Rob van Ginneken was de winnaar van de Kahoot wijn quiz, mooi opgezet door Liselotte Brouwers.
Het is acht jaar geleden dat we een proeverij hadden die helemaal gewijd was aan biologisch werkende wijnboeren. In het verslag staat dat de wijnboeren ‘anders’ werken. Nu anno 2020 heeft het maken van wijn met respect voor de aarde breder navolging. Gerard van Avendonk brengt biologische wijnen op tafel. De wijnboeren maken wijn zonder het toevoegen van (veel) sulfiet en zwavel, ze maken gebruik van de gisten die zich bevinden in de schillen, ze spuiten niet of beperkt in de wijngaarden en laten de natuur hun gang gaan én ze grijpen niet in tijdens het wijnmaakproces (chaptaliseren en additieven toevoegen). De vitaliteit van de bodem, van de wijngaard, staat centraal bij biologische wijnbouw. Biodynamische wijnbouw gaat nog een stap verder door uit te gaan van gunstige cycli in de stand van de zon, maan, sterren en planeten. Alle werkzaamheden in de wingerd worden afgestemd op de antroposofische theorie van Rudolf Steiner die is uitgewerkt door Maria Thun.
Ook biologische wijn heeft een goed verhaal nodig. Wat vinden jullie hiervan? “De hele wijngaard wordt biologisch bewerkt sinds 2010, gecertificeerd sinds 2017. Er zijn wilde bloemen die nuttige insecten aantrekken. Nabij de wijngaard staan bijenkorven, de bijen zorgen voor de bestuiving. Ook lopen er kippen in deze Californische wijngaard. Afval wordt hergebruikt: druivenpulp wordt vermengd met stro, koeienmest en paardenmest van de eigen manege, appelpulp van een fruitconservenfabriek en zaagsel van een houtzagerij, het wordt gebruikt in de wingerd. De wijngaard wordt besproeid met een kruidenthee waarin brandnetel en duizendblad is verwerkt.” Kom daar maar eens om, zo’n verhaal.
Hóe proeft dat op de tong? De wijn is een hartendief van Gerard: Marimar Estate 2017 Don Miquel Vineyard chardonnay Californië. Er is duidelijk mineraliteit in de geur, een bittertje in de sappige smaak met goed concentraat. Toos benoemt meloen, ananas, hout en een vetje in de aanzet. Ook Willem Jan ruikt ananas, naast mango, hazelnoot, caramel in de mond. Fraai dus.
Twee geblindeerde lange nekken flessen doen ons denken in de richting van de Elzas. Beiden wijnen zijn van het huis Adam, met meer dan vier eeuwen traditie. Hier wordt gewerkt volgens de biodynamische leer van Rudolf Steiner. Beiden wijnen komen van de Grand Cru Kaefferkopf. De Riesling 2016 proeft naar appels, heel rins, goede balans met een piepklein zoetje. Just proeft méér: meloen, citrus, gras, in de smaak een klein amandelbittertje.
De Gewürztraminer 2016 is voor mij een van dé wijnen van de proeverij. Geweldige wijn! Kruidigheid, licht honing en mineralen in de geur, uitgebalanceerde smaak met proefbaar zoet. Just beoefent de kunst van het understatement: honing, lavendel, zoet die neigt naar stroperigheid, wél in balans – en daar komt ie: ‘Ik kan me voorstellen dat mensen dit mooi vinden’.
Er volgen twee pinot noirs. Domaine de Vougeraie is de grootste bioloigsche producent uit de Cote d’Or. Al bijna twintig jaar gecertificeerd. Domaine de Vougeraie 2014 uit de Bourgogne legt het voor mij af tegen de rode versie van Marimar Estate 2014 La Masia pinot noir Don Miguel Vineyard Californië. Ja, dezelfde wijngaard van dat mooie verhaal hier boven.
= |
| Marimar Torres met dichter Cristina |
Deze wijn van Torres heeft elegantie. Een lichte kleur, de wijn is frivoler, een fruitige impressie – frambozen! RobK benoemt vanille en pruim, aanvankelijk is de wijn in zijn ogen wat enkelvoudig. Annemiek benoemt roomboterbabbelaar, kruiden, mineralen en kers. Eric bekijkt het glas en benoemt de tranen, de benen van de wijn, en peper en donker fruit.
Vier rode Rhône wijnen krijgen we in het glas, zonder het te weten: Gigondas, Côtes du Rhone, Chateauneuf de Pape en Vacqueras.
Domaine de Restanque 2015 Gigondas is een hartendief van Gerard. Sinds 2012 gecertificeerd. Gemaakt van Mourverdre, Carignan en Syrah. Mijn aantekeningen:
kruidig, licht mocca, frivoler na beluchting, prettige framboosjes, sappige smaak, lichtvoetige en levendige wijn met een pepertje. Angelique benoemt de heldere kleur, het tranende glas, pepertje en steenfruit. Saskia proeft amarene kers, marsepein, vuursteen, pepertje, munt en earl grey thee.
Montirius Côtes du Rhone 2015 Secret Jardin heeft een zoetige aanzet, tannine, potentieel, sappig zuurtje, heel licht kers, wat rode kool, kruidnagel, stevige smaak en bittertje in afdronk. Domaine Berthet Rayne 2017 Chateauneuf du Pape ruikt naar rode bessen, zegt RobG, is fruitig, jeugdig en aantrekkelijk. Montirius Vacqueras 2014 Le Clos heeft een bruine rand, duidelijk geouderd, marsepein. Een solide wijn met goed concentraat maar ook een tikkeltje saai. Valerie benoemt rozen, riool, hooi en paddestoel.
De Moscato Passito 2014 van Barberani komt uit het midden van Italië, Umbrië, en is gemaakt van ingedroogde druiven. Claartje benoemt lavendel, RobK prijst de lichtheid van de wijn, ik proef toffee en de hoge zuurgraad valt me op – een goed teken bij dessertwijnen, maar ruik ook iets chemisch in de neus dat ik niet kan thuisbrengen. Zéker niet bij een biologische wijn.
Een halve generatie terug mopperden we nog wel eens op biologische wijn, maar die lijkt nu volledig geaccepteerd. En meer main stream geworden. Het is een mooie ontwikkeling, die Gerard met de proeverij prachtig onderstreept.
Ongetwijfeld onze vraag wat dan precies klassieke wijnen zijn, verwacht hebbende, had Peter van den Besselaar het alvast opgezocht. Daarvoor ging hij te rade bij het wijntijdschrift uit het land der Claret-drinkende upperclass – Decanter – en bij wellicht zijn meest klassieke columnist: Andrew Jefford. Het woord ‘vertrouwen’ staat centraal in zijn antwoord. En vertrouwen, dat komt zoals eenieder weet te voet en gaat te paard. Dat onze Franse bureaucraten van de INAO er 24 jaar over deden om een gebied als Duché d’Uzès de AOC status toe te kennen, moeten we dan ook niet bekritiseren maar toejuichen, aldus Jefford. Soit.
De enige witte wijn van de avond is een (non vintage) Champagne cuvée Renée van Tribaut-Schloesser die meteen – wat scribent dezes betreft in ieder geval – ietwat tekort wordt gedaan door de leden der BWS. De wijn heeft een mooie neus, met wat notigs, maar om dit nu zoals menigeen doet “belegen” te noemen, gaat te ver. “Getoaste brioche” noemt de nieuwe voorzitter het en dat is een fijne en passende kwalificatie. De helft van de basiswijn kreeg een houtopvoeding, en na de prise de mousse verbleef de wijn nog 6 jaar sur lattes. Zeker niet te lang voor deze wijn. Edoch: de oude voorzitter merkt op dat eerdere cuvées Rene wat jeugdiger overkwamen. Zulks een discussie laat zich schier onmogelijk oplossen, dat behoeft waarlijk een spoedig hernieuwd bezoek aan de firma Tribaut-Schloesser!
Welnu, hoog tijd voor de eerste van drie series van ieder drie klassieke wijnen. “Pinot Noir” klinkt unisono uit de kelen der BWS-leden. Maar zijn het alledrie klassieke pinots, Bourgognes derhalve? Men zou het wel denken, het thema van de avond indachtig.
Wijn 1 is licht granaatkleurig, enigszins gesloten in de neus, er heeft zich wat depot verzameld in het glas. De wijn, een Mercurey 1er Cru 2011 Clos du Roy van Domaine Chanzy, heeft een aangenaam zachte aan- en afdronk, maar mist wat smaakintensiteit.
De volgende wijn heeft een robijnrood blosje op de wanen, is roodfruitiger, sappig, heeft zachte tannines – alhoewel ik ook een aantal keer ‘streng’ hoor vallen: Marsannay Trois Terres 2011 Vieilles Vignes van Domaine Jean Fournier.
De derde wijn is niet ieders favoriet, wel die van onze voorganger deze avond, en is de meest uitgesproken wijn. Dit is typisch Pinot Noir of, zoals uw verslaggever van dienst heimelijk dacht, Spätburgunder. Later, in de automobiel op weg naar huis blijkt de bestuurder daarvan óók de wijn als zijnde van onze oosterburen gedetermineerd te hebben. Maar de smaken die wij beiden associeerden met de Schiefferbodems van bijvoorbeeld de Ahr bleken toch echt druifeigen (want: duidelijk verschillende terroirs qua bodems en klimatologisch). Het ging hier om een Vosne-Romanée 2012 van Domaine Gros Frère & Soeur. Denk verder: steen, haardvuur, mineraliteit en een fijn-elegant mondgevoel. Mooi om te zien dat een druif drie zo verschillende wijnen kan voortbrengen. En alhoewel de terroirdiversiteit dus niet zo extreem bleek als door sommigen gedacht: een uiterst noordelijke Côte d’Or is toch iets anders dan een wijn uit een van de topdorpen in dat gebied, en beiden verschillen weer van een Côte Chalonnaise als de Mercurey.
De volgende serie: drie opvallend dieprode wijnen. Ook deze serie laat zich relatief gemakkelijk duiden: waarlijk Bordeaux. We proeven linkeroever (klassiek!) Haut-Médoc, van huizen van een zekere ‘nobesse oblige’ statuur.
De elegante en smakelijke (kers, hout, mooie smaakvoortzetting, proeft tegelijk koel elegant en sappig) Pauillac Réserve de la Comtesse 2011 wordt gevolgd door een Grand Cru Classé Château Cos Labory 2009 St Estephe. Die is wat gesloten, maar geeft in de tweede proefronde wat kruidigs, wat lijm, ook dit is een zachte wijn maar wel krachtiger en alcoholischer, meer smaakvol dan de Pauillac, met een mooie balans en structuur.
Het hartediefje van Peter is wijn nummer drie, de Château Gloria 2009 uit St. Julien. Die heeft een vlezige, rokerige neus, met donker fruit en vanille en rijpe tannines. De wijn heeft nog wat jaren voor zich.
Dan wordt het onverwacht moeilijk. Is de derde serie nu Rhône (de wijnen hebben minder kleur en wat zoet, dus sommige proevers achten Grenache de mogelijk dominante druif), iets nieuwe werelderigs, of …? Het blijken drie Brunello de Montalcino, en de laatste is al meerderjarig want uit 1999. La Poderina 2009 is bleek granaatrood, vrij gesloten, wel lekker sappig en in de afdronk blijft het zoetje hangen. Weinig tot geen Italië-associaties passeren de revu in de bespreking.
Wel vergelijkbare aantekeningen bij Il Poggione 2010. Die wijn kreeg volgens de proeverijdocumentatie van de heer Parker 97, van de WineSpectator 95 en van Jancis Robinson 17,5/20 punten. Het zijn zeker mooie wijnen maar men moge vraagtekens zetten bij of dit nu klassieke Brunello’s zijn. Zie voor geinteresseerden ook dit verslag van Fred Nijhuis.
Zeker niet klassiek qua verhaal is de derde wijn. Ze (ja, wijn is mannelijk, maar men leze verder!) toont bij goed proeven zowel qua boeket als op de tong haar gevorderde leeftijd, maar het stoort geenszins. De Prime Donne 1999 van Donatella Cinelli Colombini mag er zijn, het is een volle en rijke wijn. Donatella, telg van de Colombinifamilie (sinds 1000 nC) achter het Fattoria dei Barbi-domein, verliet dit bedrijf eind jaren 90 om voor zichzelf te beginnen. Ze kon geen wijnmaker vinden; die moest men jaren vooruitvastleggen. Gelukkig wisten ze bij de Oenologieschool van Sienna wel raad: vrouwelijke wijnmakers, die wilde geen enkel zichzelf respecterend wijnbedrijf in dienst nemen dus die waren in overvloede beschikbaar. Mitsdien wordt ook tegenwoordig deze beroemde cuvée nog gemaakt door een proefpanel bestaande uit louter vrouwen, waaronder verscheidene Masters of Wine. Zie foto boven dit artikel.
De uitdrinker van een klassieke proeverij dat is uiteraard een Sautern Riesling 2010 Auslese. Deze is van Willi Haag, en de druiven komen van de de gerenommeerde Brauneberger Juffer – Sonnenuhr. Petrol- en honingaroma’s; de hoge zuren, erg hoge zuren mag ik wel zeggen, maken dat de wijn eerder fris-fruitig dan zoet over de tong rolt. Een waardige afsluiter van deze klassieker!
Proefnotities en verslag
Rob van Ginneken
De gemakkelijkste reis naar de andere kant van de wereld…
maak je in het glas. We overbruggen vlot 13.500 kilometer als we een Zuid Afrikaanse wijn ontkurken. Interessant is dat zo’n 350 jaar geleden wijnstokken de reis daadwerkelijk maakten. Franse druivenrassen werden door de Franse Hugenoten meegenomen naar de West Kaap, waar de wijnbouw zo rond 1680 een grote groei doormaakte. In het begin van de vorige eeuw (1925) werd uit Cinsault en Pinot Noir de Pinotage ontwikkeld. Tegenwoordig komt er veel bulkwijn uit Zuid Afrika – de consumentengids hekelt deze maand de omstandigheden en beloning van de werkers in de wingerd. Maarten Drop verhaalt ontspannen over de kwaliteitswijnen die hij in zijn maidenproeverij op tafel brengt. Conceptueel zit de blindproeverij spannend in elkaar, met in iedere serie een Franse wijn. Herkennen we die? En overstijgt de Zuid Afrikaanse wijn van een Franse druif wijn uit het moederland?
We starten met een mousserende De Morgenzon Méthode Cap Classique.
Chenin Blanc uit Stellenbosch. Vergisting deels in RVS vaten, deels in kleine Frans eikenhouten vaten. Tweede gisting en rijping 18 maanden op fles. Mooie bubbel, met duidelijk appeltjes in de geur, Elstar en niet de voor Champagne vaak typerende Granny Smith, citrus, goede zuren, sappige wijn. Lekker. Just benoemt sinaasappelzest in geur en smaak.
In de eerste serie staan drie witte wijnen van chenin blanc.
Na afloop kent Maarten een hartendiefje toe aan Domaine Champalou ‘Le Portail’ 2017 uit Vouvray. Inderdaad prachtig: verfijnde geur met citrus, bloemetjes.
Heel levendige wijn met veel spel. Práchtige mineraal toets. Eric benoemt fudge, boter en munt. Bosman Family Vineyards Optenhorst Chenin Blanc 2017 uit Wellington doet het ook goed. Gemaakt van oude ‘bush vine’ stokken uit 1952 (de op drie na oudste wijngaard van Zuid-Afrika en bijna in 2008 gerooid) van single vineyard Optenhorst, op een terroir van zachte leisteen in Paarl (bij Wellington). Goudkleurig, ik ruik mineralen en ananas, stevige wijn met veel bitters die een karakteristiek filmend laagje in de mond brengt.
De tweede serie blijkt na onthullen te bestaan uit wijnen van chardonnay. Maartens huis-Bourgogne Remoissenet Père & Fils Renommée Blanc 2016, is aangenaam, maar hier ‘wint’ voor mij de wijn uit Stellenboch. Renommée’ betekent ‘hernoemd’, in dit geval: gedeclasseerd. Druiven van percelen Chablis, Côte de Beaune en Mâconnais worden als AOC Bourgogne op de markt gebracht.De wijn wordt grotendeels vergist is oudere eiken vaten van 342 liter, en beperkt(30%) in nieuwe. Willem Jan ruikt subtiel mandarijn in de witte wijn. Een wat expressief tropische geur vind ik een grote kwaliteit, terwijl de smaak aardse tonen kent.
Jordan Barrel Fermented Chardonnay 2018 uit Stellenbosch is gemaakt van 14-30 jaar oude stokken (op een bodem van gravel, zand en graniet op een laag van klei), vergist op Frans eikenhouten vaten van 228 liter (ongeveer ¼ nieuw, restant vaten van opeenvolgende oudere jaren) met 9 maanden ‘sur-lie’ rijping met omrollen van de vaten. Mijn aantekening: natte aarde, turf en boter in de geur, heel uitgebalanceerde wijn met vlotte hap sap smaak, je wilt snel een nieuwe slok, een nieuw glas. RobK benoemt vanille, jasmijn en abrikoos. Hij roemt de balans.In de derde serie brengt Maarten wijnen die zijn gemaakt van cinsault en pinot noir, de ‘moeder’druiven van pinotage, waar ook twee wijnen van op tafel staan.
Bosman Family Vineyards Cinsaut Twyfeling 2017, Wellington
“Cinsault is een jonge broer in de gevangenis – je hebt hem lief, maar praat nooit over hem”, heeft wijnmaker Eben Sadie gezegd over cinsault. De wijn is vrij licht, doorzichtig. Een aanvankelijk prachtige geur met mocca, maar erg snel weg, vluchtig. Just benoemt anijs en braam. Gerard proeft ronde bitters en kersen. Mijn aantekeningen over de smaak: frivool, speels en sappig.
Remoissenet Père & Fils Renommée Rouge 2017 Bourgogne
Doorzichtige kleur, aardbei in de geur, karaktervolle smaak.
Bosman Family Vineyards Pinotage 2015 Wellington
Hartendief van Maarten. De wijn vergist in Frans (60%) en Amerikaans (40%) eiken vaten van 225 liter en 500 liter, met ‘push down’ en ‘pump over’ voor extra extractie van kleur en smaak. Warm, gebrande kruiden, kers, zwoele aanzet, sappige wijn, mooi nahangend.
Lemberg Spencer Pinotage 2014 Tulbaugh
Voornamelijk op fruit gemaakte stijl van wijn maken: ’s ochtends vroeg geoogst, druiven gekoeld bij sorteren en ontstelen en vóór vergisting 48 uur koude inweking. Houtrijping 12 maanden in deels nieuwe en deel gebruikte Frans eiken vaten van 225 liter en 300 liter.
Ongeklaard en ongefilterd gebotteld. Voor mij de mooiste wijn uit deze serie: morelkers, forse smaak met tannines en veel potentieel, prachtwijn. Karaktervol, boers.
In de vierde serie kan de Pauillac niet tippen aan The Legend Left Wing 2016 Windmeul, Paarl. 70% Cabernet Sauvignon, 20% Petit Verdot en 10% Merlot. Heeft 18 maanden houtrijping gehad in nieuwe Frans eiken vaten. De wijn is vernoemd naar een voormalige directeur van Windmeul, Theun Briers, die als ‘left wing’ in het Zuid-Afrikaanse rugbyteam de Springboks heeft gespeeld. Bruine rand. Toos benoemt de wijn als warm, zwoel, peperig, hoog in zuren. Mijn aantekeningen:
bospaddestoelen in de geur, zoetje in de aandronk, vrij belegen overkomende smaak, mooi.
Op Bordeaux raak je nooit uitgekeken. En niet uitgeleerd. Er zijn daar veel mores die moeilijk te doorgronden zijn. Zo kan je met enorm veel passie gericht op kwaliteit een hemelse wijn maken in een herkomstgebied met een bescheiden reputatie. Jouw kwaliteitsstreven raakt bekneld in de realiteit, zoveel is zeker. Dat heeft te maken met de macht van de negociants. Decanter columnist Jane Anson schrijft over een lunch waar allemaal jonge wijnmakers (tot 30 jaar) van familiedomeinen uit Blaye, Entre Deux Mers, Bordeaux aanzaten. Drie van hen kondigen aan te stoppen en te kiezen voor beter betaalde banen. Omdat ze niet door het prijsplafond kunnen breken van de kleine appellaties, prijzen die worden bepaald door negociants. Lees hier haar kritische column. Bordeaux is een gebied met rangen en standen. Waar de Grand Seigneur zijn neus optrekt voor het Bourgeois, laat staan voor de Crus Paysans en Crus Artisans. Iedere streek heeft echter vernieuwers nodig. Wijnmakers die eigenzinnig gericht zijn op kwaliteit en die daar ook naar gehonoreerd worden. Je hebt pure pech als je zo’n vernieuwer bent op de verkeerde plek. Terwijl de liefhebber júist op zoek is naar de wijnmakers die boven het maaiveld uitsteken.
Eric Hoepelman brengt Bordeaux uit het topjaar 2000 op tafel. Een geweldig mooie line up. Met twee witte indrinkers, vier Bourgeois, een geklasseerde wijn, zes Grand Crus Classes en één top dessertwijn als uitdrinker.
Château Latour Martillac 2000 Pessac Leognan
In de eerste serie staat voor mij meteen van een van dé wijnen van de proeverij, deze Grand Cru Classé uit Pessac Leognan, gemaakt van semillon, sauvignon blanc en een pietsie muscadelle. Spannende wijn met goede balans, zegt Maarten. Veel concentraat, aldus Toos. Ik zie een goudgele kleur, met een complexe geur: vanille, een boers stinkertje, ook wat tropisch fruit zoals ananas. Rondeur in smaak. Vitaal met mooie zuren. Hap sap! En werkelijk minutenlang nahangend. Een fantastische wijn, waardoor ik – toch best ervaren – nu besef: er móeten witte Pessac Leognan en Graves wijnen in de kelder worden gelegd. Want zo’n belevenis wil ik vaker meemaken.
De vier Cru Bourgeois geven veel plezier, maar wekken ook de indruk op één na dat ze eerder nog lekkerder waren. Château d’Agassac 2000 Haut Medoc charmeert Valerie enorm, die ‘steeds andere geuren ruikt, geweldig, bouillon, medicinaal, pruimen, seringenbloesem, menthol en aardbeien’. Goed op dronk, zegt Maarten. Château Citran 2000 Haut Medoc zou Maarten nog laten liggen. Heeft inderdaad nog duidelijk tannine, met een iets vriendelijker geur dan d’Agassac, mocca en herfstbos. Ik constateer echter ook een opdrogende afdronk, de neus boeit mij meer dan de smaak. Château Poujeaux 2000 Moulis beroert ons. Ik vond de geur mooi met herstbos en champignons, erg mooie goede zuren en fijne doordrinkbaarheid. Toos is kritisch vanwege harde tannines, bitters en geen fijne smaak. Martijn prijst de prachtige geur daarentegen met koffie en menthol. Kees benoemt eucalyptus en potloodgrafiet. Château Meyney 2000 Saint Estephe heeft een fantastisch geparfumeerde rijke geur, vriendelijk en uitgebalanceerd. De aardse smaak hangt lang na. Toos is meer tevreden, Kees noemt de wijn fruitiger, hij ruikt drop. Martijn is gelukkig met mooi verweven houttonen. Ik vind Meyney het mooiste van de Cru Bourgeois.
Uitzonderingen bevestigen de regel
 |
| Jean Gautreau, dochter die nu in charge is en kleinzoon |
Het is heel invoelend van Eric om Sociando Mallet 2000 Haut Medoc te plaatsen ná de Cru Bourgeois en voor de Grand Cru Classés. Dit is het succesverhaal van Jean Gautreau, die op 42 jarige leeftijd in 1969 een verwaarloosd domein kocht met 5 hectare wijngaarden. Door héél hard te werken en te investeren heeft hij met Sociando Mallet een enorme reputatie gevestigd. Sociando Mallet ligt op bevoorrecht terroir, dichtbij de Gironde. Gautreau was negociant en kende dus het klappen van de zweep. Hij is zo’n vernieuwer waar Jane Anson over schrijft.
De 1990 van het domein scoorde bij blindproeverijen direct na de oogst beter dan twee premier crus; dat zegt iets over het potentieel. Bij een verticale proeverij Sociando Mallet in 2004 bij de Brabantse Wijnsociëteit maakten zelfs kleine jaren (1991, 1992, 1993) veel indruk. Heel aantrekkelijke wijnen met veel beschaving. Toen hij overleed in 2019 telde Sociando Mallet maar liefst 83 hectare, goed voor 450.000 flessen jaarlijks. Sociando Mallet presteert op Grand Cru Classe niveau, dus wie geen etikettendrinker is, heeft hieraan een enorm goede koop. The most spectaculair rise ever known in the Medoc, schreef Robert Parker over deze wijn.
Sociando Mallet 2000 Haut Medoc is vrijwel ondoorzichtig. Louter positieve commentaren: Hans ruikt vlierbes, Claartje benoemt de kracht van de wijn, Leila noemt de wijn strelend en delicaat. Gerard prijst de rijke neus met rijp zwart fruit, kruidigheid en mild bittertje. Mijn bevindingen: heerlijke geur met paprikatonen, geparfumeerd, prachtige balans, goede zuren, heel mooi en ook minutenlang nahangend.
Grand Cru Classés Château Croizet Bages 2000, Pauillac
Dit domein presteerde niet altijd op Cru Classé niveau, maar presenteert zich nu mooi. Enorm rijk, koffie, laurier en grafiet, strenge smaak met duidelijk nog tannines, bittertje in afdronk. Goede zuren maar matige balans. Rob benoemt pruimen, kruiden, sappige aanzet met mooi zoetje. Mooie krachtige wijn, over 5 jaar misschien nog mooier. Annemiek ruikt kruiden, rood en zwart fruit in de neus, dat doorzet in de mond, zij zegt juist: heel mooi in balans. Willem Jan benoemt rood en zwart fruit, bes, chocolade en laurier,
Château Haut Bages Liberal 2000, Pauillac
Ondoorzichtige kleur, bruine rand, bloemrijk en vriendelijkere geur met mocca en herfstbos associaties, Verfijnd, Erg mooi, kracht en elegantie, uitstekende balans. Voor Rob zit de wijn op slot, Martijn valt de langere afdronk op.
Château Grand Puy Lacoste 2000, Pauillac
Hartendiefje van Eric. Een van de mooiste wijnen van de avond. Mocca, super verfijnd, espresso,
supermooie balans, lang nahangend, dennengeur en later ook cassis. Berry benoemt kersen, laurier, bosgeur, oud hout, turf, fruit en kersen in de smaak. Mooi op dronk. Paul noemt de wijn rokerig, fruit, bessen en kersen, frisse wijn, fraaie balans, pakkende tannines, conclusie zalige wijn. Kees roemt de deftige neus, mocca, zacht bittertje, framboos, potlood. Lange afdronk.
Château Grand Puy Ducasse 2000, Pauillac
Berry ruikt chocolade, koffie, pruimen. Dit is de eerste wijn die niet op dronk is, aldus Berry. Paul stelt dat de geur zachter is dan Grand Puy Lacoste. Bramen, pruimen. Kees noemt de geur wat gematigder. Hij ruikt eucalyptus. Deze wijn is complexer, stelt Maarten.
Mijn bevindingen: driekwart doorzichtige kleur, laurier, tabak en eucalyptus. Gewéldige verfijning en rondeur. Ik merk dat ik doorslik in plaats van uitspuw, doorslikfactor is hoog. Mooi nahangend.
Château Cantenac Brown 2000 Margaux
Hartendiefje van Eric. Martijn benoemt chocolade en hout. Maarten wil de wijn nú drinken en niet verder opleggen. Heel fris is zijn oordeel. Toos is heel enthousiast: zó moet een wijn zijn! Drop, laurier, bospaddestoelen, cacao, echt in balans, mooi complex, veel zachter en eleganter. Fijne zuren. Mijn aantekeningen zeggen verfijnd parfum kreupelhout, tabak, rondeur in smaak, heel sappig, lang nahangend, prachtig kersenpit bitter, hap sap!
Château Rauzan Gassies 2000, Margaux
Dit was lange tijd een lelijk eendje, een onderpresterende tweede cru. In 1992 werd een nieuwe cuvier in gebruik genomen, het gebouw waar de gisting plaatsvindt en de cuves rijpen. Ook kwam er een nieuwe kwaliteitsgerichte directeur. Ik vind dat je die verbeteringen in 2000 kunt proeven, ik ben zelfs geïmponeerd: diepere neus, concentraat, hele intense kersen geur, doorslikfactor, prachtige balans met nog veel potentieel. Just benoemt bramen, flinke tannines die goed geïntegreerd zijn, in de wijn perfecte smaken.
Château Rieussec 2001 Sauternes 
Een klein uitstapje, want 2001 was een geweldig Sauternes jaar – en 2000 niet. Enorm geconcentreerde geur, kruidnagel en abrikoos, een bedwelmend stinkertje (botrytis), siroopachtige structuur met ook nog zuren. Willem Jan noemt het glas verrukkelijk, goudkleurig, gecarameliseerde tonen in de smaak met honing. Levendig glas wijn, niet extreem zoet, deze 100-punter. Belevenis.
Een prachtige en memorabele proeverij met goede documentatie.
Chateaux Bordeaux, strips om te leren over Bordeaux
Na de dood van haar vader is Alexandra Baudricourt vastbesloten leiding te geven aan “Le Chêne Courbe”, het uitgestrekt wijnlandgoed dat haar familie in het hart van het Medoc gebied bezit. De mooie erfgename is zich maar al te goed bewust dat ze zich als wijnmaker in de dop bescheiden moet opstellen, want het is geen sinecure om een Grand Cru te produceren. Ze had niet verwacht dat haar domein het doelwit zou worden van hebzucht, intriges en bedrog. Corbeyran is de scenarist van de stripboekenreeks Chateaux Bordeaux, getekend door Espé. Arend Jan van Oudheusden is verantwoordelijk voor de vertaling. De stripreeks is goed gedocumenteerd en zodoende krijgt de striplezer veel informatie, zowel over techniek, oenologen, negociants, etc. Aanrader.
Adrestia 2012 Two hands, Adelaide Hills
 |
| Margaret River wijngaarden |
We proeven wijnen van de oude huizen Yalumba, Penfolds en het jonge Mitolo. De wijnen die eruit springen komen van Dan Standish, gemaakt van meer dan 100 jaar oude syrah stokken. Dergelijke stokken kunnen de meest geconcentreerde vorm leveren van wat een van ’s werelds meest kenmerkende wijnstijlen is, Barossa Shiraz, schrijft Hugh Johnson. Deze Avant Garde wijnmaker brengt enkele van ’s werelds mooiste wijnen voort. Shiraz brengt hier een dijk van een wijn voort. Heel fruitrijk.
The Relic 2009 Shiraz Barossa Valley
Dan Standish Shiraz 2009 Barossa Valley