Overzicht blogberichten

Crozes Hermitage doorgeproefd
By in ,

Crozes Hermitage doorgeproefd

De grootste AC in Noord
Rhône, Crozes Hermitage met ruim 1.500 hectare wijngaarden, is het thuis van
een groep jonge wijnmakers met Nieuwe Wereld ideeën en houding. Dat schrijft wijnschrijver
Matt Walls in het wijntijdschrift Decanter. Hierdoor geïnspireerd selecteerde
Peter van den Besselaar 13 Crozes Hermitage, een wit en twaalf rood, om door te
proeven. De verschillen tussen de wijnen roepen aardig wat discussie op.

Crozes Hermitage is ‘un vin
democratique’, zegt wijnbouwer Natacha Chave. De wijn is goed verkrijgbaar en
heel toegankelijk, maar onderschat de wijn niet! Mede dank zij de bescheiden
herkomst is Crozes-Hermitage nu hét gebied waar experimenten plaatsvinden, de
Nieuwe Wereld in de Noord Rhône. Het heeft geen last van de excessen die de
Nieuwe Wereld twintig jaar geleden kende: jam-achtig druit, hoge
alcoholpercentages, 100% nieuw eiken. Dat wil zeggen: nu niet meer. Er is wél
de opwinding die de huidige Nieuwe Wereld ook karakteriseert: een open en
dynamische houding om het beste van de hedendaagse technologie en wijnmakers
methoden toe te passen. Hoewel Nieuwe Wereld qua houding, zijn de topdomeinen
eigenlijk vooral geïnspireerd door de beweging naar natuurlijke wijnen en
bio-dynamiek in vooral de Bourgogne. Er is een ontluikend aantal frisse,
elegante, aromatische wijnen die een bewijs vormen voor de unieke expressie van
de Syrah druif.

Crozes Hermitage 2012 Blanc,
Yann Chave

70% marsanne, 30% rousanne,
klei/kalksteen bodem, bgisch gemaakt. Dit is geen feest om te ruiken, zegt
Martijn. Dennen en citrus ruik ik, zegt Noël, om daaraan toe te voegen: dit is
een wijn die altijd tweespalt oproept, love it or hate it. Veel te jong is deze
wijn, zegt Paul, die bittere amandelen ruikt en proeft. Wijn van deze druiven
heeft niet zoveel zuur en is daar ook aan te herkennen. Ik merk dat ik de wijn
ná alle rode wijnen beter kan waarderen dan vóór de rode wijnen. De wijn doet
het goed bij de kaas.

Crozes Hermitage 2009
Domaine Belle, cuvee Louis Belle

Alle rode wijnen zijn
gemaakt van 100% syrah. Deze wijn vind ik lastig om te beoordelen, mijn
aantekeningen geven: ontoegeeflijke wijn, veel tannines en bitters, een beetje
boers en stoffig. Maar de meeste proevers zijn juist enthousiast. HansL benoemt
leverworst en wierrook in  de geur, een  gepolijste smaak, mooie zuren en elegant. Anke
ruikt aarde, rode bes en prijst de stevigheid in de wijn. Toos geeft aan dat de
wijn een stevige structuur heeft, ruikt chocolade en jam in de neus, en benoemt
de neus pakkend als ‘ontploffende vuursteen’. Domaine Belle is een
traditionalist. Het domein heeft 25 ha wijngaarden in 3 gemeenten. Larnage is
de enige gemeente in de Croze-Hermitage met een bodem met witte kalksteen klei:
kaolin. 38 hl/ha, 100% syrah, 16 mnd hout waarvan 15% nieuw, handgeplukt

Crozes Hermitage 2010,
Gilles Robin, cuvee Alberic Bouvet

Rendement liggen laag, in
2009 25 hl/ha., de druiven worden met de hand geplukt. Er wordt zeer weinig
zwavel gebruikt.  Albéric Bouvet wordt
niet gefilterd voor de botteling, eventueel is er klaring met eiwit. Het is een
wijn met goed bewaarpotentieel. Alle percelen gisten afzonderlijk, als de
stelen rijp zijn wordt 70% niet ontsteelt omdat deze steeltjes bijdragen aan
complexiteit. Nello ruikt tijm en rozemarijn, hij noemt de neus wat lomp maar
de smaak heel rond. Gerard prijst juist de mooie neus met zwart fruit en wat
zoetigs. Stevige zuren en prettige bitters, zegt hij. Ik vind de geur nogal
ingetogen, de wijn heeft een stevige smaak en goede balans.

Maxime Graillot

Crozes Hermitage 2012 Alain
Graillot

Deze wijn krijgt van alle
proevers positieve commentaren. Rob prijst de lekkere neus met specerijen (oa
kaneel), de sappige smaak en mooie smaakvoortzetting. Henk ruikt kersen en
tabak. Willem Jan denkt zelfs aan  zijn
indonesische kruiden, zoals djinten en peper. Mooi fruit, balans, een heel
fijne wijn. Mijn aantekeningen: chocolade en vuursteen in de geur, goed
concentraat, serieus glas. Moet zich nog ontwikkelen. De naam Graillot is nu
synoniem met Crozes-Hermitage, maar feitelijk zijn het ‘nieuwkomers’ in de
regio. Alain Graillot vestigde zich vanuit Parijs hier in 1985. Zoon Maxime
runt nu het wijnbedrijf, hij startte zijn eigen firma Equis in 2004 naast de
zorg voor het familiebedrijf. Hij streeft ernaar het visitekaartje te zijn van
Crozes-Hermitage met ‘authentieke, diepe Syrah aroma’s’. Wijndomein Graillot ontsteelt
de druiventrossen niet voor de fermentatie, ze zijn overtuigd dat de steeltjes
bijdragen aan de structuur en de levensduur.

Crozes Hermitage 2012
Laurent Combier

45 hl/ha, 100% syrah,
handgeplukt, vinificatie 10 maanden beton, stokken vanaf 10 jaar, terroir:
klein, kalksteen, kiezels, löss. Rob noemt dit ‘bijna Duits rood’ en typeert de
wijn als elegant. Henk vindt de zuren te dominant, prijst de neus met bessen,
cassis en rood fruit. Willem Jan ruikt gestoofd fruit, drop, munt en laurier.
Mijn aantekeningen: geparfumeerde geur, erg mooi en breed met naar mijn idee
wat amarene kersen. Fraaie zuren en lekkere souplesse. Biologische wijn.

David Reynaud

Crozes Hermitage 2011, David
Reynaud, Les Croix vieilles vignes

David Reynauds’ wijnbedrijf
ligt in een oostelijke hoek van het nieuwe zuiderlijke deel van de AC. Dit
grote vlakkere gebied bestaat uit plateaus van rode klei, zand en keien, van
een formaat dat niet zou misstaan in Châteauneuf du Pape. De rode en witte
wijnen die hier vandaan komen lijken wat rijker te zijn. Reynaud is een beer
van een vent met pretogen en een ontwapenende lach. Zijn verhaal is niet
ongewoon onder de nieuwe Crozes-Hermitage domeinen. Anders dan het westelijk
deel van de Noord Rhône was hier gemengde fruitbouw; je treft nog steeds oude perzik-
en abrikozenbomen aan tussen de wijnstokken. Zijn voorouders zijn al jarenlang
boeren die de druiven aan de lokale coöperaties verkochten. Toen zijn militaire
diensttijd erop zat in 2000, stopte hij de samenwerking met de coöperatie om een
eigen domein te creëren, Domaine les Bruyères, op bio-dynamische leest
geschoeid. Zijn wijnen zijn herkenbaar. Ze zijn een toonbeeld van de typerende
Syrah geuren, nogal floraal en peperig. De term natuurlijke wijn gebruikt hij
zonder scrupules, omdat hij nooit suiker, zuren of gist toevoegt en een
minimale hoeveelheid sulfiet. Hij heeft een gevoel voor experimenteren dat
minder voorkomt in andere delen van het Rhônegebied. Zijn wijnbedrijf is als
een speelplaats: betonnen eieren voor de fermentatie, verticale persen voor de
rode wijn en een opmerkelijk succesvolle cuvée Entre Ciel et Terre, die
helemaal zonder sulfiet is gemaakt, vooral om zichzelf te plezieren. Van David
Reynaud proefden we de 2012 reguliere cuvee; expressieve spannende neus met
hoge zuurgraad. Nello typeert deze wijn met ‘een balsamische neus, medicinale
mond’. Ik val wel voor deze vieilles vignes 2011: een geurige neus met mooi
rood fruit en vanille. Liefelijke, elegante smaak, beloftevol. Gerard noemt de
kleur inktig, ruikt sigaren en zoete framboos, hij benoemt de krachtige zuren
en oordeelt de wijn als aangenaam.

We weten: dezelfde druiven
kunnen in handen van een wijnbouwer heel verschillende wijnen geven, dat is wat
we hier ook zien. De mening van onze proevers over de traditionalisten is meer
consistent dan de opvattingen over de vernieuwers.

Trouvailles!
By in ,

Trouvailles!

Een proeverij
met liefhebberswijnen. Bij iedere geproefde wijn staan *-sterretjes in mijn aantekeningen.
We proeven blind en dat bepaalt onze stemming enorm. Verrassing en ongeloof als
we een wijn hadden moeten herkennen. Verrassing en verrukking als we een wijn
na de proef op de tong nóg beter willen leren kennen. We proeven heel diverse
wijnen, van vrijbuiter Alexandre Jouveaux’s vin de table tot Grand Seigneur Boyd-Cantenac, van
de uitdager van de gevestigde orde tot de welhaast versteende elite.


Borgo Molino
2011 Prosecco de Valdobbiadene, Brut Millesimato

Gemaakt
van  geselecteerde Glera druiven die zijn
geteelde op de Cru de Valdobbiadene heuvels. Claartje roept de discussie op of
we bij een mousserende wijn nou wel of niet walsen. Niet gewalst is de geur
bescheiden, wel gewalst ruiken we meer: peer, amandel, viooltjes, tonen van
paddestoelen, geroosterd brood/gist. Fris plezierige smaak met tonen van peer
en lichte citrusbitters. Verfijnd glas.


Combarnier NV
Chardonnay, vin de table uit Macon

De eerste
wijn die nieuw lid Martin inbrengt is meteen zeer de moeite waard en bijzonder.
Mijnheer Jouveaux heeft het niet zo op de Franse wetgeving en dus is zijn wijn
een gewone vin de table de France. Harold Hamersma is enthousiast over de
wijnen, die “heerlijk onvolmaakt zijn en die de meeste proevers naast zich
neerzetten omdat ze de wijnen te wild, te veeleisend, onhandelbaar, raar en
zelfs te vluchtig in hun zuurgraad vinden. Terwijl het juist de meest energieke
wijnen zijn die mijn hart sneller doen slaan.” Hamersma heeft net als wij een
geoefende tong, dus… dat moet goed komen. De commentaren zijn heel gevarieerd
op deze wijn die nog maar net in de fles zit. Mooslucht en madeiratonen, zegt
Kees. Géén magere wijn, zegt Nello. Mijn aantekeningen: troebele aanblik, de
éérste associatie die ik krijg is Müller Thurgau, helemaal fout dus. Wat langer
open en zeker aan het eind van de proeverij heeft de geur vanille en mineralen.
De smaak moet nog goed in balans komen, heeft nu strakke bitters en hoge
zuurgraad. Boeiend glas.

Crozes Hermitage
2000, Alain Graillot

Onbegrijpelijk
mooie geur met een enorme wow-factor: ik zou mijn hand ervoor in het vuur
steken dat dit een pinot noir is. Maar nee: syrah van maar liefst veertien jaar
oud. Kersen, bramen, tabak, zaaalige geur. Een wijn waar je aan blijft ruiken.
De smaak vertoont nu lichte afbraakzuren, maar what the hell, hier is de geur
eten en drinken tegelijk.

Clos des
Menuts 1998 Saint Emilion

Hout, stal en
aards tegelijkertijd. De geur opent zich als een pauwestaart. De aardsheid komt
ook terug in de wat ontoegeeflijke smaak. Mooie bitters en goede zuren, een
smakelijke wijn, zegt Henk. Kees roemt de deftige neus met laurier, ceder en
sigaar.  

Château Boyd
Cantenac 1999 Margaux

Strenge neus,
wat atypisch voor zijn AOC. Ook wat uitbundige tonen aan rafelrandjes. Warme
smaak, rondeur in de smaak, wat drop en espresso. Uitermate evenwichtig en lang
nahangend. Fraai. 

Mooie
proefavond.

Riesling Kabinett wijnen: wijnen die kunnen dansen!
By in ,

Riesling Kabinett wijnen: wijnen die kunnen dansen!

De Kabinett
wijnen van Riesling horen bij de origineelste wijnen van de wereld, vinden
Duitse wijnkenners. Ze zouden tot het beschermde werelderfgoed moeten worden
toegelaten. De wijnen zijn lichtvoetig, hebben bescheiden alcoholpercentages en
een fascinerende balans van fruit, zuren en restsuikers. Heeft de wijn ook
finesse, dan praten we over topwijnen die nergens anders kunnen worden gemaakt.
Hans Lodewijkx brengt twaalf Kabinett wijnen van Riesling op tafel; buiten de
indrinker vijf keer twee wijnen van hetzelfde wijndomein. Een leerzame
proeverij met interessante feiten. Wijnbouwers hebben ca. twee dagen om de druiven
voor Kabinett binnen te halen, als de druiven goudgeel zijn maar ook nog een
zweem groen. Te vroeg geoogst is de wijn onrijp, te laat verliest de wijn zijn
fruit en krijgt een te weelderig karakter. In warme jaren zoals 2011 is het
moeilijker om de druiven voor Kabinett te selecteren dan voor de duurdere
Auslese, omdat de rijpheid in september en oktober met sprongen toenam. In 2011
zijn er Kabinetts geoogst met 12,5% alcohol, redelijke wijnen, maar géén wijnen
die dansen. 

 

2012 Jos.
Christoffel Jr Erdener Treppchen Riesling Kabinett 7,5%

Hartendief
van Hans. Bleekgeel. Ingetogen neus met wat peerassociaties. Subtiele wijn met
mooie balans, heel zuivere wijn.

2011
St.Urbans-Hof Ockfener Bockstein Riesling Kabinett 9,5%

Peer in de
geur, veel fruitassociaties (appel en druiven), goede balans tussen vruchten,
zuren en restsuiker, een zoetje dat de afdronk wat domineert. Mooie wijn. 

2011 Reinhold
Haart Piesporter Grafenberg Riesling Kabinett 9,5%

Een deel van
de proevers geeft de voorkeur aan de iets aardsere Piesporter Goldtröpchen
2011. Aan deze Grafenberg klopt echter alles. We ruiken meloen en er komt
grapefruit terug in de smaak. Rondeur in de smaak, met die geweldige balans
tussen fruit, zuren en restsuiker. Wat een wijnbouwer, wat een wijn!

2012
Forstmeister Gelz-Zilliken Rausch Riesling Kabinett 8%

Wijn uit de
Saar met 69 gram restsuiker en 9,1 gram zuren. Die zuren maken de wijn
herkenbaar net even anders dan de Moezelwijnen waarin zoet iets pregnanter
aanwezig is. Na proeverijen op het domein is dit een favoriet van mij. We
hebben dit domein geregeld geproefd en toch valt de wijn dan soms tegen, een
onbestemd gevoel waarvan ik niet begrijp waar het vandaan komt. Nu denk ik dat
de context, de line up, daar een rol bij speelt. Want in dit veld met alléén
maar witte Kabinetts is de wijn uitgesproken briljant. We ruiken rabarbertonen
en tropisch fruit. Viooltjes in het kwadraat staat in mijn aantekeningen.
Rondeur op de tong. In deze wijn voeren de zuren nu de boventoon en mijn God,
was is dat schitterend! De wijn hangt lang na. Hans geeft aan dat hij de
Kabinett wijnen graag jong drinkt, vanwege de mooie fruittonen. Er zijn
deskundigen die aangeven dat deze wijnen tien tot twintig jaar mogen rijpen.
Enkele flessen daarvoor wegleggen in de kelder is een mooi experiment, want zó
oud heb ik Kabinett nooit gedronken. Deze wijn danst inderdaad, voor mij de
mooiste wijn van de proeverij. 

2011
Forstmeister Gelz-Zilliken Saarburger Riesling Kabinett 8%

Een jaar
verschil. En niet uit de Rausch wijngaard. Mooi is een understatement. True to
type riesling met een bloemige neus waarin ook meloen en peer is te
onderscheiden. Expressief. Schitterende balans. Deze wijn danst gewoon weg,
zegt Hans. In die geweldige balans zijn het ook de zuren die de wijn spanning
en finesse geven. Knap.

2012
Weiser-Künstler Enkircher Ellergrub Riesling Kabinett 8,5%

Dit is een
jong domein. Deze Moezel wijn heeft een fraaie neus met frisse appel,
mineralen, brandneteltonen en lavendel. We ruiken ook wat koffietonen en zelfs
caramelpudding. Zeer complete wijn met vuursteen tonen, de fruit, zuren en
zoetbalans geeft de wijn veel spanning. 

2013
Weiser-Künstler Enkircher Ellergrub Riesling Kabinett 7%

Hartendief
van Hans, deze wijn met 84 gram restsuiker en 11 gram zuren. Piepjong en een
proever verwoordt dat mooi met de term ‘onbeschaafd’ –  heeft nog wat flesrijping nodig om die
karakteristieke beschaving op te doen. Citrus in de geur, ik ruik in de verte
ook wat petrol. Mooi overheersende zuren geven deze wijn veel verfijning. Als
andere wijnen als dansers worden aangeduid, dan is dit moderne dans. 

2012 Keller
Niersteiner ~ H ~ Riesling Kabinett 8,5%

Wijn uit Flörsheim-Dalsheim,
Reinhessen. Ook al is de wijn jong, toch al mooie balans. Ik ruik nauwelijks
iets in de geur, maar andere proevers halen aan: appel, citrus, buxus, amandelnoot.
Een serieus glas met een goede balans en in de smaak een karakteristiek
bittertje. 

2013 Julian
Haart Piesporter Goldtröpchen Riesling Kabinett 8%

Jonge
wijnmaker, die in een serie staat met Keller omdat hij daar in de leer was. Dat
zijn die kleine details die een proeverij zo de moeite waard maken. Deze wijn krijgt
open doekjes. Het is een wijn met een lange afdronk, altijd een heel goed
teken. En ook meerdimensionaal, er is véél te proeven. Meloen in de geur, maar
ook kruiden, basilicumtonen zelfs. Wat tonen van boenwas, mandarijn en
appelmoes. Zweem van tropisch fruit. Mooie balans en goede zuren. 45 gram
restsuiker en 10,5 gram zuren.

2012
Schäfer-Fröhlich Felseneck Riesling Kabinett 8%

Dit
Nahedomein is een persoonlijk favoriet van Hans. Hier staat om het verschil met
Spätlese tot uitdrukking te laten komen hetzelfde jaar en dezelfde wijngaard
met die kwalificatie naast. Een hereboer en een edelman, zegt de nestor van het
proeven. In deze Kabinett geweldige zuren, uitstekende balans en uitermate
verfijnde neus. Prachtige avondwijn om met partner een flesje te nuttigen, dan
vier je het leven. 

2012
Schäfer-Fröhlich Felseneck Riesling Spätlese 7,5%

Dit is een
Lord, zegt onze nestor, subtieler. Appel, buxus, jasmijn, toffee en een
gisttoon. Zoetere aanzet uiteraard, maar ook schitterende zuren. 

Op het eiland Pico staan de druiven tussen muurtjes

Tsar 2004

In de serie
uitdrinkers krijgen we een wel heel bijzondere wijn van de eilandliefhebber
Hans. Hij bezocht het vulkanische eiland Pico in de Azoren en ja… daar wordt
wijn gemaakt. Van de druiven Verdelho, Terrantes en Arinto dos Açores. De
druiven groeien hier in een beschermde omgeving met alemaal muurtjes eromheen.
De muren laten wind erdoor en houden de warmte vast. Een fascinerende lokale
wijn met sterke madeira-associaties. Bijzonder bij de blauwkaas.  De wijn is zo genoemd omdat in de kelders van de Russische tsaren deze wijn uit Pico werd aangetroffen.

In Duitsland
en Scandinavië worden de Kabinett wijnen gedronken, terwijl veel zoetere
predikaten worden geëxporteerd naar Azië en Noord-Amerika. De halfdroge wijnen,
de liebliche wijnen, blijven liggen. Dat maakt ze met de tijd alleen maar
beter. In de meeste Duitse wijngebieden zijn de Kabinett wijnen het eerste
uitverkocht. Niet alleen door de aantrekkelijke prijs, maar omdat het publiek
ze graag drinkt. Ze bieden ongecompliceerd genot, waar de liefhebbers voor
complexere wijnen een ‘meditatie-stemming’ nodig heeft om er ten volle van te
genieten. 

Als bron van informatie
is voor deze post gebruikt: Der edelste Zechweine auf Erden, 21.7.12
Süddeutsche Zeitung

Wijnen uit Georgië verrassen met kwaliteit en karakter
By in ,

Wijnen uit Georgië verrassen met kwaliteit en karakter

Kees van de
Wiel heeft een proeverij Georgië voor ons opgezet. Unieke wijnen noemde hij het
thema. Georgië is sinds 1999 lid van de Raad van Europa en beschouwt zichzelf
als een Europees land. Na het uiteenvallen van de Sovjet Unie is het land onafhankelijk
geworden. ligt geografisch gezien Georgië 
– ten oosten van de Zwarte Zee – in Zuidwest-Azië en voor een klein deel
in Europa. De Kaukasus is de oorsprong van de wijnstok. Het ligt op een kruispunt
van culturen, godsdiensten en talen. Grote mogendheden zoals het Ottomaanse
Rijk, het Perzische Rijk, het Romeinse Rijk en de oude Grieken, hebben allemaal
geprobeerd om de Kaukasus te controleren en in hun invloedssfeer te brengen.
Dit lukte meestal slechts gedeeltelijk. In de vruchtbare valleien is Georgië
het oudste wijnproducerende land van de wereld. Meer dan 540 druivensoorten
zijn in de loop der eeuwen in Georgië gecultiveerd, meer dan in welk land ter
wereld ook. Dit is echt een proeverij om terug te denken aan dat eerste jaar
dat je wijn drinkt, die zalige onwetendheid. Géén flauw idee wat er in de fles
zit, ook al kun je lezen wat er op het etiket staat. Dat gevoel. En de blijheid
als het lekker is. De namen Mtsvane, Kisi, Tsitska, Krakhuna of Saperavi, het
hadden ook namen kunnen zijn van spelers uit het Nationale voetbalelftal uit
Georgië, ik ken ze niet. Het zijn de namen van de druiven. Maar daar zitten
echte topscoorders tussen. We gaan proeven!  

Telavi
Mstvane 2012

Hele aardige
indrinker. Fris, bloemetjes neus, wat amandel en milde zuren. Expressieve neus
met ook wat gele appel.

Ellen gaf ons
deze avond een inkijkje in de rituelen 
bij het drinken van wijn in Georgië. Véél achtereenvolgende heildronks.
De Georgiërs proeven en drinken veel, zo werd ons duidelijk. De beste wijnen
worden op het eind van een diner of avond gedronken uit porceleinen schaaltjes
(als ik het goed begrijp: in één slok naar binnen). Je kunt deze wijnen op
allerlei manieren beoordelen, vaak vergelijken we de wijn met wat we kennen.
Zo’n Mstvane kan die vergelijking zonder meer aan. Maar als je dan ook weer met
de prijs erbij vergelijkt, dan mopperen sommige proevers. Voor dat bedrag is
het gemaakt, gebotteld en hierheen gebracht, zegt Kees terecht. De markt voor
veel onbekende wijnen is moeilijk. Zelf vond ik de Khareba Tsitska 2011 niet
meevallen (te scherpe zuren), Khareba Krakhuna 2012 vond ik wel bijzonder.
Anijs en bloemetjes in de neus, wat amandel in de smaak met een prettig
bittertje. Bij een gegrilld visje of gambas is dit een feestje. De markt voor
deze wijnen zal vooral liggen bij heel avontuurlijke wijndrinkers die nu eens
niet de zoveelste chardonnay of sauvignon willen proeven. En natuurlijk bij de
betere restaurants waar de sommelier zijn gasten ermee kan verwennen.

Vinoterra
Kisi 2011

Wijn gemaakt in amfora

Een wijn om
heel vrolijk van te worden: de authentieke Kisi druif is hier vergist op
aardewerk amfora’s, alleen daarom al is deze wijn bijzonder. Wijnmaker Giorgi
Dakishvilli. In de neus ruik ik lavendel en vuursteen. Als je alleen nar de
kleur zou kijken, zou je de wijn veel ouder geven. In de neus ook abrikoos. In
de smaak een bittertje, een wijn waar ik meteen een vette paté of zelfs foie
gras bij droom. Het is een gastronomische wijn. Trouvaille.

We proefden
verschillende wijnen van de Saperavi druif en bij veel van die wijnen schreef
ik *-sterretjes bij mijn aantekeningen. Die druif is de oorsprong van veel
fraaie wijnen!  Jancis Robinson noemt de
druif een essentiële Georgische druif die diepgekleurde stevige wijnen
voortbrengt,  aanvankelijk wrang, wie de
wijn laat rijpen wordt daarvoor beloond. Er staan zo’n 4000 hectares met deze
druif beplant.

Telavi Marani
Saperavi 2012

Modern
gemaakte wijn, lekker toegankelijk. Gastproever Marc benoemt kersen. Noël ruikt
pruimen. Gerard typeert de wijn met bramen en vlezige bitters. Mijn
aantekeningen: een karrevracht bosbesjes, liefelijke rondeur, prachtige
lunchwijn.

Telavi
Mukuzani 2009

Hartendief
van Kees. Gemaakt van wijngaarden in het gelijknamige dorp Mukuzani, 100% Saperavi,
ten minste drie jaar gerijpt op houten vaten. Just noemt laurier en tijm, Noël
laurierdrop. De Saperavi druif laat zich onder meer herkennen door de laurier. Henk
benoemt kersen en rood fruit, tabak, mooi van smaak, tannine en evenwichtig,
prettige wijn. Ik ruik de ingekapselde vanile, de smaak vind ik stoer met
frisse zuren, aantrekkelijker bittertje en goede balans.

Khareba
Saperavi Premium 2010

Hartendief
van Kees. Claartje ziet een zwartrode wijn, die ruikt naar jam, zoethout, drop
en speculaaskruiden. In de open neus ruik in een klein rubber-toontje,
chocolade en Mon Cherie kersen, een wijn die hoog in alcohol proeft en véél
concentraat heeft. Interessant!

Pheasant’s
Tears Saperavi Qvevri 2010

Hartendief
van Kees. Dit is een belevenis. De wijn is biologisch gecertificeerd en komt
uit Kachetië. De Georgische wijnmakers van Pheasant’s Tears hebben een grote
amfora gebruikt en de Saperavi druiven met schil en rood vruchtvlees negen
maanden laten weken. Wat we zien in het glas is zwart, Kees steekt zijn zwarte
tong uit en óók de tanden van de proevers kleuren na het drinken van deze wijn.
Wát een concentraat! En een enorm expressieve neus, met laurier, drop, kruiden,
gestoofde pruimen en bes. Harmonieuze smaak, moet een mooie wildwijn zijn.
HansL zegt: zó krijgen we een kijkje en proef op de tong hoe vroeger wijnen
werden gemaakt.

Satrapezo
Icewine 2012

De wijn is
gemaakt aan de voet van de Kaukasus. Gemaakt van de Rkatsitel, een inheemse
Georgische druif, die laat – half oktober – wordt geoogst, maar deze wijn zal
nóg later zijn geoogst. De neus is klein, beetje perzik. De smaak is volstrekt
harmonieus en geeft veel zoet, veel rondeur. Opmerkelijk glas.

Dit is een
leerzame proeverij met wijnen die veel andere Oost Europese wijnen die we
proefden volkomen in de schaduw stellen. 

Werkavond: van Rolle naar Friulano
By in ,

Werkavond: van Rolle naar Friulano

We zijn het nieuwe seizoen gestart met het proeven van
zowel curieuze druiven (van Rolle naar Friulano) en pittige discussies over
bekende druiven (van Riesling tot Pinot Noir). De penningmeester kreeg decharge
tijdens deze bijeenkomst, het programma is samengesteld. Rob bedankt voor het
samenstellen van de line up. 

Klassiek Duits

Johannishof 2011 Rheingau Riesling Kabinett Charta

Discussie over het alcoholgehalte (13,5%) en de mate van
zoetheid. Mooie neus met mineralen, vuursteen. Goede balans, citrus/zoet,
spannende wijn die lang nahangt.

Klassieke Bourgogne

Domaine de Terregelesses 2002 Chorey-les-Beaune

Voortreffelijk uitgerijpte, lichte Bourgogne.
Vrolijkmakende wijn, zacht, mooie zuren. Met wat taai taai in de neus.

Klassieke Bordeaux

Connètable de Talbot 2007 Saint Julien

Deze wijn is helemaal à point! Tabak in de neus,
stallucht, kardemom, volledig uitgerijpt, sappig en levendig. Liefelijke neus.

Klassieke Rhône

Vieux Lazaret 2003 Châteauneuf du Pape

Een wijn om bij herfstweer in een Chesterfield stoel te
genieten: neus met sigarentabak, kruidigheid, vanille, aards, truffeltonen.
Rondeur in de smaak met een zoetje. Prachtige belegen wijn die een sfeer
oproept uit Marten Toonders beste Bommelboeken.

Moderne Rhône

Crozes Hermitage 2012 Laurent Combier

Neus heeft veel te bieden: een karrenlading bosbessen,
inkt, pruim, tijm, morelkers. Onbevangen mooie en lekkere wijn, kruidig.

Klassiek Spaans

Vivanco 2012 Rioja Crianza

Sappige wijn, prettig uitgebalanceerd, goede harmonie.
Miro-etiket.

Klassiek Italiaans

Fontannafredda Barolo 2009

Aardse wijn met amandel, rozebottel, lijm, kersen. Frisse
zuren in de smaak.

Welke wijn verdient de benaming ‘vondst’ of ‘trouvaille’?
Misschien zijn dat wel de wijnen met de beste prijs/kwaliteit verhouding. Die
stonden er twee in deze proeverij, de Spaanse wijn uit Jumilla van de monastrell
druif en de witte Côtes de Provence van de Rolle druif. Deze wijn van Fleur d’Amaurigue
kreeg een aantal maanden houtrijping en is gemaakt door… Nederlanders. Dick en
Eugenie de Groot van Domaine de l’Amaurigue in het hart van de Provence maken
een wijn met wat bloemetjes in de neus, sappig en rondeur. Ik bedacht er
spontaan wat mooie gamba’s in tomatensaus bij, en voelde me bij het proeven
gelukkig. 

Open dag cultureel centrum Jan van Besouw
By in ,

Open dag cultureel centrum Jan van Besouw

Zaterdagmiddag 13 september presenteerde de Brabantse Wijnsociëteit zich tijdens de Open dag van Cultureel Centrum Jan van Besouw. Het was een enerverende middag waarbij in de foyer we een plek vonden tussen het Jazz Podium en Seniorenorkest. Er was goede belangstelling – zie foto – voor de speed wijnproefcursus van wijndocent Rob van Ginneken (hogere hotelschool Breda). 

In de foyer werden verschillende druiven geproefd: sauvignon, riesling, tempranillo, sangiovese, cabernet sauvignon/merlot. Hans Lodewijkx heeft een prachtig presentatiebanner ontwikkeld, met educatieve aromawijzer.

Bezoekers hebben we gevraagd om het aroma te herkennen van kruidnagel en peper. Op de proeftafel stonden verschillende geuren en smaken die ook terugkomen in de wijn: citrus, munt, peer, meloen, bosbessen, frambozen en chocolade. Noël Geisen bracht een mooie Banyuls mee om bij die chocolade te proeven. Berry Marinussen en Peter van den Besselaar completeerden het presentatieteam. In het komende seizoen geven we geïnteresseerden de gelegenheid om kennis te maken met onze proeverijen en de sfeer. Voorkennis is geen vereiste; de proeverijen hebben het SWEN 2 niveau en hoger.  

 

Bubbles and bites: champagne of een alternatief bij de spijs?
By in ,

Bubbles and bites: champagne of een alternatief bij de spijs?

We
schrijven juli en de laatste avond van ons seizoen zit ‘als vanouds’ vol bij Martin’s
Pollevie. Zelf geef ik les in wijn-spijs, maar bij proeverijen op dit gebied heb
ik om meer dan een reden altijd een dubbel gevoel. Niet vooraf, ik schrijf me
altijd in!  Niet achteraf, het was
wederom een fijne avond! Maar wel tijdens
de proeverij waarbij ik eigenlijk nooit actief meedoe aan het beoordelen van de
matches, dat voelt voor mij als het tot drie cijfers achter de komma ontleden
van de combinaties. Uiteraard is de ene soms beter dan de andere, maar in
plaats van dat helemaal te gaan uitspitten, geniet ik liever van het eten en
van de wijnen. Het dubbele gevoel zit hem ook in het toch enigszins dekadente
bevoorrechte karakter van het testen van welke wijnen het nu het beste doen bij
al die verfijnde gerechtjes: altijd doemt bij mij dan wel weer het beeld op van
die mevrouw in Zuid-Afrika die twee keer per dag tweeënhalf uur moest lopen
voor drinkwater. Mijn
proefnotities zijn altijd zeer kort. Logisch, je hebt immers maar liefst vijf
genietmomenten: je mag genieten van wijn één, van wijn twéé, van het gerechtje,
van de eerste en dan van de tweede combinatie. Dat allemaal ook nog eens
uitgebreid benoemen, analyseren en opschrijven? Niet aan mij besteed. Misschien
toch beter iemand anders vragen volgende keer, Peter. 

Enfin,
de opzet van de avond: in iedere serie van twee wijnen één Champagne en één
Cava of mousserende piraat.  Je mag ze
eigenlijk niet vergelijken, volgens Martin: de verschillen zitten hem in de
verschillende filosofieën per wijnboer en verschillende vinificatiemethodes.
Uiteraard spelen het veel warmere klimaat en de meestal andere druivenmix in
Spanje ook een rol.

We
vangen aan met (Pierre) Péters versus 
Peter (Lauer). Bij de geitenhangop met geroosterde biet, citroenverbena,
hibiscus en crostini de Brut Nature Blanc de Blancs van Péters, meteen
herkenbaar als (mooie: fijne mousse, gistneus, verfijnd) Champagne; daarnaast, wat
exotischer, met meer fruitaroma’s, kleur en een klein zoetje, de Peter Lauer
Riesling Sekt (het eerste hartendiefje van Lauer-überfan Martin).

Amandels
kunnen naar kokos smaken, leer ik bij het volgende gerechtje, een amandelbavarois
met aspergelint, jasmijn en boekweit. Van Niek Beute, winnaar van het Concours Européen des Ambassadeurs du Champagne en voormalig
sommelier bij Vermeer, móest Martin naar Champagneboer Vazart-Coquard. Fijne
mousse en véél smaak; erg lekker maar helaas voor mij persoonlijk (kokos is zo
ongeveer het enige wat ik niet lust): de wijn versterkt de kokossmaak van het
gerecht. Gelukkig hebben andere proevers daar geen last van en het is het tweede
hartendiefje van Martin zelf. De Cava Relats, Brut Nature Recaredo is minder
intens, heeft ook een hele fijne mousse maar helaas ook een korte afdronk.

Bij
het derde gerecht zalm met furikake, Oostindische kers en sinaasappel de rosé
van Gaston Chiquet, vorig jaar met hun cuvée Tradition Brut de leverancier van
de bubbels bij de Nobelprijsuitreiking. Veel donkerder rose is de Cava Juve y
Camps Brut Rosado Pinot Noir die met een bijzondere zoet-kruidige neus het gerechtje
voor mij een beetje overheerst. En dat ondanks het krokante laagje furikake – sesam,
wasabi en nori – dat voor mij nogal op radijs trekt.

Sandra’s
hartendiefje is de Blanc de Blancs van Bruno Paillard, bleekgeel en krijtig; Noël
is gecharmeerd van de Cava Rimarts Reserva
Especial Chardonnay 2009: goudgeel, heel fris en toch duidelijk géén champagne,
een rijke, volle en aardse wijn. “Pistachenootjes,” zegt Just dan weer. O, deze
wijnen stonden naast, en maakten een mooi bruggetje naar de kalfspastrami met
olijf, pijnboompit en cantharel.

De
volgende wijnen pasten beide goed bij de 12 uur zacht in de roner gegaarde
pulled pork met truffelsalsa, shiitake en brioche: de fris-elegante (voor
sommige proevers iets té fris) Delot Pere & Fils en de zachtere Cava Avinyo
Brut Nature Reserva. De laatste harmonieert beter met het gerecht, volgens de
meerderheid der proevers, maar wordt er volgens Just ook wat vlakker van. Tja,
dat zal van Champagne niet gauw gezegd worden: met z’n typische zuren toch mijn
favoriet, vanavond. Aan de andere kant kan dan vanavond ook een (altijd
voorlopige!) conclusie zijn dat Cava een ietwat breder pallet aan stijlen biedt.

We
sluiten af met zoet: uiteraard zet liefhebber Martin chocolade op tafel, met
aardbei, vlierbloesemschuim en lijnzaad. Nello identificeert de zeer fruitige
lichtrode wijn als een Brachetto d’Acqui en dat is het inderdaad, van Il
Falchetto – “een rode wijn met een wit kraagje” noemt Henri Bloem hem op z’n
site. De laatste wijn is de Cava Delapierre Etiqueta Negra Semi-Sec.

Het
was weer genieten. Bedankt Martin & Equipe!

Verslag
en proefnotities Rob van Ginneken

Bekend raken met Barbera
By in ,

Bekend raken met Barbera

De
wijntijdschriften zijn met artikelen en proeverijen een bron van inspiratie
voor wie beter wil leren proeven. Perswijn proefde Barbera’s. Hans van der
Horst liet zich daardoor inspireren, kocht en verzamelde een proeverij met
alleen Barbera bij elkaar. Een simpel maar doeltreffend concept: we proeven na
één referentiewijn nog negen Barbera’s en krijgen de tien omschrijvingen van
die wijnen, van a tot en met i. Geef na iedere wijn maar aan welke omschrijving
erbij hoort. Ik vind het fantastisch denkwerk van Hans. Eérst proef je de wijn
en benoemt wat je proeft. Daarna zoek je overeenkomsten met de omschrijvingen.
Nou werkt dat natuurlijk alleen als je goed proeft én als jouw proefvermogen en
vocabulaire overeenstemt met dat van de Perswijn-proever. Bramen en
bosvruchten, ja dat proeven we allemaal wel. Maar wat te denken van een
beschrijving als “gelikt, room, hout, kaneel, zoethout, bramen, zwarte bes,
pruimen, vijgen, breed”. Herkennen we de wijn als gelikt? Ruiken en proeven we
kaneel en zoethout? Herkennen we dat deze wijn breed is?

Barbera
Briccotondo 2012 Fontannafredda doc

De
referentiewijn, een eenvoudige Barbera, verkrijgbaar in de supermarkt. Een
ongecompliceerde wijn, zo een waar je met graagte een fles van open maakt, ieder
moment en elke dag zonder je zorgen te maken over wat de fles kost en met de
zekerheid dat je een lekker glas gaat drinken. Diepe kleur. Kruidig, warme neus, terroir impresie in de
smaak, drinkt soepel en prettig en is voor mij ook herkenbaar als Barbera. Ik
hoor ook nog als omschrijvingen kersen en chocolade, tabak en leer.Valt overigens niet bij iedereen
meteen in goede aarde. De critici
hebben moeite met de bitters in de wijn.

Barbera d’Asti
Superiore 2011 Lurei, Tenuta Il Fachetto

Opgevoed op
grote vaten. Ik zie toch al wat bruin in de rand, veel vanille en hout,
rubbertje in de rijke neus. Kersen op sap. Elegantie. Rondeur. Hangt mooi na in
de mond. Nello noemt de wijn wat ‘gemaakt’, Rob prijst de goede balans in de
wijn.

Barbera d’Alba
2012 Vignota, Tenuta Conterno Fatino

Het valt me
op dat bij de kleur de jonge wijnen die normaal gesproken alléén paars zijn, toch
vaak al een bruine tint hebben. Rijke neus met diepte, kracht en elegantie,
zoethout. Claartje benoemt specerijen, roos, een gebrande neus, leer. Noël valt
op dat de zuren beperkt zijn, hij benoemt jodium en leer. De wijn hangt mooi
na.

Barbera d’Asti
superiore 2011 Bricco Paradiso, Tenuta Il Fachetto

Donkere
kleur. Toos prijst de complexiteit van de wijn, waarin ze Buijsman herkent en
drop. Rob vindt dat de wijn véél van alles heeft. De neus vind ik geparfumeerd,
vanille, kruiden, laurier en rood fruit, de smaak heeft veel power en lengte,
op de tong krijg je echt een gevoel van diksap concentraat. Goede balans, heel
fraaie wijn.

Barbera d’Asti
superiore 2010 docg Nizza, Titon l’Armangnia

Hartendief
van Hans. Prima commentaren op deze wijn! Ik ben vooral onder de indruk van die
rijk uitwaaierende neus. Wow! Zoethout en bloemen, de smaak heeft kracht én
lengte én rondeur. Nello prijst de complexiteit van de wijn, er is veel te
ontdekken en dat is leuk.

Barbera d’Asti
superiore 2009 Nizza, Tenuta Olim Bauda

De oudste
wijn uit de proeverij, roodbruine rand, dominante mineralen in de geur, ik mis
wat fruit, wel duidelijk houttonen, later ook chocolade en mocca. HansL proeft
amarene kersen, oordeelt de geur een pietsie muffig en benoemt felle zuren. Ik
vind dit als geheel een elegante wijn, die wel wat spanning mist nu het fruit
minder dominant is.

Barbera d’Asti
superiore 2009 Ca’di Pian, La Spinetta

Hartendief
van Hans. 12 maanden houtrijping. HansL noemt de wijn rustiek door wat belegen
tonen, de wijn ruikt fris en naar eucalyptus, zoete aanzet, tikje alcoholisch. Claartje
prijs de neus met wat rabarbertonen. Voor mij is dit een van de mooiste wijnen
van de proeverij: bruine rand, mint, eucalyptus en rozen, tabak, leer en
brandnetel, een hele rijke geur. Volstrekt harmomische aandronk en mooie zuren.
Hangt ook goed na.

De Barbera
werd in het verleden niet zo serieus genomen, schrijft Perswijn, maar die tijd
ligt nu ver achter ons. Barbera was in het verleden een fruitige wijn met veel
zuren. Die zuren zijn gebleven maar de druiven worden rijper geplukt bij lagere
opbrengsten. Dat geeft evenwichtige wijnen, de zuren geven frisheid en
spanning.  De serieuze Barbera’s
verdragen rijping op hout en kunnen ook ouderen. Het maakt de karakteristieken
van de druif soms moeilijker te proeven dan een generatie terug, want er zijn
immers allerlei soorten Barbera – een fenomeen dat voor meer druiven geldt. De
infographic boven dit artikel combineert Barbera met worstjes, pizza’s,
gegrilld vlees van de barbecue of grillplaat en bij chili gerechten. Dit is een
heel nuttige proeverij om de Barbera te leren kennen, en om ons proefvermogen
en vocabulaire te ‘ijken’ met dat van wijnschrijvers. Ere wie ere toekomt: Hans
Lodewijkx weet de meeste wijnen goed te combineren met de Perswijn
omschrijvingen en verdient daarmee een fles Barbera. Proficiat. En complimenten
aan Hans van der Horst die veel energie stak in deze leerzame proeverij, hij
proeft al enkele weken Barbera’s. “Ik heb me voorgenomen er zelf van te willen
leren en deze wijnen drinken is geen straf”, zegt hij daarover met gevoel voor
understatement.

Witte wijn als de wereld. Van karaktervolle landwijn tot edele contemplatiewijn.
By in ,

Witte wijn als de wereld. Van karaktervolle landwijn tot edele contemplatiewijn.

We proeven
witte wijnen. In juni is een proeverij met witte wijnen net zo’n mooie
combinatie als boerenkoolstamppot met worst. Als oliebollen en oudejaar. Als
rokjesdag in april. Paul Heemskerk brengt een mooie selectie op tafel, een
knisperend zuivere Cremant de Limoux en van Vinho Verde tot Godellia. Van
karaktervolle landwijn uit Gascogne tot edele contemplatiewijn uit Vougeot.
Deze blindproeverij verkennen we genot in veel varianten. 

Antech Brut
2011 Cremant de Limoux Grande Cúvee

Knisperend
zuivere mousserende wijn. Opmerkelijk mooie geur met heel veel impressies,
zoals appel, gist, brioche, tropisch fruit, citrus, vrij geparfumeerd en
daarmee krijgen we een indicatie dat het geen Champagne is. Sappige smaak en
heel mooi evenwicht. Heel fris, knisperend zuiver, goede zuren en mineralen.
Heel mooi. Gemaakt van chardonnay, chenin en mauzac.

Domaine La
Salette 2013 Côtes de Gascogne Michel Duffour

De
karaktervolle landwijn gemaakt van colombard en gros manseng. Lichtgele kleur,
wat brandnetel in de geur, kattepis impressie, brandnetel ook. Sappige wijn met
goede zuren, eenvoudig én charmant. 

Godellia  2012 Bierzo

Lichtgeel,
schitterende bloemetjes geur, vanille. Fragiele wijn met elegantie, minerale
afdronk. Fraaie Spaanse wijn van de godello druif. 

Château Saint
Estéve 2013 Côtes du Rhone, viognier

Stuivende
neus met meloen, banaan, muskaat en mangotonen, brandnetel ook. Vanille en
banaan in de smaak, die veel inhoud heeft. Mooie mineraaltonen en zuren. 

Prijs en
kwaliteit

Iedere
wijnliefhebber kent de vraag en de daarop volgende dialoog: proef je dat er nou
echt wel vanaf? De vraag die veel mensen stellen als ze de onverwacht hoge
prijs van een fles wijn horen. In de krant stond dat wij het redelijk vinden
dat er salarisverschillen zijn. We vinden het legitiem dat bijvoorbeeld een
directeur vijf keer zoveel verdiend als de laagstbetaalde medewerkers. Er stond
ook bij dat we ‘denken’ dat die directeur in werkelijkheid niet vijf keer, maar
elf keer zoveel verdient. En het onthutsende was dat in realiteit de directeur
zeventien keer zoveel verdiende. Niet echt goed voor ons gevoel van rechtvaardigheid. Enfin, ik weet niet meer op welke cijfers het
bericht gebaseerd was en welke medewerker en directeur ze hebben onderzocht. Ik
weet wel dat er wijnen zijn die vijf keer of tien keer zoveel kosten dan de
karaktervolle landwijn. En ook twintig keer zoveel. Of honderd keer zoveel. In
deze proeverij kost de duurste wijn ongeveer twintig keer zoveel als de eenvoudigste
wijn die op tafel staat. En het punt is dan dus: proef je dat er aan af? De
vraag achter de vraag is: betalen we teveel voor die dure wijn of is de wijn
zijn geld waard? De vier wijnen die ik hierna beschrijf behoren absoluut tot de
edele wijnsoorten. Daar betalen we veel meer voor. Ze komen van wijngaarden die
met hun terroir volstrekt uniek zijn in de wereld. Wijnen die geliefd en
gezocht zijn en daarmee ook kostbaar. Nou zijn er wijnen voor allerlei
gelegenheden, voor allerlei gemoedstoestanden, voor op het terras of de
maaltijd, voor een eerste glas om elf uur bij schitterend zomerweer, voor een
laatste glas om een dag af te sluiten, voor het omschakelen als je thuiskomt na
een vermoeiende dag, voor het vieren van een verjaardag, of een eerste
vakantiedag, voor het ophalen van mooie herinneringen, voor het vieren van een
heugelijk feit zoals het behalen van een diploma, voor een verloving of
trouwerij, het vieren van een jubileum, het ophalen van herinneringen, voor het
lessen van dorst, de droomfles die je open wilt maken als je de loterij wint,
de fles die je bewaart voor bij een gedroomd diner met een favoriete kunstenaar
of de zakenman die je intens bewondert, voor bij een stamppotje met
raapsteeltjes, voor bij oesters, voor bij foie gras… noem maar op. Deze edele
wijnen zijn wijnen die je met aandacht degusteert, die drink je eigenlijk niet,
daar geef je heel veel aandacht aan. Een mooi ritueel. En ja, die zijn
onmiskenbaar iedere euro waard die je ervoor betaalt. Het kan voorkomen dat zo’n
wijn blind in een serie staat naast de karaktervolle landwijn. Het kan zijn dat
iemand die lekkerder vindt. Meestal zijn dat niet onze leden, geoefende proevers,
die proeven het verschil echt wel. Het is geweldig als een karaktervolle
landwijn goed uit de vergelijking komt, want het leven is te kort om slechte wijn
te drinken. Maar deze edele wijnen verdienen aandacht, het zijn wijnen om het
leven bij te bespiegelen, het zijn mijn favoriete contemplatiewijnen. Altijd
weer een genoegen om die te degusteren. Op zomaar een dinsdagavond in juni die
daarmee een gouden randje krijgt. 

Pouilly Fumé
2011 De Ladoucette

De geur van
deze wijn, die nog te jong is, is enorm rijk aan impressies. Ik ruik honing en
druivensuiker, boenwas en abrikoos, HansH ruikt sinaasappel, Kees rijpe witte
pruimen en tropisch fruit. Elegante, vriendelijke en sappige smaak met boter in
de mond.

Puligny
Montrachet 2011 Roux Père& Fils

Feestwijn,
voor mij de mooiste wijn uit de proeverij. Een heel zuivere neus met vanille,
chardonnay tonen, boterig en later ook mocca en toffee. Charmeur op de tong en
heel mooie balans. Willem Jan ruikt ananas en prijst de mooie bitters in de
wijn. Paul ruikt witte amandel, Kees hazelnoot, Toos citrustonen. Voortreffelijke
wijn. Edele meditatiewijn. 

Domaine de
Vougeraie 2010, Le Clos Blanc de Vougeot

Willem Jan
kent deze geur wat meer kruiden toe, Kees noemt de geur van geroosterd brood,
citrus, Toos ruikt boter en perzik. Noël ruikt toast. In mijn aantekeningen
staat dat de neus wat klein is, maar de smaak krijgt positieve kritiek:
prachtige balans, goede zuurgraad, amandel in de afdronk, goede balans, dit is
een hoge wijn en dat proef je doordat de wijn enorm lang nahangt. Hartendief
van Paul. Een feest om te degusteren. Een van de topwijnen van de wereld. 

Domaine de
Vougeraie 2009 Gevrey Chambertin

De rode wijn
van dit domein is aanlokkelijk: mooie pinot geur met vanille en al wat lichte
staltonen, elegante smaak. Het is een heerlijk glas wijn, om bij thuis te
komen, om een dag een zilveren randje te geven, om een verjaardag te vieren.
Wat kan een wijnboer in de Bourgogne het beste plaatsen: chardonnay of pinot
werd gevraagd. Nou, de wijnen zijn allebei erg mooi, maar de witte Vougeot
vertoont echter net even méér klasse.

 

Summumproeverij: Bordeaux drinken op zijn hoogtepunt
By in ,

Summumproeverij: Bordeaux drinken op zijn hoogtepunt

Met de tegenwoordige prijzen in de Bordeaux proef je de
hogere wijnen niet meer elke dag. Een wijnkelder is goud waard. Letterlijk.
Henk heeft zo’n kelder. Met veel mooie Bordeaux die daar jong naar toe zijn gegaan
en nu op dronk weer uit de kelder mogen. Naar de proeftafel van de
Wijnsociëteit. We beginnen iets na half negen, tijd genoeg. Half elf klaar denk
je dan. Doei, geen schijn van kans. De tijd vliegt want dit zijn geen snelle
wijnen. Ze vragen aandacht, in het proeven en in het commentaar.  Ze verdienen het ook, ik heb weer veel
sterren genoteerd bij mijn proefnotities.

Henk vindt dat een rode Bordeaux proeverij hoort te beginnen
met witte Bourgogne. En vandaag gaat hij nog een stapje verder. We proeven twee
maal wit als indrinker. De Quartz 2011 van
Cantina Terlan (Alto Adige) is in de neus duidelijk herkenbaar als
sauvignon blanc. Zweterig, buxus, pipi du chat, iets hout. Maar ook mineralig
fris. Iets zwoele aanzet met zuren die pas in het middendeel het
sauvignon-niveau bereiken. Mango en papaya. Beetje filmend, mooie afdronk, fijn
glas.De Chassagne
Montrachet 1e Cru Les Caillerets 2007 van Marc Colin et fils vond ik
prachtig. Volgoudgeel, duidelijk ouder in de neus met zelfs iets boenwas.
Soepele ronde aanzet, vol en breed van smaak, veel body, hout is aanwezig maar
mooi verweven, fijne afdronk. Dit is een waardig begin van een Bordeaux
proeverij…

Henk opent het rood met twee wijnen uit 2007. Eén links, éen
rechts. Château Pichon Longueville 2007 2e
Cru Pauillac versus Clos Fourtet 2007
1e GCC-B Saint Émilion. De wijnen hebben al best veel ontwikkeling, vooral
de Fourtet. Geen jaar om nog lang te bewaren. Vroegrijp, maar tjonge wat
lekker. Vooral de Fourtet. Zachte fluwelige aanzet, balans, zacht rood fruit,
nog ietsje tandplak, veel volwassener dan verwacht. Chocola én een mooi
zuurtje. Afdronk is fijn maar niet zo lang. Heerlijke wijn.

In de tweede serie staat Château Grand Pontet 2004 GCC Saint Émilion tegenover Château Clerc Millon 2004 5e Cru Pauillac.
En 2004 is duidelijk een stap omhoog ten opzichte van 2007. Iets strenger, meer
complexiteit, meer substantie, minder ontwikkeling. En true-to-type. Clerc
Millon is een van mijn favoriete huizen. Donkerrood, ietsje gebruinde rand,
glanzend. Mooie zachtzure aanzet, lakritz drop, chocola, bessig, nog wel
tannines maar mooie balans. Ik ben helaas de bob, dus spugen.

Serie 3 gaat tussen  Château La Pointe 2000 Pomerol en Château Marquis de Terme 2004 4e Cru
Margaux. 2000 is een heel fijn jaar en de hogere wijnen gaan nu pas
richting hun top. Zo ook de La Pointe. Wat heeft deze Pomerol zich mooi
ontwikkeld! Donkerbruinrood, glanzend, evolutie in de rand. Prachtige
Bordeaux-neus met ceder, laurier, leer etc. Mooie zuren in de aanzet, bessen, koffie,
lakritz. Elegante, mooi geouderde wijn. Iets vegetaal maar heel intens, zegt
Toos. Just ruikt én proeft truffel. We drinken deze wijn op zijn hoogtepunt.

In serie 4 en 5 staan twee wijnen uit 1993, die we
uiteindelijk naast elkaar proeven. Château Léoville Barton 1993 2e Cru
Classé St. Julien
en Château Cos-d’Estournel  1993 2e Cru Saint-Estephe.  The Beauty and the Beast. Finesse en
harmonie versus stevigheid en structuur. Allebei linkeroever, maar totaal
verschillende AC’s.  De wijnen zijn donkerroodbruin, met duidelijke
evolutie in de rand. Maar allebei met een nog frisse neus en minder
ontwikkeling dan ik verwacht had. De Leoville-Barton heeft inderdaad die
St-Julien  zuur-frisse aanzet. Nog
tandplak maar ook al iets drogend. En de Cos is geweldig. Natuurlijk was Cos
toen al geen typische robuust tannineuze St-Estephe, en na twintig jaar in de
fles zijn alle scherpe kantjes er af. Mooi geouderde neus, typisch Bordeaux,
ceder en sterke tabak. Just ruikt paddenstoel, hei en thijm. Mooie gebalanceerde
aanzet, fijne zuren, rondeur, kersen, prachtige afdronk. Superwijn.

En om het af te leren nog een uitdrinker. Spaans. Sherry. Tio Pepe “Fino en Rama” van Gonzalez Byass
& Co in Jerez de la Frontera. Sluit niet echt aan bij Bordeaux, 
maar sluit wel mooi af. Heerlijk bij de kaas. Jong drinken, binnen drie
maanden. Vol, vettig, aromatisch van amandel en hazelnoot maar met de frisheid
van groene appel. Blaast de geitenkaas van tafel.

Mooi om deze toch kostbare Bordeaux in een jaar-opstelling
te proeven.  2007 kreeg het al moeilijk.
De 2004’s bleven stoer overeind. De 2000 en de 1993 waren voor mij de toppers
van de avond, met name de Cos. Heimwee-wijn.
Heimwee naar de tijd voordat het Parker toverstafje veel wijn in jam
veranderde. Heerlijke avond.

Verslag en proefnotities Noël Geisen