Overzicht blogberichten

“Het is moeilijk, geloof ik.” Blindproeven van 13 druiven. “Is het moeilijk?”
By in ,

“Het is moeilijk, geloof ik.” Blindproeven van 13 druiven. “Is het moeilijk?”

Achaval Ferrer wijndomein in Mendoza Argentinië

 

Met een
brede grimlach op het gezicht, zegt Noël Geisen: “Het is moeilijk, geloof ik…
Is het moeilijk?” Hij hoefde niet héél erg aan te dringen om feedback. “Als je
zó de wedstrijdproeverij opzet, dan maak je echt geen vrienden”, zei Paul met
een mooi misprijzende gezichtsuitdrukking. Hij had niet helemaal ongelijk, want
ik hoorde Rob zeggen: “Dit geeft een beetje het Grand Prix Saint Hubert
gevoel.” We proeven 13 druiven. Daarbij zitten er verschillende die ik zelden
proef, zoals de grenache gris, auxerrois en grenache noir. Eerlijk is eerlijk,
als ik het nu terugzie op papier (chenin blanc, riesling, sauvignon blanc,
pinot noir, syrah, malbec, cabernet sauvignon, etc.), dan moest het te doen
zijn.  Maar ja… de realiteit is
weerbarstig. En er zitten druiven bij die we goed kennen, maar waar Noël een
wat atypische wijn van schenkt, zoals een geconcentreerde chardonnay met
restzoet.

Hieronder
enkele van de wijnen die bij mij de meeste indruk maakten.

Château de
Cheman, Crémant de Loire Brut

Gemaakt van chenin
blanc (85%), cabernet franc (10%), pineau d’aunis (5%) door een Nederlandse
wijnbouwer. Bleekgeel. Neus heeft wat gist. De smaak is rassé, erg strak en
mooi, ook aangename bitters. Ik geef toe: ik dacht aan champagne.

Mas Amiel, Altaïr
2009

Gemaakt van grenache
gris (80%), grenache blanc (10%), maccabeu (10%)  in de Côtes de Rousillon. Schitterende kleur
en een bloemig, expressief bouquet. Zuivere smaak, hoog in zijn bitters en niet
zo complex. Ik hoor ook over de neus: mineraal, groene appel, peer, floraal,
citrus en kruiden. Wel erg hoog in zijn alcohol: 14,5.

Viré Clessé
“Terroirs du Quintaine” 2010, Michel

Gemaakt van chardonnay
(100%). Noël kreeg de witte wijn geadviseerd door een sommelier bij een passend
gerecht en was verkocht. Snap ik goed. Goudgele kleur, ik ruik wat kattepis en
kruisbes (ja, dus verkeerd ingeschat als sauvignon blanc). Ook vanille en
kruidige tonen. Erg geconcentreerde wijn, honing in de smaak, uitermate
uitgebalanceerd. Ja, dit kun je dus maken van chardonnay. Volstrekt atypisch.

Kiezels in Chateauneuf du Pape

Clos de
l’Oratoire des Papes 2001, Châteauneuf du Pape

Gemaakt van grenache
noir (80%), syrah (10%), cinsault (5%), mourvèdre (5%). Tuilé kleur. Geweldig
mooie neus met allerlei impressies: zwarte bessen, caramel, vijgen en mocca.
Leer en cederhout. Stevig kruidige smaak met een zekere rondeur.

 

 

Achaval Ferrer, Finca Altamira 2001, Mendoza River Valley Argentinië

Gemaakt van malbec
(100%). Henk ruikt bramen, zwarte bessen, specerijen in de fraaie neus.
Claartje ruikt wat metaligs en inkt. Jan benoemt de geur als oxy met chocolade
en koffie. Ik ruik vooral ketjap en ook nog wat fruit, langer in het glas komen
duidelijk rozen naar voren. Veel mineralen en een klein rubbertoontje.
Uitermate goede balans, eetwijn.

Domaine
Mondivin 2001, Villányi Sterntal, Hongarije

Sebastiaan
ruikt peren, pruimen en tabak, Paul noemt vanille, leer en proeft zuren van
kersen. Mijn aantekeningen: klassieke neus met laurier en een zweem van
eucalyptus. De kleur is ontwikkeld. In de neus komt ook grafiet naar voren,
pruim en tutti frutti. Kersen in de smaak. De wijn lijkt ontwikkeld maar heeft
nog veel potentieel. Een ranke wijn.

La Reserve
de Leoville-Barton 2000, Saint Julien

Gemaakt van
cabernet sauvignon (70%), merlot (15%), cabernet franc (7%), petit verdot (3%).
Sebastian ruikt mint en zwarte bessen en determineert de cabernet sauvignon
meteen goed. Ik dacht aan merlot, door een zachte neus met zoethout en drop en
de zachte aandronk, rondeur en souplesse.

Le Carillon de l’Angélus 2000, Saint Emilion

Gemaakt van merlot (80%), cabernet franc (10%),
cabernet sauvignon (10%). Klassieke neus, klein rubbertje in de neus,
Sebastiaan benoemt bramen, bessen, leer en truffel. Aardbei en sigarenkistjes.
De wijn heeft heel veel concentraat, een piepklein zoetje en drinkt uiterst
prettig en sappig.

Van de Moeder van alle druiven: Riesling 2011 Mosel en Saar
By in ,

Van de Moeder van alle druiven: Riesling 2011 Mosel en Saar

Piesporter Goldtröpfchen

Sinds
een paar jaar is de aanduiding ‘Mosel Saar Ruwer’ vervangen door Mosel. Als dat
op een fles staat, kan de wijn dus ook uit de Saar of Ruwer komen: je moet dus
nu de wijngaarden of dorpen kennen om te weten uit welk deelgebied een fles
komt. Veel wijnen uit de Saar in de proeverij van Claartje Grielis. Verrassing:
Hans Lodewijkx brengt ook enkele langhalzen in. We proeven droge, niet zo droge
en (volgens sommige proevers) veuls te zoete wijnen. Die laatsten leveren in
mijn ogen wel de mooiste proefervaring op. De Saar is
zoals gezegd goed vertegenwoordigd, met wijnen van Van Volxem en Zilliken.
Daartussen stonden flessen uit Leiwen en Piesport, van b.v. Adam & Haart en
Reinhold Haart uit Piesport. St. Urbanshof levert wijnen uit zowel Saar als
Mossel.

Als
indrinker een Gutswein van Van Volxem,
die bij menig proever in de smaak valt. Moeilijk te omschrijven, mineralig,
noemt Toos de wijn, Cees proeft honing. De hoge zuren, volgens de boekjes zo
typisch voor Saarwijn, vallen op ondanks dat 2011 een rijp jaar heet te zijn.
Ook in de eerste serie- Grosses Gewächs
Saar – zit zo’n frisse wijn, van Lauer
dit keer: de Schönfels Fass 11. De
voorkeur van de meeste proevers gaat uit naar de Van Volxem Scharzhofberg. Goudgeel, 
is dat een vleugje tabak in de neus?, mooie balans, sappig maar droog. Persoonlijk
vind ik de Zilliken Rausch in deze
serie erg mooi. Bleekgeel, iets gesloten, licht zoete aanzet, heerlijk fruchtig
(92 punten van de Gault Millau). Peter zou hier ongetwijfeld de
‘doorslikreflex’ genoemd hebben – ik heb die tenminste wel! Off-topic: n.a.v.
de Scharzhofbergwijn hadden we het kort over Egon Müller. In de nieuwe PersWijn
staat een artikel over dit huis.

Drie GG’s uit de Mosel in de volgende serie. De
Piesporters winnen het hier van de Leiwener Laurentiuslay van St. Urbanshof.
Die van Reinhold Haart, uit de Goldtröpfchen wijngaard, wat boerse
neus, off-dry, maar met veel spel en inhoud. Ragfijne zuren. De Piesporter “R” van van Adam & Haart is de meest fruchtige
en daarmee de meest typische Moselwijn.

In serie
3 staan Alte Rebenwijnen. Meer
concentraat mag je hier dus verwachten en we worden niet teleurgesteld. Een
heel lange afdronk heeft de Wiltinger
van St. Urbanshof, met daarvoor een stinkertje in de neus, een volle zoete
aanzet maar ook ruim voldoende zuren om het fris te houden. Claartje’s
hartediefje is de andere St. Urbanshof
uit Mehringen: in eerste instantie een prikkeltje, vrij vol, en een hele
mooie zoet-zuurbalans. Bij de afdronk krijg ik een suikerwaterassociatie maar
dan een goede: niks weeïgs aan deze wijn! De Altenberg van Van Volxem levert Jan zijn allereerste
petrolassociatie ooit op!

Het
wordt zoeter in serie 4, met twee
Spätleses. Heerlijk zoet sap, níet uit te spugen is de Wawerner Goldberg van Van Volxem. Vrij complexe neus, met o.a.
zaagsel- en kruisbesassociaties.  (was
dat niet sauvignon blanc?) Maar dat zijn míjn notities: Hans L vindt de wijn
niet mooi: de zuren komen pas ná het zoetje. Dymph vindt de wijn simpelweg te
zoet. ’t Blijft iets heel persoonlijks toch, dat proeven. Bloemen (Twan) en
kruiden (basilicum, volgens Willem-Jan) zitten er in de Leiwener Laurentiuslay van St. Urbanshof.

Ockfener Bockstein

We
sluiten af met drie Ausleses. Erg
jong nog, met een nog niet ontwikkelde neus, maar met een veelbelovend elegant
zoetje en prima balans is de Altenberg
van Van Volxem.Die van Zilliken,
uit de topwijngaard Rausch, is wel
erg “rassé” (Gault Millau), vinden ook Hans L. en Berry. GM geeft desondanks –
of dankzij – die zuren 95 punten. De mooiste nu dus voor mij: de St. Urbanshof Ockfener Bockstein heeft
wat minder pregnante zuren en is een mooie zoete wijn met veel fruit (perzik,
peer, en ook wat citrus).

Een
mooie proeverij – maar kan het ook anders met de Mother of All Grapes?

Verslag
en proefnotities van Rob van Ginneken.

Six of a kind: Saint Emilion blind met piraten
By in ,

Six of a kind: Saint Emilion blind met piraten

Lentefeest Jurade de Saint Emilion

Een proeverij
is – zeker bij blindproeven – al snel leerzaam. Maar proeverijen van één domein
in verschillende jaartallen, daar hou ik écht van. Die zijn om de
karakteristieken van de jaren te leren kennen reuze leerzaam. Ik vind dat we
zulke proeverijen wat vaker zouden moeten houden. Kees van de Wiel zet steeds
een andere wijn naast verschillende jaren van Château Le Grand Faurie, Saint
Emilion Grand Cru. En dat doet hij verduveld goed, want het is echt niet
gemakkelijk om de Saint Emilion eruit te pikken. Toos lukt het deze proeverij
vrijwel steeds om de Saint Emilion te duiden. Echt knap.

 

Château Le
Grand Faurie is een familiebedrijf onder leiding van Charles Boquey; de wingerd
bestaat uit 60% merlot, 35% cabernet franc en 5% cabernet sauvignon en malbec.

Jaargang 2001,
15/20 punten

Bruinzweem,
gerijpte wijn met wat tertiaire tonen, kastanjechampignons in de neus en ook
een truffelzweem. Lekker als je daarvan houdt. Soepele smaak met wat pruim,
hangt mooi na.

Jaargang
2004, 13/20 punten

Bruine rand,
kreupelhout en pruim. Paprika. Zachte aandronk met veel sap en lenigheid.

Jaargang
2005, 15/20 punten

Hartendief
van Kees. Gebruinde rand, kreupelhout en hele mooie viooltjes in de neus. Wat
dennenbos. Prettige smaak met vulling, hangt lang na.

Jaargang
2006, 13/20 punten

Ontwikkelde
rand, in de neus associaties van zoethout, drop, laurier en kruiden. Elegante
rondeur, maar wel een slanke wijn.

Jaargang
2008, 10/20 punten

In de reeks
is dit een rare score, ik denk dat de wijn ‘dicht zit’ in een lastige fase.
Ontwikkelde kleur, gesloten neus. Elegante viefe smaak, met wat cacao, maar ook
dun.

Jaargang
2009, 15/20 punten   

Dit is een
van de mooiste wijnen uit een rijk jaar. Explosie van framboos, kruidige en
mooie neus. Heerlijk harmonieuze smaak, goede balans, heel aangenaam. In de
smaak proef ik Mon Cherie kers en chocolade.

De drie
mooiste piraten in de proeverij zijn:

Château Le Grace Dieu 2006, Saint Emilion Grand Cru,
15/20 punten

Bruine rand,
vuursteen en mineralen. Een Rijke neus met wat laurier en goed doorruikend ook
nog wat fruit. Soepele smaak, lenig en op het eind een tikje vluchtig.

Château
Marsac Seguineau 2007, Margaux, 15/20 punten

Hartendief
van Kees. Bruine rand, tikje waterig. Wat laurier in de neus, vuursteen en
duidelijk mineralen. Fruitige aandronk, goede balans, wijn met bite. Deze wijn
staat naast de La Grand Faurie 2005. Claartje: dit is een karaktervolle wijn,
hij heeft nét iets meer te bieden dan de Saint Emilion en is iets meer
verfijnd.

Château
Tronquoy-Lalande 2004, Saint-Estephe, 16/20 punten

Paarszweem
nog in de kleur, ijzer in de neus, onderliggend fruit. Drop in de neus en
tabak. Mooie zuren en vol sap, prima balans.

Zalige
proefavond!

Mijn wijnen - van Paul
By in ,

Mijn wijnen - van Paul

Troplong Mondot

We
kennen het gezegde: toon me uw boekenkast en ik zeg u wie u bent. Eigenlijk kun
je dat met een wijnkelder ook zeggen. Paul Heemskerk schenkt ons ‘MIJN’ wijnen.
Als ik goed luister, heeft Paul zijn wijnmomenten, bijvoorbeeld de thuiskomwijn,
de lekker-ontspannen wijn en feestwijnen. We proeven een serie Spaans en een
serie Loire, gevolgd door Italiaans, Bordeaux en Rhone om weer af te sluiten
met Loire. Er zitten allerlei karakteristieken in de wijn: van elegant-ingetogen
tot expressief-vurig.

 

Montespina
2011 Rueda

Gemaakt
van sauvignon blanc. Ik vind dit de mooiste wijn uit de Spaanse witte serie,
ook al is het de eenvoudigste (we proeven ook godello en albarino). Kees ruikt
citrus, kruisbes en banaan. De neus is expressief met kruisbes, de smaak rond
en lekker. Viefe en opwekkende wijn.

Sancerre 2011,
Domaine Reverdy Ducroux, Clos du Roy

Da’s
een beste wijngaard, dat ommuurde gedeelte van de koning. De neus van deze wijn
(ook van sauvignon) gedraagt zich als een pauwestaart, steeds ontdek je weer
iets nieuws: mineralen, kruidigheid, vrij expressief en harmonieus. Just ruikt
wat hars, HansL ruikt een botertje, brood, meloen en anijs. De wijn is sappig
met een piepklein zoetje en goede zuren. Fraaie Sancerre.

Pouilly
Fumé 2009, De Ladoucette

Hartendief
van Paul. Gemaakt van sauvignon. Zelf dacht ik even aan riesling, omdat het zo’n
fijne strakke wijn is. Just ruikt bloemen, boter en honing, HansL wat vuursteen,
peper en natte wol. De neus geeft me weinig, vind ik: zeelucht, mineraal, zoutig.
Wat vooral in de strakke smaak opvalt is de finesse van de wijn, heel erg mooi.

Dan
staan er een Rhonewijn en een Piëmontese wijn naast elkaar. Ze krijgen beiden
goed commentaar.

Barbera
d’Alba 2009, Sovrana Batasiolo

Kees
ruikt wat mint, Berry kersen, leer, lijm. Ik vind de neus expressief met drop,
kersen, romig. De leifelijke smaak heeft sap en rondeur, lekkere wijn die goed
na blijft hangen.

Crozes
Hermitage 2007, M. Chapoutier

Berry
herkent Rhone (de wijn is gemaakt van syrah) en benoemt tijm, kruiden, drop en
salmiak. Mijn aantekeningen: kruidigheid, mineralen en vuursteen. De wijn is
nóg liefelijker en eleganter dan de vorige. Knappe prestatie.

Nebbiolo
d’Alba 2004, Tenimenti, Fontanafredda

Rob
ruikt potloodslijpsel en rozebottel, Twan inkt, leer, tabak, cacao. Ik ruik
kruidigheid, wat rood zomerfruit en later mineralen. Wow, dit is elegantie,
mooi gerijpt. Strakke smaak, wellicht tikje kortaf. Mooie Piëmontese wijn.

Barolo
2004 Batasiolo

Hartendief
van Paul. Twan ruikt kers, framboos, cassis, waar Rob juist wat fruit mist en
Noël de frisse neus roemt. Ik ruik cederhout en herfstbos, de wijn heeft goede
zuren, is harmonieus en hangt goed na.

Château
Troplong Mondot 2004, Saint Emilion

Twan
noemt de wijn bijna zwart en ruikt rood fruit en caramel, Noël ruikt wat natte
wol en vindt de wijn nog te jong. Rob ruikt cocos en leer, maar vindt dat de
wijn wat spanning en vulling mist. Voor mij is dit dé wijn van de avond: Rijke
neus met een hoofdletter, wulps en zwoel ook. Sappige en volle rondeur,
duidelijk gemaakt met nieuw hout, een edele wijn met een hoge slikfactor.

Tot
slot proeven we nog twee Vouvray wijnen van het huis Monmousseau bij geitenkaas.

Vouvray
2011, Château Gaudrelle, Monmousseau

De
wijn is droog gevinifieerd (in vouvray is sec, demi-sec en moeulleux). Gemaakt
van chenin blanc. Kees proeft een piepklein zoetje en ruikt wat honing. De wijn
is wat mij betreft te typeren met drie woorden: loupezuivere neus, minerale en
elegante smaak.

Vouvray
2011 Turonien, Alexander Monmousseau

Het
verschil met de vorige wijn is ‘op nuance’ te proeven. Want ook deze wijn is
loupezuiver. Paul vertelt dat de wijn nog best wat jaren in de kelder mag en
zich dan nog méér geeft. Ook hier weer die zuivere neus, maar nu ook met
bloemetjes. Lenige en vooral delicate wijn, erg mooi.

De
kelder van Paul heeft voor veel stemmingen en momenten een juiste wijn.

 

Werkavond voorjaarsseizoen 2013
By in ,

Werkavond voorjaarsseizoen 2013

 
Wijngaarden in Navarra

De jongste wijn is twee jaar oud, de oudste wijn is veertig jaar oud. We proeven van dicht bij huis tot de andere kant van de wereld.

Gestolen Fiets 2011 Douro, Niepoort

Je tekent de Koningin die zich prostitueert. Dat kan natuurlijk niet. Dan heb je een beschuldiging van Majesteitsschennis aan de broek. We schrijven 1966. Willem Holtrop is de tekenaar. Die in 1968 definitief naar Parijs verhuist. Aan Willem is nu de  meest prestigieuze prijs voor striptekenaars toegekend: de Grand Prix d’Angoulême. Niepoort heeft Willem gevraagd het etiket te tekenen voor de wijn die Gestolen Fiets heet. Sebastian noemt de wijn bloemig, Kees ruikt citrus en Paul abrikoos en perzik. Zelf ruik ik wat mineralen, mooie zuren en een sappige smaak. Wijn met een verhaal.

Chardonnay 2010 Ronchi, Langhe

Eigen import van Sebastian uit Piëmonte. Goudkleurig. Paul roemt de mooie geur en structuur, het botertje en de geconcentreerde en complexe smaak. Kees benoemt banaan en geroosterd brood. Ik vind de wijn vet, mooie vanille neus, goede zuren en een flink bittertje. Stevig glas wijn.

Adam 2010 Grand Cru Kaefferkopf

 De wijn die discussie oproept over de druif.
Sebastian benoemt citrus, mineraal en exotisch. Een neus met rozen en viooltjes! Kruidig. En dan proef je: een ongelofelijk mooie balans, verfijnd met een mooi zoetje. Zo’n prachtige wijn die ik – oeps – doorslik voor ik er erg in heb, dus een hoge slikfactor. Onmiskenbaar gewürztraminer. En dan komt de verrassing: met een vijfde riesling. Schouderklopje voor Paul, die dat proeft. Voor mij de mooiste witte wijn van de avond.  

Di Fillipo Villa Conversino 2011 Umbrië

Oranjekleurig, een wijn voor 30 april. Kleine neus. Goede balans,  harmonieus met een bittertje, ik vind dit wel een gastronomische wijn, deze rosé. Gemaakt van sangiovese en merlot, de maker is uitgeroepen tot de beste bioboer van Italië. Goede balans en een duidelijk en prettig bittertje.

Seifried Pinot Noir 2008, Nieuw Zeeland

Cederhout en verfijnde neus. Evident pinot noir, Sappig, kracht, souplesse  en verfijning.

Climbing 2010, Orange Australië

Wijn gemaakt van syrah, van hoog gelegen wijngaarden, vandaar de naam. Neus met laurier, morelkers, zwoel. Henk ruikt bessen en vanille, van hem mag de wijn nog even liggen, doet hem denken aan Rhone. Claartje ruikt een ietsje verbrande neus. De wijn heeft veel inhoud, het is geen allemansvriend, de wijn heeft lucht nodig en toont dan wat prettige souplesse.

Château Franc Bigaroux 2005, Saint Emilion Grand Cru

Kees ruikt mocca, Henk noemt de wijn fris met een bittertje. Ik ruik in de duidelijk klassieke neus kers en laurier. De wijn mag zeker nog liggen of belucht worden, het is in het begin een bekkentrekker, stevige smaak, een powerhouse, prettig glas met goede balans, klassieke Bordeaux.

Reserve des Tuquets 2009, Madiran

Henk ruikt fruit en stevig hout, benoemt de goede zuren en het evenwicht in de wijn. De neus vind ik erg mooi: rijk, vaak een teken van het gebruik van nieuw hout. In de neus ook chocolade en kersen, lekker! Wijn met goed concentraat.

Zenato 2009, Valpolicella Ripassa

Just ruikt een gebrand rubbertje, geconcentreerd zoethout en confiture. Mijn aantekeningen: sigarenneus, soepele smaak, veel fruit! Bittertje en rondeur in een uitermate sappige wijn.

Les Amouniers 2008 Châteauneuf du Pape

Wijn gemaakt van grenache, syrah en mourverdre. Evenwichtig. Rondeur  en verfijnde smaak, drop en laurier, bittertje.

Real Irache 1973, Navarra Gran Reserva

We weten natuurlijk niet dat we een veertig jaar oude wijn in het glas hebben (geblindeerde fles). Sebastian prijst de goede balans, Willem-Jan benoemt de kruidigheid, Toos noemt de wijn belegen en ‘heeft zijn beste tijd gehad’.  Het is waar, de wijn is opdrogend nu, maar er is nog veel aan te genieten: belegen neus met kreupelhout en verfijnde smaak.

Brunello di Montalcino 2003

Deze wijn staat naast de Navarra. Gemaakt door een domein dat helemaal wordt gerund door vrouwen. Toos benoemt framboos, een zoetig pepertje en droge tannines. Sebastian denkt dat de wijn nog te jong is. Ik vind het hout net iets te overheersend in deze wijn, waardoor het een moeilijke wijn is qua balans.

Masi 2007, Campo Fiorin, Rosso del Veronese, Ripasso

Just benoemt leer, tabak en rood fruit en dat allemaal subtiel in balans. Kees benoemt framboos en vindt de wijn uitgerijpt. De wijn is goed op dronk, staat in mijn aantekeningen. Sappige en fijne wijn met aangename rondeur, klassiek.

Het beste uit Zuid Afrika
By in ,

Het beste uit Zuid Afrika

Verpozen bij Nederburg

Hans van der Horst verkende Zuid Afrika en laat ons delen in de wijnen die
hij ter plekke leerde kennen en dronk. Zuid-Afrika beschikt over zo’n 118.000
hectare aan wijngaarden. Daarmee is het een klein wijnland, vergeleken met
landen als Italië en Frankrijk. De wijnstreek Bordeaux bezit een vergelijkbare
oppervlakte aan wijngaarden. Aangeplante druivenrassen zijn veelal van Franse
oorsprong. Iets meer dan de helft van alle druiven is wit. De steen
(Zuid-Afrikaans voor chenin blanc) is het belangrijkste. Daarna komen de
colombard, chardonnay en de sauvignon blanc. Cabernet sauvignon is de
belangrijkste blauwe druif, gevolgd door shiraz, pinotage, merlot en cinsaut.
De pinotage is een kruising van pinot noir en cinsaut.  De wijnbouw van Zuid-Afrika is geconcentreerd
in het zuidwestelijke deel van het land. Het zeeklimaat is ideaal voor de
druiventeelt. Overdag veel zon en ’s nachts koel. Door verschil in dag- en
nachttemperatuur ontwikkelen de aroma’s in de druiven zich goed.

Beaumont 2010 chenin blanc, Hope Marguerite

Goudkleurig met een bescheiden neus. Daarna een opmerkelijk harmonieuze
smaak met een mooi bittertje in de smaak. Serieus glas. Hartediefje van Hans.

Cape Chamonix 2010 chardonnay reserve, Franschhoek

Paul ruikt abrikoos en hout. In de smaak fruitrijk met lychees en kiwi.
Dimph ruikt toast, caramel en witte bloesem. Mijn aantekeningen: goudzweem, vuurstenen  en mineralen in de smaak. Ik proef een heel
verfijnde en elegante wijn, harmonieus zelfs een tikje fragile. Citrus op de
tong met een fraai bittertje. Fles voor de zondag of een mooie feestdag.

Rustenberg 2011 chardonnay

Goudgeel zweem. Mineralen in het kwadraat. Cederhout. Banaan en abrikoos.
Bittertje in de aandronk, prettig en heel serieus glas.

 

Cape Chamonix 2010 pinotage, Greywake

Een vijf sterren wijn van de Platter wijngids van Zuid Afrika en hoe
terecht… Kees ruikt een fruitige neus, zoetje in de aanzet, laurier en aardbei.
Dimph ruikt een rubbertje en kersenbonbons. Mijn aantekeningen: de kleur is
paars en donker. Fantastische neus met veel impressies: cassis, paprika en
laurier. Bloemig en later ook viool. En dat toch niet uitbundig, maar ‘klein’.
De smaak heeft body is harmonieus en hangt goed na. De wijn is gemaakt met
toepassing van de Italiaanse ripasso technieken.

Creation 2010 shiraz

Voor mij de mooiste rode wijn van de avond. Jac ruikt kers, bessen,
zoethout en paddestoelen. Dimph ruikt koffie, mint, chocolade, pruimen en
geparfumeerde rozen. Tja, ik heb bewondering voor die goede speurneuzen, want
ik ruik altijd wat minder. Maar wel chocolade en morelkers, zwoel is de neus,
uitbundig. En dan volgt een smaak met volle rondeur, sappig en aangenaam. Heel
fraai glas wijn.

La Motte 2008 millenium

Deze wijn staat naast de bijna twee keer zo dure Tokara director’s reserve 2007,
maar steekt die toch in de zak, vind ik. Gemaakt van cabernet franc, petit
verdot, cabernet sauvignon en merlot. Rob noemt de wijn vlezig, goed in balans
en met rulle tannines. Claartje vindt het geen snel drinkend wijntje, heftig
maar lekker: kersen, paprika, drop, chocolade en een bak vol fruit. Mij valt de
Buisman gebrande neus op, waarin ook wat mineralen. Soepele smaak met een
dominant bittertje, goede zuren, souplesse, maar misschien net wat vulling
missend. Frisse wijn.

Nederburg
2011 Noble Late Harvest

Gemaakt van
chenin blanc en een deel muscat de frontignan. Deze op halve flesjes gebottelde
wijn neemt mij meteen voor zich in. Goddelijke neus met een abrikozenexplosie.
Wow! staat in mijn aantekeningen. Schitterende zuren, zoet zonder plakkerig te
zijn, écht heel mooi. Daar zijn de proevers het wel over eens. Jan ruikt
bloesem, appel, tijm, boter en honing. Hartediefje van Hans. En maximale
waardering met vijf sterren in de Platter wijngids van Zuid Afrika.

Wijn en zuurstof, een verkenning
By in ,

Wijn en zuurstof, een verkenning

De thema’s rondom wijn en wijnproeven zijn
schier onuitputtelijk. Ga maar na: de druiven, de invloed van het klimaat,
terroir, wijnmaakmethodes, de filosofie van de wijnmaker, nieuwe technieken,
etc. We hebben al veel thema’s de revue laten passeren. Wijn en zuurstof is een
leuk thema. Rob van Ginneken is als wijndocent een van onze meest ‘studieuze’
leden, dus dat belooft veel. Maar alras blijkt dat het thema zuurstof óók breed
is: de invloed van zuurstof vóór de vergisting, tijdens de vergisting, na de
vergisting én na het bottelen. En dan hebben we ook nog de invloed van zuurstof
door decanteren. Eigenlijk kan dit thema in ieder seizoen terugkomen zonder dat
we ons gaan vervelen. Met steeds boeiende proeverijen.

Rob zet ons een proeverij voor met een
amontillado, twee ‘kwetsbare’ wijnen, een gemanipuleerde serie, niet kapot te
krijgen wit, niet kapot te krijgen rood, gevolgd door oxydatief én reductief
zoet en een vintage port als uitdrinker. Hieronder de – zoals altijd – subjectieve
keuze.

Château Musar (blanc) 1999, Libanon

De witte wijnen zijn geouderd nóg mooier dan
de rode wijnen, zegt Nello na het onthullen van de identiteit van de wijn. En
hij vertelt hóe mooi de 1969 nu nog is… want het drinken van deze veertien jaar
oude wijn is ook nu nog als kindermoord te betitelen – zo begrijpen we. Gemaakt
van  Merwah and Obaideh. De smaak valt
mij niet mee, kortaf, bitter en niet zo aangenaam. Maar de neus van de wijn is
fantastisch: ananas, citrus en een vage honingimpressie. En… viooltjes! Noël
ruikt zoethout en witte amandelen.

L’Érèbe, vin de France, 2010, Domaine des Maisons Brûlées

Natuurlijke wijn, van een querulante wijnboer
Michel Auge uit Tourraine (Loire) die wijn maakt van Cabernet franc en Cot.
Zonder toegevoegd sulfiet. Zó mooi als ik de neus beoordeel, zo moeilijk vind
ik de smaak die niet overeenstemt met wat de neus belooft. Nogal astringent en
met bitters. Mist wat breedte en vulling. Ik krijg zin om hier steeds maar aan
te blijven ruiken. Deze wijn opent zich als een pauw in het glas: zwaar
geparfumeerd, morelkers en toffee, Provençaalse kruiden. Ook wat mineraal.

Château Paul Mas 2010, Clos des Mûres,
Coteaux du Languedoc, is de wijn uit de gemanipuleerde serie, waarbij een
magnum is overgegoten naar een fles op respectievelijk zondagavond,
maandagavond en dinsdagavond. De proevers bemerken dat de wijn uit de
geblindeerde flessen wel héél veel verwantschap vertoont. Het merendeel van de
proevers waardeert de wijn die zondagavond in de fles is geschonken veruit het
beste. Dit is de wijn die, zegt Rob, relatief het minste zuurstof heeft gehad –
de maandagavond en dinsdagavondwijn heeft immers in de magnum véél meer
zuurstof gehad. Mijn aantekeningen van de maandagavondwijn (die ik het beste
vond): vuursteen, cederhout. Berry ruikt florale tonen, cassis en lavendel. Ik
ook nog wat terroir en dennennaalden. De wijn heeft een goede balans en nog
flink wat toekomst.

In de dialoog hierover dringt zich een
conclusie op: beluchten kan de gepercipieerde smaak van een kwaliteitswijn
verbeteren, maar beluchten heeft niet zoveel zin bij heel eenvoudige wijnen. En
natuurlijk: oproep tot verdere discussie door Rob! Zie de kleine lettertjes
onder dit artikel, reageer gerust.    

Domaine Baumard 2007, Savennieres, Trie
Speciale

Zéér geparfumeerde wijn, in mijn
aantekeningen staat: viool-viool-viool! Ook een brandnetelimpressie. Mooie
harmonieuze wijn, stevige smaak en duidelijk aanwezige alcohol.

Barbaresco 2001, Produttori

Coöperatiewijn van Nebbiolo. Frank was
helemaal in zijn sas met de wijn: cassis en framboos in de neus. Ook wat munt.
Een gebalanceerde wijn. Mijn aantekeningen: bruine rand, framboos en kers, een
mooie neus bij een smaak die een breed palet van indrukken beslaat:
kreupelhout, vuursteen, laurier. Goed op dronk en eigenlijk valt er bij deze
wijn niet zo veel te wensen. Voor mij de mooiste wijn van de proeverij.

Henriques & Henriques, Madeira 10 jaar
oude Bual

Hartendiefje van Rob. Licht groene rand,
krentjes in de neus, zwoele neus en prachtig uitgebalanceerde smaak. HansL is
onder de indruk van de kleur: amberkleurig met oranje reflectie, intense neus
met hars en noten, de wijn ‘opent’ je neus, zegt Hans. Ook wat tonen van vijg
en chocolade.

Tokajer Aszu 2000, Hétszóló, 5 puttyonos

Hartendiefje van Rob. Groen-gouden kleur,
abrikoos en Turks fruit. Prachtige zoet-zuur balans, heel spannende wijn met
veel complexiteit. HansL noemt kruidigheid, caramel en noemt de neus
interessant. Levendige wijn met impressies van ingeblikte mandarijnen.

Met dit thema
kunnen we driftig verder gaan ontdekken. Rob, bedankt!

Maidenproeverij van wijnen met een verhaal
By in ,

Maidenproeverij van wijnen met een verhaal

Er gaat niets boven een wijn met een
verhaal. Het karafje anonieme wijn in het restaurant krijgt met een
verhaal  ineens charme. De fles Rioja van
ogenschijnlijk 13 uit een dozijn krijgt allure als we weten welke oenoloog
adviseert en hoe de vatenkelder is vernieuwd. Wie aan de keukentafel heeft
gezeten met de wijnboer, is rondgeleid door de wijngaard en het verhaal heeft
gehoord van het terroir… die opent een fles behoedzaam en laat herinneringen
tot leven komen. Zulke wijnen zet Just Krijn op tafel. En zo horen we hoe Just
en zijn partner om een rondleiding vragen bij een wijnboer… die verbaasd kijkt
en de armen spreidend zegt: Kijk om u heen, dit is de rondleiding. Want Just
bezoekt graag kleine wijnboeren, van het type die álles zelf doet. Dat is dan
weer een milde miskenning van de domeinen waar geld is voor investeringen in
kwaliteit, vaak de grotere. Hoe dan ook: Just heeft een heel geslaagde
maidenproeverij neergezet op de dag dat het fileleed in ons land door sneeuw
boven de 1.000 kilometer groeide. Uw redacteur stond daar uuuuurenlang in –
zelden ben ik met zoveel plezier ’s avonds gaan wijnproeven.

Gramona Allegro Cava Brut

Allegro betekent plezier. Een slimme wijn om daarmee te openen. Bovendien een Hartendiefje
van Just. Ik zou zweren dat ik Champagne in het glas heb: mooie gistneus,
appeltjes, vleug van kruisbes – maar vóóral loupe en loupezuiver. De smaak is
verfijnd, eetlustopwekkend, hap sap. Deze bubbel rijpte 18 maanden op fles
voordat de Cava te koop is aangeboden. Gemaakt van de druiven Chardonnay,
Macabeo en Xarel·lo. Oke, na het onthullen heb ik ook oog en oor voor het feit
dat de mousse wat grof is, maar who cares? 
Dit is een heerlijk glas.

Daarna krijgen we twee ‘stinkerds’ in
het glas, 2 verdejo’s.

Oro de Castilla  2011, Bodega Hermanos del Villar, Rueda

Kees ruikt blijmakend tropisch fruit:
meloen, guave, papaya en roomboterbabbelaar. Rob noemt kruisbes. HansL ruikt
zeste van sinaasappel en bloesem. Mijn aantekeningen: groengeel, kruisbes en
bloemetjes. In de smaak frisse zuren. Jeugdige en opwekkende wijn.

Fuente Elvira 2011, Bodegas Pedro
Escudero, Rueda

Organische wijn van stokken van gemiddeld
45 jaar. Kees spreekt nu van lekker in het kwadraat. Maar
dat stinkertje is ook in het kwadraat: zweetlucht. Brandnetel. Ik hoor
passievrucht, citrus, perzik, kamperfoelie. De wijn heeft een goudgele teint,
rondeur en een duidelijk bittertje in de afdronk. Mooie eetwijn. Ik proef
warempel ook nog wat viooltjes in de smaak.

Twee witte wijnen uit Gavi verdeelden
de proevers qua mening; verschillende proevers vonden de Italiaanse wijnen spannender
om te proeven.

Salgado Capricho
2008, Ribera del Duero

Hartendiefje van Just. Ik vind dit een
heel prettige wijn. Diepdonker, kruidig (kardemom en laurier), ook veel kersen
en een rubbertje. Kreupelhout. De smaak heeft veel concentraat, is nog niet op
dronk en hangt enorm lang na. De wijn heeft iets ontoegeeflijks en dat maakt de
wijn juist interessant.  

Ontañón Gran Reserva 2001, Rioja

Gemaakt van Tempranillo aangevuld met
een klein deel Graciano, die de wijn meer spanning geeft. Voor mij is dit de wijn van de avond. Drie
jaar op fust gelagerd en daarna twee jaar in de fles. Dakpannenbruine kleur en
een klassieke neus met enorm veel houttonen, kreupelhout. Ook kaneelstok. Verfijnde
smaak. En werkelijk mooie zuren. Toos ruikt leer, tabak, wat koffie en waardeert
de complese smaak. Hans zegt bij iedere slok van de wijn steeds iets nieuws te
ontdekken, een kenmerk van Hoge Wijn.

Miguel Merino Reserva 2001, Rioja

Deze wijn lijkt een jongere versie van
de vorige, zegt Toos. Dit domein maakt 20.000 flessen per jaar; het is het
domein waar de rondleiding 5 minuten duurde (“Kijk om u heen”). Houtgetypeerde
wijn ook weer, potloodslijpsel, goede balans en verfijning. De druivenstokken
zijn tot 50 tot 80 jaar oud, de wijngaarden liggen op hellingen die naar het
zuiden zijn gericht. Ook deze wijn is gemaakt van Tempranillo met een beetje Graciano.
Gelagerd in fusten van Frans, Hongaard en Spaans eikenhout.

We proefden een Gramona Imperial als
uitdrinker, in theorie een nog betere wijn dan de indrinker, maar dat trekken
mijn smaakpappillen aan het eind van de avond niet – mijn aantekeningen laten
me hier in de steek. Een pracht van een eerste proeverij van Just. Wijnen met
een verhaal zijn interessant, al laat deze proeverij ook zien – glimlach – dat een etikloze
fles mét een verhaal tóch door de proevers vooral op de tong een beoordeling
krijgt. Het is een fijn idee dat Just veel domeinen zelf heeft bezocht en dus
steeds boeiende details kan melden.

Getekend door de wijn, nieuwjaarsreceptie
By in ,

Getekend door de wijn, nieuwjaarsreceptie

Babbelpraatje.
Zo hertaalt Just Krijn de causerie van onze nieuwjaarsreceptie. Een babbelpraatje
met humor over strips. Just observeerde de proevers en vertelde aan welke
stripfiguren onze leden hem doen denken.  De proever die wellevend de wijnen beschrijft,
maar zelf niet op de vooprgrond komt (Joost uit Olie B Bommel). De proever die
in jeugdig enthousiasme 33 flessen op tafel zet (Kuifje). De proever die Bordeaux
demoniseert (Dogbert). De proever die met tranen in de ogen een gekoesterde
fles op tafel zet (Haddock). De proever die NOOIT koffie in wijn ruikt… wil
ruiken (Dilbert). De proever van formaat die wegkomt met verkeerde opmerkingen (Olivier B Bommel).

 

Bij de psychiater mochten we zelf een lid bedenken (Sigmund). De
vrouwelijke leden (Would Madams care to taste the wine). Het was een genoeglijk
babbelpraatje om naar te luisteren!

De voorzitter
memoreerde 39 geweldig mooie proeverijen, vertelde wat voor trots gevoel het
geeft als je naam als wijnkampioen in de wijnkoeler is gegraveerd, onze
avonturen in Zwolle bij GPSH, memoreerde dat trouwe leden afscheid namen – en
de aanwas van evenveel nieuwe leden; Paul Heemskerk werd in het zonnetje gezet
voor zijn inspanningen om ons de mooiste charcuterie en kazen te laten proeven.

Reuze
interessant zijn de commentaren op de wijnen van de receptie. De Cava is de
mooiste wijn. De bubbels, die vallen tegen! 95 Parker Punten? Het is niet waar!
Wat een houten bek… Prachtige Rioja, die laatste wijn. Die magnum… geoxydeerde
neus. De mysteriewijn is de mooiste van de avond… Ook deze avond staan de
meningen diametraal tegenover elkaar. We toosten op geluk en gezondheid met een
droge Cava en een liefelijke Rose Cava. Twee typische receptiewijnen zijn door
wijncriticus Hamersma voorzien van de waardering ‘9’. De witte Parenchere
Bordeaux en de rode biodynamisch geteelde Saint Roche Pays du Gard (jaar in
jaar uit verkozen tot wijn van het jaar). Maar daar zijn wel wat flessen van
over… hier speelt wat Just zo mooi verwoordde: “Ik ben er achter gekomen dat ik
toch wel een kostbare smaak heb” (glimlach, red.). Twee van de mooiste wijnen
uit het seizoen stonden op tafel: Chablis Premier Cru van Droin en Clos de los
Siete uit Argentinië. Bij de rode wijnen een van rondeur uit zijn fles
barstende Rhone Plan de Dieu en een reserva Rioja met inderdaad 95 Parker
punten. De mysterieuze magnum met kelderschimmel  en géén etiket was een wijn om de hersens op
te pijnigen: uit welk jaar is deze wijn? Bernard raadde het jongste jaartal, 15
jaar oud. Toos raadde het oudste jaartal, 65 jaar oud. Aan de jaren die werden
genoemd kon je ook de waardering voor de wijn aflezen. 1961, het jaar van de
eeuw. 1972, miserabeler kan niet. Uiteindelijk blijkt Bernard de winnaar met
1997 – hij kreeg zijn hartendiefje van de avond mee naar huis als prijs:  Chablis Premier Cru 2011 Vaillons. Op naar mooie
proeverijen in 2013.

Treffende trouvailles uit Piëmonte
By in ,

Treffende trouvailles uit Piëmonte

Hoe breng je de wijnen van Piëmonte onder de aandacht van een breed publiek? Omdat het om regionale specialiteiten gaat, is er een enorm regime van DOC en DOCG benamingen ontstaan, die zelfs de lokale bewoners volstrekt niet begrijpen. Dat stelt Andrew Jefford in Decanter. Mijn advies aan iedereen (uitgezonderd de vinologen in opleiding) is om die complexiteit links te laten liggen; je moet het niet eens wíllen begrijpen, stelt hij.

De beste gedragsregel is de volgende. Kom je een obscure wijn uit Piëmonte tegen? Proef die fles! Je zult verrast worden als je Piëmonte ontdekt, en niets zal daarna hetzelfde zijn.

Twee avonden bij de Brabantse Wijnsociëteit door Nello Pischedda onderstrepen volledig de juistheid van Jefford’s advies. Nello doorkruiste Piëmonte van links naar rechts, van noord naar zuid. En hij verzamelde flesjes van curieuze druiven. Arneis, Freisa, Nascetta, Ruchè,
Favorita, geweldig leuk om te ontdekken.

Roero Arneis  2011, Vietti   Castiglione Falleto

Deze witte wijn heeft een bleke kleur, neus met veel impressies: hooi, mint, citrus, kruisbes en wat tropisch fruit. Ook wat amandel en hazelnoot. In de smaak proeven we wat terroir, frisse zuren (heel veel), best lang nahangend. Prima balans, heel prettige wijn.

Langhe  Freisa  2011, Poderi Colla, Alba

Zwarte kern en paarse rand in deze rode wijn. De Freisa druif staat op maar dertien hectares aangeplant. De neus is te typeren met gronderig en terroir-mineraal tonen. Ik vind de neus iets onprettigs hebben. In de smaak bitters, nogal kortaf.Tannines ook. Spritzig. Not my cup of tea.

 Carema Riserva  2007  Nebbiolo, Cantina Produttori  Nebbiolo di Carema, Carema

Donders, deze nebbiolo komt naast de Freisa wel erg goed tot zijn recht. Lichtbruine kleur. Héél veel indrukken in de neus: ik ruik mocca, koffie, toffee, leer en tabak. De smaak is bepaald elegant en met hoge zuurgraad. Later in de neus ook iets van ijzer. Géén allemansvriend, dit glas, maar juist héél boeiend en interessant. Hartendiefje van Nello.

Dolcetto  d’Alba “Coste & Fossati  2011, G. D. Vajra, Barolo

Dit is een vrolijke tiener. Een spring in het veld. Zo’n kind waar je naar kijkt en jezélf weer een beetje kind gaat voelen. Innemende wijn, heel leuk. Bramen in de neus, framboos, een wat compacte geur. Ik hoor ook noemen: cederhout, sigaar, zoethout en pruimen (al ruik ik dat zelf dan weer niet). Hap sap wijn, je hebt zin in een volgende slok. Tieners hebben zo hun eigenaardige trekjes, dat heeft deze wijn ook: z’n tannines. Leuke wijn.

Barberad’Alba Superiore  “Papagena”  2009, Fontanafredda, Serralunga

Hier komen we in een andere klasse terecht: meteen een voorname toets in de neus. De kleur is diep met een roodpaarse rand. Een zoetje in de neus, bramen, zwarte kers, laurier, heel geconcentreerd. Dit is een pleaser, deze wijn: Yummie! staat in mijn aantekeningen, wat een lekker fruit in de mond.

Langhe  Nascetta  “Anas Cetta” 2010, Elvio Cogno, Novello, Alba

Een witte serie tussendoor. Nóóit van gehoord, Nascetta als druif. Maar dat boeit verder helemaal niet. De neus is aanvankelijk wat onbestemd. Ik ruik een brandnetelveld daarna en vóóral dadels. Ik hoor komijnzaad noemen. De wijn komt vol in de mond, prettig bittertje, goede balans en ook een wijn die zich nou eens wél laat veroveren.

Colli Tortonesi  Favorita  “Marine”  2009, Vigne Marina Coppi, Castellaia, Tortona

Over deze witte wijn is veel te zeggen. Bijvoorbeeld dat de druiven laat zijn geoogst. Ingetogen neus, met duidelijk viooltjes. Heel bescheiden aandronk, wel wat rondeur. In de neus herkennen de proevers petrol, honing, brood en boenwas. En mineralen daaroverheen. Meloen en wat citrus. Krijgt de lezer een beeld? Dan is natuurlijk de vraag: is de familie Coppi gerelateerd aan de beroemde Fausto Coppi, de fameuze Italiaanse wielrenner: il Campionissimo. Wereldkampioen en winnaar van vijf rondes van Italië en twee Tours de France. En… jawel! De makers zijn familie van Fausto, dat is een achterneef. In steek mijn neus in het glas, denk aan de op veertigjarige leeftijd aan malaria overleden renner, en ja hoor… ik ruik in dit glas ook iets van zweetlucht. Zweet, bloed en tranen.

Monferrato Rouchet  “Briccorosa” 2008  Ruchè, Scarpa, Nizza Monferrato

En dan is er ineens dat glas gemaakt van de obscure Ruchè druif. Nooit van gehoord, maar vanaf het eerste moment mijn vriend. Deze wijn krijgt de maximale score en ik ben diep, diep onder de indruk. Van de kruidige neus met rozen, rozen, rozen. Een heel rosarium, zegt een proever. Een geparfumeerde neus…maar… ontzettend lekker. In de mond stelt de wijn allerminst teleur: rondeur en elegantie. De wijn is stevig met viefheid en souplesse. Rozen komen terug in de afdronk. De wijn heeft veel finesse. Kortom: uitermate boeiende trouvaille.
Voor mij de mooiste wijn van de avond. Hartendiefje van Nello.  

Barbera  d’Asti Superiore  “Montruc”  2009, Franco M. Martinetti, Nizza Monferrato

Deze Barbera. Er is niks mis mee. Integendeel. Alleen staat de wijn naast die perfecte Monferrato Rouchet. Een tikje in de schaduw. Roodpaars. Terroir en mineralen in de neus. Doet mij een beetje denken aan dat typische van St. Estephe. Ik hoor ook tabak en bessen noemen. In derde instantie ruik ik rozijntjes. Rondeur en heel verfijnde smaak. Fantastisch mondgevoel met souplesse. Hangt bovendien lang na.

Barbaresco  “Rabajà”  Riserva  2004  Nebbiolo, Giuseppe Cortese, Barbaresco

Paarsrode kleur. In de neus verwelkte rozen, terroir en een mufje. Nat karton. De smaak is guller dan de neus aangeeft: een verfijnde aandronk, veel kracht en hoog in de bitters. Mijn eindoordeel is dat de wijn wat ontoegeeflijk is. Moet urenlang gedecanteerd staan vóór je gaat drinken. Of gewoon vijf jaar in de kelder wegstoppen. Net zo gemakkelijk.

Barolo Lazzarito Riserva
 2001
Nebbiolo, Fontanafredda,
Serralunga

Colabruine
kleur. Complexe neus: cocos, vlezig, kruiden, leer, tabak, drop en
dennennaalden. Ik ruik ook gedroogde Italiaanse paddestoelen. Belegen oxytonen.
Kreupelhout. Herfstbos. Stevige smaak met hoge bitters. Moeilijk te veroveren
wijn. Misschien dat een halve dag in de karaf ook deze wijn goed zou doen. Nu
blijft een bittertje pregnant in de afdronk. In mijn aantekeningen staat:
Schreeuwt. Om eten.

Bric Du Liun  2006  Arneis, Del Tetto, Canale

Een passito wijn van een ongekende balans en harmonie. Complexe neus met overrijpe knoezels (kruisbes), véél honing, munt, lavendel. Mijn eerste impressie is perzik en abrikoos. In de smaak een associatie met amandelspijs. Gestoofde pruimen. Prachtige zuren en uitermate veel elegantie. Eindoordeel: dit is een perfecte meditatiewijn.