Categorie: Blogger

Wijn en spijs proeverij
By in ,

Wijn en spijs proeverij

We
willen er een gastronomisch feestje van maken, geven Sebastian Therou en Frank
Geerts aan voor hun maidenproeverij. De deelnemers aan de wijn & spijs
proeverij zullen dat beeld beamen. We proeven achtereenvolgens:

Rauwe
zwaardvis met kappertjes in citroen

Verse
tagliatelle met mosselen en vongele

Wilde
zeebaars in een saus met dille en kreeft

Kalfsreepjes
met paddestoelen in witte wijn roomsaus

Pecorino

Runderkogel
met rucola in jus de veau

Aangezette
aardbeien met witte peper, crème cassis en aardbeienijs

En
dat steeds met bijpassende wijnen. Waarbij de meningen (uiteraard) wel eens
uiteenlopen over wat nou de beste combinatie is. Trattoria l‘Olivo blijkt een
prima entourage voor deze proeverij. Chef Jan Gravenstein kookt lekker puur. In
dit verslag mijn persoonlijke voorkeuren.

Bij
de verse tagliatelle met mosselen en vongole proeven we twee wijnen die best
van elkaar verschillen: een heel vriendelijk glas en een serieus glas.

Roero
Arneis ‘Capural’ 2010 Montaribaldi

Ingetogen
neus waar ik vanille en brooddeeg in ruik. Nello noemt mineralen, Paul ook nog
viooltjes, mangofruit en flink hout. De wijn heeft een goede balans en hoge
bitters, hangt vrij lang na. De combinatie met de tagliatelle is elegant. Rob
benoemt dat de wijn in deze combinatie ‘dienend’ is. Montaribaldi is een klein
gebied in de Piëmonte, gemaakt van 100% Arneis.

San
Vincenzo 2012 Anselmi

Een
veel vriendelijker wijn dan de vorige, een spring in het veld. Nello benoemt
grapefruit, passiefruit en een heel aromatische neus. Bloemetjes ruik ik, wat
brandnetel en kruiden. De wijn is gemaakt van 85% garganega en 15% chardonnay.
De smaak heeft wat vettigs en héél veel rondeur.

Wilde
zeebaars in een kreeftensaus met dille, prachtig gerecht met een héél naturel
smaak; we proeven hierbij twee sauvignons – maar omdat we blind proeven weten
we dat natuurlijk niet.

Ram’s Hill
2010 Tenuta di Biserno, Marlborough Nieuw Zeeland

Van
de andere kant van de wereldbol, maar de familie Antinori is de eigenaar. Jonge
bleke kleur en een geur met veel mineralen, wat jasmijn en een geur die ik niet
zo goed kon definiëren, het doet me denken aan oude jenever granen. De wijn
heeft een zweem van oxy naast heel veel frisse zuren. Interessante wijn die
door zuren mineraliteit heel goed harmonieert met dit mooie gerecht.

Alteni di
Brassica 2010 Gaja, Piëmonte

Gaja
heeft slechts 3,5 hectare sauvignon druiven. De wijn heeft ook een jonge en
bleke kleur met een neus van brandnetel, buxus en viooltjes. De wijn heeft wat
vet en rondeur, komt een tikje vriendelijker over dan de vorige wijn maar wie
goed proeft determineert ook een duidelijke bittertje. Dat maakt de wijn
uiterst geschikt voor de dis; zelf vind ik dat het gerecht de wijn beter tot
zijn recht deed komen.

Kalfsreepjes
met paddestoelen in een romige witte wijnsaus is echt zo’n gerecht waarmee je
een pesthumeur in een oogwenk de kop indrukt. Noem het gerecht klassiek, noem
het gemakkelijk, ik krijg er goede zin van, het is lekker! Sebastian en Frank
hebben hierbij rode wijnen geschonken; een witte wijn kan hier echter ook
prima. Een Veronese wijn drinken we hierbij en een wijn uit Toscane. Die
Toscaanse wijn geeft het gerecht nét even meer spanning.

Le Difese 2010
Tenuta San Guido, Toscane

Een
goed thuis, waar de befaamde Sassicaia wordt gemaakt. Deze wijn is de ‘instapwijn’
maar wat voor een! Gemaakt van 70% cabernet sauvignon en 30% sangiovese. De
wijn heeft 14 maanden hout gehad, waarvan 1/3 nieuw. Ik prefereer deze wijn
boven de Barolo vanwege het fruit in de expressieve neus: mooi framboos. En dan
proef je op de tong een prachtvolle, heel elegante wijn met die onmiskenbare
hoge slikfactor waardoor tong en brein héél even één worden: l e k k e r.

Bij
de Pecorino kaas gaf de Siciliaanse wijn de combinatie iets spannends, dat
prefereerde ik boven de Amarone della Valpolicella.

Tancredi
2007 Donnafugata, Sicilia

Gemaakt
van 70% nero d’avola, aangevuld met 29% cabernet sauvignon en wat tannat. HansL
benoemt rubber en pijptabak in de neus, kersen en veel zuren in de smaak,
evenwichtige wijn met prachtige afdronk. Gerard vindt de wijn nog wat hard door
de stevige bitters. Ik zie een paarszweem, in de neus ingetogen vuursteen,
mineraal, vanille. Edele neus. Mooie strakke wijn, die goed nahangt met – ik kan
het niet anders zeggen – een goede slikfactor. Ik kreeg het niet over mijn hart
dit uit te spuwen. Erg mooie wijn.

Bij
de runderkogel met rucola en jus de veau proeven we twee topwijnen.

Barolo
2007 La Rosa, Fontannafredda, Piëmonte

Uiteraard
gemaakt van 100% nebbiolo. Deze wijn laat zien waarom Piëmonte als
wijnbestemming de moeite waard is, schrijven Sebastian en Frank. Rob beschrijft
de wijn als elegant, Henk noemt dit verrukkelijk. Mijn aantekeningen: tikje
doorzichtige kleur (licht, dus nebbiolo) , kruidige neus, harmonieus en
expressief.  Goede balans.

Taurasi
‘Radici’ 2007, Mastroberardino, Campania

Sebastian
en Frank schrijven dat Taurasi wel eens de ‘Barolo van het Zuiden’ wordt
genoemd. De Aglianico druif (daar is deze wijn van gemaakt) heeft met Nebbiolo
gemeen dat ze kruidig is en een vrij fors tanninegehalte heeft. Noël noemt de
wijn Rubensiaans vol, Rob benoemt de wijn als interessant en complex (maar niet
‘lekker complex’). Nello noemt deze wijn té veel voor het gerecht, Henk
prefereert ook de Barolo. Voor mij is dit een van de mooiste wijnen van de
avond: paarszweem, romige neus met dat rijke, edele, dat vrij lastig te
definiëren is. Grote wijn staat in kapitalen in mijn aantekeningen,
mondvullend, elegant en mooi nahangend. Ik vind de combinatie met runderkogel
geweldig.

Een
mooie maidenproeverij waarbij we vooral met tong en hart combinaties wijn en
spijs proeven. Bedankt ook Jan Gravenstein voor een prachtige avond.

Sigaar uit eigen doos, maidenproeverij
By in ,

Sigaar uit eigen doos, maidenproeverij

Twan Vermeulen laat zich niet door de minste inspireren:
Harry Mulisch. De fameuze schrijver beweerde dat zijn absolute leeftijd 17 jaar
was, dat hij in feite altijd 17 is gebleven. Twan raakte op jonge leeftijd door
Mulisch geïnteresseerd in jazz muziek, wijn drinken en sigaren roken. Met het
laatste is Twan gestopt, maar hij ontleent de titel voor zijn eerste proeverij
aan Mulisch. De fascinatie voor wijn en jazz is gebleven. Twan zette enkele
persoonlijke favorieten op tafel én ging op zoek naar curieuze flesjes. Steeds
gekocht voor de proeverij.

 

Nou moet mij toch van het hart, dat de vraag naar curieuze
flesjes kaf en koren bij wijnhandelaren kan scheiden. Wie op de vraag naar
curieuze flesjes voor goed geld een 38-jarige wijn uit het Entre Deux Mers
gebied verkoopt, – laat ik volstrekt helder zijn – verdient geen klandizie
meer. Wie overleden wijn verkoopt, verdient hoon. Daar ga je toch nooit meer
toe…  Wijn kopen is een kwestie van
vertrouwen. De proeverij. We beginnen met de heel toepasselijke geschonken
port.

Kopke Kings
Crown, Tawny Reserve Port

Een blend van Reserve Tawny Port, gebotteld ter ere van de inhuldiging
van Koning Willem-Alexander op 30 april 2013. De kleur neigt warempel naar
oranje. En de smaak is beslist aangenaam: mooi mollig, fluwelige aandronk,
noten in de afdronk. Dezer dagen probeer iedereen te profiteren van de
Oranjekoorts – ik zag abdicatiebier, Kroningsbeerenburger, Oranje vodka en nog
veel meer. Deze port is een uitstekend alternatief voor de tradionele
oranjebitter. Gemaakt van touriga nacional, touriga fransesca, tinta barroca en
tinta roriz.

 

Rocho 2010, Bianchello del Metauro

Uit de Marche, uiterst interessante wijn door de druif
Bianchello. Het is reuze lastig om die autochtone druiven bij terugproeven weer
te herkennen. Een heel behoorlijk glas, zegt HansH: helder van kleur, citroen,
amandel en vanille in de neus. Citrustonen in de smaak. Ik zie een goudgele
kleur en ruik buxustonen (ook karakteristiek voor bijvoorbeeld sauvignon).
Citrus zit ook in de neus. Dit is een pittig glas wijn met veel spel en mooie
zuren. Fijn dat die autochtone druiven gehandhaafd blijven.

Montagnac 2012, pays d’Oc

De huis-chardonnay van Twan. Nello benoemt banaan, kauwgum
en een bittertje. Willem-Jan ruikt zuurstok. Paul noemt de wijn wat ‘vettig’ en
mist een ranke structuur. Mijn aantekeningen: mineraal in de neus en oude
boerderijrozen, mooie neus. Vettige aandronk, milde wijn met niet zo veel
zuren, iets viefer dan de chardonnay uit Zuid Afrika die ernaast staat.

Spätburgunder 2009, Cuvee Unique, Rheinhessen

Hartendief van Twan. De lichtrode kleur maakt dat we de
pinot duidelijk herkennen. Kees benoemt tabak, leer en kers. Ik ruim zelf
caramel, stal en cacao, een heel innemende smaak bij een medium geconcentreerde
smaak en een wat vluchtige afdronk.

Noster Inicial 2009, Priorat

Hartendief van Twan. Jan is dat helemaal met hem eens, hij
typeert de wijn als ‘versmolten goud’, alles in goede balans, wel een wat
gesloten neus. Kees ruikt in de neus laurier, braam en pruimen. Rob noemt de
neus ook gesloten, pittige zuren, concentraat en lijm. Ik ruik wat kers, een
kruidige smaak, de wijn is nog te jong, heeft veel toekomstpotentieel en zit
vrij hoog in alcohol. Gemaakt van 70% garnacha, 25% samsó en 5% cabernet
sauvignon. 

Herken druif en land
By in ,

Herken druif en land

Villa Maria in Marlborough

Dimph
Oerlemans componeert een blindproeverij waarin we steeds druif en land
determineren. We kennen het gevoel achter drie glazen: van puzzelend tot
radeloos. En het gevoel als je op papier de proeverij ziet: bewondering voor de
samenstelling. We proeven vijf series met vintage port 1995 toe.

Eerste serie: Elzasser riesling, Chablis chardonnay en
Montagny chardonnay

 

Chablis 2010 Grand Cru Les Clos, domaine Pinson

Mooie neus,
door enkele proevers wat houtgedomineerd genoemd. Ik ruim erg mooie viooltjes,
Kees wat hazelnoot en vanille. Na het genieten van de neus valt in de smaak een
botertoon en wat bitter op. De mooiste wijn van de serie én het hartendiefje
van Dimph.

Tweede serie:
Barbera d’Asti en cabernet franc uit Chinon

Wat kan dat
lekker zijn, de eerste rode wijn na een witte serie. Vooral als ze romig, mild
en fluwelig zijn, van die liefelijke wijnen.

De verschillende terroirs van Domaine de la Morandiere

Chinon 2010,
Domaine de la Morandiere

Vieilles
Vignes. Ik herkende de cabernet franc niet, dacht aan een merlot. Door die
enorme romigheid, kers in de neus, cederhout, mooi! De kleur is nog mooi paars.
Zachte aandronk, mild, allemansvriend.

Barbera
d’Asti 2009, Elio Perrone

De wijngaard
is in 1932 aangeplant, staat in de documentie, dus ook oude stokken. Ik val als
een blok voor deze wijn, waarbij ik in de neus niet veel meer ruik dan nieuw
hout (wel lekker hoor). Fluwelige aandronk, ik proef hoge zuren en chocolade en
cacao.

Derde serie:
nebbiolo uit Piemonte en malbec uit Cahors

Cahors 1997, Clos Triguedina, Prince Probus

Hartendief van Dimph.Ik wrijf nog eens even goed in mijn ogen bij de
aantekeningen, maar het staat er echt: kindermoord. Gefopt! Dit is nu de tweede
week achter elkaar dat we gerijpte wijn proeven en die niet echt herkennen.
Twan noemt de neus ingetogen, maar haalt er véél impressies uit: tabak, kers,
caramel en cederhout. Dat is ook Willem Jan gelukt, die kers, steen, rabarder,
champignons/morilles determineert. Zelf ruik ik chocolade, mocca en cacao in de
zwartgekleurde wijn. Ik lees verder: “een bek vol wijn, teer, trekt enorm, een
nog straffe wijn.”

 

Vierde serie:
tempranillo uit Ribera del Duero en malbec uit Cahors

Ribera del
Duero 2009, Bagús

Een mollige
wijn met leer, gestoofd fruit, vrij zacht, zegt Just. De kleur heeft een paarse
rand. In de neus mineraal, ingekookte kers en ook truffeltonen. Soepele aanzet
maar een karaktervolle smaak. Duidelijk een wijn met nog toekomstpotentieel.

Vijfde serie:
pinot noir uit Marlborough Nieuw Zeeland en syrah uit Australië.

Met het oog
op prijs/kwaliteit een interessante serie want de tweede wijn is drie keer zo
duur als de eerste.

Marlborough
2010, Villa Maria

Frank
determineert de wijn in heel interessante bewoordingen en kritisch: deze wijn
probeert karakter te hebben, maar haalt het in mijn ogen net niet. Rick: soepel,
vanille, zoetje, peper en hout. De pinot noir is te raden, nee vast te stellen
aan de hand van de lichte kleur. De neus is zéér pinot noir, maar hoe definieer
je dat nou? Cederhout ook. Mijn aantekeningen: rondeur, gewoon erg lekkere
pinot, hangt na. Ik geef de voorkeur aan deze wijn uit Nieuw Zeeland boven die uit Australië.  

Adeliade Hills 2008, Long view, the Piece Shirah

Dit is dan
Franks wijn: aangenaam, aardbei en subtiel, benoemt hij. De neus heeft iets
‘raars’ zegt Toos, Noël noemt het zwavel. Rick ruikt snoepjes, laurier en
eucalyptus. Ik ruik wat cacao in een vette neus die ik onterecht voor Chili
aanzie. De smaak is mij te straf.

Een heerlijke
proeverij waarbij ik helaas vaak ontnuchterend slecht druiven en landen herken.

Interessante buurdomeinen
By in ,

Interessante buurdomeinen

Wijngaarden Château Margaux, grenzend aan Château Labegorce

Het voelt
heel gek. Op de scheidslijn tussen twee wijngaarden wéét je: de wijn die is
gemaakt van wijnstokken voor Château Margaux kost twaalf tot vijftien keer zoveel
als de wijn van de wijnstokken van buurdomein Château Labegorce. Betalen we dan
teveel voor zo’n prestigewijn? Puur kijkend naar prijs/kwaliteit is het
antwoord: ja.  Maar bij prestigewijnen
betalen we ook voor historie, het merk of de naam, rijpingspotentieel. De
proeverij van Peter van den Besselaar heeft ‘interessante buurdomeinen’ als
thema . Een van de domeinen die we proeven werd in 2012 verkocht: Le Thil Comte Clary in
Pessac Leognan. Aangrenzend Château Les Carmes Haut Brion kocht 5,6 hectares;
die koop verdubbelt in één klap hun wijngaard. Volgende jaren zal de wijn onder
nieuwe naam en tegen een drie keer hogere prijs verkocht worden. Goed beschouwd
is het wel de moeite waard om te zoeken naar interessante buurdomeinen. Vanwege
onverwacht mooie kwaliteit. Omdat de wijnen een mooie prijs/kwaliteit
verhouding hebben. We proeven blind een Crozes Hermitage die één derde kost van
de Hermitage ernaast, de puntenwaardering voor deze wijnen verschilt maar een
fractie. En toch wil ik graag wat Hermitage in de kelder leggen, omdat die
tien, vijftien, twintig jaar zonder moeite kan rijpen. De absolute topwijnen
betalen dat geduld terug.

 

De indrinker
krijgt de laagste waardering, Crozes
Hermitage 2007 Les Meysonnieres van M. Chapoutier (12,5punten).  Best opmerkelijk, want twee maanden terug
prijzen we de wijn nog net niet de hemel in. We proeven niet consistent, zegt
Rob. Deze avond herkennen we de Rhône en syrah niet, maar denken door de
liefelijkheid en hoge zuurgraad aan Cru de Beaujolais. Het kan verkeren. Alle
andere wijnen krijgen ten minste van één proever de hoogste puntenwaardering.
Op één wijn na: het buurdomein van Mouton Rothschild, Château La Fleur Milon
2005 uit Pauillac (13,1 punten). Enkele proevers denken aan een foute fles. In
de eerste serie proeven we belegen wijnen – géén proever komt maar in de buurt
bij het raden van de leeftijd: een dertien en een achttien jaar oude wijn. We
proeven de buur van Château Margaux. En geven punten volgens het COS-systeem: 3
punten voor kleur, 4 punten voor geur en 10 punten voor smaak en 3 punten voor
algehele indruk/harmonie. De gemiddelde waardering van alle proevers staat
vermeld; achter de punten staat vermeld wie deze wijn zijn of haar hoogste score gaf.

Château Labegorce 1995, Margaux – 14.0 punten (Noël)

Tuilé kleur, een neus van cederhout, mineralen, kreupelhout, laurier,
pruimen en eucalyptus. Volstrekt harmonieus, heeft zelfs nog wat fruit, sap en
rondeur. HansH noemt de geur aantrekkelijker dan de 2000.

Château Labegorce 2000, Margaux – 14.0 punten (Martin)

Vergeleken met 1995 is de smaak van deze aantrekkelijker, zegt HansH.
Kees noemt de neus zwoel, met cassis, paddenstoelen en laurier. De kleur heeft
duidelijk ontwikkeling, in de neus herken ik mineralen. Liefelijke en sappige
smaak, nogal vluchtig. Betrekkelijk hoge zuurgraad en elegantie. Een enkele
proever zegt dat deze wijn nog moet liggen…

Château Franc Bigaroux 2005,
Saint Emilion – 14,7 punten (Willem Jan)

Buurdomein van Canon la Gaffeliere. De wijn heeft nog tannines maar is
ook al mooi gerijpt en daardoor goed drinkbaar. In de neus tonen van leer en
bramen, zegt Sebastiaan. Rob ruikt rozebottel, roemt kracht, balans en
romigheid. Paul ruikt kers en cederhout. Wijn mt een mooie kruidentoon en
sappigheid.

Château Cheval Brun 2006, Saint Emilion – 14,4 punten (Paul)

Buurdomein van l’Angelus. Kruidige expressieve neus, heel aangenaam met
cederhout. Paul ruikt turf, aarde en mos, hij roemt de Pomerol-achtige
zachtheid en elegante neus. De smaak combineert een zekere strengheid met
rondeur en souplesse.

Château Patris 2010, Saint Emilion – 15,5 punten (Willem Jan, HansL,
Gerard, Just)

Duurdomein van l’Angelus. Rob noemt de neus van de Patris interessanter
dan Cheval Brun. Willem Jan ruikt vleeslucht, een pot met soep, zure zult,
geuren die hij erg kan waarderen. Jong zwart fruit, kers, framboos en laurier.
Sigarenkistje. De rondeur maakt de wijn nu erg genietbaar ondanks de aanwezige
tannines, ook wat chocolade in de smaak.

Château Belle-vue 2005, Haut Medoc – 16,1 punten (Sebastiaan, Frank, Rob,
Gerard, Peter)

Buurdomein van Giscours. Hartendief van Peter. Het domein in Macau grenst
aan Margaux en heeft daar ook wel wat van weg. Heel donkere kleur. Willem Jan
ruikt cassis, koffie en laurier. Ik ruik karrenladingen met bessen, een edele
en voorname neus. Tikje zoet in de aandronk, heel fluwelige smaak, prachtige
wow-wijn! En uiterst koopwaardig in mooie jaren zoals 2005. Mooiste wijn van de
avond.

Château Le Thil Comte Clary,
Pessac Leognan – 15,6 punten (Jan, Paul, Just, HansH, Kees)

Buurdomein van Les Carmes Haut Brion. Ik ruik stal en mineralen en proef
een sappige smaak met mooie zuren en een verduveld mooie rondeur. Als ik de
andere proevers hoor, doe ik vooral de neus tekort. Willem Jan ruikt steen,
hooi, stal, kersen en bramen. Just ruikt bramen, zwarte bessen, cacao, aarde en
truffel. Trouvaille.

Domaine du Colombier 2009, Crozes Hermitages – 15,6 punten (Claartje,
Noël, Martin, Just)

Moeilijk te proeven, syrah na Bordeaux, zeggen enkele proevers. Maar ik
vind het heerlijk! In de laatste serie staan een Crozes Hermitage naast de
Hermitage. Proeven we terug waarom de tweede drie keer zo duur is? Rob is
kritisch: vlezige wijn met zwart fruit maar ook gebrek aan zuren. Gerard ruikt
zwart fruit, cederhout, noemt de smaak aangenaam met frisse zuren. Jan benoemt
de neus in één woord: een dierentuin. Mondvullende smaak met veel fruit en
mooie zuren. Mijn aantekeningen: kruidige neus, Mon Cherie kersen en chocolade,
expressieve neus. De smaak heeft rondeur en souplesse, eindoordeel: prachtige
wijn.

Domaine du Colombier 2009,
Hermitage – 15,8 punten (Kees, Just, Peter)

Hartendief van Peter. Kees benoemt de wijn als mollig “en daar hou ik van”.  Dat de wijn rijpingspotentieel heeft, komt
tot uiting in de proefnotities van Gerard: complexe wijn met wat teer in de
neus, harde bitters en trekkende tannines. Jan noemt de tannines juist goed
versmolten en benoemt uit het bouquet: koffie, chocolade, ijzeroxide,
pruimedanten, morelkersen. Mijn aantekeningen: enorme complexiteit met
werkelijk karrenvrachten rood fruit. De smaak? Rijk, rijk, rijk, flinke
intensiteit maar nu nog gesloten. Geweldig potentieel, wijn benadert voor mij
perfectie. Tja, aan de puntenwaardering is af te lezen dat het gros van de
kopers zal gaan voor de Crozes Hermitage. Ik droom ervan om met zo’n Hermitage
een toost uit te brengen als ik mijn pensioen haal of de staatsloterij win.

Rhône doorgeproefd
By in ,

Rhône doorgeproefd

Antoine Jaboulet begon als 27-jarige in 1834 op de
hellingen van de Hermitage in de Rhône als wijnbouwer. Zonen Paul en Henri
zetten zijn werk voort. Het was Paulus die vervolgens zijn naam gaf aan het
bedrijf. Sindsdien zijn verschillende generaties elkaar opgevolgd. In 2006
heeft de Frey familie het handelshuis verworven. Zij zijn wijnmakers in
Champagne en eigenaars van Château La Lagune in Bordeaux. Aan het hoofd van het
handelshuis staat Frederic Jaboulet.

Misschien is het huis nog wel het meest
fameus door één fabelachtige – en onbetaalbare – wijn: l’Hermitage La Chapelle.
Robert Parker noemde de 1961 “behorend bij de drie beste wijnen die ik ooit
dronk”. Flessen met een opmerkelijk lage opbrengst van 8 hl per hectare. Er
liggen nog altijd enkele flessen en magnums van dit jaar in de schatkelder van
het huis. In 1962 kosten deze flessen 10 Franse Francs. Wie toen een kistje
heeft weggelegd én nog flessen heeft… kan die nu verkopen voor Euro 10.000 per
fles.

Als ik door mijn oogwimpers naar mijn aantekeningen kijk,
ziek ik *-sterretjes staan bij alle vier Crozes Hermitage wijnen die we
vanavond blind drinken. En omdat die ook voor de liefhebber betaalbaar zijn, is
het een boeiende proefervaring. Gerard van Avendonk schenkt 13 wijnen van het
huis Jaboulet Ainé, zowel uit Noord Rhône (Condrieu, Cornas, Hermitage, Saint
Joseph) als Zuid Rhône (Gigondas, Châteauneuf de Pape). Ik kan niet zeggen dat
de wijnen herkenbaar één stijl hebben, maar wel dat ik flessen van dit huis in
een restaurant blindelings zou kiezen, want ze zijn uiterst betrouwbaar.

Noord Rhone

Crozes Hermitage 2009
Les Jalets (blanc)

Hartendief van Gerard. Gemaakt van 100% marsanne. Ik vind
dat een moeilijke druif om te determineren, met weinig uitgesproken
karakteristieken. Ik ruik wat mineralen en licht anijs. Rob benoemt een vleugje
vanille, Jan ruikt véél: leisteen, graniet, krijt, vuursteen en viooltjes. Ik
vind de wijn lekker: hap sap, je verlangt naar een volgende slok, een tikje
frivoler dan de stevige Saint Peray die ernaast staat. Ik proef amandel in de
afdronk.

Crozes Hermitage 2009
Les Jalets (rouge)

Wijn van 100% syrah. Paarszweem. Oogt veel jonger dan de
jaargenoot die ernaast staat gemaakt van grenache. Fruitige neus met blauwe
bes, kruidentoets van tijm. Goed concentraat, wijn met nog potentie, de wijn
heeft veel rondeur en een fluweeltoets.

Crozes Hermitage 2007
Domaine de Thalabert

Gemaakt van syrah en duidelijk weer een stap hoger dan de
vorige wijn. Claartje benoemt een mooie proefnotitie: kruiden, zwoelheid, pruim
en kers in de neus, speculaaskruiden en zoete tannines in de smaak. Mijn
aantekeningen: dakpannenbruine rand, kruidige en zwoele neus, met later wat
caramel, zich uitwaaierend als een pauwestaart. Stevige aanzet, véél karakter
maar ook prettige zuren en charme, medium concentraat, drinkt heel fijn.

Crozes Hermitage
2007, Domaine de Roure

Gemaakt van syrah, handgeplukt op steile
graniethellingen. De mooiste wijn van de avond. Fantastisch rijke neus met
cederhout, sigarenkistje, vanille, nieuw hout, pruimen en mest. Gemaakt van
oude wijnstokken van 100 jaar oud en dat proef je. Héél uitgebalanceerde wijn
met veel elegantie en een fluwelen aandronk. Wow! HansL: lekkerder bij iedere
slok. Noël: laurier, drop, pruim in de smaak die zich heel slank presenteert.

Condrieu 2009 Les Cassines (blanc)

Gemaakt van viognier. Rijpe tonen, petrol zweem, boenwas,
hooi en droogbloemen, zegt HansL. Mineraal, aromatisch en zacht rond, aldus
Nello. Licht gouden kleur, vanille en stallucht, wat peer en mineraal. Ik ben
onder de indruk van de neus. De smaak van de wijn kenmerkt zich door hoge
bitters en tegelijkertijd rondeur. Knap glas.

Saint Joseph 2009, Le Grand Pompé

Gemaakt van syrah. Rijke neus, ik vind die echt mooi.,
Twan ruikt caramel, ik ruik chocolade, mocca en peper. Kun je fluweel ruiken?
Ik denk van niet, maar toch kreeg ik die associatie. De smaak is minder rijk
van de neus, behaagt echter toch… elegantie, rondeur en souplesse.

Saint Peray 2011 Les
Sauvàgeres (blanc)

Dimph ruikt marsepein (warempel) en denkt meteen aan
marsanne (mooi ezelsbruggetje). Dat klopt. Gemaakt van marsanne en rousanne,
deels van oude stokken. Ik hoor appeltjes noemen in de neus, witte bes en
kruisbes. Zelf ruik ik alleen een neutrale neus, de smaak is sappig met bitters,
opvallend veel kracht en voor mij veel meer een eetwijn dan een glas om zo te
genieten. Zuivere wijn.

Zuid Rhone

  

Chateauneuf du Pape 2007 Les Cèdres

Bloedmooie wijn van Grenache, Syrah, Mourvedre en
Cinsault. Witte peper en jam, zegt Toos. Mooie balans en zwoele aanzet, zegt
Noël. Gerijpt en kirsch, zegt HansL. Zwoel, zegt HansH. En Jan brengt het
natuurlijk het mooist onder woorden: rood fruit, peper, peper, peper,
chilipeper! Ik ruik rood fruit, oneindige tijmvelden: heerlijke rijke neus. Dat
zet zich door in de smaak: rijk en volstrekt harmonieus.

Muscat de Beaumes de Venise 2010  Le Chant des Griolles

Gerard benoemt terecht lychees als dominante geur. Wat
mij betreft ook enorm geurende oude boerderijrozen. Volstrekt harmonieuze
smaak: finesse, rondeur en elegantie. 

Redekavelen en genieten van Loire wijnen
By in ,

Redekavelen en genieten van Loire wijnen

Zoete Loirewijnen, absolute top van de wereld

We drinken in lente en zomer met graagte witte Loire
wijnen. Altijd en steeds opnieuw discussiëren we oneindig over rode Loire
wijnen. We weten ons meestal niet goed raad met Loire rosé wijnen. Maar de zoete
Loire wijnen… die horen  onmiskenbaar tot
de grootste wijnen ter wereld. Toos Dusee benoemt het immense wijngebied in
vier districten, Orléanais, Touraine, Anjou-Saumur en Pays Nantais. En brengt
uit alle districten wijn op tafel. Met zorg gekozen én steeds voorzien van
deskundig commentaar. Alle wijnen worden blind geproefd.

Domaine de la Paleine 2009, Cabernet de Saumur

HansL is erg enthousiast over de kleur van deze rosé “met
een magenta-gloed”, Noël noemt het helder rood en ruikt waterijsjes/grenadine.
In mijn aantekenboekje staat: felle kleur, druivige neus en een sappige smaak
met goede zuren en een bittertje. Serieus en leuk glas, een rosé die zowaar wat
kan rijpen en gastronomisch inzetbaar is bij tal van gerechten. Van hetzelfde
domein is de Saumur Brut methode traditionelle de moeite waard: neus met
appeltjes en gist, strakdroog en elegant.

De Jessy Rouge, demi-sec, Saumur methode traditionelle

Rode wijn van 100% cabernet franc mét bubbels. Brengt de
tongen los, want er zijn voor- en tegenstanders. Deze curieuze wijn heeft
echter best wat te bieden, Paul ruikt bosaardbei, kersen, hij noemt de wijn
goed van zuren en leuk van smaak met wat aardbei. Het is een mooie wijn om als
ongewone dessertwijn te schenken. Prettig, sappig en met wat morel.

Domaine des Genaudières 2009, Muscadet Coteaux de la
Loire

Oesterwijn. Ik ben er zelf verbaasd over, maar mijn
voorkeur gaat uit naar deze wijn vóór een Clos de la Fontaine 2011 Muscadet de
Sevre et Maine vieilles vignes. Blankgele kleur. Druivige neus met licht citrus
en prettig groen. Heel karakteristieke passiefruit zuren, mooi en lang
nahangend. Trouvaille!

Domaine de Michaud
2011, Touraine Chenonceaux, Eclat de Silex

Hartendiefje van Toos. Oudgouden kleur, kattepis neusje. Berry (‘ik drink dit
nooit’) roemt de neus met kruisbes, hooi en de aangename bitters in de smaak.
Toos noemt de wijn vooral heel zuiver en zacht. Ik ruik ook citrustonen en veel
passiefruit. Erg mooi glas wijn. De wijn steekt een Puilly Fumé die ernaast
staat naar de kroon. Dus ook: Trouvaille!

Château de Bréze 2010, Clos David, Saumur Blanc

Deze wijn staat naast een niet houtgerijpte Saumur. De
meningen zijn – zoals zo vaak – verdeeld. Henk noemt deze wijn nét iets
completer, complexere neus en lekkerder smaak. Kees ruikt banaan en peer,
Gerard boenwas en banaan, hij typeert de aanzet als zacht en stevige zuren in
het middenrif. Mijn aantekeningen: bleekgeel, volle en kruidige neus, volle
aandronk met citruszuren en prachtig lang nahangend. Naar mijn idee absoluut
een eetwijn.

Heel veel is in de oogsttijd niet veranderd

Bij de rode wijnen is er de meeste en felle discussie. We
proeven twee 100% cabernet franc wijnen, een met een wat kleine neus (een rode
Brèze 2009, Saumur), elegantie en fluweligheid naast een zekere stroefheid.
Daarnaast staat een St. Nicolas de Bourgueil uit hetzelfde jaar.

Domaine Rochouard
2009, Saint Nicolas de Bourgueil

Paarse kleur. Ik vind dit een prachtige wijn: framboos,
lijm en kruiden in de neus, een straffe aandronk waardoor je weet dat de wijn
nog veel potentieel heeft. Prachtige mineraliteit! Eetwijn. Twan noemt de neus
iets warmer dan de Saumur en benoemt vanilkle, nougat, zoethout en caramel in
het bouquet. Rick noemt de wijn elegant en complex. Claartje is het meest
poëtisch: dit is een lichte jonge dame.

Botytris druiven, de edele rotting

Domaine du Petit Val
2011, Coteaux du Layon

Kees zegt: de neus is gesloten, maar als je de wijn op de
tong krijgt, dan gaat de hemel open. Drink dit zonder er iets bij te eten, de
wijn is heerlijk fris. Gerard benoemt abrikoos in de neus. Mijn aantekeningen: bescheiden
neus met Turks fruit, perzik en nougat. Op de tong: aaah, nectar. Goede
zoet/zuur balans, niet te plakkend, heel elegant.

Bonnezeaux is de top van de Coteaux du Layon

en dat gebied ligt weer in het district Anjou

Domaine de Fesles 2005, Bonnezeaux

Bonnezeaux is met Quarts de Chaume de absolute top in de
Layon streek. En de Fesles is binnen Bonnezeaux de meest gereputeerde naam.
Noel benoemt acacia, vijgen en honing in de neus. Ik ruik vooral carameltonen.
De wijn is goudgeel, duidelijk méér goud van de Petit Val. De neus is Rijk met
een hoofdletter, duidelijk ook botytristonen. Om deze wijn te maken zijn de
plukkers maar liefst zes keer door de wijngaard gegaan om steeds de meest
optimale druiven te plukken. De smaak heeft een perfecte harmonie en is
volstrekt in balans. Grote Wijn.

Een dubbeltje wordt nooit een kwartje: belegen kelderschatten
By in ,

Een dubbeltje wordt nooit een kwartje: belegen kelderschatten

Elite wijn leeft en rijpt tot een mooier geheel bij ouderen

 

Het overgrote deel van de enorme plassen aan wijn is
gemaakt om te drinken. Om snel te
drinken. De elite van de wijnen mag bewaard. En wint zelfs aan kwaliteit. Het
gezegde dat een dubbeltje nooit een kwartje wordt, is ook in de wijnwereld
waar. Hans van der Horst schenkt verschillende wijnen die dat bewijzen. De
Muscadet 1992 is gemaderiseerd, de Corbieres 1983 overleden, een St. Emilion
1975 durf ik niet aan mijn mond te zetten maar gaat fluks de spuugbak in. Zijn
er dan helemaal geen verrassingen? Niet echt. Bergerac 1985 heeft een belegen
neus, waar warempel nog een fruitassociatie in zit, zelfs wat kracht in de
smaak, maar vervliegt snel. De wijn was jonger met zekerheid beter. De
Chateauneuf du Pape 1986 (voor mij ook overleden) krijgt positieve commentaren;
Hans heeft er in de voorbije jaren van genoten, maar baalt dat de resterende
flessen niet eerder zijn gedronken. Zelf vind ik de Meursault 1989 mooi en
interessant. De andere wijnen die hieronder zijn beschreven zijn allemaal elitewijnen.
Wie wijn wil kopen om lang op te leggen, trekt zijn portemonnee. Niet over
zeuren. Want die oplegwijnen ontwikkelen met de tijd een rijkdom die
aantrekkelijk is. Ze leven. Je kunt er jaarlijks of tweejaarlijks een van
openen om de levenscyclus te volgen.

Meusault 1989, Domaine de Michelot

Voor Hans meegebracht uit Frankrijk door een vriend. De
best aangeschreven wijn uit Meursault (toen, zegt Hans) en lang te bewaren. Een
hartstikke leuke wijn, noemt Nello de wijn. Boterig, dik en met honingassociatie,
zegt Gerard. Mijn aantekeningen: goudgeel, een neus met veel impressies:
banaan, vanille en citrus. Een volle smaak met een bittertje, maar wel
harmonieus, een duidelijke eetwijn, mooi vol.

Château Smith Haut
Lafite 1994, Pessac Leognan

Hartendiefje van Hans. Martin noemt de wijn aangenaam en
in balans, hij ruikt paddestoel en tabak, Sebastiaan ruikt stallucht. Mijn
aantekeningen zijn ook heel positief: rood zomerfruit in de klassieke en
intense neus, later kreupelhout en nog later mineraal en tabak. Altijd een goed
teken als de neus zich zo geleidelijk aan opent. De smaak is sappig, harmonieus
met kracht en een bittertje, de afdronk eindigt rank.

Château de la Tour, Clos de Vougeot 1993

Veel proevers vinden dat deze wijn last heeft van de
Bordeaux. Het is niet ‘my cup of tea’ van Martin (metalige indruk, hoge zuren,
weinig lekkers), Twan benoemt krentjes, tabak en rondeur. Voor mij is dit dé
wijn van de avond: ik ruik ook een toon van ijzeroxide, maar daarnaast paprika
en vlezigheid (goulash), een piepklein zoetje in de aandronk en dan die
onmiskenbare slikreflex, de doorslikreflex. Deze wijn is elegant en vrouwelijk
en volstrekt harmonieus, knappe prestatie.

Brunello di Montalcino 1991 Biondi-Santi

Als ik Hans goed begrijp, kreeg hij deze wijn bij zijn
pensionering. Wat een geweldig idee om deze fles met ons open te trekken. Nello
haalt het aan het eind van de proeverij nog even aan: we proefden al veel
Brunello di Montalcino maar nog geen Biondi-Santi, dé Brunello. Dit is zo’n
wijn die met tweeëntwintig jaar volstrekt harmonieus is, echt heel mooi.
Mineralen en kreupelhout in de neus, een ranke wijn, goed in balans.

Amarone di
Valpolicella 1994, Villalta, ‘I Communali’

Hartendief van Hans. De druiven voor deze wijn zijn vier
maanden ingedroogd, de druivensoorten Corvina, Rondinella, Molinara en
Rossignola zijn gebruikt. Cees is onder de indruk van de neus met chocolade en
mocca, Rob noemt de wijn zwoel, Nello denkt aan kersen in alcohol. De neus is
inderdaad schitterend, langzaam en breed uitwaaierend: herfstbos, heel intens,
rozen en mocca. Zoetje in de aandronk en een uitstekende balans.

Openen van belegen kelderschatten valt niet mee

Château Doisy Daëne 1995, Sauternes

Een wijn die Hans ieder jaar volgt, op een traditioneel
moment, bij kerst. Fijne traditie. Gerard benoemt de balans als rins/zoet.
Willem-Jan zet een kanttekening bij de korte afdronk maar is zowat lyrisch over
de neus: peer, ananas, petrol, honing, roomboterbabbelaar-caramel, amandelen en
nougat. De wijn is enorm goudkleurig, ik ruik zelf wat perzik in de mooie
elegante neus. De smaak is weelderig, rijk en vol. De wijn heeft een elegante
neus en een Rubensiaans ronde smaak.

“Het is moeilijk, geloof ik.” Blindproeven van 13 druiven. “Is het moeilijk?”
By in ,

“Het is moeilijk, geloof ik.” Blindproeven van 13 druiven. “Is het moeilijk?”

Achaval Ferrer wijndomein in Mendoza Argentinië

 

Met een
brede grimlach op het gezicht, zegt Noël Geisen: “Het is moeilijk, geloof ik…
Is het moeilijk?” Hij hoefde niet héél erg aan te dringen om feedback. “Als je
zó de wedstrijdproeverij opzet, dan maak je echt geen vrienden”, zei Paul met
een mooi misprijzende gezichtsuitdrukking. Hij had niet helemaal ongelijk, want
ik hoorde Rob zeggen: “Dit geeft een beetje het Grand Prix Saint Hubert
gevoel.” We proeven 13 druiven. Daarbij zitten er verschillende die ik zelden
proef, zoals de grenache gris, auxerrois en grenache noir. Eerlijk is eerlijk,
als ik het nu terugzie op papier (chenin blanc, riesling, sauvignon blanc,
pinot noir, syrah, malbec, cabernet sauvignon, etc.), dan moest het te doen
zijn.  Maar ja… de realiteit is
weerbarstig. En er zitten druiven bij die we goed kennen, maar waar Noël een
wat atypische wijn van schenkt, zoals een geconcentreerde chardonnay met
restzoet.

Hieronder
enkele van de wijnen die bij mij de meeste indruk maakten.

Château de
Cheman, Crémant de Loire Brut

Gemaakt van chenin
blanc (85%), cabernet franc (10%), pineau d’aunis (5%) door een Nederlandse
wijnbouwer. Bleekgeel. Neus heeft wat gist. De smaak is rassé, erg strak en
mooi, ook aangename bitters. Ik geef toe: ik dacht aan champagne.

Mas Amiel, Altaïr
2009

Gemaakt van grenache
gris (80%), grenache blanc (10%), maccabeu (10%)  in de Côtes de Rousillon. Schitterende kleur
en een bloemig, expressief bouquet. Zuivere smaak, hoog in zijn bitters en niet
zo complex. Ik hoor ook over de neus: mineraal, groene appel, peer, floraal,
citrus en kruiden. Wel erg hoog in zijn alcohol: 14,5.

Viré Clessé
“Terroirs du Quintaine” 2010, Michel

Gemaakt van chardonnay
(100%). Noël kreeg de witte wijn geadviseerd door een sommelier bij een passend
gerecht en was verkocht. Snap ik goed. Goudgele kleur, ik ruik wat kattepis en
kruisbes (ja, dus verkeerd ingeschat als sauvignon blanc). Ook vanille en
kruidige tonen. Erg geconcentreerde wijn, honing in de smaak, uitermate
uitgebalanceerd. Ja, dit kun je dus maken van chardonnay. Volstrekt atypisch.

Kiezels in Chateauneuf du Pape

Clos de
l’Oratoire des Papes 2001, Châteauneuf du Pape

Gemaakt van grenache
noir (80%), syrah (10%), cinsault (5%), mourvèdre (5%). Tuilé kleur. Geweldig
mooie neus met allerlei impressies: zwarte bessen, caramel, vijgen en mocca.
Leer en cederhout. Stevig kruidige smaak met een zekere rondeur.

 

 

Achaval Ferrer, Finca Altamira 2001, Mendoza River Valley Argentinië

Gemaakt van malbec
(100%). Henk ruikt bramen, zwarte bessen, specerijen in de fraaie neus.
Claartje ruikt wat metaligs en inkt. Jan benoemt de geur als oxy met chocolade
en koffie. Ik ruik vooral ketjap en ook nog wat fruit, langer in het glas komen
duidelijk rozen naar voren. Veel mineralen en een klein rubbertoontje.
Uitermate goede balans, eetwijn.

Domaine
Mondivin 2001, Villányi Sterntal, Hongarije

Sebastiaan
ruikt peren, pruimen en tabak, Paul noemt vanille, leer en proeft zuren van
kersen. Mijn aantekeningen: klassieke neus met laurier en een zweem van
eucalyptus. De kleur is ontwikkeld. In de neus komt ook grafiet naar voren,
pruim en tutti frutti. Kersen in de smaak. De wijn lijkt ontwikkeld maar heeft
nog veel potentieel. Een ranke wijn.

La Reserve
de Leoville-Barton 2000, Saint Julien

Gemaakt van
cabernet sauvignon (70%), merlot (15%), cabernet franc (7%), petit verdot (3%).
Sebastian ruikt mint en zwarte bessen en determineert de cabernet sauvignon
meteen goed. Ik dacht aan merlot, door een zachte neus met zoethout en drop en
de zachte aandronk, rondeur en souplesse.

Le Carillon de l’Angélus 2000, Saint Emilion

Gemaakt van merlot (80%), cabernet franc (10%),
cabernet sauvignon (10%). Klassieke neus, klein rubbertje in de neus,
Sebastiaan benoemt bramen, bessen, leer en truffel. Aardbei en sigarenkistjes.
De wijn heeft heel veel concentraat, een piepklein zoetje en drinkt uiterst
prettig en sappig.

Van de Moeder van alle druiven: Riesling 2011 Mosel en Saar
By in ,

Van de Moeder van alle druiven: Riesling 2011 Mosel en Saar

Piesporter Goldtröpfchen

Sinds
een paar jaar is de aanduiding ‘Mosel Saar Ruwer’ vervangen door Mosel. Als dat
op een fles staat, kan de wijn dus ook uit de Saar of Ruwer komen: je moet dus
nu de wijngaarden of dorpen kennen om te weten uit welk deelgebied een fles
komt. Veel wijnen uit de Saar in de proeverij van Claartje Grielis. Verrassing:
Hans Lodewijkx brengt ook enkele langhalzen in. We proeven droge, niet zo droge
en (volgens sommige proevers) veuls te zoete wijnen. Die laatsten leveren in
mijn ogen wel de mooiste proefervaring op. De Saar is
zoals gezegd goed vertegenwoordigd, met wijnen van Van Volxem en Zilliken.
Daartussen stonden flessen uit Leiwen en Piesport, van b.v. Adam & Haart en
Reinhold Haart uit Piesport. St. Urbanshof levert wijnen uit zowel Saar als
Mossel.

Als
indrinker een Gutswein van Van Volxem,
die bij menig proever in de smaak valt. Moeilijk te omschrijven, mineralig,
noemt Toos de wijn, Cees proeft honing. De hoge zuren, volgens de boekjes zo
typisch voor Saarwijn, vallen op ondanks dat 2011 een rijp jaar heet te zijn.
Ook in de eerste serie- Grosses Gewächs
Saar – zit zo’n frisse wijn, van Lauer
dit keer: de Schönfels Fass 11. De
voorkeur van de meeste proevers gaat uit naar de Van Volxem Scharzhofberg. Goudgeel, 
is dat een vleugje tabak in de neus?, mooie balans, sappig maar droog. Persoonlijk
vind ik de Zilliken Rausch in deze
serie erg mooi. Bleekgeel, iets gesloten, licht zoete aanzet, heerlijk fruchtig
(92 punten van de Gault Millau). Peter zou hier ongetwijfeld de
‘doorslikreflex’ genoemd hebben – ik heb die tenminste wel! Off-topic: n.a.v.
de Scharzhofbergwijn hadden we het kort over Egon Müller. In de nieuwe PersWijn
staat een artikel over dit huis.

Drie GG’s uit de Mosel in de volgende serie. De
Piesporters winnen het hier van de Leiwener Laurentiuslay van St. Urbanshof.
Die van Reinhold Haart, uit de Goldtröpfchen wijngaard, wat boerse
neus, off-dry, maar met veel spel en inhoud. Ragfijne zuren. De Piesporter “R” van van Adam & Haart is de meest fruchtige
en daarmee de meest typische Moselwijn.

In serie
3 staan Alte Rebenwijnen. Meer
concentraat mag je hier dus verwachten en we worden niet teleurgesteld. Een
heel lange afdronk heeft de Wiltinger
van St. Urbanshof, met daarvoor een stinkertje in de neus, een volle zoete
aanzet maar ook ruim voldoende zuren om het fris te houden. Claartje’s
hartediefje is de andere St. Urbanshof
uit Mehringen: in eerste instantie een prikkeltje, vrij vol, en een hele
mooie zoet-zuurbalans. Bij de afdronk krijg ik een suikerwaterassociatie maar
dan een goede: niks weeïgs aan deze wijn! De Altenberg van Van Volxem levert Jan zijn allereerste
petrolassociatie ooit op!

Het
wordt zoeter in serie 4, met twee
Spätleses. Heerlijk zoet sap, níet uit te spugen is de Wawerner Goldberg van Van Volxem. Vrij complexe neus, met o.a.
zaagsel- en kruisbesassociaties.  (was
dat niet sauvignon blanc?) Maar dat zijn míjn notities: Hans L vindt de wijn
niet mooi: de zuren komen pas ná het zoetje. Dymph vindt de wijn simpelweg te
zoet. ’t Blijft iets heel persoonlijks toch, dat proeven. Bloemen (Twan) en
kruiden (basilicum, volgens Willem-Jan) zitten er in de Leiwener Laurentiuslay van St. Urbanshof.

Ockfener Bockstein

We
sluiten af met drie Ausleses. Erg
jong nog, met een nog niet ontwikkelde neus, maar met een veelbelovend elegant
zoetje en prima balans is de Altenberg
van Van Volxem.Die van Zilliken,
uit de topwijngaard Rausch, is wel
erg “rassé” (Gault Millau), vinden ook Hans L. en Berry. GM geeft desondanks –
of dankzij – die zuren 95 punten. De mooiste nu dus voor mij: de St. Urbanshof Ockfener Bockstein heeft
wat minder pregnante zuren en is een mooie zoete wijn met veel fruit (perzik,
peer, en ook wat citrus).

Een
mooie proeverij – maar kan het ook anders met de Mother of All Grapes?

Verslag
en proefnotities van Rob van Ginneken.

Six of a kind: Saint Emilion blind met piraten
By in ,

Six of a kind: Saint Emilion blind met piraten

Lentefeest Jurade de Saint Emilion

Een proeverij
is – zeker bij blindproeven – al snel leerzaam. Maar proeverijen van één domein
in verschillende jaartallen, daar hou ik écht van. Die zijn om de
karakteristieken van de jaren te leren kennen reuze leerzaam. Ik vind dat we
zulke proeverijen wat vaker zouden moeten houden. Kees van de Wiel zet steeds
een andere wijn naast verschillende jaren van Château Le Grand Faurie, Saint
Emilion Grand Cru. En dat doet hij verduveld goed, want het is echt niet
gemakkelijk om de Saint Emilion eruit te pikken. Toos lukt het deze proeverij
vrijwel steeds om de Saint Emilion te duiden. Echt knap.

 

Château Le
Grand Faurie is een familiebedrijf onder leiding van Charles Boquey; de wingerd
bestaat uit 60% merlot, 35% cabernet franc en 5% cabernet sauvignon en malbec.

Jaargang 2001,
15/20 punten

Bruinzweem,
gerijpte wijn met wat tertiaire tonen, kastanjechampignons in de neus en ook
een truffelzweem. Lekker als je daarvan houdt. Soepele smaak met wat pruim,
hangt mooi na.

Jaargang
2004, 13/20 punten

Bruine rand,
kreupelhout en pruim. Paprika. Zachte aandronk met veel sap en lenigheid.

Jaargang
2005, 15/20 punten

Hartendief
van Kees. Gebruinde rand, kreupelhout en hele mooie viooltjes in de neus. Wat
dennenbos. Prettige smaak met vulling, hangt lang na.

Jaargang
2006, 13/20 punten

Ontwikkelde
rand, in de neus associaties van zoethout, drop, laurier en kruiden. Elegante
rondeur, maar wel een slanke wijn.

Jaargang
2008, 10/20 punten

In de reeks
is dit een rare score, ik denk dat de wijn ‘dicht zit’ in een lastige fase.
Ontwikkelde kleur, gesloten neus. Elegante viefe smaak, met wat cacao, maar ook
dun.

Jaargang
2009, 15/20 punten   

Dit is een
van de mooiste wijnen uit een rijk jaar. Explosie van framboos, kruidige en
mooie neus. Heerlijk harmonieuze smaak, goede balans, heel aangenaam. In de
smaak proef ik Mon Cherie kers en chocolade.

De drie
mooiste piraten in de proeverij zijn:

Château Le Grace Dieu 2006, Saint Emilion Grand Cru,
15/20 punten

Bruine rand,
vuursteen en mineralen. Een Rijke neus met wat laurier en goed doorruikend ook
nog wat fruit. Soepele smaak, lenig en op het eind een tikje vluchtig.

Château
Marsac Seguineau 2007, Margaux, 15/20 punten

Hartendief
van Kees. Bruine rand, tikje waterig. Wat laurier in de neus, vuursteen en
duidelijk mineralen. Fruitige aandronk, goede balans, wijn met bite. Deze wijn
staat naast de La Grand Faurie 2005. Claartje: dit is een karaktervolle wijn,
hij heeft nét iets meer te bieden dan de Saint Emilion en is iets meer
verfijnd.

Château
Tronquoy-Lalande 2004, Saint-Estephe, 16/20 punten

Paarszweem
nog in de kleur, ijzer in de neus, onderliggend fruit. Drop in de neus en
tabak. Mooie zuren en vol sap, prima balans.

Zalige
proefavond!