We few, we happy few, we band of brothers.

For he to-day that sheds his blood with me

Shall be my brother

In het toneelstuk ‘Het leven van Hendrik de Vijfde’ uit 1599 is de veldslag tussen het Engelse leger en een grote Franse overmacht bij het Noord-Franse Azincourt een hoogtepunt. De avond voor de slag constateert Koning Hendrik met genoegen dat de Engelsen maar met weinigen zijn, wat de eer van een overwinning groter zal maken. Hendrik zegt daarom: “Wij paar, wij paar gelukkigen, wij broederschare. Want wie vandaag met mij zijn bloed vergiet, die wordt mijn broeder.” Ja, de term Happy few is van niemand minder dan… William Shakespeare.

Op deze werkavond realiseren we ons dat wij samen Happy Few vormen. Door een hoog niveau van de wijnen, ieder lid heeft een wijn meegenomen. Nou ervaart ieder zo’n proeverij op haar of zijn manier. De waarderingen per wijn lopen uiteen, logischerwijs. Ook al ben je het niet eens met mijn waardering, je proefde wijn die naar jóuw smaak was. Vloeibaar geluk voor de happy few.

Drie wijnen die zich deze proeverij adembenemend goed presenteren

Ossian 2020

Deze rijkelijk van Parker (94) en Peñin (95) punten voorziene wijn is gemaakt van de verdejo druif en komt uit de streek Castilla y Leon. De wijnstokken zijn 100 tot 160 jaar oud. Negen maanden gerijpt op eikenhouten vaten. De wijngaarden liggen 850 meter boven de zeespiegel. De wijn is gemaakt door Ismael Gazalo en Javier Zaccagnini (Aalto). Toos roemt mineraliteit en fijne zuren. Claartje de mineraliteit en lange afdronk. Gerard citrus, krachtige zuren en volle bitters. Het gekke is dat ik passende woorden om de wijn te beschrijven maar moeilijk kan vinden: vanille, elegantie, volmaakte balans. En het woord dat ik maar bij weinig wijnen in de beschrijving zet: prachtig! Overigens ook een wijn die opnieuw blind geproefd moeilijk te determineren is.

Scions of Sinai 2021 Swanesang Stellenbosch

Wijn van syrah. 12 maanden rijping op eikenhouten vaten. Hier is het woord in mijn aantekeningen: zalig! Van een miniscule wijngaard (0,7 hectare) met een hoge plantdichtheid. Martijn denkt aan een wijn van een vulkanische bodem, hij benoemt zoetheid, mineralen en vuursteen. De wijn komt van een bodem met graniet en leisteen in de bodem. Annemiek beschrijft de levendigheid van de wijn met rood en zwart fruit. Just benoemt een zoetje, Côte d’Or en kreupelhout. Mijn aantekeningen: pure fruitexpressie, frivole wijn met een slikfactor. Wijnmaker Bernard Bredell. De wijn kreeg 97 punten van Neal Martin. Hoe lastig dat determineren is? Ik proefde de wijn drie maanden terug en dacht toen aan een Cru de Beaujolais. Ik proef de wijn deze proeverij, herken die niet en denk opnieuw aan Cru de Beaujolais. Verdorie. Dat syrah zó frivool kan zijn, zo zalig.

Château Pontet Canet 2008 Pauillac

Een Grand Seigneur en dat proef je meteen. Met zestien jaar is dit een wijn die zeker nog langer kan, maar duidelijk in een drinkfase zit. Tuilé bruine kleur. Een erg mooie geur met tertiaire tonen. Ik ruik aardsheid, eucalyptus, leer, laurier. Kees ruikt drop en leer. De wijn is voltrekt in balans. Alfred Tesseron is de wijnmaker. Pontet Canet wordt genoemd als het domein dat dé wijn van het jaar 2008 heeft gemaakt. Wat heel plezierig is: de wijnschrijvers adviseren de wijn in de komende 20 tot 30 jaar te genieten. 65% cabernet sauvignon, 30% merlot, 4% cabernet franc en 1% petit verdot. En werkelijk álle wijnschrijvers kennen deze wijn massa’s punten toe.

Er zaten ook enkele knipogen in de proeverij naar het programma van het volgende seizoen. Onder andere een Cremant de Savoie, Grünver Veltliner uit Nieuw Zeeland en de volgende wijn.

Weissburgunder Chardonnay 2022 Von der Mark-Walter Baden

Jasmijn, expressieve geur. Lichtzoete aandronk en volle smaak. Wijn met hoge doorslikfactor, ik vergat ook te spuwen. Gerard benoemt kruidnagel. Claartje benoemt het hout en waardeert de complexiteit. Toos ruikt peer, ananas, een pepertje. Jürgen von der Mark bottelde de wijn, Guido Walter selecteerde de druiven. 15 maanden houtrijping met maar liefst een derde nieuwe eikenhouten vaten. De benaming Triple G op het etiket is een plaagstootje naar de VDP regelgeving, het staat voor Ganz Grosses Gewachs. We gaan veel Duitse wijn proeven dit seizoen.

Dit is een proeverij om veel zin te krijgen in het nieuwe seizoen. We missen Noël, die een van de pareltjes uit zijn kelder had meegegeven, zo lief.

Château Chasse Spleen 2003, Moulis

Un millésime sans pareil, beschrijft Bordeaux.com het wijnjaar: een ongeëvenaard wijnjaar. Overdrijven kunnen ze als geen ander. Nee, dan is onze Nederlandse Perswijn een wonder van genuanceerdheid: “geen gemakkelijk jaar, voor de producenten niet, en voor de proevers ook niet. Rijp en groen door elkaar, groots en matig, alles vinden we in 2003. Heet weer was nog geen goed weer, laat dat nog maar eens gezegd zijn.” En zo ontstond er in 2004 een ware controverse tussen de Engelse Jancis Robinson en de Amerikaanse Robert Parker. Jancis noemde wijnen overrijp en niet attractief. Ha, wat heeft Noël – aanhanger van de elegante stijl van Jancis – gemopperd op 2003. En warempel na een jaar of tien moest hij ook toegeven dat die Chasse Spleen – die we allebei een kistje hadden gekocht – toch wel erg aangenaam begon te worden. Wie nu proefnotities leest van Bordeaux 2003 ziet dat het helemaal goed is gekomen met deze wijnen. MaartenR benoemt de aardsheid, leer en tabak. Een complexe wijn, zegt hij. Ik zie in de kleur het bruin van Italiaanse dakpannen. Dezelfde gronderigheid als in de Pauillac die we eerder proefden. Eucalyptus, paddestoelen, cacao en drop. Een proever noemt de wijn krachtig, maar ik noteer juist speelsheid en elegantie. Lichter dan de Pauillac. Een heerlijk glas. Dank Noël.

Dank ook aan Eric die al zijn wijnkennis moet aanwenden om de geblindeerde wijnen met een kleine aanwijzing in een passende volgorde te zetten. We gaan een mooi seizoen tegemoet.

Verslag en proefnotities Peter van den Besselaar

Wijnen wel gedronken maar niet beschreven: