Categorie: Blogger

Bordeaux 2015, feestelijke verleidelijke wijnen volop belofte
By in ,

Bordeaux 2015, feestelijke verleidelijke wijnen volop belofte

Toos en Claartje schenken Bordeaux uit 2015. Een klassieke proeverij waar
iedereen zich enorm op verheugt. De laatste proeverij van het jaar. En een
proeverij – stel ik vast – waar we met plezier nog jaren aan terug kunnen
denken. 2015 is een jaar dat op de rechteroever geweldige wijnen voortbracht, Margaux
was voortreffelijk. De tannines waren  goed rijp. In feite is 2015 zo’n jaar dat je
niet per se de Hoge Crus hoeft te kopen, omdat óveral goede wijn werd gemaakt.
Zegt men. Proeven wij dat terug? Bij uitzondering een beschrijving van álle
wijnen uit de proeverij. Alle wijnen zijn blind geproefd.

Black Pearl, Cremant de Bordeaux

Gemaak van cabernet
franc en semillon. In de neus een irritant karton mufje, gaat gelukkig weg, wat
groffe constitutie. Mooie jasmijn impressie. Annemiek benoemt drop en anijs, zacht
in aanzet en aparte bitters. Kees noemt de neus wat weeïg. Noël noemt de bubbel
‘niet van het vrolijke type’. Willen Jan is volstrekt content: een cremant
zonder gist/toast, maar wel marsepein, amandelen, groene appels, citrus en een
rijke smaak.

Château Latour Martillac 2015 Pessac Leognan Blanc 

Een dikke wijn met grapefruit, zegt Eric. Gras en groene appels in de geur,
aldus Leila. Noël benoemt een zwoele aanzet. Mijn aantekeningen: prettige geur met
jasmijn en citrus, daarna ook duidelijke buxus (veel sauvignon) en een levendige
smaak met veel prima zuren.

Fieuzal roept op tot poëtische vergelijkingen

Château Fieuzal 2015 Pessac Leognan Blanc

Vanille en getoast hout, met een duidelijke bittertje, zegt Eric. Natte wol,
vanille en peer, aldus Noël. Mijn aantekeningen: cederhout, stinkertje, prettige
rondeur in aandronk, meer body dan de vorige wijn, prachtige belofte. Langer in
het glas ook veel kracht, mooie bittertje in de afdronk. Elegantie in deze wijn
met een fikse doorslikfactor. De mooiste omschrijving van deze wijn heeft Willem
Jan: een kruidige Breugheliaanse Freule.

Château Poujeaux 2015 Moulis

Ons bekende Cru Bourgeois met altijd de mogelijkheid om lang te rijpen. Ruwweg
een mix van cabernet sauvignon en merlot. Rob noemt de wijn mooi en elegant,
hij mist wat complexiteit. Berry prijst de aangename zuren, kersen, laurier en
oud hout. Ik ruik een klassieke geur die nog gesloten is maar waarin cassis en
eucalyptus zich doen gelden. Een heel straffe smaak, heel beloftevol, zou ik
zeker nog 5 jaar laten liggen. 

Valerie Labadie schreef een boek over Cantemerle

Château Cantemerle 2015 Haut Medoc

In deze Grand Cru Classé domineert cabertnet sauvignon met 60%, merlot doet
30%. 14 maanden opvoeding op 40% nieuw houten vaten. Deze is wat meer op de
toekomst gebouwd dan de Poujeaux, zegt Rob, die rijpe kersen en cacao benoemt.
Mijn aantekeningen: mocca, cacao, ceder en vanille, een rijke geur! De smaak is
op dit moment nog straf, iets hoekiger dan Poujeaux. Langer in het glas komen
tonen van bramen, zwart fruit en chocolade. Deze wijn heeft écht veel te
bieden, mooie zuren en elegantie.  




Château Boyd Cantenac 2015 Margaux

Een deftige neus, zegt Kees, een wijn die ‘alles heeft’. Zwarte kers en rijpe
tannines. Paul benoemt de vanilletoets, chocolade en lange afdronk. Mijn
aantekeningen: dikke zwarte kleur met paarse rand, sigarenkistjeshout, lichte
stalimpressie, een heel rijke geur. Gevolgd door een bekvol fruit, veel
stevigte, rondeur en heel veel beloftes.

Château Langoa Barton 2015 Saint Julien

Stoffig en gesloten geur, enorme kracht, absoluut kindermoord, zeker nog 5 jaar
afblijven, want nu wat straf en hoekig. Enorme mooie kersen en wat chocolade
als je doorslikt. Paul benoemt vérse kersen, nieuw hout, espresso en chocolade.
Ook Kees noemt de wijn veel te jong.

Le Saint Estephe de Montrose 2015

Klassiek, potloodslijpsel, cassis, mineraal, heel rijke sappige smaak, al heel
toegankelijk, veel zuren, weinig bitters. Als de wijn wat lucht heeft gekregen in het glas toont zich de elegantie. Wijn met hoge doorslikfactor. Just benoemt ceder,
peperkoekaccenten, kruidig, pure chocolade en kers. Aardbei in de smaak, met meer
lucht droppig en heel complex.

Les Griffons de
Pichon Baron 2015 Pauillac

Dé wijn van de proeverij wat mij betreft. Donkerdere kleur met kardinaalrode
rand, morellenkersen en kruidige tonen, cederhout, ‘zachte’ geur, wow wat
een verleidelijke wijn, fluwelig en helemaal in balans. Just benoemt mooi zacht
hout, zoete kers, pruim, braam, bosfruitbak, ceder en cacao, goed geïntegreerd.
Hansh roemt de prachtige balans en Berry zegt dat de wijn meer plakt dan de
Margaux.


Mooie nieuwbouw bij Villemaurine Saint Emilion
Pomerol bij een entrecote met rode wijnsaus, yummie!

Château Villemaurine
Saint Emilion

Gemaakt van 80% merlot en 20% cabernet franc. Gastproever Maarten noemt de wijn
goed in balans met leergeur, zwarte kersen, rijpe tannines en een lange afdronk
met vanille.  Annemiek ruikt zoethout,
kers, toffee en Kees bramen, pruimen en zwarte kers. Fruitige rijpe tannines.
Mijn aantekeningen: rode rand, donkere kleur, kersen, ceder, geparfumeerd. In
de mond wow wat een kracht, veel concentraat, nu veel te jong maar met hoog
potentieel, in het glas ontwikkelt zich ook een toffeegeur en veel rondeur in
de smaak.

Le Petit Eglise 2015 Pomerol Denis Durantou

Opgevoed in 45% nieuwe houten vaten. Donkere kleur, gesloten neus, veel kracht
en hoge doorslikfacto. Deze wijn heeft eigenlijk alles maar moet nog helemaal
loskomen. Langer in het glas krijgt de wijn kruidigheid. Wijn met goede balans.
Maarten ouder hout, licht eiken, boslucht en paddestoelen. Annemiek zegt dat de
Pomerol veel fruitiger is dan de Saint Emilion. Kees zegt: stroop, drop,
eucalyptus  en een pepertje.

Carmes de Rieussec 2015 Sauternes
Perzik, een heel intense geur met gebakken ananas, honingachtige smaak, mist
wat zuren. Noel benoemt de helder goudgele kleur, weinig zuur, weinig spel,
veel jam en honing. Mollige wijn. 

Memorabele
proeverij.

Zeer leerzame proeverij: herken de Duitser
By in ,

Zeer leerzame proeverij: herken de Duitser

Thomas Seeger maakte een fantastische Blaufränkisch

Er zijn pittige
autorijders, Er zijn hele trage, voorzichtige, rustige en snelheidsduivels. Er
zijn koks die secuur met het kookboek ernaast hun grammen wegen en koks die uit
de losse pols en met flair hun gerechten maken. Wijnproevers? Die zijn er ook
in alle soorten en maten. De stille genieters. De studieuze die liefst vóór een
proeverij studeren en achteraf ook wijndruiven napluizen. Er zijn
wedstrijdproevers die net als Formule 1 rijders dansend en springend hun
victorie bezingen na winst. Er zijn proevers die eindeloos dubben en twijfelen
en proevers die feilloos druiven determineren. Er zijn proevers die koppig zijn
en hun gelijk willen halen. En er zijn proevers die vooral willen leren. Berry
Marinussen maakt een uiterst leerzame proeverij. Precies zoals we dat op de
sociëteit het liefste zien. 

Baden met glooiende wijngaarden

We proeven
gerijpte jaren. Ook al zo mooi. 2009 is jongste wijn Ik betrap mezelf erop bij
de pinot/spätburgunder serie te denken “Wijn 2 is de mooiste, dan moet wijn 1 de
Duitser zijn”. Maar allengs denk ik ook “Dit is de allermooiste wijn, dat móet
de Duitser zijn.” Devil. Da’s inconsistent. Maar beide keren blijkt het juist.
Determineren is prima. Het blijft ook een gevoelskwestie. Of zo je wilt: een
kwestie van geluk. Deze proeverij is een herhaling van een thema. Met hele
slimme keuzes van Berry, die veel in de loop der jaren opgebouwde kennis heeft
toegepast. Ik hoop dat er over enkele jaren weer een komt.

1991 Riesling
Reserve, Peter Lauer, Mosel

De sekt van
Riesling (slechts twee proevers vinden deze wijn Duits) heeft een goudgele
kleur, mineralen, vuursteen en een hoge zuurgraad. De wijn is in 2018 pas op
fles gegaan. Tikje acquired taste, Toos noemt het een moeilijke wijn. Kees
benoemt amandel, meloen en aromatisch. Curieus en mooi glas, vind ik. Fijn dat
we dit proeven. 

In de tweede
serie staan oude bekenden met wie het goed weerzien is. 

2005 Knoll Ried
Loibenberg Riesling Smaragd, Wachau

De Oostenrijkse
riesling van Knoll. Wereldklasse zegt Hugh Johnson. We zijn er volgens Berry
geen vrienden mee op de sociëteit. Een eetwijn vind ik, met mahonietint en amandel-achtige
smaak. Duidelijk aanwezige bitters. Toos benoemt meloen, peer, abrikoos, vettig,
peperig, behoorlijk zuur en Eric ervaart sherrytonen en oude boter. Dunner qua
smaak is zijn oordeel. 

2007 Robert
Weil Rheingau Kiedrich Grafenberg, 1er Gewachs Rheingau (Hartendief van Berry)

We bezochten
dit domein op een wijnreis. Oud goudgeel, zelfde geur van amandel, noten, iets
scherps, tikje onaangenaam en niet helemaal in balans lijkt het. Maar dan bij doorsklikken
heeft de wijn ineens alles: fraaier en beter in 
balans dan de Knoll. Toos prijst ananas, peperigheid, mooiere zuren in
balans met bitters. Elegante wijn. Eric ziet een witgroen zweem, ruikt brandnetel,
witte bloemen, grapefruit, rijker van smaak. 

In de serie met
Spätburgunder en Pinot Noir doet het Berry zichtbaar deugd dat er proevers zijn
die 2008 Weingut Koch *** Baden Spätburgunder beter beoordelen dan 2009 Domaine
Lecheneaut Nuits Saint Georges. 

Lekker bij Blaufränkisch, Lamsrack

In een
verrassende serie komt Blaufränkisch (Lemberger) centraal te staan. 

2008 Prieler Blaufränkisch

Een instituut
in Oostenrijk voor Blaufränkisch. Hele mooie neus, breed uitwaaierend fruit,
kruidigheid, er zit veel leven in deze wijn, spanning, elegantie, kruidkoek. Annemieke
benoemt donkerrood rood fruit, mineralen, foelie, tijm, veel zuren, licht
tannine, mooie bitters  en een zachte
afdronk. Claartje noemt de wijn een tikje stoffig, herkent drop en tannine in
een wat verbrande smaak. Noël benoemt yoghurt in de aanzet, jodium, koffie,
bramen, cacao en drop. 

2008 Weingut Seeger –
R –  Lemberger, Baden (Hartendief van
Berry)

Annemiek benoemt
zwart fruit, anijs, veel hout, potloodslijpsel, kruiden en veel zuren. Claartje
ruikt iets verbrands, noemt de wijn warm, ruikt zeep, bos en proeft behoorlijk
tannine. Mijn aantekeningen: kersen en kruiden, mon cherie chocolade, morellen,
nieuw hout. De wijnen in deze serie zijn levendiger dan de pinots en hebben
duidelijk spanning. Seeger behoort tot de wijnelite van Duitsland. Weingut
Seeger won in 2017 de Deutsche Rotweinpreis met Lemberger. Wat een mooie
feestwijn. 

2004 Dönnhoff Oberhäuser
Leistenberg Riesling Kabinett

Geluksmomentje
deze Nahe wijn. Hóe krijgen we het voor elkaar om een Kabinett-wijn veertien
jaar te laten rijpen voor we die drinken? Jong hebben ze zoveel charme dat 99%
deze leeftijd gewoon nooit haalt. Just ruikt perzik, honing, bloesem, zoete
appel, nectarine appelstroop en krentjes. Als je dat zo op een rij hoort of
leest, is meteen duidelijk: best complex.  

Wehlener
Sonnenuhr Dr F Weins-Prüm 2003 Auslese (Hartendief van Berry)

Zeer levendig,
prachtbalans! Veel zuren en true to type Moezel. Diederick benoemt perzik, Annemiek
prijst de frisheid en mooie mondvulling. 

Aan het eind
van de proeverij blijken we ‘collectief’ 4-1 te hebben gescoord, de Duitsers
zijn herkend. Fijn opgezet Berry.

Is de wijngaard bepalend voor onze topwijnen? Neuh, we zagen aan de tafelpoten van onze zekerheden.
By in ,

Is de wijngaard bepalend voor onze topwijnen? Neuh, we zagen aan de tafelpoten van onze zekerheden.

Topwijnen komen
van top terroir. We geloven het. We bezoeken wijngaarden, om de ligging te
ervaren. Wat grond te voelen, te ruiken. Als je ín de wijngaard bent geweest,
geeft het drinken van zo’n wijn daarna extra genoegen. Zoveel is zeker. Rob van
Ginneken maakt proeverijen met een studieus karakter. Hij krijgt inspiratie van
wijnliteratuur. En zie: wijnauteurs als Kees van Leeuwen en Lars Daniëls zaaien
twijfel over onze zekerheden. 

Itata vallei in Chili, herkomst van de Martino

Grondsoort is
helemaal niet zo’n belangrijke terroir-factor. De temperatuur is dat wel. En
het vermogen van de bodem om water vast te houden (en afwatering) idem.
Bovendien is de beschikbaarheid van mineralen als stikstof en kalium important.
Beperkte beschikbaarheid van stikstof is betekenisvol voor kleine rijpe druiven
(lekker voor rood), teveel kan leiden tot grote druiven en groene aroma’s
(slecht voor rood, goed voor aromatisch wit zoals sauvignon blanc). Moleculair
bioloog Benjamin Lewin stelt dat de ‘topsoil’ verantwoordelijk is voor
mineraliteit, niet het gesteente waarin de wijnstokken ten diepste wortelen. Heerlijke
vraagstukken voor echte wijn-nerds. Inspiratie voor deze proeverij, van mij
mogen er nog veel over dit thema volgen.


RODE LEISTEEN /
ROTLIEGENDES


We proeven drie
Grosses Gewächs wijnen van Staatliche Weinbaudomäne Oppenheim. Vraag aan een
wijnbouwer naar verschillen tussen wijngaarden en je krijgt explicatie. Vraag
waar zijn hart ligt en je krijgt vaak een ontwijkend antwoord: je hebt ál je
kinderen lief en trekt niemand voor. Ieder van deze wijnen is een traktatie over
een jaar of zes, zeven. Ze zijn nu veel te jong, uiterst interessant om zo jong
te proeven. Ze komen van wijngaardenn met rode leisteen.

Rothenberg Nackenheim 2016 GG

Abrikoos, peer en granny smith in de geur. Sappige wijn met veel zuren,
duidelijk bittertje,  lijkt prettig maar
is wat autonoom ontoegeeflijk. Valerie prijst de lange zachte afdronk en
benoemt passievrucht, mango, citrus. HansL prijst de zuren die horen bij jonge
riesling, noemt de wijn rijk en vet. Hij ruikt tropisch fruit en ananas. HansH merkt
op dat deze wijn de meeste petrol heeft.

Oelberg Nierstein 2016 GG

Ik ruik peer, roomboterbabbelaar en heeeel licht limoen. Pittige smaak met
bitters, wat ontoegeeflijk. De smaak wint aan charme met beluchten. Valerie benoemt
limoen, citroen en grapefruit, hoger in zuren. Kees noemt de wijn strakdroog en
benoemt appels.

Pettenthal Nierstein 2016 GG


Mijn
voorkeurwijn: rijker, vriendelijker, abrikoos, peer en banaan. Stevige wijn die
iets  vriendelijker lijkt dan Rothenberg
en Oelberg. Ook wat citrus. Valerie noemt dit de meest frisse wijn met
impressie van groene zure appeltjes. Deze wijn heeft nét iets meer te bieden
zegt Toos. Van de drie riesling de meest levendige, aldus HansL.

KALKBODEMS

Thörle Weissburgunder 2016

Lichte kleur, mooie neus met combinatie van room en fruit, banaan, mineraliteit.
De wijn mist wat stevigte in het midden, is heel licht en geurig, wel balans.
Elegante wijn met in de geur een zoutige impressie. Eric ruikt gerookte boter,
zoetje, ananas.  

Blanchots is de meest rechts gelegen Grand Cru

Chablis Grand Cru Blanchots 2014 Brocard (hartendief van Rob)

Eric typeert de kleur als goudgeel, hij ruikt verbrand turf wat weg gaat na
beluchting en plaats maakt voor stro. Claartje benoemt geroosterd brood, een prachtige
neus met geroosterde brioche en smaak met mooi ingekapselde bitters. 

Mijn
aantekeningen: ontwikkelde kleur, mineralig, stinkertje zelfs dat indicatie is
voor chardonnay, turks fruit ind e geur, mooi in de mond met een hoge doorslikfactor.
Feitelijk al mooi in balans, heel veelbelovende wijn met mooi botertje. De wijn
brengt mij terug naar Chablis, waar het zó mooi is om de zeven Grand Crus zelf
te ervaren. Ik herinnerde mij dat de weg tussen Les Clos en Blanchots een
fraaie naam had en heb het even nagezocht. La Voie Meurtrière. Het pad van de
dood. 

Gougères, kaassoesjes gaan goed bij Chablis én Barbaresco

Barbaresco 2014
Produttori del Barbaresco

Toos benoemt een hele intense geur met chocolade en truffel, komt enorm binnen,
droge smaak met stevige zuren bitters en tannines. Ik kan úúúren hieraan
blijven ruiken: geurig, mocca, toffee,
boerderijrozen, Buijsman gebrande suiker. De smaak heeft een hoge bittergraad
en heeft nu (kindermoord) iets ontoegeeflijks. 

VULKANISCH
GESTEENTEN / GRANIET & PORPHYR

De Martino Gallardia del Itata Cinsault 2014 CHILI (hartendief van Rob)

De meningen lopen uiteen. Modern en vlak, droppig, aldus Noël. Stevig rood met
kers en tabak, zegt Angelique, die de wijn ‘een beetje muffig’ noemt. Ik voel
helemaal mee met Rob die dit één van zijn hartendiefjes noemt. Mijn
aantekeningen: liefelijke wijn met een elegante geur waarin granaatappels en kers
zijn te herkennen. Zweem van zoethout. Hele soepele smaak, aantrekkelijke wijn
die me een beetje aan gamay doet denken. 

Cantina Terlan
Alto Adige Lagrein Riserva Porphyr 2012

Deze wijn is te hout gedomineerd, zegt Rob. Angelique benoemt de kleur als aubergine,
cassis, cacao en koffie in de geur, smaak met nog tannine. Noël zegt dat dit
een wijn is die ideaal is voor het publiek dat aan intense wijn de voorkeur
geeft. Mijn aantekeningen: bloedmooie en intense neus met morellenkersen, ceder
en vanille, zachte aandronk, heeeel intense smaak. 

Fijne
proeverij. Wie pakt de handschoen op en verzorgt dit thema volgend seizoen?

Ode aan de entrepeneur - genieter Dirk Niepoort
By in ,

Ode aan de entrepeneur - genieter Dirk Niepoort

Stel je hebt
een wat onrustige natuur. Je bent niet in de wieg gelegd om op de traditionele
manier te leren. Jouw kwaliteit is dat je een tikje rebels bent, en vooral veel
ideeën hebt. Als je dan je passie ontdekt, dan kan je daarin helemaal opgaan.
Dirk Niepoort is zo iemand. Hij dwingt bewondering af. Van de te vroeg
overleden wijnschrijver René van Heusden: “Niemand anders in de wereld
belichaamt wijn zoals Dirk Niepoort dat doet. Letterlijk. Hij maakt wijn,
drinkt wijn en leeft wijn. Zonder enige remming, intens, altijd op zoek naar
iets nieuws. Een fenomeen zonder weerga. Hij heeft geen diploma oenologie, maar
creëert wel de ene wijn na de andere.” Bewondering van zus Verena: ”Dirk wil
unieke wijnen creëren. Open, onbevangen; rusteloos om nieuwe wegen te
bewandelen. Met hem samenwerken, is even uitdagend als bevredigend. Hij is
altijd druk, maar toch beschikbaar. Kom alleen niet aan met
kledingvoorschriften, agenda’s of vergaderingen. Daar heeft hij een broertje
aan dood.” De proeverij van Hans Lodewijkx is een ode aan de entrepeneur –
genieter Dirk Niepoort.

De wijngaarden waar de druiven voor de Charme groeien, Vale de Mendiz

“We hebben een
historie van 2.000 jaar wijnmaken, maar 1.950 jaar van slecht wijnmaken.” Tja,
wie dat zegt… heeft iets te bewijzen. Het is een provocatieve man, die Dirk. Vader
Rolf vond Dirks eerste wijn, Robustus 1990, een ramp. De wijn werd gemaakt van
de wijngaard die nu de Batuta voortbrengt. Een wijn die ook in onze proeverij
indruk maakt. We proeven dertien wijnen. Waar ik enkele interessante uitlicht.

Bioma Tinto
2013 Douro

Biologische
wijn. Hartendief van Hans. Van schist en leisteen terroir. Twaalf maanden
gerijpt in gebruikte 5.000 liter portvaten, niet geklaard en niet gefilterd. Zwoele
geur. Zoethout. Zachte aandronk, harmonieuze en krachtige smaak. Rondeur, aangenaam.
Elegant, zegt Claartje. Spannend, zegt Leila. Boers, zegt Berry. Ik noteer
verder: elegant, kers, aardbei, tabak.

Conciso 2012
Dão

Van graniet
bodem. 80 tot 100 jarige stokken. Merendeels gemaakt van Baga en Jaen druiven.
50% met steeltjes vergist, dat geeft tannine. 20 maanden gerijpt op fusten van
2.500 liter. Voor mij is dit dé wijn van de proeverij. Een rijke geur, die zich
als een pauwenstaart ontvouwt. Morellenkersen. Ik vind de geur spectaculair,
Bourgondisch. Kreupelhout en bospaddenstoelen. Een zachte aandronk met een
elegante, sappige, verfijnde smaak. Ik noteer verder: eucalyptus, kersen, stal
en leer. 

Poeirinho 2012
Baïrrada

Hartendief van
Hans. Gemaakt van 100% baga druiven. Die 100 jaar oud zijn. Kleine opbrengst dus,
zeer geconcentreerd. Niet gefilterd, 20 maanden gelagerd op gebruikte vaten.
Het is niet zo’n gemakkelijke druif, die baga, waarvan de wijn pas in de loop
van de tijd zijn ware charme laat zien. Een heel doordrinkbare wijn, zachte
aandronk. Geparfumeerde geur met aardse tonen. Lijm. Dennengeur. Ik noteer:
aards, tikje groen, tannine in het kwadraat. Laurier. Zoveel is zeker: een wijn
die heel geschikt is voor de liefhebberskelder. Geweldig leuk om te volgen.

Batuta 2013 Douro

Deze wijn is
gemaakt van een mix van druiven met als belangrijkste: touriga franca, touriga
roriz, rufete en malvasia preta. We proefden de wijn in 2016 en toen schreef
Noël erover. “In 1999 gelanceerd met als doel een kwalitatief hoogwaardige en
toch elegante Dourowijn te maken. Genoemd naar de baton, het stokje van de
orkestdirigent. De druiven komen van Quinta do Carril, een wijngaard met
stokken van meer dan 70 jaar oud, en van twee wijngaarden met meer dan 100 jaar
oude wijnstokken op een hoogte van 750 meter. Batuta is een krachtige wijn met
groot ouderingspotentieel. Donkerrood, mooie neus met bramen en cacao die ook
terugkomen in de smaak. Is nog groenig jong, steeltjes tannines. Niet agressief
of overdonderend in de aanzet maar wel vasthoudend. Veel te jong nu nog.
Bijzondere wijn.” Twee jaar later noemt Noël deze wijn die 22 maanden in vaten
van Frans eikenhout heeft gerijpt een vrolijke wijn. Mijn aantekeningen:
kreupelhout, goede zuren en goede balans, mooie bitters, mist wat spanning.

Jonge touriga national is lekker bij bloedworst

Dan denk je:
oké, kan die Batuta rijpen? We zijn bofferds als leden van de wijnsociëteit,
want er staat óók een dertien jaar oude Batuta op de proeftafel. 

Wijnschrijver Victoria Moore, auteur van de wijn-spijs bijbel, noemt wijnen van touriga national wijnen met diepgang en iets wilds erin – alsof er een afschrikwekkend wezen  op je deur bonst. Jonge wijn van touriga national is schoppend en bokkend als een ongetemd paard, vanwege de aangename botsing van woest en vol, ideaal bij bloedworst.

Batuta 2005
Douro

De
druivensamenstelling is net even anders, met méér tinta roriz en ook touriga
national. De wijn verbleef 20 maanden in Frans eikenhout. Mij valt op dat het
alcoholpercentage in dit jaar iets hoger ligt (14%). Of het nou komt door mijn
voorliefde voor gerijpte wijnen, maar deze 2005 bevalt me ineens stukken beter
dan de 2013. Noël benoemt de complexiteit: lakritz, drop en chocolade. Hij
noemt de 2005 een fijne wijn. Mijn aantekeningen: open geur, kruidig, een
bredere geur met pure chocolade, kers, leer, tabak, herfstbos. Kortom:
prachtig. Zachte aandronk met veel kracht in de smaak, lange nasmaak. Voortreffelijk
glas. 

Charme 2013
Douro

Dit is een
cultwijn. Ik hoor proevers die zeggen dat het een lekkere wijn is. En vervolgens wat
sippig kijken als ze de prijs horen. In mijn eenvoudige indeling
doordeweeks-zondag-feestwijn behoort deze absoluut tot de laatste categorie.
Gemaakt van tinta roriz, touriga franca en andere autochtone druiven. Die staan
in de Vale de Mendiz, op 300 tot 350 meter hoogte en zijn 70 tot 100 jaar oud.
De druiven worden met de voeten getreden en rijpt 15 tot 20 maanden in Frans
eikenhouten vaten. Interessant: we proefden Charme 2007 vijf jaar geleden (klik hier en je komt bij de notities). Ik ben heel enthousiast. Roodbruine kleur.
Complexe geur met koffie, toffee, leer, tabak. Geweldig rijke smaak die speels
prettige bitters op de tong laat komen, uitermate gebalanceerd. Vrolijk en
charmant. De opbrengsten zijn erg laag, zo’n 15 hectoliter per hectare. Dirk
Niepoort wil met Charme een wijn maken die gemodelleerd is naar Bourgogne met
veel finesse. Dat is volledig gelukt. 

Geweldig leuke
proeverij waarin de ene mening diametraal tegenover de andere staat. Het zou
goed zijn als we dat accepteren en niet geforceerd naar consistente meningen
streven. Ik heb zo’n idee dat Dirk die ‘battle’ van meningen met genoegen zou
bekijken.  

Corsica en Sardinië, ontdekkingsreizen-in-het-glas
By in ,

Corsica en Sardinië, ontdekkingsreizen-in-het-glas

De Reden? Peter van den Besselaar zucht even. “Ach, er zijn
geen diepe redenen. Als je begint met wijndrinken laat je je verrassen door
wijn. M’n eerste Bourgueil, m’n eerste Dāo, m’n eerste Gigondas, ik weet het
nog (…).  En nu: al die druiven met
vreemde namen, ik ben gewoon benieuwd. Het half jaar zoeken en proeven heeft me
al veel plezier opgeleverd. Daar doe je het toch voor?”

Clos Venturi op Corsica

Ik kreeg het dringende verzoek dit verslag beknopt te
houden. Dat kàn ik niet. Ook ìk ben -benieuwd. Onontgonnen wijnterrein voor
onze proefclub. Maar wat voor terrein! Trek de bergen in! Zwem in dat
azuurblauwe water! Rust uit met een koel glas coole Vermentino. Zet je tanden
in Pane Carasau of (voor de durfal)
in Casu Marzu. Kijk je ogen uit in schommelende
treinwagonnetjes, langs afgronden en ravijnen. Ga in het voorjaar en bewonder
de bloemenzee in ruw en woest terrein. Beide eilanden zijn wonderschoon. Maar
hoe zit het met de wijnen? 
Goed. We starten met een serie van 3 Vermentino’s (Co, Sa, It). De tweede serie
is Corsicaans rood met Niellucciu en Sciaccarellu in de hoofdrol. De derde
serie bestaat uit Sardijns rood, met Cannonau, Carignano en Monica als
smaakmakers. Vervolgens eisen twee icoon-wijnen de aandacht op (Co, Sa) en we
sluiten af met een typische specialiteit uit West-Sardinië, een Vernaccia di
Oristano, oxidatief gerijpt in vaten onder een gistlaag. De flessen zijn niet
geblindeerd. Dat scheelt ‘eilandje-raden’ en er is zo meer aandacht voor de
proefnotities.

Ik bespreek hieronder de uitblinkers in elke serie. In een soortement voetnoot
probeer ik geschiedenis en druivenrassen met elkaar te verbinden. Voor de
liefhebber.

Serie 1 > Vico 1769* | Clos Venturi | Corsico
Vermentino Blanc | 2016 

Kruidige, expressieve neus, grapefruit, rijpe appel. In de
mond sappig en levendig, oranjebloesem, prettig met een spannend rafelrandje en
van die heerlijke-doordrink-bitters.

Clos venturi | Domaine Vico > 80 ha, opgericht in 1901.
In het binnenland van Noord-Corsica (Ponte Lecchia). Modern, biologisch
bedrijf. Experimenteren met moderne amforen (betonnen eieren), foeders en klei-amforen.
De meeste wijnen in RVS. Oude rassen krijgen meer aandacht. “De wijnen hebben
een pure stijl, licht modern”.

Serie 2 > San’Angelo | Patrimonio | UVAL les Vignerons
Corsicans | Nielluciu | 2015


Kwaliteitscoöperatie uit het noordoosten van Corsica.
Beheert ongeveer 900 ha. Biedt de mogelijkheid aan een aantal wijnbedrijven om
onder eigen label wijn te maken. Distributie gebeurt dan weer door de
coöperatie. Opvallend trendy etiketten.

In de neus dartel rood fruit, met zure kersen. In de mond
iets serieuzer, met speurbare tannines. Associaties met Gamay (neus) en
Cabernet Franc (mond). Voor veel proevers nog te hard en stroef. De importeur:
“fris, aards en vol energie”. Volmondig mee eens.

Serie 3
> Arruga | Carignano del Sulcis Superiore | Sardus Pater | 2008


Dit is de enige Carignano in de line up en tevens de oudste rode wijn van de avond.Peter kijkt bedenkelijk. En daar is reden toe: in serie 2
stond een wijn uit 2012. De commentaren: tandplak, natte bladeren, z’n beste
tijd gehad, geen fruit meer, levenloos.Deze wijn is echter springlevend en zo klinken de woorden
veel vriendelijker: ceder, herfstbos, zwarte bes, braam, aards. Een
gedistigeerde heer, lees ik in m’n aantekeningen.

Gemaakt van 80 jaar oude bushvine
stokken (a piede franco), op
zandgrond op zeeniveau. Maceratie en fermentatie in RVS, rijping 12 maanden in
barrique en 12 maanden in de fles.Sulcis is de streek in het uiterste zuiden van Sardinië en Arruga
betekent weg in Sardijns dialect, de gravelweg die naar de wijngaarden leidt.
Schommelt tussen twee en drie bicchieri
in de Gambero Rosso.

Serie 4 > Clos Canarelli | Amphora | 2015  (Co)enTurriga | Argiolas| Isola dei Nuraghi | 2013 (Sa)


Natuurlijk, Turriga is het vlaggenschip van Argiolas èn van
Sardinië. Dik, diep, mooi tranend in het glas, maar nu veel te jong. Het hout
en de extreme extractie werken (nog) niet mee. Lijkt op een gewichtheffer die
te veel vertrouwt op z’n spierversterkers.

Het tegendeel komt uit Corsica. Een bonte mix van inheemse
druivenrassen, met naast Niellucciu en Sciaccarellu, Minustellu (= Graciano),
Carcaghjolu (= Parraleta) en Morescone (= Aubun). Biodynamisch verbouwd. De
druiven worden ontsteeld, met blote voeten geperst, maceratie van enkele weken,
fermentatie, dan 3 maanden op amforen van 400 liter, daarna 4 maanden op
gebruikte barriques. Er wordt niet gefilterd, geklaard en geen sulfiet
toegevoegd. De wijnmaker, Yves Canarelli, gebruikt amforen omdat ze meer
zuurstof doorlaten. Ze wapenen de wijn beter tegen ouderingsinvloeden.


Het domein bevindt zich in het uiterste zuiden van Corsica
en heeft ongeveer 30 ha. aan wijngaarden, waaronder een 0,5 hectare
pre-phylloxera perceel met 140 jaar oude ongeënte stokken. Waarschijnlijk de
oudste wijngaard van Corsica.We proeven een uiterst speelse en levendige wijn. Zwart
fruit, kersen, ‘Fruitella’ (complimenteus bedoeld, geloof ik), ronde tannines,
de zuren zoemen er vrolijk doorheen. ‘Eigenlijk erg lekker’. ‘Old School
gemaakt en toch modern’. De wijn geeft plezier naast diepgang, is complex
zonder zwaar te zijn. Zo proef ik ze graag.

Ter afsluiting > Contini | Vernaccia di Oristano | 2004

Er is veel over deze wijn te zeggen. Dat doe ik niet. Ik
laat het beeld het werk doen. De beelden zijn allemaal van de website van Contini, bij
goed kijken kun je de flor zien,
kastanjehouten vaten, Romeinse zuilen en een Aragonese uitkijktoren ontwaren.

En dat brengt mij bij de ‘voetnoot’.

Proefnotities en verslag Hans Lodewijkx

Voetnoot: 2 landen, 2
wijnstijlen?

Ja. Er zijn verschillen.En ook: Nee. Er zijn onvoldoende verschillen om het als battle te presenteren.De overeenkomsten: eilanden, slechts door een nauwe
zeestraat van elkaar gescheiden. Beide bergachtig binnenland, woest en ruig. De
wijngaarden in de kustgebieden. Zon en wind spelen op beide eilanden (voor
wijn) een (positieve) rol. (Corsica bijvoorbeeld kent 2800 zonuren per jaar, de
meeste regen valt in de winter. De wind houdt de druiven gezond.) Veel inheemse
druivenrassen, langzaam weer herplant en gekoesterd. Een vrijgevochten en
opstandige mentaliteit van de bevolking. Beide eilanden kennen/kenden een
militante onafhankelijkheidsbeweging. De vlag van Corsica en Sardinië draagt
dezelfde afbeelding; de-Moor-met-hoofddoek. Beide eilanden zijn verregaand
autonoom. In wijnverband is er een andere overeenkomst: een geschiedenis van
overheersing door Italië of Spanje. En dat verklaart veel over de
druivenrassen.

Corsica. Het
waren de Grieken die de eerste wijnbouw introduceerden. Onder de Romeinen werd
de wijnbouw grootschaliger en professioneler. Van de 13e tot de 18e
eeuw was Corsica bezit van de republiek Genua. De wijnbouw werd steeds
belangrijker. Na een aantal gewonnen veldslagen kwam Corsica met het verdrag
van Versailles onder Franse controle.

*= En laten we even
fantaseren: stel dat Frankrijk had verloren, wat was er dan van het jongetje
geworden dat op 15 augustus 1769 in Ajaccio werd geboren? Had vader Carlo
Buonaparte dan bij de Franse gouverneur een studiebeurs kunnen bemachtigen,
zodat de kleine Napoleone kon gaan studeren aan de militaire school in Brienne
op het vasteland?? Het schijnt dat Napoleon zijn hele leven met een zwaar
Corsicaans accent heeft gesproken.

Onder Frans gezag groeide wijnbouw uit tot de belangrijkste
bedrijfstak van het eiland; 75% van de bevolking was werkzaam in en om de
wijnbouw. Door de druifluis en wereldoorlogen stortte de wijnproductie volledig
in. Dankzij de instroom van Algerijnse bulkwijnmakers kwam de productie weer
overvloedig op gang. Pas recentelijk heeft men ingezien dat een eenduidige keus
voor kwaliteit perspectieven opent voor een duurzame afzet, hetzij in Corsica
zelf, hetzij in Frankrijk, hetzij in Europa of de VS. (Kermit Lynch is
inmiddels fan.)

Sardinië kent een
nog rijkere geschiedenis aan buitenlandse bewoning en overheersing. Dat loopt
van Feniciërs, Puniërs, Romeinen, Germaanse vandalen, Byzantijnen tot
Arabieren. Waarna Pisa en Genua weer orde op zaken moesten stellen. In
1324 won de kroon van Aragón de slag bij Lucocisternia en lijfde Sardinië in.
Nog altijd wordt Catalaans gesproken in en rondom Alghero.En zo zijn er directe verbanden te leggen met de
druivenrassen die we voorbij hebben zien komen.  

Niellucciu op Corsica is
genetisch gelijk aan Sangiovese. Door de afzondering heeft de Corsicaanse
variant een eigenheid ontwikkeld: het typisch italiaanse zuurtje is wat meer
ingekapseld, de kruidigheid gaat wat meer de zilte kant op. 

Sciaccarellu
heeft ook een italiaanse oorsprong, want genetisch hetzelfde als de niet zo
bekende Toscaanse druif Mammolo. In Italië vaak als blend-partner gebruikt met
Sangiovese. Sciaccarellu betekent zoiets als krokant. De druif presteert het
best op granietbodems.

Cannonau is genetisch gelijk aan Garnacha. Op
Sardinië eveneens met een eigen karakter, de druiven zijn geconcentreerder, met
veel fruitimpressies en vaak met potentieel hoge percentages aan alcohol. 

Carignano
is waarschijnlijk door de Feniciërs geïntroduceerd, de druif is goed bestand
tegen zoute zeewind. 

Monica’s oorsprong is omstreden. Of door monniken
gebracht en verbouwd, of door de Spanjaarden geïmporteerd als Morillo of Mora.
En inderdaad, heeft geur- en smaakimpressies van bramen. Doet het juist goed op
kalkhoudende bodems.

Vermentino: Ook de bakermat van deze druif is
omstreden. Robinson & Harding houden het op Italië, anderen schuiven het
Iberisch schiereiland naar voren. Doordat de druif in Ligurië verbouwd wordt
(als Pigato) en in Piëmonte bekend staat als Favorita, lijkt mij de Italiaanse
claim aannemelijk. Via Corsica aan het einde van 1800 aangekomen in
Noord-Sardinië. Inmiddels op het hele eiland verbouwd. Op graniet en iets hoger
gelegen wijngaarden geeft ie de meeste kwaliteit. Op beide eilanden frisser en
lichter dan op het vasteland. Meestal op RVS opgevoed. De malolactische gisting
wordt geblokkeerd om een goede frisheid te behouden. In handen van goede
producenten kan de druif complexe, rijke wijnen voortbrengen.


–

Kunnen we iets concluderen
na deze proeverij? Is er een voorkeur
voor een eiland?

Een aantal puntjes om te overwegen:

–    Dit was slechts een introductie. Beide eilanden
verdienen een afzonderlijke, verdiepende proeverij.

–       Rosé ontbrak totaal. Juist op Corsica wordt
tegenwoordig uitstekende rosé gemaakt, ook door Canerelli of Antoine Arena, het
grote voorbeeld voor jonge generatie kwaliteitsgerichte wijnmakers. Maar voor
rosé krijgen wij de handen maar moeilijk op elkaar. Geheel ten onrechte, vind
ik.

–      Vermentino bleef onderbelicht. Verdient meer
aandacht in een aparte proeverij.Met diverse wijnstijlen Vermentino en
diverse producenten, van commercieel tot buitenbeentje. Van superfris tot
machtig rijk. 

 

·         Voor de liefhebbers van rode krachtpatsers,
rijke, machtige wijnen (machtig mooie
wijnen zullen de liefhebbers denken) is Sardinië hèt eiland. Raadpleeg de
Gambero Rosso op Cannonau, Carignano, Bovale of Nuragus en er zal een rijke
wereld opengaan.

·       Liefhebbers van avontuur en orginaliteit kunnen
zich naar mijn mening beter richten op Corsica. Er zit hier meer vaart en
energie in de nieuwe kijk op wijn; terroir, authenticiteit, eigenwijsheid,
diepgang, elegantie en experiment zijn de woorden die daarbij horen. En dan kan
het nog alle kanten op.Maar dat is de onmetelijke vrijheid
die het reizen-in-het-glas kan bieden.

 

 

Proefnotities en verslag Hans Lodewijkx

Meer lezen/kijken/luisteren

Corsica:

https://proefschrift.nl/wijn-uit-corsica/

polyfonische muziek uit Corsica:

https://youtu.be/s2PU4dT0cHA

Sardinië:

https://www.decanter.com/wine-news/opinion/jefford-on-monday/andrew-jefford-wines-from-sardinia-300038/

Casu Marzu:

https://youtu.be/jg233hDdj78

Vermentino:

https://winefolly.com/review/vermentino-wine-guide/

Perswijn 2018/07, Ronald de
Groot, Investeren in Vermentino, het succes van Sardinië

Luxemburg van A(lize) tot Z(oet) | Maidenproeverij
By in ,

Luxemburg van A(lize) tot Z(oet) | Maidenproeverij

De wijnbouw aan de Moezel boogt op een lange
traditie. Reeds in het jaar 370 beschreef de romeinse dichter Ausonius hoe de
hogergelegen percelen van de hellingen langs de oever van de Moezel met
wijngaarden waren beplant, terwijl de vlakke delen langs de rivier voor
akkerbouw werden gebruikt. In de middeleeuwen zetten de kloosters de
wijngaarden voort. In die klimatologisch warmere periode werd de oppervlakte
met wijnstokken uitgebreid tot het hele land, tot in de Ösling. Maar na de
ergste winter van het millennium, in 1709, verdwenen die aanplantingen weer.
Alleen de wijngaarden in de mildere rivierdalen bleven bewaard, precies zoals
we ze nu nog altijd kennen.

Valerie Bollen heeft recentelijk de betere
wijnhuizen en -speciaalzaken bezocht in Luxemburg. Van de negen Luxemburgse
druivenrassen zet ze er ons in haar maidenproeverij acht voor. Het zullen cepages zijn, blends
zijn er volgens de « Appellation d‘Origine Protégée – Moselle Luxembourgeoisse
» niet toegestaan. Behalve bij de mousserende wijn. En daar starten we dan ook
mee.

Alice
Hartmann, Crémant de Luxembourg, brut (Chardonnay, Pinot Noir, Riesling)explodeert in de mond, zegt Hans L. Zijn hele mond is gevuld met
mousse! Vervolgens verschijnen de rijpe appels en een bittertje van rode
grapefruit.

Door de
staat gecertificeerde kwaliteit

Wijnen die onder de beschermde geografische
oorsprongsaanduiding « Moselle Luxembourgeoise » op de markt worden gebracht,
moeten zich houden aan de voorwaarden van het lastenboek van de « AOP – Moselle
Luxembourgeoise » en ook een scheikundige en zintuigelijke analyse doorstaan.
Alleen dan mogen ze de benaming «Moselle Luxembourgeoise» dragen. De flessen
die daaraan voldoen, worden voorzien van een etiket met het staatscertificaat.

De « Appellation d‘Origine Protégée – Moselle
Luxembourgeoise » koppelt de herkomstaanduiding aan een kwaliteitsgarantie. Hoe
hoger we in de kwaliteitspiramide naar de top opschuiven, hoe meer het terroir
tot zijn recht moet komen. In oplopende kwaliteit valt te onderscheiden:

Côtes
de: evenwichtige beginnerswijnvan hoog niveau.

Fruitige, lichte wijnen om elke dag
ongecompliceerd van te genieten. Voor alle druivensoorten is de maximale
productie vastgelegd op 100 hectoliter per hectare; bij Elbling en Rivaner is
dat 115 hectoliter per hectare.

Coteaux
de: premiumwijn

De coteauxwijnen zijn klassieke, Luxemburgse
Moezelwijnen die typisch zijn voor een druivensoort en voor een gebied. Deze
premiumwijnen zijn afkomstig van excellente wijngaarden in de kantons
Grevenmacher of Remich. Tegelijk vertegenwoordigen ze twee verschillende
bodemtypes: schelpkalk (kanton Grevenmacher), keuper met kalkmergel (kanton
Remich). Met de hand geselecteerde druiven, beperkte opbrengsten, en een
zorgvuldige verwerking maken deze herkomst tot een smaakbelevenis. Alleen
wijnen met een maximale productie van 75 hectoliter per hectare mogen de
herkomstaanduidingen «Coteaux de» op het etiket zetten. Samen met de hierna
omschreven «Lieu-dit» zijn dit de Grand cru-wijnen van «Moselle
Luxembourgeoise».

Lieu-dit: terroirwijn

Deze zogenaamde perceelwijnen zijn afkomstig
van de beste wijngaarden van de Luxemburgse Moezel. De waardevolle percelen
zijn uniek en nauwkeurig afgebakend. Zo’n wijn is daarom slechts in beperkte
hoeveelheid beschikbaar. Hier wordt de kwaliteit van een wijn bepaald door het
terroir, de herkomst. De wijngaard, beperkte opbrengsten, selectieve oogst die
met de hand gebeurt en het zo natuurlijk mogelijk cultiveren van de wijngaard
zijn slechts enkele criteria die de uitstekende kwaliteit van deze wijnen
verklaren.

(Bron: https://aop.lu/)

Extra
kwaliteit

Meerdere Luxemburgse wijnproducenten voeren
ook nog een eigen kwaliteitssysteem, naast en bovenop het wettelijk systeem.
Dat resulteert dan in aanduidingen ‘Premier
Cru’ of ‘Grand Premier Cru’.
Bovenaan de kwaliteitspiramide staan dan de charterwijnen. De
charterprogramma’s van de verschillende Luxemburgse beroepsverenigingen, het
‘Charta Schengen Prestige’, ‘het Charta Privatwënzer’ en ‘Domaine et Tradition’
zijn onder dezelfde vermelding ingedeeld. De charterwijnen hebben een maximum
van 60 hectoliter per hectare.

Gastronomie: Judd mat Gaardebounen

Wij krijgen – blind – twee wijnen uit de
categorie ‘côtes de’ voorgezet. De eerste is Domaines St. Martin, Côtes de Remich, Elbling, 2016. Volgens Noël
is de wijn bleek van kleur, heeft een kleine neus en in de mond een
citruszuurtje. Ook anderen herkennen vooral de zuren. Het tweede proefglas
‘plakt’ meer en heeft iets weg van muskaat. Ook Paul vindt de Domaines St. Martin, Côtes de Remich,
Rivaner, 2017 milder en fijner.

We vervolgen met drie witte wijnen van, als
het goed is, de betere kwaliteiten. Nou daar gaan we dan! De eerste is een
‘lieu-dit’: Domaines Vinmoselle,
Riesling, Grand Premier Cru, 2016, Lieu-dit Mertert Herrenberg. Berry
herkent de druif en proeft mineraliteit, mint, drop en citrus. Hij zou de wijn
nog even opleggen in de hoop dat dan de nu nog aanwezige zuren beter
integreren. Het tweede glas valt voor Berry veel beter in de smaak. Domaines Vinmoselle, Charta Schengen
Prestige, Pinot gris, Grand Premier Cru, 2016 heeft banaan, hout, zachte
aanzet, zoet erin, weer banaan en hout, en ook nog citruszuren. “Een spannende wijn”! Het derde glas is
gevuld met Domaine St Martin,
Gewürztraminer De nos Rochers, Grand Premier Cru, 2016. Dat is dan weer een
stevig zoete Gewürztraminer met tropische tonen.

We gaan over naar rode wijnen, twee stuks. De Domaine St Martin, Côtes de Remich, St
Laurent, 2011 omschrijft Toos als dun rood-paars, maceration carbonique,
rood fruit, framboos en behoorlijk bitters. Met dat laatste ben ik het
volmondig eens. De Domaine Desom, Bech-Kleinmacher
Enschberg, Pinot noir, 2014 is – voor mij – typisch pinot noir, met staal,
groen, hout en aardbei. Kees voegt er dan nog wat tabak bij.

Luxemburgs
zoet

We eindigen met een serie van drie zoete
wijnen. Luxemburgse zoete wijnen hebben een voorgeschreven minimum mostgewicht:

–      
vendange tardive(late oogst): 95° Oechsle
voor Riesling of 105°Oechsle bij andere druivenrassen. Als basis voor deze wijn
worden geselecteerde, fysiologisch rijpe druiven gebruikt, meestal met een
zekere hoeveelheid botrytis (edelrot). Die schimmel tast de schil van de druif
aan en laat een deel van de aanwezige hoeveelheid water verdampen zodat het sap
op natuurlijke wijze meer geconcentreerd wordt. Uiterlijk kunnen de druiven er
als rozijnen uit gaan zien. De wijnen hebben een typische smaak met toetsen van
honing, gedroogd fruit of karamel.

–      
vin de paille(strowijn): 130° Oechsle. De
gezonde, rijpe druiven moeten minstens twee maanden op stromatten drogen in een
goed geventileerde ruimte. Dat zorgt voor een maximale hoeveelheid suiker en
geconcentreerd sap van de druiven.

–      
vin de glace(ijswijn): 130° Oechsle. IJswijn
kan alleen gemaakt worden van druiven die op natuurlijke wijze bevroren zijn,
bij een buitentemperatuur die tot minstens -7°C is gezakt. De bevroren druiven
worden geperst zodat uitsluitend suikerrijk sap wordt geoogst.

Valerie zet ons van iedere soort één wijn
voor. Gales, Riesling, vendange tardive,
Grand premier cru, Bech-Macher Fusslach, 2016. Bleekgeel van kleur, zegt
Diederick. En daarna sinaasappel, lychee en fris. Just proeft ananas en ook
iets fris’. Domaines Vinmoselle,
Riesling, ‘Vin de Glace’ (Eiswein), 2016 is iets geler. Wederom zijn
Diederick en Just het eens. Beiden proeven honing en mooi verbonden zuren. Na
was abrikoos en caramel heeft deze wijn een zoete finale. Het derde glas is
gevuld met Domaines Vinmoselle, Vin de
Paille, Auxerrois, 2015. Goudgeel, noten (in de varianten: hazelnoot,
pinda, walnoot en pistache), perzik en wat rokerig. Willem-Jan vindt deze het
lekkerst: “van dik hout zaagt men planken”.

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman

Un breve recorrido por los vinos de Extremadura | een kleine cursus Extremadura
By in ,

Un breve recorrido por los vinos de Extremadura | een kleine cursus Extremadura

Just Krijn is een liefhebber van Spaanse wijnen. Hij
bezoekt daar regelmatig minder bekende wijngebieden. Samen met Buuf bezoekt hij
de lokale wijnmakers en als je dan een woordje Spaans spreekt eindigt dat vaak
met interessant en uitgebreid proeven. En je hebt weer een berg materiaal voor
een proeverij! Deze keer krijgen we “een korte rondleiding door de wijnen
van de Extremadura”.

De Extremadura ligt rond de hoofdstad Merida in
het zuid-westen van Spanje tegen de Portugese grens. We proeven 11 wijnen uit
de bekendste wijnregio in de Extremadura:  Ribera del Guadiana. Bijzonder
is dat we deze avond voor het eerst meer dames dan heren op een proefavond
hebben. The times they are changing….

Deel 1: Cava

Als je aan cava denkt, dan denk je aan
Catalonië. Maar cava mag ook in een paar andere regio’s worden gemaakt,
waaronder de Extremadura. De cava wordt gemaakt van de usual suspects: macabeo
en parellada.

De indrinker is Marquéz de Badajos Extra Brut
van Bodegas Medina. Bleek heldergoudgeel, fijne mousse in het glas. In de neus
iets boenwas en perzik. Fris zure aanzet, niet helemaal droog maar wel flink
zuurtje van Granny Smith. Daarna volgen nog drie cava’s. Weer macabeo
gedomineerd maar iets minder zuur. Het alom aanwezige bittertje valt op. Dit is
een duidelijk verschil met de iets meer fruit getypeerde cava’s uit de Penedes.
In de stevige Gran Reserva Brut Nature van Bodegas Via de la Plata (45 maanden
sur lie) is de Granny geëvolueerd naar Goudreinet-appelmoes.  Goede
balans, lekker glas.

Culinair genieten van Iberisch varken

Deel 2: Stil wit

In onbekende gebieden kom je soms onbekende
druiven tegen. Zoals de Montua, een klein druifje met een zachte smaak. Wordt
maar heel weinig verbouwd en zelden als cepage gebotteld. De Montua van Bodegas
Vina Santa Maria  heeft een groenzweem, een muscat neus en forse bitters.
Geen allemansvriend. Ik vrees dat de productie klein zal blijven…

Ook de daarop volgende wijn, een
Verdejo/Sauvignon Blanc van Bodegas Medina is niet makkelijk. De Sauvignon is
duidelijk aanwezig met iets zweterigs in de neus. De wijn heeft een scherp
randje door de sterke zuren achterin.

Bodegas Medina

Deel 3: Rood

Met rood komen we weer iets meer in the middle
of the road. De lichtere wijnen bevallen de meeste proevers wel. Bijvoorbeeld
de Madre de Agua van Bodegas Santa Maria. Grotendeels Garnacha, beetje Cabernet
en Tempranillo. Donkerrood, diffuus, ietsje evolutie in de rand, klassieke
neus, mooi fris. Zwoele ronde aanzet. Chocola en zwart fruit. Weinig zuur
voorin, meer citrus aan het eind. Vol, nog wel tannineus, mooie afdronk.
Stoffig op de tanden zoals je vaker hebt bij grenache die nog een paar jaar mag
liggen. 

De liefhebbers van vettere wijnen komen ook aan
hun trekken met de Jaloco Gran Reserva van Bodegas Medina. Merlot, Cabernet
Sauvignon en Graciano. Een jaartje op staal,  daarna vier jaar op klein
eiken en dan nog een jaar op fles voordat de wijn naar de winkel gaat.
Donkerrood, zwart hart, diffuus. Bessen in de neus, cassis. Kruidig en elegant
in de aanzet door zijn zuren, granaatappel en zwart fruit. Maar daarna koffie,
sigaar, chocola en een flinke afdronk. Forse wijn!

Santa Maria

Bij de uitdrinker (Viognier Vendimia Tardiva van
Santa Maria) herkennen de proevers abrikoos en sinasappel. Is het toeval dat
alleen de dames kamille proeven?

Het was weer een bijzondere proeverij!

Verslag en proefnotities Noël Geisen 

Prix Proeven - competitie maakt wat los...
By in ,

Prix Proeven - competitie maakt wat los...

 

 
Wildtijd. Tijd voor mooie wijnen!

 

We hebben beelden in ons hoofd. Bijvoorbeeld van een bridgeavond, een vogeltjestentoonstelling of een wijnproeverij. Wie onze Prix Proeverij van Noël Geisen bijwoont, ziet van alles dat je níet associeert met wijnproeven. Juichende proevers (zoals bij voetbal), een winnaar die een lustopwekkende dans maakt (zoals bij theatersport). Competitie brengt emoties naar boven. 

We proeven steeds twee wijnen blind en moeten een keuze maken uit vijf aangegeven wijnregio’s. En dan met drie proevers sámen een antwoord formuleren. Zo doen er deze proeverij vijf teams mee. Het team met twee oud proefkampioenen én nieuw lid Leila (welkom) behaalt de meeste punten. Punten worden gehaald door wijnregio’s goed te determineren én de druif te herkennen. 

Er staan achtereenvolgens op de proeftafel: een Spaanse Cava als indrinker, Barbera uit Noord Italië naast Shiraz uit Australië, Gamay uit Noord Oost Frankrijk naast Pinot Noir uit USA, Carmenere uit Chili naast Tempranillo uit Spanje, Merlot uit Bordeaux naast een Chateauneuf du Pape blend uit Zuid Oost Frankrijk, Malbec uit Argentinië naast Primitivo ui Zuid Italië. En als uitdrinker een vin santo van Sangiovese. Een selectie beschreven.

Schug Pinot Noir 2015 Sonoma Coast

Mooie neus, pinot, lekker sappig

 

 

Bodegas Luis Cañas 2006 Rioja Reserva Selection de Familia

Zwoel, kruidig, warm, ceder. Een rijke volle smaak met goede zuren.

Château Peyrelongue 2009 Saint Emilion

Uitermate karaktervolle wijn met veel hout, kruidig, goed concentraat, stal en peperkoek.

Domaine Charvin 2010 Chateauneuf du Pape

De wijn die de minste punten scoorde en dus moeilijk te determineren was. Mooie volle en brede geur, open, aangenaam, rondeur.

Primitivo di Manduria 2014  Feudi di San Marzano

Open geur, kers, kers, kers, lekkere bitter-kruidige afdronk.

Vin Santo Occhio di Pernice 2010 Sangiovese

Prettige rondeur, harmonieus, vijgen.

Mooie proeverij, waarbij ik zo geconcentreerd zat te determineren dat de
aantekeningen summier zijn.

Riesling uit de Elzas, we weten het even niet
By in ,

Riesling uit de Elzas, we weten het even niet

In de jaren
negentig werden de Rieslings in de Elzas zoeter. Dat leek slim van de grootste
witte wijnregio. Meer variëteit. Maar voor de consument is het toch lastig, je
weet bij een Riesling uit de Elzas meestal niet wát je gaat proeven. Trimbach
bleef de droge wijnen trouw. “De laatste tien jaar kiezen veel wijnbouwers die
vielen voor meer zoet – een vals soort rijkdom – toch voor een drogere stijl”,
zegt Jean Trimbach. We proeven Elzasser Riesling.   Annemiek bezocht het gebied, de wijnbouwers. We
krijgen een selectie op tafel. Aangekondigd zijn de rieslings, maar we proeven
meer en breder. Ook komen interessante weetjes naar voren. Zoals het feit dat
maar liefst een kwart van de 150 miljoen flessen uit de Elzas bestaat uit
Cremant. Dat zijn dus 37,5 miljoen flessen per jaar. We proeven de Cremant
d’Alsace van Jean Marie Haag uit Soultzmat. Extreem veel bubbels, prettige
fruitgeuren, licht citrus, wat banaan, prettige smaak, goede balans, Noël roemt
de veel fijne mousse, zachte aanzet, blijft zwoel, niet helemaal droog, zuurtje
eronder, limoen en meloen.

We proeven –
zonder dat te weten – vier witte wijnen van Riesling. Dat blijkt pas na het
uitpakken van de flessen. We weten het even niet bij het proeven. Iedereen is
bedachtzaam. Iemand mist appeltjes. Een ander zuren. Een ander vindt dat er
veel kruidigheid te proeven is. Zelf dacht ik aan pinot gris.

Riesling PFAFF
2016 Cave de vignerons Pfaffenheim

Lichtgeel,
zwoel meloen sappig goede zuren, bittertje in afdronk, ook best veel zuren.
Berry benoemt citrus, frisheid en noemt de wijn te jong om nu te drinken. 

Riesling
Steingold 2015 Cave de vignerons Pfaffenheim

Mineralig,
licht kruidig, goede balans, minder zuren, rondeur. Berry benoemt een zoetje in
de aanzet, voller dan de vorige wijn. Niet gek, want deze wijn komt van Grand
Cru wijngaarden. 

Riesling Grand Cru Eichberg 2016 Odile Weber

Geurig, kruidig,
expressief, breder, pauwenstaart neus, piepklein zoetje, goede balans,
charmerend, lang nahangend, heel harmonieus. Ik vind dit een indrukwekkende
wijn van een wijnbouwer die biologisch werkt. De opbrengsten zijn laag (30 tot
50 Hl/ha voor Grands-Crus): dit garandeert een goede kwaliteit in alle
weersomstandigheden. Het sap vergist zonder toevoeging van gist, SO2 of
vitaminen. Geen chaptalisatie. De wijnen fermenteren op hun eigen ritme met de
inheemse gisten van de wijnstok, en verkrijgen daardoor een meer gevarieerde
aromatische expressie. De wijnen fermenteren van nature langzamer bij lagere
temperaturen, wat de uiteindelijke kwaliteit van de wijn ten goede komt

Riesling 2009
Goldert Grand Cru Cave de vignerons Pfaffenheim

Expressief,
peer, scheermes scherp met ook zekere verfijning, mooi glas, mooie zuren, ook
wat caramel, eetwijn, bittertje. Berry vindt dit veruit de interessantse en
spannendste wijn, kruidig, mooi filmend, goede balans, zachte aanzet. 

Elzasser zuurkool

Riesling wordt
in toenemende mate gebruikt in blends, zoals dat vroeger ook het geval was. We
proeven een goed in balans zijnde BLACK TIE 2017 met appeltjes en limoen. 

HAAG IMAGINE ALL THE WINE Riesling Pinot Blanc Pinot
Gris 2016

Van twee Pinot
Noirs krijgt de 17 maanden op houten vaten gerijpte cuvee 1621 de handen op
elkaar. 

Cuvee 1621 Pinot Noir 2015 Jean Claude Koehler   

Aardbei en
framboos, frivole neus, veel tannines in de smaak, bitters, neus is fijner dan
de smaak. Eric benoemt het zoetje en kers, beetje hout, lang van smaak.
Angelique ruikt pijptabak. 

Van drie
Gewürztraminers maakt de volgende op mij de meeste indruk. 

Gewürztraminer
2016 Grand Cru Pfersigberg, Odile Weber

Geëvolueerde
kleur, perzik, mango, zachte zalvende aandronk, heel harmonieuze wijn, zoetje
in de smaak. Toos zet tropisch fruit te ruiken, een zwoele aanzet. 

Fijne proeverij
met uitmuntende documentatie.

Piëmonte, het gebied met de Koning en Koningin van de wijnen
By in ,

Piëmonte, het gebied met de Koning en Koningin van de wijnen

 

Willem Jan schenkt ons vanavond wijnen uit Piemonte. Hij vertelt dat Piemonte een relatief luxe regio is. Vroeger met koningshuizen en nog steeds met koningswijn en koninginnewijn. En, zo zegt Willem Jan, ook met prachtige kookboeken.

De indrinker Deltetto, V.S.Q., extra brut, 2011, metodo classico is gemaakt van pinot nero en chardonnay. Een nette mousse, met een hint van noten. En volgens Annemiek ook een apart bittertje.

Bij de witte wijnen starten we met La Battistina, Araldica, Nuovo Quadro Piemonte, Gavi, 2017, cortese. Groengeel van kleur. De geur is interessanter dan de smaak, zegt Valerie. Ook Kees benoemt de ‘stevige neus’. We ruiken tropisch fruit als mango, perzik, ananas en zelfs grapefruitbitters.
Volgens Paul heeft de wijn ‘lengte en zuren’.

De tweede witte wijn, Deltetto, San Michele, Roero Arneis, 2017 heeft
zelfs een beetje een roze tint. Frisse zuren als in Granny Smith. Paul doet er nog wat hazelnoot,  stro en een klein zoetje bij om te komen tot ‘een knappe wijn’.

Dan gaan we al over naar rode wijnen.

De eerste is Marchesi di Barolo, Piemonte Grignolino, 2016. Een transparante wijn, met lichtbruin randje en besjesneus, zegt Toos. Dan neemt ze een slok; ‘wow, …, te jong, tannines, veel body en houttonen’. Grappig het verschil in neus en mond.

Fontanafredda, Briccotondo, 2015, dolcetto is minder transparant en dieper rood, met een paarse rand. Berry beschrijft de wijn als zwarte fruitbessen, leder, laurier, zachte aanzet en ook vlak, saai en geen italiaanse zuren. Oh jee!

Dan gaan we verder met twee wijnen van barbera-druiven.
Een keer d’Alba, de andere d’Asti. Barbera d’Asti heeft DOCG-status; d’Alba heeft de DOC-status. Kijk ook eens op youtube  (https://www.youtube.com/watch?v=xj_Y2QjSY18).

Wij proeven als eerste d’Alba, namelijk Deltetto, Rocca delle Marasche, superiore, 2015. Roodpaars, mooie neus, beetje branderig en een houtje. Ook wat ‘fruit met fruitvliegjes’, erg rijp, bijna te rijp. Rob vindt het een zwoele wijn, scherp. De barbera d’Asti is La Spinetta, Cà di Pian, 2014, barbera d’asti. Roodzwart, ruikt – vind ik – naar geknakt onkruid. Tannines zijn stevig aanwezig.

Ossobuco

Daarna proeven we drie wijnen naast elkaar. De eerste is een barolo, die wordt gemaakt buiten de barolo-zone. Dat is bijzonder; maar enkele partijen mogen dat. Deltetto, Parussi, 2013, barolo is dan ook gemaakt van door Deltetto in barolo gekochte nebiollo-druiven. Een neus van melkchocolade. Volgens Valerie met rood fruit zoals aardbei, een zoetje en toch fris. Diederick vindt het een fruitbommetje!

Dan het tweede proefglas van deze serie. Fontanafredda, Barolo, 2009. Wow! Ik herken een belegen Barolo-neus en verdrink in de geur alleen al. Lekker, lekker, lekker! Diederick vult aan met kers, leder, roosjes, zwoele aanzet, droog in tannine en blijft hangen. ‘Barolo, Koning van de wijnen en Wijn van koningen’. Deze wijn is één van de hartendiefjes van deze avond.

Het derde proefglas is gevuld met Fontanafredda, 2008, barbaresco. Ook
erg lekker, met aardse tonen, bessen en leer. Maar ik ben nog overdonderd door de vorige… En dat terwijl Barbaresco, naast Barolo, dan weer geldt als
koningin.

Willem Jan vraagt ons of wij het kunnen proeven welke van de drie de barbaresco is. Ik zocht het nog even op. Voor Barolowijn is een rijping op het domein van minimum 38 maanden, waarvan 18 maanden op houten vat, voorgeschreven. Voor een Barolo Riserva is dat zelfs een minimale rijpingsperiode van 62 maanden, waarvan 18 maanden op vat. Voor
barbaresco is – slechts? – een rijping van 26 maanden, waarvan 9 maanden op houten vat, verplicht. De Riserva’s dienen minimaal 50 maanden, waarvan 9 op houten vat, te rusten. Het is dan ook daarom dat een Barbaresco meestal iets lichter en fruitiger is dan een Barolo. Uitzonderingen daargelaten….

Dan gaan we terug in de tijd. Naar de jaren 90.

Eerst Giovani Corino, Barolo, 1997.
Een rijpe wijn, zegt Noël. Met melkchocolade proeft Kees. Ik proef mokka, thee, as, wildfond,  pure chocolade, brandewijn en tannine. Hartendief van Willem Jan.
De tweede 90-er is Moccagatta, Cole Barbaresco, 1999.
Tertiair en tandplakkend! Krenten en tabak, zegt Kees. Annemiek ruikt en proeft bouillon.

We sluiten de avond af, met een wijn waarmee zijn liefde met wijnhuis Deltetto begon. Jaren geleden zette oudlid Nello deze wijn voor. En Willem Jan was verliefd; zijn echte hartendief, en niet alleen van deze avond. Deltetto, appasito, Bric du Liun, Roero Arneis, 2006. Okerkleurig. Ik ruik verse asperge. Annemiek ruikt en proeft citrus, orange en tropisch. Mooi bittertje en honing.

Willem Jan, dank voor de mooie reis door Piëmonte.

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman