Muurbloempjes proeverij, levendig en leerzaam
By in ,

Muurbloempjes proeverij, levendig en leerzaam

Een
muurbloempje is een vrouw die niet ten dans wordt gevraagd. Tegenwoordig wordt
de uitdrukking ook gebruikt voor wie langs de kant blijft staan, verlegen
types. Rob van Ginneken beschreef een wijn muurbloempje als ‘minne wijnen, waar
kenners wat op neer kijken.’ Hij bedacht een even briljant als eenvoudig
concept voor deze proeverij naar aanleiding van een artikel in het Engelse
Decanter, waarin wijnschrijvers een wijn noemen die ze links laten liggen. Het
beste wijntijdschrift ter wereld vroeg andere wijnschrijvers om een lans te
breken voor de genoemde muurbloempjes. Rob selecteerde vervolgens de toppers in
hun categorie. We proefden een pinot blanc, drie pinot grigio, drie pinotage en
een gewurztraminer. En twee ‘top’wijnen.

Pinot Grigio
uit Italië

Ze zijn
flauw, karakterloos en meestal saai. Zonder karakter. Zeker niet het geld waard
in vergelijking met wat andere Italiaanse witte wijnen te bieden hebben. Aldus
Tina Gellie. Daar staat de mening tegenover van Ian d’Agata, die stelt: Pinot
Grigio van hoge kwaliteit is een van ’s werelds best bewaarde geheimen. Ze
hebben altijd frisheid en gratie met verfijnde minerale tonen, geuren van gele
appel en peer met wat kruidige nuances. 

Dan is het
heel leerzaam om drie wijnen blind te proeven. Ik hoorde maar één proever die
aan pinot grigio dacht, Eric, heel knap. In mijn aantekeningen zie ik drie
totaal verschillende gebieden staan, ik dacht aan een viognier uit Rhône, een
witte wijn uit Portugal én een witte Châteauneuf du Pape. We proefden drie
wijnen van hetzelfde jaar, 2014, twee uit Friuli en een uit Alto Adige. 

LIS NERIS
2014, Pinot Grigio, Friuli

Expressieve
geur met perzik, viool en mineralen. Paul noemde de wijn hard en groen, ik vond
de wijn vrij hoog in alcohol. 

UNTEREBNER
2014, Pinot Grigio, Tramin Alto Adige

Met verbazing
geluisterd naar wat iedereen ruikt: banaan, vanille, ananas, amandel, bouillon.
Ik vond de wijn gesloten, rook niks. Ik dacht aan Portugal omdat de wijn body
en alcohol had. Deze coöperatiewijn bleef wel wat langer hangen in de mond. 

DESSIMIS 2014 Pinot Grigio, Vie di Romans, Friuli

De mooiste
wijn van de drie, met ongelofelijk veel smaakimpressies. Een rijke, rokerige
geur met amandelen en rozen. Anderen ruiken zoete banaan, buxus, munt, jodium,
framboos en ook weer rozen. Amandel zet door in de smaak met veel kracht. 

Het is een
teken aan de wand dat geen van de proevers doorheeft dat we drie wijnen van
dezelfde druif in het glas hebben. 

Pinotage uit
Zuid Afrika

Pinotage wijn
mist elegantie, frisheid en meestal ook terroir expressie, veel te vaak heeft
Pinotage lelijke synthetische aroma’s, zoals vernis, zegt Amy Wislocki. Tim
Atkin geeft toe: veel Pinotage ruikt naar nagellak-verwijderaar of banaan als
je het iets vriendelijker wilt zeggen. Maar dat is meer een teken van slecht
wijnmaken dan een echte karakteristiek. Als de wijnstokken oud zijn en de
wijnmaker doet zijn best kan Pinotage een prachtige wijn zijn  – ook een wijn die kan variëren in stijl van
heel licht en sappig tot diepgaand, geconcentreerd met rijpingspotentieel.

Ook nu noemt
geen van de proevers Pinotage. Mijn inschatting was dat we te maken hadden met
tannat, malbec achtige wijn, hoewel bij de derde mijn aantekeningen Nieuwe
Wereld wildwijn aangeven. 

RADFORD DALE 2014
Pinotage Frankenstein

Een
paarszweem in de kleur, in de geur een zweem van turf, een kruidje, licht kers
en pijptabak, dan een smaak die – oef – straf is. Noel ruikt zwavel en denkt
aan een dikke shiraz, Just benoemt scherpe zuren en prikkelig. 

FRAM 2013 Pinotage
Citrusdal Mountain

Bruin aan de
rand, vrolijke geur met marsepein, een zwoele toets, zoet in de aandronk, vrij
hoog alcohol en een bittertje in nasmaak. Rob benoemt rooibosthee. Just noemt
FRAM wat logger dan de vorige wijn, met pure chocolade, gedroogde pruimen,
mooie zuren en rood fruit. 

KANONKOP 2014
Pinotage

Roodbruin aan
de rand. Voor mij is dit de mooiste wijn uit de serie, met een rijke neus met
ceder, kruidnagel, een bek vol wijn, duidelijk Nieuwe Wereld, een wildwijn die
lang nahangt. Claartje determineert hout, mist spanning in deze wijn. Just
benoemt zwarte bes, gloedvol, vers geschaafd hout, cacao en mocca, ijzer en wat
krenten. 

Tja, als een
druif niet per se karakteristieke wijnen oplevert, zoals Pinotage of Barbera,
dan is herkennen natuurlijk heel moeilijk. 

De topwijnen
die we aan het eind van de proeverij proeven zijn zeker geen muurbloempjes. 

CLONAKILLA
2013 Shiraz & Viognier, Australië

Mooie wijn,
enorm rijk! Morelkers, ceder en tabak, een relatief heel soepele smaak, goede
zuren. Goede zuren en hangt lekker lang na. Eric benoemt de wijn als lekker,
met nougat, vanile, bouillon, cacao, neus wat groen. HansL benoemt een
medicinale toets. 

SEÑA 2011 Aconcagua
Valley, Chili

Een
cultwijn, een samenwerkingsverband van Robert Mondavi en Eduardo Chadwick.    Gemaakt van cabernet sauvignon, carmenere,
malbec en petit verdot. Fraaie en Hoge Wijn. Wagonladingen met kersen, zeer
rijke en zeer expressieve geur, smaak met enorm veel rondeur, kersenconfiture
en chocolade. Heel lang nahangend – altijd een teken van een goed gemaakte en
Hoge Wijn. Eric benoemt blauwe bes, hout in de geur en hap sap in de smaak.
Hele fijne en elegante wijn, zegt Noël. HansL noemt de wijn wat warmer dan de
vorige, dik, droppig en met kersen, rozen in de geur. Hij roemt de elegantie. 

Leerzame
proeverij.

Er Gaat Niets Boven Down Under
By in ,

Er Gaat Niets Boven Down Under

Het belooft een mooie afsluitende maand van het seizoen te
worden, met eerst Toos Dusee met Australië, en dan Jaap met Californië.
Eindelijk wat aandacht voor de wijnen van de Nieuwe Wereld op de sociëteit!
“Long overdue”.

En Toos zet mooie wijnen neer. Wijnen die ook, zoals te
verwachten, voor de nodige discussie zorgen. En voor lesjes bescheidenheid.
Hunter Valley Semillon, een klassieke wijnstijl: door vrijwel niemand herkend –
wat ook wel te verklaren is, zie later. Een Riesling uit Eden Valley (Grant
Burge) wordt door sommigen aangezien voor van alles en nog wat, maar door een
aantal proevers gelukkig wél herkend door de duidelijke petrolaroma’s. Daardoor
geen allemansvriend, maar wel een mooie, ronde, zachte wijn, zeker voor een
Riesling, zonder de vaak typerende (iets te uitbundige) citrusneus. Terug naar
de Semillon, van topproducent Tyrrell’s, de VAT 1 uit 2010. Aroma’s die
sommigen aan hout doen denken, wat groen fruit, een frisse wijn die we véél te
vroeg drinken (Oz Clarke noemt de VAT 1 als archetype van de stijl, en geeft 15
jaar als ideale bewaarperiode voor dit soort ‘premium unoaked’ wijnen, die dan
honing- en wasachtige tonen zal gaan ontwikkelen). Hopelijk heeft Toos nog een
flesje achtergehouden …

De volgende serie wordt wel herkend als Chardonnay. De
boterige (malo-)neus, de eerste wijn doet me aan Chinese kruiden (5 spices mix)
denken, komt uit Western Australie, een relatie koel gebied. De andere is weer
van Tyrrell’s, uit de Hunter Valley dus, is meer een “Chablis” dan een Cote
d’Or stijl wijn (voor de oude wereldadepten die meelezen), een elegante wijn,
mooi fris, minder dominant hout en Toos’ eerste hartendiefje. Beide wijnen
hebben aanhangers, menigeen vindt de wijnen wel te duur betaald met rond de 20
en 30 euro. Ik wens deze mensen veel succes om in Bourgogne voor deze bedragen
mooiere wijnen te vinden, en hoop dat ze die dan meenemen naar Goirle op een
dinsdagavond.

Het identificeren  van
de druif van de eerste serie rood is voor de meeste proevers geen probleem: dat
moet CabernetSauvignon zijn, met zo veel cassis. Ik rook zelf meer kersen maar
de wijnen hadden inderdaad wel iets van Bordeaux, maar dan wel van het rijke,
rijpe soort. De eerste, van Arlewood Estate, net als de eerste Chardonnay uit
de vorige serie, een warme wijn, wat speculaaskruiden over het donkere fruit.
De Grand Burge uit de Barossa Valley was voor mij wat frisser, meer framboos en gekonfijte kers, zéér hoog op smaak deze wijn, “bijna een droge limonade”
schreef ik op.

Nog een serie van drie rode wijnen, dat moet dan wel
syrah/shiraz zijn. Er is wat disucssie over wat nu de “blockbusters” zijn, en
wat de, ja, wat is het tegenovergestelde daarvan? De discussie komt om de
zoveel tijd terug op onze proeverijen. De Shaw Vineyards trapt af: lichte
stalneus, beetje gesloten nog, maar voor mij echt een winterwijn, dik,
krachtig, veel smaak (Estate Shiraz, Shaw Vineyards). Van een hoger gelegen
wijngaard komt de Cumulus Shiraz (2011) uit het gebied Orange. Ook weer wat
gesloten, maar wel met fruit in de smaak, ik denk weer aan kersen, een mooie
afdronk. Meer een lunchwijn, misschien, oppert iemand. Voor mij en enkele
andere proevers, maar zeker niet voor iedereen, is de derde wijn de mooiste,
meest complexe (beetje stal, weer, maar ook mint, inkt, kokos) en verfijnde
wijn: de Filsell van Grant Burge (ook Toos’ hartendiefje). Qua prijzen blijken
de wijnen vergelijkbaar, dus de keuze is reuze, naar gelang ieders voorkeuren
of drinkmomenten.

De uitdrinker: na de klassieker van Tyrrell’s verwacht ik een
Rutherglen Muscat, maar we krijgen een andere Down Under klassieker, een 10
jaar oude Tawny, wederom van Grant Burge. Een hele mooie uitdrinker (die hebben
het nogal eens moeilijk bij ons, zo aan het eind van de avond), krentjesneus,
noten hoor ik ook om me heen genoemd worden, dik fruit (mandarijnsap), mooie
zoet-zuurbalans, wel wat veel alcohol misschien maar daarover moeten we niet
klagen.

En ook over Australië, of de Nieuwe Wereld, moeten we dat
beter maar niet (meer) doen. Een zeer welkome afwisseling, of moet ik zeggen
een ‘refreshing breath of air’, deze proeverij, van wat we door de bank genomen
proeven op de soos. Dank je Toos!

Proefnotities en verslag Rob van Ginneken

Cabernet sauvignon uit de hele wereld, is het land te herkennen?
By in ,

Cabernet sauvignon uit de hele wereld, is het land te herkennen?

Haut Bages Liberal maakt indruk in onze proeverij

Toos
presenteert ‘cabernet sauvignon uit de hele wereld’. We proeven blind en
krijgen de ‘eenvoudige’ taak de geografische herkomst van de wijnen te duiden. Bij
aanvang krijgen we enige achtergrondinformatie. Cabernet wordt wereldwijd
geplant. De druif blijft altijd zichzelf: de cassissmaak is kenmerkend. Het is
een kleine, sterke druif met dikke schil. De druif houdt van warmte en heeft
mooie zuren. Toos verklapt dat wijn van druiven uit een ‘koud’ klimaat naar
paprika kan smaken; en als de wijn van druiven komt uit een ‘warm’ klimaat wordt
deze jammig. De wijnen die we proeven zijn vooral monocepages. Soms is een
ondersteunende druif toegevoegd. Zo geeft bijvoorbeeld merlot wat extra
stevigheid en structuur aan de wijn. Voorzien van deze informatie (en nog meer
op papier) gaan we volle goede moed van start.

Indrinker: Codorníu
Clasico, Cava,

Rob onderkent
frisse zuren en groene appel. Claartje vindt de mousse overdadig, terwijl ik de
mousse fijn vindt. Kees vult aan dat ie mooi droog is met lekkere zuren. Is het
een crèmant de Bourgogne? Toos laat ons niet langer in het ongewisse en onthult
de Codorníu.

Hierna
krijgen we de eerste serie van drie cabernet sauvignons blind voorgezet. Alle
drie zijn dik en donkerrood. We gaan ruiken en proeven.

1a  Kaiken
Ultra, Cabernet Sauvignon 2011, Mendoza, Argentinië

In de neus
neem ik pruimen waar en iets stoffigs. Claartje ruikt kersen, bramen, bouillon
en ook iets bedompts. Ze proeft chocolade, jam, leer, fruit en zure tannines.
Komt de wijn uit een warm gebied? Spanje?

1b Cederberg,
Cabernet Sauvignon 2010, Zuid-Afrika

Berry proeft,
net als ik, iets groens, vegetaals. De wijn heeft een zachte ronde aanzet.
Claartje proeft ook chocolade. Nello vraagt hardop wie hier ook rubber proeft.
Volgens hem moet dit Zuid-Afrika zijn; ook gezien de mooie zuren.

1c  Laus, Tinto
Reserva, 2005, Somontano, Spanje

De kleur
neigt naar bruin. Berry herkent chocolade, leer, kersen. De wijn vindt hij fris
sappig en hij suggereert Italië. Claartje proeft stroeve tannines. Paul
overruled: het moet Spanje zijn, gezien het vele hout. Hij blijkt gelijk te
hebben.

2a  Tenuta
Regaleali, Cabernet Sauvignon, 2011, Sicilië, Italië

Gerard neemt
rood fruit, kruidig, zuren, laurier en ceder waar. Paul herkent besjes,
braampjes zoet en milde zuren. Rob vindt de wijn lichtvoetig en krachtig
tegelijk. Twan proeft ook nog zuivel en zelfs yoghurt. Het kan niet op. De
meesten vinden dit een lekkere wijn en Toos zelf een prachtige.

2b Corryton Park, Cabernet Sauvignon, 2009, Barossa,
Australië

Een zoete
neus, volgens Gerard. En daarna kruidig, stevige bitters, milde zuren en groene
paprika. Twan proeft paarse Fruitella en Berry katjesdrop. Rob denkt Nieuwe
wereld; Paul Australië. Toos vindt deze wijn vooral jammig.

2c  Thummerer Valogalds, Cabernet Sauvignon,
2006, Eger, Hongarije

Rob ruikt
herfstbos, zoetje en wat minder fruit. Paul bemerkt mint, koffie en
potloodslijpsel. Twan en ik herkennen groene asperges en volgens Gerard
paprika. De herkomst hebben we allemaal mis.

3a Chateau
Musar, 2007, Cabernet Sauvignon, Gaston Hochar, Bekaa Vallei, Libanon

Ik ruik een
zoete jam en bijna PX. Terwijl ik in mijn mond rum-rozijnen‘ proef gebaart
Nello met zijn handen dat hij een explosie heeft in zijn mond. Later omschrijft
hij dat als tanninerijk en complex. Enerzijds vermoedt hij een rijpere
Bordeaux, maar daarvoor is deze niet koud genoeg. Berry proeft ceder, fruit,
zuren en tannine. Cobie benoemt: Libanees, oud (gemaderiseerd),
verfafbijtmiddel, azijn, rozijntjes, sherry, de wijn zou 1,5 jr geleden beter zijn
geweest. Ze vindt het een bijzondere stijl. Terwijl ze geen locatie noemt, was
haar eerste proefwoord treffend.

3b Château Haut-Bages Libéral, 2008, 5e cru, Pauillac,
Frankrijk

Berry zegt
eikenhout, zachte aanzet, fruit en mooie zuren. Cobie noemt groene paprika,
drop en vindt het een heel mooie wijn. Ze krijgt veel bijval. Nello benoemt
tabak, leer, elegantie en evenwicht. Meerderen noemen Bordeaux en Frankrijk.

3c  Inglenook
“1882” Rubicon Estates, Cabernet Sauvignon, 2012, Napa Valley, USA

Ik ruik licht
gebrande, zoute caramel en chocolade. En proef engelse fudge. De wijn plakt aan
de tanden. Berry zegt dik, cassis, appeltaart, modern en toch wel lekker.
Volgens Cobie ruikt de wijn naar Zwitsal, munt, eucalyptus en nog meer.
Claartje vindt de wijn eleganter dan Chileense wijn. Nello positioneert de wijn
in Californië.

Uitdrinker: Prince
Tamás, Tokaji Aszú 5 Puttonyos, 2006

Gedroogde
abrikoos en ook sinaasappel. Nello schiet raak: Tokaji. 

Claartje vond
de eerste serie het meest karakteristiek. Toos vond laatste serie het meest
herkenbaar.Haar ‘hartendiefjes’ zijn Château Haut-Bages Libéral,
2008, Pauillac én Tenuta Regaleali, 2011, Sicilië.Toos, dank voor de mooie proeverij.
Voor mij is het extreem leerzaam één druif door te proeven. Als anderen dan ook
nog het herkomstgebied weten te benoemen, realiseer ik me dat ik nog veel kan
leren. Daar klamp ik me aan vast en verheug ik me op.

Verslag en
proefnotities Eric Hoepelman

Wijnen van syrah, krachtig, peperig, aantrekkelijk
By in ,

Wijnen van syrah, krachtig, peperig, aantrekkelijk

Op domaine Pichon worden hooggelegen wijngaarden met paard bewerkt.

Na zijn
Penfolds proeverij brengt Gerard van Avendonk nu een proeverij met als thema
syrah of shiraz? Syrah is een druivensoort die goed gedijt met veel zon. De
druif geeft zijn beste  wijnen in een
warm en droog klimaat, zoals Australië. Daarom is een vergelijking tussen syrah
en shiraz interessant. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, Gerard
blijkt als de flessen zijn uitgepakt drie syrah op tafel te hebben gezet naast
zeven shiraz. Zijn voorkeur is duidelijk, zoveel is zeker. 

 

In de eerste
serie staat een Australische en een Zuid Afrikaanse wijn. In de tweede serie
twee Franse en een Zuid Afrikaanse wijn. De Franse wijn is bijna twee keer zo
duur als de stevige Fram Swartland 2014. 

Pichon familie

Domaine
Christophe Pichon Saint Joseph 2009

Een heel mooi
glas met een zekere verfijning. Cobie ruikt venkel, anijs, drop. Noël ruikt stal
en chocolade. Hij noemt de wijn een beetje vlakjes. Mijn aantekeningen: soepel
en goede zuren, peper in de geur. Later ook melkchocolade. 

De Côte Rotie
2013
van hetzelfde domein kreeg 18 maanden houtrijping. De wijn is nog veel te
jong. Noël noemt de neus klein, ruikt viooltjes, ervaart tandplak en noemt de
wijn een tikje stoffig. 

In de derde
serie een Italiaanse syrah en Australische shiraz. 

Planeta 2010
Maroccoli

Hartendief
van Gerard. Deze Siciliaanse wijn komt van wijngaarden met 5.000 wijnstokken
per hectare, iedere wijnstok geeft twee kilo druiven. Nello is heel positief:
peper, tabak en herfstbos, goed sap met fijne zuren. Claartje benoemt bouillon
en peper, chocolade en een jammige smaak. Martijn noemt de bitters wat
overheersend. Mijn aantekeningen: peper, kreupelhout, licht pruim, anijs en
drop, iets alcoholisch, wat mint en goede balans. Mooie wijn van de Maroccoli
wijngaard. 

Wolf Blass
2012 Gold Label Barossa Valley

Vijftien
maanden gerijpte wijn, die naar mijn gevoel nog zeker een jaar of vijf mag
liggen. Piepdonkerzwarte wijn, inktig, een diepe kersengeur, zwoele aanzet en
dan ontzettend veel kracht en body. Mooi nieuw hout. Martijn prijst de
zuurgraad en benoemt kersen, leer, tabak en kaneel. Toos ruikt mocca en
chocolade. Nello bramenconfiture. 

Een goed idee
van Gerard om tussendoor een glas champagne te schenken om de mond te
verfrissen.  

In de laatste
serie staan drie prachtige Penfolds shiraz. 

Penfolds
Bin128 Coonawarra shiraz
proeven we uit 2008 en 2009. Berry noemt de 2008
kruidig met meer frisheid en hap sap aantrekkelijkheid, je verlangt snel naar
een volgende slok. Ik heb de indruk dat de wijn op het moment wat gesloten is,
zwoel met een bitter en een mooie balans. 2009 vind ik een fractie mooier:
rijk, zwoel met wat rozen in de geur, sjepdrop en pepermunt. Een echte eetwijn.
Berry benoemt fruitella in de geur, floraal, drop, gestoofd fruit. 

Penfolds St.
Henri 2008

Een wonder
van blenden. Shiraz in deze wijn is afkomstig uit maar liefst zes gebieden:
Barossa Valley, Eden Valley, Mc Laren Vale, Clare Valley, Adelaide Hils en
Longhorn Creek. En dan zit er ook nog cabernet sauvignon in uit drie streken:
Barossa Valley, Coonawarra Valley en Border Town. Alle druiven zijn apart
gevinifieerd. Vijftien maanden houtlagering. De mooiste wijn van de avond, zegt
Berry resoluut. Bijna zwart met in de geur speculaas, chocolade, zwarte bessen.
Ik val helemaal voor de geweldige geur: geparfumeerd, bramen, nieuw hout,
tabak, heel rijk en voornaam. Meteen de hap sap slikreflex. Een prachtig glas!

Tureluus van Toscane
By in ,

Tureluus van Toscane

Twan
Vermeulen brengt een serie Toscaanse wijnen op tafel. Het is een leerzame
avond, in verschillende opzichten, maar niet vanwege de kwaliteit die op tafel staat. De voorbereidingen voor het oorspronkelijke
thema blijken wat zwaarder dan gedacht. Een proeverij voorbereiden vergt toch
snel enkele weken (soms maanden): wat inlezen, het thema uitwerken, bij
verschillende importeurs en slijters de wijnen aanschaffen, en natuurlijk de
voorpret: het proeven. Om daarna af te ronden met het samenstellen van de
documentatie. Deze proeverij is door de tijddruk uit nood geboren.  

Bianco ‘Costa
di Giulia’ 2012, Michelle Satta

Licht frivole
neus, ik ruik viooltjes. Lekker frisse wijn met een zeer hoge zuurgraad, ik
vind het een type Muscadet wijn. Hartendief van Twan. Alles zit erop en eraan,
zegt Paul over deze wijn uit Bolgheri.

Bolgheri
Rosso 2012, Michelle Satta

Violetrand,
zegt Noël, framboos in de neus, pruimen, modern gemaakt. Mijn aantekeningen:
frisse wijn, licht. Rood zomerfruit in de geur, Viefe wijn met hoge zuurgraad.
Bosbessen impressie in de smaak, eenvoudige wijn. 

Een Toscana
Rosso ‘Cavaliere’ 2006 kan me niet bekoren. De mond trekt samen van de wijn,
die enkelvoudig is en diepte en gelaagdheid mist. Zowel de witte als rosé wijn
van Massa Vecchia vallen tegen, de witte doet denken aan cider, de rosé wijn
mist charme. Dat patroon zet zich door, zonde. Beide Chianti wijnen maken geen
enkele indruk. Twee Siciliaanse wijnen zijn op de lijst gekomen omdat ze worden
gemaakt in Siena. De Tenuta di Aglaea Etna Rosso ‘Thalia’ 2013 heeft bescheiden
rood fruit in de neus met aardbeitjes en steeds meer caramel naarmate de wijn
meer lucht krijgt. De hogere cuvee ruikt vies, naar oud frituurvet en oud
karton. 

La Serena, Rosso
di Montalcino 2012
    

Deze wijn
maakt me enthousiast: leer, tabak, later ook rozen in de geur. De wijn is
volstrekt zuiver, een kruidige en volle smaak, een stevige meneer. Gek genoeg
maakt de dubbel zo kostbare Brunello di Montalcino 2008 van hetzelfde huis
helemaal geen speciale gevoelens bij mij los: tabak in de geur, harmonieuze
smaak, maar géén wow-wijn, of een wijn waar je bij denkt: hap sap!
Zin in een volgende slok.

We worden dus
tureluus van Toscane in deze proeverij; omdat er zoveel wijnen op tafel staan
die niet voldoet aan de verwachtingen, zelfs fout zijn. Het is een zoekplaatje
wáár de reden ligt. Volgens de biodynamische kalender was het een worteldag. Wie erin gelooft, heeft daar een reden te pakken. Deze
proeverij is van één leverancier, die het gestelde vertrouwen beschaamt. Het
bevestigt onze ervaring dat een proeverij het best kan worden samengesteld uit
wijnen van verschillende leveranciers.    

Chardonnay, een doerak van een druif
By in ,

Chardonnay, een doerak van een druif

Hawkes Bay wijngaarden in Australië

Paul
Heemskerk verwondert zich over het feit dat een druif met de minst herkenbare
persoonlijkheid, chardonnay, tóch een van de meest populaire is – wereldwijd
nog wel.
Pure chardonnay heeft een ingehouden geur, met impressies van appel,
boter en noten. De smaak is vol en rond met een gemiddelde zuurgraad. De
wijnstok is niet veeleisend, reden waarom de druif populair is. Paul schrijft
in de documentatie over houtrijping en hóe hij Californische en Australische
chardonnay herkent. Herkennen wij de chardonnay uit verre landen, laten we gauw
gaan proeven.

In de eerste blinde
serie proeven we wijnen uit Frankrijk, Italië en Australië. De eerste wijn is
expressief met mineralen en een stallucht, de tweede floraler en geparfumeerd
en de derde elegant, licht en met veel spel, vuursteen is hier herkenbaar,
alsmede héél veel hout. Uiteindelijk blijkt dat de door mij het hoogst
gewaardeerde wijn uit Frankrijk komt: Domaine Arnaud 2013 uit Zuid Frankrijk.

In de tweede
serie proeven we wijnen uit Chili, Californië en Nieuw Zeeland.  

Matahiwi
Estate 2014 Hawkes Bay Nieuw Zeeland

Rob moet even
wennen aan de wijn, lichte kleur, nootmuskaat in de smaak. Nello proeft
grapefruit en Gerard noemt de wijn nog erg jong: fruitig, met een licht zoetje
en wat komkommer. Deze houtgelagerde chardonnay heeft een geconcentreerde geur
en een lichte anijsimpressie. Opvallend is een hele hoge zuurgraad met een
bitttertje maar vooral héél veel smaak.

In de derde
serie staan wijnen uit Italië, Argentinië en Zuid Afrika.Planeta 2012
uit Sicilië valt mij wat tegen, net als de wijn in de eerste serie uit Veneto.
In de Planeta is veel aanwezig (honingmeloen, banaan, citrus, vanille en
rondeur in de smaak, maar naast de Argentijn en Zuid Afrikaan komt de wijn
vluchtig over. 

 

Catena Alta
2012 Mendoza Argentinië

Deze wijn
wordt op grote hoogte gemaakt. Berry prijst de zoete snoepjes in de neus en de
mooie balans. Ik zie een groenzweem in het glas. Kruidige en expressie geur.
Frisse en harmonieuze smaak, prima balans, goed nahangend. Jawel, duidelijk een
wijn met de slikreflex. 

Tokara 2013 Stellenbosch
Zuid Afrika

Hartendief
van Paul. De wijn krijgt positieve kritieken: fijne zuren (Nello), een
stinkertje (Berry). De strenge neus geeft een vuursteenimpressie en doet denken
aan een stal. Sappige smaak met wat vanile en veel body. Een klassiek glas.

In de vierde
serie proeven we één Australische wijn naast twee uiterst klassieke grootheden
uit Frankrijk.

Clos de
Mouches Beaune 1er Cru 2009 Chanson

Nello prijst
de rijke en intense wijn, Henk determineert boter en fruit, naast veel frisse
zuren. Claartje ruikt boenwas en tropisch fruit, ze noemt de geur vlezig.
Gastproever Eric ruikt nauwelijks iets in de wijn, en dat is precies mijn
ervaring. Ik vind de neus klein en ingetogen, alsof de wijn even dicht zit (dat
komt voor). De kleur is bleekgeel, ik vind de smaak ook moeilijk met hoge
bitters.

Tapanappa
2008 Tiers Vineyard Piccadilly Valley South Australia

Gastproever
Eric benoemt boter en vanille, een vette aanzet en lange afdronk. Claartje
determineert buxus, appel, citrus en noten, een harmonieus zuurtje. Henk noemt
de afdronk nog zuurder dan bij de vorige wijn en ook Noël vallen die hoge zuren
op. Paul schrijft in zijn documentatie dat hij de Australische wijn vaak
herkent aan het aanzuren. Ook vraagt hij zich af of ze daarmee niet te ver zijn
gegaan. Chardonnay uit Australië kan het beste jong gedronken worden, omdat de
aroma’s afvlakken en er niets voor in de plaats komt. Ik ruik honingmeloen in
deze wijn, die 10 maanden houtrijping kreeg, goed concentraat en citrusfruit,.
Een enorm geconcentreerde smaak, heel harmonieus en met veel houttonen.

Chablis Les
Clos 2011 Chanson

Hartendief
van Paul. Een van de mooiste wijnen van de proeverij. Geconcentreerde geur met
vanille, een heel brede geur met mooie tonen van peer en perzik, een
zweetluchtje. Claartje ruikt bouillon, buxus en licht honing. Noël ruikt natte
wol. De smaak biedt schitterend concentraat, een perfecte balans en dus.. de
slikreflex, je slikt zo’n wijn door. Véél verfijning en finesse. 

Het blijft
een doerak van een druif, om de mooiste wijnen te geven moeten de
omstandigheden niet alleen kloppen, maar is ook terughoudendheid van de
wijnmaker nodig. Chardonnay is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.
Bij overdreven houtgebruik krijgt de wijn iets plomps. Uw scribent is het
helemaal eens met de hartendiefjes van Paul: de Chablis en Zuid Afrikaanse
Tokara stelen de show in deze proeverij. We hebben een breed scala geproefd,
vaak bieden de Chardonnay goede waar voor hun geld.

Penfolds presteert prima
By in ,

Penfolds presteert prima

Penfolds is
een naam met een honderdzeventigjarige historie. Penfolds Grange is de
icoonwijn, die voor het eerst is gemaakt in 1951. Met vooral Syrah, aangevuld
met meestal een procent of 8 Cabernet Sauvignon. Is het in Europa niet goed
denkbaar dat een wijn wordt samengesteld uit bijvoorbeeld Bordeaux, Cahors,
Bourgogne en Rhone; in Australië is deze Grange een mix van wijnen uit zo’n
acht gebieden: Barossa Valley, Clare Valley, Mc Laren Vale, Magill Estate, Coonawarra,
Padthaway en Robe. Met dat mixen van gebieden weet Penfolds veel betrouwbare
wijnen te creëren. Ook bij de instapwijnen. We proeven elf wijnen van dit huis,
geselecteerd door Gerard van Avendonk.

 

Rawson’s
Retreat 2012 Semillon Chardonnay

Prettig glas
met een expressieve geur, daarin is peer te herkennen, vuursteen, amandelen,
geroosterd brood. Frisse en lenige smaak.

Penfolds BIN
23 Adelaide Hills Pinot Noir 2011

Prachtige
prestatie dit glas: diepe en expressieve geur met véél componenten, zoals
vuursteen, kaneel, koffie, kersen, mandarijn. Evenwichtige smaak, rijk en lenig
met wat drop. Liefelijke wijn.

Zeg Penfolds
en je zegt ook: Syrah. We proeven die in oplopende kwaliteit, de BIN 128 serie
met een mooie prijs/kwaliteit verhouding. St. Henri, voorname en deftige
wijnen. En tot slot twee prestige wijnen die níet gemengd zijn, maar uit één
gebied komen.

Penfolds BIN
128, Shiraz 2009 Coonawarra

We proeven
2008 en 2009 naast elkaar. De helft van de proevers geeft de voorkeur aan het
ene jaar, de andere groep aan het andere jaar. Toos noemt de wijn dieprood met
een zachte aanzet, plakkerige tannines en chocolade. Berry benoemt fruitella en
rozemarijn. Paul prijst het romige karakter, concentraat en mooie cederhout. Ik
ruik dennenbossen, geur met een parfumtoets, wat kaneel en bosbessen. Is de
neus al mooi, de verfijnde smaak is evenwichtig en biedt veel kracht. Dit is
een powerhouse uit een rijk jaar. 

Penfolds St.
Henri 2008

Een wijn die
is samengesteld met druiven uit verschillende districten, niet gelagerd op
nieuwe vaten. Hartendief van Gerard. 90% Shiraz en 10% Cabernet Sauvignon. We
proeven de wijn te jong, want de gegeven drinkperiode is van 2018 tot 2040.
Nello prijst de balans van de wijn en benoemt kersenconfiture. Zwoele neus, ik ruik
wat lavendel, pas na flinke periode in het glas komt de geur echt los. Hoge
zuurgraad, niet een heel gemakkelijke wijn.


Penfolds St.
Henri 2009

97% Shiraz en
3% Cabernet Sauvignon. Gegeven drinkperiode is 2016 tot 2040. Hello noemt de
zuren in deze wijn iets geprononceerder en mooier. Ceder en morelkers in de
geur. Veel kracht, sappig, evenwichtig en rondeur. 

Penfolds
Magill Estate 2009 Shiraz

Magill Estate
omvat slechts 5,2 hectare in Adelaide Zuid Australië. Het is waar Penfolds
begon in 1844. 12 tot 15 maanden opgevoed in nieuw Frans eiken en Amerikaans
eiken. Gegeven drinkperiode 2016 – 2030. Ik vind dit de mooiste wijn uit de
proeverij: rijke geur, espresso en kruidig. Open neus. Evenwichtige smaak,
sappig en elegant. Bij het terugruiken van het glas ruik ik ook pruimen,
toffee, caramel en kruidnagel. Het bekende Engeltje dat over je tong pist. Rob
noemt de wijn elegant en een echte eetwijn. Nello benoemt dadels, leer en
tabak. Deftige wijn. 

Penfolds RWT
2009 Shiraz Barossa Valley

Deze wijn is
ontwikkeld in 1997 en allang geen ‘Trial’ meer (RWT staat voor Red Winemaking
Trial). 12 tot 15 maanden gerijpt op 70% nieuwe houten vaten. Gegeven
drinkperiode 2013 – 2030. Rob benoemt een parfumassociatie, zoete aanzet en
goede zuren. De neus is gesloten. De smaak is rijk, rondeur en rijkdom in de
mond, héél evenwichtig en erg fraai. 

Voortreffelijke
en leerzame proeverij.Dank Gerard!

Ultiem leerzame proeverij: let's get ready to rumble!
By in ,

Ultiem leerzame proeverij: let's get ready to rumble!

  De opdracht aan leden aan de Brabantse Wijnsociëteit bij het samenstellen van een
proeverij is niet: stel een mooie proeverij samen… maar: stel een leerzame
proeverij samen
. Vaak gaat dat toch samen. De proeverij van Berry Marinussen is
ultiem leerzaam. Hij herhaalde een thema dat hij eerder bracht: Let’s get ready
to rumble! In de vorige proeverij zette hij bijvoorbeeld Nieuwe Wereld Shiraz
naast een Hermitage. Deze proeverij start met twee mooie witte wijnen. Na het
onthullen van de flessen, blijkt dat Berry in de wedstrijdproeverij de witte
Bourgogne en Bordeaux voor elkaar aanzag. Nu fopt hij ons door Bourgogne en
Bordeaux naast elkaar te zetten. Géén van de proevers herkent de blind
geserveerde wijnen. Je voelt je dan toch een beetje in je hemd staan na het
onthullen van de flessen. Verdorie. Het maakt bescheiden. En het doet denken
aan de bekende uitspraak van de Britse wijnkenner Harry Waugh (1904-2001), die
op de aan hem gestelde vraag: “Have you ever mistaken a Bordeaux for a
Burgundy?”
met onmiskenbare Britse understatement-humor als antwoord gaf: “No, not
since lunch.”

Bourgogne
versus Bordeaux

Auxey
Duresses 2010 Domaine Jean Philippe Fichet

Niet
mijn type wijn, schrijf ik op. En dat komt door de stinkende geur, ik ruik
zwavel, die pas na enige tijd in het glas doet denken aan mineralen. Een
moeilijk glas wijn met een hoge zuurgraad. Ook na het onthullen kan ik maar
moeilijk chardonnay karakteristieken herkennen. 

Clos
Floridene 2010 Graves, Denis Dubourdieu

Dit
proefden we precies een week geleden óók… Geen van de proevers die dat opmerkt.
Hmmm… draagt ook weer bij aan bescheidenheid als het gaat om proefkwaliteiten
aan jezelf toe te kennen. Waar de witte Bourgogne mij voor vraagtekens stelt,
komt hier een *-ster bij de wijn. De kleur is iets bleker dan de Bourgogne, de
neus in het glas ruikt meteen mooi fruit. Peer, meloen en Paul ruikt perzik.
Rondeur in de smaak, iets filmender dan de Bourgogne. Goede zuren, een verfijnd
bittertje en fraaie hazelnoten in de afdronk. Heerlijk glas wijn van
voornamelijk semillon. 

We
proeven daarna een Oostenrijkse Zweigelt naast een Cru de Beaujolais Gamay. En dan komt een serie die goed is voor het vertrouwen, Piëmonte versus Ahr. Veel proevers herkennen de Italiaanse en Duitse wijn.

Piëmonte
versus Ahr

Barbaresco
2009, Roberto Fossatie

Barbaresco
is gemaakt van nebbiolo. Goed herkenbaar aan de lichtbruine kleur, Italiaanse
dakpannen noem ik die kleur. Het is een mooie wijn met duidelijk viooltjes,
rozen en turf in de neus. Kees ruikt sigaren en hooi. Nello noemt tabak en
mint. Noël ruikt wat velpon. Alle proevers kijken gelukzalig. Ik heb altijd
moeite met Piëmonte wijnen die een wat straffe smaak hebben, ik vind ze nooit
echt lekker, en dat is dat ook weer een manier om te determineren. Ook al
kijken andere proevers meewarig als ik die mening uit. 

Spätburgunder
2010, Meyer-Näkel, Ahr

Dit is
daarentegen een werkelijk prachtig glas. Hier komen meteen twee *-sterren bij
de aantekeningen. Waarom? Ook die lichte en bruine kleur. Een geur met caramel
en toffee. Wijn met een mooie balans. Wat is dit toch een goed wijnhuis. Kees
benoemt kersen en noemt de wijn nog geconcentreerder dan de Barbaresco. Noël
benoemt de wijn als zwoeler. En dat is toch een prestatie voor zo’n Noordelijk
gelegen wijndomein. 

Mendoza
versus Rhône

De
mooiste wijnen van de avond staan in deze serie: Argentinië versus Frankrijk.
Verduveld lastig te onderscheiden, vind ik althans.

Alta
Vista 2007 Malbec, Single Vineyard Temis

Er komen
nogal wat superlatieven op tafel bij het proeven van deze wijn. Het is een ware
feestfles! Bijna zwarte kleur. Diep, diep, diep donker zwartrood staat in mijn
aantekeningen. De geur is rijk, voornaam met schitterende ingekapselde vanille.
Hap sap concentraat, met morelkersen. Mon Cherie chocolade. Erg fraai, bij het
proeven ben ik in mijn nopjes. HansH gebruikt voor zijn doen erg enthousiaste
termen om de wijn te beschrijven: zwart fruit, bramen, uitbundige wijn, goed in
balans met een lekkere balsamicotoets in de smaak. Rob noemt de wijn floraal en
proeft toch ook iets chemisch. Toos noemt de wijn peperig, jammig en prijst het
lekkere zoetje. Mooiste rode wijn van de avond. En logisch: hartendief van
Berry.  

Châteauneuf
du Pape 2010, Delas

Een iets
meer doorzichte kleur, heel open geur, kersen in de neus, de wijn heeft een wat
ontoegeeflijke smaak staat in mijn aantekeningen. Ik zie de wijn aan voor een
jonge Cahors. Ron prijst de rijpere tannines in deze wijn, HansH prijst het
goede evenwicht en benoemt het zoethout en de kruidigheid in de geur. 

Australische
sémillon versus Sauternes

Berry is
als liefhebber van fraaie rieslings géén adept van Sauternes, het is zeer te
prijzen dat hij die wel op tafel brengt. En niet de minste, een premier cru
classé: Château Coutet, een zeer gereputeerde wijn. Daarnaast een ook
gereputeerde Australische botytris-wijn. 

 

Château
Coutet 2003, Sauternes

Oud goud
gele kleur. Ingetogen geur, ook al is deze wijn al elf jaar oud en 2003 een
extreem warm jaar. Een caramel-zoete smaak, met wat amandel in de smaak. Ook
wat mooie bitters. Een mooie wijn die echter volstrekt wordt weggeblazen door
de extreem uitbundige kracht en smaak van de Australische wijn.

Noble
One 2008, botytris sémillon, Australië

Hartendief
van Berry. Ook dit is een absolute feestfles. Toos ruikt rabarber, mooie
zoetzure balans. Het zijn juist de aanwezige zuren die dit tot zo’n expressieve
fijne wijn maken. Rob prijst honing in de geur en de perfectie in de
smaakvoortzetting. Mijn aantekeningen: honingkleurig, perzik in de neus, een
wijn met een ongelofelijk perfecte balans, het is niet alleen nectar op de tong
(veel zoet) maar zuren die de wijn een jeugdig elan, wat gepaste overmoed
geven: frisse, filmende smaak met wat amandel in de mond, geweldige zoet/zuur
verhouding. Topwijn. 

Speciale
vermelding verdienen de twee indrinkers van de proeverij: een zeldzame rosé van
Domaine de Chevalier (Pessac-Léognan) en een knisperende Blanquette de Limoux,
fraaie bubbels van een Nederlandse wijnbouwer op Château Rives Blanques.

Het Goirdeel: Zuid Afrika maakt de beste wijn van de wereld
By in ,

Het Goirdeel: Zuid Afrika maakt de beste wijn van de wereld

De
goede, oude  Juvenalis (60 – 140 jaar
voor Christus) wist het al: panem en circenses, dat is waar het om draait in
het leven. Brood en Spelen. Wijnliefhebbers houden van spelletjes. Ze pakken flessen
in. Vergelijken glazen wijn met elkaar zònder te weten wat er in zit. Daar kun
je zo lang over delibereren, daar verbleken parlementaire discussies in het
House of Parliament bij. 

De Brit Steven Spurrier had in de jaren zeventig een
vinotheek, een wijnwinkel, in het hart van Frankrijk. Hij kwam op het idee om
Franse wijnen te vergelijken met wijnen uit de Nieuwe Wereld. Blind geproefd
was het spelletje. Kopstukken uit de Franse wijnwereld proefden mee, ter
gelegenheid van 200 jaar Amerikaanse onafhankelijkheid en de Franse rol
daarbij. Die proeverij is fameus geworden, omdat de Nieuwe Wereld de grote
aristocratische wijnen uit Bordeaux hun hielen lieten zien. Zó kennen
wijngekken dat verhaal: de eerste keer dat USA wint. De werkelijkheid lag veel
genuanceerder. Als je kijkt naar plaatsing of rangordepunten of groepeert naar
USA en France (of welke meer statistische aanpak dan ook), dan krijgt de USA
giga-billenkoek van France, zegt onze voorzitter. Maar communicatie is alles en
daar hadden de bekakte kasteelheren geen sju van in tegenstelling tot de
Amerikanen. 

Daarom is deze proeverij The Judgment uit 1976 beroemd geworden. Zelfs
zó beroemd dat er een film van is gemaakt: Bottle Shock, een vermakelijke film.
Rob van Ginneken schotelt ons een proeverij voor die hij perfect modelleert
naar het Oordeel van Parijs. Met fragmenten uit de film. Onze proeverij heet het
Oordeel van Goirle, het Goirdeel. We proeven blind vijf chardonnay wijnen: twee
witte Bourgognes en wijnen uit Californië, Australië en Zuid Afrika, in de
prijsklasse van 20 tot 29 euro. En we proeven blind vijf cabernet gedomineerde
wijnen: twee Bordeaux en wijnen uit Californië, Australië en Zuid Afrika, in de
prijsklasse van 20 tot 30 euro. Rob heeft de proeverij perfect voorbereid,
inclusief computertelling (bedankt Sandra!). Met een lekkere Chablis 2012 (JP
& B Droin) en Champagne Moët Chandon als in- en uit-drinker.

Witte wijnen



Schug Carneros 2011 Californië

Twee
proevers vinden dit de lekkerste wijn. De neus is wat klein met vanille,
florale tonen, banaan en citrus. Zuivere smaak, tikje boers en wat kortaf.

Domaine Dujac 2010 Bourgogne

Geen
van de proevers waardeert deze Bourgogne als lekkerste wijn. Dat komt vast door
de neus, die iets a-typisch heeft, de een noemt het groenig, de ander petrol. Een
stinkertje. Wat peper, vanille, citrus. Zuivere wijn met veel
mineralen/terroir, prettig en harmonieus.

Domaine
Jaeger-Defaix 2010 Rully 1er Cru Mont Palais

Een
proever geeft deze wijn zijn hoogste scores. Een brede en expressieve neus:
tropisch fruit, rokerig, viool, meloen en ananas. Maar óók heel even een
expressie van goedkope zuurtjes. Klein zoetje in de aandronk, hap sap balans,
lekker glas dat goed nahangt.

Ataraxia
2012 Zuid Afrika

Maar
liefst acht proevers vinden dit de lekkerste wijn. En dat is niet gek, de geur
opent zich als een pauwestaart: héél breed en expressief, heel rijk: met
honing, perzik, ananas, amandel en hazelnoot. En heerlijke geur. In de mond
proef je véél wijn met een prima balans, mooie zuren, zeg maar perfecte balans,
je verlangt naar een volgende slok, dus hap sap wijn, met een mooie nasmaak.

Wirra
Wirra The 12th Man 2012 Adelaide Hills Australië

Vijf
proevers geven aan deze wijn hun hoogste scores. Ik denk bij deze wijn even aan
een Meursault, en dat komt door de dikke vanille en botertonen. Mineralen en
terroir, wat amandel. De wijn komt vluchtigjes in de mond, citrustonen,
uitstekende balans en dan realiseer je jezelf: dit is echt een elegante wijn.

Rode
wijnen

Les
Fiefs de Lagrange 2010 Saint Julien

Twee
proevers waarderen dit als lekkerste wijn. Duidelijk nog heel jong, met
cassisneus, drop, paprika, eucalyptus, vanille en later ook wat toffee, dus met
de belofte van een heel brede neus. De smaak is goed in balans en beloftevol,
maar nu te straf met een hoge zuurgraad. Dit mag een halve dag in de karaf vóór
we het gaan drinken.

Warwick
Trilogy 2010 Zuid Afrika

Vijf
proevers vinden dit de lekkerste wijn. De neus is heel mooi, maar de primaire fruittonen
zijn er al uit. Toffee, wat kruiden, potloodslijpsel, ingekapseld hout, wel een
mooie neus, waar Kees door de teerassociatie meteen de link met Zuid Afrika
legt. Ik dacht zelf aan een Franse wijn. De wijn is mooi op dronk, hap sap en
met mooie balans en lengte.

Francis
Coppola 2010 Diamon
d Collection

Een
proever waardeert de wijn als beste. Neus met wat natte wol, anijs, medicinaal,
vanille, espresso en mooi cederhout. De smaak is een tikje gemaakt, te zoet, en
met een snoepjes afdronk.


Château Picard 2009 St. Estephe

Vijf
proevers geven deze wijn de hoogste score. De klassieke neus geeft zich niet
zomaar, je moet er moeite voor doen. Maar dan komen er impressies van
kreupelhout, aarde, boers, stallucht, inkt en jodium (beetje raar), mineralen
en terroir. Sappige aandronk, klassiek, tikje ontoegeeflijk door de wat harde
tannines, waar echter fantastisch fraaie zuren tegenover staan. Klassiek.



Langmeil Jackaman’s 2010, Barossa
Valley

Twee
proevers waarderen deze wijn als hoogste. De neus is de moeite waard: mocca,
chocolade, lijm en eaux de vie, een rubbertje die verraadt dat dit geen Franse
wijn is. De smaak is heel toegankelijk: een zoetige aanzet, veel rondeur, vol
in de mond, een echte ‘pleaser’ voor veel mensen, voor mij iets te zoet.

En de uitkomst van het Goirdeel is…..
de rangschikking!

Witte wijnen

8,1 
Ataraxia 2012 Zuid Afrika

7,5 
Wirra Wirra The 12th Man 2012 Adelaide
Hills Australië

7,1  Schug Carneros 2011 Californië

6,9  Domaine Jaeger-Defaix 2010 Rully 1er Cru
Mont Palais

6,5
 Domaine Dujac 2010 Bourgogne

Rode
wijnen

7,5  Warwick Trilogy 2009 Zuid Afrika

7,1  Château Picard 2009 St. Estephe

7,0 
Les Fiefs de Lagrange 2010 Saint Julien

6,9  Langmeil Jackaman’s 2010, Barossa Valley

6,8  Francis Coppola 2010 Diamond Collection

Conclusies van Rob’s Goirdeel

Conclusie 1 

De beste
wijnen ter wereld komen vandaag uit Zuid-Afrika

Conclusie 2 

De spreiding
van de scores is groter bij witte wijn (6,5 tot 8,1) 

dan bij de rode wijn
(6,8 tot 7,5)

Conclusie 3 

Bij wit is meer groepsconsensus over wat wel en niet een goede wijn 

is dan bij rood, Berry, Willem-Jan en
Toos hebben duidelijk andere 

meningen/minority reports

Conclusie 4 

Extreme
proevers hebben vrijwel geen invloed op de uitslag

Conclusie 5 

Bij wit is
Berry de ‘groepsproever’, bij rood is Henk de ‘groepsproever’, 

voor de
hele proeverij is dat Just.
Just proeft meest in lijn met de 

groep (wel met extremere cijfers).

Een ontzettend leuke
proeverij 

waarbij we ons veertig jaar

terug in de tijd kunnen wanen.

Tot in de puntjes
voorbereid, 

dus met alter-ego bordjes 

voor de proevers. Memorabel.

Vijfklapper kondigt einde van de battles aan? Nee, toch!
By in ,

Vijfklapper kondigt einde van de battles aan? Nee, toch!

Een leuk spelletje, dus: be there!Dat is de uitnodiging voor de Battle
die alle leden ontvangen van de secretaris voor de battle tussen Rob en Berry. Of Berry met het goede been uit bed
is gestapt… een mooie riesling achter de kiezen… of gewoon teveel adrenaline
voorafgaand aan de proefwedstrijd, wie zal het zeggen? In ieder geval heeft hij
véél zelfvertrouwen want alle leden krijgen de reactie: “Een leuk spelletje??? Het wordt een groot gevecht!!!”

 

Het idee
achter de battle is eenvoudig. Twee proevers. Iedere proever draagt drie thema’s aan. Zo ontstaan zes series van twee wijnen, die we geblindeerd proeven. De leden stemmen wat de lekkerste wijn is. En wie de meeste stemmen krijgt… die wint. Het
zelfvertrouwen van Berry blijkt gepast. Met een vijfklapper walst hij over Rob
heen. Die het einde van de battles aankondigde, maar dat is een vergissing.
Want we kennen Rob als een sportieve vent.

De thema’s
van deze battle zijn:

Serie 1 Duitse droge witte wijn, géén
riesling

Serie 2 Viognier uit de Nieuwe Wereld

Serie 3 Lekkerste rode wijn onder tien euro

Serie 4 Super Toscaan

Serie 5 Droge
rode wijn uit Sardinië

Serie 6
Argentijnse Malbec

De indrinker
zowel als de uitdrinker zijn van riesling en allebei zeer de moeite waard.

2010 Maximin
Grünhaus C. von Schubert Abtsberg Alte Reben FAss 28 Riesling Trocken

Tsjonge, de
naam van deze wijn is een mondvol. Een mooi mineralen getypeerde neus,
vuursteen. Hoge zuurgraad, een goede balans van rinse tonen en bitters. Als ik
goed na-neus, ruik ik ook jasmijn.

2007 Clemens
Busch Roten Schiefer Marienburg Grosses Gewächs Auslese Riesling

Bloemrijke
neus, honing, citruszuren, heel vet en toch ook veel zuren, prima balans.
Kindermoord eigenlijk nog, want deze wijn is nu een frivole spring in het veld
maar zal zich na de pubertijd ontwikkelen tot een sappige dromigere schoonheid.

En passant
introduceert Rob een eenvoudig puntensysteem dat we onder het mom van vrijheid,
blijheid, wel of niet kunnen gebruiken. Ik heb dat wel gedaan en moet zeggen
dat het prettig werkt, en nogal selecteert. Mijn laagste score was 4 op 10, de
hoogste 9 op 10.  Nou, daar gaat ie: de
mooiste wijnen uit de battle.

Serie 1            Duitse droge witte wijn, géén
riesling

Rob en Berry
kiezen beiden een topproducent, da’s slim. Rob komt uit bij een weissburgunder
van Oekonomierat Rebholz uit de Pflaz, de (duurdere) Grauburgunder van Dr.
Heger krijgt de meeste stemmen.

2010
Grauburgunder, Dr. Heger, Grosses Gewächs, Kaisterstuhl, Baden

Geeltint, in
de neus peer en licht mineraal. Je proeft flink wat wijn in de mond,
concentraat, stevige bitters en een mediumlange afdronk. Lekker glas. Maar dat
mag dan ook wel voor bijna 27 euro. Maar daarvoor krijgt de koper wel een wijn
met een verhaal, want Heger werd uitgeroepen tot Wijnbouwer van het Jaar door
Gault Millau.

Serie 2            Viognier uit de Nieuwe Wereld

Rob kiest een
viognier ‘The Hermit Crab’ van het befaamde d’Arenberg uit McLarenVale, Berry
een wijn van Yalumba uit Eden Valley.

2011 Yalumba,
Viognier, Eden Valley

De wijn
stuift werkelijk uit het glas. Noël ruikt abrikoos en exotisch fruit. Jan
benoemt viooltjes en jasmijn. Ik ruik in de wijn met groengele tint een heel
bloemige neus en vooral méér neus dan in het andere glas. Brandnetel ruik ik
ook. De wijn is breder met een verfijnde aandronk en een botertje, goede zuren,
hangt wat na. In de wijn zit een pietsie klein licht zoetje, dat de wijn extra
aantrekkelijk maakt.

Serie 3            Lekkerste rode wijn onder tien euro

Berry
wint  met een Côtes du Ventoux van Rob’s
Barbera uit Piëmonte, die ik zelf net een graadje lekkerder vond.

2010 Château
Pesquie, Terrasses, Côtes du Ventoux

Acht euro
kost een fles en daar krijg je zes glazen wijn voor die mijnheer Parker met 94
punten waardeert. Frank benoemt leer en hopjes in de wijn, koffie en licht
peper. Ik ruik vooral mineraal in de neus, mis wat fruit. De meerderheid van de
proevers geeft de voorkeur aan dit glas.

2011
Briccotondo, Barbera, Fontannafredda, Piëmonte

Frank noemt
deze wijn niet echt verteerbaar omdat ‘mijn bek scheef trekt van de bitters’.
Laat ik daar nou geen last van hebben! Paarse rand, expressieve neus met
morelkers. Sappige rondeur en aangename smaak. Zeven euro bij de grootgrutter,
die komt nog wel in mijn karretje.

Serie 4            Super Toscaan

In deze serie
scoor ik beide wijn  gelijk en geef
uiteindelijk de voorkeur aan de wijn van Rob, die echter niet de meerderheid
van de stemmen krijgt. Berry zit gebeiteld.

2010 Rosso dei Notri, Tua Rita, IGT, Toscane

De wijn is
gemaakt van sangiovese en merlot. Nello geeft de voorkeur aan deze wijn vanwege
de elegantie. Henk is voor zijn doen best lyrisch over de neus: veel bes, hout,
leer, heel mooi en lichte bitters in de smaak. Just noemt nog lichte chocolade.
Ik ruik drop, laurier, morelkers, een lekker brede neus. De wijn is strak,
pittige smaak, geen allemansvriend vind ik, maar wel heel veel karakter.

2006 Bramasole, Cortona Syrah, Toscana doc, Antinori

Just ruikt
hier zware cacao, mooi getypeerd als je in de andere lichte chocolade ruikt! Henk
ruikt bessen, hout en roemt hier vooral de volle smaak en fraaiere afdronk.
Mijn aantekeningen: kreupelhout, kruidiger dan de vorige wijn, een rubbertje.
Later als de wijn meer lucht heeft gehad, royaler en zwoeler in de mond,
warempel dit is een charmeur met veel rondeur en wellicht net iets korter in de
mond. Heel aantrekkelijk glas syrah uit Italië. Hartendief van Berry.

Serie 5 Droge
rode wijn uit Sardinië

Als er één
wijn is uit Sardinië met faam, dan wel de Turriga. Dat is de inzet (en
investering) van Rob. De wijn kost het dubbele van de keuze van Berry, 6Mura,
waar hij mee kennismaakt na de fles cadeau te hebben gehad van een vriend (in
ere houden die gozer).

2002Turriga,
Isola dei Nuraghi

Nello geeft
de voorkeur aan deze wijn, hij noemt die rijker dan de andere. Willem Jan ruikt
mint, chocolade en leer. Noël noemt de smaak juist iets minder expressief dan
de andere wijn, hij ziet evolutie en een stroperige aanzet. Mijn aantekeningen:
tabak, kreupelhout en een straffe smaak, ik schrijf op: klassieke wijn uit een
klassiek gebied, mag van mij zelfs nog even liggen. Nello noemt de wijn nu op
zijn top. Hartendief van Rob.

2008 6MURA,
Sardegna Carignano del Sulcis

Nello benoemt
zoet fruit en elegantie. Noël ruikt koffie en drop, die terugkomen in de smaak.
De meeste proevers waarderen deze wijn het hoogst. De kleur is wat bruin,
cederhout in de verfijnde neus, ook iets van ijzer en kruiden. Later ruik ik
koffie en toffee. Deze wijn proeft nu aangenaam, maar mag wel op, staat in mijn
aantekeningen.

Serie 6
Argentijnse Malbec

Hier is de
redding van zijn eer, Rob brengt een mooie Altos malbec op tafel, en daar moet
de Alta Vista van Berry het tegen afleggen.

2009 Altos
los Hormigas, Malbec, Reserva Valle de Uco

HansH geeft
aan dat de wijn méér complexiteit heeft en Sebastiaan roemt de betere balans,
hij ruikt framboos in de wijn. Ik zie een bijna zwarte kleur, een paarse rand,
ruik cederhout in een hele rijke neus, wat schrijf ik: RIJKE neus. De wijn moet
nog liggen naar mijn idee, maar alles is in potentie aanwezig om hier een
excellente wijn van te maken. Gekookt fruit, framboos en rondeur. Klasse.

Het idee van
een battle, de spanning op de avond, het leerzame napraten: van mij mag er
volgend seizoen wéér een battle komen. Graag zelfs. Bedankt, Rob en Berry.