Categorie: Blogger

Chianti Classico overtuigt
By in ,

Chianti Classico overtuigt

Het blauwe gebied is het kerngebied van Chianti Classico

Als een wijn
succes heeft, groeit vaak het wijngebied waar de wijn vandaan komt. Dat is met
Chianti ook zo gegaan. Er is een klein centraal deel waar de Classico DOCG
vandaan komt; uit dat gedeelte brengt Rob van Ginneken een selectie van wijnen
op tafel die overtuigt. Overtuigt van klasse. Overtuigend plezier. Ook binnen
het Classico gebied zijn er opmerkelijke verschillen. Die hebben te maken met
de druivensamenstelling (naast sangiovese worden 20% andere druivensoorten
toegepast), de manier van wijnmaken en hóe de wijngaarden liggen (oa
verschillende hoogtes). 

Podere
Capaccia 2012

Charmante
wijn met veel romige kersen in de geur, laurier, drop, wat peper. Expressief en
lekker rond, goede balans, hoge zuren. 

Riecine 2012

Lekker
complexe wijn met goede zuren en souplesse. Deze wijn is zo boeiend omdat je er
steeds nieuwe smaakelementen in ontdekt: leer, bosvruchten, moerbei, kersen,
kreupelhout, rozen, melkchocolade. Fantastische prijs/kwaliteit verhouding. 

Vignamaggio
Gherardino 2011

Aangename en
rijke wijn, de merlot geeft de wijn rondeur. In de geur kersen maar ook
mineralen, mint. Fluwelige smaak met lichte bitters. 

Castello di
Volpaia ‘Coltassala’ 2010

Verdorie, dit
is nog een straffe wijn, mogelijk door het rijke jaar. Kersen en lijm, lijm,
lijm, zegt Berry. Evenwichtige smaak met peperige kruidigheid. 

Poggerino
Bugialla 2012

Een
vanillebak, zegt Rob. Toch ook florale tonen, framboos, rozenimpressie,
expressieve geur met chocolade en noten. Goede balans. 

Rodano Vigna
Viacosta 2010

Een van de
mooiste wijnen van deze proeverij. Je bent liefhebber of je haat het, maar
overduidelijk is in de geur een enorme stallucht. Oók leer, mocca en koffie,
zwart zomerfruit. Excellente balans in deze wijn. 

Castello
Fonterutoli 2010 Gran Selezione

Met deze
nieuwe kwalificatie Gran Selezione willen Chianti wijnbouwers de consument een
extra handvat bieden hoe ze de beste kwaliteit kunnen kiezen. Dit is de
kostbaarste wijn uit de proeverij en die stelt bepaald niet teleur: kruiden,
laurier en kersen, overduidelijk mint. Verrukkelijke wijn, oordeelt Henk. Eric
determineert munt, dadel, fudge, caramel, leer en cederhout. Toos noemt de wijn
heel mooi en benoemt kersen, cacao en chocolade. 

San Felice Poggio Rosso 2010

True to type Chianti.Eric benoemt zoethout, herfstbos, champignons, tannine en
een bittertje. Een vrachtwagen rode kersen, schrijf ik in mijn aantekeningen.
Mooie bitters in deze wijn, héél mooie afdronk. Rijk, dik, concentraat, leer.
Uiterst boeiende wijn. 

Proeverij met
een hoog niveau.

Wijn, spijs én bier
By in ,

Wijn, spijs én bier

Je kunt naar een geweldig jazzmusicus gaan, of een klassiek
concert bijwonen. Je kunt Rembrandt bewonderen, of Marlene Dumas adoreren. Het
is leuk om daarover in dialoog te gaan, de ander te laten proeven/ervaren wat
jouw geluk is, maar het hoeft natuurlijk niet. Zo zijn er bierliefhebbers en
wijnliefhebbers. En ook genieters die het van het moment laten afhangen, de
entourage, het humeur wát ze willen drinken. Martin Berkelmans heeft het zichzelf
niet gemakkelijk gemaakt met een wijn- én bier-spijsproeverij.

We proefden een oester met komkommerspaghetti en crême van
karnemelk, zalm op een aardappelkoekje met mierikswortelcrême, een
boekweitsalade met gele en rode biet, krokante zwezerik met oesterzwammen en
zwarte knoflooksaus, Remekerkaas met een filosigaar met zoete aardappel en
dadel. Genieten dus. Het nieuwe Pollevie was de plaats van handeling. Aan de
Hofvijver is een restaurant ontstaan waar méér aandacht kan uitgaan naar wat op
het bord ligt, een wat meer serene omgeving. 

Was de wijn te prefereren boven
het bier? Meestal wel. We proefden Bubb Cremant d’Alsace, een lekkere Albariño
Martin Codax 2014 met fijne balans, een sappige-frivole Bardolino Classico 2014
van Zeni, een karaktervolle rode wijn met AOC Beaume-de-Venise Tradition 2013
van Domaine Cassan en een Madeira Barbeito 10 years old, waarbij de gedachte postvat:
váker Madeira drinken.

De gekozen bieren waren respectievelijk: St. Feuillien Grand
Cru, Geuze Boon 2012, Kriek Lambic 2014 
en Vurige Non. Bij de Kriek Lambic meende ik dat die een betere
combinatie vormde met het gerecht dan de wijn, verder steeds andersom. De
zwezerik met oesterzwammen en zwarte knoflooksaus stal de show, een verfijnd en
érg lekker gerecht.

Prachtig het jaar beginnen met Pomerol
By in ,

Prachtig het jaar beginnen met Pomerol

Het was een genoeglijke nieuwjaarsreceptie afgelopen dinsdag met
fraaie wijnen waarvan – als ik mijn oor goed te luister heb gelegd – de
Portugese Porta da Calada 2013 uit Alentejo en Château Le Bon Pasteur
1999 Pomerol op de meeste instemming kunnen rekenen. Paul had een
fantastisch charcuterie en kaasbuffet gemaakt.

De
raad-het-jaar-magnum werd het best geproefd door Toos, Noël, Berry en
Martin die sangiovese en Chianti Classico herkenden. Maar Cobie werd
winnaar met het determineren van 2011. Proficiat.

Is Jonkers (1931 – 2016) joviale levensgenieter
By in ,

Is Jonkers (1931 – 2016) joviale levensgenieter

Na het proeven van fantastische
wijnen van domaine Weinbach in de Elzas bedankte Is Jonkers de  gedistingeerde eigenaresse Colette Faller. Hij
bood haar een geschenkpakket Schrobbelèr aan. En demonstreerde de handschoenen
zonder vingertoppen. Madame Faller keek vol verwondering naar het drankje uit
een kruik, dat je kennelijk met handschoenen aan moest drinken… een
onvergetelijke gezichtsexpressie. Is maakte van dát moment gebruik om handzoenen
te geven. Hilariteit ten top. 

Er zijn talloze mooie
herinneringen aan Isidorus Jonkers en Korry. De wijnreizen natuurlijk. De
etentjes waarbij Is het likeurmuseum beschikbaar stelde. Af en toe een muzikale
bijdrage, een goochel act. Bij het twintigjarig bestaan hield Is tijdens een
royaal besprenkeld diner een bevlogen speech in zelfbedacht Frans en Italiaans.
Wie zijn olijke gezicht zag – altijd een beetje kind gebleven – werd zélf
vrolijk. 

Is heeft iedereen gefopt met zijn
distillaten door een en hetzelfde drankje te laten proeven in verschillende
kleuren. De proevers gaven verschillende omschrijvingen. Zó kon hij humorvol
bewijzen dat je niet alleen proeft met de tong, maar óók met de ogen en tussen
de oren.  

Is Jonkers is één van de leden van
het eerste uur van de Brabantse Wijnsociëteit, vanaf 1980. Hij is ruim
twee decennia lang een kleurrijk en loyaal lid geweest. Wij blijven aan hem
denken als joviale levensgenieter, altijd vrolijk en altijd bereid om vrienden
te helpen. Rust zacht.

Het verschil tussen goede en grote wijnen
By in ,

Het verschil tussen goede en grote wijnen

Goede wijn
behoefte geen krans. Zo luidt het gezegde. Een goede wijn verschaft veel
plezier, maar etst zich doorgaans niet in het brein. Een grote wijn daarentegen
is onvergetelijk. Veel proevers kunnen zich wel herinneren welke grote wijn bij
hen het wijnvirus heeft aangewakkerd. In deze proeverij staan wijnen op tafel
die de potentie hebben om zo’n grote wijn te zijn; voor veel proevers heeft een
Grand Cru Classé zo’n rol gespeeld in hun liefhebberij. De proeverij van Henk
Vermeer is klassiek van opzet: witte Bourgogne en rode Bordeaux. Met enkele
grote wijnen. 

 

De witte
Montagny 2009 1er Cru van Caves de Buxy is een lekkere chardonnay, fruit
getypeerd, prettig om te drinken. 

Meursault
Poruzot 2009 domaine Jobard Morey

Een wereld
van verschil met de Montagny. Deze chardonnay is mineralig en heeft een
duidelijk stinkertje. Kees noemt de wijn stuivend, met hazelnoot en boenwas.
Nello determineert vannile, hout en boter. De wijn heeft een goede nervositeit,
zegt hij. Ik vind de wijn een goede balans hebben, geconcentreerde smaak met
amandelbitters. Heel rijk, een grote wijn. 

We proeven
lekker gerijpte Bordeaux, de eerste twee series steeds een linker- en
rechteroever-wijn. Cos Labory 2007 Saint Estéphe en Prieuré Lichine 2007
Margaux, zijn twee Grand Crus zoals die in 1855 zijn geklasseerd. Deze wijnen
krijgen heel positieve commentaren: veel finesse, verfijning, elegantie.
Allemaal woorden die horen bij klassewijnen. Ernaast staan een Grand Cru Saint
Emilion, Château la Commanderie en een Pomerol, La Croix Saint Georges. 

Château
Duhart Milon Rotschild 2008 Pauillac

Hartendief
van Henk. Schitterende wijn die vrij complex is: aardse geuren, kersen, tabak,
veel verfijning. Een perfecte balans met goede bitters. Voor nu duidelijk een
eetwijn, rijk en fluwelig. 

Château Yon Figeac 1999 Saint Emilion Grand Cru

Nog een wijn
uit de twintigste eeuw, het jaar dat Feyenoord kampioen werd, het
televisieprogramma Big Brother een nieuwe dimensie gaf aan reality tv, Marinus
Veltman en Gerard ’t Hooft de Nobelprijs voor Natuurkunde in ontvangst namen.
De Saint Emilion is nu à Point, helemaal uitgerijpt. Rozen in de geur,
mineralen ook. Een geweldige geur die indruk maakt, terwijl de smaak een wat
storend bittertje heeft. Een kniesoor die zich daardoor uit het veld laat slaan
bij het genieten van deze wijn. 

Château
Pichon Longueville-Baron 2006 Pauillac

Een zwartrode
kleur, vleestonen in de geur en een fris-kruidige smaak, zegt Claartje. Veel
concentraat, zegt Toos, krachtige neus met drop, paddestoelen, bos. Mijn
aantekeningen: vanille en een anijsimpressie in de geur, expressiever dan
Comtesse, melkchocolade.Perfecte balans. 

Château Pichon Longueville-Comtesse 2006 Pauillac

Hartendief van Henk.Vegetaal, tabak, drop en tannine, zegt Claartje. Rijp
fruit, chocolade in een zwoele neus, aldus Toos, een sappig glas. Mijn aantekeningen:
laurier en gekookte pruimen in de geur, cacao ook, nog veel potentieel in deze
wijn met een goede balans, alles klopt. Veel verfijning, een grote wijn. 

Schitterende
proeverij.

Prachtige proeverij Herken de Duitser
By in ,

Prachtige proeverij Herken de Duitser

Een simpel idee is lang niet altijd simpel uit te voeren. Berry Marinussen laat ons de Duitse wijn herkennen, in zes series van twee wijnen, met steeds één Duitse wijn. Goed idee. Berry selecteerde dertig mogelijke flessen, proeft ze door, en beleeft zo toch zeker twee mooie maanden, om voor ons één mooie proeverij samen te stellen. Mission accomplished. We proeven prachtige wijnen. Echt niet vlot te herkennen. Ook al omdat er enkele curieuze druiven op tafel staan, curieus in Duitsland zoals zweigelt, syrah en grüner veltliner.

Reichsrat van Buhl, Riesling 2013 Brut, Pfalz

Wie wijnmaker is bij het befaamde champagnehuis Bollinger heeft een toppositie. Mathieu Kaufmann is de éérste chef de cave die zelf vertrokken is – alle andere zijn er gepensioneerd. Kaufmann is nu de wijnmaker van deze sekt, die door enkele proevers prompt voor een champagne werd aangezien. De wijn is dan ook supermooi met tonen van appels, peren, kweepeer, leisteen, brioche. Een geur waar je aan blijft ruíken. Goede balans en mooie zuren. Méér een eetwijn dan een aperitiefbubbel.

Grüner Veltliner 2014 trocken, Weingut Künstler Rheingau

De mooiste wijn uit de eerste serie staat naast het befaamde Weingut Knoll uit Oostenrijk. Die is prachtig, maar magiër Künstler is net iets verfijnder. Viooltjes in de geur, goede zuren en hoge bitters, dit is een fraai glas. Hans beargumenteert dat deze wijn te expressief is voor een Duitse wijn. Claartje ruikt buxus, Willem Jan lychees, ananasfruit en mandarijnenbitters in de smaak.

Château d’Antugnac 2013 Terres Amoureuses Haute Vallee

In de tweede serie is niets mis met de chardonnay 2014 van Bernard Koch uit de Pfalz.
Jasmijn, vuursteen, mineralen, vettig en mooie zuren. Maar… chardonnay uit Limoux kan geweldig zijn, zoals deze d’Antugnac. Er is veel aan te ontdekken en te genieten. Ik val helemaal voor de prachtige balans die zich openbaart na een
geur met brioche, roomboter en perzik. Bij terugruiken lijkt het alsof het fruit zich steeds nadrukkelijker manifesteert, wow! Vanille in de smaak, prettige zuren. De wijn krijgt louter positieve commentaren: peer en hout (Henk), elegant (Claartje), vanille, hazelnoot, perzik en mooie amandelbitters (Kees).

Schwarz 2011 Zweigelt Neusiedlersee

De curieuze Duitse Zweigelt kan niet in de schaduw staan van zijn Oostenrijkse vriendje. Eric benoemt paars, besjes en vanille, zoethout en vooral ook een dikkere constitutie. Gerard ruikt rode bes en frambozen, Noël aardbei en veel fruit, modern gemaakte wijn. Mijn aantekeningen: kersen, vanille en kruidnagel, soepel concentraat, het lijkt alsof we deze wijn te jong proeven, veel aardbei in geur en smaak, stevig glas. Ik vind dit een hele mooie wijn voor bij een wildgerecht, reebiefstuk of hazenrug.

Spätburgunder 2011 Bernard Huber, Cuvee R Grosses Gewachs

De Paapse cuvee van Bryczeks’ Morey Saint Denis is in alles net wat minder dan deze Duitse pinot noir, die indruk maakt. Een klein zoetje in de geur, die zich langzaam als een pauwenstaart steeds meer opent. De pinot noir kenmerkt zich door hoge zuren, er zijn ook mineralen proefbaar in de afdronk. Een echte klassieker, oordeelt Rob.

Ziereisen 2009 Jaspis Syrah, Baden

Berry heeft lef. Een Duitse syrah naast een Franse Cote Rotie zetten (Delas 2010  Seigneur de Maugiron). Maar hier toont zich
zijn kennis… dit hartendiefje van Berry zet de Franse wijn in de schaduw. De Cote Rotie 2010 is fraai: een rijke neus met morellenkersen, veel inhoud, een echte wildwijn. Willem Jan geeft er de voorkeur aan, hij benoemt rozen, cerise, amandelschaafsel en zoete kersen. Zelf vind ik de Baden wijn een stuk verfijnder, prachtige geur met zoethout, balans, een wijn die álles heeft, zuren, bitters, mineralen, wat chocolade.

Tot slot proeven we twee zoete wijnen.

Gewürztraminer 2005 Hugel, Vendange Tardives

Kees ruikt mango, Hans benoemt een groenzweem in het goudgeel, grapefruit, botytris, amandelspijs en amandelpit, mandarijnenbitters in de smaak, abrikozen. Mijn aantekeningen: grapefruit, botytris, prachtige balans heeft deze levendige wijn met een geweldige zoet/zuur balans.

Clemens Busch Riesling Spätlese 2008 Marienburg 1er Lage

Deze wijn heeft zo’n hoge zuurgraad dat ik aan een eiswein moet denken. Hartendief van Berry, de mooiste spätlese die ik ooit heb gedronken, zegt hij. En die deelt hij met ons! Hans benoemt rozijn, groene thee, boenwas, petrol, rob benoemt ananas. Ik vind de neus wat gesloten, heel levendige wijn.  

Memorabele proeverij met gewaagde keuzes die allemaal zijn gebaseerd op grondige kennis van Berry.

 

 

Blindproeverij om land, streek en druif vast te stellen: kunnen we determineren of is het raden naar….?
By in ,

Blindproeverij om land, streek en druif vast te stellen: kunnen we determineren of is het raden naar….?

Les Damodes in Nuits Saint Georges

Claartje
Grielis laat ons blindproeven. En wel heel erg blind: in twee van de vier
series (van drie wijnnen ieder) wordt alleen aangegeven dat de wijnen ieder uit
een ander land komen. Nou, vooruit:  ook
dat één wijn van twee, en de twee andere van één druivensoort zijn gemaakt. Dat
helpt … 😉 In de andere twee series weten we tenminste nog dat alle drie de
wijnen uit één en hetzelfde land komen; de rest mogen we er zelf bij raden.

 

In de eerste
serie staat duidelijk herkenbaar een Sauvignon Blanc, zó stuivend dat de wijn
wel uit Nieuw-Zeeland moet komen. Dat doet-ie dan ook, de wijn van Peter
Yealands. De eerste wijn leek mij typisch Duits, qua neus, prikkeltje, moderne
en sappig fris, en dat klopte bijna: het is de Colonjes Knapse Witte 2014 uit
Groesbeek. Knap gemaakte wijn. Helemaal eens trouwens met René van Heusden in
zijn laatste column in PersWijn deze week: Nederlandse wijn moet je níet anders
proeven, die moet je gewoon langs dezelfde meetlat leggen als Franse, Spaanse
etc. Deze van Colonjes kan dan gewoon méé. 
De derde wijn was een Chenin Blanc van Cederberg 2014 (ZA); ik vond ‘m
moeilijk te plaatsen door de mix van frisse en wat rijpere tonen, iets
biscuit-erigs; weer een bewijs dat ZA mooi en interessant wit maakt.

Eén land,
drie streken. De tweede wijn kom mij wel bekoren. Klassieke, ambitieuze neus,
toef hout en kruiden, behoorlijke tanninestructuur nog. Mijn wilde gok was
Priorat, maar het bleek een Graves 2010 Chateau Maillard. Over de derde wijn
was discussie. De documentatie spreekt over spreekwoordelijke leer- en
stalgeuren als typisch St. Joseph, maar volgens mij en een aantal andere
proevers was deze wijn niet helemaal zuiver, te snel geouderd.

In de derde
serie (“Drie Landen”) eerst een pinot noir van Brogsitter, de Ad Aram 2012, met
nogal wat restzoet, wat een aantal proevers aan de Nieuwe Wereld deed denken.
Een mooie tweede wijn, met kersenbonbons, wat alcoholisch wellicht, maar toch
indrukwekkend. Het blijkt een Portugese wijn: de Torais 2007 van Herdade de
Torais. De derde wijn, wat gesloten, suggestie van vleesjus in de neus, met een
soepele aanzet en rijpe tannines, komt van de andere kant van de grens: het is
een Toro 2008 (Bodegas Fariña, Gran Collegiata Campus).

Tja, en dan
die laatste serie. “Een Land, drie streken”. Wat hebben we nog niet gehad, qua
land waar je wel drie streken zou moeten kennen? Italië. Zo heeft een proever,
bekent hij,deze serie benaderd. Ik denk (en weet) dat hij niet de enige
was…  Nou, dan is de eerste wijn een
Nebbiolo, de tweede een Chianti Classico, en de derde zal dan wel uit Zuid-Italië
komen. Veel proefnotities met ‘zuren’ maar niet van de Proefkampioen, die
twijfelt mede daardoor aan Italië. Terecht: de Barolo blijkt een Nuits Saint
Georges Les Damodes 1er Cru 2011 van Domaine de la Vougeraie (Les Damodes, nu
ik ’t tik besef ik dat ik die een tijdje geleden proefde bij Fourcroy, en ja
daar vond ik m ook al lekker),de Chianti transformeert ineens in een Margaux
(Desmirailles 2010; rijpe bessen en iets bloemige neus, hout, vol, eerder lage
zuren, nog wat drogende tannine) en dat “Zuid” hadden we in ieder geval goed: het
blijkt een Rhônewijn uit 2007, de Vin de Monsieur le Baron de Montfaucon.
“Lekker” staat er in mijn aantekeningen, en warm, kruidig fruit, zwoel, vol, intens,
en toch fris en in balans.

Ik heb niets
opgeschreven over de uitdrinker: Alvear Pedro Ximénez de Añada 2011 Montilla
Moriles DOC.  Deze wijn kreeg 100 punten
van Robert Parker, en ik heb me bij het proeven volledig gefocust op of de wijn
die alle honderd waard is. Erg lekker, en typisch dikke, geconcentreerde PX.
Jazeker, 100 punten is wel erg veel. 

Zó
blindproeven is aan mij persoonlijk niet besteed; lesjes in bescheidenheid
biedt het leven al meer dan voldoende, maar we hebben wel weer een paar mooie
wijnen geproefd; dank daarvoor Claartje! 

Verslag en
proefnotities Rob van Ginneken

Hou ervan – hou er niet van – hou ervan – hou er niet van – hou ervan – hou er niet van – hou er van – hou er niet van
By in ,

Hou ervan – hou er niet van – hou ervan – hou er niet van – hou ervan – hou er niet van – hou er van – hou er niet van

Je kunt
secuur uitzoeken welke wijn-spijs combinatie passend is. Je kunt ook gewoon
lekker gaan uitproberen. Hou ervan – hou er niet van – hou ervan – hou er niet
van. Zoals het spelletje met bloemen waar je de blaadjes afhaalt. Twan
Vermeulen is van het uitproberen. Met zijn zonnige inborst zet hij het bord
voor je neer en beveelt aan: geniet ervan! Zo gezegd, zo gedaan. 

Samen met
kookmaatje Maarten tovert ons “proefmonster” Twan het volgende op tafel: in
sinaasappel gegaarde zeebaars met amandelmousse, mango en paling | risotto met
pistachenoten, groene asperges en fluweelpootjes (golden enoki) | lamsrack met
oosterse kruidenjus, pompoenpuree en knolselderij met sugarsnaps |  gepocheerde kweepeer met frambozengelei en
sabayon met mascarpone. 

We proeven
achtereenvolgens een Portium cava brut, bij een amuse van garnaal, Pogiobello
2014 van ribolla gialla bij zeebaars, Grechetto 2014 di Fillipo bij risotto,
Monterè 2013 Corvina van Tinazzi bij lam en Anna Alonso Moscatel del Douro bij
de kweepeer. 

Wat zo leuk
is aan dit menu is dat je ziet dat we heus niet altijd die eeuwige chardonnay
hoeven te schenken, of de sauvignon blanc, riesling. Ribolla Gialla, Grechetto,
Corvina, het zijn uiterst originele keuzes. Ondertussen delibereren we gerust
dat het een lieve lust is, als we vinden dat een combinatie niet echt botert. Bij
het heerlijke dessert is de Moscatel eerder een strijdmaatje dan complementair.
Zó gedronken is de wijn prima, in combinatie met het gerecht worden gerecht of
wijn niet mooier. Moscato d’asti wordt gesuggereerd. De origineelse suggestie
is een rode wijn bij het dessert. Hou ervan – hou er niet van – hou ervan – hou
er niet van. Het blijft een kwestie van smaak. 

Di Fillipo
Grechetto colli martani 2014

Witte wijn
van een autochtone druif uit Umbrië. Ik heb een zwak voor grechetto, sinds ik
die in Umbrië voor het eerst dronk. Een fijne wijn met perzik in de geur en hap
sap concentraat, je verlangt naar een volgend glas. Martijn ruikt hooi en
bloemen. De risotto had een zoetje in de smaak (afgeblust met vermouth)
waardoor de wijn nét iets minder tot zijn recht kwam.

Tinazzi Cà dè
Rocchi Monterè 2013 Ripasso Valpolicella

Wijn gemaakt
van de corvina druif, wijn die blij maakt. Met kersen in de geur, licht
pruimen, goede balans, nog wat taninne. Pittig glas, dat prima combineert met
de lamsrack. 

Op het gebied van wijn en spijs ben ik een
beetje een bangerik en raadpleeg vaak vier, vijf boeken om tot goede
combinaties te komen. Maar ik heb geleerd dat de mooiste combinaties vaak op de
tweede dag te proeven zijn, als ik wat in de fles bleef proef met wat ik
toevallig op die dag eet. Er is veel te zeggen voor het ongecompliceerd
benaderen van wijn en spijs, gewoon lekker proeven, zoals Twan.

Ontdekkingstocht door Noord West Spanje
By in ,

Ontdekkingstocht door Noord West Spanje

Descurbre
España, is het thema van de proeverij van Just Krijn. De wijnen komen uit Noord
West Spanje, vooral uit de streken die boven Portugal liggen: Galicië en Asturia.
Just heeft verschillende wijnbedrijven zelf bezocht, vaak kleinere bedrijven
die nog niet exporteren naar ons land. Ik zie na de proeverij véél sterren bij
mijn aantekeningen staan, een goed teken. En altijd leuk: we proeven weer heel
curieuze druiven. 

Streek
Cangas, Abarin druif

De Albarin
blanco druif mag niet worden verward met de Albariño. Albarin blanco is een
curieus druifje dat op minder dan 50 hectare staat aangeplant in vooral
Asturias. De druif rijpt vroeg en is goed bestand tegen meeldauw, schrijft
Jancis Robinson. De druif geeft florale wijnen met wat kruidigheid en een vrij
hoge zuurgraad. 

Bodega Chacón Buelta

Bodega Chacón
Buelta 2014 Nibias albarín blanco

Een
etiketloze fles, meegekregen van de wijnbouwer. Een heel fijn eerste glas, deze Nibias… want
ja, metéén goede zin. Super expressieve buxus en citrus geur, een feest in het
glas, frisse zuren en mooie bitters. De wijnbouwer heeft geen website. Dit is
een trouvaille waar een slimme wijnnhandelaar zijn reputatie glans kan
geven.  

Monasterio de
Corias 2013 Viña Grandiella gemaakt van albarín blanco vind ik in alles net
even wat minder, omdat de geur ingetogen is en dat feestelijk stuivende
ontbeert. Amandelen in de geur, soepel en mooie balans. Willem Jan krijgt de
prijs voor de mooiste omschrijving van de proeverij: als calvados zonder de
alcohol. 

Bodega Vidas
2013 albarín blanco

Het verhaal
van deze bodega is prachtig. Jonge mensen, werkloos, zoals zoveel Spaanse
jongeren helaas, die besluiten dan een eigen wijnbedrijf te beginnen. Een van
de eigenaren is een scheikundige, altijd handig in een wijnbedrijf, om de
geheimen van het terroir en mineraliteit te doorgronden. Wie dit glas proeft,
gúnt de wijnbouwer meteen het allerbeste, dat zijn bedrijf een groot succes mag worden. Amandel en hazelnoot in de geur,
limoen in de smaak en het fris van de zee, zegt Paul poëtisch. Mijn
aantekeningen zijn prozaïsch maar bevestigen de kwaliteit: geur met citrus en
boter, prettige balans, een wijn met karakter. 

Streek
Ribeiro

Triay 2014
Monterrei godello

Munt, groene
kruid en mandarijn (Eric), steen/mineraal, witte perzik, subtiele bloesem en
rijke smaak (Claartje). Mooie wijn! Bloemrijk, rozen en viooltjes, hap sap, je
hebt zo’n zin in een volgende slok, uitstekende balans en veel charme. 

Witte crianza

We proeven
drie witte crianza wijnen, allemaal met houtrijping. De 100 Montañas 2013 van
albarin blanco van Bodega Vidas heeft een gesloten geur, waar wat amandel in
doorkomt, het is geen allemansvriend, dit glas, maar alleraardigst: soepele
wijn, goede balans met een zoet-bittere afdronk. Dan proeven we wel een
albariño: Mar de frades 2011, Rias Baixas. Deze crianza heeft citrus en een
botertje in de geur. Lekker fruit, appel (Henk). Ik ruik een zeebriesje, zout.
Frisse zuren, hap sap, aangename balans.

De Guitian godello fermentado en
barrica 2012 maakt indruk als complexe wijn. Geweldig lekker, hier zit alles
in, appel, vanille en hout (Henk), drop en anijs (Claartje). Ik ben in het
begin een beetje uit het veld geslagen door de wijn, want ik ruik natte walnoot
en oud frituurvet. Oef, wat gaat dat worden? Maar dan komt ook een aardse toon,
bloemen en viooltjes. En veel rondeur, volheid, perzik. Een onorthodoxe en
fraaie wijn. 

In de serie
authentiek rood staat de wijn die voor mij dé wijn van de proeverij is. 

100 Montañas
Bodegas Vidas 2013 gemaakt van carrasquin

De kans dat
we vaker carrasquin gaan proeven is zo goed als nihil. Jancis Robinson heeft de
druif (uiteraard) in haar standaardwerk staan. Maar de druif (die verwant is
met Albarin Negro) komt in de officiële statistieken niet voor. Er zijn slechts enkele tientallen hectares mee beplant, zeer lokaal. De wijn heeft
een lage zuurgraad en wordt vooral voor rosé gebruikt, schrijft Robinson. Nou,
dan zijn de wijnmakers van Vidas ware tovenaars, want wat is dit een lekker
glas wijn! Cerise, kersen en lavendeltonen, zoethout een zacht bittertje
(Willem Jan), kersen, prima smaak en balans, een doortimmerde wijn (Rob). Een
explosie van morellenkersen ruik ik. Mineralen, complexiteit. Veel vanille en
hout in de smaak, heel krachtige wijn waar het brein vrijwel automatisch een
wildgerecht bij denkt. Fijn brein!

Heerlijke
proeverij.