Categorie: Blogger

Snuffelen naar authentieke wijnen is lonend
By in ,

Snuffelen naar authentieke wijnen is lonend

Auzells 2008, Costers del Segre, Tomàs Cusiné

Hans van der Horst werd getriggerd door een wijncolumn van Peter Nijdam in De Telegraaf. Hij stelde het grote verschil tussen matige kwaliteit in de supermarkt en uitstekend gevonden authentieke wijnen bij wijnhandelaren centraal. Hans stelde op basis van die column een proeverij samen met de ‘ondernemende jongens’ van Vojacek in Maastricht. Deze witte wijn is een combinatie van maar liefst tien druivensoorten (32% macabeu, 19% sauvignon blanc, 16% parellada, 10% viognier, 8% chardonnay, 8% muller thurgau, en verder: muscat, riesling, albariño en rousanne). Ik vond de neus van deze witte Spaanse wijn niet uitgesproken, maar de smaak heeft véél te bieden: vettig, voluptueus en goed concentraat. Wijn met veel bitters en rondeur. Heeft duidelijk veel zon gezien.

Chignin Bergeron 2007, Domaine La Combe des Grand Vignes, Vin de Savoie

Wijn van 100% rousanne, waar ik met stip voor viel. De neus heeft wat muscattonen, peer en meloen en is heel liefelijk. De wijn heeft een licht zoete aanzet en ook weer dat liefelijke. Zoet is de wijn ook op de tong, met veel rondeur. Dit is een heel knappe prestatie, deze wijn uit de Savoie. Ik ken alleen droge wijnen uit dit gebied. Dit is een heel milde witte wijn die het uitstekend zal doen bij gerechten zoals kip of kalkoenborst in roomsaus of blanquette de veau. Gastronomische wijn. Zie ook voor informatie over deze onbekende AOC:
http://www.wine-pages.com/guests/wink/savoie.htm

Le Petit Saint Vincent 2006, Saumur Champigny, Dominique Joseph

Cabernet Franc uit de Loire: ik ben liefhebber, maar het verbaast me altijd dat er zoveel proevers zijn die er hun vraagtekens bij hebben. Want kijk maar: diepdonkere kleur. Vuursteen, kersen en terroir in de neus, typisch cabernet franc. Later ook tonen van zoethout en kruiden. Goed concentraat, mollig zelfs. Karakteristiek bittertje, dat de wijn meteen als eetwijn typeert. Wijn met rondeur en spel, maar zeker geen allemansvriend. Serieus glas, dat opviel door de beste prijs/kwaliteit verhouding. TROUVAILLE.

Domaine Canet Valette 2005, Saint Chinian, Cuvee une et mille nuits

Vijf druiven (grenache, mourverdre, syrah, carignan en cinsault) maken hier een biologische wijn waarvan de neus lekker complex is. Ik rook tertiaire tonen, stallucht. Kalk, zoals mijn opa vroeger in zijn vogelkooien had hangen. Vuursteen, tabak, koffie en steeds meer vrijkomende morellenkersen. Lekkere wijn om aan te blijven ruiken. De smaak van deze krachtige wijn heeft ook een breed smaakpalet. Heel geslaagd.

Gevrey Chambertin 2006, Place des Lois, Alain Burget

Met de serie rode Bourgognes was iets bijzonders aan de hand. Er stonden twee elegante Côtes de Nuits wijnen en een stoere Côtes de Beaune (Pommard 2006 Chantal Lescure), terwijl meestal Côtes de Beaune elegant is en Côtes de Nuits wat stoerder. De neus is van deze wijn van Burget is fruitgetypeerd, rood fruit. Ook veel houttonen. Veel rondeur en spel, dit is een sappige wijn die sappiger en eleganter is dan de gemiddelde wijn uit Gevrey Chambertin.

Nuits St. Georges 2006, Premier Cru Aux Thorey, Domaine de Montille

Hmmm, erg lekker. Neus met karmemom, laurier en vooral toffee. Milde en sappige aandronk. Deze wijn is een charmeur tot en met! Wijn met een heel breed smaakpalet en verbazingwekkend jong nu al heel lekker. Topper van de avond. Schitterend glas.

Domaine de Montgilet 2007, Cuvee Les Trois Schistes, Coteaux de l’Aubance

Wijn uit een piepklein gebied dicht tegen Coteaux du Layon onder Angers. Op de sociëteit werd deze Appellation d’Origine Controlee begin jaren negentig geïntroduceerd door wijnschrijver Karel Rietbergen. De gang door de wijngaarden werd maar liefst vijf keer gemaakt om overrijpe druiven te oogsten die ten grondslag liggen aan deze opmerkelijke liquoreuze wijn. De familie Victor en Vincent Lebreton maakt een van de mooiste. Al best ontwikkelde kleur, oranjegeel. Honingtoets in de neus. Een smaak die opvalt door een werkelijk perfecte balans. Nu nog veel te jong, maar héél beloftevol. Niet te versmaden bij zelfgemaakte fruittaartjes en lichte desserts, maar nog lekkerder als eetlustopwekkend aperitief.

By in ,

Grand Prix Saint Hubert: alsof je de cave van jouw favoriete wijnboer binnenwandelt

Drie teams van de Brabantse Wijnsociëteit namen deel aan de Grand Prix Saint Hubert in Amsterdam. Negen rode wijnen werden blind geproefd. Er waren 5 punten te verdienen voor het bepalen van het juiste land, 5 punten voor de juiste druif, 3 punten voor de streek, 1 punt voor het jaar en 1 punt voor de producent. We proefden achtereenvolgens: Tempranillo Rioja Grand Riserva uit Spanje, Sagrantino de Montefalco uit Umbrië Zuid-Italië, Cabernet Sauvignon/Merlot Pauillac uit Zuid West Frankrijk, Syrah Crozes Hermitages uit Zuid Oost Frankrijk, Xinomavro Alpha Estate uit Griekenland, Cabernet Franc Stellenbosch uit Zuid Afrika, Blaufränkisch Burgenland uit Oostenrijk en Malbec Mendoza uit Argentinië. Na het bestuderen van de wijngidsen in de vroege trein konden we nog een lekkere kop koffie en een vliegensvlug-broodje-ontbijt nuttigen bij Prins Heerlijk, de buren van het Barbizon Palace Hotel. In de lobby volgde een wakker-worden-espresso. Een geweldig mooi moment van de dag is als je de Prins Hendrik zalen binnenkomt: ruim achthonderd glazen rode wijn zorgen voor een verfijnde atmosfeer alsof je de cave van jouw favoriete wijnboer binnenwandelt, goddelijk! Het proeven zelf is gewoon hard werken. Interessant om te zien met welk systeem de teams proeven. Ons hoogst geëindigde team heeft éérst alle negen wijnen ge’neus’d. Daarna proef op de tong, individueel determineren en aantekeningen maken. Daarna bespreken van welke wijn proevers 100% zeker zijn. En dan komt het lastigste gedeelte: opnieuw proeven, discussiëren en vaststellen wát je gaat invullen. Vervolgens wachtte in de lobby een lichte bouillon om de smaakpapillen te neutraliseren. Iets na twaalf uur volgt dan de onthulling van de wijnen met een toelichting van organisator Fred Nijhuis. Een mooie soos-traditie is de lunch in restaurant Nam Kee aan de Zeedijk. We bezochten daarna nog het Wine & Food Festival in de St. Olofkapel. Onze teams behaalden verdienstelijke plaatsen: Black Berrys 8e plaats, & Goliath 14e plaats en Penone 18e plaats.

De volledige uitslag staat op: http://www.thewinesite.nl/

Sherry en Montilla: tegendraads genieten
By in ,

Sherry en Montilla: tegendraads genieten

Gaan we méér sherry drinken, vroeg Hans Lodewijkx na de proeverij die hij samen met Kees van de Wiel organiseerde. Het was een retorische vraag na het applaus dat tevoren klonk. Wie met een ‘open mind’ de aangesterkte wijn tegemoet wil treden, staat verrassingen te wachten. En wat is er nou leuker dan tegendraads genieten? We hadden een mooie proeverij met tapas die bij de Fino en Manzanilla passen (olijven, ansjovis, rivierkreeftjes), bij de Amontillado en Palo Cortado (pata negra, lomo en chorizo) om tot slot te genieten van Olorosos, Moscatel en PX bij de kaas. Met hemelse turron na. Een proeverij met Flamenco muziek, vol tegenspraak. Een excentrieke avond.

Manzanilla ‘La Guita’, Hijos de Rainera Perez Marin

Mooie neus met bloemimpressies. Een uitgebalanceerde sherry, heel mild, heel aangenaam en sappig. Elegant glas. Ik vond dit nog fraaier dan de betrouwbare Tio Pepe!

Manzanilla Pasa de San Luca, Lustau Almacenista

Concentraat, terroir en vuursteen. Een goed geconcentreerd glas, dat lang blijft nahangen. Prachtig bij de olijven gevuld met stukjes ansjovis. Wat kan genieten eenvoudig zijn.

Carlos V, Montilla, Alvear

Droge wijn maar wel gemaakt van 100% Pedro Ximenez druiven. Strikt genomen geen sherry, want afkomstig uit Montilla. Oranjebruine teint. Rozen in de neus! Caramel. Engelse fudge. Héél intense neus. Heel elegant. Smaak met sinaasappelimpressie, complex én fris. Bijzonder fraaie wijn.

Apostoles, Palo Cortado Viejo, Gonzalez Byass

Deze wijn kan niet doelbewust worden gemaakt, zelfs pogingen halen niets uit. Slechts één vat op de 1000 vaten verandert in een palo cortado. Een droge wijn zonder flor met een karakter tussen amontillado en oloroso. Zó staat het in de documentatie bij deze proeverij. Dertig jaar oude sherry. Evenwichtige en complexe neus, zalig mild-ronde aandronk met als karakteristiek een notenmandje met hazelnoten, amandelen en Luikse stroop. Heeft ook nog zuren, volstrekt harmonieus. Schitterend glas.

Don Gonzalo, Oloroso, VOS, Valdespino

Twintig jaar oude sherry, mahonie van kleur met een gele rand. Heel complexe neus met krentjes en noten. Deze sherry maakt indruk door de enorme kracht, een echt powerhouse pur sang. Deze ploft uit je mond, zei Claartje.

Solero 1842, Oloroso, VOS, Valdespino

Twintig jaar oude sherry, mahonie van kleur met een gele rand. Rabarber in de neus, een lekker fris fruitige associatie. Vijgen ook. Schitterend mondgevoel, elegant en lang nahangend. Balsamicotonen, prachtige zuren. Topper. Genot om te proeven.

Moscatel Superior, Emilin, Lusteau

Héél donkere kleur. Kruidige smaak, toch fris en soepel. Superelegant glas, mooi uitgebalanceerd en wijn met veel spel.

Don PX 1979, Toro Albalá

Heel donkere kleur, schenkt stroperig uit. Relatief weinig neus, valt me op bij deze wijn uit Montilla. Later amandel. Hans noemde de neus vleesachtig, hij dacht aan leverworst. Melasse, zei Kees. Een glas met enorm veel complexiteit, zei Nello. Dit is een traktatie.

Culturele website met aangenaam niet modieuze etiketten: http://www.jerezdecine.com/etiquetas.htm.
Even terug- en doorklikken en we komen meer te weten over artiesten, schrijvers, actrices (Ana Alvarez!) en films. Sherry heeft links met Charlie Chaplin én Marilyn Monroe. Met Thomas Jefferson, Ernest Hemingway én James Bond. Sherry is zó divers, het is als het leven.

Bezoek aan Dyon: interessante line-ups
By in ,

Bezoek aan Dyon: interessante line-ups

Deze keer proefde de wijnsociëteit niet op zijn vaste stek maar bij Vos & Partners Wijnkopers in Oosterhout. Dit is een van de grootste wijnimporteurs van Nederland en ons oud-lid van het eerste uur Dyon Beerens is er directeur. Dyon had voor ons een proeverij samengesteld met mooie wijnen van Vos & Partners, in series die weer eens duidelijk maakten dat blind proeven niet meevalt!

De indrinker Rueda Verdejo, Mantel Blanco 2008 wordt volgens Dyon veel ingezet als huiswijn in de betere horeca. Bleke kleur, mooie frisse neus die eerder aan Sauvignon Blanc doet denken. Friszure aanzet en krachtige maar vriendelijke smaak zonder scherpe randjes.

Een passende opstap naar een serie van drie opvallend bleke maar zéér verschillende sauvignon blancs. De Domaine de la Renaudie, Touraine 2007 (Loire) was aan zijn stuivende, grassige, beetje zweterige neus meteen herkenbaar als Sauvignon Blanc. Tikje zoete aanzet, kruisbes in de mond en een mooie afdronk. De warme Zuidafrikaan Bellingham Sauvignon/Semillon, Franschhoek 2008 riep verdeelde reacties op door zijn hout-, vanille- en mokka-tonen, de alcohol en de bitters. De mooie Nieuwzeelandse Saint Clair, Vicar’s Choice 2008, Marlborough, had een kleinere neus maar viel op door iets meer dikte, balans in zuren en bitters en de frisse rabarber-impressie.

In serie 2 nogmaals wit. De Pouilly Loché, Domaine Cordier, Mâcon 2007 was lichtgoudgeel met vanille, hout en bouillon in de neus, herkenbaar als een zachte romige elegant-zure chardonnay. Maar wijn 2? Helder goudgeel, exotische neus met perzik, abrikoos en passievrucht, tikje boenwas. Iets zoete aanzet maar mooie zuren, klein gistprikkeltje. Redelijk hoog in de alcohol, warm. Bij dit type neus denk ik altijd het eerst aan viognier, grenache blanc, marsanne, rousanne & muscat. Terecht, blijkt na het onthullen van de fles: de Bellingham, Fair Maiden, Franschhoek 2008 wordt gemaakt uit 6 druiven: chenin blanc, chardonnay, viognier, grenache blanc, verdejo en rousanne. Leuke wijn, complex, duidelijk nieuwe wereld maar toch fris. De derde witte wijn Château Brown, Blanc 2005 Pessac-Leognan is goudgeel, een rijke neus, iets sauvignon pipi-du-chat, ontwikkeld maar toch ook nog iets groens in de neus. Niet zo’n flinke zuren, veel bitters onderin en duidelijk complex. Sauvignon gedomineerd met 35% semillon.

Serie 3 is de lastigste serie van de avond. Cabernet Franc is het Leidmotiv, maar dat krijg je pas achteraf in de gaten. En dan wéét je dat je die paprika of dat staal had moeten proeven. Wat moet dat worden op de Prix Saint Hubert binnenkort? Bescheidenheid troef, vrees ik. Want dit zijn typische Prix wijnen: Cabernet Franc/Cot uit de Loire (Les Deux Tours, Marc Bredif 2007) , Cabernet Franc uit Friuli (Louisa 2006), Cabernet Franc/Cabernet Sauvignon uit Zuid-Afrika (Bellingham 2006). Alle drie mooie, elegante, niet zo zwaar gebouwde wijnen, op fruit gemaakt. De sappige Les Deux Tours valt op door de yoghurt en framboos in de neus die je aan Beaujolais doet denken. De Louisa is nog groen, met een iets zoete aanzet. De Bellingham is hoekiger en iets dikker maar hij valt vooral op door de geparfumeerde neus.

Serie 4 is herkenbaar Merlot gedomineerd. Drie jaargangen van één huis: Château La Fleur Cardinale, St. Emilion Grand Cru 2001, 2002 en 2003. De 2001 is helder donkerpurper, een mooie frisse neus met drop en rood fruit. Lekker sappig, nog wat stoffige tannines, mooie verfijnde zuren. Erg lekker. De verwantschap met de 2002 is duidelijk: helder donkerpurper, groenere, iets kleinere neus. Maar meer koffie en drop, tannines, lakritz achterin. Iets stevigere zuren maken ook van 2002 een mooie wijn. De 2003 heeft een heel ander karakter. Donkerder en doffer. Moderne neus, veel fruit. Te jong, veel tannines, tandplak. Warm, flinke bitters, hangt lang. Ondanks 2003 toch voldoende zuren dus, dus die balans komt er nog wel.

Lekkere wijnen in een interessante line-up. Dyon, hartelijk bedankt voor een fijne avond! En mijn favoriete wijnen van de avond? De Verdejo van Mantel, de Cabernet Franc/Cot van Bredif en de La Fleur Cardinale 2001.

Noël Geisen, verslag en proefnotities

Wijnen van Paul: discussie over blindproeven
By in ,

Wijnen van Paul: discussie over blindproeven

Saint Aubin 2006 Premier Cru Les Cortons, Domaine Roux Père & Fils

Nee, geen thema, zei Paul Heemskerk. Ik ga gewoon lekkere wijnen schenken. Na de sappige bubbels van Cava Pupitre stonden twee witte wijnen in het glas, waarvan deze wijn mijn hart meteen won. Noël sprak zijn verbazing uit over de door hem gemiste zuren in de wijn en prikkelde een boeiende dialoog met zijn opmerking ‘dit is geen Paul wijn’. Ik denk dat de meningen fifty/fifty verdeeld waren, maar ik vond de zuren prima. Een klasse neus met véél vanille en karrenvrachten mineralen (lekker!). Briochebrood, gist. Goed concentraat en harmonie. Ik dacht aan een Meursault, maar het bleek dus een hele mooie Saint Aubin te zijn. Dit is een krachtpatser die mee kan doen aan een bodybuilding- toernooi.

Château Durfort-Vivens 2002, 2e Grand Cru Classé, Margaux

De wijngaarden van dit domein grenzen aan die van het wereldberoemde Château Margaux. Dat is altijd interessant. Wine Spectator geeft 93 punten aan Margaux 2002 en 87 punten aan deze Durfort-Vivens. Deze Cru presteerde niet altijd op hoog niveau en dan heb je al snel een matige reputatie. Inderdaad: een imago komt te voet en gaat te paard. Maar er is flink geïnvesteerd sinds de jaren negentig. Voor een fles Margaux van dit jaar betaalt de wijnliefhebber maar liefst tien keer zoveel als voor deze Durfort-Vivens. Naast Cos Labory 2002 Saint Estephe vond ik deze Margaux herkenbaar en net een fractie beter. Dat kwam vooral door de neus: heel elegant, rijk en met veel cederhout en een pietsie laurier. Zoete pijptabak ook. Elegante wijn met prima balans en goede zuren. Fijn glas.

Domaine Fery-Meunier 2000, Pommard Premier Cru Les Epenots

Kom, moet Paul hebben gedacht, laat ik gewoon eens Bourgogne naast Bordeaux zetten. Maar dan giet ik wel die dikbuikige fles even over in een rechte fles. Zo gezegd, zo gedaan. Lanessan 2000 was de andere wijn in deze serie. Claartje herkende meteen de pinot noir en zei ‘je mag deze wijnen niet vergelijken, want dan doe je er altijd één tekort’. Sympathieke opvatting! Toen de wijn werd onthuld, zei een oud proefkampioen gemaakt-bozig over het flesmysterie in Brabantse tongval: Gij zijt een v… rotzak. Claartje zag ik even glimlachen. Open neus met een prachtige expressie: heel elegant en met zoethout. Terroir ook. De smaak is ook elegant en verleidelijk. Drinkt heel fijn weg.

Les Pagodes de Cos 2003, Saint Estephe (2e wijn van Château Cos d’Estournel)

Voor mij één van de mooiste wijnen van de avond. Kersen-in-het-kwadraat. Cederhout in de neus. Dennennaalden. Tabak. Super harmonieuze smaak, stevig, nadert perfectie. Lang nahangend en zeker niet typisch voor 2003. Mooi. Erg mooi.

Château Troplong Mondot 2004, Saint Emilion, Grand Cru Classé

Net iets minder op dronk dan de Pagodes, maar waarschijnlijk met méér potentieel. Ik hoorde in mijn omgeving veel instemming bij deze wijn en zag blije gezichten van proevers die deze wijn óók in de kelder hebben liggen. De neus is nu ingetogen, ingekapseld hout. Drop. Romige wijn, zei Claartje (helemaal op dreef deze avond). Open neus met héél veel morellenkersen. Jodium. Gebrand hout. Zeer aangenaam mondcontact. Veelbelovend.

Badia a Passignano 2001, Chianti Classico Riserva, Antinori

Hier baalde ik dat ik de 100% sangiovese van deze Toscaan niet herkende. Maar dit is hoe-dan-ook wel een SUPERWIJN. De neus is compleet en complex: heel rijk met tonen van drop en laurier. Stallucht ook. Zeer complete wijn met heel veel rondeur en spel. Héél licht zoetje. Duidelijke kersenpitten afdronk. Mooiste wijn van de avond.

La Serre Nuove 2001, dell’ Ornellaia, Bolgheri

Terroir, duidelijk strengere wijn dan de voorgaande wijn. Superconcentraat dat resulteert in een gelikte en lekkere wijn. Stalimpressie in de neus. Perfecte balans, drinkt nu heel soepel. Proefde zalig bij een uitlopende Epoisses.

Château Gaudrelle 2005, Vouvray, Réserve Personelle, Monmousseau

Geparfumeerde neus met een waaier van impressies : perzik, abrikoos en honing. Zoete noten, amandelen. Kandijkoek. Meloen. Geweldig mooie balans, met een zoet/zuur balans om te zoenen. Niet stroperig, niet vet, maar elegant en verfijnd. Kostelijk half flesje top Vouvray waarmee de proefavond onder applaus werd afgesloten.

Koud versus warm
By in ,

Koud versus warm

“Koud versus warm, dat snapt iedere wijndrinker”, zei Claartje Grielis thuis over het mysterieuze proefthema. We proefden blind 100% cepages, steeds uit een Europees land en uit een Nieuwe Wereld land. Buiten in- en uitdrinker stonden er zeven series van twee wijnen op tafel.

Domaine Paul Blanck 2007 Chasselas, Alsace

Niemand wist de druif te determineren. Als we denken in reputaties van druiven, dan heeft de chasselas geen cent om aan zijn kont te krabben. Toch een hele goede keuze van Claartje, om deze wijn als indrinker in te zetten. De chasselas is immers een prima wijn ‘pour commencer la gamme’, om de toonladder van wijnproeven te beginnen. De wijn is vief en fris op de tong, met een vrij hoge zuurgraad. Ik vind de neus prachtig, met limoen en evidente mineralentoets. ’n Pietsie zoet op de tong, die de wijn heel toegankelijk maakt. Héél knap gemaakt glas.

Nimbus Estate Sauvignon Blanc 2007, Vina Casablanca, Chili

Deze wijn stond naast een Dourthe nr. 1 Sauvignon Blanc uit Bordeaux, beiden goede wijnen. Toch gaf ik de voorkeur aan deze wijn, zeer herkenbaar sauvignon blanc: zelden zó duidelijk asperges geroken in een wijn. Asperges-in-het-kwadraat, dus. Nauwelijks kleur, glaslicht staat in mijn aantekeningen. De snoepzuurtjes in de smaak vond ik een duidelijke indicatie voor Nieuwe Wereld. Hoge zuurgraad, maar frivolere zuren dan de Franse wijn. Een Flirt-wijn!

Viré-Clissé 2007, Domaine Chanson, Bourgogne

Bij die andere klassieke witte druif, de chardonnay, won deze Franse wijn van een Round Hill Chardonnay uit Californië. Evolutie in de kleur. Héérlijke jasmijn tonen, dat ruikt fijn. Rokerig. Viooltjes. Mineralen, prachtneus. De evenwichtige wijn heeft een goede balans met een aangename mondtoets, voleptueus. De smaak is minder uitgesproken dan die fraaie neus.

GB Riesling ‘Sauvage’ 2007, Georg Breuer, Rheingau

Deze Duitse wijn kreeg de voorkeur boven een Mitchelton Blackwood Park Riesling uit Australië. Geen uitgesproken wijn, zelfs een moeilijk te determineren neus: een licht zeebriesje, meer niet. Wél duidelijke rieslingzuren. Uiteindelijk schreef ik op: elegant, maar tikje eendimensionaal, zeker gezien het fraaie jaar.

Cavia 2006, Cabernet Sauvignon, Antigal Bodegas y Viñedos, Mendoza, Argentinië

Deze Argentijnse allemansvriend won van een Franse pays d’Oc tegenstander. Geen fles voor huisvaders met teerbesnaarde pre-puber dochters, gezien de naam. Romige, ronde en fijne neus met veel framboosjes. Hoog in alcohol, maar die stoort niet, want de wijn is harmonieus, sappig. Commercieel én lekker glas.

Saint Joseph 2006, Syrah, Domaine Vidal-Fleury, Ampuis, Rhone

Een Mitchelton Syrah uit Australië stond in dezelfde serie. Ik viel voor de neus van deze Rhone wijn: cederhout, rood zomerfruit. Rijk. De neus is ook meteen het sterkste punt van de wijn, de smaak is niet zo complex, maar heeft sappige en aangename rondingen. Een lekkere wijn zonder meer van dit oude Franse familiedomein.

Blindproeven: alleen oefening baart kunst
By in ,

Blindproeven: alleen oefening baart kunst

Met het oog op twee weken vakantie (en dus niet proeven, sip) ontstond het idee om een tussentijdse oefenproeverij samen te stellen voor de blindproefwedstrijd Prix Saint Hubert. Alleen oefening baart kunst. Gerard stelde zijn proeftafel ter beschikking; de leden doken in de kelder om bijzondere flessen naar boven te halen. We proefden blind.

Pago del Vicario 2008 Vino de la Tierra de Castilla, Castilla-la-Mancha

Indrinker van Paul. En instinker. Want wie kan nou bevroeden dat dit een wit gevinifeerde 100% tempranillo wijn is… Hoogst curieus, deze wijn uit het land van Don Quichote. De neus heeft iets overrijps, iets raars. Maar ook heerlijke meloentonen, veel abrikoos. De smaak heeft veel rondeur, bitters én mooie zuren. Noten in de smaak. Fraai glas.

In de eerste serie stonden een Duitse wijn van Berry en een Noord-Italiaanse wijn van Noël naast elkaar.

Auriga 2004, Weingut Pfeffingen, Pfalz

Deze rode wijn van dit VDP-domein kreeg 22 maanden hout. Diepe kleur, romige neus met cederhout en morellenkersen, schitterend. Zoetje in de mond met een fluwelige textuur. De neus ontwikkelt een ruige expressieve stalimpressie. Prachtig glas waar je vrienden mee maakt. Gemaakt van spätburgunder én cabernet dorsa.

Maioli 2005, Anna Maria Abbona, Dolcetto di Dogliani, Piemonte

De wijn heeft het moeilijk na de eerste wijn, zei Noël. Maar uiteindelijk schreef ik bij beide wijnen twee *-sterren. De dolcetto uit Noord-Italië leek gesloten, maar daarna kwamen impressies van frambozen én Schotse pijptabak gearomatiseerd met kaneel. Duidelijk nog wat tannines en onderliggende kracht. Erg goed gemaakte wijn.

In de tweede serie stonden een Zuid-Oost Franse wijn van David en een Duitse wijn van Kees.

Domaine Sorin 2001, Bandol

Dakpannenbruine kleur. Héél veel hout in de neus met terroir. Natte herfstbladeren. Mooie belegen tertiaire tonen: kruiden en leer. Animaal ook. Fraaie bitters en goede balans. Liefhebbersglas uit de Provence.

Reichsrat Von Buhl 2006, Pfalz, Spätburgunder

Zéér lichte kleur, ziet er bijna als rosé uit. Bedwelmende neus met enorme stalimpressie. Mineralen. Complex. Zoetje in de aandronk en schitterende balans. Geweldige prestatie.

In de derde serie stonden een Noord-Italiaanse wijn van Peter en een Spaanse wijn van Rob.

Monchiero 2001, Barolo

Veel evolutie. Open neus met tabak, keien, vuursteen. Geen allemansvriend, deze wijn van nebbiolo, hoewel de wijn wel rondeur heeft en bepaald elegant is. Forse zuren, lange afdronk. Ik schreef in mijn boekje: dame die ondanks afstandelijkheid toch aantrekkingskracht uitoefent.

Celeste 2005, Torres, Ribera del Duero, Crianza, Tinta Fino

Edele neus met steeds wisselende impressies: koffie, mocca, kruiden, toffee, chocolade. Hap sap smaak met enorm veel rondeur. Geweldige charmeur.

In de slotserie stonden een Languedoc van Adam, een Pauillac van Gerard en een Rioja van Nello.

Saint Chinian 2003, Cuvee Les Terrasses Grillees, Moulinier

Rijke neus met morellen. Voor mij herkenbaar Languedoc syrah. Toffee. Veel terroir. Goede balans en een hap sap smaak: je verlangt naar iedere nieuwe slok. Mooi glas.

Les Hauts de Pontet Canet 2001, Pauillac, 2e wijn Château Pontet Canet

Paul herkende – zoals altijd, het is verduveld knap – de Pauillac. De geparfumeerde neus bracht allerlei associaties: animaal. En heel biologische geurexpressies bij mij: bloemkool, tuinbonen en Talisker-turf. De smaak van de wijn is vol, rond en mollig. Sappig glas.

Conde de Valdemar 2000, Grand Reserva, Rioja

‘t is al laat op de avond en mijn notities worden steeds poëtischer. Deze neus doet me denken aan terpetijn, ’n schildersatelier, en dat is niet slecht bedoeld. Zoethout. Sinaasappelschil. Later noteer ik: rozen, expressief. Berry herkent hier – knap –Rioja. Volstrekt in balans, geweldig harmonieus. Hangt lang na. Edel glas.

Veelzijdig Bordeaux: liefhebberswijnen met échte vondsten
By in ,

Veelzijdig Bordeaux: liefhebberswijnen met échte vondsten

David Koenen deed een greep in zijn kelder, waaruit zijn voorliefde voor mooie Bordeaux naar voren komt. Géén mooiere proeverijen dan deze, vind ik. Want dit zijn de ware liefhebberswijnen. En dat bleek op deze avond, want er zaten échte vondsten tussen. In de hele proeverij toont David een goede hand te hebben bij het bepalen van de line-up. Wil verwoordde het mooi: dit was een heel leerzame proeverij. Terecht applaus.

Château Reynon 2006, Denis Dubourdieu, Bordeaux

Zéér expressieve Sauvignon Blanc neus: tropisch fruit, kruisbes en jasmijn, ruik ik. En ook een bedje jonge lentebrandnetels. Heerlijk sappige wijn met hoge zuren, fris, kruidentoets en prachtige balans. Die Dubourdieu kan dit toch wel héél goed, witte wijnen maken.

Château Junayme 2005, Canon Fronsac

Eerlijke Rooie Baai, schreef ik in mijn aantekenboekje. Ik ruik framboosjes in deze wijn van merlot en cabernet franc met een stuivend bouquet. Later ook toffee. Prima zuren, prima balans, sappige en lekkere wijn. Een enkele proever betitelt dit als ‘smal’, maar who cares? Het is een verleidelijk en sappig glas, vrolijke wijn, we hebben niet altijd behoefte aan krachtpatsers.

Le Libertin de Lussac 2000 (2e wijn van Chateau de Lussac), Lussac Saint Emilion

Deze wijn is een absolute TROUVAILLE! Een overtuigend bewijs dat het héél verkeerd is om bij de satellieten te denken aan lelijke eendjes Saint Emilion. Ik viel als een blok voor deze wijn: wat een charmeur… Rijp rood zomerfruit met een enorme elegantie. Zéér harmonieuze neus, gevolgd door een smaak met veel spel, prachtige zuren. Zó innemend als de neus is, zo streng komt de smaak over. Tikje kortaf qua afdronk. De elegante neus doet mij denken aan de geurende rozen die bij mijn schoonma naast de voordeur staan. Mooie prestatie van een Belgische wijnbouwer.

Château Charmail 1997 Cru Bourgeois, Haut Medoc

Dé wijn van de avond als we kijken naar prijs/kwaliteit. Edele en rijke neus. Superconcentraat. Rijk en compleet. Ik schreef in mijn boekje: b e t o v e r e n d. Ik ging twijfelen, want deze wijn is zó mooi… alles klopt, er is niet zo veel te wensen. Zoals een prachtig fotomodel, zo’n vrouw waarvan je weet: die heb je niet voor jezelf alleen. Oef… TROUVAILLE.

Les Fiefs de Lagrange 2003 (2e wijn van Chateau Lagrange), Saint Julien

Open neus met veel impressies: stallucht. Leer. Zoete tabak. Drop. Nieuw hout. Je ruikt steeds nieuwe aspecten en weet dan instinctief: dit is een Grand Seigneur. Een hele soepele wijn qua smaak, verraderlijke rondeur waardoor ik – we proeven blind – even aan Pomerol moet denken. Kersenbonbons afdronk die lang blijft hangen. Hartendiefje van David.

Château de Fieuzal 1999, Grand Cru Classé de Graves Pessac-Léognan

Tien jaar oud, mooi op dronk. Open, expressieve en prachtige neus. Rozen staat in mijn aantekeningen en het weinig poëtische ‘pizzakruiden’. Pruimen. Stallucht. Klassieke wijn met geweldig mooie balans. Een wijn met versmolten tannines en een heldere smaak, aldus Hans (vdH).

Château Poujeaux 1999, Cru Bourgeois, Moulis

Hartendiefje van David. Dit is een mooie uitgerijpte en elegante wijn. Open neus met terroir, kruiden. Geparfumeerd. Mint. Ruig én soepel, rondeur én spel. Heerlijk betrouwbaar glas. Feestje om te drinken.

Imponerende hoge scores wijnen omlijsten Château d’Yquem
By in ,

Imponerende hoge scores wijnen omlijsten Château d’Yquem

Als er ergens gedoe over is in de wijnwereld, dan altijd wel over de scores van wijnen door wijnjournalisten. Jancis Robinson ligt in de clinch met Robert Parker. De twintig punten score aanhangers bekritiseren de honderd punten aanhangers. Er zijn liefhebbers van knoeperharde blockbusters en aanhangers van elegante wijnen met finesse. Noël Geisen verzamelde ruim een jaar voor deze proeverij en bracht alleen maar wijnen op tafel die 95 punten of meer scoorden. Het was een uiterst memorabele avond: vloeibaar dinsdagavondgeluk. De proefnotities zijn van de man met een tong die méér proeft dan anderen en dat ook nog onder woorden brengt: David Koenen. Bedankt! RP staat voor Robert Parker. WS staat voor Wine Spectator.

Veuve Clicquot Ponsardin La Grande Dame 1995

Top-cuvee van dit huis, ingebracht door Wouter (dank!). Een feestelijk begin met deze fraaie champagne. Amandel en boterletter, prettig stoffig, een zeer typische en kenmerkende champagneneus. Hij heeft ook iets verf-achtigs. Dan een friszure aanzet, droog, appeltjes, een best wel stevige mousse, deze dame beschikt duidelijk over de nodige ontwikkeling. Leuk om dit eens te mogen proeven. 17/20 (RP 92, WS 91)

Chateau Montus 1995 Cuvee XL, Madiran

Diep, zwart en een tikje somber rood. Als je aan deze wijn begint te snuffelen weet je echt niet wat je meemaakt. Veel stal en mest, maar dan wel op een bedje van bloemen en aarde en hele rijpe bramen. Daaronder vind je dan nog warme leisteen en kiezels. Laag na laag openbaren zich aan je, als je er maar lang genoeg boven blijft hangen. Barstensvol inhoud! Zuren, dikke tannines, een fantastische lengte, mogelijk nog meer diepte, wow. 19/20 (RP 94, WS 91)

Banfi Brunello di Montalcino 1999, Riserva Poggio all’Oro

Toscaanse topwijn uit een topjaar. De kleur belooft veel: ondoorzichtig zwartrood. Neus: balsamico, kers, jodium en zoethout en bosvruchten. Dan een slok: een volle. lichtzoete aanzet, die mijn gedachten laten gaan in de richting van een slanke Priorat (mis poes). Vol en rijk, maar dan wel met een goede focus. Een warme wijn, heeft veel zonne-uren gehad. Goed verpakt, strak en toch voloptueus. En ineens duiken er in de afdronk nog heel mooi wat zuren op die deze wijn tot de laatste seconde van de afdronk begeleiden. 18/20 (WS 96)

Domaine de Caillou 2000 Chateauneuf-du-Pape, Cuvee ‘Les Quartz’

93% Grenache aangevuld met Syrah. Doorzichtiger en lichter rood dan de voorgaande wijnen. Dit glas heeft een rood fruitgedomineerde, zoete tabakachtige neus, met ook wat munt. Lieflijk en zacht en zalvend. Ik krijg bij deze wijn een Roosvicee impressie en dat bedoel ik dan niet negatief. Dikke rijpe frambozen, de structuur is voelbaar op de tong. Puur. Aan de andere kant is dit niet heel erg complex, daardoor ben ik hier net wat minder onder de indruk dan in de vorige series. 17/20 (RP 94, WS 95)

Guigal Côte Rôtie 1997 Côte Blonde, Cuvee ‘La Mouline’

89% syrah, 11% viognier. Het ging maar door! Prachtige, expressieve neus met heerlijke impressies van cederhout, tabak en gekonfijt zwart fruit, thee, aarde. Waanzinnig zacht en vol en verleidelijk. Deze wijn gáát maar door. Inkt. Fijne zuren als rode draad. Toffee, Haagse hopjes. Ik was meteen verliefd. 19/20 (RP 96, WS 97) Hartendiefje van Noël

Vega Sicilia Unico 1998, Ribera del Duero

Dé absolute topwijn uit Spanje. Lang gelagerd en eigenlijk maar net op de markt. 90% tinto fino en 10% cabernet sauvignon. Deze wijn was een absolute knock-out. Zoete tabak, pruim, prachtig rijp en gul, ietsje hoekiger dan het vorige glas. Thee, bramen, kersen en sigarenkistjes. Dit beschikt over een superdik fruitframe, maar wat een gelaagdheid! Zoete tannines, overtuigend en lang. Dit is echt heel mooi, het raakt je midden in het hart. En het heeft nog zó veel toekomst. 19+/20 (RP 98, WS 98)

Chateau d’Yquem 1948, Sauternes 1er Grand Cru Classé

Wijnfanaten praten graag over wijn. En zo kon het dat in zo’n gesprek Harrie van Elderen zei: ‘Ik heb nog enkele flessen uit de kelder van mijn pa, maar ik weet niet of die nog te drinken zijn, ze zijn zo oud.’ En ineens stond er een doosje met oude Saint Emilion en… d’Yquem op mijn bureau. “Met de groeten van Harrie” stond op een geel plakmemo. Ik belde Harrie en vertelde dat mijn hart sneller was gaan kloppen. ‘Deze wijn kun je niet weggeven, ken je de waarde eigenlijk wel? Je moet deze wijn laten veilen en de opbrengst aan jouw kinderen geven.’ Harrie reageerde nuchter en vond al snel dat de fles voor een groep echte liefhebbers geopend zou moeten worden. Daarom was de introductie over Harrie gisteren erg op zijn plaats: “als je een meisje was, zou iedereen je hier zoenen”. Van dat zoenen is het niet gekomen, maar wel een dik applaus voor één wijn. Applaus voor mijn pa, zei Harrie. Openen van deze fles en ervan genieten is helemaal in zijn lijn. Een mooie nagedachtenis, dus.
Proefnotities David Koenen: Licht cola bruin van kleur. Héél voorzichtig ingeschonken, even gekeken naar de dikke tranen die aan het glas hangen en daarna meteen opsnuiven wat er zoal vrijkomt na 61 jaar: appelstroop, grapefruit, kaneel en zelfs balsamico. De nog aanwezige goede, frisse zuren vallen direct op. Is gelukkig absoluut nog niet dood en begraven maar juist heel prettig genietbaar. Wat een voorrecht om dit te mogen proeven. Dat vergeet je niet snel meer. 18/20
Bij deze wijn ook mijn eigen (afwijkende) notities: een kleur in de fles van een vaak geboende donkere eiken tafel. Deze curieuze fles van wijnhandel Brouwers Arnold in Tilburg (sinds 1905) is visueel totaal niet meer herkenbaar als witte dessertwijn. Perzik in de prachtige open neus. Abrikoos. Geconfijt fruit. Krentjes. Voornaam. De neus vertoont geen spoor van vermoeidheid. Luikse stroop. Combinatie in de smaak van zoet en fris, elegant en subtiel. Unieke ervaring omdat deze wijn nog volstrekt vitaal is. Ik liet het glas staan… en ja hoor, ook ná de ports nog geen enkel verlies van kracht. D’Yquem is een wonder.

Niepoorts 1997 Vintage Port

Zwart en rood vechten om een plekje in het glas. Wat direct opvalt in de neus: lijm! Héérlijk. Ook verf en spiritus. Rijp, rijp, rijp zwart fruit. Eén slok proef je minuten later nog. Het betreft hier zowaar een slank glas port, wat voor mij een zeer welkome afwisseling is op alle port die ik tot nu toe proefde. Blinkt uit door zijn werkelijk perfecte balans. Geen hinderlijk aanwezige alcohol, alleen maar compact, gebald zwart fruit. 19,5/20 (WS 98)

1997 Quinta do Noval Nacional Vintage Port

Legendarische port, staat op de wishlist van talloze liefhebbers. Ingebracht door Noëls broer Guus (dank!). Het tweede glas port waarmee deze memorabele avond werd besloten. Kleur: zwart. Zie ik daar nog een tintje rood doorschemeren? Doop er een veer in en je kunt ermee schrijven, zo dik en geconcentreerd hangt dit sap in het glas. De neus is hier werkelijk volledig anders dan die van de Niepoort. Ik ruik vleesbouillon en een kruidenbuiltje en perenschnaps. Teer en chocolade. Vlezige, alcoholrijke port. Ontzettend krachtig en rijk, maar nu nog zeker niet in balans. Een béést van een port. Pure perfectie, volgens Parker. Daar denk je dan natuurlijk wel even over na. Wellicht over een paar jaar, maar nu is ‘ie naar mijn bescheiden mening nog steeds niet daar, maar onderweg: 18,5+/20 (RP 100, WS 97)

Een avond met volop gebottelde zonneschijn van de meest bevoorrechte wijngaarden ter wereld.

Lees de volledige proefnotities op het wijnprikbord:
http://www.wijn.prikpagina.nl/read.php?f=310&i=101878&t=101878

Docent wijnleer Rob van Ginneken laat iedereen zijn hielen zien
By in ,

Docent wijnleer Rob van Ginneken laat iedereen zijn hielen zien

De jaarlijkse wedstrijd blindproeven. Drie witte wijnen, zes rode en drie dessertwijnen uit Frankrijk. Ook wel genoemd: Mer à boire (onbegonnen werk) en ‘ons jaarlijkse lesje bescheidenheid’. We hebben een nieuwe winnaar: Rob van Ginneken. Proficiat! Rob stak afgelopen jaar véél tijd en energie in het verbeteren van zijn proefvaardigheden. Gestructureerd studeren en wijn objectiveren loont, zoveel is zeker. Oud proefkampioenen David Koenen en Paul Heemskerk eindigden op de andere podiumplaatsen. We proefden achtereenvolgens: Chablis, Pouilly Fumé, Vouvray, Fleurie, Sancerre, Santenay, Pauillac, Madiran, Bergerac, Rivesaltes, Alsace en Sauternes. Op papier ziet de proeverij die Nello Pischedda samenstelde er goed te doen uit. De realiteit is echter altijd weerbarstiger.

Domaine Vissoux 2007, Fleurie, Pierre Marie Chermette, Poncíe

Zeer herkenbare wijn van gamay. Bloemig bouquet. Dit is gewoon pure vrolijkheid in het glas! Sappige smaak met fraaie zuren. Geweldig mooi, true to type.

Santenay 2004, Clos de la Confrere, Vincent Girardin

100% pinot noir. Warme neus, ik zag de wijn voor een Zuidfranse wijn aan, ook door duidelijke morellenkersen impressie. Rondeur, nog duidelijk tannines, stevig glas met een hele mooie balans.

Château d’Armailhac 1995, Grand Cru Classé, Pauillac

Bloedmooie neus, kruidig en met stalimpressies. Mooie bitters, warmbloedig. Hangt fraai na. ‘Karaktervol door een goede balans’, verwoordde David. Deze veertien jaar oude ‘petit Mouton’ van de Rotschild familie is echt heel mooi.

Moulin des Dames 1998, Bergerac, Familie de Conti

Degelijke, mooie uitgebalanceerde wijn met een complexe neus van leer, truffel en kleine rubberimpressie. Komt van een bijzonder deel van het domein Tour de Gendres. Jong is deze wijn volstrekt ontoegankelijk, deze gerijpte wijn van merendeels cabernet sauvignon stond erg op zijn plaats naast een Bordeaux Grand Cru Classé en het topdomein Montus uit Madiran.

Gewurztraminer 2006, Domaine Henry Klée

Enorm rijke en geconcentreerde wijn. Dit is een ‘gewone’ cuvee, toch proeft de wijn edelzoet. Amandel. De neus is heel ravissant, de smaak uitgebalanceerd en verfijnd.

Kees Mutsaers was de eerste winnaar van de proefwedstrijd, die in 1993 door Karel Rietbergen werd georganiseerd. Met ingang van dit jaar krijgt de winnaar de Kees Mutsaers Koeler, een wisselprijs. Mét de eigen naam als laatste daarin gegraveerd. Dat spreekt.