Bordeaux – Brabantse Wijnsociëteit: beter wijnproeven, méér genieten

19sep/2023

By Peter van den Besselaarin Food and Wine

Bordeaux 2010: verwennen van onze tong én indringend kwaliteit bespreken

We proeven Bordeaux 2010 wijnen uit de kelder van Willem Jan Withagen. Belangrijke vragen die naar voren komen: is de wijn op dronk, is er nog ontwikkelingspotentieel? Waarom is de ene proever positiever over een wijn dan de andere, is dat omdat smaken verschillen? Een fijne proeverij waarbij we verwend worden op de tong én kwaliteit indringend bespreken. De indrinker is overigens – klassiek! – een witte Bourgogne, Meursault 2010 van Albert Bichot. Ik heb de moeite genomen om ieder domein even op te zoeken in Jane Ansons Inside Bordeaux, de actuele ‘bijbel’ voor liefhebbers.

Château Taillefer 2010 Pomerol

Een Moueix-domein, onder leiding van vijfde generatie Claire Moueix. 12 hectares aaneengesloten wijngaard op zandgronden. Een intens stinkertje is het eerste dat mij opvalt. Leer. Paardenzadel. Later ook ijzer. En een zekere gronderigheid. RobG noemt bos en pruimen. Hij benoemt complexiteit. Een wijn met veel kracht. Tannines zijn nog aanwezig, terwijl de geur toch al naar het tertiaire neigt. Een wijn voor de middellange termijn, zegt Anson.

Jacques Boyd 2010 Margaux

De tweede wijn van Boyd Cantenac, moeilijk te krijgen in ons land, zei Willem Jan. Ik ben die nog nooit tegengekomen. Ik zocht naar Jacques Boyd 2022… tevergeefs. Anson is overigens kritisch over Boyd Cantenac, die zij een trede lager inschat dan de 3^e Grand Cru Classés. 17 hectares wijngaard, waarvan maar 50% voor de eerste wijn wordt gebruikt. In extreem goede jaren zoals 2010 is de tip van kenners om juist die tweede wijnen te kopen van Grand Cru Classés. Tegen de helft van de prijs van de eerste wijn biedt zo’n tweede wijn dan gegarandeerd topkwaliteit. Maarten benoemt zwarte bessen, enige strafheid dus nog ontwikkeling mogelijk en goede lengte. Mijn aantekeningen: de donkere kleur heeft een ontwikkelde rand, expressieve en mooie bessen in de geur, zijdezachte aandronk – zo typerend voor Margaux – en ook nog wat tannines. Prachtig, een pareltje in de kelder én op de dinertafel.

Château Poujeaux 2010 Moulis

Altijd een wijn om te overwegen. Groot domein van 68 hectares wijngaard. 70% gaat in de eerste wijn. In 2008 werd de Cuvelier familie eigenaar. Directeur Christophe Labenne is de kleinzoon van de vorige eigenaar. Sinds de overname is Stephane Derenoncourt consultant. De wijngaard heeft 10.000 stokken per hectare – bijzonder voor Moulis. Twaalf maanden houtrijping, eenderde van de barriques nieuw hout. Anson zegt dat Poujeaux een van de beste domeinen in Moulis is, een domein bovendien dat vaak gemakkelijk presteert op het niveau van Grand Cru Classés. Deze 2010 toont dat. De wijn staat naar Château d’Armailhac en doet daar wat mij betreft niet voor onder. Ontwikkeling in kleur zichtbaar, grafiet en vanille in de geur, later ook sigarenkistjes/cederhout. Sappige charmeur qua smaak, heel aangenaam en op dronk. Opmerkelijk: de afdronk is veel langer dan die van de Grand Cru Classé ernaast. Voor mij is dit een van de wijnen van de avond. Schitterend glas.

Château d’Armailhac 2010 Pauillac

Groot domein van 70 hectares in eigendom van de beroemde Rothschild familie. 80% van de wijn gaat in de eerste wijn en – opmerkelijk – er is géén tweede wijn. Die 20% gaat in de merkwijnen van Rothschild. Eric Boissenot is de oenoloog/consultant. Altijd goed om buurdomeinen van beroemde wijngaarden in de gaten te houden, zeker als de wijnen daarvan onbetaalbaar zijn voor gewone stervelingen. D’Armailhac is de buur van Mouton Rothschild. Met net iets meer zand in de wijngaarden, waardoor de wijn minder krachtig is dan de Premier Cru. Mouton 2022 kost in de voorverkoop 750 euro. Mooi natuurlijk voor het vieren van een feestelijk kroonjaar of het halen van een diploma. Maar je kunt 12 flessen d’Armailhac kopen voor één fles Mouton. Goed, de wijn. Pruimen en kersen benoemt Eric. Ik zie kleurontwikkeling aan de rand, ruik hele rijke vanille – mooie nieuw houten barriques, kruidigheid en cassis. De geur is heerlijk breed. De wijn heeft geen lange afdronk, maar is sappig en vol rondeur.

Château Cantenac Brown 2010 Margaux

48 hectares groot domein. Drie jaar geleden wisselde het domein van eigenaar, nu Tristan Le Lous. Eric Boissenot is de oenoloog/consultant. Er gaat maar 55% van de wijn in de eerste wijn, 45% in de tweede wijn Brio de Cantenac. Cantenac Brown is zo’n wijn die vaak niet top of mind is, schrijft Anson, maar die na 10 tot 20 jaar rijping wonderlijk mooie archetypische Bordeaux wijnen produceert. Onder de nieuwe directeur José Sanfins zijn de wijnen in kwaliteit gestegen. De wijngaardpercelen worden apart gevinifieerd, rekening houdend met de druivensoort en de ouderdom van de stokken. Proefaantekeningen: ontwikkelde kleur aan de rand, hele brede geur. Cassis duidelijk herkenbaar. Hoewel de wijn al in de ochtend was geopend, doet bij deze wijn de lucht in het glas óók nog heel veel. De fruitigheid neemt toe en de geur is bedwelmend mooi. Sappige smaak met goede zuren en een bittertje in de middellange afdronk. De wijn trekt nog wat in de mond. Er zit nog potentieel in deze wijn, die gaat nog mooier worden. Fijn perspectief.

Château d’Issan 2010 Margaux

44 hectares groot domein. Anson schat deze 3^e Grand Cru Classé een trede hoger in. 55% van de wijn gaat in de eerste wijn. De familie Cruse en Lorenzetti zijn 50/50 eigenaar. Eric Boissenot is de oenoloog/consultant. Issan heeft tientallen jaren geleden doordat de eigenaars te weinig investeerden, schrijft Anson. Totdat Emmanuel Cruse in 1995 op het domein kwam, toen 27 jaar. In 1998 werd hij directeur. Interessant is wat je dan allemaal kan doen aan de kwaliteit: herplanten van wijnstokken, terroir en drainage studies, nieuwe kelders, nieuwe werkruimtes met installaties, nieuwe kantoren. Ja, zo zie je maar dat wie slim wil inkopen ook de wijnliteratuur voortdurend moet bijhouden. De wijnstokken staan met 9.000 per hectare aangeplant. Alle percelen worden apart gevinifieerd en later geblend. 18 maanden houtrijping met voor de helft nieuwe barriques. Al die aandacht proef je. Claartje is onder de indruk van de bloemigheid, Maarten roemt de elegantie van de wijn. Mooie evenwichtige kleur, rode kers in de geur met een lekkere balsamico toets. Ook fraai terroir in de geur. En de smaak… aaah, zo mooi: rondeur en een fluwelige toets. Grootse wijn.

Château Smith Haut Lafitte 2010 Pessac Leognan

78 hectares groot domein, 67 hectare voor rode wijn, 11 hectare voor witte wijn. Bij rooid gaat maar 40% in de eerste wijn. Daniel en Florence Cathiard, ooit Olympische skiërs voor Frankrijk, zijn sinds 1990 eigenaar en brachten dit domein naar de top van de Pessac Leognan streek. Ze zijn uiterst betekenisvol geweest voor het hele wijntoerisme in de streek, schrijft Anson, die zegt dat ze daar te weinig waardering voor krijgen. Maar liefst twee oenologen worden hier ingeschakeld als consultant: Stéphane Derenoncourt én Michel Rolland. Vroegere eigenaren maakten de wijngaard kapot met gebruik van onkruidverdelers. De Cathiards werken biologisch. De wijngaard wordt hier bewerkt met paarden. Ze gebruiken eigen compost. Ze maken zelf de wijnbarriques sinds 1995. Op een eiland in de Garonne kweekt het domein de stammen voor de wijnstokken – geen enkel ander domein doet dit. Dat komt allemaal ook wel tot uiting in de prijs: voorverkoop 2022 doet een fles Smith Haut Lafitte euro 161. De wijn brengt de tongen los. Geen twijfel mogelijk: dit is dé wijn van de proeverij. Aan de rand ontwikkeling. Een explosie van rood zomerfruit in het glas: bramen en kersen. Vanille van het nieuwe hout van de barriques die de wijn voornaam maken. Lichte kruidigheid. Kees benoemt eucalyptus, chocolade en pruimen. Toos ruikt nóg meer smaakimpressies: laurier, drop, koffie. Een klein zoetje. De wijn is he-le-maal in balans, aldus Toos. Dat ben ik met haar eens: sappige aandronk en enorm veel power. Deze wijn geeft nu heel veel plezier en zal dat vermoedelijk nog zeker twee decennia doen. Een geweldige compositie.

Château Pichon Baron 2010 Pauillac

Dit is een zogeheten Super Second, een 2^e Grand Cru Classé. 73 hectares groot domein. Maar 45% van de wijn gaat in de eerste wijn. Interessant: er zijn twéé tweede wijnen, Les Griffons de Pichon Longueville van merendeels cabernet sauvignon en Les Tourelles de Pichon Longueveille van merendeels merlot. In 1987 kocht de verzekeringsmaatschappij AXA het domein, toen nog maar 33 hectares wijngaard groot. De technische directeur Jean René Matignon werkt hier al sinds 1985. Eric Boissenot is oenoloog/consultant. In 1850 net voor de 1855 classificatie is het domein gesplitst in een Baron en een Comtesse château. Tot de verbeteringen die zijn doorgevoerd op dit domein behoort de optische controle van alle druiven via een loopband, in 2010 voor het eerst. Anson schrijft dat de wijn bekend staat als een krachtpatser, erg geconcentreerd en met mannelijke tannines. 10.000 stokken per hectare. De wijn blijft 16 tot 20 maanden in barriques, waarvan maar liefst 70 tot 80 procent nieuw. Het aandeel cabernet sauvignon in de wijn is de afgelopen tien jaar gestegen naar zo’n 85 procent. Positieve commentaren voor de wijn. Maarten benoemt diepte én lengte, hoe de wijn nu mooi in balans is. Toos roemt de helderen dieprode kleur en een smaak met droppigheid en paprika. Mijn aantekeningen. Wat kruidigheid in een gesloten neus – ook al is de wijn al ’s morgens geopend. De smaak is sappig en heeft veel rondeur. Zó geproefd in een proeverij komt de wijn onvoldoende tot zijn recht. Misschien als de wijn in een karaf heeft gestaan en genoten kan worden bij een flinke steak dat de hemelpoort een beetje open gaat. Dit is de wijn van de avond die nóg niet geeft wat er allemaal in zit, een kindermoordje na dertien jaar.

Château Clos Haut Peyraguey 2010 Sauternes

21 hectares groot domein. Was sinds 1914 in eigendom van de Pauly familie, die het in 2012 verkochten aan Bernard Magrez. Bijna de hele wijngaard staat aangeplant met sémillon stokken, nu gaat het aandeel sauvignon omhoog om meer frisheid in de wijn te brengen. In de wijngaard is een 8,5 hectare grote ommuurde Clos, dáár komen de druiven vandaag voor de eerste wijn en dan nog maar 35% van de stokken die daar staan. Het resulteert in werkelijk prachtige dessertwijn met expressief tropisch fruit, elegant én dik geconcentreerd. Een perfecte kaaswijn. Zo blijkt ook.

Het jaar 2010 werd de opbrengst van de wijngaarden beperkt door langdurige droogte. Wat er overbleef aan wijn wordt ‘briljant’ genoemd in de literatuur. Dan nog zijn er verschillen tussen de appellaties: Margaux was van exceptionele kwaliteit. Pessac Leognan, Saint Julien en Pauillac leverde mooie wijnen. De kwaliteit in Saint Emilion wordt als iets minder beschouwd, waar Pomerol weer wél enkele exceptionele wijnen produceerde. Het zijn meestal geen kleine bedragen die worden geïnvesteerd in een wijnkelder met oplegwijnen. Wat het gemeen heeft met de beurs en aandelen, is dat je je écht goed moet documenteren om de mooiste wijnen eruit te pikken. Die leveren vloeibaar geluk als dividend.

Peter van den Besselaar

15mrt/2022

By Eric Hoepelmanin Food and Wine

Eric Boissenot

credits foto Eric Boissenot.

In juli 2020 verscheen The Decanter interview: Bordeaux consultant Eric Boissenot geschreven door James Lawther MW (). Het is dit artikel wat Peter van den Besselaar inspireerde een proefavond te wijden aan wijnen waaraan consultant oenoloog Eric Boissenot een bijdrage heeft geleverd.

Voor ons gemak heeft Peter het tijdschriftartikel zelfs vertaald naar het Nederlands. Degenen die Peter kennen weten dat het dan goed, leesbaar én smakelijk is vertaald. Alleen al daardoor belooft het een fijne avond te worden.

Eric Boissenot blijkt een bescheiden man te zijn. Hij vindt het prettig ‘low profile’ te blijven, maar staat hoog aangeschreven. Niet alleen Medóc Bordeaux, maar ook ver daarbuiten. Zie bijvoorbeeld: https://www.rdvvineyards.com/blog/2021/3/31/the-maestro-at-work. Een ‘portret’ van Eric is te lezen op: https://echos-bordeaux.com/focus-eric-boissenot/

We starten met één witte wijn. Het is Citadelle van Domaine viticole du Chenoy, 2018, AOP Côtes de Sambre et Meuse (België), druivenrassen: solaris, bronner, johanniter. De assemblage is bepaald door Eric Boissenot.

Valerie roemt de lange afdronk en vindt de balans opmerkelijk. Het is een prachttg spel van peer, perzik, rijpe appel, limoen en witte bloesem.

We gaan direct over naar rood. We proeven:

Axia, 2016, Alpha Estate, 50% syrah en 50% xinomavro. Een lichtrode wijn, met kers, chocolade, gevoelsmatig ‘jonge’ tannines, een pepertje en mondvullend. Het pepertje lijkt de syrah te verklappen.

Grand Chenoy, 2017, door Eric Boissenot geassembleerd uit de rassen rondo, pinotin en régent, opgegroeid in wijngaarden in Namen (B). We haalden de druivenrassen er niet uit ;).

Een flinke wijn, zondoorstoofd, jammig fruit, zegt Toos. Ron vult aan met floraal, tabak en hoog in de zuren.

Een wijn die opvalt is château La Fleur Peyrabon, Pauillac, 2015. Rob beschrijft de wijn als: rood met een paarszweem, klassieke neus, dus hout, kaneel/kruidig, bloemig en in de mond: lichtvoetig en mooi rijp. Een prachtige beschaafde klassieke bordeaux! Ook voor Peter is deze wijn een van zijn hartediefjes van deze avond.

Château Chasse-Spleen, 2003, is ook al een mooie klassieker. Berry benoemt de belegen kleine neus, aardse tonen en fijne zuren. Een rijke, volle, ronde wijn.

Over La Tour de By, Cuvee Marc Pagès, Médoc, 2016 zegt Willem Jan: dieprood, bramen, cassis, potlood, stoffig, anijs, zoethout, laurierdrop. En al met al een ‘dikke smaak’.

Tweede hartedief van Peter deze avond is Château Capbern, Saint-Estèphe, 2013. Annemiek noteert: beetje bruine rand, paddestoelen, zwart fruit, zuren, lichte tannines. Volgens Peter presteert deze wijn consistent over vele jaren. Zo, die zit!

Vertaald artikel over Eric Boissenot

En de wijnlijst

Wel geproefd, maar hierboven niet beschreven:

château Lanessan, Haut-Médoc, 2016
château Haut-Bages Libéral, Pauillac, 2003
château Gloria, Saint-Julien, 2012
Cave Des Producteurs De Montlouis, Montlouis, cuvée réservée, Montlouis-sur-Loire

Verslag: Eric Hoepelman

10jun/2021

By Peter van den Besselaarin Food and Wine

What price Bordeaux?

De scepticus stelt Bordeaux en geld op één lijn. Geen wonder. Want hier komen flessen vandaag waar menigeen alleen van droomt. Je kunt nu voor een fles Bordeaux 2020 intekenen voor tien euro. Château Cheval Blanc uit Saint Emilion kost 54 keer zoveel. Nu betalen, dan komen de wijnen in 2022 bij je in de kelder. Een kistje ervan kost 6.528 euro. Dan weet je dat je een unieke wijn in de kelder hebt. Als je een hogere prijs kunt vragen, kan je ook meer investeren. Bijvoorbeeld in zorgvuldig wijngaardbeheer. In selectietafels bij de oogst. Er is wél een correlatie tussen de prijs en de kwaliteit, Die kwaliteitsambitie kan de wijnboer in Entre Deux Mers óók hebben. Uiteraard. Maar die kan het niet betalen, want daar gaat een fles voor gemiddeld iets meer dan vier euro en een dubbeltje af château.

Rob van Ginneken vraagt aan de proevers om de prijzen van de wijnen aan te geven. Dat verleent een extra dimensie als de proevers hun proefnotitie geven. Zit er altijd nog wel een common ground in de notities, die krijgen een heel andere lading als een proever een wijn op 8 euro schat en een ander op 37 euro, Gelukkig proeven we échte kwaliteit collectief wel goed. Zo werd bij Grand Puy Lacoste gezegd: deze wijn koop je niet onder de dertig euro.

Château Champ des Treilles 2016 Bordeaux
De wijn met de beste prijs kwaliteit verhouding, zonder meer. Biedt enorm veel voor 12 euro. Komt uit het ondergewaardeerde Entre Deux Mers gebied. Dit is de cuvee Petit Champs, die is opgevoed zonder houtrijping. ¾ transparant in kleur. Veel rood fruit en veel vulling, duidelijk nog tannines en te jong. Wijnmaker is Corinne Comme, wiens man werkzaam is op Pontet Canet. Hij adviseert haar bij het wijnmaken. Er is ook een witte cuvee en een houtgerijpte versie. Echt een trouvaille om naar te zoeken en jaarlijks een flesje te proeven uit de kelder.

Les Pensées de La Tour Carnet 2014 Haut Medoc
Mooiste wijn uit het middensegment van prijzen. Twintig euro. Heeft al een bruin randje. Deze wijn van Bernard Magrez combineert moeiteloos rood fruit en cederhout. Ruikt naar nieuw hout. Grand Seigneur aspiraties. Een wijn die gerust nog even kan blijven liggen in de kelder. Bij mij kwam de onvermijdelijke hap sap slik reflex, zonde om zo’n wijn te spuwen.
De drie wijnen die ik het hoogst waardeerde zijn de volgende.

Les Griffons de Pichon Baron 2012 Pauillac
Ondoorzichtig zwart. Inktig. Ik proef dat het een Hoge Meneer is, maar ik vond de wijn ook nog heel dicht, gericht op de toekomst. Valerie prijst de lange afdronk, ruikt framboos en eucalyptus. Berrie benoemt ceder, finesse, de fluwelige aanzet en chocolade. Vijftig euro.

Château du Tertre 2015 Margaux
Ondoorzichtige kleur en een aantrekkelijke en onweerstaanbare combinatie van rijk zomerfruit en het ceder van nieuw hout. Mooi elegant, veel finesse en weer die hap sap reflex vanwege het mooie concentraat. Valerie benoemt rood zomerfruitjam, cassis en zoethout. Eenenvijftig euro.

Château Grand Puy Lacoste 2015 Pauillac
Gek genoeg vond ik deze wijn wat a-typisch voor Bordeaux. Dat komt door de enorm zwoele geur, met pruimen en dure sigarenkistjes. Maarten signaleert kruidnagel, Cees eucalyptus. Finesse en elegantie, wat een rijkdom! Hiervan is geen slokje in de spuwbak gekomen, vanwege de onvermijdelijke hap sap slikreflex. Schitterende wijn. zesentachtig euro.

Een prachtige proeverij om mee te beginnen na onze maandenlange gedwongen retraite. De proeverij is gebaseerd op het boek What price Bordeaux, auteur Benjamin Lewin MW.

27sep/2020

By Peter van den Besselaarin Food and Wine

Het geheim van de sociëteit is ontsluierd: jubileumboek 40 jaar Brabantse Wijnsociëteit

Een sociëteit moet rituelen in ere houden. En dus werkten v.l.n.r. Hans Lodewijkx, Peter van den Besselaar, Valerie Bollen en Rob van Ginneken aan een jubileumboek “Beter wijnproeven. Meer Genieten.”
Ze kregen complimenten van voorzitter Eric. De commissie heeft hard gewerkt, maar Valerie verklapte dat in de vergaderingen ‘wijnig’ was gewerkt. 😂
Er is op het boek en de leden getoost met een Singla Rivesaltes Ambré uit 1980, uit ons geboortejaar. Het boek is exclusief voor leden en oud leden.

Het geheim van de sociëteit is ontsluierd in gesprekken met de leden. Proeftermen werden verzameld en verwoord. En omdat we over wijn eindeloos praten, redetwisten, argumenteren, bazelen, neuzelen en filosoferen, staan in het boek dertien thema’s, artikelen over wijnproeven. Met zeven vreemde wijngewoontes. Een boek om vaak met veel plezier ter hand te nemen. Zoals bij de okki en taptoe vakantieboeken, vroeger.

Boer Wim van Roessel heeft een gepassioneerde toelichting gegeven op zijn werk. We genieten van zijn uitstekende runderstoof. Uiteraard met een mooie glas: Nuits St Georges 1999 en Pessac Leognan 2014 uit magnum.

Op de boerderij is een landwinkel waar de producten gekocht kunnen worden, woeensdag, vrijdag en zaterdag van 9.30 uur tot 20.00 uur. Kijk hier naar de website:

https://www.deregteheijden.nl/

De boekpresentatie is afgesloten met een heidewandeling met gids.

De gedronken wijnen

Andere fotos door leden gemaakt

Klapeksters bewaren gevonden mestkevers aan stekels. Een zeldzame vondst op de Regte Heide

13jun/2020

By Peter van den Besselaarin Food and Wine

Drie stijlen Bordeaux, om met vrienden van te genieten

Martijn de Groot brengt drie stijlen Bordeaux op tafel. Met een knipoog. Want van drie continenten en drie decennia. Een klassieke proeverij, met een witte Chassagne-Montrachet vooraf en Sauternes als uitdrinker. Eigenlijk wijnen om met vrienden van te genieten, zoals Alfred Tesseron zegt. In mijn woorden: feestwijnen. Die we dus blind proefden.

De wijn gemaakt van 3 C’s: Château Musar uit de Bekaa Valei in Libanon

Een moderne klassieker. Gemaakt van Cabernet Sauvignon, Carignan en Cinsault. Gaston Hochar maakte dit tot een cultwijn, met talloze links naar het Bordeaux gebied. Hij studeerde in Bordeaux bij de beroemde professoren Riberau en Peynaud. In de tweede wereldoorlog was Ronald Barton van Leoville Barton in Libanon gestationeerd en was een inspiratiebron voor de makers van Musar. Ik vind de wijn van Musar bijzonder omdat de wijn van jaar tot jaar enorm kan verschillen, dan eens Bordeaux stijl, dan eens Rhône-achtig en soms Bourgondisch.

De wijn gemaakt van 3 C’s: Château Musar uit de Bekaa Valei in Libanon
Een moderne klassieker. Gemaakt van Cabernet Sauvignon, Carignan en Cinsault. Gaston Hochar maakte dit tot een cultwijn, met talloze links naar het Bordeaux gebied. Hij studeerde in Bordeaux bij de beroemde professoren Riberau en Peynaud. In de tweede wereldoorlog was Ronald Barton van Leoville Barton in Libanon gestationeerd en was een inspiratiebron voor de makers van Musar. Ik vind de wijn van Musar bijzonder omdat de wijn van jaar tot jaar enorm kan verschillen, dan eens Bordeauxstijl, dan eens Rhône achtig en soms Bourgondisch.

Jaargang 2010 Roodbruin, cederhout in een warme neus, bramen ook, zachte aandronk, prettig en verfijnd.

Jaargang 2001 Bruiner, een erg belegen Dame, klassiek met tertiaire tonen. Erg geconcentreerd, droge afdronk, hier moet je liefhebber van zijn.

Jaargang 1999

Roodbruine kleur, zelfde geurimpressie als in de 2010, cederhout en rozenbottel. In het glas ontwikkelt zich wat stallucht, lucht van een boerenerf, ja, zo’n Bourgogne achtige geur. Ge-wel-dig. Voortreffelijke balans en mooie lange afdronk. Musar moet je niet te vroeg drinken, zoveel is zeker, want dán komt de echte kwaliteit goed tot zijn recht. Mijn voorkeur en dé wijn van de proeverij. Hartendief van Martijn.

De échte Bordeaux: Château Pontet Canet, de éérste biodynamisch werkende Grand Cru Classé

Dit domein maakte als eerste grote Cru de overstap naar bio-dynamisch werken. Het lijken foto’s van een halve eeuw geleden, met paard de wijngaard in. Maar nee, da’s dus actueel. Gemaakt van Cabernet Sauvignon 60%, Merlot 33%, Cabernet Franc 4%, Petit Verdot 3%. Pontet Canet is zijn classificatie als vijfde Grand Cru Classé ontstegen. Wijnen van deze allure, Pauillac, horen natuurlijk in de liefhebberskelder. Al waren het maar enkele flessen om kroonjaren mee te vieren. De liefhebber moet echter diep in de portemonnee tasten.

Jaargang 2013

Ondoorzichtige kleur, roodbruine rand, kersen, zwarte bes en rozen-bottel. Prima balans, nog veel te jong, goed concentraat. Andere proevers ruiken munt, rozen en een medicinaal toets. Een Beest van een wijn, ontzettend lang nahangend.

Jaargang 2008

Klassiek, heel veel zwarte bes, meer confiture, chocolade en herstbos. Humus, veel tannines nog, een bek vol wijn, zou tikje meer verfijning mogen hebben. Hartendief van Martijn.

Jaargang 2001

Mijn voorkeur, zeer expressieve neus, uitgelaten. Cederhout, vanille. Een krachtpatser met veel mooie zuren en goede balans. Berry benoemt leer, laurier en warmte.

Seña, de cultwijn uit de Nieuwe Wereld die op 23 januari 2004 in Berlijn Lafite en Margaux achter zich liet.

Gemaakt van 57% Cabernet Sauvignon, 20% Carmenere, 6% Cabernet Franc, 5% Petit Verdot, 12% Merlot (afhankelijk van het jaar) en 22 maanden gerijpt op Frans eikenhouten wijnvaten. Musar en Seña zijn wijnen die in de kelder horen van de avontuurlijke wijnliefhebber. Deze twee wijnen winnen nog steeds aan prestige en hebben inmiddels ook prijzen waarvan je menig Bordeaux Grand Cru Classé kunt kopen. En dat is terecht, want het zijn topwijnen. De prijzen gaan verder oplopen, want 2015 en 2018 van Seña kregen 100 punten van James Suckling.

Jaargang 2011

Mooie neus zeg! Combineert zwarte bessen/cassis met pure chocolade en sigarenkistjes-lucht, cederhout. Hele verfijnde smaak, liefelijk, verfijnd, erg mooi.

Jaargang 2009

Stinkertje, een medicinaal toets. Kersenjam is in ruime mate aanwezig. Hoe zeer smaken verschillen, sommige proevers doen een moord voor deze 2009, terwijl ik écht denk dat er iets met de fles aan de hand was, niet zo uitgebalanceerd.

Jaargang 2007

Mijn voorkeur en dé wijn van de avond. Een Bourgondische expressie in de geur, schitterend zwart fruit, verfijnde aandronk, rondeur, ge-wel-di-ge balans, een droomwijn, schitterend. Hartendief van Martijn.

Voortreffelijke proeverij Martijn!

07mrt/2020

By Peter van den Besselaarin Blogger, Food and Wine

Drie maal klassiek

Ongetwijfeld onze vraag wat dan precies klassieke wijnen zijn, verwacht hebbende, had Peter van den Besselaar het alvast opgezocht. Daarvoor ging hij te rade bij het wijntijdschrift uit het land der Claret-drinkende upperclass – Decanter – en bij wellicht zijn meest klassieke columnist: Andrew Jefford. Het woord ‘vertrouwen’ staat centraal in zijn antwoord. En vertrouwen, dat komt zoals eenieder weet te voet en gaat te paard. Dat onze Franse bureaucraten van de INAO er 24 jaar over deden om een gebied als Duché d’Uzès de AOC status toe te kennen, moeten we dan ook niet bekritiseren maar toejuichen, aldus Jefford. Soit.

De enige witte wijn van de avond is een (non vintage) Champagne cuvée Renée van Tribaut-Schloesser die meteen – wat scribent dezes betreft in ieder geval – ietwat tekort wordt gedaan door de leden der BWS. De wijn heeft een mooie neus, met wat notigs, maar om dit nu zoals menigeen doet “belegen” te noemen, gaat te ver. “Getoaste brioche” noemt de nieuwe voorzitter het en dat is een fijne en passende kwalificatie. De helft van de basiswijn kreeg een houtopvoeding, en na de prise de mousse verbleef de wijn nog 6 jaar sur lattes. Zeker niet te lang voor deze wijn. Edoch: de oude voorzitter merkt op dat eerdere cuvées Rene wat jeugdiger overkwamen. Zulks een discussie laat zich schier onmogelijk oplossen, dat behoeft waarlijk een spoedig hernieuwd bezoek aan de firma Tribaut-Schloesser!

Welnu, hoog tijd voor de eerste van drie series van ieder drie klassieke wijnen. “Pinot Noir” klinkt unisono uit de kelen der BWS-leden. Maar zijn het alledrie klassieke pinots, Bourgognes derhalve? Men zou het wel denken, het thema van de avond indachtig.

Wijn 1 is licht granaatkleurig, enigszins gesloten in de neus, er heeft zich wat depot verzameld in het glas. De wijn, een Mercurey 1er Cru 2011 Clos du Roy van Domaine Chanzy, heeft een aangenaam zachte aan- en afdronk, maar mist wat smaakintensiteit.

De volgende wijn heeft een robijnrood blosje op de wanen, is roodfruitiger, sappig, heeft zachte tannines – alhoewel ik ook een aantal keer ‘streng’ hoor vallen: Marsannay Trois Terres 2011 Vieilles Vignes van Domaine Jean Fournier.

De derde wijn is niet ieders favoriet, wel die van onze voorganger deze avond, en is de meest uitgesproken wijn. Dit is typisch Pinot Noir of, zoals uw verslaggever van dienst heimelijk dacht, Spätburgunder. Later, in de automobiel op weg naar huis blijkt de bestuurder daarvan óók de wijn als zijnde van onze oosterburen gedetermineerd te hebben. Maar de smaken die wij beiden associeerden met de Schiefferbodems van bijvoorbeeld de Ahr bleken toch echt druifeigen (want: duidelijk verschillende terroirs qua bodems en klimatologisch). Het ging hier om een Vosne-Romanée 2012 van Domaine Gros Frère & Soeur. Denk verder: steen, haardvuur, mineraliteit en een fijn-elegant mondgevoel. Mooi om te zien dat een druif drie zo verschillende wijnen kan voortbrengen. En alhoewel de terroirdiversiteit dus niet zo extreem bleek als door sommigen gedacht: een uiterst noordelijke Côte d’Or is toch iets anders dan een wijn uit een van de topdorpen in dat gebied, en beiden verschillen weer van een Côte Chalonnaise als de Mercurey.

De volgende serie: drie opvallend dieprode wijnen. Ook deze serie laat zich relatief gemakkelijk duiden: waarlijk Bordeaux. We proeven linkeroever (klassiek!) Haut-Médoc, van huizen van een zekere ‘nobesse oblige’ statuur.

De elegante en smakelijke (kers, hout, mooie smaakvoortzetting, proeft tegelijk koel elegant en sappig) Pauillac Réserve de la Comtesse 2011 wordt gevolgd door een Grand Cru Classé Château Cos Labory 2009 St Estephe. Die is wat gesloten, maar geeft in de tweede proefronde wat kruidigs, wat lijm, ook dit is een zachte wijn maar wel krachtiger en alcoholischer, meer smaakvol dan de Pauillac, met een mooie balans en structuur.

Het hartediefje van Peter is wijn nummer drie, de Château Gloria 2009 uit St. Julien. Die heeft een vlezige, rokerige neus, met donker fruit en vanille en rijpe tannines. De wijn heeft nog wat jaren voor zich.

Dan wordt het onverwacht moeilijk. Is de derde serie nu Rhône (de wijnen hebben minder kleur en wat zoet, dus sommige proevers achten Grenache de mogelijk dominante druif), iets nieuwe werelderigs, of …? Het blijken drie Brunello de Montalcino, en de laatste is al meerderjarig want uit 1999. La Poderina 2009 is bleek granaatrood, vrij gesloten, wel lekker sappig en in de afdronk blijft het zoetje hangen. Weinig tot geen Italië-associaties passeren de revu in de bespreking.

Wel vergelijkbare aantekeningen bij Il Poggione 2010. Die wijn kreeg volgens de proeverijdocumentatie van de heer Parker 97, van de WineSpectator 95 en van Jancis Robinson 17,5/20 punten. Het zijn zeker mooie wijnen maar men moge vraagtekens zetten bij of dit nu klassieke Brunello’s zijn. Zie voor geinteresseerden ook dit verslag van Fred Nijhuis.

Zeker niet klassiek qua verhaal is de derde wijn. Ze (ja, wijn is mannelijk, maar men leze verder!) toont bij goed proeven zowel qua boeket als op de tong haar gevorderde leeftijd, maar het stoort geenszins. De Prime Donne 1999 van Donatella Cinelli Colombini mag er zijn, het is een volle en rijke wijn. Donatella, telg van de Colombinifamilie (sinds 1000 nC) achter het Fattoria dei Barbi-domein, verliet dit bedrijf eind jaren 90 om voor zichzelf te beginnen. Ze kon geen wijnmaker vinden; die moest men jaren vooruitvastleggen. Gelukkig wisten ze bij de Oenologieschool van Sienna wel raad: vrouwelijke wijnmakers, die wilde geen enkel zichzelf respecterend wijnbedrijf in dienst nemen dus die waren in overvloede beschikbaar. Mitsdien wordt ook tegenwoordig deze beroemde cuvée nog gemaakt door een proefpanel bestaande uit louter vrouwen, waaronder verscheidene Masters of Wine. Zie foto boven dit artikel.

De uitdrinker van een klassieke proeverij dat is uiteraard een ~~Sautern~~ Riesling 2010 Auslese. Deze is van Willi Haag, en de druiven komen van de de gerenommeerde Brauneberger Juffer – Sonnenuhr. Petrol- en honingaroma’s; de hoge zuren, erg hoge zuren mag ik wel zeggen, maken dat de wijn eerder fris-fruitig dan zoet over de tong rolt. Een waardige afsluiter van deze klassieker!

Proefnotities en verslag
Rob van Ginneken

16feb/2020

By Peter van den Besselaarin Blogger, Food and Wine

Trouvailles op de werkavond

We zijn het nieuwe seizoen begonnen met de gebruikelijke mix van gevarieerde wijnen, met achtereenvolgens Champagne, Chardonnay uit Alto Adige, Pinot Gris uit Elzas, twee keer Gamay uit respectievelijk Chenas en Brouilly, Sangiovese uit Toscane, Bordeaux blend uit Haut Medoc, Tempranillo blend uit Rioja, Pinotage uit Zuid Afrika, Garnacha uit Gredos/Madrid, Malbec uit Mendoza, Savagnin uit Jura en Rieslaner uit Franken.

Vertrouwde wijn: Thierry Grandin Premier Cru Champagne

Speels met mooie zuren, brioche en appeltjes, mineraal

Verrassende wijn: Château l’Etoile 1998, vin de paille

Een knipoog naar de Jura proeverij in het seizoen. Abrikoos
in de geur, siroopachtige viscositeit, rijk en met goede balans.

Knipoogwijn: Conde de Valdemar 2010 Gran Reserva

Een knipoog naar de Rioja proeverij in het seizoen. Braam,
pruim, sappig, goede zuren, laurier en een klein stinkertje in de neus.

Klassieke wijn: Château Belle-Vue 2005 Haut Medoc

Deze proefden we eerder in de 2013 Interessante buurdomeinen
proeverij, ligt naast Giscours. Tertiaire geuren, ceder, leer, eucalyptus,
grafiet. Mooi geouderd.

Groot potentieel wijn: Domaine Weinbach 2018 Pinot Gris Cuvée St. Catherine

Heldere wijn met geelzweem, rijke wijn met veel concentraat,
frivool ook, mooie balans. Deze nog eens drinken over vijf jaar?

09feb/2020

By Peter van den Besselaarin Blogger, Food and Wine

Op Bordeaux - met zijn rangen en standen - raak je nooit uitgekeken of uitgeleerd

Op Bordeaux raak je nooit uitgekeken. En niet uitgeleerd. Er zijn daar veel mores die moeilijk te doorgronden zijn. Zo kan je met enorm veel passie gericht op kwaliteit een hemelse wijn maken in een herkomstgebied met een bescheiden reputatie. Jouw kwaliteitsstreven raakt bekneld in de realiteit, zoveel is zeker. Dat heeft te maken met de macht van de negociants. Decanter columnist Jane Anson schrijft over een lunch waar allemaal jonge wijnmakers (tot 30 jaar) van familiedomeinen uit Blaye, Entre Deux Mers, Bordeaux aanzaten. Drie van hen kondigen aan te stoppen en te kiezen voor beter betaalde banen. Omdat ze niet door het prijsplafond kunnen breken van de kleine appellaties, prijzen die worden bepaald door negociants. Lees hier haar kritische column. Bordeaux is een gebied met rangen en standen. Waar de Grand Seigneur zijn neus optrekt voor het Bourgeois, laat staan voor de Crus Paysans en Crus Artisans. Iedere streek heeft echter vernieuwers nodig. Wijnmakers die eigenzinnig gericht zijn op kwaliteit en die daar ook naar gehonoreerd worden. Je hebt pure pech als je zo’n vernieuwer bent op de verkeerde plek. Terwijl de liefhebber júist op zoek is naar de wijnmakers die boven het maaiveld uitsteken.

Eric Hoepelman brengt Bordeaux uit het topjaar 2000 op tafel. Een geweldig mooie line up. Met twee witte indrinkers, vier Bourgeois, een geklasseerde wijn, zes Grand Crus Classes en één top dessertwijn als uitdrinker.

Château Latour Martillac 2000 Pessac Leognan

In de eerste serie staat voor mij meteen van een van dé wijnen van de proeverij, deze Grand Cru Classé uit Pessac Leognan, gemaakt van semillon, sauvignon blanc en een pietsie muscadelle. Spannende wijn met goede balans, zegt Maarten. Veel concentraat, aldus Toos. Ik zie een goudgele kleur, met een complexe geur: vanille, een boers stinkertje, ook wat tropisch fruit zoals ananas. Rondeur in smaak. Vitaal met mooie zuren. Hap sap! En werkelijk minutenlang nahangend. Een fantastische wijn, waardoor ik – toch best ervaren – nu besef: er móeten witte Pessac Leognan en Graves wijnen in de kelder worden gelegd. Want zo’n belevenis wil ik vaker meemaken.

De vier Cru Bourgeois geven veel plezier, maar wekken ook de indruk op één na dat ze eerder nog lekkerder waren. Château d’Agassac 2000 Haut Medoc charmeert Valerie enorm, die ‘steeds andere geuren ruikt, geweldig, bouillon, medicinaal, pruimen, seringenbloesem, menthol en aardbeien’. Goed op dronk, zegt Maarten. Château Citran 2000 Haut Medoc zou Maarten nog laten liggen. Heeft inderdaad nog duidelijk tannine, met een iets vriendelijker geur dan d’Agassac, mocca en herfstbos. Ik constateer echter ook een opdrogende afdronk, de neus boeit mij meer dan de smaak. Château Poujeaux 2000 Moulis beroert ons. Ik vond de geur mooi met herstbos en champignons, erg mooie goede zuren en fijne doordrinkbaarheid. Toos is kritisch vanwege harde tannines, bitters en geen fijne smaak. Martijn prijst de prachtige geur daarentegen met koffie en menthol. Kees benoemt eucalyptus en potloodgrafiet. Château Meyney 2000 Saint Estephe heeft een fantastisch geparfumeerde rijke geur, vriendelijk en uitgebalanceerd. De aardse smaak hangt lang na. Toos is meer tevreden, Kees noemt de wijn fruitiger, hij ruikt drop. Martijn is gelukkig met mooi verweven houttonen. Ik vind Meyney het mooiste van de Cru Bourgeois.

Uitzonderingen bevestigen de regel

Jean Gautreau, dochter die nu in charge is en kleinzoon

Het is heel invoelend van Eric om Sociando Mallet 2000 Haut Medoc te plaatsen ná de Cru Bourgeois en voor de Grand Cru Classés. Dit is het succesverhaal van Jean Gautreau, die op 42 jarige leeftijd in 1969 een verwaarloosd domein kocht met 5 hectare wijngaarden. Door héél hard te werken en te investeren heeft hij met Sociando Mallet een enorme reputatie gevestigd. Sociando Mallet ligt op bevoorrecht terroir, dichtbij de Gironde. Gautreau was negociant en kende dus het klappen van de zweep. Hij is zo’n vernieuwer waar Jane Anson over schrijft.
De 1990 van het domein scoorde bij blindproeverijen direct na de oogst beter dan twee premier crus; dat zegt iets over het potentieel. Bij een verticale proeverij Sociando Mallet in 2004 bij de Brabantse Wijnsociëteit maakten zelfs kleine jaren (1991, 1992, 1993) veel indruk. Heel aantrekkelijke wijnen met veel beschaving. Toen hij overleed in 2019 telde Sociando Mallet maar liefst 83 hectare, goed voor 450.000 flessen jaarlijks. Sociando Mallet presteert op Grand Cru Classe niveau, dus wie geen etikettendrinker is, heeft hieraan een enorm goede koop. The most spectaculair rise ever known in the Medoc, schreef Robert Parker over deze wijn.

Sociando Mallet 2000 Haut Medoc is vrijwel ondoorzichtig. Louter positieve commentaren: Hans ruikt vlierbes, Claartje benoemt de kracht van de wijn, Leila noemt de wijn strelend en delicaat. Gerard prijst de rijke neus met rijp zwart fruit, kruidigheid en mild bittertje. Mijn bevindingen: heerlijke geur met paprikatonen, geparfumeerd, prachtige balans, goede zuren, heel mooi en ook minutenlang nahangend.

Grand Cru Classés Château Croizet Bages 2000, Pauillac

Dit domein presteerde niet altijd op Cru Classé niveau, maar presenteert zich nu mooi. Enorm rijk, koffie, laurier en grafiet, strenge smaak met duidelijk nog tannines, bittertje in afdronk. Goede zuren maar matige balans. Rob benoemt pruimen, kruiden, sappige aanzet met mooi zoetje. Mooie krachtige wijn, over 5 jaar misschien nog mooier. Annemiek ruikt kruiden, rood en zwart fruit in de neus, dat doorzet in de mond, zij zegt juist: heel mooi in balans. Willem Jan benoemt rood en zwart fruit, bes, chocolade en laurier,

Château Haut Bages Liberal 2000, Pauillac
Ondoorzichtige kleur, bruine rand, bloemrijk en vriendelijkere geur met mocca en herfstbos associaties, Verfijnd, Erg mooi, kracht en elegantie, uitstekende balans. Voor Rob zit de wijn op slot, Martijn valt de langere afdronk op.

Château Grand Puy Lacoste 2000, Pauillac

Hartendiefje van Eric. Een van de mooiste wijnen van de avond. Mocca, super verfijnd, espresso,
supermooie balans, lang nahangend, dennengeur en later ook cassis. Berry benoemt kersen, laurier, bosgeur, oud hout, turf, fruit en kersen in de smaak. Mooi op dronk. Paul noemt de wijn rokerig, fruit, bessen en kersen, frisse wijn, fraaie balans, pakkende tannines, conclusie zalige wijn. Kees roemt de deftige neus, mocca, zacht bittertje, framboos, potlood. Lange afdronk.

Château Grand Puy Ducasse 2000, Pauillac

Berry ruikt chocolade, koffie, pruimen. Dit is de eerste wijn die niet op dronk is, aldus Berry. Paul stelt dat de geur zachter is dan Grand Puy Lacoste. Bramen, pruimen. Kees noemt de geur wat gematigder. Hij ruikt eucalyptus. Deze wijn is complexer, stelt Maarten.

Mijn bevindingen: driekwart doorzichtige kleur, laurier, tabak en eucalyptus. Gewéldige verfijning en rondeur. Ik merk dat ik doorslik in plaats van uitspuw, doorslikfactor is hoog. Mooi nahangend.

Château Cantenac Brown 2000 Margaux

Hartendiefje van Eric. Martijn benoemt chocolade en hout. Maarten wil de wijn nú drinken en niet verder opleggen. Heel fris is zijn oordeel. Toos is heel enthousiast: zó moet een wijn zijn! Drop, laurier, bospaddestoelen, cacao, echt in balans, mooi complex, veel zachter en eleganter. Fijne zuren. Mijn aantekeningen zeggen verfijnd parfum kreupelhout, tabak, rondeur in smaak, heel sappig, lang nahangend, prachtig kersenpit bitter, hap sap!

Château Rauzan Gassies 2000, Margaux

Dit was lange tijd een lelijk eendje, een onderpresterende tweede cru. In 1992 werd een nieuwe cuvier in gebruik genomen, het gebouw waar de gisting plaatsvindt en de cuves rijpen. Ook kwam er een nieuwe kwaliteitsgerichte directeur. Ik vind dat je die verbeteringen in 2000 kunt proeven, ik ben zelfs geïmponeerd: diepere neus, concentraat, hele intense kersen geur, doorslikfactor, prachtige balans met nog veel potentieel. Just benoemt bramen, flinke tannines die goed geïntegreerd zijn, in de wijn perfecte smaken.

Château Rieussec 2001 Sauternes

Een klein uitstapje, want 2001 was een geweldig Sauternes jaar – en 2000 niet. Enorm geconcentreerde geur, kruidnagel en abrikoos, een bedwelmend stinkertje (botrytis), siroopachtige structuur met ook nog zuren. Willem Jan noemt het glas verrukkelijk, goudkleurig, gecarameliseerde tonen in de smaak met honing. Levendig glas wijn, niet extreem zoet, deze 100-punter. Belevenis.

Een prachtige en memorabele proeverij met goede documentatie.

Chateaux Bordeaux, strips om te leren over Bordeaux

Na de dood van haar vader is Alexandra Baudricourt vastbesloten leiding te geven aan “Le Chêne Courbe”, het uitgestrekt wijnlandgoed dat haar familie in het hart van het Medoc gebied bezit. De mooie erfgename is zich maar al te goed bewust dat ze zich als wijnmaker in de dop bescheiden moet opstellen, want het is geen sinecure om een Grand Cru te produceren. Ze had niet verwacht dat haar domein het doelwit zou worden van hebzucht, intriges en bedrog. Corbeyran is de scenarist van de stripboekenreeks Chateaux Bordeaux, getekend door Espé. Arend Jan van Oudheusden is verantwoordelijk voor de vertaling. De stripreeks is goed gedocumenteerd en zodoende krijgt de striplezer veel informatie, zowel over techniek, oenologen, negociants, etc. Aanrader.

21dec/2019

By Peter van den Besselaarin Blogger, Food and Wine

Bordeaux verticaal: zelf de slingers ophangen

Marathon van Medoc

Je moet zelf de slingers ophangen in het leven, zegt men wel. Nou heb ik de indruk… dat wijnliefhebbers daar patent op hebben. Zo klinkt al enige tijd uit onze ledenkring dat we in het jubileumjaar – veertig jaar bestaan – klassieke wijnen zouden moeten proeven. Klassieke wijnen! Bourgogne, Bordeaux, Toscane, Piëmonte, Moezel en Rheingau uit Duitsland. Willem Jan Withagen preludeert met de laatste proeverij vóór het jubileumjaar met een klassieke proeverij. Blije gezichten. En dat hij een toffe kerel is.

Een klassieke Bordeaux proeverij staat op het programma. Vaak begint die met een witte Bourgogne, nu ook. Meursault 2010 van A. Bichot is de eerste fles die Willem Jan opent uit een doosje in de kelder. De smaakcomponenten vliegen om de oren: exotisch fruit, ananas, amandel worden genoemd. Mijn aantekeningen zijn iets nuchterder: bescheiden geur, goede zuren, ranke wijn. Nog geen karakteristiek botertje. Fraai.

Van vijf wijndomeinen gaan we verticaal jaargangen proeven. Vrijwel steeds ‘scoort’ een topjaar als 2010 het best, krijgt applaus voor complexiteit, concentraat en balans. Interessant is dat zogenaamde mindere jaren wél lekkerder drinken, meer plezier geven. Een wijn uit zo’n topjaar heeft meestal veel tijd nodig om een zekere stugheid van zich af te schudden. Soms wel tien jaar of langer.

We zien dat meteen bij Château Taillefer, Pomerol, gemaakt van 75% merlot en 25% cabernet franc. We proeven 2012 en 2010.

Château Taillefer 2012 Pomerol

Valerie zegt het treffend: in 2012 is de geur mooier dan de smaak, bij 2010 is de smaak mooier dan de geur. Ik steek mijn neus in het glas en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Een rijke geur, herfstbos en potloodslijpsel. Aah, wat lekker. De smaak is een beetje scherp, mist wat charme. Je zou willen blijven ruiken.

Château Taillefer 2010 Pomerol

Gebruinde rand. Kan een geur ‘slanker’ zijn? Het staat zo in mijn aantekeningen: zwart zomerfruit, cassistonen, chocolade. Een harde aandronk en zoveel concentraat dat het potentieel duidelijk is, krijgt in het glas steeds meer de karakteristieke Pomerol rondeur. Beter in balans, goede zuren, zegt Toos. De wijn heeft veel lucht nodig om zijn kwaliteiten ten toon te spreiden.

Château Poujeaux gemaakt van cabernet sauvignon en merlot, aangevuld met petit verdot en cabernet franc. Net even wisselende percentages afhankelijk van het jaar. Dit is een domein dat een warm plekje heeft in het hart van veel leden.

Château Poujeaux 2011 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Rob noemt de wijn aangenaam en in balans. Ik ben er zeer over te spreken: prachtige complexe geur met turf, bos-champignons, aards, pruimen. Hap sap smaak, mooie zuren, bittertje en voelt ook nog jong aan. Lekker drinken dit.

Château Poujeaux 2012 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Heel anders. Rob ruikt wat paprika (onrijp). Veel minder geurig, wel wat aards. Veel smaak, goed om te proeven nu, iets ‘zachts’, bittertje na, karaktervol.

Château Poujeaux 2010 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Deze Cru Bourgeois is nu duidelijk béter op dronk dan de Grand Cru Classés die volgen. Niet zo uitgesproken geurig, maar wel complex: de aardsheid van Moulis, kaneel, tabak, eekhoorntjesbrood, munt ook. Wat een lekkere geur om te blijven ontdekken. Rondeur in de smaak, hap sap, oeps… vergeten uit te spuwen. Adembenemend lekkere wijn.

Château Cantemerle heeft ongeveer tweederde cabernet sauvignon, een vierde merlot en wisselend van het jaar aangevuld met cabernet franc en petit verdot. We proeven 2004, 2011 en 2012.

Château Cantemerle 2012 Haut Medoc

De meest doorzichtige kleur. Cassis in de geur, herfstbos al, goed concentraat en lijkt ook op dronk. Eric ruikt laurier, munt en fris groen. Leila ruikt drop en laurier. Uitgebalanceerde wijn.

Château Cantemerle 2011 Haut Medoc

Driekwart ondoorzichtige kleur. Leila ruikt wat medicinaals, ik ruik een cassisimpressie, tabak en leer. Zachte aandronk, hoge zuurgraad in afdronk. Fijn glas.

Château Cantemerle 2004 Haut Medoc

Heeft het zin een wijn zó lang te laten rijpen? Vijftien jaar oud nu. We hebben proevers die de voorkeur geven aan de jongere wijnen. Voor Willem Jan is dit een van de hartendiefjes van de proeverij. Leila roemt de zachtheid en het mondvullend fruit in deze wijn. Ik hou van de belegen tonen in de geur, maar ook potloodslijpsel en honingdrop. Deze wijn is werkelijk prachtig uitgerijpt en volkomen in balans.

Margaux proeven. Ik blijf het altijd bijzonder vinden. Vanwege die zijdezachtheid, dat liefelijke. We proeven Blason d’Issan 2013 en Château d’Issan 2010. Tweederde cabernet sauvignon, een derde merlot.

Blason d’Issan 2013 Margaux

De tweede wijn, dus gemaakt van jonge stokken. Just benoemt turf, munt en koffie. Halfdoorzichtige kleur. Voor zo’n betrekkelijk jonge wijn al veel te genieten in de geur: kreupelhout, menthol en aardbeienjam. Erg drinkbaar nu al: elegantie en finesse. Feestje.

Château d’Issan 2010 Margaux

Veertig procent merlot in deze wijn. Ondoorzichtige kleur. Dit is voor mij dé wijn van de proeverij. Klassieke neus met kruidigheid, laurier, veel potentieel, zachte aandronk en ongelofelijk veel elegantie. Rondeur, heerlijk in de mond. Verboden te spuwen. Vind ik. Punt uit. Uitmuntende balans. Just is gevraagd naar zijn voordeel en die komt met een soort ‘zing-vecht-huil-bid-werk-en-bewonder’ proeftermen: open haard, turf, drop, gloed, passie, trots, karakter, diepgang, intelligentie en blijdschap. Ieder woord kan hij ook in twee of drie zinnen nog eens uitleggen. Een proefheld die Just!

Dan een contrast met de Margaux, een Robert Parker lieveling: Château Smith Haut Lafite, Pessac Leognan. Tweederde cabernet sauvignon, een dertig procent merlot, aangevuld met cabernet franc en petit verdot.

Château Smith Haut Lafite 2010 Pessac Leognan

Ondoorzichtige kleur. Mijn oordeel wijkt hier nogal af van andere proevers. Ik vind de wijn stoffig en zelfs een tikje eendimensionaal. Wel veel kracht, maar weinig gelaagdheid. Veel kracht met alleen bitters na in de afdronk.

Château Smith Haut Lafite 2007 Pessac Leognan

Hartendief van Willem Jan. Ik ben ook enthousiast : ondoorzichtige kleur, aardse geur, chocolade en espresso, zeer zachte aandronk, rondeur en goed concentraat, fraai bittertje in de afdronk. Mooie uitgerijpte wijn.

Château Doisy Védrines 2007 Sauternes

In de eerste jaren van mijn lidmaatschap van de wijnsociëteit maakte de 1982 van dit domein verschillende keren onuitwisbare indrukken. En dan hou je een zwak voor zo’n domein. Tonen van edele rotting, met perzik, peer, sinaasappels. Elegantie. Prachtige balans. Fijn glas.

Fraaie proeverij afgesloten met fijne kazen van Paul.

09nov/2019

By Peter van den Besselaarin Blogger, Food and Wine

Woorden vinden voor de wijn

Een grote Chenin Blanc uit Frankrijk volgens Peter, acquired taste?

Peter van den Besselaar begint met ons te attenderen op een – volgens hem – zeer lezenswaardig boek van Reinier Spreen, getiteld ‘De taal van smaak’. In theorie is smaak eenvoudiger te omschrijven dan geur. Smaak kent vooral zoet, zuur, zout en bitter. Geur heeft veel meer dimensies. Geur kun je je hele leven blijven leren. Geur neem je waar met je neus tijdens het ruiken (orthosanaal). Geur neem je ook waar in de mond tijdens het proeven. We noemen het dan aroma (retrosanaal). De auteur van het boek stelt dat smaak
een taal is die je kunt leren spreken en verstaan.

Ook wij spreken elke dinsdagavond over wijnen.
Het blijft lastig geur en smaak te omschrijven. We weten wel of een wijn ‘lekker’ is. Het benoemen van het ‘waarom’ lijkt lastiger. Typeren van geuren is aangeleerd en cultureel bepaald. Als een geur onbekend is, gaat de waardering omlaag.

balans
lengte
complexiteit
verfijning

We starten met een wijnquiz. Ook ik krijg een A4 met daarop de beschrijving van zeven één druifwijnen (monocépages). En passant worden twee wijnen ingeschonken. Achteraf wordt ook mij duidelijk dat de ingeschonken wijnen geen verband houden met de wijnbeschrijvingen op papier, maar dat de quiz op zich staat. Ik troost me bij de gedachte dat ik niet de enige ben die het verkeerd begreep. Ben je als lezer nu ook de draad kwijt? Noël had de bedoeling van de wijnquiz goed begrepen èn van ons allen de meeste antwoorden juist. Peter reikt hem een fles wijn uit als prijs.

We bespreken de eerste twee wijnen. Bernardus Monterey County, Chardonnay, Californië, 2017 wordt herkend als afkomstig uit de ‘nieuwe wereld’. Veel power zegt Maarten. Azienda Agricola Ronchi, Chardonnay, Langhe, 2015 positioneert Toos uitstekend in de ‘oude wereld’. Droger, hazelnoot en body zegt Kees. Ik ruik bloemen, witte perzik, mango. Heerlijk droog en rijk!

Idyllischer dan Savennieres in de herfst kan het niet worden

De glazen worden opnieuw ingeschonken. Wederom wit. Anderen zijn wat enthousiaster dan ik ben. Over de Domaine Patrick Baudouin, Savennières Bellevue, Chenin Blanc, 2015 zegt Just: ingetogen droger, boterbloemen, zuur en verse maïskolven ook in de smaak. Leila vindt deze wijn jong, fris, met wat tannines, vanille en mineraal. Over Savennières Clos du Papillon, Domaine de Baumard, Chenin Blanc, 2011 zegt ze dat die ronder is, met vlierbloesem en hout. Peter is enthousiast; zijn eerste ‘hartedief’ van de avond. Overigens zonder een spatje houtrijping.

Over naar rood. Weingut Zehe-Clauss, Spätburgunder, Rheinessen, 2015 is voor 90% transparant. Aardse tonen, beetje rood fruit, stoffige tannines met wat vanillesuikerzoet zegt Claartje. Ook anderen roemen de aardsheid. Ernaast staat Agricola Cozzo Mario, Madonna delle Rose, Nebbiolo Barbaresco, 2014. Donkerrood, alcohol, frambozen, onrijpe tannines, rood fruit, strenge bitters zegt Gerard. Willem-Jan voegt er geparfumeerd met kersen aan toe.

Volgens Hans is Laurent Perrachon, Morgon, Côte de Py, Gamay, 2017 donkerrood, eenvoudig, voorzien van kers, met een goede ‘body’ en balans. Enkelen positioneren de wijn ten onrechte iets zuidelijker: Rhône. Baronie Madeleine Couly Dutheil, Cabernet Franc, Chinon, 2014 wordt door Berry het label ‘liefhebberswijn’ toegekend. Waarom?: kersen, leer, vegetaal in neus, rijp in mond, veel tanninezuren. Peter geeft deze zijn predikaat: hartedief!

Als intermezzo schenkt Peter een curiositeit: Château Tour Pibran, Pauillac, 1983. Een flinke overgang naar oudere wijnen, duidelijk in kleur en geur. Een krijgertje, de smaak is jaren geleden beter geweest.

Moulin des Dames, Côtes de Bergerac, 2005 blijft lang hangen.
Zowel Kees als Willem-Jan vermoeden dat het een wijn op leeftijd is. W-J vult aan met fruit, stoffig, potlood, ceder, leer. Château Chasse Spleen, Moulis, 2003 beschrijft Kees als zwart rood, mat, drop, zacht, chocolade, teer, cederhout, braam, op leeftijd.

We sluiten af met twee prachtige ‘uitdrinkers’. Château de Jau, Rivesaltes Ambré, 2007 is bruin, met een neus van boterbabbelaar, sinaasappel; in de mond marmelade en peperkoek. Ook Annemiek benoemt de gebrande boter caramel en een bittertje. De Saussignac, Vendanges d’ Autrefois, Sémillon, 2011 is goudgeel en frisser. ‘Prachtig’ zegt Toos, met abrikoos, zoetzuur en mooi in balans.

Na een mooie avond vraag ik me af of wij nu wel de goede woorden hebben gevonden om de wijn te omschrijven. Misschien toch maar het boek erop na gaan slaan….

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman