablis die ik ooit heb gedronken. Uitgeroepen tot
’s wereld beste Cava. Als we dat horen, krijgen we ineens een wijn met een
verhaal. Dat schenkt beter uit aan vrienden. Gerard van Avendonk componeert een
proeverij rondom het thema ‘bewuste keuze’. In de proeverij zitten ook wijnen
die op biodynamische wijze zijn gemaakt. Soms staat dat op de fles. Soms kiest
de wijnboer ervoor om dat niet te vermelden, ‘die vindt het
vanzelfsprekend’.  Omdat wij blind
proeven, waarderen we de wijn met de tong. En dan kom je soms voor rare
verrassingen.

Neem
nou de indrinker. ELYSSIA Pinot Noir Brut, een Cava van druiven die groeien ten
zuidwesten van Barcelona. Dit is dus die Cava die werd uitgeroepen tot beste
Cava ter wereld. Ik hoor véél proevers aardige commentaren geven bij de wijn. Mijn
aantekeningen zijn nogal kleintjes: groffe mousse, nauwelijks neus, matig glas.
Voor de prijs van deze wijn koop ik liever twee mooie Prosecco’s. Zeker weten
doe ik het niet, maar stel dat deze indrinker ‘open’ was geschonken. En we
horen ondertussen het verhaal over de Beste Cava ter wereld. En de officiële
proefnotitie: zwart fruit met heerlijke frisheid en zachte afdronk. Mogelijk
zou mijn brein het dan een verduveld lekker glas vinden. Want die grijze cellen
laten zich graag beïnvloeden.

We
proeven steeds twee wijnen naast elkaar. In de eerste serie een Franse Menetou
Salon (waar mijn voorkeur naar uitgaat) naast een superexpressieve
Nieuwzeelandse Marlborough (waar veel andere proevers voor kiezen). De wijnen
van sauvignon blanc zijn fris en sappig. Mogelijk kiest mijn brein voor die
Franse wijn omdat ik die smaak veel beter ken.

In
de tweede serie twee 100% chardonnay.

Blason de Bourgogne, Montagny 1er Cru
2009
                                             

Neutrale
neus met een vage impressie van brandnetel. Ook veel hout, dit is een wat
vettige wijn, met rondeur in de mond en amnadelbitters in de afdronk. Hangt
lang na. Goede prijs/kwaliteit verhouding. Verdienstelijk glas en mijn
voorkeur.

Vaudon
Chablis 2010, Drouhin

De
Chablis waarvan de inkoper zegt: de mooiste Chablis die ik ooit heb gedronken.
Ook de wijn die bio-dynamisch is gemaakt, met alleen maar handwerk in de
wijngaard. Dat zijn allemaal details die bij het ‘open’ schenken van de wijn
onze zintuigen op scherp zet. En ook hier zijn mijn aantekeningen na het
blindproeven kleintjes: Houtrijping. Hoge zuurgraad. Mist wat natuurlijke charme.

In  de derde serie staan drie chardonnay wijnen:
een uit Zuid Afrika, een uit Argentinië en een uit Italië.

Lanzerac
Chardonnay 2010, Stellenbosch Zuid Afrika

Toos
noemt de neus fijn, ze ruikt tropisch fruit en een zoetje in de vettige smaak.
Noël benoemt de neus als expressief met exotisch fruit. Mijn aantekeningen:
goudzweem, boenwas en viooltjes in de neus, dit is een volle wijn met veel
alcohol. Botertje. Krachtpatserig glas wijn.

Planeta
Chardonnay 2008, Sicilië

Voor
mij de beste witte wijn van de proeverij. Hans noemt de wijn geparfumeerd, Toos
geeft kruidig als omschrijving en Noël ruikt boenwas. Ik omschrijf de kleur als
oud goud en ruik een combinatie van afwisselend mango, banaan en roomboter. De
smaak is rijk en voluptueus.

Dat
brein van ons gaat dus gewoon met ons op de loop, afhankelijk van de
omstandigheden. In de eerste rode serie gebeurt het opnieuw. Er staat een wijn
van grotendeels merlot uit Saint Emilion: Château Franc Bigaroux, Grand Cru,
jaargang 2006.
Mijn aantekeningen zijn prima, maar ik heb geen *-sterretjes bij
de wijn gezet. Na onthulling zie ik dat ik dezelfde wijn uit 2005 na een
eerdere proeverij heb gekocht om in de kelder op te leggen. Die eerdere
jaargang vond ik dus met zekerheid mooier dan deze. Paul noemt de wijn inktig,
Claartje ruikt anijs en Martin benoemt in de wijn drop en tannine. Mijn
aantekeningen: expressieve neus met kruidnagel, warm. De smaak is moeilijk,
hoge zuurgraad.

Valdivieso
Syrah Reserva 2007, Chili

Paarse
rand nog, een impressie van paprika in de neus. Klassieke smaak met hoog
concentraat. Een wijn die niet zo ‘meegeeft’ staat in mijn aantekeningen. Hans
benoemt dat de wijn qua body en balans wat meer brengt dan de volgende wijn,
Toos ruikt cassis en chocolade, jam; Noël noemt de wijn ‘net niet fijnzinnig’.
En daar kan ik het helemaal mee eens zijn, de volgende wijn heeft veruit mijn
voorkeur.

Planeta Syrah
2007, Sicilië

De
mooiste rode wijn van de proeverij. Diepdonkere kleur, zwart bijna. Klassieke
neus met cassistonen, mocca en chocolade. Zwoele aandronk en héél veel inhoud.
In mijn aantekeningen staat dat de wijn uit een warm land moet komen. De smaak
is een tikje opdrogend. Al determinerend zou mijn wild guess zijn uitgekomen op
malbec uit Argentinië. Niet dus.

Gerard
heeft drie prachtige oude sherrys als laatste serie, dat is ontzettend leuk
want zo vaak proeven we die niet.  De
amontillado komt voor mij in de serie niet tot zijn recht (wat scherp), maar de
andere twee zijn werelds!

Sandeman Royal
Corregidor, Rich old olorosso, 20 years

Nootjes,
toffee, abrikozentonen. Mooie rondeur en goed concentraat.

Sandeman Royal
Ambrosante, old solera Pedro Ximenez, 20 years

Fluwelige
rondeur, zéér harmonieus. Dit is nectar om te drinken met een compleet
smaakgamma van krentjes, basterdsuiker, pruimedanten, vijgen en caramel.
Grootse sherry. Drie *-sterrenwijn. Om stil van te worden.

Een
boeiende proeverij om nog eens aan terug te denken. Vóórdat we aankopen doen.
Op het moment dat we aankopen doen. Én als we proeven/drinken. Wáárom kocht ik
deze wijn? Gingen de grijze cellen met mij op de loop? Wie zal het zeggen…
Bedankt, Gerard.

Wijnen van Gods Akker: de proefwedstrijd
By in ,

Wijnen van Gods Akker: de proefwedstrijd

Affiche over wijnproeven

Vaak zijn het
wat zacht uitgesproken mompelingen. De proever zit denkend voor zich uit te
kijken. Of kijkt op het proefformulier. Terloopse opmerkingen. Vanuit de grond
van het hart uitgesproken. Ik hoor dit jaar: “Volgend jaar ben ík ziek”. En ook
spijtig zuchtend: “Misschien
is er nu wel een mooie film op 
televisie?”. Adam, mijn buurman, die mompelt: “Godsakker”.  Tikje overbodig, om aan te geven dat de
wijnen afkomstig zijn van Gods Akker. We proeven, rochelen, spuwen, twijfelen, kiezen,
wisselen, schrijven, strepen door, schrijven opnieuw, proeven opnieuw, determineren,
schrappen, mopperen… en last but not least: genieten.

Jury kijkt kritisch

Rob van Ginneken stelt een
fraaie blindproeverij samen, onze jaarlijkse proefwedstrijd. Bedankt Rob! We
proeven alles  blind: 1 bubbel, 4 wit, 5
rood en 2 zoet. Wie het best de wijnen kan thuisbrengen, is de nieuwe
proefkampioen.

Domaine des
Baumard 2005 Savennières

Gemaakt van
chenin blanc. Mineralige neus met een rokerige toets en véél viooltjes. Zoetje
in de aanzet, mollige wijn met rondeur, hap sap concentraat, erg fraaie wijn
met een mooi bittertje in de afdronk. De wijn die proevers het minst herkennen.

Ostertag 2004 Riesling Grand Cru Münchberg

Voor  mij de mooiste witte wijn van de avond,
goudkleurig, vettig en diep. Erg geurig. Goed concentraat met een klein zoetje.

Château du Seuil
2009 Graves Blanc

Verfijnde
neus, streng en koud staat in mijn aantekeningen (niet uit het warme zuiden).
Jasmijn geur. Amandeltonen. Mineralen en hoge zuurgraad, wat vuursteen en fraai
cederhout.

Domaine
Jobard-Morey 2009 Meursault

Moeilijke
wijn in mijn ogen. Nauwelijks neus. Een zuurtje in de smaak en een strenge
wijn. Desalniettemin staat in mijn boekje: *(*)-sterren. Dus een wijn met
potentie.

Tussen de
verschillende series gaan de proevers het proeflokaal uit, de gang op. Dat was
vroeger ook zo, het geeft een extra dimensie aan de proefwedstrijd, want dáár
kan je praten . Wat heb jij bij die wijn? (…) Wat? Dat kan niet. Ik weet zeker
dat het (…) is. Écht, maar die heb ik nu juist bij nummer XX staan.

Binnen
zitten de proevers in doodse stilte hun tong te plezieren, maar hun hersens te
pijnigen. In het proeflokaal scoort de jury (zware taak) ondertussen de formulieren, zet die
scores in het Excel overzicht op de laptop. De laatste proevers kijken elkaar
aan: ja, moeilijk hè! Ze leggen het hoofd tussen twee handen. Schudden met het
hoofd. Denken. En dit jaar blijkt dat de proever die het meest denkt, althans
het langst in het lokaal is, de winnaar!

Domaine Trénel 2009, Juliènas

Gamay. Framboos in de neus, stevig concentraat. Volrond, harmonieus, erg fraaie wijn.

Domain Germain 2009, Bourgogne

De best herkende wijn, van pinot noir. Ik vind de wijn superaangenaam. Dit is een droomwijn voor een feestelijke lunch. Pinot Noir neus met toffee. Zéér harmonieus en hangt mooi lang na.

Zumbaum-Tomassi 2009, Coteaux du Languedoc Pic Saint Loup

Gemaakt van 80% syrah en 20% grenache. Jonge wijn staat in mijn aantekeningen. Framboos en kers. Cederhout en potloodslijpsel. Goede balans en nog tannines, terwijl de smaaktextuur erg fluwelig is.

Château d’Aiguilhe 2007, Côtes de Castillon

Gemaakt van 80% merlot en 20% cabernet franc. Stallucht en véél hout. Morelkers. Volop sappige wijn.

Domaine Christophe Pichon 2007, Saint Joseph

De mooiste rode wijn van de avond. Zéér expressieve neus! Soepele wijn en met prachtige vrouwelijke tonen in de neus. **(*)-sterren wijn.

Carmes de Rieussec 2007, Sauternes

Pourriture Noble in de neus, zeer mooie rondeur en perfecte balans, amandel in de afdronk.

Domaine de Cazes 1998, Rivesaltes

Gemaakt van grenache blanc. Oxydatieve en herkenbare neus. Werkelijk prachtige balans! Amandel en hazelnoten in de smaak.

Berry Marinussen 2e plaats, onze nieuwe proefkampioen Noël Geisen, Hans van der Horst 3e plaats, Rob van Ginneken

Noël Geisen schrijft met 235 punten de 2012 editie van
de wedstrijd op zijn naam. Een naam die gegraveerd is in de Kees Mutsaers
wissel-wijnkoeler, die een jaar lang de eet-, terras- en proeftafel zal sieren
van proefkampioen Noël. Berry eindigt met 226 punten als runner-up. Hans van
der Horst eindigt op de derde plaats met 215 punten. Proficiat alle drie! De
proevers op het erepodium krijgen – net als de rode lantaarndrager – een fraaie
fles. De andere proevers zijn weer een ervaring rijker. Of een ontluisterende
ervaring, want ik zie dit jaar de witte Graves aan voor een Bourgogne. En de
Meursault voor een Bordeaux… Enfin. In het nieuwe jaar hebben we allemaal
nieuwe kansen.

Wanneer is een wijn groots?
By in ,

Wanneer is een wijn groots?



Wijnaffice

Wat kenmerkt een grootse wijn? Een mooie structuur, uitstekende balans en complexiteit, dat zijn belangrijke voorwaarden. Veel wijndrinkers vinden dat een wijn vooral groots is, als de wijn de tand des tijds kan doorstaan, verbetert met het verstrijken van de tijd. De wijn moet dan gelaagd worden, nieuwe smaakdimensies krijgen. De proeverij van Bordeaux linker en rechteroever 1998 van Noël Geisen biedt de mogelijkheid om de grootsheid van gerijpte wijnen te toetsen. Wat voor de een een grootse wijn is, zal de ander niet meer dan een mooie wijn vinden. Er speelt ook smaak mee. De proeverij is een reprise van 2003 en 2005, dus we kunnen van sommige wijnen ook vroegere notities naast de huidige leggen. Na twee witte Pessac-Léognan wijnen proeven we vijf series met steeds een linker- (Haut Medoc) en een rechteroeverwijn (St. Emilion, Pomerol), om af te sluiten met een Sauternes. Alle wijnen zijn blind geproefd.

Château Couhins-Lurton 1998 Pessac-Léognan Blanc

De wijn is gemaakt van 100% sauvignon blanc. Verrassend mooi glas wijn met mooie vanille toets, boter en viooltjes, een verfijnde neus, sappig in de mond met een goede balans. Een heel prettig en charmant glas wijn van veertien jaar oud. Hubrecht Duijker schrijft over deze wijn: “De hier gecreërde witte wijn is soms zo rijk, breed, aromatisch en genuanceerd dat het bijna niet is voor te stellen dat deze Pessac-Léognan van alleen de sauvignon blanc druif komt.”

Domaine de Chevalier 1998 Pessac Leognan Blanc

Dit is een van de grootste witte wijnen ter wereld, zegt Hubrecht Duijker over deze wijn. “Een wijn die als de quintessens van verfijning kan worden beschouwd. De wijn kan een à twee decennia rijpen zonder in te boeten aan klasse of vitaliteit.” Honingkleurig, in de neus een toon van amandelen, in de mond proeft de wijn buitengewoon krachtig, zelfs een tikje zwaar, zit hoog in zijn bitters.

Groots?-oordeel: Waar Couhins-Lurton een charmeur is, daar moet Domaine de Chevalier ‘veroverd’ worden, langzaam genietend, het is een meer intellectuele wijn. Ze zijn ontzettend verschillend. Mijn voorkeur gaat uit naar Couhins-Lurton. Als ik de puntenscores check, zie ik dat Robert Parker deze 90 punten heeft en de Domaine de Chevalier 85 punten. Aangezien de eerste ook aanmerkelijk lager geprijsd is, is dat een bijzonder goede koop. Knap gevonden van Noël. 

In de eerste serie staan Château Poujeaux 1998 Moulis en Clos du Clocher 1998 Pomerol naast elkaar. Twee gevestigde mid-level huizen, noemt Noël deze wijnen terecht. Poujeaux is mooi zonder echt te imponeren. Bij Clos du Clocher is iets interessants aan de hand. Dat was een van de hartediefjes uit de 2005 proeverij, toen dus zeven jaar oud. Nu vond ik de wijn niet aangenaam, te weinig charme, te oud. Bij oplegwijnen is het altijd moeilijk om de meest ideale drinkperiode te bepalen. Een panel van het Engelse tijdschrijft Decanter oordeelde deze maand dat Saint Emilion 2010 waarschijnlijk goed kan rijpen, en geeft het advies Pomerol 2010 toch maar sneller te drinken, ook al grenzen deze gebieden aan elkaar.

In de tweede serie staan Clos de Marquis 1998 Saint Julien en Roc des Cambes 1998 Côtes de Bourg naast elkaar. We gaan hier duidelijk een stap omhoog in het wijngenot. Beide wijnen zijn erg mooi. Clos du Marquis heeft leer en laurier in de neus, is soepel in de mond, goede extractie en is fris. Zelf geef ik de voorkeur aan Roc des Cambes, waar ik van onder de indruk ben vanwege een verfijnde neus met rozen, kruidnagel en sigarenkistjesgeur. De smaak heeft rondeur en een fluwelige textuur. Zeer evenwichtig. Deze Côtes de Bourg is gemaakt door Francois Mitjavile en stijgt duidelijk boven zijn AC-status uit.

Château Clerc-Milon 1998 Pauillac 5e Grand Cru Classé

Deze wijn komt uit de stal van Rothschild.46% cab sauv, 30% merlot, 14% cab franc.Waardering 91 RP-punten. Klassieke wijn: strenge neus met laurier, tabak, mocca en leer. Later ook voornaam, rijk, potloodslijpsel. Sappige wijn met volle rondeur, hangt lang na.

Château Nenin 1998 Pomerol

Gemaakt van 75% merlot en 25% cab sauv. Waardering 90 RP-punten. Ingetogen neus, wat zoethout, chocolade, cassisfruit. Voller in smaak en met meer rondeur dan de vorige wijn.

Groots?-oordeel: In 2005 waren de aantekeningen bij Nenin: open terroir toets in de neus, drop. Soepele smaak, goede balans, hangt lang na met lekkere bitters. Is nu gewoon erg lekker om te drinken . Het is niet goed aan te geven of deze wijn nu heeft gewonnen door de extra jaren opleggen. De wijn dronk jong al goed, en doet dat nu nog. Beide wijnen zijn erg mooi. De Pauillac is een gerespecteerde Grand Seigneur, maar als ik mag kiezen gaat mijn voorkeur naar de ‘boerse’ Pomerol.

Château Lynch Bages 1998 Pauillac 5e Grand Cru Classé

Hartendiefje van Noël. 73% cab sauv, 15% merlot en 12% cab franc. Waardering 87 RP-punten. Rijke en voorname neus met chocolade, oriëntaalse kruiden en espresso toets. Elegante aandronk, volle rondeur met veel kracht, hangt lang na. Mouthwatering, zegt clubkampioen Rob.

Château Pavie 1998, Saint Emilion, Premier Grand Cru Classé

Hartendiefje van Noël. 70% merlot, 20% cab franc, 10% cab sauv. Waardering 95 RP-punten. Mooi cassisfruit en Mon Cherie chocolade in de neus, kreupelhoput, zoete kersen, zoethout, kruidnagel. Veel kracht en recht-voor-zijn-raap.

Groots?-oordeel: Pavie is een wijn die bij de Amerikaanse criticus Robert Parker altijd enorm in de smaak valt, waar een Europese criticus als Jancis Robinson deze wijn ‘te gemaakt’ oordeelt. We praten hier wéér over twee mooie wijnen. Mijn voorkeur gaat uit naar de Lynch Bages, die ik complexer vind dan de Pavie.

Château Pape Clement 1998, Pessac-Léognan

Hartendiefje van Noël. 60% cab sauv en 40% merlot. Waardering 93 RP-punten. Voorname neus en wat mij vooral opvalt: oneindig véél impressies. Ik ruik cederhout, pruimen, mocca, stallucht, kersen en wat paprika. Vuursteen ook nog. Dit is een complete wijn die vief is én spanning heeft, blijft eindeloos nahangen.

Angelus 1998, Saint Emilion, Premier Grand Cru Classé 

66% merlot, 34% cab franc. Waardering 93 RP-punten. Een diepe neus met cederhout en oud hout, koffie. Volle aandronk, rondeur en sappig. Vooral ook enorme kracht. Dit is echt een charmeur.

Groots?-oordeel: Dit zijn twee grote wijnen, dat is onmiskenbaar. Voor mij is de Pape Clement dé wijn van de avond. En grappig genoeg was ik daar in 2005 óók super enthousiast over. Toen schreef ik over de wijn: Ongelofelijk complexe neus met vanille, leer, cacao, bessen en eucalyptus. Pfff, rijk en voornaam bovendien. Prachtige balans met verweven bitters. Dit is zo’n wijn waar niets bij te wensen valt. Een beetje griezelig is die perfectie ook wel… .

Eindoordeel. In 2005 sprongen vijf wijnen er bovenuit in de proeverij. Van die wijnen viel voor mij alleen Clos de Clocher nu door de mand. Pape Clement krijgt zowel toen als nu de bijna perfecte score. Veel wijnen van deze avond zijn een waanzinnig plezier voor de wijnliefhebber om te genieten. Mijn sympathie gaat sterk uit naar de wijnen die boven zichzelf uitstijgen. Noël noemt Lynch Bages 1998 als een domein dat in dit jaar boven zichzelf uitstijgt. Voor mij zijn Couhins-Lurton en Roc des Cambes zulke wijnen.  

Een geweldige proefavond. 

Tour de France met veel sterren
By in ,

Tour de France met veel sterren

Wijnaffiche

Wijndrinkers zijn gelukkiger dan niet-wijndrinkers. Wie matig drinkt staat optimistischer in het leven dan wie de fles links laat liggen. De onderzoeksgegevens zijn gepubliceerd in European Journal of Clinical Nutrition. En het onderzoek is gehouden in… juist: Frankrijk. We proeven Franse wijnen. Een mooie Tour de France maken, laat dat maar aan Dimph Oerlemans over! Ik heb bij nagenoeg alle wijnen sterren genoteerd en ben heel enthousiast over een heuse trouvaille. Er zijn ook moeilijke momenten op deze avond dat de lente in de lucht hangt, ik hoor een gewaardeerd proever tamelijk hopeloos die Gamay niet herkent. En ach… zelf zie ik de chardonnay van een mooie chablis aan voor een sauvignon uit Pouilly Fumé. Dimph heeft de wijnen ook goed, spannend, neergezet. Allons…

2009 Saint Joseph, Cuvee Parsifal

Gemaakt van 100% marsanne. Viooltjes neus, ook met jasmijnimpressie. Vluchtig, wat amandelen. Stevige body en veel power. Mooi glas witte Rhonewijn.

2010 Chablis Premier Cru Fourchaume, Les Valery, Durup

Aan het eind van de avond bij de kaas is deze wijn van 100% chardonnay nog steeds prachtig. Expressieve neus, Kees noemt die stuivend met citrus en ananas. Viefe, elegante wijn, lekker strakdroog, goed nahangend. En Dimph weet een aardig detail: deze Chablis is indertijd geschonken bij de vijftigste verjaardag van de Britse prins Charles. Leuk om te weten, het geeft een extra dimensie als een wijn verbonden is aan een verhaal.

2009 Beaune 1er Cru Les Cent Vignes, Domaine Besancenot

Granaatrode kleur. Kersen in de neus, zegt Rob, die de lichte wijn elegant noemt. Gemaakt van 100% pinot noir en dat geeft de wijn een werkelijk prachtige neus, een combinatie van mineralen en fruit, die zich langer in het glas steeds expressiever toont. Sappig klassiek glas met charme.

Na twee vrolijke Cru de Beaujolais (Julienas en Saint Amour) krijgen we twee wijnen in het glas die ik in Zuid West plaats, maar waarbij ik werkelijk geen moment denk aan Bordeaux. Stom, stom, stom. Het blijken een geklasseerde Grand Cru Classé en een Cru Bourgeois te zijn: Château Cantemerle 2009 en Château Fourcas Dupré 2001. De eerste toont zich met een zwoele neus met morelkers toch nog ontoegeeflijk in de smaak, voor mij te jong nog, maar zal zich bloedmooi ontwikkelen, staat in mijn aantekeningen.

2001 Château Fourcas Dupré, Listrac

Nee, dan deze wijn. Met zekerheid op dronk, Adam ruikt mineralen en stal, Kees typeert de belegen neus met drop en laurier, terwijl Paul jodium en medicinale tonen ruikt. Ik zit bij dit glas intens te genieten: gerijpte tertiaire tonen, tabak, leer en stal-associaties, later ruik ik rozen en moet onwillekeurig aan Piëmonte denken. De wijn is qua smaak heerlijk op dronk. “Schreeuwt om een kippetje uit de oven of een stuk belegen kaas” staat in mijn aantekeningen.

In de serie daarna komt een hartendiefje van Dimph in het glas.

2008 Château Pedesclaux, Pauillac, Grand Cru Classé

Hartendief. Deze sappige wijn heeft een mooie expressieve neus, waarin ik een mandje rood zomerfruit en viooltjes ontdek, ook zoete pijptabak, echt heel fijn. Claartje ruikt vanille, chocolade en steranijs, Kees mocca en chocolade, Paul cederhout. In de smaak een zweem van hazelnoot, best wel frivole smaak (verwacht ik niet bij een Pauillac GCC) met een lekker zoetje in de afdronk. Verrassend.

2007 Château Le Bosq, Saint Estephe

Noël ruikt fruit, natte wol en noemt de neus krachtig geëvolueerd. Laat ik daar van houden: lekkere diepe neus, complex gelagerd, rijke en voornaam. Ondanks zijn kracht is de wijn sappig met hap sap concentraat.

2005 Domaine du Bois de Simon, Cuvee Louis Camille, Côtes de Brulhois

Deze VDQS wijn is een hartendief van Dimph. Ik vind het dé Trouvaille van de avond! Gemaakt van 1/3 merlot, 1/3 cabernet sauvignon en 1/3 cabernet franc. Een selectie van oude wijngaarden. Wow, wat een neus: uitwaaierend als een pauwestaart, ik ruik cederhout en lavendel, later mineralen en nog later vanille. Noël benoemt jasmijn, Paul mocca. De wijn is nu nog straf in de smaak, zeer complex. Ik vind de wijn nu te jong, maar enkele uren in de karaf en een gebakken steak moeten de wijn goed doen. Bijzonder leuke wijn.

2004 Château Bouscassé, Cuvee Menhir, Côtes de Gascogne

Deze Cuvee van 50% tannat en 50% merlot ken ik nog niet. Brumont heeft hiermee een wijn gemaakt die wellicht net iets sneller dan de 100% van tannat gemaakte wijnen op dronk komt. Dus spannend om te proeven, nu acht jaar oud. Noël is enthousiast over de rondeur en balans in de wijn. Hij zegt de neus wat klein te vinden met leer als dominante associatie. Ik vind de wijn een prettig stinkertje hebben en iets van verwelkte rozen, pietsie rubber. De smaak is sappig. Mooie wijn om nu te drinken. 

Wijnkelderschatten met vooral Bordeaux
By in ,

Wijnkelderschatten met vooral Bordeaux

Wijnaffiche

Ik hou erg van proeverijen van kelderschatten; immers allemaal wijnen die ooit verkozen zijn met het oog op genieten. Van de dertien wijn op de proeftafel – allen uit de kelder van Kees van de Wiel – zijn er zeven uit Bordeaux. We proeven blind. Kees waarschuwt: het is niet alléén Bordeaux. En dus zijn we scherp in de geest, maar proeven we ook goed op de tong?

In de eerste serie staat een Bourgogne naast een Argentijnse Mendoza. De proeversvoorkeur is fifty/fifty. Mijn voorkeur gaat uit naar:

Montagny 1er Cru 2009 Blason de Bourgogne

Mooi floraal in de neus, een hint van jasmijn, zachte aanzet, goede balans, mooi bittertje, stevige witte wijn.

Daarna staan een Fitou en Corbieres naast elkaar. Twee Languedoc wijnen die we zonder aanslag op de portemonnee iedere dag kunnen drinken.

Domaine Terre Ardente 2008, Fitou

Hartendiefje van Kees. Het is geen straf om deze wijn vaak te drinken, want een explosie in de neus van morellenkersen, mineralen en warmte. Ik vind de wijn jammig (dacht zelfs aan nieuwe wereld), en ruik duidelijk pruimen. De smaak is vervolgens vele malen lichter dan de neus doet verwachten, de wijn heeft een goede balans. Dit is een echte flirt. Frivool glas wijn.

Château de l’Horte 2008, Reserve, Corbieres

Gemaakt door Nederlandse wijnbouwers van de druiven carignan, grenache, syrah en mourvedre. Minder uitgesproken neus, zelfs wat stoffige tonen. Aards in de smaak, de wijn heeft iets boers, iets ontoegeeflijks. Dat vind ik fascinerend. Dit is duidelijk oude wereld en een liefhebberswijn, lekker bij stoofpotjes. Interessant glas.

Vieux Château Gachet 2005, Lalande de Pomerol

Liefhebbers-appellatie! Bruine rand, mooie diepte in de neus en ik ruik daarin lavendel en gist.  Ook vanille, wat pruimedant en framboos impressie. Eucalyptus. De smaak heeft mooie rondeur. Levendig glas wijn.

Château Labadie 2009, Cru Bourgeois, Begadan

Hartendiefje van Kees. En als ik afga op de reacties van de proevers: de wijn van de avond.  Het chateau staat onder leiding van Yves en Adélaïde Bibey. Het totale wijngaardbezit omvat 48 hectare aangeplant met: 43% Cabernet Sauvignon, 51% Merlot, 3% Cabernet Franc en 3% Petit Verdot. De wijn rijpt 12 maanden op barriques. De gemiddelde leeftijd van de stokken is 26 jaar, in de percelen van de wijngaard staan 5000 en 6666 planten per hectare.De wijn heeft kruidige tonen (kardemom, mint). Mijn aantekeningen: strenge neus, vanille, ceder, laurier, leder, koffie en potloodslijpsel. Strenge wijn, nu toch al erg lekker.

Château La Fleur Haut Carras 2007, Pauillac

Voor  mij een van de mooiste wijnen van de avond. Laurier in een mooi afgewogen neus, wat eucalyptus. Goed geëvolueerde wijn met een mooie balans, op dronk, in de smaak een impressie van gebrande suiker, nestwarmte. Goed uitgerijpt. Ontzettend veel 2007-wijnen geven veel plezier. Lekker fruit ook in de smaak.