De familie Antinori bestaat bij deze proeverij uit smaken van Piero Altinori en zijn drie dochters, Albiera, 48, Allegra, 44, and Alessia, 39. Maar vergis je niet, de familie bestaat al 637 jaar uit wijnmakers. In 1385 werd Giovanni di Piero Antinori in Florence lid van het wijngilde. Dit familiebedrijf staat op plek 10 als het gaat om het oudste bedrijf van de wereld. Gaan we dat proeven? Is dat klassiek? Traditioneel? Of raakte de familie op drift en proeven we de revolutie in ons glas. Vooral een Toscaans glas vertelt Willem Jan. Willem Jan begon ooit onbewust en onbekwaam met Gaja en Tignanello’s. En dat waren verrekte lekkere wijnen die een plaatsje in zijn hart veroverden. En oude liefde roest niet. Oude liefde verdient wel, producent van ruim 10 miljoen flessen, waarmee in 2014 zo’n slordige 40 miljoen winst werd gemaakt.
Marquis Piero Antinori ooit zei “oude tradities spelen een belangrijke rol in ons werk. Maar zijn nooit een limiet voor onze innovatieve geest geweest “. We gaan op familiale toer!

We trappen af met een Cuvée Royal Franciacorte. Een blend van Chardonnay, Pinot Noir en Pinot Blanc.
Veel fruit, citrus, frisheid, een mini zoetje – het is een brut -, mooi en elegant is deze enige bubbel van het huis. De grapefruit komt extra uit. Onze papillen zijn los.

 

 

Licht wit?
De eerste serie proeven we van een andere broer, Lodovico Antinori – was ooit eigenaar van Tenuta dell’Ornellaia – Nu eigenaar van Tenuta di Biserno.

● Mount Nelson Sauvignon Blanc 2019 – Marlborough – Lodovico Antinori’s passion for Sauvignon Blanc
Pure perzik in de neus, geen fruitkraam meer nodig. Meloen, mango, papaya. Daaronder de leisteen, mooie droogte. Deze vriend begon met wat olie en wat stevigs in de neus, dat trok weg. En bij de tropische kant komen florale accenten. Niet zo stuivend als de gemiddelde Marlborough, wel duidelijk nieuwe wereld accenten met ruimte voor veel tropisch fruit.
● Guado al Tasso Vermentino Bolgheri 2019 – Vermentino
Deze tweede is droger en kruidiger. Kruisbes hoor ik. Vlierbloesem. Frisheid, citrus. Een heerlijk glas. Verfijnd, subtiel.

3x Chardonnay
Terug naar het hart van de familie. Dan wel met een niet Italiaanse druif.

● Castello della Sala Bramito del Cervo – 100% Chardonnay
Behoorlijk fris voor een chardonnay, wel wat boter maar zeker geen pakje. Ook wat zuur en wat zoet in de aanzet. De zuren zijn heel licht. Het bittertje na is prettig.
● Tormaresca Pietrabianca Chardonnay Bio – Chardonnay en Fiano
Een goede opbouw van de serie. Deze is al steviger. het slanke wordt wat gezetter. Het lichtvoetige begint wat te stampen. Iets meer vanille. Nog een beetje ingetogen. Minder tropisch dan de voorganger en veel minder dan de volgende.
● Castello della Sala Cervaro della Sala – Chardonnay en Grechetto
Deze laatste maakt het af. Hier wel de laag boter. Ook mineraal en steen. Wat een verfijning, ondanks de dikte. Alsof 120 kilo de perfecte pirouette draait. Want je wordt gedraaid tussen de dikte, de subtiliteit, de boter, de mineralen en ook nog een ananas en rijpe meloen. Deze familie weet van wanten en staat niet voor niks aan de top. Willem Jan geniet van deze wijn, een van z’n favorieten. En dit was nog maar het witte spul.

Chianti, of toch maar Brunello
Alles gemaakt van Sangiovese. We duiken in het rood. Het rood waarvan de Chianti in de vorige eeuw heel gericht z’n naam om zeep hielp met rieten mandjes met complete rotzooi. Leuk voor de nostalgische ziel in een verdwaalde pizzeria. Niet voor ons, wij, de proevers, willen kwaliteit. Nou, die krijgen we. Chiant is al een twee tot drie decennia terug. En hoe.

● 2016 Marchese Antinori Chianti Classico DOCG Riserva
Nog mooi knarsend van de tannine. Fruit. Smaak. Frisheid, citrus, braam, munt. Classico zoals hij al tientallen jaren had moeten zijn en blijven.
● 2017 Badia a Passignano Chianti Classico DOCG Riserva
Ook een riserva, dus minstens 24 maanden op hout. Prachtig donker fruit. Een kleine koffiesmaak – niet te verwarren met de espresso, daarvoor is ie veel te subtiel -. Naast me hoor ik een koffiebom. die is bij mij niet ontploft. Het zoet is prettig en duidelijk aanwezig.
● 2015 Pian delle Vigne Brunello di Montalcino
Zoooo, voor deze jongen is meteen duidelijk wat het verschil is tussen Chianti en Brunello. Chocola! Het stroomt subtiel de mond in. plakt wat, walst wat rond. Heeft minder met zuren. Vermengt zich met fruit en ook hier een vleugje wufte koffie. Blijft hangen in de afdronk. Ontmoet opnieuw zijn fruitige vrienden en blijft heel lang hangen. Wat een geweldig glas.
Alle drie de glazen hebben frisheid, nog zuur, fruit. Het fruit verandert in deze serie van meer rood naar alleen zwart. De zuren gaan meer naar de achtegrond. De tannines in heel deze serie storen niet. Deze wijnen hebben power. Wat een geweldige serie.

The heavy weights: Super Tuscans
In het begin van de 20e eeuw had de Antinori-familie zich volledig gevestigd als een van de meest gerespecteerde in het land. La familia was echter niet tevreden met bekendheid in Florence alleen, rond de eeuwwisseling kocht Piero Antinori een aantal wijngaarden in de Chianti Classico-regio. Dit omvatte 47 hectare in Tignanello, de wijngaard die de wijn met dezelfde naam produceert. De Antinori waren niet bang om de traditionele methoden van de regio te veranderen, toch revolutionair dus! Dit resulteerde in een schandaal in de jaren 1920 toen Niccolo Antinori begon met het produceren van een Chianti-variant met druivenrassen uit de regio Bordeaux. Traditionalisten waren woedend, maar het eindproduct bleef in populariteit toenemen. Tijdens deze periode begon Niccolo ook te experimenteren met nieuwe mengsels, vaten en flesverouderingstechnieken, wat een periode van innovatie markeerde die zijn zoon Piero maar al te graag wilde voortzetten tot in de jaren ‘70. Het was in deze laatste periode dat de beroemde periode dat Tignanello voor het eerst werd gelanceerd. De wijn, die werd verboden om de Chianti Classico-appellatie te krijgen door het gebruik van Cabernet Sauvignon en Cabernet Franc, zorgde voor een revolutie in de Italiaanse wijnindustrie. Dit wordt vaak gezien als het startpunt voor de uiteindelijke verschuiving van traditionele methodes naar een moderner tijdperk. Zoals ik net al schreef, revolutie! Het ware succes van de wijn kan worden afgemeten aan het feit dat de beroemde DOCG zijn classificatieregels uiteindelijk veranderde om nieuwe variaties van Chianti zoals de Tignanello in de Classico-appellatie te ontvangen. De familie koos ervoor om de wijn zonder classificatie te blijven verkopen. Viva la revolucion! De eindoverwinning. En die proeven we in de laatste serie.

● 2011 Tiganello – Sangiovese, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc
Man man man. Ik kan alles opschrijven, eigenlijk is de enige manier om dit te ontdekken het zelf te proeven. Wat is dit lekker. Het heeft echt alles. De bramen, de pruim, de koffie, de lichte tannines. Nog een klein zuurtje. Leder, cacao. We genieten. En we doen er lang over. wat zijn we blij met de toevoeging van de niet inheemse druiven.

 

● 2009 Guado Al Tasso – Cabernet Sauvignon, Merlot, Cabernet Franc, Petit Verdot
Een mengeling kan mooier zijn dan de authenciteit. Het verrijkt. Het vult aan. Het maakt compleet. Deze wijn én het leven. De mooiste zuren, laurier, zwart fruit. What else zou ik zeggen als ik een gemiddelde zocht. Maar dat doe ik niet. Er is geen gemiddelde aan de top.

 

 

● 2004 Solaia – Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Sangiovese
We proeven, we ruiken, we praten. Niet te hard, niet teveel. Een zacht einde van een lange weg aan de hand van deze familie. In de hemel is het soms stil.

 

 

 

Toetjes, altijd lekker

● Castello della Sala Muffato della Sala
Ach als het toch stil is. waarom geen toetje? Marsepein, botritus. Daarmee was deze schrijver gestopt.
● Marchese Antinori Vinsanto del Chianti
Rozeblaadjes, zonder n, pannekoeken met stroop, we blijven klassiek. Een bes. Amandel. Iets meer zuren. We gaan huiswaarts. De vuist omhoog.

Verslag: Just Krijn