Tag: Beaujolais

By in

Drie-in-Een proeverij: “We hebben zo onze eigen manier om te laten zien dat we het niet weten in een blinde proeverij.”

Rob van Ginneken vult deze avond een op het laatste moment opengevallen plek in met zijn Drie-in-Een proeverij. De voorbereiding was al vergevorderd, ’s middags werden de laatste twee flessen nog snel erbij gehaald. Tot ons geluk met verrassende resultaten.

We beginnen klassiek met een klein huis.

Champagne Le Mesnil, Sublime 2015
De indrinker heeft veel fruit, vrolijke bitters en een mooie mousse die afhankelijk van het glas wat uitdooft of prima en fijnmazig blijft bubbelen. Belegen appels, meloen, mooie zuren en gist. Rob komt hier vaker. Dat begrijpen we.

 

Proeverij 1 Witte Mannen Van Middelbare Leeftijd

Waar je vroeger zonder gevaar beticht te worden van me too en masculien patserschap bij 3 in 1 nog mocht denken aan een welgevuld bubbelbad bij  Yab Yum, kiest Rob voor de aftrap van zijn proeverijtrio voor een 7x afgevinkt thema. ‘Wat middelbaar is?’ wordt gevraagd, dan kom je bij Rob op zo’n jaartje of 5. Zitten deze heren in een midlifecrisis? Welnee, middelbaar is het nieuwe jong. Maar dan gerijpt.

  

Tyrrell’s Wines, Vat 1 Hunter Valley Semillon 2010
Een Australische semillon die mocht blijven liggen. Heeft daardoor tonen van chardonnay gekregen. Wat steenfruit, citrus. In de neus stevig. Ceder, wat vuursteen/rokerigheid. Het fruit is wat gezakt, de belegenheid komt ervoor terug. Deze middelbare man is duidelijk wat in gewicht toegenomen.

Domaine Vacheron, Sancerre Les Romains 2018
Ik ruik en ruik nog eens. Boenwas en bloemen! Dat vertelt m’n neus. Lente! Geen buxus, geen kattepis. Middelbaar maakt atypisch zou de conclusie kunnen zijn. Ik vind deze sauvignon blanc mooi. Met z’n bitters, met graansmaken, met amandel. Met een vleugje tabak in de neus. Apart, deze middelbare.

Dirler-Cadé Vendange Tardive Lieu-dit Belzbrunnen 2014
Een huis waar we op wijnreis bij langs zijn geweest. Deze zoete riesling barst van de petrol. Geconfijt fruit, abrikoos. Zacht, een klein beetje citrus. Een mond vol. Een witte man van middelbare leeftijd kan ook klassiek zijn.

 

Proeverij 2 Bourgogne of Beaujolais?

De volgende mini proeverij zou eenvoudig moeten zijn. Proeven we een Beaujolais of hebben we een Bourgogne in het glas? Zoals het hoort was de hele wijnclub het volslagen eens. De helft vond een glas Beaujolais, de andere helft wist zeker met Bourgogne van doen te hebben. En dat niet één keer. Welnee, als we het consequent oneens zijn, dan proeven we vast constant. Dus bij elk van de drie glazen was de verdeling zo’n beetje half-half. Wij hebben zo onze eigen manier om te laten zien dat we het niet weten. Dat doen we ook door bij dit thema te discussiëren over achtereenvolgens fruit, tannines, munt, eucalyptus en koffie.

 

Château des Jacques, Moulin-à-Vent 2016
Dit is dus een Beaujolais mensen. Waarbij zeker bij deze producent zonder macération carbonique zijn flessen véél op Bourgogne gaan lijken. Het zogenaamde ‘morgonner’, de specifieke term voor het meer en meer Bourgognekenmerken krijgen van een Beaujolais gamay (m.n. uit het gebied Morgon). Die Fransen snappen dat we er soms naast zitten. We proeven en ruiken melkchocola, kers, wat aardsheid. Best zoet, voor de een is dat sappig, voor de ander weeïg. Daar komt toch het Beaujolaiskarakter meer naar voren.

Kreuzberg, Neuenahrer Sonnenberg Spätburgunder GG 2018
Een stiekemerd van onze proefgever. Stopt ie lukraak een Duitser in de serie. Vermomd als Bourgogne. We trappen er blind en met open ogen in. Zwarte bes, braam, chocola, wat koffie. Een framboosje erbij. Tja, dat maakt een Bourgogne. Of een Beaujolais, volgens de andere helft. Niemand die ook maar een moment dacht aan een Duitser. ‘Allo ‘allo was nog nooit zo onherkenbaar.

Voor mij, als liefhebber van wat stevigere wijnen, was deze spätburgunder de lekkerste van de serie. Volgens de fijnproevers waren de parels uit de Beaujolais te prefereren.

Château des Jacques, Morgon Côte de Py 2016
Daar is de Morgon. Een hele meneer. Met zwarte bes, chocola. Met tannines. Hoog op zuur. Met rood fruit. Een liefhebberswijn. Tot ons gekomen omdat Rob zo handig was geweest om de fles wijn van het niveau eronder lekker op te slobberen op een andere avond. Doet ie goed!

 

Proeverij 3   WK-wijnen

De laatste proeverij die we krijgen bestaat uit drie flessen die eerder op het WK blindproeven zijn langsgekomen. En aangezien we nog nooit Nederlands kampioen zijn geweest met een van onze teams, is dit as close as we can get. Wat de ambitie niet dooft, hoor. De smokings en galajurken hangen klaar.

  

Ramey Chardonnay Ritchie Vineyard 2018, Russian River (Wijn 5, WK 2022)
Een heerlijke dikkerd. Boter, room, zwoel. Tropisch fruit, honing. Ook wat anijzigs, een klein beetje limoen en wat vanille. Kweepeer, sinaasappel, amandel. Herkenbaar, klassiek. En moddervet. Of voluptueus wat veel prettiger klinkt. Het smaakt hetzelfde. Voor sommigen naar al snel genoeg. Voor anderen is zo’n stevigheid een mooie reden om de tanden erin te zettenen niet meer los te laten. Ik hoor bij de laatste categorie.

Chateau Musar 2017, Bekaa Valley (wijn 6, WK 2019)
Verplichte kost voor WK oefenaars. Deze wijn uit Libanon stond daar opgesteld in 2018 en in 2020. Musar is een van de bekendste huizen. Veel proevers denken een Italiaan in het glas te hebben.  Logisch ook dat we dit jaar teams in de voorronde voor het NK hebben. Een lesje bescheidenheid komt niet ongelegen bij onze club. Was het de zwarte bes? De gloed in het glas? De pruimen erbij? De mooie knisperende tannines? Het zoetje met wat chocola en drop? Het randje koffie? Welnee, we waren het zelf en we zaten ernaast. Dat maakt ‘m niet minder lekker trouwens. Doe nog maar een proefglas! Nog niet eens zo oud nu al volop het drinken waard.

Zeni Amarone della Valopolicella Classico 2020 (2 Amarones in 2018 en 2020)
De laatste fles is niet van het WK huis dat zijn Amarone terugzag op het WK 2020. Maar ja, Amarone is in de basis zo typisch dat het precieze huis niet het verschil gaat maken. Een klassieke uitsmijter. Stooffruit, rood fruit, dikke wijn. Hout, wat toast (eventueel licht verbrand), bietjes en koffie. Hoestdrank en wel een hele mooie. Zo wil je een WK beleven.

 

Rob, bedankt voor 3x afwisselend plezier van hoge kwaliteit!

Proefnotities en verslag Just Krijn

 

Woorden vinden voor de wijn
By in ,

Woorden vinden voor de wijn

Een grote Chenin Blanc uit Frankrijk volgens Peter, acquired taste?

Peter van den Besselaar begint met ons te attenderen op een – volgens hem – zeer lezenswaardig boek van Reinier Spreen, getiteld ‘De taal van smaak’. In theorie is smaak eenvoudiger te omschrijven dan geur. Smaak kent vooral zoet, zuur, zout en bitter. Geur heeft veel meer dimensies. Geur kun je je hele leven blijven leren. Geur neem je waar met je neus tijdens het ruiken (orthosanaal). Geur neem je ook waar in de mond tijdens het proeven. We noemen het dan aroma (retrosanaal). De auteur van het boek stelt dat smaak
een taal is die je kunt leren spreken en verstaan.

Ook wij spreken elke dinsdagavond over wijnen.
Het blijft lastig geur en smaak te omschrijven. We weten wel of een wijn ‘lekker’ is. Het benoemen van het ‘waarom’ lijkt lastiger. Typeren van geuren is aangeleerd en cultureel bepaald. Als een geur onbekend is, gaat de waardering omlaag.

  • balans
  • lengte
  • complexiteit
  • verfijning

We starten met een wijnquiz. Ook ik krijg een A4 met daarop de beschrijving van zeven één druifwijnen (monocépages). En passant worden twee wijnen ingeschonken. Achteraf wordt ook mij duidelijk dat de ingeschonken wijnen geen verband houden met de wijnbeschrijvingen op papier, maar dat de quiz op zich staat. Ik troost me bij de gedachte dat ik niet de enige ben die het verkeerd begreep. Ben je als lezer nu ook de draad kwijt? Noël had de bedoeling van de wijnquiz goed begrepen èn van ons allen de meeste antwoorden juist. Peter reikt hem een fles wijn uit als prijs.

We bespreken de eerste twee wijnen. Bernardus Monterey County, Chardonnay, Californië, 2017 wordt herkend als afkomstig uit de ‘nieuwe wereld’. Veel power zegt Maarten. Azienda Agricola Ronchi, Chardonnay, Langhe, 2015 positioneert Toos uitstekend in de ‘oude wereld’. Droger, hazelnoot en body zegt Kees. Ik ruik bloemen, witte perzik, mango. Heerlijk droog en rijk!

 
Idyllischer dan Savennieres in de herfst kan het niet worden

De glazen worden opnieuw ingeschonken. Wederom wit. Anderen zijn wat enthousiaster dan ik ben. Over de Domaine Patrick Baudouin, Savennières Bellevue, Chenin Blanc, 2015 zegt Just: ingetogen droger, boterbloemen, zuur en verse maïskolven ook in de smaak. Leila vindt deze wijn jong, fris, met wat tannines, vanille en mineraal. Over Savennières Clos du Papillon, Domaine de Baumard, Chenin Blanc, 2011 zegt ze dat die ronder is, met vlierbloesem en hout. Peter is enthousiast; zijn eerste ‘hartedief’ van de avond. Overigens zonder een spatje houtrijping.

Over naar rood. Weingut Zehe-Clauss, Spätburgunder, Rheinessen, 2015 is voor 90% transparant. Aardse tonen, beetje rood fruit, stoffige tannines met wat vanillesuikerzoet zegt Claartje. Ook anderen roemen de aardsheid. Ernaast staat Agricola Cozzo Mario, Madonna delle Rose, Nebbiolo Barbaresco, 2014. Donkerrood, alcohol, frambozen, onrijpe tannines, rood fruit, strenge bitters zegt Gerard. Willem-Jan voegt er geparfumeerd met kersen aan toe.

Volgens Hans is Laurent Perrachon, Morgon, Côte de Py, Gamay, 2017 donkerrood, eenvoudig, voorzien van kers, met een goede ‘body’ en balans. Enkelen positioneren de wijn ten onrechte iets zuidelijker: Rhône. Baronie Madeleine Couly Dutheil, Cabernet Franc, Chinon, 2014 wordt door Berry het label ‘liefhebberswijn’ toegekend. Waarom?: kersen, leer, vegetaal in neus, rijp in mond, veel tanninezuren. Peter geeft deze zijn predikaat: hartedief!

Als intermezzo schenkt Peter een curiositeit: Château Tour Pibran, Pauillac, 1983. Een flinke overgang naar oudere wijnen, duidelijk in kleur en geur. Een krijgertje, de smaak is jaren geleden beter geweest.

Moulin des Dames, Côtes de Bergerac, 2005 blijft lang hangen.
Zowel Kees als Willem-Jan vermoeden dat het een wijn op leeftijd is. W-J vult aan met fruit, stoffig, potlood, ceder, leer. Château Chasse Spleen, Moulis, 2003 beschrijft Kees als zwart rood, mat, drop, zacht, chocolade, teer, cederhout, braam, op leeftijd.

We sluiten af met twee prachtige ‘uitdrinkers’. Château de Jau, Rivesaltes Ambré, 2007 is bruin, met een neus van boterbabbelaar, sinaasappel; in de mond marmelade en peperkoek. Ook Annemiek benoemt de gebrande boter caramel en een bittertje. De Saussignac, Vendanges d’ Autrefois, Sémillon, 2011 is goudgeel en frisser. ‘Prachtig’ zegt Toos, met abrikoos, zoetzuur en mooi in balans.

Na een mooie avond vraag ik me af of wij nu wel de goede woorden hebben gevonden om de wijn te omschrijven. Misschien toch maar het boek erop na gaan slaan….

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman

Over Beaujolais, zoektocht naar terroir en groene noten
By in ,

Over Beaujolais, zoektocht naar terroir en groene noten

Terroir
+ Cru de Beaujolais, dat is het thema van onze laatste proeverij van het
seizoen. Zomerse wijnen, jong, vrolijk, gecombineerd met de heilige graal van
de wijnbouw (“als wijnbouw heden ten dage een godsdienst was, dan zou haar god
zeker Terroir heten”). Ben erg benieuwd hoe Paul Heemskerk dit gaat aanpakken.
De vragen die meteen opborrelen: hoe ruim of nauw definiëren we terroir? Zijn
het alleen bodem, klimaat, reliëf die een rol spelen? En: Zijn de
natuurlijke factoren in en rondom de wijngaard wel de oorzaak van de bijzondere
smaak van streektypische produkten? En ook: Proef je echt de bodem in de
wijn? (nee) Plus: Kun je
van dezelfde druiven een heel andere wijn maken? (ja). En vooral: Is de wijnbouwer niet belangrijk? (natuurlijk wel) Eveneens: Zijn
wijnen van verschillende streken wel zo gemakkelijk blind van elkaar te
onderscheiden? (nee, dat weten we
maar al te goed) Als laatste: Komt mineraliteit in de wijn wel van de
bodem? (nee)

Als de
discussie over terroir al alle kanten op gaat, hoe zit het dan met
terroirexpressie? Wellicht helpt hier de infographic van Lars Daniëls (met dank
aan Jamie Goode). Er is een duidelijk onderscheid in terroir en
terroirexpressie.KLIK OP DE ILLUSTRATIE.

De
vraag voor deze proeverij wordt: kunnen wij de sense of place proeven in
de gepresenteerde (geblindeerde) flessen Beaujolais? Helaas wordt deze hamvraag
niet ‘ontbeend’. Een paar keer wordt er naar granietbodems verwezen en dat was
het dan. Ik heb geprobeerd om wat meer informatie te krijgen over de geproefde
wijnen. Dat was verre van eenvoudig. De importeur(s) houden het bij
nietszeggende promobabbels. De website van een van de wijnboeren maakt het wel
erg bont; ‘its finesse, flavours and elegance make it the ideal wine for
women with taste’. (alain-michaud.fr over Brouilly). In de fiches
techniques (als ze al te vinden zijn) staat wel enige informatie, maar
nergens gestructureerd. Wie zich in terroir wil verdiepen heeft een aardige
klus voor de boeg. Op stap, naar de wijnboeren toe, naar proeffestiviteiten,
rondkijken, ruiken, nieuwsgierig zijn, vragen, studeren en nog meer proeven.
Kijk, zo ontstaat een master-studiereis terroir.

Wat
hebben we geproefd?1 x Beaujolais
Villages Blanc en 1 x Beaujolais Villages Rosé 2016 van Domaine des Nugues.De
rosé is verlegen en ingetogen, mild bloemig met wat bessen in de (korte)
afdronk.

Van
deze producent proeven we ook de Fleurie 2015 en de Morgon 2014. Paul heeft ervoor
gekozen de wijnen op keldertemperatuur te serveren. Hij heeft kennelijk een
zeer koele kelder, want gecombineerd met onze smalle proefglazen heeft de
Fleurie het erg lastig. De zuren worden benadrukt, de tannines spelen op. Als
de wijn iets opwarmt komt de verleidelijke kant naar boven. Soepel. Hapsap. Dat
wordt vast mooier met nog wat geduld. De Morgon vond ik het fraaist. Rond, vol
en krachtig, kersenjammig, kruidig, structuur.

INTERMEZZO macération carbonique: helemaal, half, of
helemaal niet

Beaujolais
wordt vaak geassocieerd met maceratie onder koolzuur, beter bekend als
macération carbonique. Hele druiventrossen worden na het plukken in een stalen
tank gestopt, zonder kneuzing. Het vat wordt hermetisch afgesloten en
ingespoten met koolzuurgas. Door toepassing van deze techniek wordt de
terroirexpressie naar de achtergrond geduwd. Voor de cru’s wordt macération
carbonique niet of nog maar gedeeltelijk toegepast en wordt de vinification
bourguignonne steeds belangrijker; ontsteelde druiven worden vergist,
waarbij de wijn bij de gisting tot wel drie weken op de schillen blijft voor
diepgang en kleur. Daarna volgt langere opvoeding op hout. In de Beaujolais
blijft macération sémi-carbonique of vinification beaujolaise het
belangrijkst. Hoe gaat dat? Hele trossen worden geoogst en in een afgesloten
vat gedaan. Onderin gaan de trossen kapot, komt sap vrij en start de
vergisting. Dat gebeurt spontaan of na toevoeging van gist. In de laag erboven
drijven de trossen in het sap; hier is alleen sprake van inweking. In de
bovenste laag zijn de druiven omgeven door het vrijgekomen CO2. In die laag
vindt de echte macération carbonique plaats. Daarna vinden remontages
plaats voor extractie. Vervolgens worden de druiven geperst en wordt de wijn
overgeheveld naar een ander vat voor de malolactische gisting en verdere
rijping. Hoe langer je het moment van persen uitstelt, hoe meer kleur en
structuur de wijn heeft. Bij wijnen uit Morgon kan dat oplopen tot 32 dagen. (Perswijn
oktober 2016; Lars Daniëls; Morgon, Beaujolais zoals – ie moet zijn)

We
proeven twee wijnen van Domaine Matray, beide uit 2014; een Chénas en een
Juliénas. Opvallend is de kleurtransparantie van beide wijnen. Is dit misschien
Pinot Noir? (We zijn op ons hoede omdat in de serie hiervoor een piraat van
Cabernet Franc bleek te staan).

De
Chénas > pioenroos | zacht & gul, framboos.

De
Juliénas > Viooltjes, pioenroos, kaneel | weer framboos, meer grip dan de
Chénas.

Door
de fijne website van Matray wat meer informatie over de wijnen. Over de Juliénas
bijvoorbeeld;

afkomstig
van de wijngaarden les Paquelets, Bois de Chat, Les 4 Cerisiers, Place des
Vignes & En Vayolette > 8 hectare > expositie: zuid & zuid-west
> oogst: midden september > stokken 45 jaar > Semi-carbonique >
geperst na 10 dagen. Rijping in grote vaten (beton? rvs? glasvezel?) Over de
bodem van de wijngaarden is helaas niets te vinden. De Chénas is een
hartendiefje van Paul en blijkt op eiken vaten van 215 liter te hebben gerijpt.

Op de
website ook een fotografische oogstimpressie. Zo krijgen we toch een beetje ‘sense
of place’.

De
uitdrinker blijkt hors-categorie curiosa-uitblinker. Rood. Kruidig. Zeer
kruidig. Sinaasappelzeste, anijs, kruidnagel. Is dit Barolo Chinato? Het doet
in de verte denken aan port, maar met een gigantisch bouquet garni. Wat
is dit?? Het
blijkt een notenwijn te zijn. In Frankrijk wordt het spul regelmatig gemaakt en
gedronken (niet verwonderlijk met zo veel notenbomen). De wijn wordt door een
Nederlandse klant van Paul in Frankrijk gemaakt. Het eigengemaakte etiket zit
over dat van een fles Lillet heen geplakt en vermeldt: Vin de la maison |
Chateau d’Hackfort | Vin de noix 2017 | Fabrique avec recette original. Met
het Vordense kasteel Hackfort heeft het niet veel van doen (in de lente een
bezoek meer dan waard vanwege de bloeiende stinzenplanten, het kasteel/landgoed
is één van de topgebieden van Natuurmonumenten), maar mijn nieuwsgierigheid is
gewekt.

Basisingrediënt is walnoot. Maar wel groene, onrijpe
walnoot. De noot moet nog maagdelijk wit zijn, de bolster onbeschadigd. Volgens
de traditie moeten de noten rond Sint Jan (24 juni) geplukt worden. Uit het 17e eeuwse kookboek ‘de verstandige kock’
(klinkt als nederdetective-tv) het recept voor gekonfijte walnoten: Pluckt
de noten af te Sint Jan, eer de pit hart is. Steeckt daer met een penneken
verscheydene ghaten in. Leghtse negen dagen of thien dagen te weeck en
dickmalen ververscht. Daernaer een weynig in water gesoden en dan in suycker of
syroop gesoden, doch wel 4 mael soolangh als limoenen of oranje, naer ‘t vlies
afgedaen is en nagelen of caneel ingesteken zijnde, temets in ‘t koocken met
wat honingh of suycker ververschende voor ‘t weghkoocken. Dan in de syroop
laten leggen. Soo kondt ghyse lange bewaren.

Recentere
bronnen (o.a. Janneke Vreugdenhil) geven dit recept voor notenwijn: oogst
twintig mooi groene onrijpe walnoten, haal ze uit de bolster en hak de noten in
stukken. Doe de noten in een pot van 6 liter/jerrycan met 4 liter rode wijn
(hoeft echt geen Pomerol te zijn), een pond suiker en een liter
inmaakbrandewijn. Zet het prutje een aantal maanden koel en donker weg.
Ondertussen kan het etiket ontworpen worden en kan lang nagenoten worden van de
zwarte handen… Filter het zaakje en bottel het in flessen naar keuze. Et voilà:
Brabantse Sociëteits-Notenwijn. Wel opschieten met noten plukken, want door de
klimaatsverandering ligt het plukpunt tegenwoordig 2 weken eerder. Ook dat is
terroir-gerelateerd.

Verslag en proefnotities Hans Lodewijkx

Natuurwijnen | Dwarsdenkers | Querulanten op herhaling
By in ,

Natuurwijnen | Dwarsdenkers | Querulanten op herhaling

Catherine en Pierre Breton

Hans Lodewijkx brengt natuurwijnen van
dwarsdenkers op tafel. Querulanten op herhaling:Om de halve garen. De
buitenbeentjes. De rebellen. De onruststokers. De vreemde eenden in de
dagelijkse bijt. Degenen die het anders zien. Die niet gek zijn op regeltjes.
En geen respect hebben voor de stand van zaken. Je kunt ze napraten.
Tegenspreken. Ophemelen. Of omlaag halen. Het enige wat je niet kunt is: om ze
heen. Want zij brengen verandering. Brengen de wijnwereld verder. En waar
sommige mensen malloten zien, zien wij genieën. Omdat de mensen die gek genoeg
zijn, dat ze denken de wijnwereld te kunnen veranderen, degene zijn… die het
doen.

We hebben bijzondere wijnen op tafel. Dat blijkt uit de
commentaren die ik krijg op delectable (een soort facebook van wijn met vrienden
van over de hele wereld die proefnotities delen). De iconische Morgon van
Lapierre krijgt commentaren als Always fantastic.En: Way to go.  Over
Lunar chardonnay schrijft Ted Corvey: What a find. Been dying to try this. Love
this producer.Ha, wij drinken dat op een doordeweekse dinsdagavond.

Sans Pagne 2016, Ludovic Chanson

Komt uit Montlouis, Loire, maar is vin
de france.Meestal een goed teken : de wijnbouwer lapt dan de regels
aan zijn laars. Precies: een querulant. Deze wijn is gemaakt van chardonnay en
sauvignon. Zoiets krijgen we niet vaak in het glas. Ik vind deze wijn ‘zonder
lendedoek’ meteen sympathiek. Het zou een lichte IPA kunnen zijn, zegt Willem
Jan. Mijn aantekeningen: appelsap, karton, aangenaam zoetje en een ijzerig
bittertje. Het zou warempel een cider kunnen zijn. Eigenzinnig glas.

Twee wijnen van Alvarinho worden door geen enkele proever
herkend. Een week voor het clubkampioenschap. Verdorie. De Soalheiro
Terramatter 2015 heeft een jaar meer fles en dat proef je. Straffe zuren, vind
ik, een echte eetwijn. Wel een die véél te bieden heeft: impressies van
brandnetel en buxus, ik hoor appel, amandel, boter, ananas, nog eens buxus,
drop, honingachtig en mandarijn. Kom er maar eens om, alles in één wijn.

Drie Oranje wijnen staan op tafel. De tien jaar oude Lunar 2008
Chardonnay uit Slovenië wordt gemaakt door druiven te ontstelen en ongeperst in
het vat gedaan. De wijn blijft 240 dagen in contact met de schillen. Louter
positieve commentaren. Annemiek mooi geel, appelig, ruikt (positief)
zuurkoolvat, aangenaam glas. Just ruikt zowel ontbijtkoek als boterkoek,
narcis, bloesem en citrus. Mijn aantekeningen: abrikoos en appelperenstroop, enorm
veel bitters.

Morgon 2016 Lapierre

Herkenbaar gmay, zegt Toos, zuren en bitters mooi in balans, in
de geur framboos én aardbei. De wijn is iets meer gesloten dan een Beaujolais
Villages  2016 van Karim Vionnet die we
ernaast proeven. Uiterst frivole wijn met veel frambozen, wijn zoals wijn
bedoeld is: geeft véél plezier.

Eric beschrijft de volgende wijn qua geur nog neutraal tot
positief, maar bij de smaak trekt hij een grimasgezicht: vies! Ik val van mijn
stoel. We zien hier hetzelfde als in de querulantenproeverij in 2012: de
meningen lopen ver uiteen.

Bourgueil 2016 Trinche! Catherine & Pierre Breton

Deze wijn van cabernet franc heeft héle hoge zuren. Wie daar
doorheen kan proeven ervaart veel moois. Frivool en expressieve geur. Mooi
rijke en ronde smaak. Prachtig zoet fruit in de geur. Willem Jan benoemt
kersen. En misschien heel ver weg zit er nog wat paprika. Willem Jan slikt
álles in wat hij al jaren roept over cabernet franc. Want dit is razend lekker.
 

Les Temps de Cerises 2016 Axel Prüfer

Gemaakt van gelijke delen merlot en grenache, aangevuld met 20%
blend van carignan, cinsault en aramon. Uit de proefnotities komen zoveel
impressies naar voren dat we de wijn complex zouden kunnen noemen. In mijn
aantekeningen staat echter tikje eendimensionaal. Maar ook: sappig, vitaal,
mocca. Pioenroos! Enorm rijke en brede geur.

Peyrouzelles Causse Marines 2016 Patrice Lescarret

Het
etiket met de clownsneus. Gemaakt van een mix van druiven: braucol (=fer
sarvadou), syrah, duras, alicante, prunelart en jurancon. Deze wijn heeft een
klein rubbertje en veel kruiden. Best een hoge zuurgraad (veel natuurwijnen
hebben dat) en rondeur en sap. We proeven dit type wijnen te weinig, zegt Hans
Lodewijkx. 

Salade gresiers de canard, laat de lente maar komen

Domaine du Cros 2015 Lo sang del Pais,
Marcillac, Philippe et Julien Teulier

Gemaakt van fer sarvadou. Voor mij is dit – naast de Lunar
chardonnay – dé wijn van de proeverij. Vanwege een onverslaanbare
prijs/kwaliteit verhouding. Hier een doosje van en de lente kan beginnen. Met
wat hachee op regenachtige dagen. En salades als je al buiten kunt eten, zoals
met geconfijte eendenmaagjes. De wijn heeft mocca en een rijke geur en smaak.
Goede balans, heel karaktervol.

Crus de Beaujolais: proeven we wel dezelfde wijn?
By in ,

Crus de Beaujolais: proeven we wel dezelfde wijn?

Wijngaarden in Morgon

De hele Beaujolaisstreek
heeft recht op de AOC benamingen beaujolais of beaujolais supérieur. De AOC
Beaujolais-Villages is voorbehouden aan 39 gemeenten in het noordelijk deel van
de Beaujolais. Daarbinnen mogen 10 gemeenten hun naam aan hun wijn geven. Dit
zijn de 10 crus van de beaujolais. Op één na zullen ze allemaal over de tong gaan. Vanavond verkennen we de
‘crus du Beaujolais’. Van noord naar zuid zijn dit:

  • Saint-Amour
  • Juliénas
  • Chénas
  • Moulin-à-Vent
  • Fleurie
  • Chiroubles
  • Morgon
  • Régnié
  • Brouilly
  • Côte de
    Brouilly

We starten met een
mousserende indrinker. Het is een aardbei-rode ‘pétillant rosé’, met een zeer
fijne mousse. Toos vraagt wie denkt te weten, wat het is. Peter vermoedt dat
het een Bugey is, zoals hij deze ooit dronk bij restaurant Toine Hermsen.
Kebeng! Raak!! Het is Cerdon, Renardat-Fache, Bugey, méthode ancestrale,
gamay, 2016. Tjeemig, wat bijzonder dat je deze zo herkent. Ongelooflijk
knap!

We vervolgen met Les Salonnieres Beaujolais Blanc, Dominique Cornin,
chardonnay, 2016.Hans L. maakt een vergelijking met de peersmaak van Poire Williams, met wat
vanille, maar had ook een vrolijker en meer dartelheid verwacht van een
chardonnay. Willem-Jan had een volle mond, en niet ‘iets wat eruit springt’.
Hij vertelt ook iets over het afstellen van een perensorteermachine… Ehhh, ik
raak het verhaal al snel kwijt.

Dan de eerste serie rode
wijnen. Drie keer uit 2015, met bessen en kersen. Paul vindt Château Bonnet,
Pierre-Yves Perrachon, Saint-Amour, 2015 een stevige wijn. Ik vind ‘m nog
streng, droog en toch een zoetje op het eind. De tweede is Château Bonnet,
Pierre-Yves Perrachon, Juliénas, 2015. Mooie vulling met bramen, mokka en
tannine volgens Peter. De derde is Château Bonnet, Pierre-Yves Perrachon,
Chénas, 2015. Voor mij wederom zoete aardbei, zachte aanzet, tannines en
een mooi zoetje. Mooi bewaarpotentieel.

Beaujolais past prima bij een terrine

We gaan verder met drie
keer gamay. En oh, wat gaan de meningen verschillen. Geur en smaak zijn niet
altijd consistent. En als ik de geur zelfs vies vind, en de smaak goed, neemt
HansL het omgekeerde waar. Hoe duidelijk kan het worden dat smaken verschillen.
Diederick beschrijft Charly Thevenet, Grain & Granit, Régnié, gamay,
2015 – volgens mij eufemistisch – met stal, kruidig en stinkertje. HansL
ruikt viooltjes. Wow, wat een verschil! Vervolgens vind ik C.G. Paris,
Chiroubles, gamay, 2015, ruiken naar leer, maar onaangenaam qua smaak.
Gerard roemt daarentegen het friszuur karakter, mooi zoetje en toon van kersen.
Ook Diederick herkent kersen. Nou ja zeg, heb ik dan andere wijn uit dezelfde
fles? De laatste van deze serie is Jean-Claude Lapalu, Cuvee de Fous,
Brouilly, gamay, 2016. Weer mooi helder rood. Boeiende geur van staal,
mest, aardbei en ja, zilte haring. Maar dan de smaak, oei, niet mijn smaak. HansH
vindt het een rare wijn en vreemd. Gerard vindt ‘m wel mooi in balans. En ook
Claartje is enthousiast en roemt de rozen. Al met al een interessante serie.
Zeker met al het commentaar heb ik nog eens goed doorgeproefd om te proberen of
ik hetzelfde ook kan proeven. Het lukt maar zeer ten dele.

Het eerste glas van
serie drie is gevuld met Jean-Paul Brun, Domaine des terres dorées,
Moulin-à-Vent, gamay, 2016. Kees zegt zoethout, braam en laurier. Berry:
fruitig en sappig. Claartje: nat karton, frisrood fruit en rokerig. De tweede
is Jean-Paul Brun, Domaine des terres dorées, Fleurie, 2015. Noël zegt
inktig. Paul noemt fris, kers, fruit en mineraal. Berry: zwart fruit, zoethout
mokka, tannine en lang. Voor Toos is dit veruit de mooiste van de avond! De
serie sluiten we af met Jean-Paul Thévenet, Morgon, gamay, 2016. Berry
herkent de Morgon, mist sap en wel floraal.

Gemiddeld gezien zijn we
enthousiast over de crus van de beaujolais. De kwaliteit is uitstekend. De
wijnmakers zijn mooi aan het upgraden. Menigeen van ons werd er vrolijk van!

We sluiten af met Domaine
de Montgilet, Victor et Vincent Lebreton, Les Trois Schistes, Coteaux de
l’Aubance, chenin blanc, Loire, 2015. Toos verklapt dat deze niet uit de
beaujolais komt en vraagt wie een vermoeden heeft. Peter vermoedt – in tweede
instantie chenin blanc uit de Loire. En pffff, hij heeft het weer goed. Toos,
dank voor deze mooie, goed opgebouwde proeverij.

Verslag en proefnotities
Eric Hoepelman

Zomerwijnen - we hebben vakantie tot 20 september
By in ,

Zomerwijnen - we hebben vakantie tot 20 september

De laatste
proeverij van het seizoen staat in het teken van de zomerwijnen. Een begrip dat
ruim geïnterpreteerd kan worden. Voor mij staat het voor: wijnen die je
zorgeloos kunt drinken, die interessant genoeg moeten zijn om te boeien. Ik hou
niet van de wijnen die je gedachteloos drinkt, mwahh feitelijk drinken
wijnliefhebbers natuurlijk heel weinig wijnen gedachteloos. Een proeverij met
soms zotte wijnen. Alle wijnen zijn blind geproefd. 

Abavas Dãrzi

Met deze wijn
zijn we flink bij de neus genomen, het is geen wijn maar gemaakt van appels.
Uit Letland. En verduveld: verrassend goed! Bloemrijke neus, brede neus,
viooltjes, goede balans, hele mooi glas, goede aciditeit. HansL vat dit glas
uit Letland in één woord samen: vrolijk. Ik voeg daaraan toe: zot. 

2015 Groiss
Sommerwein

Dit is héél
letterlijk een zomerwijn. Gemaakt van 80% pinot noir 20% zweigelt, de wijn
krijgt op verschillende wijn-apps hoge waarderingen. Zalmkleurig, kleine neus,
frisse zuren. Onze leden zijn wat kritisch. Zoet, vermoeiend en eenvoudig zijn
kwalificaties. 

2012
Swanenplaats

Nederlands!
Gemaakt van Cabernet dorsa. Paarse kleur, gekoelde wijn, kleine neus, wat
onbestemd,olijven in de neus, straf nog. Moeilijke wijn, zegt Toos. Boers en
boeiend, zegt Nello. Een neus waarin lelies zich ontwikkelen, zegt Cobie. 

Zilliken 2009
Riesling 

Heel
expressief, snoepwinkel, turks fruit, toast, aandronk demi-sec maar wel goed, riesling
met verfijning, sappig, goede zuren. Claartje benoemt lichtgeel, petrol,
complexe neus, citrus, goed concentraat, lange afdronk.

Soave
Classico 2014 Gini

Pakkende
omschrijving van HansH: zomer/regen/hooi/acacia/mineraal en romig. 

Viognier 2015
Fairview

Pakkende
omschrijving van Willem Jan: citrus, appel, vanille/roomboter, hele lekkere
bitters feestje van begin tot eind. 

Nerelo Mascarlese
2013 Tascante

Licht,
sappig, vrolijk, wel veel alcohol, pinot noir karakter, kers, hoge zuren
stevige wijn.

Regnie 2012
Laforest

Kruidig,
sappig, hoge zuurgraad, tandplak, karaktervol, wijn met veel spel.

2008 Barbera
d’ Alba Burlotto

Sappig, heel
hoge zuurgraad, levendige wijn, veel concentraat, Eric benoemt amarene kersen.

Frisse en zware jongens
By in ,

Frisse en zware jongens

Just Krijn  zoekt met zijn proeverij bewust de
tegenstellingen op: frisse witte wijn en zware rode jongens. We proeven een
originele prosecco en aparte wijn uit Alicante als uitdrinker. De prosecco van Malibràn
Sottoriva is indrinker. Een wijn met een aanbeveling van de slow food beweging
in Italië. Op de ouderwetse manier gemaakt met een gisting op de fles. Hierdoor
zit er wat depot in de fles. Ik zou eindeloos aan deze wijn willen blijven
ruiken, want er zitten héél veel fijne geuren in de expressieve neus: tonen van
passiefruit, jasmijn, rinse appelstroop, mineralen, gist en vrij dominant
limoen. Goed begin.

Serie fris:
mousserende wijn

Van de
drie mousserende wijnen springt er een heel duidelijk uit.

Graham
Beck brut, Zuid Afrika

Wat een
fantastisch glas, ik dacht echt voortdurend met Champagne van doen te hebben.
De wijn is gemaakt van Pinot Noir en Chardonnay. Deze druif groeit op
wijngaarden met leisteen en de
Coastal Firgrove Vineyards met bodems van klei voor de Pinot Noir. 30% van het
sap is vergist op eikenhouten vaten van 205 liter. Rijping op de gistsporen
gedurende 18 maanden. Dat levert een wijn op met verfijnde mousse. In de neus
fraaie tonen van mineralen en honing. Komt vriendelijk in  de mond, heel fraai gemaakt, heel zuiver.
Just kwalificeert deze wijn als zijn hartendief.

Rob
herkent in de Simonsig Vonkel 2012 pinot meunier, bijzonder knap. Verfijnd glas
met appel en jasmijn geuren en amandel in de smaak. De Spaanse Cava Gramona
imperial gran reserva 2006 heeft een honingimpressie in de smaak. Kees ruikt
boslucht, noemt de geur wat zwaar.

Serie
fris: Sauvignon Blanc

Bij de
wijnen in deze serie vraag je je met enige vertwijfeling af: zijn dit wijnen
van één druif? Ja, dus. En de meningen lopen enorm uiteen wie welke wijn
waardeert.

Marlborough
Spy Mountain Sauvignon Blanc 2013

Voor mij de meest typerende wijn van deze druif, want:
kruisbes en brandnetel geur, die kruisbes zet zich door in de smaak, goede
zuren, true to type. Onstuimige wijn.

Iona
sauvignon blanc Zuid-Afrika 2011 is ingetogener met een klein zoetje in de
neus. Deze wijn is in alles méér een Meneer, goede balans. Château Lafargue
2007 uit Pessac-Leognan is goudgeel, voor mij té veel houtgebruik.

Serie
zware jongens

Drie rode wijnen in het glas en
ik ben in verwarring, ik weet het helemaal niet meer. Dat kan liggen aan het
tijdstip van de blindproeverij, na een lange dag werken. Of het feit dat het bij
geouderde wijnen echt moeilijker is om goed onderscheid te maken. Als ik zie
welke wijnen naast elkaar staan (Regnie, Pessac-Leognan, Rioja)  dan is het toch niet zo moeilijk, zou je
denken… Wel dus!

Nu heeft die dekselse Just de bijzondere
fles Beaujolais (Domaine de Colette, Régnié cuvee vieilles vignes, 2002) naar
de geldende maatstaven veel te lang bewaard. Na twaalf jaar zijn de
karakteristieken van de druif gamay niet meer aanwezig. Ik vond de wijn nóg
straf, bepaald geen allemansvriend. Een wijn voor bij de maaltijd.

Château
Lafargue 2000 Pessac-Leognan

Bruine rand,
diepe kleur. Morelkers en
cederhout in de geur. Goede balans en helemaal op dronk. Gemaakt van Merlot,
Cabernet Sauvignon,  Cabernet Franc en wat Petit Verdot. Deze rode wijn
vind ik stukken mooier dan de witte wijn van hetzelfde domein! Paul waardeert
de wijn als stoer, een stevige jongen. Toos benoemd kersen, mocca en een
bittertje.

Rioja LAN reserva 2005

Hartendief
van Just.  80% Tempranillo,  10% Mazuelo, 10% Garnacha. Deze met 90 punten Wine Adovacte gewaardeerde wijn
heeft een ‘drinking window’ van 2012 to 2025. Hij krijgt mooie commentaren van
de proevers. Paul: chocolade, vanille, soepele wijn met mooi evenwicht,
verfijnde smaak. Toos: drop, laurier, chocolade, goede balans zuren en bitters.
Mijn aantekeningen: bruine rand, in de neus peperkoekkruiden, tabak en
espresso. Mijn enige minpuntje is dat de smaak op het eind wat opdroogt.

We eindigen met een 27 jaar oude wijn van de
Monastrell druif. Voor de liefhebber.

Salvador
Poveda gran reserva de fondillón 1987 Alicante

Salvador Poveda is in 1918 opgericht door Salavador
Poveda Corbí en is één van de oudste wijnhuizen in de provincie Alicante. Momenteel
onder leiding van zijn kleinkinderen Rafael en Salvador.  De druiven
hebben van zichzelf al een hoog suikergehalte. De wijn is van het type vino
rancio (sherryachtig, geoxydeerd), twintig jaar gerijpt in oude vaten. Amandel
en noten in de neus, volstrekt harmonieuze smaak met goed concentraat en vrij
droog. Fijne afsluiter!

Crus de Beaujolais: daar zijn de geleerden het nog niet over eens...
By in ,

Crus de Beaujolais: daar zijn de geleerden het nog niet over eens...

Top
Beaujolais is vrij zeldzaam. Het hele gebied omvat zo’n 16.000 hectares, de crus
de Beaujolais tekenen voor zo’n 5.000 hectares. Best nog veel, denkt de lezer.
Maar… zo’n mooie wijn als Chenas, daar is maar 237 hectares van. Saint Amour –
dat al weer bekender in de oren klinkt – heeft 320 hectares; de grootste
appellation controlee is Brouilly, goed voor 1206 hectares. Het is helemaal
niet uitgesloten dat Hans van der Horst met de mooie proeverij van Crus de
Beaujolais de intentie heeft om ons de subtiele nuances tussen de crus te laten
ervaren. The devil is in detail. Zeker bij die top-Beaujolais. We proeven twee
series met steeds een Moulin a Vent en een Julienas. Dan moet je wéten dat
Moulin a Vent in de neus rozen heeft, maar Julienas pioenrozen. Moulin a Vent
heeft kruiden en een hint van framboos, Julienas bloemetjes, perzik en rood
fruit. Beide wijnen zijn in de smaak krachtig. Ja, ja, ga er maar aanstaan om
die twee uit elkaar te houden. Opmerkelijk is dat in de loop van de proeverij
er twee ‘kampen’ ontstaan van proevers met een vergelijkbare  mening. Er zijn proevers die de frivole
lichtheid van Beaujolais omarmen en lof toezwaaien. Andere proevers beoordelen de
wijn op de tong zoals andere wijnen, en waarderen het concentraat en de
smaakdimensies. Ach, het gaat niet om het gelijk van één mening. Zeker is dat
de geleerden het over Crus de Beaujolais nog niet eens zijn. Hans laat ons
vooral 2011 proeven en de nog mooie Moulin a Vent 2001,die ons al eerder verbaasd heeft.

Chiroubles 2012,
Domaine Cheysson

Heel
toegankelijke wijn die desalniettemin véél te bieden heeft: robijnrode kleur,
een neus met kers, banaan, aardbei en licht vuursteen. Frivole smaak, sappige
zuren, heel aangenaam. Mooi glas.

Saint Amour 2011, Domaine de la Creuze Noire

De witte
Beaujolais van dit domein is als indrinker een succes. Maar deze rode wijn mag
er ook zijn: frisse zuren, niet zo breed van smaak maar wel frivool. Denk aan
een charmante ongecompliceerde flirt, niet aan een geleerde conversatie met een
gestudeerde deerne. Aardbei en vuursteen in de neus, sappig, goed concentraat
en héérlijk wuft. Volle smaak.

Morgon 2011, Jean Paul Thevenet, vieilles vignes

Hartendief
van Hans. Práchtwijn. Voor mij dé wijn van de proeverij. Een geurende
bloemetjestuin, viooltjes en ook licht pruimen. Expressief! Veel zuren en prettige
smaak, concentraat, mooie stevig. Ik laat de wijn in het glas staan en proef nu
en dan terug: de wijn blijft schitterend.

Chenas 2011,
Domaine des Pierres

Hartendief
van Hans. Oók al zo mooi. Een diepere neus dan de Morgon, iets minder fruitrijk,
maar wel complex. Kreupelhout ruik ik. En in mijn aantekenboekje ga ik uit de
bol voor deze wijn: Boerse wijn. Wildwijn. Open haardwijn.
Binnenblijven-bij-storm-wijn. Gulle wijn.

Moulin a Vent
2011, domaine Desperrier

Elegante en
feminieme wijn, zegt Nello, die ook hazelnoten ruikt. Paul benoemt aarbeid,
fruitella, aardbei en framboos. Stevige wijn, ik vind de neus eigenlijk nog
vrij gesloten, sappig concentraat en mooie zuren. Deze wijn draagt de kracht van
de jeugd in zich: zal nog véél mooier worden.

Bij het
nagenieten van de wijn constateren de proevers unaniem dat we die Crus de
Beaujolais wellicht wat te weinig genieten, een top-Beaujolais proeverij is een
belevenis.

Traditie is
een zoete wijn als uitdrinker. Hans brengt een curieuze, maar ó zo fraaie
dessertwijn mee:Ratafia de
Champagne, Dumangin

Een
versterkte vin de liqueur uit Champagne. Ratafia de Champagne wordt gemaakt
door alcohol bij het druivenmost te voegen. De toevoeging stopt het
gistingsproces van de suikers. Hierdoor blijft Ratafia zoet van smaak en heeft
het een alcoholgehalte van 18°. Ratafia de Champagne en Ratafia de Bourgogne
hebben een gecontroleerde herkomstbenaming.  Sodeju, wat lekker. Mahonie kleur. Krentjes in
de neus, kaneel en… rozen-in-het-kwadraat! De smaak kenmerkt zich door een
uitstekende balans. Heerlijk glas om te drinken, met dank aan restaurant de
Keulse Kaar in Boxtel waar Hans de laatste fles kan kopen.

Woas is des? biedt top Oostenrijkse wijnen
By in ,

Woas is des? biedt top Oostenrijkse wijnen

Affiche ter promotie van Oostenrijk als wintersportland

Aan het begin
van de proefavond met allemaal verpakte flessen is het maar gissen wat we
proeven. Maar nu terugkijkend naar de proeflijst, vind ik dat Berry Marinusse
ons een slim gecomponeerde proeverij heeft voorgeschoteld. Op papier mooi, maar
ook op de tong. Laat dat maar aan Berry over. Kritische noot is dat we de witte
wijnen te jong proeven (kindermoord). Na ‘pink bubbels’ van Leo Hillinger
proeven we twee grüner veltliner, twee riesling, twee rode wijnen met een
piraat om af te sluiten met twee zoete wijnen. Topwijnen uit Oostenrijk,
allemaal goed voor een 90+ score in Falstaff Weinguide. Na een fraaie
filmfragment van Jancis Robinson over de Oostenrijkse wijnbouw gaan we snel aan
de slag.

Fritsch
Grüner Veltliner 2011 Schlossberg 1e Lage

Zeer fruitige
wijn uit het wijngebied Wagram met mineralen in de neus. Gerard ruikt citroen,
Kees een tikje honing en amandelbitter. Elegante wijn met sappige zuren en goed
concentraat. Dit is een serieus glas met fraai citrus in de smaak. 94P/F

Nigl Grüner
Veltliner 2011 Alte Reben

Voor mij op
dit moment de mooiste witte wijn van de avond. Een schitterende neus met
jasmijn, meloen en Turks fruit. Milde aandronk en – staat in mijn
aantekeningen: ‘verrekes’ lekkere zuren van fruit. Perfecte harmonie en echt
een geweldig glas. Ogenschijnlijk licht maar met de kracht van een Coryphée
balletdanseres.  94P/F

Prager
Riesling 2011 Federspiel Steinriegel

Hartendief
van Berry. Sebastian ruikt honing, Paul bloemen. Ik ruik mineralen en honing,
de neus is sterk mineralig, citrus in de smaak met flinke zuren en een strak
bitter. De neus vind ik op dit moment mooier dan de smaak. 91P/F  Deze fles staat naast Knoll Loibner Riesling
2011 Federspiel, die kurkdroog en strak-zuiver is met enorme verfijning. De
neus komt pas na uren los.

Kirnbauer
2009 Zweigelt Girmer Burgenland

Frank noemt
dit een interessante wijn – en dat is het. Hij ruikt stal en pruimen. Nello
noemt de wijn sappig met goede zuren. Mijn aantekeningen: Mon Cherie chocolade,
cederhout en pruim. Een fluwelige aandronk met mineralen. Goede balans.

Gager Quattro
2009

Wijn met hip
etiket, gemaakt van – dat laat zich raden – vier druivensoorten: cabernet
sauvignon, blaufränkisch, zweigelt en merlot. Hartendief van Berry. Henk prijst
de wijn als complex, zeer fraai bessensap, evenwichtig en met goede tannines.
Rick ruikt sigaartabak en pruim. 95P/F

Kracher 2009
Beerenauslese Cuvée

Wat is het
altijd mooi als een wijn niet alleen zoet maar gebalanceerde zoeten/zuren
heeft. Deze wijn heeft Botytris-in-het-kwadraat, echt heerlijk! Abrikoos en
amandel in de smaak. Volstrekt evenwichtig en lang nahangend. Zo’n gelukswijn is
dit – OLH op de kniëen danken, zo’n wijn.

Naast de
witte dessertwijn staat een curieuze Kracher Zweigelt 2009 Auslese met aardbei en
rozen in de neus, veel soepele rondeur en een bittertje. Moet een droom zijn
bij aardbeidesserts.

Van de
piraten verdient de Beaujolais Villages 2009 Opale du domaine de Thulon
vermelding, die naast de Kirnbauer stond. Briljante keuze van Berry. Deze
Beaujolais is a-typisch met enorm concentraat (25 hl/ha) en een waanzinnige
neus: zoethout, chocolade, kruiden en kreupelhout. De Oostenrijkse topwijnen
zijn uitmuntend. 

Querulantenproeverij: haat of liefde?
By in ,

Querulantenproeverij: haat of liefde?

Wijnaffiche

De laatste proeverij van het seizoen
staat in het teken van querulanten, dwarsliggers en grievenmakers. Peter van
den Besselaar geeft als documentatie de inleidende tekst:Om de
halve garen. De buitenbeentjes. De rebellen. De onruststokers. De vreemde
eenden in de dagelijkse bijt. Degenen die het anders zien. Die niet gek zijn op
regeltjes. En geen respect hebben voor de stand van zaken. Je kunt ze napraten.
Tegenspreken. Ophemelen. Of omlaag halen. Het enige wat je niet kunt is: om ze
heen. Want zij brengen verandering. Brengen de wijnwereld verder. En waar
sommige mensen malloten zien, zien wij genieën. Omdat de mensen die gek genoeg
zijn, dat ze denken de wijnwereld te kunnen veranderen, degene zijn… die het
doen.

 

Wat de wijnboeren in deze proeverij gemeen hebben is dat ze
eigenzinnig zijn en ‘anders’ werken: ze maken wijn zonder het toevoegen van
(veel) sulfiet en zwavel, ze maken gebruik van de gisten die zich bevinden in
de schillen, ze spuiten niet of beperkt in de wijngaarden en laten de natuur
hun gang gaan én ze grijpen niet in tijdens het wijnmaakproces (chaptaliseren en
additieven toevoegen). Peter heeft de proeverij ook een querulant-tintje
gegeven door steeds een wijn open naast een blinde fles te zetten.  

Le Domaine du Moulin  2006 Cour-Cheverny aoc ‘Les Acacias’,  Hervé Villemade

Een stuivende neus, zegt Kees, met banaan. Toos ruikt mineralen
en vuursteen. Claartje noemt de wijn boers en stevig. De neus geeft veel fruit
en vanille. De smaak heeft rondeur, veel concentraat en blijft lang nahangen.
De wijn is gemaakt van de interessante Romorantin, die alleen in dit gedeelte
van de Loire staat aangeplant. Het is de moeite waard om dit gebied te
bezoeken, het kasteel van Chverny was de inspiratiebron voor Hergé, de tekenaar
van Kuifje, om Molenslot te maken. Adam merkt op dat de wijn heel lang nahangt.

Fontedicto 2006 Pirouette 6 vin de
table, Cécile et Bernard Bellahsen

Wat opvalt bij deze proeverij is dat de meningen ver
uiteenlopen: het lijkt een kwestie van haten of liefhebben. Bernard Bellahsen
werkt met paarden in de wingerd en muziek in de cave. Klassieke muziek, van
Gregoriaans tot Beethoven. Waar veel wijnboeren druiven apart vinifiëren, laat
Bellahsen (om met de woorden van wijnimporteur Vleck te spreken) de druiven ‘lekker
met elkaar klootviolen’. Dat resulteert bij deze wijn in een smaakvol, boers
glas (zegt Adam), best aardig met wat stallucht. Just ruikt hout en pruimen,
bosvruchten en leer, noemt de wijn prikkelend op de tong en met een duidelijk
zoetje. Rob denkt dat deze wijn blind tussen anderen hoge ogen zal gooien.

Causse Marines 2010 Marcillac aoc,
Patrice Lescarret

Gemaakt
van Fer Servadou, op een lastig te bewerken stuk berg. Met een etiket dat je
nooit vergeet. De percelen Marcillac liggen in het Central-Massif. Rob is
kritisch, hij noemt de wijn wat groenig in de neus en de smaak moet naar zijn
inzicht meer fraicheur hebben. Noël benoemt kruiden en pruimen in de neus. Wil
zegt dat de donkerpaarse wijn veel fruit heeft en een zoete aanzet. Het is een
hap-sap wijn, zegt hij, zo een die je met grote slokken meester maakt. Dat ben
ik helemaal met hem eens, ik ruik kersen en bramen in de neus, de smaak is open
en prettig, veel rondeur.

Morgon 2011 Marcel Lapierre

Marcel is de Oervader van de natuurlijke wijnen. Hij overleed in
2010, deze wijn is gemaakt door zijn zoon Matthieu. Het is een bekende,
misschien mag je wel zeggen beroemde Morgon; de wijn staat in tal van
toprestaurants op de kaart. Wellicht een kindermoord om de wijn nu te proeven,
maar de smaak… rondeur, sappig en ongelofelijk lekker. Hans L noemt de kleur al
volstrekt uniek: purper, magenta, bijna fluorescerend roze. Of zoals hij zegt: “…als
je walst moet je een zonnebril opzetten.”

Hij oordeelt de wijn nu ook nog te jong. Viooltjes in de neus,
hap-sap-in-het-kwadraat, rdelijk rond en vooral gebotteld plezier. Zelf vond ik
de Chenas 2007 van neef Christophe Pascalet nog mooier, maar het merendeel van de
proevers prefereert de jonge Cru de Beaujolais.

Les Cailloux du Paradis 2008 Racines vin
de france,  Claude Courtois, Sologne

Ik zag erg uit naar deze serie met een jonge wijn van Claude
Courtois en dezelfde wijn maar dan tien jaar ouder. Voor Rob is de 2008 de
topwijn van de avond: veel frisse zuren, laurier en kers. Die zuren staan Adam
juist tegen. De neus is prachtig van deze wijn, met veel fruit en leer, de
smaak is sappig. Claude Courtois is zijn wijn naar mijn idee wat toegankelijker
gaan maken, want de eerste jaren dat ik 1998 in mijn kelder had liggen, vond ik
de wijn ‘moeilijk’. Zijn finesse kwam niet naar voren, die proefde je pas na
jarenlang rusten. Kees geeft ook nu de voorkeur aan de gerijpte Les Cailloux du
Paradis 1998 Racines: mooi, stevig leer, frambozen. Ik ga met Kees mee: de geouderde
wijn heeft een prachtbalans!  

Saint Joseph 2007, Hervé Souhat

Voor mij is dit de wijn van de avond. Paul ruikt oregano en
andere kruiden, espresso. Martin noemt peper, laurier en anderen kruiden, de
peper komt ook terug in de stevige smaak. De neus is een absolute kwaliteit van
deze wijn: uitwaaierend en complex, zoals een pauwenstaart. Leer en tabak geven
de neus een aangenaam karakter. Wie dan proeft, krijgt een bekvol wijn, heel aangenaam
om te drinken. Voortreffelijk glas wijn.

Le Casot des Mailloles Soulà X vin de
table, De Ghislaine Magnier et d’Alain Castex

Deze wijn staat naast de Saint Joseph en de meningen over wat de
aangenaamste wijn is variëren. Paul noemt de wijn zuidelijk en pittig, met
sterke concentratie. Adam ruikt terroir en rode kool. Martin noemt een
stinkertje, zwarte bessen en kruidigheid. Deze wijn is als enige gedecanteerd,
maar dan nog blijkt het een dijk van een wijn. De neus is complex en heeft
maggi-tonen. Dikte en concentraat in de smaak. Maar ook hier weer een hoge hap
sap factor. Plezierig om te drinken.