Categorie: Food and Wine

Start nieuw seizoen. Werkavond met boodschap: we moeten vaker decanteren
By in ,

Start nieuw seizoen. Werkavond met boodschap: we moeten vaker decanteren

Waarom
decanteren we niet vaker?, vraagt Berry. Het is een retorische vraag. We moeten
vaker decanteren, dan genieten we nog meer. We gaan deze proeverij zien waarom.
Door zijn aard zijn werkavonden vaak wat chaotisch. Eric bedwingt die met een
fraaie line up. We proeven zeventien wijnen maar liefst. Wijnen die zijn
ingezet met een knipoog naar het thema voor het volgende seizoen. Trouvailles.
Icoonwijnen. En natuurlijk fraaie flessen die opvallen door een mooie
prijs/kwaliteitverhouding. Een selectie in dit verslag.

Beginnen met…bubbels
natuurlijk

We starten het
seizoen met mousserende wijnen. De rosé uit Marken van Marcello Frederico
metodo classico extra brut is gemaakt van 80% Verdicchio en 20% Montepuciano. Opmerkelijk
oranjekleurig (goede wijn voor Koningsdag), geur van sinaasappelzest en wat
citrus, frisse zuren en heel duidelijke bitters in de afdronk. Lekker bij
gerookte zalm. Of het lenteterras. Champagne Baron Albert 2008 Een ode aan de Franse
schrijver en dichter Jean de la Fontaine. Gemaakt van 80% Chardonnay (15%
rijpte in eikenhouten vaten), 10% Pinot Meunier en 10% Pinot Noir. Zeven jaar
gerijpt voor degorgement. Klassieke champagne, schenken bij een verjaardag.
Aperitief. Doorschenken bij de maaltijd. Veel zure appeltjes, true to type.  

Antech,
Blanquette de Limoux is gemaakt van Chenin, Chardonnay en Mauzac. De wijn
rijpte vijftien maanden op fles. Ideale bubbel bij een roerei op zondagmorgen,
een brunchwijn. Of alternatief als aperitief voor champagne. Er zit een klein
zoetje in deze mousserende wijn en veel kruidigheid in de geur. Drie totaal
verschillende wijnen, voor verschillende momenten.

Mooiste witte
wijn met beste prijs/kwaliteit verhouding

ALLGO 2015 Dão
Branco, CM Wines

Gemaakt van de
Encruzado druif. Hans H zegt dat liefhebbers van chardonnay deze druif
waarderen. Sterker nog: ik dacht dat het chardonnay wás. Het is een super
lekkere wijn, licht geel van kleur met wat vanille, mineralen en leisteen, een
fijn tikje zwoel en goede balans. Bij het maken van dit verslag nog even
opgezocht… hèè, deze wijn won het Perswijn Wijnconcours 2017. Er zit niet
alleen Encruzado in, maar ook een beetje Uva Cão. Mooie wijn als aperitief en bij
salades.

Mooiste rode
wijn met beste prijs/kwaliteit verhouding 

Fleurie 2015 Domaine de la Chapelle des Bois, vieilles
vignes

Domaine de la
Chapelle des Bois is eigendom van Chantal & Eric Coudert-Appert. Oud
familiedomein.  Het bezit telt totaal een
ruime 8 hectare aanplant in zowel Fleurie als in Chiroubles. Dit is echt
Beaujolais zoals het bedoeld is. Paarse kleur. Erg mooi fruit in de geur,
tonnenladingen kersen, een fijne wijn met goede zuren en goed concentraat. Kan
zelfs nog wat rijpen. Wijn die het goed zal doen bij wild. 

Icoonwijnen

Château Musar
2000 Bekaa Valei, Libanon

Iets heel
bijzonders. Komt pas los na 3 à 4 uur dubbel decanteren. Dat zegt de laatste
commentator op cellar tracker, die ik bij het maken van het verslag even check.
De wijn krijgt 91 punten. Het is een schril contrast met wat over de wijn wordt
gezegd tijdens onze proeverij. Doet een proever denken aan ‘vin jaune’, die
voelt aan dat we iets bijzonders proeven. Wie brengt dit nou op fles om te
verkopen, verzucht een proever die álles mist in de wijn. Musar wit is lastig
te definiëren, hevige discussie over de verfijnde wijn. Die niet los komt. En
dan is het zonde om te proeven. Had gedecanteerd moeten worden. De wijn is voor
tweederde gemaakt van Obaideh en voor eenderde Merwah druiven. De wijn rijpte
negen maanden op Frans eiken barriques en werd vijf jaar vastgehouden voor de
wijn op de markt kwam. Kleine opbrengst van 25 hl/ha. Ik vind dat we zo’n
icoonwijn als Musar eigenlijk niet blind zouden moeten proeven. Wellicht komt
er dit seizoen nog een herkansing.

Kermesse Elena
Walch 2012 Sud Tirol

Gemaakt van
Syrah, Petit Verdot, Lagrein, Merlot, Cabernet Sauvignon. Klassieke wijn met
cecderhout, morrelenkersen, goede rondeur en veel tannine. Ik dacht aan een
wijn uit Cahors, maar het blijkt een Noord-Italiaanse wijn te zijn. Respect!

Indrogende druiven

Il Sogno 2011,
Gattinara, Travaglini

De wijn is
gemaakt van Nebbiolo, goed te zien aan de lichte kleur. De naam doet de wijn
recht, Il Sogno betekent de droom. De wijn doet ouder aan dan 2011. Het heeft
die mooie kleur van Italiaanse dakpannen. Lekkere geur met peperkoek en
mineralen. Moeilijke smaak, krentjes, enorm veel karakter, kruidig. Verfijnde
wijn van 100 dagen gedroogde druiven. Opmerkelijk gebutste fles. 

NOE, PX
Gonzaless Byas

Mooier dan dit
zal Pedro Ximénez niet gemakkelijk worden. Volmaakt zoet, vijgen, stroop,
caramel. De meester blender van Gonzaless Byass, Antonio Flores, is persoonlijk
verantwoordelijk voor deze sherry. 

Fijn begin van het
seizoen.

Crus de Beaujolais: proeven we wel dezelfde wijn?
By in ,

Crus de Beaujolais: proeven we wel dezelfde wijn?

Wijngaarden in Morgon

De hele Beaujolaisstreek
heeft recht op de AOC benamingen beaujolais of beaujolais supérieur. De AOC
Beaujolais-Villages is voorbehouden aan 39 gemeenten in het noordelijk deel van
de Beaujolais. Daarbinnen mogen 10 gemeenten hun naam aan hun wijn geven. Dit
zijn de 10 crus van de beaujolais. Op één na zullen ze allemaal over de tong gaan. Vanavond verkennen we de
‘crus du Beaujolais’. Van noord naar zuid zijn dit:

  • Saint-Amour
  • Juliénas
  • Chénas
  • Moulin-à-Vent
  • Fleurie
  • Chiroubles
  • Morgon
  • Régnié
  • Brouilly
  • Côte de
    Brouilly

We starten met een
mousserende indrinker. Het is een aardbei-rode ‘pétillant rosé’, met een zeer
fijne mousse. Toos vraagt wie denkt te weten, wat het is. Peter vermoedt dat
het een Bugey is, zoals hij deze ooit dronk bij restaurant Toine Hermsen.
Kebeng! Raak!! Het is Cerdon, Renardat-Fache, Bugey, méthode ancestrale,
gamay, 2016. Tjeemig, wat bijzonder dat je deze zo herkent. Ongelooflijk
knap!

We vervolgen met Les Salonnieres Beaujolais Blanc, Dominique Cornin,
chardonnay, 2016.Hans L. maakt een vergelijking met de peersmaak van Poire Williams, met wat
vanille, maar had ook een vrolijker en meer dartelheid verwacht van een
chardonnay. Willem-Jan had een volle mond, en niet ‘iets wat eruit springt’.
Hij vertelt ook iets over het afstellen van een perensorteermachine… Ehhh, ik
raak het verhaal al snel kwijt.

Dan de eerste serie rode
wijnen. Drie keer uit 2015, met bessen en kersen. Paul vindt Château Bonnet,
Pierre-Yves Perrachon, Saint-Amour, 2015 een stevige wijn. Ik vind ‘m nog
streng, droog en toch een zoetje op het eind. De tweede is Château Bonnet,
Pierre-Yves Perrachon, Juliénas, 2015. Mooie vulling met bramen, mokka en
tannine volgens Peter. De derde is Château Bonnet, Pierre-Yves Perrachon,
Chénas, 2015. Voor mij wederom zoete aardbei, zachte aanzet, tannines en
een mooi zoetje. Mooi bewaarpotentieel.

Beaujolais past prima bij een terrine

We gaan verder met drie
keer gamay. En oh, wat gaan de meningen verschillen. Geur en smaak zijn niet
altijd consistent. En als ik de geur zelfs vies vind, en de smaak goed, neemt
HansL het omgekeerde waar. Hoe duidelijk kan het worden dat smaken verschillen.
Diederick beschrijft Charly Thevenet, Grain & Granit, Régnié, gamay,
2015 – volgens mij eufemistisch – met stal, kruidig en stinkertje. HansL
ruikt viooltjes. Wow, wat een verschil! Vervolgens vind ik C.G. Paris,
Chiroubles, gamay, 2015, ruiken naar leer, maar onaangenaam qua smaak.
Gerard roemt daarentegen het friszuur karakter, mooi zoetje en toon van kersen.
Ook Diederick herkent kersen. Nou ja zeg, heb ik dan andere wijn uit dezelfde
fles? De laatste van deze serie is Jean-Claude Lapalu, Cuvee de Fous,
Brouilly, gamay, 2016. Weer mooi helder rood. Boeiende geur van staal,
mest, aardbei en ja, zilte haring. Maar dan de smaak, oei, niet mijn smaak. HansH
vindt het een rare wijn en vreemd. Gerard vindt ‘m wel mooi in balans. En ook
Claartje is enthousiast en roemt de rozen. Al met al een interessante serie.
Zeker met al het commentaar heb ik nog eens goed doorgeproefd om te proberen of
ik hetzelfde ook kan proeven. Het lukt maar zeer ten dele.

Het eerste glas van
serie drie is gevuld met Jean-Paul Brun, Domaine des terres dorées,
Moulin-à-Vent, gamay, 2016. Kees zegt zoethout, braam en laurier. Berry:
fruitig en sappig. Claartje: nat karton, frisrood fruit en rokerig. De tweede
is Jean-Paul Brun, Domaine des terres dorées, Fleurie, 2015. Noël zegt
inktig. Paul noemt fris, kers, fruit en mineraal. Berry: zwart fruit, zoethout
mokka, tannine en lang. Voor Toos is dit veruit de mooiste van de avond! De
serie sluiten we af met Jean-Paul Thévenet, Morgon, gamay, 2016. Berry
herkent de Morgon, mist sap en wel floraal.

Gemiddeld gezien zijn we
enthousiast over de crus van de beaujolais. De kwaliteit is uitstekend. De
wijnmakers zijn mooi aan het upgraden. Menigeen van ons werd er vrolijk van!

We sluiten af met Domaine
de Montgilet, Victor et Vincent Lebreton, Les Trois Schistes, Coteaux de
l’Aubance, chenin blanc, Loire, 2015. Toos verklapt dat deze niet uit de
beaujolais komt en vraagt wie een vermoeden heeft. Peter vermoedt – in tweede
instantie chenin blanc uit de Loire. En pffff, hij heeft het weer goed. Toos,
dank voor deze mooie, goed opgebouwde proeverij.

Verslag en proefnotities
Eric Hoepelman

Zuid Portugese wijnen én het leermoment
By in ,

Zuid Portugese wijnen én het leermoment

Torre do Frade

Hans van der
Horst laat ons midden en zuid Portugal proeven. Na al flink wat witte en rode
wijn, niet ingepakt, komen er drie ingepakte flessen op tafel. “Dit is een
serie met leermoment”, zegt Hans schalks. We proeven twee wijnen van wat
misschien wel dé druif van Portugal is, de Touriga National. Met één piraat. Ik
hoor bij het bespreken van de wijnen dat de proevers zoeken naar “een geur die
aan port doet denken”. Veel proevers denken dat wijn twee de piraat is, anderen
denken dat wijn drie de piraat is. Ik zag niemand die wijn een als piraat koos.
Hans grimlacht mild bij het onthullen van die eerste wijn. Dat blijkt een 100%
cabernet sauvignon uit Languedoc te zijn. 

Portugese stoofschotel met rundvlees

Hóe proeft
Touriga National? Ik raadpleeg Oz Clarke: “jonge Touriga National bezit een diep
en inens aroma dat doet denken aan… Cabernet Sauvignon, zelfs in de combinatie
van donkere zoete vruchten met een bladachtige frisheid en een nuance van
viooltjes. Tijdens de rijping tot port onwikkelt de wijn prachtige rijke smaken
van moerbei en braam, zonder de zwarte peperachtige scherpte en het
verleidelijk aroma van bloemen te verliezen. Als tafelwijn heeft de wijn nogal
wat tijd nodig om zijn tannine te verliezen, tenzij hij wordt gemengd met
andere soorten, maar de fruitsmaken worden zoeter en rijker door rijping.”
Slimme line up dus van Hans, dit zorgvuldig georkestreerd leermoment.  

Wijn 1 – 2012
ASTELIA,  PAUL MAS,  CABERNET SAUVIGNON

Ik weet niet of er flesvariatie is bij deze wijn, maar in een eerdere proeverij
scoorde de wijn van Paul Mas beter. HansL ruikt mest en iets zurigs dat hij
niet kan thuisbrengen, Bramen ook. Claartje benoemt karton, chocolade, noten en
specerijen. Haar conclusie: wel lekker. Mijn aantekeningen: bescheiden geur,
licht framboos, stevige smaak, wat bitters, lastige wijn. Bij doorproeven en iets meer lucht geeft de geur iets meer prijs, de smaak is
zalvend. 

Wijn 2 – 2013 CASA
DO CONEGO, LISBOA, TOURIGA NATIONAL

HansL benoemt een kelderluchtje,  kersen,
 zoete aanzet,  droppig, hele mooie zure laag die door alles
heen snijdt en het levendig houdt. Claartje ruikt boenwas en veel specerijen,
Eric benoemt petrol. Mijn aantekeningen: bescheiden geur, licht kruidig, ook
wat hout in de . Ik vind de wijn wat ontoegeeflijk. Duidelijk een wijn met karakter,
spannend. Bij het doorproeven wat mocca, veel spel, goede zuren, en later ook kandijsuiker,
droppig. Wijn  met beste prijs/kwaliteit
van de hele proeverij in mijn ogen.

Wijn 3 – 2012 FONTE MOURO, ALTENTEJANO, TOURIGA NATIONAL

HansL ruikt hars en (te veel) hout, veel toast, associatie van bosbrand, klein
cassisbodempje. Mijn aantekeningen: bescheiden geur met wat rozen en
kreupelhout,  stevige smaak, wat bitters,
lastige wijn. Bij het doorproeven wat likeurachtige smaak, een licht rubbertje,
zalvende smaak.

TORRE DO FRADE 2007 ALENTEJANO

De mooiste wijn van de proeverij. Mooie geur, cederhout, rijk, herfstbos. Rijke
smaak, goede balans en heel karaktervol. Diederick ziet een paarsbruine kleur,
ruikt koffie, leer, pruimen en  tabak.
Zijn conclusie: mooi glas! Annemiek roemt de balans in deze wijn. De wijn is
gemaakt van de druiven Alicante Bouchet, Trincandeira en Aragones.

We starten deze
proeverij met de Vertice 2010, een fraaie mousserende wijn die 40
maanden ‘sur lattes’ rijping kreeg. En we sluiten af met Moscatel de Setubal
van Bacalhoa. Hans zorgt ook hier voor een leermoment door 2001 en 2014 naast
elkaar te laten proeven. De gerijpte Moscatel geniet de voorkeur van de
proevers.

Effervescente! Italiaanse bubbels ~ Let op de bijzinnen
By in ,

Effervescente! Italiaanse bubbels ~ Let op de bijzinnen

Just Krijn laat
ons Italiaanse bubbels proeven. Wit, rosé en zelfs rood. Dat biedt mij de
gelegenheid om mijn verwondering uit te spreken over de wijze waarop we
proeven. Want we gaan eigenlijk meteen vergelijken. Glas 1 is zus, glas 2 zo en
ik prefereer glas 3 want… Maar in de bijzinnen van de wijnomschrijvingen zit de
waarheid gevangen. “Dit is lekker op een terras.” “Dit is echt een wijn voor
bij het eten.” Wat een onzin om steeds het lekkerste of mooiste te zoeken en te
benoemen. Ik zou met ieder van de wijnen die op tafel staan blij zijn. Op
andere momenten, soms in een ander seizoen, en ja… de gelegenheid én met wie je
proeft zijn ook belangrijk. 

We starten met
een mooie stille wijn.

COSSETI ROERO
ARNEIS 2016

Expressief peer
banaan erg mooie en verfijnde neus, smaak is krachtig, vrij hoog in alcohol,
bittertje in afdronk, neus beter dan smaak. Paul ruikt hazelnoot en Willem Jan
is intens gelukkig want hij herkent de Arneis uit Piemonte meteen: extreme
kruidigheid, lychee, citrus, caramel met afdronk van butterscotch.

PROSECCO

In een serie
van drie Prosecco’s van één prodcuent typeert ILCOLLE 46″ PARALELLO EXTRA
DRY zich door een kleine  neus, enorme
mousse, bescheiden appeltjes, klein bittertje. ILCOLLE CONEGLIANO VALDOBBIADENE
EXTRA DRY heeft bescheiden peer, elstar appeltjes, biedt net iets dan de vorige
wijn. ILCOLLE CONEGLIANO VALDOBBIADENE MILLESIMO 2015 is een hartendief van
Just. Begrijpelijk, want zacht citrus, enige verfijning, enorme mousse,
appeltjes, het appeltjes en de zuren van een mooie champagne. Gerard noemt de
wijn bijterig en complex. Ik vind het een klassewijn. 

FRANCIACORTA

De overleden Guilberto naar wie de prestige cuvee is genoemd

RICCI CURBASTRO GUILBERTO FRANCIACORTA LOMBARDIJE 2005
PINOT NOIR CHARDONNAY ZERO DOSAGE

Dit is een heel
serieus glas wijn. Hartendief van Just. 60 maanden sur lattes. Geel gouden
kleur, evident bittertje. Duidelijk een eetwijn. Verfijnde gistneus, appeltjes
in de smaak. Wat mij betreft de mooiste wijn van de proeverij. Noël ruikt iets
stal in de geur, vanille, belegen tonen, strakke smaak. Toos benoemt mineraliteit,
de strakke zuren vindt ze storend. Claartje ziet weinig mousse, ruikt
brooddeeg, proeft véél mousse in de mond en mooie citrus. Willem Jan benoemt
romigheid en runderbouillon. HansL zegt de wijn is oud maar fris en daarmee
heel verrassend. 

Het tweede
gedeelte van de proeverij spreekt mij minder aan. Ik was liever nog meer de
diepte ingegaan met Franciacorta. De rosé wijnen zijn de moeite waard, maar
gewoon wat minder interessant. Rood en Lambrusco idem dito. 

BRACHETTO
D’ACQUI MALGRA

De Brachetto
d’Acqui is een wijn die – we raadplegen de wijngids van Hugh Johnson – zijn
DOCG status meestal niet waarmaakt. Maar ik val als een blok voor deze rode
variant van de Asti: frisse geur, aardbei en verrassend prettige smaak. Een
charmeur pur sang.

Het is lang
geleden dat we alleen mousserende wijnen hadden in een proeverij. Veel
waardering dat Just dit oppakte. Het vraagt om herhaling. Wellicht met mixen
van cremant, prosecco en champagne. En dan graag commentaren op de wijnen met
nadruk op het ideale drinkmoment. De bijzinnen mogen hoofdzinnen worden.

We belijden liefde voor Italië
By in ,

We belijden liefde voor Italië

Waar gaat ons hart nou sneller van kloppen? In een straatje
voor de deur van de Bistro de France diepgaande gesprekken voeren over eten en
drinken. Met een Grand Cru wijnwinkel aan de overkant waar we ons verlustigen
aan Mouton Rothschild en andere exclusieve wijnen. Wijnen die we nu en dan
degusteren én enorm van genieten. 

De nieuwjaarsreceptie in Maison du Vin is een
succes. We belijden onze liefde aan Italië. De witte wijn uit Alto Adige Terlaner
2016 en de rode wijn uit Piemonte Barbera d’Alba 2009 zijn de favorieten bij
het voortreffelijke charcuterie en fromages buffet. De voorzitter heeft een
heuse studie gemaakt van álle wijnen die we dronken en dat in een fraai
overzicht gezet. 

We zijn het jaar begonnen met een toost met Cremant de
Bordeaux, een opmerkelijke bubbel helemaal gemaakt van Cabernet Franc. De
raadmagnum werd dit keer door Paul beschikbaar gesteld om www.wijn-express.nl, zijn nieuwe
onderneming te vieren. Zowel Eric als Willem Jan proefden het jaar goed: 2009. 

Willem Jan werd winnaar met een opgegeven herkomstbenaming Pomerol, het was
Saint Emilion Grand Cru, Château Peyrelongue.

Land en druif determineren, op de tong, met spieken, met voorkennis
By in ,

Land en druif determineren, op de tong, met spieken, met voorkennis

Links jonge wijn, rechts oudere wijn

Het is een mooi
moment. De vraag. Claartje, ik heb eigenlijk geen goed beeld van jouw
voorkeuren? En Claartje die daar heel serieus op ingaat. “Ik hou ervan om het
onbekende te leren kennen.” We proeven blind en moeten land en gebied
determineren. Dan is het best fijn als je ongeveer weet wat te verwachten. Vaak
kennen we de voorkeuren van onze wijnvrienden. Een Bourgogne voorkeur. De
Duitsland liefhebber. Een Riesling adept. De Spanje kenner. Maar ja, Claartje
is niet goed te plaatsen. Mooi vind ik dat. 

Kijk, als je de
blinde wijnen niet kunt plaatsen omdat je de voorkeur van de organisator kent,
moet je goed opletten. De vorm van de fles kan iets verraden. Maar vooral wát
er nog boven de ingepakte fles te zien is. Het Chianti labeltje met de haan.
Enkele letters van de wijn. Want dan kun je vol overtuiging – niet met de ogen
knipperen – stoer zeggen wát het is. Op de Roald Dahl manier. 

Eric spiekt niet.
Te veel heer. Dus in de eerste serie beschrijft hij de wijnen keurig en
kleurig. Hij noemt bij iedere wijn twee à drie mogelijke herkomsten. Slim
natuurlijk. Want als het goed is, stijgt hij in de achting van de wijnvrienden.
De eerste wijn is meteen een hartendief van Claartje: A Coroa 2016 uit Valdeorreas,
Spanje. Dit gebied is de meest landinwaartse DO in Galicië, genoemd naar het
goud dat de Romeinen hier vonden. Een wijn gemaakt van Godello, een druif die
intense en minerale wijnen oplevert. Eric kan hem niet precies thuisbrengen
maar wel goed beschrijven: geelgroene kleur, bloemig bouquet met een
stinkertje. Lekker fruit en roombabbelaar. Mijn aantekeningen: viooltjes in de
geur, goede en veel zuren, fijne wijn met veel spel. De tweede wijn kan mij
enorm bekoren, al proeft ie lastig. Beige goud tint, vanille. Houtrijping, vrij
zoete aanzet, even schrikken, proeft als een demi-sec. Stevige wijn, duidelijk
met power. En best veel bitters. De wijn is gemaakt van garnacha blanca. Laag
zuurgehalte, zegt Hugh Johnsons wijngids. Kan onbetekenend zijn of verrassend
goed. Wat mij betreft, de laatste kwalificatie. De wijn: Igneus 2015 Priorat. 

In de volgende
serie een wijn die enkele leden resoluut afschrijven. Niet zo aardig. Wel
eerlijk als het je smaak niet is. Mijn idee: oordeel niet zo snel. De wijn kan
midden december heel anders proeven dan aan het eind van de lente op een mooi
terras, peinzend over het leven. Rendez vous 2015 uit de Côtes du Marmandais is
een verduveld aardige wijn. Zeker op dat terras. Gemaakt van de Abouriou, een
curieuze druif. Alleen daarom al: gééf die wijn het voordeel van de twijfel. Er
staat een gereputeerde Toscaanse wijn naast: Griffi 2011 van Avignonesi. Gemaakt
van sangiovese en cabernet sauvignon. Just determineert anijs en tabak. Ik ruik
kruiden, leer, tabak en proef een nog strenge wijn met fikse tannine. 

Péppoli 2012
Chianti Classico is mineralig en ingetogen, een gedistingeerde wijn. Al kunnen
we Claartje dan niet meteen plaatsen qua wijnvoorkeur, ze geeft héérlijke
adviezen welke domeinen te bezoeken, met tips over architectuur. Zo worden we
ook naar de Provence gepraat, bij een wijn die erg bevalt maar lastig is te
plaatsen. Gemaakt van de wat ongebruikelijke combinatie cabernet sauvignon en
syrah: Château La Coste 2014, Cuvée Les Pentes Douces. Erg levendige wijn. Soepele en
prettige smaak met laurier, leer en pijptabak. 

Claartje valt
voor het etiket van Vallegarcia 2014, een wijn gemaakt van syrah. Geeft
tanninerijke, peperige wijn die goed kan rijpen. Noel gokt op aglianico. Toos
determineert dat peperige. Cees benoemt de geur die je herkent uit tientallen
wijnen als zweterig, boerencamembert. Noel noemt het selderij. Ik ruik een
brandnetels veld. De wijn is ondoorzichtig zwart. Deze wijn uit Castilla-La
Mancha heeft een zachte aandronk en is goed in balans. Er staat een
gereputeerde wijn uit Priorat naast: Clos Martinet 2015. Hartendiefje van
Claartje. Vrij hoog in alcohol. Een straffe smaak, mooi karaktervol. Met toffee
en mocca in de geur. En wat lijm, warempel. 

We sluiten af
met een incident. Zo mag je het toch wel noemen als de alcohol een van onze
beste proevers naar het hoofd stijgt en die beweert: ik zeg mijn lidmaatschap
op als deze wijn geen (….) is. Ai ai ai. Dát moeten we gewoon niet doen, zo
stoer zijn. Niet aan het begin van een proeverij. Zeker niet aan het eind van
een proeverij. Daarvoor hebben we toch voldoende lesjes bescheidenheid gehad.
Die dekselse Berry herkent op de tong een wijn die hij adoreert: Le Petit
Manincor 2013 uit de Alto Adige. (Oke, oke, er waren ook wat letters op de capsule
te lezen) Een wijn met een bescheiden kroontje. Knipoog naar d’Yquem. Van petit
manseng. Die voortreffelijke zoete wijnen geeft. Ja, de wijn doet denken aan
trockenbeerenauslese. Want zóveel mooie zuren. De wijn is nergens plakkerig.
Geweldige balans. Abrikoos. Botytristonen. Een wow wijn. Een meditatiewijn. Een
Claartje wijn. 

Heerlijke
proeverij.

Wijn en spijs combinaties ontregelen onze ideeën
By in ,

Wijn en spijs combinaties ontregelen onze ideeën

 

Berry Marinussen en Eric Hoepelman slaan de handen ineen om ons wijn en spijs combinaties te laten proeven. Hulde! Want tsjonge jonge, daar is véél voorbereiding en zelfs wat stress bij komen kijken. Voor de proeverij zijn we te gast in het maison du vin. En laten we meteen vaststellen: het is een voortreffelijke avond. Wie dacht kleine hapjes te krijgen, komt bedrogen uit. De porties zijn gróót (als er dan toch van enige kritiek sprake mag zijn, is het deze). De kwaliteit is hoog. Berry en Eric hebben het koken in de vingers.

Montaudon Chamapagne Brut

Gemaakt van Pinot noir (50%), Pinot meunier (20%), Chardonnay (30%) met heel
licht brioche in de geur, friszure aanzet met appeltjes, fijne afdronk met
granny smith, true to type. Fijn begin.

VITELLO TONATO voorgerecht van kalfsmuis met tonijnsaus en kappertjes

We proeven wit én rood blind bij het gerecht dat vlees en vis combineert. De Grüner Veltliner Prechtl 2015 Leitstall Reserve heeft licht vanille, een milde aandronk en zelfs wat zalvends. De combinatie met wit is harmonieus. Rood blijkt een Domaine du Pasquier 2014 Gamay uit Savoie. De wijn is licht kruidig, milde aandronk, heel lichte wijn, heel fruitig, prettig. Ik geef de voorkeur aan deze spannende combinatie met rood. Op advies van sommelier Wouter de Bakker, aldus Eric.

 

RISOTTO TARTUFFO een risotto met truffel

Ja, je voelt hier op je klompen aan dat daar Italiaanse wijnen bij staan. Ik vond ze verdorie allebei een beetje moeilijk als je ze zó proeft. De eerste wijn een wat moeilijke neus en de tweede streng met veel bitters. Dan proef ik de wijn bij het verrukkelijk rijstgerecht en zie… een wondertje, mijn waardering schiet omhoog. Wijn 1 is Brunello di Montalcino 2010 van Banfi en die combineert fraai, maakt de wijn mild en heel rond. Wijn 2 is Barolo 2010 van Fontanafredda. De geur wordt mooier en elegant met meer lucht, verfijnd ook, de wijn geeft iets meer spel bij het gerecht, dat vind ik de interessantste combinatie.

We proeven een vierenveertigjaaroude Barbaresco 1973 Luigi Bosca zomaar als tussendoortje.
Claartje benoemt drop, rozijnen en een putjessmaak. Just benoemt bosvruchten, bramen en eenzoetje in combinatie met zuren die de wijn erg goed in balans houden.

GECONFIJT EENDEBOUTJE IN RODE WIJNSAUS MET CHIPS EN PUREE VAN PASTINAAK

Twee rode wijnen die elkaar in combinatie met het gerecht niet zoveel ontlopen. Wijn 1 Confidences de Prieure de Lichine 2009 Margaux heeft een klassieke neus en prettig rood fruit in de smaak, Toos is lyrisch over de wijn: vol fruit, kruiden, mooi zoetje met goede balans van zuren en bitters. Wijn 2 Gigondas 2010
Domaine Santa Duc heeft een heel geurige en brede neus en een pittige smaak.
Dit is een wijn met veel spel.

KUNG PAO KIP, een klassiek Sichuan gerecht van kip met nootjes

Wijn 2 Gewurztraminer 2009 Hugel Vendanges Tardives is een prachtige wijn die ik dolgraag drink en zeer waardeer, máár… de combinatie met het Chinese gerecht werkt niet goed. Wijn 1 Riesling 2003 Auslese Dr. Pauly-Bergweiler, Bernkasteler alte Badstube am Doctorberg komt van een van de mooiste wijngaarden aan de Moezel.
Nu veertien jaar oud en daardoor heel mooi petrol tonen in een geur waar je aan kan blijven ruiken. Roomboter babbelaar én mineralen, heel mooi, de combinatie met het pittige gerecht is prachtig.

TOAST EENDELEVERMOUSSE MET UIENCONFIT

Ook hier een ontregelende combinatie. Op papier is Château Guiraud 1997 Sauternes Premier Cru een ideale combinatie. De wijn is harmonieus, Kees ruikt sinaasappel, hazelnoot en drop. Annemiek noemt de wijn mooi om te drinken met sinaasappel en citrus. Annemiek benoemt dat de wijn bitter gaat proeven met de mousse. Wijn 2 is bij toeval in de proeverij gekomen, zegt Berry, omdat Eric en Berry verrast zijn door het samenspel.

Rivesaltes Ambré 2007 van Vignerons des Alberes is een vin doux naturel die ineens véél meer geeft bij de mousse. Ik ruik mocca en chocolade, een heel brede smaak met wat rozen. Een frisse geur. Waanzinnig mooi in combinatie.

Dít is een eetwijn, horen we geregeld tijdens proeverijen. Tijdens deze proeverij proeven we enkele wijnen die duidelijk winnen aan kwaliteit bij het eten. De meningen lopen – zoals altijd – uiteen. De ene proever waardeert de harmonieuze combinatie, als wijn en gerecht in balans zijn. Andere proevers geven er de voorkeur aan als de combinatie spannend is, interessant blijft bij het proeven/eten. Beste lezers, dat is de charme van onze sociëteit. Alles mag.

Voortreffelijke en memorabele proeverij.

Terroir en wijnproductie, betalen we de prijs?
By in ,

Terroir en wijnproductie, betalen we de prijs?

Aconcagua valei met wijngaarden van Errazuriz

Diederick
Swagemakers baseert zijn proeverij op de actualiteit. Door ongunstige
weeromstandigheden  gaat de wijnproductie
naar een historisch dieptepunt. Italië, Frankrijk en Spanje, de top drie
wijnlanden is zwaar getroffen met dalingen van 15 tot 23%. Dat kan effect
hebben op de prijs in de winkel. Diederick heeft van de meest gangbare druiven
(sauvignon blanc, chardonnay, pinot noir en Bordeaux blends) oude en nieuwe
wereld naast elkaar gezet.

Terroir
staat voor de combinatie van omstandigheden die invloed hebben op de wijnstok.
Klimaat, ligging en bodem, Een wijn van bijvoorbeeld pinot noir uit Bourgogne
of Californië zal anders smaken. Wijnstokken in een warm klimaat groeien
bovendien sneller. De cyclus in Californië is korter dan die in Bourgogne; om
een complexe structuur te ontwikkelen met veel smaak- en geurstoffen is die
langere periode feitelijk beter. Wijnen uit een gebied waar de druif snel kan
groeien kunnen heel krachtig zijn, maar missen het raffinement van wijn uit
koelere gebieden.

Indrinker       Champagne Drappier, Quattuor Blanc de Quatre Blancs extra brut, prachtige
Champagne van twee gangbare en twee curieuze druiven : 25% Arbanne, 25% Petit Meslier, 25% Blanc
Vrai, 25% Chardonnay. Zéér true to type met appeltjes
in de geur en gistende appeltjes in de smaak. 

In
de serie Sauvignon Blanc staat een Astrolabe,
Marlborough/ Nieuw-Zeeland, sauvignon blanc 2016 naast de klassieke Domaine des
Berthiers, Jean-Claude Dagueneau, Poully Fume 2015. Voor mij wint de Pouilly
Fumé die frivool en elegant is, brandnetels en mineralen in de geur. Heel
sappig. Dat nieuwe wereld wijnen óók kunnen rijpen bewijst de Pride &
Glory, sauvignon blanc 2011 uit Marlborough die een fantastische geur heeft met
kiwi en passiefruit, grapefruit en abrikoos. 

In
de serie Chardonnay verkies ik Joseph
Drouhin, Meursault/ Bourgogne, chardonnay 2012 boven de wijn uit Oregon
Californië van… Domaine Drouhin. Deze Chardonnay 2012 is eenvoudiger dan de
Meursault, die zich kenmerkt door een botertje in de complexe geur. Heel rijke
smaak met weer dat boterige. Een krachtige en vette jongen, deze Bourgogne. 

Wijngaarden van Hahn in Californië

De
serie Pinot Noir bestaat uit Domaine
Philippe Charlopin-Parizot, Fixin/ Bourgogne, pinot noir 2009 (kruidig,
kreupelhout en herfstbos met een voor mij te bittere smaak) en een adembenemend
mooie Californische pinot poir, hartendief van Diederick: Hahn  Lucienne2013, Santa Lucia Highlands. Ik ruik
framboos en wat kruiden, deze wijn exceleert door een uitstekende balans met
rijpe tannines. Berry noemt de wijn warm, ruikt cederhout, mineralen en kersen
en roemt de zachte aanzet. 

De
twee geblindeerde Bordeaux blends komen
uit Aconcagua Valley en Saint Julien. Errazuriz Don Maximiano is de tweede
hartendief van Diederick en dat is volkomen begrijpelijk. De wijn is voor 93%
gemaakt van cabernet sauvignon, aangevuld met cabernet franc en petit verdot. De
wijn plakt aan het gehemelte, zegt Eric. Hij proeft rood fruit en chocolade,
ruikt zwarte bes en leer in de stevige wijn. Mijn aantekeningen: ceder in de
geur, laurier, heel klassiek. Sappige wijn met een aanlokkelijke bessensmaak.
Uitgebalanceerd en harmonieus. Chateau Lagrange 1998 is krachtig en vind ik wat
moeilijk te proeven naast de prachtige Chileense wijn. Ik ruik ergens ver weg
ook een lichte oxytoon. 

           Twee
uitdrinkers hebben we. Deze Dessert
wijnen zijn allebei mooi en evengoed onvergelijkbaar. Astrolabe, Marlborough/
Nieuw-Zeeland, chenin blanc late harvest 2013 heeft mooie citrus tonen en een
excellente balans. Disznoko, Tokaji Aszu 5 puttonyos, Hongarije heeft óók een
geweldige balans, de wijn is levendig met in de geur abrikoos en kruidkoek.                                       Fijne proeverij. 

       

ij.

Barolo & Spijs proeverij: Feest Der Gastronomie
By in ,

Barolo & Spijs proeverij: Feest Der Gastronomie

Martin, Janneke, Hans

Barolo & Spijs proeverij. Dat belooft wat, zo’n titel. Hans Lodewijkx en Martin Berkelmans hebben veel tijd gestoken in de voorbereiding. Oz Clarke’s Druiven en Wijnen uit 2001 is bestudeerd: “Ik heb het echt geprobeerd, maar jarenlang klikte het niet tussen Nebbiolo en mij [om uiteindelijk toch toe te moeten geven:] Nebbiolo is bereid alles van zichzelf te geven als het voedsel maar goed en het gezelschap hartelijk is – en plotseling zit u recht overeind met het glas aan uw lippen – en daar is het betoverende, prachtige aroma van sleepruimen, en bramen, en rozen en teer.” Met dat voedsel en (mag ik het zeggen?) het gezelschap zit het wel goed op deze dinsdagavond met de Brabantse Wijn Sociëteit bij Martin’s restaurant Pollevie.

We proeven (en uw scribent van dienst drinkt, want is met de trein) na een fijne mousserende ‘blanc de noir’ Cascina Chicco, indrinker van Nebbiolo: 2 Roero Arneis, 2 Langhe Nebbiolo’s, 6 Barolo’s en een piraat, en als afsluiter twee Barolo Chinato’s. En dan uiteraard steeds met een gerechtje erbij. De amuse bij de bubbel is wat mij betreft meteen een van de mooiste van de avond: Makreel met ramanas, mierikswortel crême, haringkaviaar en papadum. Over de avond blijken de meningen over zowel de wijnen als (nog meer) over wat de beste combinatie is nogal uiteen te lopen.

De witte Arneiswijnen van Cornarea en Porello zijn beide vrij ‘slick’; naast de zuren ook wat mollig. Volgens Hans schiet de druif bij rijpheid vrij snel dóór naar overrijp; op tijd oogsten is dus van groot belang. De meningen verschillen meteen al behoorlijk over welke nu eerder een aperitiefwijn is en welke beter bij eten past. Bij het hapje van coquille met schuim van pompoen, limoendressing, curry en zeemelde hebben beiden het volgens enkele proevers lastig.

Dan rood. Nebbiolo’s met de overkoepelende gebiedsnaam Langhe bieden vaak een zeer nette prijs/kwaliteitverhouding. De eerste twee Langhes staan naast een rokerig gerecht van wilde gans, biet, met een kersje voor het frisse accent, en een krokantje met (“wat de gans eet”) lijn-, hennep-, en maanzaad en ganzencreme.De Langhe  Nebbiolo 2015 van G.D. Vajra opent vriendelijk, in de mond is hij een stuk stenger, wat drogend ook na een hapje, niet té, maar toch. De Langhe Nebbiolo ‘Camilu’ 2014 van Guido Porro zou wat meer Bourgogneachtig moeten zijn, heeft voor mij wat minder fruit; een wat klassieker wijn die het gerecht prima laat terugkomen in de afdronk en voor mij de beste combinatie (en ook een van de betere van de avond).

De Lazzarito wijngaard is één van de toplokaties in Barolo

Over naar het ‘echte werk’: Barolo’s. De Lazzairasco 2011 van Porro en de Fossati 2010 van Cascina Adelaide worden geschonken bij een combo van aardpeer, schorseneer, shitake en tuinkers waarover gul zwarte truffel wordt geschaafd. De eerste wijn, uit de Lazzarito wijngaard in Seralunga  is typisch Barolo, met rozebottel, lijm, wat alcoholisch, wel een mooie overall balans en afdronk. De Fossati uit La Morra zou terroirtechnisch gezien wat eleganter, verfijnder moeten zijn, maar het oogstjaar speelt hier duidelijk méér: de wijn heeft meer kleur, en geeft net iets meer in neus en mond, is wat rijker, met (toch ook) flinke tannines aan het eind. Het is een van de hartediefjes van Hans,nu al lekker en over 10 jaar wellicht nog beter, wanneer de scherpe randjes zijn versmolten.Met het eten komt deze mooie wijn voor mij wat eenvoudiger over dan zo, op zich geproefd, wat jammer is.

Cannubi is wellicht de allerbeste wijngaard in Barolo

Een Cannubi 2009 van E. Pira & Figle en de Bricco Saramassa 2006 van Brezza volgen. De Cannubi is kruidig (speculaaskruiden), chemisch maar op een goede manier, véél zuren en tannines heeft deze wijn.

De Sarmassa is wat gesloten, weer wat voller, maar ook weer met nogal wat tannines. Veel proevers vinden deze wijn wat te hard. Het gerechtje is een heerlijke hertensucade, met spitskool, uien-compôte, pastinaak, cantharel en truffeljus,dit keer bestrooid met witte truffel.

De piraat bestaat voor 65% uit nebbiolo met 35% barbera toegevoegd, is de Pin 2004 van La Spinetta. Komt van buiten het Barologebied en heeft ‘Monferrato Rosso’ als herkomstbenaming. Nello, jarenlang lid van de sociëteit maar helaas geremigreerd naar Sardinië, vond deze wijn altijd lekker in een proeverij, maar om te drinken: phoe, wat té intens. Het is inderdaad een wat modernere wijn, met meer kleur (je zou ‘m z’n 13 jaar niet geven), hout, lijm en leer, zwart fruit,wat zachtere zuren. Met deze wijn worden de kazen geserveerd die eigenlijk bedoeld zijn voor bij de volgende serie; uiteraard kunnen velen zich niet bedwingen en wordt er alvast wat van de puntjes afgeknabbeld. Pittige kazen zijn ‘t, truffelpecorino.

Bij de twee oudere wijnen die nu op tafel komen, heb ik helaas weinig aantekeningen staan. Het zijn beide Riserva’s. De Montanello van Monchiero 1999 komt uit de kelder van onze secretaris.

De twee jaar oudere Ginestra ‘Vigna del Gris’ 1997 van Fantino Conterno is volgens vrijwel iedereen wat over z’n top heen, maar geldt dat ook voor de Montanello? Enkelen menen van wel, maar het is Hans’ tweede hartendief: “de ware aard van nebbiolo onthuld: kracht maar ook subtiel en elegant.” De wijn heeft wel tertiaire (rijpings-)aroma’s maar die komen bíj de primaire en secundaire en dragen dus bij aan de complexiteit. De wijn is prima in balans. Bij de Ginestra overheersen de oxytonen toch enigszins, alhoewel de wijn prima te drinken is voor proevers die hier wat toleranter in zijn.

Twee uitdrinkers, beide Barolo Chinatos;
gearomatiseerde en aangezoete Barolo. De proefnotities (ook van de andere roevers) worden korter: wijn 1 Cascina Bosschetti Gomba is “Beerenburg”, wijn 2 Fratelli Alessandria  “Jägermeister”. Ook Schrobbelèr wordt genoemd. Feit is dat de eerste wijn aromatisch verrassender is, en wat minder zoet ook. De kruidnagel en het bittertje maken dit een lekker glas; mischien wat te weinig zoet voor bij het héérlijke dessert van pompoenijs met een chocoladebereiding die aan een brownie doet denken maar ongetwijfeld anders op de kaart zal staan [even gecheckt: “Chocolade-ganache met gemarineerde pompoen,  pompoenpitten ijs en mandarijn]. Móet op de vaste kaart, aldus Hans..  waarvan akte.

Namens alle proevers nogmaals dank aan de heren én Janneke voor dit Feest Der Gastronomie!

Proefnotities en verslag Rob van Ginneken