Overzicht blogberichten

Californication: L.A. meets Brabant
By in ,

Californication: L.A. meets Brabant

Op bezoek bij Angeleno winery

Wijnliefde is om te delen. Valerie Bollen verbleef in Los Angeles en bezocht San Antonio Winery en en Angeleno winery.

Wijnkelder Sir Dai Lee


Ze nam een kijkje in de kelder bij collectioneur sir Dai Lee. De eerste proeverij in ons jubileumjaar staat in het teken van Californication. Valerie presenteerde aan de hand van wijn filmfragmenten:

Bottle Shock, Somm3, Sideways.

Na een Elzasser Cremant (knipoog naar de studiereis in april) proefden we om te beginnen popcorn, daarna twee chardonnay, drie pinot noir, drie zinfandel, shiraz en een blend alsvorens af te sluiten met Black Muscat.



Het is een feit dat ik geen girls nights frequenteer, dus gaat er een wereld voor mij open: Chardonnay en popcorn blijkt een gouden combinatie: “This is one of my favorite snacks. The corn brings out the nutty flavors of the chardonnay, and the buttery aspect of the wine complements the richness of the buttered popcorn taste.”
Even snel gegoogled tijdens de proeverij en daar vond ik al een link. Voor wie dat vaker wil doen.






Gnarley Head Chardonnay 2017 Central Coast

Mooie geur, herkenbaar chardonnay. Goede  balans, mooie zuren en een bittertje. Toos benoemt perzik.




Pedroncelli Chardonnay 2017 Dry Creek Valley, Sonoma County

Wat minder geur, maar wel veel body en kracht, karaktervol. Klein bittertje in de afdronk.
Toos benoemt hier meloen.


MacMurray 2016 Pinot Noir, River Valey, Sonoma Coast

De mooiste pinot noir uit een serie van drie (mijn smaak uiteraard). Angelique benoemt pruimen en kruidigheid. Die kruidigheid bevalt mij ook, er zit zelfs wat anijs
in de geur. Prettig bittertje in de smaak. Zinfandel is een druif die we nogal eens herkennen. Dat was in deze proeverij iets minder het geval kreeg ik de indruk. Zinfandel is de veelzijdige, fruitige druif van Californië. Smaakt naar zwarte bessen, soms naar metaal. Flink wat structuur en kan glorieus weelderig zijn. Soms gewoon zoet en jamachtig. Genetisch hetzelfde als de Zuid Italiaanse primitivo.


De Francis Coppola Diamond Collection Zinfandel 2017 uit Amador County voldoet aardig aan deze omschrijving. Goede balans, zegt RobK. Mijn aantekeningen: kersen en cassis, heerlijke voluptueuze smaak, rondeur.




Gnarly Head Old Vine Zinfandel 2016 uit Lodi heeft dik fruit en groene paprika, zegt Eric. Ik ruik iets chemisch dat ik niet kan thuisbrengen, cassis, een zoetje en wat rubber.



Pedroncelli Zinfandel 2017 uit Dry Creek Valley heeft niet alleen Zinfandel, maar ook 19% petite syrah. Of het daar nu aan ligt? Dit vind ik de mooiste Zinfandel. Hans ruikt gerookt vlees en vooral roos. Eric benoemt melkchocolade. De wijn is flink donker en ondoorzichtig. Aanvankelijk een wat onbestemde geur maar eenmaal belucht drinkt de wijn heerlijk.


Een proeverij die we niet vergeten, Valerie.

We verenigen unieke karakters
By in ,

We verenigen unieke karakters

De nieuwjaarsreceptie op dinsdag 13 januari markeert het begin van een jubileumjaar. De Brabantse Wijnsociëteit bestaat veertig jaar. We verenigen unieke karakters. Met een gezamenlijke passie voor wijn. Die is echter niet eenduidig. We zijn volstrekt verschillende mensen met eigen specifieke smaak die wekelijks samenkomen om te proeven, te leren, te praten over wijn. Wat wijn vermag…

Van twee grote flessen wijn, de raad magnums, mogen de leden en hun partners het jaartal raden. Of determineren voor de kenners. In de afgelopen jaren waren het regelmatig partners die dat het beste deden, nu twee trouwe leden: Gerard van Avendonk noemt 2014 bij de magnum La Reserve de Malartic Pessac Leognan en Diederick Swagemakers noemt 2005 bij de magnum Côtes de Nuits van Desertaux Ferrand. Onze trouwe leden Toos en Just herkennen de jaren ook, de winnaars geven ook een goede indicatie van druif en gebied. Beide proevers krijgen een fijn studie en snuffel wijnboek cadeau.

Na 13 jaar bestuur geeft Noël Geisen de voorzittershamer over aan Eric Hoepelman met een reflectie op het voorzitterschap en zijn met excel overzichten onderbouwde terugblik op de wijnen die we dronken en het type proeverijen. Noël is van onschatbare waarde voor de sociëteit. Als blijk van waardering krijgt hij een Pontet Canet uit zijn geboortejaar.
We genieten van de entourage van het Franse wijnstraatje in Maison du Vin, wegdromen bij de schatkamer, even de bibliotheek met wijnlectuur inglippen, genieten van het charcuterie en kaasbuffet, perfect verzorgd door Paul Heemskerk.
En genieten van de wijnen natuurlijk. Bij wit bevalt de elf jaar oude riesling uit Oostenrijk mij enorm. De rode Rosso di Montalcino 2016 van Podere Brizio valt op door elegantie.

En de unieke fijne geouderde wijnen, Château Montus 2010 Prestige uit Madiran en Château Talbot 1996 Saint Julien. Een mooie begin van het jubileumjaar.
Bordeaux verticaal: zelf de slingers ophangen
By in ,

Bordeaux verticaal: zelf de slingers ophangen

Marathon van Medoc

 

Je moet zelf de slingers ophangen in het leven, zegt men wel. Nou heb ik de indruk… dat wijnliefhebbers daar patent op hebben. Zo klinkt al enige tijd uit onze ledenkring dat we in het jubileumjaar – veertig jaar bestaan – klassieke wijnen zouden moeten proeven. Klassieke wijnen! Bourgogne, Bordeaux, Toscane, Piëmonte, Moezel en Rheingau uit Duitsland. Willem Jan Withagen preludeert met de laatste proeverij vóór het jubileumjaar met een klassieke proeverij. Blije gezichten. En dat hij een toffe kerel is.

Een klassieke Bordeaux proeverij staat op het programma. Vaak begint die met een witte Bourgogne, nu ook. Meursault 2010 van A. Bichot is de eerste fles die Willem Jan opent uit een doosje in de kelder. De smaakcomponenten vliegen om de oren: exotisch fruit, ananas, amandel worden genoemd. Mijn aantekeningen zijn iets nuchterder: bescheiden geur, goede zuren, ranke wijn. Nog geen karakteristiek botertje. Fraai.

Van vijf wijndomeinen gaan we verticaal jaargangen proeven. Vrijwel steeds ‘scoort’ een topjaar als 2010 het best, krijgt applaus voor complexiteit, concentraat en balans. Interessant is dat zogenaamde mindere jaren wél lekkerder drinken, meer plezier geven. Een wijn uit zo’n topjaar heeft meestal veel tijd nodig om een zekere stugheid van zich af te schudden. Soms wel tien jaar of langer.

We zien dat meteen bij Château Taillefer, Pomerol, gemaakt van 75% merlot en 25% cabernet franc. We proeven 2012 en 2010.

Château Taillefer 2012 Pomerol

Valerie zegt het treffend: in 2012 is de geur mooier dan de smaak, bij 2010 is de smaak mooier dan de geur. Ik steek mijn neus in het glas en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Een rijke geur, herfstbos en potloodslijpsel. Aah, wat lekker. De smaak is een beetje scherp, mist wat charme. Je zou willen blijven ruiken.

Château Taillefer 2010 Pomerol

Gebruinde rand. Kan een geur ‘slanker’ zijn? Het staat zo in mijn aantekeningen: zwart zomerfruit, cassistonen, chocolade. Een harde aandronk en zoveel concentraat dat het potentieel duidelijk is, krijgt in het glas steeds meer de karakteristieke Pomerol rondeur. Beter in balans, goede zuren, zegt Toos. De wijn heeft veel lucht nodig om zijn kwaliteiten ten toon te spreiden.

Château Poujeaux gemaakt van cabernet sauvignon en merlot, aangevuld met petit verdot en cabernet franc. Net even wisselende percentages afhankelijk van het jaar. Dit is een domein dat een warm plekje heeft in het hart van veel leden.

Château Poujeaux 2011 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Rob noemt de wijn aangenaam en in balans. Ik ben er zeer over te spreken: prachtige complexe geur met turf, bos-champignons, aards, pruimen. Hap sap smaak, mooie zuren, bittertje en voelt ook nog jong aan. Lekker drinken dit.

Château Poujeaux 2012 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Heel anders. Rob ruikt wat paprika (onrijp). Veel minder geurig, wel wat aards. Veel smaak, goed om te proeven nu, iets ‘zachts’, bittertje na, karaktervol.

Château Poujeaux 2010 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Deze Cru Bourgeois is nu duidelijk béter op dronk dan de Grand Cru Classés die volgen. Niet zo uitgesproken geurig, maar wel complex: de aardsheid van Moulis, kaneel, tabak, eekhoorntjesbrood, munt ook. Wat een lekkere geur om te blijven ontdekken. Rondeur in de smaak, hap sap, oeps… vergeten uit te spuwen. Adembenemend lekkere wijn.

Château Cantemerle heeft ongeveer tweederde cabernet sauvignon, een vierde merlot en wisselend van het jaar aangevuld met cabernet franc en petit verdot. We proeven 2004, 2011 en 2012.

Château Cantemerle 2012 Haut Medoc

De meest doorzichtige kleur. Cassis in de geur, herfstbos al, goed concentraat en lijkt ook op dronk. Eric ruikt laurier, munt en fris groen. Leila ruikt drop en laurier. Uitgebalanceerde wijn.

Château Cantemerle 2011 Haut Medoc

Driekwart ondoorzichtige kleur. Leila ruikt wat medicinaals, ik ruik een cassisimpressie, tabak en leer. Zachte aandronk, hoge zuurgraad in afdronk. Fijn glas.

Château Cantemerle 2004 Haut Medoc

Heeft het zin een wijn zó lang te laten rijpen? Vijftien jaar oud nu. We hebben proevers die de voorkeur geven aan de jongere wijnen. Voor Willem Jan is dit een van de hartendiefjes van de proeverij. Leila roemt de zachtheid en het mondvullend fruit in deze wijn. Ik hou van de belegen tonen in de geur, maar ook potloodslijpsel en honingdrop. Deze wijn is werkelijk prachtig uitgerijpt en volkomen in balans.

Margaux proeven. Ik blijf het altijd bijzonder vinden. Vanwege die zijdezachtheid, dat liefelijke. We proeven Blason d’Issan 2013 en Château d’Issan 2010. Tweederde cabernet sauvignon, een derde merlot.

Blason d’Issan 2013 Margaux

De tweede wijn, dus gemaakt van jonge stokken. Just benoemt turf, munt en koffie. Halfdoorzichtige kleur. Voor zo’n betrekkelijk jonge wijn al veel te genieten in de geur: kreupelhout, menthol en aardbeienjam. Erg drinkbaar nu al: elegantie en finesse. Feestje.

Château d’Issan 2010 Margaux

Veertig procent merlot in deze wijn. Ondoorzichtige kleur. Dit is voor mij dé wijn van de proeverij. Klassieke neus met kruidigheid, laurier, veel potentieel, zachte aandronk en ongelofelijk veel elegantie. Rondeur, heerlijk in de mond. Verboden te spuwen. Vind ik. Punt uit. Uitmuntende balans. Just is gevraagd naar zijn voordeel en die komt met een soort ‘zing-vecht-huil-bid-werk-en-bewonder’ proeftermen: open haard, turf, drop, gloed, passie, trots, karakter, diepgang, intelligentie en blijdschap. Ieder woord kan hij ook in twee of drie zinnen nog eens uitleggen. Een proefheld die Just!

Dan een contrast met de Margaux, een Robert Parker lieveling: Château Smith Haut Lafite, Pessac Leognan. Tweederde cabernet sauvignon, een dertig procent merlot, aangevuld met cabernet franc en petit verdot.

Château Smith Haut Lafite 2010 Pessac Leognan

Ondoorzichtige kleur. Mijn oordeel wijkt hier nogal af van andere proevers. Ik vind de wijn stoffig en zelfs een tikje eendimensionaal. Wel veel kracht, maar weinig gelaagdheid. Veel kracht met alleen bitters na in de afdronk.

Château Smith Haut Lafite 2007 Pessac Leognan

Hartendief van Willem Jan. Ik ben ook enthousiast : ondoorzichtige kleur, aardse geur, chocolade en espresso, zeer zachte aandronk, rondeur en goed concentraat, fraai bittertje in de afdronk. Mooie uitgerijpte wijn.

Château Doisy Védrines 2007 Sauternes

In de eerste jaren van mijn lidmaatschap van de wijnsociëteit maakte de 1982 van dit domein verschillende keren onuitwisbare indrukken. En dan hou je een zwak voor zo’n domein. Tonen van edele rotting, met perzik, peer, sinaasappels. Elegantie. Prachtige balans. Fijn glas.

Fraaie proeverij afgesloten met fijne kazen van Paul.

Traditionele wijnlanden, mooie wijnen
By in ,

Traditionele wijnlanden, mooie wijnen

Bodega Lopez Ristobal

 
 

Na een aantal keren nieuwe wereld wordt het tijd om weer eens oude wereld te proeven. Niet omdat we niet genoten hebben, maar omdat Claartje Grielis gewoon zin had om nog meer te proeven. Daarbij neemt ze ons mee op reis door Europa, plaatsen die ze zelf bezocht heeft en alle wijnen zijn ter plaatse gekocht.

We beginnen de reis in Spanje, Catalonië. 
De indrinker Codorníu Gran Codorníu vintage 2015 Pinot Noir, van het oude Spaanse huis Codorníu in de wijnstreek Cava DO Catalonië. Het heeft een mooie roze-oranje kleur, fijne mousse, framboos, aardbei en mineralen in de neus, fris, bittertje en fruit, zacht en mineralen. Velen vinden de afdronk fijn. Dat bittertjes best lekker kunnen zijn, net als de zuren en zoetjes laat deze cava zien.

Dan gaat de reis verder, nu dichter bij huis, Duitsland waar drie plaatsen aangedaan worden aan de Ahr, Saar en Mosel. Drie verschillende wijnen, de eerste is licht geel en volgens Paul groene appels, fris, strak droog, mineraliteit, strak in zuren en beperkte complexiteit, Het blijkt een blend te zijn van Weisburgunder, Grauburgunder en Riesling: Schlossgut Diel, Diel de Diel 2017. De tweede wijn is bleek licht geel, stinkertje (petroleum) in de neus. Zoete geur exotisch fruit lychee in de mond. 

 
imposant: Schloss Lieser

Saskia denkt dat wijnen één en twee riesling zijn maar nummer drie is anders: munt, biergist en hoog in de zuren en bitters zijn ook aanwezig, ze drinkt liever twee, drie is niet haar smaak. De tweede wijn is bij de meesten favoriet, terwijl wijn drie bij Claartje en Toos de favoriet is. Beide wijnen zijn Riesling, de tweede Riesling Kabinet 2016 Van Volxem Bockstein en de derde Riesling Schloss Lieser 2018 Thomas Haag. Hier blijkt dat 2018 een moeilijk jaar is en dat de wijnen te weinig zuren kunnen hebben. Ondanks dat is het een heel mooie wijn.

Dan gaat de reis weer verder. Iedereen denkt met de twee rode wijnen in een warmer land te zijn beland door het proeven van veel gekookt fruit. Diep robijn rood, zwart bramen gestoofd fruit, karnemelk, eucalyptus, niet teveel alcohol, mooi in balans, niet te veel tannine bij de eerste. Volgens Eric diep fruit, bramen, hoger in de neus meer inkt, blauwe bes, en het blijft lang hangen. De tweede wijn is roder, champignons, cassis en een zoetje maar ook zuren.

Beide wijnen hebben eucalyptus en munt in de neus maar de tweede is meer uitgesproken, mooie zuren in balans en veel smaak concentratie en fijne tannine. Zitten we in Zuid Italië of in Bordeaux? Rhone, Spanje, Haut Medoc, van alles is genoemd, maar……. beide geblindeerde wijnen komen uit Oostenrijk. Ze zijn van Leo Hilliger uit Burgenland, de eerste 100% St Laurent, 12 maanden op hout. Druiven staan op leem en kiezel in Burgenland, tegen de Hongaarse grens. De tweede wijn is een blend van Shiraz, Zweigelt en Merlot uit 2016. Deze heeft ook houtrijping en daarna nog een keer flesrijping. Iedereen is op het verkeerde been gezet met deze twee mooie wijnen uit Oostenrijk!!

Na Oostenrijk gaan we weer terug naar Spanje, maar dan meer naar het westen: Rioja Alta. Twee geblindeerde rode wijnen die de meesten ook weer op het verkeerde been hebben gezet. Volgens Maarten bevat de eerste wijn veel donkerfruit houttonen, in de smaak geïntegreerde tannine en complexe afdronk. Is het een Bordeaux? Is het Cabernet?
De tweede wijn is diep, minder verkleuring, geur tertiair, bouillon maggi maar is later minder aanwezig. Minder rijpe plakkende tannine, meer donker fruit in smaak, ceder laurier, en een lange afdronk.
Eerste wijn mooi om te drinken, de tweede is om te laten liggen. Toos vindt de tweede een moeilijke wijn. Velen denken aan de lessen van Hans: Italië! Bij de eerste wordt voornamelijk aan Nebbiolo, gedacht vanwege teer, leer, mooie wijn en zacht en romig, geïntegreerd, en een prettig mond gevoel.
Tweede is lastiger, cassis, zwarte, kers potlood drop, uit Toscane? Echter de tweede wijn komt uit 2009 en is een Tempranillo uit het Spaanse Ribera del Duero , 14 maanden op vaten gelegen van de Pago de Manvirgo wijngaard (85 jaar oude stokken en kalkrijke grond) van het huis Lopez Cristobel Bagús. En is dus inderdaad ouder dan dat hij lijkt. Door de contrasten van hard maar ook zacht was het moeilijk in te schatten dat de eerste een Rioja was van Viňa Ardanza Reserva 2007. Deze wijn wordt alleen in goede jaren gemaakt zoals deze uit 2007, dat wil zeggen: mediterraan jaar als de wind dan uit het noorden komt.

De reis gaat verder. Weer wordt er getwijfeld over het land waar de laatste twee rode wijnen vandaan komen. Is het Frankrijk of Italië? Volgens Eric heeft de eerste wijn wat boter en na een tijdje oude boter in de neus, is hard en peperig. In de mond stevig, hout, harde wijn maar ook wat fris. De tweede, bruin, neus maggi aards, weinig fruit in mond ook aards. Saskia, is het gedeeltelijk met Eric eens, was eens mooier, bouillon en lavas maar ook nog wat fruit in mond. De tweede roept wat vraagtekens op, het is een heel mooie wijn, maar was deze ooit mooier of gaat deze nog mooier worden? Na verloop van tijd krijgt deze wijn ook een mooiere afdronk en volgens Willen-Jan zelfs jammig en zoet in de neus. Paul heeft andere proefnotities, bij de eerste verse kersen, een sangiovese op nieuwe hout. De tweede is een Toscaanse wijn, Carbernet met Merlot, blend die krachtig is en jodium heeft, hij vindt het een hele mooie wijn. Zelf vind ik in de eerste wijn ook de anijs tonen duidelijk naar voren komen. Beide wijnen komen inderdaad uit Italie, de eerste wijn is een Villa Antinori Chianti Classico Riserva uit 2012 (Marchesi Antinori) en de tweede een Brunello di Montalcino Riserva 2007 (Conti Constanti). Deze tweede wijn wordt alleen gemaakt in de mooiste jaren. Je kunt deze drinken tussen 2018 en 2030, dus hij is net op dronk. 

We eindigen de reis in Oostenrijk, de uitdrinker is donker geel, mooie perzik geur, muscat, hazelnoot, bittertje maar ook zoet. Kracher specialiseert in zoete wijnen. Deze Beerenauslese is gemaakt van 60% Welsriesling en 40% Chardonnay. Het wijnhuis Kracher ligt in het Seewinkel gebied in het Oostenrijkse Burgenland. Door de verdampende periodes van het Neusiedler Meer, mistige avonden en het warme Pannonische klimaat, is het continu warm en vochtig en kan de Botrytis Cinera zich goed ontwikkelen, wat de basis is voor deze Trockenbeerenauslese.

Een paar zoete wijnen doen het heel goed in de hele wereld. Net als Château d’Yquem, dat de meest bijzondere wijnen in de wereld maakt en op de hoogste heuvel in Sauternes ligt met wijngaarden in een bijzonder eigen microklimaat. In 2012 is er een wedstrijd geweest tussen het huis d’Yquem en Kracher, lees hier de notities. De Kracher is een factor 20 goedkoper.

Een mooie reis door Europa en iedereen snapt waarom Claartje deze wijnen uitgezocht heeft.
Prachtige wijnen, we hebben genoten van het proeven.

Proefnotities en verslag Annemiek Vermeijlen

Herkennen en proeven we het verschil tussen nebbiolo en sangiovese?
By in ,

Herkennen en proeven we het verschil tussen nebbiolo en sangiovese?

Toscaanse wijngaarden met Sangiovese


Nebbiolo en sangiovese. Twee italiaanse druiven, die in (zo veel mogelijk) cépages voorbij zullen komen. Als intro presenteert Hans van der Horst ons de typische geuren, vanuit geurdoos Le Nez du Vin: roos, anijs, kruidnagel, pruim, kers, vanille, enz.

Sangiovese is de overheersende blauwe druif in Toscane. De druif komt oorspronkelijk gedeeltelijk uit het zuiden van Italië. Het is een kruising van Ciliegiolo en Calabrese di Montenuovo.

Wijngaarden met Nebbiolo in Piemonte
Nebbiolo is een stokoude druif. Al in de 14e eeuw komt deze voor in geschriften. Nebbiolo is een kieskeurige druif die goed gedijt op mergel en kalk met een goede drainage. Zuid-zuidwest georiënteerde hellingen met voldoende zonuren zijn belangrijk omdat nebbiolo erg laat en langzaam rijpt. Door de dunne schil is deze gevoelig voor ziekten. De wijnen zijn tanninerijk, omdat de pitjes mee mogen vergisten. Nebbiolo-wijnen worden relatief vaak gerijpt op houten vaten.
 
Na de snuffelsessie, gaan we meteen stevig ter zake: drie glazen rood.
 
Di Majo Norante, 2016, Terre degli Osci, IGT,  Sangiovese
is transparant middelrood. Meerderen van ons nemen ‘anijs’ waar. Toos vult aan met leer, kers, hoog in de zuren en tannines.

In Tenute Guicciardini Strozzi, 2017, Poggio Moreto Morellino di Scansano herkent Paul zontomaatjes, iets meer (appel)zuur, en een rondere rijpere smaak.

De derde wijn, Albino Rocca, 2016, Nebbiolo d’Alba heeft, volgens Willem-Jan chocolade en de wijn gaat naar ‘af’. Terwijl anderen vinden dat de wijn nog op kracht moeten komen…

 

 
De volgende serie is ook relatief jong. Daardoor zijn de wijnen nog straf. Toch heeft Hans daar bewust voor gekozen. De jongere wijnen blijven ‘zo dicht mogelijk bij de druif’.
 
Alasia, 2014, Barolo, Nebbiolo is toch tertiair volgens Valerie. En wel met truffel, pruimen, rozen en aardbei. Milde aanzet met naplakkende tannines.
 
Talenti, Rosso di Montalcino, 2017, Sangiovese is gelardeerd met aalbessen, krachtige zuren, stroef, complex, aldus Gerard. Noël vult aan met klei, bessen, zwoele ondertoon in aanzet en een mooie afdronk.
 
Fontanafredda, Langhe, Nebbiolo, 2017 heeft volgens mij iets wat rode wijn zelden heeft: rijpe appelmoes, prikkels en karnemelkzuren. Maarten proeft iets heel anders: roos, leer, straffe tannines.
 
Albino Rocca, Barbaresco, 2015 is een hartendiefje van Hans. ‘Je kijkt er dwars door heen’ zegt Annemiek. En ook droge tannines en zuren, met fruit en zoetje. Rob roept: “lekker, volgende slok alsjeblieft”.
 
Cantina Dei, Vino Nobile di Montepulciano, 2015, Sangiovese vind ik, net als Claartje, mooi: zachte houttonen, mooie wijn, mooie balans.
 
Pioggio Lauro, Riserva Chianti, 2015 vind ik duidelijk minder. Anderzijds oordeelt Annemiek dat de zuren en tannines mooi zacht afvlakken.
 
 
Cantine San Silvestro, Serra dei Turchi, Barolo, Nebbiolo, 2011 is ook een fijne wijn. Drop, eucalyptus, braam kers en lange afdronk zegt Kees. Noël vult aan: mooi, rozen, bloemig, evolutierandje, mooie stoffige tandplak, leuk!
 
Fontanafredda, Serralunga d’Alba, Barolo, 2009, Nebbiolo verandert fors van geur naar mate deze langer in het glas zit. Decanteren zou de wijn goed doen. Na de eerste indruk, die gelukkig weg gaat, blijft een mooie wijn over. 
 
Castello Banfi, Brunello di Montalcino, Sangiovese, 2008 is het tweede hartendiefje van Hans. Donkerrood en lekker bessig en beetje roos, zwoelronde aanzet en droppig zegt Noël.
 
Als afsluiter drinken we Francoli, Grappa Nebbiolo di Piemonte. Hans zegt dat de druif nebbiolo duidelijk herkenbaar is. Mooie grappa, maar de druif…
 
Fijne proefavond. Hans dank je wel!
 
Proefnotities en verslag Eric Hoepelman 
Australische regio's ontdekken
By in ,

Australische regio's ontdekken

Pikes Hill wijngaarden Clare Valley

 

Nieuwe wereldwijnen, oude wereld stijlen. Dat schept verwachtingen, de titel van de proeverij van Saskia Nijssen. En ook voer voor denkwerk. Want moeten Nieuwe Wereldwijnen lijken op oude wereld wijnen? Als het gaat om herkenning, liever niet. Als ze een eigen stijl hebben, vaak met meer warmte, meer alcohol, zijnde Nieuwe Wereldwijnen beter te herkennen. Als het gaat om smaak, erkennen de wijnbouwers de dominantie van de oude wereld als ze naar die smaak streven? Daar zit logica in, maar het is zéker de moeite waard te werken aan eigen iconische wijnen met een eigen onderscheidend karakter. Enfin, genoeg gefilosofeerd. De proef op de tong. Een Sweet Sparkler als indrinker en een Late Harvest Muscat & Semillon als uitdrinker. Daartussen drie Riesling, drie Pinot Noir en drie Syrah uit steeds een ander gebied. Mooi voorbereid.


Pikes Hills 2018 Riesling Clare Valley

Eerlijk gezegd denk ik meteen als ik mijn neus in het glas steek: Moezel! Frivole bloemrijke geur en rank smaak, geur vind ik beter dan de smaak.


Grant Burge 2007 Riesling Eden Valley

Volledig andere geur, ananas en tropisch fruit, véél vanille. Berry ruikt petrol, perzik en citrus. Wijn met veel kracht, eetwijn. Goed uitgebalanceerd. Prachtig geouderd.


Pinot noirs

Bij de Pinot Noir wijnen uit de Yarra Valley, Tasmanië, Barossa. Net als ik zit te denken, die eerste wijn is licht, daar hebben we doorgaans niet zo veel waardering voor, blijkt dat nagenoeg alle proevers deze wijn – net als ik – als uiterst plezierig ervaren. 

Yarra Valley wijngaarden



Stonier 2017 Pinot Noir Yarra Valley

Een frivole spring in het veld, aanlokkelijk en verleidelijk met aardbeitjes in de geur, heerlijk licht en uitgebalanceerd. Specerijen in de geur, zegt Claartje. Een licht verleidelijk zoetje, zegt Willem Jan, die ook koffie ruikt.


Journey Wines 2016 Monrington Peninsula

Ja, deze wijn is toch twee keer de prijs van de Stonier. Maar dat horen we pas achteraf. Zalmkleurig. Ik ruik kreupelhout. Veel alcohol (handig bij het determineren van de afkomst, maar ja… niet zo lekker). Claartje roemt de vlezigheid en ruikt kers. Volgens Willem Jan is die kers verdwaald in de wijn. In mijn aantekeningen staat: middle of the road. Da’s niet erg. Maar wel als je dan de prijs weer hoort.


Tamar Ridge 2014 Pinot Noir Tasmanië

Marsepein en cassis, zegt Willem Jan. Een chemisch luchtje, zegt Claartje. Meest donkere robijnrode kleur, goed gemaakt, mineralen, sap, balans en zomerfruit met diepgang.


Shiraz

En dan de serie met syrah. Of shiraz zoals die hier heet. Van 1960 tot 1980 werden veel oude wijnstokken shiraz met subsidie van de regering uit de grond getrokken. Er was een wijnoverschot. De regering had een plan om dit wijnoverschot weg te werken. Doodzonde natuurlijk. Nu is er juist veel vraag naar wijn van oude stokken. 

 
Kaesler domein

Kaesler Stonehorse 2016 Shiraz Barossa Valley

Dit vind ik een fijn glas. Lekker complexe neus met Mon Cherie chocolade, kreupelhout, yoghurt en kersen. Balans en lengte. Een enorm potentieel, een beest van een wijn. De geur doet Eric denken aan een slagroomijsje. Noël benoemt chocolade en bramen.

Wild Duck druiven worden geoogst

Pikes East 2014 Shiraz Clare Valley

Bruinende kleur. Bessen en leer, met een fijne balans, zegt Noël. Leer is ook wat Eric ruikt, naast haardhout en  stallucht. Mijn aantekeningen: warm, laurier en wat mineraal. De wijn lijkt mij juist niet helemaal in balans.


Wild Duck Creek 1999 Springflat Shiraz Heathcote

Grafiet, inkt, bouillon en lichte oxy tonen. Enorm veel kracht, mist voor mij wat charme. Ik ruik nog wel wat chocolade, maar vind deze geouderde wijn- daar hou ik enorm van – toch wat enkelvoudig.


Echt een ontdekkingstocht, deze proeverij.

Veranderde spelregels spelen Grand Prix Saint Hubert parten
By in ,

Veranderde spelregels spelen Grand Prix Saint Hubert parten

De jury hoefde niet veel te tellen, wél het rode potlood hanteren.



De 34e editie van de Grand Prix Saint Hubert heeft nagenoeg alle deelnemers een fikse kater bezorgd.
De spelregels zijn gewijzigd.


Met tien wijnen op tafel kreeg je een lijstje van vijftien landen waar een keuze uit moet worden gemaakt. Wijn een uit land een tot vijf. Wijn twee uit land twee tot zes enzovoort. Dat lijstje was er nu niet. Het bleek een majeure val van de puntenaantallen tot gevolg te hebben. Bovendien zijn er twee vragen toegevoegd: is de wijn biologisch, biodynamisch, vin nature of conventioneel gemaakt. Ook krijg je een score voor het aangeven van de grondsoort.


Het team met Eric Hoepelman, Martijn de Groot en Willem Jan Withagen zette de goede positie op het Nederlands kampioenschap nu door met een vijfde positie. Het team met Noel Geisen, Berry Marinussen en Peter van den Besselaar eindigde op de elfde plaats.


Het team met Claartje Grielis, Saskia Nijssen en Annemiek Verweijlen debuteerde op deze Grand Prix.


De line up van wijnen bevatte curieuze keuzes. Een Cinsault als eerste wijn. En niet alledaagse wijnen van Mondeuse, Lemberger, Saint Laurent. Dat mag natuurlijk maar zonder landenlijstje werden de wijnen niet herkend. Met als gevolg: lachwekkende scores. Tien wijnen waar je 20 punten voor kunt scoren, maakt 200 punten de topscore. Het winnende team scoorde 13,5 punt. Ons team met de vijfde plaats scoorde 11,5 punt. Dat levert een héél slecht gevoel op. De organisatie van de GPSH heeft de wedstrijd moeilijker gemaakt, dat is gelukt, maar het streven om de beste proevers te selecteren is mislukt.


Bij de volgende editie kunnen enkele vernieuwingen het best worden teruggedraaid. Het argument dat ‘de wedstrijd een beetje te gemakkelijk werd’ nu de proevers daadwerkelijk druiven en landen herkennen is flauwekul. Het is uitstekend dat vijf, zes, zeven of acht landen én druiven gedetermineerd kunnen worden.

Genieten van de feesten en járenlang daarna van de Rhônewijnen
By in ,

Genieten van de feesten en járenlang daarna van de Rhônewijnen

Ieder zich respecterend dorp in de Rhône heeft een Fête du Vin of Foire aux Vins. Noël is er dol op. Om de lokale wijnen te proeven. Om aan de lange tafels tussen de lokale bevolking mee te eten. Te relaxen. Te ontdekken.

Álle lokale wijnboeren presenteren zich.
Zo leer je de druiven en stijlen kennen. De gevulde kelder is goed voor nog járenlang door genieten. Er is weinig leukers dan bij zo’n fles terug te denken aan het wijnfeest.

Rhône Meridional staat centraal. Een eigen keuze.

Domaine Bernard Cuvee Flora 2018 Côtes du Rhone Blanc

Geelgroene kleur, een geur waar ik meteen vrolijk van ben, bloemetjes en banaan. Een beetje muscaat. En dan… bám… een enorm krachtige smaak, tjonge dat is niet wat ik verwacht na de geur. Bittertje in de afdronk. Gemaakt van viognier, grenache blanc, clairette en rousanne.

Domaine des Favards 2016 L’une et l’autre Côtes du Rhône
Kom daar eens om… Côtes du Rhône van 100% syrah. Robijnrode kleur, kreupelhout in de geur, vooral ook morellenkersen. Sappige smaak, goed gebouwd. 

Lamsbout met een Rhône, niet te versmaden

Domaine St Pierre 2017 Côtes du Rhône Villages Plan de Dieu

Gemaakt van grenache 50% mourvedre 30% en syrah 20%. Gebruinde rand, gestoofd fruit in de neus, zachte mooie ronde aandronk. Just benoemt braam en koffie, Annemiek benoemt vanille en hout.

Domaine de la Loyane 2015 Cuvee Marie Lirac

Gemaakt van 80% grenache, 10% cinsault, syrah 8% en carignan 2%. Driekwart transparant met diepe kleur. Rijke wijn met veel concentraat, aards, goed concentraat en ook rondeur. Een beest van een wijn van oude stokken tot 140 jaar (…) oud. Hangt heel lang na. Een beest van een wijn, Met veel toekomstpotentieel. Trouvaille.

Domaine Charvin 2010 Châteauneuf du Pape

Gemaakt van 80% grenache, 10% syrah, 5% mourvèdre en 5% vaccarese. Fijn domein, we proefden deze Ch9P veel vaker. Bruine rand. Een geweldig mooie geur, schitterend uitwaaierend als een pauwestaart. Rood fruit met mooi belegen tonen. Saskia ruikt umami, bouillon. Goed geconcentreerde smaak met een speels bittertje en een medium afdronk.

Arcane XIX le Soleil 2015 Xavier Vignon Côtes du Rhône Villages

Blind stond deze wijn naar Charvin en de wijn hield zich kranig. Paarse rand, morellenkers, zoetje in de aandronk, volledige harmonie, erg mooi lang nahangend. Wat zwoeler dan de vorige wijn.

Fijne avond met mooie documentatie.

Spotlight op de Argentijnse oenoloog Susana Balbo
By in ,

Spotlight op de Argentijnse oenoloog Susana Balbo

Een proeverij waarin een wijnmaker centraal staat. We hadden eerder aandacht bij de Brabantse Wijnsociëteit voor oenologen als Denis Dubourdieu uit Bordeaux, Giulio Gambelli, Giacomo Tachis, FrancoBernabei, Carlo Ferrini en Alberto Antonini uit Chianti en we ontdekten FilipaPato uit Bairrada. 
Annemiek Vermeijlen werd gefascineerd door Susana Balbo. Ze
wilde nucleaire geneeskunde studeren, maar mocht niet weg uit Mendoza van haar ouders. Ze werd de eerste Argentijnse vrouwelijke oenoloog. Goed verhaal. In 1999 startte ze – na gewerkt te hebben bij grote huizen – haar eigen wijnbedrijf. Nu met zoon en dochter. Op een adembenemende locatie zoals we hierboven zien.
 
Torrontes, mooie wijn bij eendenpaté
Crios Torrontes 2018
 
Crios is de basislijn – zeg maar de wijn waarmee geld verdiend moet worden. De Torrontes is een eigenzinnig druifje, Susana Balbo komt de eer toe om deze druif wat uit de obscuriteit te hebben gehaald. Ik hou van die eigenzinnige druiven en ook van deze wijn.
Lichtgeel, viooltjes en muscaattonen in de geur, waardoor je een zoete wijn verwacht. De wijn smaakt droog, sappig met goede zuren, eetlustwopwekkend en met mooi passiefruit in de afdronk. Héle leuke wijn voor restaurateurs die gasten onbekende wijnen willen voorzetten. Denk hier een eendepaté bij en de wereld is mooi. Sla Jancis Robinson na op de druif en je ziet dat er zelfs van die Torrontes al weer verschillende varianten zijn.
 
Crios Malbec 2017
 
De Malbec maakt 95% uit van de wijn, Bonarda vult aan. Granaatrode kleur, kersen in de geur, wat aardser dan de Salentein malbec die er naast staat, meer concentraat en goede bitters, wat chocoladetonen. Negen maanden houtopvoeding. 
 
Susana Balbo Malbec 2016 
 
De Malbec tekent voor 92%, Cabernet Sauvignon vult aan. 30% nieuw hout en 70% houten vaten van één jaar oud. Diepdonker.
Bruinrode rand. Zó, hier word ik blij van als ik mijn neus in het glas steek.
Schotse pijptabak, leer. Chocolade en mocca. Goed concentraat. Te jong voor mijn smaak. Krachtig met veel lengte. Een heel veelbelovende eetwijn. Interessant om enkele jaren op te leggen. 
 
Susana Balbo Brioso 2016
 
Een Bordeaux druivenmix: 53% Cabernet Sauvignon, 24% Cabernet Franc, 16% Malbec, 7% Petit Verdot. Gesloten neus. Eric denkt meteen aan zijn crême de cassis (cassis is hét kenmerk om cabernet te determineren). Heel veel kacht en lengte, nu al soepel in de mond, maar een echt kindermoordje in mijn visie. De wijn heeft ook een beetje last van de Catena Alta van 95% Cabernet Sauvignon aangevuld met 5% Cabernet Franc uit 2015 die zich nu net even rijker presenteert.
 
Fijne proeverij! Annemiek heeft veel werk in de proeverij gestoken met fraaie documentatie en ongetwijfeld ook veel voorpret-proeven.
Woorden vinden voor de wijn
By in ,

Woorden vinden voor de wijn

Een grote Chenin Blanc uit Frankrijk volgens Peter, acquired taste?

Peter van den Besselaar begint met ons te attenderen op een – volgens hem – zeer lezenswaardig boek van Reinier Spreen, getiteld ‘De taal van smaak’. In theorie is smaak eenvoudiger te omschrijven dan geur. Smaak kent vooral zoet, zuur, zout en bitter. Geur heeft veel meer dimensies. Geur kun je je hele leven blijven leren. Geur neem je waar met je neus tijdens het ruiken (orthosanaal). Geur neem je ook waar in de mond tijdens het proeven. We noemen het dan aroma (retrosanaal). De auteur van het boek stelt dat smaak
een taal is die je kunt leren spreken en verstaan.

Ook wij spreken elke dinsdagavond over wijnen.
Het blijft lastig geur en smaak te omschrijven. We weten wel of een wijn ‘lekker’ is. Het benoemen van het ‘waarom’ lijkt lastiger. Typeren van geuren is aangeleerd en cultureel bepaald. Als een geur onbekend is, gaat de waardering omlaag.

  • balans
  • lengte
  • complexiteit
  • verfijning

We starten met een wijnquiz. Ook ik krijg een A4 met daarop de beschrijving van zeven één druifwijnen (monocépages). En passant worden twee wijnen ingeschonken. Achteraf wordt ook mij duidelijk dat de ingeschonken wijnen geen verband houden met de wijnbeschrijvingen op papier, maar dat de quiz op zich staat. Ik troost me bij de gedachte dat ik niet de enige ben die het verkeerd begreep. Ben je als lezer nu ook de draad kwijt? Noël had de bedoeling van de wijnquiz goed begrepen èn van ons allen de meeste antwoorden juist. Peter reikt hem een fles wijn uit als prijs.

We bespreken de eerste twee wijnen. Bernardus Monterey County, Chardonnay, Californië, 2017 wordt herkend als afkomstig uit de ‘nieuwe wereld’. Veel power zegt Maarten. Azienda Agricola Ronchi, Chardonnay, Langhe, 2015 positioneert Toos uitstekend in de ‘oude wereld’. Droger, hazelnoot en body zegt Kees. Ik ruik bloemen, witte perzik, mango. Heerlijk droog en rijk!

 
Idyllischer dan Savennieres in de herfst kan het niet worden

De glazen worden opnieuw ingeschonken. Wederom wit. Anderen zijn wat enthousiaster dan ik ben. Over de Domaine Patrick Baudouin, Savennières Bellevue, Chenin Blanc, 2015 zegt Just: ingetogen droger, boterbloemen, zuur en verse maïskolven ook in de smaak. Leila vindt deze wijn jong, fris, met wat tannines, vanille en mineraal. Over Savennières Clos du Papillon, Domaine de Baumard, Chenin Blanc, 2011 zegt ze dat die ronder is, met vlierbloesem en hout. Peter is enthousiast; zijn eerste ‘hartedief’ van de avond. Overigens zonder een spatje houtrijping.

Over naar rood. Weingut Zehe-Clauss, Spätburgunder, Rheinessen, 2015 is voor 90% transparant. Aardse tonen, beetje rood fruit, stoffige tannines met wat vanillesuikerzoet zegt Claartje. Ook anderen roemen de aardsheid. Ernaast staat Agricola Cozzo Mario, Madonna delle Rose, Nebbiolo Barbaresco, 2014. Donkerrood, alcohol, frambozen, onrijpe tannines, rood fruit, strenge bitters zegt Gerard. Willem-Jan voegt er geparfumeerd met kersen aan toe.

Volgens Hans is Laurent Perrachon, Morgon, Côte de Py, Gamay, 2017 donkerrood, eenvoudig, voorzien van kers, met een goede ‘body’ en balans. Enkelen positioneren de wijn ten onrechte iets zuidelijker: Rhône. Baronie Madeleine Couly Dutheil, Cabernet Franc, Chinon, 2014 wordt door Berry het label ‘liefhebberswijn’ toegekend. Waarom?: kersen, leer, vegetaal in neus, rijp in mond, veel tanninezuren. Peter geeft deze zijn predikaat: hartedief!

Als intermezzo schenkt Peter een curiositeit: Château Tour Pibran, Pauillac, 1983. Een flinke overgang naar oudere wijnen, duidelijk in kleur en geur. Een krijgertje, de smaak is jaren geleden beter geweest.

Moulin des Dames, Côtes de Bergerac, 2005 blijft lang hangen.
Zowel Kees als Willem-Jan vermoeden dat het een wijn op leeftijd is. W-J vult aan met fruit, stoffig, potlood, ceder, leer. Château Chasse Spleen, Moulis, 2003 beschrijft Kees als zwart rood, mat, drop, zacht, chocolade, teer, cederhout, braam, op leeftijd.

We sluiten af met twee prachtige ‘uitdrinkers’. Château de Jau, Rivesaltes Ambré, 2007 is bruin, met een neus van boterbabbelaar, sinaasappel; in de mond marmelade en peperkoek. Ook Annemiek benoemt de gebrande boter caramel en een bittertje. De Saussignac, Vendanges d’ Autrefois, Sémillon, 2011 is goudgeel en frisser. ‘Prachtig’ zegt Toos, met abrikoos, zoetzuur en mooi in balans.

Na een mooie avond vraag ik me af of wij nu wel de goede woorden hebben gevonden om de wijn te omschrijven. Misschien toch maar het boek erop na gaan slaan….

Proefnotities en verslag Eric Hoepelman