Categorie: Blogger

Prachtige wijnen uit Verona: “ne vale la pena”
By in ,

Prachtige wijnen uit Verona: “ne vale la pena”

Er zijn van-alles-wat proeverijen. En er zijn proeverijen van een regio, zoals St. Emilion, Madiran, Limoux, Rioja of deze proeverij waarin wijnen uit Verona centraal staan. Deze proeverij was leuk, leerzaam én lekker, geeft onze voorzitter aan. Wie kan nou beter een Verona proeverij organiseren dan Ronald Fibbia, hij komt uit Verona. We proeven van gewone wijnen tot toppertjes, geeft Ronald vantevoren aan: ‘ne vale la pena’; het is de moeite waard. Hij heeft gelijk. Bij natellen zie ik dat we ook zo’n twintig druivensoorten hebben geproefd, veelal in blends. Ronald start met een bubbel, daarna vier witte wijnen, zes rode wijnen en twee dessertwijnen. Wij krijgen ook voorbeeldige documentatie, over de druiven, over de huizen, plattegronden. Véél complimenten!

Villa Rinaldi 2006, Gran Cuvee Bianca

Villa Rinaldi is een beroemd wijnhuis, dat stamt uit de laatste jaren van de 19e eeuw. Helemaal gespecialiseerd in Spumante. Wijnmaker Rinaldo Rinaldi gebruikt Franse barriques en “dégorgement à la volée”. Maar hij heeft ook een geheim: de druiven die hij gebruikt komen uit de Trentino Alto Adige, de volgens hem beste streek voor spumante’s. Deze bubbelwijn is gemaakt van 100% chardonnay. Een mooi begin van de proeverij: super sappige wijn, mooie zuren en goede balans. Fris opwekkend.

Na een ongedwongen dorstlesser (Bianca di Custoza, hadden ze deze wijn maar in het merendeel van de kroegen!) en een intrigerende charmeur (Lugana, met heerlijke bloemetjesneus) krijgen we twee op zijn minst opmerkelijke wijnen in het glas.

Vulcaia Fumé 2008, Inama

Wijn gemaakt van 100% sauvignon blanc, maar wel met zeven maanden rijping op nieuw hout. Oud gouden kleur. Richard noemt caramel in de neus, veel hout en concentraat, ook een impressie van sinaasappelschil. Ik ruik vooral vanille, Kees ook roomboterbabbelaars en peer. Véél structuur in deze wijn en enorm veel bitters. Bepaald geen allemansvriend, maar een heel gastronomische wijn, om levensgenieters te trakteren op iets ongewoons. Giuseppe en Stefano Inama leiden dit huis, vader en zoon. De Vulcaia heeft zijn naam te danken aan de gronden waar hij groeit, die zijn van vulkanische oorsprong, de enige in zijn soort in Noord-Italië. Inama produceert ook andere wijnen, allemaal van hoog kwaliteitsniveau. Bradisismo is bekend, een mix van Cabernet Sauvignon en Carmenere.

Soave Classico La Rocca 2008, Pieropan

Deze wijn is gemaakt van 100% garganega. Ook een zweem van oud goud en een neus van boenwas en meloen, aldus Kees. Ik ruik jasmijn. De wijn is evenwichtig met mooie amandelbitters in de smaak. Hoewel de wijn langer houtrijping kreeg, is dat hout in deze wijn nauwelijks te proeven. Veel proevers preferen deze – iets gangbaarder – wijn boven de Vulcaia.

Bardolino Superiore 2008, Cavalchina

Laat ik maar toegeven: Bardolino heeft een slechte naam bij mij. Die aanduiding op het etiket maakt dat mijn grijze hersencellen negen letters scanderen: niet kopen. Maar wat kortzichtig is dat toch. Want dit is een werkelijk voortreffelijk glas: serieus rode kleur met een sombere rand, gevolgd door een romige neus met kersen. Mineralen ook. Hoge zuurgraad, die goed in balans is met viefheid en rondeur. Dit is een ontzettend charmerend glas wijn met een perfecte prijs/kwaliteitverhouding. Gemaakt van 60% corvina, 25% rondinella en 15% marzemino en barbera. Passie en een natuurlijke bereidingswijze typeren Azienda Agricola Cavalchina. Een trouvaille om naar uit te kijken.

Valpolicella classico superiore vigneto Sant’ Urbano 2007, Speri

Deze familie maakt al anderhalve eeuw wijn, nu nog steeds met kwaliteit voor ogen: alleen maar eigen druiven, controleren van alle productiefases, respecteren van de natuur (ze gebruiken geen pesticides). Blend van 70% corvina, 25% rondinella en 5% molinara en corvinone. Nello is onder de indruk van deze wijn: paprika en rondeur, deze wijn leeft! Zegt hij. Dimph noemt peper, koffie en caramel. De kleur is somberrood, ik ruik caramel en wat kreupelhout, maar voor mijn gevoel is de neus nog erg gesloten. De wijn is boers, heeft een ontoegeeflijke smaak met concentraat en bitters. Het lijkt mij een geweldige herfstwijn bij wildragout en konijn.

Ripassa Valpolicella 2007, Zenato

Drie druiven maken samen deze wijn: 80% corvina, 15% rondinella en 5% sangiovese. Het merendeel van de proevers geeft de voorkeur aan deze wijn (staat in een serie met de vorige). Gesloten neus en een somberrode kleur. Dimph ruikt en proeft koffie, peper en fruit. De wijn heeft een charmant zoetje van rijpe druiven. Ik vind de wijn fluwelig, maar dan heeft de wijn toch ook veel concentraat en die komt hard binnen. Een verfijnd bittertje in de afdronk. Serieus glas wijn.

La Poja 2005, Allegrini

Dit is 100% corvina en dat geeft… een prachtige wijn! Wil is onder de indruk van de kruidigheid, maar de tannines zeggen hem dat we de wijn te vroeg drinken. Pruimen en koffie, zegt Kees. De kleur is donker. De neus maakt meteen duidelijk dat dit een serieus glas is, héél rijk. Neem je een slok dan krijg je letterlijk een mondvol wijn, hoog in alcohol, Mon Cherie kersen, vanille en rijkdom. Dit is een prachtige wijn, ook hier denk ik aan wild. Een van de allermooiste flessen uit Verona, helaas wel een kostbare fles. 89 Parker punten.

Amarone de Valpolicella 1999, Bertani

Gemaakt van 70% corvina, 25% rondinella en 5% molinara. Waar ik de Bardolino een enorme vondst van de avond vind (prijs/kwaliteit), ben ik van deze op dronk zijnde rijpe wijn het meest onder de indruk. Dit is een WOW!-wijn. Tuilé kleur, belegen en rijke neus met herfstbos en truffel impressies. De wijn pleziert alle mondhoeken, mits de connaisseur rijpe wijnen waardeert. Een topper uit de wijnwereld! Adembenemende balans met fluweligheid en rondeur.

I Capitelli 2006, Anselmi

Deze dessertwijn is volstrekt harmonieus met goede zuren, elegant zoet met wat mango in de neus en marsepein. Puur genieten.

Recioto della Valpolicella Classico 2004, Tommaso Bussola

Gemaakt van 70% corvine en corvinone, 15% rondinella, 15% cabernet franc, dindarella en croatina. De wijn is niet gefilterd en heeft veel smaakcomponenten, complex dus. Steekwoorden: elegant, goede zuren, rijk en harmonieus.

Super-battle: België wint met 4-2 van Nederland
By in ,

Super-battle: België wint met 4-2 van Nederland

Drie van de vier flessen wijn voor thuisverbruik komen uit de supermarkt. Ruim eenderde van de flessen die daar worden gekocht, zijn de huiswijnen – vaak literflessen. Maar de supers bedienen ook de verwende wijndrinkers. Uit onderzoek komt naar voren dat slechts 3 procent van de wijnkopers flessen van meer dan tien euro aanschaffen. Peter van den Ende kocht uit het verwen-segment wijnen bij Albert Heijn, een firma die we tot op de dag van vandaag reuze dankbaar moeten zijn voor de emancipatie van de Nederlandse wijn drinkers. En vergelijkbare wijnen bij de Belgische Supers als Carrefour en Colruyt. Uiteindelijk winnen de Belgen met 4 – 2 van de Nederlandse super. Niet zo gek. In België zien we nog wel eens klanten kistjes wijn inladen in de achterbak. Het zijn genieters, onze zuiderburen.

Jean Claude Doquet Premier Cru Champagne

Fris, heel licht wat gist en een zoetzweem. Mooi krachtig in de mond met meloen, lage zuren, cremige mousse en overrijpe appels. Voornamelijk Chardonnay komt door in zowel geur als smaak. Schoon en fris gemaakt zonder al te veel briochetonen. Rijpe wijn, die door de meesten een heel stuk zuidelijker werd geplaatst (Limoux en zelfs noord Spanje werden genoemd als plaatsen van herkomst).

Blason de Bourgogne 2008 Montagny 1er Cru

Licht, witgeel van kleur. Deze wijn nodigt nou echt uit: fris en strak met mooi wat kruidigheid, zeep, groene appels en een klein, heel klein krulletje warme roomboter. Geen hoogvlieger, maar toch wel een aardig voorbeeld van een kleine, verfrissende Bourgogne, met spanning.

Neil Ellis 2007 Cabernet Sauvignon Vineyard Selection Stellenbosch

Donkerrode wijn. Een heel, heel typisch glas Zuid Afrikaanse rode wijn: de geur is ontzettend expressief en geeft voornamelijk geuren die doen denken aan koffie, zadelleer, groene paprika, stopverf en tabaksbladeren. En: warm asfalt. Commercieel gemaakte wijn en duidelijk afkomstig van een plek op aarde waar de zon vaak uitbundig en lang schijnt. Een krachtpatser met drogende tannines, goed concentraat en een korrelige structuur.

Jacob’s Creek 2006 Cabernet Sauvignon Reserve

Na een paar minuten goed beluchten wordt de wijn in dit glas alsmaar expressiever. Aanvankelijk rook ik nagenoeg niets, na een minuutje kwam er voorzichtig een hint van warme aarde en aardbei voorbij en na nog een paar minuten was er overduidelijk en, zeer typisch en onmiskenbaar: eucalyptus. Mijn gedachten gingen hier dan ook direct naar Australië. Frisse zuren, drop, anijs en voornamelijk rood fris fruit overheersen de smaak, die heel behoorlijk en prettig is. Maar ook een tikje krap in de lengte.

Fattoria del Cerro 2007 Vino Nobile di Montepulciano

Na de voorgaande, toch wel behoorlijk zondoorstoofde wijnen, vond ik het erg prettig om terug te keren naar een wijn die wat meer op een klassieke leest werd geschoeid. En zo kun je deze Italiaan wel aanmerken, als zijnde ‘klassiek’. Tabak, mediterrane kruiden, viooltjes, aarde en rode paprika. Frisse zuren, sappig, kersen en bessen en mooi wat gedoseerde houtrijping. Het was een nek aan nek race met de andere wijn in deze serie (een 2007 Vino Nobile di Montepulciano van Piccini, gekocht bij de Carrefour). De Piccini bezat net wat meer romigheid en scoorde daarmee duidelijk aan extra punten, maar delfde uiteindelijk toch het onderspit vanwege een minder complexe en kortere afdronk.

Proefnotities David Koenen, foto’s Richard van Oorschot

Proefwedstrijd: 12 Franse wijnen in het glas en verder weet je niets...
By in ,

Proefwedstrijd: 12 Franse wijnen in het glas en verder weet je niets...

De jaarlijkse proefwedstrijd bepaalt wie zich een jaar lang proefkampioen van de Brabantse Wijnsociëteit mag noemen. Kampioen 2010 Richard van Oorschot stelde de proeverij samen: een bubbelwijn, vier witte wijnen, vijf rode wijnen en twee dessertwijnen. De flessen zijn geblindeerd: het enige dat we weten is dat de wijnen uit Frankrijk komen. Per wijn geven we aan: de streek (10 punten), de appellatie (10 punten), het jaartal (10 punten), de druif (10 punten), de classificatie (5 punten) en de domeinnaam (5 punten).

Het zijn mooie wijnen, had Richard tevoren gezegd. En dat klopte helemaal. We proefden achtereenvolgens blind:

Champagne Duval-Leroy, vintage 1999, gemaakt van chardonnay, zuivere en elegante champagne met zure appeltjes en gist in de neus

Muscadet-Coteaux de Loire, Domaine des Génaudières 2009, gemaakt van melon de Bourgogne, lichte kleur, neutrale neus, liefelijke aandronk

Alsace, Marcel Deiss, Pinot Blanc 2008, fors concentraat in deze wijn met een licht zoetje en fraaie bitters

Vouvray, Domaine Pichot-Coteau de la Biche 2009, gemaakt van chenin blanc, mineraal in de neus, vrij hoge zuren, wat perzik en wat honing

Pessac-Leognan, Château Smith Haut Lafitte 1999, gemaakt van 95% sauvignon blanc en 5% sauvignon gris, oud-gouden kleur, vanille in de neus, jasmijn, volronde smaak, vet met carameltonen en hoge bitters

Morgon, Domaine Lapierre 2008, gemaakt van gamay, licht gekleurde wijn, met frivole framboos, true-to-type

Chinon, Clos de l’Echo 2006, Coly Dutheil, gemaakt van cabernet franc, dofsombere kleur, cassis in de neus, duidelijk nog tannine, in mijn aantekeningen staat ‘ontoegeeflijke wijn’, but I like it.

Cahors, Château du Cèdre 2007, gemaakt van 90% cot, 5% merlot en 5% tannat, paars en héél diep zwart, rijke neus, zwoele aanzet en rondeur, zeer aangename wijn

Moulis, Château Poujeaux 2004, gemaakt van 50% cabernet sauvignon, 40% merlot, 5% cabernet franc en 5% petit verdot, bruine rand, forse wijn met veel houtrijping, ‘zwoel ook wel’ staat in mijn aantekeningen met erg mooie amarone kersen in de afdronk.

Côte Rotie, Domaine Benjamin & David Duclaux 2003, gemaakt van syrah, dof van kleur, klassieke neus, strenge wijn, uitgerijpt.

Bonnezeaux, Château de Fesles 2005, Bernard Germain, gemaakt van chenin blanc, goudkleurig, lichte botytris tonen en dan voluptueuze Rubens-dikte en zoetheid in de smaak. Prachtwijn.

Alsace Grand Cru, Pinot Gris 2000, selection de grains nobles, Domaine Bott Geyl, oud goudkleurig, frivolere neus, lichter en eleganter van smaak, maar desondanks heel rijk.

Hoe beleef je zo’n proeverij?

Er is weinig zó confronterend dat deze jaarlijkse proeverij, beste lezers. Richard zei bij het proeven van de witte wijnen, dat het bouquet niet zo goed tot zijn recht kwam. Ik kampte met een aanhoudende verkoudheid en kon inderdaad zo goed als niets ruiken. In eerdere jaren was de neus het belangrijkste proeforgaan, zó stelde ik de druif vast. Nu kwam het dus aan op het vergelijken van kleur en de aandronk, het mondgevoel en de afdronk. Ik zat dus best ongelukkig te zijn. Maar ik was niet de enige die dit als een martelgang ervaart.

Ik zag een proever naar de hemel kijken, de ogen sluiten en een schietgebiedje doen (Noël). Ik zag een proever de handen op het hoofd moedeloos het hoofd neerleggen (Rob). En een proever zoeken in een credit card boekje met wijnformatie (Wil). Veel gezucht. Gepuf. En een enkele vloek. Veel gegorgel. En gespuug. Proevers die nog een slok extra willen. En dat alles in een bloedserieuze sfeer. Onze eer staat op het spel! Ook al is het maar een spelletje. Uiteindelijk blijkt dat onze meest studieuze proever, wijndocent bovendien, de titel die hij vorig jaar inleverde weer terugpakt. En nog wel heel overtuigend ook. Proficiat, Rob!

Jury-overleg
Felicitaties voor proefkampioen Rob van Ginneken

De eerste drie plaatsen gaan naar:

Winnaar Rob van Ginneken met 314 punten

Tweede plaats David Koenen met 253 punten

Derde plaats Peter van den Besselaar met 240 punten

Met twee jaar van dubbelwinnaars, is Rob nu de 21e naam die is ingegraveerd op de wisselprijs, de Kees Mutsaers wijnkoeler. Een functioneel cadeau om de blitz mee te maken bij wijnvrienden. De winnaar kreeg daarbij een wel hele mooie fles edel vocht, net als de runners up. En we hadden traditiegetrouw ook een poedelprijs, die niet door ons nieuwste lid werd gewonnen (smile Martin!).

Britse supermarktketens als Tesco en Marks & Spencer houden bij de organisatie van hun proeverijen voor wijncritici rekening met de vraag of het een goede dag is om wijn te drinken. Huh? Dat zit zo. Volgens de agenda voor biologisch-dynamisch tuinieren volgt alle leven op aarde het ritme van de kosmos. Er zouden ook mindere en betere dagen zijn om wijn te proeven. Er zijn: fruitdays, flower days, leafdays en rootdays. De wedstrijd werd gehouden op een leafday, en ja… dan sluiten de wijnen zich enigszins. Klik HIER om wat meer te lezen, en als je het naadje van de kous wilt weten (advies: niet doen!) klik dan HIER. Over een jaar staat de twintigste wedstrijdproeverij op de kalender.

Rioja van piepjong tot bijna dertig jaar oud
By in ,

Rioja van piepjong tot bijna dertig jaar oud

Bodegas Cune in Haro

Berry Marinussen kent precies de datum dat Rioja zijn hart stal. En hij koestert de lege fles, want het was een wijn uit zijn geboortejaar. Het gebeurde bij de Brabantse Wijnsociëteit. Altijd mooi om vijf jaar later die ervaring te ‘herhalen’. Hij liet dezelfde wijn (maar dan uit 1982) zelfs speciaal uit Spanje invliegen. Geweldig toch! We proefden sowieso enkele heel bijzondere wijnen. Een veertien jaar oude Rose Gran Reserva, twee witte Rioja, gevolgd door elf rode wijnen van piepjong tot bijna dertig jaar oud. Rioja is een wijn waar veel proevers met enige weemoed aan terugdenken; een generatie terug werd vaak de basis gelegd voor binding met dit gebied met wijnen die veel houtrijping kregen. Nu worden er wijnen gemaakt in tal van stijlen, ook met veel fruit in de neus en in het glas.

Capellania 2005 Marques de Murrieta, Rioja

Gemaakt van 100% viura, 17 maanden houtrijping. Een witte wijn met een goudzweem. In de neus abrikoos, amandelspijs, Kees ruikt hazelnoot en honing. Ik vind deze witte Rioja een tikje ontoegeeflijk in de smaak, een wijn die ‘je krijgt me toch niet te pakken, lekker puh’ uitdrukt. Vrij hoge bitters, in de smaak een olijfassociatie. Ik hou wel van een eigenzinnig glas wijn, dus kan hiermee mijn hart ophalen.

LZ 2009, Rioja Telmo Rodriguez

De kleur is dof en paarsig. De neus heel aantrekkelijk: ik ruik veel framboos. Dit is een mooie wijn om in een blinde proeverij de proevers te foppen, de wijn heeft een Beaujolais-achtige expressie. Gemaakt van tempranillo, garnacha en graciano. De smaak heeft veel zuren en hangt ook wat na. Een frivole jonge Rioja, om het voorjaar mee te vieren. Ook een doordrinkglas, dus heel geschikt voor feestjes. Of een ideale thuiskomst-wijn, een glas en een hoop zorgen verdwijnen naar de achtergrond.

Ontañon 2007 Crianza

Dit is een klasse hoger, gemaakt van 90% tempranillo en 10 garnacha. In de kleur een onwikkelde rand, ik ruik wat as en mineralen in de neus. Gerard ruikt veel fruit, kersen en vanille. De wijn kreeg 12 maanden houtrijping. Deze wijn heeft een heerlijke smaak, door de soepele aanzet en smaak met kersen en chocolade. Daarna proef ik ook amaronebitters. De neus geeft nu wat kreupelhout en in de smaak valt enige elegantie op.

Rioja Bordon 2004 Reserva

Gemaakt van 85% tempranillo aangevuld met garnacha, 24 maanden houtrijping. Deze wijn maakt indruk. Rob roemt de mooie stalneus. Paul noemt de wijn prachtig uitgerijpt. Toos zegt vooral het ingekapselde hout zo mooi te vinden, zij ruikt tabak en noemt de wijn in de mond verfijnd. De kleur is weer dof somber, de neus vrij expressief met mocca. De smaak is heel elegant en inderdaad verfijnd. Bij deze wijn ging mijn hart een stukje sneller kloppen.

Predicator 2006, Rioja

Neus met een kruidenkistje, vanille. Het fruit in de neus heeft even wat tijd nodig om los te komen. Claartje ruikt drop, noten, zwarte kersen en jodium. Jan noemt de neus klassiek, maar hij ruikt/proeft een storend zeezout. De smaak kent een soepele aanzet, goed concentraat en een goede zuur/bitter balans. Deze niet gefilterde wijn is meer een eetwijn, dan een wijn om soepeltjes door te drinken. Slechts twee proevers (Nello en ikzelf) geven de voorkeur aan deze wijn, de rest prefereert de volgende wijn.

Siera Cantabria 2006 Cuvee Especial

Sombere kleur. Rijpe kersen, zwoel/warme neus met vanille. Soepele aanzet, stevige wijn met concentraat. Claartje ruikt hout, laurier en pruimen, ze noemt de wijn dik en jammig. Jan stoort zich iets aan de galbitters die hij in de smaak proeft, maar noemt de wijn ook mollig, met chocolade en tabak in de smaak.

Castello Ygay 2001 Marques de Murrieta, Gran Reserva Especial

93% tempranillo en 7% mazuello, 31 maanden houtrijping, 97 punten Guia Peñin. Een schitterend glas wijn waarvan Noël aangeeft stroop te ruiken in de neus, David ruikt zoete tabak, kruidkoek en ‘warme’ tegels in de zomer. Krentjes ook, de wijn doet hem zelfs aan port denken, een dik aangezette wijn. Ik ruik in de belegen neus bospaddestoelen en truffel, om heel vrolijk van te worden. Een soepele aanzet met veel hout en concentraat. Maar ook veel hoge zuren die de wijn viefheid geven en rondeur. Hartendiefje van Berry. Dit is een Grande Dame!

BMB Gran Reserva 1982 Rioja Martin Bujanda

Hartendiefje van Berry. Wil doet de neus denken aan antiek eiken, met een duidelijke stallucht. Rob ruikt aardbeien. Nello is helemaal in zijn nopjes met deze gerijpte wijn, die hij een genot noemt om te drinken, ontzettend lekker. De wijn is bijna een generatie oud en heeft een fijne soepelheid. Sentimental journey voor Berry, die nog precies de datum kent dat hij op de wijnsociëteit Rioja leerde waarderen door deze zelfde wijn, maar dan uit zijn geboortejaar.

Als uitdrinker hadden we een Lustau Cream Sherry East India. Een mengsel van Oloroso met wat Pedro Ximénez. Een mooie complexe neus met stroop, boenwas, amandelen en ook een aardappelassociatie. Zoetje in de aandronk en wast amandelkoekjes in de smaak. Prachtwijn!

Raad land en druif
By in ,

Raad land en druif

Sommige avonden bij de wijnsociëteit overheerst de meligheid. Vaak heeft dat te maken met het weer, soms ook met andere factoren. Wat het deze week was, Joost mag het weten, maar er viel een boel te lachen. Adam van der Linden had duidelijk zijn best gedaan. Zijn proeverij “Raad land en druif” was een goede training voor proefwedstrijden. Het idee was een klein wedstrijdje te houden (inclusief fles-voor-thuis voor de winnaar), met scoringstabellen en alles. De 15 wijnen waren *bijna* allemaal uit verschillende landen en van verschillende druiven. Bijna, zodat we niet konden gaan afstrepen, aldus Adam. Een mooie kluif voor de societeitsleden.

Af en toe heb je zo’n wijn die je, als organisator, niet per sé mooi vind, maar wel interessant. Zo ook een van de eerste wijnen: Voirin-Jumel Coteaux Champenois blanc 2007. Uit de Champagne dus, waar de foto is gemaakt boven deze blogpost, met een adembenemende lucht. Een stille chardonnay die goed aangeeft waarom er zoveel bruisende wijn wordt gemaakt in de Champagne. In de neus had de wijn wat peren en toast, met al een klein ouderingsneusje. In de smaak vooral veel hoge zuren, een kleine spritz en een idee van bronwater. Heel leuk om te proeven, vooral blind. De meeste proevers zaten in de richting van de Jura (savagnin etc).

De volgende serie was deels lastig, deels minder moeilijk. Het was een paar dat liet zien wat voor moois er uit de nieuwe wereld kan komen. Om te beginnen Esk Valley chardonnay 2007 Hawkes Bay, Nieuw Zeeland. Een prachtig voorbeeld van een ingetogen nieuwe wereld chardonnay; rokerige, minerale neus, met wat caramel van de houtbehandeling. In de smaak een volle aanzet met wat hout, veel vulling maar prachtig in balans door de middelhoge zuren. Een elegante krachtpatser.

Hiernaast stond iets dat bijna niet herkend werd; een ingetogen chenin blanc uit Zuid Afrika. De Spier Private Collection chenin blanc 2007 had een vrij kleine (dichte?) neus, kruidig met een toets van lijm. Dan een sappige aanzet met een frisse, spannende body; iets zilt zelfs.

Een van de hartendiefjes van Adam van de avond kwam uit Argentinië: een mooie malbec-expressie van de Pascual Toso reserve 2005 Mendoza, Argentinie. De neus verraad bij deze wijn zijn nieuwe wereld afkomst (iets jammig), maar doet je daar direct aan twijfelen door zijn port-neus en zijn (languedoc) wierrook toets. In de smaak een zachte, fruitige aanzet, maar weer wat karaktervolle tannines, iets lijm-toets en vrij lage alcohol impressie; waardoor er weer aan het twijfelen geslagen wordt; is dit Italië? Portugal? Een prachtig ingetogen wijn.

Het lijkt traditie te worden, maar ook Adam had reserves bij de hand om eventuele missers te compenseren. Door een fles met kurk kwam, een paar wijnen verder, vriend malbec weer om de hoek kijken. Deze keer echter uit Frankrijk. Een kelderpareltje was deze Domaine des Aires Hautes malbec 1999 Vin des Pays d’Oc. Al weer zo’n 12 jaar oud, maar de neus zat nog vrij ver dicht. Een prachtige complexe neus wel, als je hem kon vinden, met dragon, anijs, wat besjes en een vluchtige toets. In de mond gaf de wijn zich al wat meer met een sappige aanzet, een klein zoetje en frisse zuren. Een mooie subtiele wijn; totaal anders weer dan de Argentijn.

Hoe mooi de oude wereld ook blijft, de verrassingen kwamen deze avond toch uit de nieuwe. Zoals bijvoorbeeld de CU vineyards Wildwood Canyon 1999 Zinfandel.

Verslag en proefnotities Richard van Oorschot

By in ,

Oude en nieuwe wereld naast elkaar

Kees van de Wiel zet steeds van één druif een oude en nieuwe wereld wijn naast elkaar. En zo proeven we achtereenvolgens chenin blanc, chardonnay, pinot noir, syrah, twee series carbernet sauvignon en twee blends. De ‘ontdekkers’ onder de proevers komen met de indrinker aan hun trekken: een sekt uit de Moezel gemaakt van… dornfelder.

Boschendal Chenin Blanc 2010 Zuid Afrika

Bleekgeel van kleur. Stuivend, fris, citroenzuurtjes. Dit doet me denken aan een Sauvignon Blanc. Maar dan steek je je neus nog wat verder in het glas en dan geeft deze wijn ook honing en mango. In de smaak komt die zwoelheid nog duidelijker naar voren, samen met sinaasappelzest en zachte carameltonen. Conclusie: een jong, fris en knisperend glas Chenin Blanc. Heel prettig.

Benoit Gautier, Vouvray de Gautier 2000

Naast de Zuid-Afrikaan staat een wijn met een totáál ander karakter, maar hij is wel van dezelfde druif gemaakt. Hier gaat het echter veel meer om hooi en boter en ziltigheid. De Boschendal is toch wel een allemansvriend, dit is een veel lastiger glas. Expressief, maar toch ook weer introvert. Neem nou bijvoorbeeld de zuren. Die zijn er zeker, maar door de vettigheid en compacte structuur merk je die pas op als je er naar gaat zoeken. Zeer interessant, mooie boenwas tonen en gemaakt in een licht oxidatieve stijl. Ik durf te stellen dat dit als glas op zich wellicht niet heel gemakkelijk is, maar dat het een fantastische combinatie vormt met coquilles.

Domaine Desertaux Ferrand 2007 Cote de Nuits Villages Blanc

Chardonnay is vaak goed te herkennen. Uiteraard sterk afhankelijk van het land en de streek van herkomst, maar als deze druif op een zuidelijke, warme plek groeit, proef je vaak uitbundig exotisch fruit zoals banaan en lycee. Wanneer de ‘roots’ noordelijker blijken te liggen, kom je meer fris fruit tegen, zoals ook in dit glas, die in deze serie als tegenhanger een warme, houtgerijpte Chileense Chardonnay heeft. Bleekgeel, citroen, banaan (toch ook hier wel aanwezig), zelfs ook tutti frutti, duidelijke houttonen. In de smaak zijn er opvallend frisse en fijne zuren aanwezig, die keurig het hout, het fruit en de mineralige grondtonen in een prettige balans brengen.

The Ned Pinot Noir 2008, Nieuw Zeeland

De kleur van deze wijn is nog het best te beschrijven als: ‘somber rood’. De inhoud van het glas is dat zeer zeker niet. Een heel aardige neus van gegrilde paprika, drop en kersjes. De prettige balans valt in de mond nog het meest op. Rijpe bessen, flink sappig, licht complex en mooi in harmonie. Een rijpe Pinot Noir met voldoende frisheid en pit om de interesse vast te houden.

Hungerford Hill Shiraz 2005 Australië

Intrigerend zwart/rood van kleur. Móóie neus! Vleesbouillon, leer, kruidnagel, bramen, koffie…Prachtig expressief en uitnodigend. In de mond kom ik al deze impressies nog een keer tegen, aangevuld met kersen, zoethout, zwarte olijven en pure chocolade. Deze wijn klópt gewoon helemaal. Het eikenhout is perfect geïntegreerd zodat deze Shiraz zowaar kan stralen deze avond. Hij is perfect in balans, krachtig, fruitig, gelaagd en beschikt over een prima lengte.

Proefnotities van David Koenen

By in ,

Limoux: witte wijnenclave in Languedoc

Iets zuidelijker dan de middeleeuwse stad Carcassonne in de Aude valei vormt Limoux een natuurlijke grens waar het Mediterraan landklimaat en het Oceanische zeeklimaat elkaar ontmoeten. De heuvels en valleien zijn relatief groen met gemengde vegetatie; essen en varens delen de ruimte met eikenbomen en wilde tijm. Op heldere dagen zie je van hieruit de sneeuw-getopte Pyreneeën in het Zuiden. Je treft hier Chardonnay, Chenin Blanc en Mauzac in plaats van de Mediterrane druivensoorten die wij associëren met de Languedoc. Limoux eigenheid is nauw gekoppeld aan ligging en klimaat. De temperatuur is hier lager en de regenval hoger dan in andere delen van de Languedoc. De hoogte speelt ook een rol, de wijngaarden zijn hier geplant op een hoogte van 200 tot 500 meter. En dan is er de wind, de maritieme bries of de koelere noord-westelijke Tramontane. Dit alles maakt dat de chardonnay druif die wat later rijpt zich hier goed thuis voelt, terwijl de omstandigheden moeilijker zijn voor Carignan, Mourvèdre en Grenache. Peter van den Besselaar verzamelde witte wijnen uit Limoux naar aanleiding van een artikel in het Engelse Decanter, waaruit bovenstaand stukje een vertaling is.

Blanquette de Limoux, Domaine J. Laurens

Mooie, open neus. Heel expressief met een beetje poedersuiker, ananas en kiwi. Heel fruitig, mooi rond, zachte mousse. Dit is misschien een tikje zoet maar er is voldoende fris zuur aanwezig om tegengewicht te geven. Een zeer prettig glas bubbels om de avond mee te openen. Gemaakt van chardonnay, mauzac en chenin blanc, drie jaar gerijpt.

 

Les Hauts Clochers 2008 Sieur d’Arques, chardonnay

Aanvankelijk zit deze witte wijn behoorlijk op slot. Dus, walsen, walsen, maar naast héél voorzichtig wat impressies van citroen, blijft het toch opvallend stil. In de mond is het echter een ander verhaal en is deze wijn véél overtuigender: fris, mollig, rijk. Prachtige citroenzuren (maar dan van wel heeele rijpe citroenen), broodkorst en perzik. Mooie houtopvoeding. Duidelijk een wijn met ‘upward potential’ van de coöperatie.

Domaine Begude 2008 Chardonnay

De wijn in het glas naast de Les Hauts Clochers 2008 Sieur d’Arques start al net zo gesloten. Drinken we deze wijnen niet wat te jong? Het lijkt er wel op. In de neus lichtjes wat tonen van boter en zeepsteen. Na een paar minuten komt ook hier mooi gedoseerd hout los, samen met peren en duidelijke mineraliteit. Na een nip weet je dat je hier te maken hebt met een prachtig glas Chardonnay. Fris en vol en een licht ziltige toon die heel subtiel verweven zit in de smaak. Geef dit nog een jaar of wat om echt goed in balans te komen en je hebt een prachtglas.

Domaine Begude 2010 Cuvee l’Exotique, IGP Haute Vallée de l’Aude 

Een opvallende, witgele kleur. De meeste witte wijnen die deze avond op tafel staan zijn wat goudkleuriger. Nog opvallender is de geur: zuurtjes! Van die gele Napoleon-bollen, je kent ze wel. Maar ook honing en lychee. Door de zuurtjesimpressie is de algemene mening toch wel dat de wijn ietwat kunstmatig overkomt. Dan ontstaat er een discussie over het feit dat dit een biologisch werkend domein is en dat de term ‘kunstmatig’ daardoor niet op deze wijn van toepassing zou kunnen of mogen zijn. Enfin, in de smaak is die opvallende toon vooral aanwezig in de vorm van forse zuren (zoals in citrusfruit) en overwegend geel fruit, zoals banaan en peer. Er is wel een stevig vermoeden dat deze wijn nog vreselijk jong is en dat er met de jaren mogelijk een betere balans gaat ontstaan. Curieus glas van 80% grüner veltliner (!) en 20% chardonnay.

Domaine de Rives-Blanques 2009, cuvee Sauvageon, Limoux

De volgende wijn heeft ook een bleekgele kleur, ongeveer net als de l’Exotique. De neus is echter een ander verhaal. Mooie kruidigheid, frisse perzik en tot mijn eigen verbazing noteer ik ook: een vleugje geitenstront. Bloemen, mooie mineraliteit en ook iets wat aan een zuurstok doet denken. Vervolgens huppelt de smaak mooi achter de geur aan: caramel, peren, truffel, frisheid. Ik hoor iemand zeggen dat deze wijn wat dikte mist in de afdronk. Zou dat misschien komen omdat we vanavond voornamelijk Chardonnay wijnen proeven, die doorgaans toch veel dikker en vetter overkomen? Ik denk zelf eigenlijk van wel en ben behoorlijk onder de indruk van deze wijn. Een pracht Sauvignon blanc, mét houtrijping.

Chateau de Gaure 2009 Cuvee ‘Oppidum’, Limoux (chardonnay, mauzac en chenin blanc)

In het volgende glas ruik ik appelmoes en zeep. Ik heb het idee dat deze wijn qua neus niet helemaal lekker voor de dag komt. Maar dan hoor ik mijn buurman zeggen dat hij juist de neus van deze wijn zo fraai vindt. Feit is wel dat dit een heel rijk en interessant glas wijn is. Zoete aanzet, rijk en vol. Verrassend! Dat verwacht je niet direct als je eraan zit te snuffelen. Er wordt hier flink uitgepakt door de wijnmaker (daarmee doel ik zowel op het door de wijnmaker zelf geschilderde etiket als op de zeer expressieve inhoud van de fles). Dit is een hele rijpe, dikke wijn. ‘Made to impress’, met rijp exotisch fruit en, heel fraai, geroosterde amandelen.

Domaine Begude 2006 cuvee l’Etoile, Limoux, chardonnay

Hartendiefje van Peter. Wijn die op de kaart staat in het met drie Michelin sterren bekroonde restaurant van Loiseau in… de Bourgogne. ‘Warme wijn’ is het eerste dat ik opschrijf. Later kom je daar dan toch weer op terug, als je niet anders kunt dan het frisse zuur prijzen, dat zo mooi opbokst tegen het zondoorstoofde fruit. Wat een prachtglas is dit zeg. Geweldige concentratie, boterbabbelaar, romig, rijk maar toch heel stijlvol. Mooie bloesem en honingimpressies. Ook hier blijkt weer dat pas na minutenlang walsen de wijn zich slechts beetje bij beetje aan je geeft en dat er dus nog veel potentie aanwezig is. Top!

Verslag en proefnotities David Koenen

By in ,

Altijd spannend: druiven blind herkennen

Bibi Graetz van Testamatta, een super Toscaan

Wijn is gezond, zeggen wetenschappers. Natuurlijk zijn er die het tegendeel beweren. Om de waarheid te leren kennen, ga je dan af op eigen gevoel. En je kijkt eens om je heen. Bij de visboer loop ik Giel tegen het lijf. Giel is een werkzaam leven lang drogist geweest. Giel was járenlang lid van de sociëteit, al weer lang geleden, de vorige eeuw. Ik heb altijd gedacht dat Giel geen man is van pillen en poeders, maar liever ’s avonds een glas wijn nuttigt. Hij ziet er op zijn leeftijd heel goed en vitaal uit. Zie je wel, denk ik, wijn is gezond. “Het is tegenwoordig zeker veel moeilijker om wijnen te herkennen”, zegt Giel tegen mij. Daar moet ik even over nadenken. In mijn boek Wijnproeven van Michael Broadbent (oude editie van 1980) staat hoe je druiven kunt herkennen. Het staat met zekerheid beschreven: zó proeft Chianti (sangiovese) , zó proeft Saumur (cabernet franc). De techniek van het wijnmaken is in een generatie enorm verbeterd. Giel heeft wel gelijk. En de diversiteit binnen een gebied is groter dan vroeger. Je merkt dat bij proeverijen zoals deze: blind druiven herkennen, mooi opgezet door Nello Pischedda. Na een Spaanse godello (witte wijn) proeven we blind in serie 1 twee syrah, in serie 2 een malbec en een tannat, in serie 3 een sangiovese, een merlot en een sangiovese/merlot, in serie 4 een syrah en een malbec om te eindigen in serie 5 met een cabernet sauvignon/malbec en een sangiovese. Met een vintage port om na te genieten. De wijnen zijn spannend gegroepeerd.

Dit is een interessante serie, zegt Nello, bij de tweede serie. Een understatement, want iedere serie is de moeite waard. Maar hier drinken we een gerijpte Madiran naast een vrij jonge Argentijnse wijn. Tot mijn eigen verbazing gaat mijn voorkeur uit naar de jonge wijn.

Château Montus 1998 Cuvee Prestige, Madiran

De kleur is nagenoeg zwart met een gebruinde rand, de neus is gerijpt, slank, moeilijk, ik ruik niet zoveel. Kees gelukkig wel: drop, laurier, stalneus. Later ruik ik toch wat boenwas voor mahoniehout. Kees proeft in de smaak harde tannines en een droge afdronk. De smaak kan mij wel bekoren: veel frisse zuren, sappig met prominente bitters in de afdronk. In mijn ogen een compromisloos glas, dat duidelijk het beste met voedsel genoten kan worden. Een ranke wijn.

Catena Alta Malbec 2007, Catena Zapata, Mendoza Argentinië

Nee, dan dit glas! Paars-donkerrood. Véél vruchtimpressies met cassis en kersen. De neus charmeert meer, bij de eerste slok heeft de wijn een zwoelig mondcontact. F-R-U-I-T-! Kees noemt pruimen, bramen en kruidigheid in de neus. De wijn heeft concentraat. En in mijn aantekenboekje staat: “Nieuwe Wereld… en toch lekker”.

In de derde serie staan drie wijnen van Castello Brolio uit Toscane. En opnieuw herken ik de

Casalferro 2006 niet, verdorie, verdorie. Hieronder staan de sangiovese en de merlot cuvee beschreven.

Castello di Brolio 2007, Cuvee Colle di Là, Chianti Classico

Een ontwikkeld randje bij de kleur. Gemaakt van 100% sangiovese. Adam ruikt koffie en noemt de wijn complex en lang. Ik ruik een mandje met zomerfruit in de open neus, laurierdrop en even een chemische impressie waardoor ik de voorkeur geef aan de merlot. De neus geeft langzaam maar zeker iets meer. De smaak is sappig, nu goed te drinken en met veel bitters. Wie met een glaasje het etiket eens even goed bekijkt, ziet een afbeelding waarbij middeleeuwse verhalen zich in het brein dringen. Bijzonder.

Casalferro 2007, Castello di Brolio, Toscane

Rob noemt deze wijn van merlot rijk, Adam ruikt mocca en vanille en Gerard prijst de lange afdronk. Voor mij de mooiste wijn uit de serie. Een ingetogen neus met een kruidkoek impressie. Elegante smaak, rijk en voornaam, prachtig evenwicht en hangt ook mooi na. Klassieke wijn.

In de vierde serie proeven we een hartendiefje van Nello, Saint Joseph, naast opnieuw een Catena die hoge ogen gooit.

Saint Joseph 2006 Cuvee Les Serines, Yves Cuilleron

Hartendiefje van Nello. Gemaakt van 100% syrah. Berry ruikt rozemarijn en dropjes, Peter vdE mocca, leer en paardenmest, hij noemt de wijn dik en complex. De wijn is terrakleurig, de neus vol en warm, je neemt een slok en weet dan meteen: dit-is-goed, door een prachtvolle aandronk, hoge zuurgraad. Drinkt nog wat moeilijk door de tannines al is er duidelijk souplesse en rondeur aanwezig.

Catena Adrianna Malbec 2007, Catena Zapata, Mendoza Argentinië

Dieppaars. Veel kersen. Peter vdE ruikt zwoel fruit, mocca, leer en chocolade. De wijn charmeert door rondeur in de smaak, drinkt nu zeer aangenaam door de souplesse en elegantie. Dit is een hap sap wijn, je verlang naar de volgende slok. Fraaie bitters heeft de wijn en een kersen Mon Cherie afdronk.

Testamatta 2006, Bibi Graez, Toscane

Hartendiefje van Nello. Gemaakt van 100% sangiovese. De wijn heeft een etiket met voor- en tegenstanders… niet gek, want er staat kunst afgebeeld. Berry roemt de kersen, chocolade en ruikt lijm, waardoor hij de wijn onmiddellijk in Italië plaatst. Ik dacht bij deze Supertoscaan aan een Brunello di Montalcino door de complexe rijkdom in de neus: leer, tabak, kruidkoek en kruidnagel. Sappige wijn met zéér hoge zuurgraad. De wijn blijft lang nahangen. Glas wijn dat schreeuwt om geschonken te worden bij een goed diner. De wijn van de avond en de maximale score: drie *-sterren. De wijn kreeg 98 punten van Wine Spectator.

Niepoort 1997 Vintage Port

Rob zegt terecht: deze port krijgt te weinig aandacht. Want we keuvelen na over de proeverij. We drinken de port bij voortreffelijke brokkelige zéér belegen geitenkaas. Ik vind dit glas al heel lang een droomport, de port was zalig drinkbaar direct na botteling en blijft volstrekt evenwichtig: enorme rijkdom en prachtbalans. Ik schrijf hier drie *-sterren.

Een klaterend applaus voor Nello. En iedereen krijgt de groeten van Giel.

Torres wijnen overtuigen
By in ,

Torres wijnen overtuigen

Wijn leren kennen is als verliefd zijn. Het onbekende is verrassend. Kriebels in je buik bij nieuwe ontdekkingen. Honger om méér te leren. En dan komt er een periode dat die tintelende verliefdheid zich afbouwt en overgaat in vertrouwde veiligheid. Je kent de wijnen waar je voorkeur naar uit gaan. Je raakt daaraan gehecht. Drink je al langer wijn, dan kén je de klassiekers. Het Spaanse Torres (op de foto Miquel Torres) is zo’n huis dat wijndrinkers kennen. En waarbij je zou kunnen denken: I have seen that, I have been there. En dat is nou eens niet waar. Gerard van Avendonk stelde een proeverij samen van Torres wijnen, waarbij onze lust weer kon oplaaien. De wijn overtuigen én verrassen.

De Casta Rosata 2009, Penedès

65% garnacha en 35% carinena geven een felgekleurde rosé met aangename framboos neus en een vlotte soepele smaak. Fris en droog, zegt Peter vdE, gewoon een lekkere lunch- en eetrosé. Lekker gekoeld geserveerd is dit een hap sap wijn: je verlangt naar iedere volgende slok.

Gran viña sol 2008, Penedès

85% chardonnay en 15% parellada, lagering 70% op roestvrijstaal en 30% rust 5 maanden op nieuw Limousin eiken. Goudkleurige witte wijn, die vooral overtuigd door een mooie bloesemneus met vanille-cederhout. Vettige en dikke wijn met wat roomboterbabbelaar en goede balans. Waar de reguliere Viña Sol een betrouwbare en sappige allemansvriend is, heeft deze witte wijn van Torres nét even wat meer spel, net iets meer te bieden.

We proefden Viña Brava, Sangre de Toro en Gran Sangre de Toro en kwamen toen aan een serie met Coronas wijnen.

Coronas 2007, Penedès

Gemaakt van tempranillo en cabernet sauvignon. Richard ruikt rood fruit, kersen en carameltonen, hij roemt de speelsheid van deze wijn met een frissen aanzet en goede vulling. Speels, dat vind ik een mooi woord voor de levendige smaak: heerlijk sappig en met viefe zuren.

Gran Coronas 2006 reserva, Penedès

Gemaakt van 85% cabernet sauvignon en 15% tempranillo. Vijftien maanden houtrijping. Kiezel, koffie en chocolade ruikt Jan. Ik ben erg gecharmeerd van de rondeur in de neus, een eaux de vie achtige expressie. Een hele hoge fruit intensiteit : kersen en bessen zijn heel prominent aanwezig. Zwoelige wijn, sterk gericht op plezieren. Mooi glas.

Gran Coronas 1999 reserva, Penedès

Hartendiefje van Gerard. Gemaakt van 85% cabernet sauvignon en 15% tempranillo. Twaalf maanden Amerikaans en Frans eiken, waarvan 25% nieuw. Een rijke wijn met mooie leerimpressies, de mooiste wijn tot nu toe, zegt Nello. Champignons, terra en pruimen, aldus Jan. Toch veel discussie over deze wijn, tussen de liefhebbers van de gerijpte stijl en liefhebbers van wijnen die jonger attractief zijn. Ik proef inderdaad een tikje opdrogende tannines, maar die kan ik goed hebben. In de neus is het hout duidelijk aanwezig, ook stal en mocca. De smaak heeft een enorme rondeur, fluwelige aandronk en dan heel véél kracht. De wijn blijft ook lang nahangen. Prachtige wijn.

En dan komen de drie wijnen waarvan ik beschreef dat ze de lust doen oplaaien. Torres is in andere Spaanse gebieden ook wijn gaan maken, en die zijn veel minder bekend.

Ibéricos 2007, Rioja crianza

Twaalf maanden eiken rijping voor deze van 100% tempranillo gemaakte wijn. Zwart fruit, sappig en elegantie, zegt Nello. Flinke body en goede zuren, aldus Toos, die de wijn net een tikje te hout gedomineerd noemt. Excellente balans, power, héél licht stal in de neus, zegt Rob. Mijn aantekeningen. Ik ben onder de indruk van de neus die véél geeft: kruidigheid, laurier, een pepertje en cederhout, zwoele tonen ook. De smaak heeft ook een zwoele aanzet, mooie zuren en veel kracht. Een wijn met nog veel toekomst.

Celeste crianza 2007, Ribera del Duero

Gemaakt van 100% tempranillo. Dit is voor mij dé wijn van de avond, wat een topper! Rob noemt de neus vlezig met lichte thee impressie en roemt het zachte rijpe fruit. Het bouquet heeft veel aardse tonen, maar is vóóral geparfumeerd. In-het-kwadraat, schrijf ik daarbij na twee, drie, vier keer ruiken. En ook: alsof je in een Parijse parfumeriezaak loopt. De wijn is rijk en voornaam en heeft in mijn ogen een perfecte balans. Maximale score: drie *-sterrenwijn.

Salmos 2008, Priorat.

Hartendief van Gerard. De wijn is gemaakt van Garnacha, Syrah en Cabernet Sauvignon. Ik krijg de indruk dat de meeste proevers deze wijn prefereerden boven de Ribera del Duero, die mij nét iets meer charmeerde. Maar… kleine fractie verschil. Nello roemt de elgantie en zoete tannines. Rob noemt de wijn het meest krachtpatserig. De neus vind ik duidelijk anders: mineralen en pure chocolade. Als de wijn wat langer in het glas staat ontwikkelt zich een muntimpressie. De wijn heeft echt heel veel kracht, een zeer zwoele aanzet en een perfecte balans. Richard is enorm over de wijn te spreken en hij typeert de reden waarom met één woord: de wijn is ‘rebels’.

Een dik verdiend applaus, Torres overtuigt en verrast.

Madirans zijn échte liefhebberswijnen
By in ,

Madirans zijn échte liefhebberswijnen

Als David Koenen zijn flessen ’s middags per auto naar het proeflokaal brengt om ’s avonds met de fiets naar zijn proeverij te gaan (“niet spugen vanavond!”), dan weet je meteen genoeg. Ik tel een onwaarschijnlijk hoog aantal sterren bij de blinde Madiran proeverij. Voor mijn smaak waren er maar twee ‘off’ flessen: Montus 2003 (onprettige neus, eendimensionaal) en Bouscassé 1993 (te overheersende zuren en opdrogende tannines). En dan betwijfel ik ook nog of dat niet ligt aan de flessen. Want we proefden enkele topklasse wijnen, zoals Chapelle Lenclos 1990, Château Bouscassé 1996 Vieilles Vignes, Château Bouscassé 1998 Vieilles Vignes en voor mij dé wijn van de avond: Château Montus 1995 Cuvee Prestige. Madiran ligt in Zuid West Frankrijk en staat bekend om zijn stevige wijnen van de tannatdruif. Wijnen die jeugdig vooral charmeren met een interessante neus en afschrikken door een bikkelharde smaak. Wijnen die moeten rijpen. Aan het eind van de avond dacht ik “tussen 7 en 12 jaar oud kun je er het beste vanaf blijven”. Dan zitten de topdomeinen ook dicht en dat is zonde. Kortom: échte liefhebberswijnen, die je met een gerust hart in een ver en laag hoekje van de kelder weglegt. Maar is het moment van openen eenmaal daar… dan kunnen Madirans enorm imponeren en beleef je een klein wonder.

Die dekselse David zette in de eerste serie twee wijnen die maar liefst vijf jaar verschillen in leeftijd, maar toch dezelfde jeugdige karakteristieken hebben.

Château Montus 2002, Madiran

Kindermoord, zou ik van papier denken. Of milder: dat moet nu toch beginnen te komen… De werkelijkheid? Het is een ontzettend lekker glas wijn. In de neus donkere chocolade, mocca en cacao, herfstbos ook. Boerser dan de volgende wijn. Weliswaar nog veel tannines, maar ook een wijn die duidelijk is balans is. Sappige eetwijn. Paul noemt de neus typisch tannat: inktig, romig, kersen en open haard impressie.

Château Barrejat 2007, Cuvee Seduction, Madiran

Paul noemt zacht en rijp hout. Rob ruikt zoveel broodkorst dat de neus hem welhaast aan champagne doet denken. Violetrode rand, de neus is voluptueuzer en ronder met tonen van bittere chocolade en leer. Mineralen en nieuw hout. Wijn met heel veel toekomst die nu al wel lekker drinkt, elegant en met veel inhoud. Volgens David gemaakt om een verleidelijke tannat te presenteren, dat is wat mij betreft volledig gelukt.

Château Barrejat 2007, Cuvee Vieux Ceps, Madiran

Gemaakt van oude druiven (80 tot 200 jaar oud), ontzettend leuk dat deze wijn óók op tafel staat. Berry ruikt rozen, net als Hans vdH. Rob ruikt florale tonen. Mijn aantekeningen: donkere kleur met paarsviolette rand. De neus is een mooie mix van kersen, vanille, nieuw hout en stalluchttonen. Veel rondeur in de smaak, die ook een goede balans kent en een buitengewoon lekkere smaak. Ik ruik nu ook wat kreupelhout. En proef enige elegantie. Dat de wijn zo lang blijft hangen is natuurlijk een prijzenswaardig goed teken: we hebben hier te maken met mooie kwaliteit. Duidelijk weer een stap hoger dan de Seduction.

Chapelle Lenclos 1990, Madiran

Wow, een van de sterren van de avond. Hartendiefje van David. Eenentwintig jaar jong en zó fris. In 1990 vierde Berlijn voor het eerst sinds dertig jaar één nieuwjaarsfeest, stierf Greta Garbo en won AC Milan met Gullit, Rijkaard en van Basten de Europacup. ABN en AMRO bank fuseerden en werden in één klap twee keer zo groot dan de Rabobank (toen). De Polen kiezen de elektricien Lech Walesa tot President. We drinken hier een wijn met een heel respectabele leeftijd. De neus geeft mij een associatie van warme wol, wol waar net een warm strijkijzer overheen is gegaan. Sigarenkistjes. Peter vdE roemt de stevige stalneus met mocca en goed concentraat in de wijn. Zeg dat wel: er is prachtig concentraat in deze wijn, die in de mond komt met zwoele rondeur. Ik wil dit niet uitspugen. Nee hoor. Tong en gehemelte zijn trillend blij met dit karaktervolle vocht. Er zit véél energie in deze wijn, geen spoor van verval. Ontzettend knap gemaakt dus.

Château Bouscasse 1996 Vieilles Vignes, Madiran

Zijn de ‘gewone’ cuvees van dit domein geen straf om te drinken (2003 stelde Montus in de schaduw en 2001 is karaktervol en te jong om nu te drinken), bij geouderde vieilles vignes krijgt dit domein écht allure. Dakpannenbruin aan de rand van de kenmerkende diepzwarte kleur. In de neus geitenstront (lekker). Peperkoekkruiden. Enorm mooi onderliggend fruit! Deze wijn heeft klasse en dat uit zich in een rijke en voorname smaak. Leer en pruimen als de wijn langer in het glas is. Dit is echt een elegant glas met een wellicht iets te prominent bittertje. Hangt lang na. Echte dinerwijn, zei Rob, and he’s right.

Château Bouscasse 1998 Vieilles Vignes, Madiran

Ook 1997 die op tafel stond is prachtig, maar 1998 steelt de show. Hartendiefje van David. In de neus een fruitcocktail met strontimpressie. Voller dan 1997, voornaam. In de neus sigarenkistjeshout en morellenkersen. In mijn boekje staat: ‘Tju, wát een rijke neus!!!’ Ongelofelijk complex. De wijn is vettig in het glas, prachtig op dronk nu. Hap sap, met een klein zoetje in de smaak. Jan ruikt turf, tuinaarde en kreupelhout in de neus. Kees naast héél veel fruit ook koffie. Drie *-sterrenwijn. Bloedmooi glas wijn.

Château Montus 2001 Cuvee Prestige, Madiran

Wijnbouwer Alain Brumont van dit domein is de man die Madiran op de kaart heeft gezet. Madiran is een uitstekend alternatief voor héél kostbaar geworden Grand Cru Classe Bordeaux. Ik meen dat de Engelse deskundige Steven Spurrier géén 2009 Bordeaux voorkoop meer wilde kopen vanwege de extreme prijzen, Madiran is een uitstekend alternatief is zijn mening. Is dat nou wel zo? Deze van oude stokken gemaakte wijn, nu tien jaar oud, toont aan van wel. Zwartrode kleur. Superieure fruitneus en zwoele rondeur in de smaak. Kees ruikt chocolade, pruimenjam. Ik ruik ook wat gekookte melk. De wijn had maar liefst vijf uur in de karaf gestaan, “en toch blijft het werken om er iets uit te krijgen”, zei David. En dat is wel waar, dit is geen allemansvriend. Espresso ruiken we ook in de neus. En toch is deze wijn uit een rijk jaar met zijn zoetje in de smaak een sappig glas dat wijnproevers voor zich inneemt. Innemende wijn.

Château Montus 1995 Cuvee Prestige, Madiran

Hartendiefje van David. Drie *-sterrenwijn. Zwartrode kleur. Heel voorname neus met ongelofelijk veel impressies: expresseive garriguekruiden, cacao, leer, kruidnagel. De wijn kent een enorme rijkdom, heeft een perfecte balans in de mond, enorme concentratie en is goed op dronk. Echt zo’n wijn waar niets bij te wensen valt (nou ja, een mooi stukje vlees, of lekker oude boerenkaas dan).

Brumaire Bouscassé 2006, Cuvee novembre, Pacherenc du Vic Bilh

Marsepein, honing en amandelen in de neus, zegt Jac. Vijgen en dadels, aldus Jan. Gekruide neus, zegt Nello. Ik ruik perziktonen en botytris. Prachtige neus en een spannende en elegante smaak. Nergens stroperig, steeds elegant. Roomboterbabbelaar. Heerlijk glas om een opkomend lentedepressietje de kop in te drukken. Of op het terras bij de eerste zonnestralen op rokjesdag.

Voortreffelijke proeverij die met een dik applaus werd beloond.