Overzicht blogberichten

Champagne van récoltant-manipulants
By in ,

Champagne van récoltant-manipulants

Champagne is een
van de meest gerenommeerde wijnen ter wereld. Met hele knappe marketing
machines die de roem van de drank steeds opnieuw impulsen geven. Die de
romantiek rondom de wijn versterken. Een drank om liefde mee te vieren. Grand
Prix zeges. Rob van Ginneken stelt daar een ontnuchterende visie tegenover:
champagne is de meest gemanipuleerde drank ter wereld. Ontstaan uit wat
moeilijk anders te typeren is als ‘meuk’: ondrinkbare zure witte wijn. Waaraan
drie keer suiker wordt toegevoegd om tot iets drinkbaars te komen. Vooral het
klimaat en de rijping op gistcellen stelt wijnmakers in staat om
uitgebalanceerde en complexe wijnen te maken, aldus Rob.  De proeverij is gebaseerd op een studiereis
naar het gebied. We horen tal van leerzame details: over het productieproces,
verschillende stijlen, de druiven. En staan stil bij vragen als: moeten we de
basiswijn voor champagne laten rijpen op hout of juist niet. We proeven wijnen
van récoltant-manipulants, wijnbouwers die druiven uit eigen wijngaarden
verwerken. De meeste komen uit de Montagne de Reims en Côte de Blancs. Vaak zijn
dit champagnes die alleen maar regionaal verkrijgbaar zijn, tegen
aantrekkelijkere prijzen dan de bekende huizen. Drink je ze na een bezoek ter
plaatse, dan heeft dat natuurlijk een extra charme. Récoltant-manipulants
champagne, noem ze gerust liefhebbers-champagnes. Fijn om in de kelder te
hebben.

Indrinker
Cava Castillo Perellada, Brut Reserva

Rob zet één
piraat in, een referentiewijn, Spaanse Cava. Gemaakt van macabeu, xarel-lo en
parellada. Een neus met wat gist, verfijnde bloemetjes en een sappige
smaakwaarin een granny smith appeltje naar voren komt, citruszuren dat goed in
balans is met een plezierig zoetje. Prima glas. In de serie erna staat een
Lanson champagne. Ik heb ze niet naast elkaar geproefd, maar ik drink deze Cava liever, die biedt
dan toch echt een uitstekende prijs/kwaliteit verhouding.

Champagne Crépaux,
Cramant, Grand Cru Blanc de Blancs

Producent
iets ten zuiden van Epernay, 100% chardonnay. Overtuigende appeltjes neus, ik
vind de champagne onstuimig in de mond met fraaie citruszuurtjes en ben vooral
blij dat de smaak lekker lang blijft hangen.

Champagne Paul
Déthune, Blanc de Noirs

Wijnbouwer in
Ambonnay, een Grand Cru gemeente in de Montagne de Reims, gemaakt van 100%
pinot noir. Hartendief van Rob. Dit is een eetlustopwekkend glas. Ik ruik
viooltjes in de neus en een impressie van groene planten, fraaie zuren in de
smaak en mooi nahangend. Frank is enthousiast over deze ‘leuke’ wijn: een rijke
neus, bijna exotisch. HansL is kritisch: té veel hout. Déthune is juist een
voorstander van hout, net als bekende huizen zoals Krug en Bollinger.

Champagne De
Carlini Millesimé 2002

Gemaakt van
pinot noir en chardonnay, ten minste 36 maanden gerijpt. De Carlini is
gevestigd in Verzenay, een Grand Cru gemeente in de Montagne de Reims. Frank
benoemt de neus als appel en gras, Just noemt aardbei, ik ruik aanvankelijk
niets – later associaties met boter, peer en meloen. Ook wat gist. De smaak is
breed met duidelijke finesse en verfijning. Duidelijke citruszuren in de smaak,
een heel compleet glas. Voor mij een van de mooiste van de avond. 

Champagne
Larmandier-Bernier, Cuvee Latitude

Producent uit
Vertus, het zuidelijke puntje van de Côtes de Blancs. Voortreffelijk glas met
een lichte kleur, frivole en verfijnde neus met peer en meloen. Opnieuw
citruszuren. Ik ruik ook wat vanille. Heel elegant en opwekkende smaak. Fijne
afdronk.

 

Een prima
proeverij.

 

Arbois en Jura: eigenwijze druiven, producenten en wijnen
By in ,

Arbois en Jura: eigenwijze druiven, producenten en wijnen

 
Stephane Tissot

Jura is met iets meer dan 2.000 hectares, een klein gebied. Alleen al Vouvray uit de Loire heeft zo’n omvang en Côtes de Bourg uit Bordeaux is ongeveer twee keer zo groot. In de dikke Guide de Hachette zijn zo’n dertig van de 1.400 pagina’s gewijd aan een combinatie van Jura, Savoie én Bugey. Gert Crum beschrijft de Jura in Proefschrift (augustus 2013) als een paradijsje voor de avontuurlijke wijnliefhebber. Eigenwijze druiven, producenten en wijnen. In een mooi gestructureerde proeverij zet Peter van den Besselaar een dwarsdoorsnede van de Jura neer. Met de lokale druiven Savagnin, Poulsard en Trousseau. Maar ook met Chardonnay. De Bourgogne is per slot van rekening maar een kilometer of 50 verderop. Maar de eigenwijze Jura geeft er toch zijn eigen draai aan.

Bij de wijnsociëteit openen we een proeverij meestal met een bubbeltje. Maar uit de Jura? Jazeker. Domaine Labet maakt van een deel van zijn oudere chardonnay-stokken een hele mooie Cremant du Jura. Goudgeel, kleine bubbels in het glas. Forse neus met brioche, walnoot en appelmoes. Mooie friszure aanzet, fijne mousse in de mond, licht zoetje er onder maar door het appel-rabarber zuurtje blijft het elegant. Een fraai glas.

De Savagnin is een van die typische Jura-druiven. We proefden hem pas nog in de typische Vin Jaune. In deze proeverij heeft Peter twee droge Savagnin’s neergezet. De bio-dynamische Arbois Traminer 2011 van Domaine André et Mireille Tissot is spekkie naar mijn bekkie.
Goudgeel, mooie neus met tropisch fruit, rozen, iets hout en vanille. Lichte aanzet en zeer licht zuurtje, mooie ontwikkeling in de mond naar rijp fruit, perzik, warm maar in een mooie balans en een aangename afdronk. Hele mooie wijn die doet denken aan de Rhône of beter nog aan de Savois Bergeron/Rousanne van vorige week.

Zijn counterpart, de bio Fleur de Savagnin 2010 van Domaine Labet (Côtes de Jura) heeft een heel ander karakter: Frisse neus met wit fruit, kruisbes en wierook. Friszure aanzet, groen, granny smith, citrus. Smaller, meer zuur en iets scherper dan de Arbois en een wijn die precies de andere helft van de proevers aanspreekt…

De Arbois Tradition 2010 van Benoit Mulin is ook weer zo’n eigenwijze Jura wijn. Niet alleen omdat de Chardonnay aangevuld wordt met een deel Savagnin, maar vooral omdat de wijn “sous voile” gemaakt wordt. Hij rijpt dan onder een laagje schimmelcellen, zoals de flor bij sherry. En volgens Hans lijkt de wijn ook op een fino sherry. Goudgeel, licht oxydatief in de neus, mooi fruit daar doorheen, boenwas en vernis. Typisch fijne fino-aanzet met licht zuur dat zich pas later ontwikkelt in de mond. Hazelnoot. Geen wijn voor elke gelegenheid, maar bij sushi zou hij prima passen.

In het rood verrast de bio-dynamische Poulsard “Vieilles Vignes” van Domaine A et M Tissot. Een “hate it or love it” wijn. Heel lichtrode kleur, troebel, iets bruine rand. Neus met bouillon, leisteen, mest en natte wol. Dat nodigt niet meteen uit tot lekker proeven. Maar de entrée is soepel en egaal, niet dik maar toch verrassend krachtig met licht rood fruit en een fijne uitgebalanceerde zoetzuur combi met een korte prettig beschaafde afdronk. De meningen waren scherp verdeeld met de lovers in de minderheid. Maar toch, als je écht blind zou proeven en de looks even vergeet…

Als uitdrinker had Peter een Vin de paille 2006 Côtes de Jura meegenomen, ook weer van Domaine Labet. Prachtige barnstenen kleur, oxydatieve neus met noot en stroop, zwoelzoete aanzet maar met een verhelderend zuurtje er onder. Rinse stroop, kaneel, concentratie. Een
mooie herfstwijn.

Een mooie Jura-proeverij met onbekende druiven en boeren die hun karakter als onderdeel van het terroir zien. 

Verslag en proefnotities Noël Geisen

Savoie: vederlichte wijnen uit een sprookjesdecor
By in ,

Savoie: vederlichte wijnen uit een sprookjesdecor

Onbekend terrein in
overbekend gebied: de Savoie. Pas in 1860 formeel aan Frankrijk toegevoegd.
Daarvoor onafhankelijk, of deel uitmakend van het koninkrijk Sardinië.Wordt hier wijn gemaakt? In
de bergen? Waar tot midden april geskied wordt? Heeft de zon hier zoveel kracht
om druiven te laten rijpen? Jazeker. Op de lagere hellingen, met de juiste
ligging, in de beschutting van de bergen is het een perfecte rijpingsplek. Het
is de eerste keer dat we dit gebied systematisch proeven. Vederlichte wijnen,
autochtone druivenrassen, in een sprookjesachtig decor.

 

 

Noël Geisen ging voor ons op
onderzoek uit en presenteerde een perfect opgebouwde proeverij. Het begint met
feestelijke rosé-belletjes van stokoude gamay
(1919!). Speels zoetje voor notabene zeven euro vijftig, ter plekke bij
wijnmaker Carrel. “Waarom maakt hij dit?”, verzucht Noël. Het antwoord volgt
bij de laatste serie rode wijnen.

 

In de volgende set van 3
staat de jacquère centraal. Een druif
met twee gezichten: ongecompliceerd, goed voor vederlichte wijnen, weinig
alcohol, geen hout nodig, wortelt het liefst in mergel en kalk, kan terroir
goed weerspiegelen en geeft de lichtheid een minerale ondertoon. De schaduwzijde:
makkelijk te telen, hoge opbrengsten, bulk zonder focus, goed voor vermouth en
in of bij raclette. De Liebfraumilch van de Savoie (met een zelfde soort
reputatieschade voor het gebied). De meningen van de proevers lopen uiteen:
veel zuren, kruisbessen, hazelnoten, groene appel, vegetaal. We moeten
duidelijk wennen aan die vederlichtheid, gebottelde berglucht met iets zepigs, plus
vlierbloesem of is het acacia? Het merendeel van dit proefgezelschap houdt van
meer kracht en structuur.  

En men wordt op de wenken
bediend door de volgende serie. Eén keer bergeron
(roussanne) en twee keer altesse. De roussanne scoort hoog: (kwee)peer, boterig, hazelnoot, romig,
kracht, mooie zuren. Noël is blij: “als ik dit type wijn uit de Rhone inzet
zijn jullie nooit zo enthousiast, dan is het vaak ‘te weinig zuur, te log’”.
Punt gemaakt! De wijn is gemaakt door Jean-François Quenard. Een telg uit een
bekende wijnmakersfamilie in Chignin. Er zijn drie takken Quenard in dit dorp
die er toe doen: André & Michel, Jean-Pierre & Jean- François en
Raymond. Zo zijn we weer terug in dorpse sferen. De Savoie moet het hebben van
families die het zoeken in kwaliteit, kleinschaligheid en eigenheid van
terroir.

 

De beide altesses zijn ook krachtig, maar gaan
meer in de richting van honing, abrikozen, bloemen. De eerste wijn is niet
opgevoed op hout en behoudt daardoor een citroentjesfrisse finale, de tweede
wijn heeft de zuren ingewisseld voor amandelspijs, caramel, overrijpe vijg en
gebakken boter. De maker van de beide altesses
is Eugène Carrel uit Jongieux.

 

De verrassing van deze
wijnmaker is de gamay uit de volgende
serie: Cuvee Prestige VV. Fruitig (bakken rood fruit), vrolijk, diepte,
evenwichtig in alle facetten; die fles is leeg voor je er erg in hebt. Carrel
maakt een heel goede rode wijn waar je stil van wordt, en het restje van die
stokoude stokken gaat in de bubbels. Vrolijkheid en prestige samen!Meer van dit soort
ontdekkingen graag. Gaat heen en verken die alpiene
wijnen.
Zwitserland wacht. Aosta is terra
incognito
.Maar wacht, volgende week
trekken we noordwaarts de donkere wouden van de Jura binnen. Had Pasteur, de
aartsvader van de vergisting, daar geen wijngaard?Onderzoekt alle dingen en
behoudt het goede. Goed gedaan Noël.

 

Verslag en proefnotities
Hans Lodewijkx

 

Spel met zuurgraad, restsuiker en alcohol
By in ,

Spel met zuurgraad, restsuiker en alcohol

We proeven Rieslings uit de Moezel. Het zijn emotiewijnen
voor Kees van de Wiel; zijn vrouw en hij bezoeken jaarlijks wijnbouwer Mano
Göbel. Ieder jaar legt Kees wijnen op in zijn liefhebberskelder. En ieder jaar geniet
Kees vele tientallen flessen Moezel. Deze wijnbouwer in Valwig bezit
wijngaarden op de Herrenberg. Het zijn zuivere wijnen, waarvan je rustig op een
terras lekker doordrinkt waarna je de dag erna toch fris ontwaakt. Het
interessante aan deze proeverij (twaalf flessen Herrenberg) is dat we kunnen
proeven wat het effect is van de keuzes van de wijnbouwer.

Zo proeven we een serie met een trocken spätlese,
spätlese halbtrocken en feinherb.

Die leveren het volgende beeld op:

Trocken spätlese / 11% vol / 8.0 gr restsuiker /
zuurtegraad 5.3

Spätlese halbtrocken / 10% vol /16.1 gr restsuiker /
zuurtegraad 5.4

Feinherb / 9,5% vol / 24.1 gr restsuiker / zuurtegraad
5.3

 

Bij alle geproefde wijnen 
heeft Kees deze gegevens vermeld. We proeven het effect van veroudering
(hoe proeft een 2011 spätlese trocken en een 2006 spätlese trocken) en
bijvoorbeeld ook drie jaargangen spätlese (2002, 2003 en 2005). Een leerzame
avond. We concluderen dat de droge wijnen niet de harten van veel proevers voor
zich winnen. Ik vind dat de wijnen prachtige heldere kleuren hebben en heel
zuiver zijn. Ze missen het concentraat van de topwijnen uit dit gebied, maar
wie deze wijnen enkele jaren oplegt kan een klein wonder beleven.

Weingut Göbel 2007 Riesling Herrenberg Spätlese Feinherb

Hartendief van Kees. Perzik in de neus, honingassociatie.
Wat ijzer in de neus (dat komt terug bij verschillende wijnen) en duidelijke
zuren. Lekkere wijn.

Weingut Göbel 2009 Riesling Herrenberg Spätlese

Ik vind deze wijn gesloten en te jong, dat komt vooral in
de neus tot uiting. Paul ruikt meloen, perzik en honing, ik ruik alleen een
gesloten wijn. De smaak daarentegen neemt mij voor de wijn in: interessante
zoetheid, duidelijk Granny Smith tonen op de tong. Lage alcoholgraad.

De spätlese serie 2002, 2003 en 2005 is erg mooi. Wat we
regelmatig terugproeven zijn appeltjestonen, ijzer, mineralen en amandelen. De
2003 heeft veel liefhebbers en is ook een hartendief van Kees. In deze wijn ook
wat ananas. In 2005 zit een mooie citrustoets. De  2002 munt uit in een goede balans, vind ik. De
neus heeft een prettige romigheid en mooi zoet/zuur spel. Voor mij heeft deze
wijn nog toekomst, Paul noemt de wijn volledig ‘op’. Naar mijn idee kan de wijn
echter zeker nog een jaar of vijf mee.

Weingut Göbel 2002, Riesling Herrenberg Auslese

Deze wijn mist de enorme rijkdom van sommige ausleses,
maar is gekarakteriseerd door een goede zoet/zuurbalans en perzik in de neus.
Honingtoets. Wijn met spanning.

Leerzaam Luxemburg
By in ,

Leerzaam Luxemburg

Luxemburg heeft ongeveer de helft van de oppervlakte van de provincie Noord Brabant. En maar een vijfde van ons inwonertal. Iets meer dan vijfhonderdduizend inwoners drinken gemiddeld meer dan 50 liter wijn per persoon. Ze hoeven maar iets meer dan 2 liter wijn te drinken om alles, werkelijk álles, te drinken wat er aan wijn in Luxemburg geproduceerd wordt. De simpele wijndruiven Rivaner en Elbling staan op een belangrijk deel van de 1.300 hectare wijnbouwland. Maar er is meer: 180 hectare Auxerrois, 177 hectare Pinot Gris en 160 hectare Riesling. Chardonnay is een curiositeit (15 hectare), net als Gewürztraminer (18 hectare). Naar rode
wijn van Pinot Noir (89 hectare) moet je zoeken. Niet alle Pinot Noir wordt rood, want we drinken bij deze proeverij een dorstlessende wit gemaakte wijn. Over de hele linie zijn de wijnen uitermate zuiver.

Willem Jan Withagen maakte een cabriotocht langs de Moezel en stelde precies vast wáár interessante zuidhellingen liggen. We proeven elf wijnen, beginnend met een fraaie Cremant
en eindigend met een goddelijke Vin de Glace. Ook staan we stil bij de wettelijke eisen en het kwalificatiesysteem.

Auxerrois Grevenmacher Fels 2012, Domaine Clos de Rochers (GPC)

Hartendief van WJW. De druiven zijn handgeplukt, waarbij selectie is toegepast. De oogst liep door tot in oktober. Bleekgele kleur, zuivere neus met enorm veel fruit. Wit fruit, grapefruit en een lichte
jasmijntoets. Ik herinner me dat wel jaren geleden deze wijn blind proefden en onder de indruk waren – een geweldig goede ambassadeur van Luxemburg. Piepklein zoetje en prettige zuren in de mond. Een speelse wijn.

Riesling Stadtbredimus Dieffert 2011, Domaine Vinsmoselle (GPC)

Ingetogen neus, verfijnd met een stoffige toets. Jasmijn geparfumeerd. Ook wat citrus. Goede balans en medium concentraat. Goede verhoudingen tussen zuur en fruit, zegt Henk, die de wijn mooi en elegant typeert.

Riesling Grevenmacher Fels 2012, Domaine Clos de Rochers (GPC)

Lichtgeel en strakdroog, zegt Kees, die ook wat boenwas en kruisbes ruikt. Rob noemt de wijn mooi, echt mooi zuiver. Die zuiverheid in de neus staat ook in mijn aantekeningen, én de kruisbes in de neus, net als een spannende smaak met lichte mineralen. Knappe wijn.

Gewürztraminer Machtum Ongkâf 2011, Jean Schlink-Hoffeld (AC)

Hartendief van WJW. Ik droom een fraai Thais gerecht bij deze wijn. Tikje romige neus met mooie kruidigheid. Mooi bittertje en goede balans.

Riesling Vin  de Glace 2004, Domaine Clos de Rochers (GPC)

Bijzondere wijn. Geoogst bij min 8 graden Celcius. 280 gram restsuiker per liter. Super oudgoud kleurig. Weelderige wijn met honingtoets en Rubensiaanse balans. Een meditatiewijn waarvan 360 flessen zijn gemaakt. Goddelijke nectar.

Werkavond: nieuwe impulsen geven aan kwaliteit
By in ,

Werkavond: nieuwe impulsen geven aan kwaliteit

Tijdens de werkavond is een dialoog gevoerd om nieuwe
impulsen te geven aan de kwaliteit van de proeverijen. Het bestuur wil méér
accent leggen op kwaliteit en kennisvergroting. We proefden ontdekkingen van de
leden.

Trouvailles

Klevener de Heiligenstein 2011, Domaine Dock, Alsace

De druif is bijna weggeweest, er waren nog maar enkele
hectares. Maar deze autochtone druif is gelukkig weer opnieuw aangeplant in de
Elzas. In de neus veel fruit (abrikozen, perzik) en bloemetjes. Heel prettig
glas wijn met een klein zoetje en veel rondeur.

Lagrein 2008, Linticlarus, Tiefenbrunner, Alto Adige

Cederhout duidelijk te ruiken in een neus waar ik heel
vrolijk van raak, wat een rijkdom! Laurier en wat rood fruit. Prachtig glas
wijn met héél zacht rood fruit, een fluweeltoets, licht zoethout.

Cannonau
di Sardegna 2008 Riserva, Antichi Poderi Jerzus, Sardegna

Zwarte bes, gestoofde kers, veel fruit, wat mineraal en
drop-associatie in de gearomatiseerde neus. Voor mij de meest verfijnde wijn
van de proefavond, deze trouvaille uit Sardinië. Een geweldig voorbeeld van een
compleet uitgebalanceerde wijn.

Bopparder Hamm Mandelstein 2009 Riesling Spätlese Feinherb, Matthias
Müller, Mittelrhein

Zeer zuivere riesling, romig in de neus en elegant. Honing.
Excellente zoet/zuur balans. Genieten!

 

Rosé van terras naar tafel
By in ,

Rosé van terras naar tafel

Wijnliefhebbers
hebben misschien wel tien witte wijnen in huis en vaak wel twintig of meer rode
wijnen. Maar rosé? Misschien een of twee soorten. Als de omstandigheden goed
zijn – warm weer, terrasweer – trekken we die open. En drinken de wijn door bij
een salade, een visje. Wellicht bij wat worst of kaas. Rosé is een
niet-moeilijk-doen-wijn. Het is ook een voor-iedereen-compromis-wijn. Kiezen
disgenoten verschillend: vis en vlees, dan is rosé (vooral goede rosé) een
passende wijnkeuze als je een hele fles wilt bestellen. Er is véél meer te
onderzoeken en te vertellen over de combinatie van rosé en spijs. Martin
Berkelmans zet ons zijn favoriete rosés voor, hij heeft zich goed voorbereid.
En we proeven steeds twee wijnen bij één gerechtje. Ik vind het fascinerend dat
zo’n gerecht de wijn vlakker kan maken of juist een beetje optillen en
aantrekkelijker kan maken. Ook vind ik het leuk dat we bijzondere rosé proeven,
uit champagne, uit de Bekaa Vallei Libanon, uit Bandol, uit Palette. Een mooie
afsluiting van het seizoen.

 

Champagne Rose
Mailly Grand Cru

Hartendief
van Martin. 90 % Pinot Noir, 10 % Chardonnay. Sebastian ruikt wat rozen, ik
ruik druiven en licht gist. De kleur is zalm. Ik verwacht al een licht zoetje,
maar de smaak is fraai droog met stevige mousse en hoge bitters. Erg mooie
champagne, voor enkele proevers meteen de mooiste wijn van de avond!

Crostini,
humus, aubergine, burrata , tomaat en basilicum cress
  

2011
Rose Spatburgunder, August Ziegler, Pflaz

Hartendief
van Martin. Het domein is drie maal uitgeroepen tot beste wijngoed van
Duitsland, in 2006, 2008 en 2009. Aparte wijn en leuk! Zegt Rob. Ook Henk
betitelt de wijn als apart en voor hem veruit de beste combinatie met het
gerecht. De kleur is framboosrood, in de neus wat bloemen en een
zweetluchtje/mineralen, smaak met fraaie bitters.

2010
Quinta do Portal rose, Douro Portugal
                                                  

Gemaakt
van tinta roriz, touriga nacional, touriga franca      . Zalm kleur, vuursteen in de neus en een liefelijke, zachte
aandronk, mild karakter, mooi concentraat. Toos noemt kruidigheid als
karakteristiek, Nello vindt de wijn goed combineren met de aubergine.

San
Danielle, bietensalade en mandarijnsalie

2012 Castello
Banfi Rose Centine, Toscane
                                                 

Gemaakt
van sangiovese, cabernet, merlot. Mineralen in de neus (ook weer zo’n
zweetlucht-impressie), rondeur en goede zuren, hap sap met slikreflex. De wijn
combineert prachtig met het gerecht, vooral door de mooie zuren.                                                                                                                              

2012 Tasca d’ Almerita Regaleali,
Sicilie
                                                                                 

Gemaakt
van nerello mascalese. De wijn heeft iets meer spel dan de vorige rosé, kruiden
in de neus, rondeur en hogere bitters. Het gerecht maakt de wijn iets vlakker,
vind ik.

Bataatsoep,
snow crab, munt en wortel

2011
Domaine de la Courtade, Provence

Gemaakt
van mourvedre, grenache, tibouron. Zalm kleur, neutrale neus. Sebastian ruikt
echter framboos en aardbei. Zachte aandronk, bescheiden zuren, nogal liefelijke
wijn met mooie bitters in de afdronk.                                                                                                                                                                                         

2012
Soliluna, Cariñena, Spanje
                                                            

Gemaakt
van garnacha. Karaktervol glas, ik mag deze wijn wel, het is een pittig glas.
De kleur is waterverf framboos. Een klein stinkertje in de neus. Mineraal in de
smaak en heel prettig spel in de mond. Het soepje geeft een prettige explosie
van smaken in de mond, de combinatie blijft wat tegendraads.           

Langzaam
gegaard buikspek, koolrabi, appel, rozijn

2009 Chateau Simone, Palette

 

Gemaakt van 45% grenache,
30% mourvedre, 5% cinsault en 20% variaties van syrah, castet, manosquin,
muscat. Onbestemde neus, staat in mijn aantekeningen. Maar Claartje ruikt
oosterse kruiden en Berry rood fruit, stro en hooi. De smaak heeft goede zuren
en een goed bittertje. Just ruikt kamperfoelie en nootmuskaat. Gerard noemt de
combinatie mooi, en daar ben ik het helemaal meer eens, de wijn verbetert in
deze combi!

 

2012 Pibarnon, Bandol

 

Gemaakt van 50% mourvedre
 en 50% cinsault. De mourvedre geeft de
wijn kracht, diepgang en bewaarpotentieel, de          tweede
druif staat voor fruit en sensualiteit. Ik geef de voorkeur aan deze wijn in de
serie: bloemige expressie met viooltjes, wat rabarber, elegante aandronk, veel
inhoud en de onmiskenbare slikreflex. Berry ruikt drop in de wijn, Hans
vlierbessen. De wijn harmonieert met het gerecht.  

           

Kempen-lamsschouder,
couscous en yoghurt-munt

2004
Chateau Musar, Bekaa  valley, Libanon

Gemaakt
van cinsault. Zalmkleurig, oxydatieve neus en dat is niet voor iedereen lekker.
Rob noemt de wijn interessant, Claartje prijst de combinatie met het gerecht en
de muntsaus. Dit is inderdaad een gastronomische wijn door de hoge bitters. Een
van de mooiere wijnen van de avond, voor mij.                                                                                                       

2011 Massaya classic, Bekaa valley, Libanon

 

Dit is een heel andere
wijn, gemaakt van 30% syrah, 30% cabernet sauvignon en 40% cinsault. Waterig
lichte kleur, héél goede balans, fruit en goede zuren, ik vind dit een
ontzettend mooi glas wijn.

 

Creme suisse, fruit van het seizoen en
vlierbloesemijs

2012
Moscato, “ Rosenkonig”, Alto Adige Tiefenbrunner

Gemaakt
van Moscato rosa. Dit is gewoon te lekker, het combineert voor mijn gevoel
slecht met het op zichzelf prachtige dessert, daardoor vervlakt de wijn. Ik wil
deze wijn op zichzelf genieten, nagenieten van de gerechten, de namiddag, het
gezelschap, het is een meditatieve wijn. Prachtige neus met boerderij rozen,
van die geurige. Later ook rozebottel, pioenroos en kruiden. Prachtige balans,
harmonieus zoetje en klein bittertje in 
de afdronk.

Is het genot groter als je plezier uitstelt?
By in ,

Is het genot groter als je plezier uitstelt?

Wijngaarden van Château Montrose grenzen aan de Gironde rivier

Is
het genot groter als je plezier uitstelt?
Intrigerende vraag.
Organisatiepsychologen stellen dat uitstellers van activiteiten minder
doelgericht zijn. Uitstellers hebben niet zo veel zelfdiscipline en zijn genotzuchtig.
Ze verliezen lange termijn doelen uit het oog als zich pleziertjes op korte
termijn aandienen. Maar wijndrinkers stellen juist drinken uit om hun genot te
vergroten! Oplegwijnen hebben een leven: ze moeten tot volle wasdom komen. Het
wijninformatiecentrum geeft een overzicht van wijnen die zonder problemen een
jaar of tien kunnen worden opgelegd, klik HIER.

 

De
echt grote wijnen uit de Medoc zoals we in de proeverij drinken, de Grand
Seigneurs, hebben uit grote jaren de potentie om twintig tot dertig jaar oud te
worden. Dat is vooral leuk als zo’n fles op tafel kan komen om een feest luister
bij te zetten: een 18e of 21e verjaardag, verloving,
trouwerij, koperen of zilveren bruiloft. Het heeft iets magisch om gebottelde
zonneschijn uit jouw geboorte- of trouwjaar te drinken.
Maar zolang hoeven we
niet te wachten. Wijn heeft charmes in alle fases van rijping. Alleen al in de
neus zijn drie fases te onderscheiden: het primaire, secundaire en tertiaire
aroma. Het primaire aroma komt van de druif: 
fruitige, florale en minerale geuren. Het secundaire aroma komt van
omzettingen tijdens de vergisting en de opvoeding van de wijn, zoals
botergeuren van de malolactische zurenomzetting of de kruidige, gebrande tonen
van rijping in nieuwe houten vaten. Het bouquet dat ontstaat door invloed van
zuurstof en ouderen, zoals herfstbos, noten, truffel noemen we het tertiaire aroma.

Henk
Vermeer brengt een schitterende proeverij op tafel van Bordeaux wijn, met drie
series van steeds een oude en jongere jaargang. En drie series met wijnen in
dezelfde levensfase.

Château Grand-Puy-Lacoste, Pauillac 5e Grand Cru
Classé

Door cabernet
sauvignon gedomineerd domein, met goede reputatie, koopwaardig en goed geschikt
om te rijpen. De 38 jaar oude 1975 brengt veel discussie los, sommige proevers
waarderen deze jaargang nu niet meer. Anderen prijzen de belegen neus met
herfstbos en vuursteen en vinden  de wijn
genietbaar. De 15 jaar oude 1998 is herkenbaar familie, dezelfde vuursteen
impressie in de neus, nu ook met sigaren, pruimen, laurier.

 

Château Lagrange, St. Julien  3e Grand Cru Classé

We proeven
de 35 jaar oude 1978 en de 10 jarige 2003. Uitermate interessant, omdat dit
domein in 1983 is overgenomen door het Japanse Suntory, die met enorme
investeringen dit domein weer op het Grand Cru niveau bracht. In de oude wijn
maken cabernet sauvignon en merlot ieder 50% uit van de wijn, in 2003 is het
aandeel cabernet sauvignon omhooggebracht naar 66%, merlot teruggebracht naar
27% en aangevuld met 7% petit verdot. De 1978 heeft een tuilé kleur en
klassieke neus met een truffel impressie. De neus is mooier dan de smaak. De
2003 neemt mij voor zich in, wat een mooie wijn is dat! Rood zomerfruit in de
neus, eucalyptus en pruimen, zwoele aanzet, in de mond krijg ik de slikreflex
(niet spuwen!) en mijn eindoordeel is dat dit een elegant glas is. Lagrange en
zijn tweede wijn Les Fiefs de Lagrange… wijnen om naar uit te kijken.

 

Château Lynch Moussas, Pauillac 5e Grand Cru Classé

 

We proeven
de 35 jaar oude 1978 en de 12 jaar oude 2001. Hier is het aandeel cabernet
sauvignon (75% in de 1978, aangevuld met 25% merlot) teruggebracht ten faveure
van de merlot (40% merlot in 2001, 60% cabernet sauvignon). De 1978 heeft
duidelijke oxytonen in de neus en mist voor mij alle charme. De 2001 is vol van
leven, kardinaalrood met een neus van mineraal, vuursteen en een rulle smaak,
vol en goede balans. Aantrekkelijk.

 

Bij de
jongste jaargangen hoor ik de meeste proevers zeggen: waarom zou je die nog
bewaren?
In mijn kelder krijgen de wijnen niet de gelegenheid om zo heel oud te
worden, zegt Henk glimlachend. Deze eerste drie series leren dat tussen zo’n
zeven en vijftien jaar een mooie drinkperiode is voor de bescheiden Grand Cru
Classe’s. Wie wijnen echt láng wil opleggen, meer dan twintig jaar, kan zich  het beste tot de topwijnen beperken. Die heeft
Henk in de laatste drie series gezet en dat levert een explosie van
*-sterretjes op in mijn aantekenschrift. De gerijpte topwijnen  bieden het beste dat de wijnwereld te bieden
heeft.

 

Château Prieuré-Lichine 1998, Margaux 4e Grand Cru
Classé

Cabernet sauvignon 52%, Merlot 39%, Cabernet franc 4
%, Petit verdot 5%.Mooi
glas wijn, nu vijftien jaar oud. In de neus kruidig, mineralen, cederhout,
zoethout. Nog krachtig en met hoge zuurgraad, luchtige Margaux concentratie.

 

Château La Gaffelière 1998, Saint Emilion Premier
Grand Cru Classé

Merlot 65%, Cabernet franc 30 %, Cabernet sauvignon
5%.Stallucht in de neus
en ook tonen van tabak, drop en fruit. Hap sap smaak, vol spel en rondeur, in
de neus later ook mineralen en kersen. Stevige wijn.

 

Château Magdelaine 1989, Saint Emilion Premier Grand
Cru Classé

 

Interessant
buurdomein van Château Ausone. 90% Merlot en 10% Cabernet franc. Waanzinnig
mooie wijn op dit moment, voor mij maximale score van drie *-sterren. Frank
noemt de smaakexplosie in de mond en heerlijke balans. Paul benoemt drop,
zoethout, bramen en een pepertje. Mijn aantekeningen: dakpannenbruine kleur,
kruidige neus met laurier. De smaak imponeert: door evenwicht, door balans,
door fluwelige structuur en verfijning.

Château Branaire Duluc-Ducru 1989, Saint Julien 4e
Grand Cru Classé

Cassis,
kers, viooltjes, pruimen en later ook mineralen. De wijn heeft elegantie en
souplesse, er zitten fraaie zuren in de smaak en veel spel in de smaak. Rob
noemt de Saint Julien spannender dan de Saint Emilion. Paul ruikt ook mint,
leer en zoethout. Frank brengt de noblesse van deze wijn heel mooi onder
woorden: mocca en mint, zwart fruit in de neus, verfijnde wijn met satijn
mondgevoel, stijlvol.

 

Château Leoville Las Cases 1992, Saint Julien 2e Grand
Cru Classé

 

Hartendief
van Henk. Flinke dialoog over het jaar, geen topjaar. Maar met deze wijn is ook
weer duidelijk te zien dat een niet groots jaar wel uiterst lekkere wijnen kan
opleveren. Je zou bij wijze van spreken 2012 een klein kistje van zes weg
kunnen leggen, dan betaal je voor deze wijn zo’n 110 euro per fles – met de
zekerheid dat je een wijn koopt die twintig tot dertig jaar meegaat. Ik snap de
hartendief van Henk, want dit is een klassiek mooi glas. 21 jaar oud. Drop in
de neus, eucalyptus en later ook laurier. Mooie rondeur in de smaak, klassiek
en verfijnd.

 

Château Montrose 1995, Saint Estephe, 2e Grand Cru
Classé

 

Hartendief
van Henk. Hiervoor geldt hetzelfde als voor de vorige wijn: een zekerheid als
je wijn echt lang wilt opleggen. De voorkoop 2012 doet nu zo’n 75 euro per
fles. Deze 18 jaar oude wijn heeft zoethout en sigarenkistjes in de smaak,
chocolade en espresso, echt lekker! De smaak heeft zowel souplesse als een aantrekkelijk
concentraat, een voluptueuze wijn met mooi kreupelhout in de nasmaak. Voor mij
ook maximale score van drie *-sterren.

Deze proeverij
is een echte belevenis, Henk, magnifiek!

LIBERTÉ, EGALITÉ, FRATERNITÉ
By in ,

LIBERTÉ, EGALITÉ, FRATERNITÉ

Moulis – Château Poujeaux

Met de titel “liberté, egalité, fraternité” verraadt Just Krijn
vooraf niet veel over het eigenlijke thema van zijn proeverij. Frans ligt voor
de hand maar dan? Just heeft de proeverij samengesteld tijdens zijn laatste
(vlieg)vakantie in Frankrijk. Maar tegenwoordig mag je geen vloeistoffen meer
meenemen in de handbagage. Dus hups alle kleren in de al uitpuilende handbagage
en alle wijn in de koffer… De flessen zijn heel aangekomen en staan nu op de
proeftafel.

 

Liberté

Just gebruikt een “vrije” interpretatie van het thema “Liberté”:
de indrinker is geen wijn maar een cider. Zoals de proevers onmiddellijk
concluderen na alleen maar geroken te hebben. De goudgele, bijna oranje Cidre
“Les Goelleries – Brut” (huiscider van Leclerc)
is meteen herkenbaar door zijn
frisse maar forse appelmoesneus. De appelsmaak is verfrissend. Leuk om weer
eens te drinken!

 

Egalité

Just zet twee witte wijnen neer onder het thema “Egalité”
met als interpretatie: het zijn beide koopjes (Tursan “Secret
Eugenie Blanc”

en een Graves “Esprit de Graman”. Beide wijnen bevatten een
flink deel Sauvignon Blanc (30% resp. 40%) en dat is te ruiken. Wit fruit,
kruisbes, een beetje zweterig, duidelijk herkenbaar. Maar in de smaak zijn ze
totaal verschillend. De Tursan (30% Gros Manseng, 40% Baroque) is tamelijk fors
in de zuren en in de bitters. De aanzet van de Graves is zacht-zwoel en de
zuren komen pas later binnen (40% Semillon, 20% Muscatel. De voorkeur van de
proevers is zoals gebruikelijk weer verdeeld in een zuur en een zwoel kamp… In
de volgende serie “rode egalité koopjes” staat 2x Tursan’s rood met hoofdrollen
voor o.a. Cab Franc en Tannat. De proevers hebben wat moeite met de volgens
Just “typische hardheid” van rode Tursan. En de derde “egalité”serie laat zien
dat het ook anders kan. Just zet twee knap gemaakte Baskische wijnen neer.

De
“Mendia Rouge Irouleguy 2011” is halftransparant purper, framboos en lactisch
in de neus maar smakelijk als een warme jammige pinot. Niet complex, maar de lichte
zuren en de laurierdrop in de afdronk maken dat de wijn niet log wordt. Zo zie
je hoe met moderne methodes een jong drinkbare tannat/cabfranc wijn gemaakt kan
worden! De tweede wijn uit de serie is de “Cuvee Pantxo Ameztia Irouleguy 2010”,
een stuk complexer en geen allemansvriend. Flinke stal in de neus. Jan-Willem
proeft potlood en lijm, Gerard signaleert de stevige bitters. Zowel de eerste
als de tweede wijn uit deze “moderne” serie wordt goed gewaardeerd.

Fraternité

De wijnen in dit thema worden meteen als Bordeaux herkend.
Claartje benoemt in de roodbruine, halftransparante wijn de typische geuren en
smaken als eucalyptus, rook, laurier, drop, rood fruit en een zachte rondheid.
Het blijkt een 5e Cru Pauillac: Château Pedesclaux 2006. Een mooie
elegante wijn en hartediefje van Just. De tweede wijn in de serie is een
Pomerol: Clos René 2006. Proeven blijft moeilijk, ik heb deze wijn een paar
dagen geleden nog in het glas gehad maar geen schijn van kans dat ik hem
herken… Ook de Pomerol heeft iets evolutie in de kleur. De neus is kleiner dan
de Pauillac, de aanzet is fraai rond met veel lakritz en een mooie afdronk in
een herfstige stijl. De zuren zijn nog zeer duidelijk aanwezig.  Komt misschien door het flinke aandeel Cab
Franc en Malbec.

In de laatste serie staan Château Poujeaux 2008 en 2006. De
gelijkenis (fraternité…) tussen de wijnen valt op: donkerrood met een bleke
rand, beetje jodium, laurier, kers in de neus. Elegante, iets zure aanzet, rood
fruit, tanninerijk. Maar de 2008 (hartendiefje van Just) wordt beter
gewaardeerd: meer body en meer zuur dan 2006. Het valt overigens wel op dat de
2006 bdx-wijnen allemaal vrij snel rijpen…

 

De uitdrinker krijgt extra credits van de proevers: een
bijzonder fijne Pacherenc du Vic-Bilh “Pacherenc de la Saint Martin Vin
Moelleux” 2011
. Goudgeel glanzend met een groen zweem, jonge neus,vendage
tardive achtig type, grapefruit in de smaak, niet overdadig zoet. Heel fijn. De
gebruikte druiven zijn typisch voor Sud-Ouest: Arrufiac, Courbu, Manseng,
Semillon. Je drinkt het niet elke dag 😉

Het was een fijne avond met interessante overeenkomsten
binnen de series, elegante wijnen en een interessante interpretatie van het
adagium van de Franse Revolutie.

 

Verslag en proefnotities Noël Geisen

 

Fundamenteel aandacht voor wijnproeven
By in ,

Fundamenteel aandacht voor wijnproeven

Hans
Lodewijkx deelt met ons de bevindingen over de muze en de wijn (zoals dit filmpje van de positivoos) en kiest voor een avond met fundamentele aandacht voor het proeven en
beschrijven van wijn. We lopen uit in de tijd. En toch komen we tijd tekort… Hans’
research naar aromawielen en proefsystemen doen we geen recht, we moeten er nog
veel meer over dialogiseren. Want de dialoog maakt veel duidelijk. Ik bedenk
bij een wijn vaak een gelegenheid. Is een wijn héél licht in de proeverij,
bijvoorbeeld een speelse pinot noir, dan waardeer ik die wijn mt in mijn
gedachten een zomerse lunch. Of de door Nederlandse wijnbouwers gemaakt
indrinker, Domaine de Marotte 2012, cuvée Luc van viognier, rousanne en
grenache blanc…te veel bitters naar mijn zin… maar prima aan tafel, dunkt mij.
Zó mag je een wijn niet beoordelen, zegt HansH streng. Je moet de wijn gewoon
op zijn merites in de proeverij beoordelen, objectief! Iedereen proeft dus met
een eigen referentiekader. Waarom zou je niet mogen proeven met een gelegenheid
in gedachten? Deze wijn drink ik graag vanuit mijn bubbelbad, grapt Berry. Of
neem het  begrip van zuren. HansL
verhaalde over een koffieproeverij, waarbij maar liefst vijftien begrippen
werden gebruikt om de ‘acidity’ te definiëren. Van ‘mild’ tot ‘delicate’, van ‘tart’
tot ‘tangy’. Rob vertelt bij een wijn dat hij punten in mindering heeft
gebracht vanwege de hoge, in zijn ogen te hoge, zuren. Ik proef die wijn en
denk er meteen bij – oef, wat een mooie aperitiefwijn, eetlustopwekkend… We
beoordelen dezelfde kwaliteit dus heel verschillend. Enfin, we kunnen
vaststellen dat we nog legio proeverijen kunnen stilstaan bij de techniek van
proeven en benoemen. Boeiende proeverijen, zoveel is zeker.

 

Serie Pinot
Blanc

Pinot d’Alsace
2010, Marcel Deiss

Een
oudgoudkleurige wijn, iets dat ik helemaal niet verwacht bij deze druif. Ik
ruik nauwelijks iets in de neus, maar andere proevers noemen boenwas, honing en
citrus. Dan is de wijn in de mond heel verrassend: ik vind dat we héél veel
wijn proeven, de wijnbouwer heeft alles uit de druiven geperst dat erin zit:
hoge bitters, vol en breed. Later proef ik ook een klein zoetje.

Ökonomierat
Rebholz 2010, Weisser Burgunder, Trocken S, Pfalz

Geelgroene
zweem. Ik ruik jasmijn, de neus is eleganter en expressiever dan de vorige
wijn. De wijn heeft veel inhoud en – best belangrijk – een hoge hap sap
slikfactor. Voor ik er erg in heb, is de wijn doorgeslikt in plaats van
uitgespuwd. Mooie zuren en hangt lang na. Ik geef de voorkeur aan deze wijn.

Serie
Albariño

Terras Gauda 2012, Rias Baixas, Abadiá de San Campio

De wijn stond
in een eerdere proeverij van Hans. De etikettenproeverij, Als voorbeeld van een
hoe-het-niet-moet-etiket. Maar zie: de wijnproducent schreef een wedstrijd uit
en heeft nu een prachtig etiket! Hartendief van Hans. Lichtgele kleur.
Expressieve neus met citrus en jasmijn. Volle rondeur in de smaak, veel smaak,
citrus zet zich door in de smaak. Uitstekende balans, goede zuren. Deze wijn
“klopt gewoon” is gezegd. Zo is het. Vief en levendig glas wijn.

Serie
Riesling

Ostertag
Riesling 2006, Heissenberg, Elzas

We proeven
dezelfde wijn, dezelfde wijngaard, hetzelfde domein maar wel van twee jaren:
2009 en 2006. Alle twee mooi, maar de 2006 geniet mijn voorkeur: goudkleurig, wow!!
Wat een bouquet: roomboter, vanille en banaan, petrol, volle smaak en pittige
zuren.

Serie
Riesling

Schäfer-Frölich
2009, Halenberg Riesling GG, Nahe

Twee riesling
wijnen van de Halenberg naast elkaar. Naast deze wijn van Schäfer-Frölich staat
en Emrich-Schönleber, ook van 2009. Die laatste is vief en levendig met een
expressief bouquet met mineralen (zweetvoetluchtje ook). De kleur van
Schäfer-Frölich is bleker en de neus komt bij mij wat gesloten over. Hóe kom je
erbij, hoor ik, want andere proevers ruiken tropisch fruit en ananas. De smaak
biedt zuren in de aanzet, de wijn is echt ‘true to type’ wat mij betreft. Ik
vind de wijn wat complexer en eleganter. Strakke wijn, strenge wijn, i love it.

Serie
Chardonnay

Lageder 2008
Löwengang chardonnay, Alto Adige

Schitterend
glas wijn, maar dat mag ook wel als ik de prijs hoor. Kruidige, expressieve
neus met vanille. Het botertje in de neus zet door in de smaak.

Serie
Riesling

Wehlener Sonnenuhr 2003, Spätlese, Joh. Jos. Prüm

Passievrucht
in  de neus, heldere smaak, goede balans…
nee, perfecte balans!

Braunenberger
Juffer-Sonnenuhr 2007, Fritz Haag, Auslese Goldkapsel

Hartendief
van Hans. Zo’n 10 hectare groot is deze topwijngaard, omsloten door de Juffer. Zo
staat in de documentatie van Hans, die veel werk heeft gemaakt van de
voorbereiding. In de documentatie staan ook de bekende drinkers die deze
wijngaard een goed hart toegenegen zijn of waren. Napoleon. Ja, het staat er
echt. En het Britse koningshuis. De berg kent hellingpercentages van 80% en
heeft een microklimaat. Er staan drie *-sterren bij dit glas wijn. Honing en
botytris in de neus. Tropisch fruit. Een doorslikfactor in het kwadraat. Toos
vat het kort en pakkend samen: goddelijke wijn.

We halen in
de dialoog over de wijnen graag ons gelijk, en dat resulteert in schitterende
formuleringen zoals: ‘in absolute zin
is deze wijn relatief eenvoudig’.
Waarop een van de deelnemers weer verzucht: ‘ach, het is goed om te proberen het
proeven te ijken… maar… mission impossible.’ Een mooie proeverij, waarbij we
fundamenteel aandacht geven aan het proeven en dus ook aan de formulering van
de proefervaring.