Categorie: Blogger

Tour de France: onbekende, dartele wijnen
By in ,

Tour de France: onbekende, dartele wijnen

Wijngaarden bij Chateau Chalon in het Jura gebied

Wij hebben gezocht naar enkele wijnen die we eigenlijk nooit drinken, zeggen Dimph en Jac Oerlemans. Ze bezochten wijnboeren in heel Frankrijk en laten ons meegenieten. Écht onbekend is er niet zoveel voor de wijnsociëteit leden, maar de indrinker stelt ons voor problemen. Een neus van pruimen, aardbei, kirsch, stroop, rozijnen, calvados, slivovitz, duvelhokken uit de textiel. Een slok van de wijn (ogenschijnlijk een onschuldige rosé) geeft mooie zuren en een zoetje vrij spel in de mond. Het blijkt een Ratafia te zijn, die Dimph cadeau kreeg van de verhuurder van het vakantiehuis. Een lekker glas met een ijsklontje, als aperitief.

Saint Veran 2010, Caves Marnay les Macon

Traditionele vinificatie van druiven die meer dan veertig jaar oud zijn, heeft hier als resultaat een wijn van chardonnay met een stenige, minerale neus, lekker fris en geparfumeerd. Een mooie smaak met opnieuw frisse zuren en een fijn bittertje. Dartel noemt HansL de wijn.

Chateau Chalon 2003, Jura

De clavelinfles is al een indicatie dat we hier met een Jura wijn van doen hebben. Wie dat nog niet weet, zou de savagnin druif kunnen herkennen, die dezelfde flor impressie heeft als de sherry wijnen. De neus is nog jong, want de wijn rijpt maar liefst 6 jaar en drie maanden op fust. Mij valt een hoge zuurgraad op, HansL noemt dat als een duidelijke pre: een tintelend zuur waardoor de wijn spannender is dan sherry. Adam noemt de combinatie van een Bresse kip in vin jaune en morilles als goede combinatie.

Château Belleverne 2009, Chenas

Hartendiefje van Dimph. True to type Beaujolais: paarse kleur, kersen in de neus, souplesse en rondeur, goede zuren.

Beaune 2002, Domaine Bernard Delangrange

True to type pinot noir: aardbeien neusje en een stinkertje. Een mooie neus met cederhout, kreupelhout, pruimen. Ook wat mineraal, een soepele smaak met onvermoede kracht, lange afdronk.

Volnay 1996, Domaine Bernard Delangrange, Clos du Village Monopole

Jan roemt de putjeslucht en ‘geweldige’ aandronk, mooie zuren. Het bouquet van de wijn is enorm rijk en complex met een zekere kruidigheid en kreupelhout, door de verfijnde zuren is dit een mooi glas wijn, prettig uitgerijpt.

Gigondas 2007, Domaine Lavau

Een GSM wijn: 50% grenache, 40% syrah en 10% mourvèdre. Traditionele vinficatie en deels houtrijping. In de neus is de syrah herkenbaar, de smaak kenmerkt zich door een prachtige rondeur, goede zuurgraad en balans.

Vin de Paille 2007, Caveau Chavenard, Jura

Wijn gemaakt van savagnin, chardonnay en poulsard. En druifjes die minimaal drie maanden zijn ingedroogd. Ik zie in de documentatie dat de wijn één jaar heeft gegist? En drie jaar op kleine houten fusten heeft gelegen. Dan is de wijn net op fles gebracht. Steekwoorden zijn hier: geur van amandel, rozijntjes, rinse appelstroop. Een rijke wijn met hoge viscositeit, prachtige balans. Dit is een prachtige Franse dessert (of aperitief)wijn.

Kelderschatten: “zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?”
By in ,

Kelderschatten: “zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?”

De kelder van Ornellaia

We discussiëren wat af. En geven oordelen. Zó gaat de discussie bij deze proeverij ineens over ‘zeikerdwijnen’.  “Zeikerdwijnen, hoor ik dat nu goed, zei je dat écht?” vraagt een proever. Zijn verwondering is op zijn plaats. Want we proeven kelderschatten, wat oudere, gerijpte wijnen. Dat valt nog niet mee. Want de wijnen die kúnnen rijpen, hebben tannines. Het zijn vaak geconcentreerde wijnen. Prettig probleem van die wijnen is het vaststellen van de optimale rijpheid: hét moment waarop de wijn alles geeft wat er in zit. Als dat moment er nog niet is, presenteren de wijnen zich soms nukkig. Bepaald geen allemansvrienden. Je hoort dan termen als bekketrekker en tandplak. Áls de wijn een optimale rijpheid bereikt, is er juist sprake van een wonder. Dan proef je een zó bloedmooie wijn, die kunnen we gerust vergelijken met de hemel op aarde. In deze proeverij van Nello Pischedda proeven we van bekketrekker tot droomwijn. Een impressie.

Vigna Novali 2004 Verdicchio Classico Riserva

De kleur van deze witte wijn is geelgoud, in de neus ruik ik boter, de smaak heeft rondeur en vooral een heel goed concentraat. Door de bitters kwalificeer ik dit als een eetwijn. Noël ruikt anijs en vanille, Ronald ruikt amandel en zoethout. Deze witte wijn heeft zich verrassend goed gehouden, Verdicchio kan dus echt wel rijpen. Liefhebberswijn.

Chassagne Montrachet 2004, 1er Cru Morgeot, Vincent Girardin

Als ik deze wijn aan het eind van de proeverij terugruik en proef, is de witte wijn hélemaal geopend als een pauwestaart, ge-wel-dig. Er zit nog groenzweem in de wijn, duidelijk een chardonnay stinkertje. Zeer harmonieus prettige wijn met goede zuren. Dit is een wijn om iets mee te vieren.

Moulin des Dames 1998, Bergerac

Prestigewijn van de familie Conti, Château Tour de Gendres, gemaakt van merlot (60%), cabernet sauvignon (20%), cabernet franc (10%) en malbec (10%). Voor een merlot gedomineerde wijn van 13 jaar oud is de wijn feitelijk nog steeds wat ontoegeeflijk (de fles is net voor het proeven geopend). Ontwikkeling in de kleur, een rubbertoon in de neus en veel kers, goede zuren maar ook hier een prominent bitter. Toos geeft aan dat de wijn zich moeilijk geeft, het rood fruit stuift uit het glas, de smaak is streng. Paul roemt de wijn vanwege de prachtige neus met kers, bes, bramen en cederhout en vooral de spanning in de wijn. Dit glas kan nog moeiteloos drie tot vijf jaar rijpen tot een harmonieus geheel.

Poggio Rosso 1998, Chianti Classico Riserva, San Felice

Deze wijn is gemaakt van 80% sangiovese, 10% colorino en 10% pugnitello. Oók 13 jaar oud, en ook hier nog wat tandplak, proefbare tannines. De neus heeft bramen, Berry ruikt  florale tonen, kersen en lijm. Fijne aandronk en harmonieuze wijn met goede balans.

Barolo Enrico VI 1997, Cordero di Montezemolo, Castiglione Falleto

Wijn uit Piemonte van nebbiolo, die altijd een lichte kleur heeft, hier dakpannenbruin. In de neus ruik ik mooie rozen, kenmerkend voor Barolo. Ongelofelijk mooie neus, expressief ook. De smaak is elegant, prachtige zuren en volstrekt in balans.  Paul noemt de wijn mooi uitgerijpt met een prachtige neus van stalgeur en chocolade. Rijke en aangename wijn, zegt Gerard.

Beaune 1er Cru 1998 Clos des Vignes Franches, domaine Vincent Girardin

Mooiste wijn van de avond. Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik aan een hoge Saint Julien dacht (als ik naar de fles kijk, kan ik weten dat dit dom is) en dus de pinot noir niet herkende, wat bij z’n oude wijn ook lastiger is. Ik denk aan St. Julien door de neus: Grand Seigneur rijkdom, wát een complexiteit, met cederhout, potloodslijpsel, leer, tabak en laurier. Veel kracht in de smaak, veel inhoud, lekker! Een robuuste wijn, zegt Gerard. Paul roemt de fraaie frambozen in de smaak.

Ornellaia 2006, Bolgheri

Dit is kindermoord, waarschuwt Nello als we deze icoonwijn proeven. Gemaakt van 56% cabernet sauvignon, 27% merlot, 12% cabernet franc en 5% petit verdot. Jan krijgt de lachers op zijn hand met de volstrekt terechte uitspraak: ik vind dit een geweldige neus, onverklaarbaar geweldig. Om daarna pruimedant en mispel te benoemen. Inktig en kersen, ruik ik. Kersen en tabak, zegt Claartje, rondeur en evenwichtig, met als conclusie: die is lekker! Berry noemt de wijn kruidig, met chocolade en fruit in de neus, mooie zuren. Ik heb opgetekend: uitstekende balans, fluwelig op de tong, zal zich geweldig ontwikkelen. Hartendiefje van Nello.

Tiefenbrunner Rosenkönig 2010, Moscato Rosa, Alto Adige

Interessante en bijzondere dessertwijn, Ronald noemt perzik en marsepein in de neus. Jac vind de zoet/bitter balans mooi, net als de lange afdronk. Ik val zelf als een blok voor de aardbeien en rozen  in de neus. Doet het geweldig bij een eenvoudig aardbeiengebakje. Wie dit in het glas proeft, neemt het etiket (zóó lelijk) op de koop toe.

Wijn en spijs: heb je wel eens chardonnay met draadjesvlees gecombineerd?
By in ,

Wijn en spijs: heb je wel eens chardonnay met draadjesvlees gecombineerd?

Het levert wel eens meewarige blikken op, als je spreekt over de wijnstudie. Ja, ja, zie je de toehoorder denken… dat zal wel. Beste lezers, op wijn raak je nóóit uitgestudeerd. De druivensoorten, het terroir, de invloed van de maker. En dan natuurlijk ook het verschil in waardering door het moment van drinken en de combinatie wijn/spijs. Toch is het ene proefseizoen leerzamer dan het andere. Waar dat aan ligt? De thema’s die we behandelen. Avonden waarop je ineens verrassende inzichten krijgt. Het lopende proefseizoen (ons 62e) is leerzaam. De proeverij van Martin Berkelmans in zijn Pollevie is een goed voorbeeld. Martin kookt in Pollevie met streekgerechten en ambieert om een wijnliefhebbend publiek te trekken, die hij kan vermaken met bijzondere en passende wijncombinaties. Ga maar eens proeven in Den Bosch. Da’s de moeite waard. Martin stelde de smaaktheorie van Peter Klosse centraal. Zijn de wijnen strak of filmend qua mondgevoel, hebben ze een laag of hoog smaakgehalte? In dit verhaal dus niet alleen wijnnotities, maar een verslag van onze zoektocht en experiment naar wijn/spijs combinaties. Tijdens de uiteenzetting hoe de avond is ingericht, proeven we een mooi glas Champagne.

Champagne Dominique Foureur, Grand Cru, Ambonnay

Gemaakt van 25% chardonnay en 75% pinot noir. Zachte aandronk en goede zuren, de wijn heeft iets charmants-prettigs dat ik moeilijk onder woorden kan brengen, maar het is… genieten. Amandel, gisttonen en roomboter hoor ik de andere proevers zeggen over het bouquet. Brede aanzet en redelijke lengte. Mooi glas om in de proef-sfeer te komen.

De rijstproef

Men neme een klein kommetje rijst, die is aangemaakt met zoet, zout en zuur. En daarbij proef je vier verschillende wijnen, een witte wijn waarin de zuren wat meer naar voren komen, idem maar dan een wijn met wat zoet, een lichte rode en fruitige wijn en tot slot een stoere wijn met wat meer tannines. Dat maakt 4 x 3 = 12 combinaties om te beoordelen. We proeven mooie wijnen, beste lezers, een Rias Baixes 2009 van Albariño en een Dr. Loosen Riesling 2010. Rode wijnen: Tedeschi Valpolicella Classico 2009 en Château Rocher Corbin 2006 Montagne-St. Emilion. Het valt mij op de meningen bij het beoordelen wel wat uiteen lopen, en dat mag best, want ‘over smaak valt immers te twisten’. 

Bij het zuur reageren witte wijnen beter dan rode wijnen, vertelt Martin, zuur maakt dat zoet beter kan worden waargenomen. Zuur in het eten kan rode wijnen voller doen overkomen en minder zuur. Bij de witte wijnen vind ik beiden eigenlijk wel oké, de Valpolicella combineert het mooist met de rijst met zuurtonen.

Bij het zout kunnen combinaties problemen opleveren, vertelt Martin, omdat zout fruit onderdrukt. Door zout komt een wijn zoeter over en minder zuur, maar het kan een wijn ook wat branderig maken. Bij de witte wijnen kan geen combinatie mij bekoren, Claartje roemt de combinatie met de riesling, en ook bij rood vind ik de combinaties lastig. Oppassen met zou in de keuken, lijkt mij een adagium.

Het zoet accentueert de zuren in de wijn, zegt Martin. Suiker in het eten doet een wijn minder zoet overkomen, het onderdrukt de fruittonen van droge witte wijnen en doet rode wijnen zwaarder (in body, structuur en lengte) overkomen. Bij de witte wijnen prefereer ik de Riesling, de Montagne-St-Emilion combineert goed met de zoete rijst.

Al met al een boeiend en voor veel discussie vatbaar experiment.

De visproef

Daarna proeven we de Albariño-druif Rias Baixas 2009 naast een Chardonnay Pays d’Oc 2009 naast een gestoomde schelvis met respectievelijk room/groentesaus en een tomaten/sesamolie-saus. Ronald geeft aan dat de frisse Albariño goed combineert met de vis in roomsaus, het maakt de wijn levendig en geeft de frisse zuren alle ruimte. Zijn voorkeur bij de tomaten/sasamolie-saus gaat duidelijk uit naar de Chardonnay.

De vleesproef

Naast de Valpolicella krijgen we een Rioja Valdemar Reserva 2005 in het glas, we proeven rosbief met roompaddenstoelensaus en rosbief met veenbessensaus. De Valpolicella krijgt bij de roomsaus een extra fruitig accent, terwijl de combinatie met de veenbessensaus de kracht en tannines in de wijn méér naar voren brengen. Boeiend! Die Rioja combineert naar mijn smaakt uiterst harmonieus met de veenbessensaus, die het fruit wat meer naar voren brengt. De Rioja typeert zich door een zekere gronderigheid en  rondeur in de smaak, mooie wijn. In deze proef komt duidelijk naar voren dat het de saus is, waar je het beste een wijn op afstemt. Verhitte discussies hoor ik bij de vleesproef, en ook combinaties waar ik zelf niet eenvoudig aan zou denken (“Heb je wel eens een mooie chardonnay geproefd bij draadjeslvees? Is goddelijk”). Toch ook thuis maar eens mee experimenteren.

De pikant-proef

Pikante gerechten zijn lastig voor rode wijnen, door de pikante smaak komen de tannines in een wijn harder over, bovendien accentueert die pikante smaak de alcohol. Bij gamba’s in een pittige Thaise kokossaus, proeven we een Pinot Gris 2009 uit de Elzas en een Portal Colheita Rosé 2010 uit Portugal.  Rob betoogt dat het beter is om bij dit gerecht helemaal geen wijn te drinken. Dat kan. Een mooie jasmijnthee combineert hier wel mee. De Pinot Gris vind ik een mooie combi, het zoet en de pittigheid gaan een harmonieus huwelijk aan. De Rosé is heel anders, de wijn blijft hier fier in het glas en biedt een contrast met de smaak van de gamba’s. De meeste proevers prefereren deze combinatie. Overigens haalt Klosse in zijn boek ‘Smaak’ een onderzoek aan waarbij psychologen 26 proefpersonen wekelijks een met pepers gekruide lunch voorzetten. Zij mogen steeds aangeven hoe lekker ze dit vinden. Wat blijkt? Per week gaan de pepers minder branden en beter smaken.

De kazen

Bij verschillende kazen proeven we tot slot nog een Tawny Port en een Don PX 2007 Montilla-Montes dessertwijn. De port combineert geweldig met Bastiaans Blauw. De Montilla-Montes kan de proevers ontzettend bekoren. Ik hoor als omschrijvingen: krentjes en rozijnen, een rozentuin, chocolade, pruimen, sinaasappelschil, veel rondeur en fluwelig in de mond.

Een verkeerde combinatie kan een mooie wijn ‘killen’, een goede combinatie maakt een stukje hemel op aarde. Bedankt Martin voor deze boeiende avond!

Vitamine B-10 proeverij met Nebbiolo, Barbaresco en Barolo: kunnen we geen cabaretgroepje oprichten?
By in ,

Vitamine B-10 proeverij met Nebbiolo, Barbaresco en Barolo: kunnen we geen cabaretgroepje oprichten?

Piemonte: wijngaarden in de herfst

Een ware wijnliefhebber heeft een hoekje met wijnen uit Piemonte in de kelder. Barolo, de koning onder de wijnen en de wijn van de koningen. Je kunt die flessen vergeten, ze blijven héél lang goed. Barbaresco, vaak eleganter. Beiden gemaakt van de Nebbiolo. Rob van Ginneken brengt tien Nebbiolo’s op tafel en ik heb me voorbereid op een zware avond. Want die Nebbiolo heeft tijd nodig om zijn grootsheid te tonen. Uiteindelijk is het een uitgebalanceerde avond, want we krijgen discussies over wat we proeven. Onrijpe kaki… vindt jij dat lekker? Bordeaux mag kokos hebben, maar niet Barolo. Coniferen, hars, vleesbouillon en drop. We hebben ook flink gelachen en iemand vroeg: kunnen we geen cabaretgroepje oprichten? Enfin, er zit deze avond een goede balans tussen verpozing en studie, tussen harmonieuze wijnen en powerhouses. Met uitstekende documentatie van Rob.

Langhe Rosso 2006 ‘Il Provenciale’, San Fereolo

Tuilé kleur aan de rand, doorzichtige kleur. Kruidige neus met laurier en kruidnagel, Ronald ruikt grafiet en kersen. De wijn komt stevig in de mond met duidelijk nog tannine. Bittertje in de afdronk. Volgens Rob is dit de wijn met de beste prijs/kwaliteit verhouding.

Moccagatta 1998,  Barbaresco Cole

WineSpectator kent deze wijn 95 punten toe.  Hartendiefje van Rob. Tuilékleur, warme kruidige neus met vuursteen, Paul ruikt mocca en mooi hout, ik ruik ook een stinkertje. Soepele wijn in de mond met rondeur, mooi belegen tonen en sappige smaak met een bittertje na. Bertram noemt dit een enorm geraffineerd glas wijn.

Moccagatta 1998,  Barbaresco Bric Balin

Tuilé kleur, iets opener qua geur met toffee en kruiden. Paul ruikt rijp fruit en bloedworst. Ik vind dit geen allemansvriend door een heel prominent bitter in de smaak, deze wijn is een powerhouse, de kracht overheerst de finesse.

Marchesi di Barolo 2000 Riserva

Bij wijnen met een groot rijpingspotentieel is het vaak fijn ze te proeven uit mindere wijnjaren, ze zijn dan sneller toegankelijk, vriendelijker en een zweem van de grootsheid is toch wel te proeven. Deze wijn krijgt echter wat kritiek, Bertram mist vulling en gebrek aan zuren, Nello mist body. Rob is lekker eigenzinnig en benoemt deze wijn als een van zijn hartendiefjes. Ik snap dat wel, want ik heb een zwak voor wijnen ‘met een krasje’ , het moet niet te perfect zijn. Dan is er tenminste iets te bespreken. Deze wijn heeft weer die tuilé kleur.  En hier ruik ik nu een verfijnde neus, da’s mooi, met in eerste instantie conifeer en later morelkers. Die neus heeft veel te bieden. Zelf vond ik de wijn vol in de mond, met wel rondeur en een typerend bittertje in de smaak. Bijzonder glas. WS93

Fontanafredda 2001 Lazzarito Barolo

Positieve feedback op deze wijn. Kees roemt de prachtige neus, de volvlezige smaak en de tannines die de wijn veel rijpingspotentieel geven. Berry noemt de neus floraal met leer, kers en framboos, prettige zuren en vooral het frisse karakter. Mijn aantekeningen: opnieuw tuilékleur,  stoffig in de neus, die warm is en kruidig, je ruikt het concentraat in de neus, goede zuren in de mond, rondeur en weer dat bittertje, maar nu mooi ingekapseld in het geheel, zodat ze niet storen maar bijdragen aan een complex glas.

RP91/WS90

Produttori del Barbaresco 2001, Barbaresco

Erg mooie coöperatiewijn. Tuilékleur, vuursteen in de neus. Deze wijn valt op door zijn elegante smaak en goede zuren. Sappige wijn met finesse. Berry ruikt leer, hars en vleesbouillon, leer komt ook terug in de smaak, Willem noemt eucalyptus en mint in de neus, Hans zegt de Barbaresco eleganter te vinden dan de Barolo, met een dropneusje en herfstbos. Trouvaille.

Punset 2004, Barbaresco

Rob roemt het fijne fruit in de neus, die Ronald stoffig noemt met grafiet en eucalyptus. Rick ruikt drop en mint. Mijn impressies zijn conifeer, vuursteen en mineralen. Klein rondeurtje in de smaak, véél prominente bitters. Op dit moment vooral een bekkentrekker, zo’n fles mag nog minstens een jaar of vijf in de kelder blijven. 90WS

Orlando Abrigo 2006, Barbaresco Montersino

Rick noemt de wijn elegant met cassis en pruimen. Jan zegt de wijn heel soepel te vinden met mooie zuren en aangenaam nahangend. Ik ruik vuursteen en een stinkertje, Sappig glas waarin de bitters goed zijn ingekapseld, goede balans maar misschien wel wat drogende tannines. RP92/WS91

Paolo Scavino 2007, Bric dël Fiasc

Eigen import van Rob, die zijn vakantie doorbracht in Piemonte. Gerard ruikt pruimen en tabak. De kleur vind ik opmerkelijk donker, de neus heeft een buitengewoon complex karakter met wat laurier. En dan de smaak, ja… dit is kindermoord. Ik vind de smaak moeilijk, in mijn aantekeningen staan bitters-bitters-bitters-in-het-kwadraat. Deze wijn mag gerust nog tien jaar in de kelder, en waarschijnlijk is er dan een wondertje gebeurt en proeven we de hemel op aarde. RP96

Giuseppe Mascarello 2006, Monprivato

Hoewel deze wijn ook gesloten is, krijgen we hier toch echt al een idee van de hemel op de aarde. Nello roemt de elegantie en perfecte balans. Ik zie inderdaad allemaal gelukzalige gezichten van proevers. In de neus ruik ik overtuigend rozen, heel bloemig. Rondeur in de hele mooie smaak met kracht en elegantie, dit is dé wijn van de avond. Ingekapselde bitters, goede zuren, zéér harmonieus. Het verbaast me dat Rob niet deze wijn noemt bij zijn hartendiefjes. Dat heeft misschien weer te maken met zijn financieel management achtergrond, want voor deze wijn moet je diep in de portemonnee. Je koopt circa drie flessen Langhe Rosso voor één fles van deze wijn. Mijn ervaring is dat je die pijn over vijf of tien jaar niet meer voelt. Dit is zo’n mooie feestfles waarmee je een kroonjaar viert, een geboorte, een jubileum, een promotie. Prachtig! RP96

Weingut Markus Hoffmann Burgenland: de fles is misschien eerder leeg dan je denkt
By in ,

Weingut Markus Hoffmann Burgenland: de fles is misschien eerder leeg dan je denkt

Druivenplukken in Jois

Het was op de studiereis bij St. Andrea in Hongarije dat wij een vraag stelden aan wijnmaker György Lörincz waarom hij met zoveel verschillende druiven werkte… Ja, die 46 druivensoorten, dat was teveel, zei hij. Markus Hoffmann in Jois (Burgenland, Oostenrijk) heeft twaalf druivensoorten op zes hectares wijngaard staan. We krijgen daarover discussie bij de proeverij van Wil Vennix. Is dat niet teveel. En bij een enkele minder gewaardeerde wijn de vraag: wáárom maakt Hoffmann in godsnaam deze wijn? Gek is dat we die vraag niet snel stellen bij een Nederlands product. Ik weet niet hoeveel koekproducten Peijnenburg maakt in Geldrop. Even kijken. Drie soorten ongesneden koek, vier soorten gesneden koek, zes soorten ongesneden luxe koek en ook nog negen soorten koekrepen. Vinden we dat gek? Nee, want Peijnenburg heeft koek voor ieders smaak. Voor elk moment van de dag. Als we zó nou eens naar de wijnen van Hoffmann kijken… Wil Vennix brengt maar liefst zestien wijnen op tafel van dit domein. Hij begint de line-up met zoete wijnen, we spoelen de mond schoon met een rosé bubbel, om daarna pas witte en rode wijnen te degusteren. Ronald typeert de wijnen als ‘apart’ op een prettige manier, interessant. Hans L. hoor ik zeggen dat bij sommige wijnen ‘de flessen misschien eerder leeg zijn dan je denkt’.

Neubürger Spätlese 2009, Schieffergestein

Lichtgele wijn, met een neus die tonen geeft van Turks fruit en peer. Een heel milde aandronk en een goede balans. Goede zuren. Charmante wijn, zegt Noël.

Chardonnay Beerenauslese 2006, Lehmbodem

Noël noemt dit een fijne wijn, okerzweem in de kleur, boenwas in de neus. De wijn komt als nectar in de mond, met goed concentraat, duidelijk abrikoos in de smaak die verder moeilijk te benoemen is. Curieuze wijn, zo’n zoete Beerenauslese van Chardonnay. Hartendiefje van Wil.

Rosé Lucie Frizzante 2010 Zweigelt

Paul is héél enthousiast over deze mooie Frizzante: een rozengeur, fris van smaak en ontzettend goed drinken na de zoete wijnen. De neus is inderdaad mooi, de sappige smaak heeft een piepklein zoetje die de wijn charme geeft.

Welschriesling 2009, Schieffergestein

De streek Burgenland is rode wijn gebied, zegt Wil.  Pinot Blanc is onbestemd, Gruner Veltliner heeft hoge zuren en is wat kortaf, White Max is prettig mineralig, Chardonnay zacht rokerig. Maar de Welschriesling geniet mijn voorkeur, overigens met de volgende witte wijn, MAXolution. De welschriesling heeft een goed ontwikkelde kleur met peer en jasmijn in de neus. Erg lekkere wijn, hap sap concentraat, rondeur en aangenaam. Hiervan mag een doosje beslist meteen het drinkwijnen-rekje in… Hans L typeerde de wijn prachtig: het voorjaar in het glas!

MAXolution 2007

Serieus glas gemaakt van een combinatie van Pinot Blanc, Chardonnay en Neuburger, 11 maanden gerijpt in kleine houten vaten. Eerlijk is eerlijk, deze wijn heeft voor- en tegenstanders. Goudgeel van kleur. Babbelaar en roomboter. Rondeur in de smaak en met veel hout, de reden voor kritiek bij verschillende proevers. Enorm krachtige wijn. Willem roemt de perzik in de complexe neus. Toos ruikt vanille en noemt de wijn vettig.

Blauer Zweigelt 2007 Obersatz, Lehmbodem

Aparte neus, floraal, rozen, kersen, zegt Berry. Kool, paprika, drop, vuursteen en viooltjes, zegt Ronald. Mijn belangrijkste impressie is kruidigheid. De wijn heeft concentraat, mag misschien iets betere balans hebben, de smaak is wat middle of the road. Interessant glas.

The MAX 2006

Hartendiefje van Wil. Wijn van Cabernet Sauvignon, Merlot en Blaufränkisch. Toffee en caramel in de neus, enige bruinontwikkeling in de kleur. Goede balans met zuren. Ronald noemt chocolade en viooltjes in de neus, Willem cederhout, kers en framboos.

Provence wijnen: plezierwijnen... er is niks mis mee
By in ,

Provence wijnen: plezierwijnen... er is niks mis mee

De Provence geniet per jaar van 2700 tot 2900 uur zonneschijn. Een ijzersterk unique selling point dat veel bezoekers trekt. Peter van den Ende was een van hen. En Peter heeft de prettige gewoonte ons proeverijen voor te schotelen die het gevolg zijn van zijn zoektocht met de Guide Hachette. Na verschillende Loire proeverijen en Madiran nu de focus op Provence. Van de eerste serie wijnen werd gezegd: er is niks mis mee, behalve dat er niks mis mee is. Dat is wat kort door de bocht, maar een kern van waarheid zit er wel in. De Provencewijnen zijn aangenaam, prettig, maar in een blinde proeverij ook best lastig te determineren door een wat generieke smaak. Deze avond werd onmiskenbaar duidelijk dat de betere cuvees, met lagere opbrengsten en meer concentratie, meteen  interessantere wijnen opleveren. Voor de liefhebbers, dan. Die ongecompliceerde witte en rosé wijnen vind ik fijne gangmakers bij een Salade Nicoise. Het zijn plezierwijnen. Niks mis mee!

Minuty Blanc 2010 Cotes de Provence

Paul ruikt bloesem en lindelelies en proeft sinaasappelbitter. Zelf ruik ik wat peer in de neus van deze wijn van 50% semillon, 25% ugni blanc en 25% rolle. Dit is een heel frisse wijn. Semillon is een sterke, productieve druivensoort, die aromatische kracht, vet en rondheid geeft, met een neus van witte bloemen en honingimpressies. Intense zuren, bittertje in de afdronk. Liefelijk glas wijn.

Château Minuty 2010 Prestige Cru Classé

Gemaakt van 30% semillon en 70% rolle. Een andere naam voor rolle is vermentino. Deze druif van Ligurische oorsprong produceert wijnen met aroma’s van citrus en peer, vet en evenwichtig, met een grote finesse, body en smaak. Voor Adam mist deze wijn diepgang al waardeert hij de frisse zuren, terroirtonen en het stuivend bouquet. Claartje ruikt mineralen, ananas en rabarber. Ik vind deze wijn ruiken naar viooltjes en jasmijnbloesem, met rondeur en een bittertje in de smaak. Aangenaam zonder meer.

Domaine de la Croix 2010 Rosé Elogé, Cru Classe, Cotes de Provence Presqu’ile Saint Tropez

Gemaakt van 50% cinsault, 20% Grenache, 20% mourverdre en 10% tibouren. Gerard mist wat zuren, noemt de wijn mondvullend, een eetwijn. Ik ruik hooi en vind de wijn sappig met een goede balans.

Château Minuty 2010 Rosé et Or

Gemaakt van 95% grenache en 5% syrah. Hartendiefje van Peter. Ik vind de neus gesloten, goede balans met mooie zuren en een prettig bittertje. Toos is verrukt van deze wijn: expressief en kruidig, bloemige neus, zacht en krachtig, elegante wijn met body.

Domaine de la Croix 2010 Elogé, Cru Classe, Cotes de Provence Presqu’ile Saint Tropez

Hartendiefje van Peter, gemaakt van 70% syrah en 30% mourverdre. Bertram noemt de wijn dik en geprononceerd, met een neus van bramen en kersen, de alcohol een tikje hoog en een neus die méér belooft dan de beleving van de smaak waarmaakt. Ik ruik morellenkers en iets van turf, in deze wijn met paarse rand, die mooi kruidig smaakt, lekker stevige eetwijn.

Château Minuty 2009 Rouge et Or

Dit is een heel serieus glas wijn gemaakt van oude wijnstokken en voor 1/3 opgevoed op nieuw hout. 20% syrah en 80% mourverdre. Martin noemt rood fruit en wat rokerigheid, Willem ruikt vegetale tonen naast kruidigheid, smaak met cacao, tannines en cederhout. Ik beschrijf de wijn in mijn aantekeningen als een bekkentrekker, nog veel harde tannines, eigenlijk een wijn die we veel te jong drinken, aardse tonen. Noël is liefhebber van dit glas waarin hij koffie herkent. Fijne en elegante wijn.

Domaine de la Bastide 2008 Vieilles vignes

Willem ruikt zwarte bes, bramen en cederhout. Martin geeft aan dat de wijn ondanks veel bitters toch heel mild binnenkomt. 90% syrah en 10% grenache, 12 maanden houtrijping. De wijn heeft wat pruimen in de neus, het is een pittige wijn met enorm véél kracht. De smaak geeft nog niet veel mee, maar duidelijk een Grand Seigneur in de aandronk. De moeite waard om over drie, vier jaar nog eens te proeven!

Over smaak valt te twisten: “Is dit nu flavour of taste?”
By in ,

Over smaak valt te twisten: “Is dit nu flavour of taste?”

In onze taal is er maar één woord voor smaak, terwijl het een enorm weids begrip is, stelt Hans Lodewijkx. De Britten gebruiken bijvoorbeeld twee woorden: flavour en taste. Met  flavour bedoelen ze de objectieve geur- en smaakkenmerken, waardoor iemand de wijn kan identificeren. Taste wordt gebruikt om het eigen oordeel te duiden: de mate waarin een wijn aangenaam is. In onze proeverijen lopen die twee ‘smaken’ vaak door elkaar als we commentaar geven. Hans introduceert de smaakkubus van Peter Klosse, die vooral bedoeld is om smaak te objectiveren. Klosse determineert wijn in termen van frisheid (strakke wijnen), rondeur (filmende wijnen) en smaakrijkdom (stevigte, complexiteit en rijkdom aan nuances). In zijn kubus krijgen we dan acht smaaktypen. De smaakkubus kan ook op gerechten worden toegepast, op combinaties van wijn en spijs. We proeven veertien wijnen. Een selectie staat hieronder.

Pouilly Fumé 2009, Le Tronc Sec, Joseph Mellot

Loire-wijn gemaakt volgens de agriculture raisonnée methode van de sauvignon blanc druif. De kleur heeft al iets van goud. Voorbeeld van een strakke wijn. Tikje boenwas in de neus, passievrucht en bloemetjes. Heel levendige wijn met viefe zuren, strakke smaak en een duidelijk bittertje in de afdronk. Door dat prominente bittertje voor mij een eetwijn.

Altenberg de Bergheim 2003 Marcel Deiss

Deze Elzasser is door Marcel Deiss gemaakt van een combinatie van druivensoorten. Deze wijn is al echt goudkleurig. Zéér expressieve neus met boter, hooi, boenwas en room. Hoog in smaak en alcohol, amandelbitters en een zoetje in de mond, filmend. Deze wijn is beslist niet alledaags, een gastronomische wijn.

Pouilly Vinzelles 2006 Climat Les Quarts, La Soufrandière, Bret Brothers

De Macon Pierreclos 2006 van Guffens Heynen die naast deze wijn staat heeft een typische chardonnay-geur maar ook een wat bijtende zuurgraad die de wijn een tikje eendimensionaal maakt. Daar heeft de pouilly vinzelles géén last van. Bloemetjes in de neus, een volle aandronk en daarna duidelijk rondeur in de smaak, prettige zuren, een pittig en krachtig glas wijn.

Le Coulée de Serrant 2003, Savennieres, Nicolas Joly

Loire-wijn gemaakt door de Paus van de Biodynamische wijnmakers, Nicolas Joly. Ook hier weer een wijn met een hoog alcoholpercentage (2003 was een heel warm jaar). Dit is geen gemakkelijke wijn, Kees noemt de wijn complex en nuancerijk, Claartje noemt de wijn filmend en herkent rozijnen/krenten. Goudkleurig, een neus met mostconcentraat, boenwas en botytristonen. Hele sterke amandeltonen in de smaak, zeer gastronomische wijn.

Domaine Huet 2006, Le Haut Lieu, Vouvray

Eigenlijk begint de wijn nu pas lekker te worden, zegt Hans. Hooi in de neus, mooie frisse zuren en werkelijk uitstekende balans. De zuren zijn vrij dominant in de wijn die walsend in het glas ook mineralen geeft. Een piepklein zoetje, die de wijn charmant maakt. Eetlust opwekkende wijn.

De laatste vier wijnen van de avond zijn hartediefjes van Hans Lodewijkx (ik ben het vergeten te vragen, maar weet met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat mijn inschatting klopt). We proeven twee keer Clos Jebsal en twee keer Clos Windsbuhl van domein Zind Humbrecht uit de Elzas. Twee vendanges tardives wijn en twee selection de grains nobles. Biodynamische wijnen.

Pinot Gris 2007 Vendanges Tardives, Zind Humbrecht, Clos Jebsal

Jan noemt de neus stuivend met tropisch fruit, goela djawa palmsuiker, Noël ruikt caramel. Ik heb alleen charmante neus staan in de aantekeningen, soepele aandronk en zachte milde zoet/zuurbalans. Filmende en complexe wijn, zegt Willem.

Pinot Gris 1994 Vendanges Tardives, Zind Humbrecht, Clos Windsbuhl

Jong zijn die Vendanges Tardives zó verleidelijk, zo innemend. Maar hier konden we – we proeven blind dus zien het pas na onthulling – zien wat dertien extra flesjaren kelderrust met zo’n pinot gris doen. In vergelijking met 2007 is dit met afstand de mooiste wijn, stelt Berry vast. Noël ruikt apricot brandy in de neus, Willem ruikt caramel, honing en perzik, Jan benoemt paddenstoelen, aarde en kreupelhout. Zelf vind ik wat oxy tonen terug in de neus, niet storend, maar meer alsof het hoort zoals in wijnen met flor. De smaak is vol met enorm concentraat. Dit is duidelijk een complexe wijn.

Pinot Gris 2007 Zind Humbrecht, Clos Jebsal, Selection de Grains Nobles Trie Speciale

Met deze wijn zijn we in de wijnhemel beland. Dit is zó mooi, dat woorden tekort schieten. Absoluut drie *-sterren wijn, het maximum. Ronald benoemt de complexe wijn mooi: amber kleurig, in de neus hazelnoot en honing, gedroogde pruimen. Stroperig en complex. Mijn aantekeningen zijn jubelend: enorm concentraat met perfecte zoet/zuurbalans. Perzik in de neus. Nectar. Briljante wijn die ook heel elegant is.

Pinot Gris 2007 Zind Humbrecht, Clos Windsbuhl, Selection de Grains Nobles Trie Speciale

Ronald zegt honing, zoethout, vanille en krentjes te ruiken in de wijn. Claartje ruikt abrikozen en later rozengeur. Mijn inschatting is dat deze wijn nét even meer concentraat heeft dan de vorige, maar nú iets dichter zit. De neus is fabelachtig: Turks fruit en vooral marsepein-in-het-kwadraat. Abrikoos. Nectar op de tong. Meditatiewijn. Dit is een half flesje voor héél bijzondere gelegenheden. Dat Hans het op dinsdagavond met ons deelt, is ontzettend fijn. Vloeibaar geluk.

Over smaakt valt te twisten: “Eeeh, ik heb mijn beurt al gehad…”
By in ,

Over smaakt valt te twisten: “Eeeh, ik heb mijn beurt al gehad…”

Klassiek Frankrijk blijft imponeren

Vijftien wijnen staan op tafel, de ‘over smaak valt te twisten’ proeverij van Gerard van Avendonk. Het zijn duidelijk twistwijnen die op tafel staan. Gerard betitelt de Catena Chardonnay als hartendiefje, zelf geef ik de voorkeur aan de syrah-serie, die is héél erg mooi. Voor mij is het een lastige avond, al is het alleen maar omdat ik het oneens bleek te zijn met… mezelf. Ik zit er vanavond nogal eens naast. Ik herken wijnen (Catena Malbec) niet die in mijn eigen kelder liggen (!), dat moet toch echt aan…flesverschil zijn te wijten.

Mousserende indrinker: Black Queen – Sparkling Shiraz Methode Traditional 2006 – Barossa Donkerrood, schuimend zoet jammig. Bittertje achterin. Tamelijk stroef. Syrah wordt niet herkend. Rode bubbels om met mes en vork te eten. Een echte twistwijn, zegt Berry, met kers en zwarte bes. Moeilijk glas, geen allemansvriend, zegt Peter B, wel verrassend droog en met mooie bitters.

De Loach, Chardonnay 2009 Herritage Reserve, Californië Ronde wijn, maar een beetje prikkelig, gistig, alcohol, mooie toast is de neus. Kees ruikt peer en Paul benoemt de smaak van de wijn als peperig, zoals “raketsla”

Bodega Catena, Alta Chardonnay 2007, Mendoza Argentinië Hartendiefje van Gerard, deze wijn die 93 punten krijgt van Winespectator. Adam ruikt hout, zou iets meer tropisch fruit mogen hebben naar zijn smaak. Kees ruikt boter en caramel. Mijn aantekeningen: volle ronde aanzet, hoog in de alcohol (14%), hete wijn

Dauvergne Ranvier 2006, Crozes-Hermitage Peter B ruikt een vrolijk stinkertje…, dat hem doet denken aan pinor noir, de wijn is naar zijn mening elegant en heeft rondeur. Adam denkt aan een Gigondas 2006, knap geproefd: noordelijke rhone!

Donkerrode wijn, paarse rand, mooi vrolijk rijp koffieneusje, zwoele aanzet met veel zuren na. Koffie in afdronk, mooi rond, lijkt rhone maar… mij foppen ze niet, teveel zuren, dus Loire CabFranc. Oeps nummer 1! 100% syrah.

Hermitage La Noble Colline 2004, Francois Arnoud Donkerrood, evolutie bruin randje, belegen neus, mooi rond maar iets prikkeligs van evolutie, zuren hangen achterin nog lang na, hoog zuur in kaken, de wijn lijkt een rhone syrah, maar moet dezelfde druif & streek zijn als de vorige… dus Loire. Oeps nummer 2! Peter B zegt dat de wijn ouder is, maar érg lekker. Frivool. Puber van een wijn die aantrekt en afstoot.

Bodega Catena, Catena Malbec 2008, Argentinië Typische modern Zuid-Amerikaans gemaakte wijn, on-lekker. En dit is Oeps nummer 3: een verrassing, dit is de wijn waarvan ik net 2 dozen heb gekocht omdat ik die altijd lekker vind … Nou ja. Bertram benoemt kersen plus en Berry ruikt lijm, donkerzwart fruit, salmiak, en plaatst de wijn als malbec in Argentinië, goed geproefd. Roland ruikt kardamom, tannines, alcohol en teveel zuren.

Planeta 2005, Merlot Wijn uit Sicilië en wat voor een… complex want veel mensen ruiken en proeven verschillend. Bertram noemt de wijn boersig, hoog in alcohol en met veel “mouthfill”. Willem ruikt zoethout & vanille. Ronald iets van sinaasappelschil, kers en rubber. Berry roemt de prachtige neus met mint, hij zou de wijn in Australië plaatsen.

Wolf Blass 2006, Presidents Selection Cabernet Sauvignon Inktig donkerrode wijn met een mooie neus, tikje metalig, wat paprika, mooi zuur, warme wijn. Paul ruikt ceder, sigaar, koffie, alcohol. Willem determineert de wijn meteen goed als cabernet sauvignon.

Ronald ruikt granaatappel, kers en geeft aan dat de Australische wijn mooie zuren heeft.

Valdivieso 2008, Single Vineyard Cabernet Sauvignon Deze wijn uit Maipo Valey in Chili is donkerrood, heeft koffie in de neus en een mooie, warme smaak, alcohol, rijpe tannines, toch nog tandplak, en opnieuw koffie. Paul noemt de wijn mollig, rijp, hout, hij denkt dat de wijn uit Spanje komt. Wil benoemt lijm in de wijn, die een duidelijk zoet je heeft. Ronald ruikt munt en oregano, hij zou de wijn in Australië plaatsen. Peter B ruikt cassis & bessen, jammig en herkent de wijn als een uit Chili.

Dow’s, Vintage Port 2007 En Gerard heeft een grote verrassing: een 100 punten wijn uit de Winespectator. Slechts 8 ports kregen ooit deze maximale score. Ook een hartendiefje van hem. Verfijnde port van Touriga Nacional en Touriga Franca. Het drinkadvies voor deze port is over 20 tot 50 jaar. Port met veel complexiteit, Berry noemt wierook, lijm, hout, cassis, chocola, te jonge port. Willem zegt dat de port mooi in het glas hangt, hij ruikt rozijnen en specerijen. Nu lekker drinkbaar.

Verslag en proefnotities Noël Geisen

Italiaanse wijnen: “Oef, hier krijg ik het van aan mijn hart”
By in ,

Italiaanse wijnen: “Oef, hier krijg ik het van aan mijn hart”

Prachtige wijnen, het eten, de kazen, cultuur. En aardige mensen. Leden van de Brabantse Wijnsociëteit hebben iets met Italië. Kees van de Wiel brengt opperbeste Italiaanse wijnen op tafel. En dat geeft nog flink wat discussie. Het valt me deze proeverij op, we zijn béter in staat om de wijnen te verwoorden, dan dat we staan te trappelen op de oorsprong van de wijn te determineren. Het cederhout, zoethout, laurier en allerlei soorten fruit vliegen je om de oren. Bijna niemand zegt met zekerheid: dit is nebbiolo, of ik eet mijn schoenen op. Of: als dit geen sangiovese is, dan… Enfin, het is en blijft ongelofelijk moeilijk, blindproeven.

Le Grillaie Melini 2009, Vernaccia di San Gimignano

Dit is de mooiste van de witte wijnen die op tafel staan. Jac ruikt honing, ananas en mineraaltonen, Paul noemt dennengeur, lychees en appel. Op de tong heeft de wijn mooie bitters, kenmerk van een serieuze witte wijn, deze evenwichtige wijn hangt bovendien mooi lang na.

Santi Solane Ripasso 2009, Valpolicella Classico Superiore

Zeer ‘agreable’ wijnen, zegt Rob over de eerste serie. Ik zou er zelfs van willen maken: plezierwijnen zijn dit. Tsjonge, wat een lekkere valpolicella. Een neus met een frambozendoosje, licht caramel en op de tong prettige rondeur. Dit is een echte flirtwijn.

Santa Christina Le Maestrelle 2009, IGT Toscane  

Noël typeert de tweede wijn als vleziger met een volle aanzet op de tong. Gerard noemt stevige bitters. Paul benoemt pruimen en tabak. Ik ruik zelfs al wat stalluchtimpressie (apart in zo’n jonge wijn), Mon Cherie kersen op de tong, hap sap concentraat, een piepklein zoetje dat deze wijn van sangiovese wijn charme geeft.

Fattoria Camigliano 2007, Rosso di Montalcino

Hartendiefje van Kees. Bertram benoemt een klein zoetje (bij tweede keer proeven), Willem zegt de zuren en tannines prettig te vinden, hij ruikt bramen. Mijn dominante impressie is pijptabak, vanille en caramel, oud hout ook. De wijn heeft al een bruine rand, de smaak is evenwichtig met mooie zuren. Verfijnd glas Rosso di Montalcino.

Péppoli Chianti 2008, Chianti

Fijne geur van viooltjes, zegt Willem. Zacht en fluwelig, aldus Bertram. Ik zie een net ontwikkelende kleur aan de rand. Herfstbos en paddestoelen in de neus, altijd lekker, zeker in deze tijd van het jaar. Ook een stoffige toon. Hoge zuurgraad, rondeur en goede balans in deze wijn van sangiovese, merlot en syrah.

Barbera d’Alba 2008 Prunotto

Hartendiefje van Kees. Diepe kleur, rood zomerfruit in de neus maar ook impressie van kruiden (rozemarijn), hap sap wijn met sappige niet dominante zuren. Aangename rondeur. Wil ruikt cederhout en tabak.

Le Volte 2008 Ornellaia, IGT Toscane

Voor mij een van de wijnen van de avond. Diepe kleur met nog paarse rand. Jan roemt de gedoseerde zuren, mooie balans en het bouquet van stalimpressies, pruimen, zoethout en laurier. Goed concentraat, kersen en chocoladetonen. Verfijnde wijn, “Body én Soul” staat in mijn aantekeningen.

Barolo 2006 Prunotto

Heel expressieve neus, sigarenkistje, goede balans, een bittertje op de voortong, rozenneusje. Mooi en elegant, zegt Noël, wat koffie achterin. Verteerbaar sap, zegt Rob met gevoel voor understatement. In mijn aantekeningen lees ik ook dat de wijn een ‘ontoegeeflijk trekje’ heeft. Hoe dan ook, deze wijn is eleganter te noemen dan de volgende. Dit glas en het volgende verdelen de proevers: een deel gaat voor elegantie, een deel gaat voor kracht.

Amarone della Valpolicella 2006, Villalta

Claartje zegt “ja, dit is lekker’, en geeft veel extra kleur aan die zes letters door óók vast te stellen: “dit is zo’n heftige wijn, daar krijg je het van aan je hart”. Rob noemt dit een showmaster (en dat bedoelt ie niet positief). Dimph ruikt peper en laurier, ze noemt de wijn zwoel. Mijn aantekeningen zijn heel positief: Rijke kracht in deze wijn. Koffie en een vage paprika impressie, duidelijk een Grand Seigneur. Volle rondeur met zoethout in de mond, dit is een verfijnd glas wijn.

Opening 62e seizoen: “Gij leest te veel Jan Wolkers, gij!”
By in ,

Opening 62e seizoen: “Gij leest te veel Jan Wolkers, gij!”

Wijngaard Yves Cuilleron

Dinsdag 6 september openden we het 62e seizoen van de Brabantse wijnsociëteit met onze traditionele werkavond. We stellen het programma samen en proeven de vakantietrouvailles. Zoals altijd is dit een bonte avond met een grote variëteit aan wijnen. We proefden o.a. wit van de Bodensee tot Bourgogne en rood van de Pfalz tot Monterey County.  Een selectie van de wijnen.

Grauburgunder 2009 Auslese, Weingut Siebenhaller, Baden Bodensee

De eerste slok van het nieuwe seizoen. Prachtige wijn met zoet/zuur balans, peer in de neus, Dimph ruikt wat marsepein. Dit is een charmant en sappig glas wijn.

Trittenheimer Apotheke 2009, Riesling Alte Reben, Clüssenrath-Weiler, Mosel

Heel frisse en mooie zuren, met een spritzige neus die zich kenmerkt door vuursteen en mineralen. Deze riesling is bovendien een krachtige wijn. Wil ruikt boter en noemt de wijn vet. Stevig glas.

Kreuzberg Spätburgunder 2008 Devonschieffer, Ahr

Een prachtige neus, vind ik, met stal en mooie carameltonen. Paul ruikt sinaasappel, en nadat hij dat zegt, ruik ik het ook. Rob noemt de wijn mineralig, tikje onrijp. Mijn aantekeningen geven juist een liefelijke wijn, met uitstekende balans en goede zuren.

Rosso di Montalcino 2005, Banfi, Toscane

Nadat de wijn is gedetermineerd, dringt de vraag zich op of Rosso di Montalcino kan rijpen. Ik herinner me dat ik schrok in de kelder van een Rosso van tien jaar oud, die ik voor een Brunello had aangezien – maar die héérlijk bleek. Deze wijn heeft zwarte bes in de wat gesloten neus. Paul ruikt espresso, zoete kers en vanille. De wijn heeft mooie zuren, finesse en verfijning. Elegante wijn, die  écht nog wel even meekan.

Collepiano 2005, Sagrantino, Arnaldo Capraï

Deze wijn roept wat discussie op. Ik proefde écht bij de eerste slok véél souplesse in de mond. Maar ja, de wijn blijkt verderop straf en heeft nog veel tannines. Zwoele neus met een rubbertoontje. Aardse tonen, gesloten neus. Veel vanille. Duidelijk een wijn met potentie maar nu erg jong gedronken. Umbrische topper van autochtone druif. Kelderschat!

Syrah 1999, Penfolds Bin 28, Australië

De oudste wijn van de avond met een neus van gekookt fruit en Mon Cherie kersen. Complex, want ook impressies van pure chocolade. Ronald ontdekt bramenjam, drop en laurier, Wil zegt pruimen. Een wijn met véél inhoud, kruidig en uitstekende balans. In mijn aantekeningen staat (écht!): sluit je ogen en je denkt aan…fotomodelallure.

Ca del Solo 2005, Nebbiolo, Santa Cruz, Monterey County

Boeiend glas met in de neus warme stenen, mineraal. Rozen moeten we ruiken, en dat doen sommige ook. In de meligheid die zo’n eerste avond ook wat in zich heeft, hoor ik zeggen: je moet je neus eens in de roos steken. En direct daarna de Brabantse zin: Gij leest te veel Jan Wolkers, gij! Die neus heeft ook tonen die proevers niet goed thuis kunnen brengen, ik hoor Claartje over koriander. Krijg zelf ook lavendelimpressie. Niet iedereen waardeert die bijzondere toon. Maar mijn aantekeningen zijn lovend: mooi belegen, ontzettend lekker glas wijn met schitterende rondeur, hap sap wijn.

Saint Joseph 2006 Les Serines, Yves Cuilleron

Deze Franse Rhônewijn is gemaakt van syrah. Charmante smaak, warm, vanille, zoethout. Dimph ruikt ook koffie en caramel. Hans noemt de wijn peperig, zwoel en vol. Verfijnd glas wijn dat in maart ook al op de proeftafel stond (kijk via de zoekfunctie). Altijd spannend om te zien of die aantekeningen een beetje overeen komen… een half jaar meer flesrijping heeft deze wijn beduidend meer ‘open’ gemaakt.

Zondernaam 2007 Noble Late Harvest, Stellenbosch

En onze eerste dessertwijn van het seizoen is een verrassende Zuidafrikaanse wijn van sauvignon blanc. Ronalds ogen gaan glimmen, hij ruikt honing, geconfijt fruit, bloesem en rozijnen. Wat je ruikt is wat je proeft, zegt Ronald. Ik ruik abrikoos en geniet van de perfecte balans van deze wijn. Zéér harmonieus glas wijn.