Categorie: Blogger

Rioja is garantie voor vloeibaar geluk ondanks “wijnen die hun best niet doen”
By in ,

Rioja is garantie voor vloeibaar geluk ondanks “wijnen die hun best niet doen”

Sleutel naar vloeibaar geluk: Rioja

Claartje Grielis geeft als thema Spanje aan de proeverij, maar we proeven vooral Rioja of wijnen die door Rioja huizen zijn gemaakt. “De laatste avond van het proefseizoen moet niet te moeilijk zijn”, zegt Claartje. Na de proeverij in april is dit de tweede avond van het seizoen dat we volledig in onze sas kunnen zijn met Rioja: deze wijn in het glas is een sleutel naar vloeibaar geluk. Claartje heeft zich grondig voorbereid; ze bezocht de huizen die we proeven. Ook voor de wijnliefhebbers met een liefhebberskelder zijn deze wijnen uiterst koopwaardig. De toppers zijn met zekerheid geweldige wijnen voor de komende tien á twintig jaar. Na een aantrekkelijke Bodegas Raventos i Blanc Cava Brut l’Herue 2008 proeven we in de eerste serie onder meer de volgende witte wijnen.

Rueda Sauvignon 2010, Herederos del Marques de Riscal

Expressieve  neus met kruisbes, mandarijn, passiefruit en gember, lekker fruitig. Harmonieuze wijn met goede balans en prettig rinse zuren.

Finca Montico 2009, Herederos del Marques de Riscal

Gemaakt van 100% verdejo, neus met ananas, wat citroen, vanilletonen, boter. Ook impressie van winegums. Smaak met frisse zuren en lekkere rondeur.

In de volgende serie proeven we alleen witte Rioja. Dit zijn wijnen die hun best niet lijken te doen, zegt Richard. Dat is mooi gezegd. De witte Rioja’s heb ik niet eerder zo puntig en kenmerkend horen typeren. Want deze wijnen verdelen de proevers in amechtige liefhebbers en pruttelende mopperaars. Zoals altijd proeven we blind en dan is de onthulling verrassend. Waar de één dit een prachtige gastronomische wijn noemt, zegt de ander vooral een bak stopverf in de mond te proeven. Liefhebberswijnen dus, wijnen die zich niet gemakkelijk geven, die je moet leren kennen en die vind ik altijd intrigerend.

Viña Gravonia Crianza 1999, R. Lopez de Heredia Viña Tondonia

Deze witte wijn is gemaakt van 100% viura (elders in Spanje maccabeo genoemd). Oud goud van kleur. Complexe neus met gember, sinaasappelschil, rabarberimpressies en mineralen. Sappige smaak met rondeur, goede zuren zitten er in dit levendig glas wijn die vier jaren is gerijpt op houten vaten.

Viña Tondonia Reserva 1990, R. Lopez de Heredia Viña Tondonia

90% viura, aangevuld met malvasia. Oud gouden kleur. Neus met mineralen, kruidnageltonen en ook een mufje. Rob ruikt noten en honing. Hans L. noemt de wijn in deze serie het meest elegant. Ik proef duidelijke rondeur en ook een zwoele toon. De wijn heeft maar liefst 6 jaar op houten fusten gerijpt, maar dat hout is geweldig mooi geïntegreerd.

Viña Tondonia Reserva 1987, R. Lopez de Heredia Viña Tondonia

85% viura, 15% malvasia. Oud gouden kleur. Van de drie witte wijnen geniet deze mijn voorkeur. Fruit ruik ik in de neus, die ook impressies heeft van olijf, mandarijnen en Turks fruit. Hans L. benoemt ook de tegenstrijdigheid: je denkt eerst, de wijn stinkt. En denkt dan: nee toch niet. De wijn heeft te veel zuren. En dan toch: nee, het zijn lekkere zuren. Richard benoemt bloemen, walnoten, nootmuskaat en balsamicozuren. De wijn is sappig en heeft een extreem mooie balans. Ik zie in mijn aantekeningen: een tikje vettig, een stevige kerel, mooi nahangende bitters, wat boter. Gastronomische wijn.  Hartendief van Claartje. Vier jaar gerijpt op houten vaten.  

Hotel Marques de Riscal van de architect Frank Ghery

In de volgende rode serie proeven we naast een reserva twee bijzondere cuvees.

Marques de Riscal 2006 Reserva

Gemaakt van 100% tempranillo, rijping op Amerikaans eiken. Ontwikkelde kleur met een hele rijke geur, voor mij framboos. Voor anderen Arabische gom, zwart fruit, stal en zelfs wat truffel. Sappige wijn met rondeur in de mond, erg mooi glas wijn. Vief en streng tegelijkertijd. 91 Penin punten.

Marques de Riscal 2006 Finca Torrerra

Gemaakt van 90% tempranillo en 10% graciano. Tja, deze wijn is een stuk kostbaarder dan de vorige, krijgt 94 Penin punten, maar… kan mij niet bekoren. In de neus ruiken we bij het proeven tabak, koffie, peper, kersen, rozijnen. Zelf moet ik meteen denken aan het zoet van een snoepjeswinkel. De smaak is voor mij ‘te gemaakt’, te veel associaties met de Nieuwe Wereld. Warm, maar ook ontoegeeflijk in de mond.

Marques de Riscal 2001 Gran Reserva 150e aniversario

Hartendiefje van Claartje. 80% tempranillo, 10% graziano, 10% mazuelo. Gemaakt van 40 jaar oude stokken, handmatige oogst en selectie, 2 tot 3 jaar houtrijping. Goed ingekapseld hout, elegante neus met vanille en laurier, potloodslijpsel, koffie en een prettige strengheid. In de smaak zet die strengheid door, goede balans en opnieuw die indrukmakende elegantie. Fraai!

Viña Tondonia 2001 Reserva, R. Lopez de Heredia Viña Tondonia

75% tempranillo, 15% garnacho, 10% mazuelo en graciano. De wijn heeft zes jaar rijping op hout achter de rug. Voor mij is dit de mooiste wijn van de avond. Typisch zo’n wijn waar ik van onder de indruk ben, ik geef de meeste *-sterretjes van de avond, maar mijn aantekeningen  schieten qua beschrijving nogal tekort. Kreupelhout in de neus, zéér verfijnde wijn, vrouwelijke en elegant, schitterende balans! Nello noemt dit een ‘spannende’ wijn.

Mas Estela Moscatel 2005 Moscatel de Alejandria

Een dessertwijn die nergens de logheid heeft die sommige dessertwijnen soms karakteriseert. Oud goud qua kleur. Perzik en rozijntjes in de neus, volstrekt mooie balans, zoet en verfijnd, levendige wijn met een uitstekende balans én vrouwelijke finesse. Fijne uitdrinker.

Franse wijnen ‘a notre cabinet’
By in ,

Franse wijnen ‘a notre cabinet’

Je hoeft tegenwoordig geen kelder te hebben om toch een mooie wijnvoorraad aan te houden. Jac en Dimph Oerlemans laten ons Franse wijnen proeven ‘a notre cabinet’. Het sympathieke van de eigen wijnen van leden zijn de ‘vondsten’. Zo beleef ik minstens zoveel plezier aan de bescheiden Ladoix als aan de gereputeerde Pommard. De frivole Fleurie pakt me helemaal in, terwijl de statige Châteauneuf du Pape  nog wat jaren nodig heeft om zijn ontoegeeflijkheid van zich af te schudden. De sympathieke Cahors geeft méér plezier dan de Saint Emilions waar trots Grand Cru op het etiket staat. De Monbazillac moeten we niet willen vergelijken met een Sauternes, maar waarderen op eigen kwaliteiten, die zo mooi tot zijn recht komen met een eendelever/paté hapje.  De tip van Jac om langs Guy Niziolek te gaan als we in de Champagne zijn, omdat de man gepassioneerd is, gastvrij ontvangt en alle tijd neemt voor wijnliefhebbers. Wat is het heerlijk om lid van de Brabantse Wijnsociëteit te zijn!

Champagne Prestige Guy Niziolek, Damery

Deze van 100% chardonaay gemaakte champagne heeft drie jaar sur lie gerijpt. De wijnbouwer maakt deze Prestige cuvee alleen in betere jaren. Dat resulteert in een verduveld aangenaam glas met een complexe neus waar appeltjes, gist, citrus en terroir in te ontdekken valt. Wat rozijnen en perzik ook. De smaak is zacht, rond, aangenaam. Mooi glas.

In de witte serie proeven we blind een Jurançon  sec 2006 van gros manseng, Sancerre 2008 van sauvignon blanc en Chablis 2008 van chardonnay.

Chablis Premier Cru 2008, Emile Durand

Voor mij de mooiste witte wijn, omdat de neus verfijnde bloemimpressies geeft, de smaak sappig is, strak en toch prettig, met rondeur die is omlijst met mooie zuren. David noemt de wijn rijk en Paul herkent de chardonnay en noemt de wijn op zuren gemaakt.

Vervolgens krijgen we een hele mooie serie Bourgognes.

Ladoix 2007, Domaine Desertaux Ferrand

Gerard ruikt kruiden, noemt de wijn wat scherp. Kees ruikt aardbei en benoemt stevige bitters in de afdronk. Ik kan deze wijn heel erg waarderen vanwege zijn frivoliteit: een zoetje in de neus met ook duidelijke kruidigheid, lichte maar hele ronde smaak die ook gekarakteriseerd is door goede zuren.

Beaune 2008 Premier Cru, Domaine Desertaux Ferrand

Houttonen, stevige bitters en frisse zuren, zegt Gerard. Kees benoemt het terroir in de wijn. Dit is een stapje omhoog in het kwaliteitsspectrum: een expressieve neus met méér inhoud in de mond, sappige en goede zuren, wijn met rondeur.

Pommard 2009, Domaine Desertaux Ferrand

Een kersenrode kleur en kersen in de neus, aldus Gerard, fruit en frisheid in de smaak. Kees roemt de zwoelheid van de wijn, die zacht smaakt en heel veel fruit in de neus heeft. Ook dit is wéér een stapje omhoog qua kwaliteit. De wijn heeft een lichte stalimpressie – daar hou ik van in Bourgognes! – in de expressieve neus. Prachtige balans en veel karakter, de mooiste wijn uit de serie waarvan ik dan ook schrijf in mijn aantekenboekje: zonde om uit te spuwen. Het spreekt dat ik dat dan ook niet gedaan heb.

In de serie die dan volgt, durven Jac en Dimph twee wijnen naast elkaar te zetten, die zelden samen in een serie staan.

Fleurie 2009, André Vonnier

Ja, er zijn van die wijnen daar vál je voor. Dit is het glas waar ik deze avond meteen aan verknocht raak:  mooie morelkersen in de neus, garriguekruiden, fluwelige rondeur in de smaak, die ook zwoel/warm en prettig is. Ik herkende de wijn niet als Cru de Beaujolais, maar vond het een ongelofelijk mooi glas wijn. Adam noemt als feit dat de wijn lang blijft nahangen, altijd een goed teken!

Clos de l’Oratoire 2007, Châteauneuf du Pape

Op papier is dit een voornamere wijn van een veel hogere kwaliteit. Maar ja, blind geproefd weet je dat nog niet. Adam noemt de kleur donkerroodbruin en prijst de complexe neus met koffie en mocca. Ik ruik boenwas, veel vanille en ook kruidentonen. Adam zegt dat de wijn goed in balans is en veel smaakimpressies geeft. Ik vind de wijn op dit moment een tikje ontoegeeflijk en mijn voorkeur gaat in deze serie daarom uit naar de Fleurie.

Cahors is een typisch liefhebbersgebied, waar Jac en Dimph de weg weten. We krijgen dan ook een mooie serie van twee wijnen, die voor mij fraaier waren dan de laatste serie met Saint Emilion Grand Crus en een Pessac Leognan.

Château Plait Faisant 2005, Cuvee des Generations, Cahors

Drie generaties waar de wijn naar genoemd is, staan ook en face op het etiket afgebeeld. Deze wijn van 100% malbec heeft bij een kardinaalpaarse kleur wel een ontwikkeld randje. Berry ruikt kersen, een kaasneus en stal. Die stal haal ik ook uit de neus, net als salmiak, vanille, laurier en mocca. De wijn is verrassend luchtig en levendig, charmeert ook. Héél prettig dat zulke zachte wijnen worden gemaakt in dit gebied.

Château Eugenie 2004, Cahors

In dit glas is 15 tot 20% merlot toegepast naast de malbec. Dat zou de wijn nog meer rondeur moeten geven, zou je denken. Maar dit is vooral een meer geconcentreerde wijn dan de vorige. Méér nuances zegt Peter vdE met herkenbaar zwart en rood fruit. Berry noemt lijm, leer en koffie en is van mening dat de wijn nog best veel tannines heeft. De neus vind ik rijk, je ruikt duidelijk toepassing van nieuwe houten vaten. De smaak is geconcentreerd, met inkt en potloodslijpsel. Een verrassend lekker glas wijn en uitstekend alternatief voor Bordeaux wijnen waar de prijzen van uit de pan rijzen.

Jac en Dimph  laten ons bij de zoete dessertwijn meegenieten van een gastronomische combinatie. We proeven een harmonieuze wijn met mineraliteit en goede harmonie. Bovendien een wijn die heel elegant is. Met abrikoos en perzik in de neus. Werkelijk heerlijk bij een Marbré de Canard,  van eendelever met paté. De mooi uitgerijpte Château Poulvère, Monbazillac 1998 komt hierbij uitstekend tot zijn recht.

Zomerse wijnen uit de liefhebberskelder
By in ,

Zomerse wijnen uit de liefhebberskelder

Paul Heemskerk zet ons zomerse wijnen voor, het thema van de proeverij is zomers wit, maar Paul drinkt als echte liefhebber natuurlijk ook rood door in de zomer. We proeven op de langste dag van het jaar. De lezers die dit blog volgen, weten dat ik écht kan genieten van zo’n persoonlijke selectie, ik vind dat vaak onze mooiste sociëteitsavonden. Deze avond bevestigt helemaal deze opvatting.

Twee wijnen met bubbels om te beginnen

De eerste wijn is gistig in de neus, die ik wat klein vind. Maar Ronald ruikt ananas, mango en honing. De smaak heeft frisse zuren en een wat rins karakter. Ik vind de wijn net een tikje simpeler dan het tweede glas, maar denk ook meteen aan een roerei op zondagmorgen met een stukje gerookte zalm en deze wijn, om het leven te vieren. We proeven Château Gaudrelle, Vouvray, Brut Millesime 2008 gemaakt van chenin blanc, Alex Monmousseau.

De tweede wijn is iets geler, met een appel chardonnay neus, en oef… wat is dit lekker, peer in de aandronk, supersappig, een echte charmeur, uitermate plezierig. We proeven Champagne Premier Cru Jean Claude Doquet uit Vertus. Gemaakt van chardonnay en pinot noir.

In de tweede serie staan twee witte wijnen waarvan de eerste een neus heeft om heel vrolijk van te worden: viooltjes ruik ik, peer en tropisch fruit. De smaak is sappig, levendig en mooi. Kees zegt dat hij van het stuivende glas kan blijven ruiken, en Richard typeert de wijn treffend als ‘de neus ruikt warm, maar de wijn smaakt koel’.  En jawel:  we drinken een Franse wijn. Brumont 2009, gemaakt van gros manseng en sauvignon blanc (de druif die veel proevers herkennen). Vin de pays de Côtes de Gascogne van Alain Brumont. Een ontzettend lekker ongecompliceerd glas om véél plezier van te hebben.

Het tweede glas vind ik moeilijk te determineren, de neus zit dicht. Maar dat zal wel aan mijn neus liggen, want de collega proevers ruiken wél iets. Kees noemt de neus zwoel met peer. Richard ruikt anijs en petrol tonen. David zegt gelukkig ook dat de neus klein is, maar ruikt wel vochtige aarde. De smaak is erg lekker: hoge bitters, duidelijk een eetwijn met veel sap en een goede balans, heel lekker. Hans vdH determineerde het wijnland meteen goed: Portugal. We proeven Kopke Vino Branco 2009 uit de Douro, gemaakt van Arinto, Gouveio en Rabigato druiven.

In de vierde serie witte wijnen proeven we topwijnen.

Het eerste glas heeft geen uitgesproken neus, misschien wat groene appel, misschien wat limoen. De smaak geeft een associatie met peren, veel rondeur en sap. Dan volgt een overduidelijk bittertje en een afdronk die ik als “heel fijn” betitel in mijn aantekeningen. 91 punten krijgt de wijn in de Guia Penin. We proeven een Spaanse wijn gemaakt van 100% picapoll. De wijn is Nuat Picapoll abadal 2008, Pla de Bages. Gebotteld op een zware fles met een ziel die héél diep is. Hartendief van Paul. 

Het tweede glas doet proevers glimlachen. Oogjes gaan twinkelen. De kleur is wat goudgeler. Ronald ruikt boter, abrikoos en honing. David memoreert dat de smaak hetzelfde vertelt als hetgeen de neus belooft. Mijn aantekeningen: rondeur, héél veel kracht en veel vanille, ik dacht aan een witte Rhonewijn, bijvoorbeeld Châteauneuf du Pape. De wijn is Condrieu La Fauvette 2008, Sainte Cosme gemaakt van 100% viognier. Tsjonge, jonge, hier laat deze druif zien wat een mogelijkheden ze heeft. Geweldige wijn.

 In de serie rode wijnen staan droomflessen.

Het eerste glas, daar heb ik me aardig door bij de neus laten nemen. Een overduidelijk belegen kleur, ik denk meteen aan een wijn van twintig jaar of ouder. En daar hou ik van. De neus is héérlijk, belegen tonen met veel hout in de neus, maar ook aardse tonen, pioenroos en truffelassociaties. Ongelofelijk veel rondeur en sappig. Elegant ook. Mooi op dronk, goede balans en stevig. David noemt kruidnagel, roest en theebladeren in de neus, mooie herfstimpressies en zijn conclusie is: een elegante wildwijn. Nou laat ik maar eerlijk zijn: ik denk aan Saint Julien. En.. o.. o.. o.. dan blijkt het Bourgogne te zijn, en niet zomaar een: Clos de Vougeot 2000, Fery Meunier. Voor mij zonder meer dé wijn van de avond.

Paul noemt het tweede glas zijn hartendiefje. De kleur is bijna zwart. Hans L ruikt kersen, zoethout en een herfstbos, naast aardse tonen. Toos ruikt wat honing. David zwarte bessen en olijven. Een echte belevingswijn, aldus David. De neus is voor mij wat inktig. Kersen ruik ik ook. Een stevige smaak, in mijn aantekeningen staat: vuist in een fluwelen handschoen. Tikje boers en ontoegeeflijk, vind ik. Het merendeel van de proevers prefereert deze wijn: La Dame de Montrose 2000, de tweede wijn van het beroemde Saint Estephe domein.

Naast deze glazen staat een wijn die nog niet op dronk is, maar wel de oudste van het stel: Château Montus 1998, Madiran. We proeven ook nog een Vintage port 1983. Fijne proefavond.

Chocolade en wijn: van vette ruzie tot hemelse combinaties
By in ,

Chocolade en wijn: van vette ruzie tot hemelse combinaties

Dit is een experimentele proeverij, zegt Toos Dusee, die de ambachtelijke bonbonmaker Marco Zonnenberg van Govert van Nunen heeft uitgenodigd. Banketbakkerij Govert van Nunen is een oud Tilburgs bedrijf (sinds 1905), dat in 2009 een Chocolaterie opende in Goirle. We proeven steeds één wijn met een bonbon, deskundig toegelicht door Marco. Zo leren we het verschil tussen de vormbonbons en de glaceerbonbons. En we horen de details van drie dagen productieproces van sommige bonbons. Marco vertelt het met lichtjes in de ogen. We proeven prima bonbons en dito wijnen, maar het ontaardt snel in een vette ruzie als ze gecombineerd worden. De wijn wordt weggeblazen, hoor ik. De wijn is alleen nog maar bitter. De wijnen met hoge zuurgraad (een witte Portugese viognier, een Chianti Classico, een Valpolicella Rippasa, een Hongaarse  Szekszard) hebben te lijden onder het smaakgeweld van de bonbons. Eén voorbeeld daarvan: we proeven Van Othengraven Riesling 2008, Grosses Gewachs Kupp, een prachtige Saar wijn  met lichte stalimpressie in de neus, mineraliteit en vuursteen. De hoge zuurgraad is een indicatie dat we met Riesling te maken hebben (zoals altijd zijn onze flessen geblindeerd). Een mooie sappige wijn. Daarbij proeven we een staafjesbonbon gemaakt van pure chocolade en licht lopende gezouten caramel, een héérlijke bonbon. De combinatie is moeilijk, alleen Claartje geeft aan dat de bitters van de wijn en de chocolade uiteindelijk bij de tweede slok versmelten.

Klassieke combinaties werken het best

Bij het combineren van wijn en chocolade hebben verstandelijke combinaties tóch niet het gewenste effect. De steranijsbonbon met abrikozengelei zou in principe kunnen combineren met een viognier, waar ook vaak wat abrikoos in te proeven is. Niet dus. Feitelijk ondervinden we dat de klassieke combinaties het meest harmoniëren. Zoete rode wijnen harmoniëren beter dan witte zoete wijn. Denk aan de lekkere combinatie van chocolade met frambozen of kersen, als geheugensteuntje. Een dessertwijn met sinaasappelsmaak zou weer wel een goede partner kunnen zijn. Klassieke combinaties zijn chocolade met Franse Vin Doux Naturels zoals Banyuls en Maury, met port of muscat getypeerde wijnen.

Willi Haag Braunenberger Juffer Sonnenuhr 2006 Beerenauslese

Voor mij is deze uit de moezelstreek afkomstige wijn de mooiste van de avond: perziktonen en botytris in de neus, volle rondeur in de smaak, ongelofelijk mooi volzoet maar met héél veel zuren, en een prachtig spel tussen deze twee. Ronald zie ik breed glimlachen als hij zegt: dit is mijn wijn! Hij noemt als smaakcomponenten honing, hazelnoot en amandel en roemt de rondeur en sappigheid. Dit is inderdaad door een geweldige rondeur een grote klassewijn (erbij een amandelbrulee).

De mooiste combinaties op deze avond zijn de volgende:

Mas Amiel vintage 2004, Maury met mangobonbon

Dimph proeft chocolade, kersen, peer en noten in de wijn, die goed in balans is. De neus vind ik complex, geparfumeerd en met tonen van ijzeroxide, de smaak is volrond, goed geconcentreerd, sappig en harmonieus. De mangobonbon is gemaakt van twee laagjes ganache met madrifolochocolade uit Madagascar. Hier merk ik voor het eerst, de chocolade laat de wijn béter tot zijn recht komen. Richard ruikt kersenjenever in de wijn en benoemt de smaak als zoet (maar niet té) en noemt de combinatie ook heel passend.

Malaga Pajarete 1908, gemaakt van Pedro Jimenez druiven, met forrestbonbon

Wijn met een beige rand, mahoniekleur. Een sappige en elegante smaak, mooie espresso en cacao in de afdronk. De forresbonbon is gemaakt van pure chocolade met een cassis-honingvulling met een vleugje zout. De bonbon en de wijn vullen elkaar goed aan: de wijn krijgt molligheid. Gerard ruikt rumrozijnen in de neus, Wil merkt op dat niet zozeer de vulling maar vooral de pure chocolade de wijn versterkt en vice versa. Richard noemt de Malagawijn een tikje branderig. Zie ookWijnkronieken.

Taylors Select Reserve Port met chocolademousse met pindacrackers

Het chocolademoussetaartje combineerde wondermooi met de port die een mooie neus heeft met kersen en framboos, goed concentraat (er zijn proevers die aan een jonge vintageport denken) en mooi geurend. Hans vdH treft een peperachtige kruidigheid in de neus, Hans L vooral zwarte bessen en kersen. Hij noemt de port nog een tikje branderig.

Een uitermate boeiende avond met twee keer applaus: voor Toos en daarna voor Marco.

Riesling toppers zijn wijnen om te onthouden
By in ,

Riesling toppers zijn wijnen om te onthouden

Nahedal bij Schlossböckelheim

De meeste wijnen vergeet je. Zelfs hele mooie waar je op dat moment van geniet. Mijn geheugen laat me vaak in de steek, wat dat betreft. Toch zijn er ook die zeldzame glazen die zich etsen in het geheugen. Wijnen hebben een herinneringswaarde. Terwijl ik ongelofelijk kan genieten van een mooi glas bubbels, hebben ze voor mij geen hoge herinneringswaarde. Van de champagnes kan ik mij er één goed herinneren. Ik was nog niet zo lang lid van de sociëteit, thuis in de jonge kinderen en we lieten een champagnestudiereis aan ons voorbijgaan. Toos zette kort daarna  een prestige champagne in: Prince de Venoges 1990. Die champagne was zó goddelijk mooi, een ervaring die later nooit is overtroffen. Ook omstandigheden kunnen bijdragen. Waardoor je een zwak krijgt voor één druif of één type wijn. Dat hoeft geen kostbare wijn te zijn. Aangekomen in de Drôme als tussenstop op weg naar Italië, warme autoreis achter de rug, ik zit eindelijk op het terras en krijg dan zo’n verrukkelijke gekoelde Clairette de Die. Jummie! Hans Lodewijkx geeft Buckler Bordeaux op als thema van zijn proeverij, een proeverij met wijnen die een laag alcohol gehalte hebben. Leuk thema. In het eerste deel van de avond zitten indrinkers en uitspugers, buitenbeentjes, Portugese Azoren wijnen en zoete prikkels. De lezer begrijpt dat ik een zwak heb voor Clairette, ik denk dan terug aan de eerste kennismaking op het terras. “Fijn dat je ook onbezorgd wijn kunt kopen bij de HEMA”, zei Hans, bij het onthullen van een HEMA Clairette de Die van muscat a petit grains en clairette blanche met wat bloemetjes in de neus. Hans brengt met zijn keuze in het tweede deel van de proeverij zijn voorkeur voor Riesling tot uitdrukking. Wat een goede wijnbouwer van riesling kan maken…inderdaad, wijnen met een potentieel hoge herinneringswaarde.

Schlossböckelheimer Felsenberg 2006, Weingut Dönhoff, Nahe, Riesling Spätlese

Prachtige petrol-mineral en roomboter in de neus, een smaak met veel rondeur, veel sap, geweldige balans en mooie zuren. Berry roemt het sublieme zoet-zuurspel in deze wijn. Deze wijn staat naast de volgende, en ik vind de Felsenberg net een fractie beter dan de Brücke.

Oberhäuser Brücke 2006, Weingut Dönhoff, Nahe, Riesling Spätlese

Na het onthullen van de flessen constateren we verbaasd dat twee nogal verschillende wijnen van dezelfde wijnbouwer komen, én ook nog van het zelfde jaar. Het is het terroir die de wijnen een eigen karakteristiek geeft. Deze wijn is fruitiger in de neus en de smaak is heel levendig en vief, harmonieus en met een prachtige balans.

In een serie gerijpte riesling wijnen staan topnamen uit de Moezel (dr. Loosen) en Rheingau (dr. Weil) naast elkaar, maar ja… blind geproefd weet je dat natuurlijk niet. Voor mij valt in deze serie de Loosen wijn enorm door de mand. Ik heb mooie aantekeningen van de wijn, die echter een kleine neus heeft. De Rheingau wijn domineert echter heel overtuigend.

Dr. Weil, Kiedrich Gräfenberg 1997, Rheingau, Riesling Auslese

Voor mij is dit een van de mooiste wijnen van de avond. Claartje noemt de wijn heerlijk vol, stroperig en met een mooie balans. David ruikt botytristonen. De kleur is lichtgoud (Loosen laat oudgoud zien), honing en citroen in de neus, een volstrekt uitgebalanceerde wijn met zoet/zuur spel, prachtig harmonieus. Onwetend dat de wijn al veertien jaar oud is, schrijf ik op in mijn aantekenboekje: lange afstandsloper die nu al prachtig is! Overigens denk ik dat de wijn moeiteloos nog eens veertien jaar erbij mag hebben, en langer. Hans zegt terecht: “Heb je Weil in de kelder liggen, láát het dan rustig liggen.” Fenomenale wijn.

Keller, Dalsheimer Hubacker 2003, Rheinhessen, Riesling Auslese

Lichtgeel, kleine neus. Paul noemt wierrook en perzik in de neus, Kees ruikt geroosterd brood. In de mond valt de volstrekt mooie balans weer op, de wijn heeft wat rabarber in de smaak, ongelofelijk veel finesse en elegantie en schitterend nahangende bitters.

Wittmann Scheurebe 2003, Rheinhessen, Trockenbeerenauslese

Botytristonen, honing en concentraat op de tong, stroperig, krentjes, volstrekt uitgebalanceerde wijn. Elegant, zeker een van de mooiste wijnen van de avond.

Müller-Catoir, Haardter Mandelring 2001, Scheurebe, Pfalz, Eiswein

Abrikoos, volzoette harmonieuze wijn, heel exuberant.

Hans vatte de proefavond zelf pakkend samen: “Tot de bubbels zijn jullie heel onrustig en is er veel discussie, maar bij de Duitse wijnen muisstil.” De reactie blijft niet uit: “Ja, maar dit zijn ook heel serieuze wijnen.”

Derde plaats bij Grand Prix Saint Hubert
By in ,

Derde plaats bij Grand Prix Saint Hubert

Raar hoe dat werkt, met die wijnproefwedstrijden. Voordat je eraan begint denk je bij jezelf: maakt me niet zo veel uit als ik niet bij de besten zal horen. Ergens in de middenmoot eindigen is allang mooi. Als ik in ieder geval maar niet laatste word… De laatste tijd heb ik wel eens met een prijs mogen zwaaien na afloop van zo’n proefwedstrijd. Vooraf denk je daar heel nuchter over maar als je dan ineens een van de betere proevers blijkt te zijn, voelt dat toch verrassend goed.

De Grand Prix Saint Hubert. Oudste wijnproefwedstrijd van Nederland. Tien wijnen, allemaal rood. Twee uur krijg je de tijd. Om 10 uur ’s ochtends klinkt het startsein in een hotel in het centrum van Amsterdam. Het enige dat vooraf door de organisatie prijsgegeven wordt, zijn 14 landen of delen van landen. Mag je uit kiezen. Alle tien de wijnen komen uit een ander land of landsdeel. De systematiek is doordacht en ook vrij geniepig. Immers: als je een wijn meent te kunnen plaatsen in een land, is dat land dus vergeven. Neem bijvoorbeeld midden-Italië. Dat was één van de 14 opties. Bij glas nummer 9 wist ik het zeker: dat is een Italiaan. Komt uit Toscane, kan niet missen. Spot on. Maar ja, dan nip je nog eens aan glas 7…die zuren…mooi wat tabak…een klein kersje…dat lijkt misschien nog wel méér op een Toscaan dan die nummer 9. Keuzes, keuzes. En als je er al met je team uitkomt wat het land van herkomst is, mag je vervolgens fijn nog even bepalen welke appellatie het betreft, welke druif of druiven erin zitten, wat het jaartal is, van welke producent…Twee uur mag je samen met je teamgenoten zweten en discussiëren en strepen en schuiven. Elk jaar weer blijkt dat net wat te krap. Ook nu dus. Eén minuut voor twaalf. Met de organisator die inmiddels over m’n schouder meekijkt, wachtend aan onze tafel als ware het een docent wiskunde bij het afnemen van een tentamen, krabbel ik haastig de laatste gegevens op het proefformulier voor ons team en lever het zuchtend in. De klok slaat 12 uur. We zijn zo druk bezig geweest, die twee uren zijn werkelijk voorbij gevlogen. Direct na de wedstrijd worden de wijnen onthuld. Richard, Noël en ik komen tot de conclusie dat we een behoorlijk aantal wijnen goed hebben herkend. Blije gezichten. Maar of het voldoende is voor een plekje op het podium…daar twijfelen we wel over.

Hoe blij waren we om bij de prijsuitreiking onze namen te horen en het podium te mogen beklimmen voor een bescheiden, maar wel héle fijne derde plek. We zijn gepast trots, want de Brabantse Wijnsociëteit staat ook in Amsterdam op de kaart!

Verslag David Koenen

De kunst van het blenden
By in ,

De kunst van het blenden

Wijngaard Burgenland

Wil Vennix presenteert zijn proeverij Roten Gesamtkunstwerken via een beamer. Een primeur voor de sociëteit, zegt Paul Heemskerk. De proeverij is voorzien van uitstekende documentatie. De flessen in deze proeverij zijn uitsluitend cuvées. Een mooie cuvée is een assemblage opgebouwd uit verschillende aroma’s: fruitige aroma’s (inheems, uitheems fruit), florale aroma’s (bloemen, bloesem), vegetarische/plantaardige aroma’s (stal, gras, kool), kruidige aroma’s (specerijen), gecarameliseerde / gerookte aroma’s (hout, rook) en de bodem /microbiologische aroma’s (mineralen, gist, benzine). Wil toont aan wat de kunst van het blenden doet en wat het effect van de keuzes van de wijnmaker (“mélangeur”) op de uiteindelijke wijn is.

Hoffmann Sekt Brut 2001, Burgenland

De inleidende bubbel is voor mij een van de mooiste wijnen van de avond. Hij heeft een serieuze neus, met wat groene kruiden, mineraal en een aantal rijpingscomponenten als hooi en iets vettigs. De mousse is kort, maar dat geeft niet. Een zuivere bubbel, met mooie zuren, grapefruit bittertjes en vulling, zonder het plak zoetje waar steeds meer bubbels last van hebben. Een klassiek gemaakte mousserende wijn van Welschriesling en Scheurebe.

Schöfmann Aconit 2007, Niederösterreich/Weinviertel

Een elegante expressie van Pinot noir met, tja, wat is het. De neus geeft stal, bosgrond en stuivend mineraal. Een klassieke neus zou je het kunnen noemen. Gevolgd door een sappige aanzet, met vrij hoge zuren, veel sap, kersen en een medium vulling. Weer typisch Pinot noir, maar met iets erbij. Peper in de afdronk, veel finesse, niet op het fruit gemaakt. Het blijkt een blend van inderdaad Pinot noir, maar met zowel St Laurent als Zweigelt.

Gsellmann & Hans Heideboden 2007, Burgenland

Een blend van Zweigelt, Blaufränkisch en Merlot. Een vriendelijke neus van bessensap, munt, wat specerijen en leer wordt opgevolgd door een erg mooie structuur. Wat ingehouden, maar erg sappig met een duidelijke kern van spanning. Erg mooie tannines ook.

Pöckl Solo Rosso 2008, Burgenland

In dit glas komt de vuursteen en een bijna stuivend mineraal karakter je tegemoet. Dit wordt in eerste instantie vooral aangevuld door een stal-neus, maar wat later komt de wijn echt los en toont hij zijn karakter. Deze wijn heeft duidelijk nog wat tijd nodig (decanteren zal ook zeker helpen). De structuur is wederom erg sappig, met een hele mooie kern van rijpe tannines. De smaak doet wat aan wierrook denken, met mooi fruit.. Blend van elk 1/3 Blaufränkisch, Pinot noir en Zweigelt. Een heel intrigerend glas dat het verdient om bewust gedronken te worden.

Hillinger Hillside 2007, Burgenland

De top-cuvee van Leo Hillinger is een bijzondere wijn, vooral voor wat de blend betreft: 70% Syrah, aangevuld met 20% Blaufränkisch en 10% Merlot. Een aparte combinatie, maar een die werkt. Twintig maanden houtrijping. De neus is intrigerend: heel kruidig met rozemarijn, hout, veel fruit (oa Mon Cherie kersen) en het typische berg-bittertje Underberg. In de smaak zet die kruidenbitter impressie door, maar netjes in balans met veel vulling, een zachte aanzet en levendige zuren. Een intrigerende wijn met een lange afdronk.

Scheiblhofer Erich Legends 2007, Burgenland

Ook hier een bijzondere cuvée. Een combinatie die we vaak zien, maar met mooie uitwerking. Het is een blend van Cabernet Sauvignon en Merlot. In de neus vind je een rokerige impressie, met bessen en thijm. Een vlezig-zoete toets doet aan een goede Bolognese denken. In de smaak erg zacht, met veel vulling en rokerige wierrook impressies. De nasmaak is iets scherp, maar lang en opnieuw met prachtig ronde tannines.

Wat bij alle geproefde wijnen opvalt is de sappigheid, ook in de meer geconcentreerde wijnen. Nergens is er in de valkuil van over-extractie getrapt. Ook het tannine-beheer is erg mooi en zuiver; mooi rijp, en nergens té. Oostenrijk blijkt voor rood een goede bestemming, Wil Vennix een uitstekende gids.

Verslag en proefnotities Richard van Oorschot

Wijnen uit Zuid Afrika overtuigen
By in ,

Wijnen uit Zuid Afrika overtuigen

Groot Constantia

Het Zuidafrikaans is een taal om verliefd op te worden. Op de CD van Micheline van Hautem La Musique met chansons van Jacques Brel staat Ne Me Quitte Pas in het Zuidafrikaans: moenie weg gaan nie, moenie weg gaan nie. Práchtig! Een land met zo’n mooie taal, daar moeten ook wel mooie wijnen vandaan komen. In mijn herinnering (die als de grijze breincellen willen teruggaan tot 1991) is dit pas de derde proeverij van onze sociëteit die helemaal in het teken staat van Zuid-Afrika. Maar ik ben er vast een vergeten. Hans van der Horst weet veel van Zuid Afrika, zijn zoon woont er. Hans stelde een proeverij samen van wijnen die in ons land verkrijgbaar zijn. Alleen al bij de plaatselijke grootgrutter in Boxtel telde hij zo’n dertig Zuid Afrikaanse wijnen in de schappen. Dat was dus boffen. Daarnaast komen wijnen van de lokale slijter en zijn favoriete wijnhandelaar. Voorafgaand aan de proeverij horen we veel interessante weetjes. Zuid Afrika telt ongeveer 100.000 hectare wijngaarden. Da’s net iets minder dan het hele Bordeaux gebied. Gemiddeld drinken de Zuidafrikanen maar zeven liter wijn per hoofd. Levensmiddelen en comestibles, zegt Hans, zijn ongeveer de helft in prijs van wat je bij ons betaalt. Een hovenier verdient ongeveer 70 Rand per dag, 7 euro. Dus voor de inheemse bevolking is het leven kostbaar. Sommige wijnbouwers maken wijn feitelijk alleen voor het begeleiden van gerechten, vaak in de eigen restaurants. Tijdens de proeverij geeft Hans per wijn commentaar uit de Platters Zuid Afrika wijngids. De 2011 John Platter’s Wine Guide is een wijnbijbel van 604 bladzijden waarin 800 Zuid-Afrikaanse wijnproducenten en 6.000 Zuid-Afrikaanse wijnen beoordeeld worden.

Monro 2005, methode Cap Classique, vijf sterren Platters Wineguide 2011

Dit is één van de twee vonkelwijnen die de maximale score krijgt van Platters. De proevers uiten veel instemming over de kwaliteit van deze mousserende wijn: gist in de neus, een heel zuivere smaak. Fijne belletjes. Peter vdE proeft een broodsmaak, Paul noemt zoete ananas, Ronald roemt de hazelnoten in de neus. Prachtige wijn.

La Motte Sauvignon Blanc 2010

Hartendiefje van Hans. De condities om goede wijn te maken waren erg moeilijk in 2010. Deze wijn is gemaakt van druiven uit verschillende wijngebieden: Elgin, Franschhoek, Walker Bay, Nieuwoudtville, Darling en West Coast, Durbanville en Elim. Claartje ruikt appels en een teerimpressie, de neus is mooier dan de smaak, zegt ze. Viooltjes en brandnetels zijn mijn ruikimpressies, de lichtgele en transparante wijn is fris, knisperend en met een aanlokkelijke balans.

Palladius 2008 Swartland

Héle boeiende wijn, van cult wijnmaker Eben Sadie. David noemt salmiak en suikerspin in de neus, een warme witte wijn, hoog in zijn alcohol (de wijn kan het hebben) en duidelijk een wijn met spanning. Toos roemt de vele smaakimpressies van deze stevige eetwijn, met onder andere zoethout en mooie bitters. Deze wijn is gemaakt van viognier, chenin blanc en chardonnay (en als ik Hans goed begrijp nog vijf druivensoorten). De kleur neigt naar goudzweem, ik ruik hooi en een schildersatelier in de zuivere neus. Mijn aantekeningen: rondeur! Heel soepel, tikje branderige afdronk, veel body en een duidelijke krachtpatser.

Rustenberg Brampton 2008 OVR, Coastal region

Deze wijn gaat aan de haal met de beste prijs/kwaliteit kwalificatie van de avond. Mix van syrah en cabernet sauvigon met veertien maanden houtrijping. Breed verkrijgbaar in de supermarkt, zeven euro-tjes. En daarvoor krijg je heel veel. Berry noemt de neus een tikje vegetaal, met bouillon en rokerige tonen. Richard ruikt teer en paprika. Zelf vind ik wat cocosnoot en anijs in de neus, gevolgd door een straffe smaak die echter mooi in balans is door tannines, mooie zuren, enige rondeur en lekkere hap sap sappigheid. Fraai glas.

Fairview Syrah 2008, Eenzaamheid, Paarl

We proefden deze wijn naast de pinotage van hetzelfde domein, die een mooie morellenkersenneus heeft en verder nogal ontoegeeflijk en boers overkomt (de eerste pinotage die ik lekker vind, stelde Berry). Deze syrah typeert zich door een verfijndere neus, Mon Cherie kersen. Rob ruikt gekookt fruit, vanille en munt. Wil noemt peper, chocolade en jodium. De smaak karakteriseert zich door een vrij hoog alcoholgehalte, veel warmte, rondeur en souplesse. Een hele fraaie dinerwijn.

Rustenberg John X Merriman 2008, Stellenbosch

Deze fraaie wijn is gemaakt van de klassieke Bordeaux blend: cabernet sauvignon, merlot, petit verdot, malbec en cabernet franc, de wijn kreeg 20 maanden houtrijping. Ronald ruikt bramen en eucalyptus, de bramen komen terug in een mooie droge smaak met goede zuren. Paulroemt de combinatie van concentratie, houtgebruik en tannines in deze wijn waarin hij leer en pure chocolade ruikt. Mijn aantekeningen: klassieke neus, laurier, streng. De zuren zijn heel erg aanwezig in deze mooie wijn met wat chocolade in de neus, warmte in de pittige smaak. Geslaagde wijn.

Kaapzicht Steytler 2005 Vision, Stellenbosch

Hartendiefje van Hans. Voor mij was dit dé wijn van de avond, gemaakt van 50% cabernet sauvignon, 30% pinotage en 20% merlot, de wijn rijpte daarna 24 maanden op Franse eikenhouten vaten. Dimph ruikt zwart fruit en peper in de neus en proeft koffie in de afdronk. Ronald zit bij het proeven ook op een wolkje, want hij wil wel in zijn eentje een fles van deze wijn drinken als meditatiewijn. Allemaal heel begrijpelijk, want de neus is expressief en complex met zoethout, vanille en eucalyptus. Rondeur en mooie zuren in de smaak en… jawel, ik proef terroir! Klassieke wijn, wel een powerhouse, herfststal impressies en een bittertje. Verduveld mooi glas wijn.

Columella 2007, Sadie, Swartland

Deze wijn van enfant terrible Eben Sadie krijgt 94 punten van International Wine Cellar. Syrah aangevuld met 20% mourverdre, twee jaar rijping op Frans eiken met 1/3 nieuwe vaten. De wijn heeft een mooie klassieke uitmonstering, vind ik. Ingetogen sobere typografie, zeg maar: eenvoud als kenmerk van het ware. Dimph ruikt caramel, pruimen, bramen en peper. David ruikt kersen, bramen, melkchocolade. De neus is klassiek, rondeur en romigheid in de smaak, véél vulling en concentraat, sappige wijn, vol Rubensiaans. In mijn aantekeningen krijgt de wijn een stem: dit schreeuwt om een hertenfiletje.

Gran Constantia 2008

De uitmonstering van dit halve flesje is een voorbode van een bijzondere proefervaring. Ieder flesje heeft een eigen kistje met de naam erop gedrukt, terwijl het flesje in houtsnippers is gevleid. Ook de uitmonstering met lak over de hals geeft aan: dit is bijzonder. De neus van deze wijn is nog mooier dan de smaak. Geparfumeerd, volstrekt harmonieuze Muscat de Frontignan. Turks Fruit en Abrikoos. Volstrekt uitgebalanceerde wijn. Medidatiewijn in optima forma. Maar ook een mooie fles om iets bijzonders te vieren: een geboorte, een kroonjaar verjaardag, een huwelijk, een diploma uitreiking.

De diversiteit en kwaliteit van de Zuid Afrikaanse wijnen in deze proeverij is hoog. Ik heb het idee dat deze proeverij zich in de grijze breincellen heeft geëtst, een topavond in het proefseizoen, die onthouden we nog lang.

Vino Nobile de Montepulciano met Fred Nijhuis
By in ,

Vino Nobile de Montepulciano met Fred Nijhuis

“Ik wil wijn drinken, niet alleen toppers proeven op wijnproeverijen om daarna zin te krijgen in een biertje”, zegt wijnschrijver Fred Nijhuis. Dat valt natuurlijk in goede aarde bij de liefhebbers van de Brabantse Wijnsociëteit, het enige gezelschap van liefhebbers in ons land dat al 31 jaar lang wekelijks proeft.  Fred toonde zich een prima ambassadeur van Vino Nobile de Montepulciano, hij zegt: “Er moet spanning in een wijn zitten”. Op een enkeling na voldoen de twaalf wijnen die we proeven aan dit criterium. De streek van de Vino Nobile heeft een wat rustiger ontwikkeling achter de rug dan Montalcino dat een onstuimige groei van producenten laat zien. Mooie verschillen tussen de producenten, “daarom is het wat wonderlijk dat op een wijnkaart in restaurants ons land soms maar één Vino Nobile de Montepulciano staat”, aldus Fred die uitvoerig vertelde over de D.O.P. classificatie. We proeven drie varianten vanavond: de Rosso krijgt 6 maanden houtrijping, Vino Nobile 2 jaar en Riservas 3 jaar.

Graciano della Seta 2009, Rosso de Montalcino

Wijn van een huis dat werkt in de traditionele stijl. Deze liefelijke lichtorde wijn met een bescheiden neus van wat licht zomerfruit en een toets van zoethout is sappig met hoge zuren, frivool en energiek. Een heerlijk glas om onbezorgd te drinken in de zomermaanden. De wijn zal het goed doen op het terras én is een fraaie wegbereider voor meer geconcentreerde rode wijnen.

Graciano della Seta 2008, Vino Nobile de Montepulciano

Dit is zijn grote broer. Tikje stoffig in de neus. De neus zit ook dicht, aldus Richard. Noël roemt het evenwicht in de wijn. De smaak is soepel en elegant, duidelijk een klasse hoger dan de Rosso. Elegantie typeert de wijn, die goed doordrinkbaar is.

Triacca 2008, Vino Nobile de Montepulciano

De producent werkt zoveel mogelijk biologisch. De kleur heeft dakpannenbruine tinten, vooral langs de rand. Een bescheiden neus, Toos ruikt drop en laurier. De wijn komt lichtvoetig in de mond, zachte fruittonen. De meningen over deze wijn lopen enigszins uiteen, altijd goed voor discussie. Enkele proevers vinden deze wijn wat eendimensionaal. Richard noemt de neus ook ingetogen, maar constateert dat de wijn steeds méér blijft geven als hij langer in het glas walst. En dat is natuurlijk een goed teken. De wijn combineert elegantie en structuur. Wie er wat moeite voor wil doen, treft in het glas een verfijnde en verleidelijke wijn.

Boscarelli 2008, Vino Nobile de Montepulciano

Hartendiefje van Fred Nijhuis. Weer die dakpannenkleur, tuilé. In de elegante neus zitten veel impressies: pruim, drop, zoethout, kruidnagel en laurier. De wijn is vol, ik vind het een bek vol wijn, met goede balans van bitters en zuren, de wijn schreeuwt echt om een mooie maaltijd. Dit is een heel mooi huis om in restaurants te schenken. Fijn glas wijn.

Palazzo Vecchio 2007, Vino Nobile de Montepulciano

Dit is een coöperatiewijn. Jij hebt daar een voorliefde voor, toch? Zegt David. Nou neuh, zó gesteld klopt dat niet, maar ik heb wel een zwak voor goed gemaakte coöperatiewijnen… en jawel, dit is zo’n aantrekkelijk glas wijn, heel open neus met kruidigheid, Ik ruik ook wat stoffige tonen – die geen moment storen. Wat de wijn heel aantrekkelijk maakt is ongelofelijk veel rondeur in de smaak.

Il Macchione 2007, Vino Nobile de Montepulciano

In een mum van tijd raak ik bevriend met dit huis, want ik vind dit een hele fraaie wijn. Voor mij een van de mooiste van de avond. Paul ruikt drop en ingedroogde zuidvruchten. Aanvankelijk geeft de neus kreupelhout, de wijn is volrond in de mond, met véél fruit en veel inhoud. Nadat ik de wijn in het glas heb laten staan luchten, ruikt de wijn volledig naar chocolade. Knappe wijn.

Salcheto 2007, Vino Nobile de Montepulciano

Paul ruikt zoete pruimen, de wijn heeft concentraat, zegt hij. Ik zie weer een dakpannenbruine rand in de kleur en ruik aardbeitjes in de neus. De aandronk is sappig, met veel rondeur en mooie zuren in de smaak, veel vanille in de neus en een hint van kreupelhout. Wijn met een rijke smaak.

Carpetino 2005 Riserva, Vino Nobile de Montepulciano

Deze wijn is gemaakt om indruk te maken, zegt David. Hij ruikt kersen, stalimpressies en chocolade in de wijn, die zoveel concentraat heeft, dat hij meteen denkt aan een combinatie met lekker lang  gesudderd draadjesvlees. Jan geeft aan tabak, kreupelhout en een heidegeur te herkennen. Mijn aantekeningen van het bouquet: laurier, kreupelhout, mocca en morellenkersenimpressies. Wijn met veel concentraat, heel serieus glas, fraai!

Graciano della Seta 2006 Riserva, Vino Nobile de Montepulciano

En hier hebben we de Riserva van het traditioneel werkende huis. De Riserva’s zijn mooie flessen voor de liefhebberskelder. Rozen en pruimen ruikt David. Jan noemt paardestal én babyluiers. De neus is rijk, vind ik, de smaak evenwichtig en met veel rondeur en uitstekende balans tussen zuren en bitters. Indrukwekkend glas wijn, echt mooi om een feestdag net even iets meer kleur te geven.

Zoals je Realpolitici hebt, dat zijn politici die nuchter  belangen afwegen zonder al te veel moraliteit, zo heb je ook realistische wijnschrijvers. Die kennis delen én kritisch zijn. Fred Nijhuis hoort daar bij.  Waar collega’s humbug verkopen, heeft hij een helder oordeel: “Sommige critici mogen worden ingemetseld.” De aanwezige leden houden van die open houding, het maakt deze avond prettig en leerzaam.

Indrinkers en uitdrinkers
By in ,

Indrinkers en uitdrinkers

Banyuls ligt te rijpen bij Celliers des Templiers

Indrinkers en uitdrinkers, is het thema van Noël Geisen. Zelf moet hij ook wel glimlachen over de line up, nogal bizar. Vier bubbels, vier zoete witte wijnen naar keuze aperitief of dessertwijn, vijf rode wijn die als uitdrinker dienst kunnen doen. Ik tel veel *-sterretjes in mijn aantekenboek. Op deze avond ontspint zich een discussie: drink je wel of niet een port als aperitief? Als ik het goed aanvoel, doen de meeste wijndrinkers dat niet. Nou zijn er ook voldoende alternatieven, dat maakt de proeverij van Noël klip en klaar duidelijk! Zo’n proeverij zouden we ieder seizoen moeten hebben, hoor ik iemand zeggen. Een mooi compliment.

Codorniu Cava “Non Plus Ultra” Reserva Brut 2007

Gemaakt van parellada, xarel-lo, macabeo. Deze Catalaanse cava heeft véél te bieden. Toos ruikt appeltjes en typeert de wijn als strakdroog. Ronald ruikt honing en exotische fruit. Zelf kan ik van de neus niet veel meer maken dan een lichte jasmijnimpressie, maar dat is toch niet mis! De mousserende wijn komt met overtuigend enthousiasme in de mond en toont zich sappig. Prettig glas.

Mas Baux 2005, Muscat de Rivesalte

Gemaakt van muscat. David ruikt Arabische gom, ananas en botytristonen. Ik vind dit een adembenemend mooie wijn met abrikoos in de neus, maar vooral… honing! Dat honingconcentraat zet zich door in een zwoele smaak en ronde afdronk. Dronken ze duizenden jaren geleden dit type wijn? Ik nam een volle slok water na een slok van de Muscat in de mond te hebben laten rondtollen… de smaakcomponenten bleven met het water volop proefbaar. Daarom moest ik aan de bruiloft van Kanaän denken, waar Jezus water in wijn veranderde. Waar een dartele geest toch al niet aan denkt op een dinsdagavond… geïnspireerd door een fraaie wijn!

Trimbach Riesling Vendange Tardive 1998

En zo hoor ik ineens dat Trimbach aanhangers heeft én vijanden, op deze proeverij. Tja, het is prettig als je goed ontvangen wordt op een domein en als dat mis gaat, dan zijn wijnliefhebbers nogal nukkig en hebben een olifantengeheugen. Zelfs Noël herinnerde zich deze riesling te hebben gekocht, zónder op het domein de wijn te mogen proeven. Genoeg gemopperd. Nu is deze dertien jaar oude wijn heel geelwit in het glas. Adam herkent de druif aan het petrolneusje. Ik ruik wat viooltjes, en dan een slok…wow… concentraat, enorm rijk, zo proeft citrus – staat in mijn aantekenboekje. Deze riesling heeft onmiskenbaar een hoge kwaliteit en combineert een hoge zuurgraad met een prettige molligheid. Een echte Hoogheid. Meditatiewijn.

Château Lafaurie-Peyraguey 2001 Sauternes 1er Grand Cru Classé

Gemaakt van sémillon (90%), sauvignon blanc (5%) en muscadel (5%). Adam benoemt de neus als ‘zoet met een plusje’ een mooie manier om complexiteit te duiden: caramel en honing in de neus. Amandelspijs ruikt David. Eerlijk gezegd heb ik aan de neus niet eens zoveel plezier beleefd, maar die smaak! Mollige aandronk, rondeur, honing in een perfecte balans. Dit is een Sauternes type dat rijk en voluptueus is met een prachtige oud gouden kleur. Fabuleus, voor mij de wijn van de avond.

Viviani, Amarone “Casa dei Bepi” 1996 Amarone della Valpolicella Classico

Gemaakt van corvina veronese (70%), rondinella (25%), molinara (5%). Vijftien jaar oude wijn die toch heel vitaal is en tot de verbeelding spreekt. Toos krijgt in de verste verte een portassociatie, ze ruikt drop, laurier en hout in de neus. David haalt van alles uit de complexe neus: rozen en aarde, teer, krentjes, rozemarijn en vleessappen. Mijn aantekeningen: stalluchtassociatie, wijn met veel soepelheid en rondeur, die dat koppelt aan een prettige elegantie. Een Noël-wijn.

Pride Mountain 2004, Napa-Sonoma Counties, Californië

Kers in de neus en caramel, zegt David. Véél nuances, heel complex met concentraat, vanille en terroir in de neus en ook nog veel smaak, aldus Toos. Ik val voor de neus: dit is een vrachtwagentje gevuld met verse aardbeien. De smaak heeft hoge zuren en een prettige bitter in de aandronk. Vanille, zoethout en kreupelhout ruik ik in deze van 100% merlot gemaakt Amerikaan, die enorm tot de verbeelding spreekt.

Mas Amiel, Cuvée Speciale 15 Ans d’Age, Maury

Deze vin doux naturel uit de Roussillon is gemaakt van grenache (90%), macabeo (5%) en carignan (5%). Noël zetten een moderne Mas Amiel (jaargang 2004) naast deze meer klassieke versie. Allebei ontzettend mooie wijnen, maar deze klassieke krijgt toch net een sterretje méér. Een levendige walnotenneus, heel levendig met krenten en amandelspijs, zegt Richard, die ook een associatie krijgt met stroopsoldaatjes. Paul roemt de prachtige structuur met toffee en caramel in de neus. De strakke bitters in deze mahoniekleurige wijn spreken me ontzettend aan, de neus doet denken aan een pepernoten kruidenmix. Fijn glas.

Celliers des Templiers, Banyuls Grand Cuvee Président Henri Vidal 1993

Dé klassieke chocoladewijn uit Roussillon gemaakt van 100% grenache. Voor deze wijn wil ik wel wakker worden gemaakt: een heel ingetogen neus met amandel, walnoten, krentjes. En dan een smaak die helemaal matcht met het dominante smaakpatroon van Noël: pure elegantie. Droomwijn.