“Hebt u wel eens Bordeaux en Bourgogne door elkaar gehaald?”, werd gevraagd aan de Engelse wijnschrijver Harry Waugh.
(Hier een artikel over Harry Waugh.)

Zijn antwoord getuigt van onderkoelde Britse humor: “Niet sinds de lunch.” Daaraan moest ik denken bij onze tweede voorbereidingsproeverij om ons WK team te ondersteunen. Want ja, we herkenden de twee Bordeaux wijnen niet. Zoals we ook de chardonnay (Meursault) niet herkenden. Waarmee maar duidelijk is: wijnen ‘from all over the world’ blind herkennen is gekkenwerk. En toch doen we dat steeds opnieuw. Met succes.
Wel met de zekerheid dat we nóóit wijnsnobs worden, het hoog in de bol krijgen. Daar werken proeverijen als deze fantastisch aan mee. Eric en Martijn selecteerden de wijnen. Slecht voor ons zelfvertrouwen. En toch leren we en worden steeds beter.

Alle wijnen zijn blind geschonken.

Serie 1 Twee keer mousserend

De proevers denken meteen: is het champagne ja of nee? En zo nee, uit welke land komt de wijn, van welke druif?

L’Ormarins Blanc de Blancs 2017

Door Eric uit het rek gehaald met de champagne, maar RobG bestudeert het etiket écht goed en zegt: Zuid Afrika! Franschhoek. Mijn idee was óók champagne en chardonnay. Frivole smaak, citruszuren en wat ijzer. In het team besloten we te gaan voor Spaanse cava, ook al vanwege een piepklein  zoetje. Maar nogmaals: Zuid Afrikaanse chardonnay.

Cremant d’Alsace, Brut, Jean Baptiste Adam

Ingetogenere geur, wat appel, liefelijkere smaak met een klein zoetje, goede balans. De meeste proevers kiezen voor een Cremant en dat is goed. Gemaakt van pinot blanc, auxerrois en pinot noir.

Serie 2 Twee keer witte wijn

De eerste wijn heeft nauwelijks geur, de tweede wijn iets van perzik. En dan krijgen we een aanwijzing: twee keer dezelfde druif. Het líjkt handig om dat te weten, maar het maakt het determineren alleen maar moeilijker.

Anima 2019 Zuid Afrika chenin blanc

Lastige neus, zegt Toos. Banaan en bitters. Een zoetje en stinkertje, zegt RobG. Ik schrijf op: goede balans, mooi bittertje.

Vouvray 2022 Bougrier chenin blanc

Ook in deze wijn determineert Toos banaan. Ik ruik perzik, de wijn heeft een goede balans met grapefruit zuren.

Serie 3 Twee keer witte wijn

Chardonnay is toch niet zo gemakkelijk te herkennen als we denken. Deze wijnen liggen in de kelder bij mijn teamgenoten. Ze proeven het regelmatig, maar we herkennen de wijnen niet.

El Emigo 2019 Mendoza chardonnay

Erg mooie wijn, duidelijk enige verfijning. Mooie bitters. Venkel, zegt Annemiek. Boter en vanille, zegt Maarten.

Meursault 2018 Domaine Michelot

Nauwelijks geur, wat hazelnoot en amandel, kenmerkend bittertje in de afdronk. Venkel en kummel, zegt Annemiek. Tomaat determineert Maarten. Willem Jan ruikt noten en wat bloemigheid, hij proeft rustige zuren.

Extra bonus fles

2015 Johann Donabaum Ried Spitzer Point grüner veltliner

Citrus, peer en meloen, zegt Toos. Ik proef mineralen, een bittertje, ranke wijn met een mooie opbouw.

Serie 4 Twee keer rode wijn

Je steekt de neus in het glas en weet meteen: wow, dit zijn mooie wijnen. Dat maakt blij. Zou het kunnen dat het deel van het brein dat blij maakt, het breindeel dat goed kan thuisbrengen waar de wijn vandaag komt uitschakelt? Geen enkele van de proevers suggereerde dat we Bordeaux proefden. In mijn team dachten we aan malbec?

Château Sociando Mallet 2018 Haut Medoc

Mooiste wijn van de proeverij. Nooit eerder proefde ik een Sociando Mallet die zó jong zó lekker is. Lekker vinden véél proevers. Willem Jan benoemt de bramen, vanille en prachtig geïntegreerde tannines. Just vind de zuren stevig en mooi, hij ruikt  zwart fruit en pruimen. De frivole geur deed mij aan cabernet franc en Loire denken, maar deze druif zit hier maar voor 5% in de samenstelling (55% cabernet sauvignon en 40% merlot). Mijn aantekeningen: prettige balans, frivole frambozen in de geur, lekkere wijn. De wijn is dus nu zes jaar oud, ter vergelijking: in 2020 proefden we Sociando Mallet 2000 die een ondoorzichtige kleur had en minutenlang bleef nahangen. Maar die was dus twintig jaar oud.

Château St. Georges 2009 Pomerol

Moeilijker wijn staat in mijn aantekeningen, meer tannines en een lichte hout impressie. Donkere kleur. Ook Just heeft dat oordeel: plakkender tannines en droger. Deze kleine cru van 4.50 ha is eigendom van Jean-Phlippe Janoueix. Het is het buurdomein van de onbetaalbare Le Pin, in het gehucht Catusseau. Zeer lage rendementen (35hl/ha), dubbele triage, vinificatie in vier open houten cuves, fermentatie in nieuwe eik, het leidt tot een Pomerol die strenger is dan andere.

Serie 5

Je weet dat in een line up de stevigste wijnen op het eind staan. Nou dat klopt in dit geval. Ook hier worden veel proevers gefopt, lang niet iedereen determineert dat deze wijnen van grenache/garnacha zijn gemaakt.

Artigas 2019 Priorat

Ex Aequo Mooiste wijn van de proeverij. Koffie en tabak, zegt Annemiek. Stroeve aanzet, maar zwoeler en ronder dan de volgende wijn. Zoethout, zegt MaartenR. Hij determineert kersen en dikke tannines, moderne wijn. Leila denkt aan Argentinië, maar na onthullen blijkt: Spaans. Ook in deze wijn ruik ik wat framboos.

Montirius 2019 Gigondas

Dit is echt een beest van een wijn, een pastoorswijn, een wijn die veel tijd nodig heeft. Stroever dan de vorige wijn, zeggen Annemiek en Leila. Wat paprika en maggi. MaartenR zegt rokerig, stallucht, chocolade en mooie tabaktonen. De wijn is klassiek en ruikt ook wat naar turf. Zeker drie tot vijf jaar laten liggen en dan ben je wellicht getuige van een klein wonder.

Serie 6 Dessertwijn

Later in de proeverij, dan schieten de notities wel eens tekort. En nu net bij een serie waar ik wél de wijnen goed kon plaatsen. Het kan verkeren.

Taylor’s 20 years tawny port

Mooie complexiteit, eleganter dan de volgende wijn.

Banyuls 1995 l’Etoile

Geur met Haagse hopjes en iets hogere zuren.

 

Verslag en proefnotities

Peter van den Besselaar