Categorie: Blogger

Kritisch zijn op paars
By in ,

Kritisch zijn op paars

Rob van Ginneken brengt vijf champagnes op tafel, omdat alléén maar ‘deep purple’ wijnen… zwaar is. Wijnen met paarse kleur komen van aglianico, petit syrah, syrah, malbec, touriga nacional en mourvèdre (aldus Wine Folly). Rob wil graag dat we daar kritisch op zijn. Doen we dus. Overigens blijkt in de loop van de proeverij dat twee wijnen écht paars bieden.

Champagne

Het Champagne deel van de proeverij bestaat uit vijf Champagnes die zijn gemaakt van 100% chardonnay. De verschillen zijn ontstaan door hóe de wijnmaker aan de knoppen zit. Rob daagt ons uit om die knoppen te benoemen. Is er veel of weinig dosage
gebruikt? Hoe lang heeft de wijn ‘sur lattes’ kunnen rijpen in de fles? Van welk gedeelte van de champagne komt de wijn; terroir dat zorgt voor fruit of terroir dat mineralen oplevert. De vijf wijnen komen voor in de top 10 lijstjes van Christie’s World Encyclopedia of Champagne. Ieder van de champagnes maakt mij gelukkig. Kleine verschillen in waardering, allemaal 90+ punten wat mij betreft.

Twee jaargang champagnes Sublime 2012 en Le Mesnil 2006 komen van dezelfde coöperatie. Beide champagnes hebben 8 gram dosage gehad en ik hoor verschillende proevers inderdaad het ‘zoet’ benoemen. Een deel van de proevers waaronder Rob geeft de voorkeur aan de jongere champagne. Zoniet deze scribent, ik geef de voorkeur aan de Le Mesnil 2006 Prestige die ruikt naar appelmoes, gebutste appels. In de smaak vind ik de enorme hoeveelheid zuren veel sprekender dan eventueel zoet,
heel true to type en wat champagne herkenbaar maakt in vergelijking met bijvoorbeeld cremant, cava of prosecco. Appels in de smaak met een bittertje in de afdronk. Véél elegantie, schrijf ik op. Diederick benoemt het bittertje, citrusfruit en amandelen.

Ik vergeet zowaar de indrinker, een ‘Brut Sans Annee’, een BSA: Larmandier Bernier Latitude Brut Blanc de Blancs, biodynamisch gemaakt. Een van de hartendiefjes van Rob en het moet gezegd: levendige wijn, heel zuiver. Mooi gist in de geur,
appelig, granny smith in de smaak, veel zuren.

Palmer & Co. Blanc de Blancs is de champagne met mijn hoogste score. Een enorm fraaie geur met veel expressie, ik ruik bloemen en rozen. De wijn komt met een héél expressieve mousse de mond binnen, hallo! Dat is een hardhandige kennismaking
met een wijn die daarna een heel ander karakter toont: mildheid, liefelijkheid. De appelzuren proef ik pas in tweede instantie in de afdronk. ‘Keidroog’ zegt Paul.

Paarse wijnen

Mastroberardino ‘Redi More’ Irpinia Aglianico 2014 is het tweede hartendiefje van de proeverij. Wát een complexiteit, verzucht Rob. De wijn uit Campanië heb ik voor de zoveelste keer níet als Aglianico herkend. Toos benoemt de wijn als zwoel,
jammig en met droge houttonen. Ik ruik kruiden, kersen, proef een bittertje in de afdronk. Frivool staat in mijn aantekeningen, en als kritische noot: wat dunnig. Die complexiteit komt op mijn tong niet tot zijn recht.

Mogelijk heeft de vorige wijn last gehad van Catena Alta Malbec Historic Rowes 2015, waar ik enorm van onder de indruk raak. Paars! Zegt Toos. En ook weer zwoel. Mijn aantekeningen: wát een neus, een lichte stalimpressie en een heerlijke gelaagde geur met steeds iets nieuws te ontdekken: pruimen, chocolade, turf, tabak, een zoetje, in de mond een bek vol wijn, stevig, wow.

Het is daarna alleen maar beter, ook die rode wijnen zijn allemaal 90+ in mijn boekje. De Quinta do Noval 2009 vind ik niet helemaal 100%. Cono Sur 20 barrel Syrah uit Chili is sappig, zit hoog in de zuren en heeft mooie tonen van kreupelhout en zoethout.

 

 

Ridge Lytton Estate 2015 Petit Syrah

Voor mij dé wijn van de proeverij. Paars rood. Morelkersen. Een heel rijke geur. Annemiek benoemt anijs, kruiden en cacao. Ik proef wat salmiak, een tikje drogende, voluptueuze rijke wijn.

We sluiten de leerzame proeverij af met een glas vintage port 2007 Noval. Ik besluit om enkele flessen van deze wijnen in de kelder te gaan leggen. Het was een blije dinsdagavond.

Mijn spelen is leren, mijn leren is spelen - Best off riesling
By in ,

Mijn spelen is leren, mijn leren is spelen - Best off riesling

In 1778 verscheen
in Utrecht anoniem de bundel Proeve van kleine gedigten voor kinderen, daarna
toegeschreven aan de advocaat Hieronijmus van Alphen – dezelfde van Jantje zag
eens pruimen hangen – met het gedicht Het vrolijk leeren:

Mijn speelen
is leeren, mijn leeren is speelen,

En waarom
zou mij dan het leeren verveelen?

            Het lezen en schrijven verschaft mij
vermaak.

Mijn hoepel,
mijn priktol, verruil ik voor de boeken;

Ik wil in
mijn prenten mijn tijdverblijf zoeken,

            ’t Is wijsheid, ’t zijn deugden,
naar welke ik haak.

(haak=
verlang)

Spelen en
leren, leren en spelen, is wat Hans Lodewijkx altijd doet met zijn ontregelende
proeverijen. Met series die door elkaar worden gehusseld. En te veel wijnen.
Want kiezen, dat kan ie niet goed, Hans Lodewijkx. Maar wát een neus voor
kwaliteit. Oprechte interesse in het ambacht van de wijnmaker, respect voor
terroir. Prachtige documentatie én foto’s. Met zijn Best off Riesling maakt
Hans zijn reputatie meer dan waar. Zijn laatste proeverij, ik hoop op een
Heintje Davids effect…

Vijf
indrinkers, een heeft kurk, dus vier om te proeven.

ADAM DRONER
HOFBERG RIESLING KABINETT

Héél leuk om te doen. In de oudere wijnen komt petrol terug in de
proefnotities, ieder jaar ouder betekent een iets rijkere geur. Zo heeft 2017
citrus, in 2016 komen er bloemetjes bij, in 2014 wat boter en kruidigheid en in
2013 mineraliteit. 2017 is vooral beloftevol, 2016 heeft de voorkeur van de
meeste proevers, Rob roemt de perfecte eenheid en zoet/zuurbalans, Claartje
noemt 2016 het meest ambitieus, 2014 heeft mijn voorkeur van wege de rijke
boterige geur, prominente zuren en rondeur in smaak, terwijl 2013 relatief de
zachtste zuren heeft, de meeste kleurontwikkeling en het zoet wat meer naar
voren komt. Voortreffelijke wijnen.

Hierna volgen negen Grosses Gewachs Rieslings, een Oostenrijkse Riesling en
twee Auslese Rieslings. Ik herinner me jongere jaren GG proeverijen en die…
vind ik moeilijk! Maar nu proeven we zes, zeven, tien jaar oude wijnen… lekker.

ROBERT WEIL 2013  KIEDRICH GRÄFENBERG GG

Rheingau. Helder waterig, geel, peer, goed concentraat, bittertje. Eric benoemt
witgeel, zure appel, grapefruit, verf, steen, mineraal en mandarijn. Just voegt
meloen toe.

CHRISTMANN 2013 KÖNIGSBACHER IDIG GG

Pfalz. Goudgeel, citrus en bloemig, heel prominente zuren, eleganter en smaller.
Volgens Eric rijker in de mond, tropischer, mango, boter, munt en abrikoos.
Just benoemt vanilletonen, frisse en fijne zuren, nootachtig. Paul noemt deze
wijn wat minder geconcentreerd dan de vorige, iets duffer. 

KÜHLING GILLOT 2013 NIERSTEIN PETTENTHAL GG

Rheinhessen. Goudzweem, peer, mineraal, ook wat aards in de smaak, best
uitgesproken, bittere zuren, eetwijn met veel kwaliteit.  Eric stoort zich aan het sulfiet in de neus
waar Cees de wijn typisch noemt, true to type met petrol én een piepklein
zoetje.

KELLER 2013
WESTHOFEN KIRCHSPIEL GG

Rheinhessen. Heldere kleur, goede zuren, goede balans, best spannend. Eric
bemerkt dat de wijn lang blijft hangen (altijd een kwaliteitsindicatie). Cees
ruikt ananas. Toos betitelt de neus als fraai met perzik, appel, zoetje, mango,
smaak is het meest complex van de Rheinhessen GGs.  

WAGNER STEMPEL 2013 SIEFERSHEIMER HEERKRETZ GG  

Rheinhessen. Meeste kleurontwikkeling, kleine bloemetjes, een kruidje, sappig,
misschien net iets eendimensionaler dan de andere, Cees benoemt ananas,
stevigheid en een bittertje. En Eric petrol, honing, stroop en bloemen.

Monzinger Halenberg

EMRICH-SCHÖNLEBER 2012 MONZINGER HALENBERG GG

Nahe. Helder, peer, goede bitters, eetwijn, ook wat tropisch fruit, mango, hangt
mooi na, elegantie. Berry is onder de indruk: compacte geur, peer, hooi, stro,
honing, sappig, komt dunner binnen, elegant en blijft lang doorspelen. 

SCHÄFER-FRÖHLICH 2012 MONZINGER HALENBERG GG

Nahe. Fantastisch natuurlijk, twee producenten van dezelfde wijngaard en
hetzelfde jaar. Helder, klein mufje, mineraal, kardemom, kruidje, scherpe zuren.
Berry ruikt wat hij nog nooit in Riesling rook: skischoenen! Gebruikte bedoelde
hij volgens mij. Dat denk ik door de andere woorden: stinkkaas, zweet. Eric
weet diezelfde geur dan weer iets omfloerster te verwoorden: Munsterkaasje!  

EMRICH-SCHÖNLEBER 2009 MONZINGER HALENBERG GG

Nahe. En dan dezelfde wijngaard, dezelfde producenten, maar dan drie jaar
ouder: 2009. Vanille, goed geconcentreerd, tropisch fruit in de geur, mango,
héél lang nahangend bittertje. Heel complexe wijn, liefelijker geur dan de
volgende wijn, ook liefelijke smaak door een pietsie zoetje van hele rijpe
druiven. Eric benoemt petrol en honing. Leila benoemt de wijn als subtiel, lekker,
abrikoos.  

SCHÄFER-FRÖHLICH 2009 MONZINGER HALENBERG GG

Nahe. Gesloten neus, mooie smaak met prominente bitters, veel concentraat, komt
pas na lange tijd los. Claartje ruikt petrol en proeft in de smaak tropisch
fruit. Saskia benoemt vooral de erg mooie zoet/zuur balans. Just ruikt iets
gistigs op de tong, fruitzuren die lang blijven hangen. En HansL? Die zegt:
deze wijn elektriseert meer. Mooi gezegd.  

FX PICHLER RIESLING UNENDLICH 2005

De enige Oostenrijkse riesling in de proeverij, maar wat voor een! Goudgeel,
uitstekende balans, goede zuren, licht honing, perzik, abrikoos. Adembenemende
wijn. Diederick is ook onder de indruk: rijp, tropisch fruit, honing, caramel,
intense smaak, botertje, complex. Wanneer open je zo’n pareltje uit de kelder?
Ach… wat maakt het uit, is het voor een feestje dan is het goed, is het zomaar
dan beleef je een feestje. Meditatiewijn. Gastronomische wijn.




WEINGUT HAART 2016 PIESPORTER GOLDTROPFCHEN AUSLESE #30

Twee piepjonge Ausleses, cuvee #30 en #35, ook nu speelt Hans weer met onze verwachtingen
en kennis, wat is het verschil? De eerste wijn is liefelijk, uitnemende balans,
goede zuren, vettig, ananas. Echt een fles om tot 2026 vanaf te blijven.

WEINGUT HAART 2016 PIESPORTER GOLDTROPFCHEN AUSLESE #35

Meer geur, al meer zoet, maar ook prima balans. Toos geeft ook aan dat het zoet
in deze wijn al iets meer naar voren komt. De oplossing? Deze wijn stopte met
gisten, zei Hans, om daarna weer door te gaan en gedurende een jaar lang (!) te
blijven gisten. Haart werkt alleen met wilde gisten. Spannend om deze twee
wijnen naast elkaar te proeven. Ook dit glas zou ik tot 2026 niet meer
aanraken.

Hans beloofde ons een ‘excerpt’ van vrolijke wetenswaardigheden; deze
grabbelton krijgen de geachte leden per email samen met de aankondiging van dit
verslag. We starten dit verslag met een gedicht. Hans werd op zijn laatste
proeverij ook uitgeluid met een gedicht, door Just, van Jean Pierre Rawie.

Park in
Volterra

De herfst
deed zich reeds vaag gevoelen.

Het was het
einde van ‘t seizoen.

De zetbaas
van het paviljoen

sjouwde met
tafeltjes en stoelen.

Geremd door
zuidelijk fatsoen

stonden
ragazzi en fanciulle,

verachting
veinzend, in de zwoele

namiddagzon
verliefd te doen.

Wij dronken
een glas wijn en zwegen.

Wij bleven
met onszelf alleen,

tot er een
oude man verscheen

die blaren
op een hoop ging vegen.

– Als in een
Franse film, zo één

waar ze
elkaar tot slot niet kregen.
Côte de Blaye: Liefhebbers-Bordeaux ‘van de overkant’
By in ,

Côte de Blaye: Liefhebbers-Bordeaux ‘van de overkant’

Oenoloog Pierre Ardoin is
verbonden aan de universiteit van Bordeaux. Château Cap Saint Martin in Blaye
is het familiedomein. Als Ardoin over de rivier de Gironde kijkt, ziet hij de
wijngaarden en kastelen van Pauillac. Hij bottelde een cuvee met 100% cabernet
sauvignon en noemde die met een knipoog: Cabernet d’en face. De cabernet van de
overkant. Zó kwam ik op het idee om Côte de Blaye centraal te stellen in een proeverij. 


De Gironde met links boven Pauillac en rechtsonder Blaye

Luttele dagen daarna zag ik een prachtige foto van Damien Barton gemaakt vanuit
een vliegtuig, precies daar waar je een mooi zicht hebt op Pauillac en Blaye. De
verschillen tussen de wijnen van Pauillac en Blaye zijn levensgroot. Dat ligt
vooral aan de grond. in de Medoc bieden kiezelbanken de wijnstok een warme en
goed gedraineerde bodem. Premier Crus hebben een kiezellaag van drie meter of
meer. De Côte de Blaye heeft klei en kalksteen. Het levert middelmatige en op
zijn best goede wijnen op. 


Ik heb iets met de wijnen van de Côtes de Bourg en Blaye.
Dat komt zo. Mijn eerste boek over wijn bewaren is het wijnkelderboek van Wina
Born uit 1975. Zij schrijft met veel warmte over deze wijnen: “ideaal om weg te
leggen omdat ze door enige jaren rijping véél kunnen winnen.” De bescheiden
prijs speelde ook mee, een student kan geen zich geen Grand Crus veroorloven.
Van oudsher is Nederland onder de rivieren Bourgogne gericht; de calvinisten in
Groningen en Friesland kozen voor Bordeaux om weg te leggen. In Avenue schreef
Wina Born over ‘vergeten’ flessen geouderde Blaye die ze aantrof bij goede
regionale restaurants en herbergen. 


Wijngaarden van Château du Grand Barrail

Op zoek naar consistentie

Als we wijn verwoorden zien we grote verschillen in
waardering. De een proeft zus en de ander zo in de wijn. We geven in deze
proeverij ook punten. Zijn we daarin consistenter? Welnee. In de eerste serie
Château du Grand Barrail met de jaargangen 2009, 2005 en 2003 kiezen zes
proevers voor 2009, twee proevers voor 2005 en elf proevers voor 2003 als beste
wijn. De wijnen zijn Nederlandse Berger bottelingen. De puntenwaardering is het
gemiddelde van alle proevers. 


Château du Grand
Barrail 2005  Kleine neus, dof, turf en
champignons – 11,6 punten 


Château du Grand Barrail 2009  Geur met veel mooie lagen : koffie,
anijs, chocolade en mocca, sappige wijn – 13,2 punten 


Château du Grand Barrail 2003  Geur met tonen  van herfstbos, sappige wijn met goede zuren,
16 jaar oud maar nog lang niet vermoeid – 13,5 punten 


In de tweede serie staan van hetzelfde domein cuvees met
geselecteerde druiven en deels nieuw houtrijping, allen château bottelingen.
Cuvee Roel 2001 kreeg 100% houtrijping, Révelation 2001 en 2005 voor een deel
nieuw hout. Acht proevers geven de voorkeur aan Cuvee Roel 2001, de andere
bottelingen worden door steeds vijf proevers als hoogste gewaardeerd. 


Château du Grand Barrail 2001 Cuvee Roel, gemaakt van 80%
merlot en 20% cabernet sauvignon, 100% nieuw hout. Indrukwekkende geur met veel
complexiteit, ik ruik truffels, anderen zwart fruit, chocolade en tabak. Ik
dronk deze wijn eerder en vond dat het hout te dominant, maar dat is nu
helemaal geïntegreerd, evenwichtige en fijne wijn – 13,6 punten 


Château du Grand Barrail 2001 Revelation, interessant naast
de Cuvee Roel, 90% merlot, 10% cabernet sauvignon, van 40 tot 80 jaar oude
stokken. Ik vind dat deze Revelation vooral mineraal gedomineerd is. Mooie
smaak.  – 13,7 punten 


Château du Grand Barrail 2005 Revelation  De wijn heeft een klein stinkertje, maar ook
weer koffie en chocolade, wat natte wol. Sappige smaak met nog veel tannines. –
13,3 punten 


Welke wijnen wegleggen?

In de derde serie proeven we drie prestige cuvees naast
elkaar van wijndomeinen die dicht bij elkaar liggen. Ieder van deze flessen is
de moeite waard om weg te leggen en daarna te volgen. 


In Blaye moet hard worden
gewerkt om de wijn te verkopen. De wijnbouwers hebben enkele jaren de handen in
elkaar geslagen en een collectieve campagne gemaakt, met ook steeds filmpjes
over het domein. Dat is reuze informatief. In dit verslag zijn links opgenomen naar deze filmpjes. 


We zijn in deze serie opnieuw
inconsistent in waardering: acht proevers geven de voorkeur aan Du Grand
Barrail, in de gemiddelde waardering scoren de wijn dicht bij elkaar. 




 Klik hier voor het filmpje over Cap Saint Martin 


Château Cap Saint
Martin 2015 Cuvee Prestige Côtes de Blaye

Wijn is merendeels van merlot, 12 maanden houtrijping,
opbrengst 40 hl/ha. De wijn presenteert zich nu jong verrassend lekker:
kersenfruit in de geur, rozen, vanille, mooie voluptueuze rondeur. Elegantie ook.  – 14,4 punten 

 

Klik hier voor het flimpje over Château du Grand Barrail



Château du Grand
Barrail 2015 Revelation Côtes de Blaye. Het lijkt een kenmerk van du
Grand Barrail, ook in deze wijn ruiken we wat chocolade, lijm. Mon Cherie
kersen. Veel smaak, hap sap. – 14,3 punten 


 

Klik hier voor het filmpje over Château Gigault


Château Gigault 2015 Cuvee Viva, Côtes de Blaye. Gemaakt
van 100% merlot. Iets vegetaals in de geur, naast framboos en mocca. Veel
rondeur. Mooie wijn – 14,5 punten. 



Verticaal van de Magiër van Madiran
By in ,

Verticaal van de Magiër van Madiran

Laurence en Alain Brumont

Madiran = Alain Brumont. Is niet zo, natuurlijk – er zijn meer wijnmaker
die de Tannat kunnen temmen – maar je zou ’t soms wel denken afgaande op de
wijnen die bij de BWS op tafel komen. Nou is dat niet erg, want meneer Brumont
maakt mooie wijnen, zowel van het familiechateau Bouscasse als van het later
overgenomen Montus. Voor een bredere
verkenning van de appellatie is het nu wachten op Berry (je wilde namen, Berry?
Hier heb je namen: Domaines Mouréou en Capmartin, Chateaux d’Aydie en
Laffitte-Teston). Vanavond gaan de de diepte
in en proeven we jongere en oudere wijnen van Brumont.

De eerste serie is wit. Daar had ik al op gehoopt, want een hele avond
alleen maar tannat is lastig. Twee droge Pacherenc du Vic Bilhs (de naam is
oud-Gascons en verwijst naar het Oude Land, Vic Bilh; Pacherenc is het
opbindsysteem van de wijnstokken), een van Bouscasse en een van Montus. De
meningen lopen wat uiteen over welke nu de meest volle dan wel de meest volle
is, en of ze nu wel of geen hout hebben gehad. Wel hout, maar wel groot (600
liter), met batonnage van de gistsporen. En de wijnen hebben zeker vulling.
Zelf vind ik de Montus de meest frisse – iets wat ik later ook proef bij de
Montus Prestige, trouwens. Liefhebbers- en zeker geen receptiewijnen zijn dit
allebei, met een stinkertje in de Montus, en een bittertje op het einde; de
Bouscasse heeft iets rokerigs, rijk fruit en een wat warme afdronk.

Drie series rood volgen, van de Bouscasse Vieilles Vignes, de Cuvee
Prestige van Montus, en in de laatste serie staan zijn nog prestigieuzere
wijnen. De BVV is een hele interessante mini-verticaal. Wat achteraf de jongste
wijn blijkt te zijn, de 2010, heeft mooi frambozenfruit, een naar paars
neigende kleur, en lekker sap. De oudste (2000) is een mooie seigneur, stal,
vlezig, donker fruit, met goede zuren en goed in balans. Daartussen staat de
2007, op dit moment duidelijk de minder wijn, met veel structuur (zuren,
tannines) maar weinig fruit en wat natte hond. Heeft deze wijn tijd nodig? 

De (Cuvee) Prestige zou volgens de bron van Noel in een internationale
stijl gemaakt zijn, in ieder geval ten opzichte van Bouscassewijnen. Toch
vallen me vooral de zuren op, die de wijnen fris houden. De meeste discussie
levert de 2002 op: veel proevers vinden dit een prachtige wijn, en van Wine
Spectator krijgt de wijn ook 91 punten; zelf heb ik na de spannende neus
(chocolade, noten, vanille) veel moeite met de wel erg stevige tannines. De drie
jaar jongere 1999 heeft ook veel, maar rijpere tannines, leer en stal, en is
mooi in balans. Deze wijn krijgt van Bob Parker 93 punten, net als de derde
wijn, de 1996, die wat gesloten is vanavond, met een thee-impressie en de nogal
aanwezige eerder genoemde zuren. Dit ‘afbraakzuren’ noemen zoals bepaalde leden
wel eens doen (niet vanavond) gaat veel te ver, maar nadert deze wijn wellicht
ondanks de mythische reputatie van Madiran, Tannat en Brumont, toch het einde
van zijn drinkperiode? Het zou mij niet verbazen.

De laatste serie alweer. Hier staat de XL, wat niet staat voor extra large
maar voor 40 maanden in nieuw groot hout (600 liter). Deze cuvee wordt terwijl
de wijn in het vat rijpt niet bijgevuld met wijn maar met kiezels om de
zuurstof niet te veel kans te geven. Deze wijn heeft de voorkeur van Noel en
scribent; veel andere proevers prefereren de andere twee jaargangen van single-vineyard
‘La Tyre’. De XL 1995 is de klassiekere wijn, met rozebottelachtig fruit, rijpe
tannines, krachtig, en met een lange afdronk; doet mij wat denken aan de 1999
Prestige.Les Tyres sont quelque chose de différent.Erg zoet in de
aanzet, vooral de 2001, da’s even schrikken. Maar ja voor 100 eurootjes wil je
natuurlijk wel wat krijgen. De 2010 is, vind ik, wat beter in balans: hier komt
een mooi sinaasappeltje om de hoek kijken, de wijn is ook wat fruitiger dan
zijn oudere zusje, veel van alles en als je daarvan houdt, of in de stemming
bent, een hele mooie wijn.

We drinken uit met een zoete Pacherenc, van druiven geoogst in december.
Mooie fruit (perzik, abrikoos), krentjes, caramel, niet te zoet, een mooi
bruggetje naar en wijn bij de kaasplank, waar een Baskische Brebis de hoofdrol
vertolkt.

Proefnotities en verslag Rob van Ginneken

Duo's blind geproefd, met een heldere opdracht
By in ,

Duo's blind geproefd, met een heldere opdracht

Gerard van Avendonk opent het voorjaarsseizoen 2019 van de Brabantse Wijnsociëteit. Onder bezielende begeleiding van Bernard, trakteert hij ons op zijn “Mijn Favorieten”! Daartoe zet hij ons, na de indrinkers, steeds twee geblindeerde wijnen voor van hetzelfde druivenras. Aan ons de schone taak de druif te herkennen en zo mogelijk de verschillen te duiden. Heerlijk, zo’n duidelijke opdracht. Voor bijna iedereen….

De mousserende Pulpo albarino, 2017, Rias Baixas heeft een klein stinkertje in de neus. Op de tong volgt tropisch fruit zoals mango en ananas, met ook wat friszure groene appel.

De tweede mousserende indrinker is Pagos de Galir, godello, Valdeorras Galicië, 2017. Witgeel met een roze gloed. Claartje proeft groentonen – en ik maar denken dat je die alleen kunt zien – in een harmonieuze wijn. Peertjes, zegt Paul. En wat voller dan de andere indrinker, meent Kees.

Al snel hierna doet zich een uitdaging voor. Bij het doorgeven van de wijnfles, ‘struikelt’ de fles over het niveauverschil tussen de twee tafels en schenkt gul de wijn over het toetsenbord. Snel ingrijpen voorkomt erger, maar de toetsen d en f hebben toch een slokje te veel genomen. Deze geven zich gewonnen en doen niet meer mee.

Twee keer grüner veltliner, beide van Domaine Wachau.
Volgens Just is de Smaragd 2016 zwoeler en zoetiger dan de Federspiel 2017.
Ook Annemiek vindt Smaragd filmend met vanille en sinaasappel; Federspiel heeft een mooi parfum van mineraliteit en ananas, met een bittertje op de tong.

Als derde komt nu de tweede serie… Logisch toch?

Riesling. Het eerste glas komt uit de Alsace en is Trimbach riesling reserve, 2016. Bloemen en licht petrol. Het tweede glas is Dr. Loosen, Wehlener Sonnenuhr, 2017. Volgens het etiket is deze riesling niet ‘trocken’, maar ‘dry’. Is de internationalisering aan de Mosel doorgedrongen of doorgeslagen? De wijn heeft houtlagering gehad en prikkelt -toch – nog wat op de tong.

Serie 4 bestaat uit twee keer nebiollo. Beide zijn, zoals gebruikelijk, behoorlijk transparant. Renato Rabbi Ochetti, Langhe, 2016 is helder rood. Kees: kersen, staal, elegant en veel fruit. Diederick voegt daar bonbons en yoghurt aan toe. De tweede, Asheri, Barolo, 2014, lijkt wel een gespleten persoonlijkheid! Paul vindt ‘m tanninerijk met bitters (en kersen en rozebottels). Kees vindt ‘m dan weer zacht (en ook rode kers, vol stevig en concentraat). Een mooie nebiollo, volgens Noël.

We schalen op naar tempranillo met respectievelijk 15 en 24 maanden opvoeding op vat. Vina Mayor Rebera del Duero, reserva, 2013 is roodpaars, ruikt naar bouillon, jam en anijs. Cune Rioja, gran reserva, 2012 is roodbruin, voller en ‘dieper’,
zwart fruit en was.

Gestoofde wangetjes in rode Madiran wijn

We eindigen met tannat. Garzon tannat reserve, 2015 komt uit Uruguay.
Een dichte donkere wijn met was, zwavel, en veel zwart fruit zoals bramen. Chateau Montus prestige, Madiran, 2000 is een ‘rijke’ wijn als een herfstbos met umani, laurier en jodium. Een lokaal gerecht hierbij zijn wangetjes gestoofd in rode Madiran wijn (klik hier voor het recept).

Als ik tenslotte aan Gerard en Bernard vraag wat de lievelingen van deze avond zijn, blijken beider voorkeuren complementair. Bernard kiest voor de Smaragd van Domaine Wachau en voor Dr. Loosen. Gerard geeft zijn twaalf punten aan de indrinker van Godello en aan Montus uit Madiran.

Gerard, dank voor jouw rondleiding langs jouw Favorieten! 

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman 

Werkavond met knipoogjes
By in ,

Werkavond met knipoogjes

Clubkampioen Berry Marinussen zette de geblindeerde flessen voor onze werkavond in een goede volgorde. Zo bleken we ineens twee Nederlandse wijnen in het glas te hebben én een spannende combinatie van Bordeaux blends. Er zaten ook knipoogjes bij naar de thema’s in het nieuwe proefseizoen. Een mooie begin van het nieuwe seizoen.

Schouwen Druivenland Gris 2017 De Kleine Schorre

Goede balans, wat banaan in de geur, hoge zuurgraad en wat enkelvoudig. Deze wijn schenkt de KLM in haar business class.

Domein de Wijngaardsberg 2015 Limburgse landwijn

Knipoog naar thema later in het jaar. Ik ben best onder de indruk van deze strakke wijn.
Bescheiden geur, vanille, boterig, prettige hoge zuren en mooie bitters. Ook wat carameltonen. Heel ranke wijn, waarbij ik zelfs denk Chablis in het glas te hebben. Mooi compliment voor de Limburgse wijnmakers.

Le Reserve de Sociando Mallet 2013 Haut Medoc

Nog zo’n true to type Bordeaux met laurier en munt in de geur, wat braam en tabak. Rondeur in de prettige smaak.

Le Stanze 1999 Poliziano

Toscaanse wijn met bruine randjes. Herfstblad en aardse geur. Milde volle aandronk met een klein zoetje, drop, leer en laurier. Práchtige wijn.

 

Château Taillefer 2010 Pomerol

Heerlijk klassieke geur met laurier, prachtige aandronk. Goede zuren/bitters, eetwijn met nog potentieel om verder te ouderen.

Tokara 2015 irector’s Reserve Zuid Afrika

Deze wijn van een Bordeaux blend is indrukwekkend vanwege het mooie fruit (kersen), sappigheid en verfijning. Goede balans in een elegante wijn.

Tien jaargangen Bourgogne uit de liefhebberskelder
By in ,

Tien jaargangen Bourgogne uit de liefhebberskelder

Corgoloin vroeger

Wijnen uit de
liefhebberskelder van Noël Geisen, met prachtige documentatie over de
jaargangen. We proefden twee witte Côtes de Nuits Villages, twee Meursault,
drie Pommard, vier rode Côtes de Nuits Villages en twee Beaune Premier Cru. Het
gaat om kleine verschillen proeven, zei Noël. 

Corgoloin nu

De proevers waren prima in staat
om die verschillen te duiden. In mijn verslag zoals altijd een selectie. Alle
wijnen zijn van Domaine Desertaux Ferrand in Corgoilon. 

Côte de Nuits Villages Blanc 2014

Gemaakt van
chardonnay (70%) en pinot blanc (30%). De 2000 uit magnum staat hiernaast, die
heeft al wat oxydatieve tonen. Mede daardoor komt de 2014 met witgele kleur
goed tot zijn recht. Rokerige tonen in de geur, een zweem van viooltjes, fijne
zuren met veel spel, een wijn met goede vulling en frivoliteit. 

Meursault
“Les Bouchéres” 2015

Gemaakt van
100% chardonnay. Staat naast 2012. Meursault drinken is altijd een feest. De
2012 mist wat vulling. Deze wijn heeft een geelgroene kleur, bescheiden geur die
echt los moet komen en dan ruik je een viooltjes impressie. Vettige wijn, echt
een eetwijn vanwege veel bitters, heeft duidelijk nog potentieel. Kees prijst
het fijne houtgebruik, Annemieke benoemt lychees, tropische fruit en in de
smaak wat tijm. 

Pommard 2012

De jongste
Pommard brengt een heldere kleur, speelse neus met lekker fruit, in de mond
bessen, hoge zuurgraad en weinig tannines. Ik denk bij Pommard aan wat stoere
wijnen, maar deze is zelfs frivool – precies de reden dat ik ervan houdt, zegt
Noël die een voorkeur heeft voor elegante wijnen. Eric noemt de wijn lekker,
benoemt een zeepimressie en eucalyptus, getoast hout. Meursault liefhebber
Willem Jan benoemt potlood en kruiden, hints van lavas en tijm, duidelijk nog
tandplak, moderne stijl. 

Côte de Nuits Villages “Les Perrières”

De moeilijkste
serie. Concentreer je op kleine verschillen, zegt Noël. En verdorie, het is
moeilijk, vind ik. In de serie van vier wijnen zit een interessant ‘zuurstof’
experiment, nl. 2005 uit gewone fles en uit magnum. De laatste heeft minder
lucht gekregen voor de ontwikkeling.

1999 is
halftransparant en wat somber. In de geur kruiden, bouillon en turf. Goede
zuurgraad, turf komt terug in de smaak.

2002 is
halftransparant en somber. De geur komt moeilijk los, aardbei en met veel
lucht… daar is de truffel! Strakke smaak met vrij prominente bitters.

2005 is
halftransparant en somber uit de fles, maar helder uit de magnum (!). Ik vind
de 2005 uit de fles een niet positief stinkertje hebben dat mij tegenstaat.
Echter andere proevers zijn juichend positief. Paul: knetterlekker, snoepjes.
Toos: veel verfijning. Just: prachtige zachte zuren, toast en caramel. Ik geef
de wijn uit magnum bijna een half punt hogere score: na die heldere kleur een
geur van aardbei, mooie pinot noir geur, goede vulling en mooie zuren. Een heel
prettige wijn. 

Beaune 1e Cru “Les Sceaux” 2013

Ik vind het
opmerkelijk dat ik in de proeverij steeds de jongste wijnen het lekkerste vond;
Rob zegt het zelfde. Twee Premier Crus uit Beaune sluiten de proeverij af. 2011
biedt mineralen, kruidigheid en een hap sap smaak met goede zuren. 2013 vind ik
mooier, want frivoler en speelser. Veel meer fruit, hap sap  smaak en goede zuren. HansH is ook onder de
indruk van de goede body en mooie afdronk. 

Heerlijke proeverij!

Wijncritici
vergeleken

Er zijn heel
uurtjes werk gaan zitten in het fraaie excel overzicht dat we kregen van
Bourgogne jaren van 1999 tot 2015. Geen wonder dat Noël in proeverijen vaak uit
het blote hoofd jaren kan karakteriseren. Ik moet eerlijk zeggen: een fraaie
Bourgogne geeft mij altijd wel plezier, ook van mindere jaren. Maar ja… als
je nuances bekijkt, proeft, dan zijn jaartabellen erg nuttig. En je wilt
natuurlijk van de mooiste jaargangen iets (of méér) in je kelder leggen. 

Wine Spectator is
een Amerikaanse uitgave, gestart in 1976, drie jaar later kocht de huidige
uitgever het blad. Kantoren liggen in Napa Valley Californië. Het tijdschrift
hanteert een 100 punten schaal. Er zijn jaarlijks vijftien uitgaves, met steeds
tussen de 400 en 1.000 wijnen beschreven. De oplage van het magazine bedraagt
395.000. www.winespectator.com

 

Decanter is een
Britse uitgave, gestart in 1975. Sinds 1999 ook op het web, wordt gezien als een
van de beste online uitgaves. Decanter is overgegaan van een 20 naar een 100
puntenschaal. Sinds 2004 organiseert het tijdschrift een World Wine Awards
competitie met jaarlijks meer dan 15.000 inzendingen. De gedrukte oplage
bedraagt 40.000 en het blad wordt naar 90 landen verspreid. www.decanter.com

 

Jancis Robinson
is een toonaangevende wijnschrijver, 69 jaar oud, Master of Wine uit het
Verenigd Koninkrijk. Ze schrijft voor de Financial Times, klik hier voor haar
artikelen. Haar eigen website www.jancisrobinson.com
wordt op dagbasis bijgewerkt. Ze studeerde wiskunde en filosofie aan de
universiteit van Oxford. Encyclopedieën als Oxford Companion of Wine en Wine
Grapes zijn van haar hand. 

Aan de
rechterkant van de website van de Brabantse Wijnsociëteit staan handige links
naar nuttige websites. In het Maison du Vin in Tilburg is een adembenemende
wijnbibiotheek waar bezoekers de genoemde bladen kunnen bestuderen.

Het effect van zuurstof, wijn uit de fles of uit de karaf?
By in ,

Het effect van zuurstof, wijn uit de fles of uit de karaf?

Precies zes
jaar geleden verkenden we het effect van zuurstof. Diederick Swagemakers heeft
een pracht proeverij in petto om dat nog eens te doen. Maar dan net even anders. We proeven vijf mooie
wijnen waarbij we steeds vergelijken: a) een fles die ter plekke open gaat en
b) een wijn die 36 uur eerder is gedecanteerd en teruggedaan in de fles. De
meningen lopen uiteen. Bij drie wijnen – de witte wijnen en één rode wijn – kiezen
de meeste proevers voor de gedecanteerde wijnen en bij twee rode wijnen voor de
flessen die ter plekke open gaan.

MOLCEO 2013 OTTELA LUGANA RISERVA

Wijn gemaakt van oude stokken trebianno met een jaar houtlagering op Italiaans
eiken. De meeste
proevers geven de voorkeur aan de gedecanteerde wijn waarin de geur inlevert
aan expressiviteit maar wint aan elegantie. In de ter plekke geopende fles zijn
de zuren héél pittig aanwezig, in de gedecanteerde fles veel zachter. Ik ruik brandnetel
 en buxus in deze heel levendige wijn.

CHABLIS 2011 LES CLOS JOSEPH DROUHIN

Wijn van chardonnay van de allermooiste Grand Cru uit Chablis. In de neus is deze wijn heel mooi
maar de smaak is wat vlak, zegt Rob over de ter plekke geopende wijn. In de
gedecanteerde wijn is het fruit juist weg uit de neus terwijl de smaak voller
in de mond is geworden, aldus Rob. De meerderheid van de proevers geeft de
voorkeur aan de gedecanteerde fles. Annemiek juist aan de ter plekke geopende
fles: een lastige wijn om te determineren met zoet tropisch fruit in de geur, anijs
op achtergrond en veel bitters en kruiden in smaak.

POMMARD 2012 EN TRUFFIERE VIEILLES VIGNES VINCENT GIRARDIN

De
meerderheid van de proevers geeft de voorkeur aan de gedecanteerde wijn: in de
geur stalluch, bloemrijk (rozen!), ook mineraal, bitters. Toos zegt dat de
gedecanteerde wijn meer tot zijn recht komt: frissere neus, power. Gemaakt van
pinot noir uiteraard.

PINTIA 2005 TORO

Gemaakt van
tinta de toro, zo noemt men tempranillo in de streek. Berry gaat helemaal los
op de geur: turf, aarde, bramen en zwart fruit. Ook nog cederhout, een
geweldige snuffelwijn, zegt hij, die sappige binnenkomt in de mond en zowel een
zoetje als nog wat tannine heeft.

De meeste
proevers geven de voorkeur aan de ter plekke geopende wijn, mijn persoonlijke
voorkeur is de wijn die lucht heeft gehad: een bredere geur, koffiebonen, veel
beschaafder smaak met mocca en goede zuren, goed afgerond en met een goede
balans. Valerie benoemt frisheid, cassis en peperigheid.

MONTUS 2000 PRESTIGE MADIRAN

Verstandelijk
gezien zou je hier verwachten dat de voorkeur van de meeste proevers uitgaat
naar de gedecanteeerde fles, want minder tannineus, maar dat is toch niet zo. Zéér fraaie wijn met
dakpannenkleur aan de rand, klassieke geur met ceder, laurier, aardse tonen,
zwart rood fruit, tabakstonen én leer. Je kan dat gerust een heel complexe geur
noemen, met een sappige aandronk, wijn met veel inhoud en kracht. Saskia noemt
unami.

Altijd als we zoeken naar eenduidigheid en
overeenstemming, blijkt toch dat de wereld van wijn vaak zo is als de echte
wereld: er bestaan verschillende zienswijzes. Ongelofelijke verschillen proefden we. Ik weet zeker dat op onze proeverijen de vraag ‘Wanneer heb je de wijn opengemaakt?’ veel gesteld zal blijven. Zuurstof en decanteren blijft een mooie thema waarvan ik hoop dat het weer terugkomt. Diederick ook bedankt voor de fraaie
champagne vooraf en 20 jaar oude tawny achteraf.

Andalusië: maak plaats in de kelder voor enkele mooie flessen
By in ,

Andalusië: maak plaats in de kelder voor enkele mooie flessen

De hoogst gelegen wijngaarden van Europa

Je brengt
enkele doosjes wijn mee uit Spanje. En dat loopt uit de hand. Het verhaal van
Nelleke en Dick. Zij besluiten om kleine familiebodega’s te gaan
vertegenwoordigen in België en Nederland. Claartje Grielis koos als thema
Andalusië. Nelleke en Dick zijn dan informatiebronnen van goud. Het zijn
sympathieke mensen, écht geïnteresseerd in de meningen over de wijn. En ruimte
latend voor verschil in opvattingen. Da’s nog lastig genoeg hoor. Want wie
achtergronden kent van de wijn, wie de maker kent of wie simpelweg de wijn op tafel zet, is gevoelig voor kritiek. Dat kennen we van
onze proeverijen.

Dick zei:
vroeger was je blij als je een écht goede wijn aantrof onder de wijnen uit
Granada, nú is het opmerkelijk als je een slechte treft… De kennis over
wijnmaken verbetert en de technische mogelijkheden ook. Geweldig als je de
kwaliteit van de wijnen uit die opkomende gebieden onder de aandacht mag
brengen. Want dat is best missionarissenwerk. Het zijn immers geen gladde en
gepolijste wijnen. Het zijn wijnen met karakter, wijnen van autochtone en
obscure druiven. Wijnen met rafelrandjes. Laat ik dat nou net écht leuke wijnen
vinden! Neem de indrinker. 

Veleta
Sparkling Mist bianco brut nature

Veleta is een
van de toppen in het Sierra Navada gebergte. 24 maanden sur lattes. De
wijnkleur oogt opmerkelijk ontwikkeld. Veel mousse in het glas. Een wat kleine neus
vond ik, met impressies van gist. Het is vooral; de wat oxydatieve afdronk die
de wijn voor mij inneemt, duidelijk niet middle of the road, heel interessante
gastronomische wijn. Gemaakt van de Vijiriega druif (80%) en chardonnay (20%).
De Vijiriega druif was bijna ooit verdwenen, schrijft Jancis Robinson in haar
Winegrapes. De druif stond zo’n tien jaar geleden toch nog op 473 hectares
aangeplant. Zowel in Granada als op de Canarische eilanden. De mousserende wijn
vind ik een klasse beter dan de stille wijn van de druif. 

Vino Nuevo d Tinaja LA PRIMILLA Lagar la Prima
Montilla-Moriles

Hierin ook weer
die oxydatieve toon die de wijn zo interessant maakt. Bescheiden geur. Volle
aandronk. Oxydatief. Amandelen. Mooie bitters, goed concentraat. Voor mij echt
een eetwijn. HansL ruikt wat spiritustonen, hij noemt de wijn ontoegeeflijk en
authentiek. De wijn is gemaakt van Pedro Ximenes en Monte Pila, droog
gevinifieerd. Heel interessant bij mooie gerechten. 

Ariyanas Tinto
2016 100% petit verdot

Altijd een belevenis,
100% petit verdot proeven. Zo zeldzaam dat we het bij het determineren van de
blind geproefde wijn nauwelijks horen als suggestie. Paarse rand. Donkere
kleur. Rubber geur, heel rijk. Ik vind het een complexe geur, heel
aantrekkelijk om steeds nieuwe tonen te ontdekken: naaldbos en champignons.
Piepjong. Voor Gerard net iets te veel zuren, hij benoemt ook zure kersen. 

 

In Granada zijn de ezels uiterst nuttig bij de oogst

Garcia de
Verdevique 2011

Crianza gemaakt
van tempranillo, syrah en cabernet sauvignon. We zien hoe de oogst plaatsvindt
in een van de hoogste wijngaarden van Europa met… ezels. Fijne commentaren van
de proevers. Valerie: mooi gestoofd fruit en goed verweven hout, Paul: warm,
stevig en vol, Rob: veel fraicheur en rijk. Mijn aantekeningen:
bospaddestoelen, kruiden, een eaux de vie associatie. De wijn is wat boers,
ruikt naar stal en oud hout, hele pittige smaak. 

 

Werk in de wijngaard

Señoro de
Nevada Oro 2014, Granada

Van deze wijn
van syrah en cabernet sauvignon ben ik het meest onder de indruk. Diepzwarte
kleur, prachtige geur met morelkers en chocolade. Duidelijk ook mint. De smaak
is rijk en stevig, maar ook heel fris en met rondeur. Berry is het er mee eens:
zwarte bes, runderbouillon en chocolade in de geur, fraaie zuren voor in de
smaak. De wijn kreeg 11 maanden houtrijping op nieuwe Franse wijnvaten. 

Veleta
Privilegio Reserva 2011 Granada

Gemaakt van
tempranillo en graciano met maar liefst 24 maanden rijping op Amerikaans en
Frans eiken vaten. Diepzwarte kleur en dan een duidelijk stinkertje,
bouillongeur ook. De wijn is zeven jaar oud, maar het voelt voor mij als een
kindermoordje, dit gaat zich nog mooier ontwikkelen. Mocca in de geur, veel
hout en vanille. Eric benoemt koffie, mocca, caramel. Berry ruikt teer, rubber,
lijm, kers en laurier. Een enorme fruitbak, aldus Berry. 

Veleta Don Miquel vino tinot dulce naturel

Van de drie
dessertwijnen die we proeven spreekt deze mij het meeste aan. Gemaakt van
cabernet sauvignon en merlot. Best apart, want we proeven meestal dessertwijnen
van andere druiven. Eric noemt de wijn frisser en leuker dan de andere.
Annemiek benoemt de geur als pittig en prijst de balans tussen zoet en zuur.
Mijn aantekeningen: erg fraai! Complexe geur en smaak, mocca en cacao, veel
concentraat. 

Het is
hartstikke leuk, Claartje, dat we met deze proeverij onze blik verbreden;
Andalusië is veel meer dan alleen sherry en Malaga dessertwijnen. Bedankt
Nelleke en Dick.

Gefopt | Ingannati | Échoué | Fallado | απέτυχε | Failed
By in ,

Gefopt | Ingannati | Échoué | Fallado | απέτυχε | Failed

We zijn het jaar mooi begonnen. Op de nieuwjaarsreceptie werden we gefopt. In de geblindeerde magnum was een wijn overgegoten uit de Languedoc, Le Champs des Murailles 2014 Grande Cuvée met als herkomstbenaming Corbieres Boutenac. Een lekkere wijn die door het wijntijdschrift Decanter werd genoemd bij de 25 meest opwindende wijnen in 2018. Een mooie geur met rood fruit, wat morellen. En een kruidige warme smaak. Het is die warme smaak die de meeste leden en partners op het verkeerde been zet. 

 

De wijn werd geplaatst in Italië (11x), Spanje (4x), Australië (1x) en Griekenland (1x). Slechts drie proevers plaatsten de wijn correct in Frankrijk. Valerie Bollen – complimenten! – was het enige lid die dat deed, Inge van Eric en Maarten van Leila hadden het ook correct. Uiteindelijk werd Maarten  winnaar, omdat hij het jaartal goed had (2014) én de wijn plaatste in een herkomstbenaming waar de druiven voorkomen (Rhone). De wijn werd gemaakt van carignan, grenache noir, syrah en mourvèdre. Kreeg twaalf maanden houtrijping. 

Onze voorzitter memoreerde het jaar en vele mooie momenten. 2018 gaat de geschiedenis in als het jaar waarin voor het eerst een proeverij heeft plaatsgevonden met méér vrouwen dan mannen. 

We genoten van een prima buffet met charcuterie en spannende kazen. En natuurlijk van een selectie wijnen met diversiteit in wijngebieden en druiven. De riesling liefhebbers konden zich tegoed doen aan een wijn met fraaie petrol tonen, een zestien jaar oude Rheingau. De Saint Veran werd gewaardeerd door een mooie mineraliteit. Bij de rode wijnen kreeg de pittige acht jaar oude Morelinno di Scansano goede commentaren. 

Uit
Bourgogne | Cave d’Azé – Crémant de Bourgogne 2017 Brut Blanc
de Blancs Chardonnay

Uit
Bourgogne | Cave d’Azé – Crémant de Bourgogne Rosé 2017

50% Pinot noir en 50% 
Gamay

Uit de
Loire | Le Celtique 2017, Bideau-Giraud

Pinot
Gris, uit het Muscadet gebied, Terra Vitis

Uit de Rheingau | Rüdesheim Kabinett 2003,
Johannishof

Riesling

Uit
Bourgogne | Saint-Véran “Pommard-Carette” 2014, Deux
Roches

Chardonnay,18
maanden op eikenhouten vaten

Uit
Toscane | Morellino di Scansano 2011 “Mentore”
d.o.c.g., Mantellassi

85% Sangiovese en 15% Cabernet Sauvignon en Canaiolo
Nero

Geen houtlagering

Uit
Navarra | Vega del Castillo 2005 Reserva

Tempranillo, Merlot en Cabernet Sauvignon

20 maanden op eiken vaten

Uit
Achaia | Domaine Mega Spileo 2011, Achaia

60% Mavropahne, 40% Mavro Kalavrutino

32 maanden nieuwe eiken vaten

Uit
Languedoc |”CR” de Coste Rousse 2012, Côtes de Thongue

Syrah,
Grenache en Merlot

50% 12
maanden op jonge eiken vaten