Rob van Ginneken vult deze avond een op het laatste moment opengevallen plek in met zijn Drie-in-Een proeverij. De voorbereiding was al vergevorderd, ’s middags werden de laatste twee flessen nog snel erbij gehaald. Tot ons geluk met verrassende resultaten.
We beginnen klassiek met een klein huis.
Champagne Le Mesnil, Sublime 2015
De indrinker heeft veel fruit, vrolijke bitters en een mooie mousse die afhankelijk van het glas wat uitdooft of prima en fijnmazig blijft bubbelen. Belegen appels, meloen, mooie zuren en gist. Rob komt hier vaker. Dat begrijpen we.
Proeverij 1 Witte Mannen Van Middelbare Leeftijd
Waar je vroeger zonder gevaar beticht te worden van me too en masculien patserschap bij 3 in 1 nog mocht denken aan een welgevuld bubbelbad bij Yab Yum, kiest Rob voor de aftrap van zijn proeverijtrio voor een 7x afgevinkt thema. ‘Wat middelbaar is?’ wordt gevraagd, dan kom je bij Rob op zo’n jaartje of 5. Zitten deze heren in een midlifecrisis? Welnee, middelbaar is het nieuwe jong. Maar dan gerijpt.
Tyrrell’s Wines, Vat 1 Hunter Valley Semillon 2010
Een Australische semillon die mocht blijven liggen. Heeft daardoor tonen van chardonnay gekregen. Wat steenfruit, citrus. In de neus stevig. Ceder, wat vuursteen/rokerigheid. Het fruit is wat gezakt, de belegenheid komt ervoor terug. Deze middelbare man is duidelijk wat in gewicht toegenomen.
Domaine Vacheron, Sancerre Les Romains 2018
Ik ruik en ruik nog eens. Boenwas en bloemen! Dat vertelt m’n neus. Lente! Geen buxus, geen kattepis. Middelbaar maakt atypisch zou de conclusie kunnen zijn. Ik vind deze sauvignon blanc mooi. Met z’n bitters, met graansmaken, met amandel. Met een vleugje tabak in de neus. Apart, deze middelbare.
Dirler-Cadé Vendange Tardive Lieu-dit Belzbrunnen 2014
Een huis waar we op wijnreis bij langs zijn geweest. Deze zoete riesling barst van de petrol. Geconfijt fruit, abrikoos. Zacht, een klein beetje citrus. Een mond vol. Een witte man van middelbare leeftijd kan ook klassiek zijn.
Proeverij 2 Bourgogne of Beaujolais?
De volgende mini proeverij zou eenvoudig moeten zijn. Proeven we een Beaujolais of hebben we een Bourgogne in het glas? Zoals het hoort was de hele wijnclub het volslagen eens. De helft vond een glas Beaujolais, de andere helft wist zeker met Bourgogne van doen te hebben. En dat niet één keer. Welnee, als we het consequent oneens zijn, dan proeven we vast constant. Dus bij elk van de drie glazen was de verdeling zo’n beetje half-half. Wij hebben zo onze eigen manier om te laten zien dat we het niet weten. Dat doen we ook door bij dit thema te discussiëren over achtereenvolgens fruit, tannines, munt, eucalyptus en koffie.
Château des Jacques, Moulin-à-Vent 2016
Dit is dus een Beaujolais mensen. Waarbij zeker bij deze producent zonder macération carbonique zijn flessen véél op Bourgogne gaan lijken. Het zogenaamde ‘morgonner’, de specifieke term voor het meer en meer Bourgognekenmerken krijgen van een Beaujolais gamay (m.n. uit het gebied Morgon). Die Fransen snappen dat we er soms naast zitten. We proeven en ruiken melkchocola, kers, wat aardsheid. Best zoet, voor de een is dat sappig, voor de ander weeïg. Daar komt toch het Beaujolaiskarakter meer naar voren.
Kreuzberg, Neuenahrer Sonnenberg Spätburgunder GG 2018
Een stiekemerd van onze proefgever. Stopt ie lukraak een Duitser in de serie. Vermomd als Bourgogne. We trappen er blind en met open ogen in. Zwarte bes, braam, chocola, wat koffie. Een framboosje erbij. Tja, dat maakt een Bourgogne. Of een Beaujolais, volgens de andere helft. Niemand die ook maar een moment dacht aan een Duitser. ‘Allo ‘allo was nog nooit zo onherkenbaar.
Voor mij, als liefhebber van wat stevigere wijnen, was deze spätburgunder de lekkerste van de serie. Volgens de fijnproevers waren de parels uit de Beaujolais te prefereren.
Château des Jacques, Morgon Côte de Py 2016
Daar is de Morgon. Een hele meneer. Met zwarte bes, chocola. Met tannines. Hoog op zuur. Met rood fruit. Een liefhebberswijn. Tot ons gekomen omdat Rob zo handig was geweest om de fles wijn van het niveau eronder lekker op te slobberen op een andere avond. Doet ie goed!
Proeverij 3 WK-wijnen
De laatste proeverij die we krijgen bestaat uit drie flessen die eerder op het WK blindproeven zijn langsgekomen. En aangezien we nog nooit Nederlands kampioen zijn geweest met een van onze teams, is dit as close as we can get. Wat de ambitie niet dooft, hoor. De smokings en galajurken hangen klaar.
Ramey Chardonnay Ritchie Vineyard 2018, Russian River (Wijn 5, WK 2022)
Een heerlijke dikkerd. Boter, room, zwoel. Tropisch fruit, honing. Ook wat anijzigs, een klein beetje limoen en wat vanille. Kweepeer, sinaasappel, amandel. Herkenbaar, klassiek. En moddervet. Of voluptueus wat veel prettiger klinkt. Het smaakt hetzelfde. Voor sommigen naar al snel genoeg. Voor anderen is zo’n stevigheid een mooie reden om de tanden erin te zettenen niet meer los te laten. Ik hoor bij de laatste categorie.
Chateau Musar 2017, Bekaa Valley (wijn 6, WK 2019)
Verplichte kost voor WK oefenaars. Deze wijn uit Libanon stond daar opgesteld in 2018 en in 2020. Musar is een van de bekendste huizen. Veel proevers denken een Italiaan in het glas te hebben. Logisch ook dat we dit jaar teams in de voorronde voor het NK hebben. Een lesje bescheidenheid komt niet ongelegen bij onze club. Was het de zwarte bes? De gloed in het glas? De pruimen erbij? De mooie knisperende tannines? Het zoetje met wat chocola en drop? Het randje koffie? Welnee, we waren het zelf en we zaten ernaast. Dat maakt ‘m niet minder lekker trouwens. Doe nog maar een proefglas! Nog niet eens zo oud nu al volop het drinken waard.
Zeni Amarone della Valopolicella Classico 2020 (2 Amarones in 2018 en 2020)
De laatste fles is niet van het WK huis dat zijn Amarone terugzag op het WK 2020. Maar ja, Amarone is in de basis zo typisch dat het precieze huis niet het verschil gaat maken. Een klassieke uitsmijter. Stooffruit, rood fruit, dikke wijn. Hout, wat toast (eventueel licht verbrand), bietjes en koffie. Hoestdrank en wel een hele mooie. Zo wil je een WK beleven.
Rob, bedankt voor 3x afwisselend plezier van hoge kwaliteit!
Proefnotities en verslag Just Krijn