Op piratenjacht
By in ,

Op piratenjacht

In principe proeven wij altijd thematisch. In een ‘serie’ staan dan drie vergelijkbare wijnen naast elkaar. Het kunnen dezelfde  druiven zijn, of hetzelfde jaar, enz. Wij determineren dan de overeenkomsten en de verschillen. Zo leren wij beter te proeven.

Diederick heeft vanavond andere plannen met ons. Hij zet – meestal – drie wijnen naast elkaar, waarvan er één uit de toon valt. Deze ‘piraat’ komt dan uit een ander land, of is van een andere druif. Of nog moeilijker: in een serie van drie wijnen komt er één uit een ander land en is er één van een andere druif. Ja, en zo’n uitleg geeft dan ook meteen aanleiding tot misverstanden: is er dan één van de drie uit een ander land en van een andere druif? Of, hoe zat het ook alweer? Ach ja, in feite zoeken we gewoon net als altijd naar de overeenkomsten en verschillen.

Mooie bijkomstigheid, of misschien wel de hoofdreden, van deze opzet is dat Diederick meer van zijn beste wijnen toch op de proeftafel kan zetten. Dat is dan ook wat we gaan ervaren, veel toppers.

De indrinker is een champagne van R & L Legras, Présidence, A.C. Chouilly-Champagne, Blanc de Blancs Grand Cru, 2002.
De dosage is 6 gram / liter. Willem-Jan herkent overrijpe appels, gist, toast, Madeira-tonen in de neus en boenwas. Peter zegt dat het een ‘belegen glas’ is. Het is een knappe wijn voor een 16 jaar oude champagne.

Daarna staan drie glazen witte wijn naast elkaar. Eén komt uit een ander land, maar welke? Gaandeweg blijken we drie keer Chardonnay te proeven, de eerste twee uit Frankrijk, de derde uit Spanje. Die laatste is dan ook de ‘piraat’, want komt uit een ander land.

De eerste is Domaine Jean-Marc Boillot, A.C. Montagny 1er cru/ Bourgogne, chardonnay, 2015. Mooi lichtgeel van kleur. Meerdere proevers vinden de wijn ‘mooi in balans’! Licht getoast hout, zacht, citrus, boter en op het laatst nog wat grapefruit.

De Maison Roche De Bellene, A.C. Montagny 1er cru/ Bourgogne, chardonnay, 2010 is meer goudgeel. De bitters zijn wat flinker, samen met perzik en tropisch fruit (Kees). Voor Diederick is dit één van zijn persoonlijke toppers van deze avond.

De Julián Chivite, Collecion 125, Navarra/ Spanje, chardonnay, 2007 is de piraat van deze serie. Deze komt immers niet uit Frankrijk, maar uit Spanje. Dehoutlagering is duidelijk herkenbaar. Ook ietwat bitters, naast boter en koekjesdeeg (Berry). In naam zou dit een uitstekende wijn moeten zijn; ik vind ‘m eerder ‘goed’.

Haut Sarpe

De eerste serie rode wijnen heeft als gemeenschappelijk kenmerk de druiven: bordeaux-blend. Château Haut Sarpe, A.C. Saint Emilion Grand Cru Classé/ Frankrijk, 70% merlot en 30% cabernet franc, 2009 heeft volgens Annemiek een bruin  randje, trekt mooie tranen in het glas en heeft zachte tannines. Martijn vindt de wijn iets te tertiair. Paul proeft bramen en kersen en vermoedt dat het merlot uit 2009 is. Raak! Diederick vertelt ons dat deze wijn ook nog eens een prima prijs-/kwaliteit-verhouding kent.

De tweede is de piraat. Het is een wijn uit Israël. Pelter winery, Galilee/ Israël, Trio: 70% cabernet sauvignon, 15%  merlot en 15% cabernet franc, 2015 is een zonnige wijn met een zoetje van limonade (Martijn). Donkerrood, vanille, hout,
rood fruit.

Pauillac Grand Cru Classé
Prachtige prijs/kwaliteit verhouding

Vervolgens weer een serie rood: alle drie Malbec. Chateau Lacapelle Cabanac, A.C. Cahors/ Frankrijk, malbec, 2006 is heel mooi. Martin ziet een bijna zwarte kleur, en proeft leer, drop en tabak. Willem-Jan voegt daar ‘peat’ van turfgestookte Irish whiskey aan toe, naast een aardse en zoete component. Berry vermoedt een côt van Cahors. Knap hoor!

François Lurton, Piedra Negra Gran Malbec, O.O.  Mendoza (Uco Valley)/ Argentinië, malbec, 2009 is frisser, met toch wat stal (Peter). Willem-Jan zegt ‘slagroom’ en ik snap dat. Gelardeerd met knap rood fruit.

Kaiken, Mai (the first), O.O. Mendoza (Lujan de Cuyo)/ Argentinië, malbec, 2007 is ook heerlijk! Toos ziet een   rood/paarse kleur, met truffel, en zacht, zoet, fris fruit.

Dan gaan we over naar een ‘los glas’. Het is een zeer rijke, warme wijn. Just: drop, zwarte bes, chocolade, braam, bosbes en
aards. Ook de zuren zijn er, maar storen niet. Peter vindt de wijn nog te jong, ceder, kracht, harmonieus, laurier, kruiden, en ook nog een ‘power’-staart van rood fruit, Het is Antinori, Guado Al Tasso, D.O.C. Bolgheri Superiore/ Italië, 65% cabernet sauvignon – 25% merlot – 10% cabernet franc, 2008.

We sluiten – bijna – af met een ter plekke geopende fles ….? Dat is aan ons. Voor mij is het vloeibare kastanjehoning met alcohol. Diederick verklapt dat het port is, maar wat voor port? Zelfs de kleur verraadt niet veel. Dat de port op leeftijd is is duidelijk. De vaste stofkorrels in de wijn zijn goed zichtbaar. Krentjes, sinaasappelschil, ietwat scherp en weinig frisse tonen meer. Diederick trakteert ons op Kopke, dry white porto, 1935 (bottled in 1980). En dan is het heel bijzonder; we drinken een 83 jaar oude, witte port!

Alsof het feest nog niet compleet is, doen we nog een uitdrinker. Weingut Am Kaiserbaum, Hammel-Hundinger,  Schwarzerde, Blanc de noir, Eiswein, 2007. “Eerst zoet en dan zuur” zegt Berry. “Prachtig!” repliceert Paul.

Ook voor mij was dit een memorabele proefavond, die ik nog lang zal koesteren.

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman

Libanon en het mysterie van de lege glazen
By in ,

Libanon en het mysterie van de lege glazen

Château Ksara

Wát het was? Dat mogen detectives Jansen en Janssen
uitzoeken. Maar er waren in deze proeverij opmerkelijk vaak lege glazen. Geen
acht, geen tien, maar wel veertien. Dat gaat zo: je krijgt de niet geblindeerde
fles, bekijkt geïnteresseerd de naam, het jaar en wellicht zelfs het
achteretiket. En dan is de fles al drie, vier leden verder en staar je ineens
tegen lege glazen aan. Onze proevers waren héél gefocust om Libanon te leren
kennen en lazen de informatie op de flessen intensief.

Wie een vakje in de kelder leegruimt om er twaalf, achttien
flessen uit Libanon weg te leggen… die noem ik wijs. Wijs want er is veel te
genieten aan deze wijnen. Ze hebben een duidelijk Franse invloed. “Niet te
herkennen als Libanese wijnen”, verzuchtte Toos. Ik vind dat ze daar wel gelijk
in heeft. Misschien met uitzondering van die fenomenale Musar. Château Musar
dat de wegbereider is voor een in de breedte hoog niveau.

Vrij uniek zijn de druivencombinaties. Je treft natuurlijk
wel eens een Franse wijn waarin cabernet is gecombineerd met bijvoorbeeld
grenache of syrah, maar het zijn uitzonderingen. Die Libanese wijnen zijn zo
leuk omdat de wat strenge cabernet charme en warmte krijgt van cinsault,
carginan, grenache of syrah. Mijn subjectieve selectie.

Ksara 2016 Blanc de Blancs

Dit vond ik de fraaiste van de vier witte wijnen. De
proevers die sauvignon determineerden hebben gelijk. En ook de proevers die
chardonnay zeggen. Aangevuld met semillion. Heeft veel te bieden: vanille in de
geur, naast moccatonen, melkchocolade en banaan. Mooie zuren in de smaak maar
ook bitters, zelfs zoveel dat ik de wijn als eetwijn kwalificeer. Hap sap.

Ksara 2014 Cuvee du Pape

Gemaakt van chardonnay en hartendief van Cees. In de geur
mocca en toffee. Vette wijn, voor wie liefhebber is van wijn met veel hout.

Kekfraya 2011 Les Brèteches

Ik tel maar liefst negen druiven. De wijn krijgt héle mooie
commentaren terwijl het helemaal géén allemansvriendje is. Geëvolueerde kleur
aan de rand. Die verraadt dat de wijn al iets ouder is. In de geur een mooie
impressie van rozen, mocca, stevig en goede balans. Toch heeft de wijn óók
elegantie en da’s precies wat onze proevers heel erg aanspreekt. Met genoeg
potentieel om er wat van weg te leggen en een klein wondertje te laten gebeuren
als de fles nog enkele jaren méér gerijpt is.

Clos St. Thomas 2011 Les Emirs

Verdikkeme, verleidelijke wijn. Gemaakt van carbernet
sauvignon aangevuld met grenache en syrah. Aanvankelijk een kleine neus, maar
dan met wat lucht openbaart zich veel kruidigheid, lekker rijke geur. Een erg
fijne fluwelige structuur. Diederick noemt de wijn frivool, hij proeft aardbei
en framboos. Ceder en tabak ook. Berry noemt de wijn goed gemaakt, hij proeft
lijm (positief bij Berry) en turf. Ik typeer de wijn in mijn aantekeningen als
streng én uitnodigend.

Oogst op Château Ksara

Ksara 2012 Cabernet Sauvignon

De wijn heeft gerijpt op barriques, en als je proeft:
cassis, laurier en andere kruiden. Best nog wat tannines (dit is zo’n wijn voor
een Libanees kelderhoekje), veel onderliggende kracht. Eric geeft uitgebreide
proefnotities: zwarte bes, melkchocolade, bouillon, leer en tabak. Peper en
paprika. Tja, zovéél te ontdekken aan deze wijn.

Château Musar 2006

Gemaakt van de drie C’s: cabernet sauvignon, cinsault en
carignan. Toegegeven, de reputatie snelt altijd vooruit en dan proef je
misschien met extra interesse. Maar deze Musar maakt zijn reputatie helemaal
waar. Hartendief van Cees… en Marja, die meeproeft! De wijn is al mooi
uitgerijpt en fraai, terwijl we weten dat zo’n wijn nog gerust eens tien jaar
kelder mag hebben. Belegen en rijke geur, warm. Tabak en ceder. Vijgen.
Geweldig mooie balans. Complexiteit, een wijn met veel laagjes, fluwelig en
warm. Maakt de reputatie helemaal waar.

Libanon wint een plekje in onze harten met de proeverij van
Cees.

Lekker avontuurlijk uit Argentinië, Marokko en Chili
By in ,

Lekker avontuurlijk uit Argentinië, Marokko en Chili

Bewerken van de Cecchin wijngaard

 

 

We reizenvoortdurend de hele wereld rond. In het glas wel te verstaan. Maar sommigen  van ons reizen ook in het écht naar verre wijngebieden. Zoals Just Krijn. Manengeur en rozenschijn gaf hij als thema. We proefden flessen die Just ter plekke kocht na bezoek aan wijnbouwers in Argentinië. Tussen neus en lippen vertelde hij ook wijnen te hebben ‘afgekeurd’ om door ons geproefd te worden. Ghehe, da’s mooi. Schept verwachtingen. We proeven twee witte wijnen, acht rode en een zoete uitdrinker. En om het spannend te maken, vergelijken we met Chili en Marokko. Lekker
avontuurlijk.

2 x Indrinker, Torrontés

De Argentijnse druif Torrontés is bekend om zijn muscatachtige aroma. Bloemachtig, zeepachtig en soms wat kruidig. De wijn is verfrissend en bedwelmend, als de productie beperkt blijft. Een prettig curieuze druif om mee kennis te maken.

Bodega Piedra Negra Torrontés 2015 Mendoza, Argentinië

Ik ben nog nooit een Torrontés tegengekomen die langer dan een jaar goed rijpt, schrijft Oz Clarke in zijn Druiven & Wijnen. Maar dit is er toch een. Een mooie neus met sauvignon-achtige expressie en levenslust: buxus, boterig, zweet en perzik. Ranke wijn, levendig met mineraal tonen. Vluchtig staat in mijn aantekeningen, de meeste proevers geven de voorkeur aan de volgende.

Jose Luis Mounier Torrontés reserva 2014 Valle de Cafayate, Argentinië

Goudgele kleur, het laten rijpen op houten vaten zien we terug in de kleur. Een jaar op fust gerijpt. Hoge zuurgraad, duidelijk bittertje in de afdronk. Ik hou zelf meer van die springerige eerste Torrontés, deze heeft wellicht wat meer vulling.

2 x Marokko

Há, dit doet me denken aan Joost en Olie B Bommel. De bediende die altijd een ‘eenvoudige maar voedzame’ maaltijd op tafel weet te schotelen, is ook in charge van de wijnkelder. Die moet goed gevuld blijven. Joost schenkt regelmatig een Algerijnse Foezel in een Grand Cru fles over – het schijnt dat de kasteelheer dat niet merkt. Zouden wij het merken als we een Marokkaanse wijn in het glas hebben uit een Bordeaux geëtiketteerde fles? De wijnen zijn gemaakt van Cabernet Sauvignon, Merlot en Syrah. Met name die laatste verleent de wijnen iets warms.

Chateau Roslane 2011 Coteaux de l’ Atlas Maroc

Eric benoemt de groene paprika als meest karakteristiek. Nu hou ik daar wel van, zeker als het geen veeg teken is van te vroeg geoogste druiven. Mijn aantekeningen zijn louter positief: rijke geur, ceder, mooie aandronk, goed concentraat, bitterrijke smaak op de tong (dáár zou een kasteelheer Marokko kunnen determineren), en ook laurier, mocca en chocolade. Tsjonge, jonge, Marokko telt mee in wijn.

CB Initiales 2010 Thalvin, Maroc

Hartendiefje van Just. Bruine rand, lichte oxy toon, paddestoelen, strakke smaak die voor mij wat charme mist. Karaktervolle wijn die van  de proevers véél bijval krijgt.

2 x Chili, Carmenère en Carignan

Viña Tarapacá 2015 Reserva Carmenère, Maipo valley, Chili

De Carmenère heeft een lage zuurgraad, zoetige fruitigheid en het is belangrijk dat de groene paprika onder controle wordt gehouden. Rijke, ronde tannines en bamen, pruimen, specerijen zijn typerend als de druiven rijp zijn geoogst. Ik ruik in deze wijn de typerende Chili-kersen en jammigheid. Goed concentraat, mineraal, paprika, prettig bittertje en verrassend goed doordrinkbaar, lekker, hap sap!

T H ‘Terroir Hunter’ 2014, Carignan, Undurraga Chili

Deze wijn maakt indruk. Paul benoemt rijpe bessen, zwarte peper en stevige tannines. Rob vindt de wijn zeer geslaagd en benoemt die als ‘vlezig’. Ik ruik wat marsepein in de geur, impressie van rood fruit, goede vulling en goede zuren. De wijn heeft eigenlijk álles, maar ik denk dat de afzonderlijke componenten nóg beter in balans kunnen komen met wat flesrijping.

2 x Argentinië

Vatenopslag bij Cecchin

Bodega familia Cecchin, 2000 Mendoza Malbec

Hartendief van Just. Colabruine kleur, mooie belegen geur met kreupelhout, ceder, kruidkoek en kruidigheid. Deze Belegen Dame met mineralen is nog heel vitaal en heeft een goede balans. Voor mij de wijn van de proeverij.

Bodega familia Cecchin 2005 Mendoza Malbec

Jonger, maar strenger. Laurier, cassis en kreupelhout, goede balans en spanning. Mooie bitters en lang nahangend.

Fijne proeverij.

Loire wijnen: waardering tonen voor karakter en weerbarstigheid
By in ,

Loire wijnen: waardering tonen voor karakter en weerbarstigheid

Als het om Loire-wijnen gaat
zitten we bij Peter van den Besselaar goed. Al meer dan 31 jaar bezoekt hij met
Nelly het gebied. Dat bleek maar weer tijdens de proeverij; bij bijna elke
wijnmaker is hij langs geweest. Hij haalt ‘goudgerande herinneringen’ op aan de
plattelandskeuken, het hotel van Madame de Backer, wijnboeren zonder duidelijk
adres. (U zoekt La Pépière? Allez, U staat er recht voor!) Voor Peter is Loire
het synoniem voor vloeibaar geluk. Echter: Loire-wijnen zijn bij onze club niet
bijzonder geliefd. Het gebied is zo groot. De zuren zijn zo hard. De Cabernet
Franc heeft teveel paprika in de smaak. Het ene jaar is het andere niet. Nogal
wispelturig en eigengereid. Weinig charme. Ondefinieerbaar. Kortom: moeilijk.

Savennieres

Hoe gaan we deze vooroordelen
‘kantelen’? Peter roept de hulp in van Andrew Jefford. Op zijn eigen
onnavolgbare wijze zegt Jefford: stel je referentiekader in op onvolmaaktheid.
“these wines often have a lovely unloveliness at their heart” Nee, sterker nog: vier die
onvolmaaktheid.
Onvolmaaktheid is een integraal
onderdeel van de kwaliteit van de wijn. Jefford geeft het voorbeeld van een
Savennières: terughoudend, weerbarstig, geur van droog stro, gedroogde bloemen
en een scherpe, bijna ranzige boterigheid, dan zure pruimen in de mond, een
sobere mineraliteit en een beetje oxidatief. We gingen van de wijn houden,
juist vanwege het feit dat de wijn niet probeerde te plezieren.” En echt, het
helpt om je neus en gehemelte open te stellen voor onvolmaaktheid. Voor
karakter en weerbarstigheid. Het is misschien de enige manier om terroir te
kunnen proeven, te doorgronden.

We starten ongebruikelijk,
namelijk met de rode wijnen. Zes keer Cabernet Franc, om
vervolgens één Melon de Bourgogne (Muscadet) te proeven en daarna 5 keer Chenin
Blanc.De flessen rode wijnen zijn geblindeerd, maar we krijgen wel alvast het totale
overzicht te proeven wijnen, dat geeft houvast.

De line-up van de rode wijnen is
als volgt:

• Domaine des Bonnes Gagnes 2010 Anjou Villages Brissac

• Domaine René Noël Legrand cuvee Les Terrages 2011 Saumur Champigny

• Domaine des Bonnes Gagnes 2012 Anjou Villages Brissac

• Les Cormiers 2015, Domaine La Porte Saint Jean, Sylvain Dittière, Saumur
Champigny, Hartendief Peter

• Clos de l’Echo 2011, Couly Dutheil, Chinon

• Le grand Clos 2010, Yannick Amirault, Bourgueil [kurk]

En nu verwacht de lezer een
verslag van proefnotities, sterk uiteenlopende meningen, (on)volmaakte
beschrijvingen van aroma’s, details en pregnante uitspraken. Dat wil ik niet
doen, hoogstens één constatering van Willem Jan de revue laten passeren die
opmerkt dat geduld loont bij het proeven. “Als je te snel je neus in het glas
steekt, ruik je vooral de scherpe randjes, de zwavel, het zwembad, de jodium”.
Bij walsen, snuffelen, weer walsen en ‘nog effe wachten’ ruik je versoepeling.
Het fruit komt los, er ontvouwen zich ‘verzachtende omstandigheden’. Een
universeel geldend principe, maar bij deze wijnen extra waar, ze geven hun
kwaliteiten niet snel prijs. Geduld loont

Wijnmakers met karakter 

Wat ik wel wil doen: 3 wijnmakers
uit deze proeverij met tekst en een fotoportret in het zonnetje zetten. Wijnmakers
met karakter. Met groot respect voor de natuur. Ze zijn het liefst in de
wijngaard. Ze laten het terroir spreken. Ze persen zachtjes. Ze hebben geduld
bij de vergisting. Ze zijn wars van poeha. Kwaliteit. En niks anders.

Van de zes Cabernet Francs is er
één die de harten steelt van veel van de aanwezigen: Les Cormiers van Sylvain
Dittière
. Geboren in een gezin van rozenkwekers, maar al vroeg met het
wijnvirus besmet. Loopt stage bij Thierry Germain (Roches Neuves), Marc Tempé
(Elzas) en Domaine Clos Rougeard (Sylvain is getrouwd met een dochter van
Charly Foucault). In 2010 begint hij zijn eigen domein. De wijngaarden worden
strikt biologisch bewerkt. Lange inweektijden, druif-eigen gisten, lange
rijping op houten vaten (waarvan 20% nieuw hout), geen filtering, een pietsje
sulfiet. En om binnen acht jaar je wijnen op de kaart te krijgen bij Alain
Passard zijn L’ Arpège (het drie-Michelinsterren-groente-restaurant in Parijs) is
toch een waar kunststukje. Hieronder een fotografisch portret van het domein
van Dittière, zie de beeldbronnen aan het eind van dit verslag.

FOTOPORTRET SYLVAIN DITTIÈRE

Van boven naar beneden: Sylvain Dittière; toegangshek tot het
domein; fermentatie in beton, hout en glasfyber; uitgestrekte kelders.

 

Staan we dan stil bij het
contrapunt in deze proeverij: Chateau Thebaud 2012 van Domaine de la Pépière, Muscadet
de Sèvre et Maine. Grote man achter dit domein is Marc Ollivier. Kijken we
terug naar z’n grootvader, een kleine (wijn)boer met 3 hectare wijnstokken,
naast tabak en koeien. Hij verkoopt het overgrote deel van zijn wijn in vat aan
café’s in Nantes. “Hij bezorgde ze zelf, vat voor vat”. De familie wordt
groter, wijn brengt onvoldoende op, zijn vader gaat in loondienst voor andere
boeren werken. Marc gaat natuurwetenschappen studeren in Nantes. Maar
realiseert zich: dadelijk sta ik voor de klas of doe ik onderzoek. ‘Ik wilde
buiten zijn, in contact met de natuur. En ik wilde in de buurt blijven van m’n
geboortestreek, dus dacht ik; hè, waarom word ik geen wijnboer?’ Iets voor
zijn twintigste begint hij met 7 hectare. Veel originele onderstokken, met
perfecte ligging, dicht tegen de rivier de Sèvre. Inmiddels 35 hectare, 30 wit,
5 rood. Tegenwoordig biodynamisch bewerkt. Wederom alles langzaam, eerlijk en
puur. Geen startersgist gebruiken (zeer gebruikelijk in de streek, snelle
gisting, primaire aroma’s, de wijn kan binnen een jaar de markt op), de wijn
blijft 30 maanden rijpen op de gistsporen in ondergrondse tanks, weinig
toegevoegde sulfieten, je zou het ook natuurwijn kunnen noemen.

Opmerkelijk: ongeveer 80% van z’n
productie gaat naar de Verenigde Staten. Dat is vooral te danken aan zijn
importeur Dressner, die al in 1990 begon met de import van Muscadet van La
Pépière. 

Een ander opmerkelijk feit: de
ouderingscapaciteit van de wijnen, die makkelijk 10, 20 tot 30 jaar kunnen
ouderen. Bij de foto met de oesters onderaan in het fotoportret staan
proefflessen klaar uit 1983, de foto is uit 2013.

Toch nog even mijn proefnotitie om
een kleine indruk te hebben van de wijn: ‘Een neus die doet denken aan
zomerregen op trottoirtegels, zacht en zuiver, een sprietje hooi, een toetsje
tropisch fruit maar in de mond heftig rondspringende zuren, kruisbessen, zeer
mondschonend. Heftig en imponerend. De man lijkt op een aaibare teddybeer, z’n
wijnen zijn veel minder gepolijst. De onvolmaaktheid zit ‘m hier vooral in de
discrepantie tussen neus en mond. Om bij het proeven van oesters te blijven:
eerst romig & zacht onmiddellijk gevolgd door ziltheid, jodium en scherpte.
Een volmaakte carrousel van smaken.

FOTOPORTRET MARC OLLIVIER


Marc Ollivier tussen Melon de Bourgogne; z’n moeilijk te vinden
‘chateau’; pneumatische pers; fermentatieruimte; checken van de rijpende
Muscadet in ondergrondse tanks; een ongewoon kijkje in zo’n tank; verticale
proeverij met oesters voor z’n Amerikaanse importeur.

 

Hierna begint het Chenin Blanc deel van de
proeverij.
Het overzicht:

• Premier Rendez
Vous 2014, Lise & Bertrand Jousset, Montlouis sec

• Anjou Blanc “a
Francois(e)” 2014, Thibaud Boudignon

• Anjou Initial
BB 2013, Agnes & René Mosse, hartendief Peter

(De proefnotitie van
Harold Hamersma wil ik de lezer niet onthouden. “Draagt hetzelfde verleidelijke
witfruiten parfum en deelt venkelkwaliteiten met Les Bonnes Blanches, maar
heeft ook nog een killer body. Vandaar de naam. Rijper, voller, meer van alles,
zoet en zuur. Het water in de mond, dat niveau. Een stoot van een wijn.
Maar wel met diepgang. Proeven is ‘Mon dieu’
verzuchten.”
)

• ‘Les Choisilles’
2010, François Chidaine, Montlouis sur Loire

• ‘La Butte’ 2014,
Domaine des Bonnes Gagnes, Coteaux de l’Aubance (zoet) [kurk]

Alle Chenin Blancs zijn verbazend veelzijdig.
Van superdroog tot zoet en alles daar tussenin. Van vriendelijk tot hautain,
van verleidelijk tot afwerend, van rondborstig tot staalhard, het komt in deze
5 flessen allemaal voorbij. 

Van deze ‘nieuwe helden’ uit de streek licht ik
er weer één uit met een portret, François Chidaine. Ook al omdat Chidaine
degene was die Montlouis eigenhandig ‘op de wijnkaart’ heeft gezet. En toegegeven, het was een moeilijke keuze,
want alle wijnen waren een feest om te proeven. Voor mij won Chidaine op punten
van de BB, vanwege de kleur (flonkerend geel met groengloed) en de
tegenstellingen in de mond met bitters, kracht, citrus, vrolijkheid en weer die
bitters. Een schoolvoorbeeld van onvolmaakte volmaaktheid. Zie bij de bronnen voor meer
achtergrondinformatie over Jousset en Mosse.

FOTOPORTRET CHIDAINE

François
Chidaine; wijngaard Les Bournais met hond en oude chenin-stokken; de
wijnmakerij in Husseau; inox in de kelders; rijping op vat, z’n eerste tractor
(Mc Cormick F240 Verger Vigne); een vat Les Choisilles.

Na zijn studie aan de wijnbouwschool begon
François samen te werken met zijn vader Yves. Niet lang daarna besloot Yves met
pensioen te gaan en zijn 4 hectare over te dragen aan zijn zoon. Die besloot
over te stappen op biologische teeltmethoden en daarna biodynamisch te gaan
verbouwen. Al in 2003 kreeg hij de demeter
certificering. Zo werd hij een lichtend voorbeeld voor onder andere Boudignon
en Mosse. (De à François(e) zou deels voor deze
Montlouis-eerlijk-en-puur-pionier bedoeld kunnen zijn). 

Zowel in de
Muscadet-streek als in de centraal-Loire gebied kwamen nogal wat wijngaarden
vrij doordat de kinderen van oude wijnboeren geen belangstelling hadden voor
het harde 24/7 werk en naar de stad trokken voor werk, regelmaat en zekerheid.
Zo kon je als ambitieuze wijnmaker wijngaarden kopen of huren tegen redelijke
prijzen. Chidaine heeft inmiddels 37 hectare bij elkaar gesprokkeld; 20 in
Montlouis, 10 in Vouvray en 7 in Touraine. En inderdaad, het wordt eentonig:
veel werk in de wijngaard (biodynamische ‘501-mengsels’ zijn arbeidsintensief
om te maken) opletten voor schimmels en ongedierte en dat passend (of helemaal
niet) bestrijden. Handmatige oogst, 2 of 3 rondes door de wijngaard om alleen
de rijpste druiven te plukken. Wederom zeer zacht persen, wilde gisten, lange
spontane vergisting in houten vaten, om de tien jaar vernieuwd. Zo weinig
mogelijk sulfiet toevoegen. Wel een lichte filtering. Maar kijk die kelders
toch eens. De typische kelderlucht moeten we er maar even bij bedenken.


Conclusie: een perfecte proefavond met een
zeer doordachte keuze van wijnen en wijnmakers. Meer dan genoeg karakter en
weerbarstigheid. Helaas kon het kurkduiveltje twee keer toeslaan.
Onvolmaaktheid heeft kennelijk twee gezichten. Wij genoten vooral van het
onvolmaakte gouden randje van volmaaktheid.


Verslag en proefnotities Hans Lodewijkx

Bronnen

Het meeste beeldmateriaal komt van deze
website:
www.wineterroirs.com.


Een
overvol juweeltje met verhalen en fotoreportages van wat alternatievere
wijnmakers in Frankrijk. Een kleine (?) schatkamer met verzamelingen,
uitstapjes en verslagen van proeverijen van hier (Parijs) tot Tokio. Bewonder
alleen al de verzameling Russische anti-alcoholposters. 

Lees op deze site over Lise & Bertrand
Jousset en de harde overgang van traditionele (lees: bespoten en verwaarloosd)
naar biodynamische wijnbouw en de moeilijke beginjaren van een
wijndomein-met-principes.

http://www.wineterroirs.com/2010/11/lise_bertrand_jousset.html



De fotoportretten zijn aangevuld met fotomateriaal van Buveurdevin, Jimsloire,
Dressner en McCarus

Uitstekende websites (Frans/Engels) >

www.domainedelapepiere.com

www.domaine-mosse.com

 

Meer over Loire-wijnen: http://jimsloire.blogspot.co.uk/ 

Studiereis Champagne (4): Champagne Collet in Aÿ
By in ,

Studiereis Champagne (4): Champagne Collet in Aÿ

In de meeste studiereizen van de Brabanse Wijnsociëteit zit een coöperatiebezoek. Champagne Collet in deze reis. Het huis bestaat sinds 1921, de wijnbouwers brengen niet de druiven in – maar de most. We gaan hier de wijngaard in… met een fraai uitzicht.

We krijgen het verhaal te horen over de opstand in 1911. Aan het begin van de 20e eeuw kende de wijnbouw moeilijke tijden: vrij zware weersomstandigheden en meerdere keren druifluisziekte. Vanwege de slechte kwaliteit van de geplukte druiven zagen sommige grote champagnehuizen zich genoodzaakt om in andere streken druiven te kopen ten koste van de wijnboeren in de Champagnestreek. De vakbond van wijnboeren betwiste het gebruiken van druiven uit andere streken voor het maken van champagne. Dit protest van de wijnboeren werd een ware opstand. In de nacht van 11 op 12 april 1911 werden de gebouwen van de “frauderende” handelaars in Aÿ en Epernay geplunderd en in brand gestoken. Het in groten getale aanwezige leger kon de vernielingen niet voorkomen en enkele leiders van de opstand werden aangehouden. Op de foto’s zien we dat wij lopen in een gebouw dat in 1911 in puin ligt, nu het fraaie La Cité du Champagne museum.

Cuvee Blanc de Blancs, chardonnay

Harmonieus en zacht, 5 jaar ‘sur lattes’ Cuvee Brut Art Déco, gemaakt van 40% chardonnay, 40% pinot noir en 20% pinot meunier

Dit is een karaktervolle champagne, true to type, appeltjes in de geur en hele mooie bitters in de smaak. Heeft 4 jaar ‘sur lattes’ gelegen. 

Cuvee Gourmand, demi-sec, 50% pinot meunier, 30% chardonnay en 20% pinot noir

Deze demi-sec heeft 3 jaar ‘sur lattes’ gerijpt.  Mooi harmonieus. De champagne smaakt nauwelijks zoet maar wel heel verfrissend na het nuttigen van wat chocolade.

 

Cuvee millésime 2008, gemaakt van chardonnay en pinot noir

Deze wijn heeft 9 jaar ‘sur lattes’ gerijpt en dat proef je. Héél zuiver met een prachtige combinatie van bitters en elegantie, veel finesse en hangt mooi na. Champagne Collet verdient complimenten voor de uitstekende documentatie en prima gids.

Studiereis Champagne  (3): Tribaut Schloesser
By in ,

Studiereis Champagne (3): Tribaut Schloesser

Familiebedrijf. Sinds 1929. En dat zie je, in het bedrijf hangen foto’s van verschillende generaties. Het is warm als we Tribaut bezoeken. Aan de overkant is de productiefaciliteit. Een kleine deur. Maar we lopen eraan voorbij, de straat uit. En daar kijken we op glooiende wijngaarden. 40 hectare heeft dit huis. En ze kopen druiven bij. De productiehal is groot. We krijgen een pracht rondleiding, met secure explicatie.

Langs de persen.Langs de cuves. Door de flesopslag. Naar de proeftafel.

Cuvee Brut Origine

Gemaakt van 40% pinot noir en gelijke delen chardonnay en meunier. Drie jaar ‘sur lattes’. Levendig, frisse champagne, heel geschikt als aperitief. Ook met karakteristiek bittertje. 

 

Cuvee Blanc de Chardonnay

Vier jaar ‘sur lattes’ met lage dosage. Charmant, rondeur, finessevol. Amandel in afdronk. 

Cuvee Rosé Brut

De mooiste en meest uitgebalanceerde rosé die we proefden. Prachtige balans.

Cuvee René

Vernoemd naar de oprichter. Van chardonnay druiven die worden verbouwd in ‘Les Crayeres’ in Romery en pinot noir druiven uit het nabijgelegen Ecueil. Zes jaar ‘sur lattes’, en daarvan weten we inmiddels hóe langer de wijn op fles heeft gerijpt, hoe rijker de smaak. De helft van de gebruikte wijn heeft op foeders gerijpt. De wijn die we proeven komt uit 2009 en 2010, gebotteld in 2011. Hoge zuurgraad, heel true to type, appeltjes geur, bloemetjes zelfs. De zuren spelen hier een mooi spel, het is een speelse wijn.

Studiereis Champagne (2): Thierry Grandin, meester van pinot meunier
By in ,

Studiereis Champagne (2): Thierry Grandin, meester van pinot meunier

Het domein van proprietaire-negociant Thierry Grandin wordt gerund door zoon Pierre, die ons ontvangt. Dit domein beslaat 5 hectares, met voornamelijk Pinot Meunier.  Sinds 2000 is het domein gaan streven naar meer biodiversiteit, volgens de Terra Vitis principes (klik hier: http://terravitis.nl/cms/ ).

Cuvee Tradition, 100% pinot meunier

Karaktervolle geur, limoen en appeltjes in de smaak, levendige en speelse zuren.

Cuvee Marcel Jardin, gelijke delen chardonnay, pinot meunier en pinot noir

Neus met gist en appeltjes. Rondeur in de smaak, levendige smaak en finesse. Deze valt bij de meeste proevers meer in de smaak. Pierre vertelt dat de 100% pinot meunier wijnen liefhebberswijnen zijn, “als ik in Parijs wil verkopen, moet er chardonnay inzitten.”

Cuvee Prestige, millisime 2009                                       

Deze wijn kenmerkt zich door verfijning. Gemaakt van 50% chardonnay en gelijk delen pinot meunier en pinot noir. Brioche in de geur, speelse en levendige smaak met hoge zuren. Deze wijn heeft 8 jaar ‘sur lattes’ gerijpt. En dat proef je.

Cuvee Brut Nature, 100% pinot meunier

Zero dosage. Speelse en levendige wijn met mooie zuurgraad.
Verfijnde en culinaire wijn.

Geluk zit in een doosje
Studiereis Champagne (1): over J de Telmont spreken we nog járen
By in ,

Studiereis Champagne (1): over J de Telmont spreken we nog járen

De Brabantse Wijnsociëteit gaat regelmatig op studiereis. Dit jaar bracht dat ons naar Champagne. Philippe Manfrendini vertelt ons het verhaal van dit familiewijnhuis, waarvan de oorsprong in 1912 ligt. Hij doet
dat met verve. Deze storyteller vertelt ons enkele verhalen die we ongetwijfeld nog járen memomeren. 

De eigen wijngaarden van wijnhuis J de Telmont in Damery liggen in 8 crus. Een deel ervan – zo’n 15 hectares – is in transitie naar biologische wijnbouw. Het huis koopt ook druiven, het verwerkt de druiven van zo’n 107 hectares verspreid over 40 gemeentes. Bij de rondleiding zien we hoe zorgvuldig het huis werkt, met opvang van drie verschillende stromen wijn uit de pers, opslag van verschillende wijngaardplots en rijping voor een deel op houten fusten. We lopen in de flessenkelder, waar we warempel véél oude jaargangen zien: 1986, 1976, 1969 zelfs. En die zijn ook gewoon te koop. 

Bij de proef op de tong is de Grand Reserve Brut  (gemaakt van gelijke delen chardonnay, pinot meunier en pinot noir) elegant en prettig. Volle geur met licht gist. Smaak met frisse zuren en een klein amandelbitter.

De jaargang champagnes maken indruk. Ze hebben wat langer ‘sur lattes’ op de fles gerust en onze rondleider maakt eenvoudig duidelijk dat dit positief is. Je wéét gewoon meer als je zes jaar naar school bent geweest dan drie jaar. Daar brengen wij niets tegen in. 

Blanc de Blancs Chardonnay 2010

Géén malolactische fermentatie. Duidelijk gist in de neus. Héél zuiver in de geur, mineralen en appeltjes. True to type champagne met een hoge zuurgraad. Verfijnd bittertje in de afdronk. Deze wijn lag 6 jaar ‘sur
lattes’. 

 

Vintage 2006 gemaakt van 40% chardonnay, 40% pinot meunier en 20% pinot noir

Goudgeel qua kleur. Een rijkere wijn met noten in de geur, appeltjes, goede balans in de mond, rijkere wijn. Deze heeft 10 jaar ‘sur lattes’ gelegen. Wie goed ruikt merkt ook een koffie expressie op. 

Sans Soufre Ajoute – Brut

De biologisch gemaakte champagne met druiven uit 2012, gemaakt van chardonnay en pinot meunier. Ik ben er van onder de indruk: zeer true to type, zeer zuiver. Messcherpe champagne met levendige en prettige smaak.

Turkse autochtone druiven
By in ,

Turkse autochtone druiven

Willem Jan neemt ons mee op reis naar Turkije.
Zelf was hij ‘aangestoken’ met het virus in een Turks restaurant in Eindhoven.
Aldaar koos hij een willekeurige wijn, en die was nog lekker ook! Van het een
kwam het ander. In Turkije wordt al 4.000 jaar wijnbouw
bedreven. Er zijn duidelijke indicaties dat de eerste gecultiveerde
druivenstokken in toenmalig zuidoost Anatolië stonden. Tegenwoordig is Turkije
de vijfde grootste druivenproducent in de wereld. Daarvan komt maar 2% in wijn
terecht. De wijncultuur is, mede gezien Moslimgeloof, relatief beperkt. Wij
gaan proeven van de vijf belangrijkste inheemse druivenrassen die commercieel
worden ingezet.

We starten met een indrinker van de druif
Emir, wat ‘bevel’ betekent. Kavaklidere,
Altin Köpük Emir
is een mousserende wijn. Na het inschenken zie ik
superkleine bubbels die zonder sliertjes opstijgen. De mousse is vrij snel weg,
waarna een bijna stille wijn resteert. Appeltjesneus, zwoele aanzet, salmiak en
anijs in de mond. Klein pepertje in de afdronk. Blijkt zijn geld dubbel en
dwars waard.Goede prijs/kwaliteit verhouding.

Nu een serie witte wijnen. De eerste is
wederom van de Emir-druif. Yazgan,
Kirmizi Bogazkere, 2014
. Annemiek ruikt mokka. Bij proeven komt dat weinig
terug, maar meer zuren. Paul en Just herkennen Chardonnay-tonen, maar weinig
fruit. Vinkara, Kalcik Narince, 2016
is gemaakt van de Narice-druif (‘delicaat’). Bloemig, citrus, zuren, buxus.
Just herkent staal in neus en smaak. Eindigt met bitters. De derde is gemaakt
van de Hasandede-druif, ‘de opa van Hasan’. Vinkara, Hasandede Winehouse, 2016 is fruitig, zachte aanzet,
eindigt met een kruidig bittertje.

Rode wijn en wel van de druif Kalecik Karasi,
ofwel ‘de zwarte van Kalecik’. Kavaklidere
Ancyra Kalecik Karasi, 2014
is helderrood en transparant. Toos benoemt de
bloemige neus, boterbabbelaar en zacht rood fruit. De wijn heeft wat weg van
Bourgogne-wijnen. De Vinkara Reserve
Kalecik Karasi, 2014
is iets bruiner. Toffee, zoet en hout. En volgens
Martijn alleen maar zoet.

De tweede serie rood, van druif Bogazkere,
‘brandende keel’. Kavaklidere, Pendore,
Boğazkere, 2010
heeft volgens Paul concentratie, prettig zoetje en een
beetje hout. Vinkara, Mahzen, Boğazkere,
2011
is voor mij zoetsap met vanillehout. Anderen kwalificeren dat de wijn
‘kurk heeft’. Kavaklidere, Prestige,
Boğazkere, 2010
herbergt zwarte bes, forse tannines, alcohol en pruimenjam.

Öküzgözü

Daarna rode druif Öküzgözü, ofwel
‘stierenoog’. Angelique omschrijft Vinkara,
Öküzgözü Winehouse, 2014
als donkerrood fruit, licht tannine en zuren.
Noël: zwoel, rond, hout, Spaans. En Peter benoemt het fluwelig mondgevoel. Bij Kavaklidere, Öküzgözü, 2010 noteer ik
rabarberjam; Angelique zegt Haagse hopjes; en Paul herkent een na-gisting.

We gaan over naar wijnen van blends. Lucien Arkas, Antre Torbali, Boğazkere +
Öküzgözü, 2014
. Wat een power! En drop. En ook Lucien Arkas, Bağlari, Consensus (Shiraz + Cabernet Sauvignon +
Merlot), 2012
maakt de tongen los. Ik vind het ‘stevig spul’, met een forse
neus: ‘zelfs Zuid-Afrika is er niks bij’. En ik ben verrast als Toos zegt: ‘ik
vind ‘m wel mooi’.

We sluiten af met een versterkte wijn, Kavaklidere, Tatli Sert, Öküzgözü, 2006.
18% alcohol en krentjes. Een nette wijn met rondeur.

Al met al een reuze interessante proefavond
met wijnen die we zelden drinken. Dank je wel Willem Jan!

Verslag en proefnotities Eric Hoepelman

Wijnen met een verhaal leveren nieuwe verhalen op
By in ,

Wijnen met een verhaal leveren nieuwe verhalen op

De wijn waarmee
het allemaal begon. Rosé van de bobal druif. Doodsangsten uitstaan op de
camping, maar die daarna wegspoelen met een bloemige Grüner Veltliner. De
basiswijn voor champagne proeven. Coteaux Champenois. De witte Bourgogne,
wáárom wil je die meenemen naar de slager? De Alto Adige wijn van een druif die
werd ontwikkeld voor wijngaarden die rondom een ziekenhuis zijn gelegen, de
Bronner. 

Indrinker vóór de Champagne

En de indrinker natuurlijk, een wijn “die in geen enkele serie past”
en dus voor de Champagne wordt gedronken. Gedronken? Proestend uitgespuwd door een gewaardeerde proever! Met
een intens vies gezicht. Het blijkt een wijn die werd ontwikkeld door top
chefs, curieus is misschien het goede woord niet, van… tomaten. Ja, we hadden
een mooie avond. Ook door een laatste serie met fraaie wijnen, die echter
iedereen op het verkeerde been heeft gezet. Lees maar. 

De eerste wijn
heeft een superklassieke geur, prachtig met heel veel complexiteit: ceder,
grafiet, stal, leer, espresso. Met een strenge smaak. En toch ook open,
elegantie en finesse. En dan wéér ruiken, eindeloos ruiken: laurier. Een geur
als een pauwenstaart. Deze wijn móet uit een mooi jaar komen. Mijn idee: Saint
Julien. 

De tweede wijn
is zwartrood, heeft een strengere neus. En dan een smaak waarin het zoet op de
tong meteen naar voren komt. Goede balans. Véél wijn, ik hoor notities als
gekookte bloemkool en dadels. Mijn idee (door het zoet): Amarone della
Valpolicella. 

Wijn drie heeft
een geur waar ik wel voor val: zwoel warempel, kreupelhout. Een mooie geur van
oude rozen, en ik ruik ook een lichte oxydatietoon. De wijn moet dus oud zijn.
Goede aanzet en gronderigheid in de mond. Milde wijn. Een Oude Dame. Mijn idee:
Saint Emilion of Pomerol. 

Dan het
uitpakken van de wijnen – er is niemand die bij de eerste wijn aan Italië
dacht:

DEI Riserva 1998 Vino Nobile di Montepulciano

ZENATO Amarone
della Valpolicelle 2005

VILLALTO
Amarone della Valpolicella 1999

Drie
droomwijnen. Wijnen om op het verkeerde been te worden gezet. Zo eindigt de
proefavond Wijnen met een verhaal met nieuwe verhalen.