Categorie: Food and Wine

Quatorze Julliet bij Adam: Pinot en Piraten
By in ,

Quatorze Julliet bij Adam: Pinot en Piraten

Deze bonus proeverij na het gewone proefseizoen genoten we gastvrijheid bij Adam van der Linden – waarvoor dank! We proefden na enkele fraaie witte indrinkers om de mond te laten wennen aan wijn en daarna prachtige pinots en piraten.

Witte indrinkers

Moet & Chandon Champagne Brut Imperial

Mooie, frisdroge indrinker. Wat broodkorst en deeg maar verder vooral fris en verkoelend. Buitengewoon opgewekt voor een Champagne: ik dronk ze eerder wel eens nukkiger en met meer belegen tonen.

Camille Braun Pinot Blanc 2005 Alsace Vieilles Vignes cuvée Marguerite Anne

Appelmoes en abrikoos. Zoete aanzet, een mild karakter, wijn met best al wat jaarringen, getuige de donkergele kleur. Wat hangt dit lang na zeg. Rijke wijn, lage zuurgraad, honing. Volgens een enkeling te oud, daar ben ik het niet mee eens. Mooi ontwikkeld, schrijf ik liever.

Weingut Bernhard Eifel Weisser Burgunder 2005 Trocken (barrique), Trittenheim Mosel

Houtgetypeerde, krachtige neus met mooi wat bitterkoekjes, klein geel fruit zoals perzik en citroenen, fijne zuren, mooie wijn, boordevol inhoud. Breed en krachtig met goed behoud van frisheid. Deed mij – dat is een compliment – in de verte denken aan een hoge Bourgogne.

Marcel Deiss Pinot Gris 2004 Beblenheim

Een fijne neus: expressief maar op bescheiden wijze. Mineralen, citrusfruit. Dan volgt een verrassend krachtige aanzet met heel mooi compact ingebouwd zoetje. In de smaak vind ik een goede terroirexpressie terug. Dit is wel een zware jongen; hij is eerder indrukwekkend dan opwekkend te noemen. Mollig. Heeft klasse en potentie.

Weingut Freiherr von Gleichensteil Spätburgunder 1998 Weißherbst Spätlese Trocken Oberrotweiler, Kaiserstuhl

Opvallend donker en goudgeel van kleur. Gebrande suiker en muskaat in de neus. Heeft dezelfde intense geurwaaier als een dikke dessertwijn met botrytis. In de mond: dik, ook wat log, appelmoes, enorme materie, bitters, een mandvol dik, exotisch fruit (zoals papaja en ananas). En dan ook nog wat tonen van stopverf en rook. Mooi!

Côtes de Beaune

Denis Bousey Volnay 2003 1er Cru ‘les Taillepieds’

Overtuigende geuren stijgen op uit dit proefglas. Kersen! Laurier, rozen. Een krachtig glas, met heel mooi wat lijm en inkt. Zeer prettige geurcombinatie van fruit en terroir. Bitters, een beetje truffel, toch ook een zekere mate van frisheid. Een compleet glas Pinot, zoals Noël stelt.

Jean Luc Joillot 1998 Pommard, La Croix Blanche

Duidelijk een stuk serieuzer en donkerder dan het vorige glas. Weelderig, inkt, koffie en theebladeren, goede concentratie, bessen, fluweel, supermooi en dik geconcentreerd. Dit alles zonder ook maar iets te verliezen van zijn fraaie typiciteit (mijn vermoeden dat we hier te maken hebben met een hoge Bourgogne klopt).

Piraten

Sancerre 2003 Henri Bourgeois ‘ La Bourgeoise’

Superrijp en zwoel, met rode paprika en voornamelijk veel rijp rood fruit in de neus. Ook in de smaak overheersen fruitimpressies als van frambozen en aardbeien. Deze Loire wijn heeft weinig donkere kanten, maar is gewoon alles bij elkaar wél heel verleidelijk en zwoel.

Niepoort Charme 2007 Douro

In dit proefglas tref ik een mooi expressief bouquet. Verbrande suiker, kersen, warm gebak, karamel. Daarnaast proef ik frambozen en melkchocolade. Zijdezachte wijn, als fluweel haast. Roomboterbabbelaar. Een perfecte combinatie van zowel kracht als souplesse. Misstaat niet in deze proeverij, maar helemaal gemaakt van Tinta Roriz, Touriga Franca en andere inheemse Portugese druiven. De kwaliteit komt niet alleen door de vinificatie, maar ook door wijnstokken van 70 jaar en zelfs 100 jaar en ouder.

La Spinetta Pin 2004 Monferrato Rosso

En dan dit glas…totáál anders dan de voorgaande wijnen. Met heel veel rode paprika, katjesdrop en bosvruchtenjam in de neus en een bakje rijp zomerfruit en veel mint in de smaak, meen ik hier een nieuwe-wereld-Pinot in het glas te herkennen. Zeer fruitgedomineerd en zelfs wat commercieel gemaakt. Van deze krachtige, rijpe stijl moet je houden om het echt goed te kunnen waarderen. Verrassing alom na het demasqué, het blijkt namelijk een Super Piemonte piraat te zijn.

Côtes de Nuits

Denis Philibert, Nuits Saint Georges 1995 ‘Les Corvées Paget’, 1er cru

Neus wat ingetogen, deze wijn is duidelijk al op leeftijd. Toch komt het nog heel mooi los in het glas na lichtjes rondwalsen. Hooi en koffiebitters, erg typisch, de tannines zijn nog vrij dominant aanwezig. Een wat boers glas Pinot, nukkiger dan ik in eerste instantie zou hebben verwacht.

Domaine des Perdrix 2005 Nuits Saint Georges 1er cru Aux Perdrix, Antonin Rodet

Dieprood. Vuursteen! Ook lavendel en lijm. Zeer geparfumeerd in de neus, héérlijk. Verder in de mond overtuigend zoete tabak, mooi stevig van structuur. Mooie concentratie, een glas vol klasse, met nog ontzettend veel reserve. Als NBA-er (Niet Bourgogne Adept) val ik hier toch als een blok voor. Werkelijk prachtig.

Gevrey Chambertin 1996 Vieilles Vignes Domaine Heresztyn

Dit is een wat mannelijker exemplaar Pinot Noir. Hij heeft wat lucht nodig, dan komt er heel nukkig wat bouillon en stal vrij, waarna mijnheer weer terug in zijn schulp kruipt. In de smaak beklijven de fraaie zuren en pijptabak. Al met al een behoorlijk geëvolueerd en belegen wijn, met een mannelijk karakter dus, maar toch met mooie verfijning. En met net nog wat tannine voor de nodige structuur. Geen hele sjieke Bourgogne, wel een boeiend glas.

Henri de Villamont 1999 Chambolle Musigny, ‘ les Baudes’

Dit is verfijning ten top! Hier komt eerst zoet, zwoel fruit omhoog waaieren, met heel fraai een tikje reserve en terughoudendheid, wat je nieuwsgierig maakt naar meer. Rijpe bosvruchten, wat kiezelsteentjes en bosgrond. Ik heb het idee dat dit nog niet alles geeft, er zit wel een hoop in zeg… Ik bleef teruggaan naar dit glas.

Verslag en proefnotities David Koenen

Zomerse Zonden bij Noël
By in ,

Zomerse Zonden bij Noël

Prachtige avond was 30 juni! Van half negen tot twaalf uur zaten we in de zwoele avondlucht op het terras in Noëls achtertuin, 21 wijnen werden geproefd en bediscussieerd.

Goutorbe Bouillot Champagne Brut rosé

Zeer expressief geurende neus. Gisttoon op de achtergrond. Droog en gereserveerd qua stijl, maar wel heel prettig statig. Mooie balans hoor. Er zit zelfs iets ‘vlezigs’ in, denk aan bouillon. Appelmoes en brioche, de meest elegante van de drie bubbels.

Peter Lauer ‘Saarfeilser’ Riesling Feinherb 2007 Mosel Saar Ruwer

Oooh, oh, wat heeft deze wijn een prachtige neus. Eentje die compleet aansloot bij de ultiem zonnige dag die het was. En dan met zo’n glas in je hand en je ogen dicht de late avondzon op je hoofd kunnen laten schijnen… magnifiek. Veel expressie, ik krijg beelden in mijn hoofd van grasvelden die vol staan met bloemen, vol in bloei. Milde en lichtzoete aanzet, fris als een watervalletje in de bergen. De frisse zuren boksen heel mooi op tegen het heerlijk verleidelijke zoet. Prachtig.

F.E. Trimbach Gewürztraminer Cuvée des Seigneurs de Ribeaupierre 1997

De diepe, goudgele kleur valt direct op. Ook die dikke, expressieve neus met tonen van tuttifrutti, honing en een hele oosterse kruidenmarkt (kardemom, gember, kaneel). Dik en vol en een beetje log qua stijl. Veel inhoud en ook best wat alcoholische warmte. Of komt dat nou omdat deze wijn niet goed gekoeld ter tafel kwam? In ieder geval is het een wijn die je niet te warm moet drinken. Dik! Voluptueus! Gemaakt om te imponeren. Véél wijn in het glas.

Domaine des Pierres Saint Amour Cru du Beaujolais 2006

Framboosjes. Heel fris, veel rood fruit, typisch Gamay. Zuren, aardbeien op sap, rode bessen, zomerwijn. Voor een Beaujolais heeft deze overigens nog aardig wat body.

J. Vidal Fleury Crozes Hermitage 2004

Tabak, paprika en leer. Zeer interessante en expressieve neus. Een hoge kruidigheid, zuren en nog veel meer tabak. Hier zit een heerlijke vleug landelijkheid in die je alleen in de ‘oude wereld’ aantreft. Maggie, mineralen en mest. Hooi! Zoet en zuur spelen hier goed samen. Dit glas werd zo’n beetje unaniem aangezien voor een hoge Bourgogne.

Esprit de Paranchere Bordeaux Superieur 2005

Die kleur! Het schemert inmiddels flink, maar nog zie ik dat dit paars/zwart van kleur is. Koffie! Bramen! Modern gemaakte Bordeaux? Commercieel gemaakt, dat in ieder geval wel. Salmiak en alcoholhitte in de neus. Dit beschikt over een enorm concentraat. Wijn om je tanden in te zetten, dik sappig, inkt, ook wat zoetig.

Domaine de Baron’arques Limoux 2003 (Baron Philip de Rothschild)

Markante, wat stalige neus, klein beetje poep, ook iets groenig. Maar dan: wat een contrast met de smaak! Dikke wijn, zoet en zwoel, een warme smaaksensatie. Mokka, koffie, chocolade. Dit wordt gemaakt van typische bordeauxvarieteiten (cabernet sauvignon en merlot) en van mediterrane soorten als grenache en syrah. Een bijzonder en interessant glas wijn.

Chateau Lynch Bages 5e Cru Classé Pauillac 2004

Geparfumeerd en bloemig, de neus geeft al veel maar moet echt op gang komen. Dik rijp rood fruit. Nu nog weinig ‘aardse’impressies, vooral fruit, fruit, fruit. Heeft duidelijk nog de meeste tannine in deze serie van drie stoere jongens en heeft mede daardoor nog erg veel toekomst.

Chateau Rauzan Gassies 2e Cru Classé Margaux 2000

In eerste instantie is de neus nog behoorlijk gesloten. Wel is al op te merken dat we hier te maken hebben met een elegant, verfijnd en subtiel glas Bordeaux. Goede spanningsboog, fijne ‘ouderwetse’ zuren en verder tabak, veel rijpe morellenkersen en laurier. Klassiek glas Bordeaux met fine zuurgraad en dito vulling. Beschikt over die typische strengheid waar de regio om bekend staat.

Chateau Cos d’Estournel 2e Cru Classé Saint Estephe 1997

Mmmm, heerlijke geuren komen uit dit glas omhoog. Paprika, rook, een rozenperkje. Mooie versmolten zuren. Gedroogde kruiden en kersen. Charmant en opvallend verfijnd voor een Saint Estephe! Optimaal drinkbaar, nu.

Tenuta dell’Ornellaia Le Serre Nuove 2006 Bolgheri

Meer paars dan rood, dit is nog een jonge wijn zeg…yoghurt en room en lijm. Veel lijm! En dat ruikt zo lekker. Rijpe frambozen met slagroom en chocolade. Alles is hier aanwezig: romige zachtheid, fragiele maar o zo belangrijke zuren, ondersteunende bitters. Echt TOP. Héél jong dus, maar nu al zo ontzettend fraai. Ben razend benieuwd hoe dit over 5 jaar zal proeven.

Tokaji Szamorodni Edes 1991

Donkergeel/bruin van kleur. Evolutie is duidelijk merkbaar in de neus, ik ruik appeltaart en kaneel. En rinse appelstroop. Daarnaast proef ik afwisselend zuur en zoet, gecombineerd als bij een Granny Smith-appeltaartje. Leuk om eens te proeven, zo’n aparte, niet heel erg bekende stijl Tokaji.

Zantho Beerenauslese 2006 Neusiedlersee

80% Welschriesling en 20%Scheurebe. Verleidelijke neus met impressies van muskaat, meloen en peer. Op de achtergrond merk ik ook een licht ziltige toon op. Flink zoet, fijn fruitgedomineerd, een tikje weinig zuren, dus wel lekker verleidelijk en rijp en ‘easygoing’ maar door dat alles wel ietsje minder spanning. Evengoed zijn hier vast heel veel liefhebbers voor. Ik ben er één van.

Camille Braun Gewürztraminer Vendanges Tardives 2001

Bij de afsluiter van deze lange, indrukwekkende avond noteer ik: zwaar zoet, dramatisch haast, met een mysterieuze neus. De herkomst is de Elzas en dat merk je. Dit is gemaakt met het accent op ‘dik’en ook behoorlijk zoet. Zeebries, ananas en perzik. En dan ook nog lychee en lichtjes wat geroosterde nootjes. Mondvullend en lang, een wijn om bij in gedachten weg te zinken.

Verslag en proefnotities David Koenen

16.06.09, de dag dat we voor het eerst Le Pin drinken
By in ,

16.06.09, de dag dat we voor het eerst Le Pin drinken

Balorig, dat is misschien het juiste woord. Voor de stemming op deze proefavond. Het was een tikje rumoerig op de proefavond, zoals tijdens een laatste schooldag. Henk Vermeer gaf een van voorbeeldige documentatie voorziene proefavond. Verwachtingsvol bladerden de leden door twaalf A-viertjes. Het was Nello die toen voorzichtig informeerde: ‘Henk, zie ik dat nou dat goed… gaan we Le Pin proeven?’ Het antwoord luidde bevestigend. Nello keek gelukzalig (“Nooit eerder geproefd”). Niet iedereen was zich bewust van de magie van deze Pomerol. Voor de meesten van ons zal dit bij een once in a lifetime ervaring blijven.

Saint Veran 2007, Moillard-Grivot, Nuits-St.-Georges

De Montagny Premier Cru 2007 van Broillot waar deze wijn naast stond was heerlijk sappig maar ook zwaar houtgetypeerd. Nee, dan de neus van deze chardonnay. Citrus en een hele grote bloeiende struik jasmijn. Dat ruikt fijn! Een kwestie van smaak, maar die fruitneus vond ik super aangenaam. Heerlijke zuren en een tikje soepeler, mooie balans en goede nervositeit.

Château Fieuzal 1993, Pessac Leognan

Tuilé rand, dakpannenbruin dus. Veel proevers waardeerden Château du Tertre 1998 Margaux hoger. Die wijn was inderdaad liefelijker en had een tikje meer rondeur in de smaak. Maar Fieuzal bood een geweldige neus met een enorm breed palet van impressies: herfstbos, cederhout, laurier, mineralen. En na enige tijd kwam er een duidelijke truffelimpressie! Tutti frutti werd genoemd, en dat klopte ook. Soepele smaak, harmonieus, goed concentraat en volledig op dronk nu.

Château d’Armailhac 2004, Pauillac, 5e Grand Cru Classé

Morellenkersen in de neus, tamelijk geparfumeerd. Vanille ook. Aangenaam zoetje in een goed geconcentreerde smaak, hangt mooi na. Hiernaast proefden we hetzelfde domein van 1971, een hele belegen Dame, waarvan – heel curieus – de smaak nog stond als een huis.

Château La Louvière 2000, Pessac Leognan

Domein van André Lurton. Duvels mooi glas! Bruinontwikkeling. Aarde-tonen in de neus, duidelijk mineraliteit. Tikje stoffig, staat ook in mijn aantekeningen. Rondeur en karakter. Ik schreef op: toch nog een tikje vormelijk/streng, een wijn om Meneer tegen te zeggen. Vuursteen. Bittere chocolade, zei David. Hangt fraai na.

Château Lagrange 2003, Saint Julien, 3e Grand Cru Classé

Hartediefje van Henk. Perfecte combinatie van cederhout en zwoel fruit. Kruidige aandronk, sappig. Mineralen. Natuurlijk veel discussie over het jaar. Géén zuren, zegt de een. Te weinig zuren, zegt de ander. Veel móóie zuren, vind ik. Rob bracht uitkomst: deze wijn combineert een mooi zoetje mét zuren. Precies een reden waarom dit ook een van de Bordeaux is die hij waardeert. En dat wil wat zeggen…

Château Pichon Longueville Comtesse de Lalande 1987, Pauillac, 2e Grand Cru Classé

Tweeëntwintig jaar oud. Hier zie je waar een kundig wijnmaker in een lastig jaar toe in staat is. Het domein grenst aan het beroemde Château Latour. Bruine rand. Ik ben volledig verrast door deze wijn: de neus is nog enorm rijk met eucalyptus, drop, kersen en een vage ketjap impressie. Nu volstrekt mooi drinkend: rondeur en elegantie. Maar ook nog kracht en kruidigheid. Adam ruikt in de complexe neus ook nog veel mint.

Château Leoville Barton 2001, Saint Julien, 2e Grand Cru Classé

Een jaar geleden (september 2008) ook ingebracht door Henk. Zweem van rood zomerfruit en later mineralen. Laurier. Ik heb het gevoel dat de wijn nu iets meer gesloten is. Volle smaak met veel kracht en toch ook rond. Kracht en elegantie. Hartediefje van Henk.


Château Mouton Rotschild 1997, Pauillac, 1e Grand Cru Classé

Diepdondkere kleur. Edele neus, potloodslijpsel. Cederhout en terroir/mineralen. Licht drop. En je blijft steeds nieuwe dimensies ruiken: laurier, kruidigheid, tabak. Earl Grey thee. Na enige tijd ook kruiden. Smaak met flink wat zuren, drop en tabakstonen.

Château Le Pin 1991, Pomerol

Dit is een wijn met een verhaal. Twee hectares slechts meet de wijngaard. Wijnmaker Jacques Thienpont (foto). En terwijl er van de wereldberoemde Mouton Rothschild die we ernaast dronken maar liefst 29.000 kisten van 12 flessen worden gemaakt, is de productie van Le Pin slechts 600 kistjes van 12 flessen. Dat maakt de wijn zeldzaam en de prijzen enorm hoog. ’s Werelds duurste wijn noemen de Britse wijnkopers Berry Bros deze wijn. Château Vieux Chateau Certan van dezelfde eigenaar is een veel betere koop, merkt Henk droogjes op in de documentatie. Ik keek even naar 2005. Vieux Chateau Certan is nu te koop voor Euro 185. Bij Berry Bros kost een Le Pin 2005 nu Euro 2.270. Per fles, wel te verstaan. Een wijn met cultstatus, die gewild is bij de rijken der aarde. Le Pin staat op talloze wenslijstjes van wijnliefhebbers. En natuurlijk op die fameuze “100 flessen die je ooit gedronken moet hebben” lijstjes. Is dat nu zo’n sensationele ervaring, deze wijn drinken? Ik ben geneigd om bevestigend te antwoorden. Ik voel me heel sterfelijk als je zoiets moois drinkt. Denk toch altijd: Onze Lieve Heer op de knieën danken hiervoor. Want hoe proeft het dan? Hier komen de aantekeningen: Bruine kleur. Je ruikt en denkt meteen, hé, da’s een opmerkelijk afwijkende neus. Héél geparfumeerd. Ik ruik rozen en niet zo weinig ook. David noteert frambozensiroop, truffel. En dan de proef op de tong: volstrekt uitgebalanceerde wijn met een toffee-achtige rondeur, mollige structuur en veel verfijning. Milde wijn. Drie *-sterren. Het maximum. Bloedmooi. Inderdaad een once-in-a-lifetime-experience…

Zo sluiten we het voorjaarsseizoen 2009 op fabuleuze wijze af. Bedankt Henk!

Snuffelen naar authentieke wijnen is lonend
By in ,

Snuffelen naar authentieke wijnen is lonend

Auzells 2008, Costers del Segre, Tomàs Cusiné

Hans van der Horst werd getriggerd door een wijncolumn van Peter Nijdam in De Telegraaf. Hij stelde het grote verschil tussen matige kwaliteit in de supermarkt en uitstekend gevonden authentieke wijnen bij wijnhandelaren centraal. Hans stelde op basis van die column een proeverij samen met de ‘ondernemende jongens’ van Vojacek in Maastricht. Deze witte wijn is een combinatie van maar liefst tien druivensoorten (32% macabeu, 19% sauvignon blanc, 16% parellada, 10% viognier, 8% chardonnay, 8% muller thurgau, en verder: muscat, riesling, albariño en rousanne). Ik vond de neus van deze witte Spaanse wijn niet uitgesproken, maar de smaak heeft véél te bieden: vettig, voluptueus en goed concentraat. Wijn met veel bitters en rondeur. Heeft duidelijk veel zon gezien.

Chignin Bergeron 2007, Domaine La Combe des Grand Vignes, Vin de Savoie

Wijn van 100% rousanne, waar ik met stip voor viel. De neus heeft wat muscattonen, peer en meloen en is heel liefelijk. De wijn heeft een licht zoete aanzet en ook weer dat liefelijke. Zoet is de wijn ook op de tong, met veel rondeur. Dit is een heel knappe prestatie, deze wijn uit de Savoie. Ik ken alleen droge wijnen uit dit gebied. Dit is een heel milde witte wijn die het uitstekend zal doen bij gerechten zoals kip of kalkoenborst in roomsaus of blanquette de veau. Gastronomische wijn. Zie ook voor informatie over deze onbekende AOC:
http://www.wine-pages.com/guests/wink/savoie.htm

Le Petit Saint Vincent 2006, Saumur Champigny, Dominique Joseph

Cabernet Franc uit de Loire: ik ben liefhebber, maar het verbaast me altijd dat er zoveel proevers zijn die er hun vraagtekens bij hebben. Want kijk maar: diepdonkere kleur. Vuursteen, kersen en terroir in de neus, typisch cabernet franc. Later ook tonen van zoethout en kruiden. Goed concentraat, mollig zelfs. Karakteristiek bittertje, dat de wijn meteen als eetwijn typeert. Wijn met rondeur en spel, maar zeker geen allemansvriend. Serieus glas, dat opviel door de beste prijs/kwaliteit verhouding. TROUVAILLE.

Domaine Canet Valette 2005, Saint Chinian, Cuvee une et mille nuits

Vijf druiven (grenache, mourverdre, syrah, carignan en cinsault) maken hier een biologische wijn waarvan de neus lekker complex is. Ik rook tertiaire tonen, stallucht. Kalk, zoals mijn opa vroeger in zijn vogelkooien had hangen. Vuursteen, tabak, koffie en steeds meer vrijkomende morellenkersen. Lekkere wijn om aan te blijven ruiken. De smaak van deze krachtige wijn heeft ook een breed smaakpalet. Heel geslaagd.

Gevrey Chambertin 2006, Place des Lois, Alain Burget

Met de serie rode Bourgognes was iets bijzonders aan de hand. Er stonden twee elegante Côtes de Nuits wijnen en een stoere Côtes de Beaune (Pommard 2006 Chantal Lescure), terwijl meestal Côtes de Beaune elegant is en Côtes de Nuits wat stoerder. De neus is van deze wijn van Burget is fruitgetypeerd, rood fruit. Ook veel houttonen. Veel rondeur en spel, dit is een sappige wijn die sappiger en eleganter is dan de gemiddelde wijn uit Gevrey Chambertin.

Nuits St. Georges 2006, Premier Cru Aux Thorey, Domaine de Montille

Hmmm, erg lekker. Neus met karmemom, laurier en vooral toffee. Milde en sappige aandronk. Deze wijn is een charmeur tot en met! Wijn met een heel breed smaakpalet en verbazingwekkend jong nu al heel lekker. Topper van de avond. Schitterend glas.

Domaine de Montgilet 2007, Cuvee Les Trois Schistes, Coteaux de l’Aubance

Wijn uit een piepklein gebied dicht tegen Coteaux du Layon onder Angers. Op de sociëteit werd deze Appellation d’Origine Controlee begin jaren negentig geïntroduceerd door wijnschrijver Karel Rietbergen. De gang door de wijngaarden werd maar liefst vijf keer gemaakt om overrijpe druiven te oogsten die ten grondslag liggen aan deze opmerkelijke liquoreuze wijn. De familie Victor en Vincent Lebreton maakt een van de mooiste. Al best ontwikkelde kleur, oranjegeel. Honingtoets in de neus. Een smaak die opvalt door een werkelijk perfecte balans. Nu nog veel te jong, maar héél beloftevol. Niet te versmaden bij zelfgemaakte fruittaartjes en lichte desserts, maar nog lekkerder als eetlustopwekkend aperitief.

By in ,

Grand Prix Saint Hubert: alsof je de cave van jouw favoriete wijnboer binnenwandelt

Drie teams van de Brabantse Wijnsociëteit namen deel aan de Grand Prix Saint Hubert in Amsterdam. Negen rode wijnen werden blind geproefd. Er waren 5 punten te verdienen voor het bepalen van het juiste land, 5 punten voor de juiste druif, 3 punten voor de streek, 1 punt voor het jaar en 1 punt voor de producent. We proefden achtereenvolgens: Tempranillo Rioja Grand Riserva uit Spanje, Sagrantino de Montefalco uit Umbrië Zuid-Italië, Cabernet Sauvignon/Merlot Pauillac uit Zuid West Frankrijk, Syrah Crozes Hermitages uit Zuid Oost Frankrijk, Xinomavro Alpha Estate uit Griekenland, Cabernet Franc Stellenbosch uit Zuid Afrika, Blaufränkisch Burgenland uit Oostenrijk en Malbec Mendoza uit Argentinië. Na het bestuderen van de wijngidsen in de vroege trein konden we nog een lekkere kop koffie en een vliegensvlug-broodje-ontbijt nuttigen bij Prins Heerlijk, de buren van het Barbizon Palace Hotel. In de lobby volgde een wakker-worden-espresso. Een geweldig mooi moment van de dag is als je de Prins Hendrik zalen binnenkomt: ruim achthonderd glazen rode wijn zorgen voor een verfijnde atmosfeer alsof je de cave van jouw favoriete wijnboer binnenwandelt, goddelijk! Het proeven zelf is gewoon hard werken. Interessant om te zien met welk systeem de teams proeven. Ons hoogst geëindigde team heeft éérst alle negen wijnen ge’neus’d. Daarna proef op de tong, individueel determineren en aantekeningen maken. Daarna bespreken van welke wijn proevers 100% zeker zijn. En dan komt het lastigste gedeelte: opnieuw proeven, discussiëren en vaststellen wát je gaat invullen. Vervolgens wachtte in de lobby een lichte bouillon om de smaakpapillen te neutraliseren. Iets na twaalf uur volgt dan de onthulling van de wijnen met een toelichting van organisator Fred Nijhuis. Een mooie soos-traditie is de lunch in restaurant Nam Kee aan de Zeedijk. We bezochten daarna nog het Wine & Food Festival in de St. Olofkapel. Onze teams behaalden verdienstelijke plaatsen: Black Berrys 8e plaats, & Goliath 14e plaats en Penone 18e plaats.

De volledige uitslag staat op: http://www.thewinesite.nl/

Sherry en Montilla: tegendraads genieten
By in ,

Sherry en Montilla: tegendraads genieten

Gaan we méér sherry drinken, vroeg Hans Lodewijkx na de proeverij die hij samen met Kees van de Wiel organiseerde. Het was een retorische vraag na het applaus dat tevoren klonk. Wie met een ‘open mind’ de aangesterkte wijn tegemoet wil treden, staat verrassingen te wachten. En wat is er nou leuker dan tegendraads genieten? We hadden een mooie proeverij met tapas die bij de Fino en Manzanilla passen (olijven, ansjovis, rivierkreeftjes), bij de Amontillado en Palo Cortado (pata negra, lomo en chorizo) om tot slot te genieten van Olorosos, Moscatel en PX bij de kaas. Met hemelse turron na. Een proeverij met Flamenco muziek, vol tegenspraak. Een excentrieke avond.

Manzanilla ‘La Guita’, Hijos de Rainera Perez Marin

Mooie neus met bloemimpressies. Een uitgebalanceerde sherry, heel mild, heel aangenaam en sappig. Elegant glas. Ik vond dit nog fraaier dan de betrouwbare Tio Pepe!

Manzanilla Pasa de San Luca, Lustau Almacenista

Concentraat, terroir en vuursteen. Een goed geconcentreerd glas, dat lang blijft nahangen. Prachtig bij de olijven gevuld met stukjes ansjovis. Wat kan genieten eenvoudig zijn.

Carlos V, Montilla, Alvear

Droge wijn maar wel gemaakt van 100% Pedro Ximenez druiven. Strikt genomen geen sherry, want afkomstig uit Montilla. Oranjebruine teint. Rozen in de neus! Caramel. Engelse fudge. Héél intense neus. Heel elegant. Smaak met sinaasappelimpressie, complex én fris. Bijzonder fraaie wijn.

Apostoles, Palo Cortado Viejo, Gonzalez Byass

Deze wijn kan niet doelbewust worden gemaakt, zelfs pogingen halen niets uit. Slechts één vat op de 1000 vaten verandert in een palo cortado. Een droge wijn zonder flor met een karakter tussen amontillado en oloroso. Zó staat het in de documentatie bij deze proeverij. Dertig jaar oude sherry. Evenwichtige en complexe neus, zalig mild-ronde aandronk met als karakteristiek een notenmandje met hazelnoten, amandelen en Luikse stroop. Heeft ook nog zuren, volstrekt harmonieus. Schitterend glas.

Don Gonzalo, Oloroso, VOS, Valdespino

Twintig jaar oude sherry, mahonie van kleur met een gele rand. Heel complexe neus met krentjes en noten. Deze sherry maakt indruk door de enorme kracht, een echt powerhouse pur sang. Deze ploft uit je mond, zei Claartje.

Solero 1842, Oloroso, VOS, Valdespino

Twintig jaar oude sherry, mahonie van kleur met een gele rand. Rabarber in de neus, een lekker fris fruitige associatie. Vijgen ook. Schitterend mondgevoel, elegant en lang nahangend. Balsamicotonen, prachtige zuren. Topper. Genot om te proeven.

Moscatel Superior, Emilin, Lusteau

Héél donkere kleur. Kruidige smaak, toch fris en soepel. Superelegant glas, mooi uitgebalanceerd en wijn met veel spel.

Don PX 1979, Toro Albalá

Heel donkere kleur, schenkt stroperig uit. Relatief weinig neus, valt me op bij deze wijn uit Montilla. Later amandel. Hans noemde de neus vleesachtig, hij dacht aan leverworst. Melasse, zei Kees. Een glas met enorm veel complexiteit, zei Nello. Dit is een traktatie.

Culturele website met aangenaam niet modieuze etiketten: http://www.jerezdecine.com/etiquetas.htm.
Even terug- en doorklikken en we komen meer te weten over artiesten, schrijvers, actrices (Ana Alvarez!) en films. Sherry heeft links met Charlie Chaplin én Marilyn Monroe. Met Thomas Jefferson, Ernest Hemingway én James Bond. Sherry is zó divers, het is als het leven.

Bezoek aan Dyon: interessante line-ups
By in ,

Bezoek aan Dyon: interessante line-ups

Deze keer proefde de wijnsociëteit niet op zijn vaste stek maar bij Vos & Partners Wijnkopers in Oosterhout. Dit is een van de grootste wijnimporteurs van Nederland en ons oud-lid van het eerste uur Dyon Beerens is er directeur. Dyon had voor ons een proeverij samengesteld met mooie wijnen van Vos & Partners, in series die weer eens duidelijk maakten dat blind proeven niet meevalt!

De indrinker Rueda Verdejo, Mantel Blanco 2008 wordt volgens Dyon veel ingezet als huiswijn in de betere horeca. Bleke kleur, mooie frisse neus die eerder aan Sauvignon Blanc doet denken. Friszure aanzet en krachtige maar vriendelijke smaak zonder scherpe randjes.

Een passende opstap naar een serie van drie opvallend bleke maar zéér verschillende sauvignon blancs. De Domaine de la Renaudie, Touraine 2007 (Loire) was aan zijn stuivende, grassige, beetje zweterige neus meteen herkenbaar als Sauvignon Blanc. Tikje zoete aanzet, kruisbes in de mond en een mooie afdronk. De warme Zuidafrikaan Bellingham Sauvignon/Semillon, Franschhoek 2008 riep verdeelde reacties op door zijn hout-, vanille- en mokka-tonen, de alcohol en de bitters. De mooie Nieuwzeelandse Saint Clair, Vicar’s Choice 2008, Marlborough, had een kleinere neus maar viel op door iets meer dikte, balans in zuren en bitters en de frisse rabarber-impressie.

In serie 2 nogmaals wit. De Pouilly Loché, Domaine Cordier, Mâcon 2007 was lichtgoudgeel met vanille, hout en bouillon in de neus, herkenbaar als een zachte romige elegant-zure chardonnay. Maar wijn 2? Helder goudgeel, exotische neus met perzik, abrikoos en passievrucht, tikje boenwas. Iets zoete aanzet maar mooie zuren, klein gistprikkeltje. Redelijk hoog in de alcohol, warm. Bij dit type neus denk ik altijd het eerst aan viognier, grenache blanc, marsanne, rousanne & muscat. Terecht, blijkt na het onthullen van de fles: de Bellingham, Fair Maiden, Franschhoek 2008 wordt gemaakt uit 6 druiven: chenin blanc, chardonnay, viognier, grenache blanc, verdejo en rousanne. Leuke wijn, complex, duidelijk nieuwe wereld maar toch fris. De derde witte wijn Château Brown, Blanc 2005 Pessac-Leognan is goudgeel, een rijke neus, iets sauvignon pipi-du-chat, ontwikkeld maar toch ook nog iets groens in de neus. Niet zo’n flinke zuren, veel bitters onderin en duidelijk complex. Sauvignon gedomineerd met 35% semillon.

Serie 3 is de lastigste serie van de avond. Cabernet Franc is het Leidmotiv, maar dat krijg je pas achteraf in de gaten. En dan wéét je dat je die paprika of dat staal had moeten proeven. Wat moet dat worden op de Prix Saint Hubert binnenkort? Bescheidenheid troef, vrees ik. Want dit zijn typische Prix wijnen: Cabernet Franc/Cot uit de Loire (Les Deux Tours, Marc Bredif 2007) , Cabernet Franc uit Friuli (Louisa 2006), Cabernet Franc/Cabernet Sauvignon uit Zuid-Afrika (Bellingham 2006). Alle drie mooie, elegante, niet zo zwaar gebouwde wijnen, op fruit gemaakt. De sappige Les Deux Tours valt op door de yoghurt en framboos in de neus die je aan Beaujolais doet denken. De Louisa is nog groen, met een iets zoete aanzet. De Bellingham is hoekiger en iets dikker maar hij valt vooral op door de geparfumeerde neus.

Serie 4 is herkenbaar Merlot gedomineerd. Drie jaargangen van één huis: Château La Fleur Cardinale, St. Emilion Grand Cru 2001, 2002 en 2003. De 2001 is helder donkerpurper, een mooie frisse neus met drop en rood fruit. Lekker sappig, nog wat stoffige tannines, mooie verfijnde zuren. Erg lekker. De verwantschap met de 2002 is duidelijk: helder donkerpurper, groenere, iets kleinere neus. Maar meer koffie en drop, tannines, lakritz achterin. Iets stevigere zuren maken ook van 2002 een mooie wijn. De 2003 heeft een heel ander karakter. Donkerder en doffer. Moderne neus, veel fruit. Te jong, veel tannines, tandplak. Warm, flinke bitters, hangt lang. Ondanks 2003 toch voldoende zuren dus, dus die balans komt er nog wel.

Lekkere wijnen in een interessante line-up. Dyon, hartelijk bedankt voor een fijne avond! En mijn favoriete wijnen van de avond? De Verdejo van Mantel, de Cabernet Franc/Cot van Bredif en de La Fleur Cardinale 2001.

Noël Geisen, verslag en proefnotities

Wijnen van Paul: discussie over blindproeven
By in ,

Wijnen van Paul: discussie over blindproeven

Saint Aubin 2006 Premier Cru Les Cortons, Domaine Roux Père & Fils

Nee, geen thema, zei Paul Heemskerk. Ik ga gewoon lekkere wijnen schenken. Na de sappige bubbels van Cava Pupitre stonden twee witte wijnen in het glas, waarvan deze wijn mijn hart meteen won. Noël sprak zijn verbazing uit over de door hem gemiste zuren in de wijn en prikkelde een boeiende dialoog met zijn opmerking ‘dit is geen Paul wijn’. Ik denk dat de meningen fifty/fifty verdeeld waren, maar ik vond de zuren prima. Een klasse neus met véél vanille en karrenvrachten mineralen (lekker!). Briochebrood, gist. Goed concentraat en harmonie. Ik dacht aan een Meursault, maar het bleek dus een hele mooie Saint Aubin te zijn. Dit is een krachtpatser die mee kan doen aan een bodybuilding- toernooi.

Château Durfort-Vivens 2002, 2e Grand Cru Classé, Margaux

De wijngaarden van dit domein grenzen aan die van het wereldberoemde Château Margaux. Dat is altijd interessant. Wine Spectator geeft 93 punten aan Margaux 2002 en 87 punten aan deze Durfort-Vivens. Deze Cru presteerde niet altijd op hoog niveau en dan heb je al snel een matige reputatie. Inderdaad: een imago komt te voet en gaat te paard. Maar er is flink geïnvesteerd sinds de jaren negentig. Voor een fles Margaux van dit jaar betaalt de wijnliefhebber maar liefst tien keer zoveel als voor deze Durfort-Vivens. Naast Cos Labory 2002 Saint Estephe vond ik deze Margaux herkenbaar en net een fractie beter. Dat kwam vooral door de neus: heel elegant, rijk en met veel cederhout en een pietsie laurier. Zoete pijptabak ook. Elegante wijn met prima balans en goede zuren. Fijn glas.

Domaine Fery-Meunier 2000, Pommard Premier Cru Les Epenots

Kom, moet Paul hebben gedacht, laat ik gewoon eens Bourgogne naast Bordeaux zetten. Maar dan giet ik wel die dikbuikige fles even over in een rechte fles. Zo gezegd, zo gedaan. Lanessan 2000 was de andere wijn in deze serie. Claartje herkende meteen de pinot noir en zei ‘je mag deze wijnen niet vergelijken, want dan doe je er altijd één tekort’. Sympathieke opvatting! Toen de wijn werd onthuld, zei een oud proefkampioen gemaakt-bozig over het flesmysterie in Brabantse tongval: Gij zijt een v… rotzak. Claartje zag ik even glimlachen. Open neus met een prachtige expressie: heel elegant en met zoethout. Terroir ook. De smaak is ook elegant en verleidelijk. Drinkt heel fijn weg.

Les Pagodes de Cos 2003, Saint Estephe (2e wijn van Château Cos d’Estournel)

Voor mij één van de mooiste wijnen van de avond. Kersen-in-het-kwadraat. Cederhout in de neus. Dennennaalden. Tabak. Super harmonieuze smaak, stevig, nadert perfectie. Lang nahangend en zeker niet typisch voor 2003. Mooi. Erg mooi.

Château Troplong Mondot 2004, Saint Emilion, Grand Cru Classé

Net iets minder op dronk dan de Pagodes, maar waarschijnlijk met méér potentieel. Ik hoorde in mijn omgeving veel instemming bij deze wijn en zag blije gezichten van proevers die deze wijn óók in de kelder hebben liggen. De neus is nu ingetogen, ingekapseld hout. Drop. Romige wijn, zei Claartje (helemaal op dreef deze avond). Open neus met héél veel morellenkersen. Jodium. Gebrand hout. Zeer aangenaam mondcontact. Veelbelovend.

Badia a Passignano 2001, Chianti Classico Riserva, Antinori

Hier baalde ik dat ik de 100% sangiovese van deze Toscaan niet herkende. Maar dit is hoe-dan-ook wel een SUPERWIJN. De neus is compleet en complex: heel rijk met tonen van drop en laurier. Stallucht ook. Zeer complete wijn met heel veel rondeur en spel. Héél licht zoetje. Duidelijke kersenpitten afdronk. Mooiste wijn van de avond.

La Serre Nuove 2001, dell’ Ornellaia, Bolgheri

Terroir, duidelijk strengere wijn dan de voorgaande wijn. Superconcentraat dat resulteert in een gelikte en lekkere wijn. Stalimpressie in de neus. Perfecte balans, drinkt nu heel soepel. Proefde zalig bij een uitlopende Epoisses.

Château Gaudrelle 2005, Vouvray, Réserve Personelle, Monmousseau

Geparfumeerde neus met een waaier van impressies : perzik, abrikoos en honing. Zoete noten, amandelen. Kandijkoek. Meloen. Geweldig mooie balans, met een zoet/zuur balans om te zoenen. Niet stroperig, niet vet, maar elegant en verfijnd. Kostelijk half flesje top Vouvray waarmee de proefavond onder applaus werd afgesloten.

Koud versus warm
By in ,

Koud versus warm

“Koud versus warm, dat snapt iedere wijndrinker”, zei Claartje Grielis thuis over het mysterieuze proefthema. We proefden blind 100% cepages, steeds uit een Europees land en uit een Nieuwe Wereld land. Buiten in- en uitdrinker stonden er zeven series van twee wijnen op tafel.

Domaine Paul Blanck 2007 Chasselas, Alsace

Niemand wist de druif te determineren. Als we denken in reputaties van druiven, dan heeft de chasselas geen cent om aan zijn kont te krabben. Toch een hele goede keuze van Claartje, om deze wijn als indrinker in te zetten. De chasselas is immers een prima wijn ‘pour commencer la gamme’, om de toonladder van wijnproeven te beginnen. De wijn is vief en fris op de tong, met een vrij hoge zuurgraad. Ik vind de neus prachtig, met limoen en evidente mineralentoets. ’n Pietsie zoet op de tong, die de wijn heel toegankelijk maakt. Héél knap gemaakt glas.

Nimbus Estate Sauvignon Blanc 2007, Vina Casablanca, Chili

Deze wijn stond naast een Dourthe nr. 1 Sauvignon Blanc uit Bordeaux, beiden goede wijnen. Toch gaf ik de voorkeur aan deze wijn, zeer herkenbaar sauvignon blanc: zelden zó duidelijk asperges geroken in een wijn. Asperges-in-het-kwadraat, dus. Nauwelijks kleur, glaslicht staat in mijn aantekeningen. De snoepzuurtjes in de smaak vond ik een duidelijke indicatie voor Nieuwe Wereld. Hoge zuurgraad, maar frivolere zuren dan de Franse wijn. Een Flirt-wijn!

Viré-Clissé 2007, Domaine Chanson, Bourgogne

Bij die andere klassieke witte druif, de chardonnay, won deze Franse wijn van een Round Hill Chardonnay uit Californië. Evolutie in de kleur. Héérlijke jasmijn tonen, dat ruikt fijn. Rokerig. Viooltjes. Mineralen, prachtneus. De evenwichtige wijn heeft een goede balans met een aangename mondtoets, voleptueus. De smaak is minder uitgesproken dan die fraaie neus.

GB Riesling ‘Sauvage’ 2007, Georg Breuer, Rheingau

Deze Duitse wijn kreeg de voorkeur boven een Mitchelton Blackwood Park Riesling uit Australië. Geen uitgesproken wijn, zelfs een moeilijk te determineren neus: een licht zeebriesje, meer niet. Wél duidelijke rieslingzuren. Uiteindelijk schreef ik op: elegant, maar tikje eendimensionaal, zeker gezien het fraaie jaar.

Cavia 2006, Cabernet Sauvignon, Antigal Bodegas y Viñedos, Mendoza, Argentinië

Deze Argentijnse allemansvriend won van een Franse pays d’Oc tegenstander. Geen fles voor huisvaders met teerbesnaarde pre-puber dochters, gezien de naam. Romige, ronde en fijne neus met veel framboosjes. Hoog in alcohol, maar die stoort niet, want de wijn is harmonieus, sappig. Commercieel én lekker glas.

Saint Joseph 2006, Syrah, Domaine Vidal-Fleury, Ampuis, Rhone

Een Mitchelton Syrah uit Australië stond in dezelfde serie. Ik viel voor de neus van deze Rhone wijn: cederhout, rood zomerfruit. Rijk. De neus is ook meteen het sterkste punt van de wijn, de smaak is niet zo complex, maar heeft sappige en aangename rondingen. Een lekkere wijn zonder meer van dit oude Franse familiedomein.

Blindproeven: alleen oefening baart kunst
By in ,

Blindproeven: alleen oefening baart kunst

Met het oog op twee weken vakantie (en dus niet proeven, sip) ontstond het idee om een tussentijdse oefenproeverij samen te stellen voor de blindproefwedstrijd Prix Saint Hubert. Alleen oefening baart kunst. Gerard stelde zijn proeftafel ter beschikking; de leden doken in de kelder om bijzondere flessen naar boven te halen. We proefden blind.

Pago del Vicario 2008 Vino de la Tierra de Castilla, Castilla-la-Mancha

Indrinker van Paul. En instinker. Want wie kan nou bevroeden dat dit een wit gevinifeerde 100% tempranillo wijn is… Hoogst curieus, deze wijn uit het land van Don Quichote. De neus heeft iets overrijps, iets raars. Maar ook heerlijke meloentonen, veel abrikoos. De smaak heeft veel rondeur, bitters én mooie zuren. Noten in de smaak. Fraai glas.

In de eerste serie stonden een Duitse wijn van Berry en een Noord-Italiaanse wijn van Noël naast elkaar.

Auriga 2004, Weingut Pfeffingen, Pfalz

Deze rode wijn van dit VDP-domein kreeg 22 maanden hout. Diepe kleur, romige neus met cederhout en morellenkersen, schitterend. Zoetje in de mond met een fluwelige textuur. De neus ontwikkelt een ruige expressieve stalimpressie. Prachtig glas waar je vrienden mee maakt. Gemaakt van spätburgunder én cabernet dorsa.

Maioli 2005, Anna Maria Abbona, Dolcetto di Dogliani, Piemonte

De wijn heeft het moeilijk na de eerste wijn, zei Noël. Maar uiteindelijk schreef ik bij beide wijnen twee *-sterren. De dolcetto uit Noord-Italië leek gesloten, maar daarna kwamen impressies van frambozen én Schotse pijptabak gearomatiseerd met kaneel. Duidelijk nog wat tannines en onderliggende kracht. Erg goed gemaakte wijn.

In de tweede serie stonden een Zuid-Oost Franse wijn van David en een Duitse wijn van Kees.

Domaine Sorin 2001, Bandol

Dakpannenbruine kleur. Héél veel hout in de neus met terroir. Natte herfstbladeren. Mooie belegen tertiaire tonen: kruiden en leer. Animaal ook. Fraaie bitters en goede balans. Liefhebbersglas uit de Provence.

Reichsrat Von Buhl 2006, Pfalz, Spätburgunder

Zéér lichte kleur, ziet er bijna als rosé uit. Bedwelmende neus met enorme stalimpressie. Mineralen. Complex. Zoetje in de aandronk en schitterende balans. Geweldige prestatie.

In de derde serie stonden een Noord-Italiaanse wijn van Peter en een Spaanse wijn van Rob.

Monchiero 2001, Barolo

Veel evolutie. Open neus met tabak, keien, vuursteen. Geen allemansvriend, deze wijn van nebbiolo, hoewel de wijn wel rondeur heeft en bepaald elegant is. Forse zuren, lange afdronk. Ik schreef in mijn boekje: dame die ondanks afstandelijkheid toch aantrekkingskracht uitoefent.

Celeste 2005, Torres, Ribera del Duero, Crianza, Tinta Fino

Edele neus met steeds wisselende impressies: koffie, mocca, kruiden, toffee, chocolade. Hap sap smaak met enorm veel rondeur. Geweldige charmeur.

In de slotserie stonden een Languedoc van Adam, een Pauillac van Gerard en een Rioja van Nello.

Saint Chinian 2003, Cuvee Les Terrasses Grillees, Moulinier

Rijke neus met morellen. Voor mij herkenbaar Languedoc syrah. Toffee. Veel terroir. Goede balans en een hap sap smaak: je verlangt naar iedere nieuwe slok. Mooi glas.

Les Hauts de Pontet Canet 2001, Pauillac, 2e wijn Château Pontet Canet

Paul herkende – zoals altijd, het is verduveld knap – de Pauillac. De geparfumeerde neus bracht allerlei associaties: animaal. En heel biologische geurexpressies bij mij: bloemkool, tuinbonen en Talisker-turf. De smaak van de wijn is vol, rond en mollig. Sappig glas.

Conde de Valdemar 2000, Grand Reserva, Rioja

‘t is al laat op de avond en mijn notities worden steeds poëtischer. Deze neus doet me denken aan terpetijn, ’n schildersatelier, en dat is niet slecht bedoeld. Zoethout. Sinaasappelschil. Later noteer ik: rozen, expressief. Berry herkent hier – knap –Rioja. Volstrekt in balans, geweldig harmonieus. Hangt lang na. Edel glas.