Categorie: Food and Wine

Werkenderwijs het nieuwe seizoen starten
By in ,

Werkenderwijs het nieuwe seizoen starten

We trappen
het nieuwe seizoen af, met een traditionele werkavond. We stellen het programma
samen. Ieder brengt een geblindeerde fles mee, verklapt aan Nello wat het is,
waarna hij ze weer meesterlijk op volgorde zet! Nello verheugt zich, na 35
jaar, op frisse woensdagochtenden. Wat zullen wij zijn inbreng, mening en visie
gaan missen. 

 

Seizoenstart met Champagne

Zuid
Afrikaanse verrassingen 

Een wijn van
de eerste serie is een witgele. We ruiken een stinkertje van buxus, en ook
ananas en grapefruit. De wijn is droog met stevige zuren en een bittertje. De
druif, Sauvignon Blanc, wordt herkend. De herkomst herbergt meer uitdaging. We
noemen bijvoorbeeld: Loire en zelfs Nieuw Zeeland (want een ‘stuivende neus’).
Het blijkt Ataraxia 2015 uit Zuid Afrika.

Jongste wijn

The Foundry
2015 uit Zuid Afrika is gemaakt van Roussanne, waar meerderen van ons
(houtgelagerde) Chardonnay dachten te herkennen! En dat allemaal dankzij de
geelgroene kleur. Een geur en smaak van vanille, peer, peperig, boter en
amandel.

Ontkrachtende
terminologie, dat bestaat!

Oudste wijn

Bij de tweede
serie komen mooie beschrijvende termen voorbij. Zo zit in de Fontanilles 2014
van Domaine de 2 Ânes ‘rode bessenpitten’. Terwijl in de Cahors l’Authentique
2000 van Château Pineraie ‘Vaporub’ zou zitten. En de Toffee Chunk 2012 komt
‘uit Chili en wel een recent bosbrandgebied’, terwijl de wijn uit Zuid Afrika
komt. De termen ontkrachten de kracht van de uitstekende wijnen.

Lijm?
Italiaanse wijnen. 

Chianti maakt indruk

Iets later
komen we in de Chianti Classico aan. Beiden zijn van Sangiovese gemaakt. De
Valiano 2010, Gran Selezione 6.38, is dieprood. Mooie geur en smaak van
truffel, kreupelhout, paddenstoel, lijm en melkchocolade. De tweede, Castello
di Monterinaldi 2012, is traag. Dat komt door de schildpad, die de wijnmaker
vol trots overal visueel doorvoert. De wijn is glanzend rood en een ietwat
bruine rand. We nemen waar: lychee, lijm/vernis, vuursteen, chocolade en bosvruchten.

Klassiek en
deftig

Mooiste wijn

De laatste
serie speelt zich af in Margaux. Château Paveil de Luze 2008 is bruinrood met
een rijke neus van zwarte bessen, licht hout en laurier. Zachte zuren en
tannine maken het een mooie wijn. De Château Marquis de Terme 2003 lijkt op een
herfstbos met mooi versmolten tannine en eucalyptus. Er vallen woorden als
“deftige” en “hoge” wijn….

PX en toch
heel fris 

We sluiten af
met Alvear Pedro Ximenez 2011. 100 Parker Punten wijn. In plaats van
donkerbruin is deze amberkleurig. “Heel gek dat ie niet brokkelt”, zo zoet is
de wijn. We proeven noten, rozijnen, melkchocolade, (riet)suiker en nagenoeg
geen zuren. 

Verslag en
proefnotities Eric Hoepelman

Knappe intense wijnen uit Californië
By in ,

Knappe intense wijnen uit Californië

Freemark Abbey

Jaap presenteert intense wijnen uit Californië. Met Californië heb ik een haat-liefde verhouding. Aan de ene kant van de
balans vind je dikte, intensiteit, expressie, zwoel fruit. Aan de
andere kant vind je de alcohol, de over-the-top smaakdichtheid, het
creatieve kruidenrekje vol moderne gisten & wijnmaaktechnieken,
en de prijs. Vanavond stelt Jaap een respectabele serie Californiërs voor, met
Kendall-Jackson als centraal thema. Kendall-Jackson bestaat pas sinds
1982 maar is in relatief korte tijd uitgegroeid tot een van de
succesvolle grote wineries van Californië.

De indrinker Kendall-Jackson Vintner’s Reserve Riesling 2009 is een fraaie
witte wijn, in de neus al duidelijk te herkennen als Riesling. Heel
zwoele, zoetzure aanzet, volop fruit, ananas, lychee. Honing, boenwas.
Mooi zuur er onder waardoor het fris blijft. Dik,
in smaak maar ook in viscositeit, sterke afdronk. Mooi glas.

Kendal Jackson startte zijn wijnbedrijf indertijd met Chardonnay. Jaap
zet drie Cali Chardonnays neer die verschillen als dag en nacht. De
Kendall-Jackson Vintner’s Reserve Chardonnay 2014 is een moderne soepele
wijn, wat prikkelig op de tong (door de sur-lie
aanpak?), warm, zwoel en misschien wat jong. De Camelot Highlands Santa
Maria Valley Chardonnay 2010 is voor mij een typische Calfornische
Chardonnay met ruim hout in de neus en de smaak, veel fruit in het
midden maar niet zo’n lange afdronk. Bij het proeven
kun je bijna voor je zien hoe de wijnmaker uit de lab-data en het
kruidenrekje de beste combinatie gezocht heeft om de wijn precies deze
smaak te geven. De derde Chardonnay wijn voelt precies het
tegenovergestelde. Hier is alles toevallig preciés op zijn plek
gevallen. De Freemark Abbey Chardonnay 1977 (!) is na 40 jaar nog
steeds een hele mooie wijn. Donkergoudgeel, prachtige neus met
aanvankelijk wat stopverf maar daarna espresso en vuursteen. Je proeft
een mooi geouderde wijn, smaller in fruit en minder intens
dan de twee andere chardonnays maar delicaat en een mooie balans tussen
zwoel en zuur. Iemand heeft 40 jaar geleden een enorm gelukkige hand
van wijnmaken gehad…

Schitterend oude Zinfandel wijnstokken

Bij de daaropvolgende rode wijnen komen de liefhebbers van dik intens
fruit uitgebreid aan hun trekken. 

In de Zinfandel serie maakt de
Martinelli Jackass Vineyard Zinfandel 2010 de meeste indruk. Hij oogt en
ruikt beschaafd: donkerrood, half-transparant, een
mooie neus met framboos en kers. Maar in de overweldigende smaak
krijgen rijpe bessen, vijgen en drop voorrang. De alcohol (17,4%) geeft
een hete, peperige indruk. Niet gemaakt voor watjes…

Randy Dunn maakt wijnen om lang te rijpen

De finale wordt gevormd door drie Cabernet Sauvignons. Een Paso Robles
neemt het op tegen twee gereputeerde Napa’s. De Paso Robles ‘Seven Oaks’
van Lohr doet het zeker niet slecht. Een true-to-type CaliCab, mooi
glanzend, violet randje, nog jong. Frambozen-bessen
neus, dikzwoele aanzet, veel fruit, toch rond en zachte tannines. Mooie
wijn.

Maar niet in dezelfde league als de Dunn Vineyards Napa Valley 1995.
Roodbruin, iets evo rand. Prachtige neus met koffie, chocola, laurier.
Forse aanzet met veel kers en bes, maar ook ruim zuur. En ondanks de
dikte blijft de wijn licht (en misschien zelfs wel
klassiek) aanvoelen. Kan nog een paar jaar oudering gebruiken maar is
nu al heel fijne wijn.
 

Interessante en lekkere proeverij, met enthousiasme en durf in elkaar gezet. Top!

Verslag en proefnotities Noël Geisen

Sherry & Spijs brengt in verlegenheid én verrast
By in ,

Sherry & Spijs brengt in verlegenheid én verrast

Ook
doorgewinterde wijnliefhebbers kunnen in verlegenheid worden gebracht én
verrast. In verlegenheid gebracht omdat we de juiste woorden niet vinden. En
verrast omdat een wijn die we doorgaans niet waarderen ineens zowaar aangenaam
en lekker blijkt te zijn. Dit is precies wat er gebeurde bij de wijn en spijs
proeverij van Martin Berkelmans. Mooi hoor!

Vijf kleine
gerechten werden begeleid door respectievelijk Manzanilla, Fino, Amontillado,
Palo Cortado, Oloroso, Pedro Ximenez en Moscatel. Het hele spectrum van sherry.
De ene keer combineerde de wijn beter dan de andere – dat is mooi uit te
vogelen in zo’n exploratieve proeverij. 

De
beschrijving baby-adem, castelvetrano-olijf, gemberbrood, venkelzaad, groene kardemom
en jeneverbes, we bezigen ze niet vaak. Ook niet nangka (jackfruit uit de
moerbeifamilie), oolongthee, paranoot en melasse, de volcabulaire die ons
studieboek aangeeft bij sherry. Wel uiteraard: noten, amandel en walnoot,
ziltig, dadel, citroen. Een kwestie van nóg nauwkeuriger proeven en onze
geurimpressies uitbreiden. 

Sherry krijgt
zijn karakteristieke smaak door de laag van micro-organismen, de flor. Wat ik
niet wist is dat het kan voorkomen dat in het ene vat wél flor ontwikkelt en in
het andere vat niet. Het is bloedlink om te zeggen: ik hou niet van sherry,
want er zijn zovéél variëteiten dat het zo goed als onmogelijk is dat je ze
allemáál niet blieft. 

Lustau Fino
Jarana, fris, een mooie aperitief sherry. Een lekker bittertje in de aandronk,
eetlustopwekkend, impressie van olijf. Eric ruikt noten, Just ook citrus. 

Micaela
Amontillado werd geserveerd met pompoen en garnaal, een prachtig gerecht met
gepelde Hollandse garnalen en ongepelde gefrituurde garnalen (lekker!). De
amontillado is een fino die 8 tot 15 jaar op vat heeft gelegen, waarbij de flor
afsterft en de wijn wordt versterk met alcohol en verder rijpt. Indrukwekkend
glas met amandel, mooie balans, verfijning, lang nahangend. 

Micaela Palo
Cortado van Bodegas Barón werd geserveerd met zwijn met jeneverbes, een
combinatie waar ik nooit aan zou denken, die echter wonderwel uitpakt. Dit is
voor mij dé wijn van de proeverij: excellente balans, lange afdronk, fraaie
mineralen en veel verfijning. Just noemt de zuren fantastisch en maakt indruk
met zijn proefnotities van talrijke noten: walnoten, hazelnoten, beuk, cashew
etc. Groots glas. 

Xixarito
Oloroso, Bodegas Barón die naast de Palo Cortado staat is een sherry waar ik
wel blij van kan worden. Stinkertje in de geur, haalt het niet naast de
Micaela, is iets te zoet en zit nogal hoog in de alcohol. Just benoemt haags
hopje en betitelt de wijn als grof maar met een mooi karakter. 

Micaela
Moscatel van Bodegas Barón omarmt je met een smaak van perzik. Ik heb een zwak
voor Moscatels, de wijnen die ongelofelijk uit de mode zijn maar zó klassiek
dat je mij er altijd wel een plezier mee doet. En zeker als het buiten vriest.
De combinatie met een koffiedessert van luchtige chocolade, turks fruit, wat
mousse en een fris ijs is uitmuntend.

Fijne
proeverij, veel dank Martin.

Er Gaat Niets Boven Down Under
By in ,

Er Gaat Niets Boven Down Under

Het belooft een mooie afsluitende maand van het seizoen te
worden, met eerst Toos Dusee met Australië, en dan Jaap met Californië.
Eindelijk wat aandacht voor de wijnen van de Nieuwe Wereld op de sociëteit!
“Long overdue”.

En Toos zet mooie wijnen neer. Wijnen die ook, zoals te
verwachten, voor de nodige discussie zorgen. En voor lesjes bescheidenheid.
Hunter Valley Semillon, een klassieke wijnstijl: door vrijwel niemand herkend –
wat ook wel te verklaren is, zie later. Een Riesling uit Eden Valley (Grant
Burge) wordt door sommigen aangezien voor van alles en nog wat, maar door een
aantal proevers gelukkig wél herkend door de duidelijke petrolaroma’s. Daardoor
geen allemansvriend, maar wel een mooie, ronde, zachte wijn, zeker voor een
Riesling, zonder de vaak typerende (iets te uitbundige) citrusneus. Terug naar
de Semillon, van topproducent Tyrrell’s, de VAT 1 uit 2010. Aroma’s die
sommigen aan hout doen denken, wat groen fruit, een frisse wijn die we véél te
vroeg drinken (Oz Clarke noemt de VAT 1 als archetype van de stijl, en geeft 15
jaar als ideale bewaarperiode voor dit soort ‘premium unoaked’ wijnen, die dan
honing- en wasachtige tonen zal gaan ontwikkelen). Hopelijk heeft Toos nog een
flesje achtergehouden …

De volgende serie wordt wel herkend als Chardonnay. De
boterige (malo-)neus, de eerste wijn doet me aan Chinese kruiden (5 spices mix)
denken, komt uit Western Australie, een relatie koel gebied. De andere is weer
van Tyrrell’s, uit de Hunter Valley dus, is meer een “Chablis” dan een Cote
d’Or stijl wijn (voor de oude wereldadepten die meelezen), een elegante wijn,
mooi fris, minder dominant hout en Toos’ eerste hartendiefje. Beide wijnen
hebben aanhangers, menigeen vindt de wijnen wel te duur betaald met rond de 20
en 30 euro. Ik wens deze mensen veel succes om in Bourgogne voor deze bedragen
mooiere wijnen te vinden, en hoop dat ze die dan meenemen naar Goirle op een
dinsdagavond.

Het identificeren  van
de druif van de eerste serie rood is voor de meeste proevers geen probleem: dat
moet CabernetSauvignon zijn, met zo veel cassis. Ik rook zelf meer kersen maar
de wijnen hadden inderdaad wel iets van Bordeaux, maar dan wel van het rijke,
rijpe soort. De eerste, van Arlewood Estate, net als de eerste Chardonnay uit
de vorige serie, een warme wijn, wat speculaaskruiden over het donkere fruit.
De Grand Burge uit de Barossa Valley was voor mij wat frisser, meer framboos en gekonfijte kers, zéér hoog op smaak deze wijn, “bijna een droge limonade”
schreef ik op.

Nog een serie van drie rode wijnen, dat moet dan wel
syrah/shiraz zijn. Er is wat disucssie over wat nu de “blockbusters” zijn, en
wat de, ja, wat is het tegenovergestelde daarvan? De discussie komt om de
zoveel tijd terug op onze proeverijen. De Shaw Vineyards trapt af: lichte
stalneus, beetje gesloten nog, maar voor mij echt een winterwijn, dik,
krachtig, veel smaak (Estate Shiraz, Shaw Vineyards). Van een hoger gelegen
wijngaard komt de Cumulus Shiraz (2011) uit het gebied Orange. Ook weer wat
gesloten, maar wel met fruit in de smaak, ik denk weer aan kersen, een mooie
afdronk. Meer een lunchwijn, misschien, oppert iemand. Voor mij en enkele
andere proevers, maar zeker niet voor iedereen, is de derde wijn de mooiste,
meest complexe (beetje stal, weer, maar ook mint, inkt, kokos) en verfijnde
wijn: de Filsell van Grant Burge (ook Toos’ hartendiefje). Qua prijzen blijken
de wijnen vergelijkbaar, dus de keuze is reuze, naar gelang ieders voorkeuren
of drinkmomenten.

De uitdrinker: na de klassieker van Tyrrell’s verwacht ik een
Rutherglen Muscat, maar we krijgen een andere Down Under klassieker, een 10
jaar oude Tawny, wederom van Grant Burge. Een hele mooie uitdrinker (die hebben
het nogal eens moeilijk bij ons, zo aan het eind van de avond), krentjesneus,
noten hoor ik ook om me heen genoemd worden, dik fruit (mandarijnsap), mooie
zoet-zuurbalans, wel wat veel alcohol misschien maar daarover moeten we niet
klagen.

En ook over Australië, of de Nieuwe Wereld, moeten we dat
beter maar niet (meer) doen. Een zeer welkome afwisseling, of moet ik zeggen
een ‘refreshing breath of air’, deze proeverij, van wat we door de bank genomen
proeven op de soos. Dank je Toos!

Proefnotities en verslag Rob van Ginneken

Happy New Year ~ Bonne Année - Nieuwjaarsreceptie
By in ,

Happy New Year ~ Bonne Année - Nieuwjaarsreceptie

We zijn het jaar begonnen met een mooie reeks wijnen:

CHAMPAGNE
DEUTZ BRUT CLASSIC (IN MAGNUM)

OOO

VERTROUWD
EN WIT

CÔTES DE NUITS VILLAGES 2014 DESERTAUX FERRAND
CHARDONNAY

 CÔTES DE NUITS VILLAGES 2004 DESERTAUX FERRAND (2XMAGNUM)

VOUVRAY CLASSIC 2015 MARC BRÉDIF CHENIN BLANC

WEHLENER
SONNENUHR 2008 KABINETT A.S. PRÜM RIESLING

OOO

AVONTUURLIJK
EN ROOD

DOMAINE
BESSA VALLEY 2010 ENIRA

DULE RISERVA 2012 CANNONAU DI SARDEGNA GABBAS

Wijnmaker
van het jaar 2015 – tre bicchieri Gambero Rosso

CHÂTEAU LAMARTINE 2014 CAHORS

Decanter Platinum Award 2016
96 punten

BLOOD AND COURAGE 2014 SHIRAZ BAROSSA VALLEY

SWANTJE EN PAUL WINNAAR RAADMAGNUM

De proevers gaven een jaar op dat varieerde van 2004 tot 2014. Tien proevers plaatsten de wijn in Italië, twee in Rhone, twee in Loire en een in Madiran. Vijf proevers determineerden Bordeaux. 

Na onthulling bleek de wijn Château Moulin de Blanchon te zijn.  Gelegen op een uitloper van het kiezelplateau van Saint Estephe in St. Seurin de Cadourne. De rijping is voor 30% op nieuwe barriques. Swantje werd winnaar door het jaar goed te noemen. Paul determineerde Haut Medoc als enige proever.

Tour de France 2006, beslist in 2007
By in ,

Tour de France 2006, beslist in 2007

Martijn de
Groot neemt ons mee op een Tour de France. We gaan terug naar het jaar 2006.
De wijnen zijn dan allen uit dat jaar, behalve de ‘uitdrinkers’, omdat de Tour
in 2007 werd beslist met de diskwalificatie van Floyd Landis (waarna Pereiro
als winnaar werd uitgeroepen). 

We starten
met de proloog: Gosset Grand Millésime champagne brut 2006. Een mooi goudgeel
glas met een zeer fijne mousse. De neus is rijk! We ervaren abrikoos,
appeltjes, vanille en kaneel. De smaak is belegen met veel bitters en een
zoetje. Een lange frisse afdronk. Voor Martijn heeft deze de potentie de tour
te winnen!

De eerste
etappe bestaat uit Pinot Gris uit de Elzas. Twee wijnen zijn van team Domaine
Ostertag. Ze werken zonder doping en dus volledig biodynamisch. De rijders zijn
Fronholz, 2006 en Zellberg, 2006. Ze zijn niet gefilterd en voorzien van
extreem weinig zwavel. Fronholz komt van een heuvel met zicht op het oosten. De
wijn is helder goudgeel, voorzien van menthol, thijm en caramel. In de mond is
deze droog met veel ontwikkeling, perzik en peer, In de afdronk prachtige
zuren. Voor Martijn is dit een goede kanshebber voor het kampioenschap.
Zellberg daarentegen licht op het zuidoosten. Deze herbergt een
grapefruit-bittertje, veel zuren, bosuitjes en kweepeer.

Corton wijngaarden

De tweede
etappe gaat dwars door de Bourgogne, van noord naar zuid. De wijnen zijn alle
drie transparant roodbruin. De eerste is Domaine François Gerbet,
Vosne-Romanée, Pinot Noir, 2006. Het is een mooie ‘smalle’, levendige wijn.
Strakke tannines geven stevigheid. Kersenjam en een stevige afdronk. Domaine
Yvon Clerget, Pommard-Rugiens, 1er Cru, 2006 is als een bonbonbloc met cassis
en aardbei. Ook warmere elementen als hout en tabak zijn present. Deze
overtuigt meer. 

De derde is Domaine Doudet, Corton Maréchaudes Grand Cru, 2006.
Straf en krachtig. Ondanks dat het wijn is lijkt het alsof we bij haardvuur
zitten met espresso, Haagse hopjes, munt en stoofpeer. Bij een volgende Tour is
deze waarschijnlijk nog beter. Martijn vindt dit de mooiste van deze etappe.

Rauzan Gassies steelt de show

We rijden
door naar Bordeaux. De wijnen zijn niet langer transparant, maar ondoorzichtig.
We doen Château Gloria, Saint-Julien, 2006 aan. We proeven veel c’s: cacao,
cassis, chocolade, ceder. En ook hout met droge tannines. Al met al een
elegante wijn die mooi op dronk is. 

We rijden door naar Château Rauzan-Gassies,
Margaux, 2006. Deze heeft een stuivende neus met een knap bouquet garni. Op de
tong is het vooral zacht, cacao, truffel, tabak en pruimen. Ik vind dit een
schitterende wijn. We finishen deze etappe bij Château Fleur Cardinale Grand
Cru classé, Saint-Emilion, 2006. We zouden deze liever laten liggen en over een
paar jaar weer eens aandoen. Nu is deze nog te hard en te jong.

Deze Tour
eindigde in feite pas echt in 2007. Wij drinken een zoete slotserie van drie
Sauternes. De eerste komt uit Barsac en is daarmee de enige met een dubbele
herkomstaanduiding: Château Broustet, 2eme Cru classé, Barsac/Sauternes, 2007.
Een glas met spannende bitters, en een hele mooie zoet-zuur-verhouding.
Abrikoos, perzik, citrusschil en salmiak. We vervolgens met Château Giraud, 1er
Grand Cru classé, Sauternes, 2007. Ook deze is ‘knetterlekker’. Lichtvoetig,
munt, ananas, marsepein, een wrang bittertje en een rijke afdronk.Ten
slotte, Château Lafaurie-Peyraguey, 1er Grand Cru classé, Sauternes, 2007.En ook deze heeft een goed concentraat
met ananas, caramel, honing, botrytis, tropisch fruit, honing, bloesem en iets
minder zuur.

Wij danken
Martijn voor zijn enthousiasme om met ons terug te kijken naar de verrassende
Tour de France van 2006. Wat was dat toch weer genieten!

Verslag en
proefnotities Eric Hoepelman

Montalcino: befaamd op eigen kracht
By in ,

Montalcino: befaamd op eigen kracht

Brunello di
Montalcino is befaamd als een van de mooiste wijnen van Italië. Soms zijn
wijnen in één keer beroemd geworden door in een enkele proeverij gereputeerde
namen te verslaan. Mas de la Plana 1970 van Torres is zo’n wijn, die Premier
Crus achter zich liet. En de Californische wijn kreeg een enorme impuls na de beroemde
proeverij uit 1976, het Oordeel van Parijs. Brunello’s hebben zo’n impuls nooit
gehad, maar ook helemaal niet nodig gehad. Het is een kennerswijn, een wijn die
befaamd is geraakt op eigen kracht. De wijnen uit Montalcino zijn elegant. Ze
zijn klassiek. Als er een Brunello in onze blindproeverijen staat, dan valt die
altijd positief commentaar ten deel. 

“Ik heb nog
nooit zoveel tijd in een proeverij gestoken”, zegt Berry Marinussen. Dat horen
we graag, want dan staat er meestal een fraaie line up met prima documentatie.
Berry bezocht Montalcino, een plaats met iets meer dan 5.000 inwoners, hij liet
zich verrassen in een lokaal restaurant met de Rosso. Studeerde op Brunello.
Proeft al maandenlang Montalcino. Tikte in Italië, Duitsland en Nederland
fraaie flessen op de kop. En dat levert een proeverij op die in de herinnering
blijft. 

Rosso di
Montalcino zijn koopwaardige wijnen, die al na een of twee jaar op de markt
komt, waar Brunello pas na vier jaar op de markt mag komen, een Riserva zelfs
pas na vijf jaar (waarvan twee jaar verplicht hourijping). 

Rosso di
Montalcino 2010 Colombini

Tuile kleur, expressieve geur, mooi zomerfruit, kandij en koekkruiden geuren,
licht, elegant, fraaie zuren. Gerard benoemt: vaal donkerrood, bruine rand,
zachte aanzet, warme wijn, rijp rood fruit, houttoets, milde zuren, krachtige
bitter, rijpe en rijke wijn. Noël ziet een bruine geur, noemt de wijn zwoel, in
aanzet rond, drop en tannines. Al met al: een vrolijke wijn.

Rosso di Montalcino 2013 Il Poggione

Roodbruine kleur, hap sap iets steviger, geurende zomertuin, wat roos, aardser,
in het glas komen kruiden los. Gerard proeft een iets scherpere aanzet, dikkere
wijn, kruidig, hoekig. Noël noemt de neus klein, en proeft frisser, meer zuren,
smaller van palet, meer kersen. 




Berry zet ook
twee IGT Montalcino’s neer. 

Unus Solus 2007
Domus Vitae                                                     
                                    Gemaakt
van 50% sangiovese, een kwart merlot en een kwart cabernet sauvignon. Claartje ruikt kersen, leer, drop,  zachte aanzet en drop komt terug in de smaak,
bouillon, zachte zuren. Kees ruikt cassis, tabak, koffie, aromatisch, mooie
frisse zuren. Noël benoemt pruimen en
chocolade, Paul koffie espresso bramen mon cherie. Mijn aantekeningen: tuilé. kleur, half transparant, belegen geur, al
tertiaire tonen, herfstbos, bospaddestoelen, sappige smaak, superlekker, goede
balans.

Banfi  Belnero 2012 sangiovese

De rosso die Berry in Toscane ontdekte. Paarse rand en kleur, ondoorzichtig,
kruidig, chocolade, lichte leertoon, wat steviger, tandplak, geeft nog niet
mee, moet nog liggen, nu al erg lekker bij biefstukje. Toch ook zijden
structuur qua smaak.

Maar liefst
zeven Brunello’s staan op tafel, een selectie. 

Banfi Brunello di Montalcino 2010

Tuilé rand, half transparant, breed, vaag laurier, wat kers, zachte aanzet,
rijk jaar want licht zoetje, lichtvoetige wijn, bij doorslikken toch ook veel
kracht en veel elegantie. Eric noemt de wijn zacht, rijk in de neus,  zacht en stevige smaak met vanille. Diederick waardeert
de aangename neus. Paul benoemt cassis met aardbei, leder, zoetje, ronde zuren.
Een complexe wijn met nadruk op rondeur. 

Brunello di Montalcino 2010 Val di Suga

Tuilé, half transparant, bonbon, melkchocolade, vaag vuursteen, sappig met
pittige zuren, iets tandplak nog, iets aardser dan Banfi, zijden structuur maar
dan kracht in fluwelen handschoen. Eric vindt de wijn , krachtig, pure
chocolade spannender dan Banfi. Diederick benoemt tannines, tabak, pruimen, rood
fruit. Noël waardeert de Val di Suga als een wijn met  meer spel. 

Brunello di
Montalcino Solaria 2005

Tuilé, half transparant, rijke en zwaardere geur, leer, tuinaarde, zelfs licht
rubbertje, iets minder lichtvoetig dan de Predella 2009. Zwaardere houttoets,
aardser, meer type Saint Estephe, mineralen ook in afdronk met een bittertje.
Martijn zegt dat cacao de neus binnendendert, bouillon, erg zwoel. Had iets
meer zuren mogen hebben om voor hem een dikke tien te krijgen, lange afdronk.
Boele oordeelt deze wijn te intens. 

Poggio di
Castellare Brunello di Montalcino 2004

Dertien jaar oude wijn. Tuilé, half transparant, belegen neus, duidelijke oxy
toon, herfstbos, tertiair, vrij scherp in aanzet dan toch ook rondeur.
Fraai. 

Caste Giocondo Brunello di Montalcino 2004 Frescobaldi

De jaargang 2004 is een absolute topjaargang en dat is hier goed te proeven.
Tuilé, dieper qua kleur, herfstbos, lijkt kleinere neus maar dan wel een met meer
finesse en verfijning. Rondeur in smaak, duidelijk ook wat chocolade, veel
kracht, zeer complete wijn. Ron noemt veel nieuw hout, complexiteit en een structuur
om over na te denken (en dat waardeert hij enorm is een wijn). Verfijnde wijn.
Knappe prestatie. 

Brunello di Montalcino 2000 Riserva Colombini

Pfieuw!! Rijke en complexe geur, kruiden, hap sap, veel concentraat, verfijning,
zeer complete wijn, zo een waar je nauwelijks iets te wensen hebt. Voor mij dé
wijn van de avond. Just benoemt elegantie, ceder, kreupelhout, zwart fruit,
intense smaak, espresso, pure chocolade en een lange afdronk. 

Héérlijke
proeverij. Montalcino is een thema dat jaarlijks terug mag komen! Goed gedaan
Berry.




Kampioen wijnen
By in ,

Kampioen wijnen

Het hoort bij
de wijnwereld: competities en bekroningen. De spreuk goede wijn behoeft geen
krans, die wordt door de wijnbouwers zelf met voeten getreden. Overal zijn
wedstrijden waar wijnen gelauwerd worden. Goed voor de trots van de wijnboer.
Én goed voor de verkoop, want de consument wil wel een wijntje dat kampioen is
geworden. Hans van der Horst zet ons twaalf bekroonde wijnen voor. Dat moet een
fantastische proeverij opleveren. Zijn de wijnen óók kampioenen in onze ogen? 

Alle proevers
hebben de blind geserveerde wijnen gewaardeerd met een kwalificatie: matig,
voldoende, ruim voldoende, goed of zeer goed. En ja, al deze kwalificaties zijn
gegeven. Drie wijnen scoorden ‘matig’ bij de proevers. Negentien keer (uit 144
scores) geven de proevers ‘zeer goed’. 
Zijn wij nou zo kritisch en verwend? Of moeten we kampioen wijnen met
een korreltje zout nemen? Ik heb de scores vertaald naar een rapportcijfer. En
zie, dan komen maar twee wijnen boven het rapportcijfer acht. 

De beste
wijnen van de proeverij zijn:

1 Vinas de
Vero Secastilla 2011 Somontano met rapportcijfer 8,8

2 Le Clos de Caillou 2014 Côtes du Rhone met
rapportcijfer 8,0

3 Bruno Rocca
Rabajolo 2013 Langhe rosso met rapportcijfer 7,9

Fijn is dat
Hans altijd wil objectiveren. De proevers hebben de wijnen dus ook beoordeeld
naar prijs, met de kwalificaties zeer goed, goed of te duur. Slechts vijf
wijnen kregen de kwalificatie zeer goed van de proevers, terwijl álle twaalf
wijnen van een of meer proevers het ‘te duur’ etiket kregen. De volgende wijnen
scoorden op de beste prijs/kwaliteit verhouding.

Domaine Clavel de Mas 2015 Coteaux de Languedoc

Moulin a Vent 2015 Nadia & Thierry Janin

Tenuta Olim
Bauda 2015 Barbera d’Asti 

De duurste
wijn van de proeverij is erg mooi en scoorde in rapportcijfer op de vierde
plaats. Ventisquero CS Enclave 2011, een cabernet sauvignon uit de Maipo Valley
in Chili. Maar liefst driekwart van de proevers oordeelde deze wijn (euro 57)
te duur. 

Genoeg over
de cijfers, laten we naar de proefnotities gaan. 

Domaine Clavel de Mas 2015 Coteaux de Languedoc

Biedt veel
voor de prijs van 8,40 euro, het rapportcijfer van alle proevers komt op 7,2.
Paarse kleur, duidelijk jong en expressieve geur, ongecompliceerde wijn. Willem
Jan benoemt kers, witte peper en drop. De wijn gemaakt van grenache en carignan
roept bij Claartje kers, hout en wat droge tannines op. Just benoemt koffie en
‘gemakkelijk’. 

Moulin a Vent 2015 Nadia & Thierry Janin

De prijs is
14,95, het rapportcijfer van iedereen 7,6. Deze wijn van gamay heeft een heel
goed concentraat, heet een expressieve neus met véél kersen, lekker! De geur is
rijk met morellen en tabak. Eric noemt de wijn zacht, hij ruikt yoghurt en
benoemt een korte afdronk. Type Argentijnse Malbec zegt Rob, die in een hoek van proevers
zat die in opperste verwondering naar de fles keken toen die werd onthuld. Erg
mooie wijn.

Tenuta Olim
Bauda 2015 Barbera d’Asti

De Barbera
kost 11,50 euro en scoort het rapportcijfer 7,8. Paarse kleur nog, gesloten
neus, ik ruik niets. Wel wat nieuw hout, beloftevolle wijn met hoge zuurgraad.
Rob benoemt een schrale neus, fruitsnoepjes en de smaak krijgt als oordeel:
smak, smak! Ook Eric benoemt de neus als gesloten, de smaak als aards.

En dan de
beste wijnen. 

Vinas de Vero
Secastilla 2011 Somontano met rapportcijfer 8,8

Deze wijn
kost 25,95 en is gemaakt van garnacha. Mooi cederhout, kersen op sap, goede
balans en mooie zuren. Verleidelijke en machtige wijn, heel dik gemaakt met
fraaie balans tussen zuren en bitters. Toos benoemt drop en chocolade. 

Le Clos de Caillou 2014 Côtes du Rhone met
rapportcijfer 8,0

Deze wijn
kost 15,95 en is gemaakt van 85% grenache, 10% syrah en 5% carignan/mourvedre.
Rob benoemt de wijn als elegant, met mooie bitters maar een storend zoetje.
Eric noemt de wijn rijk, hij ruikt framboos, tabak en leer. Mijn aantekeningen:
lichtrode kleur, fruitig en expressief. Vrolijke geur, ongecompliceerd leuke
wijn. 

Bruno Rocca
Rabajolo 2013 Langhe rosso met rapportcijfer 7,9

De wijn kost
29 euro en is gemaakt van 40% cabernet sauvignon, 30% barbera en 30% nebbiolo.
Toos noemt de wijn te jong. Na een stroef bittertje heeft de wijn met hoge
zuren een sappige smaak, kruidig ook. 

Een hele
leuke proeverij, waarin twee wijnen een magere 6,3 rapportcijfer scoorden. Een
van die wijnen was de goedkoopste uit de proeverij (een supermarktwijn), maar
de andere kost 12,60 euro. Ai, ai. Kampioen wijnen zijn nooit echt beroerd,
maar dat je medailles en bekroningen met een korreltje zout mag nemen, tja, dat
is wel bewezen.

Noord Italiaanse wijnen uit Friuli, Lombardije en Toscane
By in ,

Noord Italiaanse wijnen uit Friuli, Lombardije en Toscane

Just
Krijn neemt ons mee op zijn avontuur. Hij wijkt af van het door
hem gebaande Spaanse pad en is terecht gekomen in Italië. Hij
gunt ons het genoegen knappe series voor te zetten, welke we
niet-geblindeerd mogen keuren.

We
starten metFranciacorta
Satèn Brut, Ricci Curbastro, 2010 (Chardonnay)als indrinker. In mijn glas geeft deze een zeer mooie, fijne
mousse. De neus geeft karton, brioche, ananas en broodkruim. We
proeven een klein zoetje, appel(moes), een bittertje achterin en
harde zuren. Ik vind het een erg mooi glas! 

We
vervolgen met het echte werk.De
eerste serie komt uit Friuli.Het zijn drie witte wijnen, gemaakt van lokale druiven. Na het
proeven benoemt Hans L. dat ‘geen van de wijnen zich opdringt;
ze blijven mooi op de achtergrond’. De
eerste van de serie,Gradis’Ciutta,
Collio, 2014 (Ribolla Gialla),
is witgeel, ruikt naar bloemen en heeft een citrushintje. De
tweede,Toros,
Collio, 2014 (Friulano),
is iets geler. In de mond is hij rijker met ietwat perzik. De
derde is duidelijk ouder en ‘dikker’.La
Due Terre, Sacrisassi, 2008 (Friulano, Ribolla Gialla)is goudgeel. We proeven gebakken ananas, hooi en romig. Wat mij
betreft is de laatste de mooiste van de serie.

De
tweede serie is van het huis Fratelli Bettini.De wijnen zijn gemaakt van (vrijwel alleen) Nebbiolo van ranken
in de Valtellina-regio. DeBettini,
Inferno, 2012 (Nebbiolo, Pinot Nero)is helder en rood. Claartje bemerkt een ‘putje’ en ook hout,
rokerig en cassis. Martin neemt specerijen en leer waar. Met
Noël vindt hij het een licht gebouwde wijn.De
tweede,Bettini,
Sassella Reale, 2007 (Nebbiolo, Pinot Nero),
is ook transparant en iets meer roodbruin. Toos vindt het een
prettige wijn. Noël merkt een frisse neus en bes op. De derde,Bettini,
Sforzato, 2006 (Nebbiolo),
is – hoe kan het ook anders – ook helder/transparant. De kleur
is meer bruinrood. Ik neem pruimenjam waar. Paul ervaart ‘veel
bitters, veel tannines, veel alcohol’. Martin roemt de lange
afdronk en vindt het een prachtig glas.

Mooiste wijn uit de proeverij

Gemeenschappelijke
deler in de derde serie is de druif: Sangiovese.De drie wijnen hebben een stevig karakter. De meningen zijn
evenwichtig verdeeld over wat de mooiste van de serie is, de
eerste of de tweede… De
eerste isTerenzi,
Morellino di Scansano Riserva “Madrechiesa”, 2012 (Sangiovese).
Deze krijgt mijn voorkeur. Ik proef truffel en rood fruit. Peter
benoemt mokka, pijptabak en een bittertje. Martijn vindt ‘m
‘mooi warm’. Berry acht deze nú een mooie wijn, terwijl de
tweede nog mooier moet worden. De tweede isPiancornello,
Brunello di Montalcino, 2011 (Sangiovese).
Toos zegt: ‘mijn wijn’. Peter neemt leer, chocolade, rijke
voorname neus en turf waar. De wijn heeft een mooie lange
afdronk. Ook de derde van de serie is een prima wijn.Nittardi,
Chianti Classico Riserva, 2008 (Sangiovese)heeft een verfijnde geur met kersen en zwart fruit. Niet veel
langer laten liggen.

Als
uitdrinker genieten we vanSignano,
Vin Santo, 2006 (Malvasia del Chianti, Trebbiano, San Colombano).
Deze is hoog in alcohol. De wijn heeft hints van caramel, noten
en sherry.

We
danken Just voor zijn gewaagde en geslaagde uitstap naar Italië!

Verslag en proefnotities Eric Hoepelman

In nevelen gehuld
By in ,

In nevelen gehuld

‘Het determineren van blind geproefde wijnen’. Dat is het thema van Claartje Grielis. Determineren doen we graag, dus kom maar op! Om al bij het eerste glas in lichte wanhoop te vervallen. Want ja, het is een mousserende witte wijn, wat rijker van smaak. Met een fijne mousse. ‘Nee, juist een grove mousse’. Ergo: ‘een bek vol schuim’. Is het champagne? ‘Te rijk, te vol’. Cava dan? Zo flitsen de mogelijkheden voorbij. Appel, pepertje, chardonnay wordt geoppperd. Bij de onthulling wordt duidelijk; dit kan een zware avond worden. Land: Frankrijk (toch champagne?). Druif: blend van chardonnay en pinot noir. Gebied: Jura!


Jaar: 2013. (Champ d’ Etoiles, Cuvée Chanson, zero dosage) En als je dat zo hier ziet staan dan lijkt de champagne-associatie zo gek nog niet. Maar in de mond: nectarine, ananas, zwoel en rijp. De (biodynamische) producenten geven eet-suggesties: pruimen in bacon of tarte tatin. Zo zwoel dus.

De lezer dezes vraagt zich inmiddels af: wat doet die sterrenhoop ‘in hemelsnaam’ op een blog over wijn proeven? Welnu: om de argeloze lezer het gevoel te geven hoe het voelt om ‘lost in the stars’ te zijn. Verdwaald in eigen hersenpan. Hopeloos verloren in een zee aan weetjes, smaaksensaties en -herinneringen die maar niet zinnig op een rijtje willen verschijnen. Wat valt hier te determineren? Waar hebben we houvast? We verdwijnen als Bowie’s Major Tom in het niets. Wat zien we, wat proeven we, wat moeten we? Weten we wel iets? Hulpeloos. Reddeloos. Radeloos.

Het tweede paar doet de verwarring slechts toenemen. Wijn 2 blijkt uit Griekenland te komen. Een zuivere en bloemige malagouzia, met ver weg een buxustoontje. Sauvignon blanc of verdejo? Spanje dan maar? Oostenrijk
wellicht. Veel rijp wit fruit, zachte zuren. Voor niemand leidt het spoor naar Griekenland, terwijl in februari nog een malagouzia is geproefd. Wijn 3 is een 50/50 blend van Chardonnay en Savagnin. Cuvée stellaire – Castor. Wederom uit de Jura, van dezelfde makers als glas 1. De zuren van de Savagnin treden duidelijk op de voorgrond. De wijn wordt – mede door behoorlijk wat hout – in de Bougogne gedacht. Ook Chablis wordt genoemd.

Gaan wij dan even terug naar de beginfoto. We kijken naar een gedeelte van het sterrenbeeld Tweelingen. De sterren Castor & Pollux zijn de belangrijkste herkenningspunten in de constellatie. Pollux is helder en goudkleurig, Castor is zwakker en wit van kleur. We menen de twee nu te herkennen.

Wanneer wordt het makkelijker, smeken we Claartje. De volgende serie zou meer herkenningspunten moeten hebben. Maar niet heus. We vervolgen met Fié Gris (lees: Sauvignon gris) uit de Loire (Ampelida)en een Meursault. De Meursault (Les Grand Charrons, 2012) wordt vooral in Zuid-Afrika geplaatst, vanwege veel
warmte, hout en toffee.

Met de rode series gaat het al niet veel beter: de serie Toscaanse wijnen wordt eerst in Italië geplaatst, maar verhuist later naar Chili. (Le volte dell’Ornellaia, 2013 en Collosorbo, Brunello di Montalcino, 2010). Tot wanhoop
van Berry: “zit ik al een week Brunello’s te proeven [voor zijn proeverij over 3 weken], maar nog nooit proefde ik zo overduidelijk cassis!” Bij de volgende serie van 3 revancheert Berry zich: hij determineert loepzuiver Argentinë en Malbec. (Don David, uit Calchaqui valley, zo’n 1700 meter hoog, 2013) De ‘ster’ van de avond is wijn 4.2. Leer, chocolade, floraal, rozen, pruimen, kers en koffie. De rozen voeren ons naar Noord-Italië. (“het is gewoon een barolo, punt uit!) Dat klopt (weer) niet. De volbloed negroamaro is een Salice Salentino riserva (Vigne delle Monache, Cantina Sampietrana, 2012). ‘Evenwichtig, rond, met sappigheid en een fantastisch spel’, aldus de Roermondse importeur. De prijs/kwaliteitsverhouding is voorbeeldig. Aanrader!

De laatste serie voert ons langs Baden met een Rülander auslese (=Grauburgunder, Abril, 2011) en eindigt in de buurt van Valencia met een fles superzoete vloeibare bramenjam. (Laudum Dulcenegra) En zeggen we bramen, dan denken we aan Mourvèdre. Met recht zeggen de Spanjaarden daar Monastrell tegen, want de
oorsprong van deze zonliefhebber ligt in Spanje.

Nog een keer terug naar de beginfoto: Castor & Pollux. Nou ja, dat denken we, gezien de gegeven informatie. In werkelijkheid zijn dit de sterren die één van de voeten van Castor vormen. We kijken naar nevel IC 1443. In de kern van de nevel bevindt zich een neutronenster, dat is het restant van een ontplofte ster, zo’n 30.000 jaar geleden. Zo spatte ook onze wijnkennis uit elkaar, zo’n 5 dagen geleden. Of waren we gewoon be-neveld?

Verslag en proefnotities van Hans Lodewijkx